Grammar test – `Will` for future predictions

Document1
20-01-2006
11:14
Pagina 1
MONITOR
Jaargang 35 • nr. 1 • jan/feb/mrt 2006
Hanane el Hachioui
Lejla Alic`
Lindsay Silva
Thanyalak Tha-In
d
a
r
u
M
h
s
i
w
r
a
D
a
w
r
a
S
Van Ta
MozaГЇekprijs
allochtone
onderzoekers
Focus: Winnaars
Mozaiekprijs
TOEKOMSTIGE TOPPERS
MON01 PAG 02/03
17-01-2006
15:40
Pagina 2
FOCUS:
MOZAГЏEKPRIJS
Beeld: Levien Willemse
IMMUNOLAND
De uit Spijkenisse afkomstige Van Ta (foto rechts)
is een van de winnaars van de MozaГЇekprijs 2005, bedoeld
voor allochtoon wetenschappelijk talent.
Van Ta vertelt over haar bekroonde onderzoeksvoorstel
naar leukemie op pagina 22. Aan haar begeleider dr. Rudi
Hendriks de vraag: wat moet iemand in huis hebben om
fundamenteel onderzoek te verrichten?
Dr. Hendriks: “Voor fundamenteel onderzoek is heel veel
enthousiasme nodig. En ook flink wat doorzettingsvermogen. Dit soort onderzoek loopt jaren en vergt veel geduld.
Alleen al het ontwikkelen van een muismodel, dus specifieke muizen die je voor proeven nodig hebt, kan wel
soms drie jaar duren. Tijdens de experimenten in het laboratorium zijn er vaak tegenslagen en teleurstellingen.
Daarmee leren omgaan, dat is bijna karaktervorming. De
wetenschap is soms een eenzame exercitie. Bij experimenten is het moeilijk de juiste conclusies te trekken uit
de verkregen resultaten. Soms krijg je een totaal andere
uitkomst dan verwacht. Dan moet je creatief zijn, naar
verklaringen zoeken, hard nadenken, overleggen met collega’s. En soms loop je vast en besluit je: stoppen met
deze experimenten en een heel andere kant uitgaan.”
Dr. Hendriks is zelf ook heel wat obstakels tegengekomen
bij zijn onderzoek naar het immuunsysteem en afweerstoornissen. Maar hij blijft fundamenteel onderzoek
prachtig vinden, ook al doet hij dit werk al meer dan twintig jaar: “Fundamenteel onderzoek is een creatief proces,
prachtig om mee te maken! Het gaat om het ontrafelen
van complete mechanismen. De uitdagingen zijn enorm:
bijvoorbeeld grip krijgen op de afzonderlijke gebeurtenissen in een cel die uiteindelijk leiden tot leukemie. Je moet
de diverse stappen in kaart brengen, een compleet overzicht proberen te krijgen.”
Hij vervolgt: “Als je veel basale dingen weet van een ziekte, kun je op de lange termijn beter ingrijpen en een hele
nieuwe behandeling bedenken.”
“Ook een belangrijk pluspunt is dat je als fundamenteel
onderzoeker inhoudelijk veel vrijheid hebt. Je kiest binnen
je vakgebied wat je het meest interessant vindt.
Financieel is er minder vrijheid, dat wel.”
Dr. Hendriks stapte begin jaren tachtig als medisch bioloog in de wetenschap. In die tijd openbaarden zich in
Nederland de eerste gevallen van de volstrekt onbekende
ziekte: aids. Dit is een verworven (dus via besmetting
opgelopen) afweerstoornis. Zo belandde hij tijdens zijn
promotieonderzoek in �immunoland’, bij aangeboren
afweerstoornissen zoals XLA.
De ontwikkelingen gaan snel, zegt hij: “Bij erfelijke aandoeningen zoals XLA kunnen we dankzij een genetische
test nu met 100% zekerheid zeggen waar ze in een familie zitten en deze mensen begeleiding aanbieden. Dat was
in 1991, het jaar waarin ik promoveerde, onmogelijk. в– 2
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
MON01 PAG 02/03
18-01-2006
14:47
Pagina 3
INHOUD
MOZAГЏEKPRIJS
Handwerkverbod
Ruim honderd jaar geleden speelde er een �vrouwenkwestie’ in Rotterdam. In 1899 lagen vrouwelijke patiënten �in hun krib’ (het staat er echt) �enig handwerk te verrichten’. Geneesheer-directeur Rienderhoff verbood dit,
�nadat hij eens op een zaal komende eene vrouw in het
laatste tijdperk van tering aan een baljapon zag naaien’.
Zijn opvolger, geneesheer-directeur Hesselink, sloot zich
bij het verbod aan. Hij wilde niet dat de zieke vrouwen
voor anderen gingen handwerken om een duit bij te verdienen, met als risico overmatige inspanning. Bovendien
bestond het gevaar dat ook de waaksters de patiГ«nten
voor dwangarbeid zouden misbruiken. Eerder had de
ziekenhuisleiding al geconstateerd dat sommige waaksters
het eten van de patiГ«nt zelf opaten of aan de hoogste bieder op de ziekenzaal verkochten.
Het handwerkverbod leek geen betutteling, maar eerder
bescherming van vrouwelijke patiГ«nten.
Jaargang 35 • nr. 1 • jan/feb/mrt 2006
Pag. 4: Stethoscoop
Zin en onzin uit de zorg
Pag. 5: Dunne darm in beeld
Introductie vernuftige endoscoop
Pag. 6: Einsteinmuizen
Laboratoriummuis blijkt extra slim
Pag. 9: Onaanvaardbaar ongelijk
Nieuw dure medicijnen tegen kanker
Pag. 12: Sandra & Hodgkin
Terugblik twaalf jaar na diagnose
�PÁK DIE ERVARINGEN’
SANDRA UITBEIJERSE (39)
BLIKT NA TWAALF JAAR TERUG
OP ZIEKTE VAN HODGKIN
(pag. 12)
Pag. 14: Beter bejegenen
Onderwijs over communicatie en attitude
---FOCUS: TOEKOMSTIGE TOPPERS---
Rond die tijd speelde de emancipatie van de verpleegsters
en wachtzusters. De progressieve heelmeester Guldenarm
moest hemel en aarde bewegen om te bewerkstelligen dat
de Rotterdamse zusters na afloop van hun diensturen het
ziekenhuisterrein mochten verlaten. Hij achtte meer vrijheid �een zeer principiële kwestie’. En voerde aan dat de
verpleegsters zich �in het maatschappelijk leven’ moesten
kunnen bewegen om �telkens weer nieuwe indrukken op
te doen’ en �voeling te blijven houden met het sociale
leven’.
Guldenarm won: de zusters mochten naar buiten.
Een grote klapper deed zich voor in 1892: een vrouw, de
Groningse �mejuffrouw’ Alide Grutterink, werd benoemd
tot hoofd Apotheek van het Coolsingelziekenhuis. De
heren in de sollicitatiecommissie lieten ruimhartig weten
�geen principieel bezwaar te hebben tegen het laten waarnemen dezer betrekking door eene dame’. Overigens had
er geen man gesolliciteerd. Alide kreeg een jaarsalaris van
FL800,- , FL100,- minder dan waar ze recht op had. En
een proeftijd van een jaar, omdat nog moest blijken �of zij
genoeg authoriteit over het personeel der apotheek zal
hebben om de zaak goed te doen marcheeren.’
Pag. 15: Nul mannen
Uitsluitend vrouwen wonnen MozaГЇekprijs
Pag. 16: Cellenjacht
Dagje op pad met Thanyalak Tha-In
Pag. 18: Cocktail zonder bijwerkingen
Thanyalak onderzoekt orgaanafstoting
Pag. 19: Taalherstel na een beroerte
Hanane onderzoekt afasie na een beroerte
Pag. 20: Tumorvaten haarfijn in beeld
Lejla onderzoekt bloedvaten tumoren
Pag. 21: Gezondheidsverschil rijk-arm
Lindsay onderzoekt ontstaan verschillen
Pag. 22: Speuren naar bron leukemie
Van onderzoekt schaduwzijde B-cellen
Pag. 23: Linke filevorming in de lever
Sarwa onderzoekt stolsels in levervaten
De Groningse Grutterrink bleek een uitstekende keuze: zij
zou meer dan dertig jaar voor het Coolsingelziekenhuis
werken en met haar deskundigheid grote bewondering
afdwingen bij de mannelijke medici. Overigens kwam de
eerste apothekeres van Nederland, Charlotte Jacobs, ГіГіk
uit Groningen, net als de eerste vrouwelijke arts, haar zus
Aletta Jacobs.
-------------------------------------------------
Toen bleek dat in deze Monitor zes jonge bekroonde
onderzoekers centraal staan, vroegen een paar mensen:
“Allemaal vrouwen, is dat toeval?” Mannen hebben wel
meegedongen naar de MozaГЇekprijs, maar bij Erasmus MC
gingen uitsluitend vrouwelijke wetenschappers met de
prijzen aan de haal. Op het nippertje hoorde ik dat toch
ooit een man in de prijzen was gevallen, al wordt zijn
naam nergens vermeld door prijzenverstrekker NWO:
Arfan Ikram.
Allemaal vrouwen, toeval? Oordeel zelf, vanaf pagina 15.
Pag. 29: Laatste strohalm bij pijn
Ruggenmergsstimulatie als pijndemper
Pag. 24: Met Shell onder zeil
Narcose weer wat veiliger gemaakt
Pag. 26: Prof op de pijnbank
Prof. Jan Lindemans, Klinische Chemie
Pag. 30: Rubriek �Reageerbuis’
Anneke Korving, het gezicht van ERGO
Pag. 31: Agenda Erasmus MC
Promoties, congressen, symposia
Joop van de Leemput
j.vandeleemput@erasmusmc.nl
Bron: boek Het Coolsingelziekenhuis, M. J. van Lieburg
De volgende Monitor verschijnt begin april 2006
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
3
MON01 PAG 04
17-01-2006
13:39
Pagina 2
STETHOSCOOP
RUIS EN WIJSHEID
Wijsheid en ruis uit de
gezondheidszorg, academische ziekenhuizen en
medische faculteiten.
в– HARTKLEP VIA SLANGETJE
“Ik eet weer als een dijker.”
Commentaar van mevr. E. de HayDen Hollander (76 jaar) uit Krimpen
aan den IJssel, die in het Thoraxcentrum van Erasmus MC afgelopen
december een hoogst experimentele
hartingreep onderging. Zij kreeg via
de lies een nieuwe hartklep. Die werd
al duwend naar de juiste plaats geschoven. De gebruikelijke operatie,
waarbij de borstkas opengaat, was
voor haar te riskant. Ondanks het
hoge risico van de experimentele
ingreep was ze vol vertrouwen:
�We gáán ervoor.”
Uit: AD, 22-12-2005
в– PRIKKELS: PIJN & PRET
“Geluk is misschien wel de
afwezigheid van angst.”
Neurowetenschapper en pijnonderzoeker dr. Joan Holstege van Erasmus
MC citeert een uitspraak van z’n
broer prof. Gert Holstege, die werkt
bij UMC Groningen. Deze verwierf
bekendheid met een onderzoek naar
orgasmen. Daarbij moest de ene partner de andere, die in een MRI ligt,
handmatig tot een hoogtepunt brengen. Van het orgasme werden opnamen gemaakt. Uit de scan bleek dat
tijdens het seksuele hoogtepunt de
hersendelen die over angstgevoelens
gaan enkele seconden niet actief zijn.
Uit: Scanner, Erasmus MC, 6-10-’05
в– PERSOONLIJKE POLIS
“Het vrouwtje heeft een zenuwstelsel van 302 hersencellen.
Het mannetje heeft er 58 meer.
Die zitten bijna allemaal in zijn
voortplantingsorgaan. Dit bevestigt alle vooroordelen die bij
vrouwen over de man bestaan.”
“Mijn 86-jarige dierbare schoonmoeder die al vijf jaar, liefdevol
verzorgd, in het geriatrisch verpleeghuis verblijft, kreeg de �op
haar persoonlijke situatie toegespitste’ nieuwe ziektekostenpolis (…) toegestuurd. De polis
belooft vergoeding voor anticonceptie, sterilisatie, spoedeisende zorg op vakantie (…),
in vitro fertilisatie, nazorg voor
moeder en pasgeborene, kuuroord en tot slot stottertherapie.”
Moleculair-bioloog en columnist
Ronald Plasterk vertelt gepassioneerd
over het platwormpje Caenorhabditis
elegans, een veelgebruikt, één millimeter lang proefdiertje in de wetenschap.
Uit: Trouw, 24-12-2005
Lezer J. de Vreeze bericht ontsteld
over het �persoonlijke’ aanbod van
een ziektekostenverzekeraar aan haar
schoonmoeder: “Niet te geloven.
Voor ieder van de verzekerde gebieden is een wonder nodig.”
Uit: NRC Handelsblad, 21-11-2005
в– WAAR ZIT JE VERSTAND?
в– LANG ZULLEN WE LEVEN
“Over het algemeen gezien is
het verouderingsprobleem
eigenlijk helemaal geen probleem. Het is puur een pessimistische zienswijze op een
enorme zege van de beschaving.”
Dr. Fanny Janssen promoveerde
2-11-2005 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op �determinanten van sterfteontwikkelingen
onder ouderen.’ Ze citeert daarbij
een al langer bestaande stelling.
In wetenschappelijke kringen
bestaat verzet tegen de trend om
veroudering als een probleem te
bestempelen, in plaats van als een
behaald succes.
в– WARE LIEFDE
“Er melden zich twee mannelijke patiënten bij de dagbehandeling. De mannen wijken niet
van elkaars zijde. Bij elke handeling wordt de begeleidende
man betrokken en blijft hij zo
dicht mogelijk in de buurt. Dit
betrokken gedrag valt een vrijwilliger op en zij merkt op: �Dit
vind ik zo lief… dit is ware liefde.’ Dat het hier een gedetineerde betrof met een bewaker, was
haar nog niet opgevallen.”
Uit de rubriek �Gehoord in de wachtkamer’ van de Franskrant, van het
Sint Franciscus Gasthuis te Rotterdam, nummer 9, 2005
в– PLAS LATEN LOPEN
“Misschien heeft ouderdomsincontinentie voor veel wetenschappers te weinig glamour.”
Prof. Gert Holstege vraagt zich af
waarom zo weinig onderzoekers in
Nederland dit vaak voorkomende en
grote probleem bestuderen. Boven
het artikel staat de kop: �Groningse
prof ten strijde tegen incontinentie’.
Uit: Dagblad van het Noorden,
24-12-2005
в– ALZHEIMERPILLEN
“Vier medicijnen, vier maal niks.”
Wetenschapsjournalist Wim Köhler
bespreekt in zijn rubriek �De pil van
de week’ middelen tegen Alzheimer.
De pillen werken amper of niet, maar
bijvoorbeeld Reminyl heeft wel een
verhoogde kans op sterfte bij milde
geheugenproblemen. Exelon heeft
zo’n klein effect, �minimaler kan nauwelijks.’ In Monitor van febr/maart
2002 liet dr. Jaap Krulder, chef de
clinique Geriatrie Erasmus MC
weten: “Als ik moet kiezen, heb ik
liever maatschappelijke begeleiding
dan de Exelon-pil.”
Uit: NRC Handelsblad, 24-11-2005
в– GIGA-ZIEKENHUIZEN
“De nostalgie naar kleine,
huiselijke ziekenhuizen houdt
geen stand tegen de eisen die
dezelfde moderne burger stelt.”
Prof. A. Dunning, cardioloog in ruste
en nestor van de gezondheidszorg,
verdedigt schaalgrootte in de gezondheidszorg. Voor een katheterisatiekamer heb je ten minste vijfhonderd
verrichtingen per jaar nodig, zegt hij.
Ook een CT-scanner moet voldoende
worden gebruikt om de kosten eruit
te krijgen. Bovendien, om kwaliteit te
bieden moeten de artsen voldoende
ervaring op kunnen doen.
Uit: HP/De Tijd, 7-10-2005
в– MILIEU BOOSDOENER
“Milieufactoren lijken slechts
een rol te spelen bij enkele procenten van alle kankergevallen.”
Prof. Ernst Kuipers (Maag-, Darm-, Leverziekten, tweede van links) loopt visite. Zie ook pagina rechts
4
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
De Nederlandse Kankerregistratie
bestaat vijftien jaar en ontkracht in
haar uitgave �Feiten en fabels over
kanker’ de veelgehoorde misvatting
dat kanker vooral ontstaat door
milieuvervuiling. De toename van
kanker in Nederland hangt samen
met de vergrijzing van de bevolking.
Factoren die wГЁl van grote invloed
zijn, zijn onder meer voedings- en
leefgewoonten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het dagelijks eten van 200
gram groente (= vier groentelepels)
en twee keer fruit (= 200 gram).
Uit: IKR Berichten, nr. 3, 2005
MON01 PAG 05
17-01-2006
13:57
Pagina 3
ENDOSCOPIE
Tekst: Emile Hilgers
MAAG-, DARM-, LEVERZIEKTEN
HГ©le dunne darm in beeld
ling is daarom met inkt gemarkeerd,
zodat de chirurg later goed kon zien
waar hij moest ingrijpen.”
Bloedtransfusies - Bij andere
patiГ«nten kon een poliep of gezwel
wel meteen endoscopisch worden
weggenomen. “Vroeger was het voor
de MDL-arts en chirurg lastig tot
onmogelijk om de oorzaak van chronisch bloedverlies uit de dunne darm
te lokaliseren en behandelen,” vertelt
prof. Kuipers. “Het kwam geregeld
voor dat patiënten om die reden jarenlang bloedtransfusies nodig hadden. Dat hoeft nu niet meer.”
Onderzoek met de dubbele ballonendoscoop is duurder dan traditionele endoscopie. Dit is te wijten aan het
slechts eenmalig te gebruiken medische materiaal en aan de hogere aanschafprijs van de nieuwe scoop, leggen prof. Kuipers en drs. Groenen uit.
“Afgezet tegen de goede resultaten is
het onderzoek wel degelijk kosteneffectief. Een patiënt die goed is behandeld, komt immers niet terug.”
De nieuwe duw-en-trek-endoscoop
Dankzij een Japanse uitvinding kunnen specialisten voortaan
in de hele dunne darm ingrepen verrichten. Een vernuftige
endoscoop maakt het mogelijk een kijker met instrumentarium tot in de verste bochten van het uitgestrekte maagdarmkanaal te sturen.
M
aag- en darmspecialist
prof. Ernst Kuipers
spreekt van een doorbraak: “We kunnen met
een gastro-endoscopie
via de mond al in de slokdarm, maag,
en in het eerste stuk van de twaalfvingerige darm komen. Met een colonoscopie kunnen we via de anus naar de
dikke darm en het laatste stukje van
de dunne darm. Maar alles wat daar
tussen zit - het grootste deel van de
dunne darm - was tot nu toe endoscopisch niet te onderzoeken. We
konden van dat tussenstuk wel foto’s
maken, maar door de vele bochten en
de gecomprimeerde ligging van de
dunne darm is op basis van een foto
niet altijd een goede diagnose te stellen. Bovendien kon je er zonder de
chirurg niet bГ­j. Terwijl in de dunne
darm nou net veel aandoeningen
voorkomen, zoals poliepen, zwellin-
gen met bloedvaten, kanker, en de
ziekte van Crohn.”
Hoog tijd voor een instrument dat het
onbereikbare bereikbaar maakt.
Twee ballonnen - De dunne darm
ligt opgerold in de buik. Dankzij de
nieuwe �double-balloon-�, of �push
and pull-endoscopy’ kunnen de vele
bochten makkelijker worden genomen met een twee meter lange scoop.
Dat is te danken aan twee ballonnen.
Die worden om en om opgeblazen en
bereiden de weg. Zo wordt de dunne
darm gestrekt en opgestroopt, waardoor de vele lastige bochten één voor
één genomen kunnen worden. Op
die manier kan de MDL-arts in tien
tot vijftien stappen de hele darm
bereiken. En eventueel ook de dikke
darm onderzoeken.
Erasmus MC was één van de eerste
centra in Europa die de nieuwe endo-
scoop van het merk Fujinon hebben
uitgetest. Er zijn er nu twee in Nederland, één in Rotterdam en één bij
VUmc in Amsterdam. Op de jaarvergadering van de internationale vereniging voor MDL-artsen in de Verenigde
Staten hebben VUmc en Erasmus MC
hun gemeenschappelijke Nederlandse
resultaten toegelicht. In een groep van
125 patiГ«nten, de grootste gepresenteerde serie op het congres, werd bij
vier op de vijf mensen verdacht weefsel gevonden. Bij veel patiГ«nten kon
direct worden ingegrepen.
Verlies van bloed - De nieuwe
�super-scoop’ blijkt vooral een uitkomst voor patiënten met bloedverlies uit het maagdarmkanaal, zo heeft
arts-assistent drs. Marcel Groenen ervaren: “We hebben een patiënte behandeld die al vijftien jaar aan bloedverlies leed. Zij had talloze endoscopische en radiologische onderzoeken
ondergaan, zonder goede diagnose.
Met de nieuwe endoscoop vonden we
in haar dunne darm een zwelling met
bloedvaten. Het leek te gevaarlijk om
die endoscopisch te verwijderen,
omdat bij een bloeding acute chirurgie nodig zou kunnen zijn. De zwel-
Niet vervelender - De duw-en-trekendoscopie is voor patiГ«nten, die
slechts in een lichte slaap worden
gehouden tijdens het onderzoek, niet
vervelender dan gewone endoscopie,
weet drs. Groenen. “We hebben het
idee dat de mensen juist minder pijn
hebben doordat de uitbochting die je
bij een standaardendoscopie veel
hebt, minder voorkomt.”
Erasmus MC kan, na overleg, doorverwezen patiГ«nten met de dubbele
ballon-endoscoop onderzoeken en
behandelen. Prof. Ernst Kuipers verwacht dat de nieuwe techniek op den
duur voor meer Nederlandse ziekenhuizen beschikbaar komt. в– SPIJS VERTEREN
Het spijsverteringskanaal is lang: mond,
keelholte, slokdarm, maag, dunne
darm, dikke darm, endeldarm, anus. De
alvleesklier, lever en galblaas horen er
ook bij. MDL-artsen kunnen goed bij het
begin en einde van het kanaal komen,
via de mond en anus. Maar het middendeel vormde tot nu toe een probleem. Daar bevindt zich de dunne
darm. Deze 2,5 cm smalle darm ligt
opgerold en heeft bij volwassenen een
lengte van ruim drie meter.
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
5
MON01 PAG 06/07/08
6
17-01-2006
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
14:09
Pagina 2
17-01-2006
14:10
Pagina 3
LEERPROBLEMEN
Tekst: Kees Vermeer
Beeld: Helen van Vliet
NEUROWETENSCHAPPEN
EINSTEINMUIZEN
Kinderen met neurofibromatose hebben onder meer
problemen met leren. Er bestaat geen behandeling
voor deze aangeboren ziekte. Maar misschien komt
daar verandering in. Dankzij extra slimme muizen.
e aangeboren ziekte neurofibromatose, NF1, vroeger �de ziekte van
Von Recklinghausen’ genoemd,
treft zo’n één op de drieduizend
kinderen. In Nederland leven
ongeveer vijfduizend NF1-patiГ«nten (kinderen en volwassenen).
D
De oorzaak van de aandoening is een defect
in het NF1-gen. De helft van de patiГ«nten
erft dit defect van z’n vader of moeder, bij
de andere helft hebben de ouders geen kenmerken van NF1 en ontstaat het gendefect
spontaan.
CafГ© au lait-vlekken
Kinderen met NF1 hebben een aantal lichamelijke kenmerken, waaronder vrij grote,
lichtbruine vlekken op de huid (zogenoemde �café au lait-vlekken’). Vanaf de puberteit
ontwikkelen zich vaak neurofibromen:
goedaardige gezwellen in de huid, op de
uiteinden van de zenuwbanen. Deze gezwellen kunnen behoorlijk groot worden.
De kans bestaat dat ze ooit kwaadaardig
worden.
Naast lichamelijke kenmerken hebben veel
kinderen met NF1 een leerachterstand. Uit
вћ­
MON01 PAG 06/07/08
100% ECHT
* De muis op de illustratie is een echte �Ras-muis’,
dus een in het lab slim gemaakte muis
* De woorden op de illustratie zijn echt geschreven
door kinderen met leerproblemen
* De structuren op de illustratie zijn echt medisch
en komen uit de vakliteratuur
onderzoek in Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis is gebleken dat voor ongeveer
de helft van de kinderen een gewone basisschool niet haalbaar is. “Dat is meer dan we
tot nu toe dachten,” verklaart dr. Ype
Elgersma van de afdeling Neurowetenschappen van Erasmus MC. “We wisten al
dat leerproblemen veel voorkomen bij deze
kinderen, maar de omvang hebben we
onderschat. Ongeveer driekwart van deze
kinderen heeft remedial teaching nodig,
oftewel extra begeleiding bij het leren.”
Onderzoek in CaliforniГ«
Onderzoekers proberen al langere tijd te
achterhalen hoe een defect NF1-gen kan
leiden tot leerproblemen. Dr. Elgersma
deed tot vier jaar geleden onderzoek aan de
Universiteit van CaliforniГ«, waar hij muizen bestudeerde met hetzelfde defect in het
NF1-gen.
NF1 is een zogeheten tumor-suppressorgen: het onderdrukt het ontstaan van
tumoren. Dat doet het door de aanmaak
van het Ras-eiwit in de hand te houden.
�Ras’ staat voor Rat Sarcoma en is een eiwit
dat bij veel tumoren een rol speelt. Als NF1
defect is, zal de aanmaak van Ras toenemen.
в–І
Om de rol van het Ras-eiwit in de hersenen
beter te kunnen bestuderen, werd een muis
gemaakt die van nature meer Ras-eiwit in
z’n cellen had.
De gedachte was dat zo’n muis leerproblemen zou hebben en model zou kunnen
staan voor verder onderzoek daarnaar. De
leerproblemen zouden misschien verholpen
kunnen worden door de Ras-eiwitten te verminderen, bijvoorbeeld met medicijnen.
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
7
MON01 PAG 06/07/08
17-01-2006
14:10
Pagina 4
LEERPROBLEMEN
NEUROWETENSCHAPPEN
VERSCHILLEN
BINNEN GEZIN
Op het laboratorium van
dr. Elgersma zal het
onderzoek naar het NF1gen worden voortgezet.
De ziekte heeft namelijk
nog een ander verrassend aspect: kinderen
met exact hetzelfde gendefect hebben niet
dezelfde leerproblemen.
Dr. Elgersma: “Dat zien
we bij kinderen met NF1
die uit hetzelfde gezin
komen. Het ene kind kan
een leerprobleem hebben, terwijl het andere
naar de havo gaat. Dit
wijst erop dat er nog een
ander proces bij betrokken is, dat kennelijk wГ©l
goed loopt. En het zegt
ook dat er bij NF1-kinderen niet iets fundamenteel fout is. Bij deze kinderen is één van de processen een beetje afwijkend, maar wel te corrigeren. Bij de andere processen zullen andere
genen betrokken zijn.
Daar zijn we nu naar op
zoek.”
8
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
Dr. Elgersma maakte deze muis in de
Verenigde Staten en nam hem mee naar
Rotterdam, waar de muis in de wandelgangen werd omgedoopt tot �erasmuis’.
Verrassing in petto
Deze Ras-muis had een verrassing in
petto: hij bleek juist slimmer dan andere
muizen. Alle taken die de onderzoekers
hem leerden, pikte hij bijna twee keer
sneller op dan zijn gewone soortgenoten.
“Dat was erg verrassend,” vertelt dr. Elgersma. “Het klopte niet met de gangbare theorie. Mijn Amerikaanse collega’s
konden het eerst niet geloven, maar ook
zij kwamen op hetzelfde resultaat.”
Nader onderzoek aan de neuronen
(zenuwcellen) van de muis bracht een
verklaring voor deze onverwachte uitkomst. Het zenuwstelsel bestaat uit
neuronen die een signaal zenden en
neuronen die een signaal ontvangen.
Signalen worden tussen neuronen overgedragen via een signaalstof (neurotransmitter). Die kunnen een signaal
remmen of stimuleren.
Er bleek een verschil tussen de NF1muizen en de Ras-muizen: bij NF1muizen bevond het verhoogde Raseiwit zich vooral in de remmende neuronen, maar bij de Ras-muizen vooral
in de stimulerende neuronen. Dit was
een opmerkelijke vinding, verklaart dr.
Elgersma. “Want we dachten altijd dat
de afgifte van neurotransmitter door de
zendende cellen constant was. Nu is
voor het eerst gebleken dat dit niet zo
is. De afgifte van signaalstof is reguleerbaar. Er wordt meer neurotransmitter
geproduceerd als je iets leert. De signaalstof wordt in de zenuwcel aangemaakt in kleine blaasjes die tegen de
celwand aan komen te liggen.
Met elektronenmicroscopie is te
zien dat bij de
extra slimme Rasmuis meer van
die stimulerende
blaasjes klaarliggen.”
Signalen worden
bij de slimme
muizen dus beter
doorgegeven, wat
kan verklaren dat
ze sneller leren.
Over dit onderzoek verscheen
eind 2005 een
Rotterdams-Amerikaanse publicatie in The Journal
of Neuroscience.
Medicijn �zou geweldig zijn’
Kinderarts drs. Arja de Goede vertelt dat NF1 een heel variabel ziektebeeld kent:
“Je kunt niet voorspellen hoe de ziekte bij een patiëntje zal verlopen. Een kind kan
alleen huidklachten hebben, maar ook gehandicapt zijn en psychomotorische
stoornissen of gedragsproblemen hebben. Door de groei van grote neurofibromen
kunnen misvormingen optreden. En in de hersenen kunnen tumoren ontstaan,
onder meer op de oogzenuw. Verder zien we orthopedische afwijkingen en groeistoornissen. Ook hun hormoonhuishouding kan ontregeld zijn. Met bijvoorbeeld
als gevolg dat een kind al jong in de puberteit komt. Naast leerproblemen treden
spraakstoornissen en motorische problemen op, waardoor een kind bijvoorbeeld
nooit zal leren fietsen.”
Omdat NF1 nog niet is te genezen, bekijken de specialisten van het NF1-team wat
zij verder voor de kinderen en ouders kunnen doen. Zo krijgt een enkel kind hormonale therapie, worden de orthopedische afwijkingen behandeld of worden de
ouders in contact gebracht met andere instanties die ervaring hebben met de specifieke problemen van NF1. “Maar,” zegt drs. De Goede, “als arts loop je steeds achter de feiten aan. We kunnen de ziekteverschijnselen niet voorkomen.”
De recente ontwikkelingen (zie artikel) zorgen voor opwinding in het NF1-team:
“Het zou geweldig zijn als we daadwerkelijk iets zouden hebben dat de leerproblemen kan verbeteren,” verklaart de kinderarts. “De komende klinische studie
gebeurt met zestig kinderen; dertig kinderen krijgen een statine. De andere dertig
vormen de controlegroep; zij krijgen een placebo. Eerst kijken we of de behandeling met statine effect heeft. Daarna volgt eventueel een grotere studie.”
Maar dat is nog niet het eind van het
verhaal. Het idee was immers om Ras te
onderdrukken en zo wellicht de leerproblemen te verminderen. Van een aantal
bestaande anti-kankermiddelen (chemotherapeutica) is bekend dat ze inderdaad de werking van Ras remmen. “Die
kun je niet aanbieden aan een kind
met leerproblemen,” zegt dr. Elgersma.
“Maar als je een NF1-muis zo’n middel
geeft, worden zijn hersenen weer helemaal normaal. Dus kennelijk is het proces omkeerbaar en is de ziekte NF1 wel
te genezen.”
Aanmaak cholesterol
De onderzoekers in de Verenigde Staten
kwamen op een ander idee, wetende dat
Ras een ander molecuul nodig heeft om
te functioneren. Dat andere molecuul is
farnecyl, een voorloper van cholesterol.
Zou het mogelijk zijn om Ras te remmen door de aanmaak van cholesterol te
onderdrukken? Voor dat laatste zijn al
jarenlang effectieve medicijnen voorhanden, namelijk de statines, die hun
nut en veiligheid hebben bewezen.
Dr. Elgersma: “Het leek te mooi om
waar te zijn. Maar het bleek dat bij de
NF1-muis de afgifte van neurotransmitter normaal werd, dat de hoeveelheid
Ras weer normaal was en dat de muis
alle taken weer normaal kon leren. De
NF1-muis werd met statines op alle
niveaus weer een gewone muis. Dat
heeft op mij grote indruk gemaakt.”
Bovenstaand onderzoek is half november gepubliceerd in Current Biology en
de digitale versie van Nature wijdde op 8
november 2005 een pagina aan dit
belangrijke resultaat. Er gaan nu drie
klinische studies van start om het effect
van statines op de leerproblemen bij
NF1-kinderen te onderzoeken: twee in
de VS en één in Nederland. Het Sophia
Kinderziekenhuis Fonds en de NF1
Vereniging Nederland financieren de
Nederlandse studie.
Ervaring met statines
Dr. Elgersma vindt de ontwikkelingen
hoopvol: “Statines zijn al twintig jaar op
de markt en worden ook al gebruikt
door kinderen. Ze kennen geen ernstige
bijwerkingen. We willen deze medicijnen drie maanden aan kinderen geven
en nagaan of de kinderen minder problemen hebben met leren. Het is voor
het eerst dat er voor een leerprobleem
een mogelijk geneesmiddel beschikbaar
is.” ■BEHANDELTEAM
In Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis
bestaat sinds 1985 een NF1-team. Meerdere
specialisten houden om de twee weken
spreekuur om kinderen uit Zuidwest-Nederland te volgen in hun gezondheid en om de
ouders te adviseren. De patiГ«ntjes komen
gemiddeld één keer per jaar op controle.
Het Rotterdamse NF1-team heeft inmiddels
ruim vierhonderd kinderen met NF1 gezien.
Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis heeft
daarmee een van de grotere NF1-centra in
Nederland in huis.
MON01 PAG 09
17-01-2006
14:10
Pagina 3
MEDICATIE KANKER
Tekst: Emile Hilgers
VERKRIJGBAARHEID
Onaanvaardbaar ongelijk
PatiГ«nten met kanker krijgen
in Nederlandse ziekenhuizen
minder snel dure innovatieve
medicijnen dan patiГ«nten die
verblijven in ziekenhuizen in
andere Europese landen.
Prof. Carin Uyl stelt dat de
financiering beter moet worden geregeld.
onderhandelen met afzonderlijke verzekeraars.”
Begin dit jaar wil prof. Uyl binnen
Nederland onderzoeken of er verschillen zijn, en zo ja hoe groot, in het voorschrijven van dure kankergeneesmiddelen. Van Herceptin zijn al gegevens
bekend, omdat de Nederlandse Borstkanker Vereniging dit heeft laten onderzoeken. “De verschillen zijn schokkend,” vindt prof. Uyl. “In Zeeland
krijgt 75% van de patiГ«nten Herceptin,
in Groningen en Friesland minder dan
25%. Dat wil zeggen dat in het Noorden minder patiënten genezen.”
adat het onderzoek naar het
voorschrijven van dure kankermedicijnen prominent in
het nieuws kwam, volgden
kamervragen. Daarop heeft
minister Hans Hoogervorst (Volksgezondheid) de regels zo aangepast dat
verzekeraars tachtig procent bekostigen van een aantal dure medicijnen.
N
Volgens prof. Uyl is de maatregel van
de minister onvoldoende: “Twintig
procent moet nog steeds door de ziekenhuizen worden opgehoest. Daardoor heeft de patiГ«nt dus nog steeds
niet de garantie dat hij of zij die medicijnen krijgt. Bovendien geldt die nieuwe regel alleen voor middelen die op
de lijst staan. Dat laatste zou kunnen
worden opgelost met een toewijzing
voor één of twee jaar, zoals dat in
Frankrijk gebeurt. Het nieuwe geneesmiddel kan dan op proef twee jaar op
de lijst komen, op basis van een klinische studie. In die periode kunnen de
effectiviteit en kosten nader worden
onderzocht.”
Het onderzoek van het institute for Medical Technology Assessment (iMTA)
van Erasmus MC richtte zich op het
gebruik binnen ziekenhuizen van de
innovatieve kankergeneesmiddelen
rituximab (merknaam: MabThera) en
bortezomib (merknaam: Velcade). Ook
ORATIE OVER VERSCHILLEN
Prof. Carin Uyl-de Groot is directeur van
het institute for Medical Technology
Assessment (iMTA) van Erasmus MC. Aan
het Amsterdamse VUmc, waar zij veel
studies naar kosteneffectiviteit verrichtte,
is ze voor één dag per week aangesteld
als hoogleraar Health Technology Assessment. In haar oratie, op 23 april, zal ze
ingaan op de ongelijkheid bij het verkrijgen van dure innovatieve geneesmiddelen tegen kanker.
Prof. Uyl tekent aan dat er eerder discussie was over de vraag of je zoveel
geld moet steken in dure geneesmiddelen die uiteindelijk bij de meeste
patiГ«nten het leven met slechts enkele
weken verlengen. “Dat was een aantal
jaar geleden met een middel tegen
longkanker. Dit zijn echter andere
medicijnen. We hebben studies gedaan naar kosteneffectiviteit van deze
geneesmiddelen, maar daar wordt te
weinig naar gekeken. Dit zijn niet alleen levensverlengende middelen,
mensen kunnen ermee ook genezen.
Helaas blijkt de vraag of de patiГ«nt met
kanker deze medicijnen wel of niet
krijgt in de ziekenhuizen meer afhankelijk van de financiering.”
In Erasmus MC-Daniel den Hoed ontvangt de heer Henk de Lange uit
Nieuw-Beijerland het dure anti-kankermiddel rituximab (MabThera)
werd het gebruik onderzocht van imatinib (merknaam: Glivec) buiten het
ziekenhuis.
Van deze nieuwe en dure medicijnen
zijn de omzetcijfers uit 2004 vergeleken van acht landen: Nederland,
BelgiГ«, Duitsland, Frankrijk, Engeland,
Oostenrijk, Denemarken en Zweden.
De verschillen werden geanalyseerd
tegen de achtergrond van de verschillende stelsels voor gezondheidszorg.
De omzetcijfers gaven aan dat rituximab en bortezomib in de andere landen meer werden voorgeschreven dan
in de Nederlandse ziekenhuizen: tot
vier keer zoveel. Imatinib daarentegen,
het geneesmiddel waarvan de omzet-
ten buiten het ziekenhuis werden vergeleken, werd in Nederland vrijwel
evenveel toegepast als in de andere
landen.
Prof. Carin Uyl vindt bovenstaande
situatie in Nederland schadelijk voor
de vertrouwensrelatie tussen patiГ«nt en
behandelaar: “Mensen gaan zich afvragen waarom ze een middel niet krijgen
en zijn wellicht geneigd naar een andere arts te gaan. Als patiГ«nt moet je zelf
uitzoeken waar je wel het medicijn kan
krijgen. En dan hangt het ervan af hoe
en bij wie je verzekerd bent of je het
kan krijgen.” ■WEL ONAFHANKELIJK
Een waterdichte verklaring voor het
verschil heeft prof. Carin Uyl niet gevonden, maar volgens haar kan wel
worden geconcludeerd dat het Nederlandse financieringssysteem �niet optimaal’ werkt: “Andere Europese landen
hebben regelingen die het gebruik van
innovatieve geneesmiddelen in ziekenhuizen bevorderen, zoals gelabelde
budgetten, een apart dure-geneesmiddelenbudget in de ziekenhuizen, en
vaste vergoedingen voor medicijnen
zodat ziekenhuizen niet hoeven te
Het onderzoek naar verschillen in het
voorschrijven van dure medicijnen tegen
kanker is betaald door de farmaceutische industrie, maar wel degelijk onafhankelijk uitgevoerd, bevestigt prof.
Carin Uyl. “Het idee om het gebruik van
innovatieve kostbare middelen tegen
kanker in Europa te vergelijken, is van
onszelf afkomstig. De industrie wilde
deze studie wel financieren. Het onderzoek is onafhankelijk uitgevoerd.”
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
9
MON01 PAG 10/11
17-01-2006
14:17
Pagina 2
Stof in het hoofd
Nieuw MRI-apparaat, door dak naar binnen gehesen
Een van de grootste en meest geavanceerde
onderzoeken ter wereld naar vroegtijdige
hersenafwijkingen vindt plaats in RotterdamOmmoord. Duizenden gezonde 45-plussers
gaan daar �door de MRI-tunnel’.
H
et is peperduur en toch gaat
Erasmus MC de komende
jaren miljoenen hersenfoto’s
maken van duizenden Rotterdammers die niet ziek zijn
en evenmin klachten hebben. Alle
gezonde 45-plussers die �door de tunnel gaan’ helpen onderzoekers grip te
krijgen op de allereerste verschijnselen van dementie en herseninfarcten.
10
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
Centraal bij de MRI-scans staan de
verbindingsbanen in de hersenen en
de �witte en grijze stof in het hoofd.’
Drs. Arfan Ikram en drs. Meike
Vernooij zijn, samen met de laboranten en het secretariaat, de �veldwerkers’ van het bevolkingsonderzoek
ERGO: Erasmus Rotterdam Gezondheid Onderzoek.
Arfan: “Bijzonder aan ERGO is voor
mij dat we aan de ene kant doodnormale, hele aardige mensen ontvangen,
gezellig met ze praten en hen helpen
met de MRI-opname en aan de andere kant werken met state-of-the-artapparatuur, waarmee we uiterst gedetailleerde opnamen van de hersenen
maken.”
Meike: “We gebruiken de nieuwste
MRI-technieken en maken meer en
gedetailleerdere opnames dan in het
ziekenhuis. Daarom moeten de deelnemers dertig minuten in de MRI liggen. Dat is lang. Toch haakt bijna niemand af.”
Arfan: “De oudste deelnemer tot nu
toe was bijna 93 jaar.”
Meike: “Een enkele keer vindt een
deelnemer de �tunnel’ benauwend.
Bijvoorbeeld mensen die een vorm
van claustrofobie hebben of een boom
van een kerel, die bang is dat hij klem
komt te zitten.”
Arfan: “Met die honderdduizenden
opnamen willen we in kaart brengen
welke kleine veranderingen in de hersenen later leiden tot bijvoorbeeld de
ziekte van Alzheimer. Soms vraagt een
deelnemer: �Kan je zien of ik dement
zal worden?’ Dan antwoord ik: �Nee,
dat is juist wat we onderzoeken’.”
Meike: “Of deelnemers zeggen: �Ik wil
het niet weten, hoor.’ Maar dat komt
weinig voor: meer dan 95% heeft aangegeven juist wel geГЇnformeerd te willen worden als er bij toeval een
belangrijke afwijking wordt opgespoord. Ook willen de deelnemers
graag dat gegevens aan hun huisarts
worden verstrekt. Dat gebeurt dan
ook.”
Arfan: “Vergeleken met
vroeger zijn nu uiterst
scherpe opnames mogelijk, veel gedetailleerder
dan voorheen. Voor het
eerst is een fase aangebroken waarbij minuscule veranderingen in de
hersenen, die met het
blote oog onzichtbaar
zijn, in kaart kunnen worden gebracht.”
Meike: “In de hersenen
zijn twee soorten stof:
grijze stof, waarmee we
het denkwerk verrichten, en witte stof, waarmee signalen worden
overgebracht. Dat zijn
een soort snelwegen.
Niet elke verandering,
laesie, in de hersenen is
abnormaal. Wijzigingen
in het brein hangen samen met de
ouderdom. Maar de neuroloog in
opleiding Niels Prins heeft, samen met
collega’s, ontdekt dat ouderen met
ernstige witte stofafwijkingen en
infarcten sneller achteruit gaan in cognitief functioneren. Onder meer het
DEMENTIE & BEROERTE
Bij één op de drie vrouwen en één op
de vier mannen ontstaat vroeger of later
in het leven dementie. En één op de vijf
mensen krijgt ooit een beroerte (herseninfarct). Door de vergrijzing van de
bevolking neemt het aantal mensen
met dementie of een beroerte toe. De
allereerste voorbodes van deze hersenaandoeningen zijn nog onbekend. Het
hier omschreven MRI-onderzoek moet
deze markers in kaart brengen.
MON01 PAG 10/11
17-01-2006
14:18
Pagina 3
HERSENONDERZOEK
RADIOLOGIE
VLIEGENDE GASFLES
De krachtige magneten in MRI-apparaten trekken metaal aan. Daarom mogen
metalen voorwerpen niet de MRI-ruimte in. Soms gebeurt dat per ongeluk
toch. Afgelopen najaar raakte een MRIapparaat van UMC Groningen fors
beschadigd nadat een stalen gasfles
naar binnen was gezogen. Dit gebeurde
tijdens de schoonmaak. Een persvoorlichter van UMC Groningen bevestigt
bovenstaand incident. Hij voegt toe dat
alle medewerkers die met de MRI te
maken hebben, ook schoonmakers, uitgebreid instructies krijgen. Bovendien
staan er waarschuwingen op de deur.
Tijdens het ongeluk waren geen patiГ«nten aanwezig. Niemand raakte gewond.
verwerken van informatie gaat deze
groep slechter af. Ook blijken deze
ouderen meer kans op depressie te
hebben.”
Arfan: “Het is vergelijkbaar met de
huid. Die verandert in de loop van de
tijd ook. Wie ouder wordt, krijgt rimpels.”
Meike: “Wij kunnen met het oog niet
die 1800 hersenfoto’s per deelnemer
beoordelen. Wel bekijken we zo’n zeshonderd plaatjes om toevallige afwijkingen die voor de gezondheid van de
deelnemer belangrijk zijn op te sporen.
De overige analyses proberen we zoveel
mogelijk volledig automatisch te laten
verlopen, via de computer.”
Arfan: “Er zijn al twee kleinere MRIonderzoeken binnen ERGO geweest,
die veel hebben opgeleverd. Onder
meer de kennis over zogenaamde �stille’ herseninfarcten is hierdoor gegroeid.
Dat zijn infarcten die mensen zelf nooit
hebben opgemerkt. Ze zijn klein in
�Wederopbouwers’, die zeuren niet
• Ondanks de hoge leeftijd van de deelnemers (tot in de negentig), de lange duur van het onderzoek (een halfuur)
en de hoeveelheid lawaai (klinkt door de oordoppen heen), klaagt bijna geen enkele deelnemer die door de MRI
is geweest.
• Onderzoekers achten dit doorzettingsvermogen en deze onverstoorbaarheid typerend voor deze generatie: deze
oudere Rotterdammers zijn betrokken en enthousiast en kunnen goed de tanden op elkaar zetten. Ze zeuren niet.
• Meerdere onderzoekers hebben de ERGO-deelnemers als �ideale kandidaten’ omschreven, ook vanwege de grote
mate van betrouwbaarheid. Te laat komen, dat doet deze generatie niet.
• Het geavanceerde MRI-apparaat waar de deelnemers doorheen gaan, is betaald van de Vici-prijs die prof. Monique
Breteler van Erasmus MC in 2003 heeft gewonnen. Deze prijs van NWO is bedoeld voor �excellente, zeer ervaren
onderzoekers’, en is 1.250.000 euro groot. Prof. Monique Breteler is eind 2003 benoemd tot bijzonder hoogleraar
�Epidemiologie van neurologische aandoeningen’.
• Voor MRI-kenners: het gaat om een 1.5 Tesla van de Amerikaanse firma General Electric. Deze staat in een aparte ruimte waar, in verband met de sterke magnetische velden, geen metalen voorwerpen naar binnen mogen. Wie
daar een paperclip vasthoudt, zal merken dat z’n hand richting apparaat worden getrokken.
• Tijdens de opnames kijken laboranten door een raam mee. Tussen de deelnemer en de laboranten is een verbinding; men kan met elkaar praten. Als de deelnemer het benauwd krijgt, kan hij in een �ballon’ knijpen. De opname wordt dan stopgezet. Dit komt zelden voor.
omvang en hebben zich voorgedaan in
een rustig hersengebied. Zo’n infarct is
zichtbaar op een MRI-scan vanwege de
kleine littekens in de hersenen. Mensen
met zo’n stil infarct lopen meer kans op
een merkbare beroerte.”
Meike: “Dit deel van ERGO heeft een
lange looptijd. Stapsgewijs zullen we te
weten komen welke kleine wijzigingen
in het brein voorspellend zijn geweest
voor een bepaalde ziekte. Dat biedt
perspectieven voor preventie of vroegtijdig ingrijpen.”
Arfan: “Voor ons, onderzoekers, is het
bijzonder dat we met zoveel verschillende vakgebieden samenwerken.
Epidemiologie vormt de ruggengraat
van ERGO, maar ook de afdelingen
Radiologie, Neurologie, Neurowetenschappen en Medische Informatica
leveren een belangrijk aandeel.”
Meike: “Op een paar andere plekken
in de wereld, bijvoorbeeld in de VS en
IJsland, lopen ook zulke langdurende,
geavanceerde onderzoeken. Het nut
daarvan is dat onderzoekers hun resultaten kunnen vergelijken en bediscussiГ«ren. Maar het MRI-onderzoek in
Rotterdam is qua omvang bijzonder.
Daar is een enorme logistiek voor nodig. En natuurlijk ook duizenden vrijwilligers. Dit onderzoek drijft op de
bereidheid van Rotterdammers uit
Ommoord om mee te doen.” ■Zie ook pag. 30: portret �mevrouw ERGO’
EXAMENGEMIDDELDE: 9,6
Meike Vernooij (26) werkt sinds juni 2005 als arts-onderzoeker op de afdeling
Epidemiologie van Erasmus MC. Daarnaast is zij in opleiding tot radioloog. In 1996
ontstond er ophef rondom haar uitloting tot de opleiding Geneeskunde, bij een
examengemiddelde van 9,6. De Erasmus Universiteit Rotterdam haalde haar via
een omweg binnen. Bovendien veranderde deze universiteit haar toelating: men
ging nieuwe studenten voortaan zelf selecteren.
Arfan Ikram (25) werkt sinds september 2005 ook als arts-onderzoeker op de
afdeling Epidemiologie. Hierna wil hij de specialisatie neurologie of radiologie volgen. Ook zijn examengemiddelde was uitzonderlijk hoog, 9,6. Maar dit leidde niet
tot ophef omdat hij wel werd toegelaten tot de studie Geneeskunde. Aardig detail
is dat zijn broer Kamran afgelopen najaar is gepromoveerd, ГіГіk aan de Erasmus
Universiteit Rotterdam, en ГіГіk binnen de epidemiologie.
AL 900.000 HERSENPLAATJES
• Van elke deelnemer die meedoet aan ERGO, een onderzoek in Rotterdam naar
markers (�alarmbellen’) van hersenaandoeningen, worden 1800 foto’s gemaakt.
• Zo’n vijfhonderd Rotterdammers hebben tot nu toe een hersenscan gehad.
• Dit betekent dat er 500 mensen x 1800 opnames = 900.000 plaatjes zijn gemaakt.
• Begin dit jaar is gestart met het opnemen (includeren) van mensen vanaf 45 jaar.
In totaal zullen er de komende jaren achtduizend 45-plussers bijkomen.
• Deze aanwas zal resulteren in 14,4 miljoen hersenfoto’s.
• Vrijwel nergens ter wereld is zo’n giga-hoeveelheid gedetailleerd beeldmateriaal
van gezonde hersenen beschikbaar om de eerste verschijnselen van een beroerte, dementie, depressie en andere hersenaandoeningen te bestuderen.
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
11
MON01 PAG 12/13
17-01-2006
14:21
Pagina 2
Wat Sandra
leerde van
Hodgkin
Sandra Uitbeijerse (39) uit Rotterdam was
zevenentwintig toen ze de ziekte van Hodgkin
kreeg. Twaalf jaar later blikt ze terug op de
invloed daarvan: “Ik wil het maximale uit het
leven halen. Het hoeft niet extravagant te zijn:
een kwarkpunt bij hotel New York is al prima.”
S
andra Uitbeijerse: “In oktober 1993 stond ik op het
punt naar AustraliГ« te gaan.
Omdat ik wat vage klachten
had, ging ik langs de huisarts. Ik moest bloedprikken en had
een te hoge bezinking. Daarop werd
ik doorgestuurd naar de internist,
waar al snel bleek dat er iets mis was.
Na een week kon ik mijn reis annuleren: ik had Hodgkin. Mijn behandeling bestond uit acht MOP-ABV-chemokuren en een reeks bestralingen.”
”Na een jaar was de Hodgkin weg.
Maar mijn lichaam was helemaal op.
Ik had geen weerstand meer en kreeg
rare dingen als gordelroos en ontstoken verstandskiezen. Alles bij elkaar
ben ik twee jaar met mijn ziekte bezig
geweest. Gelukkig had ik een spaarpot
vanwege de reis die niet doorging,
geen baan en geen kinderen, dus ruimte om tot rust te komen had ik wel.”
Hoe pakte je na die twee jaar de
draad op?
“Bij de arbeidsherkeuring kreeg ik na
het invullen van enorme vragenlijsten
te horen dat ik geschikt was om �bon-
“Als ik iedere dag
een leuk moment
heb, is het goed”
12
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
saiboompjes te kweken’ of �bamivellen te vouwen’. Of ik kon parttime
op een postkantoor gaan werken.
Gelukkig wist ik dat er een sociale
arbeidsvoorziening is, waarmee mensen die lang ziek zijn geweest terug
kunnen keren in het arbeidsproces. Ik
heb aangegeven dat ik daar gebruik
van wilde maken. Zo kwam ik terecht
bij de afdeling Communicatie van
Multibedrijven Rotterdam. Ik dacht
dat ik wel meteen 32 uur kon gaan
werken, maar Multibedrijven zei:
�Laten we beginnen met twintig uur.’
Dat bleek inderdaad meer dan
genoeg: aan het eind van de dag
moest ik me naar huis slépen.”
“Ik dacht dat het nooit meer wat met
me zou worden. Maar omdat er geen
druk op mij lag en ik alle ruimte
kreeg om op te knappen, ging het
steeds beter. Ik kon langzamerhand
meer uren gaan werken. En ik mocht
vrij nemen om alsnog naar AustraliГ«
te gaan. Dat was een superoverwinning op mezelf. Je wereld wordt ontzettend klein als je ziek bent, een reis
naar de andere kant van de wereld is
dan de ultieme kick. Je moet de dingen die je wilt doen, gewoon dГіГ©n.
Ga niet zitten wachten, pГЎk die ervaringen. Dat heb ik van Hodgkin
geleerd.”
Ben je veranderd door je ziekte?
“Dat vind ik moeilijk te zeggen. Ik
weet niet of ik veranderd ben door de
Sandra Uitbeijerse in hotel New York
MON01 PAG 12/13
17-01-2006
14:22
Pagina 3
PATIГ‹NTENERVARING
Tekst: Anneke Aaldijk
“Ga niet zitten
afwachten, pГЎk
die ervaringen”
ziekte of doordat ik ouder ben geworden. Ik was zevenentwintig toen
ik Hodgkin kreeg. Terwijl vrienden
zich druk maakten over banen, huizen en hypotheken, was ik bezig met
leven en overleven. Het is niet leuk,
ziekte, maar je gaat op jonge leeftijd
wel nadenken over dingen waar je
anders pas later mee bezig bent. VГіГіr
ik ziek werd, wilde ik het gaan
�maken’. Ik wilde veel geld verdienen, een groot koophuis bezitten,
een mooie auto rijden. Nu vind ik dat
niet meer belangrijk. CarriГЁre maken,
het boeit me echt niet. Als ik nu iedere dag een leuk moment heb gehad,
is het goed.”
“Mensen zeggen vaak tegen mij: �Wat
heb jij het leuk’. Dat is ook zo. Ik heb
een eigen communicatiebureau en
werk daarnaast bij de afdeling Communicatie van de GGD in Rotterdam.
In m’n werk ben ik niet bang een
grote klus aan te nemen. Als je acht
chemokuren hebt overleefd, ga je de
dingen enorm relativeren.”
“Wel heb ik de neiging te bewijzen
dat ik het allemaal aankan. Als ik verkouden ben, moet het wel héél gek
gaan, wil ik me ziekmelden. Ik wil
laten zien dat ik niet zwak ben. En dat
ik geen misbruik maak van de situatie.”
Je kreeg na tien jaar last bijwerkingen, hoe heb je dat ervaren?
“Ik had tien jaar gezond geleefd en
tГіch kreeg ik allerlei klachten. Ik
dacht: laat maar en heb voor het eerst
in tien jaar een sigaartje opgestoken.
Ik wilde niet meer ziek zijn. Ik had
net een nieuw huis en een nieuwe
functie. Als je je dan ziek moet melden, zie je sommige mensen denken:
ze zal wel oververmoeid zijn, terwijl
het daar niets mee te maken had. Ik
heb in dat oordeel van anderen verder
geen energie gestopt, omdat ik zelf
weet waar ik ziek door was. Gelukkig
is het nu allemaal weer rustig.
Hopelijk blijft het zo.”
Sta je positiever in het leven dan
iemand die niet ziek is geweest?
“Als je zo’n ziekte hebt meegemaakt
en overleefd, denk je dat je je nooit
meer druk zult maken om onbenullige of negatieve dingen. En natuurlijk,
Beeld: Levien Willemse
ik heb veel dagen dat ik geniet van
ieder grassprietje en van elk bloemetje. Maar soms zijn er dagen waarop
ik negatief ben. Eerst voelde ik me
daar schuldig over, maar je kunt die
gevoelens niet uitbannen. Ze horen
gewoon bij het leven. Je kunt niet
elke dag, zoals Youp van ’t Hek ons
graag wil laten doen, leven alsof het je
laatste dag is.”
“Wel denk ik dat het een groot verschil maakt hoe je met ziekte omgaat.
Ik weet nog dat ik op de dagbehandeling regelmatig een man tegenkwam
met wie het redelijk goed ging. Hij
kon als enige tussen de chemokuren
door werken. Toch maakte hij zich
zorgen. Dat is logisch, iedereen die
ziek is, doet dat. Maar hij zat gevangen in het kijken naar percentages en
in het negatieve. Gelukkig had ik dat
niet. Natuurlijk waren er wel eens
negatieve momenten, maar over het
algemeen was ik positief gestemd. Je
leest vaak dat mensen met kanker
zeggen dat hun lichaam een �tijdbom’
is. Die vergelijking herken ik absoluut
niet. Ik dacht: mijn lichaam is een
prachtige fabriek, maar er is iets misgegaan. Jongens daarbinnen, ga aan
het werk, stóp die celgroei.”
“Ik denk dat de manier waarop je in je
ziekte staat belangrijk is. En ik zou
willen dat mensen daarin een handreiking zouden krijgen. PatiГ«nten
zouden gewoon eens lief voor zichzelf
moeten zijn. En de mensen om hen
heen moeten niet te veel in de ellende
meegaan, maar af en toe een relativerende grap durven maken. Anders
wordt het allemaal zo loodzwaar.”
“Hodgkin was heel vervelend, maar
eigenlijk had ik meer last van chagrijnig personeel en slechte communicatie in het ziekenhuis. �Daar komt het
gif,’ zei een verpleegkundige bijvoorbeeld tegen me toen ik de eerste keer
chemo kreeg. Door een dergelijke
woordkeus krijg je als patiГ«nt natuurlijk niet echt vertrouwen in de behandeling. De manier waarop dingen
tegen patiГ«nten gezegd worden, kan
een enorm verschil maken.”
“In de gezondheidszorg is een wereld
te winnen door het verbeteren van
kleine dingen. Het verbaast me dat
ziekenhuizen daar zo weinig mee
doen. Kom je na tien jaar terug, zit er
nog steeds zo’n chagrijnige mevrouw
achter de balie. Dan denk ik: lieverd,
als jij niet met mensen wilt werken,
word dan automonteur, maar ga niet
achter een balie staan. Ik snap niet dat
zo iemand niet op cursus wordt
ZIEKTE VAN HODGKIN
ZIEKTE VAN HODGKIN
• is kanker van het lymfestelsel
• ontstaat meestal in de lymfeklier
• zo’n 350 diagnoses per jaar
• oorzaak is nog onduidelijk
• eerste symptomen b.v.:
... zwelling in hals, oksel, lies
... koorts, gewichtsverlies, moeheid
... transpiratie �s nachts, jeuk.
• behandeling met chemotherapie
• en bestraling (radiotherapie)
• soms ook stamceltransplantatie
• kans op genezing is groot
gestuurd, dat het ziekenhuis dit soort
dingen gewoon laat liggen.”
“Ziekenhuizen zouden meer moeten
nadenken over de bejegening van
patiГ«nten. Als ik een afspraak heb en
het spreekuur loopt uit, maakt het
verschil of de receptionist me vertelt
dat het een halfuur kan gaan duren.
Dan kan ik er rekening mee houden.
Terwijl ik anders nauwelijks naar het
toilet durf.”
“Ook zou het goed zijn als oudere artsen hun jonge collega’s betere omgangsvormen bijbrengen. Ik herinner
me dat ik tijdens de chemokuren zat
te wachten op een afspraak met de
neuroloog. Ik kon destijds nauwelijks
lopen, omdat ik veel last van mijn
benen had. Toen ik aan de beurt was,
riep een jonge arts mijn naam. Op het
moment dat hij beweging signaleerde,
keerde hij mij de rug toe. Hij liep,
zonder op mij te wachten, snel terug
naar z’n spreekkamer. Als mij dat nu
zou overkomen, zou ik gewoon weer
gaan zitten. Maar destijds strompelde
ik zo snel mogelijk achter die arts aan,
om hem toch vooral maar niet te laten
wachten. Zo ga je toch niet met patiГ«nten om? Natuurlijk begrijp ik wel
dat artsen en verpleegkundigen emotioneel afstand moeten houden. Maar
is het nou zo lastig om een patiГ«nte te
bejegenen alsof het de vriendin van je
moeder is?” ■Zie ook volgende pagina: wat aankomend artsen in Erasmus MC leren
over bejegening
MEER WETEN?
Bel (gratis) 0800-022 66 22, het
Voorlichtingscentrum Nederlandse
Kankerbestrijding, vraag om de
brochure �De ziekte van Hodgkin’.
Of surf naar www.kankerbestrijding.nl
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
13
MON01 PAG 14
17-01-2006
14:23
Pagina 2
ATTITUDE
ONDERWIJS
Tekst: Anneke Aaldijk
Beter bejegenen
vriendelijk benaderen, wordt dat gedrag door nieuwkomers dikwijls overgenomen. Andersom werkt dat hetzelfde; ook bot gedrag neem je gemakkelijk over. Het houdt elkaar in stand,
de �we-doen-het-hier-zo’ cultuur.”
“Een ander aspect is gebrek aan tijd.
Van co-assistenten hoor ik geregeld
dat gesprekken met patiГ«nten korter
en sneller moeten. Er zit tijdsdruk
achter. Begrijpelijk als er veel patiГ«nten zitten te wachten, maar tijdgebrek
zet een goede communicatie wel
onder druk.”
“Ook de verwachting van de patiënt is
belangrijk. Ik heb een praktijkonderzoek naar communicatie gedaan.
Daaruit bleek dat veel patiГ«nten graag
hun eigen arts zien als ze na de operatie terugkomen voor wondcontrole en
het verwijderen van hechtingen. Maar
ze werden geholpen door een artsassistent. Die vervulde z’n taak prima.
Toch gaven patiГ«nten aan dat ze liever
door hun eigen arts werden behandeld. Hieruit blijkt hoe ontzettend
belangrijk het contact met een arts
kan zijn, ГіГіk bij handelingen die net
zo goed door anderen kunnen worden
uitgevoerd. Ik denk dat sommige artsen het belang van het contact niet
eens beseffen.”
Over hun huisarts zijn veel Nederlanders
wel tevreden, blijkt uit onderzoek
Bijna alle klachten van patiГ«nten over de gezondheidszorg gaan over bejegening. Gedrag van artsen, verpleegkundigen en baliepersoneel wordt als onverschillig,
hooghartig of lomp ervaren. Docent Attitude en
Communicatie drs. Paula Bresser reageert.
“J
e kunt een aankomend arts
wel kunstjes leren, maar als
hij of zij geen oprechte interesse heeft in de patiГ«nt als
mens maar hem uitsluitend
ziet als een ziektegeval, dan prikt die
patiënt daar zo doorheen,” reageert
docent drs. Paula Bresser op de vraag
waarom communicatie in de praktijk
blijkbaar soms zo moeilijk is.
U doceert communicatie en attitude. Wat leert u studenten precies?
“Wij leren studenten de hoofdklacht
uitvragen. Maar ook: hoe stel je je vragen? Welke formulering gebruik je?
Gebruik je begrijpelijke taal? Kijk je
de patiГ«nt aan als je een vraag stelt?
Hoe zit je er bij? Hoe kun je verbaal en
non-verbaal laten merken dat je echt
luistert? Het is belangrijk dat studenten aandacht leren hebben voor de
patiГ«nt, en niet alleen voor de aandoe-
14
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
ning. Als ze oprecht belangstelling
tonen voor patiГ«nten, legt dat eigenlijk
al een goede basis voor het arts-patiëntcontact.”
“Ook komen tijdens de lessen medische situaties en ethische kwesties als
euthanasie en abortus aan de orde.
Studenten leren nadenken over normen en waarden en zich inleven in
wat een ziekte voor een patiГ«nt kan
betekenen. Het onderwijs is een combinatie van theorie, visualisatie door
middel van video en film, contact met
(simulatie)patiГ«nten en discussie over
kwesties waarover geen duidelijke
wetten of regels bestaan. Het gaat
soms om facetten van communicatie
die voor de meeste mensen vanzelfsprekend lijken. Een student moet bijvoorbeeld leren tijdens een consult
niet alleen naar zijn computer te kijken, maar ook naar de patiГ«nt. Dat lij-
ken futiliteiten, maar niet iedereen
doet dit uit zichzelf.”
Waarom blijft goede communicatie met patiГ«nten zo moeilijk?
“Om een heleboel redenen. Allereerst
spelen de persoonlijkheid en de
achtergrond van de arts of verpleegkundige of andere medewerker een
belangrijke rol. Ook kan de cultuur
op de afdeling waar iemand werkt een
groot verschil maken. Als op een afdeling artsen werken die patiГ«nten heel
“Ik ben ervan overtuigd dat de lessen
bijdragen aan een betere communicatie en attitude. We zijn in 1996 gestart
met het onderwijs in deze vorm.
Artsen die destijds met hun studie
begonnen, komen nu pas in de praktijk. Artsen die al langer werkzaam
zijn, hebben dit onderwijs niet gekregen. Bij hen bepalen persoonlijke factoren en ervaringen in welke mate ze
communicatief vaardig zijn. Ik denk
dat het nog heel wat jaren duurt voordat er een meerderheid van de nieuwe
generatie artsen aan het werk is en een
verandering in bejegening echt merkbaar is.” ■HOE HET BETER KAN
Tips uit �Persoonlijke bejegening’, een uitgave voor medewerkers Erasmus MC:
√ Agressie bij overbelaste telefoonlijnen: “We verontschuldigen ons voor de wachttijden. Ik wil u graag helpen, wat kan ik voor u doen?”
в€љ Kondig aan dat je een teleurstellend bericht hebt, b.v. dat het spreekuur uitloopt.
√ Vermijd �moeten’. Veel mensen zijn in een bepaalde context allergisch voor dit
woord. “U moet nog even wachten”. Vrijwel iedereen reageert met: “Ik moet hier
helemaal niets.”
√ Laat weten dat je iets gaat doen om de patiënt te helpen. “Mevrouw Van Dijk, ik
ga direct kijken wat ik voor u kan doen.”
в€љ Emoties verdwijnen niet door ze te negeren, noch door informatie en adviezen
te geven. Emoties moeten eerst één of meerdere malen opbloeien om daarna
hun lading te kunnen verliezen.
√ Erken angst en verdriet, ga in gesprek: “Ik zie dat het u raakt.” Geef de patiënt de
ruimte voor het uiten van emoties: “Wilt u vertellen wat er aan de hand is?”
MON01 PAG 15
17-01-2006
14:55
Pagina 3
MOZAГЏEKPRIJS
Beeld pag. 15 t/m 23: Levien Willemse
Nul mannen
Zes jonge onderzoekers van Erasmus MC wonnen de MozaГЇekprijs 2004 of 2005.
Die is door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek ingesteld om allochtoon talent te stimuleren. En wat blijkt? Er zit - althans in de
Rotterdamse geneeskunde - geen enkele man tussen.
Prof. Heleen Evenhuis (vakgebied: Geneeskunde
voor Verstandelijke Gehandicapten): “Ik vind dit heel
positief. Ik ben absoluut voor vrouwen in de geneeskunde en wetenschap. Toen ik begon, waren er nauwelijks rolmodellen. Ik hoop echt dat deze jonge
ambitieuze vrouwen het gaan maken, ГіГіk als ze een
vriendje krijgen en de druk van de omgeving toeneemt om moeder te worden. Mijn advies: denk
tevoren goed na over hoe je een gezin en carriГЁre
gaat combineren.”
Over het succes van allochtone meisjes speculeert ze:
“Je leest vaak in de krant dat deze meisjes meer
gedisciplineerd zijn in hun studie, harder werken en
hogere cijfers halen dan allochtone jongens. Die hebben misschien meer afleiding om zich heen.”
Prof. Margo Trappenburg (vakgebied: Patiëntenperspectief): “Erg leuk voor de betrokken winnaressen, natuurlijk. Het is mooi dat er zoveel allochtoon
en vrouwelijk talent is in de wetenschap. Vroeger was
het voor vrouwen moeilijk om bepaalde prijzen te
winnen en op bepaalde functies terecht te komen, nu
lijkt het probleem omgekeerd, althans voor de lagere
functies.”
“Misschien heeft de inhaalslag van vrouwen te maken
met het veranderde onderwijs. Het studiehuis lijkt
nadelig voor jongens uit te pakken. Ook studenten
selecteren door intakegesprekken is ten nadele van
jongens. Meisjes zijn op 18-jarige leeftijd minder
puberaal en meer belezen. Is feminisering van de
geneeskunde erg? Het wordt een probleem als talentvolle jongens kansen missen, puur omdat ze geen
meisje zijn. Als het zover komt, moet je misschien
positieve actie voor jongens overwegen.”
Prof. Myriam Hunink (vakgebied: Radiologie en
Klinische Epidemiologie) reageert met een glimlach:
“Ik sluit niet uit dat juist goed opgeleide, slimme vrouwen voor Rotterdam kiezen. We hebben hier gewoon
goed medisch onderzoek. Wat betreft productie, denk
aan het aantal gepubliceerde onderzoeken in wetenschappelijke vakbladen, staat Erasmus MC aan de top
van Nederland.”
“Misschien,” voegt ze toe, “zijn allochtone vrouwen
bezig met een inhaalslag. “En ongetwijfeld speelt toeval een rol.” Evenmin sluit prof. Hunink helemaal uit
dat hier sprake is van een onbewuste en onbegrepen
selectie, waardoor juist vrouwen er met de prijzen
vandoor gaan.
Prof. Inez de Beaufort (vakgebied: Medische
Winnares MozaГЇekprijs Thanyalak Tha-In
Ethiek): “Dames winnaressen: heel hartelijk gefeliciteerd. Wees trots op jezelf, je ouders, je leermeesters
(m/v), en wie verder aan het succes heeft bijgedragen. Moge het een begin zijn van een loopbaan waarin je wetenschap en al het andere wat belangrijk is in
het leven kunt combineren, zonder je kop te stoten
tegen hebberige werkgevers (ze willen je wel, maar
tegen hun prijs), jaloerse mannen (ze willen je wel,
als je maar anders wordt), glazen plafonds (hard), en
ander ongerief.”
“Heren: pech, toeval, minder goed? Wat het ook is
geweest, laat je niet ontmoedigen. Op naar de volgende ronde! Stel nu eens dat dan alleen mannen
winnen: zouden dan de vrouwelijke hoogleraren
weer gevraagd worden commentaar te geven? Hoe
dan ook: ook voor jullie zou ik hartstikke blij zijn.” ■MONITOR
jan/feb/mrt 2006
15
MON01 PAG 16/17
18-01-2006
14:56
Pagina 2
Op cellenjacht
Op cellenjacht in Erasmus MC met Thanyalak
Tha-In. Zij won de MozaГЇekprijs van NWO met
haar onderzoek naar immuuncellen die zijn
betrokken bij afstoting van een orgaan na een
transplantatie. Deze prijs is ingesteld om allochtoon talent in de wetenschap te stimuleren.
1: Twee blauwe potjes
Thanyalak verzamelt in de operatiekamer weefselmateriaal (biopten) en vloeibaar celmateriaal
(perfusaten) van een patiГ«nt. Ze gaat dit gebruiken voor haar onderzoek naar immuuncellen.
2: Chirurgen aan de slag
Thanyalak, in het midden, assisteert bij een operatie in de buik, door te sissen (elektrische schokjes toedienen) en bloed weg te zuigen.
3: Aan de aanrecht
Hier worden materialen schoongemaakt en gedesinfecteerd waarin patiГ«ntenweefsel zal worden verzameld voor de afdeling Pathologie. In het
witte emmertje komt de bij de patiГ«nt uitgenomen
lever, in de blauwe potjes vloeibaar celmateriaal.
4: Wit emmertje
Dit wit emmertje (�vervoercontainer’) bevat glazen
buisjes bloed. Meteen na de bloedafname gaat
Thanyalak in het laboratorium aan de slag. Ze
haalt serum en witte bloedcellen uit het bloed
voor haar wetenschappelijke experimenten.
5: Blik op reageerbuis
Ondanks allerlei beeldvormende apparatuur blijft
het blote oog belangrijk. Hier bestudeert Thanyalak de inhoud van een buisje bloed dat zojuist in
de centrifuge (rechtsonder) is afgedraaid.
6: Aan bed
Een verpleegkundige (links) neemt op de afdeling
Intensive Care bij de patiГ«nt weer bloed af, terwijl
Thanyalak assisteert. Beiden dragen paarse
handschoenen voor bescherming tegen hepatitis
B, een leverontsteking veroorzaakt door een virus.
7: Achter de microscoop
Hier worden de witte bloedcellen uit het bloed geteld. Het aantal is belangrijk voor het invriezen (in
ampullen) en voor latere experimenten. Uit vijf
buisjes bloed kun je zo’n vijftig miljoen witte
bloedcellen (lymfocyten) halen.
8: In de centrifuge
Thanyalak plaats op het laboratorium de bloedbuisjes in een centrifuge, waar ze worden �afgedraaid’: door minutenlang ronddraaien wordt het
serum van de cellen gescheiden. Om rondspatten
van bloed te voorkomen, zijn de buisjes afgeschermd met een kapje.
Voor uitleg onderzoek Thanyalak Tha-In: zie volgende pagina.
16
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
2
MON01 PAG 16/17
18-01-2006
14:58
Pagina 3
MOZAГЏEKPRIJS
Fotografie: Levien Willemse
4
5
6
1
3
7
8
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
17
MON01 PAG 18/19
17-01-2006
14:39
Pagina 2
MOZAГЏEKPRIJS
Cocktail zonder bijwerkingen
Gezocht: doelgericht middel tegen orgaanafstoting
at onderzoek je? Wat is
het belang hiervan?
“Mijn onderzoek richt
zich op mensen die een
nieuw orgaan hebben
ontvangen, bijvoorbeeld een lever,
nier, long of hart. Zij moeten de rest
van hun leven medicatie tegen afstoting slikken; het orgaan is immers van
iemand anders en dus �vreemd’. De
middelen die ze innemen, werken
aspecifiek: ze leggen de hele afweer
plat. Deze mensen zijn daardoor niet
langer beschermd tegen infecties, bacteriГ«n en zelfs kanker. Ze ontwikkelen
vaak huidkanker, hart- en vaatziekten,
nierstoornissen, suikerziekte en allerlei andere aandoeningen. Ook hebben
ze bijvoorbeeld last van overbeharing.
Meisjes krijgen tekenen van een snor
en baard. En deze mensen ondervinden schade aan hun gebit en hebben
een dunne, kwetsbare huid.”
“Het gaat alleen al in Nederland om
tienduizenden patiГ«nten die met deze
ernstige bijwerkingen zitten, al waren
de oude middelen nog erger. Het idee
om dit grote probleem te onderzoeken, vond men bij NWO, die de MozaГЇekprijs toekent, inderdaad ambitieus. Maar als ik een praatje in een
zaal met transplantatiedeskundigen
moet houden, reageren die wel eens
van: �O, dus u wilt het hele roer gaan
omgooien met een nieuw geneesmiddel?’ Zo’n reactie begrijp ik best: ik
ben een jong broekie. En wat zij doen,
is het resultaat van jarenlang onderzoek en zorgvuldig opgebouwde ervaring. Ik beweer ook niet: ik ga het
transplantatieprobleem even oplossen. Ik probeer alleen mijn steentje bij
te dragen.”
“Wat ik precies onderzoek, is het effect
van immunoglobuline op dendritische cellen. Deze cellen zorgen voor
de afstoting van het ontvangen orgaan. Zij vormen een alarmsysteem
tegen indringers. Immunoglobuline is
een oud geneesmiddel, dat wordt
gemaakt uit menselijk bloed. We willen specifiek het alarm tegen het
vreemde orgaan uitschakelen. De normale, reguliere afweer moet behouden
blijven.”
wen als �eigen’, en niet als vreemd. En
dat ze alle andere indringers wél blijven signaleren.”
“We weten dat mensen die een bloedtransfusie hebben ondergaan beter
beschermd zijn tegen afstoting van
een nieuw orgaan. De gedachte is dat
hun lichaam vreemde stoffen beter
heeft leren accepteren omdat ze via de
bloedtransfusie al in aanraking zijn
geweest met vreemde antigenen.
Immunoglobuline is ook gemaakt van
bloed. Mijn hypothese is dat de
immunoglobuline - net als een bloedtransfusie - een beschermend effect zal
hebben tegen de afstoting.”
“De stand van zaken is dat ik nog
ongeveer een jaar in het lab zal werken met immunoglobuline. Daarna
breekt de fase van het diermodel aan:
we gaan de stof testen op muizen in
Oxford. Dit Engelse lab is een van de
beste plekken ter wereld voor transplantatiemodellen en muizenimmunologie. Testen met dieren is wettelijk
verplicht, je mag nooit zomaar een
nieuw middel aan patiГ«nten geven,
dat is veel te gevaarlijk.”
W
Waar ligt het struikelblok?
“Dit onderzoek vindt plaats in het
laboratorium van de afdeling Maag-,
Darm- en Leverziekten van Erasmus
18
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
THANYALAK THA-IN
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Wiang Papao, Thailand, 1979
Thailand
Transplantatiegeneeskunde
Mozaïekprijs 2005 voor �IVIg: the solution for longlasting allograft acceptance.’
MC. Ik werk met cellen in petrischaaltjes. Maar wat werkt in een schaaltje,
hoeft nog niet te werken in een mens.
Ons immuunsysteem is veel ingewikkelder dan een bakje cellen.”
“De cruciale stap in het onderzoek is
dat de dendritische cellen moeten
worden geremd bij de melding van de
donor-antigenen. Eigenlijk willen we
dat ze het ontvangen orgaan beschou-
Wat maakt grote indruk op je?
“Ik vind het fascinerend dat onze
lichamelijke afweer al eeuwen lang
prima z’n werk doet, maar we weten
nog steeds niet hoe die in elkaar zit.
Als onderzoeker ben je bezig met een
�puzzel’. Elke bevinding roept nieuwe
vragen op. Soms lukt een proef niet. Je
neemt het probleem weken mee naar
huis en peinst: hoe zit het nou in
elkaar? Dat is frustrerend, je loopt een
maand echt te balen. Maar op een
gegeven moment lukt het plotseling
wГ©l, met een bepaalde cel erbij of
eraf.”
“Werken in het lab is fascinerend,
maar uiteindelijk gaat het om de patiГ«nt. Het is voor mij elke keer weer
indrukwekkend om erbij te zijn in de
operatiekamer. En om daarna te zien
hoe de patiГ«nt dankzij de donorlever
herstelt. Na de transplantatie begint
hij of zij als het ware aan een tweede
leven.” ■“Ontvangen orgaan
moet als �eigen’
worden aanvaard”
MON01 PAG 18/19
17-01-2006
14:39
Pagina 3
MOZAГЏEKPRIJS
Taalherstel na een beroerte
Onderzoek naar afasie op de kwaliteit van leven
W
at onderzoek je? Wat
is het belang hiervan?
“Ik wil inzicht krijgen in
hoe patiГ«nten die een
beroerte hebben gehad
herstellen van afasie. Bij afasie kunnen
mensen gewone taal niet langer
gebruiken of begrijpen. Dat is te wijten aan een beschadiging van hun hersenen, vaak door een beroerte, verkeersongeluk, val, tumor of infectie.
Ik concentreer me op mensen die een
beroerte hebben gehad. Het gaat om
een grote groep: vijfduizend Nederlanders per jaar. De meesten zijn
ouderen, maar ook jongeren kunnen
een beroerte met afasie oplopen.”
was dat de hersenen zich eerst
moesten herstellen, regenereren.
Recente publicaties tonen aan dat de
therapie juist zo snel mogelijk moet
beginnen. Behandeling en spontaan
herstel gaan goed samen. Ze versterken elkaar. Wij willen daarom zo snel
mogelijk met het testen van de patiГ«nt
beginnen. Maar iemand ligt wel in het
ziekenhuis, is ziek, moe, geschrokken,
soms depressief. De patiГ«nt moet
allerlei onderzoeken ondergaan en
dan komen wij er nog eens bij. Veel
patiГ«nten zijn oud en niet iedereen
krijgt bezoek. Als je dan niet meer
kunt praten en je bent uit je vertrouwde omgeving weg, is dat heel moeilijk.
Het wordt een grote uitdaging om in
zo’n periode de therapie te starten.”
“Het is moeilijk om je voor te stellen
wat deze mensen meemaken. Sommigen kunnen helemaal geen woord
meer uitbrengen, maar wel redelijk
lezen en schrijven. Een man die ik
sprak kon alleen �bra, bra, bra’ zeggen,
maar werkte nog in de informatica. Er
zijn ook mensen die geen normaal
antwoord meer kunnen geven. Ik
vroeg een mevrouw wat haar was
overkomen, en toen volgden de woorden ’tachtig kilo’, �vakantie’, �kleinzoon’ en �twintig euro’. Ze dacht dat er
samenhang in haar antwoord zat.
Anderen kunnen voorwerpen als een
schaar of pen niet langer benoemen.
Of zeggen �olipant’ in plaats van �olifant’. Of �televisie’ terwijl ze �radio’
bedoelen.”
“De meestgestelde vraag van partner
en familieleden is: hoe lang duurt het
voordat iemand weer goed kan spreken? Nu kunnen we dat nog niet zeggen. Maar onderdeel van het onderzoek is kennis verzamelen om dit
beter te kunnen voorspellen. Uit de
vakliteratuur is bekend dat je op jonge
leeftijd beter herstelt. De hersenen
kunnen zich dan beter aanpassen.
Ook weet men dat een goed herstel in
de beginperiode, ongeveer de eerste
twee maanden, erop duidt dat het herstel een hoog niveau zal bereiken.”
Waar ligt het struikelblok?
“Als iemand met een beroerte
Erasmus MC is binnengebracht,
wordt er meteen een neuroloog bij
geroepen. Is er sprake van afasie - bij
één op de vier patiënten met een
beroerte - dan gaan wij ook naar het
Wat maakt grote indruk op je?
“Hoe jonge onderzoekers zich op de
MozaГЇekprijs voorbereiden. Iedereen
is zГі gedreven. Het zijn mensen uit
allerlei culturen en zij willen iets betГ©kenen voor de maatschappij. Ze willen ook graag iets terugdoen voor hun
groep, bijvoorbeeld Turkse deelnemers die binnen de Turkse gemeenschap onderzoek willen verrichten.”
HANANE EL HACHIOUI
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Rotterdam, Nederland, 1982
Marokko
Neurologie
Mozaïekprijs 2005 voor �The relationship between
recovery of aphasia and long-term clinical outcome
in patients with acute stroke.’
bed. Een linguГЇst beoordeelt of
iemand taalproblemen heeft, ik ben
neuropsycholoog en kijk naar de relatie tussen hersenfuncties en gedrag.
Voorbeelden van hersenfuncties zijn
taal, geheugen, aandacht en concentratie. Vroeger kreeg de patiГ«nt pas na
drie maanden taaltherapie. Het idee
“Het presenteren van je onderzoeksvoorstel voor de commissie, met daarin onder meer drie professoren, is niet
makkelijk. Het was geen pretje, ik was
best zenuwachtig. Je moet hen ervan
overtuigen dat het je eigen werk is,
niet dat van je promotor. Hun vragen
zijn pittig. Voordat je voor de commissie verschijnt, hebben twee professoren van MozaГЇek commentaar gegeven
op je onderzoeksvoorstel. Bij mij spraken hun opmerkingen elkaar tegen. In
die periode werkte ik ook nog vijf
dagen per week in Leiden. Daar verrichtte ik onderzoek naar het rookgedrag van Marokkaanse mannen. In het
weekeinde werkte ik aan m’n onderzoeksvoorstel. Dat is allemaal achter
de rug. De komende vijf jaar kan ik
mij volledig richten op m’n onderzoek
naar het herstelpatroon van afasie en
de kwaliteit van leven.” ■“Vaakgestelde vraag:
wanneer kan iemand
weer normaal praten?”
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
19
MON01 PAG 20/21
17-01-2006
14:45
Pagina 2
MOZAГЏEKPRIJS
Tumorvaten haarfijn in beeld
Focus op veranderingen in bloedvaten van tumor
at onderzoek je? Wat is
het belang hiervan?
“Mijn onderzoek gaat
over tumoren, maar heeft
niet met medicijnen te
maken. Ik concentreer op de vaatstructuur en de vorming van nieuwe
bloedvaten van tumoren. Die wil ik
nauwkeurig in beeld proberen te
brengen. Doel daarvan is dat artsen de
effecten van een behandeling van
tumoren kunnen meten.”
“Ik gebruik bestaande technieken om
tumoren te visualiseren, zoals MRI’s.
Nu wordt nog de grootte van de tumor als maat gebruikt. Maar voordat
de tumor is gegroeid, hebben al allerlei processen plaatsgevonden, onder
meer in de bloedvaten ervan.”
W
Wat maakt grote indruk op je?
“Het is schokkend dat één op de drie
mensen op een bepaald moment in
z’n leven kanker krijgt. Het is een ernstige, bedreigende ziekte, die bekend
is bij het publiek. Er bestaat dan ook
veel draagvlak voor verbeteringen. Als
iemand kanker heeft, willen de arts en
patiënt het liefst zo snel mogelijk kunnen inschatten of de behandeling aanslaat.”
“Een tumor heeft, net als andere organismen, voeding nodig om te kunnen
overleven, om te groeien. Die voeding
wordt aangevoerd via de bloedvaten.
Het proces van vorming van nieuwe
bloedvaten heet angiogenese. Uit observaties in de radiologie en pathologie is bekend dat tumorbloedvaten er
anders uitzien dan de bloedvaten van
bijvoorbeeld een spier. Een tumor
heeft meer vaten en veel slecht ontwikkelde vaten. Met een MRI kan de
vaatstructuur goed in beeld worden
gebracht.”
“Mijn onderzoek concentreert zich op
het ontwikkelen van een methode om
de vaatstructuur in tumoren te meten
op basis van deze MRI’s. Als deze
methode goed werkt, kunnen we ook
de veranderingen in de tumorvaten als
gevolg van een therapie meten. En dus
in een vroeg stadium het effect van
een behandeling meten. Dit kan een
nieuwe of al bestaande therapie tegen
kanker zijn. Als artsen het effect van
een behandeling sneller en beter kunnen inschatten, kunnen ze de therapie
per patiГ«nt optimaliseren. En ook bij
groepen patiГ«nten de effecten van verschillende behandelingen beter met
elkaar vergelijken.
“Nu is het nog zo dat de patiënt na de
behandeling bijvoorbeeld twee maanden naar huis gaat en daarna terugkomt voor controle. Maar twee maanden, dat is heel lang. Eigenlijk wil de
behandelaar meteen weten of de chemotherapie, bestraling of andere vorm
van behandeling aanslaat. En of er
meer, minder, of iets anders moet
worden gegeven.”
Waar ligt het struikelblok?
“Radiologen kunnen sommige veranderingen in de vaatstructuur van de
tumor met het blote oog zien. Maar
20
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
“Nu kun je mijn vak, de beeldanalyse,
op allerlei terreinen uitoefenen. Bijvoorbeeld in de champignonteelt, om
ervoor te zorgen dat alleen grote
champignons worden geplukt. Of in
de fruithandel, om groene van rode
appels te onderscheiden. HiervГіГіr
heb ik gewerkt bij TNO, met data over
mijnopruiming. Daar gebruikte ik vergelijkbare technieken als nu in het
medisch onderzoek. Hier, in de faculteit, heb ik het idee dat ik goed bezig
ben.”
LEJLA ALIC`
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Zvornik, BosniГ«, 1973
BosniГ«
Medische Informatica & Radiologie
Mozaïekprijs 2005 voor ’Quantification of tumor vessen
morphology: a tool to monitor treatment.’
hun beoordeling is persoonsgebonden. Twee radiologen kunnen dezelfde groei of krimp van een tumor
anders beoordelen. Ervaring speelt
daarbij een rol. Daarnaast is het een
probleem hoe ze de verandering moeten beschrijven. De krimp of groei zijn
moeilijk in woorden uit te drukken.”
“Sommige veranderingen in de tumor
zijn bovendien onzichtbaar voor het
menselijk oog. Het gaat om kleine
veranderingen, die medisch gezien
wel van belang zijn. Daarom wil ik een
analysetechniek ontwikkelen die fijne
gradaties in groei en krimp kan signaleren. En ook kan kwantificeren.”
“Een techniek ontwikkelen om veranderingen in bloedvaten van de tumor
vroegtijdig te detecteren en kwantificeren, dat ga ik de komende vier jaar
doen. Samen met de chirurgische oncologie en de radiologie. Maar het
draait uiteindelijk niet om techniek,
maar om patiГ«nten. Wat ik graag wil,
is dat artsen de beschikking krijgen
over een beoordelingssysteem dat hen
in staat stelt het effect van hun behandeling direct en nauwkeurig te volgen.
Het is bekend dat oncologen hier behoefte aan hebben. In medische vakbladen zie je vaak de afsluitende regel:
�Qualificationtools are needed’.” ■“Bij kanker wil je
heel snel weten of
de therapie aanslaat”
MON01 PAG 20/21
17-01-2006
14:45
Pagina 3
MOZAГЏEKPRIJS
Gezondheidsverschil rijk-arm
Verschillen ontstaan mogelijk al in de baarmoeder
at onderzoek je? Wat is
het belang hiervan?
“Ik onderzoek de sociaaleconomische verschillen
in gezondheid van kinderen tot twee jaar. Die hebben te maken
met bijvoorbeeld het inkomen, de
opleiding en het beroep van hun
ouders. Uit studies is bekend dat mannen uit de hoogste sociale klasse vijf
jaar langer leven dan mannen uit de
laagste klasse. Bij vrouwen is het verschil 2,5 jaar. Bovendien genieten
mensen uit de hoogste klasse tot bijna
tien jaar langer van een goede gezondheid. Dit verschil is erg groot. En het
speelt overal, ook in ontwikkelde
Europese landen. Er zijn observaties
dat de verschillen eerder groter dan
kleiner worden - ondanks de welvaart.”
op volwassen leeftijd.”
“Zo kan ik ook kijken naar de infecties
die de kinderen krijgen, diarree, oorontsteking, eczeem, astma, epilepsie.
En die per inkomensgroep uitsplitsen.”
“Etnische verschillen zullen in dit
onderzoek veel aandacht vergen. Die
hangen samen met de sociaal-economische verschillen. Aan de ene kant
heeft iemand van Surinaamse afkomst
niet per se een lagere sociaal-economische status, aan de andere kant hangen die twee wel samen. Roken en
drinken, twee heel invloedrijke factoren, zijn cultuurgebonden. Ze verschillen per etnische groep.”
“Volgens de Barker-hypothese is de
gezondheid van een volwassene deels
het gevolg van een programmering in
de baarmoeder. Als het waar is dat
gezondheidsverschillen al tijdens de
zwangerschap ontstaan, is dat niet
ontmoedigend, nee. Stel dat we de
bronnen van die verschillen kunnen
achterhalen, dan kunnen we die kennis gebruiken in de voorlichting. Nu
wГ©ten we het gewoon niet. En kunnen
we weinig doen. Ja, roken oefent de
meest negatieve invloed uit, maar er
zijn veel meer factoren die invloed uitoefenen.”
W
“Er zijn maar weinig onderzoeken die
bij het bestuderen van de verschillen
focussen op de eerste levensjaren. Dat
ga ik doen. En dat kan dankzij een
groot onderzoek van Erasmus MCSophia Kinderziekenhuis: Generation R.
Dit is een langlopende studie naar
de groei, ontwikkeling en gezondheid
van kinderen in de grote stad. Hieraan
nemen 10.000 zwangere Rotterdamse
vrouwen en jonge moeders deel. Ook
veel vaders doen mee.”
“Er is, dankzij Generation R, een enorme hoeveelheid gegevens (data) beschikbaar. Daarmee gaan datamanagers aan de slag. Zij maken er bruikbare overzichten van. Om analyses te
kunnen maken, gebruik ik statistische
pakketten met mooie menu’s. Alles
komt dan netjes in rijtjes terecht.”
“Mijn hypothese is dat al tijdens de
zwangerschap dingen gebeuren die
later, na de geboorte, leiden tot gezondheidsverschillen. Deze verschillen ontstaan dus deels al in de baarmoeder. Maar dat is een aanname die
ik moet bewijzen.”
Waar ligt het struikelblok?
“Via Generation R komen veel gegevens beschikbaar. Denk aan informatie over rookgedrag, alcoholgebruik,
gewicht, bloeddruk, diabetes, stress,
vochtigheid en temperatuur in huis,
voeding en medicijngebruik. Daarnaast is ook informatie beschikbaar
afkomstig van echo’s, bloedprikken en
lichamelijke controles. Ik moet al die
gegevens in de hand houden, struc-
LINDSAY SILVA
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Rotterdam, Nederland, 1981
KaapverdiГ« (Cabo Verde)
Maatschappelijke Gezondheidszorg
Mozaïekprijs 2005 voor �Fetal origins of socioeconomic
inequalities in early childhood health.’
tuur bewaren. Maar juist dankzij die
veelheid aan informatie kun je meer
ontdekken.”
“Als alle gegevens correct zijn verwerkt, kan ik bijvoorbeeld het verschil
in geboortegewicht vaststellen tussen
meisjes van moeders met het laagste
inkomen, moeders met een modaal
inkomen en moeders met een hoog
inkomen, en dan moeders die niet
roken, maar wel overgewicht hebben.
Geboortegewicht is een belangrijk
thema. Volgens sommige onderzoeken leidt een laag geboortegewicht tot
een verhoogde kans op hartaandoeningen, hoge bloeddruk en diabetes
Wat maakt grote indruk op je?
“Het verzinnen, bijstellen, hypothetiseren en verbeteren van het onderzoeksvoorstel duurde bijna een jaar. Je
duikt de vakliteratuur in, leest wat er
bekend is. Je zoekt op trefwoord in de
medische database PubMed en dan
rollen er hele lijsten artikelen uit. Ook
de andere kandidaten doen hun best.
En op een gegeven moment tref je
elkaar, mensen uit allerlei culturen,
steden, vakgebieden. Iedereen is vol
ambitie, maar een competitiestrijd is
er niet; het is spannend.”
“Toen ik had gewonnen werd ik door
collega’s op de gangen gefeliciteerd,
ontving ik een brief van de rector
magnificus en ben ik geГЇnterviewd. Ik
had niet door dat de MozaГЇekprijs zo
belangrijk werd gevonden.” ■“Gezondheidsverschil
lijkt eerder groter
dan kleiner te worden”
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
21
MON01 PAG 22/23
17-01-2006
15:05
Pagina 2
MOZAГЏEKPRIJS
Speuren naar bron leukemie
Schaduwzijde B-cel: woekering leidt tot �bloedkanker’
at onderzoek je? Wat is
het belang hiervan?
“Mijn onderzoek richt
zich op acute lymfatische
leukemie. Dit is de meest
voorkomende vorm van kanker onder
kinderen. Deze ziekte openbaart zich
meestal tussen het derde en vijfde
levensjaar, maar ook pubers en volwassenen kunnen acute lymfatische
leukemie krijgen. Bij deze vorm van
leukemie gaan B-cellen of T-cellen of
hun onrijpe voorlopers woekeren: ze
delen zich ongecontroleerd en ongeremd.”
hebben een te sterke celdelingscapaciteit en 10 tot 20% krijgt kanker
voordat ze een halfjaar oud zijn.
Beschikken ze ook niet over het signaleringseiwit Btk, dan ontwikkelt zelfs
50 tot 75% kanker. Er bestaan sterke
aanwijzingen dat ook bij kinderen met
acute lymfatische leukemie het signaleringseiwit Slp65 of Btk vaak defect is.
Deze twee eiwitten lijken dus belangrijk bij het ontstaan van tumoren.”
“Bij de voor kanker zo gevoelige muizen zijn we nu zover dat we - door in
te grijpen in hun genen - kunnen
voorkomen dat ze kanker krijgen.
Maar het gaat uiteindelijk om mensen.
We proberen de kennis opgedaan in
die muizen te �vertalen’ naar de kinderen. Dat vergt tijd. Het duurt vaak wel
twintig jaar voordat nieuwe bevindingen op de patiënt kunnen worden toegepast.”
W
“B-cellen ontwikkelen zich in ons
beenmerg. Deze witte bloedcellen vormen een onderdeel van ons afweersysteem. Hun voorlopers ondergaan
in het beenmerg een groot aantal celdelingen. Uiteindelijk rijpen B-cellen
tot plasmacellen, die antistoffen kunnen maken. Met deze antistoffen
beschermt ons lichaam zich tegen
�aanvallen’ van buiten. Maar tijdens
het proces van celdeling, dat wordt
afgewisseld met periodes van nietdelen en specifieke veranderingen,
gaat er iets mis.”
“Waarschijnlijk ontstaat leukemie
door storingen in de regulatie van de
celdeling. Of door onvoldoende herstel van opgelopen DNA-schade. De
breuken, die van nature ontstaan,
worden niet goed aan elkaar gemaakt.
Mijn onderzoek stelt de signaleringseiwitten Btk en Slp65 centraal. Deze
zijn van belang voor het stoppen van
een fase van sterke celdeling.”
Waar ligt het struikelblok?
“Ons lichaam reageert met antistoffen
op al het vijandige dat binnenkomt.
We zien dat mensen met erfelijke afweerstoornissen, zoals XLA, heel vatbaar zijn voor allerlei infecties. Ons
VDJ-recombinatie-systeem zorgt voor
de verscheidenheid van de antistoffen,
zodat er zoveel mogelijk antigenen
(indringers) worden aangepakt. Dit
systeem is heel actief net vГіГіr het
moment dat er tumoren ontstaan. Als
het VDJ-recombinatie-systeem goed
werkt, stopt de werking ervan op een
bepaald moment. De expressie van de
eiwitten vermindert, ze komen als het
ware op een laag pitje te staan. Gaat
het niet goed, dan blijft het systeem
actief. De celdeling gaat door. Dat leidt
22
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
VAN TA
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Spijkenisse, Nederland, 1981
Vietnam
Immunologie
Mozaïekprijs 2005 voor: �The role of the V(D)J recombinase system in the development of precursor-B cell
leukaemia.’
tot breuken en DNA-schade. Die kunnen op hun beurt leiden tot tumoren.”
“Wat ik doe, klinkt technisch. Mijn
familie weet dat ik �iets met kanker’ en
�iets met muizen’ doe. Die muizen zijn
knock out-muizen, er ontbreekt een
gen. Ze beschikken niet over het signaleringseiwit Slp65. Deze muizen
Wat maakt grote indruk op je?
“Via de moleculaire geneeskunde ben
ik in het lab terechtgekomen, eerst dat
van Hematologie (bloedkunde), daarna van Immunologie (afweerkunde).
De eerste paar maanden doe je zГіveel
nieuwe indrukken op, die zijn echt
vermoeiend. Ik zat bij discussies en
dacht: waar hГ©bben deze mensen het
over? Ik durfde het amper te vragen.
Maar je leest veel vakliteratuur en leert
steeds meer. In het begin ben je al blij
als je het begin van de gesprekken
kunt volgen, maar de eisen die je aan
jezelf stelt gaan omhoog. Je raakt
steeds beter op de hoogte.”
“Onderzoek is leuk: je probeert steeds
iets nieuws te vinden. Er heerst competitie in de wetenschap, je moet op je
tenen lopen om anderen vГіГіr te blijven. Ik ben continu bezig met dГ©
oplossing, hГ©t experiment. Acute lymfatische leukemie is inmiddels bij de
meeste kinderen goed te behandelen.
Maar de aandoening keert nogal eens
terug. En bij een deel van de patiГ«ntjes
slaat de behandeling niet aan. Daarom
moeten we goed uitzoeken hoe het
proces van leukemie vanaf het vroege
begin verloopt.” ■“Celdeling gaat door,
maar zou tot rust
moeten komen”
MON01 PAG 22/23
17-01-2006
15:05
Pagina 3
MOZAГЏEKPRIJS
Linke filevorming in de lever
Mysterie van stolsels in de drie afvoerende vaten
at onderzoek je? Wat is
het belang hiervan?
“Een ernstige leverziekte,
het Budd-Chiari-syndroom, die bij maar 1 op
de 100.000 mensen voorkomt. Vaak
betreft het jonge vrouwen in de leeftijd van twintig tot veertig jaar. Het is
een trombose in de levervaten, een
bloedpropje dat de afvoer van bloed
blokkeert. Daardoor ontstaat een file:
het bloed hoopt zich op, de lever
zwelt op. Mensen krijgen ophoping
van vocht in de buik, ascites genaamd,
en stekende pijn.”
“Zo’n vergrote lever heet hepatomegalie en is op een CT-afbeelding zichtbaar. Maar omdat dit syndroom zeldzaam is, denken artsen meestal niet
meteen aan Budd-Chiari.”
van een haarbal.”
“Dit onderzoek heet de �EN-Vie-studie’ en vindt plaats in negen Europese
landen. Alle nieuwe patiГ«nten worden
vanaf het begin gevolgd. De deelnemende Europese ziekenhuizen sturen
het afgenomen bloed naar Rotterdam.
Laboranten van Erasmus MC onderzoeken de factoren die betrokken zijn
bij de afbraak van de stolsels. We vergelijken mensen met een leverstolsel
en gezonde controlepersonen. De
deelnemers zijn van hetzelfde geslacht, dezelfde leeftijd, dezelfde etniciteit. Dat is nodig om een goede vergelijking te kunnen maken.”
W
“Een andere belangrijke vraag is waarom bij de ene patiënt een stolsel in de
lever ontstaat en bij de andere in het
been. Dat laatste komt veel vaker voor
en heeft vaak minder ernstige gevolgen. Om dit te achterhalen brengen
we onze Rotterdamse patiГ«nten uit het
onderzoek uitgebreider in kaart. Bij
hen gebruiken we een nieuwe techniek: proteomics. Die maakt het mogelijk om op het meeste prille niveau de
eiwitten te identificeren die het stolsel
in stand houden.”
“Dit syndroom kan plotseling optreden. Alle drie de afvoerende vaten
kunnen verstopt raken. In een paar
uur tijd ontstaat dan een levensbedreigende situatie. Mensen belanden op
de Intensive Care en zijn een enkele
keer al overleden voordat ik ze kan
spreken voor mijn onderzoek.”
“Is de leververstopping met een echo,
CT- of MRI-afbeelding in kaart gebracht, dan krijgen mensen direct
bloedverdunners voorgeschreven. Die
moeten ze de rest van hun leven innemen. Meestal is het dan al te laat om
het stolsel op te lossen. De bloedverdunners dienen om nieuwe problemen te voorkomen. Deze patiГ«nten
hebben namelijk de neiging nieuwe
stolsels te vormen.”
Waar ligt het struikelblok?
“Op zich reageert de lever goed op de
verstopping. Het orgaan legt collateralen aan, een soort omwegen. Ik zeg
vaak tegen patiГ«nten: als je met de
auto naar Rotterdam rijdt, neem je de
A12, via Utrecht en Gouda, of de A13,
via Den Haag en Delft. Is de snelweg
afgesloten, dan volg je een alternatieve
route. Dat zijn nou collateralen. Alleen
gaan die omwegen in het lichaam
gepaard met complicaties. Je krijgt er
spataderen in de slokdarm van, met
risico op bloeding.”
“Het struikelblok: bij één op de vier
patiГ«nten is - ondanks uitgebreid
onderzoek - de oorzaak van het syndroom niet te vinden. Onderzoekers
hebben tot nu toe altijd gefocust op de
SARWA DARWISH MURAD
Geboren:
Herkomst ouders:
Vakgebied:
Bekroond onderzoek:
Bagdad, Irak, 1979
Irakese Koerden
Maag-, Darm-, Leverziekten
Mozaïekprijs 2004 voor �Fibrin Homeostasis in
Budd-Chiari Syndrome: a Paradigm for OrganSpecific Thrombosis?
aanmaak van de stolsels. Ze hebben
nooit gekeken naar de ГЎfbraak, of liever gezegd de falende afbraak. Hoe
komt het dat hun lichaam het stolsel
niet opruimt? Om dat te achterhalen,
bestuderen we het materiaal waaruit
het stolsel bestaat: fibrine. Dat zijn
vezelige eiwitten; zeg maar de haren
Wat maakt grote indruk op je?
“Het Budd-Chiari-syndroom treft
vooral vrouwen van in de dertig. De
diagnose is voor patiГ«nten soms een
opluchting: de ziekte heeft een naam
gekregen. Maar ze zijn bang voor de
toekomst: gaat het stolsel nooit meer
weg? Moet ik de rest van m’n leven
medicijnen slikken? Ook hebben ze
praktische vragen: kan ik mijn opleiding afmaken? Of blijven werken?
Krijg ik nog wel een hypotheek?”
“Vragen van patiënten gaan ook over
kinderen krijgen. Zwangerschap is op
zich een verhogende risicofactor. Maar
artsen zeggen niet: u moet niet zwanger worden. Artsen schetsen de risico’s
en bespreken samen met de patiГ«nt of
zij bereid is die te lopen. Er is niet
altijd een concreet advies, je kunt
helaas nog niet in de toekomst kijken.” ■“Hun lichaam ruimt
de stolsels niet op.
Hoe komt dat?”
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
23
MON01 PAG 24/25
17-01-2006
15:08
Pagina 2
Met Shell onder zeil
Wat goed is voor de veiligheid van werkers op booreilanden van Shell, lijkt
ook goed voor patiГ«nten
die onder narcose worden
gebracht in Erasmus MC.
V
an de ruim 16.000 patiГ«nten
per jaar die op de centrumlocatie van Erasmus MC narcose ondergaan, dienen er
twintig tot dertig een klacht
over de afdeling Anesthesiologie in.
Dit aantal wordt intern als laag ervaren. Hoofd Anesthesiologie (verdovingskunde) centrumlocatie Erasmus
MC, dr. Markus Klimek: “Op alle
klachten moet je alert zijn, niet afschuiven of �kom over een paar weken
terug’. Nee, wie een klacht over ons
heeft, kan meteen langskomen.”
Afspraak niet nagekomen
De meeste klachten over anesthesiologie gaan over het niet-nakomen van
afspraken. Bijvoorbeeld, een anesthesist op de polikliniek belooft iemand
dat hij voor de operatie helemaal in
slaap wordt gebracht, wat de patiГ«nt
graag wil. Maar de collega die de narcose een week later toedient, besluit
dat de patiГ«nt toch beter deels wakker
kan blijven en dus een loco-regionale
verdoving moet hebben. Deze wijziging is in het belang van de patiГ«nt,
maar dat wordt niet goed uitgelegd.
Het gevolg: een klacht.
Ook uitstel van de operatie leidt soms
tot klachten. Uitstel kan te maken
hebben met het plotseling binnenkoWAT HEET �RISICO’?
De manier waarop met patiГ«nten over
risico’s moet worden gepraat, is onderwerp van discussie. Veel artsen stellen
dat je terughoudend moet zijn met cijfers. Bijvoorbeeld: “De kans dat u misselijk wordt, is ongeveer 1 op 100.” Dit
lijkt duidelijk, maar voor de patiГ«nt telt
alleen of hij misselijk wordt, ja of nee.
Verder lopen de visies van artsen en
patiënten soms sterk uiteen. Voor artsen is de kans van 1 op 100 op een ernstige bijwerking hoog. Maar veel patiënten ervaren zo’n kans als laag.
24
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
Erasmus MC benut veiligheidsideeГ«n uit de oliewereld. Dit is het Auger booreiland van Shell in de Golf van Mexico
il
MON01 PAG 24/25
17-01-2006
15:08
Pagina 3
VEILIGE NARCOSE
Beeld: Shell
OUDERWETS-NIEUWERWETS
Ouderwets:
• Er gaat iets niet goed • Medewerker op het matje • Berisping door afdelingshoofd • Doel: herhaling van fout voorkomen • Gevolg: angst- en verwijtcultuur
(in Engels: �Blame and shame’). Medewerkers worden terughoudend in melden
van incidenten. Of ze proberen die toe te dekken. Hierdoor verliest het hoofd zicht
op wat er misgaat. Het voorkomen van fouten en het verbeteren van het werk
wordt daardoor moeilijk.
Nieuwerwets:
• Er gaat iets niet goed • Medewerker gestimuleerd dit te melden • Gesprek:
wat is er gebeurd? • Analyse van omstandigheden waaronder incident kon ontstaan (Tripod Bèta) • Doel: herhaling voorkomen, systeem minder gevoelig maken
voor incidenten • Gevolg: open cultuur (in Engels: �Blamefree’), waarin medewerkers worden aangemoedigd incidenten te melden. Vervolgens worden de processen die ten grondslag liggen aan de fout doorgelicht. Hierdoor krijgt het hoofd
zicht op wat er misgaat. Dit maakt het mogelijk herhaling van fouten te voorkomen.
men van meerdere patiГ«nten met ernstig letsel, die direct moeten worden
geholpen. Daardoor is geen anesthesioloog beschikbaar voor een geplande
operatie. Uitstel kan ook te wijten zijn
aan een gebrek aan IC-plaatsen. Of
organisatieproblemen bij de plannende chirurg. Hoe dan ook, de patiГ«nt
die zich op de ingreep heeft voorbereid, moet naar huis en is diep teleurgesteld.
Veiligheid booreilanden
Tripod is oorspronkelijk een dochter
van Shell die zich vroeger bezighield
met de veiligheid op booreilanden.
Het bedrijf stelt dat ook in de gezondheidszorg het aantal �incidenten’ (men
spreekt bewust niet van �fouten’),
omlaag kan. En wel met 75%.
Tripod benaderde Erasmus MC voor
een proef, uitgerekend in de periode
dat er een klachtenbrief lag van een
meneer die ontevreden was over z’n
narcose. Deze oudere heer had een
oogoperatie ondergaan, en daarvГіГіr
een grote slokdarmingreep. Beloofd
was dat hij half zittend zou worden
geopereerd. Deze lichaamshouding
verkleinde voor hem de kans op misselijkheid en overgeven. Maar toen de
operatie plaatsvond, besloot de chirurg dat liggend opereren beter was.
De man was angstig en werd - zoals hij
al vreesde - erg misselijk. Hij was
kwaad over de gang van zaken en
diende een schriftelijke klacht in.
Tegenstrijdige doelen
Het is een opmerkelijke gebeurtenis:
de anesthesioloog en chirurg menen
dat de operatie succesvol is verlopen,
met �alleen maar’ misselijkheid als bijwerking; de patiënt ervaart de ingreep
als rampzalig. Met Tripod BГЁta wordt
alles wat ten grondslag ligt aan een
klacht tot in detail in kaart gebracht:
de medische apparatuur (software en
hardware), de organisatie, het personeel, de scholing en training van
medewerkers en bijvoorbeeld ook
�tegenstrijdige doelen’.
Een voorbeeld van een tegenstrijdig
doel: anesthesiologen moeten veel
verdoven en chirurgen moeten vaak
opereren (hoge productie halen) en
tegelijk moeten ze goede nazorg verlenen aan de patiГ«nten (kost ook
tijd).
Een voorbeeld van een risico in scholing en training: een anesthesioloogin-opleiding ziet een patiГ«nt op de
polikliniek, denkt dat hij alles goed
op een rij heeft gezet en overlegt niet
met het staflid over zijn besluiten.
Later blijkt dat hij (of zij) over het
hoofd heeft gezien dat deze patiГ«nt
een bepaalde lichaamspositie tijdens
de operatie niet kan of mag innemen.
Onvrede van patiГ«nten heeft vaak met
omgangsvormen en bejegening te
maken, zo leert de ervaring. De arts,
verpleegkundige of baliemedewerker
is kortaf, gehaast, nukkig of neerbuigend.
Dr. Klimek stelt dat met empathie (het
vermogen tot invoelen) en goede uitleg de meeste klachten direct zijn te
verhelpen. Misschien had de meneer
die liggend was geopereerd geen
klacht ingediend als hem duidelijk
was uitgelegd dat een operatie in liggende houding beter voor hem was.
Dr. Klimek geeft een ander voorbeeld:
“Een enkele keer gebeurt het helaas
dat de intubatie in de keel van de patiГ«nt zГі moeilijk verloopt dat een
stukje tand afbreekt. Dat is natuurlijk
heel vervelend. De patiГ«nt merkt later
dat hij een stuk tand mist. We leggen
dan uitgebreid uit hoe het buisje is
ingebracht en regelen een afspraak met
de kaakchirurg. Als je de tijd neemt
voor uitleg, hoeft zo’n nare situatie niet
per se tot een klacht te leiden.”
Piloten en chirurgen
Het verbeteren van een organisatie via
Tripod BГЁta, of een ander systeem,
vergt een overschakeling van de medewerkers. Er blijkt (nog) meer overleg en samenwerking nodig.
In de luchtvaart heerst de overtuiging dat hoe beter een crew in de
cockpit samenwerkt, des te lager de
kans op incidenten. Piloten staan
open voor kritiek, blijkt uit onderzoek, in 2000 gepubliceerd in het
British Medical Journal. Niet zozeer
omdat het zulke edele mensen zijn,
maar omdat hun eigen leven afhangt
VOLOP BEGELEIDING
De afdeling Anesthesiologie van Erasmus MC is de laatste jaren meer tijd gaan
investeren in het voorlichten van patiГ«nten:
• Preoperatieve poli. Vóór de operatie bezoekt de patiënt deze inloopkliniek. De
anesthesioloog bespreekt alle factoren die de conditie kunnen beГЇnvloeden, zoals
medicijngebruik.
• Voorlichtingsmateriaal. De patiënt krijgt folders mee waarin alle hoofdpunten
nog eens nader worden uitgelegd.
• Informatiebijeenkomst. Ook vóór de operatie ontvangt de patiënt een uitnodiging voor een bijeenkomst waar een film wordt vertoond over de narcose en operatie. De titel: �Zoekt U maar een leuke droom uit.’ Na afloop kunnen patiënten
vragen stellen aan een anesthesioloog.
• Persoonlijke ontmoeting. Ook vóór de operatie ontmoeten patiënt en anesthesioloog elkaar. Vaak is dit daadwerkelijk de specialist die hem of haar onder narcose zal brengen, maar vanwege wisselende werkdiensten en traumagevallen is
dat helaas niet altijd mogelijk.
• Postoperatieve nazorg. Als het even kan, worden patiënten na de operatie door
de anesthesioloog bezocht om te kijken hoe de zogeheten postoperatieve fase is
verlopen en of de patiГ«nt tevreden is. Als dat nodig is, volgt een gesprek waarbij
de anesthesioloog ingaat op vragen en klachten.
ANESTHESIOLOGIE
�FOUT’ NIET ALTIJD FOUT
Incident: handeling (of juist het nalaten
van een handeling) met ongewenste
uitkomst. Dit kan berusten op een complicatie of een fout.
Complicatie: risicovolle handeling waar
ondanks alle voorzorgsmaatregelen niet
het gewenste resultaat uitkomt. Voorbeeld: ervaren arts prikt geconcentreerd
een patiГ«nt, maar dit gaat niet goed. Het
prikken moet opnieuw gebeuren, maar
dit is de arts niet te verwijten.
Fout: verwijtbare handeling met een
ongewenste uitkomst. Voorbeeld: ervaren, maar te gehaaste arts prikt een
patiГ«nt. Dit gaat niet goed. Het prikken
moet opnieuw gebeuren. Hier heeft
de betreffende arts een zekere schuld,
maar het lijkt beter om uit te zoeken
hoe hij in de gehaaste situatie is gekomen en hoe het systeem zo kan worden
verbeterd dat dit een van zijn collega’s
morgen niet ook zal overkomen.
van het tijdig signaleren van fouten.
Met de stelling �Jonge medewerkers
moeten niet aan de beslissingen van
de ervaren mensen twijfelen’ is vrijwel
geen enkele piloot (2%) het eens.
Onder chirurgen en anesthesiologen is
dat aantal instemmers wel hoog, namelijk 16% (anesthesiologen) en 24%
(chirurgen). Komt dit doordat bij een
mislukte operatie alleen de patiГ«nt
overlijdt, terwijl bij een neergestorte
vlucht ook de piloot zelf om het leven
kan komen?
Waar voor je geld
Dr. Klimek ziet op steeds meer plekken in de gezondheidszorg kennis uit
het bedrijfsleven en de technische
wereld toegepast. Gezondheid is - ook
in de ogen van patiГ«nt - meer een
�dienst’ of �product’ geworden, waarvoor hij of zij betaalt. De patiënt verwacht waar voor z’n geld. En als het
product niet goed is, zal de patiГ«nt
klagen.
Dr. Klimek: “We werken er hard voor
om ons product �anesthesie’ zo goed
en veilig mogelijk te maken. Het voorkomen van incidenten is voor ons een
belangrijk punt. Wij denken dat we
met Tripod BГЁta een flink stuk verder
komen. De principes van de procesanalyse op een booreiland blijken ook
toepasbaar op ons werk. Je zou kunnen zeggen dat patiГ«nten in Erasmus
MC tegenwoordig �met Shell onder
zeil gaan’, maar voor de narcose
gebruiken wij nog steeds de bekende
middelen, die je niet bij het pompstation kunt krijgen…” ■MONITOR
jan/feb/mrt 2006
25
MON01 PAG 26/27/28
17-01-2006
15:03
Pagina 2
Prof op de pijnbank
Meer dan ooit eist
de maatschappij
verantwoording van
de gezondheidszorg.
Wat gebeurt er met
onze 46 miljard euro
per jaar? Hoe goed is
de kwaliteit van de
ingrepen? Prof. Jan
Lindemans van de
afdeling Klinische
Chemie van Erasmus
MC op de pijnbank.
O
Waaruit blijkt dat klinische
chemie onmisbaar is?
“Een voorbeeld: bij Erasmus MC
komen mensen binnen met een acuut
myocardinfarct. Niet bij alle patiГ«nten
is duidelijk dat ze zo'n hartinfarct hebben gehad. Natuurlijk, er zijn klinische symptomen, zoals pijn op de
borst, maar die kunnen zich ook bij
andere aandoeningen voordoen. Het
elektrocardiogram geeft evenmin in
alle gevallen uitsluitsel. Een cardioloog wil uiteraard zeker weten dat hij
de juiste behandeling inzet. Daarom
moeten wij snel, binnen een uur, een
bepaling van het spiereiwit troponine
uitvoeren.”
“Soms is er geen tijd om een monster
over de gangen naar ons laboratorium
te vervoeren. Voor die zeer urgent
benodigde gegevens hebben wij apparatuur op afdelingen, zoals Intensive
Care, geГЇnstalleerd. Daarmee kunnen
analyses van bloed ter plekke en zonder voorbereidingen worden verricht.
De pH, zuurstof, koolzuur, elektrolyten, glucose en lactaat in het bloed zijn
direct aan bed meetbaar. Deze worden
na meting meteen opgeslagen in het
elektronisch patiëntendossier.”
p basis waarvan meent u
recht te hebben op een
loonstrook?
“De afdeling Klinische Chemie onderzoekt lichaamsvloeistoffen van patiënten, vooral
bloed, urine en ontlasting, maar bijvoorbeeld ook hersenvloeistof en
buikvocht. En wij informeren daarover de artsen die de aanvraag hebben
ingediend. Zij gebruiken onze metingen bij hun diagnoses en behandelingen. De artsen kunnen bijvoorbeeld
zien of een ingezette behandeling z'n
doel bereikt en wat de neveneffecten
zijn.”
“We dringen niemand onze diensten
op. Het aantal aanvragen is enorm
gegroeid. Wij krijgen tegenwoordig
1400 buizen bloed per dag binnen.
Op jaarbasis is dat een half miljoen.
Die komen van Erasmus MC, Erasmus
MC-Sophia Kinderziekenhuis, Erasmus MC-Daniel den Hoed en het
Oogziekenhuis Rotterdam. Tellen we
alle metingen op, dan zitten we boven
de vier miljoen per jaar. Om deze hoeveelheid te kunnen verwerken, hebben we zo’n 150 analisten en andere
laboratoriummedewerkers in dienst.”
“Nog een voorbeeld: aan de buitenkant kan een arts niet goed zien wat
de conditie van een nierpatiГ«nt is.
Ook hier zijn er klinische symptomen,
zoals dikke benen en veel of juist weinig plassen, maar een meting van bijvoorbeeld kreatinine geeft uitsluitsel.
Zo kan ik wel doorgaan met voorbeelden geven. Als iemand een afwijking
aan z'n lever heeft, wil de arts niet
afwachten totdat die patiГ«nt kanariegeel ziet. Om de toestand vroeg in
kaart te brengen, meten wij bepaalde
enzymen die in het bloed vrijkomen
bij leverafwijkingen.”
Op een papyrusrol uit de 13e/14e
eeuw voor Christus staat al een
zwangerschapstest beschreven.
Waar blijft de vooruitgang?
“Per dag krijgen wij
1400 buizen bloed
hier binnen”
Prof. Jan Lindemans in de labstraat
26
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
“De Egyptenaren waren goed op de
hoogte van het menselijk lichaam. Ze
hadden er een duidelijk beeld van
dankzij het mummificeren. Als je bij
een dode de organen eruit haalt, kun
je soms zien wat er mis is. Hun niveau
van kennis vinden we in Europa pas
zo'n 2000 tot 3000 jaar later.”
MON01 PAG 26/27/28
17-01-2006
15:03
Pagina 3
KLINISCHE CHEMIE
Tekst: Joop van de Leemput
Beeld: Levien Willemse
“Voor hun zwangerschaptest gebruikten de Egyptenaren twee soorten
tarwe, waarover ze de urine van een
vermoedelijk zwangere vrouw goten.
Dankzij de zwangerschapshormonen
ontkiemden de tarwekorrels sneller.
Deze test staat beschreven op papyrusrollen, die worden bewaard in
Berlijn. De Egyptische test is in de
jaren vijftig uit nieuwsgierigheid door
de Nederlandse arts dr. Kruisinga herhaald. Ook hij vond enig effect van de
zwangerschapshormonen.”
“Nog een voorbeeld van vooruitgang:
de diagnostiek en behandeling van
diabetes. We konden al het gehalte
glucose in het bloed meten, maar dat
was een momentopname. De uitslag
daarvan zegt alleen iets over de heer-
“Sinds kort is er een
test voor hartfalen:
de BNP-meting”
eindelijk aan iets anders overlijden.”
“Het meten van bijvoorbeeld cholesterol is een ander verhaal. Tegen een te
hoog cholesterolgehalte is wat te doen,
in de vorm van dieet, lichaamsbeweging of bijvoorbeeld statines slikken.
Dan is 'meten' wel 'weten'. Tenminste
als de patiГ«nt bereid is om iets in z'n
leven te veranderen, anders heeft de
meting geen zin.”
Wordt homocysteГЇne het nieuwe
horrorbegrip, na cholesterol?
Gaat u van gezonde mensen
angstige patiГ«nten maken?
In dit bezinkingsapparaat zwieren monsters één uur rond, waarna een
optisch oog automatisch afleest hoever de rode bloedcellen zijn bezonken
sende toestand. Een arts wil liever
weten hoe het in de hele afgelopen
periode is gegaan met de patiГ«nt. Dat
kan sinds een aantal jaren met een
HbA1c-meting. Die geeft uitsluitsel
over hoe het gehalte glucose de afgelopen maanden gemiddeld is geweest.
Met die gegevens kan de arts een
behandeling beter gefundeerd voortzetten, aanpassen of wijzigen.”
Een jongetje van zeven jaar heeft
u ooit gevraagd waarom hij thuis
binnen enkele minuten de uitslag
van zijn bloedsuikermeting op
een schermpje krijgt, terwijl het
ziekenhuis daar twee weken over
doet.
“Zijn arts heeft de uitslag al dezelfde
middag in z'n computer. Maar de vervolgafspraak is pas over twee weken.
Bij een sterk afwijkende uitslag kan de
arts dus altijd eerder aan de bel trekken. Bij leukemie en solide tumoren
willen de artsen de uitslagen van
tumormarkers binnen drie kwartier
ontvangen, omdat ze daarmee de chemokuur beter kunnen afstellen. Ook
dat kan.”
“De metingen van Klinische Chemie
zijn maar een deel van het proces in
het ziekenhuis. En waarschijnlijk het
snelste onderdeel. Snelheid is belangrijk in ons vakgebied, niet alleen bij
acute klachten. De snelheid waarmee
een patiГ«nt z'n uitslag krijgt, kan
invloed hebben op zijn gedrag. Bij
pubers met diabetes zie je vaak dat ze
zich tegen hun ziekte keren. Tot de
puberteit ging alles goed en volgden
ze de aanwijzingen netjes op. Maar
dan gooien ze hun kont tegen de krib.
Artsen willen graag dat de voorgeschreven therapie trouw wordt gevolgd, omdat het resultaat van de
behandeling dan beter is. Nu is geble-
ken dat de uitslag van een meting
meer indruk op pubers maakt als ze
die meteen krijgen. Wij hebben daarvoor op de diabetespoli van Kindergeneeskunde een speciale meter geplaatst. Daarmee kunnen ter plekke
HbA1c-uitslagen worden verkregen.
Dit confronteert pubers direct met
hun gedrag. Snel werken kan dus leiden tot meer inzicht, hogere therapietrouw en betere behandelresultaten.”
Is 'meten' wel 'weten'?
“In Nederland zijn we terughoudend
met metingen als er geen klachten
zijn. In bijvoorbeeld de VS en Japan
niet. Japanse werknemers gaan om de
zoveel tijd in opdracht van hun werkgever naar het lab. Daar worden zo’n
veertig metingen verricht. Maar wat
gebeurt er daarna? De uitslagen lopen
uiteen. Er bestaan namelijk altijd
mensen met hogere of lagere waarden
dan gemiddeld, dat is normaal. Maar
die mensen moeten wel verder worden onderzocht, want stГ©l nou dat ze
echt wat hebben… Deze doorverwezen mensen worden ongerust.”
“Ik vind zelf: als je geen klachten hebt,
laat je niets meten. Ik hoef bijvoorbeeld mijn PSA-waarde niet te weten,
terwijl ik die hier makkelijk even kan
laten nagaan. Een hoge PSA-waarde
wordt gezien als één van de betrouwbaarste signalen voor prostaatkanker.
Maar je kunt een hoge PSA-waarde
hebben en toch geen prostaatkanker.
Heb je zo'n hoge waarde, dan zal de
arts vervolgonderzoek aanraden.
Wordt dan een tumor gevonden, dan
kan de prostaat worden verwijderd.
Maar dat gaat vaak gepaard met
onaangename bijwerkingen als impotentie of incontinentie. Terwijl veel
van deze tumoren heel langzaam
groeien en oudere mannen vaak uit-
“Een afwijkend gehalte homocysteïne
in het bloed duidt erop dat er iets mis
is met het metabolisme. Veel aandoeningen, waaronder zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie), Parkinson
en vaatvernauwing (arteriosclerose),
gaan gepaard met hoge waarden. Een
milde verhoging van homocysteГЇne
houdt verband met een verhoogd risico op een beroerte of hartinfarct.”
“Daarbij komt dat naar schatting één
op de tien mensen van nature hoge
waarden heeft. Die moeten op hun
voeding letten en bijvoorbeeld goed
groenten en fruit eten.
в–І
“De vooruitgang blijkt uit de enorm
toegenomen diversiteit, snelheid en
nauwkeurigheid van de metingen. En
uit tests die tot voor kort niet beschikbaar waren. Sinds kort bestaat er bijvoorbeeld een test voor hartfalen. Dit
falen overkomt zo’n 50.000 Nederlanders per jaar. Voorheen moesten
artsen afgaan op een verzameling verschijnselen die zich bij de patiГ«nt
voordeden. Maar dat zijn subjectieve
waarnemingen. Hoe interpreteert de
arts de symptomen? Zo ontstaat bias,
zeg maar ruis. Tegenwoordig kunnen
we een stof meten die door de hartwand wordt afgescheiden als deze
overbelast raakt. Die stof heet BNP:
Brain Natriuretisch Peptide. Deze
vormt een duidelijk signaal van hartfalen. Wij waren een van de eerste
laboratoria in Nederland die deze test
heeft ingevoerd.”
VERANTWOORDING
Labstraat
Vier miljoen metingen per jaar,
dat is niet meer met de hand te
doen, zelfs niet door tientallen
analisten. Erasmus MC (Rotterdam) en LUMC (Leiden) besloten in 1997 daarom als eerste in
Europa een �labstraat’ te installeren. Japanse ziekenhuizen hebben dergelijke systemen al langer
in huis.
In een labstraat vindt een rek met
buizen bloed vanzelf z’n weg. Het
transport is automatisch, splitsing en sortering van de vloeistoffen geschiedt geautomatiseerd,
net als analyse ervan.
De voordelen zijn:
• snelle verwerking; 95% aanvragen binnen anderhalf uur klaar;
• grote precisie; minder kans op
verwisseling materiaal;
• veiliger; minder contact analisten met besmettelijk materiaal;
• meer specialisatie; dankzij automatisering meer tijd voor moeilijke klussen
Labstraten zijn in Nederland inmiddels ingeburgerd. Vrijwel alle
grote fabrikanten op dit gebied
verkopen zulke snelle analysesystemen.
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
27
MON01 PAG 26/27/28
17-01-2006
15:04
Pagina 4
KLINISCHE CHEMIE
VERANTWOORDING
“Patiënten zullen
een genetisch
paspoort krijgen”
Medicijnen voorschrijven op basis van leeftijd en gewicht alleen
is niet meer van deze tijd en
daarom onaanvaardbaar. Maar
het gebeurt nog volop.
De afdeling Klinische Chemie onderzoekt ook allergie voor de huisstofmijt
Vooral bladgroente, want daarin zit
veel foliumzuur (oftewel vitamine
B11). Extra foliumzuur brengt een te
hoog gehalte homocysteГЇne bijna altijd
omlaag.”
“In de VS wordt foliumzuur toegevoegd aan alle meelproducten, zoals
pasta en cornflakes. Maar ik vind dat
de overheid terughoudend moet zijn
met het toestaan van de toevoeging
van stoffen aan voeding, zeker zo lang
de mogelijk nadelige effecten niet in
kaart zijn gebracht. Tegen medicalise-
ring van voeding of het slikken van
pillen bestaat weerstand, zelfs tegen
het slikken van foliumzuur vГіГіr en tijdens de zwangerschap, hoewel duidelijk is aangetoond dat het de kans op
een baby met een open ruggetje (spina
bifida) verlaagt. Daarom ben ik daar
wel voorstander van.”
“Homocysteïne staat volop in de aandacht. Maar of een lager niveau resulteert in minder aandoeningen, weten
we niet zeker. Wel is zeker dat een te
hoog gehalte op de korte termijn wei-
“Zelftesten niet tegenhouden”
Zelftesten is in opmars. De zwangerschapstest bestaat al jaren, maar
bijvoorbeeld ook HDL-cholesterol, glucose, hiv (dat aids veroorzaakt), PSA (prostaatkanker), vaginale infecties en de aanwezigheid
van bloed in ontlasting kunnen thuis in kaart worden gebracht.
Meestal volstaat een klein druppeltje bloed of urine.
De trend is dat ook allerlei genetische informatie kan worden aangevraagd.
Zonder klacht, zonder verwijsbriefje. Maar wel zelf betalen. Zo is er een
bedrijf in de VS dat dit via internet aanbiedt. De aanvrager krijgt een genetisch dossier van dertig tot veertig pagina’s dik in de brievenbus.
Prof. Jan Lindemans is geen tegenstander van zelftests. Zijn mening: als
mensen behoefte hebben aan die informatie, ook al zijn ze kerngezond,
wie ben ik dan om dat tegen te houden? “Het heeft iets paternalistisch om
dat allemaal af te wijzen.”
De veronderstelling dat mensen de geleverde informatie niet zullen begrijpen, noemt hij voorbarig. Bovendien zouden bedrijven of ziekenhuizen een
uitlegservice kunnen aanbieden, zegt hij. Gezien de grote hoeveelheden
werk heeft zijn afdeling Klinische Chemie geen plannen om tests aan gezonde mensen te gaan verkopen.
28
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
nig effect heeft op de vaatwand en de
bloedcellen. Dat hebben we ontdekt
dankzij onderzoek van onder andere
het RNA-expressieprofiel in bloedcellen van zo’n vijftig patiënten. Maar op
de lange duur, na vele jaren, treden
schadelijke effecten wel naar voren.
De Hartstichting adviseert artsen om
patiГ«nten boven de 15 micromolair te
behandelen.”
Wie een gezond mens lang
genoeg onderzoekt, vindt altijd
iets verkeerds.
“Dat is juist, al is het alleen al vanwege de natuurlijke variatie in de bevolking. Bij alle onderzoeken heb je mensen die aan de buitenkant van de
schaal zitten. Ooit is besloten om de
2,5% hoogste meetwaarden aan beide
zijden (dus �te laag’ en �te hoog’) uit te
sluiten van wat we als �normaal’ beschouwen. Daarmee wordt opgeteld
5% van de patiënten, dus één op de
twintig mensen, als abnormaal beschouwd. Inderdaad, dat is willekeurig. Maar daar staat tegenover dat
iemand buiten het normale gebied wel
een veel hogere kans heeft op een
afwijking dan iemand in het normale
gebied.”
“De kern van het verhaal blijft dat je
niet in de biochemie moet gaan zoeken naar een klacht voor de patiГ«nt; je
moet de biochemie gebruiken om een
verklaring te vinden voor een geuite
klacht.”
“Ik twijfel er niet aan dat patiënten een
genetisch paspoort zullen krijgen. Dat
zal informatie bevatten over onder
meer de enzymen die verantwoordelijk zijn voor het transport en metabolisme (omzetting) van geneesmiddelen. De lever speelt daarbij de hoofdrol. In het uiterste geval zal een klein
meisje van een bepaald medicijn méér
voorgeschreven krijgen dan een boom
van een vent, omdat haar lichaam de
stoffen veel sneller verwerkt. Zij heeft
een �snelle’ lever, hij een �trage’. Dankzij de farmacogenetica - zo heet dit
vakgebied - kan de effectiviteit van
medicijnen worden verhoogd. En de
bijwerkingen verminderd. We spreken
ook wel over �de persoonlijke pil’.”
“De vraag is: bij welke medicijnen is
geno-typering als eerste nodig? Ik
denk dat we voorrang moeten geven
aan geneesmiddelen die mensen heel
lang slikken, die zware bijwerkingen
hebben of die erg duur zijn. Er zijn
middelen die bij een te hoge dosis al
snel toxisch (giftig) zijn en bij een te
lage dosis helemaal niet werken. Denk
aan de bestanddelen van een chemokuur: cytostatica. Bij zo’n nauwe
begrenzing is het van groot belang dat
de voorgeschreven dosis precies juist
is. Bij een aspirientje speelt dat veel
minder.” ■Vragen in dit artikel zijn ontleend aan de
oratie �Klinische Chemie: van labstraat
naar zorgpad” van prof. J. Lindemans.
Deze oratie is aan te vragen via
e-mail: j.lindemans@erasmusmc.nl
MON01 PAG 29
17-01-2006
15:15
Pagina 3
CHRONISCHE PIJN
PIJNBEHANDELCENTRUM
Laatste strohalm bij pijn
HOE HET WERKT
•
•
•
•
•
•
•
Werkt met stroomstootjes
Die onderdrukken de pijn
Kabeltje, �kastje’ in buikwand
Afstandsbediening buiten lichaam
Stroom loopt via elektrode
Optimale afstelling in ziekenhuis
PatiГ«nt hanteert zelf de bediening
per jaar ruggenmergstimulatie. Dit
gebeurt in een van de twintig daartoe
gespecialiseerde ziekenhuizen, waaronder Erasmus MC. De afdeling Pijnbehandelcentrum daar voert de ingreep jaarlijks ruim dertig keer uit.
Levert geld op - Een reden dat ruggenmergstimulatie weinig wordt toegepast, is dat de patiënt de rest van z’n
leven patiГ«nt blijft. Immers, controle is
noodzakelijk en onderdelen van het
systeem kunnen stuk gaan en moeten
dan vervangen worden, net als de batterij. Daarnaast is de ingreep heel arbeidsintensief. Bovendien zijn de implantaten erg kostbaar.
Maar uiteindelijk blijkt de ingreep
juist kostenbesparend. Hoe kan dat?
Dit komt doordat de patiГ«nt minder
pijnmedicatie inneemt, minder artsen
bezoekt, minder naar het ziekenhuis
hoeft en een enkele keer weer op z’n
werk aan de slag kan.
Voor patiГ«nten met complexe, chronische pijn kan ruggenmergstimulatie de laatste strohalm zijn. Maar deze ingreep
wordt zo weinig uitgevoerd dat de ervaring ermee te mager is.
Erasmus MC greep in.
r moet héél wat gebeuren
voordat een patiГ«nt in aanmerking komt voor ruggenmergstimulatie tegen complexe, chronische pijn. In artsentaal heet het dat deze ingrijpende
behandeling alleen wordt toegepast �bij
aantoonbare therapieresistentie voor
meer conventionele behandelingen’.
Dit betekent: fysiotherapie hielp niet;
E
pijnmedicatie hielp niet; infuustherapie hielp niet; zenuwblokkade hielp
niet; behandeling met Transcutane
Elektrische Neuro Stimulatie hielp niet.
Niets hielp, dus. En de patiГ«nt blijft dag
en nacht ernstige pijn houden.
Zeldzame ingreep - Van de tienduizenden Nederlanders met chronische
pijn krijgen maar zo’n 250 mensen
Weinig ervaring - De ingreep wordt
zo weinig uitgevoerd dat er zorgen
bestonden over de gebrekkige ervaring ermee. De betrokken hulpverleners vroegen om een protocol �dat
structuur en duidelijkheid schept in
het zorgproces van ruggenmergstimulatie.’ Dat klinkt ambtelijk, maar het
komt erop neer dat de ingreep ook
goed wordt uitgevoerd als dr. X op een
congres in Atlanta zit.
Fijner leven - Het implantaat geneest
patiГ«nten niet van de pijn, het dempt
de pijn wel. Onderzoek bevestigt dat
patiГ«nten hierdoor een betere kwaliteit van leven krijgen. Ze worden
mobieler, kunnen hobby’s uitoefenen,
krijgen weer een normaal seksleven en
slapen beter.
Ook hebben onderzoekers geconstateerd dat de patiënt een meer positieve kijk op het leven krijgt, �wat zal
doorwerken in zijn sociale omgeving
en maatschappelijke (werk)kring.’ De
partner, eventuele kinderen en colle-
ga’s hebben dus (indirect) ook plezier
van ruggenmergstimulatie.
Ook minpunten - Nurse practitioner
Tanja Hamm-Faber leidt de hele zorg
rondom deze behandeling in het
Pijnbehandelcentrum van Erasmus
MC in goede banen. Ze licht toe: “Met
ruggenmergstimulatie wordt de pijn
duidelijk gedempt. De pijn wordt niet
nul en dat vertellen we ook eerlijk. In
het voortraject komen zowel pluspunten als minpunten aan de orde, dus
ook mogelijke complicaties en tegenvallers. Daarna volgt een proefbehandeling. De meeste mensen zijn aanvankelijk euforisch over het resultaat,
maar wij willen dat ze ook tevreden
blijven.”
Vergaande gevolgen - Tanja Hamm
bespreekt de gevolgen van ruggenmergstimulatie voor iemands leven.
“Deze mensen hebben vanwege hun
pijn altijd in het middelpunt van de
belangstelling gestaan. Opeens verandert dat. Ze moeten hun balans weer
vinden en hun partner net zo goed.”
Ze voegt toe: “Als uit de voorbereidende gesprekken blijkt dat de patiënt
simuleert, medicijnverslaafd of psychisch belast is, dan komt hij of zij
niet in aanmerking voor de ingreep.”
De afgelopen jaren hebben zo’n 150
mensen in Rotterdam ruggenmergstimulatie ondergaan. De jongste was
een vrouw van 25 jaar (zij staat op de
foto), de oudste een heer van 76.
Veruit de meeste patiГ«nten blijken tevreden en hebben het apparaatje
voortdurend aan staan. Bij één patiënt
moest het implantaat worden verwijderd omdat het geen effect had. в– STOET WITTE JASSEN
Een extra reden om een protocol voor
ruggenmergstimulatie te maken, is de
stoet deskundigen bij deze ingreep:
• Anesthesioloog
• Psycholoog
• Nurse practitioner
• Pijnconsulent
• Verpleegkundige dagbehandeling
• Chirurg
• Operatieassistent
• Anesthesiemedewerker
• Röntgenassistent
• Verpleegkundige recovery
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
29
MON01 PAG 30/31
17-01-2006
15:21
Pagina 2
REAGEERBUIS
Tekst: Roelf Reinders
Beeld: Levien Willemse
Anneke Korving
Anneke Korving
(52 jaar, geboren in
Bodegraven) is centrumcoördinator bij
het ERGO-onderzoek
in de Rotterdamse
wijk Ommoord (zie
pagina 10). Zij werkt
er al vanaf het begin,
vijftien jaar geleden.
Alle achtduizend
patiГ«nten die eens in
de vier jaar terugkomen voor onderzoek
ziet zij voorbijkomen.
Sommigen komen al
vijftien jaar. De onderzoeksgroep van
ERGO wordt uitgebreid met 5900
deelnemers.
moeten dan wel vaker open zijn. Niet ’s
avonds, want dan resteert er te weinig tijd
voor het onderzoek. Wel gaan we straks
op zaterdag werken. Nee, zondag niet.
Dat is nog te veel de dag des Heren.”
Wat valt op aan de deelnemers
aan het ERGO-onderzoek?
Wat doet u precies voor werk?
“Ik zorg dat de boel hier blijft draaien. Ik
zit aan de receptie en ontvang de deelnemers. We zijn drie dagen in de week
open, elke dag komen er 32 mensen. De
deelnemers van het begin heb ik al vier
keer voorbij zien komen. Veel ken ik van
gezicht. Ik zie ze soms terug in de winkelcentra Binnenhof of Hessenplaats. Ze vragen me op straat wel eens naar het onderzoek als iets onduidelijk was. Of ik
moet even kijken naar hun kleinkind,
over wie ze tijdens het onderzoek hebben verteld. Dat is gewoon lief.”
Hoe bent u in dit werk verzeild
geraakt?
“Ik werkte als bejaardenverzorgende in
het Gerard Goosenhuis. Nog voordat
ERGO in 1990 officieel begon, liep daar
een proeffase. Het onderzoeken van de
deelnemers gebeurde toen gewoon nog in
het tehuis. Het sprak me aan, epidemiologisch onderzoek naar de oorzaken van
dementie, en ik heb toen met succes
gesolliciteerd. Werken aan het bed heb ik
30
jan/feb/mrt 2006
MONITOR
nooit gemist, geen seconde. Ik raakte er
gefrustreerd van. ’s Avonds als ik thuis
was, had ik altijd het gevoel tekort te zijn
geschoten. Je kon nooit iedereen goed
helpen. De brutaalsten krijgen aandacht,
omdat je van het gezeur af wil. Dat betekent wel dat de bescheiden, stille ouderen
altijd de tweede viool spelen. Het is echt
waar wat er wordt gezegd over verpleeghuizen: er is te weinig personeel en het
werk wordt onderbetaald.”
Wat is de grootste verandering in
uw werk geweest?
“Een superverandering is de komst van de
MRI-scanner, een apparaat dat hersenscans maakt. In augustus vorig jaar is dat
miljoenen kostende apparaat door het dak
naar binnen getild. Nu dat ding er staat,
wordt het ERGO-onderzoek uitgebreid
met hersenonderzoek. Bijna zesduizend
nieuwe deelnemers krijgen we erbij, mensen vanaf 45 jaar. Tot nu toe deden alleen
mensen vanaf 55 jaar mee. Dat is leuk, ik
krijg straks voor het eerst te maken met
deelnemers die jonger zijn dan ik. We
“Dat er zo weinig afvallers zijn. De voornaamste redenen van uitval zijn verhuizingen en overlijden. De rest blijft trouw
komen; zelfs mensen die middenin een
zware chemokuur zitten, komen gewoon.
Ook hele oude deelnemers willen blijven
meedoen. Dat is best opmerkelijk. Ik zou
het zelf een heel gedoe vinden. Zo’n MRIscanner, daar moet je een halfuur in liggen. En een lawaai dat-ie maakt… alsof je
beide buren aan het klussen zijn: links
timmert, rechts boort. Maar de mensen
uit Ommoord staan in de rij om mee te
doen. Sommigen doen mee om een soort
medische check-up te krijgen. Anderen
zeggen: �Ik doe het niet voor mezelf, maar
voor m’n nakomelingen.’ Die doen echt
mee voor de wetenschap. Eenzaamheid is
voor sommigen, denk ik, ook een reden
om deel te nemen. Hier is tijd voor een
praatje. En iedereen krijgt koffie of thee
met een krentenbol en croissant. Dat eenzaamheid een probleem is onder ouderen,
merk ik wel. Een oudere vrouw zei op
een donderdagmiddag: �Je bent de eerste
die ik spreek deze week.’ Daar word ik
wel even stil van.”
Van welke beslissing hebt u spijt?
“Dat ik nooit heb doorgeleerd. Ik had wel
arts willen worden. Er zijn zo veel interessante dingen te onderzoeken. Ik schep
bevrediging uit het feit dat ik op mijn
manier bijdraag aan het wetenschappelijk
onderzoek hier. En dat is: het de deelnemers naar hun zin maken. Dat de deelnemers met een goed gevoel komen en
gaan. Ik kan echt trots zijn als mensen
zeggen dat ze in het ziekenhuis onvriendelijk zijn behandeld, maar bij ERGO
met plezier komen. Ik hoorde laatst dat
een deelnemer in een ziekenhuis had gezegd, toen ze onvriendelijk werd bejegend:
�Je moet eens met ERGO bellen’.” ■“Deelnemers komen
met plezier naar
ERGO, daar ben
ik echt trots op”
MON01 PAG 30/31
17-01-2006
15:22
Pagina 3
AGENDA
Door: Petra van Rikxoort, p.vanrikxoort@erasmusmc.nl
COLOFON
Monitor is het blad voor externe
relaties van het Erasmus MC.
Oplage: 9000 exemplaren.
Abonnementen:
c.meilof@erasmusmc.nl
Redactie-adres: Erasmus MC,
Afdeling Communicatie,
Postbus 2040, 3000 CA Rotterdam,
Bezoekadres: Dr. Molewaterplein 50,
Telefoonnummer: 010 - 463 50 90,
E-mail: j.vandeleemput@
erasmusmc.nl
Hoofdredactie:
Majella de Spaey
Eindredactie:
Joop van de Leemput
Aan dit nummer werkten mee:
Anneke Aaldijk, Emile Hilgers,
Cindy Juinen, Connie Meilof,
Petra van Rikxoort, Roelf Reinders,
Kees Vermeer, Helen van Vliet, NWO
Fotografie:
Levien Willemse
Art-direction:
Beeld & Storm Producties
Kim Brinkkemper, Marco Oosten
Drukwerkcoördinatie:
Baillien & Maris, Hasselt (BelgiГ«)
Overname artikelen:
Artikelen mogen alleen worden
overgenomen met bronvermelding:
Monitor, Erasmus MC.
Een bewijsnummer wordt
op prijs gesteld.
CONGRESSEN • ORATIES • PROMOTIES • SEMINARS
Promoties, oraties, lezingen,
symposia: voor actuele gegevens
zie de website van Erasmus MC:
www.erasmusmc.nl, klik op 'actueel',
'agenda'. Promoties vinden plaats in
collegezaal 7 van Erasmus MC,
faculteitsgebouw, ingang aan Dr.
Molewaterplein 50 te Rotterdam
tenzij hieronder anders vermeld.
DOORLOPEND T/M 2 APRIL 2006
в– Publieksmanifestatie Prikkels: Pijn &
Pret. Over allerlei aspecten van de neurowetenschappen, onder meer zenuwprikkels en
onze pijngrens. Bedoeld om de wetenschap
dichter bij een breder en jonger publiek te
brengen. Zie de advertentie op achterkant van
dit blad. Locatie: zowel Erasmus MC als het
Natuurhistorisch museum Rotterdam. Info over
evenementen: zie www.erasmusmc.nl/prikkels
30 JANUARI
в– WetenschapscafГ© Rotterdam houdt lezing:
De virtuele wereld van de mensen van
morgen. Spreker: prof. J. de Mul. Tijdstip:
19.30 uur. Locatie: DoelencafГ© Rotterdam.
Info: Jasperina Erades, j.erades@erasmusmc.nl,
www.reflexie.org Toelichting: Vroeg of laat
klopt het noodlot bij ieder mens aan de deur.
Met recent ontwikkelde toepassingen van de
(bio)wetenschappen, zoals genetische manipulatie, lijkt de moderne mens zijn lot volledig
in eigen hand te willen nemen. Onvoorziene en
onvoorzienbare gevolgen van de moderne
technologie zullen ons echter blijvend hardhandig confronteren met de grenzen van de
maakbaarheid. Wie open staat voor dit tragisch inzicht, ontwikkelt een dieper besef van
het geluk dat ons toevalt en troost. Het noodlot hoeft niet onvermijdelijk uit te lopen op een
persoonlijke catastrofe. Deze en andere vragen
komen aan bod tijdens dit WetenschapscafГ©.
1 FEBRUARI
в– Promotie K. Cheng. Titel proefschrift:
The sheer stress of shear stress
responses of the vascular wall to a
hemodynamic force. Tijdstip: 11.45 uur
в– Promotie mw. J. Rietjens. Titel proefschrift:
Medical decision-making at the end of
life: experiences and attitudes of physicians
and the general public. Tijdstip: 13.45 uur
в– Promotie mw. L. de Lau. Titel proefschrift:
Incidence, risk and prognosis of
Parkinson disease. Tijdstip: 15.45 uur
2 FEBRUARI
в– Studiedag: Angst, autisme bij kinderen.
De professionele aandacht hiervoor is groeiende, zowel bij behandelaars als bij wetenschappers. Centraal staan factoren die van invloed
zijn op het ontstaan en persisteren van angststoornissen. Een aantal van deze factoren,
waaronder fysiologische, neurlogische, genetische en omgevingsfactoren, komt aan bod op
deze studiedag. Tevens plenaire aandacht
voor ADIS-C en het VRIENDEN-protocol.
Organisatie afd. Kinder- en Jeugdpsychiatrie
Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis. Tijdstip: 8.45/9.30-16.30. Locatie: Engels, Groothandelsgebouw, Rotterdam. Zie www.aseba.nl
Meer info: F. Sondeijker, 010-4632110
f.sondeijker@erasmusmc.nl.
3 FEBRUARI
в– Promotie R. Hoekstra. Titel proefschrift:
Early clinical studies on target specific anticancer agents. Tijdstip: 13.30 uur.
Locatie: Senaatszaal, Woudestein
8 FEBRUARI
в– Promotie J. Hays. Titel proefschrift:
Studies into the genetic diversity and
complement resistance phenotype of
Moraxella catarrhalis. Tijdstip: 09.45 uur
в– Promotie M. den Brinker. Titel proefschrift:
Acute stress response in critically ill
children: endocrine aspects. Tijdstip:
11.45 uur
в– Dubbelpromotie M. Bannink en A. van Gool.
Titel proefschrift: Psychiatric side effects
of treatment with interferon-alpha in
oncology patients. Tijdstip: 13.45 uur/
15.45 uur
10 FEBRUARI
в– Oratie prof. L. Looijenga. Titel:
(On)gehoord ontspoord. Tijdstip: 16.00
uur. Locatie: Aula, Woudestein
13 FEBRUARI
в– Afdeling Epidemiologie & Biostatistiek houdt
lezing: Epidemiology of adiposity.
Spreker: Dr. R. Stolk, UMC Groningen.
Tijdstip: 16.00 uur. Locatie: Ee21-69, faculteitsgebouw
в– Afdeling Hematologie houdt seminar:
Reconstitution of thymus function in
vivo and in vitro form a defined population of foetal tissue progenitor cells.
Tijdstip: 16.00 uur. Locatie: Ee13-18, faculteitsgebouw. Info: h.delwel@erasmusmc.nl
15 FEBRUARI
в– Lezing in kader Prikkels: Pijn & Pret.
Spreker: Regina van den Eijden, IVO
Rotterdam. Titel: Online-communicatie
en het psychosociale welbevinden
van jongeren. Tijdstip: 14.15 uur.
Locatie: bioscoopzaal Erasmus MCSophia. Info: zie advertentie achterkant
blad of www.erasmusmc.nl/prikkels
в– Promotie C. van der Hooft. Titel proefschrift:
Adverse consequences of drug use in
the elderly. Tijdstip: 13.45 uur
в– Promotie M. Houben. Titel proefschrift:
Determinants of glioma. An epidemiological and genetic study.
Tijdstip: 15.45 uur
16 FEBRUARI
в– Erasmus Lectures houdt lezing: The
replication of damaged DNA, new DNA
polymerases and cancer avoidance.
Spreker: A. Lehmann, Sussex University,
Brighton, UK. Tijdstip: 16.00 uur. Locatie:
Collegezaal 7, faculteitsgebouw. Informatie:
Jasperina Erades, j.erades@erasmusmc.nl
в– Afdeling Endocrinologie houdt lezing:
Everything you always wanted to know
about Vit D, but were afraid to ask.
Tijdstip: 16.00 uur. Locatie: Ee-579, faculteitsgebouw. Info: w.w.deherder@erasmusmc.nl
16 EN 17 FEBRUARI
в– Postgraduate School Molecular Medicine
houdt symposium en masterclasses over
Guillain-BarrГ© Syndroom (GBS): Translating
basic science into advanced treatment. Locatie: Josphine Nefkens Instituut,
Erasmus MC. Informatie: www.molmed.nl
22 FEBRUARI
в– Promotie A. HernГЎndez Diaz. Titel proefschrift: Heterogeneity of patients in
clinical trials. Tijdstip: 15.45 uur
27 FEBRUARI
в– Afdeling Epidemiologie & Biostatistiek houdt
lezing: Analysis of repeated measurements with drop out due to death.
Spreker: S. le Cessie, LUMC. Tijdstip: 16.00
uur. Locatie: Ee21-69, faculteitsgebouw
в– WetenschapscafГ© Rotterdam houdt
lezing: Genen op drift: op jacht naar
zieke genen. Spreker: Prof. C. van Duijn.
Locatie: DoelencafГ© Rotterdam. Tijdstip:
19.30 uur. Informatie: Jasperina Erades,
j.erades@erasmusmc.nl, www.reflexie.org
Prof. Cock van Duijn licht toe: “Genen zijn
de blauwdruk van het leven. Ze bepalen
niet alleen hoe we eruit zien, wat we doen
en denken maar ook hoe goed ons lichaam
functioneert. Genen worden in principe
onveranderd van ouders op kinderen doorgegeven. Hoe komt het dan dat sommige
kinderen weinig op hun ouders lijken?
Waarom bestaan er zulke grote verschillen
tussen mensen uit verschillende delen van
de wereld? Hoe ontstaan variaties in
genen die tot ziekte leiden? Wat is het
belang van selectie en toeval in de evolutie
van de mens? Kortom, hoe is de genetische architectuur van de mens ontstaan.
Daarover gaat de lezing �Genen op drift’.”
1 MAART
в– Promotie mw I. Geurts. Titel proefschrift:
Clinical aspects of postoperative
enteral feeding in the surgical patient.
Tijdstip: 11.45 uur.
в– Promotie mw. S. de Voogd. Titel proefschrift: Incidence and risk factors of
open-angle glaucoma. Tijdstip: 13.45 uur
6 MAART
в– Afdeling Epidemiologie & Biostatistiek houdt
lezing: A statistical approach towards
the analysis of large image databases.
Spreker: Prof. W. Niessen, Erasmus MC.
Tijdstip: 16.00 uur. Locatie: Ee21-69,
faculteitsgebouw
8 MAART
в– Promotie mw. Y. van Pareren. Titel proefschrift: Added centimetres and their
repercussions. Tijdstip: 11.45 uur
10 MAART
в– Promotie R. Los. Titel proefschrift:
Supporting uniform representation of
data. Tijdstip: 13.30 uur. Locatie: Senaatszaal
Woudestein
13 MAART
в– Afdeling Epidemiologie & Biostatistiek houdt
lezing: Plasma levels of apoE to cardiovascular disease risk and cognitive
decline. Spreker: Prof. R. Westendorp,
LUMC. Tijdstip: 16.00 uur. Locatie: Ee21-69,
faculteitsgebouw
15 MAART
в– Promotie mw. Voeten. Titel proefschrift: HIV
in Kenya: sexual behaviour and quality
of care of sexually transmitted diseases. Tijdstip: 13.45 uur
в– Promotie H. Schelleman. Titel proefschrift:
Antihypertensive drug-gene interactions and cardiovascular outcomes.
Tijdstip: 11.45 uur.
MONITOR
jan/feb/mrt 2006
31
MON04 PAG 32
30-09-2005
17:34
Pagina 1
www.erasmusmc.nl/prikkels
Prikkels: Pijn & Pret
6 oktober 2005 t/m 2 april 2006 in het Natuurmuseum te Rotterdam
Wetenschapsmanifestatie over pijnlijke en prettige prikkels van het zenuwstelsel,
met een tentoonstelling, anatomische lessen en rondleidingen