TERCÜMAN-I HİSSİYÂT Her deryanın başucunda Kimsesiz kalmış bir kıyı Ve o kadar sessiz ki çığlıkları Ne duyanlara anlatabilir derdini Ne de umursamaz kaygısız kayalara Yarinden ayrılmış bir Mecnun sanki Denizi mesken eylemiş kendine Ve yalnızlığı kabullenmiş artık belli ki Leyla'sını ararken ıssız çöllerde Denize vermiş çaresiz ellerini Ne mehtabı görmekten sıkılmış Ne de aynı yakamozu her gece Sorsan anlatır mı ki? Çözülmemiş bir bilmece Oturup karşısına derdini söyle deyince Açıp da ağzını etmedi ya Tek hece… 11/D DOĞUŞ YÜCEL
© Copyright 2024 Paperzz