Δημήτρης Παπαϊωάννου
Ένθετη περιοδική έκδοση της Εφημερίδας «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ»
ΕΚΔΟΤΗΣ: Θεόδωρος Η. Λουλούδης
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: Δημήτρης Σ. Αβραμίδης
Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ:
Δημήτρης Σ. Αβραμίδης
Στέργιος Αλαμανής
Λάμπρος Αραπάκος
Νίκος Βαρθολομάτος
Δημήτρης Γκιούλος
Γιάννης Κυλπάσης
Κωνσταντίνος Μάγνης
Ευτυχία Μεσίσκλη
Μαρίνα Ριζογιάννη
Πέτρος Ψωμάς
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ: Λάμπρος Αραπάκος
Ευτυχία Μεσίσκλη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Κυλπάσης
Βασίλης Παπαϊωάννου
Φαύστα Φραντζή
ART DIRECTOR: Μαρία Μανωλοπούλου
ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΑΤΕΛΙΕ:
Κωνσταντίνος Γαλανόπουλος
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗΣ ΥΛΗΣ
Χρήστος Τζουραμάνης
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ευάγγελος Πολίτης
ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Χρήστος Γούρμος
Θάλεια Περλέγκα
Χρήστος Τζουραμάνης
ΕΚΤΥΠΩΣΗ:
Fortosis printFactory
Ιδιοκτησία: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.
Κορίνθου 140 και Γκότση, 262 23, Πάτρα, τηλεφωνικό κέντρο
2610/312530-4, trip@pelop.gr.
Κείμενα ή φωτογραφίες που αποστέλλονται στο περιοδικό για
δημοσίευση δεν επιστρέφονται.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή ή μετάδοση
με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, όλου ή μέρους του
περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη.
Το περιοδικό TRIP διανέμεται με την εφημερίδα
«ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ».
4
6
10
Editorial: Η πιο ωραία γιορτή
12
Κωνσταντίνος Μάγνης: Ο πιο καλός ο φοιτητής
14
Πέτρος Ψωμάς: Πάσχα 2009- Πάσχα 2017
16
Ευτυχία Μεσίσκλη: Μαύρος γάτος, άσπρη γάτα
18
Εικόνες με το φακό των Γιάννη Κυλπάση και Βασίλη Παπαϊωάννου
Γεγονότα
Χάουαρντ Μπάρκερ
Γάμοι του Φίγκαρο
OROXORO & ΔΗΠΕΘΕ
Tiger Lillies
8 Songs
28Τα «κακά παιδιά» του Λυκείου Δεμενίκων
32
Ημέρα-Νύχτα: Δώρα Ζαφειροπούλου και Ανέστης Καραφουλίδης
34
Συνέντευξη με το Δημήτρη Παπαϊωάννου
42
Πρόσωπα
56
Οι Music Always Gains και άσε τα λόγια
58Το παραμύθι του Νίκου Βαρθολομάτου
Αντωνία Στεργίου/ Πάνω απ’ όλα γυναίκα
Λένα Δροσάκη/ Σε μαγικό σκοπό
Γιώργος Σαλεμής/ Όνειρο ετών 18
Κωνσταντίνος Λαλιώτης/ Άνθρωπος-ορχήστρα
Άρης Μπαλής/ Η αλήθεια δεν είναι αληθινή
Ελίνα Μαυρίδη/ Η φωνή του πιάνου
Βασίλης Σαβαρίκας/ Γίνε τα’ αυτιά μου
Γιώργος Παπαπαύλου/ Στο δρόμο του Στρίντμπεργκ
60
Φτιάχνοντας την Άνοιξη με το φακό των Αλεξάνδρα Τσάτσου,
Μητσιάν Μανωλόπουλου, Γιώργου Κύζα, Χρήστου Τζούτη,
Καλυψώς Τίγκα, Κωνσταντίνου Βασταρούχα
66Τα χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια
70
74Το Άουσβιτς-Μπιρκενάου προκαλεί πάντα δέος
78
Road Trip στα Βαλκάνια
84
Άμστερνταμ: Κόκκινα φώτα, ποδήλατα και πασατέμπος
88
Ο νέος κόσμος του Couchsurfing
92
Οι «Δαίμονες» του πατρινού βαρύτονου Νικόλα Καραγκιαούρη
98
Η σκληρή εφηβεία στην Πάτρα του 2013
106
112Το θείο πάθος στον κινηματογράφο
138
Μόδα: Ανοιξιάτικες προσεγγίσεις στον Ιππικό Όμιλο
157
Γιορτινό τραπέζι
176
Βackstage
Η πιο σκληρή εικόνα της ζωής
Μπορεί να ξεκολλήσουμε από το internet;
εικονες
6
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ γιαννης κυλπασησ • ΚΕΙΜΕΝο ΔΗΜΗΤΡΗ Σ. ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Η φύση στην καλύτερη,
στην πιο προκλητική
και ερεθιστική της μορφή,
μας προκαλεί πάντα με
τους χυμούς, τα αρώματα
και τα χρώματά της και τις
ατέλειωτες παραλλαγές
της. Ένα ανθισμένο
χωράφι είναι σαν το
ποτάμι του Ηράκλειτου.
Δεν θα το δεις ποτέ σου
δύο φορές ίδιο. Και μόνο
ο φωτογραφικός φακός
επιχειρεί το αδύνατο.
Να αιχμαλωτίσει μια
στιγμή από το άπειρο και
το φευγαλέο.
7
εικονες
8
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙA βασιλησ παπαϊωαννου • ΚΕΙΜΕΝo ΔΗΜΗΤΡΗ Σ. ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Το υλικό, ξύλο, πέτρα
ή ακόμα και οι λέξεις,
πάντα αντιστέκεται στο
σχήμα που θέλει να
του δώσει ο τεχνίτης.
Και θέλει κόπο και
τέχνη για να πάρει
μορφή, να γίνει ο σταυρός ακριβώς πάνω
στο δέσιμο της πέτρας
με το ξύλο.
Πώς κατασκευάστηκε
και γιατί τοποθετήθηκε
εκεί δεν θα το μάθουμε κι ούτε που έχει
σημασία. Το ουσιώδες
βρίσκεται στη μορφή
και στην ανάγκη του
μάστορα να φτιάξει
και να βάλει εκεί το
σταυρό.
9
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ Σ. ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Μπορεί και
να ’ναι
η πιο ωραία
γιορτή
10
Α
π’ όλες τις γιορτές της Χριστιανοσύνης το Πάσχα μ’ αρέσει πιο
πολύ. Πήρε καιρό να καταλάβω το
γιατί και δεν είναι ένας μονάχα ο λόγος.
Πρώτα-πρώτα είναι ο καιρός, γιατί σε
αντίθεση με τους βόρειους τόπους όπου
«ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός»,
στα δικά μας μέρη «ο Απρίλης με τον
έρωτα χορεύουν και γελούνε». Ζώντας τη
φύση στην πιο καλή της στιγμή, η γιορτή
αποκτά το δικό της άρωμα, που μάλιστα
το ενσωματώνει. Στα λουλούδια, στα στεφάνια, στα κορίτσια που στολίζουν τον
Επιτάφιο, στο μύρο και σ’ όλες αυτές τις
θαυμάσιες μυρωδιές.
Από κοντά είναι μια γιορτή εξαιρετικά θεατράλε. Ο ιερέας που αποκαθηλώνει τον
Ιησού από το Σταυρό, η περιφορά του
Επιταφίου, η Ανάσταση, η κλιμάκωση του
δράματος από το Σάββατο του Λαζάρου
μέχρι το Σάββατο της Ανάστασης, όλα
υποβάλλουν και επιβάλλουν μια ιδιαίτερη
ατμόσφαιρα που σε περιλαμβάνει θέλεις,
δεν θέλεις.
Μετά είναι τα κείμενα. Όλες οι ακολουθίες
της Μεγάλης Εβδομάδας αποτελούν κορυφαίες στιγμές της εκκλησιαστικής ποίησης και της τέχνης του λόγου σε βαθμό
που είναι αδύνατο να σταματήσεις σε ένα
σημείο και να προσπεράσεις άλλα. Προσωπικά πάντως διαβάζω ξανά και ξανά
τον Κατηχητικό Λόγο του Ιωάννου του
Χρυσοστόμου, ένα μνημείο της ρητορικής
τέχνης, κι εκείνο το «επίκρανεν αυτόν,
γευσάμενος της σαρκός αυτού» χρόνια
τώρα με τριγυρίζει.
Κι ακόμα, ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος για το ποιος μπορεί να
είναι αυτός «ο ωραίος κάλλει παρά πάντας
βροτούς», κι αν ο θρήνος αφορά τον γλυκύν Ιησού ή αν έρχεται από ακόμα πιο
μακριά, αν είναι, λόγου χάριν, ο Άδωνις
αυτός για τον οποίο ψάλλουν οι χορωδοί ή και κάποιος άλλος που μέχρι χθες
μπορεί να κυκλοφορούσε δίπλα μας.
Ναι, απ’ όλες τις γιορτές της Χριστιανοσύνης το Πάσχα μ’ αρέσει πιο πολύ. Και δεν
λέω λέξη για τη νηστεία που προετοιμάζει
την απόλαυση του αμνού και όλα εκείνα
τα έξοχα τερψιλαρύγγια που μας ωθούν
σε σκληρούς επιτραπέζιους αγώνες.
Να χαίρεστε και μην τους ακούτε αναγνώστες και αναγνώστριες.
Η Ανάσταση ακολουθεί πάντοτε.Τ
ΑΠΟΨΕΙΣ
12
Ο πιο καλός ο φοιτητής
από τον Κωνσταντίνο Μάγνη
Ε
ίναι ωραίο να διαβάζεις ιστορίες
πλουσίων. Όπως αυτή του κυρίου
που στα 47 του χρόνια έχει δέκα
δισεκατομμύρια δολάρια περιουσία. Σπούδαζε, λέει, γιατρός και άρχισε να παίζει στο
χρηματιστήριο. Όπως εμείς ως φοιτητές
παίζαμε πόκα και δηλωτή. Με τη διαφορά ότι ο εν λόγω, ο ρώσος που αγόρασε
τον Σκορπιό δηλαδή, βρέθηκε να κατέχει
μετοχές σε εταιρεία πώλησης ποτάσας.
Μάλλον πρέπει να ήταν πολλή η ποτάσα
και πολλοί εκείνοι που αγόραζαν ποτάσα
και βρέθηκε ο άνθρωπος με κάτι δις στα
χέρια. Ξέρεις πού πουλάνε ποτάσα να πάμε
να αγοράσουμε, να πουλήσουμε και από
τα κέρδη να πάμε να αγοράσουμε την Παναγοπούλα; Αυτός που την έχει, όμως, την
πουλάει;
Αγαπούλα, Παναγοπούλα, πούλα.
Ήταν η εποχή, λέει, που στη Ρωσία τρέχανε οι ιδιωτικοποιήσεις μαγικά. Τη μια
μέρα, δηλαδή, ήσουνα ένας καθημερινός
άνθρωπος και την επομένη ξύπναγες και
είχες πέντε εργοστάσια και τη μισή Κασπία
περιουσία, να βγάζεις οξύρρυγχο που δίνει το χαβιάρι. Και εσύ θέλεις να το φάω
τώρα εγώ ότι χτύπησε ένας φοιτητής την
πόρτα και του δώσανε την Αγία Πετρούπολη, την Αγία Άρτα και τα Άγια Γιάννενα
μαζί. Πού ήτανε αυτή η ουρά; Μιλάτε ρε…
Και μετά –λέει– αυτός αγοράζει και αγοράζει και αγοράζει. Και έμαθε ότι ο Σκορπιός
ήταν των Ωνασαίων, έμαθε ότι η Αθηνά
(η Ωνάση, όχι αυτή που συγχωνεύει ΤΕΙ)
πουλάει, για να έχει ρευστότητα και για να
αντιμετωπίσει τα χαράτσια. Kαι πήγε και το
αγόρασε το νησί, για να έχει μια παραλία
για να ησυχάζει, διότι ο φορτωμένος με
άγχη άνθρωπος, για να ηρεμήσει, θέλει
ένα νησί, να ξαπλώνει βόρεια, να περπατάει
νότια, να κάνει τζόκινγκ δυτικά και να στοχάζεται ανατολικά.
Εμείς τι λάθος κάναμε ως φοιτητές και μάθαμε μόνο τον κούκο τον διπλό και όχι
την ποτάσα; Γιατί δυσκολεύεται τόσο να
το χωρέσει ο νους σου αυτό το «αγοράζω
νησί»; Τι λέει ο πανάγαθος για όλα αυτά; Ο
ίδιος έβαλε όρια στις δυνατότητες του ανθρώπου, εξαίρεσε όμως την τσέπη, η οποία
έχει απεριόριστο όριο. Μπορείς σήμερα να
αγοράσεις πόρσε, αύριο μια πολυκατοικία,
μετά το οικοδομικό τετράγωνο, μετά ένα
νησί. Αλλά όλα αυτά ούτε σε ψηλώνουν
ούτε σε μεγαλώνουν. Παραμένεις το μπόι
που ήσουνα και πριν. Αγοράζεις όμως το
δικαίωμα να το παίζεις «καλός Αδάμ», τοποθετώντας τον εαυτό σου σε όποιον παράδεισο θες, και να ’σαι εσύ ο παράδεισος
και οι αχινοί του. Μεγάλη δουλειά. Μένει
να βρεις και σε τι χρησιμεύει. Τ
13
Πάσχα 2009, Πάσχα 2017…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΨΩΜΑ
Α
ς ταξιδέψουμε νοερά τέσσερα χρόνια πίσω, στην Άνοιξη του 2009.
Πού βρισκόσασταν; Τι κάνατε; Πώς
ήταν η ζωή σας; Κι αν θέλετε πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις, ιδού μία: Πού, πώς
και με ποιους περάσατε εκείνο το Πάσχα;
«Έπεσε» Απρίλη τότε, στις 19 του μήνα κι
είχε λιακάδα –αν βοηθάει. Δύσκολο για
τους περισσότερους να απαντήσουμε, κι ας
είναι μόνο τέσσερα χρόνια πριν...
Είναι πολλά ή λίγα τα τέσσερα χρόνια;
Άλλη μια δύσκολη απάντηση, καθώς τα
πάντα είναι, εν τέλει, σχετικά. Αφήνουμε,
λοιπόν, τις ερωτήσεις και περνάμε σε διαπιστώσεις: Τέσσερα χρόνια είναι το διάστημα που διαρκεί η θητεία κάθε κυβέρνησης
στη χώρα. Σπάνια τηρείται. Ήταν κι ο χρόνος της θητείας των δημάρχων. Αλλάζει
αυτό από του χρόνου. Στα αθλητικά είναι
η περίοδος μεταξύ δύο μουντιάλ και δύο
ολυμπιάδων. Αυτό ισχύει!
Και τι δεν έγινε τα τελευταία τέσσερα
χρόνια (σε μια Ολυμπιάδα μέσα, όπως
μετρούσανε τα χρόνια οι πρόγονοί μας,
δηλαδή)! Δεν είναι μόνο που συνέβησαν
πολλά. Συνέβησαν τα αδιανόητα, τα απί-
14
θανα, τα απρόβλεπτα. Σκεφτείτε κάποιος,
γύρω απ’ τον οβελία του 2009, να ανέφερε
τις λέξεις «μνημόνιο», «τρόικα», «συγκυβέρνηση» ή να προφήτευε πως Τσοχατζόπουλος, Παπαγεωργόπουλος θα μπαίνανε στη
φυλακή. Μάλλον στο κρασί θα αποδίδαμε
τα λεγόμενά του.
Γιατί προ τεσσάρων ετών δεν ήσαν και
πολλοί αυτοί που θα προέβλεπαν πρωθυπουργία Σαμαρά, συγκυβέρνηση ΝΔΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις και παρουσία Χρυσής Αυγής
στη Βουλή με 18 βουλευτές. Μήπως δεν
θα περνούσαμε για τρελό όποιον μιλούσε
για μη κομματικό δήμαρχο στην Πάτρα,
για έναν (ίσον κανένα) Αχαιό βουλευτή
ΠΑΣΟΚ ή για προφυλάκιση του τότε προέδρου του Επιμελητηρίου;.
Πάμε αθλητικά. Ταξιδέψτε στο Πάσχα του
2009, σηκώστε το ποτήρι σας και προβλέψτε με στόμφο: «Σε τέσσερα χρόνια από
σήμερα ο Παναθηναϊκός δεν θα βγει στην
Ευρώπη, θα βγει όμως ο ΠΑΣ, η ΑΕΚ θα
υποβιβάζεται στη Β' Εθνική και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου θα αγωνίζονται ο
Πανθρακικός και ο Αστέρας Τρίπολης». Ε,
για άλλα αθλήματα δεν θα σας άφηναν να
μιλήσετε.
Αφού, λοιπόν, μέσα στα τελευταία τέσσερα
έτη συνέβησαν πράματα και θάματα που
ουδείς υποψιαζόταν –και όχι μόνο σε
πολιτική και ποδόσφαιρο–, ας συνειδητοποιήσουμε πως όποια πρόγνωση για την
επόμενη τετραετία, μάλλον έξω είναι καταδικασμένη να πέσει.
Και –δεν λέω– θα το χαρώ το Πάσχα του
’13, χωρίς να με αγχώνει η απορία για
το αν, πού και με ποιους θα γιορτάσω το
αντίστοιχο του ’17. Αλλά δεν κρύβω πως
συχνά αναρωτιέμαι πώς θα είναι η ζωή
μας όταν –σε μια τετραετία ακριβώς– θα
συμπληρώνουμε χρόνια... φαγούρας στο
μηχανισμό στήριξης και περιμένω ανυπόμονα τη ζωή να με εκπλήξει –ελπίζω ευχάριστα– για το πώς –σε δύο τετραετίες– η
πατρίδα θα γιορτάζει τα 200 χρόνια απ’ το
1821!
ΥΓ. Το Πάσχα που φτάνει είναι το πλέον
ανοιξιάτικο της τετραετίας, τουλάχιστον
ημερολογιακά. Ας είναι και το καλύτερο!
Χρόνια Πολλά. Τ
ευτυχως
απο τΗΝ eytyxia μεσισκλη • Σκιτσο μιμικα Σπυριδωνοσ
Μαύρος Γάτος…
•Το Πάσχα ήρθε. Μαζί του ένα σωρό περιπέτειες, σκάνδαλα,
η δίαιτα της 24χρονης Πατρινής φοιτήτριας, πιστολίδια, ένας
τρελός Βορειοκορέατης πρόεδρος και ένα μικρό μακελειό στο
M.I.T. της Αμερικής. Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν θα είναι πια για
Eκείνον και όσα μας «δίδαξε», αλλά για εμάς που ξέρουμε να
τα γράφουμε στα ολοκαίνουρια toms μας. Τα πιο εγωκεντρικά,
άπληστα, βίαια και παρανοϊκά πλάσματα του γαλαξία. Αμήν.
•Δεν θέλω να αρωματιστώ! Πώς το λένε; Όσο γλυκύτατες και αν
είναι οι κοπέλες της Ρήγα Φεραίου, αυτή η αυταρχική επιβολή
των αρωμάτων που προσφέρουν μου δημιουργεί εκνευρισμό.
Μόλις μου έκλεψαν έξω από την τράπεζα 10.000 ευρώ από
τον φανταστικό χαρτοφύλακα της φανταστικής ιστορίας που
μόλις έπλασα. Δεν μου λείπουν τα αρώματα τώρα! Τι δεν καταλαβαίνεις;
•14 εκατομμύρια ευρώ, λέει, ξόδεψαν για την κηδεία της Θάτσερ. Και θέλουν εμείς να το χάψουμε. Άλλοι έβγαιναν να δηλώσουν τι φιλανθρωπίες θα μπορούσαν να γίνουν με αυτά τα
λεφτά, προβάλλοντας το τάχα ανθρωπιστικό εγώ τους. Μίσος,
μίσος, μίσος. Δεν οδηγεί πουθενά. Και φωνάζοντας «the bitch
is dead» πάλι σε αδιέξοδο θα οδηγηθείς. Κρετίνε, δημοκράτη,
προοδευτικέ!
•Αν υπάρχει ένας σύλλογος σε αυτήν την πόλη που νοιάζεται,
γαμώτο, είναι ο ΣΟΨΥ Πάτρας. Στερώντας τους την ευκαιρία
να εργαστούν υπό ανθρώπινες, νόμιμες και αξιοπρεπείς συνθήκες, είναι σαν να στερείς από τον εαυτό σου ένα ποτήρι
νερό. Και είσαι 3 μέρες διψασμένος. Αλήθεια, θα πέθαινες από
δίψα; Δεν νομίζω Τάκη. Πρέπει να καταλάβουμε πως η ψυχική
ασθένεια είναι σημαντική. Ας μπουν άλλα πράγματα σε δεύτερη μοίρα.
16
Άσπρη γάτα…
•Τα λατρεμένα αρώματα της άνοιξης... του καλοκαιριού. Ναι, με
αυτά θέλω να λουστώ! Αρχίζει, κύριες και κύριοι, αυτή η εποχή.
Η εποχή που διαολοστέλνουμε το χειμώνα, βάζουμε τα προβλήματα στο ντουλάπι και ψάχνουμε πυρετωδώς για μαγιό. Ή και
τρόπους να το αποφύγουμε. Μην ανησυχείτε, καθώς ο ήλιος δεν
κάνει διακρίσεις. Καίει θανάσιμα τόσο τον Ryan Gosling, όσο και
τον Jack Black. Γι’ αυτό απολαύστε το αρνάκι σας.
•Η αλήθεια είναι πως έχουν αρχίσει να μου τελειώνουν οι
άσπρες γάτες. Καθόμουν ώρες και κοιτούσα το ταβάνι, προσπαθώντας να βρω κάτι ευχάριστο να γράψω. Αλλά από ευχάριστα
γιοκ. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται απογοήτευση ή έγκαυμα εγκεφάλου. Δεν μπορώ να χαίρομαι, όταν τα παπούτσια μου είναι γεμάτα λάσπες από τους παλιόδρομους και τα νοσοκομεία φουλ. Οκ,
κάτι έγραψα.
•Ανυπομονώ για τα θερινά σινεμά. «Το» θερινό σινεμά, τέλος πάντων. Να μας κατασπαράζουν τα κουνούπια, να βλέπουμε για
δεύτερη φορά τις ταινίες του χειμώνα, να νοσταλγούμε εκείνους
τους καιρούς, όπου το θερινό σινεμά ήταν καλύτερο. Να γκρινιάζουμε και να απολαμβάνουμε το Django unchained, χωρίς να
φοβόμαστε βέβαια μη μας πάρει καμιά ξώφαλτση.
•Την Κυριακή του Πάσχα θα πιω ένα ποτηράκι στην υγειά αυτών
που κάνουν το Trip κάθε φορά καλύτερο, πιο βαβουριάρικο, σέξι
και νεανικό. Τον Βασίλη και τον Γιάννη που μιλάνε πάντα κάτι
κινέζικα για φακούς και μηχανές. Τον Δημήτρη Γκιούλο που
μας έχει εξοντώσει με την πένα του, τον Στέργιο με τις περίεργες
φωτό του, τη Μαρία Μανωλοπούλου για την υπομονή της, τη
Δήμητρα και τον Ίωνα για το σπαστικά καλό γούστο τους στη
μόδα και τον Λάμπρο μου για το "ψώνιο" του στη δουλειά. Χάρη
σε αυτά τα μουρλά, κάθε φορά ανασταίνομαι. Και δεν είναι λίγες
οι φορές που έχω πεθάνει. Καλό μας Πάσχα! Τ
ΓΕΓΟΝΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΡΑΠΑΚΟ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Γιάννης Κυλπάσης
Μάρτιος. ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Ανακαλύπτοντας τον Χάουαρντ Μπάρκερ Ο
ι σκηνοθέτες Ελένη Μποζά, Θοδωρής Αμπαζής, οι 3 ηθοποιοί
Γιάννη Δενδρινός, Αναστασία
Γιαννάκη, Βιβή Πέτση και η θεατρολόγος
Ρούλα Μπαλασοπούλου εξερεύνησαν
το μυστήριο της γραφής του Χάουαρντ
Μπάρκερ και δημιούργησαν μια ενδιαφέρουσα παράσταση η όποια ανέβηκε στον
εκπαιδευτικό χώρο «Μπάρι», (Καρόλου και
Σανταρόζα 7).
Διπλή χαρά, λοιπόν, διότι από τη μία
ερχόμαστε αντιμέτωποι με το έργο του
Μπάρκερ και από την άλλη η Πάτρα αποκτά καινούρια θεατρική σκηνή. Η δουλειά
αυτή εντάσσεται σε έναν κύκλο πειραματικών παραστάσεων που θα συστήνουν
18
στο κοινό σημαντικούς θεατρικούς συγγραφείς. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι
συντελεστές συνέδραμαν εθελοντικά για
την παράσταση.
Για το τέλος, παραθέτω λίγα λόγια του Χάουαρντ Μπάρκερ για το θέατρο:
«Το Θέατρο πρέπει να αψηφήσει με αποφασιστικότητα τη λογική της πειθούς των
Eιδήσεων και να επιστρέψει τα δικαιώματα
της ερμηνείας στο Kοινό. Ελευθερωμένοι
από την καταδυνάστευση του νοήματος, οι
θεατές θα ανακαλύψουν την αναγκαιότητα
του Θεάτρου ως μια πληθώρα δυνατοτήτων, στις οποίες η σταθερή επιταγή για
άσκηση κριτικής έχει οικειοθελώς υποχωρήσει».
ΓΕΓΟΝΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΡΑΠΑΚΟΣ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
22-24/3/13. ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Οι Γάμοι του Φίγκαρο
Προτείνοντας μια άλλη όπερα
Ο
καλλιτεχνικός διευθυντής του
ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Θοδωρής
Αμπαζής, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα εργαστήριο μουσικού θεάτρου, για να προσελκύσει τους λυρικούς
τραγουδιστές της πόλης. Εξάλλου, η Πάτρα
είχε μακρόχρονη σχέση με την όπερα: Το
θέατρο Απόλλων εγκαινιάστηκε το 1872
με μια παράσταση του «Χορού μεταμφιεσμένων» του Βέρντι, ενώ για δεκαετίες
υπήρξε έδρα –κατά κύριο λόγο– λυρικών
παραστάσεων. Το εργαστήριο μουσικού
θεάτρου του ΔΗΠΕΘΕ εμψύχωσαν ο
συνθέτης και μουσικός διευθυντής Χαράλαμπος Γωγιός και ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Ευκλείδης και το αποτέλεσμα του
20
δίμηνου εντατικού και άκρως δημιουργικού εργαστηρίου ήταν η παρουσίαση
σκηνών από την όπερα των Βόλφγκανγκ
Αμαντέους Μότσαρτ και Λορέντσο ντα Πόντε «Οι γάμοι του Φίγκαρο». Η παράσταση
ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο
Απόλλων, κατάφερε να σπάσει τα στερεότυπα που σχετίζονται με την όπερα και
απέδειξε ότι υπάρχουν πολλοί και ταλαντούχοι λυρικοί τραγουδιστές στην Πάτρα
με μακροχρόνιες μουσικές σπουδές που
αναζητούν ευκαιρία για έκφραση… Μια
δουλειά – πρόταση που οφείλει να επαναληφθεί.
ΓΕΓΟΝΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΡΑΠΑΚΟ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
29-30/3/13. Νήμα
Σύγχρονος χορός που συγκινεί
Σ
ώματα που πλησιάζουν. Ενώνονται
και φεύγουν. Φοβούνται την αλλαγή. Εξαρτημένοι από τη μοναχικότητα. Βουτηγμένοι στη πραγματικότητα.
Ερωτευμένοι με την κανονικότητα.
Αναπνοή. Αναπνοές. Μουσική. Λάθη. Πτώση. Πτώσεις. Φως που εξιστορεί συναίσθημα και βάζει πάθος στην πάλη. Χάος,
ένα νήμα που σου λέει ότι πρέπει να
πάρεις θέση και ένας καινούριος δρόμος
που μοιάζει απάτητος.
22
Θα τον φτάσεις; Μια υπέροχη παράσταση
που χορογράφησε η ταλαντούχα Τριάδα
Παπαγεωργίου και αποτελεί συμπαραγωγή της ομάδας της «OROXORO» και του
ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Μόλις τέλειωσε η παράσταση, ένα
πράγμα πέρασε από το μυαλό μου: Οι
«OROXORO» ανέβασαν τον πήχη. Περιμένουμε την επόμενη δουλειά τους:
Κάτι καλό γεννιέται στην ομάδα τους.
ΓΕΓΟΝΟΣ
Από τον Δημήτρη Γκιούλο • ΦωτογραφίΑ: Γιάννης Κυλπάσης
6/4/13. Tiger Lillies
Θεατρικότητα και… φασαρία
Έ
νας χώρος οικείος (Πολιτεία), ανοιξιάτικο βράδυ, μια μπάντα που την
είχα ξαναδεί άλλες δύο φορές σε
διαφορετικές της φάσεις, άλλωστε κουβαλάνε μια ιστορία πέραν της εικοσαετίας…
Η συναυλία γινόταν υπό τη σκέπη του
mojo radio, οπότε όλα φάνταζαν γνωστά,
αυτό που ήταν διαφορετικό ήταν πως για
πρώτη φορά θα ήμουν κάτι άλλο από
απλός θεατής, μιας και θα έπρεπε να γράψω για αυτό.
Το λοιπόν, o χώρος της Πολιτείας με την
ιδιαίτερη ακουστική γεμάτος, όχι ασφυκτικά, αλλά σε ικανοποιητικό βαθμό,
και εμείς φτάσαμε στη μέση του πρώτου
τραγουδιού και κατ’ ευθείαν πήραμε την
24
πρώτη μπύρα μας. Οι Tiger Lillies φρεσκότατοι, σε μια διαφορετική προσέγγιση
από ό,τι τους έχουμε συνηθίσει, με τη
θεατρικότητα πια να έγκειται στους ίδιους,
στις κινήσεις και στις εκφράσεις του προσώπου τους, να μας ταξιδεύουν για δυόμιση ώρες (με ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα
και 2 ανκόρ) σε μελαγχολικά μονοπάτια
με blues πινελιές, θυμίζοντάς μας πως
αυτός ο χειμώνας κράτησε πολύ. Άλλοτε
προσέφεραν συγκίνηση και άλλοτε το
ρυθμό, για να κουνήσουμε τα κορμιά μας.
Οι διοργανωτές ήταν άψογοι και… βασικά
θα τελείωνα εδώ και θα σας έλεγα πως
γυρίσαμε ευτυχισμένοι σπίτια μας σε μια
ωραία βραδιά. Ωστόσο, πρέπει να μεταφέ-
ρω τη διάχυτη εντύπωση πως ένα μεγάλο
κομμάτι του κοινού –κυρίως μεγαλύτερης
ηλικίας και ανάμεσά τους αρκετοί γνωστοί
συμπολίτες μας– δεν ήξερε πιθανότατα
πού είχε έρθει, μιλούσε πάνω στα κομμάτια, εκνευρίζοντας τους γύρω του, τους
διοργανωτές, αλλά και την μπάντα και
άφηνε την εντύπωση πως είχε έρθει να
παρευρεθεί σε μια κοινωνική εκδήλωση
τύπου γκαλά και όχι σε μια συναυλία. Μια
συμπεριφορά τελικά που δεν σε άφηνε
να χαρείς –όπως της έπρεπε– μια πολύ
όμορφη κατά τ’ άλλα βραδιά.
ΓΕΓΟΝΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΡΑΠΑΚΟΣ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
12/4/13. Playground Noise.
8 Songs
«Ε
χοντας αρκετό καιρό να εμφανιστούμε ζωντανά –απ’ το
καλοκαίρι του 2012– και με το
γεγονός ότι η συγκεκριμένη βραδιά έγινε
με την ευκαιρία της κυκλοφορίας της νέας
μας δουλειάς “8 Songs”, ήταν συγκινητικό
να βλέπουμε φίλους μας να βρίσκονται
στον χώρο και να στηρίζουν ένθερμα κι
αυτή μας την προσπάθεια. Στην παρουσίαση αυτή εστιάσαμε κυρίως στο νέο μας
υλικό και προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε
με τον τρόπο που παίζουμε σήμερα κάποια παλιότερά μας τραγούδια. Με χαρά
είδαμε τους ανθρώπους που παρακολούθησαν τη συναυλία να ανταποκρίνονται
θετικά. Τους ευχαριστούμε όλους, αλλά
26
παράλληλα ευχαριστούμε τον Lumiere
Brother με την μπάντα του που έπαιξαν
μαζί μας, τις μπάντες που πήραν τη σκυτάλη την επόμενη μέρα και την Inner ear
που μας στηρίζει και οργανώνει φεστιβάλ
σαν κι αυτό...», λένε στο Trip τα μέλη της
πατρινής μπάντας, Playground Noise. Τ
Τα «κακά παιδιά» που
προκάλεσαν ένα πανελλήνιο
κύμα αλληλεγγύης
«Μέχρι πρόσφατα το σχολείο μας είχε ακουστεί μόνο για
αρνητικά πράγματα. Ό,τι κακό συνέβαινε η τηλεόραση και οι
ιστοσελίδες έλεγαν ότι έχει συμβεί στο σχολείο των Δεμενίκων,
χωρίς ποτέ να το ελέγξουν. Γενικά μας “είχαν” ότι είμαστε τα
κακά παιδιά. Σήμερα λοιπόν καλούμε όλους αυτούς να μας
πουν εάν υπάρχουν κακά παιδιά και ποια είναι».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ • Φωτογραφίες: Βασίλης Παπαϊωάννου
Φ
ιλοξενούμε τα «κακά» παιδιά του
Λυκείου Δεμενίκων που μία
απλή ενέργειά τους –κι όπως
αποδείχτηκε στην πορεία, γι’ αυτά ήταν μία
φυσική ενέργεια–, συγκλόνισε το Πανελλήνιο, ενεργοποιώντας εκκλησιαστικούς,
κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες,
ακόμα και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Μία ενέργεια που έδειξε ότι μπορεί οι
μεγάλοι να έχουν φέρει την Ελλάδα στη
σημερινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση, αλλά οι νέοι της διαθέτουν αυξημένα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά κι επιλέγουν να διαμορφώσουν μία κοινωνία
ανθρώπων που θα χαρακτηρίζεται από
την αγάπη, το σεβασμό, την αλληλεγγύη.
Οι πρωταγωνιστές αυτής της πράξης, οι
μαθητές της Γ' τάξεως του Λυκείου, οι
οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν αντιλήφθηκαν την ανάγκη που είχε ο 15χρονος
Μανώλης, έσπευσαν να διαθέσουν τα
χρήματα της πενθήμερης εκδρομής τους,
επέλεξαν να παραμείνουν στο παρασκήνιο
28
28
ως αφανείς ήρωες. Την ώρα που ολόκληρη η Ελλάδα μιλάει γι’ αυτούς, αυτοί άφησαν την πράξη τους να μιλάει, παραμένοντας οι ίδιοι στην αφάνεια. «Είναι απόφαση
όλων μας να μη φωτογραφηθούμε και να
μη μιλήσουμε σε κανένα ΜΜΕ», μας είπε
ο Ανδρέας, προβάλλοντας μία άλλη στάση
ζωής. Μία στάση που είναι εκ διαμέτρου
αντίθετη σ’ αυτή που ζει η χώρα μας αρκετά χρόνια τώρα, στην οποία προπορεύεται ο λόγος, χωρίς στην πλειοψηφία των
περιπτώσεων να ακολουθεί η πράξη.
Η απάντηση του Ανδρέα που ήταν απόλυτα ταυτισμένη με την απάντηση που μας
έδωσε ο διευθυντής του σχολείου, Φώτης
Μαυρουδής, όταν του διατυπώσαμε το
αίτημά μας, μας αποθάρρυνε προς στιγμή,
ενίσχυσε όμως ακόμα περισσότερο το
ενδιαφέρον να ακούσουμε τις σκέψεις των
μαθητών αυτού του σχολείου. Η πόρτα
μάς άνοιξε από τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Αντώνιο
Γκόλφη, ο οποίος -με την ευκαιρία της
ποδηλατάδας που διοργάνωσε το σχολείο,
στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος της UNICEF: «Σχολεία υπερασπιστές
των παιδιών»- μας κάλεσε να βρεθούμε
κοντά στα παιδιά και να μιλήσουμε με
όσα επιθυμούν.
Το ραντεβού μας δόθηκε στην πλατεία Γεωργίου. Οι μαθητές αρχικά μας πλησίασαν
δισταχτικά, αλλά στη συνέχεια ίσως σκέφτηκαν ότι ήταν η ευκαιρία να στείλουν το
δικό τους μήνυμα και να απαντήσουν σε
όσους τους είχαν κατατάξει στην τάξη των
κακών παιδιών.
«Είναι πολύ σημαντικό για το σχολείο
μας που βγήκε προς τα έξω όλη μας η
προσπάθεια, καθώς μέχρι σήμερα είχαμε
“ακουστεί” μόνον για αρνητικά πράγματα
που κάποιοι διέρρεαν στις ιστοσελίδες και
στην τηλεόραση. Κάποιοι μας θεωρούσαν
ότι είμαστε τα “κακά” παιδιά. Μέχρι τώρα
μας φόρτωναν όλα τα κακά κι αυτό το
έχουμε παράπονο», μας είπε η Μαρία Ηλιοπούλου.
Στο ερώτημα τι ήταν αυτό που τους κινητοποίησε, ώστε να βρεθούν στο πλευρό
του 15χρονου μαθητή, μας απάντησε: «Δεν
χρειάστηκε κάτι ιδιαίτερο. Ο ένας πρέπει
να βοηθάει τον άλλο, δεν είναι κακό.
Ως Έλληνες έχουμε έναν περίεργο εγωισμό που μας πάει πάρα πολύ πίσω. Κι
εδώ που φτάσαμε πρέπει να γυρίσουμε
πίσω και να γίνουμε πιο ανθρώπινοι και
ουσιαστικοί. Από αυτή μας την κίνηση
κερδίσαμε εμείς πολλά περισσότερα από
ό,τι ο μαθητής που είχε ανάγκη. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ευαισθητοποιήσουμε
τη γειτονιά μας κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε».
Ο πρόεδρος του 15μελούς μαθητικού
συμβουλίου, Νίκος Μάρκος, έσπευσε
καταρχήν να αποδώσει την ιδέα και την
έναρξη της πράξης αυτής στους μαθητές
της Γ' τάξης. «Αυτοί μας έδωσαν το παράδειγμα και μας ευαισθητοποίησαν όλους.
Μας έδειξαν ότι η ατομική τους διασκέδαση που ήταν η πενταήμερη εκδρομή, έστω
κι αν την σχεδίαζαν τόσο καιρό, δεν είχε
καμία αξία μπροστά στη ζωή αυτού του
παιδιού. Για εμάς η ανταμοιβή είναι που ο
συγκεκριμένος μαθητής πήγε στη Γερμανία κι επέστρεψε πάλι κοντά μας υγιής».
Ο Διονύσιος Βυθούλκας μάς είπε ότι η
ενέργειά τους αυτή αποτελεί μία απλή
ανθρώπινη πράξη. «Είμαστε μία κοινωνία
ανθρώπων κι ως τέτοια δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν άνθρωπο να νιώθει
μόνος του και αβοήθητος. Τουλάχιστον
εμείς στο σχολείο μας με τους καθηγητές
μας αυτό προσπαθούμε να το κάνουμε
πράξη. Οι καθηγητές μάς έχουν διδάξει
ότι, όταν θέλουμε κάτι και το προσπαθούμε, θα το πετύχουμε. Όταν είμαστε δε όλοι
μαζί σε αυτή την προσπάθεια, μπορούμε
να πετύχουμε πιο εύκολα και πιο γρήγορα αυτό που έχουμε βάλει στόχο».
Η Σοφία Ρουμελιώτη δεν χρειάστηκε να
μας πει πολλά. Η κόκκινη καρδιά που
έχει σχεδιασμένη στην μπλούζα της απαντούσε στο κίνητρο που τους είχε οδηγήσει στην συγκεκριμένη πράξη. «Το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και η αγάπη.
Όταν μπορείς να βοηθήσεις, γιατί να μην
το κάνεις; Όταν αγαπάς τους ανθρώπους
γύρω σου, πάντα βρίσκεις τρόπους να
βρεθείς κοντά τους. Αρκεί να το θέλεις».
«Άλλωστε», όπως συμπλήρωσε η Σοφία,
«αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να αντιληφθούμε ως κοινωνία ότι δεν χρειάζεται
να γίνει κάτι τόσο τραγικό, για να ενδιαφερθούμε για τον συνάνθρωπό μας. Κάθε
μέρα μπορούμε να κοιτάμε τι συμβαίνει
δίπλα μας και να βοηθάμε. Κι αυτό που
θέλω να πω είναι ότι δεν χρειάζονται πάντα χρήματα».
Κι αυτό το απέδειξε το συγκεκριμένο
σχολείο που, εκτός από τη βοήθεια στον
29
15χρονο Μανώλη, έχει αναπτύξει μία σειρά από κοινωνικές δράσεις (π.χ. κοινωνικό παντοπωλείο). Το ελπιδοφόρο είναι
ότι δεν είναι το μοναδικό σχολείο που
έχει αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες. Σχεδόν το σύνολο των σχολείων της Αχαΐας,
με πρωτεργάτες τους εκπαιδευτικούς, έχει
αναπτύξει δράσεις για τον άνθρωπο, καλλιεργώντας μία διαφορετική κουλτούρα
στα παιδιά. «Η αλήθεια είναι ότι είμαστε
μία δύσκολη περιοχή. Οι καθηγητές όμως
του σχολείου έχουν καταφέρει να ευαισθητοποιήσουν όχι μόνο τα παιδιά μας,
αλλά κι εμάς τους ίδιους», παραδέχτηκε ο
κ. Γκόλφης την ώρα που κατέβαζε από το
φορτηγό τα ποδήλατα των μαθητών.
Το μήνυμα μας το έστειλαν οι μαθητές του
ίδιου του σχολείου, τραγουδώντας προ
ημερών στην πλατεία Γεωργίου, στο πλαίσιο της Εβδομάδας Ευαισθητοποίησης και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το εξής:
30
30
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον,
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε,
αφού η ιστορία σάς ανήκει,
σαρώστε το λοιπόν, αν επιμένετε.
Στ’ αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις,
το έργο το ’χω δει, μη με τρελαίνετε,
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε.
Μένω μονάχος στο παρόν μου,
να σώσω οτιδήποτε, αν σώζεται,
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου,
συνένοχο στο φόνο δεν θα μ’ έχετε.
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον,
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας,
ξεγράψτε με απ’ τα κατάστιχά σας,
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα
σας. Τ
ΜΕΡΑ | ΝΥΧΤΑ
Από τοΝ Λάμπρο Αραπάκο • φωτογραφίΕΣ Βασίλης Παπαϊωάννου
ΜΕΡΑ: Δώρα Ζαφειροπούλου
30, οδηγός ταξί, ποιήτρια
«Α
ριστείον μαύρης χλόης» είναι
ο τίτλος της πρώτης ποιητικής
συλλογής (εκδ. Ροές) της Δώρας που σπούδασε κοινωνιολογία στο
Πάντειο Πανεπιστήμιο και δουλεύει ως
οδηγός ταξί.
«Έχω ανάγκη την ποίηση, οτιδήποτε και
αν κάνω το συνοδεύει ο ρυθμός ενός
ποιήματος, υπαρκτού ή ανύπαρκτου»…
Την ενοχλεί που οι άνθρωποι διαβάζουν
όλο και λιγότερο. «Το γεγονός αυτό δεν
δίνει ούτε ευκαιρίες ούτε κουράγιο σ’
αυτούς που θέλουν να συνεχίσουν να
γράφουν. Δεν ξέρω αν θα βγάλω άλλο
βιβλίο, πάντως σίγουρα η ποίηση θα με
ακολουθεί. Είναι το καταφύγιό μου».
Και το ταξί πώς μπήκε στη ζωή της; «Είναι
οικογενειακή υπόθεση, είναι μια δουλειά
32
που γνωρίζω από πάντα. Τα προβλήματά
της, τις ομορφιές της, το κοινωνικό της
εκτόπισμα και τις απαιτήσεις της. Ο πατέρας μου θα συνταξιοδοτηθεί όπου να’ ναι
και επειδή οι εποχές είναι δύσκολες με
ελάχιστες θέσεις εργασίας, ανέλαβα την
πρωινή βάρδια». Νιώθει πικρία που δεν
κάνει τη δουλειά που σπούδασε, όμως
ξέρει να μην το βάζει κάτω. «Πρέπει να
κάνεις ένα άλμα πιο γρήγορο από τη
φθορά. Αυτό είναι το δικό μου άλμα. Η
γενιά μου σε σχέση με τις προηγούμενες
έχει τα εχέγγυα να ξεπεράσει αυτή την
κατάσταση, ακόμα και αν της πάρει καιρό».
Ο κόσμος λόγω της κρίσης επιλέγει το
ταξί για τις μετακινήσεις του; «Η κρίση
έχει χτυπήσει τα πάντα και όχι μόνο ό,τι
συνδέεται με χρήμα», απαντάει η Δώρα.
Τα λιγότερα χρήματα που έχει κερδίσει
μέσα σε μια βάρδιά της είναι 4 ευρώ και
τα περισσότερα 30, «καθαρά».
Λίγες φορές έχει δει πελάτες να μην την
προτιμούν, επειδή είναι γυναίκα οδηγός.
«Από άντρες κυρίως συμβαίνει αυτό. Από
τις γυναίκες πελάτισσες είμαι ικανοποιημένη, οι περισσότερες μου χαμογελούν
με συμπάθεια και οι μεγαλύτερες σε
ηλικία παινεύουν τη γενναιότητά μου σ’
αυτόν τον κλάδο».
Στο τέλος τη ρώτησα να μου πει ένα
όνειρό της. Μου απάντησε με Σεφέρη «...
τα μάτια των ανθρώπων, όταν κοιτάζουν
ίσια-πέρα χωρίς το φόβο στην καρδιά
τους».
ΝΥΧΤΑ: Ανέστης Καραφουλίδης,
20, barman
Δ
ουλεύει νύχτα εδώ και ενάμισι
χρόνο στο όμορφο και διαφορετικό Steps (X-Naja) στις σκάλες
Γεροκωστοπούλου. Δεν είναι η πρώτη
φορά που ξενυχτάει, για να βγάλει μεροκάματο. «Εργάστηκα νύχτα και κατά τη διάρκεια της τρίτης λυκείου σε μια αίθουσα
δεξιώσεων. Ήθελα να έχω μια μικρή ανεξαρτησία, να έχω τα δικά μου λεφτά για
τα τσιγάρα μου και τους καφέδες μου».
Του αρέσει να φτιάχνει ποτά και ν’ ακούει ιστορίες. Και με το φλερτ τι γίνεται;
«Λίγο το αλκοόλ, λίγο η μουσική, λίγο το
ωραίο κλίμα που επικρατεί στο μαγαζί
βοηθούν, για να ταυτιστεί η νύχτα με το
φλερτ». Μου εξηγεί ότι έφτυσε αίμα, για
να βρει αυτήν τη δουλειά. «Δεν γίνεται να
λες ότι δεν μπορείς να βρεις δουλειά, αν
δεν ψάξεις. Δεν σημαίνει, αν πάρεις δύο
φορές εφημερίδα, ότι ψάχνεις. Ψάξιμο
σημαίνει να πας στα μαγαζιά ένα ένα και
να ρωτάς αν θέλουν άτομο. Αυτός που
δεν βρίσκει δουλειά είναι αυτός που δεν
ψάχνει», δηλώνει με σιγουριά.
Ο Ανέστης είναι φοιτητής του επιχειρηματικού σχεδιασμού και πληροφοριακών συστημάτων του ΤΕΙ Πάτρας και, αν
δεν εργαζόταν, δεν θα μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του. «Τα οικονομικά
των γονιών μου πάνε προς το χειρότερο.
Εγώ εδώ στην Πάτρα ζω σαν βασιλιάς σε
σύγκριση με τους δικούς μου. Ντρέπομαι να τους ζητήσω λεφτά, έχουν χρέη,
δάνεια, λογαριασμούς». Πάντως διαφωνεί
με όλους αυτούς που λένε ότι οι φοιτητές
που δουλεύουν, αφήνουν τις σπουδές
τους πίσω. Ο ίδιος χρωστάει λίγα μαθήματα. Τις νύχτες που δεν δουλεύει είναι
για πρόβες… Είναι μέλος της ομάδας
θεάτρου του ΤΕΙ Πάτρας «Κομπάρσοι» και
αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε πυρετώδεις πρόβες για τη νέα τους παράσταση
«Ωδίνες τοκετού» που θ’ ανεβεί τον Ιούνιο στην Πάτρα.
Θα ήταν παράλειψη να μην τον ρώταγα
για όσα γίνονται στο ΤΕΙ με το σχέδιο
Αθηνά. «Αντιδρούμε μέρα- νύχτα, διότι
καταστρατηγούνται τα επαγγελματικά μας
δικαιώματα, το μέλλον μας, μας στέλνουν
αλλού να σπουδάσουμε, καταστρέφοντας
τις τσέπες των γονιών μας. Αγωνιζόμαστε
και δεν αστειευόμαστε, ίσως μας δώσουν
ψίχουλα, αλλά εμείς δεν θα τους πούμε
ευχαριστώ, θα συνεχίσουμε». T
33
34
Δημήτρης Παπαϊωάννου
«Η αποδοχή του εαυτού
είναι από τα ουσιαστικά πράγματα
στη ζωή του ανθρώπου,
δεν μπορείς χωρίς αυτό να
βρεις χαρά»
Το 1990 είναι 26 ετών, βρίσκεται στα πρώτα του βήματα και
έρχεται στην Πάτρα με «Το τελευταίο τραγούδι», μια ανάθεση
του Ιδρύματος Τοπάλη του Πανεπιστημίου Πατρών.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης, βρέχει και καίγεται το
ηχητικό σύστημα -τα τελευταία 10 λεπτά γίνονται στη σιωπή…
Έπειτα, ξαναήρθε στην Πάτρα και με άλλες δουλειές του και
-αν τα πράγματα πάνε καλά- θα μας επισκεφτεί το καλοκαίρι
με την «Πρώτη Ύλη»…
Συνέντευξη στον Λάμπρο Αραπάκο
Φωτογραφίες: Βασίλης Παπαϊωάννου, Μίλτος Αθανασίου
35
Ο
Δημήτρης Παπαϊωάννου, ό,τι και
αν κάνει, σημαδεύει την τέχνη.
Κόμικς, ζωγραφική, χορό, τελετές
Ολυμπιακών Αγώνων… «Σαπφώ», «Μήδεια», «Ενός λεπτού σιγή», «Δράκουλας», «Για
πάντα», «2», «Πουθενά», «Μέσα» είναι μερικές
από τις παραστάσεις του που η συγκινησιακή έκρηξη δίνει στο μυαλό υπόσχεση για
μνήμη και στην καρδιά βύθισμα.
Ο καλλιτέχνης που άλλαξε δραστικά το
τοπίο των παραστατικών τεχνών στην
Ελλάδα διηγείται στο Trip τις στιγμές της
ζωής του που τον έφεραν πιο κοντά στο
αληθινό του εγώ.
Στα 18 σου σηκώνεσαι και φεύγεις από
το σπίτι σου. Γιατί; Ήθελα ν’ ασχοληθώ με
την τέχνη αδιαπραγμάτευτα και ήθελα να
ζήσω την ερωτική μου ζωή ανενόχλητος.
Τίποτα από τα δύο δεν ήταν ανεκτό από
το οικογενειακό μου περιβάλλον. Οπότε
έπρεπε να ανεξαρτητοποιηθώ, να μπω στο
ρίσκο της αυτοσυντήρησης, για να μπορέσω ν’ ανακαλύψω τον εαυτό μου.
36
Δύσκολη η αυτοσυντήρηση… Η μεγάλη
ανάγκη να ζήσω αληθινά δεν μ’ άφηνε να
υπολογίσω ψύχραιμα τα πρακτικά ζητήματα και έτσι έγιναν δευτερεύοντα. Έρχομαι
από ένα σπίτι, όχι πλούσιο. Δεν υπήρχε
καμία αστική συνήθεια σε μένα εγκατεστημένη έτσι ώστε να φοβάμαι μη χάσω
τις ανέσεις μου. Επίσης δεν ήξερα καλά
καλά τι έκανα, εννοείται δεν είχα κουζίνα,
πλυντήριο, ούτε ψυγείο, ούτε τηλεόραση.
Ζούσα σ’ ένα δωμάτιο, έτσι.
Η ανάγκη του να φύγεις ήταν πιο ισχυρή από οτιδήποτε άλλο; Ναι, και να
δώσω στη σχολή Καλών Τεχνών και να
ζήσω τη ζωή όπως την είχα φανταστεί.
Και έρχεται η συνάντηση με τον Γιάννη
Τσαρούχη. Είχε γίνει πιο πριν, στα 17
μου. Ο Τσαρούχης με στήριξε ηθικά στην
απόφασή μου να φύγω από το σπίτι μου
και μου έμαθε ότι η ζωή μέσα στην τέχνη
είναι εφικτή.
Εκείνα τα χρόνια ζεις στα Εξάρχεια και
το περιθώριο μπαίνει στην καθημερινότητά σου. Τι σε ελκύει σ’ αυτό; Ένιωθα ότι
είμαι στο περιθώριο… Δεν υπήρχαν πολλοί στη γενιά μου που δεν συντηρούνταν
από τους γονείς τους και ζούσαν μόνοι
τους στην Αθήνα, ενώ η οικογένειά τους
έμενε στην Αθήνα. Αναγκαστικά, ήμουν
ένας εργαζόμενος φοιτητής. Έτσι και αλλιώς δίπλα από το κύριο ρεύμα το οποίο
ακολουθούν οι άνθρωποι, υπάρχουν ρυάκια που για να πας σ’ αυτά σημαίνει ότι
είσαι λιγότερο υπνοβάτης. Οπότε η παρέα
με ανθρώπους που είναι λιγότερο υπνοβάτες είναι πιο ενδιαφέρουσα: Ψάχνεσαι,
ερευνάς, αναζητάς ως καλλιτέχνης αυτό
που γενικώς ονομάζουμε αλήθεια. Δεν
υποκρίνεσαι στα στερεότυπα της τέχνης και
ψάχνεις ν’ ανακαλύψεις κάτι χρήσιμο.
Και ενώ στα 19 σου γίνεσαι γνωστός με
τα κόμικς και τη ζωγραφική που κάνεις,
αρχίζεις ν’ ασχολείσαι με το χορό και
πηγαίνεις στη Νέα Υόρκη. Η Αμερική
πώς προκύπτει; Τυχαίνει. Σπουδάζω
«Έφυγα από το σπίτι
μου γιατί ήθελα ν’
ασχοληθώ με την τέχνη
αδιαπραγμάτευτα και ήθελα
να ζήσω την ερωτική μου
ζωή ανενόχλητος.
Τίποτα από τα δύο
δεν ήταν ανεκτό από
το οικογενειακό μου
περιβάλλον».
χορό, γνωρίζω τη Μαίρη Τσούτη, έχω μπει
στην ομάδα της, ενώ παράλληλα είμαι στη
σχολή Καλών Τεχνών και έρχεται από την
Αμερική η Έλεν Στιούαρτ με το «La MaMa
Experimental Theatre company». Ψάχνει
να βρει ένα χορό από 10 Έλληνες και ο
Θεόδωρος Τερζόπουλος –που τότε ήταν
καλλιτεχνικός διευθυντής των Διεθνών
Συναντήσεων Αρχαίου Δράματος στους
Δελφούς– μου πρότεινε να πάω και με
πήραν. Μετά την εμπειρία μαζί τους, μου
έκαναν πρόταση να πάω στην Αμερική.
Και λίγο με τη βοήθεια της Μαίρης Τσούτη
και λίγο με τη ζωγραφική που πουλούσα και έβγαζα χρήματα και λίγο με την
ενθάρρυνση της Έλεν Στιούαρτ, βρέθηκα
στην Αμερική. Ήταν η εμπειρία που μου
άλλαξε τη ζωή. Εκεί είδα σύγχρονη τέχνη,
εμβολιάστηκα με τη σύγχρονη αντίληψη
των πραγμάτων και όταν επέστρεψα το
1986 ίδρυσα την Ομάδα Εδάφους και δεν
έπεσα στην παγίδα της ντόπιας επιφυλακτικότητας απέναντι στη σύγχρονη τέχνη.
Άρα μιλάμε για ισχυρές επιρροές. Ναι.
Επίσης πιστεύω ότι και οι ρίζες από τον
Τσαρούχη ήταν ουσιαστικές και ότι δεν με
άφησαν να πάω προς τη σύγχρονη τέχνη
μ’ έναν επιπόλαιο τρόπο.
Οι παραστάσεις της Ομάδας Εδάφους
σού χάρισαν επιτυχίες… Όμως η μεγάλη αναγνώριση ήρθε στις Τελετές Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας που ανέλαβες τη σύλληψη, οργάνωση και εκτέλεση. Θεωρείς
ότι η ζωή σου χωρίζεται σε δύο μέρη:
πριν τους Ολυμπιακούς και μετά; Σε τρία.
Πριν φύγω από το σπίτι μου, αφού έφυγα
από το σπίτι και μετά τους Ολυμπιακούς.
Ήσουν 37, όταν σου ανατέθηκαν οι τελετές των Ολυμπιακών αγώνων. Φοβήθηκες; Σαν παιδί και εγώ.
Σκέφτηκες να τα παρατήσεις; Όχι δεν
σκέφτηκα να τα παρατήσω. Σκέφτηκα ότι
μπορεί ν’ αποτύχω. Δεν αντιμετώπισα μια
τέτοια δυσκολία που να επέτρεπε μια >
37
«Είμαι εθισμένος στο
διαδίκτυο…
Όταν είναι περίοδος
που δεν εργάζομαι
υπάρχουν εβδομάδες
που κολλάω…
Είναι εύκολο να
αντικαταστήσεις τη ζωή
σου με μια ζωή μέσα
από το διαδίκτυο».
38
τέτοια υπεροπτική στάση: να το έχω αναλάβει και να το παρατήσω. Ήταν μια μεγάλη
ευθύνη, μεγάλα τα benefits και εκκωφαντική η πτώση σε περίπτωση αποτυχίας. Έτσι
είναι αυτά τα πράγματα.
Απόλαυσες τόσο, όσο εμείς, τις τελετές;
Κατά τη διάρκεια της τρίχρονης προετοιμασίας τους απόλαυσα κατά στιγμές ωραία
πράγματα. Για παράδειγμα, όταν πήγαμε
στο Λιντς στην Αγγλία, για να κάνουμε σ’
ένα ανοιχτό χωράφι ένα πείραμα μεγάλων
διαστάσεων. Στήσαμε το 1/5 της λίμνης
που είχαμε στους Ολυμπιακούς και κρεμάσαμε 4 κομμάτια του κυκλαδικού κεφαλιού και αρχίσαμε να τα κινούμε, βάλαμε
τον κύβο και ισορροπήσαμε έναν άνθρωπο επάνω, ανάψαμε μερικά φώτα και τότε
είδα ότι είναι πραγματικά δυνατό να γίνει.
Κατάλαβα πόσο πολύ μου άρεσε. Ήμουν
μεθυσμένος από συγκίνηση. Μέχρι τότε,
δουλεύαμε ενάμιση χρόνο και στην άκρη
του μυαλού μου είχα ότι είναι λίγο κουλό
να φανταζόμαστε ότι μπορούμε να βγά-
λουμε ένα γλυπτό μέσα από το νερό, να το
σπάσουμε και να κινήσουμε στον αέρα τα
κομμάτια.
Την ευγνωμοσύνη του κόσμου για τις
τελετές τη συναντάς ακόμα; Την αντιμετωπίζω ακόμα καθημερινά, είναι ένα από τα
καλά αυτής της ιστορίας. Ζω σε μια πόλη
που οι συμπολίτες μου μου υπενθυμίζουν
διαρκώς ότι είναι ευγνώμονες, μ’ έχουν
τοποθετήσει σ’ ένα αυθεντικό κομμάτι
της καρδιάς τους. Έχω την αίσθηση ή την
ψευδαίσθηση ότι έχουν φυλάξει ένα καλό
κομμάτι της εκτίμησής τους για μένα και
μου το εκφράζουν, όταν με βλέπουν.
Η πολιτεία, πάντως, δεν αξιοποίησε καθόλου το κομμάτι των τελετών. Όχι μόνο
τη δική μου δουλειά, τίποτα δεν αξιοποίησε αυτή η πολιτεία, αλλά ας μην πιάσουμε
αυτήν την γκρίνια, γιατί η πολιτεία είμαστε
εμείς.
Το 2004 νιώθαμε περήφανοι που είμαστε Έλληνες. Σήμερα που όλα βουλιά-
ζουν αισθανόμαστε ντροπή για τη χώρα
και πολλοί την κάνουν για έξω, για να
σωθούν. Αρκετοί την κάνουν για έξω, γιατί θέλουν να βρεθούν σε κοινωνίες που
υπάρχουν δουλειές. Και εγώ, αν ήμουν
σε μια φάση στη ζωή μου που γινόταν
να φύγω έξω, θα το έκανα –αν ήταν να
έβρισκα μια καλύτερη δουλειά… Αν δεν
συμμετείχες στη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, δεν έχεις ιδιαίτερο λόγο,
για να είσαι περήφανος. Αν δεν αισθάνεσαι
συνυπεύθυνος για την οικονομική κρίση,
δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεσαι. Γενικά
το να αισθανόμαστε περήφανοι, όταν οι
άλλοι αναγνωρίζουν ότι είμαστε «κάποιοι»,
και να αισθανόμαστε ντροπή, όταν οι άλλοι
αναγνωρίζουν ότι είμαστε λαμόγια, σημαίνει ότι η αυτοεκτίμησή μας είναι απόλυτα
εξαρτημένη από την εικόνα που δίνουμε
στους άλλους. Καλύτερα να έχουμε το
κούτελό μας καθαρό, την αξιοπρέπειά
μας, να είμαστε στιβαροί μέσα μας για το
τι βήματα διαλέγουμε να κάνουμε, ποιους
ανθρώπους ψηφίζουμε και με ποιο τρόπο
συμπεριφερόμαστε στο κοινωνικό και πολιτικό μας περιβάλλον και μετά οτιδήποτε
πουν οι άλλοι ας σκεφτούμε πως είναι κάπως δευτερεύον.
την εξέλιξή μας. Οπότε αυτή η μαθηματική εξίσωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι
πρέπει ν’ αποδεχτούμε και να ζήσουμε τη
σεξουαλικότητά μας, όπως και τα άλλα θεμελιώδη στοιχεία της προσωπικότητάς μας,
Έχεις μιλήσει ανοιχτά ότι είσαι gay. Τι
όπως να κυνηγήσουμε και ν’ ακονίσουμε
έχεις να πεις στα νέα παιδιά που κρύτη φυσική μας κλίση –ακόμα και αν αυτό
βουν και δεν μπορούν να ομολογήσουν τη σεξουαλικότητά τους; Υπάρχουν δεν το κάνουμε επάγγελμα… Δυστυχώς,
μόνο στα αστικά κέντρα μπορεί να βρει
πολλές θεωρίες για το τι είναι η ζωή του
ανθρώπου. Ας πάρουμε τη χειρότερη όπου καταφύγιο και περισσότερη αποδοχή ένα
ομοφυλόφιλο παιδί. Όποτε, αν δεν μπορεί
λέει: Γεννιέσαι, ζεις, πεθαίνεις, τέλος. Άρα,
να επικοινωνήσει την ομοφυλοφιλία του
το τι είναι σημαντικό αξίζει τον κόπο να
με τη οικογένεια και το περιβάλλον του
το αναρωτηθούμε. Ένα από τα πολύ σηκαι ζει σε μια επαρχιακή πόλη, θα πρέπει
μαντικά πράγματα στο σύντομο πέρασμά
αναγκαστικά να ρυθμίσει τη ζωή του έτσι,
μας από τη ζωή είναι να είμαστε κοντά
ώστε να βρεθεί σε μια μεγάλη πόλη, όπου
στις επιθυμίες μας. Αν δεχτούμε ότι η
τα πράγματα είναι πιο ανοιχτά. Η αποδοχή
σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι καθοριστική για την ψυχική και τη σωματική του εαυτού είναι από τα ουσιαστικά πράγματα στη ζωή του ανθρώπου, δεν μπορείς
του υγεία, είναι σημαντικό να ζούμε σε
χωρίς αυτό να βρεις χαρά.
σχέση μ’ αυτή. Το ότι είμαστε κοινωνικά
όντα και ζητάμε την αποδοχή των άλλων
Πότε ένιωσες ότι αποδέχεσαι τον εαυτό
είναι σ’ ένα βαθμό καθοριστικό, άλλα όχι
σου; Σε σχέση με τη γενικότερη έννοια της
τόσο, ώστε να επιτρέπουμε να εμποδίζει
αποδοχής, δεν φαντάζομαι ότι τα >
39
έχω καταφέρει. Σε σχέση με τη σεξουαλικότητά μου λίγο πριν φύγω από το σπίτι.
Ασχολείσαι αρκετές ώρες με το
facebook. Έχεις κολλήσει; Είμαι εθισμένος στο διαδίκτυο, όπως οι περισσότεροι,
και πρέπει κάτι να κάνω γι’ αυτό. Όταν
είναι περίοδος που δεν εργάζομαι, υπάρχουν εβδομάδες που κολλάω! Στα σοβαρά
σκέφτομαι να το κλείσω. Είναι εθιστικό
σαν το κάπνισμα. Υπάρχει μια αίσθηση ότι
επικοινωνείς, η οποία δεν είναι σε όλο της
το φάσμα αληθινή. Είναι εύκολο να αντικαταστήσεις τη ζωή σου με μια ζωή μέσα
από το διαδίκτυο. Δεν νομίζω ότι είναι
χρήσιμος εθισμός. Δεν ανησυχώ πολύ
για τον εαυτό μου, γιατί είμαι μεγάλος πια.
Βρίσκομαι στη μέση ηλικία και αν δω ότι
καταντάει ανθυγιεινό για την ψυχική μου
υγεία, θα το κόψω, όπως έκοψα το κάπνισμα πριν 2 χρόνια.
Όλο αυτό που γίνεται με τη Χρυσή
Αυγή, πώς το αντιμετωπίζεις; Και με τρο40
μάζει και με ανησυχεί. Προτιμώ να το βλέπω σαν ένα σημείο αυτής της αίσθησης της
παρακμής που ζούμε, αυτής της διάψευσης
των προσδοκιών μας, παρά σαν κάτι πραγματικό που θα έχει διάρκεια. Δε θα μ’ αρέσει να κρατήσει.
Στην Πάτρα έχεις έρθει με παραστάσεις…
Έχουμε κάνει την «Ανθρώπινη δίψα», «Τα
παραμύθια των αδερφών Γκριμ» και τη
«Μήδεια» στην Υψικάμινο. Επίσης η πρώτη
μου συνεργασία με τον Νίκο Αλεξίου, πριν
μπούμε στην κατάληψη, ήταν στην Πάτρα με
το Πανεπιστήμιο Πατρών. Ήταν το «Τελευταίο τραγούδι», ένα ντουέτο με την Αγγελική
Στελλάτου. Αυτή η παράσταση έγινε στο
χώρο του Πανεπιστήμιου, έβρεξε στη μέση,
κάηκε το ηχητικό μας σύστημα και κάναμε
τα τελευταία 10 λεπτά στη σιωπή. Είχε πλάκα,
ήταν ωραία… Ίσως παρουσιάσουμε στην
Πάτρα το καλοκαίρι την «Πρώτη Ύλη», το πιο
πρόσφατο έργο μου. Πρόκειται για ένα no
budget έργο-ντουέτο που παρουσιάστηκε
πέρυσι στο Φεστιβάλ Αθηνών.
Το χειμώνα θα ετοιμάσεις νέα δουλειά;
Κατά πάσα πιθανότητα ναι, μια καινούρια
δουλεία.
Στο Παλλάς; Όχι, η βόλτα σ’ αυτή τη μεριά
της πόλης είναι σε παύση. Την ψάχνω διαφορετικά.
Και κάτι τελευταίο. Οι γονείς σου τι λένε
σήμερα για την πορεία σου; Η μητέρα
μου δεν ζει πια. Νομίζω ότι ο πατέρας μου
αισθάνεται ένα είδος υπερηφάνειας.
Σου είπε ποτέ ότι «καλά έκανες που στα
18 σου έφυγες, γιατί πήρες το δρόμο
σου»; Όχι αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει
ποτέ, αλλά πιστεύω ότι έχει καταλάβει ότι
δεν θα μπορούσε το ρεύμα που με διαπερνούσε να αναχαιτιστεί και να μηv εκφραστεί… Τ
ΟΙ φωτογραφιες ειναι απο την παρασταση "Πρωτη υλη".
Στο https://vimeo.com/49349755 μπορείτε να παρακολουθήσετε
αποσπάσματα από το έργο του Δημήτρη Παπαϊωάννου
τα τελευταία 10 χρόνια.
42
Αντωνία Στεργίου
Αθλήτρια, ετών 28
Πάνω απ’ όλα γυναίκα
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Α
πόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών και πρωταθλήτρια
στίβου στο άλμα εις ύψος. Έχει
αφιερώσει παραπάνω από τη μισή της
ζωή στον αθλητισμό και τα τελευταία 10
χρόνια κάνει πρωταθλητισμό. Από διακρίσεις τι να πρωτοπούμε; 2η θέση στο
πανευρωπαϊκό νέων, 3η στους μεσογειακούς, 6 χρόνια πρωταθλήτρια Ελλάδος,
πολλές συμμετοχές με την εθνική ομάδα
στο ευρωπαϊκό κύπελλο, σε παγκόσμια
και πανευρωπαϊκά, καθώς και 2 συμμετοχές στους Ολυμπιακούς. Στους αγώνες
του Λονδίνου κέρδισε τη 13η θέση. Το
ρεκόρ της; 1.97. Η δεύτερη καλύτερη
επίδοση όλων των εποχών στην Ελλάδα.
Ταλαντούχα, εργατική, μετρημένη. Στοιχεία
που αναδεικνύουν το φωτεινό πρόσωπο
της χώρας. Γιατί υπάρχει.
Πόσο απέχει ο πρωταθλητισμός από
το χόμπυ στην Ελλάδα του 2013; Ο
στίβος, το άθλημα το οποίο υπηρετώ, ανήκει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αυτό
συνεπάγεται λιγότερα χρήματα και άμεση
εξάρτηση από το κράτος. Για έναν αθλητή
υψηλού επιπέδου δεν είναι χόμπι, καθώς
αμείβεται. Έστω και με λίγα. Για κάποιον
όμως μικρότερης ηλικίας, τα πράγματα
είναι δύσκολα. Λείπει το κίνητρο και τον
τελευταίο καιρό είναι πολλοί οι αθλητές
που διακόπτουν τις προπονήσεις για οικονομικούς λόγους...
Γιώργος Κατίδης και Βούλα Παπαχρήστου. Δύο αθλητές που φόρεσαν το
εθνόσημο. Κρίνεις ότι η τιμωρία τους
ήταν δίκαιη; Νομίζω ότι έγιναν λάθη και
από τις δύο πλευρές. Από τη μία τα παιδιά
δεν αντιλήφθηκαν το μέγεθος της προβολής που έχουν, αγνοώντας τη βαρύτητα
κάποιων πραγμάτων και από την άλλη
αυτοί που έλαβαν την απόφαση της τιμωρίας χρησιμοποίησαν λάθος κριτήρια.
Κάτι που παλεύεις χρόνια! Ακολούθως,
έρχεται η κοινωνική καταξίωση.
Η σωματική σου διάπλαση σε απομακρύνει καθόλου από τη γυναικεία σου
φύση; Δεν νομίζω να συμβαίνει κάτι
τέτοιο. Ευτυχώς το αγώνισμα που κάνω
προϋποθέτει να είσαι ψηλή και αδύνατη,
οπότε δεν παραμορφώνεται το σώμα.
Πάνω από όλα είμαι γυναίκα και μετά
αθλήτρια.
Ονόμασε δύο πράγματα που σε κάνουν να ξυπνάς χαρούμενη το πρωί.
Αν εγώ και τα αγαπημένα μου πρόσωπα
έχουμε υγεία και καταφέρνω να κάνω δημιουργικά πράγματα, τότε έχω πάντα δύο
λόγους να χαμογελάω το πρωί...
Ποια είναι η σημασία της διάκρισης; Η
επίτευξη ενός προσωπικού στοιχήματος
ή η κοινωνική καταξίωση; Για μένα η
σημασία της διάκρισης τα περιλαμβάνει
όλα. Αρχικά την προσωπική ικανοποίηση,
το προσωπικό στοίχημα, όπως λέτε...
43
ΠΡΟΣΩΠΑ
Λένα Δροσάκη
Ηθοποιός
Στον μαγικό της «σκοπό»...
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Χ
ορεύει μεθυστικά. Λατρεύει το
καλοκαίρι. Αναπνέει με μουσική. Αλλάζοντας αρκετές σχολές
υποκριτικής, ξεκινώντας από την Πάτρα,
κατέληξε στο ελεύθερο σχήμα του Στέλιου Παυλίδη. Μετρά συνεργασίες με εξαιρετικές προσωπικότητες του χώρου, όπως
με τους σκηνοθέτες Θάνο Παπακωνσταντίνου για την παράσταση «Venison» και
Γιάννη Σκουρλέτη για τις ξεχωριστές παραστάσεις της ομάδας bijoux de kant. «Είσαι σκοπός και γύρω σου χορεύουν τσοπανόσκυλα» (με Στράτο Τζώρτζογλου και
Ιούλιο Τζιάτα) και «Ούτε μια νότα, αγάπη
μου». Χαρακτηριστικό γέλιο. Έντονο και
ζωηρό. Αυτό που ενέπνευσε τον μουσικό
της ομάδας, Κώστα Δαλακούρα, να φτιάξει
τους ήχους για την πρώτη τους παράσταση. Μας αρέσει η Λένα. Έχει κάτι σπάνιο.
Χαμογελά όμορφα. Και σίγουρα.
Πόνος, έρωτας, απουσία, απώλεια. Πώς
φεύγεις μακριά από όλα αυτά; Γιατί συν-
44
δέουμε τον έρωτα με τα άλλα τρία; Η ζωή
μπορεί να είναι υπέροχη και συνταρακτική, αλλά αυτή είναι όλη η τραγωδία της.
Χωρίς ομορφιά, αγάπη ή κίνδυνο θα ήταν
σχεδόν βαρετό να ζεις.
Το αποτέλεσμα μας έκανε υπερήφανους.
Αλλά το ίδιο θα πω και για την ομάδα
bijoux de kant. Η συνταγή που χρησιμοποιούν στις εικαστικές performances είναι
αξεπέραστη...
Παίζεις και χορεύεις. Χωρίς το χειροκρότημα έχει αξία; Όπως είπες, είναι
ένα παιχνίδι. Μπορεί να συμβεί με έναν
ηθοποιό και έναν θεατή! Το θέμα είναι
πως πρέπει κάπου να απευθύνεται, για να
είναι θέατρο! Η ουσία δεν βρίσκεται στο
χειροκρότημα. Βέβαια είναι μαγικό να σε
αποδέχονται με το χειροκρότημα.
«Γυναίκα που στοχεύει να γίνει ίση με
έναν άνδρα έχει έλλειψη φιλοδοξίας»
είχε πει η Μέριλιν... Ποια είναι η άποψή σου για τη σύγχρονη γυναίκα;
Επίσης είχε πει: «Είμαι καλή, αλλά δεν
είμαι άγγελος. Αμαρταίνω, αλλά δεν είμαι
ο διάβολος. Είμαι απλώς ένα μικρό κορίτσι σ’ ένα μεγάλο κόσμο που ψάχνει να
βρει κάποιον ν’ αγαπήσει». Νομίζω πως
δε θα μπορούσαμε να το διατυπώσουμε
καλύτερα! Ποια συνεργασία σε έκανε να νιώσεις
ευγνώμων; Είμαι τυχερή που συνεργάστηκα με υπέροχους ανθρώπους για την
παράσταση «Venison»: την Ιωάννα Μιχαλά,
την Ελένη Μολέσκη, το Μάριο Παναγιώτου, την Ελεάνα Γεωργιάδου, τη Νίκη
Ψυχογιού, τη Δήμητρα Λιάκουρα και τη
Χαρά Κότσαλη. Περάσαμε αξέχαστες, δημιουργικές, αλλά και δύσκολες στιγμές.
Κοιμάσαι ποτέ χαμογελαστή; Μόνο στα
όνειρά μας είμαστε ελεύθεροι και χαμογελαστοί. Τον υπόλοιπο καιρό, χρειαζόμαστε μισθούς…
Γιώργος Σαλεμής
Τραγουδιστής, ετών 18
Όνειρο ετών 18
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Α
χ, αυτό το παιδί! Από το σχολείο
ακόμα ήταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Τραγουδούσε σε
συναυλίες, διοργάνωνε σχολικά parties,
συμμετείχε σε άκρως καυτά event γνωστών
club της πόλης και ευρύτερα. Είχε τις δικές
του live εκπομπές στο ραδιόφωνο του Yes
και You FM και σήμερα τον απολαμβάνουμε στο Γυάλινο Live Stage σε ένα φρέσκο
και εντυπωσιακό μουσικό σχήμα. Την εμφάνισή του στην έναρξη του Καρναβαλιού
ξεχωρίσαμε χωρίς πολλά διλήμματα…
Σύντομα θα κυκλοφορήσει τη νέα του δουλειά με τη Sony Music Entertainment και
εμείς περιμένουμε να εκπλαγούμε κι άλλο.
Αχ, αυτό το παιδί!
Και όταν «μεγαλώσεις», που λένε, τι θέλεις
να γίνεις; Θα ήθελα να ασχοληθώ αποκλειστικά με τη μουσική και συγκεκριμένα το
τραγούδι. Έχω ξεκινήσει να το κάνω επαγγελματικά εξάλλου από τα 16 μου χρόνια.
Είναι το μέσο έκφρασης των συναισθημά-
των και των ονείρων μου. Φυσικά θέλω να
κάνω και τον κόσμο να περνάει καλά!
Σου αρέσει να είσαι δημοφιλής;
Διάσημοι τραγουδιστές είναι πολλοί. Οι καλοί όμως είναι λίγοι. Και εγώ δεν θα ήθελα
σε καμία περίπτωση να είμαι δημοφιλής,
αλλά μέτριος καλλιτέχνης.
Μια τρελή τρελή σκέψη που ακόμα δεν
έχεις κάνει πραγματικότητα; Μεγάλο μου
όνειρο είναι να καταφέρω να κάνω τεράστιες συναυλίες, γεμίζοντας στάδια! Το μεγαλύτερό μου όνειρο –και συγχρόνως– η πιο
τρελή μου σκέψη.
Τι γουστάρεις να τραγουδάς; Ποπ, αλλά
και επιτυχίες του Μιχάλη Χατζηγιάννη, των
Onirama, του Μύρωνα Στρατή και πολλών
ακόμη…
Παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις
αρχίσει να δουλεύεις ως τραγουδιστής.
Αντιδράσεις από συγγενείς και φίλους
υπάρχουν; Υπήρχε αρχικά μια επιφύλαξη
από τους συγγενείς, επειδή το επάγγελμα
εμπλέκεται στη νύχτα, αλλά, όταν φάνηκα
αποφασισμένος να ακολουθήσω το όνειρό μου, στάθηκαν στο πλευρό μου και με
στήριξαν. Όσο για τους φίλους, που δεν
είναι πολλοί, είναι πάντα παρόντες στις εμφανίσεις μου, δίνοντάς μου δύναμη για τη
συνέχεια.
Η απότομη δημοσιότητα σε τρομάζει;
Η απότομη άνοδος συνήθως φέρνει και
απότομη κάθοδο… Κάτι που ισχύει σε όλα
τα επαγγέλματα. Βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις. Εγώ όμως θα προτιμούσα να φτάσω
στο στόχο με αργά και σταθερά βήματα. Να
γεμίσω εμπειρίες και να αντέξω στο χρόνο.
Αγαπημένο τραγούδι που θα αφιέρωνες
στα παιδιά της γενιάς σου... Το «Θα χαθώ»
του Πέτρου Θεοτοκάτου, ένα κομμάτι που
δεν λείπει ποτέ από τις εμφανίσεις μου…
45
Κωνσταντίνος Λαλιώτης
Καραγκιοζοπαίχτης, ετών 23
Ο άνθρωπος «ορχήστρα»
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Λ
άτρεψε τον Καραγκιόζη από πολύ
μικρή ηλικία, απέκτησε τις πρώτες
του φιγούρες μόλις 3 ετών, μαθήτευσε στο πλευρό του Κώστα Μακρή
και ξεκίνησε μια περίλαμπρη πορεία στο
θέατρο σκιών. Βραβεύτηκε, συνεργάστηκε
με το Γιάνναρο και δίνει παραστάσεις τόσο
σε σχολεία, όσο και στο πλαίσιο ποικίλων εκδηλώσεων της πόλης μας. Σήμερα
ζωγραφίζει τις δικές του φιγούρες, μελετά
σε βάθος την παράδοση του Καραγκιόζη
και προοδεύει... Μιλάμε για έναν νεαρό
Καραγκιοζοπαίχτη που δίνει το είναι του
στην τέχνη, διαβλέπει την παιδική ψυχή και
χαστουκίζει την «ψευτο-κουλτουριάρικη»
οπτική. Καιρός ήταν να φάει και αυτή τα
χαστούκια της.
Πόσο δύσκολο είναι σε αυτή την ηλικία
να είσαι καραγκιοζοπαίχτης; Αισθάνεσαι
αρκετά ώριμος; Η τέχνη του ελληνικού
λαϊκού θεάτρου σκιών είναι μια δύσκολη
τέχνη όπου ένας καλείται να κάνει πολλά
πράγματα μαζί. Είσαι ο άνθρωπος ορχήστρα! Πόσο μάλλον να είσαι και νέος στον
χώρο αυτό. Μαζί τώρα με τα ευτράπελα που
συμβαίνουν, όπως κόντρες ή πισώπλατα
μαχαιρώματα, θέλει γερό στομάχι και κότσια. Από τη στιγμή λοιπόν που τα αντιμε46
τωπίζω όλα αυτά με ηρεμία και ψυχραιμία,
αισθάνομαι αρκετά ώριμος. Ευτυχώς. Άλλωστε η ίδια η τέχνη σε ωριμάζει.
Ο Καραγκιόζης είναι μια σημαντική ελληνική παράδοση. Σηματοδοτεί μια βασανισμένη, συντηρητική, όμως δοξασμένη
εποχή για την Ελλάδα… Πώς μπορεί να
προσαρμοστεί στο «σήμερα»; Ο Καραγκιόζης είναι εκ φύσεως διαχρονικός. Τόσο ως
ήρωας, όσο και ως θέαμα-θέατρο. Όσο το
αντιλαμβανόμαστε αυτό, πάντα θα γράφονται
με επιτυχία καινούργια έργα και έτσι θα είναι πάντα επίκαιρος ο Καραγκιόζης. Σήμερα
εξάλλου έχει πάρα πολλά να πει…
«έντεχνος καραγκιόζης», «παραδοσιακός καραγκιόζης», «σύγχρονος καραγκιόζης» κοκ.
Ο καραγκιόζης είναι ένας και βαδίζει πάντα
ανάλογα με την εποχή του. Όποιο έργο κι
αν παίζεις, ακόμα και ηρωική παράσταση να
κάνεις, θα πετάξεις 2-3 ατάκες για τη σημερινή κατάσταση.
Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη δυναμική
του ή απλώς κοιτούν; Έχω εκπλαγεί με το
ενδιαφέρον και την αγάπη που δείχνουν
τα παιδιά στις παραστάσεις. Το παιδί θέλει
σεβασμό. Δεν το ξεγελάς με τίποτα. Ισχύει
αυτό που λένε ότι είναι ο αυστηρότερος
κριτής! Αν το σεβαστείς, θα σε σεβαστεί. Αν
το κοροϊδέψεις, θα σου γυρίσει την πλάτη.
Τι σε κάνει να νιώθεις θλίψη; Θλίψη μού
προκαλεί το ότι στην Πάτρα, τη γενέτειρα
του ελληνικού Καραγκιόζη, ο Καραγκιόζης
είναι δυστυχώς νόθο της παιδί… Αδιαφορία, κοροϊδία και σχεδόν όλοι όσοι πλησιάζουν τον Καραγκιόζη δήθεν για να τον
βοηθήσουν, ουσιαστικά βρίσκουν άλλη μια
καλή ευκαιρία αυτοπροβολής τους. Ψευτοκουλτουριάρηδες, συγγραφείς του θεάτρου
σκιών της «πλάκας», φούμαρα και μεταξωτές
κορδέλες. Επί της ουσίας τίποτα, μόνο υποσχέσεις για μουσεία… Εάν σε 800 χρόνια
αλλάξει ο τρόπος σκέψης τους, ίσως να γίνει
κάτι ωραίο που θα τιμά τον Καραγκιόζη και
τον πατρινό πρωτεργάτη του, τον Μίμαρο.
Ποια νέα στοιχεία θα συναντήσει κανείς
στις παραστάσεις σου; Ακολουθώ λοιπόν
την παραδοσιακή γραμμή στο θέμα του
παιξίματος. Έτσι όπως την αγάπησα και την
διδάχτηκα. Διαφωνώ με το διαχωρισμό
Θυμήσου το πιο όμορφό σου Πάσχα...
Πάνε αρκετά χρόνια, Κυριακή του Πάσχα
στο σπίτι μου. Όταν όλοι ήταν ακόμα εν
ζωή και το απόγευμα τους μάζεψα στο σαλόνι να τους παίξω Καραγκιόζη...
Άρης Μπαλής
Ηθοποιός, ετών 27
Αληθινή δεν είναι η αλήθεια...
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ Βασίλης Παπαϊωαννου
Σ
υμμετείχε σε μεγάλο αριθμό παραστάσεων της Θ.Ο.Ε.Π.Π. και του
Ιονίου Θεάτρου, σε σκηνοθεσίες
του Διονύση Βούλτσου.
Έπαιξε στις Βάκχες του Ευριπίδη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία
Έκτορα Λυγίζου. Απόφοιτος του Εθνικού
Θεάτρου και σπουδαστής αρχιτεκτονικής,
ο Άρης είναι από εκείνους τους νέους που
προσηλωμένοι στον στόχο, μελετούν και
εξελίσσονται διαρκώς. Λάτρης της λογοτεχνίας των Ντοστογιέφσκι, Χούλιο Κορτάζαρ και Γιόζεφ Ροτ, αξιολογεί το θέατρο σε
βάθος και μιλά με τα λόγια του Μπαρτ για
την αλήθεια.
Τι σου λείπει περισσότερο από τη ζωή
στην Πάτρα και το ερασιτεχνικό θέατρο;
Μου λείπει πολύ η θάλασσα, να χαζεύεις
το ηλιοβασίλεμα, να κάθεσαι με τις ώρες
στην πλατεία Όλγας και φυσικά οι δικοί
μου. Και από το θέατρο, αδιαμφισβήτητα, μου λείπουν οι 5-6 άνθρωποι της
Θ.Ο.Ε.Π.Π. που γνώρισα πολύ καλά αυτά
τα θεατρικά χρόνια στην Πάτρα και μοιρα-
48
ζόμασταν τη δημιουργικότητά μας και την
όρεξή μας για το θέατρο.
Ποια φράση από τις Βάκχες του Ευριπίδη σε έχει «βασανίσει» περισσότερο;
Όλο αυτό το κείμενο είναι ένα βάσανο...
Η κάθε λέξη του. Νιώθω ότι δεν έχει καμία βεβαιότητα αυτό το έργο. Ο ίδιος ο
Ευριπίδης, με αυτό το τελευταίο του έργο,
αναίρεσε όλες τις προηγούμενες βεβαιότητές του και άφησε μόνο ερωτήματα.
Μπορεί η υποκριτική να αποτελεί την
κύρια δραστηριότητά σου; Ναι. Με δουλειά και μπόλικη τύχη! Είναι πολύ δύσκολο, επισφαλές και ψυχοφθόρο αυτό το
επάγγελμα: πρέπει να ψάχνεις 3-4 φορές
το χρόνο για δουλειά. Αλλά θέλω να διατηρήσω την ελπίδα αυτή. Να αποτελεί η
υποκριτική την κύρια δραστηριότητά μου.
Είναι κάπως κρίμα να μην μπορείς να ζεις
από αυτό που θες να κάνεις.
«Πάντα λέω την αλήθεια. Ακόμα και όταν
λέω ψέματα» είχε πει ο Αλ Πατσίνο...
Πώς αντιλαμβάνεσαι, ως ηθοποιός, αυτή
την κουβέντα; Ο Ρολάν Μπαρτ γράφει:
«Αληθινή δεν είναι η αλήθεια, αληθινή
αποβαίνει η σχέση με τη φενάκη. Για να
βρεθώ στο χώρο της αλήθειας, αρκεί να
πεισμώσω: μια “φενάκη” που υποστηρίζεται επ’ άπειρον, εναντίον των πάντων,
γίνεται αλήθεια». Ή επιπρόσθετα αρκεί να
δει κανείς τον αφοπλιστικό τρόπο που
παίζουν τα παιδιά, με τι πίστη υποστηρίζουν τα μεγαλύτερα ψέματα. Το παιχνίδι
των παιδιών είναι από τα πιο συγκινητικά
αληθινά πράγματα.
Ελίνα Μαυρίδη
Καθηγήτρια πιάνου, τραγουδίστρια, ετών 30
Η φωνή του πιάνου
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Γ
εννημένη στο Καζακστάν από μητέρα Ρωσίδα και πατέρα Πόντιο.
Στα 5 της ξεκινά εκεί μαθήματα
πιάνου και το 1991 που μετακομίζει στην
Ελλάδα συνεχίζει στο Δημοτικό Ωδείο
Πατρών, από όπου αποκτά και το πτυχίο
της. Τελειώνοντας το σχολείο, ταξιδεύει
στη Γερμανία για περαιτέρω σπουδές και
μένει για 6 χρόνια. Παίρνει το Ανώτατο
Δίπλωμα Κλασικού πιάνου και αρχίζει
να δουλεύει ως καθηγήτρια πλέον στην
Ελλάδα. Παράλληλα κάνει μαθήματα φωνητικής, καλλιεργώντας ένα ακόμα χάρισμά της.
Σήμερα, συμμετέχει σε δυο σχήματα: το
ροκ συγκρότημα Spoon Killers και τους
πιο disco friendly DeckaDance.
Πέρα από τη μόρφωση και το ταλέντο, η
Ελίνα διαθέτει όλες εκείνες τις αξίες ενός
ανήσυχου καλλιτέχνη: το χαμηλό προφίλ,
τις κοφτές απαντήσεις και το χαρακτηριστικό πρόσωπο. Από αυτά που όλο κάτι
σου θυμίζουν… Ας την ακούσουμε.
50
Πότε συνειδητοποίησες ότι το τραγούδι
είναι το φόρτε σου; Το τραγούδι είναι κάτι
που προέκυψε στην πορεία και ακόμα μαθαίνω και εξασκούμαι. Δεν μπορώ να πω
αν είναι το φόρτε μου, μπορώ όμως σίγουρα να σου πω ότι το γουστάρω πολύ!
Το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετώπισες στη δουλειά σου… Δεν νιώθω
πως έχω αντιμετωπίσει κάποιο εμπόδιο
μέχρι στιγμής ή τουλάχιστον δεν το έχω
ερμηνεύσει έτσι.
Αν δεν ήσουν όμορφη, θα τραγουδούσες; Το τραγούδι είναι μια πιο εσωτερική
επιθυμία. Σίγουρα η εμφάνιση ευνοεί
επαγγελματικά, αλλά δεν πρέπει να αποτελεί κριτήριο. Η ομορφιά δεν είναι λόγος
να αρχίσει κανείς το τραγούδι.
Δώσε μου 2 λόγους για τους οποίους
δεν θα συμμετείχες στη Eurovision.
Μου είναι πιο δύσκολο να σου βρω δυο
λόγους για τους οποίους θα συμμετείχα
στη Eurovision.
Σε αυτό το χώρο όλοι ψάχνουν για τη
μαγική ευκαιρία που θα αλλάξει τη ζωή
τους. Εσύ τη βρήκες; Κάνω αυτό που
μου αρέσει και για το μόνο που προσπαθώ είναι να το κάνω όσο πιο καλά
μπορώ. Όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν από
μόνα τους.
Στη λέξη «σπίτι», τι σου έρχεται στο μυαλό; Δυνατή μουσική, φίλοι και το σπίτι
που μόλις μετακόμισα...
Η
εταιρεία Μελισσότοπος, σε συνεργασία με Έλληνες παραγωγούς, σας παρέχει προϊόντα της
ελληνικής φύσης υψηλής διατροφικής
αξίας στις χαμηλότερες τιμές της αγοράς. Η αρίστης ποιότητας σειρά προϊόντων της μέλισσας που σας προσφέρουν
τα καταστήματά μας αποτελεί την πλέον
αστείρευτη και απίστευτη πηγή ενέργειας.
Κύρια προϊόντα της σειράς αυτής είναι
το μέλι, η γύρη, ο βασιλικός πολτός και
διάφορες κηραλοιφές. Ακόμη, στα καταστήματά μας θα βρείτε πρόπολη (αλλά
και παράγωγά της, όπως προπαλοιφές
και βάμμα πρόπολης), ένα από τα πλέον
τεκμηριωμένα προϊόντα της μέλισσας
που επιδρά θετικά στον ανθρώπινο οργανισμό.
Η εταιρεία Μελισσότοπος έχει πλήρη
γνώση επιλογής Ελλήνων παραγωγών
και άριστη συνεργασία μαζί τους για την
απευθείας προμήθεια φρέσκου ελληνικού -και μόνο- μελιού, τσαγιού, και
βοτάνων, όσο και για την προμήθεια
χρηστικών αντικειμένων, όπως λαβίδες
σερβιρίσματος μελιού, μελιέρες κτλ.
www.melissotopos-beeplace.gr
ΑΝΘΕΙΑΣ 232, ΠΑΤΡΑ, 2610 322096
Κωνσταντινουπόλεως 66, Πάτρα, 2610 361800
Βασίλης Σαβαρίκας,
Sirone
Dj & graffiti artist,ετών 26
Γίνε τα αυτιά μου
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΛΠΑΣΗΣ
Π
ρακτικό μυαλό, ονειροπόλα καρδιά:
η αντίφαση που τον χαρακτηρίζει.
Σπουδαστής του τμήματος Επιχειρηματικού Σχεδιασμού και Πληροφοριακών Συστημάτων του ΤΕΙ Πάτρας, dj στο
Mods club, ραδιοφωνικός παραγωγός του
Wave FM και graffiti artist. Πολλές ιδιότητες,
ελάχιστη αστοχία. Μαζί με τον Κωστή Κοπανά αποτελούν τους Digital Riot, το electro
rock / indie συγκρότημα που αν δεν ξέρεις,
θέλεις να μάθεις. Πώς είναι δυνατόν να
έχεις ταλέντο σε τόσα πολλά άραγε; Mετά
σκέφτηκα ότι γίνεται. Και λέγεται «ταλέντο».
Η ιδέα του γκράφιτι πώς σου καρφώθηκε στο μυαλό; Η ιδέα του graffiti μού καρφώθηκε το 1998. Επηρεασμένος και από τη
hip hop κουλτούρα της εποχής, άρχισα να
γράφω το όνομά μου με «φουσκωτά» γράμματα μέχρι που ένας συμμαθητής μου μου
είπε «Αυτό που κάνεις λέγεται graffiti». Το
διαδίκτυο δεν ήταν και πολύ διαδεδομένο,
52
οπότε ήταν δυσκολότερο να μπεις στο νόημα. Αυτές ακριβώς οι δυσκολίες είναι που
με έκαναν να το αγαπήσω περισσότερο.
Λίγο πριν ξεκινήσεις το βάψιμο, ακουστικά και σκέψεις; Είναι φορές που δεν σκέφτομαι τίποτα. Και είναι και φορές που σκέφτομαι τα πάντα. Το graffiti είναι τέχνη και,
όταν δημιουργείς τέχνη, πρέπει να βγαίνει
από μέσα σου αβίαστα, άρα δεν νομίζω ότι
υπάρχει συγκεκριμένο ερέθισμα. Αλλάζει
ανάλογα με τη φάση.
Εμείς σε ακούμε στο ραδιόφωνο, εσύ
πώς μας «ακούς»; Αυτό το «ακούς» είναι
πολύ σημαντικό. Στις μέρες μας τα μάτια
έχουν αναλάβει σημαντικότερο ρόλο από
τα αυτιά. Πολλοί βλέπουν και λίγοι ακούν!
Εσείς με ακούτε στο ραδιόφωνο, σε ένα Dj
set, στα κομμάτια που γράφουμε ως Digital
Riot και μέσα από έναν βαμμένο τοίχο
ακόμα… Εγώ σας ακούω μέσα από τα ίδια
πράγματα. Κάτα κάποιο τρόπο, όλα αυτά
αποτελούν ένα διάλογο μεταξύ μας.
Πώς κάναμε το trash κουλτούρα; Το trash
προκαλεί γέλιο και ενίοτε σε κάνει να σκέφτεσαι πώς ήταν οι παλιότερες εποχές ή και
πώς ήσουν εσύ ο ίδιος. Δεν ξέρω αν θα το
χαρακτήριζα «κουλτούρα», αλλά μπορούμε
να πούμε ότι είναι μία τάση, μία μόδα. Τώρα
εάν από μόδα γίνει κουλτούρα, θα το δείξει
το μέλλον...
Όλοι μιλάνε για όνειρα. Μήπως τελικά
το «όνειρο» είναι μια τεράστια μούφα;
Το όνειρο είναι «μούφα», όταν στο έχουν
φυτέψει στο κεφάλι άλλοι! Όταν τα όνειρα
είναι αυθεντικά και 100% δικά μας, είναι το
σπουδαιότερο πράγμα. Αν δεν ονειρεύεσαι,
για ποιο λόγο να σηκώνεσαι το πρωί από
το κρεβάτι σου;
Γιώργος Παπαπαύλου
Ηθοποιός, ετών 30
Στο δρόμο του Στρίντμπεργκ
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΠΕΡΒΙΖΟΥ
Θ
ελκτικός, εύστροφος και ικανός.
Απόφοιτος της Νομικής Σχολής
Αθηνών και ηθοποιός. Φοίτησε
στη δραματική σχολή της Αγίας Βαρβάρας
στο πλευρό σημαντικών καθηγητών, όπως
της Ρούλας Πατεράκη και του Γιάννη Βόγλη. Συνεργάστηκε με το Ανοιχτό Θέατρο
του Γιώργου Μιχαηλίδη, το θέατρο Χυτήριο, θέατρο Άσκηση, το Φεστιβάλ Αθηνών
και το ΔΗΠΕΘΕ Πατρών. Σήμερα, είναι
μέλος της ομάδα Sforaris που με την ιδιαίτερη παράσταση «Γιοί και κόρες» έχει ήδη
ταξιδέψει σε Ελλάδα και εξωτερικό, αποσπώντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Στην
Πάτρα η παράσταση ανεβαίνει στις 25-27/4
στο θέατρο Απόλλων. Με την εν λόγω παράσταση θα τον δούμε σύντομα και στην
πόλη μας -και γενέτειρά του- να μας αποκαλύπτει το υποκριτικό του πνεύμα.
Ο Γιώργος κατατάσσεται σε εκείνους τους
νέους που δεν τρομάζουν με την «πτώση».
Απεναντίας, είναι πρόθυμοι να αναμετρηθούν μαζί της...
Είσαι ένας ηθοποιός, ανάμεσα σε χιλιά54
δες στη χώρα μας. Πώς μπορείς να βγεις
μπροστά; Κάθε ηθοποιός, όπως και κάθε
άνθρωπος, είναι διαφορετικός. Αν λοιπον
βρεις τον τρόπο να εκφράσεις τη διαφορετικότητά σου με ειλικρίνεια, σίγουρα θα
ξεχωρίσεις.
Ένας άλλος είναι ο Σοφοκλής.
Οι Άγιες μέρες… Ποια επίδραση έχουν
πάνω σου –αν έχουν; Οι Άγιες μέρες
είναι μια ευκαιρία να δω τους δικούς
μου ανθρώπους στην Πάτρα και να παρακολουθήσω κάποια από τα θρησκευτικά
Κάποιοι μασάνε τα λόγια τους, άλλοι κά- έθιμα των οποίων η θεατρικότητα πάντα με
νουν γαργάρες και πους απς για εκτόνω- εντυπωσίαζε, όπως η περιφορά του επιταση. Εσύ τι κάνεις πριν βγεις στη σκηνή; φίου...
Ασκήσεις για το σώμα και τη φωνή μου
Η εμπειρία σου από την παράσταση
και συγκεντρώνομαι προς τα έξω... προς
«Γιοί και κόρες». Τι αναδεικνύει αυτό το
τους συναδέλφους μου.
τόσο πολυσύνθετο ιστορικά έργο;
Ένας καλλιτέχνης με δίψα για εξέλιξη
Είναι μια παράσταση που θα την θυμάμαι
μπορεί να έχει φίλους; Αυτό που προγια πάντα. Ο τρόπος που δουλέψαμε και
σπαθώ αυτά τα έξι χρόνια που είμαι επαγ- η εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο Γιάννης
γελματίας ηθοποιός είναι να διατηρήσω
Καλαβριανός... Η επιτυχία της παράστασης
την ψυχική μου υγεία... Η εποχή των καλ- νομίζω πως έγκειται στην απλότητά της.
λιτεχνών με τις ιδιοτροπίες και τις αφόρη- Τίποτα απλοϊκό, μα όλα απλά!
τες παραξενιές έχει περάσει. Εννοείται ότι
έχω φίλους.
O θεατρικός συγγραφέας που σου άνοιξε τα μάτια… Ένας από τους αγαπημένους
μου συγγραφείς είναι ο Στρίντμπεργκ.
56
MAG
(Music Always Gains) Moυσικό Group Project
Άσε τα λόγια, κάνε πράξεις
απο τΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • φωτογραφίΑ Βασίλης Παπαϊωάννου
Τ
ραγούδησαν πέρυσι στο No Limits
χάρη στην ώθηση του Τάσου
Μπερδέση και ξεσήκωσαν. Το
τελευταίο τους live έγινε στον Μικρό Πρίγκηπα και σύντομα θα παρουσιάσουν το
νέο τους κλιπάκι από την εταιρεία View
Productions. Νέοι ωραίοι και φιλόδοξοι.
Τα δύο αστεράκια που με το χιούμορ,
τη διάθεση και το στιλάκι τους πρόκειται να κατακτήσουν το χώρο της dance
μουσικής. O Άγγελος, 21, και ο Μάκης,
29, μικρή απόσταση που κάθε άλλο παρά
τους χωρίζει. Είναι παθιασμένοι με τη
μουσική, εργατικοί και έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Με επιρροές από pop-dance,
rock και rnb, δεν κολλάνε σε ταμπού ή
ταμπέλες και είναι πρόθυμοι να εντάξουν
κάθε νέο άκουσμα στα κομμάτια τους. Η
μουσική εξάλλου δεν γεννήθηκε για να
χάνει, αλλά μόνο να κερδίζει.
Πώς γνωρίστηκαν πρώτη φορά τα δύο
αυτά παιδιά; Τύχη ή μοίρα; «Ασχολούμαι
με τη μουσική από τα 13 μου», λέει ο
Άγγελος. «Στα 18 άρχισα να το βλέπω πιο
ζεστά το θέμα, οπότε άρχισα να γράφω
και τα πρώτα μου κομμάτια. Μέσω ενός
κοινού φίλου ήρθα σε επαφή με το Μάκη
και κάπως έτσι γνωριστήκαμε. Η μουσική
ουσιαστικά ήταν η αιτία. O Μάκης τότε
είχε ήδη κάνει τις προσπάθειές του με
το τραγούδι. Γίναμε σύντομα πολύ καλοί
φίλοι» συμπληρώνει. Υπάρχουν όμως
στοιχεία που κάνουν τον έναν διαφορε-
τικό από τον άλλον. Ο Μάκης ο χαλαρός
και ο Άγγελος ο πιο συγκρατημένος. Μα
η χημεία ακλόνητη.
«Εξυπηρετούμε τη μουσική, όχι ένα και
μόνο είδος», λένε και οι δύο. «Εκπροσωπούμε πολλά και είμαστε ανοιχτοί σε
όλα τα ενδεχόμενα. Τόσο το εμπορικό,
όσο και το εναλλακτικό. Μας αρέσει να
τα μπερδεύουμε. Για παράδειγμα, το κομμάτι μας “άσε με” είναι ένα κράμα από
ροκ, ποπ, χιπ-χοπ. Και θεωρούμε πως το
αποτέλεσμα είναι σούπερ. Δεν θέλουμε
να είμαστε ένα πράγμα, αλλά πολλά». Οι
επιρροές τους; Πληθώρα καλλιτεχνών
τόσο από Έλληνες, όσο και ξένους. Πόσο
μάλλον όταν η αγάπη για τη μουσική έχει
ξεκινήσει από την οικογένεια. Δεν αργείς
να αρπάξεις το μικρόβιο.
Η χιπ-χοπ μπορεί να ξεκίνησε στην Αμερική, η rnb επίσης, αλλά οι Έλληνες ως
ένα βαθμό έχουν καταφέρει να την κάνουν δική τους. Άλλοτε επιτυχημένα και
άλλοτε αποτυχημένα. Τα παιδιά πάντως
μπορεί να μην κατάγονται από κάποιο
σκοτεινό και επικίνδυνο γκέτο, έχουν
δουλέψει όμως στους δρόμους. «Έχουμε
δουλέψει, έχουμε πονέσει, έχουμε δυσκολευτεί. Ό,τι γράφουμε το έχουμε βιώσει.
Δεν γράφουμε κάτι απλώς για να κάνει
ωραία ρίμα και να είναι μοδάτο» λένε.
«Υπάρχουν τόσα πολλά συγκροτήματα
που είναι όμως στην αφάνεια, επειδή δεν
τους δίνει κάποιος την ευκαιρία ή επειδή
είμαστε κολλημένοι στα ίδια πρόσωπα.
Πρέπει να σταματήσει αυτό. Σε αυτήν τη
βιομηχανία βέβαια είναι όλα απρόβλεπτα.
Και εμείς σε ένα χρόνο από τώρα μπορεί
να είμαστε παντελώς εξαφανισμένοι» αναφέρει ο Άγγελος. «Δεν βλέπω τη μουσική
ως τρόπο να κάνω καριέρα βέβαια, αλλά
ως δρόμο για να κάνω πράγματα» συνεχίζει. «Το στούντιο είναι η ζωή μας. Βάλε
μας εκεί μέσα και άσε μας για μια εβδομάδα!» προσθέτει ο Μάκης. Αυτή είναι η
τροφή τους. Εκεί βρίσκουν πληρότητα και
χαρά. Όχι στα λεφτά, όχι στις ακριβοπληρωμένες καριέρες.
Οι ΜAG ξέρουν να ονειρεύονται και
ξέρουν να είναι υπεύθυνοι. Προβληματίζονται για την Πάτρα, θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα με τη μουσική τους και
αισθάνονται τυχεροί που τους δίνεται το
βήμα. Είναι η νεολαία που ξέρει να αξιολογεί, αλλά και να χορεύει. Και μας λείπει
αυτό ρε γαμώτο.
Τα παιδιά ραπάρουν για τη γενιά μας:
Άσε τα λόγια κάνε πράξεις,
αν θέλεις κάτι να αλλάξεις.
Να ’χεις πάντα σύμμαχό σου την αλήθεια
κι αν ποτέ δεν έχεις χρήματα για να αγοράσεις,
να θυμάσαι πως όλα τα λεφτά είναι μες
στα στήθια. T
57
ΠΑΡΑΜΥΘΙ
58
φωτογραφίΑ: Βασίλης Παπαϊωάννου
Από τον Νίκο Βαρθολομάτο
Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα,
αλλά και διά γυναικός
πηγάζει τα κρείττω
Η
άνοιξη είχε έρθει. Έτρεχε σαν
αγρίμι. Να ξεγυμνώσει τον χειμώνα. Πάλευε κάθε ώρα. Αιώνιος
αγώνας αυτός. Ανάμεσα στο φως και στο
σκοτάδι. Στο σκοτάδι που εσύ διάλεξες
για μένα, φεύγοντας. Με καταδίκασες σε
ατελείωτο χειμώνα… Να βασανίζομαι
στην κόλαση. Σκουλήκι που σερνόταν
στα πόδια σου. Δεν σκέφτηκες ποτέ να
κοιτάξεις χαμηλά. Δεν ήμουν άξιος. Ψωνάρα και περήφανη. Δεν υπάρχει λόγος
πια. Έφυγες. Μακριά. Και εκεί να μείνεις.
Ο Κωνσταντίνος σταμάτησε να σκέφτεται.
Κοιμήθηκε. Αγκαλιά με την Cuervo. Ξύπνησε βίαια από τον ήχο της κόρνας του
λεωφορείου. Κοίταξε προς το παράθυρο.
Η μέρα είχε μεγαλώσει την προηγούμενη Κυριακή. Ο ήλιος περνούσε ανάμεσα
από τις γρίλιες. Η σκόνη χόρευε βαλς με
εκείνον. Αέρινες φιγούρες. Ο Κωνσταντίνος άφησε το χέρι του να παρασυρθεί,
να συμμετέχει σε μια αίσθηση ζέστης και
ανατριχίλας. Ντύθηκε αργά. Δεν έβρισκε
κανέναν λόγο, για να βγει έξω, να πάει για
δουλειά. Το hang over ήταν καθηλωτικό. Διψούσε πολύ. Γέμισε ένα ποτήρι με
νερό. Το ήπιε βιαστικά. Το επόμενο λεπτό
ήταν πάνω στο ποδήλατό του. Κατηφόριζε
προς την πλατεία. Στάση για καφέ. Τρεις
ανάσες τσιγάρο στο διάδρομο. Μπήκε στο
γραφείο. Θάνατος αυτό το οκτάωρο. Η
γραμματέας του τον ειδοποίησε πως τον
ζητά η διευθύντρια. Κούμπωσε το σακάκι
του και σε λίγο βρέθηκε να χτυπά την
πόρτα του γραφείου της. Η Άννα, η διευθύντριά του, μια κοπέλα καστανή, λεπτή,
με κοκάλινα γυαλιά και κλασικό ντύσιμο.
Αυτή της η επιλογή την έκανε να δείχνει
μεγαλύτερη από ό,τι πραγματικά ήταν. Ο
Κωνσταντίνος ήταν τρομοκρατημένος. Tου
θύμισε το βραδινό γεύμα εργασίας. Της
απάντησε θετικά. Με φωνή σβηστή. Του
ζήτησε να επιστρέψει στη δουλειά του.
Σηκώθηκε και βγήκε ανακουφισμένος
από το γραφείο της. Γύρισε στη μιζέρια.
Μια πεταλούδα φάνηκε έξω από το παράθυρό του. Ο Κωνσταντίνος την άφησε να
μπει στον κόσμο του. Την πήρε στο χέρι
του. Της χαμογέλασε. Αυτή τον κοίταξε.
Άφησε το χέρι του για το μάγουλό του.
Σαν να του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. «Μην
αφήνεις τα όνειρά σου να χαθούν. Μαζί
τους. Πέταξε μαζί τους. Θα έρθω να σε
βρω. Μην λείπεις». Και εξαφανίστηκε στον
ουρανό της πόλης. Είχε φτάσει η ώρα
της αντίστροφης μέτρησης. Τα τελευταία
πέντε λεπτά. Πέντε. Φυγή. Επιστροφή στο
καταφύγιο. Κατεψυγμένο φαγητό. Δεν είχε
περιθώρια ξεκούρασης. Έπρεπε να προετοιμαστεί για το βράδυ. Συναντήθηκε με
την Άννα έξω από το εστιατόριο. Δύο ώρες
αργότερα έπιναν στο μπαρ του εστιατορίου. Η συμφωνία είχε κλείσει. Παρήγγειλαν άλλον ένα γύρο. Το επόμενο πρωί
ξύπνησαν μαζί. Τον έδιωξε, χωρίς να
τον κοιτάξει. Δεν είχε χρόνο για σχέσεις.
Μόνο για ξεπέτες. Αληθινή γιάπισσα. Δεν
τον ένοιαξε. Σηκώθηκε γεμάτος ικανοποίηση. Μετά από πολύ καιρό ήταν γεμάτος
αυτοπεποίθηση. Γύρισε σπίτι. Μπαίνοντας,
άκουσε θόρυβο από την κρεβατοκάμαρα.
Πλησίασε επιφυλακτικά. Έσπρωξε τη μισόκλειστη πόρτα. Γέμισε οργή. Μίσος. Κινήθηκε προς το μέρος της με διάθεση να
τη χτυπήσει. Η Ρούλα τον αγκάλιασε. Το
μίσος έγινε δάκρυα. Η οργή συγχώρεση.
Την προσκύνησε σαν αγία. Γύρισε για το
Πάσχα. Η άνοιξη ήρθε. Θαύμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Για δυο μέρες έμειναν
ξαπλωμένοι. Εκεί. Να φιλιούνται. Να μυρίζονται. Οι μέρες γέμισαν βόλτες. Οι νύχτες κεριά και θυμιατό. Πάλευαν αγκαλιά
με ζύμες και βαφές. Μεγάλη Παρασκευή
βράδυ οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα.
Άνθη και άγιο μύρο συνόδευαν το ποτάμι
της ορθοδοξίας. Κατάνυξη και προσμονή
για το αναστάσιμο γεγονός. Κοιμήθηκαν
βαθιά εκείνο το βράδυ. Το πρωί το πένθιμο έγινε χαρμόσυνο. Ο θάνατος ζωή.
Η Ρούλα γράμμα στο μαξιλάρι. Έφυγε.
Ξανά. Ο χειμώνας επέστρεψε. Η ψυχή του
σταυρώθηκε. Θα έμενε για πάντα εκεί.
Καρφωμένη. Να ματώνει. Μαζί της χάθηκε
και η εμπιστοσύνη. Το κουράγιο. Οι διδαχές και τα ευαγγέλια. Έγινε ο αριστερός
ληστής. Άπιστος πια. Πήγε για ούζα. Τον
πήγαν σπίτι αργά το μεσημέρι. Κοιμήθηκε
όλη την υπόλοιπη μέρα. Το βράδυ σηκώθηκε. Θα πήγαινε στην Ανάσταση. Πάντα
πήγαινε. Αλλά πρώτη φορά μόνος. Ντύθηκε. Άρπαξε το κερί του και βγήκε στον
δρόμο. Ο προαύλιος χώρος ήταν γεμάτος.
Οικογένειες. Ζευγάρια. Φίλοι. Γελούσαν,
περιμένοντας τα μεσάνυχτα. Ο Χριστός
Ανέστη. Φιλιά και αγκαλιές τον κύκλωσαν.
Έγιναν συρματόπλεγμα. Δεν μπορούσε να
αποδράσει. Ένα χέρι ξεκουράστηκε στη
μέση του. Μια λαμπάδα με μια πεταλούδα
ραμμένη τον αγκάλιασε. Χάθηκε στα μάτια
πίσω από τα κοκάλινα γυαλιά. Οι μοναξιές
τους ενώθηκαν. Η πεταλούδα ήρθε να τον
βρει. Όπως του υποσχέθηκε. Τ
59
^ Αλεξάνδρα Τσάτσου
60
Την άνοιξη,
αν δεν την βρεις,
τη φτιάχνεις
(Οδυσσέας Ελύτης)
Επιμέλεια: Λάμπρος Αραπάκος
Ναι, φεύγεις από τη δουλειά
και υπάρχει φως. Το ποδήλατο
ξαναγίνεται μέρος της ζωής
σου. Η διάθεση έρχεται στα ίσια
της, ετοιμάζεται για απογείωση.
Εξαφανίζεις τα χειμωνιάτικα, ενώ
τα κοκτέιλ επιστρέφουν στη νύχτα.
Αν είσαι θαρραλέος, κάνεις και
μια βουτιά. Λουλούδια. Χρώματα.
Βόλτες. Μυρωδιές στις γειτονιές. Όλα
αλλάζουν σε πείσμα αναγέννησης…
Και αν όλα αυτά που γράφω
σου φαίνονται έκθεση της έκτης
δημοτικού με θέμα: «Η άνοιξη», δεν
φέρω αντίρρηση. Δες, όμως, τι λέει
ο Ελύτης. Αυτό ακριβώς ζητήσαμε
από 6 νέους που ζουν στην Πάτρα
και αγαπούν τη φωτογραφία: Να
«φτιάξουν» τη δική τους άνοιξη. Την
άνοιξη που όλα και όλο ανατρέπει.
61
<Μητσιάν
Μανωλόπουλος
62
Γιώργος >
Κύζας
Χρήστος >
Τζούτης
63
<Καλυψώ
Τίγκα
< Κωνσταντίνος
Βασταρούχας
64
«Χρυσά, ζεστά
και ζωηρά κεράκια»
απο τHN ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • Φωτογραφίες: Βασίλης Παπαϊωάννου
66
67
Π
όσες στιγμές δεν έχουμε περάσει
κοιτάζοντας απλώς ένα κερί να
καίει ή να τρεμοσβήνει; Πόσες
φορές δεν σκεφτήκαμε ένα ταξίδι, έναν
έρωτα, ένα άγραφο τραγούδι ακόμα; Αυτή
είναι η ευεργετική επίδραση του κεριού
στην ψυχή και το νου μας. Η δύναμή του
να «παγώνει» τα γύρω περιβάλλοντα και
να τραβάει τη ματιά σου σε αυτό και μόνο.
Ένα γλυκό σταμάτημα του χρόνου ή και
μια ελαφριά αναπόληση που σε κάνει να
ξεχνάς τις συνθήκες σου. Η ιστορία του,
οι συμβολισμοί του, η σύνδεσή του με το
Θείο έρχονται και συνθέτουν ένα -δειλά
θα πω- τοτέμ εξαγνισμού, αγαλλίασης,
κάθαρσης. Συνοδεύει τη ζωή μας σε όλες
τις εκφάνσεις της, τις χαρές και τις λύπες,
τη γέννηση και το θρήνο. Άλλοτε ρίχνει
φως στο μυστήριο και άλλοτε το δημιουργεί. Την ώρα που ο κηροποιός Δημήτρης
Αβράμης απαντά στις ερωτήσεις μας, η μυρωδιά των κεριών μάς έχει πια συνεπάρει.
Μυστήριο...
68
Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη δουλειά;
Συνεχίζω την οικογενειακή αυτή επιχείρηση για τρίτη γενιά. Στην ουσία μεγάλωσα
μέσα σε αυτή τη δουλειά.
Τι πρέπει να διαθέτει κανείς για τη σωστή δημιουργία ένός κεριού; Ταλέντο ή
επιμονή; Ταλέντο, επιμονή, διάθεση για
πειραματισμό και καλή γνώση διαχείρισης
των υλικών.
Πόσα είδη κεριών υπάρχουν και ποια
είναι τα συστατικά τους; Υπάρχουν δύο
μεγάλες βασικές κατηγορίες. Τα κεριά που
γίνονται από κερί μέλισσας (μελισσοκέρια)
και από παραφίνη. Ωστόσο, και οι δύο
αυτές κατηγορίες χωρίζονται σε πολλές
μικρότερες ανάλογα με τον τύπο του κεριού. Για παράδειγμα, εκκλησιαστικά κεριά,
καλουπωτά κεριά, πολύχρωμα, αρωματικά
κ.ά.
Στην αγορά βλέπουμε κεριά ευρείας κατανάλωσης -που μπορεί κανείς να βρει
ακόμα και στο σουπερμάρκετ-, αλλά και
τα χειροποίητα. Πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε το ποιοτικό κερί; Η εμπειρία
χρήσης που έχει ο καθένας αρκεί, για να
ξεχωρίσει αν ένα κερί είναι ποιοτικό ή
όχι. Καλύτερη και καθαρή καύση, διάρκεια
στο χρόνο καύσης, διαφάνεια στο σκοτάδι,
ωραίο χρώμα είναι μερικά από τα βασικά
που πρέπει να διαθέτει ένα καλοφτιαγμένο
κερί. Ο καταναλωτής-χρήστης αποφασίζει
τελικά.
Γιατί είναι τόσο δημοφιλή τα κεριά;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Πρώτα από όλα
οι θρησκευτικοί. Κεριά γάμου, βάπτισης
αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι σημαντικών στιγμών στη ζωή των ανθρώπων.
Επιπλέον, υπάρχει και το κομμάτι της διακοσμητικής χρήσης στα σπίτια μας. Ακόμα
και η δημιουργία χαλαρής και φιλικής
ατμόσφαιρας σε καταστήματα εστίασης και
αναψυχής. Η φλόγα ενός κεριού ειδικά
τις βραδινές ώρες χαλαρώνει το χρήστη.
Ειδικά αν συνδυαστεί με κάποιο άρωμα,
δημιουργεί μια ιδανική ατμόσφαιρα σε
κλειστούς χώρους.
Δείπνο με κεριά, αφρόλουτρο με κεριά,
γράψιμο με κεριά, Ανάσταση με κεριά...
Υπάρχουν τόσα πράγματα στην καθημερινότητά μας, αλλά και στη θρησκευτική μας κουλτούρα που γίνονται με
τη συνοδεία των κεριών. Γιατί; Το φως
που παράγει η φλόγα του κεριού ηρεμεί
και χαλαρώνει το χρήστη σε αντίθεση με
το τεχνητό φως (κάθε είδους ηλεκτρικής
λάμπας). Κάτι που έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Τώρα... Ανάσταση δίχως κεριά
δεν γίνεται. «Δεύτε λάβετε φως...» και αυτό
τα εξηγεί όλα.
Κάθε φορά που μπαίνετε στο εργαστήριο ποιο συναίσθημα κυριαρχεί; Ρουτίνα ή αγωνία; Είναι σίγουρα μια δουλειά
στην οποία δεν πλήττεις εύκολα. Όταν
κάνεις χειροποίητα κεριά, το κάθε ένα έχει
και το δικό του μερίδιο προσοχής, αλλά
γενικότερα είναι πολυδιάστατο το αντικείμενο. Ρουτίνα όχι. Ποτέ!
Κερί και έρωτας. Η ερωτική επιθυμία
και η αισθαντική δύναμη του κεριού.
Δεν είναι τυχαίο το ότι οι αρχαίοι Έλληνες
έφτιαχναν κέρινους έρωτες, δηλαδή μικρά
αγαλματίδια που τα αφιέρωναν, για να εκπληρωθούν οι προσδοκίες των ερωτευμένων... Με το φως των κεριών οι καρδιές
των ανθρώπων έρχονται πιο κοντά.
Διανύουμε μέρες κατανυκτικές, αλλά
ταυτόχρονα δύσκολες. Μια λαμπάδα αρκεί, να μας λυτρώσει; Με θέληση, αγάπη
και κατανόηση θα τα καταφέρουμε. Σίγουρα η λαμπάδα και το νόημά της παίζουν
το δικό τους ρόλο. Πολλές φλόγες, πολλές ευχές. Αισιοδοξία λοιπόν. .... και εκεί
θυμηθήκαμε τους στίχους του Καβάφη:
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Τ
69
Βικτώρια Άλεξ
Νοσηλεύτρια, ερασιτέχνης φωτογράφος
Έτσι είναι η ζωή. Σκληρή.
Κοιτάζεις τις φωτογραφίες της και κλείνεις για μια στιγμή,
ενστικτωδώς, τα βλέφαρα. Τα ανοίγεις και ξανακοιτάζεις.
Πόνος, φθορά και φόβος. Ο άνθρωπος σε όλα. Δεν είμαστε
άτρωτοι. Δεν είμαστε πάντα «τυχεροί».
Η ασθένεια, η πτώση, ο θάνατος είναι πράγματα που
αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Αλλά δεν θέλουμε να καταλάβουμε,
να αποδεχτούμε. Το πώς ένα νέο κορίτσι αποτυπώνει αυτό το
χάος είναι αξιοπερίεργο. Η Βικτώρια είναι νοσηλεύτρια από τις
λίγες. Παίρνει το φακό της και καταγράφει τις διαφορετικές ιστορίες
της αποδυνάμωσής μας. Και για κάποιο λόγο νιώθουμε πιο
ζωντανοί…
απο τHN ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • Φωτογραφίες: Βικτώρια Άλεξ
70
Η
νοσηλευτική ήταν αφορμή για
τη φωτογραφία ή το αντίθετο;
Το αντίθετο θα έλεγα. Η φωτογραφία ήταν η αφορμή, για να αρχίσω να
φωτογραφίζω στο πλαίσιο της δουλειάς
μου.
Είσαι ένα νέο κορίτσι που καθημερινά βιώνει δυσάρεστες καταστάσεις.
Πώς καταφέρνεις να είσαι αισιόδοξη;
Πιστεύω ότι είναι θέμα χαρακτήρα. Γενικά στη ζωή μου είμαι άνθρωπος με
χιούμορ και χαμογελάω συχνά. Αυτό
προσπαθώ να κάνω στη δουλειά μου.
Μου αρέσει να κάνω τους ανθρώπους
να χαμογελούν. Βλέπω πολύ συχνά θλιβερές καταστάσεις, αλλά σκέφτομαι πως
έτσι είναι η ζωή, σκληρή.
Πώς συνηθίζεται το αίμα, η -για πολλούς, απεχθής- ανατομία μας; Δεν είναι
τόσο θέμα συνήθειας, όσο συνειδητοποίησης θα έλεγα. Απλά αποφασίζεις ότι
θα ασχοληθείς με ένα τέτοιο επάγγελμα
που έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Κάθε
αρχή και δύσκολη φυσικά, αλλά μετά τη
συνειδητοποίηση έρχεται και η συνήθεια.
Εφιάλτες βλέπεις; Υπάρχει κάποιος
που να σε βασανίζει συνέχεια; Βλέπω.
Όχι συχνά. Μόνο όταν κάτι με απασχολεί πολύ. Βιώνω αρκετά μεγάλη πίεση
σωματικά, αλλά και ψυχικά μέσα στον
χώρο του νοσοκομείου. Ευτυχώς όταν
σχολάω δεν είναι το μυαλό μου εκεί.
Υπήρξαν όμως και φορές που έτυχε να
σκεφτώ κάποιο περιστατικό ή τους συγγενείς αυτού.
Τελικά ο πόνος εμπνέει; Εμπνέει! Και
μάλιστα πάρα πολύ. Όταν ζεις τέτοιες
καταστάσεις, ανθρώπους να πεθαίνουν,
να ουρλιάζουν ή να σου κρατάνε σφιχτά
το χέρι από πόνο, συγγενείς να κλαίνε,
δεν γίνεται να τα κρατήσεις μέσα σου
όλα αυτά. Πρέπει να μιλήσεις με κάποιο
τρόπο, γράφοντας, φωτογραφίζοντας ή
συζητώντας τα.
Κάποιος βλέποντας τις φωτογραφίες
σου θα έλεγε ότι γουστάρεις τα θρίλερ-γκορ; Πες μας μία ταινία που σε
συγκλόνισε. Παλιότερα ίσως μου άρεσαν τα θρίλερ. Πλέον όχι. Επειδή είμαι
σινεφίλ και μου έρχονται πολλές καλές
ταινίες στο μυαλό, θα σου πω όμως τις
δύο τελευταίες που με συγκλόνισαν από
άποψη νοήματος και σεναρίου. Ήταν το
«The 5 year engagement» και το «500
days of Summer».
Ποιο ταμπού θες να σπάσεις περισσότερο από οτιδήποτε; Αυτό που επικρατεί
με τα ψυχιατρικά νοσήματα, τον αυτισμό
και τις αναπηρίες. Πιστεύω εν έτη 2013
δεν είναι δυνατόν παιδιά, αλλά και ενήλικες να ζουν κλεισμένα και κλειδωμένα
μέσα σε ένα σπίτι. Επίσης το ταμπού της
κακοποίησης έναντι γυναικών και παι71
διών. Ειδικά για όσους ξέρουν και δεν
μιλάνε ή δεν καταγγέλλουν. Αυτού του
είδους η σιωπή είναι το ίδιο απάνθρωπη
με την κακοποίηση που ενδεχομένως
βιώνουν συστηματικά.
που σε βοηθάει να εκτιμάς μέχρι και τα
πιο απλά πράγματα. Το αντίθετο θα έλεγα.
Εντυπωσιάζομαι με πράγματα που άλλοι
τα θεωρούν τετριμμένα ή βαρετά. Τ
Με τους φίλους, τους συγγενείς σου,
τους γνωστούς σου τα βρίσκεις; Με
τους πολύ καλούς μου φίλους και τους
συγγενείς μου, ναι, δεν έχω προβλήματα, ίσα ίσα, αν και είναι μακριά, πάντα
τους νιώθω κοντά, γιατί έχω συνεχή
επικοινωνία. Ωστόσο, δυσκολεύομαι να
ανοιχτώ σε ανθρώπους εδώ, κλείνομαι
στον εαυτό μου, διότι δεν μου αρέσει η
υποκρισία η οποία έχω διαπιστώσει πως
συνοδεύεται πάντα από εγωισμό. Είναι
τα άτομα του «μιλάω πίσω από την πλάτη
σου, έρχομαι όταν σε έχω ανάγκη, όταν
με έχεις όμως, δεν έχω χρόνο».
H Βικτώρια είναι τελειόφοιτος του τμήματος Νοσηλευτικής
στο ΑΤΕΙ Πατρών και εδώ και 4 χρόνια ασχολείται με την
ερασιτεχνική φωτογραφία. Στις 8/4 κυκλοφόρησε ο δίσκος
των B-sides, με εξώφυλλο φωτογραφία της από παράσταση του Θεάτρου Act “Το αίμα λερώνει”. Η ίδια, γράφει και
σε δύο προσωπικά blog http://www.tumblr.com/blog/
victorialovestea & http://diaryofagreeknurse.blogspot.
gr/
Έχεις ήδη δει πολλά. Πώς μπορεί να
σε εντυπωσιάσει κάτι νέο; Εύκολα! Το
νοσοκομείο είναι ένας χώρος με πόνο
72
ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Αποχωρητήρια
στο Μπιρκενάου,
για ανθρώπους.
ΔΕΞΙΑ
Η χημεία στην
υπηρεσία της
εξόντωσης ανθρώπων. Άδεια
κουτιά από χημικά
που χρησιμοποιήθηκαν στους θαλάμους αερίων.
Μερικά τριαντάφυλλα στη μνήμη
όσων κάποτε
έφερε το τρένο
74
Άουσβιτς, Μπιρκενάου
Ένα μνημείο, για να μας
υπενθυμίζει τα όρια της ανθρώπινης
παράνοιας ή ένα μεγάλο άλλοθι
για την ίδρυση και τη μετέπειτα
πορεία ενός νέου κράτους;
Μετά από διαδρομή μιάμισης ώρας με λεωφορείο
από την Κρακοβία βρισκόμασταν μπροστά στην είσοδο
του Άουσβιτς Ι. Αν και άνοιξη, ο καιρός είναι μουντός.
Μελαγχολική και η φωνή της ξεναγού στα ακουστικά του
μηχανισμού της περιήγησης.
Από τον Στέργιο Αλαμάνη (ster-yo.blogspot.gr)
75
Ο «επικήδειος» γραμμένος σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες, εδώ στα ελληνικά
Κοιτώνες «φιλοξενίας»
Πορτρέτα θυμάτων. Λείπουν πολλοί Εβραίοι, καθώς
από κάποιο σημείο και έπειτα –σύμφωνα με μαρτυρίες– πήγαιναν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων.
Δ
ύο στρατόπεδα. Το Άουσβιτς Ι,
με τα πέτρινα αριθμημένα κτήρια
ανοικοδομημένα, λειτουργεί ως
μουσείο, καθώς πολλά από τα κτήρια χρησιμοποιούνται ως εκθεσιακοί χώροι. Τα
εκθέματα; Άδεια κουτιά από χημικά που
χρησιμοποιήθηκαν στους θαλάμους αερίων, ανθρώπινα μαλλιά που προοριζόταν
να γίνουν υφάσματα, πορτρέτα ανθρώπων
που έχασαν τη ζωή τους εκεί την περίοδο 1940-1945. Σε μια από τις προθήκες
με αντικείμενα και έγγραφα της εποχής
βρίσκεται η αναφορά καταγραφής ενός
Εβραίου από τη Θεσσαλονίκη, ενός από
τους πολλούς της τότε ακμάζουσας εβραϊκής κοινότητας.
Στο Άουσβιτς ΙΙ Μπιρκενάου το βλέμμα
του επισκέπτη έχει τη δυνατότητα να ταξιδέψει πιο μακριά, το ίδιο και η φαντασία
του. Μεγάλες εκτάσεις, μακρόστενα χαμηλά
κτήρια σαν στάβλοι, με ξύλινα τριώροφα
κρεβάτια και ομαδικά αποχωρητήρια. Στο
κέντρο δεσπόζει ένας πύργος- πύλη, κάτω
76
από τον οποίο περνάει η γραμμή του
τρένου που κάποτε κατέφθανε γεμάτο ανθρώπους δίχως αύριο.
Το Άουσβιτς ίσως να μη διέφερε σε τίποτα
από άλλα τάγματα εργασίας, όπως τα Αμελέ Ταμπουρού, αν έλειπαν τα κρεματόρια,
οι θάλαμοι αερίων και οι αποτεφρωτήρες.
Δηλαδή εάν δεν επρόκειτο για την πρωτοφανή απροσχημάτιστη αντιμετώπιση του
ανθρώπου ως αναλώσιμου προϊόντος.
Η περιγραφή της ξεναγού στην είσοδο
των αποτεφρωτήρων είναι συγκλονιστική. Κόσμος δακρύζει. Τριγύρω πιο πολύ
θάνατος παρά ζωή. «Απίστευτο, είναι μια
τρέλα», ακούω δίπλα μου. «Απάνθρωπο,
ανεκδιήγητο». Περνώντας δίπλα από τα
ερείπια των ανατιναγμένων θαλάμων αερίων, ανάμεσα στα γκρουπ των επισκεπτών
εμφανίζεται μια ομάδα ένστολων με διακριτικά του Ισραήλ. Μάλλον πρόκειται για
εκπαιδευτική επίσκεψη. Στιγμιαία ταξιδεύω
στη Λωρίδα της Γάζας. Ιστορική ειρωνεία;
Στο λεωφορείο της επιστροφής επικρατεί
ησυχία, καθώς κυριαρχούν οι σκέψεις και
η κούραση της ημέρας. Η νύχτα έρχεται
σιγά σιγά να ρίξει το μελαγχολικό της πέπλο που λίγο αργότερα μέλλεται (;) να το
σηκώσει μια χρυσή αυγή. Τ
Ένστολοι επισκέπτες από το Ισραήλ ανάμεσα στα
χαλάσματα
Βοσνία Ερζεγοβίνη.
Serajevo.
Τμήμα του
μουσουλμανικού
τομέα της πόλης,
προσαρμοσμένο
στις τουριστικές
ανάγκες της
περιοχής.
Φωτογραφία:
Κατερίνα
Κουραβέλου
78
78
Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Η γέφυρα σύμβολο της πόλης Mostar. Δεν άντεξε στον πόλεμο... Ξαναγεννήθηκε όμως χάρη στην Unesco.
Μόσταρ σημαίνει «αυτός που φυλάει τη γέφυρα». Φωτογραφία: Κατερίνα Κουραβέλου
Road trip στα Βαλκάνια
Αλβανία. Μαυροβούνιο. Σερβία. Κροατία. Βοσνία - Ερζεγοβίνη.
6 φίλοι, 5 χώρες, 13 πόλεις, 11 μέρες, 3.500 χιλιόμετρα, ένα μοναδικό
ταξίδι με 2 αυτοκίνητα… Μοιράζονται τις φωτογραφίες τους και μας
γνωρίζουν την όμορφη γειτονιά μας.
Από τον Λάμπρο Αραπάκο
79
Βοσνία - Ερζεγοβίνη.
Serajevo. Εδώ η
Ανατολή συναντά τη
Δύση, διαφορετικά
ήθη, έθιμα, θρησκείες,
κουλτούρες, ο
Χριστιανισμός
συνυπάρχει με τον
Ισλαμισμό, όλα αυτά
επιβεβαιώνουν το
χαρακτηρισμό ότι
η πρωτεύουσα της
Βοσνίας - Ερζεγοβίνης
είναι η «Ιερουσαλήμ
της Ευρώπης».
Φωτογραφία: Αφροδίτη
Αγγελετοπούλου
«Ε
ίμαι από το Σαράγεβο και στο
μέρος μου ο κόσμος χρειάζεται
ευτυχισμένο τέλος... Σε μας η
ζωή είναι κομμένη στα δύο: στην προ και
μετά πολέμου. Γι’ αυτό κι εγώ παίζω μουσική σαν να είναι η ζωή. Υπάρχει η χαρά
της ζωής, μπορεί να έρθει ο πόλεμος,
αλλά η ζωή πάντα συνεχίζεται», έχει πει ο
Γκόραν Μπρέγκοβιτς στον Αγγελιοφόρο
της Θεσσαλονίκης.
Τα Βαλκάνια δεν είναι μόνο αποτυπώματα
πολέμου… Oι άνθρωποι εδώ είδαν το
θάνατο και ξέρουν τι σημαίνει πόνος, δεν
ξεχνούν, συνεχίζουν. Τους συναντάς και
είναι έτοιμοι να σε φιλοξενήσουν, να σε
κεράσουν ρακία και να κάνουν γλέντι στα
ξαφνικά.
Ο Κώστας, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο
Χάρης, η Ανθή και ο Θεοτόκης πριν λίγους μήνες γέμισαν δύο αυτοκίνητα με
αποσκευές και ξεκίνησαν από την Πάτρα,
για να γυρίσουν τα Βαλκάνια. Μέσα σε 11
μέρες, 5 χώρες… Και δεν ξόδεψαν πολλά
80
χρήματα: 450 ευρώ ο καθένας για όλα!
Μου δείχνουν τις άπειρες φωτογραφίες
τους και ζηλεύω! Κτήρια με ενδιαφέρουσα
αρχιτεκτονική, πανεπιστήμια, νυχτερινή
ζωή, κάρα με άλογα διασχίζουν τους
δρόμους, λίμνες, γέφυρες, τζαμιά, εκκλησίες… Στο μυαλό μου έρχονται οι συναρπαστικές υστερίες στις ταινίες του Κουστουρίτσα, οι τσιγγάνικες μελωδίες που
θολώνουν τη λογική και παρασύρουν τη
φαντασία. Ο συγχρωτισμός πολιτισμών,
ιδεών και γνωρισμάτων. Με γλωσσολογία
που ακόμα και σήμερα μελετάται, τα Βαλκάνια, ναι, ίσως να παράγουν περισσότερη
ιστορία από όση μπορούν να καταναλώσουν, όπως έλεγε και ο σκληροτράχηλος
Τσόρτσιλ.
Κροατία. H παλιά
πόλη του Osijek, έδρα
πλέον των τεχνών και
του Πανεπιστημίου,
καθρέφτης του παλιού
και του νέου σε
φόντο μεταπολεμικό.
Φωτογραφίες: Χάρης
Μιχαλάς
Κροατία. Dubrovnik.
Περιμένοντας
τους πελάτες στην
υπαίθρια αγορά.
Φωτογραφία: Αφροδίτη
Αγγελετοπούλου
Μαυροβούνιο. Το
νησάκι Sveti Stefan
(Άγιος Στέφανος)
είναι αδιαμφισβήτητα
το μαργαριτάρι του
Μαυροβουνίου και για
πολλούς αποτελεί τη
μεσογειακή έκδοση
του Mont St Michel της
Βρετάνης. Ενώνεται
με την κοντινή στεριά
με μια στενή λωρίδα
άμμου και θα το δείτε να
ξεπροβάλλει μέσα από
τα σμαραγδένια νερά
της Αδριατικής, ανάμεσα
στις πόλεις Budva και
Bar. Ο μικρός οικισμός
του νησιού κτίστηκε από
ψαράδες τον 15ο αιώνα,
αλλά το 1960 μετατράπηκε
σε πολυτελές resort, όταν
ο Τίτο αποφάσισε να το
κάνει τόπο συνάντησης
του διεθνούς jet set.
Φωτογραφία: Κώστας
Γεωργόπουλος B.E.N.
Σερβία. Subodica. Raichle
Palace, χτισμένο το
1904 από τον διάσημο
αρχιτέκτονα Ferenc
Raichle. Ο ασυνήθιστος
συνδυασμός των
χρωμάτων στην
παιχνιδιάρικη όψη του
κάνει αυτό το πολυτελές
αρχοντικό ένα εξαιρετικό
παράδειγμα της art
nouveau
Φωτογραφία: Κώστας
Γεωργόπουλος B.E.N.
82
84
84
I Αm-ster-dam (n)!
Κόκκινα φώτα, ποδήλατα
και πασατέμπος...
Φρέντυ Χάινεκεν, Γιόχαν Κρόιφ, Βίντσεντ Βαν Κόγκ.
Επιχειρηματικός κολοσσός, θρύλος του ποδοσφαίρου, καλλιτέχνης
παγκόσμιου βεληνεκούς, ιερόδουλη, οδηγός ταξίλατου… όποιος και
αν είσαι χωράς! Συνυπάρχεις και συνειδητοποιείς σε χρόνο μηδέν
ότι βρίσκεσαι στην πιο απελευθερωμένη πόλη της Ευρώπης!
Κείμενο - Φωτογραφίες: Γιάννης Κυλπάσης
85
1
αεροπλάνο, 2 τρένα και 3 ώρες σε
χωρίζουν από την καρδιά ενός
παράδεισου. Όχι και τόσο επίγειου,
καθώς το Άμστερνταμ «επιπλέει» μόλις 1½
μέτρο πάνω από την επιφάνεια του νερού!
Εδώ όλα κινούνται πάνω σε 2 ρόδες και
ο χρόνος δεν έχει και τόσο σημασία. «Περικυκλωμένο» από 252 γέφυρες και 100
χιλιόμετρα καναλιών που εισβάλλουν από
τον Άμστελ –τον κυριότερο ποταμό που
διασχίζει την πόλη–, το Άμστερνταμ σε
υποδέχεται με τον πλέον ιδανικό τρόπο.
Άνθρωποι χαμογελαστοί, φιλικοί και
ξέγνοιαστοι. Οικογένειες με αυτοσχέδια
τροχήλατα μεταφέρουν ταυτόχρονα τα ψώνια για το σπίτι, τα παιδιά από το σχολείο
και ένα μπουκέτο πολύχρωμες τουλίπες!
Ο καιρός συχνά βροχερός, όμως μοιάζει
να μην επηρεάζει σε τίποτα την καλή διάθεση των ανθρώπων που φιλοξενούνται
εδώ.
86
177 διαφορετικές εθνικότητες εργάζονται,
μετακινούνται, διασκεδάζουν και ερωτεύονται στη μικρή αυτή ανθρώπινη κυψέλη. Η
οικονομία μοιάζει ισχυρή και υγιής για έναν
κόσμο που δείχνει να μην είναι διατεθειμένος να θυσιάσει την καθημερινή ευτυχία στο
βωμό του χρήματος. Εικόνες αμέτρητες…
Σε μία γέφυρα ένα ηλικιωμένο ζευγάρι
ταΐζει τις πάπιες. Παραδίπλα μία παρέα
νέων μεθοκοπά με μπύρες. Ένας καλοντυμένος άντρας βιάζεται να προλάβει το τραμ.
Ένα κορίτσι ποζάρει σε μία βιτρίνα κάτω
απ’ τα κόκκινα φώτα και σου χαμογελά, για
να βγάλει μεροκάματο. Ένα ποδήλατο σου
πατάει την κόρνα, γιατί μόλις παραβίασες τη
λωρίδα του. Δύο φίλοι μόλις έστριψαν σε
ένα καφέ ένα «τσιγάρο» και ο σερβιτόρος
τούς έκανε παρατήρηση. Η αιτία: λέρωσαν
το πάτωμα με μασημένα τσόφλια από πασατέμπο… και ίσως μόλις ξέχασες πως στο
Άμστερνταμ όλα επιτρέπονται! Τ
Ένας Ιταλός, ένας Εσθονός, μια Πολωνή και 3 Ελληνες στο Βιγλιάντι της Εσθονίας.
Couchsurfing
«Βγαίνεις από τον μικρόκοσμό σου και
ανοίγεσαι στον κόσμο»!
Το couchsurfing είναι μια ανοικτή διαδικτυακή κοινότητα με 2 εκατομμύρια
μέλη σ’ ολόκληρο τον κόσμο που σε καλεί να ταξιδέψεις, να φιλοξενήσεις
και να φιλοξενηθείς δωρεάν, να ανοίξεις το σπίτι σου και την καρδιά σου,
να πάρεις μια τζούρα από τι μπορεί να σημαίνει αλληλεγγύη.
Συναντήσαμε 6 συμμετέχοντες του couchsurfing από την Πάτρα και μάθαμε
πώς είναι να ξεπερνάς τον αποστειρωμένο ρόλο του τουρίστα-παρατηρητή
και να μπαίνεις για τα καλά στον τόπο που επισκέπτεσαι.
Από τον Δημήτρη Γκιούλο • Φωτογραφίες: ΑΡΧΕΙΟ
88
Erasmus και couchsurfing ενώνονται σε μια παρέα σ'ένα σπίτι στην Πάτρα.
Γεράσιμος Κουνάδης, 27, μηχ. μηχανικός,
συμμετέχει 4 χρόνια
Μαρία Μιχαήλ, 24, δασκάλα, συμμετέχει 4
χρόνια
Πέτρος Κολοτούρος, 28, μουσικός, video
artist, μηχ. μηχανικός, συμμετέχει 6 χρόνια
«Το άκουσα για πρώτη φορά από μια
φίλη που φιλοξενούσε και σκέφτηκα ότι
είναι τρελή. Αργότερα άκουσα και άλλους
φίλους που το χρησιμοποιούσαν, οπότε
έφτιαξα λογαριασμό (www.couchsurfing.
org) και από τότε έχω γνωρίσει πολύ ενδιαφέροντα άτομα και με έχει σώσει πολλές φορές! Το καλό με το couchsurfing
ή με παρόμοιου είδους site (π.χ. www.
bewelcome.org) είναι ότι είσαι φιλοξενούμενος ενός μόνιμου κατοίκου της περιοχής. Έτσι μπορείς να μάθεις διάφορες
ιστορίες για γειτονιές που δεν είναι τουριστικές. Μαθαίνεις πιο εύκολα τα καλά και
φτηνά μέρη, αυτά στα οποία συχνάζουν
οι ντόπιοι. Έχεις δηλαδή την ευκαιρία να
δεις μια πλευρά του πραγματικού τρόπου
ζωής του μέρους που επισκέπτεσαι».
«Το couchsurfing είναι “ανοιχτήρι” μυαλού!
Και μόνο η ιδέα ότι θα συναντήσεις έναν
άσχετο σε κάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά!
Ξεφεύγεις από τα κλειστά όρια της κοινωνίας σου και υποδέχεσαι στη ζωή σου
νέους ανθρώπους που με τη σειρά τους σε
υποδέχονται στον δικό τους πολιτισμό, τις
δικιές τους ιδέες, αντιλήψεις και πεποιθήσεις! Είναι τόσο απρόσμενο, όσο και συναρπαστικό! Τα ταξίδια μου σε ξένες χώρες
θα παρέμεναν μια απλή επίσκεψη σε έναν
ξένο τόπο, αλλά με το couchsurfing έχεις τη
δυνατότητα να κάνεις την κάθε χώρα δικιά
σου και να τη ζήσεις πραγματικά, γνωρίζοντάς την από τα μάτια και τις ζωές των
ανθρώπων που τη ζουν καθημερινά! Από
τουρίστας γίνεσαι κάτοικος της πόλης, αφού
μένεις σε σπίτια με ντόπιους ανθρώπους
που δεν σε ξεναγούν απλώς στην πόλη,
αλλά σε εγκλιματίζουν σε πολιτισμικό και
κοινωνικό επίπεδο».
«Το couchsurfing είναι μία αμοιβαία ανταλλαγή. Δεν χρειάζεται να προσφέρεις κάτι
σ’ αυτόν που σου προσέφερε φιλοξενία.
Απλώς, για να έχει μία ισορροπία, καλό θα
είναι να θέλεις να μοιραστείς με άλλους
ανθρώπους. Ακόμα και αν κάποια περίοδο
δε μπορείς να φιλοξενήσεις, σημασία περισσότερο έχει το να θέλεις… Όσον αφορά τους κινδύνους του, ας μην αφήνουμε
συνεχώς τον φόβο να μας καταβάλλει.
Προφανώς θέλει παρατήρηση στο ποιον
θα δεχτείς στο σπίτι σου ή σε ποιον θα
πας να μείνεις. Αυτό μπορεί να γίνει, αν το
άτομο στο δικτυακό λογαριασμό του έχει
θετικά σχόλια από τρίτους, οι οποίοι τρίτοι
είναι και αυτοί με τη σειρά τους υπάρχοντα
άτομα με δικά τους θετικά σχόλια από…
τέταρτους! Αν μπει κανείς και καταλάβει τι
παίζει, θα νιώσει ότι ένα επίπεδο ασφάλειας μπορεί να διατηρηθεί. Ποτέ απόλυτο,
όπως τα πάντα στη ζωή». >
89
Καφές με κεντροευρωπαικό άρωμα • Οι αναμνηστικές φωτογραφίες είναι "Must", σ' ακολουθουν μια ζωή
90
•
Πολυεθνικό μαγείρική στην Τουλούζ.
Δημήτρης Γαροφαλάκης, 29, μηχανικός Η/Υ,
συμμετέχει 2 χρόνια
Σπύρος Θεοδωρίτσης, 29, φοιτητής και ταξιδιώτης, συμμετέχει 5 χρόνια
Μαρία Γεωργοπούλου, 25, φοιτήτρια Χημικού,
συμμετέχει 3 χρόνια
«Μπήκε στη ζωή μου μέσω φίλων που
ήδη συμμετείχαν και γνωρίζοντας τους
surfers τους (τα άτομα που φιλοξενούσαν
δηλαδή). Εν τέλει έγινε εύκολη η απόφαση να συμμετέχω, όταν είδα πόσο ενδιαφέροντα και διαφορετικά άτομα μπορεί
κανείς να γνωρίσει έτσι, ενώ συγχρόνως
δείχνει πραγματική αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο μέσα σ’ αυτή την εποχή της
μισαλλοδοξίας και ενίοτε ξενοφοβίας. Στο
couchsurfing ζεις πραγματικά τον τόπο!
Βγαίνεις από τον μικρόκοσμό σου και
ανοίγεσαι στο κόσμο! Εμένα προσωπικά
με απελευθέρωσε».
«Προτιμάω μάλλον να φιλοξενώ. Η καλύτερη εμπειρία όμως είναι να σε φιλοξενούν άτομα που έχεις φιλοξενήσει ήδη
στο σπίτι σου… Με το couchsurfing βλέπεις την καθημερινότητα άλλων ανθρώπων και όχι την τουριστική βιτρίνα. Βλέπεις τι τρώνε για πρωινό, τι βλέπουν το
μεσημέρι στην τηλεόραση, σου μαθαίνουν
συνταγές… Το couchsurfing δεν έχει οικονομικό κίνητρο, αλλά πολιτισμικό, μπορεί να κοστίζει τελικά το ίδιο με το να μένεις σε ξενοδοχείο, αλλά οι εμπειρίες δεν
συγκρίνονται. Εάν ταξιδεύεις, περιμένοντας
να μείνεις πάση θυσία σε surfer, μπορεί
να σε αναγκάσει να μείνεις σε άτομο που
δεν έχετε κοινά ενδιαφέροντα».
«Με το couchsurfing, όπου και να βρίσκεσαι δεν νιώθεις μόνος, ακόμα και αν
ταξιδεύεις μόνος! Είναι ένας τρόπος, έστω
και για ένα βράδυ, να μάθεις λίγες λέξεις
από τη γλώσσα του άλλου! Ο διαφορετικός πολιτισμός δεν είναι αυτό που μας
χωρίζει, αλλά μας ενώνει και είναι ακόμα
πιο μεγάλη η πρόκληση και πιο έντονη η
επιθυμία του να ταξιδεύεις! Μακάρι σιγά
σιγά οι “πόρτες” όλων των ανθρώπων να
είναι έτσι, τόσο ανοιχτές, όσο των ανθρώπων του couchsurfing»! Τ
Το Ghetto, η καινούρια μπυραρία της πόλης. Tο απόλυτο
στέκι για όλα τα γούστα.
Η τεράστια ποικιλία μπυρών
και το φαγητό θα κατακτήσουν και τους πιο απαιτητικούς. Από την πρώτη στιγμή
θα νιώσετε το πολύ ζεστό
και οικείο περιβάλλον που
εκπέμπει το μαγαζί και η διάθεσή σας θα ανέβει ακόμη
περισσότερο, όταν ακούσετε
την εκπληκτική μουσική που
παίζoυν οι d.j.'s. Αν θέλετε
κάτι διαφορετικό από αυτά
που έχετε συνηθίσει μέχρι
τώρα, τότε σίγουρα πρέπει
να επισκεφτείτε το Ghetto
στην Ευμήλου 8 (δίπλα από
το πάρκινγκ του s/m Metro).
92
Οι Δαίμονες του Νικόλα
Μπήκαμε στους Δαίμονες και καταγράψαμε
την προετοιμασία του Πατρινού βαρύτονου, Νικόλα Καραγκιούρη.
Και δεν μείναμε μόνο σ’ αυτό…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΡΑΠΑΚΟ, larapakos.blogspot.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
93
94
94
Μ
ε το που βλέπεις τον Νικόλα,
ξαφνιάζεσαι με το πόσο ψηλός
είναι: 2 μ. και 3 εκ.! Συναντηθήκαμε στις 7 το απόγευμα έξω από το Παλλάς -εκείνη την ώρα τα ταμεία είναι γεμάτα
από κόσμο που αναρωτιέται αν θα βρει
εισιτήριο. Ανεβαίνουμε τα σκαλιά του θεάτρου και οδηγούμαστε στα παρασκήνια.
Πρώτη στάση στο καμαρίνι που μοιράζεται η Εβελίνα Παπούλια με τον Παναγιώτη
Πετράκη -ο οποίος δεν έχει φτάσει ακόμα
στο θέατρο. Η Εβελίνα τελειοποιεί το μακιγιάζ, φτιάχνοντας μια κάρδια στο κούτελό
της. Είναι ευδιάθετη, μας διηγείται την
απάντηση που έδωσε στην εκπομπή του
Θέμη Γεωργαντά. «Με ποιον θα ήθελες να
περάσεις μία νύχτα;», τη ρώτησε και εκείνη
ευθαρσώς είπε «Με τον Μπουτάρη»! Σκάμε
στα γέλια και, πριν την αποχαιρετίσουμε,
αναφέρει κάτι που δεν μ’ εντυπωσιάζει:
«Απολαμβάνω πολύ αυτή την παράσταση».
Έξω από το καμαρίνι παντού κουστούμια, πολλά κοστούμια και μάσκες, και
περούκες, και παπούτσια και ειδικές κατασκευές. Μιλάμε για μεγάλη παράγωγη!
Ανεβαίνουμε στο δεύτερο όροφο, η πόρτα
ερμητικά κλειστή. Είναι το καμαρίνι της
Άννας Βίσση. Ο Νικόλας χτυπάει, αλλά
δεν παίρνει απάντηση. Η Άννα δεν έχει
έρθει ακόμα… Ανεβαίνουμε στον τρίτο
όροφο, στη «φωλιά» του Πατρινού βαρύτονου. Η ενδυματολόγος και φίλη του, Καίτη
Μαλέσκου, τον βοηθάει να φορέσει το
μαύρο κουστούμι, αλλά και στο μακιγιάζ:
Πρέπει να γίνει ιεροεξεταστής… Καθώς
μεταμορφώνεται, τον τρελαίνω με απανωτές ερωτήσεις.
Σε είχαμε φιλοξενήσει και πέρυσι στο
Trip. Ένα χρόνο μετά, πολλά έχουν
αλλάξει στη ζωή σου... Για παράδειγμα,
έχεις αρχίσει να γίνεσαι γνωστός.
Εξακολουθώ να κάνω τη δουλειά μου,
όπως την ήξερα τόσα χρόνια, τώρα αν γίνομαι γνωστός, το βρίσκω μια καλή ευκαιρία να μάθει ο περισσότερος κόσμος το
είδος που εκπροσωπώ, την όπερα.
Θεωρείς ότι ο ρόλος αυτός αποτελεί μια
ανταμοιβή των κόπων και των σπουδών
σου; Περίμενα χρόνια έναν τέτοιο ρόλο.
Περίμενα κάποιον που θα διακρίνει κάτι
σε μένα και θα μ’ εμπιστευτεί –γι’ αυτό και
σπούδαζα. Είναι μια ανταμοιβή όλο αυτό
που μου συμβαίνει.
Είσαι 35 χρόνων, πίστεψες κάποια στιγμή ότι αυτή η ευκαιρία δεν θα έρθει
ποτέ; Είμαι αισιόδοξος, τα περιμένω όλα
και πάντα! Υπάρχει αναξιοκρατία στην Ελλάδα και κρίση μεγάλη. Αλλά τώρα στην
κρίση ξεκαθαρίστηκαν τα πράγματα και
νομίζω ότι φεύγει η σαβούρα που τυχόν
υπήρχε τόσα χρόνια. Τώρα φαίνεται ποιος
βάζει κάτω το κεφάλι και δουλεύει, χωρίς
να υπολογίζει τίποτα, δουλεύει όχι για να
βγάλει χρήματα, αλλά γιατί τον εκφράζει
αυτό που κάνει.
Περίμενες ότι θα πάρεις αυτόν τον ρόλο;
Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι θα
πάρω τον ρόλο. Δεν είπα αυτήν τη >
95
σκέψη μου πουθενά, δούλεψε το ένστικτό μου και είπα ότι, αν μου δώσουν τον
ρόλο, θ’ αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο και θα το ευχαριστηθώ πολύ. Πήγα
στην ακρόαση με την πιανίστα μου, την
κ. Ludmila Koslofska, και μπορεί αυτό να
φάνηκε κάπως ψωνίστικο, αλλά νομίζω
ότι ήταν μια επαγγελματική κίνηση. Οι
ταξιθέτες, όταν τέλειωσε η ακρόαση, σχολίασαν ότι ακούστηκα σ’ όλο το θέατρο.
Είχα αυτοπεποίθηση και έκανα αυτό που
ξέρω. Όταν τέλειωσε η πρώτη οντισιόν,
μου είπαν ότι θέλουν να με ξαναδούν και
μου έδωσαν νότες να μελετήσω.
Οι πρόβες πόσο καιρό κράτησαν; Τρεις
μήνες και δεν καταλάβαμε πώς πέρασε ο
καιρός. Το να δουλεύεις με τον Γιάννη
Κακλέα είναι απόλαυση και μάθηση.
Η συνάντηση με την Άννα Βίσση; Είναι
ένας απλός άνθρωπος με τόσο ταλέντο
πάνω της που δεν το πιστεύεις.
96
96
Πες μου ένα αρνητικό της. Όλοι έχουμε
δικαίωμα να έχουμε κάτι το αρνητικό,
αλλά δεν έχω διακρίνει κάτι σ’ εκείνην.
Οι δικοί σου τι λένε; Έχουν έρθει από
την Πάτρα και έχουν δει τους «Δαίμονες».
Αισθάνθηκαν περήφανοι, διότι έχουν
παλέψει πολύ στη ζωή τους και είναι μια
ευκαιρία να ευχαριστηθούν. Χαίρονται
γιατί ξέρουν τι θυσίες και τι αγώνα έχω
κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ζω σαν
τους άλλους ανθρώπους ανέμελα. Οφείλω
να διαβάζω και να εξελίσσομαι συνέχεια,
με αποτέλεσμα να απομονώνομαι πολλές
φορές, να μου λείπει η οικογένειά μου,
να ξοδεύω χρήματα για την τέχνη μου και
όχι ας πούμε για να πάρω ένα αυτοκίνητο
και να βελτιώσω το βιοτικό μου επίπεδο.
Β
άζει τις μπότες του -50 νούμερο- και
είναι πανέτοιμος. «Είσαι κακός και
ωραίος», λέει η Καίτη, ενώ φεύγουμε
από το καμαρίνι του και πηγαίνουμε να
συνεχίσουμε την «ξενάγηση». Στις σκάλες συναντάμε την Άννα Βίσση, ντυμένη
αθλητικά, κρατάει ένα ταπεράκι με φαγητό,
δείχνει χαλαρή, φαίνεται ότι δεν επηρεάζεται από το γεγονός ότι όλοι τρέχουν για
να ετοιμαστούν. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει
κάτι που αγχώνει αυτήν τη γυναίκα…
Στον πρώτο όροφο κάνουμε στάση, για να
πούμε ένα γεια στον Παναγιώτη Πετράκη.
Κάνει «ζέσταμα» και τραγουδάει: «Σκέψεις
φρικτές με βασανίζουν αδυσώπητα…».
Είναι ευγενικός, δεν μας βρίζει που τον
διακόπτουμε. Τεχνικοί, ηθοποιοί, ταξιθέτες,
μουσικοί, ηχολήπτες προσπαθούν, για να
είναι όλα στην εντέλεια. Σε λίγο θα υποδεχτούν 1.500 θεατές. Παρατηρώ τα σκηνικά:
γέφυρες, παλάτια, δρόμοι, φυλακές, παρασκήνια θεάτρου. Τεράστια και υπέροχα…
Αφήνω τον Νικόλα στην ησυχία του, πρέπει να «προπονήσει» τη φωνή του.
3 ώρες μετά…
Οι «Δαίμονες» είναι ο ορισμός του ταλέντου και της σκληρής δουλειάς. Εντυπωσιάζεσαι, αλλά ξέρεις ότι αυτός ο εντυπωσιασμός δεν είναι πυροτέχνημα, κουβαλάει περιεχόμενο και ουσία. Ο Γιώργος
Χρονάς έγραψε κάτι καλό: «Η παράσταση
είναι μάθημα, για να αγαπήσεις την όπερα.
Το ιταλικό προϊόν βαπτισμένο, μέσα στη
ροκ μέθη»… Και όσον αφορά τον δικό
μας Νικόλα, κλέβει την παράσταση! Ζει το
όνειρο και του αξίζει.Τ
«Από την πρώτη στιγμή
κατάλαβα ότι θα πάρω
τον ρόλο. Οι ταξιθέτες,
όταν τέλειωσε η
ακρόαση, σχολίασαν
ότι ακούστηκα σ’
όλο το θέατρο. Είχα
αυτοπεποίθηση και
έκανα αυτό που ξέρω…
Περίμενα χρόνια έναν
τέτοιο ρόλο.»
97
98
Πώς είναι να είσαι έφηβος στην
Ελλάδα του 2013;
Την παλεύουν οι έφηβοι με τους γονείς τους;
Οι καθηγητές ασχολούνται πραγματικά μαζί τους;
Πώς αντιμετωπίζουν τον Γολγοθά που λέγεται πανελλήνιες και φροντιστήρια;
Από πού ενημερώνονται για θέματα που σχετίζονται με το σεξ;
Σε ποια ηλικία ξεκινά η σεξουαλική ζωή τους;
Το χασίς είναι μόδα; Διαφυγή από την πίεση που νιώθουν ή κάτι άλλο;
Η βία και η Χρυσή Αυγή ζουν μέσα στα σχολεία;
Σκέφτονται το εξωτερικό για την επαγγελματική τους αποκατάσταση;
Η κρίση και η ανεργία είναι τροχοπέδη των ονείρων τους ή δεν «μασάνε» πουθενά;
Οι έφηβοι του Αντιεφησυχαστικού Σύλλογου Τωρινών Ονειροπόλων
(Α.Σ.Τ.Ο. – Επικοινωνούμε) δίνουν τις απαντήσεις
Από τους Λάμπρο Αραπάκο και Δημήτρη Γκιούλο • Φωτογραφίες: Γιάννης Κυλπάσης
Σ
χολείο, φροντιστήριο, πανελλήνιες.
Παντού βαθμοί και πρέπει. Εγκλωβισμένοι σ’ ένα τρέξιμο που δεν
επέλεξαν. Καπνίζουν κρυφά και έχουν
διαρκώς ακουστικά στα αυτιά τους, γιατί
δεν θέλουν ν’ ακούν ψευτοσυμβουλές
από μεγάλους. Αγχώνονται, απορρίπτουν,
πελαγώνουν, αμφισβητούν, ερωτεύονται,
υπερβάλλουν. Μια υπερβολή που κάνει
την ηλικία τους σπουδαία.
«Εδώ μοιραζόμαστε…»
ηλικίες. Μια από τις ομάδες είναι αυτή των
νέων 15-18 ετών. «Εδώ νιώθεις πιο άνετα
απ’ ό,τι στο σπίτι σου, εδώ μοιράζεσαι και
επικοινωνείς», λέει η Γεωργία, μαθήτρια
της Β’ λυκείου.
Ακούγοντας τα όνειρα και τα βάσανα των
εφήβων της κρίσης, αντιληφθήκαμε ότι
και στη νέα γενιά υπάρχουν άνθρωποι
ικανοί για ρήξη με το παρόν και δημιουργία κάτι καινούριου, κάτι όμορφου
που θα μας χωράει όλους. >
Ο «Α.Σ.Τ.Ο. - Επικοινωνούμε» βρίσκεται
δίπλα από τα γραφεία της Πελοποννήσου,
στην οδό Βαλτετσίου 3. Πολλές φορές
κρυφοκοιτάμε τα μέλη του συλλόγου που
παίζουν, φυτεύουν λουλούδια, φωτογραφίζουν, τραγουδούν, γυρίζουν ταινίες…
και τους ζηλεύουμε. Πρόκειται για έναν
από τους πιο δραστήριους συλλόγους της
πόλης, που μετρά 13 χρόνια ζωής. Στους
κόλπους του πραγματοποιούνται πολλές
και ενδιαφέρουσες ομάδες για όλες τις
99
100
Ερρίκος, Β’ λυκείου
Αλέξης, Β’ λυκείου
Άρτεμις, Β’ λυκείου
Αγλαΐα, Γ’ λυκείου
Λυδία, Γ’ λυκείου
Μαργαρίτα, Β’ λυκείου
«Τσακώνομαι
με τους γονείς
μου για τα πάντα:
τσιγάρο, ποτό,
διαβάσματα,
συμπεριφορά
και κυρίως για
το λεξιλόγιό μου,
βρίζω… Από
σεβασμό δεν
καπνίζω μέσα στο
σπίτι, μόνο όταν
είμαι έξω. Και με
τους καθηγητές
μου συγκρούομαι,
είναι “περίπτωση”
όλοι, ένας κι ένας.
Οι μισοί δεν
ξέρουν καν να
κάνουν μάθημα, οι
άλλοι τουλάχιστον
προσπαθούν.
Οι συγκρούσεις
μου μάλλον είναι
παραγωγικές,
προχωράω».
«Δεν θα είχα
πρόβλημα αν
κάποιος φίλος
μου ήταν gay, έχω
φίλους που είναι
gay. Επιλογή τους
είναι τι θα κάνουν,
τι θα τους αρέσει,
πώς θα περάσουν
καλά. Δεν το
βλέπω παράλογο ή
αφύσικο. Από την
κοινωνία υπάρχει
ρατσισμός και
περιθωριοποίηση
λόγω του ότι η
Πάτρα είναι μικρή
και ξέρουμε ο ένας
τον άλλον».
«Δεν υπάρχει
καθόλου
ενημέρωση
για το σεξ στα
σχολεία. Εγώ έχω
ενημερωθεί από
την οικογένεια
και τους φίλους
μου. Το σεξ στους
συνομήλικούς μου
έχει ξεφτιλιστεί
εντελώς, νιώθω
πως η γενιά μου
είναι πολύ κενή
για να το καταλάβει.
Θα έπρεπε να
είναι κάτι όμορφο,
αντίθετα γίνεται
για διαφήμιση
και για να
περηφανευτούν».
«Στο σχολείο μου,
που είναι κοντά στα
γραφεία της Χρυσής
Αυγής, φοβάμαι
να περάσω, με
κοιτάνε περίεργα
και γενικά υφέρπει
μια τρομοκρατία
και μέσα στο
σχολείο και στην
περιοχή. Υπάρχουν
παιδιά μέσα στο
σχολείο που είναι
χρυσαυγίτες, είναι
κυρίως παιδιά
με προβλήματα
στην οικογένειά
τους, νταήδες,
περιθωριοποιημένοι
που ξαφνικά
αποκτούν ταυτότητα
μέσα από τη Χρυσή
Αυγή. Έχουν
χτυπήσει έξω από το
σχολείο ένα παιδί
από την Αλβανία,
απλώς και μόνο
λόγω της καταγωγής
του. Αυτό το θέμα
δεν θίγεται από
τους καθηγητές, δεν
θέλουν να οξύνουν
αντιδράσεις κι αυτό
είναι ένα ακόμα
πρόβλημα».
«Ξέρω κοπέλα
στην ηλικία
μου που έμεινε
έγκυος και τελικά
κράτησε το παιδί
και σταμάτησε
το σχολείο, δεν
νομίζω πως
είναι ικανή να
μεγαλώσει ένα
παιδί, είναι και η
ίδια παιδί».
«Όταν λέμε
ναρκωτικά,
εννοούμε και
“χόρτο”; Για μένα
το “χόρτο” δεν
είναι ναρκωτικό,
τα άλλα ναρκωτικά
σε εθίζουν, σε
καταστρέφουν...
Πάρα πολλά
παιδιά κάνουν
“χόρτο”. Σε όλα τα
σχολεία υπάρχει,
προσφέρει
χαλάρωση, είναι
της παρέας, παρόλα
αυτά δεν χρειάζεται
υπερβολική χρήση
και δυστυχώς
πολλοί έφηβοι
δεν αρκούνται
σε αυτό και πάνε
και σε κανονικά
ναρκωτικά… Μου
λένε οι γονείς
μου να προσέχω
σε σχέση με τα
ναρκωτικά, αλλά
σίγουρα όχι στο
βαθμό που το
έκαναν οι γονείς
παλιότερα, ίσως
έχει παίξει ρόλο
και η κρίση που
τους απασχολεί
περισσότερο».
Αντρέας, Β’ λυκείου
Μαρία , Γ’ λυκείου
Χρύσα, Γ’ λυκείου
Γαβριέλλα, Β’ λυκείου
Νεφέλη, Β’ λυκείου
«Σκέφτομαι να
γίνω φυσικός,
αλλά, όπως και
να ’χει, πρέπει να
μείνω στην Πάτρα,
γιατί δεν υπάρχει
η οικονομική
δυνατότητα να
σπουδάσω κάπου
αλλού. Από την
άλλη δεν θεωρώ
ότι θα χάσω κάτι,
γιατί είμαι και
λίγο “μαμάκιας”,
μου αρέσει που
θα ’χω την άνεσή
μου... Σπαταλάω
πολλές ώρες στον
υπολογιστή, ίσως
περισσότερο από
όσο θα έπρεπε,
και οι γονείς μου
γκρινιάζουν».
«Θέλω να “μπω”
Βιολογία. Η
κοινωνία θεωρεί
πως, αν δεν
πετύχεις στις
πανελλήνιες είσαι
αποτυχημένος,
αλλά κατά τη
γνώμη μου
δεν ισχύει. Η
καθημερινότητα
τον τελευταίο
καιρό είναι
πολύ δύσκολη,
αντιμετωπίζω
μεγάλη πίεση, 7
ώρες σχολείο,
φροντιστήριο, μετά
διάβασμα και μετά
ύπνος. Δεν θέλω
να σκέφτομαι
μακριά, με φοβίζει,
θα ήθελα να
φύγω έξω μετά τις
σπουδές μου για
έρευνα και για να
γίνω καλή σ’ αυτό
που θα σπουδάσω.
Είναι μια διέξοδος
το εξωτερικό».
«Δεν θα δώσω
πανελλήνιες,
θα δώσω το
Σεπτέμβρη για
Καλών Τεχνών,
όλο το καλοκαίρι
θα έχω μαθήματα,
σχέδιο. Είναι
αστείο, τώρα
που όλοι
προετοιμάζονται
και πιέζονται, εγώ
δεν το νιώθω.
Στο σχολείο
τούς κοροϊδεύω,
αλλά θα με
κοροϊδεύουν κι
αυτοί το καλοκαίρι.
Προσπαθώ, για
να είμαι εντάξει σ’
αυτά που θέλω,
για να νιώθω
ΟΚ μέσα μου...
Είναι διαφορετικό
να ξέρεις ότι
προσπάθησες από
το να λες ήταν
μαλακία που δεν
προσπάθησα».
«Θέλω να γίνω
μαθηματικός,
είναι πιεστικό το
όλο θέμα των
πανελληνίων και
δεν καταλαβαίνω
τη λογική που
αξιολογείς χιλιάδες
παιδιά κάθε χρόνο
με κριτήριο μια
κόλλα χαρτί. Θα
ήταν καλύτερο
να υπήρχε ένας
διαφορετικός
τρόπος
αξιολόγησης,
πιο δίκαιος και
προσαρμοσμένος
στην
προσωπικότητα και
τις δεξιότητες του
καθενός».
«Η ηλικία που
κάνεις σεξ
διαφέρει για τα
αγόρια και τα
κορίτσια, έχει
όμως πέσει πολύ ο
μέσος όρος. Ακούς
για κοριτσάκια
πρώτης γυμνασίου
που έχουν ήδη
κάνει sex».
Κωνσταντίνα,
Γ’ γυμνασίου
«Θα μπορούσε o
κόσμος να είναι
πολύ πιο απλός,
δεν έχω ιδέα γιατί
περιπλέκουμε τα
πράγματα… Αγάπη
για μένα είναι η
αποδοχή, ακόμα
κι αν κάτι δεν μου
αρέσει, προσπαθώ
να το καταλάβω.
Δεν πιστεύω
πως θα πρέπει
να βλέπουμε
μονόπλευρα τα
πράγματα, να
προσπαθούμε να
καταλάβουμε τον
άλλον. Πιστεύω
στις ψυχές και όχι
στο μυαλό μόνο».
>
101
102
Αναστασία, Α’ λυκείου
Κώστας, Β’ λυκείου
Νίκη, Γ’ λυκείου
Πηγή, Γ’ Λυκείου
Διονυσία, Γ’ λυκείου
«Δεν θα δώσω
πανελλήνιες,
δεν το κάνω
στον εαυτό μου
αυτό, μάλλον θα
φύγω έξω και θα
ασχοληθώ με το
χορό, μιας και
στην Ελλάδα δεν
υπάρχει τίποτα.
Ζω για το χορό,
δεν μπορώ να
φανταστώ τη ζωή
μου χωρίς αυτόν.
Θέλω να πετύχω
στο χορό και
έκανα και τους
δικούς μου να το
πάρουν απόφαση».
«Με πειράζει η
αδιαφορία των
συνομηλίκων μου
για την κοινωνία.
Η επανάσταση δεν
είναι μια πορεία,
αλλά μικρές
καθημερινές
πράξεις. Με
ενοχλεί η
τυπικότητα,
η γραβάτα.
Τσακώνομαι με
τους καθηγητές
μου. Αρκετές
φορές είναι
ανεπαρκείς. Πρέπει
να είσαι πάνω απ’
όλα άνθρωπος και
παιδαγωγός, για να
διδάξεις».
«Υπάρχουν
5 κατηγορίες
εφήβων για μένα:
1) Είναι αυτοί που
όλη τους η ζωή
μέχρι τα 18 είναι η
προετοιμασία για
το πανεπιστήμιο.
2) Υπάρχει η άλλη
άκρη που θέλει
να επαναστατήσει
και δεν σκέφτεται
καθόλου το
μέλλον.
3) Υπάρχουν αυτοί
που ψάχνονται
και θέλουν
να γνωρίσουν
καινούρια
πράγματα.
4) Υπάρχουν
και αυτοί που
ό,τι στόχο κι αν
θέσουν είναι
εγωιστικός,
κοιτούν μόνο την
πάρτη τους και
5) υπάρχουν και
οι χαμένοι που
ασχολούνται με
το facebook, τα
ρούχα και τα
μαλλιά τους. Εγώ
ακόμα ψάχνομαι».
«Θα ήθελα να
ασχοληθώ με τη
ζωγραφική και να μπω
στην Καλή Τεχνών,
αλλά ζούμε σε μια
εποχή που κανείς
δεν κάνει αυτό που
επιλέγει, αλλά αυτό
που επιβάλλουν οι
συνθήκες, γι’ αυτό και
θα διαλέξω μια σχολή
στην Πάτρα, ίσως
νηπιαγωγών... Νιώθω
απογοήτευση και πίεση
που δεν μπορώ να
κάνω αυτό που θέλω.
Συμβιβάζομαι με τα
οικονομικά δεδομένα,
όπως για παράδειγμα
δεν πηγαίνω
φροντιστήριο, είμαι η
μοναδική στο σχολείο
μου. Τα βγάζω πέρα
μόνη μου, σίγουρα
είναι πιο δύσκολα,
διότι το φροντιστήριο
σε βάζει σε μια σειρά.
Πιστεύω, όμως, πως, αν
έχεις θέληση, σίγουρα
τα καταφέρνεις. Μερικοί
καθηγητές με βοηθάνε,
σε άλλους τους είναι
αδιάφορο. Δυστυχώς,
στα περισσότερα
σχολεία, όπως και το
δικό μου, δεν υπάρχει
ενισχυτική διδασκαλία».
«Το φροντιστήριο
είναι υποχρεωτικό,
για να πετύχεις στις
πανελλήνιες, μιας
και το σχολείο
είναι αίσχος, δεν
γίνεται δουλειά.
Εννοείται ότι
μας ασκήθηκε
πίεση από το
φροντιστήριο
να μην πάμε
5ήμερη…
Ελπίζω ότι αυτό
το καλοκαίρι θα
είναι ένα από
τα καλύτερα της
ζωής μου, μέχρι
τότε υπομονή και
επιμονή».
Η κοινωνική λειτουργός,
εμψυχώτρια του Α.Σ.Τ.Ο.Επικοινωνούμε και
εργαστηριακή συνεργάτης του
ΤΕΙ Πάτρας, Γεωργία - Ελένη
Λεμπέση, γράφει στο TRIP για
τη συγκρουσιακή ηλικία της
εφηβείας
Η εφηβεία είναι μία περίοδος ζωής του
ατόμου που χαρακτηρίζεται από πολλές
συγκρούσεις, ακρότητες και αλλαγές στη
συμπεριφορά. Προβληματικές περιπτώσεις που εμφανίζονται σε μαθητές και
εφήβους είναι η αντικοινωνική και επιθετική συμπεριφορά, οι συχνές απουσίες,
η χρήση ναρκωτικών, η παραμέληση, η
κακοποίηση, η απόπειρα αυτοκτονίας.
Κατά την εφηβεία κάθε άνθρωπος αρχίζει
να ανεξαρτητοποιείται από την οικογένειά
του και βιώνει τόσο σωματικές, όσο και
ψυχολογικές αλλαγές. «Εφηβεία είναι ο
συνδετικός κρίκος μεταξύ της παιδικής
και της ενήλικης ζωής, είναι η χρονική
περίοδος της ανάπτυξης του ατόμου που
περιλαμβάνει το σύνολο των κοινωνικών,
ψυχολογικών και βιολογικών διεργασιών
που μετατρέπουν το εξαρτημένο προεφηβικό άτομο σε ανεξάρτητο και ενήλικο
άτομο» (Χατζηελευθερίου, 2002:12).
Ο έφηβος έχει ανάγκη να αυτονομηθεί
και να εμπλακεί σε δραστηριότητες εκτός
του οικογενειακού περιβάλλοντος, ώστε
να ανακαλύψει την ταυτότητά του. Πρέπει
να βρει χώρους ελευθερίας, όπου μπορεί
να εκφράζεται ανεμπόδιστα και να διοχετεύει την ενέργειά του δημιουργικά. «Χρειάζονται πολύ περισσότερο προσωπικό
χώρο έξω από τον κόσμο της οικογένειας,
ώστε να μπορέσουν να ανακαλύψουν την
ταυτότητά τους […] οι έφηβοι αναζητούν
νέους τρόπους έκφρασης της ύπαρξής
τους, νέες συμπεριφορές, καινούργιους
τρόπους αντιμετώπισης της ζωής.» (Ελευθεριάδου, 2002:33).
Αυτή η διεργασία ανακάλυψης της ταυτότητας οδηγεί τον έφηβο σε μία δεύτερη
ανάγκη, αυτή του να ανήκει σε μία παρέα,
μια ομάδα εντός της οποίας θα νιώθει
ασφαλής, ώστε να εκφραστεί ελεύθερα.
Είναι συνηθισμένο οι έφηβοι να αποφεύγουν να συζητούν θέματα που τους απασχολούν καθημερινά με τους γονείς τους
(π.χ. σεξουαλικές σχέσεις, σωματικές αλλαγές κ.λπ.) και να το κάνουν με κάποιον
άγνωστο που τους είναι πιο εύκολο.
Πολύ συχνά η αναζήτηση της ασφάλειας
οδηγεί τους εφήβους στη ένταξή τους σε
περιθωριακές ομάδες, οι οποίες εκπληρώνουν την ανάγκη του για υιοθέτηση μιας
ξεχωριστής ταυτότητας. Η ένταξή του σε
τέτοιες ομάδες οδηγούν σε συμπτώματα
της αντικοινωνικής συμπεριφοράς και
αποπροσανατολίζουν τον έφηβο από το
στόχο του, δηλαδή την ανεξαρτητοποίηση
και την ομαλή μετάβαση στην ενήλικη
ζωή. Οι ανάγκες έκφρασης, εκτόνωσης
και ανακάλυψης της ταυτότητας μπορούν
να καλυφθούν με τη συμμετοχή του σε
ομάδες εμψύχωσης και δημιουργικής
απασχόλησης.
Μέσα από τη συμμετοχή στην ομάδα, οι
έφηβοι μπορούν να αναπτύξουν κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, να
εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους, να
εκτονωθούν συναισθηματικά, να καλύψουν τις ανάγκες για συντροφικότητα,
συμμετοχικότητα, επικοινωνία και να ανακαλύψουν τις ικανότητές τους, με αποτέλεσμα την επίλυση των προβλημάτων και
των ανησυχιών τους. T
Ελευθεριάδου, Μ., 2002, «Ο έφηβος και οι
παρέες του», Προσέγγιση, Τεύχος 26-27,
σ.σ.52-57
Χατζηελευθερίου, Μ., 2002, «Προβλήματα
Εφηβείας», Προσέγγιση, Τεύχος 26-27,
σ.σ.12-17
Ευχαριστούμε πολύ τους: Δήμητρα, Άσπα, Παναγιώτα, Αλέξανδρο,
Μπέττυ, Ιωάννα, Αλεξία, Αιμιλία, Νεφέλη, Γεωργία, που επισησ
μοιράστηκαν μαζί μας τις ενδιαφέρουσες απόψεις τους. Περισσότερα για τον Α.Σ.Τ.Ο.- Επικοινωνούμε στο www.astopatras.gr
103
Μύλοι Κεπενού
Ζυμωμένοι με την κοινωνία
Α
ν και η καρδιά των Μύλων Κεπενού
χτυπά λίγο έξω από την Πάτρα, στη
Βιομηχανική Περιοχή, εντούτοις
για περισσότερα από 60 χρόνια η ιστορική
πατρινή βιομηχανία αποτελεί ένα ζωντανό, παραγωγικό ιστό, ενσωματωμένο στην
κοινωνία μας, φροντίζοντας να επιστρέφει
στους κατοίκους της την υποστήριξή τους,
με την αρωγή της σε εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, αθλητικές και φιλανθρωπικές δράσεις.
Οι Μύλοι Κεπενού, με ιδιαίτερη ευαισθησία,
διαρκώς ευρισκόμενοι δίπλα σε κοινωφελείς οργανισμούς και ιδρύματα, φροντίζουν
με κάθε ευκαιρία να συνεισφέρουν στο αξιέπαινο έργο τους προσφέροντας προϊόντα της
εταιρείας και άλλα εφόδια για την κάλυψη
αναγκών τους. Ιδιαίτερα σημαντική, μεταξύ
πολλών άλλων, είναι η συμμετοχή τους στην
ανάπτυξη του εργαστηρίου των «Μαχητών»,
του Συλλόγου Ατόμων με Νοητική Υστέρηση, μέσα από την παροχή πρώτης ύλης για
τη δημιουργική απασχόληση των μελών
του και την παραγωγή προϊόντων που αξιοποιούνται για τις ανάγκες του συλλόγου.
Αντιλαμβανόμενοι τις ανάγκες των νέων ανθρώπων, οι Μύλοι Κεπενού βρίσκονται σε
άμεση σύνδεση με την πανεπιστημιακή κοινότητα και άλλους εκπαιδευτικούς φορείς
συμμετέχοντας σε προγράμματα πρακτικής
άσκησης, «ανοίγοντας» με τον τρόπο αυτό τις
πόρτες τους σε νέους, προκειμένου να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία και εξοικείωση
με το περιβάλλον απασχόλησης.
Με την πρώτη ύλη να προέρχεται από τα
σπλάχνα της γης, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη η ευαισθησία της εταιρείας
για το φυσικό περιβάλλον. Ο σεβασμός
και η προστασία της φύσης αποτελούν
αδιαπραγμάτευτο καθήκον και εκφράζεται
καθημερινά μέσω δράσεων για το συνεχή
περιορισμό του περιβαλλοντικού «αποτυπώματος» της εταιρείας.
Κινούμενη προς τη κατεύθυνση αυτή, η
εταιρεία έχει επενδύσει σε ένα ιδιόκτητο
στόλο φορτηγών και σιλοφόρων οχημάτων
τεχνολογίας φιλικής προς το περιβάλλον
(Euro 5), για την εκπομπή λιγότερων ρύπων, τον περιορισμό του θορύβου και τη
μείωση κατανάλωσης καυσίμων, ενώ με
ανάλογα οχήματα κινούνται και όλα τα στελέχη της επιχείρησης.
Πιστεύοντας στην άποψη ότι «τίποτα δεν πάει
χαμένο», στην καθημερινότητα της εταιρείας
μπήκε και η ανακύκλωση σε συνεργασία
με εξειδικευμένες εταιρείες του κλάδου που
συλλέγουν και ανακυκλώνουν όσα υλικά
περισσεύουν από την παραγωγική διαδικασία και μπορούν να «επιστρέψουν» στη φύση.
Αλλά οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές
πρωτοβουλίες των Μύλων Κεπενού δεν
σταματούν εδώ. Σε μία περιοχή όπως η
ΒΙΠΕ Πατρών, έδωσαν πνοή φυτεύοντας
δέντρα σε κάθε προσφερόμενο σημείο των
εγκαταστάσεων τους, επιτυγχάνοντας το ανάλογο περιβαλλοντικό αλλά και αισθητικό
αποτέλεσμα.
εταιρική κοινωνική ευθύνη
105
Γίνεται το παιδί μου να ξεκολλήσει
από το internet;
Ναι, τα παιδιά γουστάρουν το internet, χώνονται σ’ αυτό και δεν
ξεφεύγουν. Πρόσφατες έρευνες στη χώρα μας δείχνουν ότι υπάρχει
αύξηση των ποσοστών υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου από
άτομα εφηβικής ηλικίας, η οποία οδηγεί στην κατάργηση των ορίων
και στην υιοθέτηση συμπεριφορών υψηλού κινδύνου. Οι κοινωνικοί
λειτουργοί Κανέλλα Κοντονή και Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
μπαίνουν στα δημοτικά της πόλης και εκπαιδεύουν τους μαθητές για
την ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο μ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Τους
ακολουθήσαμε και μάθαμε ότι η σωστή ενημέρωση αποτελεί την
καλύτερη πρόληψη.
Από τον Λάμπρο Αραπάκο • Φωτογραφίες: Γιάννης Κυλπάσης
106
10
το πρωί, ημέρα Τετάρτη. Στο
δημοτικό σχολείο της Αρόης
η ενημέρωση για τη σωστή
χρήση του διαδικτύου αρχίζει μ’ ένα παιχνίδι γνώσεων. Οι μαθητές της πέμπτης
και έκτης δημοτικού βρίσκονται στην
αίθουσα των υπολογιστών και απαντούν
σε έξυπνες ερωτήσεις για το internet που
προβάλλονται από προτζέκτορα. Κάθομαι
πίσω- πίσω, θέλω να είμαι διακριτικός…
«Θα τραβούσες video από το κινητό σου
ένα συμμαθητή σου που χτυπάει κάποιον
άλλον και θα το ανέβαζες στο internet»;
Τα παιδιά αναρωτιούνται, σκέφτονται, συμμετέχουν. Κάθε ερώτηση, αφορμή για συζήτηση. Εδώ δεν υπάρχει έτοιμη γνώση
και δασκαλίστικο ύφος. Όλα μαθαίνονται
βιωματικά, άμεσα και με διάλογο. Από τις
απαντήσεις των μαθητών καταλαβαίνω ότι
περνούν πολλές ώρες μπροστά από τον
υπολογιστή, οι περισσότεροι έχουν e-mail
και αρκετοί facebook. Στη συνέχεια, οι
κοινωνικοί λειτουργοί διαβάζουν απο-
σπάσματα από τις εκθέσεις που έγραψαν
τα παιδιά σχετικά με τη σωστή χρήση του
διαδικτύου και στο τέλος βλέπουμε την
ενδιαφέρουσα αφίσα που δημιούργησαν.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Κανέλλα
Κοντονή και ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος δεν πληρώνονται για τη δράση αυτή
-εθελοντική πρωτοβουλία! Πέρασε 1,5
ώρα και νιώθω ότι η ευαισθητοποίηση
των μαθητών γίνεται πραγματικότητα.
Κατευθυνόμαστε στο γραφείο της διευθύντριας και βρίσκω την ευκαιρία να πιάσω
κουβέντα μαζί τους.
Πώς προέκυψε η ιδέα για το πρόγραμμα; Κανέλλα: Η ιδέα για την υλοποίηση
αυτής της ενημέρωσης σε σχολεία της
Πάτρας είναι συνέχεια του προγράμματος
«ΑΡΙΑΔΝΗ» του Εθνικού Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου στο οποίο εκπαιδευτήκαμε και αφορούσε την αποφυγή του
εθισμού των εφήβων στο διαδίκτυο. Με
τη σύμφωνη γνώμη της διεύθυνσης πρω-
τοβάθμιας εκπαίδευσης στο σχέδιο δράσης που τους υποβάλαμε, ξεκινήσαμε από
πέρυσι την ενημέρωση σε 14 σχολεία της
Πάτρας.
Γιατί η δράση σας απευθύνεται σε μαθητές δημοτικού; Κανέλλα: Πηγαίνουμε
σε μαθητές δημοτικού, διότι θέλουμε να
προλάβουμε συμπεριφορές εξάρτησης
από το διαδίκτυο. Στόχος της πρωτοβουλίας μας είναι η πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών. Στη χώρα μας ασχολούμαστε
μόνο με την αντιμετώπιση, εμείς θέλουμε
να βάλουμε ένα λιθαράκι σ’ αυτό που
λέμε πρόληψη.
Πόσες ώρες τα παιδιά πρέπει να κάθονται καθημερινά μπροστά στον υπολογιστή; Δημήτρης: Σύμφωνα με έρευνες
που έχουν γίνει, αλλά και με όσα λέει ο
γκουρού του διαδικτύου και ιδιόκτητης
της Microsoft, Mπιλ Γκέητς, ως προτροπή
προς το παιδί του, δεν πρέπει ο χρόνος
ενός νεαρού ατόμου να υπερβαίνει >
107
τα 45 λεπτά ημερησίως συνολικά προς
όλες τις οθόνες μαζί (υπολογιστής, τηλεόραση, κινητό κ.ά.). Τα παιδιά είναι σε μια
τρυφερή ηλικία, που δεν έχουν αποκτήσει
ακόμη τα απαραίτητα στοιχεία μια ολοκληρωμένης προσωπικότητας, δεν είναι
εύκολο να ελέγξουν και να βάλουν όρια
σε κάτι που κάνουν και τους ευχαριστεί
πάρα πολύ. Σ’ αυτή τη περίπτωση, εάν δεν
υπάρξει κάποιος ενήλικας –οικογένεια
ή σχολείο– να συνδράμει, για να βάλει
κάποια όρια στη χρήση του υπολογιστή,
αυξάνονται πολύ οι πιθανότητες εθισμού
σε αυτή τη δραστηριότητα.
Τι συμβουλές δίνετε στα παιδιά;
Κανέλλα: Τους εκπαιδεύουμε για το πώς
θα προστατεύουν τόσο τα προσωπικά τους
δεδομένα, όσο και την ιδιωτική ζωή των
άλλων. Εδώ το παράδειγμα έχει μέσα το
παράδοξο: Τους ζητάμε να μας δώσουν
τους ηλεκτρονικούς κωδικούς τους και,
όταν πολύ εύκολα μας τους δίνουν, τους
108
ζητάμε να μας δώσουν τα κλειδιά του
σπιτιού τους έτσι, ώστε το παράδειγμα να
μείνει στη μνήμη τους . Όπως αντιλαμβάνεστε, τα κλειδιά δεν τα δίνουν και σ’ αυτό
επάνω εμείς χτίζουμε… Ένας άλλος ιδιαίτερα σημαντικός στόχος είναι να καταφέρουμε να αποτρέψουμε τα παιδιά από την
υπερβολική ενασχόληση με το διαδίκτυο,
λέγοντάς τους ότι ο χρόνος τους θα πρέπει να είναι ισομερώς κατανεμημένος και
με τις άλλες τους δραστηριότητες. Επίσης
δίνουμε μεγάλη έμφαση στην προσοχή
που θα πρέπει να έχουν οι συνομιλίες
τους με αγνώστους. Αποτρέπουμε τους μικρούς μας φίλους στο να συναντώνται με
αγνώστους στον πραγματικό κόσμο. Για
όλα τα παραπάνω έχουμε δημιουργήσει
ένα δεκάλογο συμβουλών οι οποίες σε
συνεργασία με το εκάστοτε σχολείο πλαστικοποιούνται και τις αφήνουμε ως δώρο
στους μικρούς μαθητές, φεύγοντας από το
σχολείο. Αντίστοιχες οδηγίες έχουμε και
για τους γονείς των μαθητών τις οποίες
και αυτές τις αναρτούμε στον κεντρικό πινάκα ανακοινώσεων.
Τα παιδιά του δημοτικού έχουν
facebook; Δημήτρης: Επειδή το facebook
και γενικότερα οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν μπει για τα καλά στη ζωή
μας, είναι λογικό και η πλειοψηφία των
μικρών μας φίλων να έχουν γίνει μέρος
της νέας αυτής μόδας. Η πλειοψηφία των
μαθητών στις τάξεις που έχουμε επισκεφτεί μας αναφέρουν ότι είτε έχουν δικό
τους προφίλ σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης είτε μπαίνουν μέσα από τη σελίδα
κάποιου άλλου, για παράδειγμα του μεγαλύτερου αδερφού τους.
Πώς καταλαβαίνουμε ότι ένα παιδί έχει
εθιστεί στο διαδίκτυο; Κανέλλα: Πολλές
φορές ξεχνάνε να φάνε ή να φροντίσουν
τον εαυτό τους και έχουν χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Επίσης, πραγματικούς
φίλους δεν έχουν. Υποφέρουν από αϋπνία και μπορεί να γίνουν επιθετικοί >
«Τα παιδιά που έχουν
εθιστεί στο διαδίκτυο
πολλές φορές ξεχνάνε να
φάνε ή να φροντίσουν τον
εαυτό τους, έχουν χαμηλές
επιδόσεις στο σχολείο, δεν
έχουν, πραγματικούς φίλους,
υποφέρουν από αϋπνία και
μπορεί να γίνουν βίαιοι, αν
κάποιος τους στερήσει το
internet»
110
και ίσως βίαιοι, αν κάποιος τολμήσει να
τους στερήσει την αγαπημένη τους ενασχόληση. Όμως για να είμαστε δίκαιοι, θα
πρέπει να πούμε ότι δεν είναι λίγοι και οι
ενήλικες που εμφανίζουν τα ίδια σημάδια
εξάρτησης από το διαδίκτυο με τους εφήβους.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; Δημήτρης: Ακόμα και αν οι γονείς είναι «ψηφιακά αναλφάβητοι» και δεν γνωρίζουν πώς
να προστατεύσουν τα παιδιά τους, μπορούν όμως να βάλουν ένα όριο ως προς
τον αριθμό των ωρών που ασχολείται
το παιδί τους με τον υπολογιστή. Επίσης
μπορούν να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο, ώστε να μην
απομονώνεται το παιδί και να υπάρχει
έλεγχος, να χρησιμοποιήσουν ειδικά
φίλτρα, ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση
σε ακατάλληλες ιστοσελίδες (με πορνογραφικό υλικό, βία), να ενημερωθούν και
οι ίδιοι για θέματα του διαδικτύου και να
συζητάνε με τα παιδιά τους για τις διαδι-
κτυακές τους δραστηριότητες, όπως ακριβώς θα έκαναν και για οποιαδήποτε άλλη
δραστηριότητα. Σε καμία περίπτωση όμως
οι γονείς δεν θα πρέπει να δαιμονοποιήσουν το διαδίκτυο και να απαγορεύσουν
στα παιδιά τους να ασχολούνται με αυτό.
Αντίθετα θα πρέπει να τα εκπαιδεύσουν
για το πώς να το χρησιμοποιούν σωστά. Τ
Εάν ένας γονέας παρατηρήσει υπερβολική ενασχόληση του
παιδιού του με το διαδίκτυο, μπορεί να επικοινωνήσει στη Γραμμή Βοήθειας «ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ», στο τηλ. 800 11 800 15. Επίσης, μέσα
από τον www.saferinternet.gr, μπορεί να βρει απαραίτητες
πληροφορίες για την ορθή χρήση του internet, καθώς και συμβουλές σε περιπτώσεις υπερβολικής ενασχόλησης. Τέλος, στο
πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, μπορείτε να μπείτε στο blog
«Κοινωνικοί Λειτουργοί εν… τάξη» diadiktyopatra.blogspot.gr
και να μαθαίνετε την εξέλιξή της.
112
«Είμαι ο Τρόπος,
η Αλήθεια και η Ζωή»
Το θείο Πάθος στο σινεμά
Η πιο αμφιλεγόμενη, συναρπαστική, δραματική, διδακτική και
συνταρακτική ιστορία. Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου…
Η ζωή του Ιησού Χριστού. Τα θαύματα, οι διδαχές, η σταύρωση.
Η σταύρωση… Το σοκ των παιδικών μας χρόνων.
Η ανάσταση. Η ανάταξη του πληγωμένου ρομαντισμού μας. Και ποιος
άθεος, βαθιά θρησκευόμενος ή αγνωστικιστής δεν επηρεάστηκε
έστω και ξυστά από αυτήν τη μοναδική περιπέτεια; Η ανατροπή που
γέννησε την πίστη, αλλά και την αμφιβολία. Η σκληρότητα
που έφερε το πάθος, αλλά και το φανατισμό. Γαργάλησε τον
ανθρώπινο εγκέφαλο όσο τίποτα άλλο σε αυτό τον πλανήτη.
Γεννώντας αντιφάσεις, αντιθέσεις, προπαγάνδες και εκμεταλλευτές.
Μα η ζωή Του παραμένει
το πιο γνωστό, θαυμάσιο μυστήριο. Συνάμα, την πιο καθηλωτική
επεξήγηση της οντολογίας μας. «Είμαι ο Τρόπος, η Αλήθεια και η
Ζωή». Και το σινεμά δεν θα μπορούσε να μην την αναπαράγει.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο…
απο τHN ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ
O Βασιλεύς των Βασιλέων (1927)
Βωβό πάθος
Το αριστούργημα του βραβευμένου δημιουργού Cecil B. DeMille. Στιγμάτισε,
μεταξύ άλλων, την σπουδαία εποχή του
βωβού κινηματογράφου και αγαπήθηκε
από θεατές σε όλο τον κόσμο. Στο μεγαλύτερο μέρος της γυρισμένη στα στούντιο
της Αμερικής και με τη χαρακτηριστική
μουσική των Hugo Riesenfeld και Josian
Zuro προκαλεί ακόμα και σήμερα στην
περίλαμπρη πλέον εποχή του «επιστημονικού» ομιλούντος, δέος και συγκίνηση. Με
σκηνικά που εντυπωσιάζουν, ασύλληπτα
εφέ και σπαρακτικές ερμηνείες, η ταινία
αποτελεί αναμφίβολα ιστορική πηγή για
τους ερευνητές του Θείου Πάθους, όσο
και για τους παθιασμένους σινεφίλ.
Επιπλέον, στο πρόσωπο του H.B. Warner
θα βρει κανείς έναν Ιησού που όχι απλώς
πείθει, αλλά ζει ο ίδιος το δράμα -μέχρι
τουλάχιστον την αποκάλυψη του Robert
Powell. Η ταινία θεωρήθηκε έπος.
Il Vangelo secondo Matteo (1964)
Πάθος ανθρώπου;
Και στο αδυνατισμένο κορμί και τα ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή διαφαίνεται η βία της συλλογικής απιστίας, η ευαισθησία της διαφορετικότητας
και η ανωτερότητα της σοφίας.
Στοιχεία που αποδίδονται με προσεκτικά
κοντικά πλάνα και τη δυναμική της κινησιολογίας του Warner. Κάτι, που ούτως ή
άλλως ήταν αναγκαίο «καλό» στον βωβό.
Η σκηνή της σταύρωσης, ο Ιούδας που
ενίοτε κλέβει την παράσταση, αλλά και τα
μακρινά πλάνα με τα πλήθη να τρέχουν
εδώ και εκεί στο «άνοιγμα των ουρανών»
είναι ζωγραφική τέχνη.
Όσο για την αφίσα της ταινίας, αλλά και
την αρχική σκηνή με τη Μαρία Μαγδαληνή, δεν είναι και λίγα τα ερωτήματα που
θέτει διακριτικά ο DeMille για τη σημασία
της στη ζωή και τη δράση του Ιησού. Πιο
ορθά, τη σημασία της γυναίκας στο κοινωνικό όλον.
Πώς γίνεται να διατηρείς ζωντανή την
πίστη των χριστιανών, αμφισβητώντας
παράλληλα τα γεγονότα της ζωής του Ιησού; Ο Pier Paolo Pasolini είναι ίσως ο
μοναδικός δημιουργός που κατάφερε να
μεταδώσει την ιστορία του Χριστού σεβαστικά μεν, αλλά με τον στοιχειώδη υποκειμενισμό. Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
είναι μια ταινία που όλοι έχουμε ξεχωρίσει για τις ιδιαίτερα σιωπηλές στιγμές της,
αλλά και την έντονη δράση και φασαρία.
Ο Pasolini φρόντισε περίτεχνα να διχάσει,
άλλοτε παγώνοντας την κάμερά του και
άλλοτε κινώντας την με γρήγορους ρυθμούς, δημιουργώντας ανησυχία, αλλά και
προβληματισμό στον θεατή του.
Με πρωτότυπη μουσική του Luis Enrique
Bacalo, αλλά και πολλές ακόμη από Μπαχ
ή Μότσαρτ, η ταινία είναι μια ιδιαίτερη
σινεματική εκδοχή που εκφράζει το Θείο
Πάθος, απομονώνοντάς το ελάχιστα >
113
από το σήμερα. Θα μπορούσαμε να πούμε
πως κάπου εκεί ανάμεσα στα κοστούμια
της εποχής και το άσπρο-μαύρο του πράγματος, βλέπουμε έναν μοντέρνο νέο να
υποφέρει για αυτά που πιστεύει. Φυσικά, η
εμφάνιση του Enrique Irazoqui συμβάλλει
κατά πολύ σε αυτή τη διαπίστωση. Ίσως
η σχετικά καλλωπισμένη του όψη και τα
σκούρα μαύρα μάτια του να παίζουν λιγάκι με την εικόνα του Χριστού που έχουμε
συνήθως. Και αυτό καμιά φορά αρκεί, για
να «δυσπιστήσουμε» απέναντι στη θεϊκή
υπόσταση του πρωταγωνιστή.
Ο Pasolini βέβαια δεν προγραμμάτισε αυστηρά την τεχνική της σκηνοθεσίας του,
αλλά το υποσυνείδητο ενός αμφισβητία
συχνά οδηγεί σε συγκεκριμένες αναπαραστάσεις και αφηγήσεις. Η ελαφριά αντιπαράθεσή του με τις αρχετυπικές εικόνες
του Ιησού, αλλά και του Ιούδα, διαβάζεται
με πολύ «μικρά γράμματα», ενώ οι σχεδόν
ντοκυμαντερίστικες λήψεις του σε απωθούν από την αίσθηση του μεγαλείου ή
114
του ανεξήγητου που συνδέονται με την
εικόνα του Θεανθρώπου. Με άλλα λόγια,
αισθάνεσαι το πάθος ενός φωτισμένου
ανθρώπου περισσότερο από αυτό ενός
ανώτερου διδασκάλου με το διαπεραστικό
βλέμμα.
H Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου (1965)
Λαμπερό πάθος
Το Θείο Πάθος στην πιο υψηλή αισθητική του. Ναι. Αν για κάτι φημίζεται αυτή η
ταινία, είναι γιατί δε ξεφεύγει ούτε στο ελάχιστο από τις χλιδές του παλιού χολιγουντιανού σινεμά. Μία από τις ακριβότερες
υπερπαραγωγές της ιστορίας, με σκηνοθέτη τον George Stevens, δεν θα μπορούσε
να λείψει από τα Όσκαρ με 5 υποψηφιότητες. Παρόλο ότι η αρχική διάρκεια της
ταινίας κόπηκε και ράφτηκε περίπου 3-4
φορές, οι 3 τελικά ώρες φαίνονται και
πάλι υπερ-αρκετές για την αφήγηση της
ιστορίας, καθώς το κεντρικό πρόσωπο
–που είναι και το κεντρικό σημείο ταύ-
τισης–, ο Max Von Sydow, στο ρόλο του
Χριστού, δεν πείθει αρκετά.
Ασύγκριτη φωτογραφία, εκπληκτικά χρώματα, ένας Charlton Heston ως Ιωάννης
Βαπτιστής να μας κερδίζει μεμιάς. Αλλά
με κάθε επιφύλαξη, μπορούμε να πούμε
πως η καλλιτεχνική επιμέλεια της ταινίας
υπερτερεί της συναισθηματικής δυναμικής
και τα πάθη του Ιησού δεν τσαλακώνουν
και τόσο τον πρωταγωνιστή, ο οποίος και
παραμένει «Βρετανός αριστοκράτης» μέχρι και την τελευταία σκηνή. Όμως ως η
ωραιότερη ιστορία του κόσμου, την οποία
διδάσκονται και παιδιά, δεν θα ήταν ωφέλιμο να ασχημύνει για ευνόητους λόγους.
Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (1973)
Το απόλυτο πάθος…
Είναι λυπηρό να πρέπει να περιοριστούμε
σε λίγες μόνο παραγράφους για αυτό το
μοναδικό εγχείρημα. Όσα χρόνια και αν
περάσουν, αποτελεί τη μόνη εκφορά της
ζωής του Χριστού που ανακυκλώνεται
και ανακυκλώνεται μέχρι να κουράσει. Η
αδιαφιλονίκητη όμως επιτυχία της βρίσκει
ακόμα και σήμερα φανατικούς οπαδούς
και θεατές, που δεν λένε να διαχωρίσουν
το αληθινό πρόσωπο του Ιησού από
αυτό του πρωταγωνιστή Robert Powell. O
Ζeffirelly έβαλε σίγουρα τα δυνατά του.
Η βαθιά ατμοσφαιρική μουσική του
Maurice Jarre μεταφέρει με τρομακτική
ακρίβεια την κλιμάκωση των συναισθημάτων μας. Τη χαρά, την ανυπομονησία,
το ενδιαφέρον, το σοκ, το θρήνο. Η μίνι
σειρά κέρδισε το μυαλό μας σε όλα τα
επίπεδα. Cast, απόδοση, στιλ. Όλα άψογα
και πειστικά. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια
διήρκησαν τα γυρίσματα. Στις τοποθεσίες
του Μαρόκου και της Τυνησίας, οι Άγιοι
Τόποι… Η φτώχεια και οι κακουχίες
της εποχής δίνονται τέλεια στα πρόσωπα
όλων των ηθοποιών, ενώ ο πρωταγωνιστής μπαίνει στα βαθιά του ρόλου. Με
φυσιογνωμία που σε τίποτα δεν διαφέρει
από τις γραμμές και τις γωνίες της περίφημης «Ιεράς Σινδόνης», ο Robert Powell
είναι ανεπανάληπτος. Ποτέ ξανά μια σειρά
δεν θεωρήθηκε τόσο κινηματογραφική
και ρεαλιστική. Ακόμα και σήμερα στο
άκουσμα «Ιησούς» το πρόσωπό του είναι
το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό.
Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Κάποια στιγμή κοιτάζοντας στον καθρέφτη, αναγνώρισα στο
είδωλό μου τον Ιησού. Μου φάνηκε ότι
είδα την εικόνα που έχει ο καθένας από
εμάς γι' Αυτόν, όταν προσπαθούμε να Τον
φανταστούμε. Την εικόνα που έχω συγκρατήσει από παιδί. Πραγματικά ελπίζω
στο μνημόσυνό μου να με θυμούνται και
να με αποκαλούν όλοι ως “τον άνθρωπο
που υποδύθηκε τον Ιησού”».
φισβήτησης. Ο Ιησούς είναι ένας γνήσιος
επαναστάτης, ένας χίπις, ένας διαφορετικός
νέος που μάχεται κατά του κατεστημένου.
Στόχος του Webber λοιπόν δεν ήταν να
αλλοιώσει την εικόνα Του, αλλά να την
εκσυγχρονίσει.
Ακούγοντας αυτό το «σταυρώστε Τον»
ως ομόφωνη κραυγή, σοκαριζόμαστε με
την ανθρώπινη ηδονή για το σαδισμό,
τη βία, την αδικία. Βιώνουμε αντίστοιχα
το αναπάντεχο πάθος της σατανικής μας
φύσης. Με την Yvonne Elliman στο ρόλο
της Μαγδαληνής, μια γρήγορη Yoko Ono
διαπερνάει τη σκέψη μας, ενώ στα μάτια
του Ted Neely κάτι από John Lennon…
Nα φωνάζουν μαζί «ο πόλεμος τελείωσε»,
αλλά με άλλα λόγια… Ουάου.
TΕΤΕΛΕΣΘΑΙ
Μεγάλη Εβδομάδα, μεγάλες ταινίες, μεγάλα πάθη. Αυτές οι μέρες είναι η μοναδική
μας ευκαιρία να ζήσουμε και πάλι τη
θρησκευτικότητα μιας τόσο σημαντικής
ιστορίας. Να προβληματιστούμε, να συγκινηθούμε, να πιστέψουμε. Με τον έναν
ή τον άλλο τρόπο... Τι σημασία έχει; Μία
είναι η πίστη.
Δεν ξεχνάμε ακόμα τον Τελευταίο Πειρασμό (1988)
του Μάρτιν Σκορτσέζε και τα Πάθη (2004) του Μελ
Γκίμπσον. Ταινίες που με τη σειρά τους, έφεραν τα
πάνω-κάτω στο σινεμά και τη σημασία του.
Πολλές είναι επίσης οι κινηματογραφικές απεικονίσεις ηρώων που δεν υποδύονταν ξεκάθαρα τον
Ιησού, αλλά ως ένα μεγάλο βαθμό τον συμβόλιζαν.
Καλό παράδειγμα είναι η ταινία Powder (1995). Τ
Jesus Christ Superstar (1973)
Ροκ πάθος
Ουάου. Το επιφώνημα που προκύπτει
από τη θέασή της. Η μεταφορά της ροκ
όπερα του Lloyd Webber στη λευκή οθόνη από τον Norman Jewison είναι το πιο
ανατρεπτικό, επαναστατικό και –για κάποιους–βλάσφημο εγχείρημα. Τι να πρωτοσυγκρατήσει κανείς από αυτή την ταινία;
Tον φανταστικό Ted Neely ως Ιησού,
τον funky αφρο-Αμερικανό Ιούδα Carl
Anderson ή τα αξεπέραστα ντυσίματα; Η
ροκ εκδοχή μιας ιστορίας που διασκευάστηκε, για να ταιριάξει με τις ιδέες και την
ντίσκο διάθεση των seventies.
Θεωρήθηκε το «βιβλίο του Ιούδα», η ρηχή
έκφραση των παθών του Ιησού και προκάλεσε αντιδράσεις από θρησκευτικές
ομάδες σε όλο τον κόσμο, όπως και στην
Ελλάδα. Χορός, κέφι, σεξουαλικότητα,
έμπνευση, απελευθέρωση. Οι έννοιες που
κάνουν το Θείο Πάθος ισχυρότερο, πιο
ζωντανό, πιο κοντά στην εποχή της αμ115
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΟΡΜΗ
Στη νέα εποχή
Στην εποχή όπου η παιδεία και η εκπαίδευση οφείλει
να διαμορφώνει και τον τρόπο σκέψης των νέων ανθρώπων,
με τους απλούς κώδικες που ορίζουν η κατανόηση
των νέων δεδομένων και η επίλυσή τους, ο εκπαιδευτικός
οργανισμός ΟΡΜΗ είναι παρών.
Σ
την τριαντάχρονη πορεία της η
ΟΡΜΗ έχει εκπαιδεύσει χιλιάδες
πατρινούς και πατρινές και έχει
οριοθετήσει με τις πρωτοπόρες εκπαιδευτικές της προτάσεις τη φροντιστηριακή
παράλληλη παιδεία.
Τα εκπαιδευτήρια που διαθέτει τόσο στον
διευρυμένο πλέον δήμο Πατρέων, όσο
και στην ευρύτερη περιοχή σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο για την ελληνική
οικογένεια, καταθέτουν οικονομικά πακέτα μαθημάτων που οδηγούν στη σίγουρη
επιτυχία των μαθητών.
Τα μοναδικά ποσοστά επιτυχίας των υποψηφίων σε εισαγωγές σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ και
σε σχολές πρώτης επιλογής έχουν εδραιώσει τον εκπαιδευτικό οργανισμό ΟΡΜΗ
στις πρώτες θέσεις της παράλληλης εκπαίδευσης στη δυτική Ελλάδα.
Η νέα ΟΡΜΗ, διαμορφώνοντας, με την
εμπειρία των τριών δεκαετιών από την
ίδρυσή της, νέα εκπαιδευτικά φροντιστη-
116
ριακά μοντέλα, προτείνει στους μαθητές
και στις οικογένειές τους ολοκληρωμένα
προγράμματα σπουδών σε πολύ χαμηλές
τιμές με εκπτώσεις που φθάνουν στο 50%
των διδάκτρων.
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και η
εκδοτική παρουσία του εκπαιδευτικού
οργανισμού ΟΡΜΗ, με εκδόσεις βιβλίων μαθημάτων που διανέμονται δωρεάν
στους μαθητές. Ήδη κυκλοφόρησαν τα
δυο πρώτα βιβλία που αναφέρονται τόσο
στη θετική και τεχνολογική κατεύθυνση,
όσο και στη θεωρητική και είναι επίκαιρα
για τις επαναλήψεις των υποψηφίων. Το
βιβλίο «Μαθηματικά – Επαναληπτικά θέματα» του Χριστόδουλου Λιτζερίνου και
το βιβλίο «Ιστορία Γ' λυκείου θεωρητικής
κατεύθυνσης, Πηγές και Φωτογραφίες του
βιβλίου - Λυμένες πηγές Πανελληνίων»
του Γιώργου Κουφογιώργου.
Για αυτές τις εκδόσεις οι συγγραφείς δήλωσαν:
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΛΙΤΖΕΡΙΝΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Χ. ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΣ
Η μαθηματική σκέψη διαμορφώνει μοναδικά τον άνθρωπο και επίκαιρα δίνει
λύσεις στα προβλήματα του παρόντος.
Η μακροχρόνιά μου εμπειρία από τις
φροντιστηριακές αίθουσες και η επιστημονική συνδρομή των συναδέλφων μαθηματικών στον εκπαιδευτικό οργανισμό
ΟΡΜΗ μού έδωσαν τη δυνατότητα να
συνθέσω αυτό το βιβλίο.
Είναι μεγάλη η χαρά μου, καθώς βλέπω
τυπωμένους αυτούς τους μαθηματικούς
κώδικες που θα κάνουν πιο εύστοχη την
επανάληψη των μαθητών και θα συμβάλουν στην εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και
ΑΤΕΙ. Η μεγάλη αποδοχή από τους μαθητές και ο τρόπος υποδοχής του από τη
μαθηματική κοινότητα μου έχουν δώσει
δύναμη και ήδη έχει αρχίσει η συγγραφή
του δεύτερού μου βιβλίου, που θα συμβάλει στην κατανόηση εννοιών της μαθηματικής σκέψης.
Η ενασχόλησή μου με την Ιστορία ξεκινά
από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να
ακούει τις διηγήσεις των γονέων μου για
τα γεγονότα του παρελθόντος μας. Όλα
αυτά τα χρόνια στις αίθουσες προσπάθησα να ανταποκριθώ από το μετερίζι
του εκπαιδευτικού στις απαιτήσεις που
προβάλλουν τα παιδιά απέναντι σε ένα
μάθημα που πολλοί παράγοντες έχουν
απαξιώσει. Το βιβλίο μου γράφτηκε κατ’
ουσίαν από τα παιδιά· στις δικές τους
απορίες φιλοδοξεί να δώσει λύση. Γράφτηκε ακόμη μετά από γόνιμο διάλογο
με αξιόλογους συναδέλφους στον εκπαιδευτικό οργανισμό ΟΡΜΗ, τους οποίους
ευχαριστώ για τις πολύτιμες υποδείξεις,
απόψεις και ιδέες. Αν το βιβλίο βοηθήσει
τα παιδιά να πετύχουν τους στόχους τους,
η ικανοποίηση θα είναι μεγάλη. Αν, επιπροσθέτως, τα κάνει να αγαπήσουν την
Ιστορία, θα είμαι ευτυχής.
117
Καλάβρυτα
Ιδανική επιλογή απόδρασης
για κάθε εποχή
118
Ζήστε το όνειρό σας στα Καλάβρυτα.
Κοντά στη φύση, στην ιστορία, στα σημαντικά μνημεία και αξιοθέατα του τόπου μας, κάθε εποχή, κάθε στιγμή, τα
Καλάβρυτα αποτελούν μια οικονομική
απόδραση για τα Σαββατοκύριακα και τις
γιορτές.
Τώρα την άνοιξη, αλλά και το καλοκαίρι,
το φθινόπωρο, και το χειμώνα δοκιμάστε
και προμηθευτείτε τα αγνά, ονομαστά προϊόντα, απολαύστε τις εξαίρετες υπηρεσίες
διαμονής, νιώστε τις φθηνές μας τιμές.
ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Τηλ.: 26920 22390 - Fax : 26920 23330
E-mail: dimos.kalavriton@1363.syzefxis.gov.gr - http://www.kalavrita.gr
ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Τηλ.: 26920 24451-2 - E-mail: mail@kalavrita-ski.com
http://www.kalavrita-ski.gr
ΣΠΗΛΑΙΟ ΛΙΜΝΩΝ ΚΑΣΤΡΙΩΝ
Τηλ.: 26920 31001 - Fax : 26920 31588
E-mail: kastcave@otenet.gr - http://www.kastriacave.gr
ΕΝΩΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ & ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ
ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ (Ε.Ξ.Τ.ΚΑ)
Fax: 2692023009
E-mail: info@kalavrita-hotels.gr
http://www.kalavrita-hotels.gr
119
Καλώς ήρθατε στην Πάτρα.
Και καλώς να συνεχίσετε τις μετακινήσεις σας
«Αυτή είναι η δουλειά μας!»
«Είμαστε η Avis Rent a Car.
Θέτουμε στη διάθεσή σας τον Avis Σταθμό Ενοικίασης της πόλης.
Κάθε ανάγκη σας, φροντίδα μας.
Σας καλύπτουμε
• τα εταιρικά σας ταξίδια
• μετακινήσεις του Σαββατοκύριακου, για δουλειά ή αναψυχή (ή και τα δύο)
• διακοπές, μικρές ή μεγαλύτερες
• ενοικίαση αυτοκινήτου με τον μηνα, για εταιρείες ή μεμονωμένα πρόσωπα, νομικά ή φυσικά
• αντικατάσταση οχήματος λόγω απρόοπτου προβλήματος
120
120
Δ
εν είναι το μόνο που κάνουμε για
σας. Σας ενδιαφέρει μια μακροχρόνια μίσθωση;
Εχουμε ελκυστικές προτάσεις που μπορεί
να σας συμφέρουν εξαιρετικά. Ο τομέας,
άλλωστε, είναι ατού μας, κι αυτό γιατί:
• η Avis έχει μακρά εμπειρία και παράδοση στη διάθεση εταιρικών αυτοκινήτων
•το πρόγραμμα προβλέπει σταθερό μηνιαίο μίσθωμα, χωρίς δέσμευση κεφαλαίου, με το πρόσθετο πλεονέκτημα της
φοροαπαλλαγής.
Συμβουλευθείτε τους συνεργάτες μας. Ξέρουν άριστα το αντικείμενο και μπορούν
να βρουν τη λύση που ταιριάζει στις ανάγκες ή το στυλ σας.
Σας ενδιαφέρει να αγοράσετε αυτοκίνητο σε ιδιαίτερα προνομιακή τιμή; Στα
πλεονεκτήματα αγοράς μεταχειρισμένων
αυτοκινήτων από την Avis, συγκαταλέγο-
νται η ηλικία των οχημάτων, η καλή μηχανολογική τους κατάσταση, οι ιδιαίτερα
ελκυστικές τιμές, αλλά και η ποικιλία των
διαθέσιμων προς πώληση μοντέλων.
H AVIS δεν έχει μυστικά. Εχει μια απλή,
αλλά σταθερή φιλοσοφία. Να ικανοποιεί
τις ανάγκες των πελατών της. Να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να προσαρμόζεται
σ’ αυτές. Να παρέχει διαρκώς υπηρεσίες
υψηλής ποιότητας και αξίας. Με αυτόν τον
τρόπο, διασφαλίζουμε την ηγετική μας
θέση στον κλάδο και ενδυναμώνουμε
καθημερινά την πίστη και την εμπιστοσύνη των πελατών μας. Γι’αυτό και έχουμε
γράψει στο κοντέρ χιλιάδες μίλια και πολλές δεκαετίες. Και συνεχίζουμε, χάρη σε
σας, για σας.»
Υποκατάστημα Πάτρας
Κωνσταντίνος Δ. Πέττας
Γραφεία: 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ(ΚΑΡΟΛΟΥ)16,26223 ΠΑΤΡΑ,Τ:2610275547,ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΑΡΑΞΟΥ • ΕΚΘΕΣΗ: ΝΕΟ ΠΑΤΡΩΝ-ΑΘΗΝΩΝ 42,ΠΑΤΡΑ,Τ:2610437302, patra-dt@avis.gr
121
Προσωποποιημένη εξυπηρέτηση και
ολοκληρωμένες υπηρεσίες για τις επιχειρήσεις
από τον ΟΤΕ και την COSMOTE
Με επίκεντρο τη σύγχρονη επιχείρηση, ο ΟΤΕ και η COSMOTE
προσφέρουν ολοκληρωμένες λύσεις επικοινωνίας μέσα από ένα
οργανωμένο δίκτυο προσωποποιημένης εξυπηρέτησης, το οποίο βρίσκεται
καθημερινά σε επαφή με τους επαγγελματίες της νοτιοδυτικής Ελλάδας.
Ο Κωνσταντίνος Κουστένης, υποδιευθυντής στον τομέα των επιχειρησιακών
πελατών στη δυτική Ελλάδα, ο Σπύρος Γεωργίου, ομαδάρχης πωλήσεων,
και οι επιχειρησιακοί σύμβουλοι νομού Αχαΐας, Βασίλης Μανιάτης και
Γιάννης Λουζιώτης, είναι τα πρόσωπα που σίγουρα αρκετοί επιχειρηματίες
της περιοχής έχουν γνωρίσει και συνεργαστεί στενά.
124
Οικονομικές λύσεις
επικοινωνίας για επιχειρήσεις
Η
εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων
που επιλέγουν προϊόντα και
υπηρεσίες από τον ΟΤΕ και
την COSMOTE είναι προσωποποιημένη,
με την καθιέρωση ενός οργανωμένου
δικτύου συνεργατών που είναι στη διάθεση των επιχειρήσεων σε καθημερινή
βάση. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται
καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των
αναγκών επικοινωνίας κάθε επιχείρησης,
ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται η παραγωγικότητά της.
Η επιλογή των καταλληλότερων τηλεπικοινωνιακών λύσεων για τις ανάγκες
της κάθε επιχείρησης πραγματοποιείται
καλύτερα μέσα από την προσωποποιημένη εξυπηρέτηση. Σε κάθε επιχείρηση
αντιστοιχεί πλέον ένας εκπρόσωπος πωλήσεων (account manager), που έχει τη
δυνατότητα να την επισκέπτεται, για να
προτείνει τις λύσεις που ταιριάζουν καλύτερα στις δικές της ανάγκες, και ένας εκπρόσωπος εξυπηρέτησης (account agent),
που μπορεί να εξυπηρετεί τηλεφωνικά
την άμεση διεκπεραίωση όλων των αιτημάτων της.
Το προσωποποιημένο δίκτυο εξυπηρέτησης του ΟΤΕ και της COSMOTE απαρτίζεται από στελέχη με μεγάλη τηλεπικοινωνιακή τεχνογνωσία, τα οποία στέκουν καθημερινά στο πλευρό των επιχειρήσεων και
φιλοδοξούν να αποτελέσουν το μόνιμο
συνεργάτη τους, αναπτύσσοντας μαζί τους
σχέση εμπιστοσύνης.
Μέσα από την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών και προσπαθώντας να συμβαδίζουν
με τις παγκόσμιες εξελίξεις στο χώρο της
πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών,
ο ΟΤΕ και η COSMOTE σχεδιάζουν και
προσφέρουν στις επιχειρήσεις μια μεγάλη
ποικιλία λύσεων που προσαρμόζονται
κάθε φορά στις ειδικές ανάγκες τους ή
που δημιουργούνται κατόπιν απαίτησής
τους.
ΟΤΕ Business Double Play: Η οικογένεια των
προγραμμάτων OTE Business Double Play απευθύνεται σε όσες επιχειρήσεις αναζητούν ταυτόχρονα απεριόριστη σταθερή τηλεφωνία και επικοινωνία από σταθερά προς ενδοεταιρικά κινητά, αλλά
και πρόσβαση και παρουσία στο internet σε ιδιαίτερα συμφέρουσες τιμές. Ανάλογα με τις ανάγκες
των επιχειρήσεων, ο ΟΤΕ θέτει στη διάθεσή τους τα
προγράμματα OTE Business Double Play και OTE
Business Double Play με ενδοεταιρικά κινητά.
«Η επιχείρησή σου.gr»: Με την πρωτοποριακή
πρωτοβουλία «η επιχείρησή σου.gr» ο ΟΤΕ δίνει
τη δυνατότητα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε
μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες να προωθήσουν την επιχείρησή τους στο
internet, εύκολα, γρήγορα και εντελώς δωρεάν για
έναν ολόκληρο χρόνο. Μέσα από το ειδικά σχεδιασμένο site www.yourbusiness.gr και με τη χρήση
απλών εργαλείων, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση
μπορεί να δημιουργήσει το site ή το ηλεκτρονικό
κατάστημά της, επιλέγοντας την ηλεκτρονική διεύθυνση (url/domain) που επιθυμεί. >
125
Το site ή το ηλεκτρονικό κατάστημα φιλοξενείται
δωρεάν για ένα χρόνο στις ασφαλείς υποδομές
του ΟΤΕ.
OTE Business Cloud: Για την ελαχιστοποίηση
παραδοσιακά υψηλών δαπανών αγοράς και
συντήρησης της υλικοτεχνικής υποδομής των επιχειρήσεων, ο ΟΤΕ προτείνει το ΟΤΕ Business Cloud
που αποτελεί ολοκληρωμένη λύση για υπηρεσίες
παροχής υπολογιστικής ισχύος (infrastructure-asa-service), όπως cloud servers & virtual servers,
και υπηρεσίες παροχής υποδομών συνεργασίας
(communication-as-a-service), όπως e-mail &
collaboration solutions. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες γίνεται με ασφάλεια από παντού και ανά πάσα
στιγμή, χωρίς να απαιτείται κάποια εγκατάσταση
ή αγορά εξοπλισμού, ενώ δίνεται η δυνατότητα
απόκτησης της συνήθως ακριβής υψηλής διαθεσιμότητας με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους και με
συγκεκριμένα επίπεδα ποιότητας παροχής υπηρεσίας (SLA).
ΟΤΕ Unified Communication Box: Η καινοτόμος
126
«all-in-a-box» υπηρεσία του ΟΤΕ προσφέρει, για
πρώτη φορά στην Ελλάδα, ip τηλεφωνικά κέντρα
με ενσωματωμένο ένα μεγάλο σύνολο ευκολιών
και ολοκληρωμένες λύσεις για απομακρυσμένη
διαχείριση των τηλεπικοινωνιακών σας αναγκών.
Σε σύγκριση με ένα συμβατικό τηλεφωνικό κέντρο, η υπηρεσία συμβάλλει στην αναβάθμιση του
εργασιακού σας περιβάλλοντος και, κυρίως, στην
αισθητή μείωση αρχικών δαπανών τηλεπικοινωνιακής επένδυσης, ενώ διατίθεται εμπορικά με το
μοντέλο «pay-as-a-service».
COSMOTE BUSINESS απεριόριστα με internet:
Πρόκειται για μία ολοκληρωμένη λύση επικοινωνίας για την επιχείρηση που θέλει να μειώσει τα
έξοδά της, εξασφαλίζοντας απεριόριστη επικοινωνία μεταξύ ενδοεταιρικών κινητών, αλλά και με όλα
τα σταθερά και όλη την COSMOTE, ενώ παράλληλα
προσφέρει δωρεάν χρόνο ομιλίας προς άλλα δίκτυα και δωρεάν MB για πλοήγηση στο διαδίκτυο
από το κινητό.
COSMOTE Traveller: Η υπηρεσία COSMOTE
Traveller απευθύνεται σε όσους ταξιδεύουν συχνά
εκτός Ελλάδας και επιθυμούν να χρησιμοποιούν το
δωρεάν χρόνο ομιλίας που προσφέρουν τα επαγγελματικά προγράμματα COSMOTE BUSINESS
και στο εξωτερικό. Η υπηρεσία μπορεί να ενεργοποιηθεί δωρεάν, χωρίς να προϋποθέτει μηνιαίο
πάγιο, με μία χαμηλή επιπλέον χρέωση ανά κλήση
ανάλογα με τη χώρα που βρίσκεστε.
Cost Control & Εxtra Πακέτα:
Η υπηρεσία Cost Control δίνει τη δυνατότητα αυτόματης δωρεάν ενημέρωσης, κάθε φορά που συμπληρώνεται το 80% της δωρεάν ενσωματωμένης
χρήσης του προγράμματος (σε χρόνο, μηνύματα ή
MB). Στην περίπτωση που ο εταιρικός χρήστης έχει
καταναλώσει το διαθέσιμο υπόλοιπο του προγράμματός του, μπορεί να συνεχίσει να επικοινωνεί
οικονομικά, επιλέγοντας ένα από τα extra πακέτα
φωνής ή mobile internet.
Στη διάθεση των επιχειρήσεων είναι τα ενημερωμένα site του
ΟΤΕ (www.ote.gr) και της COSMOTE (www.cosmote.gr), όπως επίσης τα τηλεφωνικά κέντρα 13818 (εξυπηρέτηση εταιρικών πελατών ΟΤΕ) και 13839 (εξυπηρέτηση εταιρικών πελατών COSMΟΤΕ).
ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΡΛΑΦΕΚΑ
Διά-γνωση σε τεχνολογία αιχμής
Η κλασική ακτινολογία την οποία υπηρετεί με επιτυχία από το 1980
ο ακτινολόγος Ιατρός Τρύφων Μαρλαφέκας συνενώθηκε
με την άρτια επιστημονική κατάρτιση του ακτινοδιαγνώστη υιού του,
Δημήτριου Μαρλαφέκα.
128
Στο σύγχρονα εξοπλισμένο νέο ακτινοδιαγνωστικό κέντρο
παρέχονται υπηρεσίες υψηλού επιπέδου που συνδυάζουν την
πείρα με την εξειδικευμένη γνώση.
Ακτινογραφίες (ψηφιακές - αναλογικές)
Υπέρηχοι (σώματος - μαλακών μορίων - μαστών - θυρεοειδούς)
Triplex αγγείων (έγχρωμο)
Μαστογραφίες (ψηφιακές - αναλογικές)
Μέτρηση οστικής πυκνότητας
Ψηφιακή πανοραμική γνάθων
Ακτινογραφίες κατ’ οίκον (ψηφιακές - αναλογικές)
Μαιζώνος 94, Πάτρα 26221, τ. 2610 271333
marlafekas.radiology@gmail.com
129
Planet, το πρώτο πολυκατάστημα
πατρινών συμφερόντων
ΚΡΟΝΟΣ Ν. ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ ΑΕΒΕ
Να σέβεσαι τους ανθρώπους και
να μαθαίνεις αδιάκοπα
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη» είχε πει
ο Οδυσσέας Ελύτης και στον επιχειρηματικό κόσμο
η επιτυχία έρχεται από τη σκληρή δουλειά, τη θέληση και την
επιμονή στον στόχο σου.
130
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Τα εγκαίνια του 5ου καταστήματος
στο Σκαγιοπούλειο το 1988
Κάτω Αχαΐα, 1958. Ο Νίκος Καρακίτσος στο
κατάστημα του Αθ. Ρέλλου, το πρώτο του αφεντικό
«Γ
ια να πετύχεις κάτι σε αυτή τη
ζωή, πρέπει να σέβεσαι την κοινωνία, τον άνθρωπο και βέβαια
να μη σταματάς ποτέ να μαθαίνεις» μας
λέει ο κ. Νίκος Καρακίτσος και συμπληρώνει πως «Όλα αυτά βέβαια έγιναν με
πολύ κόπο, αγώνα και πολλές δυσκολίες
οι οποίες είναι κι αυτές μέσα στο πρόγραμμα, στη ροή της δουλειάς.
Αλλά και με ένα σωστό επιτελείο που σε
κάθε περίπτωση είναι απαραίτητος κανόνας. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα
κατάφερνα χωρίς την πίστη μου στο Θεό
και τη βοήθειά του. Επίσης, σημαντικό
ρόλο έπαιξαν και οι δικοί μου άνθρωποι
με τη συμμετοχή και συμπαράστασή τους
που ήταν ένα μεγάλο στήριγμα».
Η οικογένεια ΚΡΟΝΟΣ σε εκδήλωση
κοπής της πίτας
1958: Τα πρώτα βήματα του Νίκου Καρακίτσου
έγιναν στην Κάτω Αχαΐα.
1968: Ανοίγει κατάστημα εδώδιμων και οικιακών στη Γερμανού 97.
1981: Δημιουργεί το πρώτο Super Market ΚΡΟΝΟΣ στην οδό Γ’ Ορειβατικού.
1987: Η εταιρεία αριθμεί 3 καταστήματα, αφού
προστίθενται άλλα δύο:
Super Market ΚΡΟΝΟΣ στην οδό Ιωνίας
122 και στην Κανακάρη 106 – 108
1994: Η εταιρεία αριθμεί 5 καταστήματα με το
άνοιγμα του Super Market ΚΡΟΝΟΣ στη
Γούναρη 36 & Κανακάρη.
1997: Συνεργάζεται με τον Αλέκο Καρκούλια και
προχωρούν στη λειτουργία της τυροκομικής μονάδας ΧΕΛΜΟΣ Α.Ε., που εξαπλώνεται σε μια ιδιόκτητη έκταση 50.000 τ.μ.
στο Σανταμέρι Αχαΐας.
2005: Επεκτείνεται και στο χώρο των παιχνιδιών
με το πολυκατάστημα “PANDA”, κοσμώντας την εμπορική κίνηση της Οβρυάς.
2009: Δημιουργεί ένα δίκτυο franchise με καταστήματα στην πόλη της Πάτρας.
2009: Δημιουργεί το πρώτο πατρινών συμφερόντων εμπορικό κέντρο στην πόλη,
το PLANET στη N.E.O. και μαζί με αυτό
ανοίγει και το δεύτερο πολυκατάστημα
παιχνιδιών “PANDA”.
2013: Η εταιρεία φέτος αριθμεί:
• 16 καταστήματα ΚΡΟΝΟΣ
• 3 καταστήματα franchise
• 330 άτομα προσωπικό (ο Όμιλος)
• 47 εκατομμύρια € τζίρο (ο Όμιλος)
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ
Για τον όμιλο επιχειρήσεων ΚΡΟΝΟΣ Ν.
ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ ΑΕΒΕ η μεγαλύτερη επένδυση δεν είναι άλλη από το ανθρώπινο
δυναμικό της, το οποίο αποτελεί την κινητήριο δύναμη της ανάπτυξης και εξέλιξής
της. Γι’ αυτό και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση
και προσοχή στη διατήρηση αρμονικών
και αξιοκρατικών σχέσεων. Δίνουν μεγάλη προσοχή στο ανθρώπινο δυναμικό,
για αυτό και αναζητούν συνεργάτες με
αρχές, ήθος και αξίες, όπως η ακεραιότητα,
η συνέπεια, η αφοσίωση, η δημιουργική
σκέψη και η επαγγελματική ευσυνειδησία.
Δεν υπάρχει το εγώ, αλλά το εμείς, όπως
μας λένε. Και για αυτούς προτεραιότητα
κάθε μέρα στη δουλειά τους είναι να τα
αντιμετωπίζουν όλα σαν οικογένεια. Βασική τους επιδίωξη όπως μας είπαν είναι
ΜΙΑ: να λειτουργούν με αίσθημα ευθύνης,
ειλικρίνειας και συνέπειας απέναντι στους
πελάτες, ώστε να παραμένουν η πρώτη
τους επιλογή. >
131
Εν καιρώ κρίσης, οι καταναλωτές επιλέγουν προσεκτικά πού ξοδεύουν τα χρήματά τους. Για αυτό
και η οικογένεια του ΚΡΟΝΟΥ επιλέγει να συνεργαστεί με τοπικούς προμηθευτές που παράγουν
υγιεινά και ποιοτικά προϊόντα, διότι, όπως πολύ
καλά γνωρίζουν –χάρη στην πολύχρονη πείρα
τους–, στη συνείδησή των πελατών το παραδοσιακό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ποιότητα.
Επισκεφτήκαμε λοιπόν το εργαστήριο της κας
Μαρίας Νικολοπούλου, στην Κάτω Αχαΐα, η οποία
συνεργάζεται με τα σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ, όπου
με μεράκι και πίστη στην παράδοση παρασκευάζει
ζυμαρικά τα οποία αποτελούν πάντα μια υγιεινή
διατροφή για όλες τις ηλικίες.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΥΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ιδιοκτήτης του αγροκτήματος «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ»
«H “Ελληνική Γη” έκανε τα πρώτα της
βήματα το καλοκαίρι του 2012 ως μονάδα
παραγωγής λαχανικών με την ιδεολογία
να καταργήσει τους μεσάζοντες. Τα σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ μάς στήριξαν από
την πρώτη στιγμή και χάρη σε αυτούς
αυξήσαμε την παραγωγή μας. Εννέα μήνες
μετά συνεχίζουμε να παράγουμε ολόφρεσκα προϊόντα άριστης ποιότητας σε χαμηλές τιμές και οι δουλειές μας πηγαίνουν
πολύ καλύτερα από όσο προσδοκούσαμε
στην αρχή. Για αυτό και θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον κ. Νίκο Καρακίτσο
για τη συνεργασία μας, αλλά και για τις
χρήσιμες συμβουλές του».
132
ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ιδιοκτήτρια εργαστηρίου παραδοσιακών ζυμαρικών «ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ»
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΟΥΚΕΛΑΤΟΣ
Υπεύθυνος Ποιότητας – Τεχνολόγος Τροφίμων
των σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ
«Τα σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ εδώ και
χρόνια προσφέρουν μια πολύτιμη βοήθεια στον δικό μας αχαϊκό τόπο. Έχει
αναδείξει πολλές μικρές τοπικές εταιρείες, οι οποίες ζουν αποκλειστικά από τις
πωλήσεις τους. Μεταξύ αυτών είναι και η
δική μας οικογενειακή επιχείρηση στην
οποία έδειξε εμπιστοσύνη από την αρχή.
Μας στήριξε και μας στηρίζει όλα αυτά τα
χρόνια. Μας άνοιξε τον δρόμο για καινούργια και καινοτόμα πράγματα στην
παραγωγή και τυποποίηση των δικών μας
τοπικών ζυμαρικών».
«Η ποιότητα των προϊόντων μας, η ασφάλεια και η ικανοποίηση των πελατών είναι
η πρώτη προτεραιότητά μας. Είναι το ισχυρότερο όπλο μας, για να αντιμετωπίσουμε
τον ανταγωνισμό. Η αρχή αυτή ισχύει για
όλα τα στάδια της διατροφικής αλυσίδας
από την αρχή μέχρι τη διάθεση των τελικών προϊόντων. Ο ποιοτικός έλεγχος
είναι συνεχής και γίνεται με αυστηρά κριτήρια, ενώ κάθε προϊόν και κάθε συσκευασία ελέγχεται και αναλύεται σύμφωνα με
όλα τα πρότυπα ποιότητας για τη διασφάλιση των καταναλωτών.»
ΤΑΚΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Υπεύθυνος Αγορών των σουπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΠΤΗΣ
Τυροκόμος στα σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ
«Η Ελλάδα είναι μία χώρα, η οποία μπορεί να εξασφαλίσει επάρκεια τροφίμων,
εάν στηριχτεί σοβαρά ο πρωτογενής τομέας. Αν δοθούν τα κατάλληλα ερεθίσματα
στον αγροτικό τομέα, τότε είναι ο μόνος
που μπορεί να τραβήξει το “κάρο” της
ανάπτυξης της χώρας. Για αυτό και εμείς
στα σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ στηρίζουμε
τους τοπικούς παραγωγούς».
«Φέτος κλείνω 22 χρόνια στον ΚΡΟΝΟ.
Είναι το δεύτερο σπίτι μου. Είναι η μισή
μου ζωή εδώ. Όχι επειδή βρίσκομαι
στο κατάστημα τις περισσότερες ώρες της
ημέρας, αλλά επειδή τους νιώθω όλους
εδώ σαν την οικογένειά μου. Η δουλειά
μου στον ΚΡΟΝΟ όλα αυτά τα χρόνια
μού έδωσε τη σταθερότητα, αλλά και τη
δυνατότητα να μπορώ να ονειρεύομαι
και να δημιουργήσω όμορφα πράγματα.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχω καταφέρει να αποκτήσω οικογένεια και να
μεγαλώσω σωστά την κόρη μου. Η λέξη
“αφεντικά” δεν υπάρχει στα καταστήματά
μας. Όλοι οι εργαζόμενοι νιώθουμε μια
οικογένεια. Θέλουμε να προσφέρουμε
το καλύτερο στους πελάτες μας. Αυτό μας
έμαθαν, αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε».
ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ
Το σύνολο των «δικά μας προϊόντων» ΚΡΟΝΟΣ είναι ελληνικά, ενώ αρκετά
από αυτά παράγονται στην Αχαΐα! Εξάλλου είναι πλέον γνωστό σε όλους η
μεγάλη προσπάθεια που κάνει εδώ και πολλά χρόνια ο κ. Νίκος Καρακίτσος
να πείσει το καταναλωτικό κοινό ότι, στηρίζοντας την τοπική οικονομία, στηρίζουμε την οικονομία της Ελλάδας!
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ:
«Έχουμε συμβάλει όλοι μας με τις επιλογές και τις ενέργειες μας για τη σημερινή κατάσταση. Δεν έχουμε άλλα περιθώρια. Σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές
είναι πλέον εθνική ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε ως επιχειρηματίες, ως
καταναλωτές και ως κοινωνία να προτιμάμε μόνο ελληνικά: Από υπηρεσίες
που προσφέρονται έως καταστήματα και προϊόντα που παράγονται στην
πατρίδα μας. Είναι εθνική ανάγκη να λειτουργήσουμε ως πατριώτες και να
στηρίξουμε κάθε τι το ελληνικό. Μόνο έτσι θα αυξήσουμε την παραγωγικότητα,
ώστε οι επιχειρήσεις να χρειαστούν και άλλα εργατικά χέρια και μονό έτσι θα
απορροφηθούν οι δικοί μας άνεργοι. Γιατί δηλαδή να καταναλώνουμε χιλιάδες
προϊόντα, αγοράζοντάς τα από το εξωτερικό, χωρίς να μπαίνουμε στη σκέψη
ότι με αυτό τον τρόπο “στέλνουμε” τα χρήματά μας σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να φτωχαίνουμε εμείς και να δουλεύουν ή να παράγουν αυτοί; Και
εμείς εδώ να παράγουμε ανέργους;»
ΑΝΝΑ ΜΕΡΛΙΓΚΑ
Πελάτισσα των σούπερ μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ
«Είμαστε πάνω από 30 χρόνια πελάτες
στον ΚΡΟΝΟ. Να φανταστείτε από την
εποχή που η μητέρα μου ψώνιζε στο
μπακάλικο της Γερμανού, που είχε τότε ο
κ. Καρακίτσος. Έτσι και εγώ με τη σειρά
μου συνέχισα να ψωνίζω εδώ, και τώρα
συνεχίζουν και τα παιδιά μου. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από το σύνολο των
υπηρεσιών που προσφέρει. Έτσι είμαι
σίγουρη για την ποιότητα των προϊόντων που αγοράζω και προσφέρω στην
οικογένειά μου. Δεν είχα ποτέ ούτε ένα
παράπονο. Είναι μια επιχείρηση που στηρίζει τα παιδιά μας και αποτελεί το βράχο
της τοπικής μας οικονομίας. Τα σούπερ
μάρκετ ΚΡΟΝΟΣ είναι τα καταστήματα
της πόλης μας, τα δικά μας καταστήματα
και πρέπει όλοι οι πατρινοί να νιώθουμε
υπερήφανοι για αυτά».
ΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΤΣΑ
Υπάλληλος - Πωλήτρια στα σούπερ μάρκετ
ΚΡΟΝΟΣ
«Νιώθω τυχερή και ευγνώμων που κατάφερα και προσλήφθηκα στην οικογένεια
του Κρόνου. Σήμερα είναι πολύ δύσκολο
ένας νέος άνθρωπος να βρει δουλειά.
Είναι από τις πιο υγιείς επιχειρήσεις στην
περιφέρεια και το σημαντικότερο από
όλα είναι ότι απασχολεί 300 άτομα προσωπικό. Είναι μια πνοή για τον τόπο μας
και ένας τόνος αισιοδοξίας για μας τους
νεότερους. Τώρα μπορώ και εγώ να κάνω
όνειρα για το μέλλον χωρίς άγχος».
Γιώργος Σπανογιαννόπουλος.
Διευθυντής στο κατάστημα της Γούναρης.
Εργάζομαι στο Κρόνο σχεδόν 27 χρόνια.
Το βασικότερο εργαλείο στη δουλειά μου
ήταν και είναι η δημιουργία και η διατήρηση μιας πραγματικής, προσωπικής και
στενής σχέσης με τον πελάτη. Και πως
γίνεται αυτό? Νιώθοντας αγάπη για τη
δουλειά που κάνεις, να λες καλημέρα με
χαμόγελο στον πελάτη, να τον γνωρίζεις
με το μικρό του όνομα. Ο πελάτης έχει
πάντα δίκιο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να
βλέπουμε την κάθε περίπτωση με τα δικά
του μάτια. Οι πελάτες θέλουν αξιόπιστα
προϊόντα, ανθρώπους που τους αναγνωρίζουν, που τους κάνουν χάρες και οικοδομούν μια σχέση μ’ αυτούς. Και αυτό
αποκτάται καθημερινά προσφέροντας του
την καλύτερη εξυπηρέτηση που μπορεί
να έχει.
133
134
134
Π
έντε χρόνια λειτουργίας συμπλήρωσε η διαγνωστική μονάδα
«ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ» που παρέχει ιατρικές υπηρεσίες στον τομέα της διάγνωσης και της προληπτικής ιατρικής από
τον Ιανουάριο του 2008 έως σήμερα. Το
ανθρώπινο δυναμικό που την πλαισιώνει,
ευχαριστώντας τον κόσμο της Αχαΐας, αλλά
και της ευρύτερης περιοχής που τη στήριξε
από την αρχή, διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει να συμβάλλει στη διατήρηση του υπέρτατου αγαθού της υγείας. Ένας από τους
κυριότερους στόχους που τέθηκε από τη
διοίκηση, τους ιατρούς και όλους τους εργαζόμενους της «ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ» -από
την πρώτη στιγμή και συνεχίζεται καθημερινά- ήταν να νοιώσουν οι εξεταζόμενοι και
οι επισκέπτες ότι το όνομά της δηλώνει το
είδος και την ποιότητα των υπηρεσιών της.
Το όραμα της «ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ» στηρίζεται στη συνεχόμενη παροχή ιατρικής
φροντίδας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, φαρμόζοντας συνεχώς καινούργιες τεχνικές
και μεθόδους. Στο πλαίσιο αυτό έχουν
πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στο κέντρο μας περισσότερες από τριακόσιες
μαγνητικές τομογραφίες καρδιάς. Επιπλέον,
γίνεται πλήρης έλεγχος μαστού με ψηφιακή μαστογραφία, υπέρηχο, μαγνητική
τομογραφία μαστών και σε συνεργασία με
ειδικευμένο χειρουργό μαστού πραγματοποιούνται παρακεντήσεις μαστών υπό
υπέρηχο (βιοψίες), καθώς και τοποθέτηση
σύρματος οδηγού σε μη ψηλαφητές βλάβες στον μαστογράφο.
Οι ιατροί μας, Ζωή Καζαντζή, Παναγιώτης
Στεργίου, Γεράσιμος Μοσχόπουλος (ακτινολόγοι), Ανδρέας Κότσαλος (καρδιολόγος), Περικλής Νταβλούρος (καρδιολόγος
–παιδοκαρδιολογικό τμήμα), Κωνσταντίνα
Παρασκευοπούλου (μικροβιολόγος - βιοπαθολόγος), ο διευθύνων σύμβουλος
Γιάννης Μάκκας, το παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό αφουγκράζονται καθημερινά τις ανάγκες των εξεταζομένων και
θα συνεχίσουν να είναι δίπλα τους.
Τα τμήματα
της «ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ» αναλυτικά είναι:
• Ακτινολογικό:
Μαγνητικός Τομογράφος, Αξονικός Τομογράφος,
Υπέρηχος – Triplex, Μαστογραφία, Κλασικό
Ακτινολογικό, Πανοραμικό – Κεφαλομετρικό,
Μέτρηση Οστικής Μάζας.
• Μικροβιολογικό:
Ορμονολογικό, Ανοσολογικό, Αιματολογικό,
Βιοχημικό, Ορολογικό, Καλλιέργεια υλικών,
Σπερμοδιάγραμμα, Έλεγχος Χρωμοσωματικών
αντισωμάτων (A test, PAPP-A).
• Καρδιολογικό:
Μαγνητική καρδιάς, ηλεκτροκαρδιογράφημα,
υπέρηχος καρδιάς, holter ρυθμού και πιέσεως,
τεστ κοπώσεως, αιμοδυναμικές μετρήσεις.
• Παιδοκαρδιολογικό Τμήμα:
triplex – dopper καρδιάς.
Αγ. Ανδρέου 66, 262 21, Πάτρα. Τηλ. 2610 222800.
Fax. 2610 279999, e.mail: info@frontida-ygeias.gr
135
136
136
Ο
ι εμπνευσμένες προτάσεις της
Ιταλικής φίρμας BENETTONSISLEY για την Άνοιξη Καλοκαίρι 2013 βρήκαν καινούργια
θέση στο διατηρητέο κτήριο της οδού
Μαιζώνος 119 κοντά στην πλατεία
Γεωργίου. Η μοναδική ατμόσφαιρα
του καταστήματος με όλη τη συλλογή
γυναικείων – παιδικών – ανδρικών
αποτελεί εγγύηση για την επιλογή και των
πιο απαιτητικών πελατών.
12
Η πανδαισία των χρωμάτων και
συνδυασμών που χαρακτηρίζει τη
συλλογή τη μετατρέπει σε θετικό σκηνικό
υψηλής αισθητικής πάντα συνδεδεμένο
με τις αξίες και την ιστορία της
οικογένειας Σπυροπούλου.
137
ΜΟΔΑ
Spring breeze!
Ένα ζευγάρι αφηγείται τολμηρές ανοιξιάτικες ιστορίες
σε ένα ιππικό όμιλο. Φινέτσα, αισθησιασμός από μία παλέτα
χρωμάτων που αποτυπώνεται στα νέα must-have της άνοιξης.
PHOTO: Βασίλης Παπαϊωάννου
STYLING: Δήμητρα Ζαφειρακοπούλου
Ηλιάνα
Σύνολο Flash, BONSAI
Παπούτσια Exe, MIXAHΛΙΔΗΣ
Γυαλιά, ΚΑΜΙΣΗΣ
Νίκος
Πουκάμισο, Παντελόνι, DAVID MAYER ΝΑΜΑΝ
Παπούτσια Clarks, CLASSICO
Γυαλιά, ΟΦΘΑΛΜΟΣ
138
139
Ηλιάνα
Σύνολο και τσάντα, MAX MARA
Παπούτσια Jessica Simpson, CLASSICO
Κόσμημα KOUKA
Γυαλιά Italia Independent, ΚΑΜΙΣΗΣ
Νίκος
Παντελόνι, DUR
Πουκάμισο και πουλόβερ Sisley, BENETTON
Παπούτσια Νο brand, CLASSICO
Γυαλιά Marc by marc Jacobs, ΚΑΜΙΣΗΣ
140
Ηλιάνα
Φόρεμα Join Clothes, BONSAI
Πλατφόρμα Exe, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
Κόσμημα KOUKA
141
Ηλιάνα
Τζιν τζάκετ, Vintage-D
Παπούτσια Exe, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
Εσώρουχο Luna, LUTECIA lingerie
Κόσμημα KOUKA
142
Παντελόνι Yes. Zee, BOSHOP
Εσώρουχο Μed, LUTECIA lingerie
Παπούτσια Armani Jeans, CLASSICO
Γυαλιά Ksubi, ΟΦΘΑΛΜΟΣ
MAΛΛΙΑ - ΜΑΚΙΓΙΑΖ: Ίωνας Καλημέρης
Νίκος
143
Νίκος
Παντελόνι και πουκάμισο, DUR
Jacket Barbour, BOSHOP
Γυαλιά Dolce&Gabbana, ΟΦΘΑΛΜΟΣ
Παπούτσια Armani jeans, CLASSICO
144
Ηλιάνα
Τοπ, BENETTON
Σορτς, Vintage-D
Κόσμημα KOUKA
Πλατφόρμα Tsakiris Mallas, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
Μποτάκια Exe, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
Τσάντα militair, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
Τσάντα Paul's Boutique, MIΧΑΗΛΙΔΗΣ
146
Ψηλοτάκουνα
πέδιλα,
πλατφόρμες
ες
και πανύψηλ ια
γόβες σε σχέδ
θηλυκά
jeffrey campbell
Ψηλά τα
πολυτελ κούνια,
και εντυ ή υλικά
σχεδιασ πωσιακός
συνθέτο μός
διάθεση υν τη
και υπό της σεζόν
εμφανίσσχονται
δυναμικ εις με
στυλ. ό και έξυπνο
classico donna
Πατάνε γερά και στέλνουν τη θηλυκότητα
στα ύψη παραμένοντας η πιο σέξι
εναλλακτική του σπορ
color BLOCK
jeffrey campbell
Είναι από τις ελάχιστες συλλογές που σχεδόν όλες
οι γυναίκες αγαπάμε. Ο λόγος για τις συλλογές
παπουτσιών της jeffrey campbell οι οποίες πάντα
περιλαμβάνουν όλα τα στιλ που μας αρέσουν.
jeffrey campbell
jeffrey campbell
classico donna
148
jeffrey campbell
jeffrey campbell
ARMANI
τές
ωρισ
Οι ξεχ φές και
τους υ περές
ν
οι λαμ, καλύπτου
νότες ς
πολλέ τικές
στιλισ ες, ενώ
ανάγκ χρονα
ταυτό έουν
ν
αποπ η
έντον έλεια.
πολυτ
vicini
jeffrey campbell
Jessica Simpson
jeffrey campbell
jeffrey campbell
ARMANI
vicini
Πέδιλο με φελλ
ό
στο κάτω μέρο
ς
που απορροφά
όλους τους
κραδασμούς
επιτρέποντάς
σας ξεκούρασ
τα
βήματα.
vicini
όμπα.
ικεία γκαρνταρ
α
ν
γυ
ε
θ
κά
σε
S
must have item
Jessica Simpson
η της
υτή τάσ
.
Η απολ ηλοτάκουνα
ψ
σεζόν, χαρίσουν
Θα σας ές
μοναδικous
r
glamo εις και θα
ς
εμφανίσσιάσουν του
εντυπω στο πέρασμα
πάντες
σας.
ARMANI
classico donna
classico donna
150
ARMANI
classico donna
Σχέδια ευκολοφόρετα
που μπορούν να
συνδυαστούν υπέροχα
με κάθε εμφάνιση
προσδίδοντας
κομψότητα αλλά και
sexy στυλ σε κάθε
γυναικεία σιλουέτα.
ARMANI
classico donna
Μία επιλογή
που θα
συμπληρώσει
ιδανικά κάθε
κομψή σας
εμφάνιση.
Προτάσ
κατάλλ εις
συντρο ηλες να σας
από το φεύουν
εργασίαπρωί στην
βόλτα ή την
σ
τον απ ας μέχρι
ο
καφέ σ γευματινό
βραδυ ας και την
νή έξο
δο.
classico donna
Αντικαταστήστε
τα ψηλοτάκουνα
σας με αυτές τις
μπαλαρίνες και
περπατήστε με
άνεση όλες τις
ώρες της μέρας
αλλά και της
νύχτας.
classico donna
ARMANI
ARMANI
fineDETAILS
151
clarks
classico UOMO
ρότητα
αι σταθε
Άνεση κ βήμα για
σε κάθε που αγαπούν
ς
εκείνου ό αλλά
το κλασικ να κομψό στιλ.
ο
ταυτόχρ
NO BRANDS
ι στο
μοκασίν
Ανδρικό υ κόκκινου
το
χρώμα de δέρμα
από sue παπούτσι
το
κάνουν ελαφρύ και
α
ιδιαίτερ τάλληλο για
α
άνετο, κ υνοδεύει
να μας σ ινά σε όλη
ρ
καθημε ία της ζωής
ε
ρ
ο
π
ν
τη
μας.
NO BRANDS
cesare paciotti
ι
ς σεζόν είνα
κομμάτια τη , καθώς είναι
α
ρ
τε
σ
ύ
λο
π
α
ση
Ανάμεσα σταει μπλε ή μπεζ απόχρω
οτιδήποτε έχ ι ευπροσάρμοστο
πρακτικό, κα
clarks
Ανδρικό casual παπούτσι σε εκρού
απόχρωση κάνουν κάθε σας βήμα άνετο
και ελαφρύ. Ένα παπούτσι κατάλληλο για το
καθημερινό σας περπάτημα.
152
clarks
classico UOMO
clarks
the best BLOCK
Μία επιλογή για τον άνδρα που η κομψότητα αποτελεί
κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του.
ARMANI
cesare paciotti
ARMANI
Δερμάτινο, ανδρικό
απόχρωση. Ο δερμ μοκασίνι σε καφέ ή μαύρη
με την ευλύγιστη άτινος πάτος σε συνδυασμό
σό
περπάτημά σας να λα από λάστιχο κάνει το
μοιάζει με απολαυ
διαδικασία.
στική
ARMANI
Η κατάλληλη
επιλογή για τους
κυρίους που
αναζητούν την
κομψότητα σε κάθε
τους εμφάνιση.
clarks
clarks
153
Choco Caramel - ΤΡΙΓΚΑ
Στη γωνιά των γεύσεων
Το ζαχαροπλαστείο που σας οδηγεί σε
ένα μαγευτικό ταξίδι γλυκών συνταγών
που χάνονται στα βάθη του χρόνου. Στη
γωνιά των γεύσεων Κωνσταντινουπόλεως
24 και Αγίας Σοφίας σάς περιμένουν
μοναδικές γεύσεις και μυρωδιές μιας
άλλης γλυκύτερης εποχής...
154
Η
ιδιοκτήτρια Αθανασία Τρίγκα και
το προσωπικό σάς υποδέχονται
σε ένα παραμυθένιο χώρο, με
γλυκά παραγωγής τους και πλούσια γκάμα σε παγωτά, γλυκά και είδη δώρων.
Με αφοσίωση στην άψογη εξυπηρέτηση
του πελάτη και στην κορυφαία ποιότητα
των προϊόντων, αφού επιλέγονται για
εσάς τα αγνότερα υλικά της αγοράς. Θα
βρείτε προϊόντα υψηλής ποιότητας τα
οποία έχουν παραχθεί από απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες και με τον πιο εξελιγμένο τεχνολογικά εξοπλισμό.
Το Choco Caramel έχει έναν και μόνο
στόχο: Να παρέχει αγνές, απολαυστικές εμπειρίες στους πελάτες του. Επισκεφτείτε το και απολαύστε τα γλυκά που δημιουργούμε. Αναθέστε μας την κατασκευή
της γαμήλιας τούρτας σας ή την τούρτα
γενεθλίων των παιδιών σας.
ΤΡΙΓΚΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
Κωνσταντινουπόλεως 24 & Αγ. Σοφίας, Πάτρα
THΛ. 2610 434000
155
Τάρτα με γκανάς σοκολάτας
•
•
•
ΥΛΙΚΑ
για τη βάση:
2 ½ κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 κουταλιές σούπας λευκή ζάχαρη
220 γρ. βούτυρο, παγωμένο και κομμένο σε
μικρά κυβάκια
• 2 κρόκους αβγού
• 1/4 κούπας παγωμένο νερό
για τη γέμιση:
• 340 γρ. κουβερτούρα
• 1 1/4 κούπες κρέμα γάλακτος
Choco Caramel - ΤΡΙΓΚΑ
Σ
ε ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι και τη ζάχαρη. Προσθέτουμε το
βούτυρο και τρίβουμε με τα δάχτυλα μέχρι να αποκτήσει υφή σαν ψίχουλα.
Χτυπάμε ελαφρά τους κρόκους με το νερό
και προσθέτουμε σταδιακά στο μίγμα με το
βούτυρο, ανακατεύοντας με ένα μίξερ (με τις
ειδικές υποδοχές για ζύμες). Όταν σχηματιστεί μια ομογενοποιημένη ζύμη, τυλίγουμε
με πλαστική μεμβράνη και τοποθετούμε στο
ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180° C. Όταν βγάλουμε τη ζύμη από το ψυγείο, ανοίγουμε σε
ένα φύλλο πάχους 3-4 χιλιοστών και στρώνουμε σε μια ταρτιέρα. Τρυπάμε την επιφάνειά της και στρώνουμε ένα φύλλο αλουμινόχαρτου το οποίο γεμίζουμε με φακές ή
φασόλια, για να μη φουσκώσει. Ψήνουμε
για 15 λεπτά και στη συνέχεια αφαιρούμε
το αλουμινόχαρτο και ψήνουμε για ακόμη
20-25 λεπτά ή μέχρι να πάρει χρώμα. Αποσύρουμε από το φούρνο και αφήνουμε να
κρυώσει εντελώς.
Όση ώρα κρυώνει η βάση, ετοιμάζουμε τη
γέμιση σοκολάτας. Σε ένα μπολ τοποθετούμε την κουβερτούρα κομμένη σε μικρά
κομμάτια. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε
την κρέμα γάλακτος και, όταν αρχίσει να
βράζει, αποσύρουμε από τη φωτιά και τη ρίχνουμε μέσα στο μπολ με τη σοκολάτα, έτσι
ώστε να την καλύψει εντελώς. Αφήνουμε να
κάτσει για 2-3 λεπτά και στη συνέχεια ανακατεύουμε με ένα σύρμα, ώστε να προκύψει
ένα λείο μίγμα. Αδειάζουμε τη σοκολάτα
στο εσωτερικό της τάρτας και τοποθετούμε
στο ψυγείο για 1 ώρα. Βγάζουμε από το
ψυγείο περίπου 15 λεπτά πριν καταναλωθεί,
για να φτάσει σε θερμοκρασία δωματίου.
157
Πασχαλινό χοιρινό κοντοσούβλι
ΥΛΙΚΑ
• 2 κιλά χοιρινό μπούτι ή σπάλα, κομμένο σε
μικρά κομμάτια
• 1 κιλό λευκό ξηρό κρασί
• 2 κ. σ. τριμμένη ξερή ρίγανη
• 1 κ. σ. τριμμένο ξερό θυμάρι ή θρούμπι
• 2 φύλλα δάφνης
• 3 τριμμένες σκελίδες σκόρδου
• 1 φλ. τσ. ελαιόλαδο
• αλάτι και πιπέρι
• 5 κομμένες τομάτες
• 3 κρεμμύδια κομμένα σε τετράγωνες φέτες
158
Β
άζουμε το κρασί, τη ρίγανη, το
θυμάρι, τη δάφνη, το τριμμένο
σκόρδο, το ελαιόλαδο, μπόλικο
αλάτι και πιπέρι σε ένα μεγάλο μπολ και
ανακατεύουμε.
Μετά βάζουμε μέσα το κομμένο κρέας για
το χοιρινό κοντοσούβλι, ανακατεύουμε
με τα χέρια μας, σκεπάζουμε το μπολ με
διάφανη μεμβράνη και το αφήνουμε στο
ψυγείο για 8 ώρες ή και για όλο το βράδυ.
Όταν μαριναριστούν, βγάζουμε ένα-ένα τα
κομμάτια των κρεατικών, τα στεγνώνουμε
καλά και τα περνάμε στη σούβλα εναλλάξ
με τα κομμάτια των λαχανικών.
Αν δεν πρόκειται να κάνουμε το κοντοσούβλι στα κάρβουνα, μπορούμε να το
ψήσουμε στο φούρνο σε ένα ταψί όπου
θα ρίξουμε όλα τα υλικά μαζί με τα 2/3
της μαρινάδας.
Αρνί κλέφτικο
ΥΛΙΚΑ
• 1 κιλό αρνί χωρίς κόκκαλο (κατά προτίμηση
μπούτι)
• ½ κιλό φέτα ή κεφαλοτύρι κομμένο σε κύβους
• 2 κρεμμύδια ξερά
• 3 πατάτες
• 2 ντομάτες
• 3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες χωρίς τις
πράσινες φύτρες
• ½ ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
• ελαιόλαδο
• αλάτι & πιπέρι
• ρίγανη
• φύλλα κρούστας
• λαδόκολλα
160
Π
λένουμε το αρνί, το κόβουμε
μικρά κομμάτια, το αλατοπιπερώνουμε και το λαδώνουμε.
Σοτάρουμε με ελαιόλαδο το αρνί να πάρει
χρώμα, προσθέτουμε το κρεμμύδι και το
σκόρδο ψιλοκομμένα να σοταριστούν και
αυτά και σβήνουμε με το κρασί. Προσθέτουμε λίγο νερό και σιγοβράζουμε μέχρι
να μαγειρευτεί το αρνί.
Παράλληλα κόβουμε τις πατάτες σε κύβους, τις αλατοπιπερώνουμε και τις ψήνουμε στο φούρνο με ελαιόλαδο.
Κόβουμε τις ντομάτες σε ροδέλες και αφή-
νουμε λίγο να στραγγίξουν.
Όταν κρυώσει το αρνάκι και οι πατάτες,
στρώνουμε δύο φύλλα κρούστας, σε μια
λαδόκολλα. Τα λαδώνουμε με ελαιόλαδο
και τοποθετούμε αρνί, πατάτα, ντομάτα,
φέτα, ρίγανη. Τυλίγουμε σαν φάκελο και
λαδώνουμε ελαφρά από πάνω. Το ίδιο
κάνουμε με όλα τα φύλλα κρούστας που
έχουμε. Τα ψήνουμε στο φούρνο 30-40
λεπτά μέχρι να ροδίσουν.
Παραδοσιακό Κοκορέτσι
•
•
•
•
•
•
•
•
•
162
ΥΛΙΚΑ
500 γρ. αρνίσιο συκώτι
500 γρ. αρνίσια πνευμόνια
1 αρνίσια σπλήνα
2 κιλά έντερα αρνίσια
500 γρ. γλυκάδια
3-4 μπόλιες αρνίσιες
ρίγανη
χυμό από 3 λεμόνια
αλάτι -πιπέρι
Π
λένουμε τα έντερα καλά και προσεκτικά. Γυρίζουμε το μέσα έξω
και τα ξαναπλώνουμε πολύ καλά.
Κόβουμε τα εντόσθια όλα σε μικρά κομματάκια. Πλένουμε καλά και τα βάζουμε
να στραγγίξουν.
Ρίχνουμε μπόλικο αλατοπίπερο και ρίγανη και το χυμό του λεμονιού. Περνάμε
στη σούβλα εναλλάξ συκώτι – γλυκάδι
– πνεύμονα – γλυκάδι - σπλήνα κ.λπ. Τα
γλυκάδια δίνουν νοστιμιά και κρατούν το
κοκορέτσι μας ζουμερό.
Τυλίγουμε σφιχτά μετά με μπόλια.
Τυλίγουμε με έντερα, γυρίζοντας τη σούβλα. Το βάζουμε πάνω στη φωτιά. Στην
αρχή αφήνουμε τη σούβλα να γυρίζει
γρήγορα και αργότερα πιο αργά, όταν κοντεύει να ψηθεί. Βγάζουμε από τη σούβλα
και το κόβουμε σε ροδέλες.
Πασπαλίζουμε με ρίγανη και λεμόνι και
σερβίρουμε.
Πασχαλινό Τσουρέκι
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
164
ΥΛΙΚΑ
για 2 τσουρέκια
15 γρ. μαγιά
150 γρ. γάλα χλιαρό
600 γρ. αλεύρι
3 βανίλιες
1 κουταλάκι κοφτό αλάτι
1 κουταλάκι κοφτό μαχλέπι
½ κουταλάκι κοπανισμένη μαστίχα
1 κουταλιά ξύσμα λεμονιού
χυμό από 2 πορτοκάλια και το ξύσμα τους
3 αυγά
150 γρ. ζάχαρη
150 γρ. φρέσκο βούτυρο
1 αυγό και αμύγδαλα για τη διακόσμηση
Δ
ιαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό
γάλα μαζί με 100 γρ. από το αλεύρι και αφήνουμε το μίγμα να φουσκώσει. Κοσκινίζουμε το υπόλοιπο αλεύρι και το ανακατεύουμε με τις βανίλιες, το
αλάτι, το μαχλέπι, τη μαστίχα και τα ξύσματα λεμονιού και πορτοκαλιού. Χτυπάμε
στο μίξερ τα αυγά με τη ζάχαρη και το
χυμό πορτοκαλιού μέχρι να ασπρίσουν
και λιώνουμε σε ένα κατσαρολάκι το βούτυρο (προσοχή να μην κάψει). Βάζουμε
σε μια λεκάνη το αλεύρι, κάνουμε στο κέντρο μια λακκούβα, προσθέτουμε το μίγμα
της μαγιάς, μετά το μίγμα των αυγών και,
στο τέλος, λίγο παραπάνω από το μισό
βούτυρο. Ζυμώνουμε κυκλικά από έξω
προς τα μέσα. Προσθέτουμε και το υπό-
λοιπο βούτυρο και συνεχίζουμε το ζύμωμα μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη (μπορούμε να κάνουμε το ίδιο στο μίξερ με το
ειδικό εξάρτημα για ζύμες). Αφήνουμε τη
ζύμη σε ζεστό μέρος σκεπασμένη με μια
κουβέρτα δυο ώρες να φουσκώσει καλά.
Ξαναζυμώνουμε και αφήνουμε άλλη μια
ώρα. Πλάθουμε τα τσουρέκια σε πλεξούδες, τα βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί, τα
σκεπάζουμε και τα αφήνουμε για λίγο σε
ζεστό μέρος. Τα αλείφουμε με xτυπημένο
αυγό και τα πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη
και ασπρισμένα αμύγδαλα. Τα ψήνουμε
σε προθερμασμένο φούρνο στους 170° C
για 40 λεπτά.
Πασχαλινά κουλουράκια μαστίχας
•
•
•
•
•
•
•
•
•
166
ΥΛΙΚΑ
(για 50-60 κομμάτια περίπου):
5 φλ. αλεύρι
3/4 φλ. ζάχαρη
1 ½ κ. γλ. αμμωνία
4 κ. σ. γάλα χλιαρό
1 σφηνάκι λικέρ μαστίχα
1 κ. σ. μαστίχα Χίου τριμμένη
3 αβγά (χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια)
150 γρ. βούτυρο και λίγο ακόμα για άλειμμα
1 ασπράδι αβγού ελαφρά χτυπημένο για άλειμμα
Χ
τυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη
και προσθέτουμε τους κρόκους
των αβγών έναν έναν.
Χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα.
Διαλύουμε την αμμωνία στο γάλα.
Προσθέτουμε στο μίγμα αβγών-ζάχαρης
τη μαρέγκα, το γάλα με την αμμωνία και
το λικέρ μαστίχας.
Ανακατεύουμε το αλεύρι με την τριμμένη
μαστίχα και το ενσωματώνουμε στο μίγμα.
Ζυμώνουμε τα υλικά, μέχρι να πάρουμε
μια μαλακή ζύμη. Πλάθουμε κουλουράκια και τα βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί.
Τα αλείφουμε με το ασπράδι του αβγού
και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° C για 20 λεπτά περίπου.
Ο
ι Γλυκοτεχνίες από το 1993
προσφέρουν φιλικό περιβάλλον, άψογη εξυπηρέτηση και
κορυφαία ποιότητα. Η παραγωγή μας περιλαμβάνει μία ευρεία ποικιλία προϊόντων
από ελληνικές και διεθνείς γεύσεις. Θα
βρείτε προϊόντα που έχουν δημιουργήσει
παράδοση στην ζαχαροπλαστική αλλά και
πρωτότυπες ιδέες που προτείνει το εργαστήριό μας. Η μεγάλη γκάμα γλυκών που
διατίθεται, ανανεώνεται συνεχώς σύμφωνα
με τις τάσεις και τις προτιμήσεις του κοινού.
Όλα τα γλυκά είναι φτιαγμένα με φρέσκα
και αγνά υλικά, φρέσκο γάλα, κρέμα γάλακτος χαμηλών λιπαρών, βούτηρο γάλακτος,
εκλεκτούς ξηρούς καρπούς, φρέσκα αυγά,
τις καλύτερες σοκολάτες που κυκλοφορούν
στο εμπόριο, φρέσκα φρούτα.
Το φημισμένο οικογενειακό προφιτερόλ,
το cheesecake σοκολάτας, η μους λευκής
σοκολάτας, οι πάβλοβες αλλά και κλασσικά γλυκά είναι μερικά μόνο από αυτά που
θα συναντήσεις στην...παλέτα γεύσεων
του ζαχαροπλαστείου. Οι ΓΛΥΚΟΤΕΧΝΙΕΣ σας προσφέρουν την δυνατότητα να
απολαύσετε υψηλής ποιότητας γλυκά σε
προσιτές τιμές. Ενδεικτικά, μπείτε στον
πειρασμό να απολαύσετε με μόνο 9 ευρώ
(από 12 ευρώ) ένα οικογενειακού μεγέθους προφιτερόλ παγωτό και μεσαίου
μεγέθους με μόνο 6 ευρώ (από 9 ευρώ).
Μουρούζη & Νόρμαν 50, Πλ. Νόρμαν
τηλ.: 2610 437003
http://www.glikotexnies.gr
Πασχαλινά κουλουράκια
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
168
ΥΛΙΚΑ
για τη βάση:
1 φλ. φρέσκο βούτυρο
2 φλ. ζάχαρη
4 αυγά
½ φλ. γάλα χλιαρό
½ φλ. χυμό πορτοκαλιού
7 φλ. αλεύρι
3 βανίλιες
4 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
½ κουταλάκι σόδα
ξύσμα από δύο πορτοκάλια
Κ
οσκινίζουμε το αλεύρι. Χτυπάμε στο
μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη να
ασπρίσει και να αφρατέψει. Προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά, το γάλα με το
χυμό πορτοκαλιού, το αλεύρι, τις βανίλιες,
το μπέικιν, τη σόδα και το ξύσμα πορτοκαλιού. Χτυπάμε καλά τα υλικά μέχρι η ζύμη
να ξεκολλάει από τα τοιχώματα. Πλάθουμε
κουλουράκια (πλεξούδα ή κορδόνι διπλωμένο στα τρία), τα τοποθετούμε σε βουτυρωμένο ταψί και αλείφουμε την επιφάνεια
με χτυπημένο αυγό. Ψήνουμε για 15’ -20’
σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° C
μέχρι να ροδοκοκκινίσουν (αν θέλουμε
να φουσκώσουν περισσότερο, αφήνουμε
τη ζύμη να ξεκουραστεί ένα τέταρτο πριν τα
πλάσουμε).
Στρούντελ νηστίσιμο
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
170
ΥΛΙΚΑ
για τη ζύμη:
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
80 γρ. ελαιόλαδο
1 φλ. τσ. νερό
χυμός από ένα πορτοκάλι
1 κ. σ. ζάχαρη άχνη
1 κ. γ. μπέικιν πάουντερ
ελάχιστο αλάτι
για τη γέμιση:
5 μήλα στάρκιν
100 γρ. καρυδόψιχα χοντροκομμένη
50 γρ. αμυγδαλόψιχα τριμμένη
50 γρ. σταφίδα ξανθή
½ φλ. τσ. ζάχαρη
1 φλ. κ. ρούμι
4 κ. σ. ελαιόλαδο
1 κ. γλ. κανέλα
ζάχαρη άχνη για το γαρνίρισμα
Α
νακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν και το αλάτι. Αναμειγνύουμε
το ελαιόλαδο με το χυμό πορτοκαλιού και το νερό και το προσθέτουμε
λίγο-λίγο στο αλεύρι, ζυμώνοντας, να γίνει
μία ζύμη λεία. Την κάνουμε μία μπάλα,
την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες ή και
όλη τη νύχτα. Για να φτιάξουμε τη γέμιση,
καθαρίζουμε τα μήλα, τα κόβουμε στη
μέση, βγάζουμε κουκούτσια και μεμβράνες και τα κόβουμε σε πολύ λεπτά φετάκια. Ανακατεύουμε τη ζάχαρη με όλα τα
άλλα υλικά της γέμισης και προσθέτουμε
τα μήλα. Πιέζουμε τα υλικά να σφίξουν
σε ένα μίγμα. Καλύπτουμε με μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο δύο-τρεις
ώρες. Όταν πρόκειται να ψήσουμε το
γλυκό, ανάβουμε το φούρνο στους 200°
C. Έχουμε αφήσει τη ζύμη εκτός ψυγείου
για 30'. Την απλώνουμε σε αλευρωμένη
επιφάνεια και την ανοίγουμε σε πολύ λεπτό φύλλο, με ορθογώνιο σχήμα 40x30
εκ. Τυλίγουμε το φύλλο στον πλάστη και
το ξετυλίγουμε πάνω σε χαρτί ψησίματος
με λίγο μεγαλύτερο μέγεθος. Βάζουμε τη
γέμιση στη στενή πλευρά, αφήνοντας ένα
μικρό περιθώριο στο πλάι. Τυλίγουμε
προσεκτικά σε ρολό, σφίγγοντας τη γέμιση και κλείνουμε τις άκρες τυλίγοντάς τις
κάτω από το ρολό. Τοποθετούμε το χαρτί
με το ρολό σε ταψάκι και λαδώνουμε όλη
την επιφάνεια. Το ψήνουμε 35'-40'. Το
αφήνουμε να κρυώσει και το πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
Σημείωση: Το στρούντελ μπορεί να γίνει
και με φύλλο κρούστας. Θα χρειαστούμε
δύο φύλλα κρούστας λαδωμένα.
Τάρτα λεμονιού
•
•
•
•
•
•
•
•
•
ΥΛΙΚΑ
για τη βάση:
270 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
150 γρ. βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
85 γρ. ζάχαρη άχνη
1 αβγό
μία πρέζα αλάτι
για την κρέμα λεμονιού:
3/4 κούπας χυμό λεμονιού
4 αβγά
245 γρ. λευκή ζάχαρη
210 γρ. βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
και κομμένο σε κύβους
• ξύσμα ενός λεμονιού
172
Σ
ε ένα μπολ τοποθετούμε το αλεύρι και το αλάτι. Προσθέτουμε το
βούτυρο και δουλεύουμε με τα
δάχτυλα, μέχρι να σχηματιστούν λεπτά
ψιχουλάκια. Προσθέτουμε το αβγό και
στη συνέχεια τη ζάχαρη άχνη. Δουλεύουμε πάλι με τα χέρια, μέχρι να σχηματιστεί μια μπάλα ζύμης. Τυλίγουμε με
πλαστική μεμβράνη και τοποθετούμε
στο ψυγείο για 2 ώρες. Όταν βγει από το
ψυγείο, ανοίγουμε σε ένα φύλλο πάχους
περίπου 3-4 χιλιοστών και απλώνουμε
σε μια ταρτιέρα. Στρώνουμε μέσα αλουμινόχαρτο και τοποθετούμε φασόλια
ή φακές, για να μη φουσκώσει, και
ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο
στους 180° C για 25-30 λεπτά. Στη συ-
νέχεια αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και
ψήνουμε για ακόμη 10-15 λεπτά.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη
με το ξύσμα. Προσθέτουμε το χυμό και
τα αβγά και ανακατεύουμε καλά. Τοποθετούμε το μπολ πάνω από νερό που
σιγοβράζει (να μην ακουμπάει ο πάτος
του στο νερό) και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να σφίξει και να δέσει το
μίγμα. Όταν δέσει, αποσύρουμε από το
μπεν μαρί και προσθέτουμε σταδιακά το
βούτυρο, ανακατεύοντας, ώστε να ενσωματώνεται, καθώς λιώνει. Αφήνουμε να
μισοκρυώσει. Γεμίζουμε με την κρέμα
την κρύα τάρτα και τοποθετούμε στο ψυγείο για όλο το βράδυ.
backstage
Β
AΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣΙΣΚΛΗ • Φωτογραφίες: Γιάννης Κυλπάσης
άλε τα ψηλοτάκουνα και κάνε
το πέρασμά σου. Σκέψου πόσο
σκληρό, μα και πόσο όμορφο
είναι να περπατάς σε αυτά… Θάνατος
και ανάσταση μαζί. Γυναικείος γολγοθάς,
αντρικό ευαγγέλιο.
Αυτές τις μέρες απλώνεις τα πάθη σου
στο τραπέζι. Τα ζεις ξανά ή και για πρώτη
φορά και νιώθεις πόνο στον θώρακα.
Είναι σκληρές, μα και όμορφες αυτές οι
μέρες. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τους δαίμονές σου. Οι άγγελοί σου κοιμούνται
μέχρι την Κυριακή.
Βάλε τη γραβάτα σου και κάνε το πέρασμά
σου. Σκέψου πόσο ασφυκτικό, μα και
πόσο γοητευτικό είναι να τη φοράς… Θάνατος και ανάσταση μαζί. Αντρικός γολγοθάς, γυναικείο ευαγγέλιο.
176
Ανάβεις κεριά αυτές τις μέρες. Πολλά κεριά. Είναι όλα τόσο κατάλληλα. Αν και συχνά εξυπηρετούν τα «ακατάλληλα».
Είναι τόσο μυστήριες αυτές οι μέρες. Σκέφτεσαι τις παλιές σου Μεγάλες Εβδομάδες.
Μπροστά στην τηλεόραση του «Βαραββά»
με τον «Χιτώνα» της δύσκολης εφηβείας.
Περίεργα τα πάθη και τότε. Μέχρι να λήξουν για λίγο την Κυριακή.
Βάλτε τα ωραία σας. Τα παλιά ή και τα νέα
σας. Κάντε το πέρασμά σας. Χορέψτε το
σώμα σας αλλόκοτα σαν «πρώτες ύλες»
του Δημήτρη. Βρείτε το βήμα σας ξανά.
Αναγεννημένο. Κοινό για όλους. Και όλου
του κόσμου τα πρόσωπα, οι τέχνες και οι
«Χριστοί» θα έρθουν να σας ανταμείψουν.
Ανθρώπινος γολγοθάς, ανθρώπινο ευαγγέλιο. T
Μοντέλα
Ηλιάνα Τζανάκη
Νίκος Δουραμάνης
ΔΙΕΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ
DAVID MAYER ΝΑΜΑΝ, Ρήγα Φεραίου 93-97
MAX MARA, Κορίνθου 200
BOSHOP, Ερμού 22
DUR, Μαιζώνος 97& Αγ. Νικολάου
BONSAI, Κορίνθου 263
BENETTON, Μαιζώνος 119
LUTECIA lingerie, Μαιζώνος 78
CLASSICO, Μαιζώνος 87
MIHAILIDIS SHOES, 1. Κορίνθου 200, 2. Κορίνθου 267
ΚΑΜΙΣΗΣ, 1. Κορίνθου 287, 2. Μαιζώνος 107
ΟΦΘΑΛΜΟΣ, Ρήγα Φεραίου 99Α
Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία τον
Ιππικό Όμιλο Ρίου / Rio Equestrian Club
Νοταρά
& Αμερικής
27, T.K.
26441,
• τηλ.:
2610/434.320
fax: 2610/452.455• fax:
• www.actionbikes.gr
Νοταρά
& Αμερικής
27,
T.K. ΠΑΤΡΑ
26441,
ΠΑΤΡΑ
• τηλ.: •2610/434.320
2610/452.455
• www.actionbikes.gr
177
178

«Εχω υπάρξει και ρεμάλι χαμένο»

Κατεβάστε το

Κατεβάστε το

Εξωδιδακτικές δραστηριότητες σχολικού έτους

Κατεβάστε το

30+ κείμενα για την πληροφορική.pdf

isoplus - PharmaNews