Τό Μυρόφυλλο ΚΩ∆.: 014312 1 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 1 ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚ∆ΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟ∆ΗΜΩΝ ΜΥΡΟΦΥΛΛΙΤΩΝ ΕΤΟΣ 35ο ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 117 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1€ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟ∆ΗΜΩΝ ΜΥΡΟΦΥΛΛΙΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΥΡΟΦΥΛΛΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ∆ΟΛΙΑΝΗΣ 32, 151 24 ΜΑΡΟΥΣΙ ΤΗΛ. 210 6123583 Τι ζητάµε από τον νέο ∆ήµαρχο Ο Σύλλογος Απόδηµων Μυροφυλλιτών, είχε και έχει ξεκάθαρη θέση µε τον δήµο Πύλης. Ήταν αντίθετος µε το σχέδιο «Καλλικράτης» που καταργούσε το θεσµό των κοινοτήτων, που επιβίωσε ανά τους αιώνες και όπως ήταν επόµενο αντίθετος και µε την ενέργεια του προηγούµενου δηµάρχου να καταργήσει τη λειτουργία του κοινοτικού γραφείου της κοινότητας. Γιατί αντί να ενισχύσει µε κάθε τρόπο τις τοπικές κοινότητες, κόντρα στην σχεδιαζόµενη ανόητη πολιτική του κεντρικού κράτους για την ερήµωση της υπαίθρου έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Και για µικροπολιτικούς-ψηφοθηρικούς λόγους, παρά τις υποσχέσεις, χωρίς την παραµικρή συνεννόηση και υποτιµώντας τη θέληση της τοπικής κοινωνίας, µε αυταρχισµό της εξουσίας δηµιούργησε µια κατάσταση δυσάρεστη στο χωριό. Εµείς επειδή αγαπάµε τον τόπο µας και το αποδείξαµε µέχρι τώρα έµπρακτα, θα συνεχίσουµε να αγωνιζόµαστε µε οδηγό πάντα το συµφέρον της κοινότητας, και των κατοίκων της, αποδοκιµάζοντας και κατακρίνοντας τέτοιες συµπεριφορές. Γέφυρα Γκολφαρίου Επί τέλους, ύστερα από τέσσερα χρόνια αδιαφορίας από τη µια µεριά και υποσχέσεων από την άλλη, εγκαταστάθηκε, τέλη Αυγούστου ο εργολάβος κι άρχισε τις εργασίες για την κατασκευή της γέφυρας στο Γκολφάρι. Αφού αποµάκρυνε τις καταστραµµένες κολόνες έριξε τις βάσεις για τις νέες κολόνες, µετά αναχώρησε αφήνοντας στη µέση το έργο για το οποίο είναι υποχρεωµένος να διεκπεραιώσει. Θα πρέπει πάνω από τις βάσεις να εγκαταστήσει τα τσιµεντένια κουτιά µε σίδερο πάνω στα οποία θα στηριχθούν οι κολόνες. Ακόµα άφησε τα νερά του Αχελώου στην άκρη, στην όχθη προς το Γκολφάρι, όπου τα είχε στριµώξει για να εργαστεί Έτσι, και µε την καινούργια δηµοτική αρχή, θέλουµε συνεργασία και συνεννόηση, που δυστυχώς δεν είχαµε µε την προηγούµενη, όχι πάντως µε δική µας υπαιτιότητα. Ήδη έχουµε κάνει τις προτάσεις µας στο νέο δήµαρχο για την διαφορετική οργάνωση και αποτελεσµατικότερη λειτουργία του δήµου. Θέλουµε την άµεση φροντίδα των µόνιµων κατοίκων στο µέτρο του δυνατού για τα καθηµερινά τους προβλήµατα. Λειτουργία του κοινοτικού γραφείου, για την εξυπηρέτηση των πολιτών. λειτουργία του κοινοτικού µηχανήµατος, για να µην επαναληφτούν κωµικοτραγικές καταστάσεις, νάναι το χωριό αποκλεισµένο απ’ τα χιόνια και το µηχάνηµα παρκαρισµένο#∆ίκαιη κατανοµή χρηµάτων για τα έργα του δήµου και προπαντός σεβασµό στις αποφάσεις της τοπικής κοινότητας και κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση που η δηµοτική αρχή θα µας αγνοεί, παρά τις υποσχέσεις, θα είµαστε αντιµέτωποι, και θα µας βρίσκει απέναντι της, υπερασπιζόµενοι το καλό του χωριού. Η ΣΥΝΤΑΞΗ αδιαφορώντας; τώρα για την καταστροφή που µπορεί να γίνει µε µια πληµµύρα του Αχελώου τόσο στο ακρόβαθρο της παλιάς γέφυρας όσο και στα χτήµατα των κατοίκων του Γκολφαριού που κινδυνεύουν άµεσα. Η συγκεκριµένη εργολαβία έχει χρηµατοδοτηθεί από πόρους Κ.Α.Π. µε το ποσό των 221,500 ευρώ. Η γέφυρα στο Ε.Σ.Π.Α. Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός ενέταξε την κατασκευή της γέφυρας στο Ε.Σ.Π,Α. µε συνολικό προϋπολο- γισµό 900.000 ευρώ εκ των οποίων 678.500 από το Ε.Σ.Π.Α και 221.500 ευρώ από το Κ.Α.Π. χρήµατα τα οποία ήδη δουλεύονται όπως αναφέρουµε παραπάνω από τον εργολάβο που αναχώρησε. Ελπίζουµε πως σύντοµα η γέφυρα θα είναι στη θέση της και το µαρτύριο των κατοίκων της περιοχής, τέσσερα χρόνια τώρα, επί τέλους θα σταµατήσει. Έφτασε επιτέλους (;) το ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ!!! Οι µέρες έχουν περάσει, είναι περίπου 23 του Αυγούστου και το χωριό έχει επανέλθει στους δικούς του ρυθµούς, χωρίς τον κόσµο που έχει έρθει για τα πανηγύρια, να ξεγνοιάσει λίγο από τη πολύβουη και στρεσσογόνα ζωή της πόλης και να συναντήσει συντοπίτες του. Κάθοµαι κι εγώ στο καφενείο του Καρακίτσιου, στη δροσιά του πλατάνου ένα µεσηµεράκι. Βλέπω ξαφνικά να ανεβαίνουν απ΄ το καλντερίµι δυο νεαροί και πιο µετά άλλοι δύο, κρατώντας ένα σιδερικό µε ένα µηχάνηµα στη µια του άκρη. “Τι να είναι αυτό;” σκέφτηκα. Η πρώτη µου σκέψη ήταν ότι είναι χρυσοθήρες. Αυτοί που ψάχνουν µε αυτά τα ειδικά µηχανήµατα εντοπισµού για να βρουν χρυσό, ασηµικά, αρχαία αντικείµενα και να τα πουλήσουν µετά στη µαύρη αγορά για καθόλου ευκαταφρόνητα ποσά (ιστορίες λένε πως σε αυτή τη δραστηριότητα είχαν “εξασκηθεί” και συγχωριανοί µας πιο παλιά). Μετά όµως κατάλαβα τι δουλειά κάνανε αυτά τα παιδιά. ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.. Τελικά δεν έπεσα και πολύ έξω. “Χρυσοθήρες” αλλά µε αφεντικό το κράτος. Μου έχει κάνει ∆ιοικητικό Συµβούλιο στον πλάτανο Στην αυλή και στη δροσιά του πλάτανου τα µέλη του ∆ιοικητικού Συµβουλίου, του Συλλόγου Απόδηµων Μυροφυλλιτών συνεδριάζουν. Με την ευκαιρία του αυγουστιάτικου ανταµώµατος, να και η συνεδρίαση. Συζητήθηκαν τα οικονοµικά του Συλλόγου, η έκδοση της εφηµερίδας και γενικά η κατάσταση και τα προβλήµατα του χωριού. τροµερή εντύπωση πόσο αποδεκτό και επιθυµητό είναι από πολλούς ανθρώπους στις µέρες µας αυτό το Κτηµατολόγιο. Και µάλιστα, όσο πιο υψηλή εκπαίδευση έχει κάποιος (απόφοιτος πανεπιστηµίου) τόσο πιο πιθανό είναι να το υποστηρίζει ένθερµα. Πολλές φορές, ένας άνθρωπος του δηµοτικού κατανοεί µερικά πράγµατα πολύ πιο εύκολα από κάποιον πτυχιούχο πολυτεχνείου κι ας παρουσιάζονται αυτά σύνθετα (και αυτό το συνάντησα στο καφενείο εκείνο το µεσηµέρι). Τι είναι, λοιπόν, το Κτηµατολόγιο; Γράφει στην επίσηµη ιστοσελίδα: “Το Εθνικό Κτηµατολόγιο είναι ένα ενιαίο και διαρκώς ενηµερωµένο σύστηµα πληροφοριών που καταγράφει τις νοµικές, τεχνικές και άλλες πρόσθετες πληροφορίες για τα ακίνητα και τα δικαιώµατα πάνω σ΄ αυτά” και “Πρόκειται για ένα σύστηµα πολύ πιο σύγχρονο και ολοκληρωµένο από το παλαιό σύστηµα των Υποθηκών και Μεταγραφών”. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ.2 Κουβέντα µε το δήµαρχο Πύλης Συναντήσαµε το ∆ήµαρχο Πύλης, ένα πρωινό, αρχές του Οκτώβρη κι είχαµε µια πρώτη κουβέντα µαζί του για το δήµο, το πρόγραµµά του, αλλά πολύ περισσότερο για τα προβλήµατα του δικού µας χωριού, του Μυροφύλλου. Παρουσίαση σελ. 4 Περί χρεών της π. κοινότητας Μυροφύλλου Όταν πριν από τρία χρόνια, κάποιος άσχετος και ανεύθυνος αντιδήµαρχος του δήµου Πύλης αρµόδιος για τα οικονοµικά, µιλούσε για «πρωταθλητές χρεών» και «δυσανάλογα µεγάλο άνοιγµα» της κοινότητας Μυροφύλλου, του ζητήσαµε δυο φορές να δώσει στη δηµοσιότητα όλα τα οικονοµικά στοιχεία των πρώην ΟΤΑ που ενώθηκαν µε το δήµο Πύλης, για να ενηµερωθεί ο κόσµος. ∆εν το έπραξε όπως όφειλε, γιατί ήθελε να δηµιουργήσει εντυπώσεις. Υπήρχε βέβαια κι άλλος δρόµος, αλλά είπαµε µη προσβάλλουµε τις οικονοµοτεχνικές του γνώσεις και ικανότητες. Επειδή κατά καιρούς κάποιοι κακοπροαίρετοι, ανώνυµοι(εµείς τους ξέρουµε), στα καφενεία, στο διαδίκτυο κι αλλού µε αυθαίρετα και ανακριβή στοιχεία εκτοξεύουν λάσπη και συκοφαντίες, δίνουµε στη δηµοσιότητα τα οικονοµικά στοιχεία που πήραµε από την οικονοµική υπηρεσία του δήµου Πύλης. Έχουµε βέβαια πλήρη στοιχεία για τις οικονοµικές υποχρεώσεις, δάνεια, αυτοκίνητα όλων των πρώην ΟΤΑ του δήµου, αλλά δεν θα µπούµε σε διαδικασίες σύγκρισης και αντιπαράθεσης µε κανένα. Όποιος ενδιαφέρεται ας κάνει τον κόπο να δει, να συγκρίνει και να κρίνει. Το σύνολο λοιπόν των οικονοµικών υποχρεώσεων που «φόρτωσε» το ∆ήµο Πύλης η κοινότητα Μυροφύλλου το 2010 ήταν ΜΟΝΟ: 407.108.77€. Απ’ αυτό το ποσό το δάνειο ήταν: 354.366.78€ και το υπόλοιπο: 52.741.99€ άλλες οικονοµικές εκκρεµότητες και οφειλές της κοινότητας, που αναγράφονται λεπτοµερώς σε σχετική κατάσταση. Ως πρώην κοινοτικοί σύµβουλοι της κοινότητας Μυροφύλλου και στο βαθµό που µας αφορά δηλώνουµε πως το ζήτηµα αυτό για µας έχει κλείσει. Στους δε ανέντιµους και θρασύδειλους συκοφάντες, λέµε ότι παρόλο που υπάρχει και γι’ αυτούς ο άλλος δρόµος, ειλικρινά τους λυπόµαστε και γι’ αυτό δεν θα τον ακολουθήσουµε. Φαλαγκάρας Σταύρος Μπάλλας Λάµπρος Συνεχίζονται οι περικοπές Όπως σας είχαµε ενηµερώσει σε προηγούµενα φύλλα της εφηµερίδας µας, η αποστολή του κάθε φύλλου έχει αυξηθεί σηµαντικά, µετά την περικοπή της ατέλειας αποστολής από το αρµόδιο υπουργείο. Έτσι ξεκινήσαµε τις περικοπές σε εκείνους που παίρνουν την εφηµερίδα µας αλλά2. ξεχνούν να µας στείλουν τη συνδροµή τους. Οι περικοπές, µετά λύπης µας, συνεχίζονται... Νέα διεύθυνση του ταµία µας . Ο ταµίας του συλλόγου µας άλλαξε σπίτι και η νέα του διεύθυνση είναι: - Μπάλας Γιάννης, Κίµωνος 1 17456 Άλιµος, Αθήνα Σε αυτή τη διεύθυνση µπορείτε να στέλνετε τη συνδροµή σας, ∆ιαβάστε σ’ αυτό το φύλλο Καφενείο Γκολφαρίου ................................................ σελ. 2 Πάνω από το ποτάµι ..................................................σελ. 3 Αποτελέσµατα εκλογών ............................................. σελ. 5 Πρώτη συνεδρίαση ∆Σ Πύλης....................................... σελ. 5 Θεσσαλία και Ήπειρος ................................................σελ.6 Λυρικός Αύγουστος .....................................................σελ.6 ΒΑΣΙΛΙΚΗ (ποίηµα) ...................................................σελ. 6 Γλύστρα .....................................................................σελ.7 Λίµνη Μεσοχώρας...................................................... σελ.8 Απόψεις Σχόλια .........................................................σελ. 8 Τα νέα της Κοινότητας .................................................σελ.8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 2 Τό Μυρόφυλλο Σελίδα 2 Η συνέχεια της τοπικής ιστορίας αναβάλλεται για το επόµενο φύλλο λόγω πληθώρας ύλης ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΓΑΜΟΙ: - Η Ράπτη Ευαγγελία του Κων/νου µε τον Μπακάλη Ηλία (Γλίνος Τρικάλων 28/09/2014) - Ο Καρανίκας Ευάγγελος του Αθανασίου µε την Καψάλα Ελένη (Βόλος 02/07/2014) - Ο Μπούγας Χρήστος του Κων/νου µε την Μπριασούλη Αντωνία (Αθήνα 01/09/2014) - Ο Γάτας Χρήστος του Γεωργίου µε την Σπύρου Σταυρούλα του Γεωργίου (Τρίκαλα 19/07/2014) Ευχόµαστε να ζήσουν ευτυχισµένοι! ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ: - Ο Καρανίκας Ευάγγελος του Αθανασίου και η Καψάλα Ελένη απέκτησαν κορίτσι (Βόλος 21/08/2014). - Ο Ράπτης Βασίλειος του Ιωάννη και η Χασάπη Βασιλική απέκτησαν κορίτσι (27/07/2014) - Ο Καλλιώρας Κων/νος του Παντελή και η Τούσια Αικατερίνη απέκτησαν αγόρι (14/08/2014) Να τους ζήσουν τα νεογέννητα! ΘΑΝΑΤΟΙ: - Η Γαλάνη Ευαγγελία του Ανδρέα και της Αλεξάνδρας, ετών 90 (Μυρόφυλλο 02/08/2014) - Η Μανταλιά Ευθυµία του Νικολάου και της Φωτεινής, ετών 97 (Κουβαρά Αττικής) - Ο Γάτας Ιωάννης σύζυγος της Καραδήµα Λόλας, ετών 73 (Άρτα 18/09/2014) - Ο Καραδήµας Ευάγγελος του Λάµπρου και της Ανδριανής, ετών 79 (Τρίκαλα 03/08/2014) Θερµά συλλυπητήρια στους οικείους τους. ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΕ ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ο Γαλάνης ∆ηµήτριος του Γεωργίου και της Αθανασίας,Σχολή Αστυφυλάκων. - Η Μάνθου Κυριακή του Γεωργίου και της Βασιλικής Τσατσαρώνη, Επιστηµών της Εκπαίδευσης Προσχολικής Ηλικίας (Αλεξανδρούπολη). -Η Μανταλιά Κωνσταντίνα του Παναγιώτη και της Παναγιώτας, Μαθηµατικών (Ιωάννινα). - Η Τσιρογιάννη Λαµπρινή του ∆ηµητρίου και της Βαρβάρας , Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. (ΤΕΙ Θεσσαλίας). - Ο Φαλαγκάρας Βασίλειος του Παναγιώτη και της Χρυσούλας, Λογιστικής & Χρηµατοοικονοµικής (Λάρισα ΤΕΙ Θεσσαλίας). - Ο Φιλίππου Παναγιώτης του Γεωργίου και της Αικατερίνης, Οικονοµικών Επιστηµών (∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο Θράκης). - Η Μάρη Μαρία-Ελένη (Μαριλένα) του Νικολάου και της Παππά Βάιας του Κων/νου, Κοινωνιολογία, Πάντειο, Αθήνα. Θερµά συγχαρητήρια και καλές σπουδές! Συνδροµές που πήραµε Τέντος Χρυσοβαλάντης . . . . . . .30 € Παππάς Θανάσης . . . . . . . . . . . . 100 Μάνθος Γιώργος . . . . . . . . . . . . . . 20 Ράπτης ∆ηµήτρης Ελευθ. . . . . . . .20 Στάικος Τάκης . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Στάικος Ντίνος . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Καρακίτσιος Χρήστος του ∆ηµ. . . .50 Ράπτης Γιώργος (φαρµακοποιός) .20 Βάσσιος Σταύρος . . . . . . . . . . . . . 20 Τσιουπράς Αλέξανδρος . . . . . . . . . 20 Τό Μυρόφυλλο ΕΚ∆ΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟ∆ΗΜΩΝ ΤΟΥ ΜΥΡΟΦΥΛΛΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Αποδήµων Μυροφυλλιτών Συντακτική Επιτροπή: Κώστας Ζάχος, Κώστας Γ. Ράπτης, Νίκος Φαλαγκάρας, Άγγελος Μπακούλας, Σταύρος Φαλαγκάρας, ∆ηµήτρης Ελ. Ράπτης Εκδότης - ∆ιευθυντής: Άγγελος Μπακούλας ∆όλιανης 32 151 24 Μαρούσι Τηλ.: 210 6123583 Εκδοτική επιµέλεια: Εκδόσεις “Πέτρα” Οικονόµου 32, 106 83 Αθήνα τηλ.: 2108233830 e-mail: ekdoseispetra@hotmail.com Ετήσια συνδροµή: Ευρώ 20 Συνδροµή Εταιρειών, Οργανισµών Ευρώ 40 Στα µέλη αποστέλλεται δωρεάν e-mail: myrofyllo@gmail.com Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Μπακούλας Λευτέρης του Απ. . . . . 20 Μπακούλας Παναγιώτης του Λευτ . 20 Πλαβός Λάµπρος . . . . . . . . . . . . . . 20 Στάσος Νικηφόρος . . . . . . . . . . . .100 Στάσος Κώστας . . . . . . . . . . . . . . . 60 Καραούλης Τάκης . . . . . . . . . . . . 20 Πατέρας Ξενοφών Ζάχος . . . . . . . .20 Μανταλιάς Σωκράτης . . . . . . . . . . 20 Βαλογιάννης Νίκος . . . . . . . . . . . . 20 ∆ιευθύνσεις και τηλέφωνα των µελών του ∆.Σ. Πρόεδρος: Άγγελος Μπακούλας, ∆όλιανης 32, 151 24 Μαρούσι, τηλ.: 210 6123583, 6976-216368 Αντιπρόεδρος: Κώστας Ζάχος, τηλ. 6972-272562. Γραµµατέας: Σταύρος Φαλαγ- κάρας, Σωτήρα 421 00 Τρίκαλα τηλ. 24310-74803, 6976-372318. Ταµίας: Γιάννης Μπάλλας, Παπαναστασίου 17, 173 42 Άγιος ∆ηµήτριος, τηλ. 2109921803, 6974-948054 Μέλος: Κώστας Γ. Ράπτης, τηλ. 6979-373708, Kostas_rap@ymail.com Καφενείο Γκολφαρίου: “Ούτε σερβιτόροι, ούτε αφεντικά” Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, λίγο πριν από την καταστροφή της γέφυρας και αµέσως µετά την ανακαίνισή του, το καφενείο στο Γκολφάρι έπαψε να λειτουργεί. Ή για να ακριβολογούµε, έπαψε να λειτουργεί µε τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργούσε µέχρι τότε, αφού κανείς δε φάνηκε ώστε να αναλάβει χρέη ενοικιαστή και συνάµα εµπόρου-µαγαζάτορα. Όπως είναι γνωστό ,το κτίριο και ο περιβάλλοντας χώρος στον οποίο στεγαζόταν ανήκει στην Εκκλησία, πράγµα που σηµαίνει ότι µε κάποιο τρόπο η κτήση του περνάει στα χέρια όλων των χωριανών-αν λάβουµε υπόψη την έννοια της Εκκλησίας ως ταυτόσηµη της χριστιανικής κοινότητας. Η Εκκλησία από θεολογικής απόψεως δεν είναι τα κτίρια αλλά η κοινότητα των χριστιανών. Έτσι µε µια έννοια, αυτό που ανήκει στην Εκκλησία στην πραγµατικότητα δεν ανήκει σε κανέναν γιατί ανήκει σε όλους. Είναι κοινό κτήµα. Η χρήση µόνο αλλάζει κατά καιρούς µε γνώµονα αυτό το κοινό συµφέρον της χριστιανικής κοινότητας (ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι). ( Η διαχείρισή του πέρασε επίσηµα στο Εκκλησιαστικό Συµβούλιο). Αυτό που πρέπει να σηµειωθεί, και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι ότι όλο αυτό το διάστηµα το καφενείο συνεχίζει να αποτελεί χώρο συνάντησης των χωριανών και αυτό µε δική τους πρωτοβουλία. Αρχικά, η ανάγκη συνεύρεσης για κάποια µορφή εκδήλωσης, όπως είναι τα µνηµόσυνα ή ο καφές µετά την λειτουργία της Κυριακής (όταν γίνεται), ήταν η αφορµή για να αρχίσει σιγά σιγά η τοπική κοινωνία να κινητοποιείται και να παίρνει τη λειτουργία του καφενείου στα χέρια της. Βλέποντας, λοιπόν, πως τα πράγµατα δεν έχουν αλλάξει σε βαθµό που να µην µπορούν να το διαχειριστούν, το καφενείο άνοιγε. Άνοιγε µε δική τους πρωτοβουλία. Η συνήθεια αυτή έγινε όλο και πιο συχνή µε αποκορύφωµα τα καλοκαίρια όπου στο χωριό ο κόσµος πληθαίνει (περισσότερος κόσµος- ακόµα µεγαλύτερη ανάγκη για επαφή και επικοινωνία). Πρακτικά αυτό σηµαίνει ότι κάποιος φροντίζει για τις προµήθειες του καφέ και των ποτών, κάποιος άλλος ανοίγει, κάποιος σκουπίζει. Όλοι θα βάλουν το λιθαράκι τους, όλοι µαζί θα πάρουν µέρος σε µια διαδικασία συλλογική. Όπως µας είπε και ένας συγχωριανός «το λειτουργούµε κι έτσι.. δε χρειαζόµαστε ούτε σερβιτόρους, ούτε αφεντικά». Ας µην ξεχνάµε ότι οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού ζουν σε µεγάλο βαθµό αυτάρκεις. Αυτό σηµαίνει ότι έχουν µάθει να ικανοποιούν οι ίδιοι τις ανάγκες τους. Έχουν µάθει να βοηθούν ο ένας τον άλλον, να είναι ΦΩΤ. ΘΕΟ∆ΩΡΑ Λ. ΦΑΛΑΓΚΑΡΑ αλληλέγγυοι. Και ακριβώς τη στιγµή που χρειάστηκε, τη στιγµή που ένιωσαν ότι έπρεπε να δράσουν ,το έκαναν, χωρίς την προσταγή κανενός, χωρίς την καθοδήγηση κανενός. Η µόνη προσταγή, η µόνη καθοδήγηση ήταν αυτή των αναγκών τους. Αυτή τους έφερε και αυτή τους κράτησε κοντά σε µια τέτοιου είδους διαδικασία και αυτό είναι πολύ σηµαντικό. Είναι σηµαντικό γιατί αναδεικνύει κάτι που για εκατοντάδες χρόνια ήταν αυτονόητο αλλά όποιος το εκφράζει στις µέρες µας µοιάζει λες και µιλάει για κάτι εκτός λογικής. Το γεγονός ότι βασικές κοινωνικές λειτουργίες, όπως σε αυτή την περίπτωση η συνεύρεση στο δηµόσιο χώρο και η επικοινωνία δεν χρειάζεται να είναι εµπορευµατικές διαδικασίες. Η ανάγκη για κοινωνικότητα είναι πηγαία και οι άνθρωποι πάντα θα βρίσκουν τον τρόπο να την εκφράζουν. Στις µέρες µας έχει κυριαρχήσει η άποψη ότι από το καθετί πρέπει να βγάζουµε κέρδος. Το καθετί πρέπει να είναι εµπόρευµα. Από το νερό, από τον ηλεκτρισµό (βλ. Ταµήλος και ντόπιοι άρχοντες), από τα δηµόσια κτίρια και τους δηµόσιους χώρους, την ανθρώπινη εργασία. Ακόµα και από την ανάγκη για κοινωνικότητα. Το παράδειγµα που έδειξαν οι άνθρωποι στο Γκολφάρι είναι κάτι που έρχεται από το µακρινό παρελθόν. Και είναι τέτοιες οι µέρες που ζούµε που το κάνουν να µοιάζει να έρχεται από το µέλλον, από µια κοινωνία που (οι άνθρωποι) δε θα µετράµε τα πάντα σε χρήµα, δε θα προσπαθούµε να εκµεταλλευθούµε τα πάντα αλλά θα προσφέρουµε την ενέργεια και την εργασία µας για το κοινό όφελος, την κοινή ανάγκη. Ελευθερία Τσεκούρα φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ Κώστας Ράπτης πτυχ. Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Επιστηµών Έφτασε επιτέλους (;) το ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ!!! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 1 Το κείµενο είναι αυτό που λέµε τεχνοκρατικό. ∆ηλαδή, θέλει να αυτοπαρουσιάζεται ως ουδέτερο και αντικειµενικά καλό. Από την πρώτη πρόταση ας κρατήσουµε ότι είναι ένα σύστηµα πληροφοριών που καταγράφει νοµικές, τεχνικές και άλλες πληροφορίες για τα ακίνητα. ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ. Μα αυτό ακριβώς θέλουν και αυτοί που το υποστηρίζουν, θα πει πολύ σωστά κάποιος. Ναι, αλλά δεν καταγράφει από µόνο του ούτε και γιατί εγώ θέλω να ξέρω τι έχει ο τάδε κάτοικος της δυτικής Θράκης. Πιο κάτω γράφει: “Καταγράφει και την γεωγραφική περιγραφή (µορφή, θέση και µέγεθος) του ακινήτου.” Το κράτος καταγράφει. Και καταγράφει για να µπορεί να έχει τον πλήρη έλεγχο της επικράτειας και των υπηκόων του. Και το κάνει αυτό για λόγους δικούς του. Για να µπορεί να λύνει και να δένει, να µπορεί να φορολογεί, να αφαιρεί περιουσία από τους φτωχούς και να την προσθέτει στους πλούσιους, όπως πολύ συστηµατικά κάνει σήµερα. Η 2η πρόταση που ανέφερα λέει πως το Κτηµατολόγιο είναι “πολύ πιο σύγχρονο”. Ε, και; Από πότε ότι είναι σύγχρονο είναι αυτόµατα και καλύτερο και πιο ωφέλιµο; Και πρέπει πάντα να ρωτάµε “Για ποιον είναι καλύτερο; Για ποιον είναι πιο ωφέλιµο;” Αυτή η αντίληψη που έχει κυριαρχήσει στις µέρες µας, ότι το καινούριο είναι αυτοµάτως και καλύτερο είναι παντελώς γελοία και ταυτόχρονα και πολύ επικίνδυνη. Για παράδειγµα, µέχρι πριν λίγα χρόνια όλοι θέλανε να αγοράσουνε µικρά κινητά. Τώρα όλοι έχουνε πάρει αυτά τα µεγάλα µε την οθόνη αφής. Μέσα σε λίγους µήνες δηλαδή όλοι, µα όλοι, αλλάξανε γούστα και γνώµη; Όχι. Απλά η αντίληψη αυτή έχει κυριαρχήσει στους υπηκόους του ελληνικού κράτους στη συντριπτική τους πλειοψηφία. ∆εν έχει δουλειά αλλά λεφτά για κινητό βρίσκει. Το ίδιο µε το Κτηµατολόγιο. Ενώ πλέον σε καιρούς κρίσης το κράτος έχει δείξει το πραγµατικό του πρόσωπο, κάποιοι (πολλοί) πιστεύουν ότι µπορεί να κάνει και καλά πράγµατα από την καλή του τη θέληση. ∆ηλαδή, ότι το κράτος δίνει τόσα λεφτά για το Κτηµατολόγιο για το καλό µας. Και όχι για να επεκτείνει τον έλεγχο του πάνω µας. Το κράτος εκσυγχρονίζεται. Κάνει προσπάθειες. Αυτό είναι αλήθεια. Το ερώτηµα όµως δεν είναι αν εκσυγχρονίζεται αλλά τι σηµαίνει εκσυγχρονισµός. Γιατί η λέξη από µόνη της δε λέει τίποτα. Εκσυγχρονίζω = εν + συγχρονίζω => γίνοµαι σύγχρονος δηλαδή. Το να γίνοµαι σύγχρονος, το να συµβαδίζω µε τον καιρό µου µπορεί να είναι και βαθιά συντηρητική και αντικοινωνική πράξη. Μπορεί και όχι και αυτό εξαρτάται από τις δράσεις και τις αντιστάσεις των ανθρώπων. Στον “πολιτισµένο” ευρωπαϊκό Βορρά, κάθε άνθρωπος αντιστοιχεί σε έναν αριθµό. Όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, επιδιώκανε τον απόλυτο έλεγχο και καταγραφή των υπηκόων του, όπως ο Χίτλερ και οι σύγχρονοι, κι αυτοί, χιτλερικοί χρυσαυγίτες. Αν η δυτική κοινωνία, στην οποία θέλουµε να µοιάσουµε µετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ολοκληρωτισµό, σε µια µεγάλη µηχανή όπου το κράτος ελέγχει απόλυτα τους υπηκόους του (ξέρει κάθε κίνησή τους µέσω λογαριασµών τραπέζης) και γνωρίζει κάθε εκατοστό της περιουσίας τους από φωτογραφίες δορυφόρου και µε το πάτηµα ενός πλήκτρου στον υπολογιστή, αν το ολοκληρωτικό κράτος είναι το σύγχρονο κράτος, τότε µάλλον ο εκσυγχρονισµός δεν είναι και πολύ καλό πράγµα. Κάπου, κάτι έχουµε µπερδέψει.. Κώστας Ράπτης πτυχιούχος Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Επιστηµών ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Σ δ 3 Τό Μυρόφυλλο Σελίδα 3 Πάνω απ’ το ποτάµι - ∆ύσκολα χρόνια τότε! Τούτη η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή. Χρόνια είχε να συναντηθεί ο Νίκος µε τον παιδικό του φίλο, συµµαθητή του από το Γυµνάσιο ακόµα, τον ∆ηµήτρη. Πέρασαν πάνω από πενήντα χρόνια, µισός αιώνας και βάλε! Αποτραβηγµένοι και οι δυο πια στο περιθώριο της ζωής, πασπαλισµένοι µε χιόνια στην κεφαλή, σαν αποκαµωµένοι, ξαναβρέθηκαν τυχαία και συµφώνησαν να συναντηθούν στο σπίτι του Νίκου. Έτσι βρέθηκαν να κάθονται απέναντι στα αναπαυτικά καθίσµατα του σαλονιού και να προσπαθούν να βρουν το νήµα της διαδροµής τους. Φαίνεται αστείο, τόσο απλό, µα στ' αλήθεια σας λέω δεν είναι καθόλου εύκολο. Όποιος δεν το πιστεύει αυτό, δεν έχει παρά να δοκιµάσει! Θα νοιώσει πιο καλά το µύθο του Οδυσσέα, που πάλεψε χρόνους και καιρούς µε Λαιστρυγόνες και µε Κύκλωπες, µε µάγισσες και Σειρήνες, πόσο θαλασσοδάρθηκε στ' άγρια κύµατά της, ώσπου να φτάσει στον πολυπόθητο προορισµό του, να βρει σίγουρο κι απάνεµο αραξοβόλι, να γαληνέψει η ψυχή του, η τόσο φουρτουνιασµένη. Οι δυσκολίες, οι ατυχίες, οι αποτυχηµένες προσπάθειες δεν πρέπει ποτέ ν' αποτελούν το τέρµα ενός χαµένου ονείρου. Η επιµονή, η υποµονή, η ανυποχώρητη θέληση, η πίστη η αδάµαστη στον εαυτό του και στην Θεία Πρόνοια, ο διακαής πόθος για κάτι καλύτερο και ανώτερο από το τωρινό δεν µπορεί ποτέ ν' αποτύχουν. Πρέπει πάντα να καίει άσβεστη η φλόγα της ελπίδας κι η πίστη “για το ωραίο και το αληθινό” να µην σ' εγκαταλείψει ποτέ. «Μην φοβηθείς αυτόν που στήριξε στην πίστη επάνω την ελπίδα, τον είδα στη ζωή να µάχεται µα πάντα νικητή τον είδα» οραµατίζεται τον µαχητή της ζωής ο ποιητής. Και πρέπει αυτή η πίστη και επιθυµία να είναι βαθειά, ειλικρινής, ανυπόκριτη και αληθινή για να µην ξεθωριάσει και στο τέλος το όνειρο χαθεί. Τον Οδυσσέα, που αντιµάχεται σ’ όλες τις δυσκολίες και τα εµπόδια που παρουσιάζονται στην προσπάθεια επιστροφής στην Ιθάκη του “και καπνόν ανωθρώσκοντα νοήσαι θανέειν ιµείρεται” τραγουδάει ο αθάνατος Όµηρος από τα βάθη των αιώνων. Λίγο καπνό από κάποιο σπίτι της πατρίδας του να δει ν' ανεβαίνει στον ουρανό κι ας πεθάνει! Λόγια αθάνατα, λόγια αληθινά , που και σήµερα λαµποκοπάνε κι ας περάσαν τόσοι αιώνες χωρίς τίποτα να µπορεί να τα σκουριάσει! Κάπως έτσι, µε τέτοιους λογισµούς τους συνεπήρε ο νόστος, η επιστροφή στα παλιά, τότε που καθένας ξεκινούσε το ταξίδι του για την κατάκτηση του όποιου ονείρου του, του όποιου προορισµού του. Και τότε ξάστερη, ολοζώντανη, άστραψε στο νου του Νίκου τούτη η ιστορία. Κόµπιασε στην αρχή, υγράνθηκαν τα µάτια του, η φωνή του έβγαινε αργή και βραχνή κι άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του. Τέλη Οκτώβρη ήτανε κι άρχιζαν οι εγγραφές στο πανεπιστήµιο. Η Αθήνα, που βρισκόταν το πανεπιστήµιο, ήταν το όνειρο κάθε νέου, που πρωτόµπαινε, αλλά τόσο µακρινή που φόβιζε κιόλας. Ήρθε το µήνυµα από κάποιο συγγενή τους στην Αθήνα, που παρακολουθούσε το θέµα των εισαγωγικών εξετάσεων και της εγγραφής στη σχολή των επιτυχόντων, πως χρειάζονται κάποια χαρτιά από την κοινότητα του χωριού για να γίνει η εγγραφή στο πρώτο έτος. Συνάχτηκαν όλα τα απαιτούµενα µα έπρεπε να ταχυδροµηθούν και νάχουν φτάσει στον προορισµό τους σε τρεις µέρες το πολύ, γιατί τέλειωνε η προθεσµία και χωρίς την εγγραφή χάνονταν το δικαίωµα εισαγωγής και παραπέρα φοίτησης. Το ταχυδροµείο, που εξυπηρετούσε στην προκειµένη περίπτωση, ήταν αρκετά µακριά πάνω από τριάντα χιλιόµετρα µέσα από δάση, από γκρεµούς, από λαγκάδια και προπάντων ένα ξεροπόταµο, που σαν έτυχε εκείνες τις µέρες να βρέχει ήταν φουρτουνιασµένο και το πέρασµα στην απέναντι όχθη του πολύ δύσκολο κι επικίνδυνο. ∆εν ήξερα καλά και τα µονοπάτια, που συντόµευαν κάπως την απόσταση κι αυτό µου προξενούσε ένα φόβο µήπως χαθώ είτε µέσα στο δάσος από τα έλατα είτε χαµηλότερα στις αµέτρητες γιδόστρατες και µονοπάτια µέσα σε ένα πολύ πυκνό δάσος από ρείκια. Παρ' όλα αυτά αποφάσισα να πάω, µε σφιγµένη την καρδιά είναι η αλήθεια. Είχε προχωρήσει αρκετά η νύχτα και κατά τους υπολογισµούς των µεγαλύτερων σε κοντά δυο ώρες θα χάραζε η αυγή. Έπρεπε να φύγω τώρα, να προλάβω και το ταχυδροµείο που έφευγε στις δώδεκα κι ύστερα να προλάβω να γυρίσω προτού πέσει για τα καλά το βαθύ σκοτάδι της νύχτας, Μ΄ ένα φακό στο χέρι, που η µπαταρία του τέλειωσε σε λιγότερο από µισάωρο, ξεκίνησε η δραµατική περιπέτεια. Άλλο να το λες κι άλλο να το ζεις κι όσο καλά και να προσπαθήσεις να το περιγράψεις η πραγµατικότητα είναι απερίγραπτη. Είναι σαν να προσπαθείς να δώσεις να νοιώσει κάποιος, που δεν πείνασε ποτέ, πως νοιώθει ο πεινασµένος και δυστυχώς αυτό δεν πετυχαίνει ποτέ. Tα πόδια µου έβγαλαν φτερά ξεκινώντας µα σαν τέλειωσε η µπαταρία του φακού η νύχτα έγινε πιο πηχτή, πιο σκιαχτερή και η οδοιπορία συνεχίστηκε µε πιο αργό και προσεχτικό βήµα. Προχωρούσα πολύ πιο αργά από όσο ήθελα µα έπρεπε οπωσδήποτε να προφτάσω το ταχυδροµείο του µεσηµεριού, να στείλω τα χαρτιά για την Αθήνα. Αυτό µόνο είχα στο µυαλό µου για να κρύψω και το φόβο από τον ίδιο µου τον εαυτό. Κι όλο βάδιζα και βιαζόµουν κι όλο βάδιζα τυλιγµένος µέσα στο σκοτάδι, καταϊδρωµένος, σκουπίζοντας πότε- πότε το κούτελο, αλλά χωρίς σταµατηµό, ως που µε βρήκε το χάραµα πέρα από τα Ταµπούρια, ίσια µπαίνοντας σε δάσος από έλατα και κοντά φτάνοντας στο πέτρινο εικονοστάσι της Αγια-Τριάδας. Εκεί έφεξε για τα καλά και µπορούσες να διακρίνεις καθαρά όλα γύρω σου. Σταµάτησα για λίγο να πάρω µια ανάσα και κάθησα σ' ένα κέχρινο λιθάρι, που κάποιος στρατοκόπος φαίνεται τ' απίθωσε εκεί για να ξεκουραστεί. Η µέρα ήταν πολύ µουντή. ∆εν φαινόταν πουθενά κορυφογραµµή, πυκνή αντάρα ακίνητη έζωνε ολόγυρα τον ορίζοντα, σαν να τον έσφιγγε. Ένα αεράκι κρύο σφύριζε ανάµεσα στα έλατα και παρά το ότι η µέρα προχώραγε, η αυγή έµενε ακίνητη. Πάνω από το κεφάλι µου κρέµονταν βαριά µαύρα σύννεφα κι ο ουρανός κατέβηκε πολύ χαµηλά, ως που άγγιζε τις κορφάδες από τα έλατα. Όσο έφτανε το µάτι δεν υπήρχε χαραµάδα ουρανού, που να στέλνει λίγες αχτίδες παρηγορητικές του ήλιου, λίγο φως ηµέρας. Μουντζούρα παντού και κρύο. Σηκώθηκα , µάζεψα τις δυνάµεις µου, έστριψα αριστερά και πήρα κατηφορώντας το µονοπάτι, που θα µ' έβγαζε στου Κοντοδήµα το καφενεδάκι-στέκι για όλους τους πεζοπορούντες ταξιδιώτες. Μα αυτό θα απείχε από κει, που βρισκόµουν εγώ, πάνω από τρείς ώρες ποδαρόδροµο κι έπρεπε να βιαστώ, να προλάβω το ταχυδροµείο, αυτός ήταν ο στόχος µου. Πάνω που τούτα συλλογιόµουν άνοιξαν οι ουρανοί και η βροχή άρχισε να πέφτει -στην αρχή χοντρές σταλαγµατιές- κι ύστερα χωρίς σταµατηµό. Σαν κλωστές κρέµονταν απ’τα σύννεφα, πυκνό στηµόνι, που σ’ εµπόδιζε να δεις πέρα από λίγα µέτρα. Μπουµπουνητό χωρίς έλεος συνέχεια, φωτιές αυλάκωναν τον ουρανό, αστροπελέκια, κεραυνοί που έκαναν τη γη να τρέµει ολόκληρη απ’ την οργή του ουρανού. Και η βροχή να πέφτει ασταµάτητα και η µέρα να γίνεται νύχτα. Το νερό γέµισε τα πάντα, λακκούβες, αυλακιές, νεροσυρµές, νεραγώια και το χειρότερο σκέπασε τα µονοπάτια κι ήταν πολύ εύκολο να τα χάσεις και µαζί και τον προσανατολισµό σου µέσα στα γερµένα δεξιά κι αριστερά ρείκια. ∆εν πιστεύω να νοµίσει κανένας, πως µπορούσε µέσα σ' αυτόν τον χαλασµό να υπάρξει στεγνό σηµείο επάνω σου. Έσφιξα κατάσαρκα, τυλίγοντάς τα µε ότι αδιάβροχο είχα, περπατούσα συνέχεια σκυφτός, να τα προστατεύω όσο µπορούσα καλύτερα κείνα τα περιβόητα χαρτιά κι από κει και πέρα δεν µ' ενδιέφερε τίποτα. Ούτε βροχή, ούτε νερά, ούτε πως περπατούσα ξυπόλητος κι οι πατούσες είχαν πληγιάσει µέχρις αίµατος, ούτε που λογάριαζα τίποτα παρεκτός να φτάσω στον προορισµό µου. Τα παπούτσια µου δεν µε βόλευαν και τα κουβαλούσα στο χέρι, πέρα από το γεγονός ότι εκείνα τα ρηµάδια “τα καουτσούκ” µου είχαν πληγιάσει τις φτέρνες. Σκεφτόµουν µόνο το ξεροπόταµο, που κοντοζύγωνα, άκουγα πια το βουητό του κι ανατρίχιασα. Αλήθεια, σκέφτηκα, πως θα περνούσα απέναντι; Έφτασα στο φουρτουνιασµένο ξεροπό- Άλλο να το λες κι άλλο να το ζεις κι όσο καλά και να προσπαθήσεις να το περιγράψεις η πραγµατικότητα είναι απερίγραπτη. Είναι σαν να προσπαθείς να δώσεις να νοιώσει κάποιος, που δεν πείνασε ποτέ, πως νοιώθει ο πεινασµένος και δυστυχώς αυτό δεν πετυχαίνει ποτέ. Κι η βροχή να πέφτει κρύα και θλιβερή, µονότονα, να µην θωρείς πουθενά ζωντανό πλάσµα, έστω και ν' ανεβαίνει κάπου καπνός, σηµάδι πως εκεί µένουν άνθρωποι. ταµο. Τούτο δεν ήταν όπως το λογάριαζα στο νου µου. Ήταν ποτάµι ολόκληρο, θεριό ανήµερο. Το νερό κυλούσε ορµητικά, θυµωµένα, παρασέρνοντας ότι έβρισκε στο διάβα του, ξύλα, φύλλα, κούτσουρα, ξερά χορτάρια, λιθάρια και µπόλικη λάσπη, τόση που νόµιζες πως ήταν ένας νερουλός, θολός χυλός. Έβγαζε ένα υπόκωφο βουητό, έναν υποχθόνιο ρόχθο, ένα αλλόκοτο αγκοµαχητό, που σου προκαλούσε έναν παράξενο φόβο και µια ανατριχίλα. Μούδωσε απ' την αρχή να καταλάβω, ότι δεν αστειεύεται κι οποιαδήποτε αποκοτιά θάχε κακά ξεµπερδέµατα. Μ' έπιασε ένα περίεργο συναίσθηµα, κάτι σαν παράπονο µε την κακοτυχιά µου, µα κι ένα θάρρος ακαταµάχητο -θράσος θάλεγα -µπρος στον φουρτουνιασµένο ποταµό- πως θα βρω τρόπο να περάσω απέναντι. Παίρνω τον κατήφορο ένα µονοπατάκι, που ευτυχώς διακρίνονταν πολύ καλά, δίπλα απ' το ποτάµι, που συνέχιζε απειλητικό τον δρόµο του, και σαν από θαύµα µ' έβγαλε σ' ένα στενό µα αρκετά ισιότοπο σηµείο. Εκεί ακριβώς κάποιοι ντόπιοι προφανώς, σκάρωσαν ένα ξύλινο γεφύρι, για να κρατάνε την επικοινωνία µε τους απέναντι και νάχουν πρόσβαση στη δηµοσιά. Το νερό το είχε σχεδόν σκεπάσει, φαινόταν όµως καθαρά δεξιά κι αριστερά τα ξύλινα παραπέτια, που κρατούσαν γερά και µοιάζαν στέρεα. Χωρίς κανένα δισταγµό και χωρίς άλλη σκέψη το διάβηκα και βρέθηκα στην απέναντι µεριά, χωρίς να το πολυκαταλάβω. Όταν έστρεψα να δω πίσω µου, ήµουν ήδη απέναντι, σώος, καταµουσκεµένος, µε πείσµα δυνατό, πως τώρα πια πρέπει να ζοριστώ λιγάκι κι έφτασα. Κι η βροχή να πέφτει κρύα και θλιβερή, µονότονα, να µην θωρείς πουθενά ζωντανό πλάσµα, έστω και ν' ανεβαίνει κάπου καπνός, σηµάδι πως εκεί µένουν άνθρωποι. Ο ουρανός κατέβηκε µολυβένιος ακόµα πιο χαµηλά και από πουθενά δεν φαινόταν ελπίδα, να ξανοίξει ο καιρός. Επιτέλους έφτασα στο καφενεδάκι και µπήκα µέσα, όπου καθόντουσαν καµιά δεκαριά άνθρωποι περιµένοντας το αυτοκίνητο, για να κατέβουν στην πολιτεία. Το αυτοκίνητο, που µόλις έφτασε, σταµάτησε µπροστά στο καφενεδάκι για λίγο. Μαζί ερχόταν και το ταχυδροµείο. Σαν µ' είδαν οι άνθρωποι ξαφνιάστηκαν κι όταν µε ρώτησαν από που έρχοµαι κούνησαν το κεφάλι και κάποιος µονολόγησε. «Έστειλαν µοναχό του το παιδί να χαθεί µε τέτοιον καιρό; ∆εν έβλεπαν οι χριστιανοί, πως ο Θεός βάλθηκε να µας χάσει» και σώπασε! Η αλήθεια είναι, πως τούτοι οι αρχαίοι ανθρώποι µε καλοδέχτηκαν, µε σπρώξανε κοντά στην αναµµένη ξυλόσοµπα και κάποιος παρήγγειλε ένα ζεστό τσάι για να συνέρθω. Πως να µην συγκινηθείς και να µην νοιώσεις απέραντη ευγνωµοσύνη γι' αυτούς τους άγνωστους συµπαραστάτες σου; Και τώρα που τ' αναθυµούµαι όλ’ αυτά δάκρυα µούρχονται στα µάτια και µια απέραντη αγάπη µε πληµυρίζει για όλους αυτούς κι ας τους αποδοθεί ο δικαιότατος έπαινος. Το νερό που ήταν απάνω µου στράγγιζε και κύλαγε έξω από την πόρτα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 4 Τό Μυρόφυλλο Σελίδα 4 Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Κουβέντα µε το δήµαρχο Πύλης Συναντήσαµε το ∆ήµαρχο Πύλης Κώστα Μαράβα, ένα πρωινό, αρχές του Οκτώβρη κι είχαµε µια πρώτη κουβέντα µαζί του για το δήµο, το πρόγραµµά του, αλλά πολύ περισσότερο για τα προβλήµατα του δικού µας χωριού, του Μυροφύλλου. Ο ίδιος συνεπής επανέλαβε τις προεκλογικές του δεσµεύσεις. Ήταν σαφής τόσο για τη λειτουργία της κοινότητας στο χώρο που της ανήκει, όσο και για τη λειτουργία του µηχανήµατος που σκουριάζει αλλά και για άλλα πολλά. Μένει τώρα να τα δούµε να γίνονται πράξη. Κύριε δήµαρχε, κάτ΄ αρχήν συγχαρητήρια για την εκλογή σου στη δηµαρχεία του ∆ήµου Πύλης. Θα ξεκινήσουµε την κουβέντα µας µε µια προσωπική ερώτηση. Εσύ ένας πετυχηµένος επιχειρηµατίας γιατί επέλεξες να ασχοληθείς µε τα κοινά; Πρώτα-πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω για την τιµή που µου κάνατε να ‘ρθείτε στο γραφείο µου και να τα πούµε από κοντά. Ως προς την ερώτηση για την ανάµειξή µου στο δήµο, θέλω να πω ότι εγώ αγαπάω τον τόπο µου γι’ αυτό ασχολούµαι µε τα κοινά κι έχω την εντύπωση ότι µπορώ να προσφέρω. Αυτό θα το δείξει η πορεία, είµαι µαχητής στη ζωή και σαν επιχειρηµατίας µπορώ να ασκήσω διοίκηση. Ασκώ διοίκηση εδώ και 25 χρόνια. Αυτό θα γίνει και στο δήµο γιατί ο δήµος είναι σαν µια µικρή επιχείρηση. Εκτός αυτού έχω και µια εµπειρία από το δήµο Πιαλείων όπου ήµουνα δήµαρχος δυο τετραετίες. Πιστεύω πως στην πενταετία αυτή θα αλλάξουν πολλά πράγµατα στο δήµο προς το καλύτερο. Εκλέχτηκες δήµαρχος από την πρώτο γύρο, αυτό λέει κάτι; Για µένα είναι µεγάλη τιµή αυτό. Πέντε δήµοι όλοι κι όλοι εξέλεξαν δή- µαρχο από την πρώτη Κυριακή. Ευχαριστώ όλους τους δηµότες που εµπιστεύτηκαν εµένα και τους συνεργάτες µου. Αυτό είναι µεγάλη δέσµευση για µένα και δηλώνω ότι θα αφιερώσω όλες µου τις δυνάµεις να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις. Είσαι ένα περίπου µήνα δήµαρχος και βέβαια δε ζητάµε απολογισµό αλλά πες µας σε ποια κατάσταση είναι ο δήµος; Ολοκληρωµένη άποψη δεν έχω ακόµη, περισσότερο για τα νοµικά πρόσωπα, σε λίγες µέρες θα έχω πλήρη εικόνα στο πού βρίσκεται ο δήµος. Εκείνο που µπορώ να πω είναι ότι έχουµε σοβαρά οικονοµικά προβλήµατα, αρκεί να σας πω ότι το ταµείο του δήµου στις 31 Αυγούστου είχε 24.000 ευρώ ταχτικά έσοδα, όµως στις 2 του Σεπτέµβρη το ποσό ήταν 1176 ευρώ, γιατί την πρώτη του µηνός εί- χαµε εντάλµατα των υπαλλήλων για το επίδοµα των εκλογών και για αυτό είχαµε αυτό το ποσό που προανέφερα. Αυτό όµως δε λέει τίποτα. Εµείς θα προσπαθήσουµε, θα νοικοκυρέψουµε τα πράγµατα και όλα θα πάνε καλά. Θα πάτε καλά δήµαρχε µε 1100 ευρώ αποθεµατικό; Τι θα νοικοκυρέψετε; Όταν λέω νοικοκύρεµα του δήµου τι εννοώ. Παράδειγµα. Αυτή τη στιγµή ο δήµος έχει να λάβει 2.200.000 ευρώ από δηµότες επιχειρηµατίες. Εγώ κάνω ταµείο εσόδων του δήµου να δω σε ποια κατάσταση βρισκόµαστε. Υπάρχουν χρέη από το 1986 που ακόµα δεν εισπράχτηκαν. Θα διαγραφούν αρκετά αλλά πιστεύω ότι τα 2/3 θα εισπραχτούν από το δήµο. Εκτός αυτού τι κάνει µια επιχείρηση; Πρέπει να έχει λιγότερα έξοδα από τα έσοδα. Πρέπει να µειώσουµε δαπάνες. Πώς θα γίνει αυτό; Παράδειγµα πάλι. Είχαµε για πετρέλαιο 300.000 ευρώ. Εγώ λέω ότι πρέπει να το µειώσουµε. Να µην κάνουµε σπατάλες. Μειώνοντας το πετρέλαιο, µειώνοντας τα έξοδα µετακίνησης 2.έτσι θα µαζευτούν κι άλλα χρήµατα. ∆ηλαδή είναι θέµα οργάνωσης; Βεβαίως, αυτό σας είπα, θέµα οργάνωσης, έσοδα κι έξοδα. Όχι σπατάλες. Θα πρέπει να σταθούµε στα πόδια µόνοι µας, πέρα από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Είσαι δήµαρχος ενός δήµου που ξεκινάει έξω από τα Τρίκαλα και φτάνει ώς το Μυρόφυλλο και τη Νεράιδα. Είναι ένα έκτρωµα του Καλλικράτη. Πώς νοµίζεις ότι µπορείς να αντιµετωπίσεις τα τεράστια προβλήµατά του και ιδιαίτερα της ορεινής περιοχής; Ο δήµος Πύλης είναι ο πιο µειωνωτικός δήµος του Ν. Τρικάλων και της Θεσσαλίας γενικότερα. ∆ύσκολος δήµος µε 100 χιλιόµετρα ακτίνα. Καλύτερα φτάνουµε στη Θεσσαλονίκη παρά στο Μυρόφυλλο. Αυτό µπορεί να είναι πρόβληµα ο δήµος όµως πρέπει να λειτουργήσει. Ο δήµος έχει και πλεονεκτήµατα. Εκτός από την περιοχή προς Μυρόφυλλο υπάρχει και η άλλη προς την Ελάτη που είναι πιο αναπτυγµένη. Υπάρχει και το φράγµα της Μεσοχώρας που αν, όπως εξήγγειλε ο πρωθυ- πουργός λειτουργήσει, εµείς χαιρετίζουµε την εξαγγελία αυτή και πιστεύουµε ότι θα αξιοποιήσουµε την περιοχή Κύριε δήµαρχε για την εκτροπή του Αχελώου και το φράγµα της Μεσοχώρας δεκαετίες τώρα κάτι τέτοια ακούµε και µάλιστα πάντα προεκλογικά. Θυµίζω την τελευταία εξαγγελία του υπουργού Γ.Σουφλιά το 2007 πως το φράγµα άµεσα θα λειτουργήσει και ο κάµπος της Θεσσαλίας θα πληµµυρήσει από τα και τις δεσµεύσεις µας θα τις υλοποιήσουµε. Ανά δηµοτική ενότητα θα τοποθετήσουµε τα µηχανήµατα. Το Μυρόφυλλο είχε το µηχάνηµα αλλά δε δούλεψε ποτέ .Σκούριασε από την ακινησία. Η κάθε δηµοτική ενότητα θα έχει αυτά τα µηχανήµατα, αυτούς τους υπαλλήλους. Η κοινότητα Μυροφύλλου θα έχει τα µηχανήµατά της µε τους ανάλογους υπαλλήλους. Έκανα µια κουβέντα µε τον αντιπεριφερειάρχη και µου υποσχέθηκε, ότι για το χειµώνα που έρχεται τον κεντρικό άξονα θα τον καθαρίζει εκείνος. Αν η περιφέρεια αναλάβει τον κεντρικό άξονα εγώ θα έχω εκεί µηχανήµατα δικά µου κι αν χρειαστεί θα πάρουµε κι άλλους οδηγούς ιδιώτες για να ανταπεξέλθουµε στο πρόβληµα. Συγκεκριµένα, το µηχάνηµα της Κοινότητας Μυροφύλλου το χειµώνα θα δουλέψει και πώς; Όχι µόνο θα δουλέψει το χειµώνα αλλά θα δουλεύει όλο το χρόνο µε οδηγό που θα πάρουµε και θα εξυπη- Το µηχάνηµα όχι µόνο θα δουλέψει το χειµώνα αλλά θα δουλεύει όλο το χρόνο µε οδηγό που θα πάρουµε και θα εξυπηρετεί κι άλλα τρία χωριά. Πολυνέρι, Βακλκάνο, Μοσχόφυτο. Θα έχουµε οδηγό κι ένα αυτοκίνητο για να ασχολείται µε αυτά τα τέσσερα χωριά. νερά του Αχελώου. Πέρασαν επτά χρόνια από τότε και είµαστε ακριβώς στο ίδιο σηµείο. Είναι διαφορετικό τώρα το θέµα, το φράγµα Μεσοχώρας ξεχωρίζει από την εκτροπή του Αχελώου. Πάµε µόνο για το ενεργειακό κοµµάτι. ∆εν πετάω στα σύννεφα. Προχτές είχα συνάντηση µε τον υπουργό τον κ. Μανιάτη ο οποίος µε διαβεβαίωσε πως το θέµα θα το φέρει σύντοµα στη βουλή και µετά λύνονται τα χέρια µας. Οι απόψεις και για τα δυο φράγµατα διίστανται. Καταστροφή του περιβάλλοντος κι όχι µόνο. Μην ξεχνάµε και τις αποφάσεις του Συβουλίου Επικρατείας και των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων που απαγόρευσαν τη συνέχιση των έργων. Το ξαναλέω, το φράγµα της Μεσοχώρας τώρα ξεχωρίζει. Ένα µικρό µέρος κατοίκων της Μεσοχώρας και των γύρω περιοχών είναι αυτό που είναι αρνητικό στο φράγµα. Το 80% των κατοίκων είναι υπέρ του φράγµατος. Για την εκτροπή του Αχελώου ποια είναι η θέση σου; Εγώ ως Θεσσαλός είµαι υπέρ της εκτροπής αλλά αυτή τη στιγµή προέχει η λειτουργία του φράγµατος και µετά βλέπουµε. Αντιµετώπιση προβληµάτων Έρχεται χειµώνας κι έχει 80 πόντους χιόνι και το Μυρόφυλλο αποκλείστηκε τι θα κάνετε; Εµείς δεσµευτήκαµε προεκλογικά Εµείς αυτό το λάθος της προηγούµενης δηµοτικής αρχής το αντιµετωπίζουµε αυτή τη στιγµή. Το κοινοτικό γραφείο θα πρέπει να µείνει στο κτήριο που ήταν. Καφενείο ας γίνει σε άλλο χώρο. Ήταν λάθος που κοινοτικό γραφείο νοικιάστηκε για καφενείο. ρετεί κι άλλα τρία χωριά. Πολυνέρι, Βακλκάνο, Μοσχόφυτο. Θα έχουµε οδηγό κι ένα αυτοκίνητο για να ασχολείται µε αυτά τα τέσσερα χωριά. Αυτό δήµαρχε, είναι πολύ σηµαντικό που µας λέτε. Με τη λειτουργία της τοπικής Κοινότητας τι θα γίνει; Πάλι θα επαναλάβω στην προεκλογική µας δέσµευση. Εγώ τους προέδρους και τα τοπικούς συµβούλους τους βλέπω και τους θέλω συνεργάτες κι όχι αντιπάλους. Πριν ένα µήνα µάζεψα τους προέδρους και τους ανακοίνωσα ότι κάθε µήνα θα πληρώνονται αλλά θα έχω απαιτήσεις από αυτούς. Θα πληρώνεται κάθε µήνα ο πρόεδρος θα παίρνει ακόµα και το χιλιάρικο, για έκτακτα έξοδα της κοινότητάς του. Να δούµε βέβαια για τον πρώτο χρόνο τα οικονοµικά και ίσως µόνο για τον πρώτο χρόνο να γίνει πεντακοσάρικο. Οι πρόεδροι θα έχουν αρµοδιότητες, θα έχουν σφραγίδα, αυτά που δεν είχαν µέχρι σήµερα. Τριάντα εννέα πρόεδροι δεν είχαν σφραγίδα µόνο ο Ράπτης του χωριού σας είχε και τρεις ακόµα. Τον πρόεδρο τον θέλω ενεργό, τον θέλω δίπλα µου µε αρµοδιότητες. Γραφείο της κοινότητας Στο χωριό µας υπάρχει ένα θέµα µε το γραφείο της κοινότητας. Το γραφείο ξηλώθηκε, το αρχείο στοιβάχτηκε άρον –άρον σε αίθουσα του σχολείου κι όλα αυτά για να µετατραπεί η χρήση του σε καφενείο. Ποια είναι η θέση σας για αυτό; Εµείς αυτό το λάθος της προηγούµενης δηµοτικής αρχής το αντιµετωπίζουµε αυτή τη στιγµή. Το κοινοτικό γραφείο θα πρέπει να µείνει στο κτήριο που ήταν. Καφενείο ας γίνει σε άλλο χώρο. Ήταν λάθος που κοινοτικό γραφείο νοικιάστηκε για καφενείο. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 5 Τό Μυρόφυλλο Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Εµείς θέλουµε στο κοινοτικό γραφείο να µη λειτουργήσει καφενείο, είµαι σαφής σ’ αυτό και προς αυτή τη λύση είναι οι προσπάθειές µας. Τον ενοικιαστή τον κάλεσα εδώ και µε καλό τρόπο του εξήγησα ότι το κτήριο το θέλω για κοινοτικό γραφείο. Πάντως ό,τι περνάει από το χέρι µου και νοµικά θα στηρίξω. Το θέµα κοινοτικό γραφείο θα λυθεί και καφενείο δε θα λειτουργήσει. ∆ηµοτικά σχολεία – λαογραφικό µουσείο Το δηµοτικό σχολείο Μυροφύλλου είχε µπει σε ένα πρόγραµµα να γίνει λαογραφικό µουσείο αλλά τα χρήµατα µεταφέρθηκαν για την ανακαίνιση του κοινοτικού γραφείου. Το λαογραφικό µουσείο το ζητάει κι ο σύλλογός µας και η κοινότητα. Αν το κοινοτικό γραφείο µεταφερθεί στον πάνω όροφο του κοινοτικού καταστήµατος και στον κάτω χώρο ταχτοποιηθεί όλο το αρχείο και το υλικό, το σχολείο ελευθερώνεται. Θα πρέπει όµως και ο δήµος να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση και µε ποιον τρόπο θα το δούµε. Υπάρχουν ευρωπαϊκά προγράµµατα κι άλλες πηγές χρηµατοδότησης µένει να υπάρχει πολιτική βούληση. Μπορεί να γίνει παραχώρηση στο σύλλογο για αυτό το συγκεκριµένο σκοπό και βέβαια υπό έναν όρο. Αν αύριο χρειαστεί να ανοίξει το σχολείο, αµέ- σως χωρίς να το συζητάµε, το σχολείο ανοίγει. Και βέβαια χωρίς συζήτηση, µακάρι να ακουστούν και πάλι παιδικές φωνές και το σχολείο ανοίγει αµέσως. Ήδη ο κόσµος µεταφέρεται από το κέντρο προς την επαρχία και στα χωριά και τίποτε δεν αποκλείεται. Το παλιό σχολείο στα Καραβδέικα έχει καθίσει απ’ τη µια µεριά και χρειάζεται παρέµβαση για να µην καταρρεύσει. Θα το δούµε κι αυτό το θέµα, δεν ξέρω, το έχει βάλει στο πρόγραµµα ο πρόεδρος; Ναι βεβαίως και είναι και τώρα στις προτάσεις έργων που σας έχει στείλει. Εν τάξει θα το έχουµε υπόψη µας και αυτό. Γέφυρα Γκολφαρίου ο δρόµος για το Πολυνέρι Κύριε δήµαρχε, η γέφυρα Γκολφαρίου επί τέλους άρχισε να γίνεται όµως αφού το έργο έφτασε σε ένα σηµείο, µπήκαν οι βάσεις δηλαδή, ο εργολάβος πήρε τα µηχανήµατα κι έφυγε. Θάρθει χειµώνας το ποτάµι θα πληµµυρίσει θα σαρώσει ό,τι έγινε και µετά φτου από την αρχή. Και βέβαια αν αφήσει ο εργολάβος τη ροή του ποταµού εκεί που την πήγε, θα καταρρεύσει και το ακρό- βαθρο και θα καταστραφούν τα χτήµατα κατοίκων του Γκολφαριού. Γνωρίζω το σταµάτηµα του εργολάβου από την ενηµέρωση που είχα από το Βαγγέλη Αλέκο. Εγώ πήρα τον αντιπεριφερειάρχη αµέσως χθες το βράδυ ο οποίος µε ενηµέρωσε ότι δεν υπάρχει κατ αρχήν κανένα πρόβληµα µε τη χρηµατοδότηση του έργου, το έργο µπήκε στο ΕΣΠΑ και η γέφυρα θα γίνει οπωσδήποτε. Ο εργολάβος έφυγε για λίγες µέρες, σε ένα άλλο έργο που έχει και θα επιστρέψει να τελειώσει την εργολαβία του. Θα επικοινωνήσω κι εγώ µε τον εργολάβο γιατί αν πιάσει ο καιρός η µία µέρα εργασίας µετά θα γίνουν δέκα. Στο δρόµο για το Πολυνέρι στα κόκκινα λιθάρια αυτή τη στιγµή γίνεται κάποιο έργο. Ωστόσο ο δρόµος αυτός έχει πολλά προβλήµατα και ειδικά στο σηµείο κοντά στην άσφαλτο προς το Πολυνέρι είναι πολύ επικίνδυνος, Στο σηµείο αυτό χρειάζεται άµεση επέµβαση για να µην θρηνήσουµε θύµατα. Εµείς αυτό που πρέπει να κάνουµε, και θα το κάνουµε, είναι να πιέσουµε την Περιφέρεια να εντάξει κι αυτό το έργο, την ολοκλήρωση του δρόµου, στο ΕΣΠΑ. Η υποδοµή του δρόµου υπάρχει, τα 6 χιλιόµετρα είναι λίγα και το κόστος για την Περιφέρεια δεν είναι µεγάλο. Θα συνεργαστούµε µε τον πρόεδρο του χωριού και θα πιέσουµε µαζί, γιατί είναι το µόνο κοµµάτι στο νοµό που είναι σ’ αυτή την κατάσταση. Συνέχεια από το προηγούµενο φύλλο Ευρωεκλογές Περιφερειακές Εκλογές Γκολφάρι 13 20 2 1 2 1 - Γλύστρα 8 5 1 4 1 1 - Σύνολο. 95 88 5 14 17 4 6 3 2 1 1 1 1 1 1 1 1 Όπως γράψαµε και στο προηγούµενο φύλλο της εφηµερίδας µας περιφερειάρχης Θεσσαλίας εκλέχτηκε, ο Κώστας Αγοραστός και αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων ο Χρήστος Μιχαλάκης. Το χωριό µας ψήφισε µε συντριπτική πλειοψηφία το συδυασµό του Κ. Αγοραστού. Τα αποτελέσµατα του Β΄γυρου κατά εκλογικό τµήµα είναι: Συµµαχία υπέρ των Πολιτών (Αγοραστός) Θεσσαλών Συµπολιτεία (Τσιλιµίγκας) Μυρόφυλλο 111 72 Γκολφάρι Γλύστρα 4 1 38 15 Για το επικίνδυνο σηµείο και τι µπορεί να γίνει θα ανέβω στο χωριό αυτές τις µέρες και σε συνεργασία µε τον πρόεδρο θα δούµε τι µπορεί να γίνει. Θέλουµε να ελπίζουµε πως τα πράγµατα θα εξελιχθούν όπως µας τα λέτε ,κύριε δήµαρχε. Εγώ λογοδοτώ και κάθε µέρα όλοι µας δίνουµε εξετάσεις. Αν πίστευα ότι δεν µπορώ να προσφέρω δεν θα ασχολιόµουν. Εγώ δεν περιµένω να ζήσω από το δήµο. Μένω εδώ στο χωριό αν κι έχω κι άλλα σπίτια στα Τρίκαλα. Κύριε ∆ήµαρχε, ευχαριστούµε για το χρόνο που µας διέθεσες και για όλα αυτά που µας είπες. Για όλα αυτά εµείς θα ενηµερώσουµε τα µέλη µας και κάθε ενδιαφερόµενο µέσω της εφηµερίδας µας «Τό Μυρόφυλλο». Ελπίζουµε σε µια συνεργασία για το καλό του τόπου µας. Οι σύλλογοι προσφέρουν πολλά, σε πολλά χωριά είναι ανώτεροι από την κοινότητα. Θα ασχοληθούµε κι εµείς µαζί τους, θα πρέπει να τους βοηθήσουµε κι εµείς να κρατηθούν, γιατί έτσι θα ενώσουµε όλο τον κόσµο για να λύσουµε κι όλα τα προβλήµατα του δήµου. Είµαι στη διάθεσή σας για οποιοδήποτε άλλο θέµα ή πρόβληµα. Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ. Άγγελος Μπακούλας Σταύρος Φαλαγκάρας Πρώτη συνεδρίαση του νέου ∆ηµοτικού Συµβουλίου Πύλης Αποτελέσµατα εκλογών Μαϊου 2014 Πώς ψήφισαν οι Μυροφυλλίτες Μυρόφυλλο Ν.∆ 74 ΣΥΡΙΖΑ 63 ΚΚΕ 3 ΕΛΙΑ 13 Χ. Αυγή 14 Ποτάµι 4 ΛΑΟΣ 2 ΕΠΑΜ 3 ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ 2 ΟΑΚΚΕ 1 Ενωση Κεντρώων 1 ΠΑΝ. ΚΙΝΗΜΑ 3 ∆ΗΜ. ΞΑΝΑ 1 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΟΣΙΑΛ. ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΝ∆ΕΣΜΟΣ ΕΘΝ. ΕΝΟΤ. 1 Σελίδα 5 Σύνολο 164 77 Το πρώτο δηµοτικό συµβούλιο Πύλης πραγµατοποιήθηκε το Σεπτέµβρη και σ’ αυτό πήρε µέρος και ο συγχωριανός µας Βαγγέλης Αλέκος Ο Βαγγέλης, (4ος από δεξιά στη φωτογραφία) δάσκαλος εν ενεργεία µέχρι το περασµένο καλοκαίρι, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, έχει εκλεγεί δηµοτικός σύµβουλος και ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα το Σεπτέµβρη. Στη δεκαετία του 2000 ο Βαγγέλης είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του και ως κοινοτικός σύµβουλος της κοινότητας Μυροφύλλου . Έµπειρος πια, πιστεύουµε ότι από τη νέα του θέση θα βοηθήσει τόσο το χωριό µας, αλλά και γενικότερα τα χωριά του δήµου µας. Εµείς του ευχόµαστε να’ ναι καλά και να προσφέρει για το καλό όλης της περιοχής. Και µια διόρθωση: Από τυπογραφικό λάθος γράφτηκε στο προηγούµενο φύλλο ότι ο Βαγγέλης Αλέκος στις δηµοτικές εκλογές πήρε στο Γκολφάρι 4 ψήφους ενώ το σωστό είναι 49. ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Ευχαριστώ µέσα από την καρδιά µου τους φίλους µου και όλους τους συνδηµότες που στήριξαν τόσο το συνδυασµό µας «ΠΡΩΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ», όσο και εµένα προσωπικά. ∆ιαβεβαιώνω πως πάντα θα είµαι πρόθυµος για την ανιδιοτελή προσφορά µου στο ∆ήµο. Σφίγγω µε κατανόηση το χέρι και σε όσους για διάφορους λόγους δε µε ψήφισαν. Οικονόµου Γεώργιος Υποψήφιος ∆ηµοτικός Σύµβουλος Πύλης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 6 Σελίδα 6 ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Alfred Philippson, Θεσσαλία και Ήπειρος. Ταξίδια και εξερευνήσεις στη βόρεια Ελλάδα, εκδ. ∆έσποινα Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2014, σσ. 496. Ο Φιλολογικός-Ιστορικός –Λογοτεχνικός Σύνδεσµος (Φ.Ι.ΛΟ.Σ) Τρικάλων κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «∆έσποινα Κυριακίδη» σ’ ένα καλαίσθητο βιβλίο τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Γερµανού γεωγράφου και γεωλόγου ενταγµένο στη σειρά «Κείµενα και Μελέτες» µε αριθ. έκδοσης 17. Ο Γερµανο-Εβραίος Άλφρεντ Φίλιππσον στα ταξίδια του στην Ελλάδα κατά το 19ο αι. συµπεριέλαβε και τη βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλία και Ήπειρο), περιοχές που άλλες από αυτές µόλις είχαν ενσωµατωθεί στο ελληνικό κράτος και άλλες παρέµεναν ακόµη υπό τουρκική κατοχή. Τον συγγραφέα ενδιέφερε στα ταξίδια του πρωτίστως η γεωλογική σύσταση του εδάφους και η γεωγραφία των περιοχών, αλλά µέσα από τις περιγραφές αυτές προκύπτει και µια πληθώρα πληροφοριών που αφορούν σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Έτσι, στο βασικό στόχο που θέτει και είναι η συµπλήρωση και διόρθωση της τοπογραφίας της περιοχής, η γεωλογική µελέτη και η καταγραφή της χλωρίδας της ο αναγνώστης θα βρει πληροφορίες για τον πληθυσµό για την οικονοµική και κοινωνική κατάσταση, για το χαρακτήρα των κατοίκων των περιοχών που επισκέφτηκε, πληροφορίες για την κεντρική εξουσία και τους τοπικούς λήσταρχους κτλ. Από την άποψη αυτή δεν είναι, εποµένως, ένα βιβλίο µόνο γεωλογικού και γεωγραφικού ενδιαφέροντος, αλλά ένα βιβλίο που αφορά και τους ιστορικούς, τους αρχαιολόγους και τους λαογράφους, γιατί θα βρουν ο καθένας σε αυτό πάρα πολλά στοιχεία της περιόδου αυτής για τους τόπους από όπου πέρασε. Ο Φίλιππσον σε µια διαδροµή από Αθήνα προς τη Λαµία, τα βουνά της Όθρυος, των Αγράφων, των Χασίων, του Ζυγού, της Ηπείρου και της Πίνδου είδε τόπους ο ίδιος και περιέγραψε τη µορφολογία και τη σύσταση του εδάφους µαζί µε τα κοινωνικά, οικονοµικά και πολιτιστικά στοιχεία τους. Το ταξίδι του άρχισε στις 17 Μαρτίου 1883 από την Αθήνα και µε ένα άλογο και τον αγωγιάτη από την Αρκαδία τελείωσε στις 29 Ιουνίου του ίδιου χρόνου. Ο καιρός και οι συνθήκες δεν ήταν και τόσο ευνοϊκές, αλλά κατόρθωσε να ξεπεράσει τις γραφειοκρατικές δυσκολίες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, να περάσει µέσα σε 104 µέρες στα πιο δύσκολα µέρη και να µελετήσει επιστηµονικά περιοχές της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Στερεάς. ∆εν πρόκειται για έναν απλό ταξιδευτή, περιηγητή, όπως τον συνηθίζουµε, αλλά για έναν καταρτισµένον επιστήµονα µε γνώσεις βοτανικής και φυσιογνωσίας, για να περιγράφει τα φυτά µε την ακριβή επιστηµονική ονοµασία, γνώσεις γεωγραφίας και τοπογραφίας, για να περιγράφει γεωγραφικά τη διαδροµή του, γνώσεις γεωλογικές για να ακριβολογεί στη σύσταση του εδάφους. Οργανωµένος και εξοπλισµένος µε όργανα µέτρησης και άλλα τεχνικά µέσα, όπως φωτογραφικές µηχανές, χάρτες, όργανα µέτρησης θερµοκρασίας, υψοµέτρων, ώρας, υγρασίας, στοιχεία που ενισχύουν την εγκυρότητα των περιγραφών του και δεν αφήνουν περιθώρια αµφισβήτησής τους. Για παράδειγµα οι προτάσεις του για τη δηµιουργία των Μετεώρων εξακολουθούν να αποτελούν µέχρι σήµερα το βασικό κορµό θεωριών για την ερµηνεία των βράχων. Ειδικότερα, ο αναγνώστης θα ταξιδέψει από την Αθήνα δια της Λαµίας σε περιοχές της Θεσσαλίας, θα πάει στα Άγραφα, στα ορεινά των Τρικάλων, Χάσια και Πίνδο, Ήπειρο, Αιτωλική Πίνδο, Καρπενήσι, Φωκίδα και θα επιστρέψει και πάλι Αθήνα. Θα απολαύσει πλούσιες διαδροµές, θα δει χαµένους οικισµούς, θα γνωρίσει πολιτισµούς, ανθρώπους, χαρακτήρες, ονοµασίες τόπων, οικισµών κτλ. Ένα είναι βέβαιο ότι θα αποζηµιωθεί ο κόπος του. Η έκδοση περιλαµβάνει κατατοπιστικές εισαγωγές, σύγχρονη βιβλιογραφία, ερµηνευτικό γλωσσάριο γεωλογικών όρων, πίνακα γεωλογικών περιόδων, εικόνες και φωτογραφίες, πλούσιο ευρετήριο ονοµάτων και τους χάρτες σε ηλεκτρονική µορφή. Το βιβλίο µετέφρασε ο Αρ. Σφέικος, την εισαγωγή έγραψαν η ∆ιονυσία Νηµά και ο Αρ. Σφέικος και τα Σχόλια ο Θ. Νηµάς. Εκδόθηκε από τον Φ.Ι.ΛΟ.Σ Τρικάλων από τις εκδόσεις «∆έσποινα Κυριακίδη» στη Θεσσαλονίκη. ∆ηµήτρης Ελ. Ράπτης Τό Μυρόφυλλο Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 «Λυρικός Αύγουστος» στη Βάλια Κάλντα (Κρανιά Γρεβενών) Στην Κρανιά Γρεβενών πραγµατοποιήθηκε στις 22-24 Αυγούστου το δεύτερο φιλολογικό συνέδριο αφιερωµένο στη Λυρική ποίηση από την αρχαιότητα µέχρι σήµερα. Συµµετείχαν σ’ αυτό διακεκριµένοι φιλόλογοι και µελετητές του είδους αυτού από την Ελλάδα, τη Ρουµανία, τη Σερβία, τη Βουλγαρία, την Αλβανία, την Τουρκία, την Αµερική. Σ’ αυτό συµµετείχε µε εισήγηση και ο χωριανός µας καθηγητής, κ. ∆ηµ. Ράπτης, ο οποίος ανέπτυξε το θέµα: « Ο ανθρώπινος θρήνος στη δηµοτική ποίηση» και επεσήµανε τη διαχρονικότητά του και τις διάφορες µορφές που παίρνει στην καθηµερινή ζωή. Ιδιαίτερα τόνισε ότι από την αρχαιότητα ίσαµε σήµερα υπάρχει ένας λόγος, ποιητικός λόγος, που ερµηνεύει τα ανθρώπινα βιώµατα. Είναι, ακριβώς, το αποτέλεσµα εκείνο µιας κρυφής συνοµιλίας µε την καθηµερινότητα, τα προβλήµατά της, τα ανεξήγητα και δυσερµήνευτα φαινόµενα, την ίδια τη ζωή, το θάνατο, αλλά και τη φύση, µια συνοµιλία για τη λύτρωση. Ο θρήνος ως ένα ιδιαίτερο είδος τραγουδιού, έκφρασης πόνου για την απώλεια γενικά πολύτιµων για τον άνθρωπο πραγµάτων, το θάνατο αγαπηµένου προσώπου, ή για εθνικές συµφορές και φυσικές καταστροφές ή και για το θάνατο ηρώων και ηµίθεων, (όπως για παράδειγµα του Άδωνη,) εντοπίζεται χρονικά από πολύ παλαιά σε όλους τους λαούς. Από τα έπη του Οµήρου είναι γνωστός ο θρήνος του Αχιλλέα, της Βρησηίδας και των άλλων δούλων για το θάνατο του Πατρόκλου και οι θρήνοι της Αν- Καλοκαιρινές επισκέψεις Ο διδάκτορας του Πανεπιστηµίου Αθηνών και πρόεδρος του γνωστού πνευµατικού σωµατείου των Τρικάλων Φ.Ι.ΛΟ.Σ και ο γνωστός πολιτικός Στέφανος Πατραµάνης νοµάρχης Γρεβενών, πρώτος εκλεγµένος νοµάρχης Τρικάλων και περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας µε τις γυναίκες τους Ελισάβετ και Μαριάννα Τσιτσάνη αντίστοιχα, επισκέφτηκαν το χωριό στις 9 Αυγούστου. Τους υποδέχτηκαν ο πρόεδρος της κοινότητας Ράπτης Γιώργης, ο πρόεδρος και ο γραµµατέας του συλλόγου Απόδηµων Μυροφυλλιτών Μπακούλας Άγγελος και Σταύρος Φαλαγκάρας αντίστοιχα και ξεναγήθηκαν από τον καθηγητή ∆ηµήτρη Ελ. Ράπτη. Άλλωστε, ο µεν Στέφανος ήξερε καλά και το χωριό και τα προβλήµατά του και τους ανθρώπους του, ο δε Θόδωρος το ήξερε από προηγούµενες επισκέψεις, από δηµοσιεύµατα δικά του και δικά µας. Έτσι, δεν ήρθαν σε ένα άγνωστο µέρος. Ωστόσο, πάντα κάτι έχεις να δεις σε έναν τόπο όσες φορές και αν τον επισκεφτείς, ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται χαλαρά και χωρίς κάποια πίεση.Συγκεκριµένα το πρόγραµµα είχε επίσκεψη στο Μοναστήρι, ξενάγηση στο χώρο και φωτογρά- ΒΑΣΙΛΙΚΗ δροµάχης και της Εκάβης για το θάνατο του Έκτορα ή της Αντιγόνης και της Ισµήνης στο Σοφοκλή. Στα νεότερα χρόνια ο θάνατος ένδοξων ηγεµόνων και πολεµιστών, κυρίως στην Ευρώπη και για µας η πτώση της Κων/πολης ή ο θάνατος των κλεφτοαρµατολών ήταν αιτία σύνθεσης τέτοιων θρηνητικών ασµάτων. Φαίνεται πως ο θάνατος, αυτό το κορυφαίο και αναπόφευκτο γεγονός της ζωής, κατέχει σηµαντική θέση στη σκέψη του ανθρώπου, πέρασε κατόπιν και στο λόγο, ιδιαίτερα στα τραγούδια, στην ιδιαίτερη κατηγορία, µοιρολόγια, και αποτελεί την κυριότερη λαϊκή λυρική έκφραση συνοδευµένη από κλάµατα ή φωνές µε χτυπήµατα στο στήθος και τράβηγµα των µαλλιών. Στη διάρκεια των αιώνων ξέφυγε από τους αυθόρµητους και ενστικτώδεις αυτοσχεδιασµούς που χαρακτήριζαν το λαϊκό άνθρωπο και εξελίσσεται σε ένα έντεχνο φιλολογικό είδος που δεν άδεται µόνον την ώρα του γεγονότος και ούτε µόνον από συγγενείς. Από την άποψη αυτή αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η µελέτη των έµµετρων και πεζών προϊόντων της λόγιας και λαϊκής λογοτεχνίας στην οποία ανιχνεύεται ο τρόπος µε τον οποίον ο λαός αντιµετώπισε καθηµερινά γεγονότα, ή µεγάλα ιστορικά συµβάντα. Οι εργασίες του συνεδρίου διεξήχθησαν στην ορεινή Κρανιά των Γρεβενών, µέσα σε ένα πανέµορφο ειδυλλιακό τοπίο, στη γνωστή Βάλια Κάλντα. ∆ηµήτρης Ελ. Ράπτης φιση τµηµάτων του µνηµείου και στιγµών από την επίσκεψη. Κατόπιν επίσκεψη στο ποτάµι, στη γέφυρα Κονδύλη, για την οποία ο κ. Νηµάς έγραψε σχετικά, όταν δηµοσίευσε ένα άρθρο του για τον Κονδύλη. Ξανάρθαν στη µνήµη και φρεσκαρίστηκαν τα γεγονότα της δεκαετίας του 1940, µιας και το Μυρόφυλλο βρέθηκε στο επίκεντρο των γεγονότων. Ενηµερώθηκε καλά το άλµπουµ των φωτογραφιών και φυσικά ο πλάτανος χάρισε τη δροσιά του στο καφεδάκι και στο µεσηµεριανό φαγητό. Ποιος ουρανός σε αγκαλιάζει, ποιος ήλιος σου χαµογελά; σε ποιο αστέρι ταξιδεύεις, ποιος άνεµος σου τραγουδά; η αγγελική σου η εικόνα, πού δίνει τόση οµορφιά; ποιος θα σ' ακούει και θα µερεύει, µε τη γλυκιά σου τη µιλιά; ∆έος µπροστά στο πρόσωπό σου, στα βλέφαρά σου τα κλειστά Χαµογελούσες, µειδιούσες, στο θάνατο αντικριστά Ψυχή µου, ανάσα επουράνια, ανέσπερή µου ξαστεριά στου παραδείσου τα περβόλια, πόνος δε θα σ' αγγίζει πια. Φως ιλαρό σε στεφανώνει και σου στολίζει τα µαλλιά σκαλί, σκαλί και µας µισεύεις µε του αγγέλου τα φτερά εκεί που πας µη µας ξεχάσεις, στέλνω αγάπης προσευχή στα σύννεφα να σε προσέχουν, να σε φροντίζουν σαν παιδί. Ακούω πάλι τη φωνή σου, νερό από γάργαρη πηγή νιώθω τη θέρµη απ΄ την ψυχή σου κι η σκέψη µου αναριγεί Βασιλική της καλοσύνης...Βασιλική των λουλουδιών Βασιλική µου της γαλήνης... Βασιλική των αστεριών. 11-6-14 Αφιερωµένο στην αδερφή µου τη Βασιλική Που κατοικεί πια στη γειτονιά των αγγέλων Χρυσάνθη Β. Καραούλη ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 12:51 Σ δ 7 Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Τό Μυρόφυλλο Γλύστρα (Γκαβαλιώρα ή Καβαλιώρα) Γράφει ο Κων/νος Αλ. Μπουργάνης, πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Γλύστρας Συνέχεια από το προηγούµενο φύλλο Προλήψεις – Μαντικά – ∆εισιδαιµονίες ∆εν κάνει να τρώνε τα παιδιά κατά το λιόγερµα. ∆εν κάνει να κρατούν τα παιδιά το κεφάλι µε τα δυο χέρια. ∆εν κάνει να βαδίζουν τα παιδιά µε δυο µπαστούνια. Όταν κουδουνίζουν τ’ αυτιά, χαµπέρια θ’ ακουστούν. Όταν παίζει το µάτι, νέα θα µάθουµε. Όταν λοξυγγιάζουµε, κάποιος µας αναφέρει. Όταν µας τρώει το χέρι, χρήµατα θα πάρουµε. Όταν µας πέσει στη σούπα µεγάλο κοµµάτι ψωµί, µουσαφίρης θα έρθει. Όταν ουρλιάζει το σκυλί, κάποιος θ’ αρρωστήσει. Όταν το µικρό µπουσουλάει στο σπίτι, µουσαφίρης θα έρθει. Όταν στο δρόµο συναντήσουµε µαύρη γάτα, είναι κακό σηµάδι. Όταν στο δρόµο συναντήσουµε φίδι, δε θα βγει σε καλό. Όταν τα µικρά φάνε µυαλό, θα ζαλιστούν στο ποτάµι. ∆ε δρασκελίζουν τα µικρά, γιατί δεν ψηλώνουν. ∆εν περνούµε µπροστά από γυναίκα που κάθεται, γιατί δε θα γίνει παπαδιά. Αινίγµατα(τι είναι;) ∆υο καλοέρ’ τραβιούνται απ΄ τα γένια(λανάρια). Από πέρα το ποτάµι κι από δώθε το ποτάµι τι έχεις Κούλα µ’ και κελαηδείς;(αργαλειός) Έχω πόνο στην κοιλιά και παιδί στην αγκαλιά (ρόκα – αδράχτι). Άσπρα λάια πρόβατα ξυλένιους ου τσιουµπάνους (ελιά). Ράχες, ράχες πήγαινα περδικούλες έβρισκα τα φτερά τους έτρωγα, το κορµί τους πέταγα(σταφύλι). Ανοιγοκλείνουν οι καµάρες και κρότος δεν ακούγεται(µάτια). Κλειδώνω, µανταλώνω, τον κλέφτη βρίσκω µέσα(ήλιος). Έχω ένα λαγηνάκι µε δυο λογιών κρασάκι(αβγό). Ψηλός, ψηλός καλόγερος και κόκαλα δεν έχει (καπνός). Ο θειος µου ο κοντοθόδωρος µε τα πολλά ζωνάρια(κρεµµύδι). Μικρή, µικρή νοικοκυρά µεγάλη πίτα κάνει (µέλισσα). Χίλιοι µίλιοι καλογέροι σ’ ένα ράσο τυλιγµένοι(ρόδι). Έχω ένα τραΐ µε δώδεκα τοµάρια(κρεµµύδι). Άπιαστο κι αµάλλιαγο κι αψιλοδοκούρευτο(φίδι). Χιλιοτρύπητο λαγήνι και σταλιά νερό δε χύνει(σφουγγάρι). Γαϊδουρίτσα φορτωµένη στη σπηλίτσα πάει και µπαίνει(κουτάλι) Το φίδι τρώει τη θάλασσα κι η θάλασσα το φίδι(καντήλι). Σπάζω πάγο βρίσκω ασήµι, σπάζω ασήµι βρίσκω µάλαµα(αβγό). Γύρω γύρω θάλασσα και στη µέση µια φωτίτσα (καντήλι). Βασιλιάς δεν είµαι, κορώνα φορώ. Ρολόι δεν έχω τις ώρες µετρώ(κόκορας). ∆υο βόδια µούγκριζαν, άσπρο χώµα έβγαζαν(µύλος). Άσπρος κάµπος, µαύρα βόδια χαρά στο νιο που τα λαλεί(χαρτί – γραµµές). Άσχηµος πατέρας, όµορφος γιος, τρελό εγγόνι(κλήµα). Απάνω από το σπίτι µου άσπρο χαλί στρωµένο(χιόνι). Γυρίζει, γυρίζει και στη γωνιά καθίζει(σκούπα). Έχω ένα κουτί έχει µέσα κατιτί. Άµα φύγει το κατιτί τι το θέλω το κουτί(κεφάλι – µυαλό). Τέσσερις στέκονται, δυο ακούνε, ένας σκάβει κι ένας θυµιατίζει (γουρούνι). Ψηλός, ψηλός καλόγερος µε τα πολλά πατώµατα(καλάµι). Μπερδευογλωσσήµατα Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη. Της καρέκλας το ποδάρι ξεκαρεκλοποδαρώθηκε. Μια πάπια, µα ποια πάπια. Ο τσίτζιρας, ο µίτζιρας, ο τσιτζιµιτζιχότζοιρας, ανέβηκε στην τσιτζιριά, στη µιτζιριά, στην τσιτζιµιτζιχοτζιριά2 Ο γιος του ρουµπή, του κουµπή, του ρουµποκουµπολοµπή βγήκε να ρουµπέψει, να κουµπέψει, να ρουµποκουµπολογέψει2 Ράχη, ράχη πήγαινα τρώγοντας βλαχόσφαχτα, βλαχόσφαχτα2 Πάγκος αναποδογυροχρηκαρυδοταβλόπαγκος. Ευχές και κατάρες Ευχές: Ήταν πολλές στη Γλύστρα και συνηθίζουν ακόµη και σήµερα να τις λένε σε κάθε ευκαιρία. Στα βαφτίσια: Να µας ζήσ’ . Να ζησ’ χίλια χρόνια. Να ζησ’ τ’ όνοµα. Και σ’ άλλα µε υγεία. Στο γάµο: Να ζήσουν, Καλά στέφανα. Και στ’ ανύπαντρα. Η ώρα η καλή. Πέντε αγόρια και µια τσούπρα. Στις χαρές σας οι ανύπαντροι. Στα παιδιά: Καλή πρόοδο. Ν’ ασπρίσεις, να γεράσεις. Σαν τα ψηλά βουνά να γεν’ ς. Στους γέρους: Να τα κατοστίη’ ς. Να τα χιλιάη’ ς. Καλά γεράµατα. Καλή ψυχή. Την ευχή σ’ να χουµε. Κατάρες: άµα όµως θύµωναν ή αδικούνταν άρχιζαν τις κατάρες και τις βλαστήµιες. Αλλά και σήµερα δεν πάνε πίσω. Οι άνδρες βρίζουν τα θεία και το σταυρό. Έτσι από συνήθεια2 Να πας στο διάολο. Στου διαόλ’ τη µάνα. Καταδιαόλου. Στον αγύριστο. Κακό ψόφο να χεις. Να µη σώης να πας στο σπίτι. ∆ιαολόσπαρµα. Θα σε θάψω πέντε οργιές. Τουρκόπιασµα. Αντίχριστε. Όξης και ξερός. Από χτικιό να πας. Μη σώης και να βλ’ ς στεφάνι. Στου γιατρό να δώης. Κακό χρόνο να χεις. Στη βουλή των εφήβων Η µαθήτρια της Β τάξης Λυκείου, Βασιλίνα Χαρ. Ράπτη,( εγγονή του Βασίλη και της Έφης Ράπτη) επιλέχτηκε για την έκθεσή της, από 140 ελληνικά σχολεία για να πάρει µέρος στη βουλή των εφήβων. Συνολικά συµµετείχαν 300 µαθητές και µαθήτριες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η εκδήλωση κράτησε τρεις µέρες και τα έξοδα ήταν όλα πληρωµένα. Ευχόµαστε στη Βασιλίνα και κανονική βουλευτίνα, αν βέβαια το επιθυµεί. Σελίδα 7 Πάνω απ’ το ποτάµι ∆ύσκολα χρόνια τότε! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 3 λαίµαργα. Ήταν ζηλερό µεν, αλλά θεόπικρο. Σαν να κατάπια δηλητήριο παρέλυσα ολόκληρος! Κ' ύστερα άρχισα να ξερνάω πικρό φαρµάκι, χολή σκέτη και κράταγα µ' όση δύναµη µου απόµεινε την κοιλιά µην τυχόν πεταχτούν και τα σπλάχνα µου έξω .Φοβήθηκα πολύ, µα δεν πανικοβλήθηκα, κρατούσα µια ψυχραιµία και το µυαλό µου ευτυχώς κρατούσε καλά. Στα δεξιά µου κι όχι µακριά ακούστηκε να λαλεί ένας κόκκορας και στρέφοντας κατά κει λίγος χλωµός καπνός έβγαινε από ένα χωµένον µες στα δέντρα µπουχαρή. Σύρθηκα, ράκος ελεεινός και τρισάθλιος για να ζητήσω βοήθεια απ' ανθρώπινο χέρι. Όταν ζύγωσα, διέκρινα στην πόρτα του σπιτιού µια γυναίκα µε το µακρύ µάλλινο φουστάνι και το καφετί µαντήλι σφιγµένο στεφανωτά στο κεφάλι της, να µε παρακο- Η βροχή έκοψε λίγο κι έτοιµάζονταν να µπουν στο αυτοκίνητο, όταν άξαφνα κουδούνισε το τηλέφωνο. Ρωτούσαν, αν έφτασε εκεί κάποιο παιδί κι αν είναι ακόµη εκεί να µην ταχυδροµήσει τα χαρτιά ,αλλά να τα πάρει και να γυρίσει πίσω το γρηγορότερο. Άνοιξε η γη και µε κατάπιε σούµπιτο! Κατάλαβα πως κάτι σοβαρό συµβαίνει κι ετοιµάστηκα για την επιστροφή. Οι γεροντότεροι είναι αλήθεια προσπάθησαν να µ' αποτρέψουν και να αναβάλω την επιστροφή για την εποµένη γιατί πέρα από τον άθλιο καιρό η ώρα δεν µ' έπαιρνε και θα νύχτωνα στο δρόµο Ένα παιδί µε τέτοια κοσµοχαλασιά, σε τέτοιες συνθήκες να πορεύεται µοναχό µέσα στη νύχτα δεν καλοχωράει στο µυαλό. Αργότερα, που το κρύο θα δυνάµωνε δεν ήταν απίθανο να το γυρίσει στο χιονιά, οπότε τα πράγµατα θα γίνονταν πολύ πιο δύσκολα. Με τούτα και µε κείνα συµβούλευαν την αποκοτιά του νέου οι απλοί και καλοί εκείνοι άνθρωποι. Η απόφασή µου όµως ήταν παρµένη κι αµετάκλητη. Θα επέστρεφα όπως µιλήσαµε στο τηλέφωνο. ∆ιατηρούσα αρκετές δυνάµεις, είχα κατοπτεύσει και τα µονοπάτια κι ένοιωθα σιγουριά στον εαυτό µου. ...Εκεί ακριβώς κάποιοι ντόπιοι προφανώς, σκάρωσαν Σκεφτόµουν µόνο το πέρα- ένα ξύλινο γεφύρι, για να κρατάνε την επικοινωνία µε τους σµα του ποταµού και τις απέναντι και νάχουν πρόσβαση στη δηµοσιά... τρείς περίπου ώρες ανηφορικό ποδαρόδροµο, ώσπου να πιάσω την δηµοσιά πάνω στο λουθεί. Η έµπειρη γυναίκα, ίδια η Παναγία ζυγό. Και η βροχή συνέχιζε, σαν να ξέχασε ολόσωµη, κατάλαβε, µ' έµπασε στο σκοτεινό ανοιχτές τις βρύσες τ' ουρανού ο καλός φτωχικό της και µ' έβαλε να κάτσω στη Θεός. Αχνή σκοτεινιά άρχισε ν' απλώνεται γωνιά δίπλα στη φωτιά κι έριξε κι άλλα ξύλα στις χαράδρες κι ο τόπος αγρίευε όσο περ- στη φωτιά να ζωντανέψει. Μπήκε κι o άννούσε η ώρα. τρας της. Στο θυροστόµι τίναξε καλά-καλά Τάχυνα το βήµα, όσο µπορούσα πιο την τριµµένη από την πολυκαιρία κάπα του πολύ και τότε ένοιωσα µια κάποια αδυναµία κι ελεεινολόγησε τον καιρό. Σίµωσε λίγο και πως θάταν πιο σωστό να κουµαντάρω προς την φωτιά, µούριξε µια φιλική µατιά τα πράγµατα καλύτερα. Έφτασα γρήγορα και κούνησε το κεφάλι του αµήχανα. Στράστον ποταµό, που τώρα ήταν πιο ήρεµος, φηκε προς την γυναίκα του και την παρακίόχι τόσο φουρτουνιασµένος. Το ξύλινο γε- νησε να µε περιποιηθεί φτιάχνοντάς µου φύρι έστεκε άθικτο στη θέση του, το διάβηκα κάτι ζεστό, γιατί του φάνηκα χλωµός κι αδύµε µια ανάσα. Πήρα άλλο µονοπατάκι, που νατος. Από εκεί και πέρα το µόνο που αχνοµου φάνηκε πιο κοντινό κι όχι το ίδιο, που φέγγει στο νου µου, είναι πως µια θράκα είχα ακολουθήσει, όταν κατέβαινα δίπλα απ' παϊδάκια µέριασαν κι έγειρα στο πλάι. Ούτε το ποτάµι. Πήρα την ανηφοριά και τότε ένοι- και που θυµάµαι τίποτ’ άλλο! Ο ύπνος ήταν ωσα για πρώτη φορά πόνο στο στοµάχι και τόσο βαθύς, που ούτε άκουγα, ούτε ένοιωθα µια επίµονη πείνα τόσο δυνατά, που για µια τίποτα. Αφέθηκα στους καλούς άγνωστους στιγµή έγειρα πάνω σε ένα ρείκι, που µου ξωµάχους και στην Θεία πρόνοια. Όταν ξύφάνηκε στρώµα θεόσταλτο! Ξανασηκώθηκα πνησα , ήταν ακόµα µέρα -µιάµισυ ώρα και συνέχισα. Του κάκου προσπάθησα! Τα πάνω κάτω, Η καλή γυναίκα µούφτιαξε και ποδάρια έτρεµαν, δύσκολα υπάκουαν να ρούφηξα ένα τσίγκινο κύπελλο τσάι καυτό. δρασκελίσουν και το παραµικρό εµπόδιο, τα Αφού είδαν κι απόειδαν ότι θα συνέχιζα δεν χέρια κοκκάλωσαν και κρέµονταν σαν να επέµειναν περισσότερο. Ο αγαθός άνθρωµην ανήκαν στο κορµί µου και µια παγω- πος µε ξεπροβόδισε µέχρι το µονοπάτι, που µάρα µε κατάκλυσε στα σωθικά µου. Εξακο- ακολουθώντας το χωρίς ν' αναµερίσω, θα µ' λουθούσα να τραβάω πολύ αργά την έβγαζε ψηλά στο ζυγό, στη δηµοσιά, µπρο- Και η βροχή συνέχιζε, σαν να ξέχασε ανοιχτές τις βρύσες τ' ουρανού ο καλός Θεός. Αχνή σκοτεινιά άρχισε ν' απλώνεται στις χαράδρες κι ο τόπος αγρίευε όσο περνούσε η ώρα.. ανηφοριά κι η βροχή είχε γίνει δρολάπι κι όλο έπεφτε κι όλο σε περόνιαζε ως το µεδούλι. Ανεβαίνοντας άφηνα πίσω µου τα ρείκια, τις κουµαριές, τις σχοιναριές κι έµπαινα µέσα σε κοντοπούρναρα και αγριόκεδρους. Πείνα ανελέητη µε θέριζε και στοχάστηκα ο δυστυχής, πως θα την καλµάριζα έστω και µε κανένα αγριοχόρταρο για λαχανικό είτε κάνα βελανίδι, που υπήρχαν ακόµα ελάχιστα πάνω σε κάποιο πουρνάρι. Μπροστά µου κιόλας πάνω σε µια πουρναρίσια κλάρα, που έγερνε προς τη γη από το βάρος του νερού, που την έδερνε οληµερίς, µ' ένα µοναδικό βελάνι κατάνακρα προκοµµένο. Ο πειρασµός µε έσπρωξε να το φτάσω, να το κατεβάσω και αφού το ξεφλούδισα το έφαγα στά στο εκκλησάκι τ' Αη -Γιαννιού. Μου σύστησε να είµαι προσεχτικός και να µην φοβάµαι. Αποχαιρετώντας µε κούνησε ξανά το κεφάλι του, τέντωσε το χέρι του να µου δείξει, πως βαδίζω σωστά, σκούπισε µε το ανάποδο της παλάµης του το κούτελό του κι έµεινε εκεί ακίνητος να µε βλέπει ν' αποµακρύνοµαι. Όταν πια χάθηκα από τα µάτια του σφύριξε µακρόσυρτα και µ' όλη του την δύναµη, σηµάδι και τούτο πως µε συντροφεύει στη στράτα µου. Καλέ µου άνθρωπε µπορεί κάποιος να µου πει, πως ξεπληρώνεται και µόνο εκείνο το σφύριγµά σου, που αντήχησε σ' όλη την ερηµιά και στην έρηµο της ψυχής µου; ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ Αιθέριος Φτέρης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014 teliko:Σχέδιο 1 22/10/2014 Σελίδα 8 12:51 Σ δ 8 Τό Μυρόφυλλο ειδήσεις & σχόλια Ιστορικό-Λαογραφικό µουσείο Είναι καιρός να φκιάσουµε ένα ιστορικό και λαογραφικό µουσείο στο χωριό. Ήδη ο σύλλογος απόδηµων Μυροφυλλιτών έχει υποβάλλει σχετικό αίτηµα στην κοινότητα και το δήµο για παραχώρηση οικήµατος για τη στέγαση. Να µαζέψουµε ό,τι απόµεινε από τη φθορά του χρόνου κι έχει σχέση µε τους ανθρώπους και τον τόπο µας. Να διαφυλάξουµε δηλαδή την τοπική µας ιστορία. Αντικείµενα οικιακής χρήσης, κτηνοτροφικής και γεωργικής ζωής, παλιές φωτογραφίες κι ότι άλλο έχουµε διαθέσιµο γι’ αυτό το σκοπό. Όποιος θέλει µπορεί να επικοινωνήσει µε τα µέλη του ∆.Σ. του συλλόγου στα τηλέφωνα που δηµοσιεύονται στην εφηµερίδα. Αλλά κι όποιος από µόνος του έχει σχετική πρωτοβουλία και επιθυµεί να συνεργαστούµε από κοινού. Μετανάστες Νέα από την Κοινότητα Ξεκίνησαν οι εργασίες του έργου: «Βελτίωση του δρόµου από θέση «Κόκκινα Λιθάρια» έως οικισµό Μυλογόζι Κοιν.Μυροφύλλου», από τον Κατέρο Χρήστο Ε.∆.Ε., προϋπολογισµού δαπάνης 200.000,00€ και σύντοµα θα ολοκληρωθούν.Ξεκίνησαν οι εργασίες του έργου: «Συντήρηση του δρόµου από Γέφυρα Κονδύλη έως Πετράλωνα Τετρακώµου», από τον Σίµο Βασίλειο, προϋπολογισµού δαπάνης 30.000,00€ και σύντοµα θα ολοκληρωθούν Η κατασκευή της Γέφυρας Γκολφαρίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Έχει γίνει η θεµελίωση και θα γίνουν και τα βάθρα, προϋπολογισµού δαπάνης 220.000 €. Επειδή τα χρήµατα δεν επαρκούν για την ολοκλήρωση της Γέφυρας, το έργο έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, µε συνολικό προϋπολογισµό 900.000 €. Πρώτη Συνεδρίση του Τοπικού Συµβουλίου - Αποφάσεις Φέτος το καλοκαίρι πολλοί µετανάστες απ’ τα πέρατα του κόσµου, βρέθηκαν στον πατρικό τους τόπο. Χαιρετίσαµε τον Θανάση Παππά µε τη γυναίκα του Φρειδερίκη Τσίνα (δεξιά φωτ.) καταγόµενη από Πάδες Κόνιτσας, που ζούν στη Ν. Υόρκη. Τον Καλλιώρα Γιώργο µε το γιο του από το Μόντρεαλ του Καναδά. Χαιρετίσαµε τους αδελφούς Στάσσου, το Γιώργο απ’ τη Γερµανία, το Νικηφόρο(Νίκο) από το Μόντρεαλ του Καναδά κι τον Κώστα µε τη γυναίκα του Χρυσάνθη Γαλατά καταγόµενη από το Παλιοχώρι Ευρυτανίας, από την Αυστραλία. Συγκινητικό το γεγονός ότι ο Κώστας µε το Νικηφόρο αντάµωσαν στο ξωκλήσι της Παναγιάς ανήµερα της γιορτής, ύστερα από 42 ολόκληρα χρόνια! Τους ευχόµαστε καλή επιστροφή στη δεύτερη πατρίδα τους και σύντοµα πάλι κοντά µας . Χωρίς λόγια ∆εκαπενταύγουστος και τα σκουπίδια περισσεύουν. Όταν η απερχόµενη δηµοτική αρχή δεν ενδιαφέρεται για τα σκουπίδια(οι εκλογές πέρασαν), υπάρχει λύση2.. Ξεκάθαρη θέση Εµείς το λέµε και το γράφουµε για µια ακόµα φορά ότι δεν έχουµε καµιά αντιδικία µε κανέναν συγχωριανό µας που εµπλέκεται στην υπόθεση «καφενείο». Την ευθύνη για την περιπέτεια του κοινοτικού γραφείου την έχει ασφαλώς ο προηγούµενος δήµαρχος. Εµείς θέλουµε τη λειτουργία του κοινοτικού γραφείου που κατάργησε µε το έτσι θέλω ο κ. Κουφογάζος. Γιατί, ενώ θάπρεπε να ενισχύσει µε κάθε τρόπο τη λειτουργία των κοινοτήτων, πέρα από την πολιτικάντικη τακτική του, ακολούθησε την εύκολη και µακροχρόνια σχεδιαζόµενη (αλλά ανόητη) πολιτική της ερήµωσης της υπαίθρου. Γιατί η µη λειτουργία γραφείου µιας ορεινής κοινότητας σηµαίνει αυτόµατα την εγκατάλειψη, την κατάργησή της. Αυτό λοιπόν µας βρήκε και µας βρίσκει αντίθετους. Γιατί έτσι; Με λύπη µας αναφερόµαστε στις εργασίες που γίνονται στο κοινοτικό γραφείο. Ρωτάµε τον ανάδοχο εργολάβο και τις τεχνικές υπηρεσίες της Νοµαρχίας που είναι φορέας του έργου και υποτίθεται ότι ελέγχουν τον εργολάβο που ανέλαβε τις εργασίες αναστύλωσης. Γιατί λοιπόν η πέτρα της σκεπής κατέβηκε µε τέτοιο τρόπο, ώστε η µεγαλύτερη ποσότητα να καταστραφεί; Αναζητήθηκαν ευθύνες; Το λέµε αυτό γιατί αυτή η πέτρα κουβαλήθηκε µε αίµα από τους πατεράδες µας και χρήσιµο υλικό ήταν. Θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί στο Μοναστήρι, όπου γίνονται εργασίες ανακατασκευής. Γιορτές και πανηγύρια Γιορτάστηκαν µε τη θεία Λειτουργία και εφέτος τα εξωκκλήσια µας. Στις 20 Ιουλίου γιορτάστηκε το εκκλησάκι του Άη- Λια της Γλύστρας, στην κορυφή πάνω από το Σέλωµα, το εκκλησάκι της Παναγίας το 15αύγουστο και της Αγίας Παρασκευής στις 26 ιουλίου στο Μυρόφυλλο καθώς και η κεντρική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του Γκολφαρίου. Στο Μυρόφυλλο, στην πλατεία, πραγµατοποιήθηκε το δεκαπενταύγουστο και διήµερο βραδινό πανηγύρι και πολλοί συγχωριανοί µας πιάστηκαν στο χορό µε παραγγελίες στα όργανα κυρίως ηπειρώτικου σκοπού. Στις 21/09/2014 πραγµατοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση του νέου Τοπικού Συµβουλίου Μυροφύλλου αποτελούµενο από τους: Ράπτη Κ. Γεώργιο, πρόεδρο της Κοινότητας Ευθυµίου Ε. Χρήστο, σύµβουλο Ράπτη Α. Γεώργιο, σύµβουλο (στη θέση του Σουλιώτη ∆,. ο οποίος παραιτήθηκε) Στο συµβούλιο ήταν παρών ο δηµοτικός σύµβουλος Αλέκος Ευάγγελος και οι υποψήφιοι σύµβουλοι Μερεντίτης Θεόδωρος και Φιλίππου ∆ηµήτριος, καθώς και αρκετοί κάτοικοι της Κοινότητας. Έργα προς το Μυλογόζι Ιούλιος - Σεπτέµβριος 2014 Το συµβούλιο αποφάσισε οµόφωνα για έργα ύδρευσης –αποχέτευσης που πρέπει να εκτελεστούν µε σειρά προτεραιότητας µέσα στο 2015 από τη ∆ΕΥΑ Πύλης και είναι τα εξής: 1. Ανακατασκευή υδροµαστεύσεων στις πηγές Γκούρα και Σωτήρα. Συντήρηση όλων των υδροµαστεύσεων της Τοπικής Κοινότητας Μυροφύλλου € 25.000. 2. Ύδρευση Τοπικής Κοινότητας Μυροφύλλου (υπάρχει ολοκληρωµένη µελέτη) € 70.000. 3. Προµήθεια και τοποθέτηση λάστιχου µήκους 200µ. από δεξαµενή έως Μπαλατσουκέϊκα € 3.000. 4. Αποκατάσταση άρδευσης από θέση Γκούρα έως θέση Λαγός, από θέση Κουµπλιά προς Πύργο και Σίµενα € 10.000. 5. Αποχέτευση οικισµού Μυροφύλλου € 50.000. ΓΚΟΛΦΑΡΙ Ύδρευση Γκολφαρίου (υπάρχει ολοκληρωµένη µελέτη) € 100.000. ΓΛΥΣΤΡΑ Προµήθεια και τοποθέτηση λάστιχου µήκους 500µ. και κατασκευή υδροµάστευσης για το υδραγωγείο Γλύστρας € 10.000. Ράπτης Γιώργης Σηµ. Σύνταξης:Το συµβούλιο ψήφισε οµόφωνα το τεχνικό πρόγραµµα για έργα που προτείνει να γίνουν σε όλους τους οικισµούς της Κοινότητας. Λόγω έλλειψης χώρου αδυνατούµε να δηµοσιεύσουµε όλο το πρόγραµµα. Οι προτάσεις έργων είναι στη διάθεση οποιουδήποτε ενδιαφέρεται να ενηµερωθεί. Μια µικρή εργολαβία στο δρόµο για Πολυνέρι εξελίσσεται. Τα συνεργεία του γνωστού εργολάβου Χρήστου Κατέρου, δουλεύουν κατασκευάζοντας τρία τεχνικά στο τµήµα του δρόµου από «Κόκκινα Λιθάρια» µέχρι το εικόνισµα στο Μυλογόζι. Να δούµε πότε η Νοµαρχία θα καταθέσει µια ολοκληρωµένη µελέτη για αυτά τα 5-6 χιλιόµετρα χωµατόδροµου. Νοµίζουµε ότι δεν υπάρχει δρόµος χωρίς άσφαλτο σε κανένα χωριό του νοµού. Φαίνεται πως άλλες προτεραιότητες είχε κι έχει η Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων. Λίµνη στη Μεσοχώρα Θα λειτουργήσει το φράγµα Μεσοχώρας σε 2 χρόνια ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός σε ειδική σύσκεψη που πραγµατοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίµου. Όπως τόνισε η απεµπλοκή του έργου αυτού από την εκτροπή του Αχελώου θα ξεπεράσει τα προβλήµατα και το φράγµα θα µπει σε λειτουργία. Για το έργο αυτό, όπως τόνισε, έχουν επενδυθεί 283 εκατοµµύρια και για την ολοκλήρωσή του απαιτούνται 110εκατοµµύρια ευρώ2. Άµεση ήταν η απάντηση του «Αχελώου Ρους», αυτών που αντιδρούν στη λειτουργία του φράγµατος, που µεταξύ άλλων δήλωσαν: Η Μεσοχώρα δεν πωλείται, δεν πνίγεται, δεν αφανίζεται2.. και πάµε πάλι από την αρχή. Η τελευταία απόφαση του ΣτΕ θεωρεί παράνοµα τα έργα στη Μεσοχώρα, όπως και τα έργα εκτροπής στο σύνολό τους2 Να θυµίσουµε πάντως πως και ο Λαρισαίος υπουργός κ. Σουφλιάς το 2007, προεκλογικά είχε δηλώσει επισκεπτόµενος το έργο, πως σε δυο χρόνια θάναι το έργο τελειωµένο. Να µετρήσουµε πόσα χρόνια πέρασαν από τότε και δεν άλλαξε το παραµικρό; Κι επειδή το έργο ήταν και είναι ακόµα συνδεδεµένο µε την εκτροπή του Αχελώου να θυµηθούµε και κάτι ακόµα. Πόσες φορές τα νερά του Αχελώου πληµµύρησαν τον κάµπο της Θεσσαλίας, σε προεκλογικές εξαγγελίες, στη δεκαετία του1980 του1990 και βάλε; Άσχηµος καιρός για τα κηπευτικά Άσχηµο καλοκαίρι για τα κηπευτικά. Φέτος όλοι διαµαρτύρονται. Οι συνεχείς βροχές που ευνοούν τις διάφορες αρρώστιες στα φυτά συνετέλεσαν στο να µην φάµε ούτε πατάτες ούτε φασολάκια ούτε ντοµάτες ούτε σταφύλια. Οχτώ ώρες Άρτα- Μυρόφυλλο Καλοκαίρι 1979.Μια ανάσα ακόµα, από τη στροφή πριν το σπίτι του Κώστα Παππά ως την εκκλησία κι ο «σκαραβαίος» φτάνει στον προορισµό του. Όπως θυµάται ο Βασίλης Ράπτης «ήµουν ο πρώτος µετανάστης που ήρθα µε Ι.Χ. αυτοκίνητο στο χωριό. Το πώς έφτασα στο χωριό η ψυχή µου το ξέρει. Και µόνο να σκεφτεί κανείς, 8 ώρες χωρίς στάση για µια διαδροµή 80 χιλιοµέτρων, αυτό τα λέει όλα. Άλλες εποχές άλλοι καιροί».
© Copyright 2024 Paperzz
