Έξω οι σοσιαληστές
από την Κύπρο
ΕΝΩΣΙΣ
Tζι ας γινεί το γαίμαν μας αυλάτζιιν
Ρε Λιοντή, τούτοι
εν κομμουληστές!
25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012 n TEYXOΣ 8 n ΕΤΟΣ 6ο n B΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ n ΤΙΜΗ ΕΥΡΩ 2.00
Μάστρε, εν να με πάρεις
τζιαι στο Πάκιγχαμ να δω
την βασίλισσαν οξά
εν να μείνουμεν μόνον
με τα ψουμνίσματα που
το Όξφοστρητ σήμερα;
25 Αυγούστου 2012
2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com
ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ
Iδιοκτησία
ΩΣIH ΠIΣΩ ΛTΔ
T.K. 6969
NOMOΣ ΛEYKΩΣIAΣ - EΛΛAΣ
THΛEOMOIOTYΠON: 22346154
yialousa@cytanet.com.cy
Διευθυντής
Bάσος Φτωχόπουλλος
Β΄ Διευθυντής
Αλέκος Μιχαηλίδης
Aρχισυντάκτης
Eλενίτσα Ευτυχίου
Σελιδοποίηση
Σοφία Γεωργίου
Ομαδάρχης Έκδοσης
Στελ. Τρύφωνος
Διορθώσεις
Ιόλη Μιχαηλίδου, Πόπη Ελλαδίτη
Νεολαία
Παρέλλης
Μασκόττα
Ο Φορέας
Συνεργάτες
Ντίνος Μιτσίδης (ζυμαρικά και ποτά),
Μελής Πίττας (χαλλούμια, φέττες και
αναράδες), Πρόδρομος Προδρόμου
(πληροφορίες για κακές συνήθειες
Νίκου Αναστασιάδη), Γιώργος Λιλλήκας
(αντιδιζωνική αρθρογραφία), Ζαχαρίας
Κουλίας (πληροφορίες για ερωτικά
τερτίπια Μάριου Κάρογιαν), Γιώργος
Κολοκασίδης (οικονομική βοήθεια στην
υπόσκαψη του ακελικού ΔΗΚΟ), Ελίτα
Μιχαηλίδου (υλικό για να γράφουμε),
Dave Mills (πληροφορίες για τη
δυσκοιλιότητα του Βρετανού ύπατου
αρμοστή).
Yπεύθυνες κομμωτηρίου
Έρση Χριστόφια, Ερατώ Μαρκουλλή,
Πραξούλλα Αντωνιάδου
Lifestyling
Έρση Xριστόφια, Eρατώ Μαρκουλλή
Oικονομικοί Σύμβουλοι
Έχουν χρεωκοπήσει
Nομικοί Σύμβουλοι
Γιώργος Χριστοδούλου (δύσκολες
υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου
(φίλος εκλεκτός), Kωστάκης
Aιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις),
Πέτρος X’’ Σάββας (τις Kυριακές),
Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναι
μεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης
(όταν κερδίζουμε το Λόττο).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη χρησιμοποιείτε
δικηγόρους του απορριπτικού χώρου.
Είναι πανάκριβοι.
Δικαστές στην πούγκαν μας
Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε τα
ονόματά τους για να μην τους κάψουμε.
Χορηγοί
CIA, Χαραυγή, Μακδόναλτς, Νoble
Energy, Αντρέας Πάντζης, ΘΟΚ BOC και
άλλοι δώδεκα ύποπτοι οργανισμοί.
Xρηματοδότες
Κατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μας
η Βαλλού που τα Λεύκαρα.
Eπίσημος Λογοκριτής
Aνδρούλλα Γκιούροβα
Επίσημος Πόντιος
Γιώργος Αμπατσίδης
Πόντιος παρά του Πόντιου
Μ.Σ.
GO BACK DOG PUBLICATIONS:
ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS.
TEL.: 99696969. All rights reserved.
Nothing appearing in Union (and may
your blood become avladjin) newspaper
may be reprinted, reproduced by sex or
transmitted through viri, either holy or in
sin, by any electronic or mechanical
means without prior written permission
from the dog.
Warning to lawyers: Writs for libels,
slander or wrongdoings will not be
accepted from anyone.
BEWARE OF THE DOG
Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος,
επίσημος σκύλος της «Ένωσις».
Προσοχή, δαγκώνει!
Το επόμενο τεύχος θα κυκλοφορήσει κανονικά στο τέλος του Σεπτέμβρη, στις 29 του
μηνός, μέρα Σάββατο όπως πάντα. Καλούνται οι συνεργάτες μας, οι οποίοι μάλιστα
έκαναν καλές διακοπές με το μπόνους που
πήραν από την εφημερίδα και σίγουρα θα είναι πολύ πιο ξεκούραστοι τώρα, να αποστείλουν τα κείμενά τους μέχρι τις 22 του
μηνός.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
Μόνο με 10 ευρώ σας προσφέρουμε την
εφημερίδα μαζί με τον δίσκο του συμπατριώτη μας Πέτρου Παπαλεοντίου Έντεκα τραγούδια μόνο.
Τραγουδά ο Χρίστος Τόφας και
συμμετέχουν οι
Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασιλική
Καρακώστα και
σ’ ένα τραγούδι
ο ίδιος ο συνθέτης-στιχουργός Πέτρος Παπαλεοντίου.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ
Στο επόμενο τεύχος, μαζί με την εφημερίδα,
σας προσφέρουμε και ΤΟ ΦΟΥΞΙΑ
ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ,
στην τιμή των 8 ευρώ. Μη χάσετε αυτήν την
αξέχαστη συνεισφορά του Δημήτρη Χριστόφια στην πολιτική σκέψη όχι μόνο του τόπου μας, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ
l Ό,τι έκανε ο Κοντίδης το έκανε μόνος του, με δικές του θυσίες. Το αργυρό μετάλλιο είναι δικό του και όχι του άσεμνου προέδρου ή οποιουδήποτε άλλου.
l Η Χίος καίγεται και τα μουνιά στην Αθήνα χτενίζονται.
l Το μνημόνιο το φέρνει ο Χριστόφιας και
μετά μας προειδοποιεί ότι εάν είναι εναντίον
των λαϊκών συμφερόντων θα είναι ο πρώτος
που θα το απορρίψει. Πω πω, καλά τα έμαθε στη σχολή προπαγάνδας, ο ηλίθιος.
l Ο Μάριος Ρέπουσος της σελ. 13, λόγω σφοδρών διακοπών, δεν εκατάφερε να ξεπεράσει τα μποφόρ του και δεν έστειλε κείμενα
καταιγίδες.
l Οι βάσεις στην Κύπρο βρίσκονται στην
υπηρεσία εναντίον του Άσαντ και μερικοί,
τι μερικοί, πολλοί Κύπριοι ακόμη επιμένουν
ότι οι βάσεις είναι καλό πράγμα για την Κύπρο.
l Αν οι Σύριοι χτυπήσουν τις βάσεις, ο στρατός μας πρέπει να είναι έτοιμος να τις
καταλάβει. Είναι δικές μας κι εμείς δεν μπορούμε να εμπλακούμε σ’ έναν πόλεμο
που δεν μας αφορά.
l Δεν προλαβαίνω να απαντήσω σε όσους θέλουν την κατάργηση του Εθνικού μας
Ύμνου, λέω μόνο ότι εμείς εδώ στην Κύπρο και να θέλαμε, δεν μπορούμε. Με αυτόν τον Ύμνο πήγαν οι νέοι μας στην αγχόνη, αυτόν τον Ύμνο λέμε στα κοιμητήρια και στις εκκλησιές μας, αυτόν τον Ύμνο ψάλλουμε κάθε φορά που θέλουμε
να πούμε και στους εαυτούς μας και στους άλλους ότι εδώ θα ζήσουμε, εδώ θα πεθάνουμε, εδώ είναι η Ελλάς κι εδώ τα Ελληνόπουλα. ΣΥΜΦΩΝΕΙ μαζί μας και ο
Γκάτσος και ο Χατζηδάκις. Περισσότερα σύντομα στο ιστολόγιό μας.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
Από το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ οι εκδόσεις
ΑΙΓΑΙΟΝ και η εφ. ΕΝΩΣΙΣ θα έχουν την
τιμητική τους, με μία παρουσίαση βιβλίου
κάθε εβδομάδα και μία βραδιά ελληνικής
μουσικής στην μπουάτ που θα εγκαινιάσουμε στον χώρο του βιβλιοπωλείου. Να
έχετε τ’ αυτιά σας ανοιχτά για περισσότερες πληροφορίες σύντομα.
Να και η πρώτη έκπληξη: Το κυριακάτικο
ΠΑΖΑΡΑΚΙ μας θα αρχίσει φέτος την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου, δηλαδή στις 7
του Οκτώβρη με μεζεδάκια, σουβλάκια, μουσική, καλό κρασί και καλές παρέες. Κοπιάστε!
ΣΚΑΤΕΝH ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
L&A MERX LTD NO 1
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ
ΗILTON HOTEL B/SHOP
ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ
ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ
MORE BLUE TRADING LTD
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ
CHRIS - NIC
ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤΔ
MISSEDCALL KIOSK LTD
ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΩ
ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤΔ - ΑLFA MEGA
ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΙΑΣ
ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ,
ΑΚΡΟΠΟΛΗ
ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β
AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98
ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α
ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119
ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ,
ΠΑΛ/ΣΣΑ
ΑΙΓΕΩΣ 28Β
ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15
ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44
NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ 3
ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39,
ΤΣΕΡΙΟΥ 68
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ
ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ
ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ
ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89,
ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ
DELTANIMAR TRADING LTD
ΛΗΔΡΑΣ 205Α
ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥΔΡΟΜΟΣ
ΛΗΔΡΑΣ 58
RNIK ENTERPRISES LTD
ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61
RUNAWAY TRAD. LTD
ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE
MALL
ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ
ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1
GRIZZLY BEAR LTD No 1
ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27
ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ
C.L.E. ENTERPRISES LTD
KEΡΥΝΕΙΑΣ 134
ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ
ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26,
ΠΑΛ/ΣΣΑ
CHRIS 1 STOP N301
ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101
ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤΔ AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α
ΠΕΡ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104
Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK
ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57
BARCINO LTD
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 131
Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD
ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34
GALLOPCA C/STOREA
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24Δ,
ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤΔ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 35
Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 51
ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ
ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ
FANTASTI PAVILLION LTD
Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7
ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ
L&A MERX LTD NO 2
Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤΔ
FAST SPACE LTD
Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ
KUOPIO HOLDINGS LTD
CHRIS CASH & CARRY
ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤΔ
ΛΑΡΝΑΚΑ
MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤΔ
ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΤΔ
ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
BOROKI ENTERPRISES LTD
ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ
SO EASY KIOSKS LTD - 406
DOXA INVESTMENTS LTD
SO EASY KIOSKS LTD - 401
ΛΕΜΕΣΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ
Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE
MULTIBREAM LTD
CHRISTODOULOU BROS LTD
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD
ΠΑΦΟΣ
Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ
STOKKOS BROS LTD
Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤΔ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ
AMMOXΩΣΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ
Α&Μ DOMINO SHOP LTD
ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ
ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13
ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44
28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70
Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45,
ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑ
28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΡΗ 9
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47
ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83
ΤΣΕΡΙΟΥ 170
TΣΕΡΙΟΥ 110
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ
ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ
ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 3
ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 36,
ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ
ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9,
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙΔΗ 26
ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58,
ΛΕΙΒΑΔΙΑ
ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35
ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3,
ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ
Το βραβείο απονέμεται χωρίς κανέναν
ενδοιασμό στην Γκιούροβα της Χαραυγής, για τα χυδαία δημοσιεύματά της
όσον αφορά τη σύζυγο του πλοιάρχου
Ιωαννίδη, Μαρία Ιωαννίδου. Και εις κατώτερα, Γκιούροβα. Είναι καιρός να μετακομίσεις στη ΓΝΩΜΗ, σου πάει καλύτερα.
ΣΚΑΤΕΝΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 41
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218
ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΩΣ 65Α
ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α΄ 159
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ
ΓΕΙΤΟΝΙΑ
AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15
EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64
ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ
ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104
ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4
1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100
Το βραβείο απονέμεται στον δήθεν «καλό» και «εθνικό» ακελικό Νίκο Κατσουρίδη, ο οποίος, ως υπεύθυνος της Χαραυγής, όχι μόνο δεν της έκανε παρατήρηση, αλλά την επιβράβευσε κιόλας.
ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
vasosftohopoullos.wordpress.com
Δηλαδή, για να καταλάβω,
τωρά εν θα ξανάρτουν
οι Κινέζοι;
25 Αυγούστου 2012
3
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ
Επιτέλους λάβαμε κι εμείς μία επιστολή. Τη δημοσιεύουμε με όλες τις επιφυλάξεις, διότι προέρχεται από διευθυντή σύνταξης άλλης ανταγωνιστικής εφημερίδας.
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ
Πενήντα δύο χρόνια ανεξάρτητης ζωής, τα τριάντα οχτώ σε συνθήκες ημικατοχής, είναι υπεραρκετά για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για την ελίτ που κυβερνά αυτόν τον τόπο από το
1960 και έπειτα. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν είναι ΜΙΑ η ελίτ
αλλά ΔΥΟ, η μία «ξενόδουλη»
και η άλλη «εθνική». Πολλοί είναι οι όροι που κατά καιρούς
έχουν χαρακτηρίσει αυτές τις ελίτ.
Άλλοι τις ονόμασαν αστικές τάξεις, άλλοι πλουτοκρατία, άλλοι
κατεστημένο. Όλοι οι χαρακτηρισμοί είναι εν μέρει ανακριβείς.
Εμείς δεν πιστεύουμε πως υπάρχει
ΕΘΝΙΚΗ αστική τάξη, η οποία
μάλιστα, σε αντίθεση με την «ξενόδουλη» αστική τάξη, εκφράζεται και πολιτικά και κομματικά
και κοινωνικά. Επειδή οι όροι αυτοί, όπως και οι αναλύσεις των
σχημάτων των εξουσιαστών μας,
σηκώνουν πολύ μεγάλη συζήτηση και θα θέλαμε πολλές πολλές
σελίδες για να αναλύσουμε τους
όρους, για λόγους συντόμευσης
και ευκολίας θα ονομάσουμε την
άρχουσα ελίτ ΚΥΠΡΙΑΚΟ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
(ΚΣΕ).
Είναι γεγονός ότι μερικά άτομα, ακόμη και ομαδοποιήσεις, κατάφεραν σε όλα αυτά τα χρόνια
της ανεξαρτησίας να ταυτίσουν
τα συμφέροντά τους με αυτά του
λαού και να πορευτούν αναλόγως. Τελευταίο παράδειγμα η κυβέρνηση Παπαδόπουλου, και ειδικά ο ίδιος ο πρόεδρος Παπαδόπουλος. Υπήρξαν και άτομα,
όπως και ομαδοποιήσεις, που
ήσαν καταστροφικά για την Κύπρο και τον λαό της. Τέτοιες περιπτώσεις ήσαν ο Μακάριος κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70, η
Χούντα και οι εδώ εγκάθετοί της
και πρόσφατα ο Χριστόφιας και
το ΑΚΕΛ. Αυτό δεν σημαίνει πως
οι κυβερνήσεις του Κυπριανού,
του Κληρίδη και του Βασιλείου
ήσαν οάσεις για τον λαό μας και
τα προβλήματά του. Αντιθέτως,
στο κυρίαρχο πρόβλημα αυτού
του λαού, που παραμένει η συνεχιζόμενη κατοχή του μισού νησιού και η ανικανότητά μας να επιτύχουμε την επιστροφή των προσφύγων στα πατρογονικά τους
σπίτια και να απαλλαγούμε από
την κατοχή των Τούρκων, ΟΛΟ
το ΚΣΕ έχει αποτύχει οικτρά.
Ακόμη και ο Παπαδόπουλος, ο
οποίος κατάφερε να μας σώσει
από το σχέδιο Ανάν και να μας
απαγκιστρώσει από τη διζωνική
ομοσπονδία, είχε τους περιορισμούς και τα όρια της τάξης του.
Ναι μεν είπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, ταυτοχρόνως όμως δεν πήρε ξεκάθαρη θέση αμέσως μετά
από τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων και παγίωσε τη ΔΙΚΟΙ ΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, δηλαδή την ήττα μας, με τρόπο που
θα μας δεσμεύει για πολλά χρόνια ακόμη. Επίσης έδειξε μεγάλη
«αφέλεια», στηρίζοντας το
ΑΚΕΛ αντί τον λαό που τον στήριξε, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να
μας φέρει στην εξουσία το
ΑΚΕΛ, αλλά και να δώσει τέρμα
στα όσα ο ίδιος είχε κερδίσει για
τον κυπριακό λαό.
Αγαπητέ Βάσο,
Σου γράφω για να σου ζητήσω συγγνώμη που έμπλεξες
χωρίς να φταίξεις σε έναν καβγά μου με την Ανδρούλα
Γκιούρωφ, αλλά δεν περίμενα ότι αυτό που θα έβρισκε
να πει εναντίον μου θα ήταν ότι είμαι φίλος του Πτωχόπουλλου. Δεν γνωρίζω, μάλιστα, γιατί η κ. Γκιούρωφ θεώρησε ότι είναι κάτι το κακό που είμαστε φίλοι ούτε γνωρίζω γιατί πιστεύει ότι μας ξεσκέπασε και έπιασε το πόδι
μου ή κάτι άλλο, γράφοντάς το στην εφημερίδα της. Μετά από 30 χρόνια φιλίας δεν ήξερα ότι ήταν μυστικό και
ελπίζω να μη χρειάστηκε να κάνει καμιά ιδιαίτερη έρευνα η επαγρύπνηση για να το ανακαλύψει, διότι θα χάσω
πάσα ιδέα και για την επαγρύπνηση, όπως έχασα για όλα
τα γύρω της. Για το κόμμα, για τον Χριστόφια, για τον
Άντρο, για την Κεντρική Επιτροπή… (Φαντάσου να ανακαλύψουν και τους άλλους φίλους μας!)
Βέβαια, πρέπει επί τη ευκαιρία να ομολογήσω ότι, παρά
τη φιλία μας, εγώ δεν έπασχα πάντα από το αντιακελικό
μένος που έπασχες εσύ και, αντίθετα, προσπαθούσα να
σου λέω συχνά ότι είχες άδικο. Τα τελευταία χρόνια όμως
δεν βρίσκω κανένα επιχείρημα να δικαιολογήσω το γιατί
ΔΕΝ είναι σωστό να πάσχει κάποιος από αντιακελικό μένος. Νομίζω ότι τώρα πλέον το αντιακελικό μένος –ή,
έστω, το αντιχριστοφικό μένος– είναι μια απολύτως αποδεκτή πολιτική άποψη, η οποία μάλιστα επιτελεί και εθνικό έργο, καθώς τούτοι οι αφιλότιμοι όπως παν δεν θα
αφήσουν τίποτε όρθιο μέχρι να φύγουν. Και είχες απόλυτο δίκαιο και ζητώ συγγνώμη που διαφωνούσα μαζί
σου.
Υ.Γ.: Βάσο, αν έχουμε κανέναν φίλο που δεν πάσχει από
αντιακελικό μένος, πρέπει να του πούμε ότι δεν είναι στα
καλά του.
Άριστος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι ψευδοαναλύσεις περί καλού
Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Παπαδόπουλου και κακού
Κληρίδη δεν βοηθούν καθόλου
στο να δούμε τις πραγματικές διαστάσεις αυτού που ονομάζουμε
ΚΣΕ. Το ΚΣΕ δεν είναι κάτι μόνο
κομματικό, ούτε έχει μονόπλευρες ιδεολογικές χρωματώσεις. Το
ΚΣΕ διαχειρίζεται την εξουσία
από το 1960 έως σήμερα ωσάν και
η νήσος απαρτίζεται μόνο απ’ αυτήν την ελίτ. Δεν λέμε ότι αυτή η
ελίτ δεν έχει αντιθέσεις στους κόλπους της ούτε λέμε ότι τα συμφέροντά τους είναι πάντα τα ίδια.
Λέμε μόνο πως το ΚΣΕ έχει πολλά πλοκάμια, γι’ αυτό άλλωστε
και καταφέρνει να επιζεί, την ίδια
στιγμή που έχουν γίνει τόσα και
τόσα σκάνδαλα και έχουν γίνει
τόσα και τόσα εγκλήματα κατά
των συμφερόντων του λαού. Η
κομματική δικτατορία που κυβερνά την Κύπρο και η κομματική διαπλοκή, όπως και η μαφιόζικη νοοτροπία που είναι βαθιά
ριζωμένη στην παράδοση των
κομμάτων μα και μικρότερων
ομαδοποιήσεων, έχει οδηγήσει το
ΚΣΕ στα ήσυχα λιμάνια του κέρδους και της αλαζονείας. Έτσι,
κανένα έγκλημα δεν πληρώνεται,
κανένας δεν τιμωρείται και βλέπουμε συνεχώς όλους τους πολιτικούς, μα και όλους τους άλλους
κρατικούς και μη υπαλλήλους,
τραπεζίτες και βιομηχάνους και
μεγαλογιατρούς και εμπόρους και
δικηγόρους και καναλάρχες και
και και να ζητούν και τα ρέστα.
Βλέπουμε όλον αυτόν τον συρφετό να αδιαφορεί για τα προβλήματα του κόσμου και να συνεχίζει τις παρανομίες του ή τις
νόμιμές του επιχειρήσεις, με μόνη
έγνοια την κλοπή, την αυθαιρεσία και την υποτίμηση της νοημοσύνης μας. Το ΚΣΕ δεν είναι
ούτε αριστερό ούτε δεξιό ούτε
έχει συλλογική ιδεολογική ταυτότητα. Καταφέρνει πρώτα να
εγκληματεί και μετά να ζητά και
τα ρέστα. Ποιος θα τιμωρήσει
τους Ιερωνυμίδηδες, τους Παπασάββες, τους Μολέσκηδες; Ο
Αναστασιάδης που ακόμη να μας
πει τι έγιναν τα χρήματα του
αδελφού του ή ο Συλικιώτης που
δεν ξέρει πού βρήκε τα χρήματά
της η γυναίκα του; Υπόψη ότι και
οι δύο αντί να είχαν αποσυρθεί
από την πολιτική όταν έπεσαν τόσο έξω στις εκτιμήσεις τους για το
σχέδιο Ανάν ή, ακόμα καλύτερα,
αντί να αυτοκτονούσαν, επιβραβεύτηκαν και τώρα είναι πανίσχυροι. Ποιος από όλο αυτό το
κουμπαράτο τολμά να κατηγορήσει κάποιον άλλον, όταν ο ίδιος
είναι μπλεγμένος στα ίδια και σε
χειρότερα σκάνδαλα. Ας μη μείνουμε, όμως, στα σκάνδαλα. Εδώ
θάβονται ως ήρωες άνθρωποι που
ήσαν πρωταγωνιστές σε μεγάλα
σκάνδαλα από τη δεκαετία του
’60 κι εμείς ψάχνουμε για έντιμους
στ’ άχυρα. Ας μείνουμε σ’ αυτό
το σημείωμα μόνο στο εθνικό πρόβλημα. Είναι πεποίθησή μας πως
το ΚΣΕ έχει ΟΡΙΑ απαραβίαστα,
όσες εθνικές θέσεις και αν προβάλλει κατά καιρούς. Το ΚΣΕ δεν
μπορεί να φέρει εις πέρας τον
ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ
μας αγώνα. Ούτε μπορεί να έχει
όραμα για ΕΘΝΙΚΗ και
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ δικαιοσύνη. Μόνο
ο λαός, και μάλιστα τα πιο καταπιεσμένα και μορφωμένα στρώματά του, μαζί με τους πρόσφυγες που επιμένουν χωρίς συμβιβασμούς με τον κατακτητή, μπορούν να έχουν άλλες λογικές και
άλλες πρακτικές για να ξεφύγουμε από τις αθλιότητες του ΚΣΕ.
Αυτό είναι φυσικά ένα σχήμα λεκτικό και θεωρητικό. Ας πάψουμε, όμως, να έχουμε αυταπάτες.
Στον αγώνα μας κατά της κατοχής, για μια Κύπρο ελληνική και
ελληνικά δίκαιη, για έναν ελληνικό πολιτισμό που θα μας κάνει περήφανους, όλος ο συρφετός του
ξενόδουλου και ξενόφερτου ΚΣΕ
είναι ΕΧΘΡΟΣ μας.
Αγαπητέ Άριστε,
Κάνεις ένα ουσιαστικό λάθος. Εμείς εδώ στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ
δεν πάσχουμε από αντιακελικό μένος, αλλά από αντιακελικό αντιακελικό αντιακελικό μένος, δηλαδή πάσχουμε από στείρο στείρο στείρο αντιακελισμό. Αυτό διότι το
ΑΚΕΛ είναι ό,τι πιο αντιδραστικό, νεκατσιασμένο, οπισθοδρομικό, συντηρητικό και προδοτικό έβγαλε αυτός ο
τόπος. Χειρότερο ακόμη και από τους προδότες κατά την
περίοδο της ΕΟΚΑ. Τότε μερικοί πρόδωσαν διότι δεν
άντεξαν τα βασανιστήρια, άλλοι επειδή είχαν απειλήσει
τους δικούς τους και άλλοι επειδή δεν άντεξαν τη φτώχεια. Το ΑΚΕΛ, ως δημιούργημα των Άγγλων, είναι εκ
φύσεως προδοτικό και προδίδει τον Ελληνισμό της Κύπρου συνειδητά, πότε ως φερέφωνο των Άγγλων, πότε ως
φερέφωνο των Σοβιετικών και πότε ως το δεξί χέρι των
Τούρκων.
Βάσος Φτωχόπουλλος
Ηλέκτρα Μιχαηλίδου
Έκτορας Μιχαηλίδης
Ο τσιτατίνος Γιώργος Γεωργής, άλλως Κολοκούθκιας ή Κολοκούδιας, από το Παραλίμνι.
Δυστυχώς, επειδή πρόσφατα δεν έγινε κατορθωτό να ανελιχθεί στη θέση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ο
τσιτατίνος Γιώργος Γεωργής, άλλως Κολοκούθκιας ή Κολοκούδιας, από το Παραλίμνι, είναι βέβαιο πλέον ότι δεν
θα καταλάβει ποτέ τον πρυτανικό θώκο. Το γεγονός αυτό τον
γέμισε απελπισία και τον ώθησε να προσανατολιστεί στην
Αθήνα προς οργάνωση συνεδρίων για τους χαρτογράφους
και περιηγητές που ασχολήθηκαν με την Κύπρο, και, αυτήν
τη φορά, χωρίς τη συνεργασία του καθηγητή Μιχάλη Πιερή. Θερμά συγχαρητήρια, κ. Πιερή, που, έστω και μετά από
τόσα χρόνια, άφησες τον μεγάλο επιστήμονα να γλιστρήσει… Και τι πτώση! Έπρεπε, όμως, κάποτε να συμβεί. Το
αναμέναμε από έναν άνθρωπο που όλα τα γνωρίζει και
ασχολείται με όλα. Είναι και μέγας γλωσσολόγος της κυπριακής και όχι μόνον. Τσιτατίνος, λοιπόν, για τον κ. Γεωργή, σημαίνει στην κυπριακή διάλεκτο σε έχω στην τσίτα(;;;)
και αυτό, όπως ο ίδιος διατείνεται, είναι βρισιά. Βρε, ουστ από
κει… Και ας είσαι στην τσίτα… Τουτέστιν σε υπερένταση…
Σχόλιο σύνταξης
Απευθύνομαι στον συνεργάτη μου Λ.Π., που έγραψε αυτό
το χαριτωμένο μικρό κειμενάκι: Οφείλω να σε προειδοποιήσω ότι δεν θα δεχτώ ξανά κείμενό σου, όπου αναφέρεσαι
θετικά προς τον άθλιο Μιχάλη Πιερή και επίσης να σε ενημερώσω ότι το «τσιτατίνος» δεν σημαίνει κάποιος που είναι
σε υπερένταση, αλλά κάποιος που συμπεριφέρεται σαν μαϊμού τουτέστιν τσίτα!
4
25 Αυγούστου 2012
ΡΕ ΒΑΡΩΣΙΩΤΕΣ, ΞΥΠΝΑΤΕ! ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ.
«Visit the ghost town»,
ρε γάροι!
Αφού, λοιπόν, έγινε όλος εκείνος ο σάλος με τις
εταιρείες που διαφημίζουν ξενοδοχεία στα κατεχόμενα (Ετζίαν, Αίολος κ.τ.λ.), έμελλε να το δούμε και αυτό. Στον κεντρικό δρόμο του Πρωταρά
υπάρχουν διάφορα ταξιδιωτικά πρακτορεία, τα
οποία πληρώνονται αδρά για να μεταφέρουν κάμποσους τουρίστες στις θάλασσες της περιοχής.
Αυτό γίνεται με πλοιάριο που μετατρέπεται σε
μπαρ και εκεί μπορεί να ακούσει κανείς όλα τα χιτ
της εποχής. Αυτό γίνεται εδώ και πολλά χρόνια.
Υπάρχει όμως και μια άλλη τουριστική ατραξιόν
που προσφέρουν απλόχερα τα ταξιδιωτικά πρακτορεία στους τουρίστες και στους ντόπιους.
«VISIT THE GHOST TOWN», γράφει σε μία διαφημιστική πινακίδα σε ένα από τα εν λόγω γραφεία. Με μία φωτογραφία της ερειπωμένης πόλης
της Αμμοχώστου προσελκύουν το ενδιαφέρον των
διάφορων παραθεριστών, οι οποίοι μάλλον έχουν
την εντύπωση πως θα επισκεφτούν ένα λούνα παρκ
με τρομακτικές εκπλήξεις και όχι μία κατεχόμενη
πόλη. Θα μας πείτε, εδώ δεν το καταλαβαίνουν οι
πράκτορες (τουριστικοί και μη), θα το καταλάβουν
οι Εγγλέζοι ή οι Αμερικανοί τουρίστες; Σε τέτοιο
σημείο γελοιότητας έχουμε φτάσει. Να κερδοσκοπούμε, επειδή οι καλοί Τούρκοι κατέλαβαν την
Αμμόχωστο. Να μην ντρέπονται κάποιοι, που ίσως
είναι και πρόσφυγες, και να βάζουν την ταμπέλα
στον δρόμο μήπως και χάσουν κανέναν ενδιαφερόμενο. Εμείς έχουμε και μια άλλη απορία. Πώς
γίνεται στο άλλοτε άντρο της ΕΟΚΑ Β’, στο Παραλίμνι και στα άλλα Κοκκινοχώρια, να λειτουργούν ανενόχλητοι αυτοί οι πράκτορες; Φαίνεται,
τελικά, πως οι «πατριώτες» τραγουδούν για τη
σκλαβωμένη Αμμόχωστο μόνο σε γήπεδα και προπαντός σε κλειστούς κύκλους…
Αλ. Μιχ.
EΩΣΦΟΡΙΚΑ
Αναπόσπαστο κομμάτι της ταύτοτητάς μας αποτελεί η ελληνική
μας γλώσσα, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες έχει δεχτεί και εξακολουθεί να δέχεται ανηλεή κτυπήματα. Ο καθένας από εμάς μπορεί να συμβάλει στη θωράκιση της
γλώσσας μας. Το θέμα είναι ανεξάντλητο, αλλά κάποιοι απλοί τρόποι άμυνας παρατίθενται πιο κάτω:
l Μάθετε να μιλάτε σωστά ελληνικά. Αποφεύγετε
να χρησιμοποιείτε ξένες λέξεις, ίδιως όταν υπάρχουν ωραιότατες ελληνικές. Πολλοί στις προτάσεις
τους κατάντησαν να χρησιμοποιούν μόνο αγγλικά
ουσιαστικά και επίθετα. Όταν έχετε απέναντί σας
τέτοιον συνομιλητή, σπάστε του τα νεύρα προσποιούμενοι ότι δεν καταλαβαίνετε τι λέει.
l Μην παρακολουθείτε τηλεοπτικές σειρές που κακοποιούν τη γλώσσα μας.
l Αρνηθείτε σε κέντρα αναψυχής ή στις οποιεσδήποτε συναλλαγές σας να χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Το ίδιο όταν συνομιλείτε με κοινοτικούς μόνιμους κάτοικους ή αλλοδαπούς εργάτες. Έχουν έλθει σε ελληνική νήσο, οφείλουν να μάθουν τη γλώσσα μας.
l Απαιτείστε από γιατρούς, δικηγόρους και άλλους
επαγγελματίες να σας δίνουν εκθέσεις στα ελληνικά.
Είναι υποχρέωσή τους.
l Καταστήματα με αποκλειστικά αγγλικές πινακίδες και διαφημιστικά ξενόγλωσσα έντυπα προφανώς
δεν απευθύνονται σε σας, οπότε αγνοείστε τα.
l Δηλώστε σε φίλους και στους πάντες ότι δεν απαντάτε σε ηλεκτρονικά μηνύματα σε μορφή greeklish.
l Μη στέλνετε τα παιδιά σας σε ξενόγλωσσα ιδιωτικά σχολεία και προπαντός στην αγγλική σχολή ή
στην αμερικάνικη ακαδημία.
l Αν είναι δυνατόν, μάθετε στα παιδιά σας αρχαία
ελληνικά.
Ο αντιεωσφόρος
Ο καθένας προ των ευθυνών του
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός η
ύπαρξη πολλαπλών σοβαρότατων
απειλών κατά του Ελληνισμού. Βρισκόμαστε ουσιαστικά σε εμπόλεμη
κατάσταση χωρίς εχθροπραξίες. Όσοι
εξακολουθούν να σκέφτονται εθνικά, να θέτουν δηλαδή τα εθνικά συμφέροντα σαν ύψιστη προτεραιότητα,
νιώθουν ολοένα και περισσότερο την
ανάγκη να ανήκουν σε οργανωμένα
σύνολα. Στον πόλεμο αν λειτουργείς
ανεξάρτητα και δεν ανήκεις σε οργανωμένη άμυνα, έχεις χάσει το παιχνίδι απ’ την αρχή.
Ο εθνικός χώρος στην Κύπρο, τον
οποίον κατά κύριο λόγο αποτελούσε
η ενωτική παράταξη, υπέστη ιδεολογικό αποπροσανατολισμό, ακόμη και
ευνουχισμό από τον ΔΗΣΥ του Κληρίδη, ενός πολιτικού ξένου προς αυτήν την παράταξη και αγαπημένου
παιδιού των Βρετανών, των δεδηλωμένων μας εχθρών. Έτσι, ο πολιτικός
χώρος στον οποίον κατέφυγαν οι
πλείστοι ενωτικοί είχε, μαζί με το
ΑΚΕΛ, τις πλέον προχωρημένες μειοδοτικές θέσεις στο Κυπριακό, καρπός των οποίων υπήρξε το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν. Διάφορες μικρές
ομάδες, η παρούσα εφημερίδα, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και οι αυτόνομες ενωτικές φοιτητικές παρατάξεις ήταν αυτοί που
αντιστάθηκαν στη λύση της ΔΔΟ.
Πυρήνες των φοιτητικών οργανώσεων πρωτοστάτησαν στη δημιουργία
της Νέας Πορείας, ενώ λίγο αργότερα, το 1996, δημιουργήθηκε το κόμμα
των Νέων Οριζόντων.
Το κόμμα αυτό δεν κατέβηκε, για
λόγους τακτικής, με σύνθημα την Αυτοδιάθεση-Ένωση, αλλά με αυτό του
ενιαίου κράτους. Στα αρχικά του στάδια είχε μία ικανοποιητική παρουσία
και, παρόλο που δεν κατάφερε με τις
τότε συνθήκες να αποσπάσει υψηλά
ποσοστά, εντούτοις πέτυχε να εμπεδώσει στη συνείδηση μεγάλης μερίδας του λαού, ότι η ΔΔΟ αποτελεί
μία ολέθρια επιλογή και αυτό έπαιξε
καθοριστικό ρόλο στη σωτήρια λαϊκή ετυμηγορία του 2004. Δυστυχώς,
όμως, στην πορεία τους οι Νέοι Ορίζοντες διέπραξαν κάποια σοβαρά λάθη. Πρώτον, ξέχασαν ότι ο κύριος πυρήνας των οπαδών τους ήταν άνθρωποι ιδεολόγοι, πιστοί στην Ελλάδα και στο ενωτικό ιδεώδες. Πολλοί
απ’ αυτούς όταν είδαν να γίνονται εκπτώσεις στις θέσεις του κόμματος,
αποτραβήχτηκαν ή αποχώρησαν.
Όταν, όμως, φεύγουν οι ιδεολόγοι,
ανοίγει ο δρόμος για τους καιροσκόπους.
Οι Νέοι Ορίζοντες διακρίνονταν
από μία φοβία να μη χαρακτηριστούν
ακροδεξιοί. Οι τόνοι τους σε αρκετά
θέματα ήταν αδικαιολόγητα χαμηλοί,
ενώ φαίνεται ότι σταδιακά μετέτρεψαν τη διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από προσωρινή αναγκαιότητα σε ιδεολογία. Να θυμηθούμε
την πρόθεσή τους κάποια στιγμή να
έχουν και Τ/κ στο ψηφοδέλτιό τους,
την πρόταση αποχώρησης της
ΕΛΔΥΚ(!), τη μη ύπαρξη ελληνικής
σημαίας στα προεκλογικά τους έντυπα στις ευρωεκλογές του 2004 και αρκετά άλλα.
Μοιραία, λοιπόν, οδηγήθηκαν στη
σύμπραξη
δημιουργίας
του
ΕΥΡΩΚΟ, υπό την ηγεσία ενός ανθρώπου που όταν πρωτοεμφανίστηκε το σχέδιο Ανάν, δίσταζε να πάρει
σαφή θέση, που μόλις πρόσφατα εξαναγκάσθηκε να τοποθετηθεί εναντίον
της ΔΔΟ, που δηλώνει ευχαριστημένος που δεν έγινε η Ένωση, διότι θα
είχαμε στο κεφάλι μας το αθηναϊκό
κράτος! Το ΕΥΡΩΚΟ, έχοντας έναν
καιροσκόπο επικεφαλής, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να εμπνεύσει
τον εθνικό χώρο και πολλοί ψήφοι
προς αυτό δίνονταν με τη λογική του
«μη χείρον βέλτιστον».
Η πιο πάνω σύντομη ανασκόπηση
κρίθηκε σκόπιμη, για να τονιστεί η
αναγκαιότητα όπως οποιαδήποτε νέα
προσπάθεια στον εθνικό χώρο να έχει
καθαρή, δυνατή φωνή, με ιδεολόγους
και αδιάφθορους ηγέτες και να μη
φοβάται για τους χαρακτηρισμούς
που θα της αποδώσουν.
Η προσωπική μου άποψη είναι
ότι πρώτα απ’ όλα είναι επιτακτική η
ανάγκη δημιουργίας εθνικής κίνησης
μακριά από κομματικές σκοπιμότητες. Υπάρχει ένας δυνατός πυρήνας
από πρώην στελέχη του ΕΦΑΕΦΠ
και άλλες βέβαια προσωπικότητες.
Πιστεύω ότι θα πρέπει να αναληφθεί
πρωτοβουλία από τους ίδιους τους
φοιτητές (η αυτονομία τους, ας μην
ανησυχούν, δεν θα επηρεαστεί) προς
αυτήν την κατεύθυνση.
Παράλληλα, εφόσον η διάσπαση ή
διάλυση του ΕΥΡΩΚΟ είναι σχεδόν
δεδομένη, εκτός και αν βέβαια επικρατήσει ο κομματικός πατριωτισμός,
δημιουργούνται οι συνθήκες για την
ίδρυση ενός νέου κομματικού σχηματισμού πάνω σε υγιείς βάσεις και
με τις προϋποθέσεις που ήδη αναφέρθηκαν. Στο όνομα του νέου κόμματος δεν πρέπει να υπάρχει η λέξη
«ευρωπαϊκό» αλλά η λέξη «ελληνικό»
ή «εθνικό».
Η τρέχουσα κατάσταση και οι αναμενόμενες εξελίξεις στο εσωτερικό
αλλά και στο εξωτερικό μέτωπο ευνοούν τη δημιουργία των πιο πάνω
σχηματισμών.
Θα ακουστεί η άποψη από πολλούς
ότι τα πιο πάνω είναι πολύ δύσκολο
να γίνουν, δεν υπάρχουν άτομα και
ούτω καθεξής. Στην προκειμένη περίπτωση ας αποδεχτούμε ότι το κενό
θα καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό από
το ΕΛΑΜ. Ο καθένας ας αναλάβει
τις ευθύνες του.
Ο αμετανόητος
ΤΟ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΞΕΠΕΣΜΟΥ ΜΑΣ
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, σαράντα οχτώ χρόνια μετά από τον βομβαρδισμό της Τηλλυρίας από την τουρκική
πολεμική αεροπορία τον Αύγουστο του 1964, εκατοντάδες Τουρκοκύπριοι μετέβηκαν στον θύλακα των Κοκκίνων μέσω του οδοφράγματος του Λιμνίτη, για να παραστούν στις εορταστικές εκδηλώσεις. Και εμείς, όπως κάθε
χρόνο, έτσι και φέτος, παρακολουθήσαμε αμέτοχοι και
αποστασιοποιημένοι την όλη κατάσταση, λες και δεν μας
αφορά. Παρακολουθούμε κάθε χρόνο τα «αδέλφια» μας
να γιορτάζουν τη σφαγή του λαού μας και δεν θεωρούμε
το γεγονός κάτι το παράδοξο. Και το μόνο για το οποίο
διαμαρτυρόμαστε είναι για το ζήτημα της διάνοιξης του
οδοφράγματος, για να περνούν τα λύματα προς το Δάλι, αίτημα των κατοίκων της περιοχής του Κάτω Πύργου που για
κακή μας τύχη «προσκρούει στην τουρκική αδιαλλαξία».
Αν αυτό δεν αποτελεί το άκρον άωτον του εξευτελισμού
μας, τότε τι; Ανεχόμαστε αυτήν την κατάσταση, δεν λέει κανένας τίποτα και διαιωνίζουμε τον ξεπεσμό μας. Όπως κάνουμε κάθε μέρα με τη σημαία που δεσπόζει στον Πενταδάκτυλο. Την έχουμε συνηθίσει πλέον. Και αν μας ξενίζει
το θέαμα, απλώς γυρίζουμε το βλέμμα αλλού. Για το ζήτημα των εορτασμών των Τούρκων τα πράγματα είναι
ακόμα πιο εύκολα. Τα Κόκκινα είναι πολύ μακριά. Δεν
βαριέσαι; Πού να τρέχουμε τώρα; Ούτως ή άλλως δεν περνάνε κι από μπροστά μας τα γεμάτα, εορταστικά λεωφορεία. Άρα αν δεν δούμε ειδήσεις στην τηλεόραση εκείνην
τη μέρα, θα είναι σαν να μη συνέβη απολύτως τίποτα. Τι κι
αν ο τουρκικός στρατός βομβάρδισε την περιοχή με βόμβες ναπάλμ, σκορπώντας τον θάνατο; Τι κι αν σφαγιάστηκαν τόσοι άμαχοι; Τι κι αν ο βομβαρδισμός της Τηλλυρίας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του
εικοστού αιώνα στην Κύπρο; Εκάμαμεν τζι εμείς πολλά!
Είναι καιρός να σταματήσει η μεμψιμοιρία. Είναι καιρός να δούμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε πια αυτήν την κατάσταση. Ας κάνουμε επιτέλους κάτι. Την επόμενη φορά ας βάλουμε τέλος
στον εξευτελισμό μας, αν δηλαδή μας έμεινε έστω και το
ελάχιστο ίχνος αξιοπρέπειας.
Ιόλη Μιχαηλίδου
25 Αυγούστου 2012
Εμείς που ακούαμεν Who μέραν νύχταν εν εξέραμεν πως
αλλάξαν επάγγελμαν τζι εγίναν αυλικοί της Ελισάβετ!
vasosftohopoullos.wordpress.com
ΣΧΟΛΙO l ΣΧΟΛΙO
Το φιάσκο
των Ολύμπικ Γκέυμς
5
Euskadi Ta Askatasuna
6 Αυγούστου 1974
Να ’χεν γρουσάφκια τούτη η γη να γυάλιζεν το χώμαν,
ο τόπος μο ’ν’ καλλύττερος που πότιζα με δρώμαν.
Όπως το θέλει το νερόν η γη άμαν διψάσει,
έτσι διψά τον τόπον του τζιείνος πο ’ν’ να τον χάσει.
Παρακαλώ τον Πλάστην μου δύναμην να μου δώσει,
να ξαναδώ τον τόπον μου πάλε να μ’ αξιώσει.
Πιερής Πιερέττης
People try to put us down
just because we get around…
Αυτό που γίνεται με τους Ολυμπιακούς
Αγώνες είναι απίστευτο. Από τη μια
να βλέπεις τους Άγγλους με τη βασίλισσά τους να προσπαθούν να επαναφέρουν τη χαμένη αίγλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας κι από την άλλη
να σου ρίχνουν μια τελετή λήξης ως να
είναι αντιεξουσιαστικό φεστιβάλ της
δεκαετίας του ’70. Δηλαδή, ας πούμε,
να είναι στις εξέδρες ο πρίγκιπας Κάρολος, απεσταλμένος του στέμματος,
και κάτω να παίζουν οι Who, οι οποίοι
κατά τα πρώτα τους βήματα έχουν φάει ροπαλιές και ροπαλιές από τη βασιλική φρουρά, επειδή χαλούσαν το παιχνίδι των ισχυρών. Τέλος πάντων. Το
αν φταίει γι’ αυτό η αυτού μεγαλειότητα ή οι Who που δέχτηκαν να κλείσουν την τελετή λήξης των Ολύμπικ
Γκέυμς, είναι άλλη κουβέντα. Εδώ
συμμετείχε ο Mason των Pink Floyd. Δεν
μπορούμε να κατανοήσουμε, φαίνεται,
πώς οι καλλιτέχνες που σημάδεψαν τα
αντεξουσιαστικά κινήματα στην
Αγγλία του ’60 και του ’70 έχουν καταντήσει υπάλληλοι του στέμματος.
Why don't you all f-fade away…
Baba O’ Riley
Όταν, λοιπόν, ο Θεός έδωσε σε όλον τον κόσμο ένα κομμάτι
γης για να φτιάξουν τις πατρίδες τους, στους Γάλλους τη Γαλλία, στους Ισπανούς την Ισπανία, στους Κινέζους την Κίνα,
στους Ιταλούς την Ιταλία, τελευταίους άφησε τους Έλληνες.
Όταν τον ρώτησαν οι Έλληνες τι θα τους δώσει, αυτός τους
είπε πως θα τους δώσει ένα κομμάτι γης που είχε για εξοχικό,
τον πιο όμορφο τόπο του κόσμου. Και τους έδωσε τον Καραβά.
Μπορεί την πιο πάνω ιστορία να τη διηγούνται όλοι για τον
τόπο τους, αλλά, ως γνωστόν, ο Θεός το σπίτι του το είχε στον
Καραβά μας. Άλλωστε ολόκληρος Κανάρης διάλεξε τον Καραβά για να ανεφοδιαστεί για την επανάσταση.
Στις 6 Αυγούστου του 1974 οι Τούρκοι περικύκλωσαν τη
Λάπηθο και τον Καραβά από τρεις πλευρές. Φαίνεται ήθελαν
πάρα πολύ αυτό το μέρος του νησιού. Κατάφεραν να κατακτήσουν το χωριό και να μην αφήσουν κανέναν Έλληνα εκεί.
Όταν οι Τούρκοι έδωσαν άδεια στους τελευταίους Καραβιώτες να φύγουν απ’ το χωριό, έπρεπε να φύγει κι ο παππούς
ο Κωστής, να πάρει μια βαλίτσα και να μπει στ’ αμάξι του γαμπρού του. Ήταν κοντά στον δεκαπενταύγουστο. Τότε που
η Παναγιά ξανακοιμήθηκε.
Εκείνην τη μέρα υπήρχε εκεχειρία. Υποτίθεται και από τις
δύο πλευρές. Η προδομένη ελληνική πλευρά την τήρησε. Μια
εκεχειρία που συνεχίζει να τηρεί ακόμα και σήμερα. Είναι όλα
ειρηνικά. Δεν υπάρχει κατοχή, δεν υπάρχει πρόβλημα. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο πρόεδρος κάνει ταξίδια στο Λονδίνο... Για να
δείξει ότι ζούμε μέσα σε μια Μελωδία της Ευτυχίας. Βουρούμεν σαν τους πελλούς μες στα χωράφκια τζιαι τραουδούμεν: «Ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα σι, ΝΤΟ».
Σήμερα ο Καραβάς αργοπεθαίνει κι εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να τον θυμόμαστε κάθε 6η Αυγούστου. Κι άντε
να γράφουμε κανένα δακρύβρεχτο άρθρο που να περιλαμβάνει και το χωριό, επειδή ήταν απ’ τα μεγάλα της Κερύνειας.
Αυτό θα μας φάει. Η θλίψη δεν έγινε θυμός και θέληση για
KΤΗΜΑ ΔΕΡΕΣΚΟΥ
ΚΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ
AYΓΕΡΙΝΟΣ
ΠΟΥΛΙΑ
ΔIANOMEIΣ: MITΣIΔHΣ ΔHMOΣIA ETAIPEIA ΛTΔ
λευτεριά. Η θλίψη του καλοκαιριού του ’74 μετατράπηκε σε
διώροφες κατοικίες στο Λατσί και ίσως σήμερα στην Κερύνεια. Στη χειρότερη περίπτωση η θλίψη και το δάκρυ έγιναν ψήφοι στο ΑΚΕΛ. Αυτή είναι η κατάντια μας.
Στον Καραβά θα πάμε. Θα ’ρθει μια καλή 6η Αυγούστου
και για εμάς. Κι αν μας ακούνε απ’ τον δήμο του Καραβά μας,
αυτό που πρέπει να γίνει, προς το παρόν, είναι να φύγει νύχτα το ΑΚΕΛ απ’ αυτόν τον τόπο. Για να μη μας το δείξει ο
Θεός να αναγκαστούμε να κατοικήσουμε στον Καραβά Κυθήρων, διότι θα μας διώξουν κι από εκεί.
Αλ. Μιχ.
ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ
25 Αυγούστου 2012
6 O ΣΑΡΡΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ
ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τέλειωσαν και αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα για ακόμα μια φορά. Αυτό οφείλεται στη συμπαιγνία όλων να καλύψουν τις πραγματικές διαστάσεις αυτών των αγώνων. H ENΩΣIΣ, πραγματικά πρωτοπόρα στην ελεύθερη πληροφόρηση, δίνει τις πληροφορίες που επιμελώς μας απέκρυψαν, και τα συμπεράσματα δικά σας.
Σε φόντο Τρόικα…
Aς δούμε πρώτα τον φυλετικό πίνακα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι αγώνες του Λονδίνου ήταν οι πλέον ρατσιστικοί
αγώνες. Πέραν του ότι οι Εγγλέζοι επιάσαν μας στο περιπαίξιμον, δείχνοντάς μας τα μεγάλα επιτεύγματά τους να είναι έργα
των μαύρων και των Πακιστανών, οι ίδιοι οι οργανωτές, σε ένα
πραγματικό κυνήγι μαγισσών, έδιωξαν ή δεν άφησαν αθλητές να
συμμετέχουν μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν πολιτικώς ορθοί
σε κάποιες δηλώσεις ή ενέργειές τους. Τέλος πάντων, ας δούμε
τον πίνακα:
ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΧΡΥΣΩΝ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ
ΛΕΥΚΟΙ: .............................................................................152
ΜΑΥΡΟΙ:...............................................................................78
ΣΣΙΙΣΤΟΜΜΑΤΗΔΕΣ:.......................................................62
Βλέπουμε, λοιπόν, πως η υπόθεση «χρυσά μετάλλια» είναι υπόθεση των λευκών. Φυσικά οι μαύροι βρίσκονται σε σημαντική
άνοδο, αλλά μη νομίζετε πως αυτό οφείλεται στις επιτυχίες της
Αφρικής. H επιτυχία είναι καθαρά λευκή υπόθεση, μιας και η
Αμερική, η Βρετανία και πολλές άλλες χώρες, χωρίς τους ντόπιους αλλά και τους αγορασμένους εισαγόμενους μαύρους, δεν
θα ήταν τα μεγαθήρια που γνωρίζουμε. Νοείται ότι ακόμα και
πολύ πιο μικρές χώρες άρχισαν να αγοράζουν μαύρους της
Αφρικής. Δηλαδή τα σκλαβοπάζαρα ΔEN έχουν καταργηθεί
ακόμη. Φυσικά οι μεγάλες επιτυχίες των μαύρων είναι στον κλασικό στίβο και όχι στην κολύμβηση. Όπως είπε και ένας Νιγηριανός φοιτητής στη Θεσσαλονίκη: «Εμείς δεν έχουμε καθαρό
νερό να πιούμε και να πλυθούμε, πώς θα φτιάξουμε πισίνες;» O
Νιγηριανός εμμέσως ισχυρίστηκε ότι τα χρυσά έρχονται με επενδύσεις πολλών χρημάτων. Παρότι μαύρος, έχει δίκαιο.
H μεγάλη άνοδος των σσιιστομμάτηδων έχει να κάνει με τα
άλματα του κινέζικου μεγαλοϊδεατισμού και με την απόπειρα
των δύο Kορέων να δείξουν τα δόντια τους σε όλον τον κόσμο,
η Νότια για να διαφημίσει τα τεχνολογικά της επιτεύγματα και
η Βόρεια το γινάτι της να παραμένει κομμουνιστική, ενώ όλος
ο κόσμος εγύρισέν το στον ξημαρισμένον καπιταλισμόν. Νοείται ότι σσιιστομμάτηδες εμφανίστηκαν και με τα χρώματα των
μεγάλων ηγεμονικών χωρών της δύσης, εξαιτίας του παιδομαζώματος που έκαναν οι Αμερικανοί από τη νοτιοανατολική
Ασία.
ΤΙΤOΝΟΜΑΧΙΕΣ
νύχταν βουρούν σαν τους πελλούς να βρουν χασίσι να καπνίσουν
και να μαστουρώσουν, για να μη σκέφτονται την εξαθλίωση
των νησιών τους. Oι Αυστραλοί εκάτσαν πάνω φέτος, επεράσαν τους ακόμα τζιαι οι Νεοζηλλανδοί, τζιαι οι Αφρικανοί οι γάαροι πουλούν τους αθλητές τους στους αραπάες τζιαι στους
Ευρωπαίους ληστές.
Τελικά, έρχεται, ω εξηρτημένοι, και
πάλι η δόση σας! Όσοι είχατε εθιστεί
στους τέσσερις κύκλους του «Σε Φόντο Κόκκινο», ετοιμαστείτε για τη δόση σας! Ή, μάλλον, τις δόσεις σας. Το
νέο σήριαλ είναι πιο διαδραστικό, πιο
δραστικό, μας τα παίρνει σε δόσεις
πιο τακτικές, πιο διαρκείς, πιο «βιώσιμες». Στο διηνεκές, από τώρα και
στην αιωνιότητα! Πιο κόκκινο, πιο
σκοτεινό, πιο αιμοσταγές… Σε φόντο
Τρόικα…
Ναι, μην ανησυχείτε. Ή, μάλλον,
ανησυχείτε: το σήριαλ αυτό έρχεται
για να μείνει!!! Σε φόντο Τρόικα… Η
τραγική ιστορία ενός χρέους τιμής,
και όχι μόνον ενός! Ιστορίες έρωτα,
πάθους, χρήματος, βίας, ίντριγκας,
διαπλοκής: μια κοινωνία που παρασέρνει η δίνη του χρήματος, μεγάλες
οικογένειες που σέρνουν τους λαούς
στον κυκλώνα του χρέους, οι καταστροφή χωρίς σύνορα, το έγκλημα χωρίς τιμωρία, οι ηγέτες του σύμπαντος
βουλιάζοντας τα πάντα στην άβυσσο
της φιλοδοξίας… Οι λαοί έξω, ουδέν
γνωρίζουν…
ΠΙΝΑΚΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
XPIΣTIANOI:........................................................................231
MOYΣOYΛMANOI:.............14 από μουσουλμανικές χώρες
και 15 από άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής
BOYΔIΣTEΣ: .............................................54 συν 13 ταοϊστές
EBPAIOI: ...................................................................................6
INΔOYIΣTEΣ: ..........................................................................1
Όπως δείχνει ο τρίτος πίνακας, ο αθλητισμός είναι υπόθεση χριστιανική, αν και σταδιακώς το κλίμα μεταβάλλεται και αρχίζουν να δείχνουν τα δόντια τους και οι Βουδιστές και οι Μουσουλμάνοι. H πλειοψηφία των Μουσουλμάνων δεν προέρχεται
από τις μουσουλμανικές χώρες, αλλά από χριστιανικές χώρες, οι
οποίες φιλοξενούν χιλιάδες Μουσουλμάνους, όπως η Βρετανία,
η Αμερική, η Δυτική Ευρώπη κ.τ.λ. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το ότι οι Εβραίοι δεν κατάγονται από το Ισραήλ, αλλά από
τους χώρους διασποράς των Εβραίων. Oπως οι Μουσουλμάνοι, έτσι και όλοι οι Εβραίοι έχουν κάνει σουννέττιν, πράγμα
που ωφελεί, όπως λένε μερικοί ειδικοί, στις επιδόσεις τους. Στους
χριστιανούς προηγούνται στα χρυσά οι Προτεστάντες, μετά οι
Καθολικοί και λίγο πιο πίσω έρχονται οι Ορθόδοξοι, και αυτό
όχι εξαιτίας της Ελλάδας, αλλά εξαιτίας της Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Στα χρυσά υπήρξε επίσης ένας Ινδουιστής και δύο άθεοι, ένας
Σαμανιστής και ένας Σατανιστής.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΗΠΕΙΡΩΝ
EYPΩΠH: .............................................................................141
AMEPIKEΣ:.........................................Νότια: 19 Βόρεια: 47
AΣIA:.......................................................................................66
ΩKEANIA: ............................................................................. 12
AΦPIKH: .................................................................................11
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΥΠΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ: ........................................................60
ΣΤΡΕΪΤ:..................................................................................65
(50 αγάμητοι τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω εντατικής προπόνησης για τους Ολυμπιακούς, 12 που ελπίζουν να τους σηκωθεί
τώρα που τέλειωσαν οι Ολυμπιακοί τζιαι τρεις μαύροι που εν
αφήκαν σκνίπαν αγάμητην, ακόμα τζιαι κατά την διάρκειαν
των αγώνων.)
ΑΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ:.............................................................. 75
ΓΚΕΫ:.....................................................................................32
ΑΜΦΙΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΙ:....................................................... 8
ΛΕΣΒΙΕΣ: ..............................................................................15
ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΙ:............................................................45
Όπως βλέπουμε στον δεύτερο πίνακα, η Ευρώπη σκίζει στον
αθλητισμό. Έχει τα πρωτεία, διότι απλούστατα έχει τα χρήματα και τους περισσότερους λόγους, όχι μόνο να είναι η πρώτη
αποικιοκρατική δύναμη, αλλά να φαίνεται κιόλας. Oι Αμερικές
άντζιακκιν τζιαι κρατούν την δεύτερην θέσην, μιας και οι επιτήδειοι Ασιάτες, κυρίως οι Κινέζοι, άρχισαν να δείχνουν τα δόντια τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ίσως στα επόμενα 12 χρόνια
να έχουν και εξασφαλισμένη τη δεύτερη θέση, αφού χώρες όπως
η Ινδία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές ακόμα δεν έχουν δείξει το καπιταλιστικό τους πρόσωπο. Στη Νότια Αμερική, η οποία
δεν τα πάει καθόλου καλά, βάλαμε και τις νήσους της Καραϊβικής, ειδάλλως η Βραζιλία και η Αργεντινή των 150 εκατομμυρίων θα ήταν απελπιστικά μόνες και γέρημες. H μεγάλη επιτυχία των μαύρων της Τζαμάικας, της Κούβας και των άλλων
νήσων, ειδικά στους αγώνες δρόμου, λένε μερικοί αναλυτές ότι
οφείλεται στο γεγονός ότι οι κάτοικοι των χωρών αυτών μέραν
Ο σεξουαλικός πίνακας είναι κάπως περίπλοκος, μιας και πολλοί χρυσοί ολυμπιονίκες δεν ξέρουν τι τους γίνεται όσον αφορά
το σεξ. Μερικοί –αρκετοί θα έλεγα και ειδικά οι μιτσιές– έχουν
βιαστεί από τους προπονητές τους και αυτή είναι η σεξουαλική
ζωή που γνωρίζουν. Οι περισσότεροι έχουν περίεργα βίτσια, μερικά από τα οποία δεν μπορούμε καν να δημοσιεύσουμε, εφόσον την εφημερίδα μας διαβάζουν και νέοι και παιδιά. Επίσης
πρέπει να αναφέρουμε ότι οι περισσότεροι που δήλωσαν ασεξουαλικοί, υποσεξουαλικοί και απροσδιόριστοι είναι είτε γκέυ
(κρυφές αδελφές) είτε έξαλλες αδελφές, αλλά δεν μπορούν να
το πουν καθαρά, μιας και δεν πάει με το ίματζ τους. Έχουν δίκαιο. Φανταστείτε ένας, ας πούμε, των βαρέων βαρών στην άρση βαρών ή ένας μποξέρ να παραδεχτούν πως είναι γκέυ. Πάντως το καλό για μας είναι ότι ο ένας και μοναδικός καθαρόαιμος κωλομπαράς δεν είναι Έλληνας, μιας και ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος κατέκτησαν χρυσό μετάλλιο.
Η ομάδα των οικονομικών hitmen
προσγειώθηκαν στον αχάπαρο τόπο.
Ποιο σκοτεινό μέλλον κρύβουν τα
απόκρυφα spreadsheet στα πολυάσχολα λάπτοπ της Διεθνούς Συμμορίας;
Τι κρύβει το αινιγματικό χαμόγελο
της ωραίας Ρουμάνας; Γιατί γουρλώνει τα μάτια ο σκιώδης υπουργός Οικονομικών; Γιατί βιάζονται να στριμωχθούν στους ίδιους διαδρόμους
όλοι σχεδόν οι πολιτικοί ηγέτες; Ποιο
μυστικό κρύβουν οι ιδρωμένες χειραψίες, τα λαμπερά στην κάμερα χαμόγελα; Ποιος φυλά τους κλειδωμένους
χαρτοφύλακες;
Ήταν ωραίο, ω πολιτικοί, πολιτιτζιές της καταστροφής, ό,τι μας έδιναν τα φευγαλέα χείλη, κι έβλεπαν το
ενδεχόμενο, την Άβυσσο που ερχόταν! Και είναι εδώ!
Σε φόντο Τρόικα… Όπου οι στριγγλιές δεν θα βοηθήσουν, θα νομίσουν
ότι είστε απλώς κάτοικος της Κύπρου!
ΔIAΨEYΣH
Εγώ, ο Βάσος Φτωχόπουλλος, διαψεύδω φήμες που λένε ότι θα συνεργαστώ με το Θέατρο Σκάλα για να ανεβάσω έργο δικό μου στη Χώρα των
Μάντηων. Tο Θέατρο Σκάλα το απεχθάνομαι και, έτσι κι αλλιώς, ελπίζω
στα εναπομείναντα χρόνια της ζωής
μου να με αξιώσει ο Θεός να μη συνεργαστώ με κανέναν κρατικό ή ημικρατικό θεατρικό οργανισμό, μιας και
θεωρώ το κράτος, μαζί με το AKEΛ,
τον μεγαλύτερο εχθρό του θεάτρου και
του πολιτισμού.
25 Αυγούστου 2012
ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ!
14 Αυγούστου 1996
«14 Αυγούστου 1996
Πριν από λίγο αποχαιρετήσαμε τον Τάσο. Απαρηγόρητη η ετοιμόγεννη γυναίκα του, η οικογένειά του, οι φίλοι του, όλη η Κύπρος. Γιατί; Πονάει η ψυχή μου. Κι
όμως δεν είναι μίσος για τους δολοφόνους αυτό που νιώθω. Είναι η αδικία που στοίχειωσε την πατρίδα μας εδώ
και 22 ολόκληρα χρόνια, στοιχειώνει τώρα και την καρδιά μου. Είναι κι η Αμμόχωστος που μας καρτερεί, είναι
κι η Αμμόχωστος που μας μαγεύει. Ξέρω ότι όση ώρα
ήταν πεσμένος χάμω, το βλέμμα του ήταν στραμμένο στη
βασιλεύουσα, λίγα μέτρα πιο πέρα.
Σήμερα είναι η μέρα, σήμερα οι σημαίες της κατοχής
θα πέσουν και εγώ θα τρέξω. Σήμερα τα μάτια μου, τα
μάτια της ψυχής μου, θα γίνουν τα μάτια του Τάσου, καθώς θα τρέχω στα στενά του Βαρωσιού, θα πλατσουρίζω στην παραλία της Πόλης μας. Σήμερα ο Τάσος θα
“περπατήσει” στην πόλη που μας μάγευε από παιδάκια.
Στέκομαι μπροστά στο οδόφραγμα της Δερύνειας. Λίγα μέτρα από το σημείο που πότιζε πριν από τρεις μέρες
ο Τάσος με το αίμα του. Η φωνή του Τάσου αντηχεί στ’
αυτιά μου. Η Πόλη στο βάθος με μαγεύει, με καλεί. Τρέχω προς το κατοχικό φυλάκιο.
Φωνές. “Ρε, μην πας κοντά, ρε, ρε, μην πηγαίνεις κοντά. Έλα έξω, ρε μαλάκα…”
Αρχίζω να σκαρφαλώνω στον ιστό της κατοχικής σημαίας. Ανεβαίνω. Ακούω ένα μπαμ… Ταυτόχρονα νιώθω ένα κάψιμο στον λαιμό. Προς στιγμήν παγώνω, χάνω
τη δύναμή μου. Κοιτάζω προς την Αμμόχωστο. Μαγεύομαι. Παίρνω δύναμη από τη δύναμη της θαλασσοφίλητης πόλης, συνεχίζω, σκαρφαλώνω όλο και πιο ψηλά,
σκίζω τη σημαία της ντροπής και πετάγομαι κάτω. Αρχίζω να τρέχω προς την Πόλη που με καλεί. Βλέπω κι άλλους να τρέχουν μαζί μου. Είναι ένας μαθητής με την
επίσημη μαθητική του στολή, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία.
― Είμαι ο Πέτρος. Οι φίλοι μου φωνάζουν με Πετράκη.
Πιο πέρα ένας νέος γύρω στα 30. Η μορφή του μου είναι γνωστή. Τον χαιρετάω. Με κοιτάει. Το βλέμμα του είναι σπινθηροβόλο.
― Είμαι ο Γρηγόρης που την Λύσην. Επερίμενά την
πολλά χρόνια τούτην την μέραν…
Όλο σας αποχαιρετώ κι ακόμα μένω. Ναι, η πιο μεγάλη πράξη της ζωής μας
είναι η απόφαση του θανάτου μας, όταν υπάρχει κάποια διέξοδος,
όταν μπορείς και να τον αποφύγεις, και συ τον διαλέγεις
σαν τιμή και σα χρέος για τους άλλους, πιο πέρα απ’ τις
ανάγκες σου.
Όποιος μπορεί να νικήσει μια στιγμή τη ζωή του νικάει και τον θάνατο. Το ’μαθα1
Η πόλη της Αμμοχώστου με πλησιάζει. Τρέχω όλο και
πιο γρήγορα προς το μέρος της. Δεν κουράζομαι. Στα
δεξιά μου ένας αγαπημένος φίλος. Είναι ο Τάσος… Είναι ήρεμος, μ’ ένα πλατύ χαμόγελο που χωράει τον κόσμο
όλον. Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα κοριτσάκι με όμορφα χρυσόξανθα μαλλιά που ανεμίζουν καθώς τρέχει χοροπηδώντας καθ’ οδόν προς το Βαρώσι. Μα πώς είναι
δυνατόν;
Θυμήθηκα εκείνο το κάψιμο στον λαιμό όταν σκαρφάλωνα στον ιστό, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει πια.
Τρέχω. Είμαι σε ένα μποστάνι. Ένας γεροντάκος με
κοιτάει και μου γνέφει. Είναι ο παππούς ο Σολάκης. Κοντοστέκομαι. Βγάζει έναν κουβά νερό από το πηγάδι και
μου το προσφέρει.
― Πιες, γιε μου, να ξεδιψάσεις. Ήρτες, γιέ μου… Έξερά το ότι μιαν ημέραν ήταν να ’ρτεις. Επερίμενά σε. Άτε,
πήεννε τωρά.
Κοιτάω γύρω μου. Όλο και περισσότεροι είναι μαζί
μου. Στο ομορφότερο “ταξίδι” της ζωής μου. Στον δρόμο προς την Πόλη μας. Κάποιους τους αναγνωρίζω. Στην
είσοδο της Αμμοχώστου με χαιρετάει ο Τεύκρος με το
τόξο του.
[…] ἐς γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν
οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν
Σαλαμίνα θέμενον τῆς ἐκεῖ χάριν πάτρας.2
Είναι όλοι εκεί. Σε μια πόλη γεμάτη κόσμο, γέλια, χαρές, παιχνίδια κι έρωτα. Περπατάω στα στενά της. Το
σπίτι της γιαγιάς της Άννας. Μοσχοβολάει φρεσκοψημένο ψωμί.
Τότες ἄκουσα βήματα στὰ χαλίκια.
Δὲν εἶδα πρόσωπα – σὰ γύρισα εἶχαν φύγει.
Ὅμως βαριὰ ἡ φωνὴ σὰν τὸ περπάτημα καματεροῦ,
ἔμεινε ἐκεῖ στὶς φλέβες τ᾿ οὐρανοῦ στὸ κύλισμα
τῆς θάλασσας
μέσα στὰ βότσαλα πάλι καὶ πάλι:
Ἡ γῆς δὲν ἔχει κρικέλια
γιὰ νὰ τὴν πάρουν στὸν ὦμο καὶ νὰ φύγουν
μήτε μποροῦν, ὅσο κι ἂν εἶναι διψασμένοι
νὰ γλυκάνουν τὸ πέλαγο μὲ νερὸ μισὸ δράμι.
Καὶ τοῦτα τὰ κορμιὰ
πλασμένα ἀπὸ ἕνα χῶμα ποὺ δὲν ξέρουν,
ἔχουν ψυχές.
Μαζεύουν σύνεργα γιὰ νὰ τὶς ἀλλάξουν,
δὲ θὰ μπορέσουν – μόνο θὰ τὶς ξεκάμουν
ἂν ξεγίνουνται οἱ ψυχές.
Δὲν ἀργεῖ νὰ καρπίσει τ᾿ ἀστάχυ
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
γιὰ νὰ φουσκώσει τῆς πίκρας τὸ προζύμι,
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
τὸ κακὸ γιὰ νὰ σηκώσει τὸ κεφάλι,
κι ὁ ἄρρωστος νοῦς ποὺ ἀδειάζει
δὲ χρειάζεται μακρὺ καιρὸ
γιὰ νὰ γεμίσει μὲ τὴν τρέλα,
νῆσος τίς ἐστι… 3
Περνάω από τα αξέχαστα καλλιμάρμαρα μέγαρα του
Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου, του Γυμνασίου Αμμοχώστου.
Και το Δημοτικό Μέγαρο, η Δημοτική Βιβλιοθήκη και
η Πινακοθήκη…
Οι εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Ζώνης,
του Τιμίου Σταυρού. Λένε πως στην Αμμόχωστο υπάρχουν 365 εκκλησιές. Τόσες, ώστε να λειτουργεί μία κάθε
μέρα.
Είναι μια πόλη μαγική. Πιο κάτω είναι ο ΓΣΕ (Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρα). Μέσα είναι καμιά εικοσαριά νέοι που προπονούνται. Αναγνωρίζω τον Κυριάκο
Μάτση και τον Παναγιώτη Τουμάζο.
Η λεωφόρος Κένεντυ σφύζει από ζωή. Σαν άλλοτε.
Παιδάκια που παίζουν, έφηβοι που αναζητούν… να γίνουν άντρες, νέοι που μεθούν, άλλοι που ψάχνουν το
ταίρι τους, κοριτσόπουλα που φλερτάρουν, μεγαλύτεροι
που βολτάρουν. Είναι όλοι εδώ.
Η ευτυχέστερη μέρα της ζωής μου. Σήμερα είμαι ελεύθερος. Σήμερα η Αμμόχωστος είναι λεύτερη. Σήμερα ο
Ευαγόρας κάθεται και πάλι στον θρόνο του».
Αύγουστος 2012
16 χρόνια μετά. Στέκομαι στο οδόφραγμα της Δερύνειας. Λίγα μέτρα από το σημείο που πότισαν ο Τάσος
Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού με το αίμα τους. Αγναντεύω για ώρα τη βασιλεύουσα. Αυτή η Πόλη σε μαγεύει. Μπορεί να είναι ο Τεύκρος ή ο Ευαγόρας, ο Γρηγόρης, ο Πετράκης, ο Τάσος, ο Σολωμός. Οι φωνές και
οι μυρωδιές της, οι έρωτες και οι ιστορίες της, οι εκκλησιές, οι θάλασσές της.
Λίγο πιο πέρα βρίσκεται μια νέα γυναίκα. Κρατάει από
το χέρι ένα όμορφο ξανθό κοριτσάκι γύρω στα 15. Το
κοριτσάκι κοιτάει προς την Πόλη. Είναι φανερά συγκινημένη. Η μητέρα γυρνάει προς το κοριτσάκι, βλέπει τα
βουρκωμένα της μάτια…
«Πάμεν, Αναστασία μου. Θα μας περιμένουν για το
μνημόσυνο του μπαμπά. Εν να ’ρτει μια μέρα που εν να
πάμεν, Αναστασία μου…»
Πήγαινε, Αναστασία. Σας περιμένουν για το μνημόσυνο του μπαμπά. Θα έρθει μια μέρα που θα ξαναπάς…
στην Αμμόχωστο.
Μαρίνος Χαραλάμπους
1. Απόσπασμα από τον «Αποχαιρετισμό» του Γ. Ρίτσου
2. Απόσπασμα από το ποίημα «Ελένη» του Γ. Σεφέρη
3. Απόσπασμα από το ποίημα «Σαλαμίνα της Κύπρος» του Γ.
Σεφέρη
7
ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ
l O Λάζαρος Μαύρος κάνει διακοπές στην Αστυπάλαια,
όπως κάθε χρόνο. Κάθε νύχτα πίνει ούζα και διηγείται
ιστορίες της Κύπρου στους νησιώτες.
l Δύο στελέχη της εφημερίδας ΕΝΩΣΙΣ, ένα κορίτσι και
ένα αγόρι, θεάθηκαν σε παραλία της Κύπρου να κάνουν
μπάνιο με μαγιό.
l Το δικηγορικό γραφείο του Λουκή Παπαφιλίππου μετακόμισε σε ιδιόκτητο επταώροφο κτήριο στην Ακρόπολη.
l Ο Μάριος Ιερωνυμίδης, γνωστός από το σκάνδαλο του
αεροδρομίου, καθαρίζει τα αυτιά του με το νυχούιν του
μικρού δαχτύλου του αριστερού του χεριού. Η σύζυγός
του ονομάζεται Τατιάνα και είναι ξανθιά.
l Το πρώτο σκυλάκι τύπου ππούντολ έφτασε στην Κύπρο
το 1881. Το έφερε από την Αίγυπτο η σύζυγος ενός
Άγγλου συνταγματάρχη. Μερικοί Κύπριοι χωρικοί θεώρησαν πως ήταν κάποιου είδους αρνάκι.
l Από μια ιατρική πηγή, την οποία δεν μπορούμε να κατονομάσουμε, μάθαμε ότι το 57% των Παφίων πάσχει
από πρόωρη εκσπερμάτωση, σε αντίθεση με τους Αμμοχωστιανούς που φτάνουν
μόλις το 32%.Οι λόγοι ακόμη μελετούνται.
l Κάθε χρόνο σε όλον τον
κόσμο πεθαίνουν εφτά άτομα, επειδή ξεχνούν να βγάλουν το πώμα όταν τοποθετούν για λόγους ηδονής
μπουκάλια κόκα κόλας στον
κώλο τους. Οι τρεις πεθαίνουν από μόλυνση και οι
υπόλοιποι τέσσερις τραυματίζουν τον πρωκτό τους με
το πώμα και, επειδή ντρέπονται να πάνε σε νοσοκομείο, αιμορραγούν μέχρι θανάτου.
l Εάν θέλετε οι σκύλοι σας να σας υπακούουν, να τους
χαϊδεύετε από τη μέση προς την ουρά και όχι προς το κεφάλι. Ως ζώα αγέλης, οι σκύλοι έχουν κανόνες και αυτός
είναι ένας απ’ αυτούς.
l Η Γκιούροβα της Χαραυγής έχει κάλλους στο αριστερό της πόδι και πηγαίνει τακτικά σε χειροποδοϊατρικό
σαλούν και τους ταχτοποιεί. Για τον κάλλο στον εγκέφαλο δυστυχώς δεν ξέρουμε τι κάνει.
l H Στέλλα Στυλιανού έμαθε να «ροκάρει» τη ζωή της,
χωρίς να φοβάται το ρίσκο.
l Το 23% της κεντρικής επιτροπής του ΑΚΕΛ όταν φτάνει σε οργασμό αναφωνεί «YES, YES!», σε αντίθεση με το
πολιτικό γραφείο, του οποίου μόνο το 14% των μελών
αναφωνούν «ΗΡΤΑ ΟΞΑ ΕΝ Η ΙΔΕΑ ΜΟΥ;»
l Στην ηγεσία του ΔΗΚΟ ελάχιστοι έχουν διαβάσει το βιβλίο Οι συνέπειες του αυνανισμού σε ώριμη ηλικία.
l Η Γωγώ Αλεξανδρινού του ΜΕΓΚΑ όλο συνεντεύξεις
δίνει, λέγοντας κατά κανόνα βλακείες.
l Μόνο τα θηλυκά κουνούπια τσιμπούν και ρουφούν το
αίμα μας. Δεν ισχύει το ίδιο και με το ΑΚΕΛ, εφόσον
και τα θηλυκά και τα αρσενικά και τα ερμαφρόδιτα στελέχη του τσιμπούν και ρουφούν το γαίμαν μας, που να
παν στ’ ανάθθεμαν να πάσιν.
l Το σαντουιτσάδικο ΝΕΟ ΜΕΞΙΚΟ έξω από την κεντρική αγορά της Λευκωσίας θα είναι κλειστό για λίγες
μέρες, λόγω έργων στον κεντρικό δρόμο του Σοπάζ-Καϊμακλιού.
l Ο λόγος για τον οποίον ο Χριστόφιας δεν φορά παντελόνια με ανοιχτά χρώματα είναι επειδή κάθε φορά
που κατουρά, φεύκουν του καμμιάν εικοσαρκάν σταγόνες τζιαι με αννοιχτά χρώματα εν να φαίνεται ότι κατουρκέται πάνω του.
l Ο Χρίστης Ενωτιάδης έσιει πάνω από τρία χρόνια να
αλλάξει κόμμαν.
l O τζιύρης της Κιμουλλούς Καρντάσιαν εν Αρμένης
τζιαι η μάνα της ελληνικής καταγωγής, δηλαδή το μισό
(βόρειο) ημισφαίριο μαλακίζεται για μιαν ηλίθιαν Αρμενοελληνοαμερικάναν.
l Το ΑΚΕΛ –η αλήθεια να λέγεται– αμείβει πολύ καλύτερα τους προδότες των κομμάτων που έρχονται στις τάξεις του παρά ο ΔΗΣΥ. Βλέπε Φλουρέντζος, Χαννίδης
(προδόται της ΕΔΕΚ).
l Έως το 1967 οι Εγγλέζοι δεν είχαν ιδέα από πίπες και
γλειφομούνια. Αυτές τις νέες τεχνικές τις πήραν μαζί
τους στην Αγγλία οι Έλληνες και Ιταλοί μετανάστες.
l Στην Αγγλία το ΚΚΑΡΥ έχει εκτοπίσει τα ΦΙΣ ΕΝ
ΤΣΙΠΣ ως το εθνικό φαγητό των Εγγλέζων, όπως ακριβώς και η πίτσα τη φασολάδα στην Ελλάδα. Ευτυχώς
τα σουβλάκια σιεφταλιά ακόμη αντέχουν στην Κύπρο.
Σαν την Κύπρον εν έσιει, μεν ακούετε πελλάρες!
l O Μιχάλης Σταυρή έφερέν μας τρία σάντουιτς την
ώραν που εφκάλλαμεν την ENΩΣIΣ, τζιαι προς τιμήν του
εν εζήτησεν ριάλλια.
l Ο φετινός Αύγουστος έχει κάτι το ξεχωριστό. Κατά
τη διάρκειά του θα έχουμε δύο πανσέληνους. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται Μπλου Μουν, δηλαδή Μπλε Φεγγάρι. Αυτό όμως που είναι ακόμη πιο σημαντικό και πρέπει όλοι να το γνωρίζουμε είναι ότι όποτε έχουμε Μπλε
Φεγγάρι ανοίγει μια πύλη, η οποία ενώνει το στρουμφοχωριό με τον υπόλοιπο κόσμο. Οπότε όλα τα στρουμφάκια μπορούν να επιστρέψουν στο στρουμφοχωριό.
Αυτά.
8
«Καινούργια αγάπη
να σου ζητήσει
κάνε λιγάκι υπομονή...»
vasosftohopoullos.wordpress.com
25 Αυγούστου 2012
ENA TΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ENA ΣΧΟΛΙΟ
Κάνε λιγάκι υπομονή
Μην απελπίζεσαι και δεν θ’ αργήσει
κοντά σου θα ’ρθει μια χαραυγή
καινούργια αγάπη να σου ζητήσει
– κάνε λιγάκι υπομονή.
Διώξε τα σύννεφα απ’ την καρδιά σου
και μες στο κλάμα μην ξαγρυπνάς,
τι κι αν δεν βρίσκεται στην αγκαλιά σου
θα ’ρθει μια μέρα μην το ξεχνάς.
Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει
κι ο έρωτας σας θ’ αναστηθεί,
καινούργια αγάπη θα ξαναρχίσει
– κάνε λιγάκι υπομονή.
NEEΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ - NEEΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Η Αμμόχωστος υπήρξε, και είναι ακόμη, ο Δούρειος Ίππος
του Κυπριακού προβλήματος. Είναι γεγονός πως κι εμείς οι
Βαρωσιώτες βιαστήκαμε πολλές φορές να αμμοχωστιανοποιήσουμε το Κυπριακό προς τοπικό μας όφελος και μόνο. Άπειρες φορές ετοιμάσαμε τις βαλίτσες μας για την πολυπόθητη επιστροφή, χωρίς να νοιαζόμαστε για τις επιπτώσεις στους υπόλοιπους πρόσφυγες και συμπατριώτες
μας. Όμως η Αμμόχωστος δεν παύει να είναι μια μεγάλη
πληγή ακριβώς δίπλα μας. Τόσο δίπλα μας που όντως με
επιμέρους στρατιωτικές κινήσεις θα μπορούσαμε να την
πάρουμε πίσω. Επειδή γνωρίζω ότι οι συμπατριώτες μας
έχουν αλλεργία στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, τολμώ να πω
ότι την πρωτεύουσα της επαρχίας μας θα μπορούσαμε να
την πάρουμε πίσω ακόμη και με ειρηνικά μέσα, χωρίς να
υποθηκεύσουμε ολόκληρη την Κύπρο στους Τούρκους. Ας
κάνουμε ακόμα λιγάκι υπομονή. Ας μην απελπιζόμαστε.
Ας αρχίσουμε από τώρα να οργανώνουμε την ειρηνική μας
κάθοδο προς την πόλη μας. Μαζί με τα υπάρχοντά μας, τα
μωρά μας και τα ζώα μας, με όσους φίλους μας έχουν απομείνει στο εξωτερικό, με προσωπικότητες απ’ όλον τον κόσμο, με όλα τα κανάλια του κόσμου πάνω μας (ας τα πληρώσουν οι ξενοδόχοι που μια χαρά έχουν εκτοπιστεί στα
εδώ ξενοδοχεία) ας πορευτούμε προς την πόλη μας, σπάζοντας όλη τη γραμμή αντιπαράταξης. Ας πάρουμε την
ψυχή μας πίσω, ας απελευθερωθούμε από το σύνδρομο του
ραγιά που εκλιπαρεί για ολίγην ελευθερία. Θυμάμαι μικρός, σαν μπαίναμε της Αμμοχώστου απ’ το χωριό, νιώθαμε λες και μπαίναμε στη Νέα Υόρκη. Στο δικό μου Μανχάταν, στον Λούκκο, τρώγαμε τα καλύτερα σουβλάκια,
και στα γύρω στενά αγοράζαμε φωτογραφίες των Ελλήνων ηθοποιών. Αμμόχωστος, δεν ανήκεις μόνο στους Γαλανούς, στις Μαραγκούδες και στους ξενοδόχους. Είσαι
η δικιά μας Μάνα, η Πόλις των Ονείρων μας. Ερχόμαστε.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ
ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
Γιατί αλεξίπτωτο κι όχι ελεύθερη πτώση; Χωρίς αλεξίπτωτο
θα προκαλούσαν το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων και εδώ
και στην Κένυα και στην Ινδία και σ’ όλον τον κόσμο.
Για έναν τέτοιον βράχο η Κίνα και η Ιαπωνία ετοιμάζονται για πόλεμο.
Μετά λένε μερικοί πως τα Ίμια είναι ασήμαντα!
Ρε τρισάθλιοι Who, που πήγατε να προσκυνήσετε
τη βασίλισσα. Why don't you all f-fade away...
25 Αυγούστου 2012
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΝΥΧΤΑ ΤΟ ΑΚΕΛ ΚΑΙ Η ΓΚΙΟΥΡΩΦ
ΤΙΤOΝΟΜΑΧΙΕΣ l ΤΙΤOΝΟΜΑΧΙΕΣ l ΤΙΤOΝΟΜΑΧΙΕΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΚΙ ΕΔΩ… ΑΡΓΥΡΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ;
Τα νησιά Cayman Islands έχουν πληθυσμό 36.000. Προφανώς πολύ δραστηρίων κι επιτυχημένων (όχι «λίπος»,
κε Σταυράκη), αφού μεταξύ τους έχουν, στα νησιά Κεϋμάν, 2.200 εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων, 500 ασφαλιστικές εταιρείες, 60.000 επιχειρήσεις, 600 τράπεζες και
καταπιστευματικές εταιρείες, τραστς, με σύνολο ενεργητικού περίπου 800 δολαρίων. Θα είναι, βεβαίως, τα καθαρά νερά των νήσων που τα φέρνουν να έρχονται πρώτα σε κάθε κουβέντα για πλύσιμο χρημάτων…
Όχι πως πάνε πίσω μικρότερες χώρες, όπως οι ΗΠΑ,
πολλές από τις μεγάλες τράπεζες των οποίων έχουν πιαστεί σε έρευνες για απάτες, φοροδιαφυγή και πλύσιμο
χρημάτων, ενώ πρόσφατα συγκλονίζει η τοπική τράπεζα της υφηλίου, The World's Local Bank, HSBC, με το δικό
της σκάνδαλο πλυσίματος χρημάτων, money laundering.
Υπολογισμοί για το πλύσιμο χρήματος διεθνώς το ανεβάζουν στο 2% με 5% του παγκόσμιου ΑΕΠ, περίπου στα
$2 τρις, κι ακόμη μετράω.
Εμείς όμως είμεθα υπεράνω αυτών, ιδού, ανεβείτε στον
λόφο στο κέντρο του χαλιού, και κοιτάξτε γύρω, θάλασσα γυαλί. Της θάλασσας, άνθρωποι, από κει πανηγυρίζομεν και το αργυρούν μας, στους Ολυμπιακούς, μετάλλιον.
Το συμβουλεύει, άλλωστε, και η παλίνδρομος της
Εκκλησίας μας βρύση, στην Αγιά Σοφιά,
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΡΙΑΛΙΑ.
Ή κάπως έτσι. Αργυροί, ποτέ αργυρώνητοι.
Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΙΣ
ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
H διαφήμιση αυτοδιαψεύδεται στην κατανάλωση. Όπως,
άλλωστε, οι πολιτικές ιδεολογίες/ουτοπίες… «Φτιαγμένος από ολόκληρα πορτοκάλια», διαφημίζεται χυμός…
Δεν είναι ψέματα, κάποτε όλα τα πορτοκάλια, ακόμη και
της φαιδράς πορτοκαλέας, ήσαν ολόκληρα. Δεν λέει,
όμως, η διαφήμισις όλη την αλήθεια: ότι δεν είναι φτιαγμένος ο χυμός ολόκληρος από πορτοκάλια.
Όπως λέμε στους φοιτητάς της δημοσιογραφίας, «ο δημοσιογράφος ζητεί να λέγει πάντα την αλήθεια, ενώ ο
διαφημιστής ή ο δημοσιοσχεσίτης δεν λένε ποτέ ψέματα». Λένε, δηλαδή, κάτι λιγότερο από την αλήθεια.
Ενώ στην πολιτική η αλήθεια παίζει τον ρόλο του ηλίου στις ταινίες του… Δράκουλα!
ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Εντυπωσίασαν τα κυπριακά χρώματα στις καταδύσεις,
με την Οικονομία μας να σημειώνει χρόνους και περιπλοκότητα περιδινήσεων
χωρίς σύγκριση, μαζεύοντας βαθμούς ρεκόρ, σε μια
δύσκολη αναμέτρηση με
σειρά άλλων θεαματικών
καταδύσεων εθνικών οικονομιών.
Η κατάδυση της κυπριακής οικονομίας, με τετραπλή προς τα οπίσω συσπείρωση και παρατεταμένη…
«αγωνίωση», είχε και τους πιο υψηλούς βαθμούς δυσκολίας, καθώς η πτώση έγινε από υψηλότερο βατήρα με σαφή πλεονάσματα. Η είσοδος στο νερό ήταν άψογα κάθετη, με μόνη καλύτερη σε αυτό την ελληνική οικονομία
που όμως μηδενίστηκε, γιατί την κατάδυση δεν ακολούθησε καμία ανάδυση.
Παρών στην απονομή του χρυσού μεταλλίου (και για
άλλους λόγους) στο Λονδίνο, ο πολυαγαπημένος μας
Πρόεδρος δήλωσε υπερήφανος που στη διάρκεια της προεδρίας του, που συμπίπτει και με την Ευρωπαϊκή Προεδρία, η Κύπρος μπόρεσε να ξεχωρίσει με την ταχύτητα
της καταβύθισης της οικονομίας της και διατηρεί με προσωπική ικανοποίηση, μετά από το μοναδικό σε θεαματικότητα σάλτο των τυχών της χώρας και του κυπριακού
λαού, τον τίτλο τιμής του σαλταρισμένου.
ΑΠΟ ΤΗΝ… ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ
«ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ», ΣΤΙΣ «ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ»
ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
«Pooled sovereignty» αποκαλούν οι εμπνευστές του σχεδίου Ανάν τον μερισμό της κυριαρχίας μας. Και, το λέω
σαφώς, μοιρασμένη κυριαρχία = ξένη επικυριαρχία…
Ό,τι, χρόνια τώρα, συνομιλούμε στην
«τράπεζα των συνομιλιών». Εκτός κι
αν πιστεύει κανείς ότι, στο αυτοκίνητο όπου συνυπάρχει η πεθερά, συνοδηγεί πράγματι η νύφη…
Οι ίδιοι που είχαν χαιρετήσει τον
ερχομό του Χριστόφια στην εξουσία,
τα προπύργια του… καπιταλισμού,
ο Economist και οι Financial Times,
με την υπαγωγή, τώρα, της Κύπρου
σε ξένη οικονομική επικυριαρχία, και
όχι μόνο οικονομική, σπεύδουν να μαζέψουν τους καρπούς της επένδυσής τους. Προς γαρ το τελευταίον εκβάν.
Οι συνομιλίες τώρα, με τις… τράπεζες, και το τροϊκανό
σύστημα της τραπεζοκρατίας. Και σκεφθείτε: Όλοι οι
υπουργοί Οικονομικών της… υπό κομμουνιστή πρόεδρο
κυβέρνησης της Κύπρου ήσαν τραπεζίτες. Η τραπεζοκρατία που λέγαμε.
Ρωτείστε και τον οδοντίατρό σας. Μπροστά, και υπηρετώντας τους αλετήρες τραπεζίτες, προ-ηγούνται οι ολετήρες κυνόδοντες.
ΤΣΙΠΕΣ, ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…
Το ξαναλέω, τελικά τσίπα έχει μόνο εκεί όπου τη σιχαίνομαι, στο βραστό το γάλα, πουθενά αλλού!
A, ναι, σύντροφε Επαρχιακέ του
ΑΚΕΛ Βρετανίας (αρχή και λείξις,
ηγετολειχία, το έμαθες καλά το μάθημα): και τα σφουγγάρια έχουν τσίπα, το ξέρουν καλά οι Καλύμνιοι. Αυτά ναι, αλλά όχι όσοι στις κομματικές εφημερίδες τα χρησιμοποιούν για
να σβήσουν –με το ηλεκτρονικό
σφουγγάρι– από τις φωτογραφίες παροικιακών εκδηλώσεων ελληνικές σημαίες κι άλλες πραγματικότητες που
δεν συμφωνούν με τις ιδεολογικές επιταγές…
Ύβριν χρη σβεννύναι ή σημαίαν, θα σε καίει καιρό (εις
μάτην, ελπίσαμε) ο ελληνικός μας αφορισμός…
Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΩΣ ΜΕΣΟ
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ
Ο λεγόμενος κομματικός πατριωτισμός είναι ένα από τα
φαινόμενα που μαστίζουν την κοινωνία μας. Στο όνομά
του έχουν διαπραχθεί εγκλήματα πάσης φύσεως κατά των
συμφερόντων του λαού μας. Πρόσφατο παράδειγμα η, εκ πρώτης όψεως, ασυλλόγιστη
επίθεση που εξαπέλυσε η Χαραυγή με σκοπό
να σπιλώσει το όνομα της Μαρίας Ιωαννίδου. Η λασπολογία, όμως, αποτελεί προσφιλές μέσο προπαγάνδας τέτοιου είδους καθεστώτων, όπως είναι αυτό του ΑΚΕΛ. Μετά
από την έκρηξη στο Μαρί ο κομματικός μηχανισμός έθεσε σε λειτουργία τα γρανάζια
του, με μόνο στόχο να μη διαταραχθεί ή να
διαταραχθεί όσο γίνεται λιγότερο το κόμμα.
Ο κομματικός πατριωτισμός τέθηκε υπό αμφισβήτηση, έστω και για μία μόνο στιγμή, συνεπώς έπρεπε γρήγορα να διορθωθεί το ρήγμα στους κόλπους του κόμματος. Η λασπολογία ξεκίνησε να εξαπλώνεται μέσω διαδικτύου, σύντομα πέρασε στην κομματική φυλλάδα Γνώμη και τώρα, εφόσον θεώρησαν ότι έχουν ηρεμήσει λίγο τα πνεύματα, μπήκε στο παιχνίδι και η «σοβαρή» εφημερίδα του κόμματος
Χαραυγή, διασκορπίζοντας κάθε λογής φήμες, εντελώς
ανυπόστατες, όχι γιατί μπορεί να θεωρεί ότι ισχύουν αυτά
που ισχυρίζονται οι συντάκτες της, αλλά απλώς για να σπείρει αμφιβολίες στο μυαλό του ακελικού και μη που ίσως
δεν έχει πειστεί ακόμα για την αθωότητα της
κυβέρνησης. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγήσουν τι έγινε. Είναι το ίδιο όπως όταν ασκεί
κάποιος κριτική π.χ. για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και η άμεση απάντηση που
λαμβάνει από πολιτικούς και μη είναι πάντα κάτι σαν: «Ναι, αλλά ο Τάσσος Παπαδόπουλος…»
Έτσι λειτουργεί η προπαγάνδα. Ρίχνεις όση
περισσότερη λάσπη μπορείς, αδιαφορώντας για
τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι πράξεις
σου, και ό,τι πιάσει. Γιατί, δηλαδή, να μη συκοφαντήσουμε τη Μαρία Ιωαννίδου; Διότι ξαφνικά έγινε χήρα με τρία παιδιά μετά από τους
χειρισμούς της κυβέρνησής μας; Ε, και τι έγινε;
Όλα επιτρέπονται για το καλό του κόμματος.
Η ανθρωπιά και το φιλότιμο πρέπει να θυσιαστούν στον
βωμό του κομματικού συμφέροντος. Εμείς θα το ανεχτούμε;
Ας σκοτώσουμε το κομματόσκυλο που έχουμε μέσα μας.
Μπορούμε!
Ιόλη Μιχαηλίδου
9
ΣXEΣEIΣ AMOIBAIOTHTAΣ
Mία σημαντική είδηση από την Τουρκία πέρασε στα ψιλά. Ούτε ένα μικρό σχόλιο δεν έγινε. Λέγεται πως στην
Τουρκία ψηφίστηκε κάποιος νόμος που απαγορεύει σε
Έλληνες να έχουν περιουσία σε 28 νομούς. Αυτό προέκυψε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, όταν κάποιος Έλληνας ζήτησε ν’ αγοράσει έναν Ορθόδοξο ναό που, άκουσον άκουσον, ανήκε σε ιδιώτη. Mε αυτόν τον τρόπο οι
Τούρκοι προστατεύουν τα μνημεία μας. Νομίζω πως θα
ήταν καλό εάν κι εμείς, και εδώ και στην Ελλάδα, κάναμε
το ίδιο. Aς απαγορευτεί σε όλους τους Τούρκους να κατέχουν ελληνική γη σε όλες τις παραμεθόριες περιοχές
από τη Θράκη έως τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Σχέσεις αμοιβαιότητας από τώρα.
OΛYMΠOΣ KAI ΦΛOΓA
O Ερντογάν πασάς θέλει τώρα και τη φλόγα. Αφού σε
πολλές περιπτώσεις οι Νεότουρκοι έχουν καταφέρει να
οικειοποιηθούν την αρχαία και βυζαντινή κληρονομιά
μας, ο «προοδευτικός » φίλος του Δρουσιώτη και της
Πραξούλας θέλει τώρα να μας πάρει και τη φλόγα, μιας
και κάπου κοντά στην Αττάλεια υπάρχει ένα βουνό ονόματι Όλυμπος που κατά καιρούς βγάζει φωτιές. Πάντως ο Ρογκ, στον οποίον απηύθυνε το αίτημά του ο
Ερντογάν, δεν του απάντησε «AΣΣIXTIP», με αποτέλεσμα τώρα να έχουμε προβλήματα. Διότι, με την ίδια λογική, αύριο ο Eρντογάν μπορεί να ζητήσει και τους άλλους Ολύμπους του Ελληνισμού. Δηλαδή αν οι καλαμαράδες καταφέρουν και βάλουν φωτιά ακόμη και στον
χιονισμένο Όλυμπο, γιατί να μην τον διεκδικήσει και
αυτόν; Αφού ο Όλυμπος της Μικράς Ασίας είναι τουρκικός, τότε όλοι οι Όλυμποι είναι τουρκικοί. Ειδικά αυτός της Καρπάθου που είναι κοντά και στα παράλια της
Μικράς Ασίας ή ακόμη και ο Όλυμπος της Κύπρου που
όχι μόνο ονομάζεται έτσι, αλλά βγάζει και αυτός φωτιές, ειδικά κατά τις γιορτές, όταν οι Κύπριοι εξασκούν
το εθνικό τους σπορ, αυτό της ΣOYBΛAΣ.
Εγώ λέω να μην απαντήσουμε σοβαρά στον Ατατούρκ
Eρντογάν, αλλά να του προτείνουμε με τη φλόγα του
δικού τους Ολύμπου να αρχίζουν οι δικοί τους μουσουλμανικοί αγώνες, για το πιο εύγεστο στέικ ταρτάρ
στον κόσμο. Ένα θα είναι το άθλημα. Ο κάθε αθλητής
με τον κιμά του κάτω από τη σέλα του αλόγου του, με
αφετηρία στην Άγκυρα, θα πρέπει να φτάσει στο λίκνο
του τούρκικου πολιτισμού, τη Μογγολία, κι εκεί, όχι με
τους συμπαθείς Μογγόλους, αλλά με τους ομοεθνείς
τους, να φάσιν το στέικ ταρτάρ τους, για να γνωρίσει
όλος ο κόσμος τη συμβολή τους στον παγκόσμιο πολιτισμό. Εάν επιμένουν, πρέπει κάποιος να τους πει πως η
Μικρά Ασία είναι ελληνική γη, προσωρινά κατεχόμενη
από βαρβάρους. Τίποτε άλλο.
ΣXIZOΦPENIKEΣ ΓIOPTEΣ
Πραγματοποιήθηκαν και φέτος οι γιορτές στα χώματα
της Τηλλυρίας, εκεί όπου οι Τούρκοι μας έκαψαν ζωντανούς με βόμβες ναπάλμ. Oι Τούρκοι, με τη δική μας
βοήθεια, γιόρτασαν τη νίκη τους και έδειξαν ξανά πόσο
ηλίθιοι είμαστε. Tους παρείχαμε ξανά όλες τις διευκολύνσεις για να καταφθάσουν στην ελεύθερη Τηλλυρία,
για να γιορτάσουν την επέτειο της μέρας κατά την οποία
κατάφεραν και μας έκαψαν. Νομίζω, για να μη μένουμε στα ίδια και τα ίδια, του χρόνου να συμμετέχουμε κι
εμείς οι ίδιοι στις γιορτές τους εναντίον μας, για να δείξουμε σε όλον τον κόσμο πως ο τράχηλος του Ρωμιού
ζωμόν δεν υπομένει.
ΠOY EINAI OI TOYPKOKYΠPIOI;
Tο μεγάλο μαράζι του Χριστόφια στο Λονδίνο κατά
τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρξε το γεγονός πως στην
κυπριακή αποστολή δεν υπήρχαν Τουρκοκύπριοι. Tο
είπε ως παράπονο, μα και ως statement, στη βασίλισσα
Ελισάβετ ότι στους επόμενους Ολυμπιακούς δεν θα πάμε γυμνοί, αλλά
θα πάρουμε μαζί μας και τους
αδελφούς Τουρκοκύπριους.
Εγώ λέω να πάρουμε και τους
εποικοκύπριους
και να πάρουμε
και τον νέο τρίγλωσσο εθνικό
μας ύμνο και τη
νέα μας σημαία και, γιατί όχι, να κάνουμε σουννέττιν
σε όλους τους αθλητές μας, για να μη νιώθουν μειονεκτικά οι Μουσουλμάνοι αδελφοί. Τώρα, αν κάποιος δικός μας πάρει χρυσό και στην τελετή διανομής των μεταλλίων, την ώρα που παιανίζει ο εθνικός ύμνος του
Χριστόφια, ανασηκώσει ολίγον το ένα του πόδι και αμολήσει έναν πόρτον δυνατόν, η ευθύνη δεν θα είναι δική
μας, αλλά του σκατένου του εθνικιστή αθλητή που προσέβαλε την χώραν μας.
10
Μα, τελικά, οι Ολυμπιακοί
εγίναν για να έχουν πού
να παν διακοπές οι ηγέτες
του κόσμου;
vasosftohopoullos.wordpress.com
25 Αυγούστου 2012
Ο κώλος
της όρνιθας
ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΜΕ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κόρη Αλισαβού, κατά το γεύμαν που έδωσες στους αρχηγούς κρατών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς σας Αγώνες
ο Χριστόφιας είπεν σου τίποτε σοβαρόν;
QUEEN: Τίποτα, απ’ ότι μου είπε ο Φίλιππος έπαιζαν ππιριλλιά
με τα μπαλάκια τους.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εν το
πιστεύκω! Δηλαδή ο Χριστόφιας
έπιασαν τ’ αρτζιίθκια του Φίλιππου;
QUEEN: What is argithkia?
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Αρχίδια.
QUEEN: Όχι όχι, ο Φίλιππος έπιασε τ’ αρχίδια του Χριστόφια.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Θέκκιου. Εν πάμεν καλά!
ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΤΙΑΝΑ ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗ
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κυρία, ποια η άποψή σου για
το ρητό που λέει: «η γυναίκα του Καίσαρα όχι μόνο πρέπει να είναι έντιμη, αλλά πρέπει να φαίνεται κιόλας»;
ΤΑΤΙΑΝΑ: Μα εγώ δεν είμαι η γυναίκα του Καίσαρα, εγώ είμαι η γεναίκα του Ιερωνυμίδη.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Καλά, απόδειξέ το. Πε μας μιαν
στάσην που αρέσκει του αντρός
σου.
ΤΑΤΙΑΝΑ: Ο άντρας μου εν κάμνει στάσεις, πάντα προχωρά μπροστά. Όπου τον βάλει το κόμμαν τες δουλειές του εν να τες κάμει.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γαμώ την ράτσαν μου!
ΤΑΤΙΑΝΑ: Τζι εμείς γαμούμεν την.
ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗ
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Θκειέ Ιερωνυμίδη, μα πε μου,
είσαι λλίον παραπόττης όξα απλώς βλάκας;
ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗΣ: Όχι, απόδειξη ότι
ο πρόεδρος εν με έθκιωξεν τζιαι
απλώς έφυέν με που το Προεδρικόν τζιαι επήρεν με αλλού που εν
πιο safe.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κάμνεις σέιφ σεξ;
ΙΕΡΩΝΥΜΙΔΗΣ: Όχι, σέιφ κλεψ.
Έχω χιούμορ έννεν;
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εν βίλλον μες
στον κώλον μας που έσιεις, ρε καρακκιόζη.
ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΜΕ ΤΟΝ ΟΥΕΣΙΝΗΝ ΜΠΟΛΤ
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε Ουεσίνη, φαντάζομαι είναι η πρώτη φορά που μιλάς με Έλληνα δημοσιογράφο;
ΜΠΟΛΤ: Hi man! No, I spoke also with that μαλάκας
Theodorakopoullos στους Ολυμπιακούς.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Βλέπω μιλάς καλά τα ελληνικά. Πού τα έμαθες;
ΜΠΟΛΤ: When i was πιτσιρίκκος i used to smoke χασισάκι
προύσικο στο Kingston with a
Greek ναύτης Γιώργος Γεωργίου
and he was my teacher, man.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Α, τον ξέρω τον Γεωργίου, είναι συγχωριανός μου. Θα ήθελες να έρθεις στην Κύπρο φιλοξενούμενός μας;
ΜΠΟΛΤ: When i used to smoke with the Γιωρκούιν I felt
like a Greek Cypriot. I kept thinking of ππακλαβάς and κατεΐφι,
but i cannot come to Cyprus, for I fear I may kill that murderer of Mari Xristofias.
ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κάτι άλλον, ρε φιλούιν, επήες
καμμιάν φοράν με Κυπραίαν;
ΜΠΟΛΤ: Sorry, ρε chicken bum, εν τζιαι είμαι κανένας
στερημένος.
25 Αυγούστου 2012
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΔΑΓΚΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ!
11
ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ, ΛΙΛΛΗΚΑ,
ΜΑΛΑ, ΘΑ ΚΑΝΑΤΕ ΕΡΩΤΑ;
Με τον Χριστόφιαν.
Μα, κόρη Έρση, εν είπαμεν
ότι εν θα βάλω υποψηφιότηταν;
Βάλε, γιατί που τους άλλους μόνον ο
Αναστασιάδης αρέσκει μου λλίον.
Τζι εμέναν αρέσκει μου, αν τζιαι εγιώ
είμαι αννοιχτή σε όλα τα ρεύματα.
Σιγά, κόρη Αντιγόνη, αν αννοιχτείς άλλο
λλίον, μπορεί να σιεστείς!
Σαν τον συνάδελφον Μαλάν εν έσιει,
μεν ακούετε πελλάρες.
Γιατί; Πού ξέρεις;
Επήες τζιαι με τον Λιλλήκκαν;
Αποκλείεται να επήεν, γιατί τότε
που ο Λιλλήκκας ήταν δικός μας,
έθελέν τον μόνον η…
Κόρη Μαύρου, εν είπαμεν;
Τα εν οίκω μη εν δήμω.
Σόρρυ. Πάντως με τον Μαλάν
εν πάω, ούτε με τον Λιλλήκκαν
ούτε με τον Αναστασιάδην.
Ό,τι μου πει ο Κκάρογιαν εν να το κάμω,
εκτός εάν μου πει Λιλλήκκαν ή Μαλάν. Ο
Αναστασιάδης έχει αυτό το κάτι…
Νομίζεις, ρα ξημαρισμένη.
Ούτε που του σηκώννεται πιον.
Γιατί εσένα σηκώννεται σου, ρε προδότη;
Ρώτα τον Κκάρογιαν, ρα στραομούτσουνη
κατσαρία τσιλλιμένη.
Not the Malakas guy, no way!
Μπράβο, κόρη Άνιστον.
Αν θέλεις κάπου να μείνεις, έχω τόπον
δαμαί πιο κάτω που το Παραλίμνιν.
Θκιαβάστε καλά τους
λόγους, ρε υποψήφιοι,
γιατί εν τζιαι κόφτει μας να
μεν ψηφίσουμεν κανέναν!
12
vasosftohopoullos.wordpress.com
25 Αυγούστου 2012
ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ
l «Έχω κότσια», διατρανώνει η κ. Γωγώ Αλεξανδρινού στο εξώφυλλο του ανθυποροζέ
Must, ποζάροντας σαν νταλκαδιάρης ταβλαδόρος πριν από το ασσόδυο. Πάντως, η φωτό
δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει το αληθές της
δήλωσης, αφού οι αστράγαλοι της κ. Αλεξανδρινού δεν εντοπίζονται στο κάδρο. Αντιθέτως, ό,τι αποφασίζει να βγάλει στη φόρα η
μεστωμένη μητέρα δικαιολογεί άλλες δηλώσεις, οι οποίες, για να δείξουμε πως κι εμείς
έχουμε κότσια, κυμαίνονται από το «έχω κάψες, γιαβρή μου» μέχρι το «κατά βάθος, είμαι
bimbo».
l Πιστοί στον δρόμο που χάραξε ο Ανδρέας
Πογιατζής (ο οποίος, υπενθυμίζουμε, στο μουντιάλ του ’98 είδε στις κερκίδες τον Φρανσουά
Μιτεράν καίτοι ο σοσιαλιστής ηγέτης αναπαύεται από το 1996 στο κοιμητήριο του Ζαρνάκ), οι απεσταλμένοι του ΡΙΚ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, κ.κ. Αντώνης
Κωνσταντίνου και Ντίνος Φοινικαρίδης, είδαν κατά την τελετή έναρξης τον Μπαράκ
Ομπάμα δίπλα στη Μισέλ Ομπάμα στις θέσεις
των επισήμων. Δυστυχώς στην τελετή λήξης
κανείς απ’ τους απεσταλμένους του ΡΙΚ δεν είδε τον Banksy στις κερκίδες του σταδίου (καθόταν δίπλα στον Αρκά, κάτω από τον Τόμας Πίντσον και απέναντι από τον Κλαρκ Κεντ) και έτσι μια μεγάλη παγκόσμια αποκλειστικότητα χάθηκε μες στην γλυκιά λονδρέζικη ομίχλη.
l Το λακωνίζειν: Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων διά χειρός Ντάνι Μπόιλ;
London’s burning with boredom now, διά χειρός
Τζο Στράμμερ. Η τελετή λήξης; I’ve been
dreaming of a time when / to be English isn’t to be
baneful / to be standing by the flag not feeling
shameful / racist or partial. Διά χειρός Morrissey.
Steven Patrick Morrissey, μίστερ Κρεγκ.
l «Θα παρακαλούσα τον απερχόμενο πρόεδρο κ. Χριστόφια να διευκρινίσει εάν είμαι ο
Θεός, ο Χριστός ή το Άγιο Πνεύμα», εκλιπάρησε ο πάντοτε καλοραμμένος κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, απαντώντας σε αναφορά του προέδρου για Αγία Τριάδα της αντιπολίτευσης,
στην οποία συμπεριέλαβε και τον Πάφιο πολιτικό. Για να μην κουράζεται ο πρόεδρος και
για να μην αναμένει εις μάτην ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ, κοινοποιούμε προς
πάντα ενδιαφερόμενο το ολοφάνερο. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου είναι προφανέστατα το Άγιο
Πνεύμα, αφού κατά την Ορθόδοξη άποψη
εκπορεύεται από τον Πατέρα (Γλαύκο Κληρίδη) ενώ κατά την Καθολική από τον Υιό
(Νίκο Αναστασιάδη).
l Υπάρχει κάτι το εφιαλτικά επείγον στη φωνή του ασθμαίνοντος κ. Νικήτα Κυριάκου
όταν αναγγέλλει τις ειδήσεις του Σίγμα (λες
και μόλις έπεσε η Τροία). Και υπάρχει κάτι το
αγχωτικά βροντώδες στον τόνο του όταν διατυπώνει ερωτήσεις (λες και οσονούπω θα εκμαιεύσει τη λέξη «παντεσπάνι» από τα χείλη
της Μαρίας Αντουανέτας). Δεν γνωρίζουμε
τι μπορεί να γίνει μακροπρόθεσμα˙ προς το
παρόν, όμως, ας του πάρουν του παιδιού ένα
νούμερο μεγαλύτερο πουκάμισο.
l Γιώργος Ρούσσος, Μέμνων Σωτηρέλλης,
Ανδρέας Γιώρτσιος, Παναγιώτης Δημόπουλος, Ανδρέας Δημητρόπουλος (μπλιαχ), Μανώλης Καλατζής, Μηνάς Τίγκιλης, Θανάσης
Δρακόπουλος, Στέλα Φυρογένη (προσοχή: με
ένα λάμδα), Φίλιππος Σοφιανός, Λευτέρης
Αδειλίνης, Γωγώ Αλεξανδρινού (αγκέν), Δημήτρης Μανουσάκης, Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, Βίβιαν Κανάρη (ωραίο –αν και λίγο
βήτα– γκομενάκι), Απόστολος Τομαράς, Κώστας Σωτηρόπουλος. Και να μην ταξιδέψω, η
Ελλάδα με πληγώνει.
l Το λακωνίζειν: «Το νόημα της ζωής είναι η
αγάπη», δήλωσε ο κ. Διονύσης Σαββόπουλος.
Πώς με κατάντησε η αγάπη, άρχισε να σιγοψιθυρίζει, ολωσδιόλου αυθόρμητα, ο Τίμαιος.
l Εκνευριστικότερη blogger όλων των εποχών
και όλων των ηπείρων: η ομορφάσχημη Joanna
Loves Fashion. Μα πιο πολύ απ’ όλα Joanna
loves το μαγαζάκι της και τον καθρέφτη-καθρεφτάκη της. Με την ευγενή χορηγία της κυπριακής Καθημερινής, η οποία δύσκολα γλιτώνει την κατηγορία της μητροκτονίας.
l Δεκατέσσερα (14) κιλά απεκάλυψε –στον
αενάως γελαστό κ. Πανίκο Χατζηπαναγή–
πως έχασε ο πρωτόκλητος κ. Γιώργος Λιλλήκας. Ο πρώην υπουργός συνέχισε, υπομειδιώντας (το χαμόγελο του κ. Χατζηπαναγή
είναι πιο μεταδοτικό κι από τριχομονάδες σε
χίπικο κοινόβιο), πως τα τρεχάματα της προεκλογικής περιόδου συνιστούν την καλύτερη
δίαιτα. Α, έτσι εξηγείται και η απώλεια βάρους του σκληροτράχηλου κ. Νικόλα Παπαδόπουλου – ο οποίος, a propos, έχει ρέψει τόσο
που πρέπει να ζυγίζει πλέον λιγότερα κιλά απ’
όσα έχασε.
l Μαραθώνιος θερινών προβολών ξανά στο
παραμελημένο και ετοιμόρροπο Κωνστάντια
στην Παλλουριώτισσα, σχεδόν προσβλητικά
ακατάλληλο, όντως καλοκαιρινό και καθόλου θερινό. Εντούτοις, φίσκα. Από κόσμο που
διψά για Γκοντάρ και Τρυφώ; Μπα, από κόσμο που ψοφά να πεθαίνει από υγρασία και
ορθοπεδικές παθήσεις στις πλαστικές καρέκλες (1 ευρώ οι έξι) αρκεί στην οθόνη να παίζει μια κάκιστη κόπια με πανάθλιο ήχο ενός
αριστουργήματος της έβδομης τέχνης. Όπως
είπε και κάποιος, «όποια μπούρδα κι αν διαβάζω πριν κοιμηθώ, έχω πάντα στο κομοδίνο
μου ένα αντίτυπο της Ιλιάδας, ώστε αν πεθάνω στον ύπνο μου να ξέρει όλος ο κόσμος ότι
υπήρξα διανοούμενος».
l Το λακωνίζειν: Όχι, το υπερκαινοφανές
wunderkind που ακούει στο όνομα Λευτέρης
Μουμτζής δεν είναι ο Τζακ Γουάιτ της Μεσογείου˙ δεν είναι καν ο Άλεξ Τέρνερ της μεγαλονήσου. Τέτοια εξουθενωτική πολυπραγμοσύνη για τόση λίγη ουσία. Και για τόση πολλή αυτοπροβολή.
l Χάρμα ωτών η σειρά εκπομπών του ακαταπόνητου Ρόμπερτ Καμάσα με τον εύγλωττο τίτλο «Χέβι μέταλ για πρωτάρηδες». Με
επάρκεια, μεράκι και γούστο αποδεικνύει πως
υπάρχουν και πράγματα τα οποία το ίντερνετ
δεν μπορεί να αντικαταστήσει. Γενικά ο κ. Καμάσα με τις εκπομπές του τόσο στο Τρίτο όσο
και στο Δεύτερο πρόγραμμα του ΡΙΚ (πόσοι
τις ακούνε, αλήθεια;) αποδεικνύει πως είναι
αναντικατάστατος. Μόνο μελανό σημείο η μηνιαία παραχώρηση μικροφώνου και πολύτιμου χρόνου σε κάποιον κύριο ονόματι Δημήτρη Σπαρσή για να κάνει ο τελευταίος το κέφι του με μουσειακές μουσικές, σαχλά σχόλια
και αμήχανα χάχανα.
l Ενθουσιώδης, αλέγκρος και αισιόδοξος ξεκίνησε με τον Άντι Μάρεϊ ο νιόπαντρος Μάρκος Παγδατής, αλλά πριν αλέκτωρ φωνήσαι
έγινε νωθρός και άνευρος. Μισό-αγγαρεμένος, ψιλο-σικκιμετζιής, στο τέλος υποτάχθηκε στο ριζικό του. Το κωρτ λειτουργεί ως με-
ταφορά του έγγαμου βίου, είναι πασιφανές.
l Μπατάρει ο Άλλος Αέρας στα 107.6 FM.
Αργά και σταθερά, οι μπουρμπουλήθρες του
απλώνονται στην επιφάνεια των ερτζιανών
πλην οι αρουραίοι δεν εγκαταλείπουν το κατάστρωμα – εκδιώκονται κακήν κακώς. Κρίμα;
l Το λακωνίζειν: «Έφυγε» ο Γκορ Βιντάλ,
μας ενημερώνει ο Πολίτης. «Έφυγε» ο Γκορ
Βιντάλ, ανακοινώνει στο site της και η Καθημερινή. Τουλάχιστον στο Sigma live είναι ειλικρινείς. Διά της αιδήμονος σιωπής, παραδέχονται ότι τόσο το αναγνωστικό τους κοινό,
όσο και οι ίδιοι, αγνοούσαν την ύπαρξη του
μακαρίτη.
l To ΕΔΑΔ έκανε δεκτή αίτηση για αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στα κατεχόμενα, όπου το να μην είσαι ετεροφυλόφιλος ή
παρθένος εξακολουθεί να είναι ποινικό αδίκημα. Ας ελπίσουμε πως η αίτηση θα επιτύχει
και πως το ψευδοκράτος δεν θα αλλάξει τη
«νομοθεσία» του καταργώντας το σχετικό ποινικό αδίκημα, ώστε να μπορέσουμε επιτέλους
να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες, Λατίνοι,
Αρμένιοι, αδελφωμένοι και ομόθυμοι, «τα σύνορά μας είναι στην Γκεϋρύνεια».
l Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λεμεσού μεγαλώνει (έφθασε ήδη στην έβδομη
χρονιά του) και προκόβει. Παραπάνω από δυο
καλά λόγια αξίζουν στον αθόρυβο Γιάγκο
Χατζηγιάννη (και στους υπόλοιπους συντελεστές) αλλά και στο ΡΙΚ που αντιλήφθηκε
επιτέλους μία έκφανση του ρόλου της δημόσιας τηλεόρασης. Κατά τα λοιπά, από τις κυπριακές συμμετοχές μακράν η πιο αδύναμη
ήταν αυτή του καλού σκηνοθέτη Χρίστου Γεωργίου («Κάτω απ’ τ’ άστρα», «Μικρό έγκλημα») μ’ ένα επιεικώς απαράδεκτο (αρπακολλατζίδικο, μονόπαντο, λαϊκίστικο και επιφανειακό) ντοκιμαντέρ για τον απόηχο των Δεκεμβριανών του 2008 στην Αθήνα. Και τώρα
στις επίσημες ανακοινώσεις του φεστιβάλ: Η
Τσάιναταουν στο Σαν Φρανσίσκο είναι η μεγαλύτερη κινεζική κοινότητα εκτός Κίνας και
η πόλη της Λεμεσού στην επαρχία Λεμεσού η
μεγαλύτερη ρωσική κοινότητα εκτός Ρωσίας.
Σπασίμπα.
l Το λακωνίζειν: «Ιδού το πρόβλημα του πο-
ΝΕΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΜΑΣ
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ:
EΥΡΩ
1) ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ .........................................12
2) Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ...............................................11
3) ΟΑΠΟΗΧΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ
ΑΓΩΝΑ 1904-1908 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ .........................................................10
4) Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1042 ................................................................3
5) ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ .................................................13
6) ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΑΡΙΜΠΑ..........................................................................13
7) ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΧΤΟΥΡΗ ........................................................................17
8) ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟ.......................................................................17
9) ΦΥΣΑΕΙ ΒΟΡΙΑΣ (Σ. ΛΑΖΑΡΟΥ) .........................................................5
10) ΧΩΡΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ (Α. ΠΑΣΤΕΛΛΑ) ..............................................7
11) ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΩΣ ΑΠΟΣΧΙΜΑΤΙΣΘΗΣ (Α. ΠΑΣΤΕΛΛΑ) ...................7
12) ΤΗ ΚΥΠΡΩ (Β. ΚΑΠΑΝΤΑΗ)..............................................................3
13) ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ (Μ. ΠΑΣΙΑΡΔΗ) ...........................................................7
14) Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΡΙΜΑΚΟ Α (Σ. ΠΑΥΛΟΥ) ..............................................5
15) Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΡΙΜΑΚΟ Β (Σ. ΠΑΥΛΟΥ)..............................................5
16) Ο ΚΑΝΟΛΛΟΣ (Κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ)........................................................ 8
17) ΤΟ ΙΛΑΝΤΡΟΝ (Κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ) ........................................................8
18) ΕΛΛΗΝΟΣΥΡΩΝ ΜΑΓΩΝ (Ε. ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ) ................................10
19) ΤΟΠΙΑ (Μ. ΠΥΛΙΩΤΟΥ) ................................................................... 7
20) ΤΡΕΙΣ ΣΥΛΛΑΒΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ...................................................7
21) Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΟΥ..........................................................7
22) ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ (Α. ΡΟΔΙΤΗ) ...........................................................9
23 ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ ...........................................................................7
24) ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ................................................................7
25) ΤΗΣ ΒΑΡΔΙΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ..................................................................8
26) ΤΕΣΣΕΡΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (Α. ΡΟΔΙΤΗ)................................................7
27) ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ..........................................8
28) COITUS INTERRUPTUS ...................................................................7
29) ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ................................................................15
30) ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ...................................................................10
31) ΠΛΑΝΗΣ ΝΑΥΑΓΟΣ...........................................................................5
32) ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ .........................................................5
33) ΑΙΩΝΟΣΚΟΠΙΟ .................................................................................7
34) ΒΙΟΨΥΧΙΑ ..........................................................................................5
35) ΚΥΡΙΑΚΕΣ ..........................................................................................7
36) ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ .....................................................................7
37) ΤΟ ΜΕΤΑΤΙΠΟΤΑ ..............................................................................8
38) Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ ....................................................7
39) ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ (Ν. ΛΥΓΕΡΟΥ) ................................... 7
40) ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ .............................................................................. 8
41) ΜΙΚΡΟΙ ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΘΡΗΝΟΙ ..........................................................10
42) ΜΕ ΝΑΡΓΙΛΕ ΣΒΗΣΜΕΝΟ ..............................................................10
43) Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΣΑΥΡΑΣ ........................................................11
44) ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΕΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ .......................... 9
45) ΘΑ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ ΑΚΟΜΑ ΑΥΡΙΟ; .....................................................12
46) ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ ΣΤΟ ΔΟΝΤΙ ΣΟΥ .........................................................9
47) Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ .............................5
48) ΤΟ ΦΟΥΞΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ......................................... 7
49) Η ΕΞΥΠΝΗ ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ .................................................... 13
50) Ο ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ ................................................................10
ΣΥΝΟΛΟ ΤΙΜΗΣ .......................................................................422 ΕΥΡΩ
50 ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ 50€ ΜΟΝΟ
ΜΟΝΟ ΜΕ 50 ΕΥΡΩ ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ MONO ΩΣ ΠΑΚΕΤΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
25 Αυγούστου 2012
vasosftohopoullos.wordpress.com
Τελικά τούτη η Ομόνοια
γλιτώνει την κούραση του
Ευρωπαϊκού κάθε χρόνο.
Σωστή τακτική!
13
ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ
λιτισμού μας, φίλτατοι. Απωλέσαμε την ιθαγενή μας λαϊκότητα στο όνομα μιας “λαϊκοέντεχνης” μοντερνιτέ, η οποία ξιπάζεται από
εισαγόμενα σουσούμια», έγραψε ο Μάνος Στεφανίδης στις 5/8/2012. Κι ύστερα σου λέει –ο
Ουμπέρτο Έκο– πως τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.
l Πρώτο μετάλλιο της Κύπρου σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ολοφύρονται οι προοδευτικές
δυνάμεις. Τα σχέδιά τους για μετάθεση του
συμβάντος μετά από την επίλυση του Κυπριακού, ώστε η σημαία που θα κυματίσει να
είναι η νέα σημαία της Ομόσπονδης Δημοκρατίας, βούλιαξαν στα νερά του Γουέιμουθ.
Το μόνο που τους κρατάει πλέον στην από δω
πλευρά της Πράσινης Γραμμής είναι η ευχή
το πρώτο χρυσό της Κύπρου να κατακτηθεί
τουλάχιστον από Τουρκοκύπριο.
l Σπουδαίο επίτευγμα το αργυρό του Κοντίδη. Όμως –και συγγνώμη για την ύβρη– δεν είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του κυπριακού
αθλητισμού. Για όποιον έχει στοιχειώδη συναίσθηση μεγεθών και στοιχειώδη αντίληψη
κλιμάκων, η μεγαλύτερη επιτυχία του κυπριακού αθλητισμού (είτε σε ατομικό είτε σε
συλλογικό επίπεδο) δεν μπορεί να είναι άλλη
από τη συμμετοχή του Άννινου Μαρκουλλίδη
στον ημιτελικό των 100 μ. στους Ολυμπιακούς
της Ατλάντα το 1996. Ο Μαρκουλλίδης τερμάτισε τελευταίος στη σειρά του και έγινε έτσι
ο, κατά τεκμήριο, 16ος πιο γρήγορος άνθρωπος στον πλανήτη (και ο ταχύτερος λευκός
στον κόσμο, αφού οι πρώτοι 15 δεν ήταν).
l Και μια και μιλάμε για γοργοπόδαρους μαύρους, η Χρυσή Αυγή μοίρασε δωρεάν τρόφιμα στην πλατεία Συντάγματος σε όσους επιδείκνυαν ελληνική ταυτότητα και δέχονταν
να καταγραφούν τα στοιχεία του αίματός
τους. Μετά από το πέρας της εκδήλωσης αμφότερες οι πλευρές αποχώρησαν με τα χέρια
γεμάτα και τα μυαλά αδειανά. Και με τον αιματοκρίτη στα ύψη.
l Ανάμεσα στ’ άλλα, καταφέραμε επιτέλους
να διαβάσουμε την πολύκροτη συλλογή διηγημάτων του Κώστα Λυμπουρή Για μια μικρή παύλα (Κέδρος, 2011), η οποία εξασφά-
λισε και την ενθουσιώδη ιαχή «θαυμάσια διηγήματα» από τον πολύ Βασίλη Γκουρογιάννη στο πολύ prestigious «Βιβλιοδρόμιο» της
εφημερίδας Τα Νέα. Κάτι πρέπει να πηγαίνει
πολύ λάθος με τα γούστα μας, αφού τα διηγήματα κάθε άλλο παρά θαυμάσια τα βρήκαμε. Ξεπερασμένη θεματική, άνευρη γραφή,
γλυκανάλατο αποτέλεσμα. Υπάρχουν δύο
όντως θαυμάσιες ιδέες για διηγήματα (στο
ομώνυμο και στο Η κηδεία του αγνοούμενου),
οι οποίες όμως τυγχάνουν άγαρμπης διαχείρισης και αφελούς διεκπεραίωσης. Κατά τα
λοιπά, σαν (γραμματιζούμενος) παππούς που
διηγείται ιστορίες στα εγγόνια του.
l Μετά κόπων και μόχθων και αργοπορημένα
(ένεκα και της βραδύτητας που το ίδιο επιβάλλει στον αναγνώστη του) τελειώσαμε το
Γεζούλ της Νίκης Μαραγκού (Εκδόσεις της
Εστίας, 2010). Η Μαραγκού έχει στόφα γραφιά. Αλλά μάλλον λαογράφου παρά πεζογράφου. Το βιβλίο θα ήθελε να είναι μωσαϊκό
λεπταίσθητης ιστορικοκοινωνικής μυθοπλασίας. Δυστυχώς, περισσότερο μοιάζει με κουρελού ατέρμονου κοσμοπολιτικοφανούς πέρα-δώθε. Πάντως, αν η λαχταριστή πιτσιρίκα
στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι το πορτρέτο
της καλλιτέχνιδας σε νεαρή ηλικία, σας ενημερώνουμε πως το κλισέ «ποτέ μην κρίνεις ένα
βιβλίο από το εξώφυλλό του» αντιστρέφεται
και γίνεται το κλισέ «ποτέ μην κρίνεις ένα εξώφυλλο από το βιβλίο του».
l Το λακωνίζειν: Απεβίωσε ο Γιώργος Κατσιφάρας στα 77 του χρόνια. Αν δεν υπήρχε ο
Γιώργος Κατσιφάρας δεν θα ξέραμε ότι στην
Ελλάδα της δεκαετίας του ’80 οι πολυκατοικίες είχαν θυρωρό.
l Η μυθική δήλωση του αγλαού κ. Πάγκαλου
«μαζί τα φάγαμε» απέκτησε εσχάτως την αυτοβιογραφία της. Το ομώνυμο βιβλίο του νονού της Αναστασίας Ισαάκ (αλήθεια, τι απέγινε η μικρή Αναστασία του 1996;) κυκλοφορεί ως e-book και τιμάται προς 3,99€. Έχοντας διαβάσει εκτενή αποσπάσματα, σας πληροφορούμε πως τα πράγματα είναι ακριβώς
όπως τα φαντάζεστε. Ναι, είναι απολύτως
αδύνατον να βαρεθείς με τον Θεόδωρο Πά-
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ l ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ
Αίγια κότσιινη…
where are you going?
Why are you taking
Cyprus to catastrophe?
Τριαλλαλαλαρα λαλαραλα
λαλαρα!
γκαλο και, ναι, είναι απολύτως αδύνατον να
τον πάρεις εντελώς στα σοβαρά.
l «Τι σημαίνει “παλιμπαιδισμός”;» ρωτάει η
επίμονη Offsite στην καθιερωμένη στήλη «λέξη της ημέρας». Για να μην ανοίγετε καινούργια παράθυρα και να γεμίζετε την οθόνη
σας με ακαταστασίες, η εφημερίδα φροντίζει
να δώσει την απάντηση στην ίδια σελίδα (ούτε καν scroll δεν απαιτείται) μιας και, πολύ σοφά, η αμέσως προηγούμενη είδηση φέρει τον
τίτλο «Σπάνιο υλικό – Φωτογραφίες του Χίτλερ» και η αμέσως επόμενη, πολύ σοφά επίσης, «Ανέκδοτο Παραλίας – Ο δύτης».
l Δεν υπάρχει πιο χαζοχαρούμενο περιοδικό
από το Time Out Cyprus. Υπό κανονικές συνθήκες, θα ήταν ανάξιο λόγου (και ύπαρξης –
εκτός αν το έπαιρνε κανείς άπαξ και εφ’ όρου
ζωής για γλιτώνει τη χρέωση στο 11892), αλλά
κάποιος εκεί έξω (και πιο συγκεκριμένα ο Κριτίας) θυμάται πως όταν ξεκίνησε (προ αμνημονεύτων και υπό την εποπτεία του pop guru
Γιάννη Αδειλίνη) είχε ως tag-line το μότο «all
tomorrow’s parties» των θεοσκότεινων Velvet
Underground. Όχι πως τότε είχε οποιαδήποτε
σχέση με οτιδήποτε θα παρέπεμπε –έστω και
διά αντανακλάσεως– είτε σε Velvet είτε σε
Underground. Ούτε ευλογήθηκε ποτέ με ενδιαφέρουσες οπτικές ή καλό γράψιμο, βεβαίως. Αλλά τώρα το πράγμα έχει εκτιναχθεί σε
ουρανομήκη ύψη αβελτηρίας. Τώρα, πέρα απ’
το παντελώς νερόβραστο περιεχόμενο, σχεδόν κάθε πρόταση των ατάλαντων γραφιάδων του, τελειώνει, αναίτια και ανεξήγητα, με
θαυμαστικό!
l Το λακωνίζειν: Κάτι μπορεί να ψελλίσει στο
μέλλον το arty-προς-το-farty περιοδικό The
Cyprus Dossier. Στο μακρινό μέλλον, όμως –
αν του περισσεύει μέλλον. Προς το παρόν,
γκαρίζει μεγαλόστομες κοινοτοπίες εις άπταιστον χιπστερικήν.
l Δεκαοχτώ χιλιάδες κυνηγοί (ναι, 18.000)
εξόρμησαν την Κυριακή 19/8/2012 για φάσσες και τρυγόνια. Οι περισσότεροι, όπως μας
ενημέρωσαν όλα –μηδενός εξαιρουμένου– τα
τηλεοπτικά κανάλια, επέστρεψαν παπαγάλοι.
Στα ρεπορτάζ, νεαροί και γηραιότεροι κυνηγοί (με απίθανα γυαλιά ηλίου άπαντες) έκαναν δηλώσεις. Εκτός από την πανθομολογούμενη απογοήτευσή τους (φαινόταν, εξάλλου, στους γεμάτους με φυσίγγια ζωστήρες)
στάθηκε αδύνατον να καταλάβουμε το υπόλοιπο περιεχόμενο των δηλώσεών τους καθώς
ήταν διατυπωμένο σε κωδικοποιημένη κυνηγετική ιδιόλεκτο. Κάτι μυστικιστικά και κάτι
περίεργα – σέχτα με τα όλα της. Πώς συνεννοούνται με τις γυναίκες τους;
l Σε 4 μήνες φυλάκιση (χωρίς αναστολή) καταδικάστηκε ο νεαρός που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο μεθυσμένος και ρώτησε 3 φορές
τον τερματοφύλακα της ομάδας του, ο οποίος είχε ήδη δεχθεί 3 γκολ (μία ερώτηση για κάθε γκολ, άραγε;) «γιατί, ρε φίλε, γιατί;». Στην
αγόρευσή του ο δικηγόρος του νεαρού ανέ-
φερε ως ελαφρυντικό το γεγονός πως ο τερματοφύλακας προς τον οποίον απευθύνθηκε
το ερώτημα, καίτοι αλλοδαπός, γνώριζε επαρκώς την ελληνική γλώσσα και θα μπορούσε
κάλλιστα να απαντήσει την πρώτη φορά που
του τέθηκε το ερώτημα, ώστε να μη χρειαστεί
ο πελάτης του να επαναλαμβάνει εαυτόν και
κατά συνέπεια να επιβαρύνει τη θέση του παραμένοντας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εντός του αγωνιστικού χώρου. Τη θέση αυτή αντέκρουσε ο εκπρόσωπος της εισαγγελίας,
ο οποίος αντέτεινε πως όντως ο αλλοδαπός
τερματοφύλακας γνωρίζει την ελληνική γλώσσα – τόσο καλά, μάλιστα, που αντιλήφθηκε
εγκαίρως πως η ερώτηση ήταν ρητορική και
δεν έχρηζε απάντησης.
l To λακωνίζειν: Βράδυ δεκαπενταύγουστου
σε χάι μπαρ-ρεστό-κλαμπ της πρωτεύουσας.
Μαυρισμένα, τεστοστερονόπληκτα αγόρια (με
κάπρι, loafers και εφαρμοστά μπλουζάκια).
Μαυρισμένα, ηδυπαθή κορίτσια (με δεκάποντες πλατφόρμες, αέρινα φορέματα και αλμυρές κομμώσεις). Κουνιούνται χωρίς να χορεύουν υπό τους ήχους ελληνικής τσιφτετελοειδούς λαϊκοπόπ μεγατόνων, ενώ στις οθόνες παίζει το video clip του «Monkey gone to
heaven» των Pixies. Της Παναγίας, πράγματι.
l Επιτρέψτε μου (εσείς και ο Τίμαιος) να κλείσω με μία επί προσωπικού, μακρόσυρτη δήλωση. Έχοντας δει πάμπολλες φορές την ταινία «Νευρικός Εραστής» («Annie Hall» ο πρωτότυπος τίτλος) τη θυμάμαι σχεδόν απέξω.
Υπενθυμίζω αυτήν τη σκηνή: έχει μόλις τελειώσει το σεξ και ο Γούντι Άλεν γυρνάει στο
κομοδίνο, παίρνει τα γυαλιά του και λέει στην
ομόκλινή του, «As Balzac said, there goes another
novel» («όπως είπε κι ο Μπαλζάκ, πάει άλλο
ένα μυθιστόρημα»). Ντρέπομαι που το λέω,
αλλά μέχρι τον Αύγουστο του 2012 υπέθετα
(και λέω υπέθετα, διότι αφενός παραδεχόμουν
την ημιμάθειά μου, αλλά αφετέρου εμπιστευόμουν τη λογική μου) πως αυτή η φράση ειπώθηκε για να καταδειχθεί πόσο καλός ήταν
στο κρεβάτι ο ήρωας του Γούντι Άλεν (π.χ.
τόσο καλός όσο και τα μυθιστορήματα του
Μπαλζάκ ή ότι μέσα σε μερικά λεπτά ο εραστής τελείωσε ένα υπέροχο πράγμα όπως ο
Μπαλζάκ έγραφε και τέλειωνε τα μυθιστορήματά του σε χρόνο ρεκόρ ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων). Όλα αυτά μέχρι πριν από λίγες
μέρες, όταν πληροφορήθηκα –εμβρόντητος–
από φίλο με μισό διδακτορικό πάνω στον Ονορέ, ότι ο Γάλλος συγγραφέας πίστευε πως η
εκσπερμάτωση (ή η σεξουαλική πράξη – το
σοκ μου ήταν τέτοιο που δεν συγκράτησα αυτή τη λεπτομέρεια) στραγγίζει τον οργανισμό
από τη ζωτική ενέργεια που απαιτείται για τη
συγγραφή ενός τουλάχιστον μυθιστορήματος.
Και κάπως έτσι μια χρόνια παρανόηση ήρθη.
Και κάπως έτσι, με επισημάνσεις για τα σεξουαλικά ήθη του 19ου αιώνα, εξέπνευσε σιγά σιγά ένα ακόμα στεγνό καλοκαίρι του 21ου.
Τίμαιος & Κριτίας
Ούλλοι οι σσιύλλοι μια γεννιά
Μπράβο στον συμπατριώτη μας Γιώργο Παναγιώτου, το Εφτακωμίτικο,
που ακόμα και στους Ολυμπιακούς τίμησε την Κύπρο μας.
Ρε Κάρογιαν, πεθαίνεις για ένα μικρόφωνο στο
στόμα! Για τριάντα δευτερόλεπτα προβολής, ας
είναι και δίπλα απ’ τον Αναστασιάδη.
Ρε Φωτίου, τι καλά να τρώεις μούχτιν στο Four
Season. Kαταφέρνεις τα. Κανένας άλλος δεν μιλά τόσο χωρίς να λέει απολύτως τίποτα.
Κόρη Αθηνά Κυριακίδου, εγέρασες, κόρη…
Κανεί! Και με το ΑΚΕΛ και με τον Αναστασιάδη.
Ρε Αβέρωφ, εν να σου φαν την θέσην του προέδρου στον Συναγερμόν. Πρόσεχε που τους
εκσυγχρονιστές.
14
βΑΛΤΕ ΦΩΤΙΑ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΚΕΛΙΚΩΝ!
25 Αυγούστου 2012
OPEN LETTER TO THE BRITS AND ANGLOPHILES OF CYPRUS,
ESPECIALLY THE CYPS WHO WETTED THEIR PANTS AFTER SEEING
THE OPENING CEREMONY OF THE «PPARA» OLYMPICS OF LONDON
(Door chimes – Χτυπά η πόρτα)
FAY: Would you excuse me, inspector?
TRUSCOTT: You are at liberty to answer your
own doorbell, miss, that’s how we tell whether
or not we live in a free country.
Loot by Joe Orton
Η πιο Ολυμπιακή στιγμή
κατά την τελετή έναρξης
ήταν ο ανεπανάληπτος
κύριος Μπιν.
If the history and civilization of the British isles
is David Beckham, James Bond, Mr Bean and
a silly old Queen with black people roaming all
over the country, then I am an Irish leprechaun.
Charlie Meadows, a geordie
miner, 30 July 2012
Dear Brits and Cyps,
I am writing this letter because I am a great
fan of Shakespeare, Pinter, Orton and I even
like Noel Coward (in small doses). I am also a
great fan of The Kinks, The Rolling Stones
and the Animals of the early sixties with Eric
Burdon. Needless to say I am also an admirer
of your great comedians, beginning with
Chaplin and going right through to Sellers,
Peter Cook, Dudley More to Monty Pythons
flying Circus. Not forgetting Norman Wisdom,
the Carry on team, Hancock, Ronnie Barker,
Ronnie Corbet and many many more. I must
also admit that I like fish and chips and I never
say no to a good home made steak and kidney
pie. It must be said that the popular culture and
anticapitalist traditions of your working class
is also admirable. That’s about it though. If I
was not such an “anglophile” I would have
used a four letter word with an off in the end
and that would have been my answer to all the
Cypriots that were amazed by the grandeur of
the opening ceremony of the London
Olympics.
Your opening ceremony at the Olympic
Games was not only an abominable disgrace to
the history of the Olympic Games, but also a
disgrace to your own people and their culture.
I must firstly though remind you that there is
no country called GREAT BRITAIN. That is a
title that you and the apologists of colonialism
gave to your imperialistic nation. Your country
is called the UNITED KINGDOM and that (if
Ireland, Scotland and Wales agreed) is how
you should have competed. But toffy nosed
Brits you wanted to remind everybody that the
Empire is still going strong and can still murder,
pillage hung and loot the people of the earth.
We in Cyprus know exactly who you are,
you are the scum of the earth, you are the
violent bullies of the poorer nations and the
murdering herds of the people that are fighting
for their freedom. I would not have bothered to
write to you if a lot of stupid morons from my
country were not so impressed with your gay
opening ceremony. Neo-colonialism depends
and thrives through these local apologists of
imperialism. You know what I mean, you have
probably seen the list of your Greek
collaborators during the EOKA struggle… (By
the way, when do you plan to release this
interesting information?) When one compatriot
of mine said that he was so impressed with the
multicultural spectacle of the London
Olympics, το γαίμαν μου εβούρησεν πας
στην κκελλέν μου, που θα έλεγεν κι ο Πρόεδρός μας, and I wanted to pull his nails out
with a plyer one at a time and then place boiling
eggs under his armpits, but then I remembered
that these were your methods of being polite,
so instead I wrote this letter rather than kick
him in the LYMPICS. That’s another new
Greek word that you may put to your
vocabulary. It derives from the word LYMPA
which means “balls” and it is used to describe
the balls of third world clowns that admire the
London Olympics and the English way of
doing things.
Dear Brits and Cyps, we were not impressed
by the fact that you had colored people
everywhere. We know very well how good
you are in assimilating people after you murder
them and after you drain them of their natural
resources and national pride. Your
multiculturalism is fake. You are breeding black
ENGLISH pigs that are more ready than the
original white pigs to exterminate the wogs of
Iran or Syria or even the wogs of the old
country if necessary. Your English “wogs” are
like our own anglophiles, more English than
Greek, more perverted than an Irish worker
pretending he is an English lord. If your
multiculturalism was not in the interest of your
imperialistic grandeur, no black man would
have accepted the role of a capitalist of the
industrial revolution, as you depicted them in
the ceremony. The blacks in that period, you
damnest of colonials, were slaves, slaughtered
when resisting, arrested and chained, then
sold to the world markets and not merry go
round capitalist pigs with bowler hats. With
your ceremony you tried to give the
impression that it is not you that ravaged and
murdered the black peoples of the earth, that
it is not you that murdered by the hundreds
the Indian and Pakistani freedom fighters, it
is not you that started the genocide of the Irish
Imagine η σσιύλλα η Γιόκο Όνο,
η σσιιστομμάτισσα, η ππαραόπιστη,
να μεν επούλαν τον Λένον για να
κάμει ξανά την πάζαν της!
(sorry, I forgot. How much did queen Victoria
sent for the victims of the Irish famine?), the
aboriginals of Australia and Tasmania and the
Indians, it is not you that terrorized the world.
Instead of showing all these atrocities that made
your empire “great”, you went from the
industrial revolution straight to the swinging
sixties turning the Olympic Games into a
eurovision pageant or a talent reality show,
something like BRITAIN YOU HAVE
TALENT. Yes, you do have a talent in
deceiving and in writing history exactly as it
suits your immoral plans. Instead of showing
your murderous past and then saying “SORRY,
NEVER AGAIN”, you went on using all
means to deceive people and carry on the joke
of a multicultural Britain that knows how to
have fun and bring happiness and health to all
the people of the empire. Well, you should ask
the people of your country of what they think
of the National Health Service.
History is not to be left to historians, dear
hypocrites. The people of the world will never
forget as rightly many of your people do not
forget what they suffered because of Nazism,
even though you were not exactly angels
(remember The needless bombings of German
cities) during the Second World War. Do not
think that we are so naive to believe you if you
ever say “I AM SORRY”. In time you will say
“I am sorry”, whether you like it or not. Exactly
like the Jerries’ did so they can be free to
engage in the Third World War, as they are
doing now in Greece and other countries. You
will apologize for your own interests. It’s a
start. It’s up to us not to accept a mere SORRY
and start demanding your punishment and the
compensation for what you have done for all
these centuries. We do not forget and we do not
fear you. We made you the laughing stock of
the world during the EOKA struggle and we
will do it again if need to. We are neither afraid
of the neo-Nazis of Merkel. Have another look
at the papers of that time and read what
Churchill and Montgomery said about the
Greeks so you may remember who were your
allies and who were your enemies.
Dear Brits and Cyps, you can still make
amends. When the ending ceremony comes
around do try and be more objective. Instead
of messing around and humiliating old
Shakespeare (second only to Homer,
Euripides, Sophocles and Aeschylus), why
don’t you tell your ximarismenous mates at
the Whitehall to do a scene from Romeo and
Juliet so the world can see that people from
different “houses” can fall in love and give
their lives rather than live apart? I suggest that
Romeo should be white and Juliet black from
Kenya and when she is ready to kill herself
you should do the sacrilege and add a few
extra lines such as: “Oh god, let me live for I
have sinned far the less than the murderous
Queen of England”.
Your final scene should be very theatrical
as it suits your theatrical tradition. In the center
of the stadium place two gallows, one for
Evagoras Pallikarides and one for a Kenyan
maou maou fighter. In between them a naked
skinny man with just a blanket around him
–he must look a little bit like Bobby Sands–
and just behind him a dog eating a trapped
aboriginal in Australia and a mad English man
burning alive aboriginals in Tasmania. Next
to Pallikarides have a soldier, not the type that
fill your stadia, but the old type, smashing the
bones of Indian and Pakistani freedom fighters.
All around in a nice formation have lots and
lots of niggers from Africa naked and chained
together, singing about the pastures of England
even though they do not know a word of
English. Let there be lots of blood and cries,
but suddenly let the lights and the music free
and begin chanting paraphrasing the Lennon
song: “all we are saying is sorry world, all we
are saying is sorry again”. Be sure ,all the
world will clap you and cheer. In the end and
this only if you want to write history and keep
up with the Olympic spirit, put the queen again
in the helicopter and make her jump, without
a parachute, and we promise you that we will
pray to our Olympian gods and to our common
God so she will land in the noose of the gallow
of Pallikarides rather than smash to the ground
and dirty the gren green grass of home. If she
manages to say “I am sorry” before she dies I
am sure the archbishop of Canterbury will
anoint her a SAINT of all Christian creeds. If
not, as Christofias, your lackey, would have
said, “Bad small dog death has not”. If you
know what I mean.
P.S.1: will be back to let you know when the
fires will begin around your so called
sovereign bases. Όσο για σας, σκατοαγγλόφιλοι Κυπραίοι, θα τα πούμε όταν τ’
αδέλφια σας θα δημοσιεύσουν τα ονόματα των συνεργατών τους κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Πρόγονοί σας είναι, the
blood does not become water, που θα έλεγε
κι ο Πρόεδρός σας.
P.S.2: Long live the Irish struggle for the
unification of Ireland and long live the
struggles of the Scots and the Welsh for
Independence.
Β.Φ.
25 Αυγούστου 2012
vasosftohopoullos.wordpress.com
Σαν τες Σπάις Γκερλς
εν έσιει, μεν ακούετε
πελλάρες!
15
Το άθλιο ολυμπιακό πνεύμα
Ως γνωστόν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ΔΕΝ είναι ούτε αθώοι ούτε ακολουθούν κάποιο αόριστο αθλητικό πνεύμα,
αλλά, αντιθέτως, είναι μια γιορτή του χρήματος και των
οφελών που μπορούν να έχουν μεγάλα και μικρά κράτη
από τον αθλητισμό. Ο αθλητισμός είναι επίσης γνωστό
ότι δεν προστατεύει τους νέους από τα ναρκωτικά ούτε
τους κρατά μακριά από την εγκληματικότητα. Απόδειξη
τα τεράστια ποσά που διαθέτει η ολυμπιακή επιτροπή
για τον εντοπισμό των απαγορευμένων ουσιών που λαμβάνουν σχεδόν όλοι οι αθλητές για να φτάσουν στα μεγάλα επιτεύγματα που είναι πια το ζητούμενο για κάθε
κράτος. Αυτή η μεγάλη γιορτή του ΧΡΗΜΑΤΟΣ και του
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ πρέπει να τελειώνει. Η υποκρισία του
λεγόμενου αθλητικού πνεύματος των αθανάτων πρέπει να
τελειώνει. Βλέπουμε αθλητές να διασύρονται και στο τέλος να φεύγουν με τις κλωτσιές απ’ τους αγώνες για τις
μη πολιτικώς ορθές τοποθετήσεις τους, την ίδια στιγμή
που όλο το υπόλοιπο αθλητικό πνεύμα των αγώνων εξαντλείται αποκλειστικά στον ανταγωνισμό ενός εθνικιστικού παραληρήματος αθλητών και παραγόντων που
ούτε ο Χίτλερ δεν θα ζήλευε. Η υψωμένη σημαία ως σύμβολο ανωτερότητας και ως σύμβολο του επιπέδου της
ποιότητας του κάθε κράτους ξεχωριστά είναι το κύριο
χαρακτηριστικό των αγώνων. Βλέπουμε από την μια τις
μηχανές παραγωγής αθλητών της Αμερικής και της Κίνας να συναγωνίζονται πια, όχι με τους Γερμανούς των
100 εκατομμυρίων, αλλά με τους ολιγάριθμους Κορεάτες. Βλέπουμε τα μικρά κράτη να αγοράζουν αθλητές
από άλλες χώρες του τρίτου κόσμου, με σκοπό να δείξουν τις σημαίες τους σε επενδυτές και τουρίστες και κυρίως στους δικούς τους καταπιεσμένους λαούς. Όλοι φυσικά χαιρόμαστε όταν η Ιαμαϊκή ή η Κούβα ας πούμε
κερδίζουν τα μεγαθήρια, όμως ουδόλως μας νοιάζει το γεγονός ότι αυτοί που θα βγουν κερδισμένοι είναι τα καθεστώτα αυτών των χωρών και όχι ο ίδιος ο λαός. Φυσικά
και χαιρόμαστε όταν οι εξαθλιωμένοι Αφρικανοί κερδίζουν τους υπερόπτες Ευρωπαίους και Αμερικανούς, γνωρίζοντας όμως πολύ καλά ότι την επαύριον των αγώνων
η φτώχεια και η εξαθλίωση θα συνεχιστεί στις χώρες της
μαύρης ηπείρου και αυτοί που κέρδισαν τα χρυσά μπορεί να είναι και απ’ τους πρωτεργάτες της εξαθλίωσης
του λαού τους. Στις ομάδες με λευκούς και μαύρους αθλητές της Ευρώπης και της Αμερικής χαιρόμαστε όταν κερδίζουν οι μαύροι παρά οι λευκοί, έστω και αν αυτοί οι
μαύροι μπορεί και συνήθως είναι πιο ρατσιστές και φασίστες από τους λευκούς.
Έφτασε ο καιρός να αναθεωρήσουμε τη στάση μας
έναντι αυτών των αγώνων. Δεν γίνεται οι προϋπολογισμοί για την προετοιμασία και διεξαγωγή των αγώνων να
ξεπερνούν το ΑΕΠ πολλών χωρών, ούτε γίνεται οι χώρες που θέλουν να διεκδικήσουν τα μετάλλια να υποθηκεύουν το οικονομικό τους μέλλον για λίγες μέρες απίστευτης μεν προβολής, χωρίς ουσία δε αποτελεσμάτων.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Ελλάδας. Δεν
μιλώ μόνο για τους αγώνες του 2004 που τίποτα δεν μας
πρόσφεραν, αλλά μιλώ και για τα προηγούμενα χρόνια,
όταν τα χρυσά έπεφταν στην αγκαλιά μας συνεχώς,
ώσπου φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε εαυτούς και
μεγαθήρια του αθλητισμού, για να ζητιανεύουμε τώρα
κάποιο μετάλλιο για να σώσουμε την αξιοπρέπεια των
αθλητών μας. Τα κέρδη από τον αθλητισμό δεν είναι για
τους καλούς και για τη χώρα, αλλά για τα καθεστώτα,
και αυτά μόνο πρόσκαιρα. Θυμάστε τότε που οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι κέρδιζαν 10 και 15 χρυσά και
ήταν υπερδυνάμεις του αθλητισμού; Μέσα σε λίγα χρό-
Α, ρε Μακκάρτνι, ποιος να σου το επαραλάλεν ότι
θα έπαιζες το «Hey Jude» σε τελετή έναρξης των
Ολύμπικ Γκέυμς του Λονδίνου; Επιάσαμέν σε
φτωχαδάκιν που το Λίβερππουλ, εκάμαμέν σε μουσικόν και κατέληξες υπάλληλος του στέμματος.
Την πιο αξιοπρεπή στάση, κατά την τελετή λήξης των Ολύμπικ Γκέυμς του Λονδίνου,
κράτησαν οι Σπάις Γκερλς. Ήταν ανεπανάληπτες. Τουλάχιστον δεν μας περιπαίζουν.
νια τα καθεστώτα τους κατέρρευσαν και μετά άρχισαν
και αυτοί να διακονούν στις χώρες του ανεπτυγμένου
κόσμου. Ούτε η Κένυα ούτε η Αιθιοπία ούτε οι Κορεάτες κερδίζουν τίποτε από τα χρυσά τους. Η φτώχεια στην
ανατολική Αφρική θερίζει μωρά και μεγάλους σε απίστευτους ρυθμούς, όσα χρυσά και αν κερδίζουν οι αθλητές της, όσους αθλητές και αν πουλήσουν στους πλούσιους Άραβες, Τούρκους και Ευρωπαίους νεοέμπορους
λευκής σαρκός.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τους αγώνες ευροβίζιον, τους
αγώνες της χλιδής και των πολυεθνικών και ας επιστρέψουμε στους αγώνες των αθλητών. Αυτό μπορεί
να γίνει αν οι αγώνες επιστρέψουν στην Ελλάδα, στην
αρχαία Ολυμπία, το καλοκαίρι κάθε 4 χρόνια, χωρίς
όλες αυτές τις υπερβολές, χωρίς τα θανατηφόρα έξοδα και χωρίς τον μεταμοντέρνο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ που θέλει τους λαούς ομοιόμορφους σε όλα πλην της σημαίας που κρατούν σαν κρετίνοι στα χέρια τους. Νοείται
ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν οι αγώνες περιοριστούν στον κλασικό αθλητισμό και τίποτε άλλο. Τα λεγόμενα Ολυμπιακά Γκέυμς ας γίνονται την άνοιξη κάπου αλλού, χωρίς φανφαρονισμούς και περιττά έξοδα. Νοείται ότι οι αγώνες και τα γκέυμς πρέπει να αποφύγουν τις σημαίες και τα σύμβολα που εντείνουν τον
κρατικό ανταγωνισμό. Οι σημαίες πρέπει να φύγουν
εντελώς απ’ τις κερκίδες και τους οπαδούς και θα μπορούσαν να μείνουν μόνο ως διακριτικά των αθλητών
και ίσως στα χέρια των αθλητών που κερδίζουν τα μετάλλια.
Η επιστροφή των αγώνων στην Ολυμπία μπορεί να
στενοχωρήσει μερικές χώρες, όμως όλες θα κερδίσουν
από τη διεξαγωγή τους εκεί, χωρίς καμιά χώρα να χάσει
την ευκαιρία να προβάλει τον πολιτισμό της. Θα μπορούσε π.χ. κάθε τετραετία οι αγώνες να είναι αφιερωμένοι στους πολιτισμούς μιας ΗΠΕΙΡΟΥ, όπου οι ίδιοι
οι λαοί θα οργάνωναν τις πολιτιστικές τους εκδηλώσεις
και στην ήπειρό τους και στην Ολυμπία. Ας τελειώνουμε με τον γιγαντισμό, ας τελειώνουμε με την εμπορευματοποίηση των πάντων, ας τελειώνουμε και με τους
εθνικισμούς της ισοπέδωσης και της παγκοσμιοποίησης,
με τους εθνικισμούς των κυρίαρχων ελίτ όλων των χωρών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ας μείνουν αγώνες άμιλλας και όχι αγώνες επίλυσης ατομικών, οικονομικών και
άλλων αδιεξόδων. Τα δε γκέυμς ας επιστρέψουν στην
αρχική τους σημασία, δηλαδή ας ξαναγίνουν παιχνίδια
που παίζουμε για την ευχαρίστησή μας, για να γυμναζόμαστε και, γιατί όχι, για να δείχνουμε σε όλους ότι
εμείς παίζουμε καλύτερα.
Οι θεοί ας βάλουν το χέρι τους.
Β.Φ.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Εγκαινιάζουμε μια νέα σειρά με τίτλο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ,
με πρώτο βιβλίο ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ,
μια ιστορία του αστυνόμου Μπέκα, του Κρίτωνα Σαλπιγκτή.
Πόσα άραγε έχει να συνεισφέρει το ελληνικό αστυνομικό
μυθιστόρημα στον αναγνώστη, από την εποχή που άφησε πίσω του το Έγκλημα του Ψυχικού, του Παύλου Νιρβάνα, Τα Καλλιστεία του Θανάτου, του Χρήστου Χαιρόπουλου και το Έγκλημα στο Κολωνάκι, του Γιάννη
Μαρή;
Τη δική τους απάντηση, από τις εκδόσεις Αιγαίον, θα
δώσουν σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς, που, παίρνοντας από εκείνους τη σκυτάλη, βγήκαν από τα όρια της
κοινωνικής παθογένειας και εκτάθηκαν ως τα εγκλήματα της πολιτικής, του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων
και της οργανωμένης παρανομίας, προσπαθώντας συνάμα να κατακτήσουν τη μοιραία εκείνη γυναίκα, η οποία
αποτελεί εδώ και χρόνια τον πιο φανερό πόθο τους: την λογοτεχνικότητα.
Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, ο Κρίτων Σαλπιγκτής αποτίει φόρο τιμής στον Γιάννη Μαρή, οδηγώντας τον ήρωά
του, Αστυνόμο Μπέκα, σε μέρη απάτητα από την πένα
του δημιουργού του: στη Θεσσαλονίκη του 1954, όπου
ένας υπουργός, ανερχόμενος αστέρας της πολιτικής τότε, ταξιδεύει, αλλά απειλείται να δολοφονηθεί. Κι ενώ η
Χωροφυλακή σπεύδει ν’ αποτρέψει το κακό, ο Αθηναίος
δημοσιογράφος Γιάννης Μακρής, ο οποίος ακολουθεί
στο ταξίδι του τον υπουργό, περιπλανάται στους δρόμους
της πόλης και συναντά τους ανθρώπους της, με την ανησυχία ότι οι πολιτικές δολοφονίες στη Νύμφη του Θερμαϊκού, εκτός από παρελθόν, θα έχουν και μέλλον. Μόνη
ελπίδα του να μη γίνει το κακό ο Αστυνόμος Μπέκας.
16
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΦΕΤΖΗΣ. ΣΤΟ ΜΠΑΚΙΓΧΑΜ.
25 Αυγούστου 2012
Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣ
l Απεριόριστη είναι η χαρά που έχει χαρίσει στους συμπατριώτες μας το αργυρό μετάλλιο που κέρδισε στους Ολυμπιακούς το παιδί που, όταν δεν έχει νερό στα αυτιά, ακούει στο όνομα Κοντίδης. Όλοι, ακόμη και ασθενείς σε κώμα
στα νοσοκομεία, νεκροί πέντε πόδια κάτω από τη γη, κουρκουτάες μέσα στις χωματσιές, συμμετείχαν –με τον δικό τους,
βέβαια, τρόπο– στα πανηγύρια που διοργάνωσαν οι αρχές για να γιορτάσουμε το
γεγονός. Τι χαρά ήταν κι αυτή. Πολλοί
έπαιζαν συνέχεια την πουρού τους, λογιστές με χλαμύδες έτρεχαν δεξιά κι αριστερά στις πλατείες, γκρεμίστηκαν τοίχοι
να περάσει ο ήρωάς μας, αγρότες με λάστιχα στο χέρι του πιτούσαν νερό με πίε-
κατά τρόπο εντελώς μη επαγγελματικό κι
άρχισε να βρίζει, φωνάζοντας το σύνθημα: «ατε ασσιχτίρ, ρε Λούκα, τζι εσού τζιαι ο Λιλλήκκας τζιαι η Τρόικα τζιαι οι
στραοκινέζοι τζιαι οι καταραμμένοι που
το Κατάρ τζιαι το Μαρίν τζιαι το Κυπριακόν τζιαι οι γαμημένες οι λεγόμενες
αγορές».
ση, του φόρεσαν ζαρντινιέρες στο κεφάλι και τον περιέφεραν στους δρόμους, θυσίασαν αρνιά, έστρωσαν σούβλες, έβαλαν πυρκαγιές στα όρη, και τι δεν έγινε!
l Τίποτα όμως δεν πρέπει να θεωρείται
επαρκές για τους εορτασμούς μιας τέτοιας επιτυχίας. Πρέπει να γίνουν κι άλλα.
Ήδη στη Λεμεσό ξεκίνησαν έργα για τη
μετατροπή της παραλιακής λεωφόρου σε
υδάτινο κανάλι, για να αρμενίζει απρόσκοπτα με την ιστιοσανίδα του ο Ολυμπιονίκης μας. Ακόμη, λέγεται πως ο Δήμαρχος Λεμεσού εισηγήθηκε όπως, αντί
για το κλειδί της πόλης, να δινόταν στον
Κοντίδη το κλειδί ζώνης αγνότητας που
θα φορούσαν στην πρώτη κυρία του τόπου, πράγμα όμως που απορρίφθηκε από
τον Πρόεδρο. Όπως δήλωσε φιλοσοφώντας, «πολλές
φορές στη ζωή είναι καλύτερα ορισμένα κουτιά να
μένουν ερμητικά κλειστά
και να μην ξεκλειδώνονται,
διότι πολλά από αυτά μόνο
κακά μπορούν να μας φέρουν», έφερε δε ως παράδειγμα το κουτί της Πανδώρας με τα γλυκίσματα.
l Εναλλακτικά και για να
διασκεδάσει τις εντυπώσεις,
ο Πρόεδρος πρότεινε την
κάθοδο του Σινάτρα στο
νησί μας, για μία και μοναδική συναυλία, διότι, όπως
εξήγησε, «ο Φρανκ εν τζι
εν αθκειασερός για να κάτσει παραπάνω». Μάλιστα
επικοινώνησε με τον Λευκό Οίκο για να ζητήσει τη
μεσολάβηση του Ομπάμα,
πληροφορούμενος, όμως,
πως ο Φρανκ δεν βρίσκεται
πια ανάμεσά μας, λυπήθηκε
Η Αντιγόνη Παπαδοπούλου και η Αθηνά Κυριακίδου,
καθώς γυρίζουν τις παραλίες δείχνοντας τα βρακούθκια τους,
για να μαζέψουν ψήφους δηκοϊκών υπέρ του Νίκου Αναστασιάδη.
l Η στάση του Προέδρου προκάλεσε την
παρέμβαση των μπράβων της λέσχης, οι
οποίοι κινήθηκαν απειλητικά εναντίον
του, ευτυχώς όμως την κατάλληλη στιγμή
εμφανίστηκε ο Μπάτμαν με την ιπτάμενη ιστιοσανίδα του, έσωσε τον κ. Δημήτρη, του έδωσε πίσω τη μοτόρα του και
οδήγησε τα κακοποιά στοιχεία στην αστυνομία. Πριν να εξαφανιστεί και πάλι μέσα στη νύχτα, ο Μπάτμαν φανερώθηκε
στον Πρόεδρό μας και τον παρακάλεσε
να μην αποκαλύψει σε κανέναν την πραγματική του ταυτότητα, εκτός από την Ειρήνη Χαραλαμπίδου, διότι η κατάσταση
είναι κρίσιμη.
σε βαθμό αηδίας και σιγοτραγουδούσε
ασταμάτητα τον αξέχαστο στίχο του Old
blue eyes, «στρέιντζερς ιν δε νάιτ, εξτσέιντζινγκ κλάτσες».
l Η συμπεριφορά του κ. Δημήτρη, πάντως, είναι πολύ περίεργη τελευταίως, δεν
είναι δε λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως
μάλλον επέλλανεν. Μόλις προχθές, για
να ξεχάσει την απώλεια του Σινάτρα, πήγε με τη μοτόρα σε γνωστή λέσχη στη
Λάρνακα και, αφού ήπιε όπως το ψάρι,
έπαιξε στα ζάρια ό,τι είχε και δεν είχε, με
αποτέλεσμα να τα χάσει όλα, ακόμη και
τη μοτόρα, το Προεδρικό και το εξοχικό
στο Κελλάκι. Σαν να μην έφταναν όλα
αυτά, έχασε και τον αυτοέλεγχό του,
έσπασε τη ρουλέτα, βίασε τις γκαρσόνες
l Ο κ. Χριστόφιας αντιλήφθηκε αμέσως
το μήνυμα του Μπάτμαν και έδωσε οδηγίες να τον ξυπνούν, όποια κι αν είναι η
ώρα, σε περίπτωση επείγοντος περιστατικού, ακόμη και αν βρίσκεται σε συνεδρία του Υπουργικού. Ήδη πολλοί έχουν
χαιρετίσει με ενθουσιασμό την απόφαση
του Προέδρου, εντούτοις ο κ. Μαλάς φάνηκε να μην εντυπωσιάζεται και έχει ζητήσει να μάθει πού στο διάολο θα στεγαστεί τον Φεβράρη που θα εκλεγεί Πρόεδρος, αφού το Προεδρικό έχει χαθεί στα
ζάρια. Την απάντηση την έδωσε η κ. Χαραλαμπίδου μέσω ανακοίνωσής της, όπου
παραπέμπει τον κ. Μαλά στον Κοντίδη
για βοήθεια, διότι, όπως αποκαλύπτει, ο
Μπάτμαν δεν είναι άλλος από τον Ολυμπιονίκη μας.
Πορφύριος Ρουπιρόζα
Ο Δημήτρης Συλλούρης δείχνει μας τα βρακούθκια Μαρκς & Σπένσερ
που του αγόρασεν ο Αναστασιάδης, για την υποστήριξη
που του προσέφερε στις επικείμενες προεδρικές εκλογές.
25 Αυγούστου 2012
Δηλαδή, ο Ιερωνυμίδης
εν να αλλάξει τζιαι αυτοκίνητον
τωρά που αποσπάστηκεν στο
υπουργείο Εξωτερικών;
vasosftohopoullos.wordpress.com
ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ
17
γράφει Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Ο ΓΙΑΓΚ-ΚΙ, Ο ΜΟΥ-ΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΓΡΙΩΝ ΕΤΕΡΑ
“If the wind comes from an empty cave, it's not
without a reason”.
空穴來風未必無因
Old Chinese proverb
Ο προεκλογικώς αυτόκλητος «νάκκον ππερφέκτιονιστ» πρόεδρος της (υπό καταποντισμόν) Κυπριακής Δημοκρατίας έχει όντως
εκπληρώσει την περί του ιδίου ιδιότυπον αναφοράν εφ’ όσον, εντός τεσσάρων και ήμισυ
ετών της αξιοθαυμάστου θητείας του, έφερε
την χώραν εις απόστασιν αναπνοής εκ του
τέλειου.
Τα κύρια αυγουστιανά τούτου επιτεύγματα ήσαν τα εξής:
Κατά την διάρκειαν πολιτικής κοκορομαχίας μετά των Αβέρ. Νεοφύτου, Νικ. Παπαδόπουλον και Αθαν. Ορφανίδην όσον
αφορά τας ευθύνας διά την κατάντιαν της
οικονομίας του τόπου, τους απεκάλεσε
«Αγίαν Τριάδαν». Ασφαλώς, η αναφορά αύτη, ήτις επέρασεν σχεδόν απαρατήρητη, δεν
θα ήτο επιλήψιμη, αν δεν υπήρχε πασιφανής
απαξιωτική υπόνοια διά τον τριαδικόν Ορθόδοξον Θεόν των Ελλήνων. Οιοσδήποτε
Έλλην θα εχρησιμοποίει λέξεις όπως «τρίο»,
«τριανδρία» ή «τριάδα» και το τονίζω – οιοσδήποτε Έλλην ή γαλουχηθείς ως Έλλην.
Όμως, ο ακελικός εγκάθεδρος δεν είναι
παρά μόνον ο βέβηλος αρχηγός μίας πολιτικής αιρέσεως με πυξίδα τον εθνομηδενισμόν,
τον λαïκισμόν και την διάβρωσιν των ελληνικών αξιών και ιδεωδών, σκοπούς άτινας
προσκυνεί με δαιμονικήν ευλάβειαν.
Ούτω, ο του κράτους ατυχώς προκαθήμενος απεκαλύφθη πλήρως μέσω της «γλώσσης λανθάνουσας τ’ αληθές λέγειν», καθ’ ότι
διά τούτον η Αγία Τριάδα είναι σύμβολον
αρνητικόν, αν ουχί και ανάθεμαν. Προηγούμεναι δε αναφοραί του εις την εξεύρεσιν
του φυσικού αερίου ως «δώρον της μάνας
γης», ενώ εκκλησιάζεται διά σκοπούς marketing και μόνον, προκαλούν το δημόσιον
αίσθημαν των πιστών.
Τα ως άνω, ομού μετά της ανυπάρκτου
τούτου μορφώσεως, καθιστούν τας
υπαρξιακάς του θεωρίας αντικείμενον ακράτου χλευασμού.
Εις την ετήσιαν διά την Αμμόχωστον εκδήλωσιν, ο Δήμαρχος της
σκλαβωμένης εκ των βδεληρών αλλοθρήσκων εισβολέων πόλεως, Γαλανός, προέβη εις έμμεσον μομφήν
διά τους μέχρι τούδε χειρισμούς του
θέματος της Αμμοχώστου εκ των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Ο πρόεδρος, όστις, ως γνωστόν, είναι άμεμπτος και δεν δέχεται ούτε μυίγαν εις το σπαθίν του εσήκωσεν αμέσως το γάντιν, ωσάν ο κόλαφος να
ήτο προσωπικός και του επετέθη ως
μαινόμενος ακελικός ταύρος όστις είδεν γαλανόν πανίν, δηλώνων ότι δεν
χρειάζεται μαθήματα εξ οιουδήποτε.
Έκπληκτος ο Δήμαρχος την επομένην εδήλωσεν ευστόχως ότι «απ’
όσιει μούγιαν μουγιάζεται»…
Μία ευχάριστος νότα εις την σκοτεινήν ημών Σιβηρίαν ήτο η επιτυχία
του συμπατριώτου μας Παύλου Κοντίδη εις τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Δυστυχώς και εδώ οι αππωμένοι Λεμεσιανοί μετέτρεψαν τας τελετάς τιμήσεως τούτου εις κακόγουστον
καρνάβαλον, με τον Κοντίδην, αντί
κότινου, να φέρει εις την κεφαλήν μέγαν τσέστον αειθαλών φύλλων, με την
καταστροφήν περιτειχίσματος με μάτσας και
με απαγγελίαν ανοήτων τσιαττιστών.
Όμως, ταύτα ωχριούν συγκρινόμενα με
την μετέπειτα τελετήν εις το προεδρικόν,
όπου ο πρόεδρος προέτρεψε τον Κύπριον
Ολυμπιονίκην μετά νοήματος: «Παύλο, να
παραμείνεις σεμνός!», υπονοώντας ασφαλώς όπως τον ίδιον, όστις μαζεύει προσωπικώς το καππάριν του εις το Κελλάκιν και δεν
πίνει πέραν του ενός blue curaçao ενώ διακινείται διεθνώς με το ιδιωτικόν προεδρικόν
τζετ.
Ταυτοχρόνως με τα ως άνω τιμητικά χέ-
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
σια, επεσυνέβη εισέτι εν επεισόδιον με συνεργάτην, ως συνήθως, του προέδρου, επιβεβαιώνοντας ότι όντως ο κεραυνός (ουχί ο
Μάκης) κτυπά ξανά εις το ίδιον μέρος.
Ο εμπλεκόμενος; Ο «πρέσβης» Μάριος
Ιερωνυμίδης, αποσπασμένος εις το διπλωματικόν σώμαν του προεδρικού δι’ ενδυνάμωσιν του εκεί thick tank. Το ολίσθημάν
του; Η εμπλοκή του ιδίου και της συζύγου
του εις την κινεζικήν επένδυσιν του παλαιού αεροδρομίου. Ήτοι, η σύζυγός του ήτο
director εις την κινεζικήν επενδυτικήν εταιρείαν και ο ίδιος παρέστη εις συνεδρίαν με
τον Κινέζον ιδιοκτήτην της, ΓιάγκΚι.
Ο απρεπής πρέσβης ενεφανίσθη
τουλάχιστον τρεις φοράς εις τας τηλεοράσεις και αλλαχού, διά να λογοδοτήση και να εξηγήση. Aσθμαίνων και με κλασσικόν στυλ και εμφάνισιν ηλιθίου ακελικού ψευτοχώρκατου εδήλωσεν αποστομοτικώς
ότι η μεν σύζυγός του είχεν παραιτηθεί εξ ημέρας προ της συναντήσεως, ο δε ίδιος ήτο παρών υπό την
προσωπικήν του ιδιότηταν ως φίλος
του κυρ Κι και ότι κατά την συνάντησιν δεν είχεν αρθρώσει λέξιν. Εις
τα εν λόγω πειστικά o ποσπασμένος
προσέθεσε, προς έκπληξιν του κοινού, ότι ο πρόεδρος ουδέν εγνώριζεν, εδραιώνοντας πλέον το «Σύνδρομον Μαρί» ως ιατρικόν όρον.
Παρά την εκάστοτε αμνησίαν, γεωγραφικήν και ετέραν, του προέδρου, ούτος, ως οι ακελικοί μου πληροφοριοδόται με πληροφορούν, καίτοι βαπτισθείς χριστιανός Ορθόδοξος ως βρέφος, πολύ αργότερον
αντέστρεψεν την βάπτισίν του με ειδικήν τελετήν αποβαπτίσεως, διά να
απαλλαγή ο εγκέφαλός του εκ των
περιορισμών της θρησκείας και συναφών ηθικών φραγμών και να επιτελή το επάρατόν του έργον με «καθαρό μυαλό».
Αναμένω ότι ο Αρχιεπίσκοπος, όταν ενημερωθή περί τούτου, θα τον καλέση να ανανήψη με επαναβάπτισιν και πιθανότατα θα
προσφερθή όπως τελέση ο ίδιος την τελετήν
και καταστή βασικώς… τατάς του.
Σημειωτέον ότι η επαναβάπτισις είναι αρκούντως ιδιάζουσα τελετή και δια να επιτύχη είναι αναγκαία η πλήρης βύθισις της κεφαλής του βαπτιζομένου υπό του ύδατος διά
συνεχήν διάρκειαν επτά λεπτών (προς πλήρην απάλειψιν των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων).
Τα Φιλαράκια στην οθόνη σας κάθε βράδυ
25 Αυγούστου 2012
18 ΠΝΙΞΤΕ ΤΟ ΑΚΕΛ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
Η άλλη
Ένωσις
Ανήθικη πρόταση
Η ένταξή μας στον μηχανισμό στήριξης είναι, νομίζω, μία εξέλιξη που δεν
έχει προβληματίσει την κοινωνία μας
όσο θα έπρεπε. Κατ’ ακρίβεια πρόκειται για μια τόσο δραστική αλλαγή,
που ενδέχεται να προκαλέσει κοινωνικές εκρήξεις και αναταραχή σε όλα
τα στρώματα της κοινωνικής ιεραρχίας, εκτός, φυσικά, σε αυτό της άρχουσας τάξης. Όλα αυτά θα συμβούν
αφού νιώσουμε τα μέτρα που θα επιβάλει η τρόικα στο πετσί μας. Και το
ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσουν οι πολιτικοί μας σχετίζεται
με το αν νομιμοποιείται η εκτελεστική
εξουσία να υπογράψει μία τόσο καθοριστικής σημασίας συνθήκη χωρίς
να ερωτηθεί άμεσα ο λαός.
Το θέμα δεν εμπίπτει στα πλαίσια
μίας τολμηρής δημοσιονομικής πολιτικής, διότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να υποθηκεύσει την εθνική
κυριαρχία ενός κράτους, ούτε ακόμη
και η εκλελεγμένη κυβέρνηση. Τα μέτρα που επιβάλλει η τρόικα δεν αποτελούν δικλείδες ασφαλείας για την
επιστροφή των χρημάτων στους δανειοδότες. Αποτελεί πλαίσιο κηδεμόνευσης της οικονομικής πολιτικής, αλλά και της άσκησης εξωτερικής και
εσωτερικής πολιτικής ενός κράτους.
Βλέπουμε πως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, με τις προσβλητικές και άκρως
απαράδεκτες δηλώσεις τους εναντίον
της Ελλάδας και του ελληνικού λαού, διασύρουν μία χώρα με ένδοξη
ιστορία και μεγαλειώδη πολιτισμό. Η
Κύπρος, με το πολύ μικρότερο ανάστημα, σε περίπτωση που δεχθεί την
υπογραφή μνημονίου, θα ισοπεδωθεί
ηθικά. Η όλη ιστορία θυμίζει την παλαιά ταινία με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ «Ανήθικη πρόταση». «Για να σου
δώσω τα λεφτά που χρειάζεσαι, θα
με αφήσεις να περάσω ένα βράδυ με
τη γυναίκα σου». Αυτή είναι η περίληψη του έργου. Μετά, όμως, απ’ τη
βραδιά αυτήν τίποτα δεν ήταν πια το
ίδιο ανάμεσα στο ζευγάρι. Η σχέση
τους διαλύθηκε. Έτσι και η τρόικα.
Μας λέει: «Μπορώ να σας βοηθήσω.
Θα σας δώσω δάνειο και επιπλέον τα
μέτρα που θα αναγκαστείτε να πάρετε θα συμβάλουν στο νοικοκύρεμα
της οικονομίας σας». Πίσω απ’ αυτήν
τη διέξοδο βρίσκεται ένα αδιέξοδο
χειρότερο από το τωρινό: το αδιέξοδο της εξαθλίωσης των μεσαίων και
των κατώτερων εισοδηματικά τάξεων, της κοινωνικής κατάπτωσης, της
μαζικής αυτοκτονίας από τον Καιάδα
της ανεργίας, της απώλειας του αυτοσεβασμού, της μιζέριας.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα ηθικά μας όρια. Παραδεχόμαστε ότι χρειαζόμαστε διαχειριστές στο πορτοφόλι και στις ζωές μας;
Παραδεχόμαστε ότι έχουμε ανάγκη
τους ξένους για να μας βάλουν σε δημοσιονομική τάξη; «Τι φρικτή η μέρα
που ενδίδεις, η μέρα που αφέθηκες κι
ενδίδεις», αναφέρει ο ποιητής. Τι φρικτή η μέρα που για μερικά δισεκατομμύρια ευρώ θα ξεπουλήσεις αυτό
που δεν έχει τιμή: την εθνική σου αξιοπρέπεια. Ο δρόμος αυτός δεν έχει επιστροφή. Είναι μια διολίσθηση που δεν
επιτρέπει επανάκαμψη. Είναι ένα λάθος που δεν μπορεί να διορθωθεί. Το
ηθικό τραύμα δεν επουλώνεται. Όταν
υπογράψεις την εκπόρνευσή σου, μετά
δεν μπορείς να επιστρέψεις στον δρόμο της τιμιότητας. Η νυν κυβέρνηση
δεν νομίζω ότι θα υπογράψει το μνημόνιο. Θα το αφήσει κληρονομιά στον
επόμενο, ο οποίος θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να αποφασίσει. Και αν θα
πρέπει να αποφασίσει μόνος του, μιας
και οι Ευρωπαίοι φοβούνται το δημοψήφισμα όπως ο διάολος το λιβάνι, ας
έχει υπόψη του τη φράση του Λουκά
Νοταρά, ο οποίος αρνήθηκε την ηθική υποταγή της Κωνσταντινούπολης
στον πάπα, διακηρύσσοντας: «Καλύτερα το οθωμανικό τουρμπάνι παρά η
λατινική τιάρα*».
Ανθούλλης Δημοσθένους
* Με αυτήν του τη φράση ο Βυζαντινός
αξιωματούχος υπαινισσόταν ότι η υποταγή
στους Δυτικούς θα γινόταν με πιο δόλιο και
διαβρωτικό τρόπο παρά στους Τούρκους,
όταν στις παραμονές της άλωσης το Βυζάντιο έβλεπε ως λύση απελπισίας την Ένωση
των Εκκλησιών και την αποδοχή του παπικού πρωτείου. Εμείς, φυσικά, δεν προτιμούμε ούτε τα τουρμπάνια ούτε και τις τιάρες
του Σόιμπλε. Επιλέγουμε να μη φοράμε κανένα καπέλο και να μην αφήνουμε κανέναν
να μας «καπελώνει».
Χαραυγίτες Φασίστες
Γκαγκεμπίτες
Η Χαραυγή είναι η μόνη κυπριακή εφημερίδα η
οποία ποτέ στην ιστορία της δεν δημοσίευσε έστω
και ένα άρθρο που να επικρίνει το ΑΚΕΛ ή ακόμη
να έχει μια διαφορετική άποψη από αυτήν του
ΑΚΕΛ. Παρά ταύτα συνεχώς κλαίει και οδύρεται
για την κατάντια της δημοσιογραφίας στην Κύπρο,
δίνοντας πολλές φορές μαθήματα δεοντολογίας
και πολυφωνίας σε άλλες εφημερίδες και ΜΜΕ.
Πρόσφατα, με αφορμή την επίσκεψη και διαμονή
της Μαρίας Ιωαννίδου στο σπίτι του Πόλυ Πολυβίου στο Λονδίνο, η Χαραυγή πέρασε ανεπιστρεπτί το όριο του χυδαίου και έφτασε στην κορυφή
της βρωμιάς και της ασυδοσίας. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτά που έγραψε η Χαραυγή, άλλωστε
της έδωσαν τις πρέπουσες απαντήσεις πολλοί δημοσιογράφοι και μη (δείτε το εξαιρετικό άρθρο του
Άριστου Μιχαηλίδη στον Φιλελεύθερο 7/8/2012)
ούτε έχει νόημα να κατακρίνουμε και εμείς την ποταπή Γκιούροβα, την οποία παρεμπιπτόντως έχουν
στρατευμένη οι ινστρούχτορες του ΑΚΕΛ ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή για να είναι
η ξημαρισμένη των ξημαρισμένων που παριστάνει
την αγία παρθένα ενός αμόλυντου ΑΚΕΛ. Θα πούμε μόνο πως η ασθένεια μέσα στους κόλπους του
ΑΚΕΛ, ακόμη και μέσα στα πιο λαϊκά στρώματα,
έχει χτυπήσει, όχι μόνο τα ζωτικά όργανα, αλλά
κυρίως τον εγκέφαλο. Δεν γίνεται να έχουν διαβάσει αυτές τις χυδαιότητες τόσοι και τόσοι ακελικοί και να μη βγει έστω και ένας απ’ αυτούς και
να πει: «Ε, όχι, αυτό είναι απαράδεκτο». Κι όμως
όλοι οι ακελικοί έσπευσαν να δικαιολογήσουν την
Γκιούροβα και να θάψουν ακόμα λίγο τη Μαρία
Ιωαννίδου και την οικογένειά της. Δολοφόνησε ο
Χριστόφιας τον σύζυγό της και τώρα οι υπόλοιποι
ακελικοί προσπαθούν να δολοφονήσουν και την
υπόλοιπη οικογένεια. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουν αν τους δώσουμε το δικαίωμα. Ένας είναι ο
τρόπος να τους σταματήσουμε. Να καταφέρουμε να
τους επιφέρουμε ένα τέτοιο πλήγμα που στις εκλογές του 2013 να εξαφανιστούν, να πέσουν κάτω
από το 20%, και με αυτήν τους τη συρρίκνωση να
ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και σιγά σιγά αυτό το
κόμμα να πέσει στο 3,5% που του αξίζει πραγματικά. Τόσες είναι οι λέρες αυτού του λαού. Νοείται ότι κανένας πολιτικός χώρος ΔΕΝ πρέπει να
τους δώσει είτε κάλυψη είτε το φιλί της ζωής. Ελπίζω να με ακούει ο Λιλλήκας, ελπίζω να με ακούν οι
Ομήρου και Κάρογιαν. Καμιά σανίδα σωτηρίας
για τους καταστροφείς της Κύπρου. Αφήστε τους
να πνιγούν με τον πιο φρικτό τρόπο.
Ο Αναγνώστης και η Στήλη του εκτρέπονται
Θα φταίει το υποτροπιάζον συναπάντημα στην υπεραγορά. Δεν τη χαιρετώ ποτέ. Θα κοντεύει τα ενενήντα. Είναι μικρόσωμη, με λεπτά άκρα σαν πτηνού.
Φορά τα ίδια γυαλιά με ευμεγέθη σκελετό, όπως και τότε. Τα σχεδόν ανύπαρκτά της χείλη είναι μπογιατισμένα με ένα
ροζ-φούξια κραγιόν. Έχει την ίδια καμπουρωτή μύτη. Φορά κάτι λευκά πουκαμισάκια συνδυασμένα με εμπριμέ φούστες ως το γόνατο. Έχει την ίδια ψιλή,
ελαφρώς ένρινη φωνή που και τότε με
απωθούσε. Την είδα να βγαίνει στον δρόμο και να ανοίγει ένα λευκό παρασόλ.
Στη σκιά του κρύβει το παπυροειδές πρόσωπο και τα ημιφουσκωτά μαλλιά.
Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από
τον Αύγουστο του ’74.
Στο χωριό υπήρχαν μέρες που έμεναν
στο μικρό σπίτι σαράντα άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι. Η κυρία φιλοξενήθηκε με τον σύζυγό της στο ανώγι για τρεις
μέρες. Έβγαινε από το δωμάτιο σπάνια.
Από τη μισάνοιχτη πόρτα την έβλεπα όρθια, μπροστά στον καθρέφτη, να βγάζει
από το βαθυκόκκινο δερμάτινο βαλιτσάκι της όλα τα απαραίτητα: πούδρες,
κρέμες, βουρτσάκια, χτένες, ρολά, αρώματα και μπογιές και αστραφτερά κοσμήματα, ένα κολιέ με μεγάλα μαργαριτάρια και ένα μάτσο βραχιόλια. Ατελείωτη ενασχόληση.
Πρωί πρωί, πριν ανέβει πολύ ψηλά ο
ήλιος, μαζεύαμε με τη γιαγιά και τον
παππού μου λουβιά στα Ασπρόγια. Στην
περίμετρο φυτεμένες αγγουριές, άνυδρες
και αυτές. Στο βάθος βομβάρδιζαν οι
Τούρκοι την περιοχή Μόρφου. Ο ήχος
έφτανε σαν βογγητό από τα έγκατα της
γης, ένα βαθύ μπάσο αισθητό στις πατούσες, σαν τρέμουλο.
Το σχολείο, η εκκλησία, το καφενείο,
το συνεργατικό έγιναν χώροι φροντίδας
των προσφύγων, στέγασης, διανομής
τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.
Όσοι ήταν στο σπίτι κάθονταν κυκλι-
Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού
κά στην αυλή να καθαρίσουν το λουβί,
χλωροπράσινο, στιλπνό σπυρί – σπυρί
και λίγο σταχτοπράσινο θυλάκι. Οι γριές
στην ποδιά τους, οι νεότεροι σε δίσκους.
Τα τρίχρονα κυνηγούσαν χάμω ό,τι εκτινασσόταν, σαν βολή από σφενδόνα, από
τα χέρια των πιο μεγάλων παιδιών. Στο
ραδιόφωνο πολεμικά ανακοινωθέντα.
Λίγη κουβέντα, λίγο παιχνίδι, ένας καφές, έτσι μαγειρευόταν το φαγητό, στρώνονταν τα τραπέζια, κοβόταν το ψωμί
και το κρεμμύδι. Το φαγητό έφθανε σε
βαθιές κούπες, λάδι, λεμόνι και ελιές,
έκαναν τον σταυρό τους και τρώγαμε.
Στη μαρμάρινη γούρνα στη σκιά, κάτω
από το δώμα, συνεργείο οι γιαγιάδες
έπλεναν τα σερβίτσια και έτριβαν με
σύρμα τα κατσαρολλικά.
Ως το επόμενο γεύμα.
Η κυρία απείχε σταθερά από όλα, δεν
τη θυμάμαι να κάθεται στο τραπέζι.
Ίσως να έτρωγε σε δίσκο αλλού.
Από δέκα χρονών την εχθρεύομαι.
Μου εξηγούσαν πως έτσι γίνεται στον
πόλεμο, ο καθείς κρατιέται απ’ όπου μπορεί. Αυτή κρατιόταν από τα φτιασίδια
και από μια αστική «ανωτερότητα».
Τα έφερε έτσι η ζωή μετά από τον πόλεμο και η κυρία έγινε ο κανόνας. Σε μικρές και μεγάλες, αρσενικές και θηλυκές εκδοχές. Μία κοινότητα – σωρός από
βαρύτιμες ατομικότητες.
25 Αυγούστου 2012
ΧΑΡΑΥΓΙΤΕΣ: ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ
19
ΣΧΟΛΙΑ KAΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
l Ω… Μα στο Παραλίμνι ο δήμος κάνει
περικοπές; Μαζεύει τα σκουπίδια μόνο
μία φορά την εβδομάδα. Γιαξ… Και όταν
μαζεύονται οι Λευκωσιάτες στα εξοχικά
τους στοιβάζουν τα σκουπίδια τους, βρωμοκοπά ο τόπος, ως ένδειξη της ευμάρειάς τους.
l Ω… Μα στο Παραλίμνι βλέπεις τους
ανθρώπους του δημαρχείου να στέκονται
δίπλα από τους θάμνους του δρόμου. Θα
τους βρουν τους θάμνους ακούρευτους
τα Χριστούγεννα. Ρε, τι πράμα είναι αυτό με τους ανθρώπους που δουλεύουν για
την καθαριότητα των δήμων… Δεν τους
κόφτει τέσσερα αν δεν καθαρίζονται οι
πόλεις. Δεν τους κόφτει τέσσερα αν πληρώνονται και κοιμούνται κάτω από τα
δέντρα. Ε, ρε, πλήξη και ανία…
l Οι άστεγοι κοιμούνται τα βράδια είτε σε
χαμόσπιτα είτε στο χορτάρι δίπλα στον
μόλο της Λεμεσού. Κοιμούνται αγκαλιά
με χάρτινα κουτιά του κρασιού. Γελάνε,
ξεβρακώνονται, πλένονται μες στο αλμυρό νερό. Κι όμως, λένε οι αρμόδιοι, δεν
μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ναι… Σε
αυτόν τον τόπο γενικά δεν μπορούμε να
κάνουμε τίποτα.
l Αποφάσισαν να κάνουν οι αρμόδιοι
πλατεία γύρω από την εκκλησία της
Αγίας Φύλας. Ζητάνε άδεια από τους κατοίκους της περιοχής να διώξουν τους
στύλους της ηλεκτρικής και να μπούνε τα
καλώδια υπόγεια. Τόσο εύκολο είναι; Μα
ποιον ενοχλούν οι στύλοι της ηλεκτρικής;
Τόσα άλλα πράγματα, αυτό τους ενόχλησε;
l Ο Δημόσιος Κήπος Λεμεσού, κύριε
Χρίστου, έχει πολλές τουαλέτες. Μα γιατί τις κρατάτε κλειδωμένες; Μην μπει κανένας κροκόδειλος και κατουρήσει μέσα; Εγώ, πάντως, κατουρήθηκα τις προάλλες, μα δεν βρήκα ξεκλείδωτη τουαλέτα να ανακουφιστώ. Αν πάθουν τίποτα οι νεφροί μου, αλίμονό σου. Το πιο
ωραίο κομμάτι του κήπου, κύριε Δήμαρχε, είναι αυτό με την κληματαριά. Γε-
νικά όμως ο χώρος εκπνέει μια αφροντισιά, μια παρακμή, καμιά πρωτοπορία.
Τον περασμένο αιώνα, κύριε Δήμαρχε,
τις Κυριακές η φιλαρμονική της πόλης
έπαιζε στον κήπο και ο κόσμος τη χαιρόταν. Γιατί δεν αναβιώνεις τούτο το
πράγμα; Έχεις τη φιλαρμονική μόνο για
τη Μεγάλη Παρασκευή να συνοδεύει τον
επιτάφιο;
ΟΙ ΕΜΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
ΕΜΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ:
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ «ΠΗΔΙΟΤΑΝ» ΜΕ ΚΟΥΡΔΟΥΣ!
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, αλλά ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και
Επιδαύρου, Γιώργος Λούκος, μένει στη
θέση του για να συνεχίσει το ανθελληνικό έργο του. Το εν λόγω «μπουμπούκι» διορίστηκε από την κυβέρνηση του
Καραμανλή το 2005 (υπουργός Πολιτισμού ο πρώην μαοϊκός Πέτρος Τατούλης) και έκτοτε κανείς δεν τολμά να
τον κουνήσει, γιατί τον γουστάρει τρελά η Αριστερά.
Στα 7 χρόνια που διαφεντεύει την
Επίδαυρο και το Ηρώδειο ο Γ. Λούκος,
έχουν παρελάσει από τις σκηνές τους
Τούρκοι, Σκοπιανοί, καραμπινάτοι Κίναιδοι, πάσης φύσεως Ανθέλληνες, ενώ
έχουν κοπεί όσοι προσπαθούν να παράγουν Ελληνικό Πολιτισμό, όπως το
Κρατικό Θέατρο της Κύπρου, το Λύκειο των Ελληνίδων και οι Χοροί της
Δώρας Στράτου. Αυτήν τη φορά, ο
Γιώργος Λούκος ξεπέρασε τον εαυτό
του: Ενέκρινε μετά πολλών επαίνων το
βρωμερό θεατρικό έργο της αναρχοαριστερής ηθοποιού και συγγραφέως Λένας Κιτσοπούλου «Αθανάσιος Διάκος,
η Επιστροφή», το οποίο παίχτηκε πρίν
από λίγες ημέρες (14 και 16 Ιουλίου)
στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο θέατρο της
οδού Πειραιώς. Ακόμη και η Αυγή της
περασμένης Κυριακής βγήκε και έκραξε αγρίως το ανοσιούργημα της Κιτσοπούλου…!
Ούτε μία κριτική υπέρ δεν εισέπραξε
το εν λόγω Ανθελληνικό κατασκεύασμα από τους δεκάδες αριστεροκουλτουριάρηδες γραφιάδες που λυμαίνονται (ΚΑΙ) τη Θεατρική Κριτική. Απολαύστε υπόθεση του έργου που είναι
γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο, για
να ειρωνευτεί τον στίχο των Δημοτικών
μας Τραγουδιών:
Ο Ήρωας της Ελληνικής Επαναστάσεως, Αθανάσιος Διάκος, ξανάρχεται
θαυματουργικά στη ζωή και ζει στην
Αθήνα του 2012 μαζί με τη γυναίκα του
την Κρουστάλλω. Δουλεύει σε μια ψησταριά (ντροπή, ρε βρωμιάρηδες!) στου
l Και μετά από δύο χρόνια ανοίγει ξανά τις πύλες του ο ζωολογικός κήπος Λεμεσού. Μάλιστα… Όσες φορές και να
πήγα, κλειστό τον βρήκα. Πουθενά δεν
γράφονται οι ώρες λειτουργίας του. Κύριε διευθυντά του κήπου, φρόντισες μόνο να γράψεις στην είσοδο του κήπου
ένα σωρό «απαγορεύεται». Να μας πεις
τι ώρα ανοίγεις τον κήπο δεν το θυμήθηκες. Πολλά «απαγορεύεται» πάντως
μας έγραψες, κύριε διευθυντά. Θα μπορούσες με πιο όμορφη γλώσσα, πιο ευγενική, να μας νουθετήσεις. Άκουσα πως
σκέφτεσαι να κάνεις και εκπαιδευτικά
προγράμματα μες στον κήπο. Πόσα χρόνια ακόμα θα σου πάρει να το σκέφτεσαι;
l Το είδα γραμμένο σε μια σιδερένια κατασκευή κοντά στον παραλιακό της Λεμεσού. Και εγώ το σκεφτόμουνα καιρό…
«Χριστόφια, πώς μπορείς και κοιμάσαι
τα βράδια;» Πάντως, η Έρση δεν παραπονέθηκε ποτέ πως έχεις αϋπνίες και
εφιάλτες.
l Κύριε Συλικιώτη, πόσες φορές να το
πούμε, είναι λάθος να λέτε «εξάξω». Και
μου παρασύρετε και τον κύριο Μαρκαντώνη και λέει κι αυτός «εξάξω» και μου
σηκώνεται η τρίχα.
l Σε έναν τοίχο το είδα κι αυτό κοντά στο
παντοπωλείο της Λεμεσού και συμφώνησα… «Ναι να έχεις στόχους στη ζωή σου,
μα χρειάζεται να ξέρεις και σημάδι». Σε
αυτόν τον τόπο κανείς δεν ξέρει σημάδι.
Οι τοίχοι είναι πιο σοφοί από τους ηγέτες μας.
Μ.Π.Ο.
TOYPKOΛAΓNIKA
TOYPKAΛEΣ TPAΓOYΔIΣTPIEΣ
Όποιο κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης και
αν ανοίξεις, δεν γίνεται να μη δεις και μια
Τουρκάλα τραγουδίστρια να τραγουδάει δικά μας άσματα στα τουρκικά, ωσάν να είμαστε αποικία της γειτονικής χώρας. Προχθές είδα και ένα ντοκιμαντέρ που λίγο πολύ
έλεγε πως τα ρεμπέτικα δεν είναι ακριβώς ελληνικά αλλά ευρέως μεσανατολικά. Έλεος!
Δεν ξέρω γιατί οι καλαμαράδες έχουν τέτοια μανία με τα χανούμια, αρχίζω να πιστεύω κι εγώ πια τη θεωρία του σύντροφου
Κύριλλου που λέει ότι το όνειρο του μέσου
Έλληνα είναι να γίνει Τούρκος.
NOBA 0 – TOYPKIA 9
Δεν καταλαβαίνω γιατί τα αθλητικά κανάλια μάς φλομώνουν με ειδήσεις για το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Τουρκίας. Δεν είναι ούτε ισάξιο των πρωταθλημάτων της
Ισπανίας, Αγγλίας, Γερμανίας, Γαλλίας ή Ιταλίας ούτε η Τουρκία είναι η μόνη γειτονική
μας χώρα. Γιατί εγώ εδώ στην Κύπρο ή ο άλλος πιο πάνω στο Κιλκίς πρέπει να ξέρουμε τι
έκανε η Εσκισεχίρσπορ και όχι, ας πούμε, οι
ομάδες της Σερβίας ή της Βουλγαρίας ή της
Ρωσίας ή ακόμη και της Αιγύπτου; Γιατί τόση ασέβεια προς την ιστορία μας και προς τα
πάθη μας; Μήπως η NOBA μάς ετοιμάζει για
τα νέα οθωμανικά χρόνια που μας έρχονται;
ΑΓΓΛΟΛAΓNIKA
ΔAOYN TTAOYN
Ψυρρή, σουβλίζει όλη μέρα αρνιά και
κοτόπουλα και έχει ως υπαλλήλους ντελιβεράδες... Κούρδους λαθρομετανάστες. Επειδή η Κρουστάλλω είναι όμορφη, ο Αθανάσιος Διάκος τη ζηλεύει και
με κάθε ευκαιρία την ξυλοφορτώνει
όταν γυρίζει σπίτι. Η Κρουστάλλω για
να τον εκδικηθεί, τον απατά στη συζυγική κλίνη με τον Κούρδο λαθρομετανάστη παραγιό του, ο κερατάς ο Διάκος κάποτε το μαθαίνει και τη σφάζει
με τα ίδια του τα χέρια!
Περιττό να πούμε ότι η Λένα Κιτσοπούλου (που προ τριετίας είχε ζητήσει
σε συνέντευξή της να πηδιούνται οι
Ελληνίδες με μελαμψούς Λάθρο για
να... ομορφύνει η Ελληνική Φυλή!!)
σκιαγραφεί τον Αθανάσιο Διάκο ως
έναν άθλιο Ελληνάρα, σαν έναν homomalakas που βρίζει χυδαία, ξυλοφορτώνει και τελικά σφαγιάζει την έγκυο
(από τον Κούρδο, φυσικά!) σύζυγό του,
την Κρουστάλλω…! Λεφτά δεν υπάρχουν για τον Ελληνικό Στρατό, αλλά
υπάρχουν για να καταπολεμάται ο
Ελληνικός Ρατσισμός με τέτοια χυδαιότατα Ανθελληνικά έργα που ανεβαίνουν σε πανάκριβες παραγωγές του Φεστιβάλ Αθηνών.
Αναδημοσίευση από το Μακελειό.gr
Κύριε Παττίχη, θα μου απαντήσετε επιτέλους; Τι θα γίνει με όλες αυτές τις αγγλικούρες που αμολάτε στα περιοδικά σας; Θα
τις κόψετε ή θα μας αναγκάσετε να αρχίσουμε τον κατά μέτωπο ολικό πόλεμο εναντίον του συγκροτήματός σας; Από ευγένεια
θα έπρεπε ήδη να μας είχατε απαντήσει. Αν
όχι εσείς, τουλάχιστον όλοι αυτοί οι αρχισυντάκτες των περιοδικών σας. Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτήν την εμμονή σας παράγετε μία ψευδολάιφσταϊλ μαγκιά και τίποτε άλλο; Δεν καταλαβαίνετε ότι τα χίλια
βήματα μπροστά που κάνατε με τον Φιλελεύθερο τα εξουδετερώνετε με αυτήν την
κουλτουρομαγκιά;
Αδέλφια, κρατάτε καλά.
Έρχονται δύσκολες μέρες.
20
vasosftohopoullos.wordpress.com
Η άλλη
KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ
25 Αυγούστου 2012
Ένωσις
Βάτραχοι
Ηλέκτρα
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι «Βάτραχοι» που
παρουσίασε η Μαγδαλένα Ζήρα αποτελούν δείγμα ωρίμανσης μιας ήδη αξιόλογης και από κάθε άποψη επιτυχημένης δουλειάς. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η Ζήρα έχει αποδείξει χωρίς «Αμφιβολία» με τον «Γιάννη
και τη Βεατρίκη», καθώς και με τη «Βασίλισσα της
Ομορφιάς» πως μπορεί να μεταστοιχειώσει το έμφυτο
ταλέντο της σε συγκροτημένη θεατρική πράξη με άποψη. Μένοντας πιστή στο αριστοφανικό κείμενο, η παράσταση των Βατράχων μπολιάστηκε με σύγχρονους
προβληματισμούς, τους οποίους με ευστοχία μετέφεραν
στο κοινό οι εξίσου ταλαντούχοι ηθοποιοί που ερμήνευσαν τους ρόλους. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει
στη Μαρίνα
Βρόντη που με
τη στιβαρή παρουσία της στη
σκηνή εμπλούτισε το αποτέλεσμα με επαγγελματισμό και
βαθιά εμπεδωμένη υποκριτική τεχνική. Τα
σκηνικά του
κορυφαίου εικαστικού Δημήτρη Αληθεινού ήταν ενδιαφέροντα και φανταχτερά,
όπως απαιτούσε η παράσταση. Συμπερασματικά, η ματιά της Μαγδαλένας Ζήρα έδωσε μια φρέσκια, απόλυτα ευχάριστη και καινοτόμα εκδοχή των «Βατράχων».
Χωρίς περιττολογίες και με λιτά μέσα η σκηνοθέτης αποκεντρώθηκε από τη «Λιγνάδεια-άδεια» επικέντρωση στη
διαμάχη Ευριπίδη-Αισχύλου και έδωσε έμφαση στο ταξίδι. Το ποιος από τους δύο τραγικούς κέρδισε δεν ενδιαφέρει τη Ζήρα και κανέναν σκεπτόμενο θεατή της.
Εκείνο που ενδιαφέρει είναι οι κατευθύνσεις που δόθηκαν προς μια αναθεωρητική εξέταση των σύγχρονων
δεδομένων και μια πολεμική ενάντια στο φτηνό και το
ανεγκέφαλο, με αφορμή την ανάγκη του Διόνυσου να
φέρει από τον κάτω κόσμο έναν πνευματικό άνθρωπο
που θα βοηθούσε τους ανθρώπους να ανακάμψουν.
Εκφράζουμε συγχαρητήρια και αναμένουμε συνέχεια.
Αργύρης Τουμάζου
Η παράστασις «Ηλέκτρα» του αρχαίου ημών τραγωδού
Σοφοκλέους ήτο μία μπούρδα. Όχι, βεβαίως βεβαίως,
το κείμενο, αλλά ο τρόπος παρουσίασής του στα πλαίσια
του Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Η σχολή
Ροντήρη Μορφές Έκφρασης έχει τόση σχέση με το σήμερα όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Μία παράστασις που δεν είχε απολύτως τίποτε να προσφέρει στον
σύγχρονο άνθρωπο. Ουδαμώς λέγω δεν είχε να συμβάλει στα όσα απασχολούν τη σκέψη της σύγχρονης κοινωνίας και να οδηγήσει τον θεατήν εις την δι’ ελέου και
φόβου κάθαρσιν. Η Ηλέκτρα σφάδαζεν ωσάν γουρούνα που θέλει να αποφύγει την μάχαιραν του κρεοπώλου. Δεν την εννόησα καλώς: τον αδελφόν της θρηνούσε ή εξέφραζεν τον οίκτον της προς τους δύσμοιρους
τους θεατάς που εξ αβροφροσύνης δεν απεχώρησαν.
Το μοιρολόγι της φώκιας επεσκίασε τα πάντα, ενώ ο κ.
Κινδύνης ενεφανίσθει ωσάν μπόγος πάνω στη σκηνή
εγκυμονώντας φοβερούς κινδύνους ως σκηνοθέτης του
εν λόγω πονήματος. Αίσχος εις το Κυπριακόν Κέντρον
του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου διά την τοιούτην
επιλογήν του, ίνα παρουσιάσει εις νήσον Κύπρον τόσον
παρωχημένες και αναχρονιστικές θεατρικές προτάσεις.
Δύναμαι γαρ να είπω ότι το όλον θέμαν εγγίζει τα όρια
της διασπαθίσεως δημοσίου χρήματος. Οι αρμόδιοι ας
πράξουν τα δέοντα.
Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς
Δεσποινίς Τζούλη
Τρέξανε όλες οι στερημένες, όλα τα πίτερα, όλες οι χαζοβιόλες να δουν τον «τρομερό» γκόμενο Αλέξη Γεωργούλη. Το έργο, όμως, κάθε άλλο παρά προσφέρεται για τέτοιου είδους αντιμετώπιση. Η «Δεσποινίς Τζούλη» είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θεατρικά έργα του Αυγούστου Στρίμπεργκ, εξαιτίας των καίριων
τομών που επιχειρεί σε θέματα κοινωνικής διαστρωμάτωσης και ταξικού διαχωρισμού. Βαθυστόχαστο και
ιδιαίτερα δύσκολο, μιας και καταθέτει προβληματισμούς
που δεν περνούν καθόλου ανώδυνα, χρειάζεται σκηνοθετική στιβαρότητα και ερμηνευτική μαεστρία. Οι
ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα, οι πόθοι διαπλέκονται γύρω από ένα γαϊτανάκι υπόρρητων κοινωνικοπολιτικών νοοτροπιών που καθορίζουν και στην εν
λόγω περίπτωση ακυρώνουν ερωτικές έλξεις και ψυχολογικές ανάγκες.
Η Νέδη Αντωνιάδη, στον ρόλο της Κριστίν, ήταν κατά τη γνώμη μου μια άτσαλη αγγούρω που αδυνατούσε να εκφέρει καθαρά και με ορθοφωνία τα λόγια της.
Ο πολύς κ. Γεωργούλης περιέφερε τη γοητεία του πάνω
στη σκηνή, ενώ και η εικόνα της Κρίστης ήταν μάλλον
θαμπή. Το κυριότερο, όμως, ήταν η επιφανειακή προσέγγιση των ρόλων. Η σκοτεινιά δεν έγινε κατορθωτό να
αποδοθεί στο βάθος που απαιτούσε το έργο. Η Αθηνά
Ξενίδου δεν έδωσε –ίσως– επαρκή καθοδήγηση στους
ηθοποιούς της, παρότι φάνηκε πως οι χαρακτήρες είχαν «δουλευτεί» αρκετά. Έλειπε, ωστόσο, η καταχνιά
της ιδιοσυγκρασίας του έργου, το οποίο πραγματεύεται τη σχέση εξουσίας μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών
τάξεων και κοινωνικοοικονομικών προελεύσεων.
Και οι τρεις ηθοποιοί είχαν ενδιαφέρουσες στιγμές.
Εντούτοις, η Κριστίν-Νέδη, όπως έχει λεχθεί και πιο πάνω, ήταν μονοκόμματη και χωρίς βάθος, ο Τζων-Γεωργούλης ήταν επίσης ασαφής και κάπως δύσκαμπτος,
αφού δεν ξεκαθάριζε στον θεατή ποιες ήταν οι αληθινές προθέσεις του απέναντι στην Τζούλια, ενώ δεν φαινόταν και ο εσωτερικός δαίδαλος που βρισκόταν πίσω
από τη συμπεριφορά του και τις μεταπτώσεις του απέναντί της. Δεν είναι δα και κάτι σπουδαίο να δημιουργείς πολύπλευρους χαρακτήρες. Το δύσκολο είναι να
μπορείς να εξηγείς ερμηνευτικά όλες αυτές τις πτυχές
και να μην αφήνεις αιωρούμενη και άδετη τη μια με την
άλλη πλευρά του ρόλου. Η Κρίστη-Τζούλια πολύ ταλαντούχα, αξιόλογη, με προοπτικές και ερμηνευτική
γκάμα αλλά όχι πείρα. Όχι ακόμη. Και είναι πραγματικά ό,τι πιο επικίνδυνο να ακροπατά ένας νέος ηθοποιός σε απαιτητικούς ρόλους που δεν είναι ακόμη έτοιμος να υποδυθεί. Υπέροχη αλλά άγουρη, χρειάζεται
προστασία από τις κακοτοπιές της φιλοδοξίας και της
υπερτίμησης δυνάμεων και δυνατοτήτων.
Το σκηνικό ήταν εμπνευσμένο και πειστικό, αφού απέδωσε με λεπτομέρεια τον χώρο μιας κουζίνας αρχοντικού της Αγγλίας. Το ίδιο ισχύει και για τα κουστούμια
που τόνιζαν με τη φινέτσα τους το στυλ και την ατμόσφαιρα της εποχής. Οι φωτισμοί έδειχναν κάπως τις μεταπτώσεις της ψυχολογίας των ηρώων αλλά και τις αλλεπάλληλες ανατροπές στην πλοκή του έργου.
Η παραγωγή, βέβαια, ήταν άκρως αξιοπρεπής, παρά
τις αδυναμίες, και δεν έχει καμιά σχέση με τις σαχλαμπούχλες της εκκλησάρισσας του Αρακαπά Σοφίας
Καλλή (βλ. «Μελωμένοι λουκουμάδες») ή με τα απαράδεκτα τερτίπια του Σατυρικού. Κυρίως, δεν έχει καμιά σχέση με την «Τζούλια» της Μόνικας Μελέκη που
ανέβασε το Θέατρο ΣΚΑΛΑ το 2004 μετά από μια αλήστου μνήμης Μπλανς Ντυμπουά. Σε σύγκριση με το φιάσκο του Θεάτρου ΣΚΑΛΑ και με την κυριολεκτική
εκτέλεση του ρόλου από τη Μελέκη, η Παπαδοπούλου
φαντάζει σαν Μέρυλ Στριπ, Τζούντι Ντετς και Βανέσσα Ρεντγκρέιβ μαζί.
Νανώ Μολέσκη
Στου απέραντου την ψίχα
Η αγουρίδα μέλι
Τις έχεις αφήσει βρέφη να κλαψουρίζουν με τις μύξες να κρεμιούνται σαν λάβαρα θριάμβου απ’ τα στόματά τους και τώρα επιστρέφεις θριαμβευτής και ηττημένος.
Θριαμβευτής διότι έχεις δρέψει τις αχαλίνωτες δάφνες της γνώσεως στην Σαλονίκη, στην Πάτρα, στην
Κομοτηνή, στο Ρέθυμνο, στον Πειραιά.
Και αλλού.
Ηττημένος διότι έχεις ιδρώσει ν’ αναγνωρίσεις, κάτω απ’ τις επίμονες συστάσεις των συγγενών σου, τα
τσιτωμένα στήθη, τα μεγαλειώδη πόδια και τα υποσχόμενα πληθώραν αμαρτιών οπίσθια, μέλη των εν
λόγω βρεφών, τα οποία κυματίζουν έμπροσθέν σου
την ώρα που χάσκεις σαν μαλάκας και ψελλίζεις το
νενομισμένον «Χαίρω πολύ».
Κι η αριστουργηματικώς λαξευμένη πλάτη τους να
παρελαύνει μεγαλεπηβόλως σαρώνοντας σωστά και
λάθη, κουβαλώντας όλες τις ανομολόγητες αμαρτίες
σου κι εσύ να χάσκεις ως ο ευτυχέστερος των μελλοθανάτων την ώρα που η θηλιά σ’ ερωτεύεται, τυλίγοντας τον σπασμό σου, και να ορκίζεσαι πως ο μόνος
λόγος που θα τους αφήσεις να σε παραχώσουν ανάσκελα στο μνήμα είναι πως θα τις χαίρεσαι όταν θα
έρχονται να καπνίσουν.
...Οπότε εξακολουθείς να διατελείς δέσμιος του φιλτάτου Βαρβαγιάννη, να ψάχνεις κάποιον να σ’ εφο-
διάσει με Santé φίλτρο κασετίνα και να πελαγοδρομείς άπελπις στις πενιές του Dylan, στους ψαλμούς του
Σιδηρόπουλου και στα τζαμαρίσματα του Βαμβακάρη ορκιζόμενος πως ο Knopfler δεν γερνάει, αλλά
απλώς καλοπιάνει τις φοβίες σου.
Αναζητώντας απαντήσεις.
Βελούχης Αρειώτης
25 Αυγούστου 2012
ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΥΛΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΠΑΚΙΓΧΑΜ
Η άλλη
21
Ένωσις
Η εγκατάλειψη του κόμματος
Οι σοβιετικοί δεν ήταν ηλίθιοι (απλώς δεν
ήταν πιο έξυπνοι από τους άθλιους
Aμερικανούς και λοιπούς δυτικούς).
Ήταν, όμως, αρκετά έξυπνοι για τους
διάφορους κομματικούς (κομμουνιστές)
ανά τον κόσμο, επί των οποίων ασκούσαν έλεγχο, μέσα απο τη συγκεκριμένη
και στοχευμένη παιδεία, την οποία τους
επέβαλλαν, μέσω του «ευεργετήματος»
των υποτροφιών. Οι μαζικές υποτροφίες
δεν διοχετεύονταν δωρεάν από τη Μόσχα και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους δορυφόρους της προς την περιφέρεια, αλλά ούτε και στόχος ήταν, για παράδειγμα, τα μέλη του κομμουνιστικού κόμματος Αιθιοπίας, τα οποία σπούδασαν στην
Πολωνία, να προκύψουν καλύτεροι απο
τον Γιαρουζέλσκι, πόσω δε μάλλον από
τον Μπρέζνιεφ ή τον οποιοδήποτε άλλον
Λεονίτ. Άρα, κι αυτό φαίνεται και από
το επίπεδο παιδείας του Προέδρου μας,
το όριο παιδείας ήταν συγκεκριμένο, διακριτό και μέχρι εκεί. Δεν θα ήταν ποτέ
δυνατόν να προέκυπτε η επιλογή Χριστόφια για την ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου τυχαία. Γιατί, για παράδειγμα, να μην προωθηθεί η
αδελφή του Χριστόφια για διδάκτωρ
ιστορίας αντ’ αυτού. Γιατί να ανέλθει αυτός στην κομματική πυραμίδα, αντί κάποιος άλλος. Πιθανότατα ο Χριστόφιας
να αποτελεί τον τελευταίο διορισμό του
ανώτατου σοβιέτ πριν από την πτώση
στην ηγεσία ελεγχόμενου κόμματος. Ίσως
στο μέλλον κάποιος ειδικός να πρέπει να
ασχοληθεί με την περίπτωση (όχι ιατρικής ειδικότητας). Δημήτρης Χριστόφιας:
Δίκωμο - Μόσχα - ΕΔΟΝ - ΑΚΕΛ ΜΑΡΙ - τέλος...
Λοιπόν, είναι αδύνατον η Μόσχα να
άφηνε το κάθε τριτοκοσμικό υποκείμενο
(με τη δική της ιδιόμορφη αποικιοκρατική αντίληψη / συμπεριφορά - δράση /
αντίδραση σε ό,τι αφορά το υποκείμενο)
να ανελιχθεί σε εν δυνάμει ηγέτης του τοπικού κομμουνιστικού κόμματος και μια
μέρα να αμφισβητήσει τη Μόσχα, είτε σαν
ηγέτης του κόμματος ή ακόμα χειρότερα,
ως επικεφαλής του υποκείμενου κράτους.
Για να μπορεί η Μόσχα να διασφαλίζει
τον έλεγχο της κατάστασης, θα έπρεπε
να τους παρέχει συγκεκριμένη παιδεία,
ώστε κάθε τυχόν βήμα εκτός πλαισίου να
είναι μετέωρο και παρακινδυνευμένο. Να
τους κάνει να μοιάζουν με μαθητευόμενοι
μάγοι χωρίς αξιοπιστία.
Δυστυχώς, ο Δημήτρης Χριστόφιας,
όπως και ο Νίκος Αναστασιάδης, ο τελευταίος από το 2004 και μετά, κατάντησαν να μισούν τον λαό για την απόρριψη
που τους επεφύλαξε. Αν ο Αναστασιάδης εκλεγεί, θα εκλεγεί γιατί θα ξεγελάσει
τους ψηφοφόρους. Γι’ αυτό παρακαλούνται οι δύο ψηλοί καυκάσιοι και η νοσοκόμα να παραμείνουν σταντ μπάι και για
τα επόμενα πέντε χρόνια...
Γιατί Λιλλήκα;
Όλα αυτά δεν τα γράφουμε για να διασύρουμε το επίπεδο παιδείας του Προέδρου και των υπολοίπων της κομματικής
παρέας, οι οποίοι έτυχαν του ευεργετήματος των υποτροφιών για να ανέλθουν
την κομματική πυραμίδα. Διαπιστώσεις
επιχειρούμε να κάνουμε για τις πρακτικές που οδήγησαν σε κατάρρευση την
Ανατολική Ευρώπη πριν από είκοσι πέντε χρόνια, αλλά και την αναλογία που
οδήγησε την Κύπρο στην οικονομική καταστροφή σήμερα.
Από μια άλλη οπτική τώρα. Θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να παρέμενε Πρόεδρος της Κύπρου ο Χριστόφιας, αν η Σοβιετική Ένωση βρισκόταν εν ενέργεια;
Με τα όσα «πέτυχε», εκμηδενίζοντας τη
δυναμική συσπείρωσης του κόμματος, περιορίζοντας τα ποσοστά του, τις τόσες
πολλές κρίσεις κατά τη διακυβέρνησή
του, για τις οποίες, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι, είτε θα το παραδεχτούν ποτέ
οι ιδιωτικοί μανδαρίνοι του είτε όχι, φέρει
τη μοναδική εγκληματική ευθύνη. Με όλα
τα εγκληματικά παράγωγα των παθολογικών του ορίων, συνεπικουρούμενος από
την οικογένεια-αυλή και την αυλή-οικογένεια κι όλοι μαζί να παρακολουθούν
το τέλος να έρχεται, δεν θα υπήρχε περίπτωση να παρέμενε στη θέση του ούτε λεπτό (δεν αποτολμούμε να γράψουμε ότι
αν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση η Κύπρος
θα ήταν κράτος-δορυφόρος, τύπου Τσεχοσλοβακίας ή Ουγγαρίας, ώστε να τύχουμε της ίδιας «παρέμβασης»). Απλώς
δύο ψηλοί καυκάσιοι θα τον συνόδευαν
μέχρι τη θέση του στο αεροπλάνο της πτήσης της Αερφλότ, όπου θα τον ανέμενε
μια φιλική νοσοκόμα...
Αυτό που λέγεται, ότι το ΑΚΕΛ είναι
ικανό μόνο για να πείθει τον κόσμο στις
λαϊκές οργανώσεις και στις εκδρομές του
Τροόδους, είναι πράγματι το μοναδικό
το οποίο μπορούν να κάνουν. Δεν είναι
φτιαγμένοι για να ηγούνται. Δεν ήταν ποτέ τέτοιος ο ρόλος για τον οποίο τάχθηκαν και οργανώθηκαν.
Αυτόν το ρόλο ούτε η νέα γενιά των
ακελικών δεν θα μπορέσει να διαδραματίσει, δηλαδή να ασκήσει τη διακυβέρνηση του τόπου με λιγότερες αποτυχίες
απ’ ότι η νυν διακυβέρνησή τους. Πέραν
των υπολοίπων, οι νεώτεροι θα κουβαλούν τη ρετσινιά και τα συμπλέγματα της
τελευταίας πενταετίας, αφού θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια για να αποκηρύξουν την Προεδρία του Χριστόφια, την
οποία στο μεταξύ θα επικαλούνται και
θα μνημονεύουν με το ίδιο σθένος, όπως
ακριβώς κάνει τώρα ο Χριστόφιας, που
θεωρεί ότι όλοι οι άλλοι έχουν λάθος και
ότι όλοι συνομωτούν.
Γιατί στερείται πολιτικού κόμματος, το
οποίο να του παραχωρεί το απαραίτητο
συγχωροχάρτι και το πρόσχημα της μαζικής στήριξης, για να μπορεί να προβαίνει σε αυθαιρεσίες.
Γιατί υπέμεινε τον οδοστρωτήρα για πέντε χρόνια, ενώ θα μπορούσε πολύ ευκολότερα το 2008 να παρέμενε κοντά στο
ΑΚΕΛ με την ασφαλή προοπτική γι’ αυτόν την υπουργοποίηση, είτε από τον Χριστόφια είτε από τον Παπαδόπουλο. Στην
χειρότερη, για τον Λιλλήκα, περίπτωση,
όπου ο Αναστασιάδης θα επέτρεπε τη φυσιολογική εξέλιξη της εκλογής του Κασουλίδη, ο πρώτος θα ήταν επιφανής βουλευτής μιας ισχυρής αντιπολίτευσης.
Γιατί η προοπτική της ανεξάρτητης υποψηφιότητάς του συγκεντρώνει τις λιγότερες μεν πιθανότητες εκλογής, αλλά, υπό
άλλες συνθήκες, τέτοια υποψηφιότητα,
δεν θα μπορούσε να υποβληθεί καν.
Γιατί η εκλογή του θα σημαίνει ακόμα
ένα ηχηρότατο χαστούκι εκ μέρους των
ακελικών προς το κόμμα τους.
Γιατί θα καταλάβει τι σημαίνει ήττα ο
Αναστασιάδης, παρόλο που πιθανόν να
του αξίζει διασυρμός με τους ίδιους
όρους όπως αυτόν που διέρχεται ο Χριστόφιας.
Γιατί ένας Πρόεδρος χωρίς κόμμα θα
είναι πολύ πιο εύκολα του χεριού μας,
όταν τα κάνει πλακάκια με τους Εγγλέζους και τους υπόλοιπους εχθρούς της
Κύπρου.
Γιατί θα απαιτήσουμε να μη ρίχνει τους
Ρώσους μας υπέρ των Γάλλων του.
Γιατί θα απαιτήσουμε να παίζει έχοντας
υπόψη ότι ο απέναντι παίκτης πιθανόν
να είναι πιο έξυπνος από αυτόν.
Γιατί θα απαιτήσουμε να μη νομίζει ότι
γνωρίζει την απάντηση, προτού ακούσει
την ερώτηση.
Μιχάλης Χαραλάμπους
Μονάχη ἔγνοια…
Ἂν γυρίσεις γύρω νὰ κοιτάξεις, θὰ ἰδεῖς
πολλοὺς ἀνθρώπους, σήμερα, νὰ μὴν
ἔχουν ταυτότητα, ἄλλους νὰ ἀναζητοῦν
κι ἄλλους νὰ προσπαθοῦν νὰ τὴν κρατήσουν. Ἐντασσόμενοι στοὺς τελευταίους, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐντοπίσουμε καὶ
νὰ ἐνδυναμώσουμε τὰ στοιχεῖα ποὺ συνθέτουν αὐτὴν τὴν ταυτότητα. Ἕνα ἀπ’
τὰ πιὸ σημαντικὰ πιστεύω πὼς εἶναι ἡ
γλῶσσα μας. Γιατὶ ἡ γλῶσσα δὲν εἶναι
ἕνας πεπαλαιωμένος κώδικας ἐπικοινωνίας, ἀλλὰ φορέας τῆς ἱστορίας καὶ
τῆς ψυχῆς τοῦ λαοῦ.
Καὶ παρατηροῦμε μέσα στὴν ἱστορία
ὅτι γίνονταν προσπάθειες γιὰ ἀλλοίωσή
της. Γράφει χαρακτηριστικὰ ὁ Λεόντιος
Μαχαιρᾶς: «Ἀπὸ τὸν καιρὸν ποὺ ἐπιάσαν τὸν τόπον οἱ Λαζανιάδες, ἐβαρβαρήσαμεν τὰ ῥωμέικα, ἒν ἠξέρουμεν εἴντα
συντυχάνομεν». Εἶναι, ὅμως, θλιβερὸ
καὶ στὶς μέρες μας νὰ ἀκοῦς ἀπὸ μεστωμένους ἀνθρώπους ὅτι καλύτερα νὰ
ἐκλατινίσουμε καὶ ἐμεῖς τὸ ἀλφάβητό
μας, ἐπειδὴ ζοῦμε στὸν αἰώνα τῆς τεχνολογίας καὶ τῆς μαζικῆς πληροφόρη-
σης. Ἀπὸ πότε ὁ Ἑλληνισμὸς παρασύρεται ἀπὸ τὸν συρμὸ τῆς ἐποχῆς;
Θὰ τολμήσω, λοιπόν, νὰ χαρακτηρίσω ἐπιτακτικὸ ἐθνικὸ καθήκον τὴ γνώση ὅσο τὸ δυνατὸν καλύτερα τῆς ἑλλη-
νικῆς. Γιατί, γιὰ παράδειγμα, δὲν μπορεῖ ὁ διαπραγματευτὴς τῶν Ἑλλήνων
τῆς Κύπρου στὸ Κυπριακὸ –εἴτε αὐτὸς
εἶναι ὁ Πρόεδρος εἴτε οἱοσδήποτε
ἄλλος– νὰ μὴ γνωρίζει βασικὰ στοιχεῖα
τῆς ἑλληνικῆς, ὅπως λ.χ. εἶναι οἱ προθέσεις. Γιατὶ ἂν δὲν ξέρει καλὰ τὶς προθέσεις καὶ τὶς μπερδεύει –ἄρα ἔχει μπερδεμένες καὶ τὶς ἔννοιες στὸ μυαλό του
(ἂν διαθέτει βέβαια κι ἀπ’ αὐτὸ)– εἶναι
πιθανὸν νὰ τὰ μπερδέψει καὶ στὶς διαπραγματεύσεις καὶ ἀντὶ νὰ ἐπι-λύσει τὸ
Κυπριακό, ἐνέχεται ὁ κίνδυνος νὰ τὸ
παρα-λύσει, ἀνα(ν)-λύσει, κατα-λύσει,
δια-λύσει!
Βέβαια, θὰ μοῦ πεῖτε, καλὸ εἶναι νὰ
γνωρίζουμε καλὰ τὴ γλῶσσα μας, ἀλλὰ
γιατὶ νὰ στερήσουμε καὶ τὴν παγκόσμια
λαφαζανολογία καὶ τὶς ἐκδόσεις
Αἰγαῖον ἀπὸ ὁμιλίες πρωτοφανείς, ἀνεκτίμητης ἀξίας, τύπου Βrookings (βλ.
Χριστόφιας); Καλὴ ἀπορία! Ἀλλὰ πιστεύω πὼς προέχει ἡ ἐθνική μας ἐπιβίωση. Γιατὶ ἡ γλῶσσα γιὰ μᾶς εἶναι τὸ
πουκάμισο τοῦ Νεοσσοῦ, τὸ ὁποῖο ἂν
ἀφαιρέσουμε, ἀφαιροῦμε μαζὶ καὶ τὶς
σάρκες μας. Ἡ γλῶσσα, «μονάχη
ἔγνοια» τοῦ κάθε σκεπτόμενου Ἕλληνα, μπορεῖ νὰ καταστεῖ ἕνα ἀπ’ τὰ πιὸ
βέβαια ὅπλα τῆς ἄμυνάς του.
22
Αν τη δεύτερη Κυριακή
των εκλογών βρεθούμε μπροστά στο
δίλημμα Αναστασιάδης ή Μαλάς,
εγώ θα πάρω τα βουνά! Κοπιάστε!
vasosftohopoullos.wordpress.com
Να σκοτώσουμε τον Μικρό Πρίγκιπα;
Ο «Μικρός Πρίγκιπας» είναι ένα παιδικό παραμύθι του Γάλλου συγγραφέα Αντώνη ντε Σαιντ-Εξυπερύ, το
οποίο μετρά περίπου εβδομήντα χρόνια από την πρώτη του έκδοση. Πρόκειται για ένα παραμυθάκι, το οποίο
σε κάποια σημεία ασκεί κριτική στα
κακώς κείμενα των σύγχρονων ανθρώπινων κοινωνιών, αλλού με επιτυχία και αλλού όχι, όπως, για παράδειγμα, στη μηχανιστική καθημερινή λειτουργία τους. Είναι όμως ένα
παιδικό παραμύθι – ή, καλύτερα, ένα
καλό παιδικό παραμύθι και τίποτα
παραπάνω.
Στο διά ταύτα. Ο Μικρός Πρίγκιπας, στα πλαίσια της βιομηχανίας
του θεάματος, έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο σύμβολο της τρυφερότητας,
της ευαισθησίας, της αθωότητας
κ.τ.λ. Δηλαδή, με τους ίδιους
όρους που η Πάμελα Άντερσον
ή η Κιμ Καρντάσιαν και άλλες πολλές πλαστικογκόμενες έγιναν σύμβολα του
σεξ, έτσι και ο Μικρός
Πρίγκιπας έγινε σύμβολο όσων προαναφέραμε. Μια πιο προσεκτική θεώρηση του
φαινομένου αυτού έρχεται
να επιβεβαιώσει την άποψη που θέλει τον σύγχρονο δυτικό και δυτικίζοντα άνθρωπο να είναι ανίκανος να
συναισθανθεί εις βάθος. Δηλαδή, τα
συναισθήματά του χαρακτηρίζονται
από ρηχότητα και, ακόμα χειρότερα,
δεν είναι ακριβώς συναισθήματα αλλά υποκατάστατα συναισθημάτων.
Κάνει σαν ερωτευμένος, αλλά δεν είναι, μοιάζει λυπημένος, αλλά δεν είναι, νιώθει ευτυχισμένος, συγκινημένος κ.τ.λ., αλλά δεν είναι… Μάλιστα όλο αυτό αντικατοπτρίζεται
απόλυτα στα σύμβολα που χρησιμοποιεί για να εκδηλώσει τα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις του. Σε
αυτό, λοιπόν, το σημείο εντοπίζεται
και η ρηχότητα που εμπεριέχει η
υστερικού τύπου χρήση του Μικρού
Πρίγκιπα ως συμβόλου γλυκύτητας,
τρυφερότητας, ευαισθησίας κ.τ.λ.
Η υιοθέτηση του Μικρού Πρίγκιπα ως συμβόλου ευαισθησίας φανερώνει επίσης στην ελληνική της διάσταση την επαρχιωτίλα και την τάση μιμητισμού που μας χαρακτηρίζει. Ενώ είναι αδύνατον για την πλειοψηφία των σύγχρονων Ελλήνων να
συλλάβουν την τρυφερή διάσταση
του «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατο
μου τέκνο, που έδυ σου το κάλλος» ή
τη γλυκύτητα του «Σαν μαγεμένο το
μυαλό μου φτερουγίζει, η κάθε σκέψη μου κοντά σου τριγυρίζει» ή την
αθωότητα στον Παπαδιαμάντη και
τόσα άλλα, υιοθετούν χωρίς δεύτερη σκέψη ένα βιομηχανικό αντικείμενο σαν σύμβολο ευαισθησίας. Το
γεγονός αυτό δείχνει εκτός από την
επαρχιωτίλα και τον μιμητισμό, και
τον τρόπο ζωής μας και, ειδικότερα,
την ευκολία που επιδιώκουμε παντού
και για τα πάντα. Στην προκειμένη
περίπτωση στο να αναδείξουμε σύμβολα χωρίς κόπο και περιεχόμενο.
Με άλλα λόγια, για να καταλάβει κανείς τον Παπαδιαμάντη και τον
Μπαγιαντέρα πρέπει να έχει μια σχετική καθαρότητα η ψυχούλα του και
μια πιο ανθρώπινη δομή η καθημερινότητά του. Πράγμα που σημαίνει
απόρριψη του υφιστάμενου μοντέλου ζωής. Άρα δουλειά, δυσκολία,
κόπο κ.τ.λ. Ενώ, από την άλλη, ο Μικρός Πρίγκιπας είναι κάτι σαν φαστ
και ίζι σύμπολ. Ένα σύμπολ και όχι
σύμβολο, κομμένο και ραμμένο στα
μέτρα της απάνθρωπής μας καθημερινότητας που χαρακτηρίζεται από
την ευκολία και τη ρηχότητα και έχει
ως πράξη επιστεγάσματος τον υπερκαταναλωτισμό.
Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία
χρόνια έχουν ιδρυθεί φαν κλαμπς
του Μικρού Πρίγκιπα σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Πωλούνται εκατομμύρια προϊόντα που έχουν
τη φάτσα του, από ρούχα και
κουζινικά μέχρι στολίδια, έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές.
Όλο και περισσότερες ταινίες
και τηλεοπτικές σειρές κάνουν αναφορά στον Μικρό
Πρίγκιπα, ενώ πολλοί συνάνθρωποί μας τον
έχουν κάνει και τατουάζ.
Εν κατακλείδι,
λοιπόν, νομίζω
ότι είναι επιτακτική ανάγκη
να σκοτώσουμε τον Μικρό
Πρίγκιπα. Αυτόν
τον Μικρό Πρίγκιπα ο οποίος δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κομμάτι του φερετζέ της δηθενιάς μας.
Υ.Γ. 1: Η κριτική του παρόντος κειμένου δεν αφορά τον Μικρό Πρίγκιπα καθ’ εαυτόν ούτε φυσικά τα
παιδάκια και τους μεγάλους που
τους αρέσει ο Μικρός Πρίγκιπας ως
αυτό που είναι, δηλαδή, ένα ωραίο
παραμύθι με νοήματα. Αφορά, όμως,
όλους τους ενήλικες οι οποίοι τάχατες είναι ευαίσθητοι και αυτή τους
την ευαισθησία την εκφράζουν με το
να δηλώνουν σαν φανατισμένοι οπαδοί με κάθε τρόπο το πόσο σούπερ
ουάου και γαμηστερός είναι ο Μικρός Πρίγκιπας.
Υ.Γ. 2: Το φασιστικό κράτος της
Τουρκίας απαγορεύει την κυκλοφορία του Μικρού Πρίγκιπα, επειδή σε κάποιο σημείο ο Αντώνης ντε
Σαιντ-Εξυπερύ αναφέρεται στον Κεμάλ, τον οποίον χαρακτηρίζει δικτάτορα και, εμμέσως πλην σαφώς,
καυτηριάζει τον κωμικοτραγικό τρόπο με τον οποίον ο Κεμάλ προσπάθησε να εκδυτικοποιήσει τους Τούρκους.
Γ.Π.
ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ολυμπιακών Αγώνων συνέχεια
Η Ελλάδα μπορεί να μην πήρε άλλο μετάλλιο πλην εκείνου του Ηλιάδη, πήρε όμως η Κύπρος, το πρώτο της ολυμπιακό μετάλλιο με τον ιστιοπλόο Παύλο Κοντίδη. Κατά
την υποδοχή του στο αεροδρόμιο Λάρνακας, πάσχιζε ο ταλαίπωρος να διατηρήσει τη σεμνότητα και την αξιοπρέπειά
του, αλλά όλοι και όλα τον δυσκόλευαν:
l ο σωρός των δάφνινων στεφανιών που σωρεύονταν στο
κεφαλάκι του,
l η αμετροέπεια των σχολιαστών του ΡΙΚ,
l οι (ποδοσφαιρικής αισθητικής) ζητωκραυγές που ακούγονταν.
Αλλά ήρθε την επόμενη μέρα ο μέγιστος Χριστόφιας
και τα έκανε όλα αυτά πταίσματα. Απένειμε στον νεαρό
αθλητή τον… Μεγαλόσταυρο του Τάγματος Αξίας της
Κυπριακής Δημοκρατίας, μη διστάζοντας, ταυτόχρονα,
να συμβουλέψει σαν πατερούλης το παιδί να… διατηρήσει τη σεμνότητά του!
Μα για έναν αθλητή η καταξίωση έρχεται με το ολυμπιακό μετάλλιο και όχι με τον Μεγαλόσταυρο, πρόεδρε.
Αυτόν τον κρατάμε για άλλες, εθνικής σημασίας, περιπτώσεις (τις οποίες, μάλλον, δεν είστε πρόθυμοι ούτε να
αναγνωρίσετε ούτε να τιμήσετε).
ΠΑΖΑΡΑΚΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΓΙΑΛΟΥΣΑ
Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου
από τις 10:00 μέχρι τις 3:00 το απόγευμα
θα λειτουργεί το παζαράκι μας με βιβλία των
εκδόσεων ΑΙΓΑΙΟΝ, καινούργιες παραλαβές
και μεγάλη συλλογή παιδικών βιβλίων.
ΚΟΠΙΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΕΖΕΔΑΚΙΑ
ΦΕΡΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ
ΕΚΤΑΚΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ: ΣΑΒΒΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗ
25 Αυγούστου 2012
ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ
Σιγά τα (Χρυσά) Ωά!
Την Τετάρτη 2 Αυγούστου η Ελλάδα πανηγύρισε
το δεύτερό της μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, με τα κορίτσια της κωπηλασίας.
Το πρώτο το είχε κατακτήσει ο Ηλίας Ηλιάδης, ένας
βέρος Γεωργιανός, που… υιοθετήθηκε πριν από μερικά χρόνια (ζώντων βεβαίως των γονέων του) από
τον (ομογενή μας) προπονητή του, προκειμένου να
συμμετέχει σαν Έλληνας στις αθλητικές διοργανώσεις και να μαζεύει μετάλλια προς δόξαν του
Έθνους. Άλλωστε το εθνόσημο έδειξε υπερήφανος
και ο αθλητής στους πανηγυρίζοντες για την επιτυχία του Έλληνες φιλάθλους.
Την ίδια μέρα
ακριβώς η Χρυσή Αυγή μοίραζε στο Σύνταγμα
τρόφιμα όχι γενικώς σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη, αλλά ειδικώς σε
Έλληνες, και
μάλιστα κατόπιν… επίδειξης
της αστυνομικής
τους ταυτότητας, προκειμένου βεβαίως να αποκλειστούν οι αλλοδαποί πεινασμένοι. Μ’ άλλα λόγια, αν στην ουρά στέκονταν η
μάνα και ο πατέρας του Ηλιάδη, θα είχαν εκδιωχθεί νηστικοί, αν όχι και δαρμένοι.
Αυτά να έχουν στον νου τους κάτι παλικαράκια
της φακής που, αφού πανηγυρίσουν κάποια ελληνική επιτυχία, σπεύδουν να λερώσουν τους τοίχους
της Λευκωσίας γράφοντας «Χρυσή Αυγή»…
Ολυμπιακών Αγώνων
μικρό ανθολόγιο
Και τι δεν είπαν οι περιγράφοντες τους αγώνες επίλεκτοι και ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι της
ελληνικής (κρατικής) τηλεόρασης! Ευτυχώς δεν είχαμε πολλές επιτυχίες και έτσι γλιτώσαμε από το εκπληκτικής πρωτοτυπίας ερώτημα «Πώς αισθάνεσαι
για την επιτυχία σου;», που έχει ταρακουνήσει στο
παρελθόν το νευρικό σύστημα πλήθους τηλεθεατών.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
l «Δείτε πόσο χαρακτηριστικά πανηγυρίζει το προπονητικό τημ»
(ποδηλασία πίστας, ενώ ένας και
μόνο προπονητής
κοιτάζει την κάμερα και ανασηκώνει γελαστός τον
αντίχειρα).
l «Η Δομινική
Δημοκρατίας»,
«της Δομινικής
Δημοκρατίας»,
«τη Δομινική Δημοκρατία».
Η Δομινική Δημοκρατία θα είναι,
προφανώς, κάποιο
νέο κράτος που
ιδρύθηκε παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων και ακόμα δεν το έχουν λεξικογραφήσει οι εγκυκλοπαίδειες. Αλλά ο δαιμόνιος αθλητικός ρεπόρτερ θα έχει, φαίνεται, τις αποκλειστικές
πληροφορίες του! Τον ευχαριστούμε.
l «Κάποιος κινεί τα ηνία για να γίνονται αυτά τα
πράγματα!» (Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, αυτό το
ξεστόμισε αθλήτρια και όχι δημοσιογράφος.)
l «Δεν θα ανέβουν ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω»
(για το ελληνικό ντουέτο στη συγχρονισμένη κολύμβηση).
l «Πάμε στο αγώνισμα που είναι το άντρο των Κενυατών!» (για τα 3.000 μ. μετά φυσικών εμποδίων).
l «Έχει βρει την Ιθάκη του, αλλά το ταξίδι συνεχίζεται» (δημοσιογράφος σε ποιητικό οίστρο, που κατατροπώνει –και κατραπακώνει– τον ανυποψίαστο
Καβάφη).
l «Η αθλήτρια έχει αναθαρρύνει» (ακόντιο γυναικών).
l Και μια πολύτιμη πληροφορία για τον κύριο που
περιέγραφε το άλμα επί κοντώ. Ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η λέξη φλεξιμπίλιτυ έχει και ελληνική μετάφραση: ευλυγισία!
Α.Α.
25 Αυγούστου 2012
ΚΑΡΟΓΙΑΝ, ΣΥΛΛΟΥΡΗΣ: ΤΑ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ! 23
Γαουρολογίες
Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος
κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα
χωρίς τίποτα να νιώσουμε.
Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
έφτασε στη Σαλαμίνα
φρύαξε ο Ονήσιλος.
Άλλο δεν άντεξε.
Άρπαξε το καύκαλό του
και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.
Κι έγειρα νεκρός.
Άδοξος, άθλιος,
καταραμένος απ’ τον Ονήσιλο.
Θεός αναπαύσει σε, Παντελή Μηχανικέ, που
αξιώθηκες να νιώσεις τον Ονήσιλλον.
Αλίμονόν μας εμάς που εμείναμεν δαμαί να ανακυκλωννούμαστεν μες στα σκατά μας.
Αλίμονόν μας εμάς που εμείναμεν να γυρεύκουμεν σωτηρίαν που έναν Αναστασιάδην.
Ακούω τον κόσμον γυρόν μου τζιαι πιάννει με
η απελπισία.
Μα εν δυνατόν να έχουμεν τόσον λλίον αθθυμητικόν;
Εγιώ αθθυμούμαι όμως.
μικούς τζιαι έφκαλεν απόφασην να πει ΝΑΙ στον
Ανάν τζιαι στα αγγλοτουρκικά συμφέροντα.
Αθθυμούμαι που άφρισεν με το ΟΧΙ του Παπαδόπουλλου τζιαι του κυπριακού λαού.
Αθθυμούμαι που μας έγραψεν ούλλους κανονικά τζιαι εβούρησεν στον Ερντογάν για να φέρει πίσω το σχέδιον ΑΝΑΝ.
Αθθυμούμαι τον Νίκον Αναστασιάδην που ήταν
κάποτε εθνικόφρονας τζιαι ύστερα εγύρισεν εγγλεζογλείφτης.
Αθθυμούμαι που εβούρησεν να καταγγείλει
την κυβέρνησην Παπαδόπουλλου στην Ευρώπην τζιαι να ακυρώσει το δημοψήφισμαν.
Αθθυμούμαι τον που επέταξεν έξω που την κυβέρνησην Κληρίδη ούλλους τους εθνικόφρονες,
για να μείνει να κάμνει κουμάντον με τον Θεμιστοκλέους τζιαι τον Παπαπέτρου.
Αθθυμούμαι που επροτίμαν να φκει πρόεδρος ο
Χριστόφκιας παρά ο Παπαδόπουλλος.
Αθθυμούμαι τον που για να φκάλει δεύτερην
φοράν τον Κληρίδην έβαλεν ομπρός την εθνικόφρονην πολιτικήν τζιαι το Ενιαίον Αμυντικόν
Δόγμαν, έβαλεν ομπρός τους Νέους Ορίζοντες,
την ΕΔΕΚ τζιαι το ΔΗΚΟ τζιαι δήθεν άφηκεν
τζιαι έναν νουρούδιν συνεργασίας με τους ΕΔΗ.
Ώραν ώραν νομίζω πως το ’74 μαζίν με την
Αμμόχωστον εχάσαμεν τζιαι την αξιοπρέπειάν
μας τζιαι την Αδρωπιάν μας.
Αν δεν σηκώσουμεν την τζιεφαλήν μας πάνω,
τζι αν δεν έβρουμεν ξανά την αδρωπιάν μας, έτσι
εν να παιδευκούμαστεν με ηγέτες αμπάλατους,
δωσίλογους τζιαι ξενοκίνητους.
Αθθυμούμαι τον που την πρώτην εφτομάδαν
της συνεργασίας επέταξεν έξω τους Νέους Ορίζοντες τζιαι ώσπου να κλείσει εξάμηνον έφαεν
τζιαι την ΕΔΕΚ τζιαι το ΔΗΚΟ.
Αθθυμούμαι τον που εχάρασσεν γραμμήν στο
Κυπριακόν με τον Παπαπέτρου.
Πού εκαταντήσαμεν, ρε γαδάροι.
Αείμνηστε Παντελή Μηχανικέ, αν θωρείς τον
Ονήσιλλον πε του να πέψει τζιαι καμμιάν δεκαρκάν σιιλιάες σφήκουτους.
Εσκλέρηνεν πολλά η πέτσα μας τζιαι οι μέλισσες
εν φελούν.
Αθθυμούμαι ότι έφκαλλεν αφρούς για να ψηφίσουμεν το σχέδιον ΑΝΑΝ.
Αθθυμούμαι είντα λοής έχωσεν μες στο τζιεπούιν του ούλλους τους εθνικόφρονες συναγερ-
Γάδαρος Κύπρου
Πολιτικός Αναλυτής
ΕΠΙ ΤΟΥ
Υ
ΠΙΕΣΤΗΡΙΟ
Περί του αδόκιμου όρου
«ΔΗΣΑΚΕΛ» μικρή διατριβή
Από καιρό είναι που σκόπευα, κύριοι της σύνταξης, να σας επισημάνω το σφάλμα που επανειλημμένα διαπράττει εδώ και χρόνια η
Ένωσις, όταν αναφέρεται στα δύο υπέρλαμπρα κόμματα του τόπου,
της έξω αριστεράς και της (απ’) έξω δεξιάς, καλούμενα αντιστοίχως
ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, ή ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, δεν κατάλαβα καλά.
Δεν κατάλαβα, δηλαδή, καλά γιατί, παρότι (τ)αυτιζόμενα, λέγονται «κόμματα των δύο άκρων». Εκτός και αν «άκρα» εννοούν τις
δυο άκρες, δεξιά και αριστερά του ποταμιού, όπου εδράζεται η γέφυρα μετάβασης στην παγκοσμιοποίηση την οποία οικοδομούν.
Την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή, του (κεφαλαιο-θλαστικού) μαρξιστικού διεθνισμού, του «προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε» (σε
μάζα) το ένα, και του (κεφαλαιοκρατικού) οικονομικού διεθνισμού,
του «καταναλωτές όλων των χωρών, ενωθείτε» (σε πολτό) το άλλο. Διότι όποιος στους ώμους του έχει κολοκύθα αντί κεφάλι, είτε
κεφαλαιοθλάστης θα γίνει είτε κεφαλαιοκράτης. (Πρόκειται για το
ίδιο, εννοείται, σύνδρομο του γνωστού κεφαλαίου των «τριάκοντα
αργυρίων».)
Εκείνο που αποτελεί σφάλμα σας (αθέλητο, φαντάζομαι) είναι ο
ανορθόγραφος τρόπος με τον οποίον γράφετε το όνομα αυτών των
δύο συγκομμάτων: «ΔΗΣΑΚΕΛ»! Τι ακριβώς, για την ακρίβεια
ποιον ακριβώς ονομάζετε με αυτό το όνομα; Μήπως το ημι-κόμμα
του Συναγερμού; Μα τότε δεν πρέπει αυτός να γράφεται
ΔΗΣΑΚΕΛ, αλλά ΔΙΣΑΚΕΛ, ίσως και ΤΡΙΣΑΚΕΛ. (Έτσι που κατάντησε, ίδια πρόβατα, τους άλλοτε αγέρωχους οπαδούς του, πάντως, μπορεί να λέγεται και τετράκις ΑΚΕΛ). Αν, πάλι, εννοείτε με
αυτό το όνομα το άλλο υποκόμμα του (δήθεν) κομμουνισμού, άλλως
Α(στικοκομμουνιστικό) Κ(όμμα) Ε(ντέχνως) Λ(ουφάζον), τότε δεν
πρέπει κι αυτό να γράφεται ΔΗΣΑΚΕΛ, αλλά ΔΥΣΑΚΕΛ, άλλως
δυσ-τυχώς ΑΚΕΛ. Αν και αφότου άρχισε η οδύσσεια της προεδρίας Χριστόφια, κατάντησε ΟΔΥΣΣΑΚΕΛ. Η ερμηνεία είναι μάλλον απλή:
Αποτελεί γεγονός, το διακήρυξε άλλωστε ο ίδιος ο κύριος Χριστόφιας (που το ΑΚΕΛ τον έχει προσλάβει σύντροφο στα νιάτα
του, κι εμείς, εκόντες άκοντες, τον έχουμε προσλάβει οικότροφο
στα –κακά– γεράματά του), ότι ξεκινώντας το ταξίδι του για την
Ιθάκη (εννοεί, βεβαίως, την Ιθάκη της διζωνικής δικοινοτικής διπροεδρικής διπολιτισμικής διομοσπονδιακής, δι[α]βολικής δηλαδή, διδυμοκρατίας), συνέχεια έβρισκε εμπόδια στον δρόμο του, τους
Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες. Διότι δυστυχώς δεν είχε διαβάσει τον Καβάφη, που του εξηγούσε πως τους Λαιστρυγόνες και τους
Κύκλωπες τους συναντά διότι τους σέρνει εκείνος μέσα του. Αυτό
σε απλά ελληνικά σημαίνει πως όχι εκείνος, αλλά εμείς είμαστε που
πάσχουμε, όπως κι ο αρχαίος Οδυσσέας, από τους Λαιστρυγόνες
και ιδίως από τον Κύκλωπα (εκείνον που έτρωγε έναν-έναν τους
συντρόφους του Οδυσσέα). Πάντως κι ο «δικός μας» Κύκλωπας
έφαγε συντρόφους μας: Στο Μαρί είχε φάει δεκατρείς. Και μην
ακούω βλακείες, ότι τάχα καμιά σχέση δεν έχει η περίπτωση μ’ εκείνον τον Κύκλωπα που, εξ αιτίας του Οδυσσέα, έχασε το ένα του
μάτι! Ποιος λέει πως κι ο κύριος Χριστόφιας δεν έχασε κι εκείνος ένα
μάτι; Ανέκαθεν οι μεγάλοι πρόεδροι της Κύπρου (αρχίζοντας από
Διός) δεν είχανε και τρίτο μάτι; Ο κύριος Χριστόφιας λοιπόν δεν
είναι μεγάλος πρόεδρος; (Που καυχάται, μάλιστα, πως ακολουθεί τις
«διζωνικές» υποθήκες του Διός!) Έχει, συνεπώς, κι αυτός ένα τρίτο μάτι. Και όμως είναι γνωστό πως δύο μόνο μάτια έχει ο κύριος
Χριστόφιας! Εννοώ δύο μόνο μάτια, αφότου έχασε το τρίτο... «Όπερ
έδει δείξαι», που έλεγε και ο Ευκλείδης.
Τέλος, οφείλω να τονίσω πως αυτά που λέγονται, ότι δήθεν το
όνομα του δεύτερου αποκόμματος δεν είναι ΔΥΣΑΚΕΛ, αλλά είναι
(και φαίνεται) ΛΥΣΣΑΚΕΛ, είναι απλές συκοφαντίες. (Πού, εκτός
για την ΕΟΚΑ, είδανε να έχει το κόμμα λύσσα;)
Δι. Ρω.
Ούλλοι οι shilloi μια γεννιά
l Πολίτης: Επί τρεις ημέ-
ρες μας τα πρήξατε που
δυο αστυνομικούθκια δωροδοκήθηκαν με ένα ρολόι
από τον σεΐχη του Ομάν!
Καλά ρε, για τα δις που
έκλεψαν οι τράπεζές μας
από τις καταθέσεις αχάπαρων συνταξιούχων μούγκα;
l Ο Χ. Στυλιανίδης και ο Κουνής της
Λαϊκής δεν πήραν ρολόι ρόλεξ. Τα e-mails
τους, όμως, που ανάγκαζαν απλούς τραπεζικούς «να κόψουν τον
λαιμό τους» μέχρι να μετατρέψουν τις καταθέσεις του κόσμου σε αξιόγραφα; Και εσείς, απλοί
τραπεζικοί; Δεν βρέθηκε ένας, μα ένας, να διαμαρτυρηθεί ή να
διαφωνήσει;
l Ο Σιαρλής δούλευε σε
καμιά τράπεζα όταν αγοράζονταν τα ομόλογα
που άδειαζαν οι Γερμανοί, γι’ αυτό βρέθηκε στο
υπουργείο Οικονομικών;
l Ο Βγενόπουλος είναι
φίλος του Προέδρου;
Ή ο Ιερωνυμίδης φίλος
του Κινέζου;
l Ο Χ. Σταυράκης θα
ανοίξει τράπεζα με τα
φακελάκια του γάμου
της κόρης του;
l Πώς Γενικοί Διευθυ-
ντές υπουργείων αφυπηρετούν και αμέσως
βρίσκουν δουλειά στις
εταιρείες του Σιακόλα;
l Αν, ας πούμε, γίνει μία αξιόποινη πρά-
ξη στον μικρό μας τόπο, η δημοσιογραφία θα το φέρει
αμέσως στο φως,
η αστυνομία μας
θα το προσάξει
πάραυτα στο δικαστήριο και
εκεί οι δικαστές
μας, καθαροί και
άμεμπτοι, αμερόληπτα θα το δικάσουν.
Γι’ αυτό οι Κύπριοι κάνουν άνεννοιας τις
βόλτες τους στα malls. Οι σπείρες των
Ρουμάνων που συνελήφθησαν στο οδόφραγμα με ένα μωρό πρώτα πήραν τα επιδόματα Σωτηρούλα Χαραλάμπους και
μετά απελάθηκαν;
l Κόρη Γκιούροβα,
ευτυχώς ο Γκαίμπελς
δεν διανυχτέρευσε στο
σπίτι του Πολυβίου.
Έμεινε με τον Χριστόφια στο Μπάκιγχαμ.
Μάνα μου, ρε Θαββάκη μου,
είναι θυμπαθητικόν
τούντο καττίν.
ENΩΣIΣ
Μεν λαλείς πελλάρες,
κόρη Έλλη. Καλός
κάττος ο νεκρός κάττος!
Tζι ας γινεί το γαίμαν μας αυλάτζιιν
Ο κάττος του κυρίου Αντρέα Λοϊζίδη από τη Γιαλούσα και τώρα
στην Ορόκλινη, νικητής δύο χρυσών μεταλλίων στους Ολυμπιακούς Ζώων του Λονδίνου. Ο
Σταυρής πρώτευσε στην μπάρα
(δες φωτογραφία) και στα μονά
ζυγά, αποσπώντας τα χειροκροτήματα όλων των μεταναστών
μας που παρευρέθηκαν στην αίθουσα γυμναστικής για να εμψυχώσουν τα κτηνά μας. Δυστυχώς
στο ίδιο αγώνισμα ο Ψώρης, ο
κάττος του κυρίου Μαυρίκιου
του ακελικού από το Τζιίτιν, ετερμάτισεν τελευταίος, παρά το γεγονός ότι ο Εγγλέζος κριτής έδωκέν του δέκα άριστα. Τα κτηνά
μας θα τα υποδεχτούμε στο αεροδρόμιο της Πάφου την Δευτέρα. Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να είναι όλοι εκεί.
ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ
Πολύς κόσμος μας ρωτά να πούμε ξεκάθαρα τι θα ψηφίσουμε στις επερχόμενες
προεδρικές εκλογές. Η απάντησή μας είναι ότι δεν ξέρουμε. Ξέρουμε δηλαδή, αλλά την ψήφο μας δεν θα τη χαραμίσουμε στον βωμό του «ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ
ΒΕΛΤΙΣΤΟΝ». Είμαστε εναντίον του
Χριστόφια και του ΑΚΕΛ και, εδώ και
πολλά χρόνια, κύριο μέλημά μας είναι να
φύγει από την εξουσία και αν είναι δυνατόν να φύγει και από την Κύπρο. Ένα,
λοιπόν, το κρατούμενο: Να υποστεί καταποντισμό το ΑΚΕΛ και να φύγει από
την εξουσία ή τη συγκυβέρνηση ή οτιδήποτε άλλο. Δεύτερον, εδώ και πάλι περίπου τριάντα χρόνια παλεύουμε εναντίον
του ΔΗΣΑΚΕΛ που εμφανίστηκε για
πρώτη φορά το 1983 με τον Παπαϊωάννου και τον Κληρίδη. Οπότε δεύτερο το
κρατούμενο: ΔΕΝ θέλουμε να φύγει το
ΑΚΕΛ και να έρθει ο ΔΗΣΥ του Αναστασιάδη. Απ’ εκεί και πέρα γνωρίζουμε
πως ο Λιλλήκας δεν μας εκφράζει, όπως
γνωρίζουμε πως δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να τον υποστηρίξουμε, εάν δεσμευτεί σε κάποιες θέσεις. Δεν λέμε να
δεσμευτεί στις απόψεις μας, αυτό δεν θα
το έκανε ποτέ, όμως μπορεί να δεσμευτεί
σε διάφορα άλλα ζητήματα εάν πράγματι θέλει να φέρει καινούργια πολιτικά ήθη
σ’ αυτόν τον τόπο. Έτσι κι αλλιώς όποιον και να ψηφίσουμε εμείς, την επομένη
των εκλογών θα είμαστε πάλι ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ. Ιδού οι πρώτοι δεκατέσσερις
καλοί λόγοι για να σας ψηφίσουμε. Αφορούν κυρίως τον Λιλλήκα, αλλά κατά
δεύτερο λόγο και τους Αναστασιάδη-Μαλά.
1) Να δώσετε τον λόγο σας ότι θα αποδεσμευτείτε από τη διζωνική δικοινοτική
ομοσπονδία, χωρίς σοφιστείες του τύπου:
«δεσμευόμαστε και είμαστε υπέρ της
ελεύθερης διακίνησης». Διότι για να
υπάρχει ελεύθερη διακίνηση και να τονίζεται μάλιστα, σημαίνει πως υπάρχει και
έδαφος που θα διοικούν οι Τούρκοι.
2) Να δεσμευτείτε ότι θα κλείσετε όσο
πιο σύντομα γίνεται τα οδοφράγματα για
επισκέψεις και άλλες δραστηριότητες στα
κατεχόμενα. Νοείται ότι θα πρέπει να
κλείσουν και για τους Τουρκοκύπριους.
3) Να δεσμευτείτε ότι θα αφαιρέσετε
όλα τα δικαιώματα που διατηρούν οι
Τουρκοκύπριοι στα νοσοκομεία μας και
σε άλλα ιδρύματα, εξαιρουμένων αυτών
που πληρώνουν φόρους και αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία.
4) Να δεσμευτείτε ότι θα εφαρμόσετε
μία ΕΘΝΙΚΗ και όχι ευρωπαϊκή πολιτική όσον αφορά τους παράνομους μετανάστες και θα αρχίσετε ένα σχέδιο παρεμπόδισης της εισόδου τους στην Κύπρο
και επιστροφής τους στις πατρίδες τους.
5) Να δεσμευτείτε ότι θα σταματήσει η
εθνοκτόνα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
και θα ξεκινήσει μία ελληνική μεταρρύθμιση, για μαθητές που θα ξέρουν να σκέφτονται και όχι για μαθητές-σκλάβους
του συστήματος.
6) Να σταματήσετε τις συμφωνίες –εάν
έχουν γίνει– για τον χώρο δίπλα από το
Χίλτον και ο χώρος αυτός να γίνει κοινωφελής με πάρκο, με θέατρα και μουσεία. Επίσης να δεσμευτείτε ότι κανένας
άλλος χώρος στην πρωτεύουσα αλλά και
στις άλλες πόλεις δεν θα κατεδαφίζεται
για να κτίζονται εκεί κτήρια-εκτρώματα.
Να μένουν ως χώροι πρασίνου, έως ότου
κάποια επιτροπή πολεοδομική να αρχίσει να ομορφαίνει τις πόλεις μας και να
συνενώνει τις μικρές εστίες ομορφιάς που
ήδη υπάρχουν.
7) Να δεσμευτείτε ότι θα σταματήσουν
οι κρατικές επιχορηγήσεις για τα ποδοσφαιρικά σωματεία ΤΩΡΑ. Εάν θέλουν
οι εταιρείες να φέρνουν πανάκριβους παίχτες από το εξωτερικό, ας το κάνουν με
δικά τους χρήματα.
8) Να δεσμευτείτε ότι θα ιδρύσετε μία
εθνική επιτροπή που σταδιακώς θα αλλάξει το τραπεζικό σύστημα, ώστε να
σταματήσει αυτή η υπερεκμετάλλευση
των χρημάτων του κόσμου.
9) Να δεσμευτείτε ότι η επικρατούσα
θρησκεία στον τόπο μας θα είναι η Ορθοδοξία και ως τέτοια θα διατηρεί όλα τα
δικαιώματά της και κανείς, μα κανείς, δεν
θα δικαιούται να την υποσκάπτει με οποιονδήποτε τρόπο. Να δεσμευτείτε επίσης
ότι σε όλα τα σχολεία μας θα αναρτηθούν
εκεί που πρέπει εικόνες της Παναγίας και
του Χριστού και εικόνες των τοπικών
αγίων.
10) Να δεσμευτείτε ότι θα απαγορεύ-
σετε στους καναλάρχες να προβάλλουν
τούρκικες σειρές και τούρκικα προγράμματα και πως θα αναγκάσετε τους ίδιους
να έχουν εκπαιδευτικά και πολιτιστικά
προγράμματα που να προβάλλουν τον
πολιτισμό μας και τον διάλογο ανάμεσα
στους πολίτες. Επίσης θα ήταν καλό, εάν
είναι δυνατόν, να δεσμευτείτε ότι δεν θα
κακοποιείται η κυπριακή διάλεκτος στα
κυπριακά σκετς και στις σειρές και πως
δεν θα κακοποιείται η νεοελληνική στα
υπόλοιπα προγράμματα.
11) Να δεσμευτείτε ότι θα δώσετε τέρμα
στο ανώτατο στάδιο της ελληνοτουρκικής φιλίας, που είναι το Καϊμακλί, όπου
τα ελληνικά σκατά σμίγουν με τα τουρκικά, δημιουργώντας θανατηφόρα βρώμικα αέρια εδώ και 35 χρόνια. Έλεος!
Εάν δεν μπορείτε να λύσετε αυτό το πρόβλημα, πώς θα λύσετε τα πιο μεγάλα;
12) Να δεσμευτείτε ότι θα κατεδαφίσετε τα κτήρια Μιτσίδη και το πενταώροφο της παλιάς ΣΠΕ απέναντι από την Πύλη Αμμοχώστου, έτσι ώστε αφενός να
αναδειχθεί η Πύλη και αφετέρου να δημιουργηθεί μια νέα πλατεία στο κέντρο
της πόλης.
13) Να δεσμευτείτε ότι θα κάνετε τα πάντα για να φύγουν οι βρετανικές βάσεις
από το νησί, αυτό το απόστημα που εδώ
και τόσα χρόνια έκατσε πάνω στην πλάτη μας και δεν λέει να ξεκουμπιστεί.
14) Nα δεσμευτείτε ότι στα δημοτικά
μας σχολεία θα εισαχθεί η λαϊκή και η δημοτική μας μουσική και οι χοροί μας ως
μάθημα ουσιαστικό και όχι ως επετειακό
φολκλόρ.
Οι δεκατέσσερις αυτοί λόγοι δεν παρουσιάζονται αξιοκρατικά ούτε με τη σοβαρότητα που δίνουμε στον καθένα. Γράφονται έτσι χωρίς κάποια σειρά και στο
επόμενο φύλλο θα έχουμε άλλους δεκατέσσερις καλούς λόγους για να σας ψηφίσουμε. Παρακαλούμε τους κύριους
υποψηφίους να μη μας απαντήσουν τώρα
και να περιμένουν έως ότου τελειώσουμε με τους λόγους μας.
Της σύνταξης

Τεύχος 06/2012 - Βιβλιοπωλείο "Γιαλούσα"

Τεύχος 11/2012 - Βιβλιοπωλείο "Γιαλούσα"

Η φάρσα των Εξεταστικών Άρον άρον, όπισθεν για τους

Κος/Κα ΟΝΟΜΑ ΘΕΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ κ. Σάββας Ηλιοφώτου/ Savvas

Hμερολόγιο 2012

Εντατικές έρευνες