Γιώργος Θώδης Δομή και σύνταξη της αρχαίας ελληνικής τετράδιο εργασιών β΄ τεύχος μετοχές δευτερεύουσες προτάσεις πλάγιος λόγος ανάλυση μετοχής σύμπτυξη δευτερεύουσας eπιμέλεια: Γιώργος θώδης eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21ο 21.1. ΜΕΤΟΧΕΣ 1. Να αναγνωρίσετε συντακτικά τις μετοχές : α. Οἱ φρουροῦντες πολλοί ἦσαν. β. Ἡ ψυχή ἀθάνατος φαίνεται οὖσα. γ. Κῦρος συλλέξας στράτευμα ἐπολιόρκει Μίλητον. δ. Εὑρίσκει Φίλιππος τούς προγόνους οὐκ ἀνασχομένους τόν λόγον. ε. Οἶδεν οὖν ἀμφοτέρους τό λυσιτελοῦν ἀγαπήσοντας. στ. Ταῦτα πράξας ᾤχετο ἀπιών. ζ. Ἕλληνες ὄντες τῇ Ἑλλάδι ἐμάχοντο. η. Ἄρξομαι διδάσκων ἐκ τῶν θείων. θ. Τοῦτ' ἄν λέγων ὀρθῶς ἄν κατηγοροῖ. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ι. Οὗτοι παῖδες μέν ὄντες ἀμαθέστατοι ἔδοξαν εἶναι. ια. Τήν μητέρα πέπαυμαι τρέφων τρίτον ἔτος. ιβ. Πρέσβεις ἀφίκοντο δῶρα φέροντες. ιγ. Τισσαφέρνης ἐπιορκήσας τούς θεούς πολεμίους ἐποιήσατο. ιδ. Ἥκετε οὐ νομοθετήσοντες περί αὐτῶν ἀλλά ψηφιούμενοι. ιε. Ἤκουσα δέ ποτέ αὐτοῦ καί περί φίλων διαλεγομένου. ιστ. Τοῦτον λέγω, τόν κωλύσαντά με τῆς εἰσόδου. ιζ. Οἱ Θηβαῖοι ἔπεμπον εἰς Ἀθήνας ἄγγελον ἐστεφανωμένον. ιη. Ὁ Ἰάσων ἐπλήρου τριήρεις ὡς βοηθήσων κατά θάλασσαν. ιθ. Ἄνυτος ἔτι καί τετελευτηκώς τυγχάνει κακοδοξίας. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης κ. Ὁ Ἀγησίλαος, ἐπεί ἤκουσε, χαλεπῶς μέν ἤνεγκεν, ἐνθυμούμενος. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22ο 22. ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 22.1. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Ἐπιστάμεθα Μυσούς ὅτι ἐν τῇ βασιλέως χώρᾳ πόλεις οἰκοῦσι. β. Κῦρος τοῖς ἐρωτῶσι στρατιώταις ἀπεκρίνετο ὅτι ἀκούοι Ἀβροκόμαν ἐχθρόν ἄνδρα ἐπί τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ εἶναι. γ.Δῆλοι ἦσαν οἱ πολέμιοι ὅτι ἐπικείσονται ἐπί τῇ ἐξόδῳ. δ. Ὅτι οἱ νῦν ὑπό σοί Θρᾷκες πολύ ἄν προθυμότερον ἴοιεν ἐπί σέ ἤ σύν σοι, οὐκ ἄδηλόν ἐστι. ε. Οὕτω σοι διαφερόντως τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἤρεσκεν ἡ πόλις τε καί ἡμεῖς οἱ νόμοι δῆλον ὅτι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης στ. Ἴσως εἴποιεν ἄν πολλοί ὅτι οὐκ ἄν ποτε δίκαιος ἄδικος γένοιτο. ζ.Ἔλεγον ὅτι Κῦρος μέν τέθνηκεν, Ἀριαῖος δέ πεφευγώς ἐν τῷ σταθμῷ εἴη. 22.2. ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α.Τόν θεόν ἐπήροντο, εἰ παραδοῖεν Κορινθίοις τήν πόλιν ὡς οἰκισταῖς. β.Ἐκ δέ τούτου ὁ Κῦρος ἐπυνθάνετο ἤδη αὐτῶν καί ὁπόσην ὁδόν διήλασαν καί εἰ οἰκοῖτο ἡ χώρα. γ. Ὅθεν καί πᾶν ποιοῦσιν ὥστε δίκην μή διδόναι μήδ' ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου κακοῦ, καί χρήματα παρασκευαζόμενοι καί φίλους καί ὅπως ἄν ὦσιν ὡς πιθανώτατοι λέγειν. δ. Οἱ τε πατέρες προνοοῦσι τῶν παίδων, ὅπως μήποτε αὐτούς τἀγαθά ἐπιλείψει, Κῦρός τε μοι δοκεῖ νῦν συμβουλεύειν ἡμῖν, ἀφ' ὧν μάλιστ' ἄν εὐδαιμονοῦντες διατελοῖμεν. ε.Οἱ Πέρσαι ἐνόμισαν οὕτως ἄν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τούς Ἕλληνας, εἰ ἔτι στασιαζούσης τῆς Ἑλλάδος, eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ᾧτινι χρή τρόπῳ τούς ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τόν κίνδυνον ποιήσαιντο. στ.Ὅπως οὖν ἔσεσθε ἄνδρες ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας, ἧς κέκτησθε καί ἧς ὑμᾶς ἐγώ εὐδαιμονίζω. 22.3. ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να αναγνωρίσετε το είδος των υποθετικών λόγων α. Εἰ δείν' ἔδρασας, δεινά δεῖ καί σέ παθεῖν. β.Ὅθεν δή ἀπελίπομεν ἐπανέλθωμεν, εἴ σοι ἡδομένῳ ἐστίν. γ.Ταῦτα δέ οὐκ ἄν ἐδύναντο ποιεῖν, εἰ μή καί διαίτῃ ἐχρῶντο μετρίᾳ. δ.Εἰ μέν πρόσθεν ἠπιστάμην, οὐδ' ἄν συνηκολούθησά σοι. ε.Εἰ μέν τοῦτ' ἐπεχείρουν λέγειν, οὐκ ἔσθ' ὅστις οὐκ ἄν εἰκότως ἐπιτιμήσειέ μοι. στ. Εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περί τούς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ μισθῶσαι τόν οἶκον. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ζ.Εἰ μή δρόμῳ μόλις ἐξεφύγομεν εἰς Δελφούς, ἐκινδυνεύσαμεν ἀπολέσθαι. η.Ἄν αὐτῷ διδῷς ἀργύριον καί πείθῃς αὐτόν, ποιήσει καί σέ σοφόν. θ.Ἐάν κατά μέρος φυλάττωμεν, ἧττον ἄν δύναιντο ἡμᾶς θηρᾶν οἱ πολέμιοι. ι.Ἤν πόλεμον αἱρῆσθε, μηκέτι ἥκετε δεῦρο ἄνευ ὅπλων. ια.Ἤν μέν γάρ ἐθέλωμεν ἀποθνῄσκειν, ὑπέρ τῶν δικαίων, εὐδοκιμήσομεν, εἰ δέ φοβησόμεθα τούς κινδύνους, εἰς πολλάς ταραχάς καταστήσομεν ἡμᾶς αὐτούς. ιβ.Ὡς ἐμοί, ἐάν σύ ἀποθάνῃς, οὐ μία ξυμφορά ἐστίν. ιγ.Ἤν δέ τις τούτων τι παραβαίνῃ, ζημίαν αὐτοῖς ἐπέθεσαν. ιδ.Εἰ μέν συμβουλεύοιμι ἅ βέλτιστά μοι δοκεῖ, πολλά μοι καί ἀγαθά γένοιτο. ιε.Εἰ θέλοιμεν σκοπεῖν τάς φύσεις τῶν ἀνθρώπων, εὑρήσομεν. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ιστ.Ταὐτό τοίνυν τοῦτ' ἄν ἐποίησε Φίλιππος εἴ τινα τούτων εἶδε δίκην δόντα καί νῦν, ἄν ἴδῃ, ποιήσει. ιζ.Ἀνδρῶν γάρ σωφρόνων μέν ἐστίν, εἰ μή ἀδικοῖντο, ἡσυχάζειν. ιη. Εἰ τις τάδε παραβαίνοι, ἐναγής ἔστω. ιθ.Εἰ δοκεῖ, πλέωμεν. 22.4. ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ-ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α.Ἀλλ' εἰ καί πρότερον ἠγνόεις, ἡγοῦμαί σοι νῦν γεγενῆσθαι τοῦτο φανερόν. β.Καί ἐάν μή ἡμεῖς παρακελευώμεθα, ἡ πόλις ἱκανῶς ἐπιμελήσεται. γ.Μυσοῖς βασιλεύς πολλούς μέν ἡγεμόνας ἄν δοίη, καί εἰ σύν τεθρίπποις βούλοιντο ἀπιέναι. δ.Εἵλετο μᾶλλον συνειδέναι ὑμᾶς, ἵν', εἰ καί βούλοιτο κακός εἶναι μή ἐξείη αὐτῷ. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ε.Ἀλλ' εἰ καί μηδέν τούτων ὑπῆρχεν ἡμῖν, οὐδ' ὥς χαλεπόν ἐστι γνῶναι περί αὐτῶν ὁπότεροι τἀληθῆ λέγουσιν. στ.Οὐδ' εἰ πάντες ἔλθοιεν Πέρσαι, πλήθει οὐχ ὑπερβαλοίμεθ' ἄν τούς πολεμίους. ζ.Τά μέν δίκαια πάντες, ἐάν καί μη βούλωνται, αἰσχύνονται μή πράττειν. η.Τοῖς τεκοῦσι γάρ οὐδ' εἰ πονεῖ τις, δεῖ πόνου μνήμην ἔχειν. 22.5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ-ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Καλλίμαχος εἰς τοῦτ' ἀναίδειας ἦλθεν, ὥσθ' ἁπάντων μέν τῶν γεγενημένων ἠτιᾶτο. β. Εὐθύς μέν ἡ Ἀριάδνη ἀκούσασα, τοιοῦτον τι ἐποίησεν, ὡς πᾶς ἄν ἔγνω ὅτι ἀσμένη ἤκουσε. γ. Τοσοῦτ' ἀπέχουσι τοῦ τοιοῦτον τι ποιεῖν, ὥστε θαυμάζουσι καί ζηλοῦσι καί βούλοιντ' ἄν αὐτός ἕκαστος τοιοῦτος εἶναι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης δ. Ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη ἔσομαι, ὡς μηδέν ἄν ἔτι κακόν παθεῖν. ε. Ἐκ δέ τούτου οἱ τριάκοντα οὐκέτι νομίζοντες ἀσφαλῆ σφίσιν τά πράγματα ἐβουλήθησαν Ἐλευσῖνα ἐξιδιώσασθαι, ὥστε εἶναι σφίσιν καταφυγήν, εἰ δεήσειεν. στ. Ἔπειτα δ' ὕστερον καί πρός τούς ἄλλους ἅπαντας τούς μετά Δημοσθένους ὁμολογία γίγνεται ὥστε ὅπλα τε παραδοῦναι. ζ. Πάντα κίνδυνον ὑποδύονται, ἐφ' ᾧ πλείονα κτήσονται. 22.6. ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1.Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Πᾶς δ’ εἰς θέαν ὅμιλος ἔρχεται δρόμῳ σήν παῖδ' ὅπως ἴδωσιν. β.Ἐπί τούτους ἡμᾶς ἄγετε, ὅπως ἡμεῖς ἐκείνων, μή ἐκεῖνοι ἡμῶν ἄρχωσιν. γ.Κῦρος ᾤετο φίλων δεῖσθαι, ὡς συνεργούς ἔχοι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης δ. Καί ἐπίτηδες σέ οὐκ ἤγειρον, ἵνα ὡς ἥδιστα διάγῃς. ε.Καί ξυνελέγοντο διορύσσοντες τούς κοινούς τοίχους παρ' ἀλλήλους, ὅπως μή διά τῶν ὁδῶν φανεροί ὦσιν ἰόντες, ἅμαξάς τε ἄνευ τῶν ὑποζυγίων καθίστασαν, ἵνα ἀντί τείχους ᾖ. στ.Ἐκκλησίαν τούτου ἕνεκα ξυνήγαγον, ὅπως ὑπομνήσω καί μέμψομαι. ζ. Οἶμαι καί οἴκοι ἡμᾶς τούτου ἕνεκεν ἀσκεῖν καί γαστρός κρείσσους εἶναι καί κερδέων ἀκαίρων, ἵν' εἴ ποτε δέοι, δυναίμεθα αὐτοῖς συμφόρως χρῆσθαι. 22.7. ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Καί ἕως μέν ἄν ἐγώ ζῶ, ἐμή γίγνεται ἡ ἐν Πέρσαις βασιλεία, ὅταν δ' ἐγώ τελευτήσω, δῆλον ὅτι Κύρου. β. Ἐπειδάν δέ διαπράξωμαι, ἅ δέομαι ἥξω. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης γ. Πρίν δέ Ἀγησίλαον ὁρμηθῆναι ἐκ Τεγέας, παρῆσαν οἱ Θηβαῖοι. δ. Μισθοῦ στρατεύονται οἱ Χαλδαῖοι, ὁπόταν τις αὐτῶν δεήσῃ. ε. Μέχρι δ' ἄν ἐγώ ἥκω, αἱ σπονδαί μενόντων. 22.8. ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Φοβοῦμαι μή τῇ προθυμίᾳ τοὐναντίον οὐ δεῖ ποιήσω. β.Ξενοφῶν ἐφοβεῖτο μή οὐ δύναιτο ἐκ τῆς χώρας ἐξελθεῖν τοῦ βασιλέως, ἀλλ' εἴργοιτο πανταχόθεν ὑπό τινων ἀποριῶν. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης γ. Οὐ τοῦτο δέδοικα, μή οὐκ ἔχω ὅ,τι δῶ ἑκάστῳ τῶν φίλων. δ.Φόβος ἐστί μή τοῦτο γένηται. ε.Ὥστε οὐ δέδοικα μή φανῶ μείζω λέγων τῶν ἐκείνῳ προσόντων, ἀλλά μή πολύ λίαν ἀπολειφθῶ. στ.Ἔδεισαν οἱ Ἕλληνες μή προσάγοιεν πρός τό κέρας καί αὐτούς κατακόψειαν. ζ. Ἔνιοι φοβούμενοι, μή ληφθέντες ἀποθάνωσιν, ὑπό τοῦ φόβου προαποθνῄσκουσι. η.Φοβούμεθα μή ἀμφοτέρων ἅμα ἡμαρτήκαμεν. 22.9. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Δεινόν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ, ὅταν εἰσφοράν εἰσενεγκεῖν δέη, ἥν πάντες οἴσεσθαι μέλλουσιν, οὐκ ἐθέλουσιν. β. Ὥστε οὐκ ἄξιον διά τοῦτο φοβεῖσθαι τούς πολεμίους, ὅτι πολλοί τυγχάνουσιν ὄντες. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης γ.Λακεδαιμόνιοι ἡγούμενοι αὐτῶν διά τήν σφετέραν δόξαν ἄκοντας προσάγουσι τούς πολλούς ἐς τόν κίνδυνον, ἐπεί οὐκ ἄν ποτέ ἐπεχείρησαν ἡσσηθέντες πολύ αὖθις ναυμαχεῖν. δ.Ἐχαλέπηναν ὅτι αἴσθοιντο τούς πολεμίους ἰόντας. ε.Σχέτλιον δ' ἄν εἴη, εἰ οὗτος μεν ἅπαντας τούς πολίτας περί οὐδενός ἡγήσαιτο, ὑμεῖς δέ τοιοῦτον ὄντα μή ἀποδοκιμάσαιτε. στ.Κῦρος τῷ Κλεάρχῳ ἐβόα ἄγειν τό στράτευμα κατά μέσον τό τῶν πολεμίων, ὅτι ἐκεῖ βασιλεύς εἴη. ζ.Ἐκάκιζον τόν Περικλέα, ὅτι στρατηγός ὤν οὐκ ἐπεξάγοι. 22.10. ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 1. Να χαρακτηριστούν οι παρακάτω προτάσεις: α. Ὧν ἔλαβεν ἅπασι μετέδωκεν. β. Ὅ πάντων θαυμαστότατον, Σωκράτη μεθύοντα οὐδείς πώποτε ἑώρακεν ἀνθρώπων. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης γ.Εἶπεν ὅτι διαγεγένηται πράττων τά δίκαια καί τῶν ἀδίκων ἀπεχόμενος, ἥνπερ νομίζοι καλλίστην μελέτην ἀπολογίας εἶναι. δ.Τοῦτο ἡγοῦμαι μέγα τεκμήριον ἄρχοντας ἀρετῆς εἶναι ᾧ ἄν ἑκόντες ἕπωνται. ε.Ἦσαν δέ οἵ καί πῦρ προσέφερον. στ.Οὐκ ἔστίν ὅπως οὐκ ἐπιθήσεται ἡμῖν. ζ. Ἄξιον μᾶλλον τοῖς ἔργοις πιστεῦσαι καί τῷ χρόνῳ, ὅν ὑμεῖς σαφέστατονἔλεγχον τοῦ ἀληθοῦς νομίσατε. η. Οὐδένα γάρ εἶχον ὅστις τάς ἐμάς ἐπιστολάς πέμψειε. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23ο 23.1. ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Να μετατραπεί ο πλάγιος λόγος σε ευθύ. α. Κελεύει αὐτούς ἀπελθεῖν. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης β. Ἔδοξεν αὐτοῖς προϊέναι, ἕως ἐντύχοιεν τοῖς πολεμίοις. γ. Κῦρος εἶπεν ὅτι χρήματα αὐτοῖς δώσοι. δ.Ἑώρα τήν πόλιν οὐκ ὀρθῶς βεβουλευμένην. ε.Οἱ δέ πρέσβεις τούς Λακεδαιμονίους ἤροντο εἰ παρεῖεν ἐν πλήθει. στ. Λέγει ὅτι οὐκ ἔπραξεν ἅ αὐτοῦ κατηγοροῦσιν. ζ.Ἀλκιβιάδης ἐδίδασκε τούς Λακεδαιμονίους τήν Δεκέλειαν τειχίζειν. η.Λάμαχος ἔφη χρῆναι πλεῖν σφᾶς ἐπί Συρακούσας. θ.Ἠπόρει ὁποτέραν τῶν ὁδῶν τράποιτο. ι. Ἐν τούτῳ ὁ διδάσκαλος ἔπαισεν με λέξας, ὁπότε τοῦ ἁρμόττοντος εἴην κριτής, οὕτω ποιεῖν. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ια.Κῦρος ἐβόα τῷ Κλεάρχῳ ἄγειν τό στράτευμα κατά τό μέσον τῆς φάλαγγος, ὅτι ἐκεῖ ὁ βασιλεύς εἴη. ιβ. Λέγει ὡς ὑβριστής εἰμί. ιγ. Ἠγγέλθη αὐτῷ ὅτι Μέγαρα ἀφέστηκε. ιδ. Ἤρετο ὅστις ἀφίκοιτο. ιε. Ἔλεγεν ὅτι ἡ ὁδός ἔσοιτο πρός βασιλέα. ιστ. Ἐγώ ἠπόρουν ὅ, τι χρησαίμην τοῖς κακοῖς. ιζ.Εἶπεν ὅτι ἔλθοι ἄν εἰς λόγους. ιη.Ὁρῶ σε, ὦ Ἡράκλεις, ἀποροῦντα, ποῖαν ὁδόν ἐπί τόν βίον τράπῃ. ιθ. Σωκράτης ἔφη τούς θεούς πάντα ὁρᾶν καί ἀκούειν. κ. Οὗτοι οἱ ἄνδρες ἔφασαν οὐκ ἐπιτρέψειν ταῦτα γενέσθαι. κα. Οἱ Θηβαῖοι ἔγνωσαν ἐξηπατημένοι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης κβ. Ἤισθοντο τήν πόλιν καταληφθεῖσαν καί τούτους ὄντας ἔνδον. κγ. Λέγουσιν οἱ ἄνδρες ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἔφυγον. κδ. Ἠπόρει οὗτος εἰ ἔλθοιεν οἱ πρέσβεις. κε. Ἐνόμιζεν οὗτος τόν Σωκράτη διδάσκειν ταῦτα. κστ. Οἶδεν αὐτόν ὄντα ἐν Ἀθήναις. κζ. Ἐρωτᾷ τίς ἦλθε. κη. Λέγει οὗτος ὅτι, εἰ ταῦτα ἔπραξεν, ἔνοχος ἐστίν. κθ. Ἔλεγε ὅτι εἰ ταῦτα πράξειε, σωθήσοιτο. λ. Ἐρωτᾷ ὅστις ἔπραξε ταῦτα. Να μετατραπεί ο ευθύς λόγος σε πλάγιο. α. Οἱ δέ πρέσβεις λέγουσιν: “περί σπονδῶν ἥκομεν.” β. Ἴτε, ὦ στρατιῶται, ἐπί τούς πολεμίους. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης γ. Σωκράτης ἐνόμιζε: “Ἔμπειρος πολλῶν λόγων εἰμί.” δ. Προσέταξε: “Ταῦτα δίδασκε καί πειρῶ εἰρήνην ποιεῖσθαι.” ε. Λακεδαιμόνιοι ἐβουλεύοντο: “Παραδῶμεν τάς ναῦς;” στ. Οὗτοι ἔγνωσαν“Οὐκ ἄν ἔχοιμεν τά ἐπιτήδεια.” ζ. Θουκυδίδης ᾔδη “αὐτός ἐστίν ἐν Ἀθήναις.” η. Ἆγις ἔφη “Οὐκ ἄν δυναίμην τοσούτους συμμάχους ἑλεῖν.” θ. Ξενοφῶν εἶπε: “Οὔποτε ἐπαυόμην ὑμᾶς οἰκτίρων.” ι. Μιλτιάδης εἶπε: "ἀναγκαῖόν ἐστί τῇ πατρίδι βοηθεῖν." ια. Χειρίσοφος ἤκουε: "Κῦρος στρατεύει πρός Κιλικίαν." ιβ. Ἀλέξανδρος ἐκέλευε: "ἐλθέτω ὡς ἐμέ Παρμενίων." eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ιγ. Ἀγησίλαος ἤρετο Κῦρον: "παραγγέλλεις τι;" ιδ. Οὗτος λέγει: "μανθάνω, ἅ οὐκ ἐπίσταμαι." ιε. Οἱ στρατιῶται ηὔχοντο: "σωτήρια θύσομεν ἔνθα ἄν πρῶτον ἐς φιλίαν γῆν ἀφικώμεθα." ιστ. Οἱ ἡγεμόνες ἔλεγον: "οὐκ ἔστιν ἄλλη ὁδός πλήν ταύτης." ιζ. Σωκράτης ἠπόρει: "ποιήσω δίκαια πράττων τοῦτο;" ιη. Λακεδαιμόνιοι ἴσασιν: "πάλαι προδότης οὗτός ἐστιν." ιθ. Ἀναξίβιος ἐκέλευσε: "λαμβάνετε, ὦ στρατηγοί, τά ἐπιτήδεια ἐκ τῶν Φρυγικῶν κωμῶν." κ. Ἀθηναῖοι ἐγίγνωσκον: "Θηραμένης ἐψεύδετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ." eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24ο 24.1. ΠΛΑΓΙΟΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Να αναγνωριστούν οι πλάγιοι υποθετικοί λόγοι. α.Ὑπισχνεῖτο δ' αὐτῷ, εἰ ἔλθοι, φίλον αὐτόν Κύρῳ ποιήσειν. β. Ἀπαγγέλλετε δ' αὐτοῖς ὅτι, εἰ μή ποιήσουσι ταῦτα, ἔκσπονδοι ἔσονται. γ. Κῦρος νομίζεται, εἰ μή ἀπέθανεν, ἄριστος ἄν γενέσθαι ἄρχων. δ. Προεῖπον αὐτοῖς μή ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἤν μή ἐπί Κέρκυραν πλέωσι καί μέλλωσιν ἀποβαίνειν. ε. Προεῖπεν αὐτοῖς ὡς, εἴ τι κλέπτοντες ἁλώσοιντο, παραχρῆμα ἀποσφαγήσοιντο. στ. Ἐννοῶ δ' ὅτι εἰ νῦν ἄπιμεν, δόξομεν ἐπί πολέμῳ ἀπιέναι. ζ. Ἤν οὖν πέμψητέ με, οἴομαι ἄν ἐλθεῖν καί τριήρεις ἔχων καί πλοῖα τά ἡμᾶς ἄξοντα. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης η.Θηβαῖοι ἐνόμισαν, εἰ πέμψειαν πρός βασιλέα, πλεονεκτῆσαι ἄν τι. θ. Οὐ γάρ ἐπί τοῦτ' ἐχειροτονήθησαν, ἵν', εἴ πῃ δύναιντο, κακῶς ποιήσειαν ὑμᾶς. ι. Ἀλλά πειρᾶσθαι ἡμᾶς δεῖ ὅπως, ἤν μέν δυνώμεθα, σῳζώμεθα. ια. Ἀγησίλαος ἔλεγεν ὅτι, εἰ βλαβερά πεπραχώς εἴη, δίκαιος εἴη ζημιοῦσθαι. ιβ. Ἔλεγον οὗτοι ὅτι, εἰ μή πεισοίμεθα, διανοοῖντο πρᾶξαι ταῦτα. ιγ. Ἔγνωσαν, εἰ ἄρχων πράξαι ταῦτα, ῥαδίως ἄν αὐτόν τυχόντα συγγνώμης. ιδ. Ἔγνωσαν τούτους φθονοῦντας, εἰ τι ἀγαθόν γίγνοιτο. ιε. Ἔλεγον ὅτι, εἰ ἐγγύς ἔλθοι θάνατος, οὐδείς βούλοιτο θνῄσκειν. ιστ. Ἔλεγεν ὅτι, εἰ ταῦτα ποιήσειε, σωθήσοιτο. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ιζ. Ἐδόκει αὐτοῖς ἄν πρᾶξαι ταῦτα, εἰ τότε παρήγγελλε αὐτοῖς. ιη. Και ὁ Ἀναξίβιος ὑπισχνεῖτο, εἰ διαβαῖεν, μισθοφοράν αὐτοῖς ἔσεσθαι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25ο 25.1. ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ Nα αναπτυχθούν oι μετοχές στις αντίστοιχες προτάσεις: α. Τούτων λεχθέντων, ἀπῆλθον. β. Ἐξόν ταῦτα ποιεῖν οὐκ ἐβούλετο. γ. Οὐκ ἄν ἦλθον δεῦρο, ὑμῶν μή κελευσάντων. δ. Οἱ ἐλθόντες πρέσβεις ἔλεγον. ε. Λέγοντος ἐμοῦ ἠρώτησεν οὗτος. στ. Πᾶσα ἀποικία εὖ πάσχουσα τιμᾷ τήν μητρόπολιν. ζ. Οὐ δυνάμενοι τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς. η. Οὐ νομοθετήσοντες περί αὐτῶν ἥκετε. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης θ. Ταῦτα ποιοῦντες τά δίκαια ψηφιεῖσθε. ι. Θράσυλλος, εἷς ὤν τῶν στρατηγῶν, εἰς Ἀθήνας ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν καί ναῦς αἰτήσων. ια. Ἀριαῖος, ὡς ᾔσθετο Κῦρον πεπτωκότα, ἔφυγεν. ιβ. Τοιαῦτα ἦν ἔτι δημοκρατουμένης τῆς πόλεως. ιγ. Ἅτε ἐξαίφνης ἐπιπεσόντες πολλά ἀνδράποδα ἔλαβον. ιδ. Ἐς Δελφούς χρησόμενος τῷ χρηστηρίῳ πορεύεται. ιε. Προϊόντες λελήθαμεν ἀμφοτέρων εἰς τό μέσον πεπτωκότες. ιστ. Κλέαρχος ᾔδει καί ἀπειρηκότας τούς στρατιώτας καί ἀσίτους ὄντας. ιζ. Ἔπεμψε τινα ἐροῦντα. ιη. Ὁ Ξενοφῶν πέμψας πρός τούς ἀσθενοῦντας τούς νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26ο 26.1./ 2. ΣΥΜΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Να συμπτυχθούν οι δευτερεύουσες προτάσεις στις αντίστοιχες μετοχές ή στα αντίστοιχα απαρέμφατα. α. Ὅσοι φεύγουσιν ἀδίκως λοιδοροῦσιν τάς ἑαυτῶν πατρίδας. β. Ἠγγέλθη ὅτι Φίλιππος ἐπολιόρκει τό τεῖχος. γ.Ἐπεί ταῦτα οὕτως ἔχει βούλομαι ὑμῖν συμβουλεύειν. δ. Δερκυλίδας ὁ Λακεδαιμόνιος ἀφικνεῖται ἵνα ἄρξῃ τοῦ στρατεύματος. ε. Ὁ Λυκοῦργος ἄνδρα ἐπέστησε κρατεῖν αὐτῶν, ὅς καί παιδονόμος καλεῖται. στ. Ὅτι ἐν νυκτί ἀπῇσαν, χαλεπῶς ἐπορεύοντο. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ζ. Ἐάν ὑμεῖς πρόθυμοι εἰς τόν πόλεμον φανῆτε, πάντες οἱ στρατιῶται προθύμως ἕψονται. η.Ἴστε οἷοι ἦσαν οἱ πολῖται. θ.Ἀλλά καί διά τοῦτο μᾶλλον ἔχω ἐπαινεῖν τήν πόλιν ὅτι εἰ καί ἔτυχε τοιούτων ἀνταγωνιστῶν τοσοῦτον διήνεγκεν αὐτῶν. ι.Εὐνοῦχος τις ὡς εἶδεν ἡμᾶς ἔφη. ια.Θίβρων Λάρισαν, ἐπεί οὐκ ἐπείθετο, ἐπολιόρκει. ιβ.Οἱ τριάκοντα συλλαμβάνουσιν τούς πολίτας ἵνα ἀποκτείνωσιν τούτους. ιγ. Ἄν ἀμελήσετε, ὑμᾶς οὐδείς εὐμενῶς ὑποδέξεται. ιδ. Λάκων ἐπεί ἠρωτήθη τί ἐπίσταται, εἶπεν "ἐλεύθερος εἶναι". ιε. Ἤν ἄλλον ἄρχοντα ἕλησθε, οὐχ εὑρήσετε ἐμέ στασιάζοντα. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης ιστ. Οἱ στρατηγοί ἐθαύμαζον ὅτι Κῦρος οὐ φαίνοιτο. ιζ. Ὅτε γάρ ἀκούοιτε τούς ἐν ἄστει τήν αὐτήν γνώμην ἔχειν, μικράς ἐλπίδας εἴχετε τῆς καθόδου. λη. Οἱ κύνες τούς παριόντας δάκνουσιν, ἤν δύνωνται λθ. Ὅταν διατηρηθῶσιν οἱ νόμοι, σῴζεται καί ἡ δημοκρατία. μ. Ἐς τε τά πολεμικά, εἴπερ ποτέ, μάλιστα δή ὀκνηρότεροι ἐγένοντο. μα. Ἐπειδή δέ ταῦτα ἐγένετο, Πείσανδρος καί Χαρικλῆς ἔλεγον χρῆναι ἐπιζητεῖν καί μή παύσασθαι. μβ. Ὁ νόμος κελεύει τά ἑαυτοῦ ἐξεῖναι διαθέσθαι ὅπως ἄν ἐθέλῃ, ἐάν μή παῖδες ἄρρενες ὦσι γνήσιοι. μγ. Ἐπεί δε ταῦτ΄ εἶπεν, ἀνιστάμενοι πολλοί εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων. μδ. Ἐπεί δ΄ ἦλθον εἰς Λακεδαίμονα οἱ ἐκπεπτωκότες Ῥοδίων ὑπό δήμου, ἐδίδασκον τάς ἀρχάς. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης με. Ἤν δυστυχοῦντας καταλάβωμεν, ἀλγοῦμεν ἀναγκαζόμενοι πρός τοῖς οἰκείοις κακοῖς καί τῶν ἀλλοτρίων κοινωνεῖν. μστ. Οἱ πρέσβεις, ἐπειδή ἐν τῇ Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγοις ἐποιοῦντο. Να συμπληρωθούν τα κενά με μετοχή ή απαρέμφατο ισοδύναμα με τις δευτερεύουσες προτάσεις που βρίσκονται στην παρένθεση. α. Ὑπό Διός Ἑρμῆς πρός Καλυψώ ἐπέμθη……………………..ἀποπέμψαι Ὀδυσσέα εἰς Ἰθάκην. (ἵνα κελεύῃ) β. Δαρεῖος ἐπί τόν Εὐφράτην ποταμόν ἤλαυνε………………..…….μέσον ἑαυτοῦ τε καί Ἀλεξάνδρου τόν Εὐφράτην ποιῆσαι. (ἐπειδή ἐβούλετο) γ…………………. τοῖς ἄρχουσι, τῶν δ' ἀρχόντων τοῖς νόμοις, ἄριστα αἱ πόλεις οἰκοῦνται. (ἄν οἱ πολῖται πείθωνται) δ………………………. ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν. (ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο) ε…………πάντες αἰσχύνονται μή πράττειν τά δίκαια. (ἐάν καί μή βούλωνται) Να αντικαταστήσετε το απαρέμφατο με ισοδύναμη ειδική πρόταση, όπως στο παράδειγμα. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης α. Ἀκούομεν ὑμᾶς ἀγαθούς εἶναι: Ἀκούομεν ὅτι ὑμεῖς ἀγαθοί ἐστέ. β. Πυνθανόμεθα τούς πολεμίους πλησίον εἶναι: ..………………… …. γ. Λέγουσι τόν ἄρχοντα καλῶς ἄρχειν: ………………………… … δ. Ἀκούομεν τούς πολίτας πείθεσθαι τοῖς νόμοις: …………………… …. ε. Οἱ Ἕλληνες ἐνόμιζον δεῖν τούς νικητάς στεφανοῦσθαι: ……………….. στ. Οὐκ ᾔσθοντο τόν Κῦρον τεθνηκέναι: ………………………… …….. eπιμέλεια: Γιώργος θώδης