Derleme | Review doi:10.2399/tahd.10.032 Türk Aile Hek Derg 2010; 14(1): 32-37 www.turkailehekderg.org Aile hekimli¤i ve kronik hastal›k bak›m modeli Family practice and chronic care model Derleme Mehmet Akman1, Serap Çifçili2 Özet Summary Kronik hastal›klara yönelik korunma, tedavi ve rehabilitasyon süreçleri aile hekimli¤i prati¤inin önemli bir parças›d›r. Ancak kronik hastal›klar›n yönetiminde önemli sorunlar›n oldu¤u bilinmektedir: Toplumda, kronik hastalar›n önemli bir bölümüne tan› konmam›fl, tan› konmufl olanlar›n da önemli bir bölümünde tedavi hedeflerine ulafl›lamam›flt›r. Ed Wagner ve arkadafllar›n›n gelifltirdi¤i “kronik hastal›k bak›m modeli” strateji, hedef ve protokoller ile kronik hastal›klar›n daha iyi yönetilmesini amaçlamaktad›r. Model 6 bileflenden oluflur; toplumsal kaynaklar ve politikalar, sa¤l›k sisteminin organizasyonu, kendi kendine bak›m deste¤i, hizmet sunum flekli, karar deste¤i ve klinik bilgi sistemleri. Bu derleme kronik hastal›k bak›m modelini ele almakta ve birinci basamaktaki etkinli¤ine yönelik kan›tlar› sunmaktad›r. Prevention, treatment and rehabilitation of chronic diseases are important components of a family physician’s practice. However, it is known that there are several problems regarding chronic care management. There is reasonably high percentage of undiagnosed chronic diseases in the community and a high percentage of diagnosed patients do not reach treatment targets. “Chronic care model” developed by Ed Wagner et al, aims to have better management of chronic diseases by using strategies, targets and protocols. This model includes 6 components: community linkages, heath care delivery system, self-management support, delivery system design, decision support and clinical information systems. This review deals with Chronic Care Model and presents evidence of efficacy when applied to primary care. Recent evidence supports that by implementing this model, improvements in parameters related with clinical practice and patient outcomes can be achieved. Anahtar sözcükler: Kronik hastal›k, birinci basamak, hizmet kalitesi. Key words: Chronic disease, primary care, quality of care. Kronik Hastal›klar›n Yönetiminde Ne Kadar Baflar›l›y›z? Yetiflkinin en yayg›n kronik sa¤l›k sorunlar›; hipertansiyon, kronik mental sorunlar, solunum hastal›klar›, artritler, kalp hastal›klar›, göz problemleri, ast›m, dislipidemiler ve diyabettir.1 Tüm poliklinik baflvurular›n›n %72’si kronik bir hastal›k nedeniyle yap›l›r, poliklinik hizmetlerinin yar›dan fazlas› iki ya da daha çok kronik sa¤l›k sorunu olan hastalara yöneliktir.1 Böylece, aile hekimli¤i prati¤inin önemli bir bölümünün kronik hastal›klara yönelik koruma, tedavi ve rehabilitasyon süreçlerinin oluflturaca¤› anlafl›l›r. Nitekim, ülkemizde, 5 ay bo1) 32 2) yunca aile hekimli¤i poliklini¤ine ilk kez baflvuranlar›n kaydedildi¤i bir araflt›rmada bu kiflilerin %67.4’ünün kronik bir sa¤l›k sorunu oldu¤u saptanm›flt›r.2 Son yirmi-otuz y›lda kronik hastal›klarda etkin tedaviye yönelik çok say›da ilerleme olmufl, ancak toplumun bütününde, bu hastal›klar›n etkin yönetimi konusunda belirlenen hedeflere ulafl›lamam›flt›r.3-5 Öte yandan, toplumda kronik bir hastal›¤› oldu¤u halde tan› konmam›fl çok say›da kifli oldu¤u bildirilmifltir.6-8 PatenT çal›flmas› ülkemizde, tedavi alt›ndaki hipertansif hastalar›n sadece %20.7’sinin kan bas›nc›n›n istenen düzeyde oldu¤unu göstermifltir.6 TEKHARF 2003/04 kohortundaki hipertansif kad›nlar›n %66.9’u, erkeklerin ise %53.7’si antihi- Marmara Üniversitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal›, Aile Hekimli¤i Uzman›, Msc (Halk Sa¤l›¤›), ‹stanbul Marmara Üniversitesi T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dal›, Aile Hekimli¤i Uzman›, Yard. Doç. Dr., ‹stanbul 2010 © Yay›n haklar› Türkiye Aile Hekimli¤i Uzmanl›k Derne¤i (TAHUD)'a aittir. Her hakk› sakl›d›r. Deomed Medikal Yay›nc›l›k taraf›ndan yay›mlanmaktad›r. Copyright © 2010 Turkish Society of Family Practice. All rights reserved. Published by Deomed Medical Publishing, Istanbul. pertansif ilaç al›yorlard›; oysa, bu hastalar›n ancak %43’ünde kan bas›nc› istenen düzeyde idi.9 rinden almaktad›rlar; aile hekimli¤inin kapsaml›, sürekli JNC VII’ye (Joint National Committee 7. Hipertansiyon Raporu) göre hipertansif hastalar›n %40’› tedavi almamaktad›r, hedef kan bas›nc› de¤erlerine ulaflanlar›n oran› ise %34’dür. Geliflmifl ülkelerden az geliflmifl ülkelere do¤ru gidildi¤inde, tan› almam›fl tip 2 diyabetlilerin oran› %30’lardan %90’lara yükselmektedir.7,10 yaçlar› ile bire bir örtüflmektedir.19 Avrupa ve Amerika’da Her geçen gün, daha fazla yazar, birinci basamakta hizmet sunumunun gelifltirilmesiyle kronik hastal›klarla daha etkin mücadele edildi¤inde mortalite ve morbidite oranlar›n›n düflece¤ini belirtmektedir.5,12,17 Bu önerme, bütüncül bak›m ve genel sa¤l›¤› ön plana ç›karan, birinci basamak yönelimli bir sa¤l›k sistemine duyulan ihtiyac› göstermektedir.5,12,18 Gerçekten de kronik hastalar›n büyük ço¤unlu¤u sa¤l›k hizmetini birinci basamak hekimle- kronik hastal›klar›n etkin kontrolü için model ve programlar gelifltirilmifl ve uygulanm›flt›r.20-22 Bu model ve programlar, hizmetin afl›r›/yetersiz/yanl›fl kullan›m›, akut sorunlar›n hakimiyeti, koruyucu sa¤l›k hizmetinin ihmali, klinisyenlerin yo¤un ifl temposunda tedavi k›lavuzlar›na yeterince uyamamas›, hizmetin yetersiz koordinasyonu, hastalar›n rahats›zl›klar›n› çözebilmeleri için e¤itilmemeleri gibi sorunlar› ele alm›fllard›r.23,24 Bu derlemede kronik hastal›k bak›m modeli ele al›nacak ve birinci basamaktaki etkinli¤ine yönelik kan›tlar sunulacakt›r. Kronik Hastal›k Bak›m Modeli Derleme Kronik hastal›klar›n iyi yönetilememesine yol açan önemli nedenlerden biri akut sorunlar›n klinik prati¤e hakim olmas›d›r.11 Hekim, öncelikle akut sorunlara yönelmekte, ço¤u zaman kronik sorunlarla ilgilenecek yeterli zaman kalmamaktad›rlar. Kronik bak›mdan ziyade akut sa¤l›k hizmeti vermeye odakl› sistemde, hastan›n kendi kendine bak›m becerisinin desteklenmesi mümkün olmamaktad›r. Buradaki problemin zaman›n yetersizli¤inden de¤il, ifl bölümü hatalar›ndan ve hasta-hekim görüflmesinin kronik hastal›¤a odaklanmamas›ndan kaynakland›¤› öne sürülmüfltür.12 10 kronik hastal›k ve 2500 hasta ile yap›lan bir çal›flmada; yüksek kalitede sa¤l›k hizmeti verebilmek için, planlanm›fl vizitler ile kontrol alt›nda tutulan hastalar dikkate al›nd›¤›nda günde ortalama 3.5 saat; plans›z vizitler ve kontrolsüz hastalar söz konusu oldu¤unda ise günlük ortalama 10.5 saate ihtiyaç oldu¤u bildirilmifltir.13 Kronik hastal›k yönetiminde baflar›s›zl›¤a yol açan bir di¤er neden de hekimlerin klinik pratiklerinin kan›ta dayal› k›lavuzlarla uyumlu olmamas›d›r.14,15 Hekimin k›lavuzlar› uygulamaya istekli olmas› yeterli de¤ildir; ihtiyaç duydu¤unda kan›ta dayal› bilgiye ulaflabilmeli ve gerekli basamaklarda hat›rlat›c› mekanizmalar oluflturulmal›d›r.12 Kronik hastal›klar›n iyi yönetilememesine yol açan di¤er etkenler hastaya ba¤l› nedenler (tedaviye uymada problemler, sa¤l›k/hastal›k alg›s›, kendi kendine bak›m beceri ve motivasyonu) ve sa¤l›k sistemine ba¤l› nedenler (sistemin kronik sorunlar yerine sadece akut sorunlara odakl› organizasyonu, yetersiz ifl gücü, yetersiz finansman) say›labilir.11,12,16 ve koordinasyon sa¤lay›c› niteli¤i kronik hastalar›n ihti- “Kronik Hastal›k Bak›m Modeli” MacColl enstitüsünde çal›flan Ed Wagner ve arkadafllar›n›n 1990’larda gelifltirdi¤i bir modeldir.25,26 Model, kronik hastal›klarda yüksek kalitede ve hasta merkezli hizmet sunumu için haz›rlanm›fl bir yol haritas› niteli¤indedir (fiekil 1). Model, birinci basamak hekimlerine iki önemli noktada yard›mc› olabilir: 1. Yüksek kalitede kronik hastal›k bak›m›n›n olmazsa olmaz bileflenlerin fark›na var›lmas›. 2. Kendi kliniklerinde gerçeklefltirmek istedikleri sistem de¤ifliklikleri için rehberlik. Model, ayr›nt›l› strateji, hedef ve protokoller ile kronik hastal›klar›n etkin tedavisini ve sonuçlarda iyileflme sa¤lamay› hedeflemektedir. Modelin Bileflenleri Modeli daha iyi kavrayabilmek için toplum, hasta ve sa¤l›kl› bireyleri bir makro sistem, sa¤l›k hizmeti sunumunu da bu makro sistem içindeki bir mikro sistem gibi kabul etmek do¤ru olacakt›r. Kronik sa¤l›k problemi, sa¤l›k sistemi ile süre¤en karfl›laflma ve süreç içinde düzenli de¤ifliklikler yapma ihtiyac› olan herhangi bir sa¤l›k sorunu olarak tan›mlanmaktad›r. Modelin amac›; sa¤l›k hizmetinin sunuldu¤u çeflitli ortamlarda, kan›ta dayal› klinik hizmet sunumu ve kalite geliflimini destekleyecek etkili de¤iflimleri teflvik etmektir. Model, h›zl› ve kolay bir de¤iflim önermekten çok karmafl›k bir probleme çok boyutlu bir çözüm getirmektedir.12 Kronik hastal›klara Türkiye Aile Hekimli¤i Dergisi | Turkish Journal of Family Practice | Cilt 14 | Say› 1 | 2010 33 Derleme yönelik sa¤l›k hizmetinin büyük oranda birinci basamakta verildi¤i düflünüldü¤ünde,17 aile hekimli¤i uygulamas›n›n kronik hastal›k bak›m modeli üzerinden yeniden tasarlanmas› uygun olacakt›r. Kronik hastal›klara yönelik sa¤l›k hizmeti bir evrende, birbirinin içine geçen 3 galakside gerçekleflmektedir: 1. Toplum 2. Sa¤l›k sistemi 3. Hizmet sunucu birim. Model, bu üç galaksili evrende optimal hizmet sunabilmek için 6 zorunlu bileflen belirlemifltir; toplumsal kaynaklar ve politikalar, sa¤l›k sisteminin organizasyonu, kendi kendine bak›m deste¤i, hizmet sunum flekli, karar deste¤i ve klinik bilgi sistemleri.12 1. Toplum Birinci basamak hekiminin klini¤i ile toplum kaynaklar› aras›nda kuraca¤› ba¤lant›lar, kronik hastalar›n yönetiminde önemli bir rol oynar. Makro ve mikro sistemler aras›nda üretken iliflkiler oluflturulmal›d›r. Aile hekimi hizmet verdi¤i nüfusun sa¤l›¤›yla do¤rudan iliflkili kamu ve sivil toplum kurulufllar› ile eflgüdümlü çal›flma yollar›n› aramal›, genel sa¤l›¤›n iyilefltirilmesini hedefleyen destekleyici program ve politikalar›n gelifltirilmesinde toplum içinde çal›flan di¤er kurulufllarla iflbirli¤i yapmal›d›r. Aile hekimi ayn› zamanda sa¤l›k hizmetinin iyilefltirilmesini sa¤layacak politikalar› desteklemeli ve hastalar›n› etkili toplumsal programlara kat›l›m konusunda yüreklendirilmelidir. Örne¤in, s›n›rl› imkanlara sahip ve tek bafl›- fiekil 1. Kronik hastal›k bak›m modeli. 34 Akman M, Çifçili S | Aile hekimli¤i ve kronik hastal›k bak›m modeli na çal›flan bir aile hekimi için hastanelerin sundu¤u hasta e¤itimi imkanlar› veya evde bak›m kurulufllar›n›n (kamu veya sivil toplum) sunaca¤› ek hizmetler bak›m kalitesinin artmas›na yard›mc› olabilir.12 2. Sa¤l›k sistemi Sa¤l›k sistemi çal›flanlar› kronik hastal›klarda tan›, tedavi ve izlem sonuçlar›n› iyilefltirmek için de¤iflime haz›r ve istekli olmal›d›r. En yetkili kifliden bafllayarak, geliflim her düzeyde desteklenmelidir. Yöneticiler, hizmet sunumunun iyilefltirilmesini önemsemeli; net politika ve hedefler tarif edilmesini sa¤lamal›d›rlar. Bu politika ve hedeflere kapsaml› sistem de¤iflikli¤ini teflvik edici ad›mlar da dahildir. Bak›m kalitesinin yükseltilmesi özendirilmelidir. Sa¤l›k sisteminin organizasyon hedefleri kronik bak›ma öncelik vermiyor ya da geri ödeme kurumlar› kaliteli kronik bak›m hizmetini teflvik etmiyorsa kronik hastal›k bak›m›nda bir iyileflme ya da yeniden yap›lanma gerçekleflemez.12 Sa¤l›k sisteminin mutlaka aç›k ve sistematik bir geri bildirim mekanizmas› olmal›d›r. Böylece hizmet sunumundaki problemler ve yanl›fl klinik ya da organizasyon uygulamalar› saptanarak gerekli önlemler al›nabilir. ‹letiflim veya hizmet koordinasyonunda kesintileri önlemek için sa¤l›k hizmet sunucular› aras›nda iletiflimi ve veri paylafl›m›n› kolaylaflt›r›c› anlaflmalar yap›lmal›d›r. 3. Özbak›m 4. Hizmet sunum flekli Hizmet sunumu, etkili ve verimli bir klinik bak›m ve öz bak›m deste¤i sunulmas›n› garanti alt›na alacak biçimde yap›land›r›lmal›d›r. Bu amaçla reaktif; (kifli rahats›zland›¤›nda yan›t veren) sistemden; proaktif; (kifliyi mümkün olabildi¤ince sa¤l›kl› tutmaya odaklanm›fl), bir sisteme geçilmelidir. Sadece ihtiyaç duyulan hizmetleri belirlemek yetmez, yap›land›r›lm›fl ve planl› etkileflimle sa¤l›k ekibindekilerin görev ve rolleri tarif edilmelidir. Bir baflka deyiflle ifl bölümü net olmal›, akut ve kronik bak›m birbirinden ayr›lmal›d›r. Bunun için planlanm›fl hasta görüflmeleri çok yararl› olacakt›r.12 ‹zleme plan› standart bir uygulama olmal› ve böylece hastan›n doktordan ayr›ld›ktan sonra kendi bafl›na kalmas› önlenmelidir. Verilen hizmet hasta taraf›ndan kabul edilebilir ve hastan›n kültürel duyarl›l›klar› ile uyumlu olmal›d›r. 5. Karar deste¤i Hasta tercihleri ve bilimsel kan›tlarla uyumlu bir klinik bak›m sunulmal›d›r. Günlük klinik pratik, kan›ta dayal› k›lavuzlarla uyumlu olmal›, ihtiyaç duyan hekim ka- 6. Klinik bilgi sistemleri Bakmakla yükümlü olunan nüfusun verileri, etkili ve verimli bir sa¤l›k hizmeti sunulabilecek flekilde organize edilmelidir. Hem bireyler hem de nüfusun geneli hakk›nda anahtar verilere hemen ulafl›m sa¤layan bir bilgi sistemi olmaks›z›n etkili kronik hastal›k bak›m› sa¤lanamaz. Yap›lmas› gerekenleri hat›rlatan, veri özetleri sunan bir klinik bilgi sistemi, bireysel hizmetin daha iyi planlanmas›n› sa¤lar ve k›lavuza uyumu art›r›r. Bu sistemler sayesinde her bir hastan›n izleme ölçütlerinde (HbA1c veya lipid profili gibi) nas›l bir performans sergilendi¤i görülebilir,12 hasta verileri, hasta ve di¤er sa¤l›k hizmet sunucular› ile paylafl›labilir. Toplumsal düzeyde, bilgi sistemleri daha fazla hizmete ihtiyaç duyan hasta gruplar›n›n belirlenmesini ve performans izlemi ile kalite gelifltirme müdahalelerinin sonuçlar›n› görmemizi kolaylaflt›r›r. Derleme Özbak›m hastan›n sa¤l›¤›n› ve kronik hastal›¤›n› izleyebilmesi için haz›rlanmas›n› ve güçlendirilmesini ifade eder. Hastan›n sa¤l›¤›n›n izlenmesinde ana rol kendisinin olmal›d›r. Hastan›n kendi sa¤l›¤›n›n sorumlulu¤unu üstlenmesi kolaylaflt›r›lmal›d›r. Etkin özbak›m› destekleyen, de¤erlendirme, hedef belirleme, eylem planlama, problem çözme ve izlemeyi içeren stratejiler kullan›lmal›d›r. Temel bilgi, duygusal destek, kronik hastal›kla birlikte yaflam stratejileri sunan etkinli¤i kan›tlanm›fl programlar desteklenmelidir. Toplumun kaynaklar› ve sa¤l›k biriminin olanaklar› hastalar›n özbak›m›n› sürekli destekleyebilecek flekilde düzenlenmelidir. Etkin özbak›m deste¤i, sadece hastalara ne yapacaklar›n› söylemek demek olmad›¤› gibi s›n›f dersi ile bafllay›p biten bir süreç de de¤ildir. Sa¤l›k çal›flan› ve hasta birlikte çal›flarak problemleri belirler, hedefler koyar, tedavi planlar› gelifltirir ve süreçte ortaya ç›kan problemleri birlikte çözerler. Bu anlamda özbak›m deste¤i; hastalar›n kendi diyet, egzersiz, ilaç kullan›m› ve kan bas›nc› veya kan flekeri gibi ölçümlerini yapabilir hale gelmeleri anlam›na geldi¤i gibi gerekli özbak›m araçlar›n›n (glukometre, diyet listeleri, tansiyon aleti vb.) sa¤lanmas›n› da kapsar.12 n›ta dayal› bilgiye ulaflabilmelidir. Hasta kay›t formlar›na ve elektronik dosyalara konacak kan›ta dayal› uygulama not ve uyar›lar› k›lavuz-uygulama uyumu iyilefltirilebilir. Hasta, k›lavuz konusunda ayd›nlat›larak, tedavinin ak›lc› temelini anlamas› sa¤lanabilir. Böylece hastan›n tedavi sürecine aktif kat›l›m› da sa¤lanabilir. Günümüzde t›bbî bilgiler de¤iflmektedir; bu nedenle, tedavi kararlar› veren sa¤l›k profesyonellerinin, etkinli¤i kan›tlanm›fl sürekli mesleki e¤itimlere kat›l›mlar› desteklenmelidir. Dal uzmanlar› birinci basamakla bütünleflerek karmafl›k vakalar›n çözümlenmesine ve tedavi kararlar›na destek olabilirler. Bu durum, ayn› zamanda iyi bir sürekli mesleki e¤itim modeli oluflturacakt›r. Kronik hastal›k bak›m modelinin her 6 bilefleni gerçeklefltirildi¤inde, sa¤l›k hizmeti haz›rl›kl›, proaktif sa¤l›k personeli taraf›ndan bilgilendirilmifl aktif hastaya sunulacakt›r. Modelin bileflenleri birlikte hayata geçirilebilece¤i gibi her bileflen tek bafl›na ya da kademeli olarak uygulanabilir.18,25 Böyle bir ortamda gerçekleflecek hastahekim etkileflimi, pek çok olumlu ifllevsel ve klinik ç›kt›y› beraberinde getirecektir. Kronik hastal›k bak›m modeli kronik hastal›klar›n daha iyi yönetilmesine yönelik genel bir çerçeve sunmaktad›r. Burada ana hatlar fleklinde verilen ilkeler tüm sa¤l›k sistemlerinde uygulanabilir genel geçer ilkelerdir. Bu nedenle farkl› sa¤l›k sistemlerinin spesifik ihtiyaçlar›na cevap verebilecek flekilde modeli adapte eden ülkeler ve kurumlar mevcuttur. Örne¤in Smith, kronik hastal›k bak›m modelini temel alarak ge- Türkiye Aile Hekimli¤i Dergisi | Turkish Journal of Family Practice | Cilt 14 | Say› 1 | 2010 35 belik ve süt çocuklu¤u döneminde sunulan sa¤l›k hizmetlerine yönelik sürekli bak›m modeli önermifldir.27 Benzer flekilde Barr ve arkadafllar› kronik bak›m modelini geniflletmifl, toplum sa¤l›¤›na yönelik girdi ve ç›kt›lar› ayr›nt›land›rarak modele dahil etmifllerdir.28 Derleme Kronik Hastal›k Bak›m Modelinin Etkinli¤ine ‹liflkin Kan›tlar 36 Birinci basamak oryantasyonu ile kronik hastal›k bak›m modeli aras›ndaki iliflkinin incelendi¤i, 957 hekim organizasyonunun dahil edildi¤i bir çal›flmada, kronik bak›m modelini uygulamaya koyan organizasyonlar›n ayn› zamanda birinci basamak oryantasyonuna sahip olduklar› tespit edilmifltir.19 2002 y›l›nda gerçeklefltirilen bir sistematik derlemede, diyabet hastalar›nda kronik hastal›k bak›m modeline dayanan müdahalelerin de¤erlendirildi¤i 39 çal›flma incelenmifltir. Bunlardan 32’sinde bak›m sürecine iliflkin (düzenli HbA1c, idrarda albümin ya da lipid düzeylerinin ölçümü gibi) ya da hasta sonuçlar›yla iliflkili (uç organ hasar› ya da HBA1c düzeyleri gibi) en az bir parametrede iyileflme sa¤lanm›flt›r.18 Modeli maliyet etkinlik aç›s›ndan inceleyen 27 çal›flman›n 18’inde maliyetin düfltü¤ü ya da sa¤l›k hizmetlerinin daha az kullan›ld›¤› bildirilmifltir.18 2009’da yay›nlanan, son 9 y›ldaki araflt›rmalar› inceleyen bir derlemede kronik hastal›k bak›m modelinin klinik prati¤in yeniden yap›land›r›lmas› için bütünleflmifl bir çerçeve sundu¤u sonucuna var›lm›flt›r. Bu makalede maliyet etkinlik aç›s›ndan iyilefltirilmesi gereken yönler olmakla birlikte, modelin sa¤l›k sonuçlar›n› olumlu yönde etkiledi¤i vurgulanm›flt›r.29 Kalp hastal›¤›, diyabet ve ast›m› içeren kronik hastal›k yönetim program›n›n meta-analizinde her üç hastal›k için de maliyetin azald›¤› bildirilmifltir.26 Piat ve arkadafllar›n›n 2006’da yay›nlad›¤› randomize kontrollü çal›flmada, kronik hastal›k bak›m modelinin, sa¤l›k hizmetinden yeterince yararlanamayan kentsel diyabetli nüfus üzerindeki etkisi incelenmifltir.30 11 birinci basamak sa¤l›k merkezi; kronik hastal›k bak›m modeli, sadece hasta e¤itimi ve standart bak›m uygulayan üç gruba ayr›lm›flt›r. Modelin uyguland›¤› grupta belirgin ve istatistiksel olarak anlaml› HbA1c düflüflü izlenirken (%-0.6, p=0.008), di¤er gruplarda benzer bir düflüfl görülmemifltir. Benzer flekilde kendi kendine kan flekerini takip eden hasta say›s› modeli uygulayan grupta anlaml› düzeyde daha fazla iken, HDL d›fl› kolesterol düzeylerinde de, di¤er Akman M, Çifçili S | Aile hekimli¤i ve kronik hastal›k bak›m modeli gruplara göre anlaml› azalma bildirilmifltir.30 Modelin etkinli¤ine iliflkin yap›lan bir baflka çal›flmada 17 birinci basamak birimi yöneticisinin modeli uygulamadan önce ve sonra bir de¤erlendirme anketini doldurmalar› istenmifltir. Uygulamadan sonra de¤erlendirme skorlar› ortalama 1.4 puan artm›fl, modelin 6 bilefleninden üçünde (klinik bilgi sistemleri, toplum ve hizmet sunum flekli) anlaml› iyileflme saptanm›flt›r. ‹ki y›l içinde LDL ve HbA1c hedefini tutturan hasta oranlar› anlaml› derecede artm›fl, bir ya da daha fazla kalp olay› görülen hasta yüzdesi yaklafl›k %6 azalm›flt›r.31 Modelin uygulanmas› hastalar›n genel sa¤l›k durumunu ve yaflam kalitesini olumlu yönde etkilemifltir.32 3 y›ld›r kronik hastal›k bak›m modelini uygulayan 14 birinci basamak biriminin geri bildirimlerine göre uygulanma ile hasta ve doktor memnuniyeti artm›fl ancak ek personel gereksinimi yüzünden ortaya ç›kan ek maliyetler, modelin uygulanmas›n›n önündeki engel olarak bildirilmifltir.25 Kalitatif bir çal›flmada, modelin uygulanmas›ndan 18 ila 23 ay sonra hekimlerle ayr›nt›l› görüflülmüfl ve süreçte yaflanan güçlükler tarif edilmeye çal›fl›lm›flt›r. Buna göre modelin uygulama aflamas›nda yaflanan engeller; • Birbirine yak›n önceliklerin varl›¤›, • ‹stenilen de¤iflim üzerinde ortak görüfl olmamas›, • De¤iflimin yeterince özgül tarif edilememesi, • Hekimlerin yükümlülüklerini yeterince yerine getirememesi olarak s›ralanm›flt›r. Bu çal›flmada öneri olarak model uygulanmadan önce uygulanacak birimlere özgü, aç›kça tan›mlanm›fl hedeflerin yer ald›¤› bir yol haritas›n›n belirlenmesinin yararl› olaca¤› dile getirilmifltir.33 Sonuç Kronik hastal›k bak›m modeli, birinci basamakta çal›flan bir aile hekiminin günlük prati¤inde bakt›¤› kronik hastalara daha kaliteli sa¤l›k hizmeti sunabilmesi için yararl› bir modeldir. Modelin tüm bileflenlerinin hayata geçirilebilmesi için sa¤l›k sisteminin organizasyonu ve toplum sa¤l›¤›ndan sorumlu kifli ve kurumlar›n ifl birli¤ine ihtiyaç vard›r. Ülkemizde birinci basamak sa¤l›k hizmet sunumunun yeniden yap›land›r›ld›¤› bugünlerde, gerek aile hekimi olarak çal›flacak hekimlerin, gerekse yap›lan*Kronik Hastal›k Bak›m Modeline iliflkin daha ayr›nt›l› bilgiye 26. kaynaktan ulafl›labilir. d›rma sürecini planlay›p yürüten kifli ve kurumlar›n kronik hastal›klarda sunulacak sa¤l›k hizmetinin çerçevesini Kronik Hastal›k Bak›m Modeli bileflenlerini dikkate alarak çizmeleri, klinik uygulama ve hasta ç›kt›lar›na iliflkin parametrelerde iyileflmeler sa¤layacakt›r. 17. Grumbach K, Bodenheimer T. A primary care home for Americans: putting the house in order. JAMA 2002; 288: 889-93. 18. Bodenheimer T, Wagner EH, Grumbach K. Improving primary care for patients with chronic illness: the Chronic Care Model, Part 2. JAMA 2002; 288: 1909-14. 19. Rothman AA, Wagner EH. Chronic Illness Management: What is the role of primary care? Ann Intern Med 2003; 138: 256-61. 20. Wagner EH. Chronic disease management: what will it take to improve care for chronic illness? Eff Clin Pract 1998: 1: 2-4. Kaynaklar 1. 2. 3. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 21. Szecsenyi J, Rosemann T, Joos S, Peters-Klimm F, Miksch A. German diabetes disease management programs are appropriate to restructure care according to the Chronic Care Model. An evaluation with the Patient Assessment of Chronic Illness Care (PACIC-5A) instrument. Diabetes Care 2008; 31: 1150-4. 22. Steuten L, Vrijhoef B, Van Merode F, Weeseling G-J, Spreeuwenberg C. Evaluation of a regional disease management programme for patients with asthma or chronic obstructive pulmonary disease. International Journal for Quality in Health Care 2006: 18: 429-36. 23. Vrijhoef HJM, Spreeuwenberg C, Eijkelberg IMJG, Wolffenbuttel BHR, Van Merode GG. Adoption of disease management model for diabetes in region of Maastricht. BMJ 2001: 323: 983-5. 24. Ouwens M, Wollersheim H, Hermens R, Hulscher M, Grol R. Integrated care programmes for chronically ill patients: a review of systematic reviews. Int J Qual Health Care 2005: 17: 141-6. Derleme 4. Sipkoff M. Health plans begin to address chronic care management. Manag Care 2003; 12: 24-31. Topall› R, Alada¤ N, Filiz TM, Topsever P, Ci¤erli Ö, Görpelio¤lu S. T›p Fakültesi Aile Hekimli¤i polikliniklerinin sa¤l›k hizmeti sunumundaki yeri: De¤irmendere deneyimi. Türk Aile Hek Derg 2003; 7: 165-70. Institute of Medicine. Crossing the Quality Chasm: A New Health System for the 21st Century. Washington DC, National Academy Press, 2001: 1-2. McGlynn EA, Asch SM, Adams J ve ark. The quality of health care delivered to adults in the United States. N Engl J Med 2003; 348: 2635-45. Schmittdiel JA, Shortell SM, Rundall TG, Bodenheimer T, Selby JV. Effect of Primary Health Care Orientation on Chronic Care Management. Ann Fam Med 2006; 4: 117-23. Altun B, Arici M, Nergizo¤lu G ve ark. Prevalence, awareness, treatment and control of hypertension in Turkey (the PatenT study) in 2003. J Hypertens 2005; 23: 1817-23. Chobanian AV, Bakris GL, Black HR ve ark. Seventh Report of the Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure. Hypertension 2003; 42: 1206-52. Houlihan SJ, Simpson SH, Cave AJ ve ark.Hypertension treatment and control rates: chart review in an academic family medicine clinic. Can Fam Physician 2009; 55: 735-41. Soydan ‹. Hipertansiyon ile ‹lgili Tekharf Çal›flmas› Verileri ve Yorumu. http://tekharf.org/images/bolum5.pdf adresinden 10/07/2009 tarihinde eriflilmifltir. IDF Clinical Guidelines Task Force. Global guideline for Type 2 diabetes. Brussels, International Diabetes Federation, 2005; 9. Moore GL. Escaping the Tyranny of the Urgent by Delivering Planned Care. Family Practice Management 2006; 13: 37-40. Bodenheimer T, Wagner ED, Grumbach K. Improving primary care for patients with chronic illness. JAMA 2002; 288: 1775-9. Ostbye T, Yarnall KSH, Krause KM ve ark. Is There Time for Management of Patients With Chronic Diseases in Primary Care? Ann Fam Med 2005; 3: 209-14. Drotar D. Physician behavior in the care of pediatric chronic illness: association with health outcomes and treatment adherence. J Dev Behav Pediatr 2009; 30: 246-54. Feifer C, Ornstein SM, Jenkins RG ve ark. Logic behind a multimethod intervention to improve adherence to clinical practice guidelines in a nationwide network of primary care practices. Eval Health Prof 2006; 29: 65-88. Unalan P, Cifcili S, Uzuner A, Akman M. Hastalar›n Hipertansiyon ve Antihipertansifler Konusundaki Alg› ve ‹nan›fllar›. Türk Aile Hek Derg 2005; 9: 153-8. 25. Mohler PJ, Mohler NB. Improving chronic illness care: lessons learned in a private practice. Family Practice Management 2005; 11: 50-6. 26. Bodenheimer T, Grumbach K. Kronik hastal›¤› olan hastalara sunulan birinci basamak hizmetin iyilefltirilmesi. Birinci Basama¤›n ‹yilefltirilmesi: Daha ‹yi Uygulamalar ‹çin Stratejiler ve Araçlar’da. Çeviri Ed. Bozdemir N. Saatçi E. Adana, Nobel Kitabevi, 2009; 55-77. 27. Smith H. The Continuing Care Model in Pregnancy and Infancy. http://www.improvingchroniccare.org/index.php?p=CCM_Gallery&s=1 49 adresinden 10/07/2009 tarihinde eriflilmifltir. 28. Barr VJ, Robinson S, Marin-Link B ve ark. The expanded Chronic Care Model: an integration of concepts and strategies from population health promotion and the Chronic Care Model. Hosp Q 2003; 7: 73-82. 29. Coleman K, Austin BT, Brach C, Wagner EH. Evidence on the Chronic Care Model in the new millennium. Health Aff (Millwood) 2009; 28: 7585. 30. Piatt GA, Orchard TJ, Emerson S ve ark. Translating the chronic care model into the community: results from a randomized controlled trial of a multifaceted diabetes care intervention. Diabetes Care 2006; 29: 811-7. 31. Solberg LI, Crain AL, Sperl-Hillen JM ve ark. Care quality and implementation of the chronic care model: a quantitative study. Ann Fam Med 2006; 4: 310-6. 32. Hung DY, Glasgow RE, Dickinson LM ve ark. The chronic care model and relationships to patient health status and health-related quality of life. Am J Prev Med 2008; 35(5 Suppl): S398-406. 33. Hroscikoski MC, Solberg LI, Sperl-Hillen JM, Harper PG, McGrail MP, Crabtree BF. Challenges of change: a qualitative study of chronic care model implementation. Ann Fam Med 2006; 4: 317-26. Gelifl tarihi: 20.07.2009 Kabul tarihi: 03.09.2009 Çıkar çakıflması: Çıkar çakıflması bildirilmemifltir. ‹letiflim adresi: Dr. Mehmet Akman Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimli¤i Anabilim Dalı Altunizade 34662 ‹stanbul Tel: (0216) 327 56 12 e-posta: makman4@gmail.com Türkiye Aile Hekimli¤i Dergisi | Turkish Journal of Family Practice | Cilt 14 | Say› 1 | 2010 37
© Copyright 2024 Paperzz