ο τύπος
ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ­ ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115 ­ ΕΤΟΣ: 2015 ­ ΕΚΔΟΤΗΣ: MOUSSAS PUBLICATIONS
ΤΟ ΘΕΜΑ
Το παραμύθι της φύσης όπως
γράφεται στον Κορμακίτη
Απαράμιλλη ομορφιά και απίστευτοι χρωματισμοί συνθέτουν το σκηνικό μιας θεϊκά
πλασμένης φύσης. Η άνοιξη έφτασε και τα χωριά μας περιμένουν
Σελ.3
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΑΘΛΗΤΙΚΑ
ΦΩΤΗΣ
ΦΩΤΙΟΥ
ΑΒΒΑΣ ΙΩΣΗΦ
ΛΑΚΚΟΤΡΥΠΗΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥΣ
ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ
Ο ΚΕΔΡΟΣ
Ο Επίτροπος Προεδρίας
για Ανθρωπιστικά Θέματα
μιλά στον «Τ»
Στα πλαίσια τελετής στο
Μετόχι του Προφήτη Ηλία
στον Κοτσιάτη
Με κάθε λαμπρότητα
εορτάστηκε και φέτος
ο Άγιος Μάρωνας
Για άλλη μια φορά στον
τελικό Κυπέλλου η ομάδα
της Αγίας Μαρίνας
ΣΕΛ. 6-7
ΣΕΛ. 4
ΣΕΛ. 5
ΣΕΛ. 24
2
ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Εικόνες του χτες... και του σήμερα!
Η επιστροφή
της Αγίας Άννας
Η Κοινότητα
αρνείται
να στηρίξει
τους αθλητές
της. Γιατί;
Του
Βασίλη
Κουμέττου
ο τύπος
Είναι έκδηλο το γεγονός ότι η κοινότητα των
Μαρωνιτών ανέκαθεν αποτελούσε πηγή ταλέντων για τον τόπο και φρόντιζε μόνιμα να
νιώθει περήφανη για τους νέους και νέες της
που διέπρεπαν και διαπρέπουν στους διάφορους τομείς. Μεταξύ άλλων, ο τομέας στον
οποίο εγώ θεωρώ ότι διαπρέπουμε σήμερα
είναι ο αθλητισμός. Αλήθεια, έχει ψάξει κανείς να δει πόσοι αθλητές και αθλήτριες μας
κάνουν σήμερα περήφανους με τις επιδόσεις
τους; Εγώ το έπραξα πρόσφατα. Σε πολλές
περιπτώσεις, πρόκειται για αθλητές που διεκδικούν συμμετοχή στις σπουδαιότερες διοργανώσεις σε διεθνές επίπεδο, μέχρι και στους
Ολυμπιακούς Αγώνες (!). Δεν πρόκειται να
αναφερθώ σε κανέναν ξεχωριστά. Δεν είναι
στόχος μου εξάλλου να στρέψω την προσοχή
σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Στόχος μου είναι
να τονίσω τα διάφορα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουν οι αθλητές και αθλήτριες μας και τη στήριξη που χρειάζονται και
η κοινότητα δεν τους παρέχει.
Το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό ούτε να κατηγορήσει κανέναν, ούτε να επιρρίψει ευθύνες στους διάφορους φορείς. Σκοπό έχει
μάλλον να χτυπήσει το καμπανάκι και να
αναδείξει την ανάγκη που έχουν οι αθλητές
μας για στήριξη. Και πάω ένα βήμα πιο πέρα.
Δεν μιλούμε ούτε για ηθική, ούτε για ψυχολογική στήριξη. Οι επιδόσεις τους εξάλλου αποδεικνύουν ότι τέτοια προβλήματα δεν έχουν.
Πρόκειται καθαρά για οικονομική στήριξη. Η
συμμετοχή σε διεθνείς διοργανώσεις απαιτεί
τις υψηλότερες επιδόσεις. Για να έχει ένας
αθλητής υψηλές επιδόσεις, πέραν της θέλησης και της φυσικής κατάστασης, χρειάζεται
προφανώς και τον κατάλληλο αθλητικό εξοπλισμό. Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα.
Χρειάζεται προφανώς να συνδυάζει τον
αθλητισμό με τις σπουδές του οι οποίες έχουν
το δικό τους κόστος. Εν ολίγοις, για να μπορεί
ένας αθλητής να βελτιώσει τις επιδόσεις του
ή ένας νεαρός αθλητής να πάει ένα βήμα πα-
Μετά από μακρόχρονες και
συντονισμένες
προσπάθειες
ανακοινώθηκε επίσημα την περασμένη βδομάδα απο την Αρχιεπισκοπή Μαρωνιτών Κύπρου
πως η εκκλησία μνημείο της
Αγίας Αννας στην παλαιά πόλη
της Αμμοχώστου αναγνωρίσθηκε επίσημα απο τις αρμόδιες
αρχές ως Μαρωνίτικη Εκκλησία. Η είδηση αυτή αποτέλεσε
σημαντικό και χαρμόσυνο γεγονός για ολόκληρη την κοινότητα
των Μαρωνιτών της Κύπρου. Η
επιβεβαίωση της ιστορίας της
εκκλησίας, της οποίας η κατασκευή και η λειτουργία, χρονολογείται στον 14ο μ.χ. αιώνα
συνιστά άλλο ένα τρανταχτό τεκμήριο της μακραίωνης Μαρωνιτικής παρουσίας στην Κύπρο.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση
της Αρχιεπισκοπής Μαρωνιτών
Κύπρου ο Αρχιεπίσκοπος Ιωσήφ
Σουέηφ αναμένει πως πολύ σύντομα θα έρθει η ημέρα επανέναρξης
των
θρησκευτικών
τελετών στην εκκλησία της
Αγίας Άννας στην Αμμόχωστο
όπου το μύνημα της συμφιλίωσης και της αγάπης θα μπορεί
να συμμεριστεί με κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η
εκκλησία θεωρείται αρχαίο
μνημείο και βρίσκεται υπό την
προστασία του τμηματος αρχαιοτήτων και της Ουνέσκο.
Στις φωτογραφίες η ιστορική
εκκλησία της Αγίας Άννας.
ραπέρα, χρειάζεται εκείνους τους ανθρώπους
και τους φορείς που θα τον στηρίξουν κυρίως
οικονομικά.
Γνωρίζω τα σημερινά δεδομένα για τον καθένα μας. Βιώνουμε στο πετσί μας την οικονομική κρίση και όλοι μας δίνουμε
προτεραιότητα στην προσωπική μας επιβίωση και αυτήν των δικών μας ανθρώπων.
Είμαι βέβαιος όμως ότι η κοινότητα διαθέτει
τους ανθρώπους εκείνους που είναι σε θέση
να δώσουν το κάτι παραπάνω για αυτούς
τους αθλητές. Αν αναλογιστούμε το πόσα
μπορούν να χαρίσουν στην κοινότητα αυτοί
τις διακρίσεις τους. Είναι χρέος των έντυπων
μέσων να πράττουν το ίδιο συστηματικά.
Διότι είναι κρίμα πραγματικά οι δικοί μας
αθλητές να μην έχουν την κατάλληλη στήριξη
για να αναδείξουν τις ικανότητες και το ταλέντο τους. Είναι κρίμα υψηλές χορηγίες να
πηγαίνουν εξολοκλήρου σε Κύπριους αθλητές
που απλά σήμερα «πουλούν» ενώ άλλοι (μεταξύ των οποίων και Μαρωνίτες) είναι υποσχόμενοι και τα δίνουν όλα με σκοπό να
διακριθούν. Οφείλουμε να πείσουμε ότι η κοινότητα μας έχει πολλά να δώσει στον τομέα
του αθλητισμού, όπως και σε άλλους τομείς
οι αθλητές με την απαραίτητη στήριξη, τότε
θεωρώ ότι τα σημερινά οικονομικά δεδομένα
δεν θα αποτελούν τροχοπέδη.
Το άρθρο, βέβαια, δεν κρούει τον κώδωνα
μόνο σε άτομα αλλά και σε οργανωμένα σύνολα και έντυπα μέσα. Είναι χρέος των οργανωμένων συνόλων της κοινότητας να
προωθούν μέσω εκδηλώσεων ή μέσω ανακοινώσεων κτλ., το έργο αυτών των αθλητών και
και ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το αμφισβητήσει.
Στις ανωτέρω λίγες γραμμές, ως νέος άνθρωπος, ένιωθα την ανάγκη να τονίσω την
ανάγκη για στήριξη των νέων μας που διαπρέπουν στον τομέα του αθλητισμού. Επειδή
θεωρώ ότι έχουμε πολύ περισσότερα να κερδίσουμε από αυτούς. Και το σίγουρο είναι
ένα. Το όφελος θα είναι συλλογικό…
ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ Διεύθυνση: Βασιλέως Κωνσταντίνου 7, Διαμ. 101, 2373 Άγιος Δομέτιος
Φαξ: 22681018 - Email: typos21news@cytanet.com.cy - Ιστοσελίδα: www.typosmaroniton.com
Εκδίδεται και διευθύνεται από Συντακτική Επιτροπή - Εκτύπωση: CASSOULIDES MASTERPRINTERS
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΤΟ ΘΕΜΑ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
3
@?,A$>1@A
8:?4A=?
2.
%
3
,
?
4
?,=
23&2#
@>/0<@?-@?8;=50A;A>
-<@>/5858:AA>?1A:A
:59"@A9:'=;1@'=
ΣΚΗΝΙΚO ΠΟΥ ΜΑΓΕYΕΙ
Η Άνοιξη που περιμέναμε
είναι εδώ και μας προσκαλεί
Κανένας ζωγραφικός πίνακας κανενός καλλιτέχνη δεν μπορεί,
ούτε στο ελάχιστο να συγκριθεί με τη σαγηνευτική φύση του Κορμακίτη τέτοια εποχή. Είναι λες και ο Θεός πήρε το πινέλο και
«έβαψε» με τα πιο αληθινά, με τα πιο φωτεινά χρώματα τους
κάμπους που περιζώνουν το χωριό. Σαν ένα μοναδικά κεντημένο
στεφάνι, μια εντυπωσιακή σύνθεση χρωμάτων και ευωδιών,
ικανή να μαγνητίσει τον κάθε περαστικό.
Πλησιάζοντας κανείς το χωριό,
μαγνητίζεται από την απαράμιλλή
ομορφιά της φύσης του. Από το
καταπράσινο χρώμα των κάμπων
και των δέντρων του, από τα
ζωηρά χρώματα των ανθισμένων
θάμνων, και των σκορπισμένων
αγριολούλουδων που από μόνα
τους ανθίζουν κάθε χρόνο τέτοια
εποχή ζωντανεύοντας τους κάμπους του χωριού. Πράσινο, κόκκινο, κίτρινο, ροζ και τόσα άλλα
χρώματα σε όλες τους τις αποχρώσεις ζωγραφίζουν την εικόνα του
πιο μαγευτικού παραμυθιού.
Οι κίτρινες λίγκρες και οι «λάζαροι» σε κίτρινους και άσπρους
χρωματισμούς, οι κόκκινες παπαρούνες, καθώς και η πληθώρα των
ανθισμένων θάμνων σε όλους τους χρωματισμούς και αποχρώσεις
είναι κάποια από τα φυτά που συνθέτουν την εικόνα αυτή. Και
όλα αυτά να σμίγουν με το καταπράσινο αφράτο χρώμα των
σπαρτών, του ευλογημένου σταριού και του κριθαριού, στους τεράστιους κάμπους του χωριού, συναντώντας στο βάθος τα πανέμορφα πευκόφυτα δάση που απλώνονται στις τρεις από τις
τέσσερις μεριές του χωριού.
Και φυσικά, την παράσταση κλέβουν οι μικρές βαθυκόκκινες πινελιές που διακρίνονται ανάμεσα στο καταπράσινο χρώμα. Ένα
είδος υπό εξαφάνιση, ένα λουλούδι που σπάνια συναντά κανείς
σε άλλα μέρη του κόσμου και σίγουρα σε πολύ λίγα άλλα μέρη της
Κύπρου, συμπληρώνει κάθε
χρόνο την απίστευτα όμορφη εικόνα της ευλογημένης φύσης του
Κορμακίτη. Η «τουλίπα της Κύπρου», η μοναδική «λαλλένα»
όπως την ξέρουμε στους τόπους
μας, ολοκληρώνει αυτό το θεϊκό
δημιούργημα. Η σπανιότητα του
είδους της, προσκαλεί όλους να
την θαυμάσουν και παράλληλα
να την σεβαστούν.
Κι αυτή η ολοζώντανη εικόνα
σβήνει όμορφα και απαλά καθώς
ενώνεται με το γαλαζοπράσινο
χρώμα της θάλασσας του Κορμακίτη. Με τη θάλασσα της Σεντούκας, του Κόρνου και του Ληθράτη
που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης του χωριού, και
που με τη σειρά τους δένουν με το
γαλάζιο του ουρανού δημιουργώντας μια εικόνα δίχως τέλος.
Η θεϊκά πλασμένη φύση του Κορμακίτη λοιπόν, φόρεσε τα ανοιξιάτικά της, είναι πανέτοιμη και
μας περιμένει. Προσκαλεί τον κάθε ένα από εμάς να την επισκεφτεί και να την θαυμάσει. Ένας μοναδικός τρόπος να ξεφύγει το
μυαλό, να χορτάσει το μάτι, να γαληνέψει η ψυχή. Μια βόλτα στα
άγια χώματα του χωριού μας γιατί το σίγουρο είναι ότι αυτή την
εικόνα δεν θα τη βρούμε πουθενά αλλού!
Τα ιερά χώματα της Καρπάσιας
υποδέχθηκαν τον τέως κοινοτάρχη
Κηδεύτηκε στο χωριό του την Καρπασια, το Σάββατο 14 Μαρτίου
2015, ο Αντώνης Ορφανού τέως κοινοτάρχης Καρπάσιας. Ο μακαριστός
Κοινοτάρχης άφησε την τελευταία
του πνοή, σε ηλικία 77 χρονών, στο
Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας όπου
νοσηλευόταν κατα τους τελευταίους
μήνες. Στο πλευρό του βρισκόταν
πάντα η αγέρωχη σύζυγος του Γιαννούλλα και όλα του τα παιδιά. Ο Αντώνης Ορφανού παρέμεινε από το
1974 εγκλωβισμένος στην Καρπάσια και μαζί με τους άλλους λιγοστούς εγκλωβισμένους κατάφεραν
να κράτησουν στη ζωή το μικρότερο αλλά ίσως ομορφότερο χωριό
των Μαρωνιτών. Διετέλεσε κοινοτάρχης του χωριού για δεκαπέντε
ολόκληρα χρόνια και μαζί με την
δυναμική του σύζυγο βοήθησαν τα
μέγιστα στην επιβίωση της Καρπάσιας. Το περασμένο Σάββατο πλήθος Μαρωνιτών απ´ όλα τα χωριά
βρέθηκαν στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού για να αποτίσουν
φόρο τιμής στον εκλιπώντα κοινοτάρχη και να του πουν το τελευταίο
αντίο. Στη φωτογραφία ο Αντώνης
Ορφανού υποδεχεται στην Καρπάσια μαζί με την σύζυγο του Γιαννούλλα τον τότε Πρόεδρο του
ΔΗΣΥ και σημερινό Πρόεδρο της
Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη.
>A -65@??@4<9;A>;@A:/8<>9 A=4;?9(<66*977)337!3
==A0A@4A(<66*77.++).2
4
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΤΑ ΝΕΑ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΑΒΒΑΣ Ο ΙΩΣΗΦ
ΛΑΚΚΟΤΡΥΠΗΣ
ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ
ΙΩΣΗΦ ΣΟΥΕΦ
ΑΞΙΟΣ
Την Πέμπτη 5 Μαρτίου, σε μια μεγαλοπρεπή τελετή στο Μετόχι της
Ιεράς Μονής του Προφήτη Ηλία στον Κοτσιάτη, ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου Ιωσήφ Σουέηφ, ως εξουσιοδοτημένος
του Μακαριότατου Πατριάρχη των Μαρωνιτών Καρδιναλίου Μπεσιάρα Ράη, χειροτόνησε και απένειμε τον βαθμό του Αββά στον 71χρονο
Μαρωνίτη ιερέα-μοναχό πατέρα Ιωσήφ Γ. Λακκοτρύπη Μιχαηλίδη.
Τον Αρχιεπίσκοπο συνόδευε ο Γενικός Ηγούμενος του Λιβανικού Μαρωνιτικού Τάγματος Πανοσιολογιότατος Αββάς Ταννούς Νέαμε ο
οποίος έφθασε στην Κύπρο συνοδευόμενος από πολυμελή υψηλόβαθμη
αντιπροσωπεία του Τάγματος. Στην τελετή παρών ήταν επίσης αντιπρόσωπος του Λατίνου Πατριάρχη των Ιεροσολύμων καθώς και εκκλησιαστικοί εκπρόσωποι των Λατίνων και των Αρμενίων της Κύπρου.
Παρόντες επίσης στο Άγιο Βήμα όλοι οι ιερείς της Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας των Μαρωνιτών της Κύπρου.
Την τελετή τίμησε με την παρουσία της η Πρώτη Κυρία της Κύπρου κα
Άντρη Αναστασιάδη. Παρόντες ήσαν επίσης ο υπουργός Ενέργειας
Γιώργος Λακκοτρύπης (αδελφότεκνος του τιμώμενου), πολλοί βουλευτές, πρεσβευτές, τοπικοί άρχοντες, εκπρόσωπος της Αστυνομίας, άλλοι
επίσημοι και πλήθος κόσμου.
Ο βαθμός του Αββά απονεμήθηκε σύμφωνα με το σχετικό Πατριαρχικό
Διάταγμα ως ένδειξη εκτίμησης προς το ευεργετικό έργο και την αποτελεσματική συνδρομή του πατέρα Ιωσήφ σε τομείς που αφορούν
τόσο την εκκλησία όσο και τον μοναχικό βίο.
Η απονομή της τιμής αυτής, έρχεται σαν επιστέγασμα στην μοναδική προσφορά του πατέρα Ιωσήφ Μιχαηλίδη στην εκκλησία και
ιδιαιτέρως στην Εκκλησιαστική Επαρχία της Κύπρου. Το μέχρι σήμερα έργο του θεωρείται μοναδικό και ιστορικής σημασίας για την
εκκλησία και τους πιστούς. Η οικοδόμηση και αποπεράτωση του
Μετοχίου της Ιεράς Μονής Προφήτη Ηλία στο Κοτσιάτη, η μετάφραση των εκκλησιαστικών ύμνων στη νεοελληνική γλώσσα, η
συμβολή του στη μελοποίηση νέων εκκλησιαστικών ύμνων της Συρομαρωνίτικης Εκκλησίας της Αντιόχειας μέσα από τη σπουδή της
μουσικολογίας και η Ποιμαντική της Οικογένειας στη Μαρωνιτικη
Εκκλησία είναι μερικά από τα πολλά τα οποία έχει να επιδείξει ο
Πάτερ Ιωσηφ στην πέραν των 50 χρόνων παρουσία του στα δρώμενα της Μαρωνίτικης Εκκλησίας.
εξήρε το έργο και την προσφορά του πατέρα Ιωσήφ ανέφερε ότι
είναι με μεγάλη χαρά που ο ίδιος και η αντιπροσωπεία που τον συνοδεύει είναι παρόντες σε αυτή την ιστορική τελετή.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωσήφ Σουέηφ, στη δική του ομιλία ανέφερε ότι η
χειροτονία αυτή είναι ένα ξεχωριστό γεγονός για τους Μαρωνίτες
στην Κύπρο. Αφού μετέφερε τις ευχές του Πατριάρχη των Μαρωνιτών, ευχαρίστησε ιδιαίτερα στη συνέχεια την πρώτη κυρία Άντρη
Αναστασιάδη και όλους τους άλλους επίσημους για την παρουσία
τους στην τελετή. Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην ιστορική παρουσία των μοναχών του Λιβανικού Μαρωνιτικού Τάγματος στην Κύπρο
με έμφαση στον πολύ σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν στην επιβίωση των Μαρωνιτών στην Κύπρο μέχρι σήμερα. Απευθυνόμενος
στη συνέχεια στον τιμώμενο πατέρα Ιωσήφ τον συνεχάρη και τον ευχαρίστησε για όλα όσα έχει μέχρι σήμερα προσφέρει στην εκκλησία
Η τελετή
Η όλη τελετή στο Μετόχι του Προφήτη Ηλία, η οποία να σημειωθεί
έγινε στη διάρκεια Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, ξεκίνησε με την
ανάγνωση στα Ελληνικά και Αραβικά του Πατριαρχικού Διατάγματος για την απονομή του βαθμού του Αββά στον πατέρα Ιωσήφ.
Στη συνέχεια ο Γενικός Ηγούμενος Αββάς Ταννούς Νέγεμε, απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό. «Προσευχόμαστε σήμερα» είπε «για την
ειρήνη, την ενότητα και την ευημερία στην Κύπρο η οποία μας φιλοξενεί εδώ σε αυτό τον Άγιο χώρο σήμερα». Στη συνέχεια αφού
του. Του ευχήθηκε δε, με την βοήθεια του Θεού, να συνεχίσει τις υπηρεσίες του φέροντας πλέον τον βαθμό του Αββά, ενός εξαιρετικά τιμητικού βαθμού στην ιεραρχία του Τάγματος.
Τα σύμβολα
Αμέσως μετά το Ευαγγέλιο και την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Σουέηφ,
έλαβε χώρα το τελετουργικό της χειροτονίας και της απονομής των συμβόλων του βαθμού του Αββά. Ο πατέρας Ιωσήφ οδηγήθηκε ενώπιον
του καθήμενου Αρχιεπίσκοπου από τους αναδόχους του, τον Γενικό
Ηγούμενο και τον Γενικό Σύμβουλο του Τάγματος του. Ο Αρχιεπίσκοπος αφού τοποθέτησε το χέρι του στο κεφάλι του πατέρα Ιωσήφ ανέγνωσε πρώτα προσευχή προς τον Θεό και ακολούθως κείμενο με
συμβουλές προς τον νέο Αββά. «Να σε επιδοτήσει ο Θεός για να καταστείς καλό παράδειγμα ενώπιον των αδελφών, να σε περιλούσει με την
γνώση του για να συμβουλεύεις τους απειθείς, να επιπλήττεις και να
καταδικάζεις με σιγουριά και ηπιότητα, να υποδέχεσαι τους ανθρώπους
με αγάπη και τα έργα σου να επισφραγίζονται με την πρόληψη, τη σύνεση και την αξιοπρέπεια….»
Στη συνέχεια ο πατέρας Ιωσήφ κάθισε μπροστά από την Αγία Τράπεζα
και αφού τον σήκωσαν οι ανάδοχοι, οι πιστοί αναφώνησαν «Άξιος και
αρμόζων». Ακολούθως ο Αρχιεπίσκοπος παρέδωσε τα σήματα και το
δακτυλίδι του Αββά στον πατέρα Ιωσήφ, τοποθέτησε στο κεφάλι του
την αρχιερατική Μίτρα και του παρέδωσε την ποιμαντική Ράβδο. Οι
ανάδοχοι με τον νέο Αββά κατέβηκαν από το Άγιο Βήμα και διέσχισαν
την εκκλησία. Σε όλη την πορεία ο κόσμος φώναζε «άξιος» συγχαίροντας τον Πανοσιολογιότατο Αββά πλέον πατέρα Ιωσήφ Μιχαηλίδη.
«Ευχαριστώ και μοιράζομαι»
Κατασυγκινημένος μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και της όλης
τελετής ο Πανοσιολογιότατος Αββάς πατέρας Ιωσήφ Μιχαηλίδης απευθύνθηκε πρώτα προς το Θεό ευχαριστώντας τον για τα δώρα με τα
οποία τον προίκισε, «τα τάλαντα» όπως τα ονόμασε που του εμπιστεύτηκε. Ευχαρίστησε ιδιαίτερα και ξεχωριστά στη συνέχεια, τον Πατριάρχη των Μαρωνιτών , τον Αρχιεπίσκοπο Μαρωνιτών Κύπρου και
τον Γενικό Ηγούμενο του Τάγματος για την μεγάλη αυτή τιμή που του
απένειμαν. Ευχαρίστησε ακολούθως την κυρία Άντρη Αναστασιάδη για
την οποία ανέφερε ότι η παρουσία της στην τελετή είναι ύψιστη τιμή
σε αυτόν αλλά και ελπίδα για το μέλλον.
«Θα ήθελα όμως να μοιραστώ αυτή τη χαρά και την τιμή σήμερα» είπε
ο Πανοσιολογιότατος με πολλούς». Αναφέρθηκε πρώτα στην αγαπημένη του μητέρα και στον μακαρίτη πατέρα του, στα επτά του αδέρφια
και σε όλη την οικογένεια. Ακολούθησαν το Λιβανικό Μοναχικό Τάγμα,
η Συρομαρωνιτική εκκλησία, η Αγία Μαρίνα και η Μονή του Προφήτη
Ηλία, ενώ τέλος θα ήθελε όπως είπε να μοιραστεί την χαρά του αυτή
με όλους τους ευλογημένους ανθρώπους που συνεργάστηκε και συνάντησε σε όλη αυτή την πορεία του μοναχικού και ιερατικού του βίου.
Κάλεσμα για σωτηρία της Μονής του Προφήτη Ηλία
Στο κέντρο όμως της ομιλίας του νέου Πανοσιολογιότατου Αββά ήταν σίγουρα η
τύχη της κατεχόμενης Ιεράς Μονής του
Προφήτη Ηλία στην Αγία Μαρίνα. «Η
Μονή είναι σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης» είπε σχεδόν κλαίοντας ο
Αββάς Ιωσήφ. Εξέφρασε τη μεγάλη του
λύπη και στεναχώρια για το γεγονός ότι η
Μονή παραμένει βουβή και κλειστή για 40
και πλέον χρόνια τώρα και απηύθυνε
κραυγή απόγνωσης για τη σωτηρία της.
Απευθύνθηκε στην κυρία Αναστασιάδη
και ζήτησε όπως μεταφέρει στον σύζυγο
της πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη έκκληση
για παρέμβαση του στο θέμα της διάσωσης του ιστορικού αυτού εκκλησιαστικού
μνημείου των Μαρωνιτών προτού είναι
πολύ αργά.
Ανταποκρινόμενη άμεσα η κυρία Αναστασιάδη, αφού πήρε τον λόγο και συνεχάρη
πρώτα τον νέο Αββά, υποσχέθηκε να μεταφέρει στον σύζυγο της την έκκληση για
σωτηρία της Μονής, ενώ η ίδια δεσμεύτηκε ότι θα είναι πάντοτε στο πλάι της κοι-
νότητας και της εκκλησίας των Μαρωνιτών για την όποια βοήθεια στα πλαίσια
πάντοτε των δυνατοτήτων της και υπό το
βάρος της γνωστής οικονομικής κρίσης
που διέρχεται ο τόπος μας σήμερα.
Τέλος ο νέος Αββάς δέχτηκε τις ευχές του
κόσμου και των επισήμων σε διπλανή αίθουσα. Ακολούθησε δεξίωση.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
5
Οι Μαρωνίτες τίμησαν τον Προστάτη τους - 100 χιλ. ευρώ από τον Πρόεδρο
Συμφωνείστε κι ελάτε
Με μεγαλοπρέπεια τιμήθηκε στη Λευκωσία την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, στην παρουσία του Προέδρου
της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεκάδων άλλων επισήμων, η μέρα της γιορτής του Άγιου Μάρωνα, ιδρυτή
και προστάτη των Μαρωνιτών όλου του κόσμου. Στην
ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος των Μαρωνιτών στην
Κύπρο κ.κ. Ιωσήφ Σουέηφ, αφού αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία της μέρας για τους Μαρωνίτες, διαβεβαίωσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για τη συνεχή
στήριξη της κοινότητας στις προσπάθειες του για
λύση του κυπριακού και έξοδο από την οικονομική
κρίση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε τη
βούληση του για ταχεία εξεύρεση λύσης στο κυπριακό πρόβλημα, ενώ εξήγγειλε οικονομική βοήθεια
εκατό χιλιάδων ευρώ για κοινωφελή έργα στην κοινότητα των Μαρωνιτών.
Παρόντες στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Καθεδρικό της Παναγίας των Χαρίτων
στη Λευκωσία ήσαν αντιπρόσωποι όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών στην Κύπρο. Παρέστησαν επίσης ο
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας Κώστας Κληρίδης, οι υπουργοί Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος
και Εμπορίου Γιώργος Λακκοτρύπης, ο Πρόεδρος του
Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου και ο
βουλευτής του κόμματος του Μάριος Μαυρίδης, ο εκπρόσωπος των Μαρωνιτών στη Βουλή, αντιπρόσωποι
κομμάτων, αρκετοί βουλευτές, μέλη του διπλωματικού σώματος, αξιωματούχοι των γραφείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κύπρο, οι Δήμαρχοι Λευκωσίας
και Στροβόλου, οι κοινοτάρχες όλων των Μαρωνιτικών χωριών, αντιπρόσωποι σωματείων και οργανωμένων συνόλων της κοινότητας των Μαρωνιτών και
πλήθος κόσμου.
Έντονη ήταν ακόμα η παρουσία στην εκκλησία, Λιβανίων μεγαλοεπιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται
στην Κύπρο. Να σημειωθεί ότι τη Θεία Λειτουργία και
τους εορτασμούς κάλυψαν αρκετά τηλεοπτικά συνεργία του Λιβάνου όπως το LBC, to MTV και το Telelumiere Nursat. Παρόντα επίσης πολλά κυπριακά ΜΜΕ.
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ο Αρχιεπίσκοπος Σουέηφ
δώρισε μια εικόνα της Παναγίας στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ενώ ακολούθως παρέστησαν σε δεξίωση
στην παραπλήσια αίθουσα εκδηλώσεων του σωματείου «Κορμακίτης».
Μεγάλη
κάλυψη
από τα μέσα
ενημέρωσης
του
Λιβάνου
6
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΦΩΤΗΣ ΦΩΤΙΟΥ
Έχουμε στρατηγική και σχεδιασμό
για να στηρίξουμε τις μειονότητες
Έναν έμπειρο και καταξιωμένο πολιτικό επέλεξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης για το νευραλγικό πόστο του Επιτρόπου Προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα. Έναν άνθρωπο με έντονη
παρουσία στην πολιτική και κομματική σκηνή του τόπου ο οποίος
διετέλεσε με επιτυχία Υπουργός σε δύο κυβερνήσεις. Ο λόγος για τον
Φώτη Φωτίου, ο οποίος είναι πλέον ο καθύλην αρμόδιος κυβερνητικός αξιωματούχος για τα θέματα των εγκλωβισμένων και των μειονοτήτων της Κύπρου. Θέματα που ασφαλώς είναι άμεσα συνυφασμένα
Κύριε Φωτίου, εδώ και τρεις μήνες, βρίσκεστε στο πόστο
του Επιτρόπου Προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα. Μιλήστε μας λίγο για τις αρμοδιότητες σας; Ποιοι τομείς βρίσκονται υπό την εποπτεία σας;
Διαχειρίζομαι θέματα που άπτονται όλων των πτυχών που αφορούν στους Αγνοούμενους, Εγκλωβισμένους, Θρησκευτικές Μειονότητες, Απόδημους και Επαναπατρισθέντες.
Υπηρετήσατε ως Υπουργός σε δύο υπουργεία, στο υπουργείο γεωργίας και στο νευραλγικό υπουργείο άμυνας. Γιατί
αποδεχθήκατε την θέση του Επιτρόπου που για κάποιους
μπορεί να θεωρείται υποδεέστερη;
Θεωρώ τον διορισμό μου ως Ε.Π. πολύ τιμητικό. Τα θέματα που έχω
να διαχειριστώ απαιτούν και γνώση και ευαισθησία. Το σύνολο των
εμπειριών μου στα Υπουργεία άλλα και η έντονη εμπλοκή μου στην
πολιτική ζωή είναι ένα πολύ χρήσιμο φορτίο πείρας για τα ζητήματα
που έχω να διαχειριστώ τώρα.
Η σχέση σας με την πολιτική και τα κόμματα είναι γνωστή
και μακρά. Η σχέση σας με τις μειονότητες του τόπου; Είναι
το ίδιο μακρά;
Πάντα με χαρακτήριζε ευαισθησία σε θέματα ανθρωπισμού και διαφορετικότητας, ειδικότερα σε θέματα φυλής, θρησκείας, χρώματος,
φύλου, γλώσσας κ.α. Η Ιστορία έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι
οι διακρίσεις και η ανισότητα δύνανται να καταστρέψουν τα ίδια
τα θεμέλια των κοινωνιών και να διασαλεύσουν τις σχέσεις μεταξύ
των εθνών. Οι πρακτικές των διακρίσεων δεν έχουν καμία απολύτως
με την πορεία και τους αγώνες της Κοινότητας των Μαρωνιτών. Ο
διορισμός Φωτίου με το κύρος και το εκτόπισμα που φέρει μαζί του,
γέννησε, όχι τυχαία, ελπίδες και προσδοκίες πως τα θέματα των Μαρωνιτών θα τυγχάνουν πλέον αναβαθμισμένης αντιμετώπισης και
προώθησης. Όπως ο ίδιος δηλώνει, θα αξιοποιήσει όλες του τις εμπειρίες για να συμβάλει στην επίλυση πολλών από τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρότερες κοινότητες του τόπου. Τον
νέο Επίτροπο Φώτη Φωτίου φιλοξενεί σε αυτή την έκδοση ο «Τ».
θετική πλευρά. Οφείλουμε να καταπολεμήσουμε τα στενά συμφέροντα που γεννούν τις διακρίσεις. Το πράττουμε ήδη. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχουμε επιτύχει αξιοσημείωτη πρόοδο, αλλά δεν θα
πρέπει να σταματήσουμε εδώ. Οι διακρίσεις δεν εξαφανίζονται
μόνες τους. Πρέπει να τις καταπολεμούμε εκεί που εμφανίζονται.
Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά και να προχωρήσουμε γρήγορα.
Περισσότερα από εξήντα χρόνια αργότερα, τα λόγια αυτά ηχούν με
αμείωτη ένταση. Ας κάνουμε τις αρχές της Οικουμενικής Διακήρυξης
πραγματικότητα παντού. Η ανεκτικότητα και ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι ο μεγάλος μας στόχος και προγραμματίζουμε
συγκεκριμένες δράσεις για να τον προωθήσουμε.
Κύριε Επίτροπε θα πρέπει να γνωρίζετε πως οι μειονότητες
προσβλέπουν πολλά από εσάς. Η μεγάλη εμπειρία σας και
το πολιτικό βάρος που έχετε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια
καθώς και η στενή σχέση σας με τον πρόεδρο Αναστασιάδη
είναι παράγοντες που τους κάνουν να νιώθουν πως πολλά
από τα αιτήματα τους θα μπορέσουν να προωθηθούν; Έτσι
έχουν τα πράγματα;
Χωρίς αμφιβολία. Το γραφείο μου αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της
ίσης μεταχείρισης των θρησκευτικών ομάδων σε όλα τα επίπεδα,
με συγκεκριμένη στρατηγική και σε συνεργασία με τις θρησκευτικές
μειονότητες και άλλους αρμόδιους φορείς, συντονίζει στρατηγικό
σχεδιασμό για να επιτευχθεί πρωτίστως η προβολή και η ανάδειξη
της θρησκείας, της ιστορίας και του πολιτισμού της κάθε μειονότητας, αλλά και να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα θέματα που
τις ταλανίζουν.
Πιο συγκεκριμένα, στο πλαίσιο αυτής της επιδίωξης σχεδιάζεται :
1. Η πραγματοποίηση υπό την αιγίδα του εντίμου πρόεδρου της δημοκρατίας, τριών μεγάλων εκδηλώσεων, μια για την κάθε θρησκευτική μειονότητα ξεχωριστά, όπου θα προβάλλεται ο πολιτισμός και
η ιστορία της κάθε θρησκευτικής μειονότητας
2. Η υποστήριξη στην πορεία εργασίας για την συστηματική καταγραφή της κυπριακής μαρωνίτικης αραβικής σε συνεχή συνεργασία
με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού
3. Η συνεργασία με όλα τα αρμόδια υπουργεία, μέσα στο πλαίσιο
του προγράμματος της UNDP, για την αναστήλωση και επιδιόρθωση
των εκκλησιών και των ιστορικών μνημείων των θρησκευτικών μειονοτήτων της Κύπρου που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές και
την κατεχόμενη γη μας
4. Η μελέτη για την άντληση ευρωπαϊκών πόρων για προώθηση θεμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων . Θα επιχειρηθεί η μέσω ευρωπαϊκών πόρων, τόσο η συνεισφορά στην πορεία εργασίας για
την συστηματική καταγραφή της κυπριακής μαρωνίτικης αραβικής,
όσο και γενικότερα η εντελεχής μελέτη για αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων προς όφελος των θρησκευτικών μειονοτήτων
5. Έχοντας συναίσθηση ότι η παρεχόμενη παιδεία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τη συνοχή και την διατήρηση της ιδιαίτερης
κουλτούρα της κάθε θρησκευτικής ομάδας θα μεριμνήσω να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργιά των σχολείων όπου φοιτούν μαθητές
από θρησκευτικές ομάδες.
Εν κατακλείδι, για την πιο αποτελεσματική υλοποίηση του στρατηγικού σχεδιασμού μας και για την καλύτερη στήριξη και προώθηση
των αιτημάτων και των προβλημάτων των θρησκευτικών ομάδων,
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
πραγματοποιούνται συναντήσεις με τους εκπροσώπους των θρησκευτικών μειονοτήτων, με θρησκευτικούς ηγέτες και με αλλά οργανωμένα σύνολα των θρησκευτικών μειονοτήτων, σε συνδυασμό
με συναντήσεις που έχουμε καθιερώσει με υπουργεία και κρατικούς
φορείς.
«Θέλουμε
τη βελτίωση
του Σχεδίου
Επανεγκατάστασης για
να στοχεύει
και στους νέους»
Η κοινότητα των Μαρωνιτών εμπίπτει αντιλαμβανόμαστε
σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου στις αρμοδιότητες σας. Τόσο ως η
μεγαλύτερη μειονότητα του τόπου όσο και ως κοινότητα
που διατηρεί ηρωικούς εγκλωβισμένους. Θα έχετε ήδη
κάνει πολλές επαφές για τα θέματα των Μαρωνιτών; Ποιες
οι πρώτες εντυπώσεις;
Βέβαια έχω κάνει ήδη επαφές και με τον εκπρόσωπο και με τον Αρχιεπίσκοπο των Μαρωνιτών και άλλα οργανωμένα σύνολα ή άτομα
και γνωρίζω πολύ καλά ήδη τα φλέγοντα θέματα που απασχολούν
την κοινότητα. Όπως σας είπα ήδη τα ζητήματα που απασχολούν
την κοινότητα είναι μέσα στα πρώτα θέματα του στρατηγικού μου
σχεδιασμού.
Έχετε διαμορφώσει τις πρώτες σας σκέψεις ως προς τα καίρια θέματα που απασχολούν τους εγκλωβισμένους μας;
Όπως για παράδειγμα αυτά των γεωργοκτηνοτροφικών επιδοτήσεων και της δημιουργίας μικρής ιατρικής μονάδας για
επιτόπου παροχή πρώτων βοηθειών;
Οπωσδήποτε. και μετά τη δική μας μελέτη, έχουν ήδη τροχοδρομηθεί επαφές με τα σχετικά Υπουργεία, διότι κατανοώ πλήρως την
αναγκαιότητα του θέματος και την στήριξη των ηρωικών, καθώς είπατε, εγκλωβισμένων. Το ζήτημα των εγκλωβισμένων είναι μέσα
στις προτεραιότητες του γραφείου μου. Από την εποχή που ήμουν
Υπουργός Γεωργίας ήταν στην έννοια μου οι εγκλωβισμένοι συμπατριώτες, των οποίων η ζωή δεν είναι εύκολη. Επιτρέψτε μου να πω
ότι το σχέδιο των γεωργικών επιδοτήσεων ήταν μια δική μου προσπάθεια, όταν διετέλεσα Υπουργός Γεωργίας. Για μας οι εγκλωβισμένοι είναι και παραμένουν σημείο αναφοράς για την όποια λύση
και προτεραιότητα μας είναι να σεβαστεί σε απόλυτο βαθμό η Τουρκία της αποφάσεις της Τρίτης Βιέννης.
Όπως γνωρίζετε τα τελευταία χρόνια λειτουργεί και ο
εθνικά ωφέλιμος κατ’ εμάς θεσμός της επανεγκατάστασης.
Έως σήμερα αυτοί που έχουν επιστρέψει είναι κυρίαρχα
συνταξιούχοι. Πόσο πιθανό είναι να δούμε να εφαρμόζεται
και ένα άλλο σχέδιο που θα ενθαρρύνει νεαρές οικογένειες
να επιστρέφουν; Ένα θέμα που τίθεται τακτικά και ως αδικία κύριε Φωτίου είναι οι περιπτώσεις ατόμων που εργάζονται στις υπό το κράτος ελεγχόμενες περιοχές; Γιατί αυτοί οι
άνθρωποι να μη δικαιούνται το επίδομα επανεγκαταστάσης
εφόσον επιστρέφουν και διαμένουν μόνιμα στα χωριά μας;
Έτσι έχουν τα πράγματα;
Είναι το θέμα που με απασχολεί έντονα τις τελευταίες μέρες και ήδη
έχω προχωρήσει σε κάποιες κινήσεις. Κατανοώ πως για να επανεγκατασταθούν νέοι θα πρέπει να έχουν εργασία και τα παιδιά να
μπορούν να μορφώνονται χωρίς να μετακινούνται. Με το σχέδιο
επανεγκατάστασης σε συνεργασία πάντα με τα εμπλεκόμενα
υπουργεία, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες και
7
«Οι εγκλωβισμένοι
αποτελούν
σημείο αναφοράς
και θα έχουν
όλη την στήριξη
της κυβέρνησης»
απαραίτητες συνθήκες επανεγκατάστασης και νεαρών ζευγαριών
στα κατεχόμενα εδάφη μας.
Κύριε Επίτροπε είναι στους άμεσους σχεδιασμούς σας
μια επίσκεψη στα Μαρωνίτικα χωριά όπου θα δείτε από
κοντά τους μαρτυρικούς εγκλωβισμένους και επανεγκατασταθέντες;
Σίγουρα είναι μέσα στα άμεσα σχέδια μου. Θέλω να αποκτήσω και
ο ίδιος μια εικόνα, ώστε να δράσω πιο αποτελεσματικά.
Ποιο είναι το τελικό σας μήνυμα προς τους Μαρωνίτες της
Κύπρου;
Στοχεύω να είμαι αρωγός για την επίλυση όλων των προβλημάτων
της Μαρωνίτικης κοινότητας και συμπαραστάτης στην γνωστοποίηση της ιδιαίτερης κουλτούρας τους στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Όλοι μαζί θα πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις, ώστε να αντιμετωπίσουμε τους κρίσιμους καιρούς που διέρχεται ο τόπος μας. Η Μαρωνίτικη κοινότητα πρόσφερε και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα
συνεχίσει να προσφέρει θα στα φλέγοντα κοινωνικά προβλήματα.
8
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Μετάλλιο από τη Βασίλισσα Ελισάβετ στον Γιώργο Κιτέο
Ο Αστυνομικός Διευθυντής των Βρετανικών
Βάσεων Γιώργος Κιτέος, ο οποίος είναι Μαρωνίτης με καταγωγή από την Αγία Μαρίνα,
συμπεριλαμβάνεται στη φετινή λίστα του
Νέου Έτους με τα τιμώμενα από τη βασίλισσα
Ελισάβετ πρόσωπα και όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση των Βρετανικών Βάσεων,
είναι ο πρώτος Κύπριος που βραβεύεται για
την αξιέπαινη υπηρεσία του με το Overseas
Territories Police and Fire Service Medal.
Σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ, ο κ. Κιτέος ανέφερε πως το μετάλλιο καθώς και ο σχετικός τίτλος που θα του απονεμηθεί στην ειδική τελετή
στο παλάτι του Buckingham, δεν είναι απλά
τιμή για τον ίδιο, αλλά και για τη χώρα μας.
“Είναι μια τιμή για μένα, αλλά το βλέπω ευρύτερα, γιατί αντικατοπτρίζει τιμή για την
ίδια την Κύπρο”, είπε. Πρόσθεσε δε, πως ο
ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημερώθηκε για τη συμπερίληψη του στα τιμώμενα από τη Βασίλισσα πρόσωπα και τον
συνεχάρη τηλεφωνικώς. Η απόφαση για την
απονομή του μεταλλίου στηρίχθηκε στο έργο
που επιτέλεσε κατά την επίσημη τελετή έναρξης της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο αρχαίο
θέατρο Κουρίου, όπου είχε υπό τις οδηγίες του
περισσότερους από 200 αστυνομικούς των
Βρετανικών Βάσεων και 400 της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Επίσης, λήφθηκε υπόψη η έντονη φιλανθρωπική του δράση, η συνεισφορά του στην τοπική κοινότητα και η συμβολή του στη
σύσφιξη των σχέσεων του κοινού με την αστυνομία των Βάσεων.
Ο Γιώργος Κιτέος υπηρετεί από το 1985 και
σήμερα κατέχει τον υψηλότερο βαθμό Κύπριου αξιωματικού των Βρετανικών Βάσεων.
Αμέτρητα ήταν τα μηνύματα αγάπης και συγχαρητηρίων. Συγχαρητήρια επιστολή προς
τον κύριο Κιτέο απέστειλαν εκ μέρους της
Κοινότητας Αγίας Μαρίνας ο κοινοτάρχης
Παρτελλής Χατζηφεσάς και εκ μέρους του
Συνδέσμου Εκτοπισθέντων Αγίας Μαρίνας
‘Επιστροφή’ ο πρόεδρος Λίνος Μελάς.
Στον Κορμακίτη
ο Πάπας Φραγκίσκος;
Κατασυγκινημένος από την επιστροφή του στον Κορμακίτη μετά
από 30 ολόκληρα χρόνια, ο Αποστολικός Νούντσιος της Αγίας
Έδρας στη Μέση Ανατολή Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Τζιουζέππε Λαζαρόττο, απευθύνθηκε
στο πλήθος των Μαρωνιτών πιστών που κατέκλυσε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον
Κορμακίτη πρόσφατα και τους διαβεβαίωσε για
ακόμη μια φορά για το συνεχές και το ειλικρινές
ενδιαφέρον της Αγίας Έδρας και του Πάπα
Φραγκίσκου προσωπικά για τους Μαρωνίτες της
Κύπρου. «Κάθε φορά που ευρίσκομαι στη
Ρώμη» ανέφερε ο Αποστολικός Νούντσιος «μιλούμε για σας και για όλα τα Μαρωνιτικά χωριά
της Κύπρου». Και συνέχισε χαριτολογώντας λέγοντας πως την επόμενη φορά που θα συναντήσει τον Πάπα Φραγκίσκο θα ζητήσει από αυτόν
να επισκεφτεί την Κύπρο και τον Κορμακίτη.
«Και να μην αποκλείετε τίποτε με αυτόν τον Πάπα που έχουμε σήμερα» είπε με χαμόγελο.
Ενωρίτερα, στο καθιερωμένο κυριακάτικο κήρυγμα του, ο Σεβα-
σμιότατος Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου Ιωσήφ Σουέηφ επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά, ενώπιον του Αποστολικού Νούντσιου, την απόλυτη προσήλωση των
Μαρωνιτών της Κύπρου στην Ρωμαιοκαθολική
Εκκλησία και στον Πάπα Φραγκίσκο. Καλωσορίζοντας τον στον Κορμακίτη εκ μέρους όλων
των Μαρωνιτικών χωριών, ο Αρχιεπίσκοπος
Σουέηφ αναφέρθηκε στην ιστορική πέραν των
12 αιώνων παρουσία των Μαρωνιτών στην
Κύπρο και υπογράμμισε την ανάγκη ότι η παρουσία αυτή θα πρέπει να συνεχιστεί και σήμερα αλλά και στο μέλλον. «Πρέπει» είπε «και
υποσχόμαστε πως δεν θα αφήσουμε την καμπάνα του Αγίου Γεωργίου να σταματήσει να
κτυπά». Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος «θα πρέπει να
επιστρέψουμε όλοι οι Μαρωνίτες στα χωριά
μας, στις εκκλησίες μας, στη γη μας».
Η Αρχιερατικη Θεία Λειτουργία στον Κορμακίτη οργανώθηκε από
την Εκκλησιαστική επιτροπή για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον για
Ειδική πρόσκληση
θα του απευθύνει
ο Αποστολικός
Νούτσιος και
προσωπικός του
φίλος Τζιουζέππε
Λαζαρόττο
την υποδοχή στον Κορμακίτη των ιερών λειψάνων του Άγιου Ιωάννη
Παύλου του ΙΙ και δεύτερον για να τιμηθούν οι ηλικιωμένοι κάτοικοι
του Κορμακίτη. Μεταξύ άλλων, την λειτουργία παρακολούθησε ο
εξοχότατος πρέσβης του Λιβάνου στην Κύπρο Δρ Γιούσεφ Σαντάκα
και ο Κοινοτάρχης Κορμακίτη Ηλίας Κατσιολούδης Γκούρας.
Μετά το πέρας του συλλείτουργου, απονεμήθηκε στον Νούντσιο
από τον Αρχιεπίσκοπο Μαρωνιτών Ιωσήφ Σουέηφ αντίγραφο της
παλαιότερης εικόνας του Αγίου Γεωργίου που υπάρχει στην Κύπρο.
Στη συνέχεια, στους γηραιότερους του Κορμακιτη απονεμήθηκε
από τον Παπικό Αντιπρόσωπο τιμητικό δίπλωμα με την ευλογία του
Πάπα Φραγκίσκου καθώς και δενδρύλλιο ελιάς, σύμβολο της ειρήνης και της συνέχειας της παρουσίας των Μαρωνιτών στη γη των
πατέρων τους.
Την παρουσίαση των ηλικιωμένων ανέλαβε το δραστήριο μέλος της
επιτροπής Χριστίνα Πετρή Πογιατζή. Στον Πρόεδρο της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Αντώνη Χατζηγιαννάτζη και σε όλα τα μέλη της
αρμόζουν θερμά συγχαρητήρια για την άψογη διοργάνωση και
πάνω απ’ όλα για την ωραία τους σκέψη να τιμήσουν τους ηλικιωμένους κατοίκους οι οποίοι, όπως πολύ σοφά ανέφερε η κυρία Πογιατζή στην προσφώνηση της αποτελούν τις ‘ρίζες’ του Κορμακίτη.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΠΡΟΣΩΠΑ
Την απολαμβάνουμε για 7 τώρα χρόνια μέσα από τις οθόνες των τηλεοράσεων μας σε διάφορους ξεκαρδιστικούς ρόλους στις «Πατάτες Αντιναχτές» του ΡΙΚ ενώ για δεύτερη συνεχή χρονιά ξεχωρίζει σε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημοφιλή κοινωνική σειρά του ΑΝΤ1 «Ρουα Ματ».
Ο λόγος για το ανερχόμενο αστέρι της κυπριακής και ελληνικής τηλεόρασης και του θεάτρου
Ιωάννα Λαμπροπούλου. Η δική μας ηθοποιός με καταγωγή από τον Κορμακίτη (κόρη της Γεωργίας Φραγκίσκου και εγγονή των Μιχαλάκη και Λετίτσιας Φραγκίσκου με Ελλαδίτη πατέρα) φιλοξενείται σήμερα στον «Τ» και μιλά για τους ρόλους της σε «Πατάτες Αντιναχτές»
και «Ρουά Ματ» στέλνοντας συνάμα τα δικά της μηνύματα στην κοινότητα και ειδικότερα
στους νέους. Θυμάται ακόμη μοναδικές στιγμές από την παιδική της ηλικία στον Κορμακίτη
και περήφανα δηλώνει πως η καριέρα της σαν ηθοποιός έχει τις ρίζες της εκεί...
Μιλήστε μας λίγο για το πώς ξεκινήσατε.
Αποφοίτησα από τη Σχολή Βλαδίμηρου Καυκαρίδη
το 2010. Ήταν ευλογία για μια νεαρή κοπέλα, η
οποία μόλις τελείωνε τη σχολή, να συνεργαστεί με
ανθρώπους όπως η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, ο Στέλιος Καυκαρίδης και να σκηνοθετηθεί από τους δασκάλους της. Αυτοί οι άνθρωποι με βοήθησαν να
σταθώ στα πόδια μου. Εκείνη της περίοδο έτυχε να
μάθω για το casting για τις «Πατάτες Αντιναχτές»
και λέω γιατί όχι. Αποφασίζω να πάω στο casting
με την ασφάλεια ότι αποκλείεται να με πιάσουν.
Τελικά με δέχτηκαν. Στο πρόγραμμα μπήκα κατά
την 7η χρονιά προβολής του και τη συγκεκριμένη
χρονιά έγινε πρώτο σε τηλεθέαση.
Έχετε δηλαδή σοβαρή παιδεία όσον αφορά
την ηθοποιία.
Ναι. Κατάφερα να συμμετάσχω σε αρκετές παραστάσεις και όταν διαχρονικά έχεις παιδεία αντιλαμβάνεσαι ότι δεν καταφέρνεις ποτέ να πιάσεις το
τέλειο με αποτέλεσμα να βελτιώνεσαι συνεχώς. Αν
πεις ότι είσαι τέλειος σημαίνει ότι έχεις χάσει το
παιχνίδι γιατί έχεις πάντα κάτι να μαθαίνεις.
Τι απαιτούν οι «Πατάτες Αντιναχτές» από
έναν ηθοποιό;
Πρώτα από όλα, επειδή η εκπομπή έχει να
κάνει με την επικαιρότητα, τα κείμενα στέλνονται την
τελευταία στιγμή.
Οπότε καλείσαι να
στήσεις και να αφομοιώσεις τον χαρακτήρα και να παίξεις
την ίδια ώρα. Δεν
υπάρχει η πολυτέλεια
της μελέτης. Όσον
αφορά την μίμηση, πρέπει να μελετάς συνεχώς
τους χαρακτήρες που μιμήσαι, να έχεις χιούμορ
και να αγαπάς αυτό που
κάνεις. Πρέπει να είσαι
«ακομπλεξάριστος».
Δεν μπορείς να κάνεις σάτιρα χωρίς να τσαλακώνεσαι. Οι «Πατάτες»
αρκετές φορές ξεφεύγουν
από τα όρια αλλά πάντα
με σεβασμό στον άνθρωπο και στην πολιτεία.
Τα γυρίσματα πως γίνονται;
Τα γυρίσματα γίνονται
τρεις φορές τη βδομάδα, μοντάρονται
και προβάλλονται κατευθείαν.
Υπάρχουν στιγμές
που έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη
σας;
Πάρα πολλές στιγμές. Στιγμές με ανθρώπους
όπως
ο
Μαρίνος Χατζηβασιλείου, ο Λώρης Λοϊζίδης
και ο Μάριος Δημητρίου, στους οποίους
οφείλω πάρα πολλά για
το ξεκίνημα μου και οι
οποίοι με έβαλαν από
νωρίς στα βαθιά. Επομένως, είναι ντροπή σου με τέτοιους συνεργάτες να μην
καταφέρεις να ανταπεξέλθεις.
Ο ρόλος σας στο «Ρουά
Ματ» πως προέκυψε;
Είχα παράσταση στο «Ου
Χριστός» με το θίασο του
Λώρη στην Πάφο. Χτυπά το
τηλέφωνο μου
και ήταν ο Ανδρέας Γεωργίου. Μου ανέφερε ότι
θέλει να με δει για το συγκεκριμένο ρόλο. Κάπως
έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια μου στο «Ρουά Ματ».
Ήταν για μένα μεγάλο ρίσκο αφού επρόκειτο για
ένα βασικό ρόλο στον οποίο θα δοκιμαζόμουν για
πρώτη φορά, σε μια καθημερινή κοινωνικο-δραματική σειρά. Και εδώ όμως στάθηκα τυχερή αφού
βρέθηκα με εξαιρετικούς συνεργάτες και είπα ότι
το σύμπαν συνωμοτεί για να μου στέλνει τέτοιους αν-
θρώπους δίπλα μου. Όλη η ομάδα είναι εξαιρετική και
με βοήθησε να ενταχθώ στο ρόλο, ειδικά στα πρώτα
επεισόδια, που σε κάποιες περιπτώσεις χρειάστηκε να
δουλέψουμε και δεκαοκτώ συνεχόμενες ώρες.
9
ΙΩΑΝΝΑ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ
H ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΤΗ
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Υπάρχει όμως ο απαραίτητος χρόνος προετοιμασίας;
Ναι. Παίρνουμε τα κείμενα από πριν αλλά καλείσαι να
παίξεις σε πάρα πολλές σκηνές και είναι αρκετά κουραστικό. Αλλά όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, όλα σου είναι
πιο απλά. Είπα στον εαυτό μου ότι αν σταματήσω να αισθάνομαι αυτό που αισθάνομαι για τη δουλειά μου,
απλούστατα θα σταματήσω να την κάνω. Μέσα σε όλα
αυτά αποφάσισα να κάνω και ραδιόφωνο και μάλιστα
πρωινό. Ένα από τα ατού του επαγγέλματος μου είναι
ότι δεν χρειάζεται να ξυπνάς πρωί και κατάφερα φέτος
να διαγράψω αυτό το ατού.
Αφήσαμε πίσω ένα μεγάλο θέμα: Κορμακίτης.
Κορμακίτης. Αγαπώ. Από μικρή πήγαινα στον Κορμακίτη. Έχω αναμνήσεις από την εκκλησία κάθε Κυριακή
πρωί, από τις ωραιότερες θάλασσες της Κύπρου, τα πιο
ειδυλλιακά τοπία, την πλατεία των ερωτευμένων.
Έχουμε ένα χωριό που συνδυάζει βουνό με θάλασσα,
έχουμε τις λαλλέδες μας, την
Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
που στέκει αγέρωχη, αν και
εγώ αγαπώ περισσότερο το
Εκκλησάκι της Παναγίας.
Θυμάμαι να παριστάνω τη
Βουγιουκλάκη στο πίσω
μέρος του διπλοκάμπινου,
πηγαίνοντας στη θάλασσα.
Άρα μπορεί κανείς να πει
ότι από εκεί ξεκίνησα και
την καριέρα μου. Γνωρίζω και για το μουσείο
του Κορμακίτη και
θεωρώ ότι είναι εντυπωσιακό το γεγονός
ότι συνεχώς το χωριό
εξελίσσεται. Χαίρομαι που οι νέοι αγαπούν το χωριό αλλά
πιστεύω ότι πρέπει
να βρεθεί τρόπος η γλώσσα του
Κορμακίτη να διατηρηθεί μέσω αυτών
των νέων.
Για τους νέους
Μαρωνίτες αποτελείτε παράδειγμα
όσον αφορά τις ευκαιρίες που έχετε
πάρει. Τι έχετε να
πείτε σε αυτούς
τους νέους που ψάχνουν τις δικές τους
ευκαιρίες;
Να συνεχίσουν να ψάχνουν, να χτυπούν πόρτες. Τίποτα δεν μας
χαρίζεται. Είναι πολύ βασικό να ρισκάρουμε στη
ζωή μας. Συμφωνώ ότι δεν
υπάρχουν ευκαιρίες, δεν
υπάρχουν
δουλειές.
Έχουμε αυτήν την ατυχία
σαν γενιά. Σκεφτείτε ότι
εγώ μόλις ξεκίνησα στις
«Πατάτες» αμειβόμουν
ίσως καλύτερα από ότι
αμείβομαι τώρα, λόγω
της κρίσης που ήρθε αργότερα. Ο κόσμος όμως
δεν τέλειωσε. Με το να
κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια και να παραπονιόμαστε
πως
δεν υπάρχουν δουλειές δεν θα αλλάξουμε
τίποτα.
Πρέπει να πεισμώνουμε
γιατί μας αξίζει το καλύτερο. Καμιά κρίση,
καμιά ταμπέλα, κανένας ρατσισμός δεν περιορίζει
το ταλέντο του καθενός στο τομέα του και αυτό
πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θα δείξει. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε σκληρά
και μακάρι ο Θεός να μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε. Θέλω να κάνω πάρα πολλά πράγματα
στη ζωή μου. Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε και
άπληστη, αλλά αυτό που κάνω τώρα δεν μου
αρκεί. Θέλω να κάνω πολύ περισσότερα.
«Στο διπλοκάμπινο
του θείου μου,
στον δρόμο για
τις θάλασσες του
Κορμακίτη έπαιζα
και τραγουδούσα
Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Κάπως έτσι ξεκίνησε
η πορεία μου...»
10
Δρόμοι και
κοιμητήρια
σε Ασώματο
και Καρπάσια
Στην Καρπάσια γίνονται αρκετές
προσπάθειες τον τελευταίο καιρό, κυρίως όσον αφορά τις συγκοινωνίες.
Όπως μας ανέφερε ο κοινοτάρχης
κύριος Χριστάκης Χατζηαντώνης,
έχει ήδη διορθωθεί ο κύριος δρόμος
που οδηγεί στο χωριό, δρόμος που
είχε αρκετά προβλήματα και ταλαιπωρούσε επί χρόνια τόσο τους χωριανούς όσο και όλους όσους ήθελαν να
επισκεφθούν το γραφικό αυτό Μαρωνιτικό χωριό.
Στο παρόν στάδιο, σύμφωνα πάντα
με τον Κοινοτάρχη, το Κοινοτικό
Συμβούλιο κάνει προσπάθειες για
επιδιόρθωση και των δρόμων εντός
του χωριού και συγκεκριμένα προτεραιότητα δίνεται στο δρόμο που
οδηγεί στην Εκκλησία και το κοιμητήριο. Επίσης, γίνονται προσπάθειες
για εξεύρεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων για επιδιόρθωση της
Εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού και
του καμπαναριού της. Ο κοινοτάρχης ανέφερε ότι οι προσπάθειες γίνονται από το κοινοτικό συμβούλιο,
συντονισμένα με όλους τους ενδιαφερόμενους και τους διάφορους φορείς του χωριού. «Υπάρχει η
απαιτούμενη ενότητα» συνέχισε
«και είμαι σίγουρος ότι θα πετύχουμε όλοι μαζί τους στόχους μας».
«Δυστυχώς» μας είπε ο κοινοτάρχης «όπως θα ξέρετε χάσαμε τις τελευταίες μέρες έναν από τους 8 στο
σύνολο εναπομείναντες εγκλωβισμένους μας, τον τέως κοινοτάρχη του χωριού μας Αντώνη
Ορφανού, ο οποίος για τριάντα
σχεδόν χρόνια υπηρέτησε την
Καρπάσια. Η προσφορά τόσο του
ιδίου όσο και της συζύγου του
Γιαννούλας στο χωριό μας είναι
πολύ μεγάλη αφού στα δύσκολα
χρόνια του εγκλωβισμού κατάφεραν να κρατήσουν με τους άλλους
χωριανούς ζωντανό το χωριό και
ανοικτή την εκκλησία μας με τον
Τίμιο Σταυρό. Γι’ αυτό τους ευχαριστώ εκ μέρους όλων των χωριανών. Με την ευκαιρία θα ήθελα
και πάλι να εκφράσω στην οικογένεια του αείμνηστου κοινοτάρχη τα
θερμά μου συλλυπητήρια»
Σημειώνεται ότι στο χωριό κατοικούν πλέον 7 εγκλωβισμένοι, ενώ
το επισκέπτονται γύρω στα 25
άτομα σε καθημερινή βάση. Ο νέος
εφημέριος πατέρας Σελίμ Σφέηρ
τελεί τη Θεία Λειτουργία κάθε Κυριακή στις 11.00 π.μ.
Στον Ασώματο, σύμφωνα με τον
κοινοτάρχη Αντώνη Καράχαννα,
έχει εξασφαλιστεί μετά από πολλές
προσπάθειες, άδεια για όσους επιθυμούν να επιδιορθώσουν τους τάφους των συγγενών τους στο
κοιμητήριο του χωριού. Για τον
σκοπό αυτό μπορούν όσοι ενδιαφέρονται, να επικοινωνούν μαζί του.
Ο κοινοτάρχης απευθύνει έκκληση
σε όλους να προχωρήσουν στην
επιδιόρθωση των οικογενειακών
τάφων, πρώτα σαν ένδειξη σεβασμού προς τους ηρωικούς προγόνους του χωριού και δεύτερο σαν
κίνηση ενδιαφέροντος για το μέλλον του Ασωμάτου. «Ήδη αρκετοί
έχουν επιδείξει ενδιαφέρον..» μας
είπε ο κοινοτάρχης «..και είμαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα όλοι οι
τάφοι στο κοιμητήριο μας θα είναι
επιδιορθωμένοι». Στο κοιμητήριο
του Ασωμάτου, όπως μας είπε ο
κοινοτάρχης θα μπορεί ακόμη ο κόσμος του Ασωμάτου, να θάβει και
τους νεκρούς του.
Οι λειτουργίες στην Εκκλησία του
Αρχαγγέλου Μιχαήλ τελούνται κανονικά κάθε Κυριακή από τον νέο
εφημέριο πατέρα Σελίμ Σφέηρ με
τη συμμετοχή αρκετών χωριανών.
Το συντομότερο θα ανακοινωθούν
και οι Πασχαλινές τελετές, ενώ
εκδηλώσεις όπως, μας είπε ο κύριος Καράχαννας, προγραμματίζουν να διοργανώσουν από κοινού
το Κοινοτικό Συμβούλιο και το σωματείο της ΕΝΑ.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Σίγησε για πάντα το
«αηδόνι» του Κορμακίτη
Στην κατάμεστη από κόσμο εκκλησία του
Αγίου Γεωργίου στον Κορμακίτη, χιλιάδες
φίλοι και συγγενείς αποχαιρέτησαν στις 13
του Γενάρη το ‘Αηδόνι του Κορμακίτη’ , τον
Γιώργο Σκούλλου, τον αείμνηστο και αξέχαστο Κοτσίρα. Η είδηση του θανάτου, του επί
40 χρόνια εγκλωβισμένου Γιώργου, ιδιοκτήτη
του περίφημου οικογενειακού εστιατορίου
που φέρει το όνομα του στην κεντρική πλατεία
του Κορμακίτη, έπεσε σαν βόμβα σε όλη την
Κύπρο και έγινε η αιτία, παρά το τσουχτερό
κρύο που επικρατούσε, να μαζευτούν στο
ακριτικό αυτό Μαρωνίτικο κεφαλοχώρι, Μαρωνίτες, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι αλλά
και πολλοί άλλοι ξένοι, φίλοι δικοί του και της
οικογένειας του.
Της νεκρώσιμης ακολουθίας προΐστατο ο Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου και Πρωτονοτάριος Ιωάννης Ορφανού,
συνοδευόμενος από άλλους ιερείς και διακόνους της Μαρωνιτικής Εκκλησίας της Κύπρου.
Στεφάνια κατατέθηκαν εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου
Αναστασιάδη, εκ μέρους όλων των ηγετών των
διαφόρων κοινοτήτων της Κύπρου, καθώς
επίσης από τον βουλευτή Κερύνειας του ΔΗΣΥ
Μάριο Μαυρίδη, τον εκπρόσωπο των Μαρωνιτών Αντώνη Χατζηρούσο, τον Κοινοτάρχη
Κορμακίτη Ηλία Κατσιολούδη Γκούρα, την
εκκλησιαστική επιτροπή Κορμακίτη, από εκπρόσωπο των μονίμων κατοίκων του χωριού
και από το σωματείο του χωριού. Παρών στην
εκκλησία ήταν και ο πρώην ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και στενός φίλος της
οικογένειας Μεχμέτ Αλή Ταλάτ. Την τελετή
της κηδείας κάλυψαν αρκετοί Τουρκοκύπριοι
δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία.
Τον αείμνηστο Γιώργο Σκούλλου αποχαιρέτησαν εκ μέρους της οικογένειας του οι κόρες
του Λένια και Μαρία καθώς επίσης και ο εγγονός του Σταύρος Ποταμάρης. Εκ μέρους της
κοινότητας επικήδειο εκφώνησε ο εκπρόσωπος των Μαρωνιτών στη βουλή Αντώνης Χατζηρούσος, ενώ σύντομο αποχαιρετισμό
απηύθυνε και ο Αντώνης Χατζηγιαννάτζης,
πρόεδρος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής
Κορμακίτη.
Ο Γιώργος Σκούλλος, ο σε όλους γνωστός Κοτσίρας, άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015 σε ιδιωτικό
νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν. Η υγεία του
είχε κλονιστεί ανεπανόρθωτα τα τελευταία
χρόνια και παρά τις συνεχείς προσπάθειες των
γιατρών και την ακούραστη φροντίδα της οικογένειας του δεν κατέστη δυνατό να αποφευχθεί το μοιραίο.
Ο αγαπητός σε όλους Γιώργος, έφυγε στην
Βαρύ πένθος για τον
Πέτρο A. Κατσιολούδη
Στο Τμήμα Πρώτων Βοηθειών του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, άφησε την
τελευταία του πνοή την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου ο Πέτρος Αντώνη Κατσιολούδη
(Πίστα), 54 ετών από τον Κορμακίτη.
Για ένα περίπου χρόνο αφότου εισήχθηκε στο νοσοκομείο με σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα, ο αείμνηστος Πέτρος, έδωσε
την μεγάλη μάχη για τη ζωή έχοντας στο πλευρό
του πάντοτε την σύζυγο του Αντουανέττα, τα
δύο του παιδιά Αντώνη και Μαριάνα, τα αδέρφια του και αμέτρητους συγγενείς, φίλους και
συναδέλφους. Δυστυχώς όμως, παρά τις προσπάθειες όλων, δεν ήταν δυνατό να αποφευχθεί
το μοιραίο και έτσι ο αξέχαστος Πέτρος παρέδωσε ήρεμος την ψυχή του στον Κύριο και ευρίσκεται πλέον στις αγκαλιές των αγαπημένων
του γονέων οι οποίοι απεβίωσαν αρκετά χρόνια
προηγουμένως.
Η κηδεία του αείμνηστου Πέτρου τελέστηκε την
επομένη του θανάτου του από τον Ιερό Ναό
Αγίου Μάρωνα στην Ανθούπολη πρωτοστατούντος του Αρχιεπισκόπου των Μαρωνιτών
κ.κ. Ιωσήφ Σουέηφ τον οποίο συνόδευαν όλοι
οι ιερείς της Επαρχίας του. Πλήθος κόσμου
έδωσαν το παρόν τους για το τελευταίο αντίο.
Μεταξύ αυτών η έντιμος υπουργός Εργασίας
κα Ζέτα Αιμιλιανίδου και ο Γενικός Διευθυντής
του υπουργείου Εσωτερικών κος Χρίστος Πατσαλίδης. Παρόντες επίσης ο Βοηθός Έφορος
Φορολογίας κος Γιάννης Τσαγγάρης, ο Προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου ΦΠΑ στη
Λευκωσία κος Αδάμος Κούτρας καθώς και
πολλοί άλλοι συνάδελφοι του Πέτρου στο
Τμήμα Φορολογίας, στο οποίο υπηρετούσε από
το 1992.
Επικήδειους ανέγνωσαν εκ μέρους των παιδιών
του η Αντωνία Τουμάζου, εκ μέρους των φίλων
και συμμαθητών του ο Αντώνης Σκούλλος και
εκ μέρους των συναδέλφων του ο Χάρης Καμηναρίδης. Στεφάνια κατατέθηκαν,
μεταξύ άλλων, εκ μέρους του προέδρου της Δημοκρατίας και των υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών.
ηλικία των 71 ετών. Άνθρωπος φιλήσυχος και
ειρηνικός, εργατικός, τίμιος, σταράτος και πιστός οικογενειάρχης, αλλά πάνω από όλα
βέρος Μαρωνίτης και Κορμακιτιανός, έζησε
και δημιούργησε την οικογένεια του μαζί με
την σύζυγο του Νίνα και όλα τα παιδιά τους,
μέσα στα δύσκολα χρόνια του εγκλωβισμού,
κάτω από τρομερά αντίξοες και απάνθρωπες
συνθήκες διαβίωσης. Με κόπους και με μόχθους, δούλεψαν νύχτα και μέρα και δημιούργησαν την επιχείρηση τους στον Κορμακίτη η
οποία κατάφερε χρόνο με τον χρόνο να γίνει
γνωστή όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Άξιοι πρεσβευτές
της παράδοσης και της κουζίνας του χωριού
τους και της κοινότητας τους, ο Γιώργος και η
οικογένεια του έκαμαν γνωστό τον Κορμακίτη
παντού μέσω του εστιατορίου τους και αθόρυβα προσέφεραν στο χωριό τους ανεκτίμητες υπηρεσίες.
Ο φίλος Γιώργος θα μείνει αξέχαστος επίσης
για την υπέροχη φωνή του με την οποία τραγούδησε επί χρόνια εκατοντάδες τραγούδια
του κόπου και του μόχθου, του έρωτα, της
χαράς και της αγάπης, της κουλτούρας και της
παράδοσης. Δίκαια φέρει τον τίτλο του ‘Αηδονιού του Κορμακίτη’ και όσοι είχαν την τύχη
να τον ζήσουν από κοντά σε στιγμές χαράς και
διασκέδασης θα κουβαλούν για πάντα στη
μνήμη τους την κρυστάλλινη και αγέρωχη
φωνή του που αντηχούσε δυνατά στους δρόμους, τις θάλασσες, τους κάμπους και τις ρεματιές του Κορμακίτη.
Σήμερα, το αγαπημένο χώμα του χωριού του,
του Κορμακίτη που τόσο αγάπησε και που σε
όλη τη ζωή του ποτέ δεν απαρνήθηκε, σκεπάζει για πάντα το άψυχο σώμα του αείμνηστου
Γιώργου. Η φωνή του μπορεί να σίγησε για
πάντα, η ψυχή του όμως παραμένει αθάνατη
και ζωντανή και θα αποτελεί για όλους μας το
παράδειγμα ενός Ανθρώπου με ‘Α’ καφαλαίο
που αγάπησε με πάθος τον συνάνθρωπο του,
τον τόπο του, τη γη του, την πατρίδα του, την
οικογένεια, την πίστη και την εκκλησία του!
Βαρύ το πένθος
για τους Μαρωνίτες
Στο πένθος βυθίστηκαν πολλές Μαρωνιτικές οικογένειες το τελευταίο διάστημα αφού από τα τέλη Νοεμβρίου 2014 μέχρι και τα μέσα Μαρτίου 2015
έχασαν τη ζωή τους δεκαεπτά συνολικά άνθρωποι.
Μεταξύ αυτών και πέντε εγκλωβισμένοι, τέσσερις
στον Κορμακίτη και ένας στην Καρπάσια.
Με ημερολογιακή σειρά αυτοί που έφυγαν είναι:
G 25 Νοεμβρίου 2014, Γιαννα
´ κης Ηλι´α, 70 ετών
από την Αγι´α Μαρι´να
G 30 Νοεμβρίου 2014, Ελένη Σολωμου
´ , από την
Αγι´α Μαρι´να - Λονδι´νο
G 6 Δεκεμβρίου 2014, Ιωάννης Κουμέττου, 84
ετών από τον Κορμακίτη
G 9 Δεκεμβρίου 2014, Αντώνης Βραχίμη, 90 ετών
από τον Ασώματο
G 6 Ιανουαρίου 2015, Μαριάννα Αντώνη Πετρή,
80 ετών από τον Κορμακίτη.
G 10 Ιανουαρίου 2015, Ιωσήφ Μαλτέζος, 85 ετών
από τον Ασώματο
G 12 Ιανουαρίου 2015, Γεώργιος Σκούλλος, 71
ετών από τον Κορμακίτη
G 21 Ιανουαρίου 2015, Μαριάννα Η. Σάρρου, 78
ετών από τον Κορμακίτη
G 3 Φεβρουαρίου 2015, Ελπίδα Αράπη Βιολάρη,
68 ετών από τον Κορμακίτη
G 4 Φεβρουαρίου 2015, Μιλή Ορφανού, 88 ετών
από τον Ασώματο
G 8 Φεβρουαρίου 2015, Πέτρος Α. Κατσιολούδης,
54 ετών από τον Κορμακίτη
G 21 Φεβρουαρίου 2015, Ιουλία Ιωσήφ Φράγκου,
85 ετών από Βάσα Κιλανίου
G 5 Μαρτίου 2015, Μηλι
´τσα Φελλα
´ , 97 ετών από
την Αγι´α Μαρι´να
G 9 Μαρτίου 2015, Ελένη Α. Κουρρά, 85 ετών από
τον Κορμακίτη
G 11 Μαρτίου 2015, Έλλη Μιχαηλίδου, 65 ετών
από την Αγία Μαρίνα
G 12 Μαρτίου 2015, Αντώνης Μάρκου Ορφανού,
77 ετών από την Καρπάσια
G 13 Μαρτίου 2015, Αντώνης Κουρράς, 94 ετών
από τον Κορμακίτη
Στις οικογένειες και σε όλους τους οικείους των αποβιωσάντων απευθύνουμε θερμά συλλυπητήρια. Αιωνία τους η μνήμη και ας είναι ελαφρύ το χώμα που
τους σκεπάζει.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
11
ΑΡΘΡΑ
H Τεσσαρακοστή,
περίοδος
ανανέωσης για
όλη την εκκλησία
Μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου
για τη Μεγάλη Σαρακοστή 2015
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
Η Τεσσαρακοστή είναι μια περίοδος ανανέωσης για όλη την Εκκλησία,
για κάθε κοινότητα και για κάθε πιστό. Πάνω απ’ όλα, είναι μια «στιγμή
χάριτος» (2 Κορ 6: 2). Ο Θεός δεν ζητά από εμάς κάτι που δεν μας έδωσε
αυτός ο ίδιος πρώτος. «Αγαπάμε επειδή αυτός πρώτος μας έχει αγαπήσει» (1 Ιωαν 4:19). Αυτός δεν είναι απομακρυσμένος από εμάς. Κάθε
ένας από εμάς έχει μια θέση στην καρδιά Του. Μας ξέρει με το όνομά
μας, νοιάζεται για μας και μας αναζητά κάθε φορά που αποχωριζόμαστε
από αυτόν. Ενδιαφέρεται για τον καθένα από εμάς. Η αγάπη Του δεν
του επιτρέπει να είναι αδιάφορος για το τι συμβαίνει σε μας. Συνήθως,
όταν είμαστε υγιείς και άνετοι, ξεχνάμε τους άλλους (κάτι που ο Θεός ο
Πατέρας ποτέ δεν κάνει): είμαστε αδιάφοροι με τα προβλήματά τους,
τα βάσανά τους και τις αδικίες που υφίστανται … Η καρδιά μας κρυώνει.
Όσο είμαι σχετικά υγιής και άνετος, δεν σκέφτομαι εκείνους τους λιγότερο ευκατάστατους. Σήμερα, αυτή η εγωιστική στάση αδιαφορίας έχει
λάβει παγκόσμιες διαστάσεις, σε βαθμό που να μπορούμε να μιλάμε για
μια παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας. Πρόκειται για ένα πρόβλημα το
οποίο εμείς, ως Χριστιανοί, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.
Όταν οι άνθρωποι του Θεού μεταστρέφονται προς την αγάπη Του, βρίσκουν απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει η ιστορία συνεχώς. Μία
από τις πιο επείγουσες προκλήσεις που θα ήθελα να αντιμετωπιστούν
με αυτό το Μήνυμα είναι ακριβώς η παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας.
Η αδιαφορία για τον πλησίον μας και προς το Θεό αποτελεί επίσης ένα
πραγματικό πειρασμό για μας τους Χριστιανούς. Κάθε χρόνο κατά τη
διάρκεια της Τεσσαρακοστής πρέπει να ακούμε για μια φορά ακόμη, τη
φωνή των προφητών που κραυγάζουν και ταράζουν την συνείδησή μας.
Ο Θεός δεν είναι αδιάφορος για τον Κόσμο μας, που τόσο αγαπά και
έδωσε τον Υιό Του για τη σωτηρία μας. Με την ενσάρκωση, την επίγεια
ζωή, το θάνατο και την ανάσταση του Υιού του Θεού, η πύλη μεταξύ
Θεού και ανθρώπου, μεταξύ Ουρανού και γης, ανοίγει μια για πάντα.
Η Εκκλησία είναι σαν το χέρι που κρατά ανοικτή την πύλη αυτή, χάρη
στην διακήρυξη του λόγου του Θεού, στον εορτασμό των μυστηρίων
του και τους μάρτυρες της πίστεως, που λειτουργεί μέσω της αγάπης
(βλέπε Γαλάτες 5: 6). Αλλά ο κόσμος έχει την τάση να κλειστεί στον
εαυτό του και να κλείσει την πόρτα μέσω της οποίας ο Θεός έρχεται
στον κόσμο και ο κόσμος έρχεται σ “αυτόν. Συνεπώς το χέρι, που είναι
η Εκκλησία, δεν πρέπει ποτέ να μας εκπλήξει αν απορριφθεί, συνθλιβεί
ή και τραυματιστεί.
Ο λαός του Θεού, τότε, χρειάζεται αυτή την εσωτερική ανανέωση, για
να μη γινόμαστε αδιάφοροι και αποσυρθούμε στον εαυτό μας. Για να
προωθήσω αυτή την ανανέωση, θα ήθελα να προτείνω για τον προβληματισμό μας τρία βιβλικά κείμενα.
1. «Αν ένα μέλος υποφέρει, υποφέρουμε όλοι μαζί» (1 Κορ
12:26) – Η Εκκλησία
Η αγάπη του Θεού σπάει τε αυτή τη μοιραία απόσυρση στον εαυτό μας,
που είναι η αδιαφορία. Η Εκκλησία μας προσφέρει αυτή την αγάπη του
Θεού με τη διδασκαλία της και κυρίως με τη μαρτυρία της. Αλλά μπορούμε να δώσουμε μαρτυρία μόνο σε ό,τι εμείς οι ίδιοι έχουμε βιώσει.
Οι Χριστιανοί είναι εκείνοι που ο Θεός τους ντύνει με την καλοσύνη και
το έλεος, με τον Χριστό, έτσι ώστε να γίνουν, σαν τον Χριστό, υπηρέτες
του Θεού και των άλλων. Αυτό φαίνεται καθαρά στη λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης, με την ιεροτελεστία του Νιπτήρος. Ο Πέτρος δεν θέλει
ο Ιησούς να του πλύνει τα πόδια, αλλά καταλαβαίνει ότι ο Ιησούς δεν
επιθυμεί να είναι μόνο ένα παράδειγμα για το πώς πρέπει να πλένει ο
ένας τα πόδια του άλλου. Μόνο εκείνοι που πρώτοι επίτρεψαν στον
Ιησού να τους πλένει τα πόδια, μπορούν να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία σε άλλους. Μόνο αυτοί έχουν «κοινωνία» με Αυτόν (Ιω 13: 8) και
ως έτσι μπορούν να υπηρετήσουν τους άλλους.
Η Τεσσαρακοστή είναι μια ευνοϊκή στιγμή για να αφήσουμε τον Χριστό
να μας υπηρετήσει έτσι ώστε με τη σειρά μας να μπορούμε να γίνουμε,
περισσότερο, σαν κι Αυτόν. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που ακούμε τον
λόγο του Θεού και λαβαίνουμε τα μυστήρια, ειδικά της Ευχαριστίας.
Εκεί γινόμαστε ότι λαβαίνουμε: το Σώμα του Χριστού. Σε αυτό το σώμα,
δεν υπάρχει χώρος για την αδιαφορία που τόσο συχνά φαίνεται να κατέχει τις καρδιές μας. Για όποιον είναι του Χριστού, ανήκει σε ένα σώμα,
και σ” αυτό δεν μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι ο ένας για τον άλλο.
«Εάν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα μέλη υποφέρουν με αυτό. Εάν ένα
μέλος τιμάται, όλα τα μέρη μοιράζονται τη χαρά του »(1 Κορ 12:26).
Η Εκκλησία είναι το ‘communio sanctorum (Θεία κοινωνία)’ όχι μόνο
λόγω των αγίων της, αλλά και επειδή είναι κοινωνία σε ιερά πράγματα:
η αγάπη του Θεού, μας αποκαλύφθηκε με το Χριστό και όλα τα δώρα
του. Ανάμεσα σε αυτά τα δώρα επίσης υπάρχει η απάντηση για εκείνους
που αφήνουν τους εαυτούς τους να επηρεαστούν από αυτή την αγάπη.
Σε αυτή την κοινωνία των αγίων, σε αυτή την κοινή χρήση σε ιερά πράγματα, κανείς δεν αποκτά τίποτα μόνος του, αλλά μοιράζεται τα πάντα
με τους άλλους. Και επειδή είμαστε ενωμένοι στο Θεό, μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτούς που είναι απομακρυσμένοι, εκείνους τους οποίους
δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φτάσουμε από μόνοι μας, γιατί με αυτούς
και γι “αυτούς, ζητάμε από τον Θεό όλοι μας να μπορούμε να είμαστε
ανοικτοί στο σχέδιο της σωτηρίας.
2. «Πού είναι ο αδελφός σου;» (Γεν 4: 9) – Ενορίες και Κοινότητες
Όλα αυτά που έχουμε πει σχετικά με την παγκόσμια Εκκλησία πρέπει
τώρα να εφαρμοστούν στη ζωή των ενοριών και των κοινοτήτων μας.
Μήπως αυτές οι εκκλησιαστικές δομές, μας δίνουν τη δυνατότητα να
δοκιμάσουμε την ύπαρξη ενός σώματος; Ενός σώματός που λαμβάνει
και μοιράζεται ό,τι ο Θεός θέλει να δώσει; Ενός σώματός το οποίο αναγνωρίζει και φροντίζει τον πιο αδύναμο, το φτωχότερο και πιο ασήμαντο
μέλος του; Ή μήπως να αρνηθούμε μια καθολική αγάπη που θα αγκαλιάζει ολόκληρο τον Κόσμο, ενώ αποφεύγουμε να δούμε το Λάζαρο που
κάθεται μπροστά στις κλειστές πόρτες μας (Λκ 16: 19-31);
Για να λάβουμε αυτό που μας δίνει ο Θεός και να το καταστήσουμε έτσι
ώστε να αποφέρει άφθονους καρπούς, χρειαζόμαστε να πιεστούμε πέρα
από τα όρια της ορατής Εκκλησίας με δύο τρόπους.
Είναι ευσεβής ελπίδα μου
ότι αυτή η Τεσσαρακοστή
θα αποδειχθεί ότι είναι
πνευματικά καρποφόρα για
κάθε πιστό και κάθε
εκκλησιαστική κοινότητα.
Ζητώ από όλους να
προσευχηθείτε για μένα.
Είθε ο Κύριος να σας ευλογεί
και η Παναγία να σας φροντίζει
Κατ” αρχάς, ενώνοντας τους εαυτούς μας στην προσευχή με την Εκκλησία του Ουρανού. Οι προσευχές της επίγειας Εκκλησίας δημιουργεί κοινωνία αμοιβαίας υπηρεσίας και καλοσύνης που φθάνει μέχρι και στην
όψη του Θεού. Μαζί με τους αγίους που έχουν βρει την ολοκλήρωσή
τους στο Θεό, αποτελούμε μέρος αυτής της κοινωνίας στην οποία η
αδιαφορία έχει κατακτηθεί από την αγάπη. Η Εκκλησία στον Ουρανό
δεν είναι θριαμβευτική, γιατί αυτή έχει γυρίσει την πλάτη της στα βάσανα του κόσμου και χαίρεται σε απόλυτη απομόνωση. Αντίθετα, οι
άγιοι ήδη χαρούμενα συλλογίζονται για το γεγονός ότι, μέσα από το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, έχουν θριαμβεύσει μια για πάντα επί
της αδιαφορίας, τη σκληρότητα της καρδιάς και του μίσους. Μέχρι αυτή
τη νίκη της αγάπης που διαπερνά ολόκληρο τον κόσμο, οι άγιοι συνεχίζουν να μας συνοδεύουν στο προσκυνηματικό μας δρόμο. Η Αγία Τερέζα
του Lisieux, Διδάσκαλος της Εκκλησίας, εξέφρασε την πεποίθησή της
ότι η χαρά στον Ουρανό για τη νίκη της εσταυρωμένης αγάπης παραμένει ατελής όσο υπάρχει ακόμα ένας άνδρας ή μια γυναίκα στη γη που
υποφέρει και κλαίει από πόνο: «Εγώ σας εμπιστεύομαι πλήρως, ότι δεν
θα παραμείνω αδρανής στον Ουρανό. Η επιθυμία μου είναι να συνεχίσω
να εργάζομαι για την Εκκλησία και τις ψυχές » (Επιστολή 254, 14 Ιουλίου 1897).
Μοιραζόμαστε τα προτέρηματα και τη χαρά των αγίων, ακόμη κι όταν
συμμετέχουν στους αγώνες και τις επιθυμίες μας για ειρήνη και συμφιλίωση. Η χαρά τους στη νίκη του Αναστάντος Χριστού μας δίνει δύναμη,
καθώς προσπαθούμε να ξεπεράσουμε την αδιαφορία και τη σκληρότητα
της καρδιάς μας.
Στο δεύτερο μέρος, κάθε χριστιανική κοινότητα καλείται να βγει έξω
από τον εαυτό της και να συμμετάσχει στη ζωή της ευρύτερης κοινωνίας της οποίας αποτελεί μέρος, ειδικά με τους φτωχούς και αυτούς
που είναι μακριά. Η Εκκλησία είναι ιεραπόστολος από την ίδια της τη
φύση, και δεν είναι εσώκλειστη, αλλά ανοίγεται σε όλα τα έθνη και
τους ανθρώπους.
Η αποστολή της είναι να φέρει υπομονετική μαρτυρία προς εκείνον που
επιθυμεί να οδηγήσει όλη τη δημιουργία και κάθε άνδρα και γυναίκα
προς τον Πατέρα. Η αποστολή της είναι να φέρει σε όλους την αγάπη
που δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλή. Η Εκκλησία ακολουθεί τον
Ιησού Χριστό σε όλο το μήκος των μονοπατιών που οδηγούν στον κάθε
άνδρα και γυναίκα, στα πέρατα της γης (βλέπε Πράξεις 1: 8). Σε καθένα
από τους γείτονές μας, λοιπόν, πρέπει να δούμε έναν αδελφό ή μία
αδελφή, για τους οποίους ο Χριστός πέθανε και αναστήθηκε ξανά. Ότι
έχουμε λάβει εμείς οι ίδιοι, το έχουμε λάβει και για αυτούς επίσης.
Ομοίως, όλα αυτά που οι αδελφοί και οι αδελφές μας κατέχουν είναι ένα
δώρο για την Εκκλησία και για όλη την ανθρωπότητα.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, πόσο πολύ μου αρέσει που σε όλα αυτά
τα μέρη όπου η Εκκλησία είναι παρούσα, ιδίως οι ενορίες μας και οι κοινότητές μας, μπορούν να γίνουν νησίδες ελέους στη μέση της θάλασσας
της αδιαφορίας!
3. «Στηρίξτε τις καρδιές σας» (Ιακώβου 5: 8) – Ατομιστές Χριστιανοί
Ως άτομα επίσης, έχουμε μπει στον πειρασμό της αδιαφορίας. Πλημμυρισμένοι από ειδήσεις και ανησυχητικές εικόνες του ανθρώπινου πόνου,
αισθανόμαστε συχνά την πλήρη αδυναμία μας να βοηθήσουμε. Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε να εμπλακούμε σε αυτό το φαύλο
κύκλο της αγωνίας και της αδυναμίας;
1. Μπορούμε να προσευχηθούμε σε κοινωνία με την Εκκλησία στη γη
και στον Ουρανό. Ας μην υποτιμούμε τη δύναμη τόσων φωνών, ενωμένων στην προσευχή! Οι 24 Ώρες για την πρωτοβουλία του Κυρίου, η
οποία ελπίζω ότι θα παρατηρηθεί στις 13-14 Μαρτίου σε ολόκληρη την
Εκκλησία, και στο συνοδικό επίπεδο επίσης, προορίζεται να είναι ένα
σημάδι αυτής της ανάγκης για προσευχή.
2. Μπορούμε να βοηθήσουμε με πράξεις φιλανθρωπίας, προσεγγίζοντας
τόσο εκείνους που είναι κοντά όσο κι εκείνους που είναι μακριά από τις
πολλές φιλανθρωπικές οργανώσεις της Εκκλησίας. Η Τεσσαρακοστή
είναι μία πολύ καλή στιγμή για την εκδήλωση αυτού του ενδιαφέροντος
προς τους άλλους με μικρά, αλλά σαφή σημάδια ότι ανήκουμε στην μια
πανανθρώπινη οικογένεια.
3. Η δυστυχία των άλλων, είναι ένα κάλεσμα για μεταστροφή, δεδομένου ότι η ανάγκη τους μου θυμίζει την αβεβαιότητα της δικής μου ζωής
και την εξάρτηση μου από το Θεό και τους αδελφούς και τις αδελφές
μου. Αν εμείς ταπεινά ικετεύουμε τη χάρη του Θεού και να ανεχθεί τα
δικά μας όρια, εμείς θα εμπιστευθούμε τις απεριόριστες δυνατότητες
που η αγάπη του Θεού παρέχει προς εμάς. Επίσης, θα είμαστε σε θέση
να αντισταθούμε στους διαβολικούς πειρασμούς της σκέψης, και με
δικές μας προσπάθειες να μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο και τους
εαυτούς μας.
Ως ένας τρόπος για να ξεπεραστεί η αδιαφορία και οι αξιώσεις μας στην
αυταρέσκεια, θα ήθελα να καλέσω τον καθένα να ζήσει αυτή τη Τεσσαρακοστή σαν μια ευκαιρία για συμμετοχή σε αυτό που ο Βενέδικτος ΙΣΤ
αποκάλεσε ‘διαμόρφωση της καρδιάς’ (βλέπε Deus Caritas Est, 31). Μια
ελεήμων καρδία δεν σημαίνει αδύναμη καρδιά. Όποιος επιθυμεί να
είναι ελεήμων πρέπει να έχει μια ισχυρή και ακλόνητη καρδιά, κλειστή
στον πειρασμό, αλλά ανοικτή στο Θεό. Μια καρδιά που η ίδια επιτρέπει
να διαπεραστεί από το Άγιο Πνεύμα, έτσι ώστε να φέρει την αγάπη σε
όλη τη διαδρομή που οδηγεί στους αδελφούς και τις αδελφές μας. Και,
τελικά, μια φτωχή καρδιά, τέτοια που να αντιλαμβάνεται τη δική της
φτώχειας και που η ίδια να δίνεται ελεύθερα στους άλλους.
Κατά τη διάρκεια αυτής της Τεσσαρακοστής, λοιπόν, αδελφοί και αδελφές, ας ζητήσουμε όλοι από τον Κύριο: «Fac cor Nostrum secundum cor
tuum»: ‘Κάνε τις καρδιές μας σαν τη δική Σου’ (Λιτανεία της Ιερής Καρδιάς του Ιησού). Με αυτόν τον τρόπο θα λάβουμε μια καρδιά που να
είναι σταθερή και ελεήμων, παρατηρητική και γενναιόδωρη, μια καρδιά
που δεν είναι κλειστή, αδιάφορη ή θύμα στην παγκοσμιοποίηση της
αδιαφορίας.
Είναι ευσεβής ελπίδα μου ότι αυτή η Τεσσαρακοστή θα αποδειχθεί ότι
είναι πνευματικά καρποφόρα για κάθε πιστό και κάθε εκκλησιαστική
κοινότητα. Ζητώ από όλους να προσευχηθείτε για μένα. Είθε ο Κύριος
να σας ευλογεί και η Παναγία να σας φροντίζει.
12
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
AΦΙΕΡΩΜΑ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
13
(ΜΕΡΟΣ Β΄)
Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 50 χρόνων ιερατικής υπηρεσίας, μιλά στον «Τ» και σκιαγραφεί
τη μακρόχρονη πορεία και προσφορά του προς τη Μαρωνιτική Εκκλησία
ΧΩΡΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΟΡΦΑΝΟΥ
Ερ. Που σας βρίσκει η προσφυγιά Θεοφιλέστατε;
Aπ. Στη Λευκωσία. Μέναμε σ’ ένα σπίτι στην Ακρόπολη. Δίδασκα
στην Τέρα Σάντα και ήμουν βοηθός εφημέριος εδώ στην Πύλη
Πάφου.
Ερ. Η οποία Πύλη Πάφου ήταν τότε φανταζόμαστε το
κέντρο όλοκληρης της κοινότητας;
Απ. Βεβαίως. Εγώ είναι από τότε που λέω πως το σωματείο
«Κορμακίτης» κράτησε την Πύλη Πάφου. Η νεολαία. Είναι κανένας που πιστεύει πως εαν δεν ήταν εδώ το σωματείο και η νεολαία μας θα έμενε όρθια η Πύλη Πάφου; Εγώ λέω σε καμία
περίπτωση. Μεγάλη η συνεισφορά του σωματείου «Κορμακίτης». Τεράστια. Και εγώ προσωπικά το έλεγα και θα το λέω.
Χωρίς το σωματείο δεν θα υπήρχε Πύλη Πάφου. Και πρέπει να
ξέρετε πως το σωματείο και η νεολαία του Κορμακίτη υπήρξε και
το μεγάλο στήριγμα μας εδώ στον καθεδρικό ναό της Παναγίας
των Χαρίτων. Καταλαβαίνετε πως τότε η κατάσταση δεν όπως
αυτή που βλέπετε σήμερα. Εδώ ήταν γεμάτος ο τόπος φυλάκια,
στρατιώτες, συγκοινωνία δεν υπήρχε και εμείς οι ιερείς είμαστε
εδώ στην εκκλησία περίπου εγκλωβισμένοι στην πράσινη
γραμμή. Και είναι αυτά τα νεαρά παιδιά που μας έκαναν να νιώθουμε ασφάλεια και μας έδιναν δύναμη να κρατηθούμε. Συγκεκριμένα δύο φορές μπήκαν άγνωστοι στην εκκλησία για να μας
κλέψουν και να μας εκφοβίσουν. Το σωματείο όμως εδώ ήταν
σαν φύλακας άγγελος της εκκλησίας και των ιερέων μας. Θέλω
ακόμη να σας πω και όλοι οι Μαρωνίτες που είχαν εδώ μικρές
βιοτεχνίες βοήθησαν πολύ στην διατήρηση της Πύλης Πάφου.
Σε δύο άλλες περιπτώσεις μάλιστα ο Νίνος ο Κυρμίζης και ο Άκης
έτρεξαν να μας βοηθήσουν από απόπειρες κλοπής και απειλών
κατά της εκκλησίας.
Ερ. Είναι γνωστή και η άριστη σχέση που διατηρούσατε
προσωπικά με τα Διοικητικά Συμβούλια του σωματείου;
Απ. Ανέκαθεν. Με όλα τα συμβούλια και με όλους τους Προέδρους και με όλους τους μπουφετζήδες. Με εκτιμούσαν και με
αγαπούσαν. Και εγώ προσπαθούσα να είμαι πάντα δίπλα τους.
Θυμάμαι μια εποχή το σωματείο διοργάνωνε διάφορες δραστηριότητες τις Κυριακές για τα παιδιά. Είχαμε περίπου εκατό πενήντα παιδιά κάθε Κυριακή εδώ. Γέμιζε η περιοχή όλη
Μαρωνιτόπαιδα και τους κάναμε μαθήματα αραβικής, χορούς,
θέατρα και πολλά άλλα. Πραγματικά σας λέω η σχέση εδώ με το
σωματείο και τον κόσμο ήταν για μένα πηγή δύναμης. Εγώ
πάντα έλεγα « εγώ δεν θέλω λεφτά εγώ θέλω κόσμο». Αυτή ήταν
η θέση μου. Και δε σας το κρύβω πως όταν είχαμε τελευταίως
αυτές τις επιστολές από δικηγόρους προς το σωματείο και τους
άλλους ένοικους εδώ εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένος. Επειδή
πρωτίστως το σωματείο αλλά και οι βιοτέχνες προσέφεραν πάρα
πολλά στην εκκλησία και στην Πύλη Πάφου.
Ερ. Θεοφιλέστατε τότε το 1974 δεν είχαμε άλλη εκκλησία
στη Λευκωσία;
Απ. Όχι δεν είχαμε. Όλος ο κόσμος στη Λευκωσία από όλα τα
χωριά έρχονταν εδώ στην Πύλη Πάφου. Κάναμε τρεις λειτουργίες και η εκκλησία ήταν πάντα γεμάτη. Και είμαστε δύο ιερείς.
Ήταν ο Φοραδάρης και εγώ. Μετά από δέκα χρόνια εγκαινιάστηκε η εκκλησία στην Ανθούπολη. Από το 1974 έως και το 1984
εάν δεν κάνω λάθος η εκκλησία για τους πρόσφυγες Μαρωνίτες
της Λευκωσίας ήταν η εκκλησία της Παναγίας των Χαρίτων εδώ
στην Πύλη Πάφου. Είχαμε ασφαλώς τότε και τα κατηχητικά κέντρα όπου έκαναν εξαιρετική δουλειά. Είχαμε δεκάδες παιδιά σε
κάθε κέντρο και αυτό ήταν πολύ βοηθητικό για την κοινότητα
και την εκκλησία. Εγώ θυμάμαι έκανα κατήχηση στην Τέρρα
Σάντα, εδώ δίπλα στην Σχολή του Αγίου Ιωσήφ, στον Άγιο Δομέτιο και στην σημερινή Αρχιεπισκοπή στην Ακρόπολη που όταν
χτίστηκε ήταν οικοτροφείο για τα παιδιά των εγκλωβισμένων.
Ήταν τεράστια η σημασία των κατηχητικών κέντρων.
«Η κοινότητα
δεν πάει καλά.
Το λέω καθαρά»
Ερ. Είχατε ουσιαστικά ως εκκλησιαστικές αρχές και το
βάρος της ευθύνης για την διατήρηση της θρησκευτικής
ταυτότητας των Μαρωνίτων στην προσφυγιά;
Απ. Βεβαίως. Και όχι μόνον. Είχαμε και τους εγκλωβισμένους
μας στα χωριά Κορμακίτης, Ασώματος και Καρπάσια. Που τα
πρώτα χρόνια ήταν πάρα πολλοί. Είχαμε και σχολεία εκεί με παιδιά. Και θα ενθυμάστε φαντάζομαι το πόσες δυσκολίες και προβλήματα αντιμετωπίσαμε. Μέχρι σήμερα δεν έχω μιλήσει αλλά
νομίζω ήρθε η ώρα να πούμε κάποια πράματα για τον ρόλο που
η εκκλησία διαδραμάτησε σε αυτά τα ζητήματα. Όταν για να
πάεις στα χωριά μας απαιτείτο να πληρώσει 15 λίρες σχεδόν για
την αίτηση είναι η εκκλησία που παρενέβηκε. Ήρθε εκει στο
οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας μια γυναίκα από το υπουργείο
εξωτερικών της Τουρκίας και ήθελε να δει τον Αρχιεπίσκοπο τον
Τζεμάγιελ. Ο αρχιεπίσκοπος έλειπε εάν ενθυμάστε πολύ καιρό
από την Κύπρο. Όταν της είπαμε ότι ο αρχιεπίσκοπος έλειπε ζήτησε να δει τον δεύτερο τη τάξει. Πήγα εγώ εκεί στο Λήδρα
Πάλας και με παρέλαβαν αμέσως πολλοί αστυνομικοί και με
έβγαλαν πάνω σε ένα γραφείο. Ήρθε αυτή η κυρία και μου είπε
πως ήρθε από την Τουρκία ειδικά για να δει τον Αρχιεπίσκοπο.
Μιλούσε άπταιστα γαλλικά. Μου ζήτησε μάλιστα να πάμε στο
ξενοδοχείο να μιλήσουμε όπως και έγινε. Μπήκαμε σε μια λιμου-
ζίνα με αστυνομία μπροστά και πίσω. Μου είπε μάλιστα μη φοβάσαι είναι για ασφάλεια η αστυνομία. Με έβαλαν σε ένα μεγάλο
δωμάτιο και μου είπε χαρχτηριστικά η συγκεκριμένη κυρία
«θέλω να μου μιλήσεις καθαρά και να μου πεις τα αιτήματα και
τα προβλήματα σας». Και ξεκίνησα και της είπα όλη την αλήθεια.
Της είπα καθαρά πως δεν είναι δυνατό μια τεράστια χώρα όπως
η Τουρκία να υποβάλει σε περιορισμούς και ταλαιπωρίες μια
χούφτα ανθρώπων που έμειναν στα χωριά τους κάτω από Τουρκική διοίκηση. Δε μπορεί της είπα για να πάει κάποιος στο χωριό
του να πληρώνει 15 στερλίνες. Γιατί της είπα; Πως είναι δυνατό
εσείς να δέχεστε αυτά τα πράματα; Με άκουσε πράγματι με
πολλή προσοχή. Και μου είπε πως αυτό το θέμα θα λυθεί άμεσα
και πως σε μια βδομάδα θα διαπιστώσω την διαφορά. Στο τέλος
την ρώτησα ποια είναι και τι ρόλο έχει; Και μου είπε πως η ίδια
είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών και είχε υπηρετήσει για πολλά χρόνια στην πρεσβεία της
Τουρκίας στο Βατικανό και γνώριζε πολύ καλά τους καθολικούς.
«Είμαι εδώ» μου είπε «για σας και θα προσπαθήσω να λύσουμε
όλα αυτά τα ζητήματα». Και δε θα ξεχάσω της ζήτησα πριν φύγω
να επιτραπεί η ελεύθερη διακίνηση στους Μαρωνίτες να πηγαίνουν στα χωριά τους χωρίς αιτήσεις και χωρίς περιορισμούς. Και
σε μια βδομάδα αγαπητοί μου καταργήθηκε εκείνο το απίστευτο
15 αγγλικές λίρες για να κάνεις αίτηση και μπορέσαμε και πάλιν
να πηγαίνουμε στα χωριά μας. Και πως βρέθηκε αυτή η γυναίκα
στην Κύπρο για να δει τα προβλήματα μας; Ήταν φυσικά μετά
από παρέμβαση του Βατικανού.
Ερ. Με αυτό που μας λέτε, το πολύ αποκαλυπτικό, θέλετε
προφανώς να τονίσετε τον τεράστιο ρόλο που διαδραμάτισε η εκκλησία στον αγώνα των Μαρωνιτών;
Απ. Ακριβώς. Ο ρόλος της εκκλησίας ήταν και παραμένει να είναι
κορυφαίος στον αγώνα για διατήρηση της ταυτότητας μας. Για
διατήρηση των χωριών μας. Των εγκλωβισμένων μας. Και αυτό
ήταν ένα απτό παράδειγμα που πρώτη φορά αποκαλύπτουμε.
Και όπως αυτό υπήρξαν και άλλα πολλά. Το Βατικανό αναμφίβολα ήταν και είναι το μεγάλο μας στήριγμα. Και προσωπικά
είμαι μάρτυρας αυτής της έμπρακτης στήριξης όλες αυτές τις δεκαετίες. Να σας πω και κάτι που πίστευα και το λέω πάντα. Εγώ
ξέρετε είμαι Ασωματίτης. Γέννημα θρέμμα του Ασωμάτου. Όμως
πάντα έλεγα πως αν σβήσει ο Κορμακίτης θα σβήσει η κοινότητα.
Και το διατυμπάνισα από όλους τους άμβωνες. Γιατί το πιστεύω.
Ο Κορμακίτης είναι η σανίδα της σωτηρίας όλων των χωριών μας.
Και νιώθω μια ικανοποίηση γιατί πρόσφερα όσα μπορούσα για
να κρατηθεί αυτό το χωριό και για να βοηθήσει και στην επιστροφή των υπόλοιπων χωριών. Ο Κορμακίτης είναι η βάση των
Μαρωνιτών. Όποτε πήγαινα στον Κορμακίτη τους έλεγα «κρατηθείτε, εάν κρατηθείτε εσείς θα κρατηθούμε κι’ εμείς». Ευτυχώς
άντεξαν. Και τώρα δίνουν ελπίδες σε όλους τους Μαρωνίτες για
επιστροφή. Και με αυτήν την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τους
κατοίκους του Κορμακίτη που με περιέβαλλαν πάντα με πολλή
αγάπη. Πάντα. Και στο χωριό όταν τους επισκεπτόμουνα και
στην Πύλη Πάφου.
Ερ. Συνοδεύατε τότε τον Αρχιεπίσκοπο Τζεμάγιελ στα
χωριά μας; Για είκοσι πέντε τόσα χρόνια;
Απ. Ναι πάντοτε και παντού. Ο Αρχιεπίσκοπος Τζεμάγιελ δεν
έκανε σχεδόν τίποτε χωρίς εμένα. Πάντα ήμουν δίπλα του και
πάντα με κρατούσε ενήμερο για όλα. Δυστυχώς τώρα ο νέος αρχιεπίσκοπος δεν ακολουθεί αυτήν την τακτική.
Ερ. Αισθάνεστε κάποια πικρία η ένα είδος παραγνώρισης
θεοφιλέστατε από τον σημερινοί αρχιεπίσκοπο;
Απ. Είναι αποφάσεις που παίρνει ο ίδιος και εγώ τις σέβομαι πλήρως. Είναι ο τρόπος που ο ίδιος επέλεξε να λειτουργεί. Που όπως
είπα διαφέρει πολύ από αυτόν του αρχιεπισκόπου Τζεμάγιελ.
Ερ. Μας μιλήσατε για την σχέση σας με τον Κορμακίτη.
Δε μας είπατε για τις σχέσεις σας με τα υπόλοιπα σωματεία;
Απ. Εστίασα την προσοχή μου στον Κορμακίτη γιατί ξέρετε υπηρετώ για τριάντα και πλέον χρόνια στην Πύλη Πάφου όπου είμαι
από το πρωί έως το βράδυ με τους Κορμακιτιανούς. Βεβαίως και
είχα πάντα άριστες σχέσεις με όλα τα σωματεία μας και τις άλλες
οργανώσεις. Όπως σας είπα είμαι γέννημα θρέμμα του Ασωμάτου και θέλω ο Ασώματος να είναι ενωμένος όπως ήταν πάντοτε.
Δεν μου αρέσει η διχόνοια και συνεχώς παροτρύνω τους Ασωματίτες σε ενότητα. Επίσης θα ήθελα να σας πω πως υπηρέτησα
και έξι χρόνια στην Ανθούπολη. Ήταν τότε που καταφέραμε να
βάλουμε τα θεμέλια μια μεγάλης ενορίας. Μαζί με πολλούς συνεργάτες εκεί στην Ανθούπολη χτίσαμε την εκκλησία του Αγίου
Μάρωνα και την αίθουσα του σωματείου για τους Μαρωνίτες
νέους της Ανθούπολης. Ήταν σπουδαία χρόνια εκείνα που έζησα
στην ενορία στη Ανθούπολη. Ήταν δύσκολα χρόνια αλλά ωραία
αγνά χρόνια με πολλούς Μαρωνίτες να εργάζονται με ανιδιοτέλεια για την εκκλησία. Γενικά όμως και απαντώντας στο ερώτημα σας είχα εξαιρετικές σχέσεις με όλα τα σύνολα μας και όλα
τα χωριά μας.
Ερ. Ας έρθουμε στο σήμερα θεοφιλέστατε. Πως βλέπετε
την πορεία και το μέλλον της κοινότητας μας; Της εκκλησίας μας; Πείτε μας τις εκτιμήσεις σας μετά από αυτή την
προσωπική πορεία και προσφορά μισού αιώνα;
Απ. Η κοινότητα μας δεν πάει καλά. Το λέω καθαρά χωρίς περιστροφές. Όταν εγώ που είμαι υπεύθυνος εφημέριος εδώ στον
καθεδρικό ναό κάνω τριάντα δύο γάμους στην εκκλησία μας για
ένα χρόνο εκ των οποίων οι δέκα έξη είναι Λιβανέζοι (έρχονται
παντρεύονται και φεύγουν) και από τους υπόλοιπους δεκαέξι
μόνον οι τέσσερις με πέντε είναι καθαροί Μαρωνίτικοι τι θέλετε
να σας πω; Και επιπλέον δίνω άδεια σε άλλους είκοσι να τελέσουν γάμους στην ορθόδοξη εκκλησία και σας ρωτώ, ποιο είναι
το μέλλον αυτής της κοινότητας; Δεύτερον η νεολαία μας. Που
είναι η νεολαία μας; Δε βλέπω νεολαία στην εκκλησία. Αυτή είναι
η ουσία, η νεολαία μας, τα παιδιά μας. Για ποιο μέλλον θα μιλάμε
όταν δεν έχουμε τους νέους μας κοντά στην εκκλησία; Πως θα
κρατήσουμε την θρησκεία μας τις παραδόσεις μας; Δε ξέρω τι
να σας πω. Αγωνιώ πραγματικά και σας το λέω χωρίς δισταγμούς
και περιστροφές. Θυμάμαι τα παλαιά χρόνια όταν είχαμε λει-
τουργία στις δέκα για τους νέους η εκκλησία ήταν γεμάτη. Μετά
γίνονταν στα παιδιά προβολές, συζητήσεις και γενικά καλλιεργούσαμε την θρησκευτική συνείδηση. Έτσι κρατηθήκαμε. Τώρα
δεν έχουμε νεόυς και παιδιά στην εκκλησία. Κάθε φορά που
βλέπω κάτω ψάχνω να βρω παιδιά και νέους και δε βλέπω τίποτα. Που και που πέντε έξι παιδιά.
Ερ. Διαπιστώνετε απόσταση ανάμεσα σε εκκλησία και
νεολαία;
Απ. Μάλιστα υπάρχει μια απόσταση. Και λυπούμαι που το λέω.
Και με αυτή την ευκαιρία καλώ όλους τους φορείς της κοινότητας, τις οργανώσεις, τα σωματεία να αγωνιστούν για να ξαναέρθουν οι νέοι και τα παιδιά κοντά στην εκκλησία. Δεν υπάρχει
άλλος τρόπος να κερδίσουμε αυτό τον αγώνα. Θέλουμε τους
νέους κοντά. Όταν ήμουν στην Τέρα Σάντα τις Δευτέρες ρωτούσα πάντα «ποιοι πήγαν χτες στον Κορμακίτη»; Καλούσα
πάντα τα παιδιά και τους ζητούσα και επέμενα να πηγαίνουν στα
χωριά μας με τους γονείς τους για να γνωρίσουν τις ρίζες τους
τις εκκλησίες τους. Χρειάζεται συνεχείς προσπάθεια προς τα
παιδιά και στους νέους. Και ασφαλώς εδώ υπάρχει και τεράστια
ευθύνη των γονιών και της οικογενείας.
Ερ. Η επιστροφή στα χωριά μας μπορεί να είναι η λύση
θεοφιλέστατε ή άρχισε και αυτό να ξεθωριάζει πιστεύετε;
Απ. Αυτό που εγώ πιστεύω έχει σημασία είναι να καλλιεργήσουμε
αυτή την αγάπη και αυτή τη συνείδηση στις καρδιές και στα μυαλά
των νέων για τα χωριά μας. Αυτό πρέπει να είναι το μεγάλο μας
στοίχημα, ο μεγάλος μας στόχος. Και για τον Κορμακίτη και για
τον Ασώματο και για την Αγία Μαρίνα και για την Καρπάσια.
Πρέπει να καλλιεργήσουμε αυτήν την αγάπη και αυτή την συνείδηση. Και για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται εκστρατεία μεγάλη
και ασταμάτητη. Αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό θέμα που
πρέπει να απασχολεί καθημερινά την κοινότητα. Η βάση μας, το
κέντρο μας, το μέλλον μας είναι τα χωριά μας. Αν δεν πάμε πίσω
θα σβήσουμε. Και αυτό πρέπει να το εμφυτεύσουμε στα παιδιά
μας. Δεν πρέπει εμείς να είμαστε η τελευταία γενιά Μαρωνιτών
στην Κύπρο. Πρέπει να αγωνιστούμε. Σε καμιά περίπτωση δεν
πρέπει να χάσουμε τα χωριά μας. Σε καμία. Αυτό αν θέλετε είναι
και το τελικό μου μήνυμα προς την κοινότητα. Μήνυμα αγωνιστικότητας για καλλιέργεια στους νέους μας συνείδησης και αγάπης
για τα χωριά μας έως την ώρα της τελικής επιστροφής.
Το Βατικανό
και ο Πάπας
υπήρξαν πάντοτε
οι μεγάλοι
προστάτες των
δικαίων και των
δικαιωμάτων
της κοινότητας
Επιβάλλεται να
καλλιεργήσουμε
στα παιδιά και
στους νέους τη
συνείδηση της
αγάπης για τα
παραδοσιακά
χωριά μας
Αν και
Ασωματίτης,
το είπα και
θα το λέω,
ο Κορμακίτης
είναι η βάση
των Μαρωνιτών
της Κύπρου.
Αν σβήσει ο
Κορμακίτης,
θα σβήσει και
η κοινότητα
maronite press
ΕΝΘΕΤΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ» ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ­ ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
ABBA f. JOSEPH LAKKOTRYPIS
He was ordained by
Archbishop Youssef Soueif
On Thursday, March 5, in a grand ceremony at the Holy Monastery of Prophet Elias in Kotsiatis, the Maronite Archbishop of
Cyprus Youssef Soueif, as authorized by H. B. the Maronite Patriarch Cardinal Beshara Rai, ordained and awarded the rank of
Abba to the 71 years old Maronite priest and Monk father Joseph
G. Lakkotrypi Michaelides. The Archbishop was accompanied by
the Abbot General of the Lebanese Maronite Order Abba Tannous Neame who arrived in Cyprus accompanied by a large highlevel delegation of the Order. Present at this ceremony was also
a representative of the Latin Patriarch of Jerusalem and church
representatives of the Latins and the Armenians of Cyprus. Also
present at the altar were all the priests of the Archdiocesan District of the Maronites of Cyprus. The ceremony was attended by
the First Lady of Cyprus Ms. Andri Anastassiades. Present were
also the Minister of Energy, Commerce and Tourism George Lakkotrypis, many parliamentarians, ambassadors, local officials, a
police representative and many other officials.
The degree of Abba was awarded in accordance with the relevant
Patriarchal Decree as an indication of respect to the beneficial
work and efficient assistance of father Joseph in areas concerning
both the church and the monastic life. The award comes as a corollary to the unique contribution of father Joseph Michaelides
to the church and especially to the Archdiocesan District of the
Maronites of Cyprus. His work to date is considered unique and
of historical importance for the Church and the faithful. The
planning and completion of the construction of the Metohi of the
Holy Prophet Elias Monastery in Kotsiatis, the translation of church hymns in modern Greek language, the composing of new church hymns of the Syromaronite Church of Antioch through the
study of musicology and the Pastoral Care of the Family in the
Maronite Church, are some of the many achievements of father
Joseph during his, more than 50 years, presence in the life of the
Maronite Church.
The Maronites honoured Saint Maron
President Anastassiades
attended the celebrations
On Sunday, February 8, in the presence of the President of the Republic Mr Nicos Anastassiades and
many other officials, the day of the
feast of Saint Maron, the founder
and patron of the Maronites worldwide, was celebrated in Nicosia by
the Maronites of Cyprus.
In his speech, H.E. Archbishop Yussef Soueif, after referring to the
great importance of the day for the
Maronites, reassured President
Anastassiades for the continued
community support in his efforts for
a solution to the Cyprus problem
and the government’s struggle towards overcoming the economic crisis.
The President in turn, after thanking everyone for the warm welcome, reiterated his desire for a
speedy solution to the Cyprus problem and announced financial assistance of one hundred thousand
euros for charitable projects in the
Maronite community.
Attending the Divine Liturgy celebrated in the Cathedral of Our Lady
of Graces in Nicosia were representatives of all the Christian Churches
in Cyprus. Also present were the Attorney General Mr Costas Clerides,
the ministers of Interior and Com-
After the Holy Mass, distinguished members of the
Lebanese Community offered
memorial gift to the President.
Photiou:
“The enclaved people
are my main concern”
merce Socrates Hasikos and George
Lakkotrypis, the President of the
Democratic Rally Mr Averof Neophytou and his party MP Marios Mavrides, the representative of the
Maronites in parliament, other
party representatives, several MPs,
members the diplomatic corps, officials of the European Union office in
Cyprus, and many other officials.
Attending were also the Muchtars of
all the Maronite villages and representatives of the organized groups
of the community.
In the Greek pages of this edition, we host an interesting interview with Mr Photis Photiou, the Presidential Commissioner for Humanitarian Issues, who is
now the responsible government official on the issues of the enclaved people and Minorities in Cyprus,
issues which are directly related with the course and
struggle of the Maronite community in Cyprus.
The appointment of Mr Photiou, brought hopes and
expectations that the issues of the Maronites will now
receive enhanced response and interest from the official side. As Mr Photiou says in his interview, he will
utilize all his experiences to help solve many of the chronic problems faced by smaller communities of the island. He indicates that the enclaved people are his main
concern and that he aims at improving the Resettlement Plan to be addressed and the young people also.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
15
EVENTS
Catholic Maronite Youth fiesta in Pavilion
In a very entertaining fiesta in Pavilion, organized by the
Catholic Maronite Youth of Cyprus last January, George
May, a famous Greek singer, kept the spirits soaring into
the early hours. In the presence of more than four hundred young people, food, drinks and entertainment
were the three ingredients of a successful evening.
During the fiesta the President of the Youth organization George Katsioloudes, honored Ambassador of
Peace Mr. Elie Eid, for his contribution to the organization and the Maronite community in general.
The Board the Catholic Maronite Youth, in a press release, expressed special thanks to all those who have contributed in any way to the success of the fiesta. It
promised continuity and consistency in organizing such
events in order to keep the flame alive.
Conference on
mixed marriages
A very interesting lecture on mixed marriages was jointly organized on Friday, February 27 by the Maronite Theological
Center “St. Ephrem” and the Association of
Maronite Graduates of Cyprus. Keynote speaker at the lecture was the Reverend Mr. Dimitrios Salachas, Apostolic Exarch of the
Catholics of Greece. The event was hosted in
the hall of the University of Cyprus and was
attended by several people who heard with
great interest the Apostolic Exarch explaining in great detail and with simplicity the
laws and rules of the Catholic Church concerning the issue of mixed marriages in comparison with existing law of the Orthodox
Church of Cyprus. The lecture was followed
by a discussion during which several issues
were raised in relation to the many problems
faced in the real family life in cases of mixed
couples living today in the Maronite community. The Maronite Archbishop of Cyprus and
a representative of the Orthodox Church of
Cyprus were also present at the event.
ECCLESIASTICAL MUSIC
CONCERT BY EFECW
A really nice event was organized by the Cyprus branch of the Ecumenical
Forum of European Christian Women on January 15 at the Maronite Cathedral of Our Lady of Graces in Nicosia. The event was under the protection of
the Archbishop of the Maronites of Cyprus Mr. Joseph Soueif and included
the execution of church hymns from choirs of all Christian churches in Cyprus, ie. the Orthodox, Maronite, Armenian and Latin. In her address, Mrs.
Antoinette Katsioloudes, responsible for the Cyprus Branch of the Forum,
said that the forum which is a network of women from all Christian traditions and churches was founded in Switzerland in 1982 and operates in more
than 30 countries in Europe. In Cyprus, she said, it was founded in 2008 and
with the support of various churches on the island, offers educational activities that enhance the ecumenical spirit, spirituality and the active participation of women in various churches.
16
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Ένας από τους πλέον σημαντικούς,
ίσως, παράγοντες που συνέτειναν
στην μέχρι σήμερα επιβίωση των εγκλωβισμένων Μαρωνιτών, τόσο στον
Κορμακίτη όσο και στην Καρπάσια
και τον Ασώματο, είναι αναμφίβολα η
συνεχής λειτουργία λεωφορείων τα
οποία πραγματοποιούν αδιάκοπα
δρομολόγια για 50 και πλέον χρόνια,
από τον Κορμακίτη μέχρι τη Λευκωσία, εξυπηρετώντας τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους μαθητές αλλά
και τους κάθε είδους άλλους χρήστες
της δημόσιας συγκοινωνίας.
***
Στη στήλη «Μαρτυρίες» φιλοξενούμε αυτή τη
φορά, ένα αφιέρωμα στον μόνο εν ζωή σήμερα
ιδιοκτήτη και οδηγό λεωφορείων από τον Κορμακίτη, τον Ιωσήφ Πογιατζή, τον γνωστό σε όλους
με το παρατσούκλι «Ζινιέρη» που όπως ο ίδιος
μας είπε προέρχεται από το αγγλικό senior που
σημαίνει επιστάτης. Όπως ο ίδιος μας εξιστορεί
πιο κάτω, έχει περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή
μέσα στα λεωφορεία. Έχει υπηρετήσει δίπλα
στον αείμνηστο Ιωσήφ Καλακουτή, τον άνθρωπο
που αποκαλείται «η μάνα των φτωχών» στον
Κορμακίτη, από την ηλικία των 11 ετών και στη
συνέχεια όταν ενηλικιώθηκε απέκτησε πλέον τα
δικά του λεωφορεία. Έζησε και δούλεψε στα λεωφορεία κατά την περίοδο πριν και μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974 εξυπηρετώντας όλα τα
Μαρωνιτικά χωριά αλλά και τα άλλα χωριά της
περιοχής. Δημιούργησε οικογένεια και μεγάλωσε
τα παιδιά του μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες,
όπως φυσικά και οι περισσότεροι από τους συγχωριανούς του.
Ο Ιωσήφ Πογιατζής γεννήθηκε στον Κορμακίτη
την 1η Νοεμβρίου του 1921. Όπως ο ίδιος μας
διηγείται, είναι το τέταρτο παιδί μιας πολύ φτωχής εξαμελούς οικογένειας. Πατέρας του ο Μιχαήλ Πογιατζή και μητέρα του η Μαριάννα
Φοραδάρη. Αδέρφια του η μ. Βασιλού Πογιατζή
Καλακουτή (σύζυγος του αείμνηστου Ιωσήφ Καλακουτή), ο μ. Παύλος (πατέρας του τέως Εκπροσώπου Μαρωνιτών Ιώαννη Πογιατζή), η μ.
Μαρή, ο Κουμής και ο Ερνέστος. Είχε ακόμη
ένα αδελφό, τον Ηλία, ο οποίος ήταν κατά δύο
χρόνια μεγαλύτερος του και ο οποίος πέθανε σε
νεαρή ηλικία. Εν ζωή ευρίσκονται σήμερα τρία
από τα αδέλφια: ο Ιωσήφ, ο Κουμής και ο Ερνέστος.
Παντρεύτηκε με την Χαρικλού Ηλία Διόλα η
οποία απεβίωσε πριν δεκατρία χρόνια, με την
οποία απέκτησε δύο κόρες την Ροδούλλα και την
Καίτη. Από τις κόρες του απέκτησε και δύο γαμβρούς τον Ττώνη και τον Σιάρπελ και τρία εγγόνια την Κρίστη, την Τζοβάνα και τον Μάριο.
«Δεν κρατούσε
λεφτά ο κόσμος
τότε και ο μακαρίτης
ο Καλακουτής
δεν έπαιρνε από
κανένα λεφτά.
Τα παίρναμε
όλα δωρεάν»
Στα πολύ παλιά χρόνια
«Ήμουν πολύ μικρός, 11 χρονών αν θυμούμαι
καλά, όταν ξεκίνησα να βγαίνω στα λεωφορεία.
Τέλειωσα το δημοτικό στο χωριό και ύστερα με
έπαιρνε μαζί του ο γαμβρός μου ο Καλακουτής
και τον βοηθούσα στα λεωφορεία του. Έκαμνε
γραμμή από το χωριό στη Λευκωσία και παίρναμε σε όλους τους μαθητές που έμεναν εκείνα
τα χρόνια σε οικοτροφεία τα ‘καλαθουράκια’ με
τα φαγητά που τους έστελναν οι γονείς τους. Δεν
κρατούσε λεφτά ο κόσμος τότε και ο μακαρίτης ο
Καλακουτής δεν έπαιρνε από κανένα λεφτά. Τα
παίρναμε όλα δωρεάν».
Εκτός από τα λεωφορεία του Καλακουτή, μας
είπε ο κύριος Πογιατζής, υπήρχαν αργότερα και
τα λεωφορεία του Μουχτάρη Αντώνη Διάκου με
τον Ιωάννη Καλακουτή (Τζιαννικκά) και ακόμη
πιο μετά του Μπέρτου Διόλα (Λαμπίρη). Για μερικά χρόνια λειτούργησαν όπως μας είπε, και λεωφορεία που έφερε από την Αγγλία ο Κυριάκος
Ηλία (Μαστρίκκος). Όλοι μαζί, στα χρόνια πριν
ΙΩΣΗΦ ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ
Μια ζωή
ολόκληρη
στο τιμόνι του
λεωφορείου
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
το 1974, έκαναν το πρόγραμμα και εξυπηρετούσαν όλες τις ανάγκες του χωριού. «Άλλοι φεύγαμε πολύ νωρίς, από τις 5μισι για να πάρουμε
τους εργάτες, άλλοι πιο μετά για να πάρουμε
του μαθητές και άλλοι ακόμα πιο αργά για την
μεταφορά της ‘πόστας’ του ταχυδρομείου δηλαδή το οποίο παραλαμβάναμε και από τα άλλα
χωριά στη διαδρομή μας. Το ίδιο συνέβαινε και
το απόγευμα. Άλλοι επιστρέφαμε νωρίς μετά
το μεσημέρι για να φέρουμε πίσω τους μαθητές και άλλοι μέναμε πιο αργά για να φέρουμε
τους εργαζόμενους και την ‘πόστα’. Έτσι όλοι
ήταν ικανοποιημένοι».
Παράλληλα με τη μεταφορά του κόσμου και του
ταχυδρομείου, όπως μας λέγει ο κύριος Πογιατζής,
στα παλιά χρόνια, τα λεωφορεία εξυπηρετούσαν
και στη μεταφορά στο χωριό αρκετών προμηθειών
για τα μπακάλικα, όπως ψωμιά, ποτά και διάφορα άλλα. «Κάναμε ότι χρειάζονταν οι χωριανοί» μας είπε. «Ξέρετε ο κόσμος είχε τότε τις
δουλειές του στο χωριό. Οι περισσότεροι ήταν γεωργοί και βοσκοί και δεν μπορούσαν να τα αφήσουν όλα και να πάνε στις πόλεις για διάφορες
δουλειές που έπρεπε να κάμουν. Έτσι τα αναλαμβάναμε εμείς όλα. Και μας είχαν όλοι εμπιστοσύνη. Ήξεραν ότι η δουλειά τους θα γίνει και
κανένας δεν θα τους ξεγελάσει».
Τα Σαββατοκυρίακα επίσης μας είπε ο κύριος Πογιατζής, τα λεωφορεία μετέφεραν τις ποδοσφαιρικές ομάδες του χωριού στα εκτός έδρας
παιγνίδια τους. Είτε σε seven-a-side είτε για το
πρωτάθλημα. «Μαζί με τους ποδοσφαιριστές»
μας είπε «πήγαιναν και αρκετοί φίλαθλοι και στην
επιστροφή μετά από νίκες έστηναν γλέντι».
Ο κόσμος που χρησιμοποιούσε τα λεωφορεία πλήρωνε φυσικά και το ανάλογο αντίτιμο, το ‘αγώγιο’
όπως το ξέρουμε. Άλλοι πλήρωναν καθημερινά,
άλλοι με την εβδομάδα και άλλοι με τον μήνα.
«Υπήρχαν και εκείνοι που δεν μας πλήρωναν καθόλου» πρόσθεσε χαμογελώντας. «Είχαμε πολύ
φτωχό κόσμο και σίγουρα εμείς πάντα τους βοηθούσαμε» είπε. «Υπήρχε κέρδος, σίγουρα. Ήταν και τα
πετρέλαια πολύ φτηνά τότε» συνέχισε. «Είμαστε
πολλοί όμως στο επάγγελμα και έτσι έπρεπε όλοι
μας να μοιραστούμε την πίττα. Κάποιοι είχαν και
σιωφέρηδες, όπως ο Χαννής Παμπορτής, ο Μισιέλ
Ναούμ και άλλοι, που τους πλήρωναν. Είχαμε και
άλλα έξοδα, μηχανικούς, άδειες κλπ. Δεν έχω παράπονο όμως. Με όσα κέρδιζα από τα λεωφορεία και
με κάποια άλλα έσοδα από τα χωράφια και τα δένδρα και το περιβόλι μου καταφέραμε να ζήσουμε».
Μετά το 1974
Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974 τα πράγματα πλέον άλλαξαν στον Κορμακίτη και στα
άλλα Μαρωνιτικά χωριά. Ο περισσότερος κόσμος έφυγε από τα σπίτια του, δεν υπήρχαν πια
μαθητές και εργαζόμενοι για να μεταφέρονται
καθημερινά στις πόλεις. Η διακίνηση γινόταν
με δυσκολία και τα εμπόδια πάρα πολλά. Ο
Ιωσήφ Πογιατζής και ο Αντώνης Διάκος με τον
Ιωάννη Καλακουτή επωμίζονται πλέον το δύσκολο έργο της εξυπηρέτησης του κόσμου που
παρέμεινε και των παιδιών τους, χωρίς όμως
πλέον να υπάρχει σημαντικό οικονομικό κέρδος.
Έτσι συνένωσαν τα λεωφορεία τους και μοιράζονταν ότι κέρδιζαν.
«Σιγά σιγά» μας λέει με παράπονο ο κύριος Πογιατζής «οι διαδρομές μας μειώθηκαν. Όλο και
λιγόστευε ο κόσμος που χρησιμοποιούσε λεωφορείο. Η κατάσταση ήταν δύσκολη και δεν είχαμε
ελευθερία διακίνησης. Ενώσαμε τα λεωφορεία
με τον Μουχτάρη και τον Τζιαννικκά. Στις αρχές
που είχε ακόμη πολλούς κάμναμε καθημερινές
γραμμές. Όμως τα πρώτα χρόνια ήταν κλειστός
ο δρόμος που πάμε σήμερα, από τον Ασώματο,
Κοντεμένο, Σκυλλούρα προς τη Λευκωσία και είμαστε αναγκασμένοι να πηγαίνουμε από την Κερύνεια. Θέλαμε πάνω από δύο ώρες για να πάμε
στη Λευκωσία. Εμείς όμως πηγαίναμε. Βλέπετε
τότε δεν κοιτάζαμε το κέρδος αλλά την εξυπηρέτηση του κόσμου που έπρεπε να πάει να δει τα
παιδιά του».
Ο Ιωσήφ Πογιατζής δεν αντέχει και βουρκώνει
όταν μιλά για τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες που
έζησε ο κόσμος στα πρώτα πέτρινα και πολύ δύσκολα χρόνια μετά το 1974. «Έχουν αποτυπωθεί
στο μυαλό μου» μας λέει «οι εικόνες της συνάντησης των μαθητών με τους γονείς τους όταν
φτάναμε στο χωριό. Και αργότερα του αποχωρισμού όταν τους παίρναμε πίσω. Τους φέρναμε
τότε μόνο στις διακοπές τους τα Χριστούγεννα,
το Πάσχα και το καλοκαίρι. Ήταν απίστευτη η
χαρά τόσο των γονιών όσο και των παιδιών όταν
έφταναν στο χωριό και άλλη τόση η λύπη τους
όταν έφευγαν». Μας μίλησε ακόμη για τις τραγικές εμπειρίες του εκεί στο οδόφραγμα του Λήδρα
Πάλας όπου συναντιόντουσαν ή δεν συναντιόντουσαν οι εγκλωβισμένοι γονείς με τα παιδιά
τους. «Αυτά όμως τα ξέρετε εσείς» μας είπε «τα
εζήσετε όπως τα εζήσαμε και εμείς».
Συνέχισαν λοιπόν, και μετά το 1974 τα δύο λεωφορεία πλέον, του Ζινιέρη και του Τζιαννικκά να
εξυπηρετούν τον Κορμακίτη και τα άλλα Μαρωνι-
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
τικά χωριά συνεχίζοντας τις διαδρομές τους από
και προς τη Λευκωσία. Έπαιρναν επιβάτες και από
την Καρπάσια και από τον Ασώματο και συνέχισαν
να κάνουν αρκετές δουλειές για τον κόσμο. Πλήρωναν λογαριασμούς, τους έφερναν πολλές φορές
λεφτά από τη συνεργατική, λιπάσματα και φυτοφάρμακα, ψωμιά και άλλα τρόφιμα.
Ο Ζινιέρης ήταν γνωστός και για τη μεγάλη υπομονή του, που πολλές φορές ήταν μεν απαραίτητη
για να ολοκληρώνει όλες τις δουλειές που είχε
αναλάβει φεύγοντας για τη Λευκωσία, ήταν
όμως από την άλλη και λόγος καθυστέρησης για
πολλούς που βιάζονταν να φτάσουν γρήγορα
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
«Τότε δεν
κοιτάζαμε το κέρδος
αλλά την
εξυπηρέτηση του
κόσμου που
έπρεπε να πάει να δει
τα παιδιά του»
στον προορισμό τους. Ο Ζινιέρης όμως ήξερε
καλά ‘τα κουμπιά’ όλων και με το πλατύ του χαμόγελο αφόπλιζε κάθε διάθεση για θυμό και φασαρία. Όλοι στο λεωφορείο έφταναν στον
προορισμό τους πάντοτε με ασφάλεια και ικανοποιημένοι.
Σήμερα, στην ηλικία των 94 χρόνων, ο Ιωσήφ Πογιατζής, ο Ζινιέρης, αφού αφυπηρέτησε εδώ και
αρκετά χρόνια από το τιμόνι, παραμένει στον
Κορμακίτη, στον τόπο που τόσο αγαπά και ποτέ
δεν διανοήθηκε να εγκαταλείψει, όπου ζει ήσυχα
και γαλήνια με καλή υγεία και χαίρεται τα παιδιά
του και τα εγγόνια του. Αισθάνεται, όπως μας
17
είπε, πως έχει κάνει το καθήκον του προς το
χωριό του και την οικογένεια του και εύχεται πως
σύντομα θα αξιωθεί ο κόσμος όλος να επιστρέψει
στα χωριά του.
Χωρίς αμφιβολία ο Ιωσήφ Πογιατζής και οι άλλοι
λεωφορειούχοι, έχουν επιτελέσει στο ακέραιο το
καθήκον τους βάζοντας το δικό τους πολύ σημαντικό λιθαράκι στην επιβίωση των κατεχόμενων
Μαρωνιτικών χωριών. Σήμερα, τη σκυτάλη στη
μεταφορά των εγκλωβισμένων από και προς τη
Λευκωσία έχει πάρει το Κοινοτικό λεωφορείο του
Κορμακίτη το οποίο πραγματοποιεί δύο διαδρομές εβδομαδιαίως συνεχίζοντας την παράδοση.
18
ΦΑΚΟΣ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
Με τον Ηλία Ζωνιά
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
O ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ
ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΑΣΠΡΑ
Ο Κορμακίτης έτσι όπως δεν τον έχουμε γνωρίσει. Οι εικόνες μοναδικές. Το σκηνικό πρωτόγνωρο. Χιόνια παντού. Με το ύψος να φθάνει τα τριάντα εκατοςτά. Λες και είμαστε σε ορινό χωριό του
Τροόδους. Για πέντε ολόκληρες ώρες το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα.
Απ ότι καταμαρτυρούν άνθρωποι που είναι σήμερα ενενήντα και
πλέον χρόνων δεν θυμούνται να υπήρξε παρόμοιο φενόμενο στο παρελθόν. Πολλοί ήταν αυτοί που ετρεξαν εκεί από την Λευκωσία για
να απολαύσουν το μαγευτικό σκηνικό. Ανάμεσα τους ασφαλώς και
ο συνεργάτης της εφημερίδας μας Ηλίας Ζωνιάς.
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΓΗΡΑΙΟΤΕΡΟΥΣ
ΤΟΥ ΚΟΡΜΑΚΙΤΗ
Με πρωτοβουλία της εκκλησιαστικής επιτροπής
της ενορίας Αγίου Γεωργίου, τιμήθηκαν πρόσφατα στον Κορμακίτη οι γηραιότεροι κάτοικοι
του χωριού, αυτοί δηλαδή που είναι σήμερα άνω
των 80 χρονών. Η όλη γιορτή συνέπεσε με την περίοδο που ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Γεωργίου στον Κορμακίτη φιλοξενούσε τα ιερά
λείψανα του Αγίου Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ. Παρόντες στη Θεία Λειτουργία ο Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου Ιωσήφ Σουέηφ και ο
Αποστολικός Νούτσιος της Αγίας Έδρας στην
Μέση Ανατολή Τζιουζέππε Λαζαρότι. Στο τέλος
της Θείας Λειτουργίας απονεμήθηκαν σε όλους
τους τιμωμένους οι γραπτές ευλογίες του Πάπα
Φραγκίσκου ενώ δόθηκαν σε όλους επίσης δενδρύλλια ελιάς, σύμβολο ειρήνης και συμφιλίωσης.
Εκατοντάδες κόσμου τίμησαν και ευχαρίστησαν
με την παρουσία τους, τους γηραιότερους του
Κορμακίτη οι οποίοι μέσα από φοβερά αντίξοες
συνθήκες κατάφεραν να παραδώσουν σήμερα το
χωριό τους στις νεότερες γενιές.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
ΦΑΚΟΣ
Με τον Ηλία Ζωνιά
19
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ
«ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΦΩΣ»
Η οργάνωση «Πίστη και Φως» Κύπρου για τα άτομα με ειδικές
ανάγκες, γιόρτασε την 1η Φεβρουαρίου την Παγκόσμια μέρα
«Πίστη και Φως» σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλής χρήσης του Δημοτικού Σχολείου «Άγιος Μάρωνας» στην Ανθούπολη. Μαζικά παρευρέθηκαν όλα τα μέλη των
τριών κοινοτήτων της οργάνωσης στην Κύπρο, ενώ το παρόν τους
έδωσαν ακόμη πολλά από τα παλαιότερα μέλη. Νέοι και παλιοί
έζησαν πολύ όμορφες στιγμές, φέρνοντας στη μνήμη όλων μοναδικές στιγμές και εικόνες από την 30χρονη πορεία της οργάνωσης
στην Κύπρο. Ο πατέρας Ιωσήφ Σκέντερ και ο πατέρας Μιχάλης
Ευθυμίου, δύο από τους πνευματικούς της οργάνωσης, πρωτοστάτησαν στην τελετή ευλογίας των κεριών, που τελείται κάθε χρόνο
με την ευκαιρία της γιορτής της Υπαπαντής του Κυρίου. Ο Πεππίνος Μούσας, εθνικός συντονιστής, ευχαρίστησε όλους για την παρουσία τους και ευχήθηκε ακόμη καλύτερες μέρες για το κίνημα
στην Κύπρο με μοναδικό στόχο πάντοτε τη στήριξη των ατόμων
με ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους και την ομαλή ένταξη
τους στην κοινωνία γενικότερα.
ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΧΟΡΩΔΙΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Μια πραγματικά ωραία εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κυπριακό παράρτημα του Οικουμενικού Φόρουμ Ευρωπαίων Χριστιανών Γυναικών στις 15
Ιανουαρίου στον Καθεδρικό Ναό Παναγίας των Χαρίτων Μαρωνιτών στη
Λευκωσία. Η εκδήλωση τελούσε υπό την ευγενή προστασία Αρχιεπισκόπου
Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Ιωσήφ Σουέηφ και περιελάμβανε την εκτέλεση
εκκλησιαστικών ύμνων από χορωδίες όλων των Χριστιανικών εκκλησιών
στην Κύπρο, δηλ. της Ορθόδοξης, Μαρωνιτικής, Αρμενικής και Λατινικής.
Σε χαιρετισμό της η υπεύθυνη του Φόρουμ στην Κύπρο κυρία Αντουανέττα
Κατσιολούδη ανέφερε ότι το Φόρουμ αυτό που αποτελεί ένα δίκτυο γυναικών από όλες τις χριστιανικές παραδόσεις και εκκλησίες, ιδρύθηκε στην
Ελβετία το 1982 και λειτουργεί σε περισσότερες από 30 χώρες της Ευρώπης. Στην Κύπρο, ανέφερε, ιδρύθηκε το 2008 και με την στήριξη των διαφόρων εκκλησιών στο νησί, προσφέρει επιμορφωτικές δραστηριότητες που
ενισχύουν το οικουμενικό πνεύμα, την πνευματικότητα και την ενεργό συμμετοχή των γυναικών στις διάφορες εκκλησίες.
ASH XABAR
ΕΝΘΕΤΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΑΡΩΝΙΤΙΚΗ ΑΡΑΒΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ­ ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
PKIAΔΔET L-ΔECA KULLA U L-XRASH
Akke shocol ma pifiku nnes te koun sar oxre trik
Allik ta kanu tyxeri u ltaku l-Kormatjiti fi l Xmis 19 tel Fervari, ma
tte intsu os ta enne caishin aδa lli xxar. Min mimpukra saca thmenyie u nuss ost ystera mi nussuxxar, eshonizen kapal u kan pard
xtir. Arka xtir kan l-shoni mi ta pkiaδδu moδici kullon u xost δeca
u para l-xrash u llakshes u l-ftamin ost l-paxr. Akke shocol ma
pifik shivexen te kun sar oxre trik. Kalunna nes tel δeca kif pifiku
oti eshonisen xtir truk, amma kullon kalunna kif adi lli trik estivasen xtir aufa shoni.
Min texte ystera mi ta antakosen te irmi shoni, kullon nnes tcalmu
psha shonia. Oxar etilefonusan, oxar xattu fotografies xost l-facebook u akke xost xtir fitte saca xtir nes mil mtine misku l aftokinita
u nizlu δeca. Kullon kanu ma farxiton u tilcu parra mil pkiut sha-
“Kulunni an teruxu l ekaton shiliaes”
Ekaton shiliaes evro kal l-proedro Anastasiade kif tteati
fi l-Maronites pshan te ruxu xok shcal ta innen ttekulullu. Tilep mil Iskof u mil ekprosopo u mil organomena
synola kullon te akcatu u na syffonisun ash piritu u te
kulullu.
Fi kilme ta shal xost l-knise tel Cadra antaxt l-pape tel
Pafo l-xxar tel cid tel Ay Maroni, kal kif l-kyvernisi shaitu
ttatsai ashma pittaxter pshan tatsacet l-Maronites. Omos
kal kislax tannacaref kif l-shcal mal ikonomia te moδca
enne xtir veshxin u mapkiaxter te sacet akke ta piri te
sacet. Ishalla kal teindailpu l-shal u uo panta piri te sacet
l-Maronites epidi enne exen kommati tel Kypro ta tcadep
xtir u δaca moδici shatu mshik ll oxre tynie kulla.
Fil thmenyie tel Fevrari sar γbir kiddas antaxt l-knise tel
Cadra l-Mtine psha l cid tel Ay Maroni. Ntalet l-knise u
java u parra. Kan fia xtir corba, ypurgi, kommata, vuleftes, presvis, nes tel knes kullon, muxtaries, somatia u
tinyie min kullon l-δkiaca.
Fi kilme shaitu l-Iskof Yusef Sueif xka psha simmasia tel
xxar tel Ay Maroni u tilep min kullon te sallu pshan tatsur irini fi tinyie kulla, propantos fi l-Livano u fi moδcena. Fi taraf telia tel kiddas ta δoro l-proedro
Anastasiade exte xtir kaise ikona tel Cadra. Ystera kanfia
δeksiosi psha kulla l-tinyie.
ton. Oxar misku l aftokinito u tilcu parra mil δeca xost l-xrash.
Kullon l-moδici saru piδ. Mil Murto u taxt ost l-paxr tel Lethrati u
tel Korno.
Xtir nes catak kalunna kif l-shoni pisai kaes psha zaitunat u opote
sava shoni δeca kanfia xtir zaitun. Ishalla te itcelu sosti u teitxamblu kullon zaitunat tel δeca shaitna ssine.
Mil Δetjevri ost l-yiawm matu thmenie nes tel δeca. Kulla δeca vakcet fi penthos γbir u xtir ikogenies tlapsu fil sut. Gkatcet l-oreksi te
kulla tinyie u shivexen ma sava me cid Miled ma farxa, me Marfca.
Prota mad Kostandi u xalfu traxmet Tsindiru. Pacat minnon xarap
Kotsira. Ystera madet Ppashina u fi fitte xxarat madet u Elpida tel
Arapui. L-xxar tel Ay Maroni kabbirna l-Petro tel Pishta u teleftea
matu exen xalf mil axar, ma arpca dkiem diafora Lenga tel Karamboli u Karamboli. Ma arka maitin xost tlax tishxur, nnes kullon pisallu fil Rabbi te ingtce kkako u tekullixa l-tinyie l-ygia shaita.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
SALLU U TCALMU
21
Το κρέας και το κρεμμύδι
Γράφει ο Αντώνης Π. Σκούλλος
Μια φορά, ο Ζωνιάς, γιος του Σάρρου, που ήταν βοσκός, ηθέλησε να προσκαλέσει τους αγροφύλακες του
χωριού και να τους γευματίσει με οφτό, διότι του έκαμναν μερικά χατίρια κάποτε και έκλειναν τα μάτια
τους όταν το κοπάδι του έμπαινε σε ξένα χωράφια και έκανε ζημιές. Έιπε να καλέσει τον Γιούσελλο και
τον Αντώνη του Γιάννου που ήταν αγροφ΄θλακες του χωριού, μαζί με τον μουχτάρη τον Χατζιή και τον
παπά τον Τζιμπράελ. Σκέφτηκε να βάλει οφτό και να κάνει το τραπέζι μέσα στο περιβόλι του αδερφού
του Σάρρου εκεί κάτω στα χωράφια του Θέλη. Ζήτησε και από τον γιο του Ιωσήφ να έρθει μαζί του και
να τον βοηθήσει να σφάξουν ένα πρόβατο, να πυρώσουν το φουρνί και να το βάλουν οφτό. Ο Ιωσήφ χοροπηδούσε από τη χαρά του μιας και θα έτρωγε και κανένα κομμάτι οφτό. Είχε σχεδόν ένα χρόνο να φάει
κρέας, αφού μια φορά κάθε τόσο έτρωγαν κρέας τότε.
Έτσι και έγινε. Σηκώθηκαν από πολύ πρωί και τράβηξαν προς τη μάντρα, πήραν ένα πρόβατο και κατευθύνθηκαν προς το περιβόλι του Σάρρου να το σφάξουν και να ετοιμάσουν το φουρνί. Το έγδαραν και το
έκοψαν και μόλις το φουρνί πυρώθηκε καλά, το έβαλαν οφτό. Κατά το μεσημέρι που κόντευε να ψηθεί
και το οφτό και η μυρωδιά του έβγαινε μέχρι τον ουρανό, τα σάλια του Ιωσήφ έτρεχαν ποτάμι από την
πείνα. Σχεδόν ‘επεσε το αφφάλιν του’. Σχεδόν να βγει η ψυχή του μέχρι να έρθουν οι ξένοι του πατέρα
του να φάνε, ίσως και γευτεί και εκείνος λίγο οφτό.
Επιτέλους φάνηκαν οι ξένοι και κάθισαν στο τραπέζι που απλωνόταν κάτω από τη χαρουπιά. Οι ποσέλες
με ξηρό κρασί ήταν πάνω στο τραπέζι με το ψωμί του χωριού και τα κρεμμύδια. Άνοιξε το φουρνί ο πατέρας του και από την μυρωδιά του οφτού ζαλίστηκε ο Ιωσήφ και σχεδόν να πέσει κάτω.
Περίμενε να κάτσουν οι ξένοι στο τραπέζι και κάθισε σταυροπόδι κάτω κοντά τους, για να του δώσουν
και εκείνου κανένα κομμάτι κρέας. Ήρθε ο πατέρας του και του έδωσε ένα κομμάτι οφτό, λίγο ψωμί και
κρεμμύδι. Από την πολλή πείνα, ο Ιωσήφ τα κατάπιε μέσα σε ένα λεπτό και ήθελε άλλο. Είπε να ζητήσει
ακόμη λίγο φαγητό από τον Γιούσελλο που καθόταν κοντά του. Κοίταξε κατά πάνω του και του λέει:
Ιστορίες του Χωριού
Όπως ακριβώς οι τόποι του χωριού μας, ένα με τους ανθρώπους του, με τις
εκκλησιές του, με τα χωράφια και με τα δέντρα, με τον αέρα και τον ουρανό
του, με τη θάλασσα, τον ήλιο και την μυρωδιά του, είναι μέσα στην καρδιά
και στο μυαλό μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι και οι ιστορίες του.
Ιστορίες που τις ακούσαμε και τις ακούμε κάθε φορά που συναντιόμαστε,
γινόμαστε ένα και θυμούμαστε. Κάθε φορά που πεθυμούμε και κάθε φορά
που θέλουμε να ξεχάσουμε τις δυσκολίες που περνούμε μέσα στην προσφυγιά, μακριά από το χωριό.
Γράψετε και στείλτε μας τις ιστορίες που ξέρετε και θέλετε να τις δημοσιεύσουμε εδώ σε αυτή τη σελίδα. Και ακόμη, ότι γράφουμε και νομίζετε ότι
πρέπει να διορθωθεί, θα χαρούμε να μας το πείτε για να το αλλάξουμε και
να το δημοσιεύσουμε σωστά.
Στείλετε τα σε αυτή τη διεύθυνση typos21news@cytanet.com.cy
Θκειέ Γιούσελλο. Δώσε μου λίγο ψωμί να φάω αυτό το κρέας
Έλα θκειέ, του απάντησε ο Γιούσελλος, και άπλωσε το χέρι του με μια φέτα ψωμί.
Μετά από λίγο πάλι ο Ιωσήφ λέει στον Γιούσελλο
Θκειέ, δώσε μου λίγο κρεμμύδι να φάω αυτό το ψωμί
Ο Γιούσελλος με το στόμα γεμάτο οφτό και το ποτήρι γεμάτο κρασί, χωρίς να του δώσει πολλή σημασία
δεν του αρνήθηκε. Πήρε ένα κομμάτι κρεμμύδι από το τραπέζι και απλώθηκε να του το δώσει.
Έλα Θκειέ μου λέει πάλι στον Ιωσήφ.
Δεν πέρασε πολλή ώρα και ο Ιωσήφ πάλι ρωτά τον Γιούσελλο:
Θκειέ, του λέει. Δέσε μου ένα κομμάτι κρέας να φάω αυτό το κρεμμύδι.
Αυτή τη φορά θόλωσαν τα μάτια του Γιούσελλου. Κοίταξε προς τον Ιωσήφ με δεμένα τα φρύδια και του
λέει: Πέταξε το Θκειέ
Ο Ιωσήφ ξαφνιάστηκε, έμεινε με το στόμα ανοικτό, με το κρεμμύδι στο χέρι και με τη μυρωδιά του κρέατος
στη μύτη!!!
Fill fotografia
deksia pipan
mmarxoum
mmouxtar Xadji
tel Yiamakk tapkiaxtca laxm.
Akke tapikoulou
ll catak mmarxoum kan gpir
kasab u gpir mouxtar. Fill fotografia aristera e
deca lli sman ll
catik. Amma pottakishcou kaes
ttatcaarpu kif lli
pkiout enne
koullon mpla tipozita tell moe.
L XOUSN TEL DECA SHAITNA
Ada xxousn koullou, tamafkia teyshpxoullou, kallixa deca shaytna lli xxar ta eshionisen. Ll fotografia miskita, mill yiro
tell Korno, Andonia ll pind tell Maikkol u tell Xristina
Poyiaji. Pshanna nnaxni llay ll fotografia pitlikilla vravio.
22
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Για την
καταγωγή των
Μαρωνιτών
στην Κύπρο
Αφιερωμένο στoν αείμνηστο ιερέαδάσκαλο Αντώνη Φραγκίσκου,
που μας κληρονόμησε μερικά αξιόλογα
έργα για την λαογραφία και την ιστορία
των Μαρωνιτών στην Κύπρο
Του Arnold Enklaar
Μετά από πολλά άλλα θέματα θα καταπιαστώ αυτή τη φορά με μία
από τις πιο δύσκολες ιστορικές ερωτήσεις που ασχολήθηκα στα
άρθρα μου: Από πού κατάγονται οι Μαρωνίτες της Κύπρου;
Συχνά ισχυρίζονται κάποιοι απλά ότι οι πρόγονοι των σημερινών
Μαρωνιτών της Κύπρου προέρχονταν από το Λίβανο. Ξέρουμε ότι
στον 19ον αιώνα μερικές Λιβανέζικες οικογένειες εγκαταστάθηκαν
στην Κύπρο, όπως παραδείγματος χάρη οι οικογένειες Χούρης και
Ταννούσης. Αλλά δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για τους πρώτους Μαρωνίτες μετανάστες στον Μεσαίωνα και την καταγωγή τους. Σε άλλο
άρθρο έδειξα ότι το όνομα Κορμακίτης είναι γνήσιο ελληνικό και δεν
έχει σχέση με το Κουρ στο Λίβανο. Ούτε ο Ασώματος έχει σχέση με το
χωριό Shamat στο Λίβανο, όπως θέλει η παράδοση. Shamat στα αραβικά δεν σημαίνει ‘ασώματος’ . Και το τοπωνύμιο Ασώματος παραπέμπει φυσικά στον αρχάγγελο Μιχαήλ, που είναι ο προστάτης του
χωριού. Ενώ η προστάτισσα του Es Shamat στο Λίβανο φαίνεται να
είναι η Αγία Θέκλα (Mar Takla) και όχι ο αρχάγγελος. Δεν υπάρχει
λοιπόν καμία σχέση ανάμεσα τα δύο χωριά. Η ιστορική αλήθεια είναι
ότι οι Μαρωνίτες όταν ήρθαν στην Κύπρο στον Μεσαίωνα εγκαταστάθηκαν σε ελληνικά χωριά που είχαν ελληνικά ονόματα: Κορμακίτης, Καρπάσια, Καμπυλή, Ασώματος, Αγία Μαρίνα, Κυθρέα,
Κεφαλόβρυσο, Χρυσίδα.
Λοιπόν τέλος πάντων δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για την καταγωγή
των Μαρωνιτών της Κύπρου παρά ότι προήρθαν από την περιφέρεια
της Συρίας, που εκτείνεται από την νότια Ανατολία ως τους Άγιους
Τόπους. Αυτό βεβαιώθηκε πριν λίγα χρόνια από μία σύγκριση του
DNA μερικών Μαρωνιτών με DNA από την Συρία, αλλά η έρευνα δεν
απέδωσε ακριβώς τον τόπο. Το μόνο αξιόπιστο στοιχείο που μπορεί
να μας βοηθήσει στο παρόν είναι η ΚΜΑ, η κυπριακή μαρωνίτικη αραβική, αλλιώς η αραβική διάλεκτος του Κορμακίτη. Η ΚΜΑ χωρίς καμία
αμφιβολία ανήκει στο συριακό κλάδο της αραβικής. Αλλά μήπως μπορούμε να ορίσουμε πιο ακριβώς την περιοχή της Συρίας όπου ομιλείται παρόμοια διάλεκτος με την διάλεκτο του Κορμακίτη; Νομίζω
βρήκα το κλειδί, όχι όταν ήμουν στην Κύπρο αλλά στην Ολλανδία. Όχι
στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, αλλά.. στον κουρέα μου!
Να σας πώ πρώτα ότι πηγαίνω σε κουρείο που διευθύνεται από μια
Τουρκάλα κυρία, τη Müfide. Εκείνη κατάγεται από την πιο νότια
επαρχία της Τουρκίας και πιο συγκεκριμένα από την πρωτεύουσα της,
τη σημερινή Antakya, την ιστορική Αντιόχεια. Η μητρική γλώσσα της
είναι η αραβική, όπως και για το μισό του πληθυσμού εκεί. Λοιπόν μία
ημέρα ενώ εγώ καθόμουν στο κουρείο και η κοπέλα φρόντιζε τα μαλλιά μου, δίπλα μου η Müfide μιλούσε με μια πελάτισσα στα αραβικά.
Δεν ξέρω αραβικά φαρσί δυστυχώς, αλλά προσπάθησα όσο μπορούσα
να παρακολουθήσω την συνομιλία δίπλα μου. Ξαφνικά αντιλήφθηκα
ότι χρησιμοποιούσαν συχνά την λέξη kaes, που σημαίνει ‘καλό’. Να
ξέρετε ότι γενικά στα αραβικά το ‘καλό’ προφέρεται kouwayyes, αλλά
στον Κορμακίτη λένε ‘kaes’. Και αναπάντεχα, στο κουρείο ανακάλυψα
άλλη διάλεκτο στην Συρία που έχει το ίδιο σπάνιο στοιχείο, η διάλεκτος της Αντιόχειας! Πράγματι εκείνο το μέρος της Τουρκίας ανήκε
μέχρι το 1939 στην Συρία και η Αντιόχεια ήταν η παλαιά πρωτεύουσα
της Συρίας και η έδρα του Πατριάρχη της Ανατολικής εκκλησίας.
Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, αλλά αποτελεί δυνατή ένδειξη ότι
η αραβική διάλεκτος του Κορμακίτη προέρχεται από την βόρεια
Συρία. Και ο Alexander Borg, ο περίφημος γλωσσολόγος που είναι ο
ειδικός στην ΚΜΑ, υποστηρίζει αυτή την θέση βασιζόμενος σε πολλά
άλλα χαρακτηριστικά της διαλέκτου του Κορμακίτη. Για τους Μαρωνίτες του Κορμακίτη γράφει το εξής: Πρόκειται για «μετανάστες από
την αραβόφωνο ήπειρο, των οποίων όρισα την αρχική πατρίδα τους,
βάση γλωσσικής συγγένειας, στην περιοχή ανάμεσα στη βόρεια Συρία
και νότιο-ανατολική Ανατολία». Άρα αυτά τα γλωσσικά στοιχεία οδη-
γούν τελικά στο συμπέρασμα ότι οι αρχικοί Κορμακιτιανοί δεν προέρχονταν από το Λίβανο.
Υπολείπεται η ερώτηση γιατί Μαρωνίτες από την βόρεια Συρία ή τη
νότιο-ανατολική Ανατολία έφυγαν από την πατρίδα τους και εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο. Παλαιοί ιστορικοί πολύ απλοϊκά αναφέρονται
στην κατάκτησης της Συρίας από τους Άραβες στον 7ον αιώνα και
τους διωγμούς των χριστιανών από τους μουσουλμάνους για να εξηγήσουν την μετανάστευση διαφόρων χριστιανών στην Κύπρο, δίνοντας έτσι λανθασμένη εικόνα για τους πρώτους αιώνες υπό την
μουσουλμανική κυριαρχία. Δεν είχε γενικούς διωγμούς χριστιανών,
αντίθετα υπήρχε σχετική ελευθερία της πίστης.
Η ίδια η χριστιανική εκκλησία όμως σε ολόκληρη την διάρκεια της
ύπαρξης της ταράχθηκε συνεχώς από σχίσματα και διωγμούς ετεροδόξων χριστιανών. Η Μαρωνίτικη εκκλησία γεννήθηκε όταν μία
ομάδα μοναχών και οπαδών τους αποσχίστηκε από την Συρο-ορθόδοξη εκκλησία λόγω διαφορών του δόγματος. Οι Μαρωνίτες αποτελούσαν μειονότητα στην Συρία και θεωρήθηκαν ετερόδοξοι από τις
άλλες χριστιανικές κοινότητες. Γι’ αυτό το λόγο διώχτηκαν σκληρά και
από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα και από τον Σύρο-ορθόδοξο Πατριάρχη. Ειρωνικά ο λόγος που δεν σφάχτηκαν όλοι οι Μαρωνίτες,
αλλά επιβίωσαν για να διαμορφώσουν αργότερα μια μεγάλη και σημαντική εκκλησία, είναι η κατάκτηση της Συρίας από τους μουσουλμάνους Άραβες. Έτσι οι Βυζαντινοί στρατοί δεν μπορούσαν πια να
μπουν στην Συρία. Και οι μουσουλμάνοι κυρίαρχοι ήταν αδιάφοροι
έναντι στα διάφορα χριστιανικά θρησκεύματα και δεν ανέχονταν φασαρίες ανάμεσα τους.
Επομένως οι ρομαντικές ιστορίες για μια μεγάλη έξοδο Μαρωνιτών
που διέφυγαν από τους Άραβες στο όρος του Λιβάνου είναι αβάσιμες.
Σε όλη τη Συρία μέχρι πρόσφατα είχε ευημερούσες κοινότητες Μαρωνιτών. Ακόμα το 2010 βρήκα στο Χαλέπι στην βόρεια Συρία μια
ζωντανή ενορία Μαρωνιτών και ένα πολύ μεγάλο καθεδρικό ναό.
Επισκέφτηκα κοντά στο Χαλέπι το χωριό Brad, που λένε ότι ήταν
ο τάφος του Αγίου Μάρωνα, και συνάντησα κάμποσους Μαρωνίτες προσκυνητές από Συρία και Λίβανο. Σήμερα φυσικά αυτή η
περιοχή είναι η σκηνή σκληρών μαχών στον εμφύλιο πόλεμο και
πραγματικά απρόσιτη.
Άρα λοιπόν μπορούμε να καθορίσουμε ότι μόνο μια ομάδα Μαρωνιτών, ίσως μερικές χιλιάδες, μετανάστευσε στην Κύπρο, ενώ
η πλειοψηφεία των Μαρωνιτών έμεινε στην Συρία συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου. Γιατί έφυγαν;
Οι σχέσεις ανάμεσα στους μουσουλμάνους κυριάρχους και τους
χριστιανούς υπηκόους τους χειροτέρευσαν εξ αιτίας της Πρώτης
Σταυροφορίας (1096-1099). Οι Μαρωνίτες, που μέχρι τότε ήταν
μειονότητα ανάμεσα τους χριστιανούς της Συρίας, αγκάλιασαν
τους σταυροφόρους σαν συμμάχους. Υπηρετούσαν στους σταυροφόρους σαν στρατιώτες και από το 1182 υπάγονταν επίσημα στην
Ρωμαιο-Καθολική εκκλησία. Στο 13ον αιώνα όμως οι σταυροφόροι έχαναν όλο και περισσότερο έδαφος έναντι των μουσουλμάνων. Πολλοί ιππότες και άλλοι σύμμαχοι κατέφυγαν στην Κύπρο.
Και ιδιαίτερα εκείνοι οι Μαρωνίτες που μάχονταν στο πλευρό των
σταυροφόρων. Μερικοί δηλαδή Μαρωνίτες, έπρεπε να σώσουν την
ζωή τους φεύγοντας μαζί με τους ιππότες.
Οι Κορμακιτιανοί λοιπόν πρέπει να κατάγονται από Μαρωνίτες
σύμμαχους των σταυροφόρων από την βόρεια Συρία. Οι σταυροφόροι είχαν ιδρύσει τέσσερα κράτη στην Ανατολή, το βασίλειο της Ιερουσαλήμ, η κομητεία της Τρίπολης, το πριγκιπάτο της Αντιόχειας
και η κομητεία της Έδεσσας. Τα δύο τελευταία βρίσκονταν στην βόρεια Συρία. Το πριγκιπάτο της Αντιόχειας, που σε κάποια στιγμή
επεκτάθηκε από την Ταρσό μέχρι την Λαοδίκεια (Λατακία), πολύ
πιθανό να ήταν η αρχική πατρίδα των Κορμακιτιανών. Η πόλη κατελήφθη το 1268 από τους ισλαμικούς Μαμελούκους μαζί με το σύνολο του βόρειου τμήματος της Συρίας που βρισκόταν υπό
φράγκικο έλεγχο. Ήταν το τελευταίο σταυροφορικό έδαφος με πληθυσμό που ανατράπηκε, και χωρίς αμφιβολία προκάλεσε την έξοδο
όλων που είχαν υπηρετήσει τις σταυροφορικές αρχές, ανάμεσά τους
χιλιάδες Μαρωνίτες, προς την Κύπρο. (Απέμενε μόνο ένα φρούριο
στην παραλία των Αγίων Τόπων, η Άκρα, κοντά στη Χάιφα, που τελικά έπεσε το 1291).
Μπορεί να έζησαν Μαρωνίτες στην Κύπρο και πριν, αλλά πιστεύω
ότι οι περισσότεροι Μαρωνίτες και προ πάντων οι πρόγονοι των
Κορμακιτιανών έφτασαν στο νησί με το κύμα προσφύγων από την
Αντιόχεια στο δεύτερο μισό του 13ου αιώνα. Και όχι τυχαίως σχεδόν
50 χρόνια μετά, γύρω στα 1316, διορίστηκε ο πρώτος επίσκοπος των
Μαρωνιτών στην Κύπρο, ο Χανάνιας. Αυτό το γεγονός υποδηλώνει
ότι σε δύο γενεές είχε διαμορφωθεί σημαντική Μαρωνίτικη κοινότητα
στο κυπριακό έδαφος.
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
23
ΣΠΟΡ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Εφηβικό Κορμακίτη
Τα ταλέντα που υπόσχονται πολλά
«Βασικοί συντελεστές της ύπαρξης του εφηβικού είναι οι γονείς των παιδιών»
Εδώ και κάποια χρόνια το εφηβικό τμήμα του Σωματείου «Ο Κορμακίτης» βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία και παρά το ότι παλαιότερα οι διάφορες προσπάθειες δεν είχαν μεγάλη διάρκεια,
φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια γίνεται μια σπουδαία δουλειά.
Είναι κάτι που σαφώς φαίνεται από το πόσα ταλέντα έχει αναπτύξει
ο Κορμακίτης διαχρονικά και ειδικά τα τελευταία χρόνια, χάρη στη
δουλειά στο εφηβικό.
Προπονητής της ομάδας των «μικρών» του Κορμακίτη φέτος ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του σωματείου, γνωστός σε όλους μας δάσκαλος
Ηλία Ζωνιάς. Με την τεράστια και πολυεπίπεδη εμπειρία του, τόσο εντός όσο
και εκτός γηπέδων, ο Ηλίας Ζωνιάς οδηγεί και καθοδηγεί τους μικρούς έχοντας
πάντα στο μυαλό του ότι αθλητισμός και
παιδία είναι το προζύμι για μια υγιή και
έντιμη κοινωνία. Με τον φίλο Ηλία
Ζωνιά μιλήσαμε, για να γίνει ευρύτερα
γνωστό το έργο που γίνεται εκεί στο
εφηβικό του «Κορμακίτη».
Του
Ο προπονητής της ομάδας
Μιχάλη
μας ανέφερε ότι φέτος το
Μούσα
εφηβικό λειτουργεί με 22
παιδιά, με 18 κατ’ εξοχήν
από τον Κορμακίτη (τα δύο δημοτικού σχολείου και
τα υπόλοιπα 20 γυμνασίου και λυκείου). Όπως μας
τόνισε, επί του παρόντος, ο Κορμακίτης αγωνίζεται
στο πρωτάθλημα ακαδημιών της ΕΠΟΠΛ με παιδιά
κυρίως 13 και 14 ετών, τα οποία ανταγωνίζονται ομάδες που αποτελούνται από παιδιά των 16 ετών και
πάνω.
Στόχος είναι να έρθουν κοντά στις ακαδημίες όσον το
δυνατόν περισσότερα παιδιά από τον Κορμακίτη. Ο
Ηλίας Ζωνιάς συνέχισε αναφέροντας τα εξής, για να
αντιληφθεί κανείς τη σημασία των γονέων στην
ύπαρξη των ακαδημιών: «φιλοσοφία μου είναι να έχω
κοντά στην ακαδημία τις οικογένειες των παιδιών και
όχι μόνο τα παιδιά. Βασικοί συντελεστές της ύπαρξης
του εφηβικού είναι οι γονείς. Συνεργάτες μου ουσιαστικά είναι οι γονείς των παιδιών, χωρίς να έχουν κάποια σχέση με το σωματείο».
Σαφέστατα μακροπρόθεσμος στόχος, όπως και κάθε
ακαδημίας άλλωστε, είναι να δημιουργηθούν οι κα-
τάλληλες προϋποθέσεις για να ενταχθούν αυτά τα παιδιά στη πρώτη
ομάδα. Οι ομάδες των χωριών μας πρέπει να βασίζονται στις ακαδημίες τους. Ο κορμός τους πρέπει να προέρχεται από τις ακαδημίες. Είναι κάτι που δεν γίνεται από τα σωματεία μας σήμερα και
όπως μας δήλωσε ο προπονητής του εφηβικού, αυτό είναι κάτι που
πρέπει να προσέξουν τα σωματεία. Το εφηβικό πρέπει να είναι ο αιμοδότης της πρώτης ομάδας, ειδικά φέτος, που η πρώτη ομάδα ξεκίνησε από τη δεύτερη κατηγορία αυτό έπρεπε να
έχει γίνει.
Περνώντας στα πιο διαδικαστικά, ο Ηλίας Ζωνιάς, μας ανέφερε ότι
εκτός από τα παιχνίδια που γίνονται στα βοηθητικά του Μακάρειου Σταδίου, οι προπονήσεις ως επί το πλείστον γίνονται στο
γήπεδο του Δημοτικού Σχολείου του Αγίου Μάρωνα. Η επιφάνεια
του γηπέδου, βέβαια, δεν είναι και η πιο κατάλληλη με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ο κίνδυνος τραυματισμών των παιδιών. Η
δυσκολία στην εξεύρεση καλύτερου χώρου για προπονήσεις έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν καλά γήπεδα διαθέσιμα, στις
μέρες που να βολεύονται τα παιδιά, αφού προτεραιότητα δίνεται
και στα μαθήματα των παιδιών. Όσον αφορά τα έξοδα των παιδιών, όλα είναι καλυμμένα από το σωματείο. Το σωματείο παρέχει
ακόμη και τον κατάλληλο εξοπλισμό για τις προπονήσεις και τους
αγώνες ενώ η στήριξη του ΔΣ θεωρείται δεδομένη.
Ο προπονητής της ομάδας έκανε και ειδική αναφορά σε ένα διαχρονικό ζήτημα που αφορά τα σωματεία μας: «Θέλω να επισημάνω την ανάγκη για δημιουργία ενός ενιαίου Κοινοτικού
Γηπέδου, το οποίο να μπορούν να χρησιμοποιούν όλα τα σωματεία μας και που θα συμμάζευε κατά πολύ τα οικονομικά τους.
Έχουν ξοδευτεί πάρα πολλά λεφτά από τα σωματεία μας αλλά
ποτέ για το συγκεκριμένο σκοπό. Είμαστε προσφυγικά σωματεία
αλλά κανένας ποτέ δεν έβαλε κάτω ένα μακροχρόνιο πλάνο για
επιβίωση μας. Χρειαζόμαστε υποδομές και ασφαλώς ένα κοινοτικό γήπεδο είναι αναγκαίο. Εξάλλου, ο αθλητισμός είναι υγεία
και ένα κοινοτικό γήπεδο θα έφερνε τα παιδιά και τους νέους
κοντά στον αθλητισμό».
Φέτος το εφηβικό έχει μια πολύ καλή παρουσία. Στόχος είναι να
αποδίδει η ομάδα καλό ποδόσφαιρο και να το απολαμβάνουν τα
παιδιά. Στόχος δεν είναι πάντα να κερδίζει η ομάδα. «Σε κάθε
παιχνίδι χρησιμοποιούνται όλοι οι ποδοσφαιριστές και δεν
υπήρχε ομάδα που να μας κερδίσει εύκολα μέχρι στιγμής», ανέφερε ο Ηλίας Ζωνιάς. «Υπήρξαν παιχνίδια» σημείωσε με ικανοποίηση «που ήρθαν για να παρακολουθήσουν το εφηβικό μέχρι
και πενήντα άτομα στηρίζοντας με αυτό τον τρόπο
τη προσπάθεια που καταβάλλεται».
Ο Ηλίας Ζωνιάς, ολοκληρώνοντας, είπε ότι όλα τα
παιδιά κατανοούν το νόημα του να παίζουν για τον
Κορμακίτη και δείχνουν πάντα πάθος και τα δίνουν
όλα. Και στις προπονήσεις συμμετέχουν πάντοτε
σχεδόν όλα τα παιδιά και καταλαβαίνεις από αυτό,
το ενδιαφέρον που έχουν για αυτό το πράγμα.
Είναι σπάνιο να βλέπεις παιδιά αυτής της ηλικίας
να δείχνουν τέτοιο ζήλο, πάθος και θέληση.
Είναι γεγονός, όμως, ότι η δουλειά που γίνεται
στις ακαδημίες είναι εξαιρετική. Η ομάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα μέσα του βαθμολογικού
πίνακα, αλλά όπως μας τόνισε ο προπονητής, στόχος είναι να αγωνιζόμαστε σωστά, να αποδίδουμε
καλό ποδόσφαιρο και να βελτιωνόμαστε. Οι πλείστες ομάδες εξάλλου αποτελούνται από παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας από αυτά του Κορμακίτη.
Σίγουρα, με συνεχή δουλειά τα καλύτερα έπονται.
Φτάνει να συνεχιστεί αυτό που γίνεται σήμερα
στο εφηβικό του σωματείου.
Καλή συνέχεια, λοιπόν, και εμείς με τη σειρά μας
οφείλουμε να είμαστε δίπλα τους.
24
ΣΠΟΡ
Ο ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΑΡΩΝΙΤΩΝ
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 115
www.typosmaroniton.com
Ο KEΔΡΟΣ στον τελικό του κυπέλλου
Ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος βρήκαν τις ομάδες
μας στους αγωνιστικούς χώρους, να δίνουν συνέχεια
στις υποχρεώσεις τους και να αγωνίζονται για υλοποίηση των υψηλών στόχων τους. Κέδρος και ΕΜΑ
δίνουν τη δική τους μάχη για το Πρωτάθλημα της
Επίλεκτης Κατηγορίας της ΕΠΟΠΛ. Και οι δύο
ομάδες μας φέρνουν το
ένα θετικό αποτέλεσμα
μετά το άλλο και διεκδικούν την είσοδο τους
στη ΣΤΟΚ επί ίσοις
όροις και μετέπειτα
άνοδο τους στα σαλόνια της ΚΟΠ. Η περίοδος αυτή πάντως τους
έφερε αντιμέτωπους
και στο θεσμό του κυπέλλου, σε ένα ΜαρωΤου
νίτικο ντέρμπι που τα
Βασίλη
είχε όλα, με τελικό νιΚουμέττου
κητή τον Κέδρο που
εξασφάλισε το εισιτήριο για τον τελικό. Από
την άλλη μεριά, ο Κορμακίτης στην Ενιαία Κατηγορία της ΕΠΟΠΛ, στον δεύτερο όμιλο, δίνει τη
δική του μάχη για άνοδο στην Επίλεκτη Κατηγορία, με τα πράγματα ωστόσο να είναι δύσκολο για
πολλούς και διάφορους λόγους. Ας δούμε όμως αναλυτικά την πορεία των ομάδων μας στο παρόν στάδιο, στις πιο κάτω γραμμές.
Την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου, Κέδρος και ΕΜΑ είχαν
υποχρεώσεις στο θεσμό του κυπέλλου. Ο μεν πρώτος
επικράτησε του Ευαγόρα Παλληκαρίδη Αγίων Τριμιθιάς με 0-1 ενώ το ΕΜΑ επικράτησε του Εθνικού
Δευτεράς με 1-2. Έτσι εξασφάλισαν αμφότερες οι
ομάδες μας το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Την ίδια
ώρα, ο Κορμακίτης έδινε για το πρωτάθλημα το εξ
αναβολής παιχνίδι με το ΘΟΪ Τσερίου, όπου και επικράτησε στα βοηθητικά του Μακάρειου Σταδίου με
5-0, σε μια πολύ άνετη ουσιαστικά νίκη.
Η μάχη στην Επίλεκτη Κατηγορία πήρε φωτιά με
Κέδρο και ΕΜΑ να συνεχίζουν τη μάχη για τον τίτλο.
Στην επόμενη αγωνιστική ο Κέδρος συνέτριψε τον
Εθνικό Δευτεράς με 5-0 ενώ ο αγώνας μεταξύ ΕΜΑ
και ΘΟΪ Καπέδων διακόπηκε λόγω βροχής, τη
στιγμή που η ομάδα μας βρισκόταν μπροστά στο
σκορ με 2-1. Μετά από αυτές τις εξελίξεις, ο ΚΕΔΡΟΣ ανέβηκε στην πρώτη θέση έχοντας έναν
αγώνα περισσότερο από το ΕΜΑ. Ο Κορμακίτης, σε
αγώνα στο Γήπεδο της ΕΝΑΔ, έχασε από την Αναγέννηση Αγίου Δομετίου με 2-1 και παρέμεινε στην
τέταρτη θέση, αρκετούς βαθμούς πίσω από την
πρώτη θέση (λόγω και των γεγονότων που έφεραν
την αφαίρεση βαθμών για το σωματείο μας).
Στο Μαρωνίτικο ντέρμπι τώρα, στα πλαίσια της ημιτελικής φάσης του κυπέλλου, τελικός νικητής ήταν
ο Κέδρος με σκορ 4-2. Ο αγώνας έγινε το Σάββατο
21 Φεβρουαρίου με μεγάλη προσέλευση από πλευράς κόσμου. Στα πρώτα κιόλας λεπτά το ΕΜΑ είχε
καταφέρει να προηγηθεί με 2-0. Ο Κέδρος κατάφερε
στη συνέχεια να ανεβάσει την απόδοση του και στο
επόμενο δεκάλεπτο κατάφερε να φέρει το παιχνίδι
στα ίσα. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Κέδρος συνέχισε
να έχει τον έλεγχο του αγώνα και νωρίς κατάφερε
να πάρει κεφάλι στο σκορ. Το τελικό σκορ 2-4 διαμορφώθηκε στις καθυστερήσεις του αγώνα, σκορ
που έστειλε τον Κέδρο στον τελικό του κυπέλλου.
Εκεί θα αντιμετωπίσει τον ΑΠΟΠ Παλαιχωρίου ο
οποίος επικράτησε του ΘΟΪ Καπέδων με 2-0. Κατά
τ’ άλλα, δύο ομάδες που δικαιούνταν να είναι στον
τελικό ήρθαν δυστυχώς αντιμέτωπες στα ημιτελικά,
με τον Κέδρο να είναι ο τελικός νικητής. Ας ελπίσουμε ότι στον τελικό, το τρόπαιο θα έρθει στα χέρια
της ομάδας μας.
Την Κυριακή 1η Μαρτίου οι ομάδες μας έδωσαν συνέχεια στα νικηφόρα αποτελέσματα. Στην επίλεκτη
κατηγορία, ο πρωτοπόρος Κέδρος συνέτριψε τον
Απόλλωνα Λυμπιών με 4-0 διατηρώντας την πρωτιά,
ενώ το ΕΜΑ πήρε τους τρεις βαθμούς χωρίς αγώνα,
αφού η αντίπαλος ομάδα (Παλιομέτοχο) αποχώρησε
από το πρωτάθλημα. Ο Κορμακίτης με τη σειρά του
κέρδισε άνετα με 3-0 τον Λένα Χανδριών, συνεχίζοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις παρά τις δυσκολίες.
Tην Κυριακή 9 Μαρτίου στα πλαίσια της 19ης αγωνιστικής της Επίλεκτης Κατηγορίας, το ΕΜΑ πλησίασε ακόμη περισσότερο στην κορυφή το Κέδρο,
επικρατώντας της ΟΧΕΝ Περιστερώνας με
0-1 και εκμεταλλευόμενο τις απώλειες της
ομάδας της Αγίας Μαρίνας στο ντέρμπι
απέναντι στον Ροτσίδη Μάμμαρι που
εξήλθε ισόπαλο 0-0. Η ομάδα του ΕΜΑ έχει
ένα παιχνίδι στο χέρι, αφού ο διακοπέντας
αγώνας με το ΘΟΪ Καπέδων αποφασίστηκε
όπως επαναληφθεί. Ο Κορμακίτης την ίδια
ώρα κέρδιζε το παιχνίδι απέναντι στο Δικέφαλο Χάρτσιας στα χαρτιά, αφού ο αντίπαλος
δεν προσήλθε στο γήπεδο για να αγωνιστεί.
Τέλος, την Κυριακή 15 Μαρτίου, Κέδρος και
ΕΜΑ πήραν τα τρίποντα χωρίς αγώνα αφού οι
αντίπαλοι τους, Δικέφαλος Παλιομετώχου και
Άγιος Μάμας Ξυλιάτου αντίστοιχα, αποχώρησαν από το πρωτάθλημα. Παρέμεινε έτσι η διαφορά τους ενός βαθμού που χωρίζει της δύο
ομάδες, με τον Κέδρο να βρίσκεται στη κορυφή
έχοντας ένα αγώνα περισσότερο. Ο Κορμακίτης
σε αγώνα που διεξάχθηκε στα βοηθητικά του Μακαρίου Σταδίου δέχθηκε την ήττα με 2-1 από την
ομάδα του Επισκοπειού.
Συνοψίζοντας, το ΕΜΑ δίνει τη δική του μάχη με
τον Κέδρο για το πρωτάθλημα της Επίλεκτης Κατηγορίας και φαίνεται ότι αυτή θα κρατήσει μέχρι
και τον τελευταίο αγώνα. Ο Κορμακίτης από την
άλλη, θα συνεχίσει να δίνει τον καλύτερο του εαυτό
στους αγώνες, μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
Ευχόμαστε με τη σειρά μας καλή συνέχεια και στις
τρεις ομάδες μας και παραμένουμε βέβαιοι για την
καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση μας στις κατηγορίες της ΕΠΟΠΛ.
www.typosmaroniton.com

αρ. φυλλου 109 - Ο Τύπος των Μαρωνιτών

Λατίνοι - Λατινική Κοινότητα της Κύπρου

αρ. φυλλου 114 - Ο Τύπος των Μαρωνιτών

1960-2010 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ KΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Το όμορφο

ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 106 - ΕΤΟΣ 11ο

αρ. φυλλου 113 - Ο Τύπος των Μαρωνιτών

ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 104 - ΕΤΟΣ 11ο

POLITIS ADS - Ο Τύπος των Μαρωνιτών

issue 114