Πού επήεν γαµώτο; ΕΝΩΣΙΣ Tζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν Ποτέ θα κά- ποτέ θα κάνει εισβολή ποτέ θα φλεβαρίσει 3 0 Ο Κ ΤΩ Β Ρ Ι ΟΥ 2 0 1 0 T E Y XO Σ 1 0 Ε Τ Ο Σ 4 ο B ΄ Π Ε Ρ Ι Ο∆Ο Σ Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω 2 . 0 0 Η ΜΑΣΕΛΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣΑ! ΑΝ το ελληνικό κράτος ήταν ένα σοβαρό εθνικά σκεπτόµενο κράτος, µόλις ο Χριστόφιας έκανε τις γνωστές δηλώσεις του περί «εισβολών των µητέρων πατρίδων», έπρεπε να δώσει εντολή στην ΕΛ∆ΥΚ και στους υπόλοιπους στρατιωτικούς που στελεχώνουν την Εθνική Φρουρά να επιστρέψουν ΑΜΕΣΩΣ στην Ελλάδα. ΑΝ το ελληνικό κράτος ήταν ένα σοβαρό εθνικά σκεπτόµενο κράτος, µόλις ο Χριστόφιας έκανε τις γνωστές δηλώσεις περί «εισβολών των µητέρων πατρίδων», έπρεπε να δώσει εντολή στους Ελλαδίτες φαντάρους και αξιωµατικούς που υπηρετούν στην Κύπρο να εισβάλουν αµέσως στον Τύµβο της Μακεδονίτισσας και σε άλλα κοιµητήρια της νή- AN σου και να βγάλουν τα κόκκαλα των πεσόντων Ελλαδιτών στη νήσο, κατά το ένα σκέλος της εισβολής, να τα τυλίξουν σε ελληνικές σηµαίες και µε ευλάβεια να τα επιστρέψουν στην ΑΘΗΝΑ, για να θαφτούν µε τιµές ηρώων έξω από την Βουλή. ΑΝ το ελληνικό κράτος ήταν ένα σοβαρό εθνικό κράτος, µόλις ο Χριστόφιας έκανε τις γνωστές του δηλώσεις περί «εισβολών των µητέρων πατρίδων», έπρεπε να δώσει εντολή στην ΕΛ∆ΥΚ και την Εθνική φρουρά και στον κυπριακό ελληνι- σµό να εισβάλουν στο προεδρικό µέγαρο, να στείλουν τον Χριστόφια στο Χάµπστεντ του Λονδίνου ή στο Χίµκι της Μόσχας, εάν τον δεχτεί ο Πούτιν, και ως µητέρα πατρίδα να κηρύξει την ΕΝΩΣΗ ακριβώς όπως προνοεί ο νόµος του Θεού και του λαού, µα και της φύσης. ΑΝ εµείς εδώ στην Κύπρο ήµαστε ένας σοβαρός λαός, µαζί µε την ΕΛ∆ΥΚ θα ξεθάβαµε και τους αγωνιστές της ΕΝΩΣΗΣ, θα τυλίγαµε τα ιερά κόκαλά τους σε ελληνικές σηµαίες και θα τις µεταφέραµε στις ακριτικές περιοχές της µάνας µας, για να έχουµε και κάποιους σοβαρούς λόγους να µεταναστεύσουµε. Αν ο λαός µας σε Κύπρο και Ελλάδα ήταν σοβαρός, µόλις ο Χριστόφιας εκστόµισε τις γνωστές δηλώσεις περί «εισβολών των µητέρων πατρίδων», έπρεπε όλοι µαζί να τον συνοδεύαµε στο αεροδρόµιο Λάρνακας, για να επιστρέψει επιτέλους στην πατρίδα του το Λονδίνο και να ησυχάσει κι αυτός κι εµείς. Πού τέτοια τύχη! Κατά µάναν, κατά κόρην, που λέµε εµείς οι Κύπριοι. Κατά τ’ άλλα ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕΝ ΜΕΡΑΝ ΝΥΧΤΑΝ, που λέει κι ο ποιητής. Αυτό που λέει ο ποιητής και όχι αυτό το λογοκριµένο που λέει ο Νταλάρας. 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΩΣIH ΠIΣΩ ΛT∆ Aυτά λοιπόν τα νέα... ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ Iδιοκτησία ΩΣIH ΠIΣΩ ΛT∆ T.K. 6969 NOMOΣ ΛEYKΩΣIAΣ - EΛΛAΣ THΛEOMOIOTYΠON: 22347547 yialousa@cytanet.com.cy. ∆ιευθυντής Bάσος Φτωχόπουλλος Aρχισυντάκτις Eλενίτσα Κούσιουλου - Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Βαλανίδου - Γεωργίου Oµάδα Έκδοσης Aλέκος Μιχαηλίδης Tελ. Στρύφωνος Νικ. ∆ηµητριάδης Συνεργάτες 35 ακροδεξιοί, 17 φασίστες, 3 πράκτορες, 2 προβοκάτορες και ένας βίλλος ξυδάτος και Eddie Lifestyling Έρση Xριστόφια, Στ. Χριστοδούλου Oικονοµικοί Σύµβουλοι Έχουν χρεωκοπήσει Nοµικοί Σύµβουλοι Λέαντρος Παπαφιλίππου (χάριτας οφείλουµε για τις δωρεάν εφ’ όρου ζωής υπηρεσίες του), Kωστάκης Aιµιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X’’ Σάββας (τις Kυριακές), Λουκής Παπαφιλίππου (τον επαναφέραµε πίσω για την καλή δουλειά που κάνει εναντίον του AKEΛ), Στέλιος ∆ρυµιώτης (όταν δεν είναι µεθυσµένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουµε το Λόττο). ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην χρησιµοποιείται δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. ∆ικαστές που έχουµεν στην πούγκαν µας ∆εν µπορούµε να δηµοσιεύσουµε τα ονόµατά τους για να µην τους κάψουµε Xρηµατοδότες USAID, UNOPS, ΟΥΠΣ. Eπίσηµος Λογοκριτής Aνδρούλλα Γκιούρωβα GO BACK DOG PUBLICATIONS: TOMBAZI 18, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: 99696969. All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. Το επόµενο φύλλο θα κυκλοφορήσει στις 27 του Νιόβρη µέρα Σάββατο όπως πάντα οπότε καλούνται οι συνεργάτες µας όπως αποστείλουν τα κείµενα τους διορθωµένα και αν είναι δυνατόν εικονογραφηµένα έως τις 18 του µηνός. Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ Μαζί µε την εφηµερίδα µας αυτό τον µήνα σας προσφέρουµε το βιβλίο του Νίκου Ψυρούκη ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ όπου ο ιστορικός και µελετητής αναλύει τις σχέσεις µας µε τους γειτόνους µας από µια άλλη σκοπιά. Τιµή 8 ευρώ µαζί µε την εφηµερίδα. Ζητήστε το από τα επιλεγµένα περίπτερα που δηµοσιεύουµε πιο κάτω. Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΙΟΒΡΗ Τον επόµενο µήνα σας προσφέρουµε 4 βιβλία νέων ποιητών στην τιµή των 10 ευρώ µαζί µε την εφηµερίδα. Τα βιβλία είναι οι ποιητικές συλλογές ΚΥΡΙΑΚΕΣ της Μαρίας Ολυµπίου, «Οι µύθοι των σκιών» της Ελένης Σιδερά, «Ο Θάνατος του προκρούστη» της Θάλειας Νεοφύτου και «Το ταξίδι του ήλιου στο φεγγάρι» της Ελένης Αρτεµίου Φωτιάδου. ∆ΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΑ Σας αναµένουµε στο βιβλιοπωλείο µας για να παραλάβατε τα νέα βιβλία της σειράς «κεί- µενα κειµήλια» που διανέµουµε εντελώς δωρεάν στους νέους µας και στους φίλους της εφηµερίδας. ΚΑΛΟΥΜΕ Ι∆ΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ∆ΙΑΝΟΜΗ να επικοινωνήσουν µαζί µας το συντοµότερο για να αρχίσει η διανοµή στα σχολεία και στις εκκλησίες µας. Τα νέα βιβλία είναι: α. Μακρυγιάννη «ΤΡΩΜΕ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΓΙΑ», β. Κολοκοτρώνη «ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» και γ. «Η ΕΟΚΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» µε πρόλογο την οµιλία του Λουκή Παπαφιλίππου στα εγκαίνια της οµώνυµης έκθεσης. ΓΙΟΡΤΗ ΕΚ∆ΟΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΝ Φέτος τον ∆εκέµβρη συµπληρώνονται 28 χρόνια από τότε που κυκλοφορήσαµε το πρώτο µας βιβλίο «ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 82» του Σάββα Παύλου και έχουµε σκοπό να το γιορτάσουµε, διότι από τότε καταφέραµε να εκδώσουµε άλλα 200 βιβλία. Κάθε Κυριακή στις 12, 19 και 26 του ∆εκέµβρη από το πρωί 9 µέχρι το µεσηµέρι στις µια και µετά από τις 6 µέχρι τις 9 το βράδυ σας καλούµε στην έκθεση όλων των εκδόσεών µας µε µεζεδάκια και ποτό και κουβέντα στο βιβλιοπωλείο ΓΙΑΛΟΥΣΑ, Έκτορος 40, µέσα στην ταβέρνα ΑΙΓΑΙΟΝ. ΘΑ υπάρξουν ειδικές τιµές για όλα τα βιβλία µας όπως και πολλοί συγγραφείς µας, οι όποιοι θα υπογράψουν τα βιβλία τους. Περισσότερες πληροφορίες τον άλλο µήνα. ΧΑΡΑΥΓΗ ΚΑΙ ΜΑΝΑΒΗ∆ΕΣ Κατά τον µανάβη της Χαραυγής η ΕΝΩΣΙΣ έχει πολλά προβλήµατα και «πνέει τα λοίσθια» όπως έγραψαν πρόσφατα. Η ΕΝΩΣΙΣ όντως έχει πολλά προβλήµατα και αυτά οφείλονται αποκλειστικά στην άχρηστη κυβέρνηση του ∆ηµήτρη Χριστόφια και τα όργανά της όπως είναι το ΑΚΕΛ και η Χαραυγή και όχι επειδή έχουµε χεστεί από τον δυναµικό λόγο των ακελικών ινστρουχτόρων της Γκαγκεµπέ. Η ΕΝΩΣΙΣ δεν «πνέει τα λοίσθια», αγαπητέ µανάβη, η Χαραυγή όµως όπως και εσύ εµπνέουν τα οπίσθιά µας και σας αµολούµε προς το παρόν έναν πόρτο, για να καταλάβετε ότι εµείς θα είµαστε εδώ κάθε µήνα και κάποτε εκτάκτως για να σας ζαλίζουµε, ώσπου να φύγετε από αυτόν τον τόπο και να πάτε πίσω στην πατρίδα σας την Τουρκία ή το Αζερµπαϊζάν, εάν προτιµάτε. ΝΕΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Στο vasosftohopoullos.wordpress.com από την 1η του Oκτώβρη, θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα άρθρα, όχι µόνο από την εφ. «ΕΝΩΣΙΣ», αλλά και από άλλα φιλικά έντυπα. Επίσης θα βρείτε τον Σαββάκη, την Έλλη και άλλα σκυλιά, να σχολιάζουν την επικαιρότητα. Μην ξεχνάτε την ιστοσελίδα της «ΕΝΩΣΙΣ» στο www.yialousa.org ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «AΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» ΛΑΡΝΑΚΑ MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤ∆ ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΛΤ∆ ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΓΡΙΒΑ ∆ΙΓΕΝΗ 3 ΑΡΤΕΜΙ∆ΟΣ 36, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙ∆Η 26 ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58, ΛΕΙΒΑ∆ΙΑ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35 ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3, ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ BOROKI ENTERPRISES LTD ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ SO EASY KIOSKS LTD - 406 DOXA INVESTMENTS LTD SO EASY KIOSKS LTD - 401 ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE MULTIBREAM LTD CHRISTODOULOU BROS LTD KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙ∆ΗΣ ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΛΕΥΚΩΣΙΑ L&A MERX LTD NO 1 ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΗILTON HOTEL B/SHOP ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙ∆ΗΣ ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ MORE BLUE TRADING LTD ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ CHRIS - NIC ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤ∆ MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΝΙ∆Α ΜΑΡΩ ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤ∆ - ΑLFA MEGA ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ∆ΙΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙ∆ΗΣ ΝΙΚΟΣ ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ DELTANIMAR TRADING LTD ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥ∆ΡΟΜΟΣ BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσηµος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει! 30 Oκτωβρίου 2010 ΓΡΙΒΑ ∆ΙΓΕΝΗ 41 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218 ΑΝΟΙΚΟ∆ΟΜΗΣΕΩΣ 65Α ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86 ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α΄ 159 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98 ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119 ∆ΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΑΙΓΕΩΣ 28Β ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15 ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32 ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44 NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙ∆ΙΩΤΗ 3 ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39, ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΤΣΕΡΙΟΥ 68 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ ∆ΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89, ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ ΛΗ∆ΡΑΣ 205Α ΛΗ∆ΡΑΣ 58 RNIK ENTERPRISES LTD RUNAWAY TRAD. LTD ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ C.L.E. ENTERPRISES LTD ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ CHRIS 1 STOP N301 ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑ∆ΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤ∆ ΠΕΡ. ΙΠΠΟ∆ΡΟΜΟΣ Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK BARCINO LTD Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD GALLOPCA C/STOREA Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤ∆ Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤ∆ ∆ΡΑΚΟΥΜΕΛ ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ FANTASTI PAVILLION LTD Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ L&A MERX LTD NO 2 Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤ∆ FAST SPACE LTD Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ KUOPIO HOLDINGS LTD CHRIS CASH & CARRY ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤ∆ ΠΑΦΟΣ Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ STOKKOS BROS LTD Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤ∆ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ AMMOXΩΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ Α&Μ DOMINO SHOP LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61 ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE MALL ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27 ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ KEΡΥΝΕΙΑΣ 134 ΛΟΡ∆ΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101 AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104 ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57 ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 131 ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34 ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24∆, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 35 ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ 51 ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13 ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70 Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45, ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΤΙΣΣΑ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40 ΓΕΩΡΓΙΟΥ ∆ΑΒΑΡΗ 9 ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47 ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83 ΤΣΕΡΙΟΥ 170 TΣΕΡΙΟΥ 110 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14 ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15 EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104 ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100 ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com Ο Χριστόφιας να πάει Αµερική για λόγους υγείας και να µείνει εκεί για πάντα και τον λογαριασµό, δεν πειράζει, τον πληρώνουµε εµείς 30 Oκτωβρίου 2010 Εθνικωλογικόν εκδοτικόν ο έχουµε γράψει πολλές φόρες. Ο Τ πολιτικός κόσµος της Κύπρου εί- ναι ανίκανος να προχωρήσει προς µια ριζοσπαστική πολιτική, για να απαλλαγούµε από την κατοχή και τη σκλαβιά και τη µιζέρια της νεοκυπριακής ιδεολογίας, που µαστίζει τη νήσο εδώ και δεκαετίες. Για τη σηµερινή µας κατάντια, δεν ευθύνεται µόνο το ∆ΗΣΑΚΕΛ, ούτε θα µπορούσε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας να µιλά περί εισβολών των µητέρων πατρίδων, εάν οι λεγόµενες δυνάµεις του κέντρου και της κεντροδεξιάς έδειχναν τα δόντια τους, προβάλλοντας µια άλλη πολιτική. Είναι γνωστόν ότι το ∆ΗΚΟ, όπως και πολλοί άλλοι εκτός ∆ΗΣΑΚΕΛ είναι αναπόσπαστα κοµµάτια του κυπριακού κρατισµού και ως τέτοια έχουν ΟΡΙΑ, όσον και αν κατά καιρούς προβάλλουν κάποιες αντιστάσεις. Το ∆ΗΚΟ από µόνο του, και αυτό αποδεικνύει καθηµερινώς, ∆ΕΝ µπορεί να ξεφύγει από τον ιδεολογικό κλοιό του ΑΚΕΛ και της δικής του µακρόχρονης πορείας υπέρ µιας διζωνικής δικοινοτικής οµοσπονδίας. Το γεγονός ότι ο µακαρίτης ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να αποδεσµευτεί από τις συνεχείς µας υποχωρήσεις και προσπάθησε να χαράξει µια άλλη πολιτική ∆ΕΝ έχει καµία σχέση µε το ∆ΗΚΟ, ούτε σηµειώνεται στις επιτυχίες του ∆ΗΚΟ αλλά του ίδιου του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο όποιος ήταν ένας εµπνευσµένος ηγέτης και όχι εκ φύσεως ∆ΗΚΟικός. Το ∆ΗΚΟ και οι λοιποί «αντιστασιακοί» θα αλλάξουν, πιθανόν, πορεία µόνο εάν ο ίδιος ο λαός τους ξεπεράσει και αρχίσει να τους στριµώχνει, µόνο εάν ο ίδιος ο λαός αρχίσει να αυτοοργανώνεται και να αµφισβητεί την πρωτοπορία τους. ∆εν γίνεται το ∆ΗΚΟ να παραµένει στην κυβέρνηση και η Ε∆ΕΚ απ’ έξω να ΜΗΝ εκφράζει µια άλλη πολιτική, παρά µόνο να γκρινιάζει κάπως και να επιµένει ακόµη στη διζωνική δικοινοτική οµοσπονδία, ενώ σε αυτή την απόρριψη αυτής της οµοσπονδίας βρίσκεται η ουσία του κυπριακού. ∆εν γίνεται η λεγόµενη αντιπολίτευση του ∆ΗΚΟ (Παπαδόπουλος, Κολοκασίδης, Κουλίας, Αγγελίδης, Κενεβέζος και λοιποί) να παραµένουν στο ∆ΗΚΟ των Κάρογιαν – Χριστόφια, αφήνοντας µε αυτό τον τρόπο τον Χριστόφια ανεµπόδιστο στις επιδιώξεις του και µετά να έχουν το θάρρος και το θράσος να θέλουν να τους υποστηρίξουµε κιόλας. Οι ηγέτες, αγαπητοί φίλοι, στους αγώνες φαίνονται και αν νοµίζετε ότι είστε έξυπνοι και περιµένετε για να βγείτε πιο δυνατοί στις εκλογές, κάνετε µεγάλο λάθος. ∆ΕΝ είστε έξυπνοι, από- δειξη ότι ένα Αρµενούιν µε πολύ χαµηλό ΙQ έφαν σας λάχανο. Χωρίς ρίσκο και χωρίς να µας αποδείξουν ότι έχουν τα κότσια να ηγηθούν ενός αντικατοχικού αγώνα, οι «αντάρτες» του ∆ΗΚΟ, όπως και τα υπόλοιπα «κινήµατα» Ε∆ΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Λιλλήκας, πρόσφυγες και ΚΙΝΗΣΕΙΣ θα χάσουν και αυτή τη λίγη αξιοπιστία που τους παρέµεινε. Η περίοδος χάριτος που δώσαµε στο λεγόµενο αντικατοχικό µέτωπο ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Εµείς θα επιµένουµε όχι µόνο στις µαξιµαλιστικές µας θέσεις αλλά και στα πολύ απλά ζητήµατα, όπως η δηµιουργία ενός τρίτου πόλου που θα µπορέσει µε πιο ριζοσπαστικές θέσεις να βάλει τέρµα στην ηγεµονία του ∆ΗΣΑΚΕΛ ή τουλάχιστον να µπορέσει µαζί µε τον λαό να σταµατήσει την κατρακύλα και να αποφύγοµε την τραγική και οδυνηρότατη λύση που µας ετοιµάζει ο Χριστόφιας µαζί µε τους συντρόφους του, τους Άγγλους και Τούρκους. ∆εν υπάρχει καµιά δικαιολογία για τους «αντάρτες» Είτε φεύγουν τώρα από την κυβέρνηση Χριστόφια είτε θα µείνουν στην ιστορία ως οι «πούττοι» της υψηλής πολιτικής. Το ίδιο ισχύει και για τα προσφυγικά σωµατεία και ιδιαιτέρως για την Α∆ΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ, µιας και οι Κερυνειώτες ∆ΕΝ επιστρέφουν µε κανένα σχέδιο, είτε πρέπει να πρωτοστατήσουν, όπως έκαναν και στην επιτροπή πολιτών ενα- ∆EN ΞEXNΩ σηµείωµα ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ντίον του σχεδίου Ανάν µε ξεκάθαρες θέσεις εναντίον της ∆∆Ο, είτε θα παραµείνουν ουραγοί, όπως άλλες προσφυγικές κινήσεις που περιµένουν να δουν εάν υπάρχει σχέδιο που θα τους πάρει ΑΥΤΟΥΣ έσσω τους και ύστερα να αντιδράσουν, εάν δεν επιστρέψουν και επιστρέψουν κάποιοι άλλοι. Ούτε υπάρχει καµιά δικαιολογία για την ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ που µένει ακόµη αδρανοποιηµένη, διότι µια τσογλανοπαρέα επιµένει να κάνει υψηλή πολιτική και δεν βλέπει ότι µόνο µε τη λαϊκή οργή ίσως οι πολλαπλοί Χριστόφιες που καθορίζουν το κυπριακό αναγκαστούν να αλλάξουν πορεία και να γλιτώσουµε από την καταστροφή. Εµείς ανοίγουµε µέτωπο µε ΟΛΟΥΣ. Καλούµε την ηγεσία της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ να επαναδραστηριοποιήσουµε την κίνηση ΑΜΕΣΩΣ και να αρχίσουµε να ασκούµε πιέσεις προς όλους, έως ότου κάποιοι επιτέλους σε αυτόν τον τόπο σεβαστούν το δικαίωµα αυτού του λαού να συνεχίσει τη µακραίωνη ιστορία του σε αυτό τον ελληνικό τόπο. Ο λαός είναι στην πλειοψηφία του µαζί µας. Τώρα χειραγωγείται από τους αρουραίους της πολιτικής και µε τη γνωστή του απάθεια περιµένει να φτάσει στον γκρεµό για να αντιδράσει. Τότε όµως, ίσως να είναι αργά και γι’ αυτό είναι αναγκαία η δική µας κινητοποίηση τώρα. ΤΖΙΑΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΓΑΙΜΑΝ ΣΑΣ ΑΥΛΑΤΖΙΙΝ. 3 15 Nοεµβρίου επέτειος του ψευδοκράτους στις 15 του Η Νιόβρη πρέπει ξανά να µας προβληµα- τίσει και επιτέλους να δώσουµε τέρµα στις εκδηλωσούλες του Ο∆ΟΦΡΑΓΜΑΤΟΣ του ξενοδοχείου ΛΗ∆ΡΑ ΠΑΛΛΑΣ. Εάν πραγµατικά θέλουµε να µην καταλήξουµε εµείς το ψευδοκράτος, πρέπει επιτέλους να µεταφέρουµε τις διαµαρτυρίες µας στο Προεδρικό και στα γραφεία των κοµµάτων. Όµως πιο σηµαντικό τουλάχιστον για φέτος είναι να πάµε στο Ο∆ΟΦΡΑΓΜΑ, όχι για να φωνάξουµε «Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο», αλλά για να σταµατήσουµε έστω και συµβολικά τους Τούρκους να έρχονται απ’ εδώ και τους δικούς µας Τούρκους ή Κυπραίους, πείτε τους όπως θέλετε, να πηγαίνουν απ’ εκεί. Οι Μεσοβέζικες λύσεις είναι πια εθνοκτόνες. Το πάρε - δώσε µε τα κατεχόµενα όχι µόνο δεν σφυρηλάτησε τη θέλησή µας για επιστροφή, αλλά αντιθέτως ενίσχυσε τον κατακτητή και οικονοµικά και πολιτικά, για να µπορεί πιο εύκολα να πιάνει τον κώλο µας και να µας κοροϊδεύει και από πάνω. Τα οδοφράγµατα πρέπει να κλείσουν πάσει θυσία, διότι είναι αυτά που αναιρούν την κατοχή, αυτά είναι που δίνουν το δικαίωµα στον κάθε Χριστόφια να µιλά για ∆ΥΟ εισβολές. Πρέπει να κλείσουν τώρα, πριν ΟΛΟΣ ο λαός µας πειστεί ότι δεν υπάρχει κατοχή, µιας και µπορούµε να πηγαίνουµε στα σπίτια µας, µιας και όλες οι αναφορές µας είναι για τα αδέλφια µας τους Τουρκοκύπριους, τους Τούρκους και γιατί όχι και τις 50 χιλιάδες εποίκους. ΚΑΝΕΝΑΣ Κύπριος δεν πρόκειται να φέρει αντίσταση, εάν κλείσουν τα οδοφράγµατα, πλην φυσικά τον υπόκοσµο του τζόγου και τον υπόκοσµο του κοντραµπάντο και το σκατοκεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα, συν 200 άτοµα που έχουν επισυνάψει ερωτικές σχέσεις µε τους αλλοεθνείς. Τα οδοφράγµατα ας ανοίξουν µόνο όταν φύγουν τα στρατεύµατα κατοχής και επαναλειτουργήσει η δηµοκρατία στα κατεχόµενα εδάφη, µε τον κάθε πολίτη να επιστρέφει στα χωριά του ως ελεύθερος πολίτης µε όλα του τα δικαιώµατα. Τότε να ανοίξουν. για να επιστρέψουν και οι Τουρκοκύπριοι στις εστίες τους και να ζήσουν δηµοκρατικά µαζί µας. Τότε άνετα µπορούν να καταργηθούν κιόλας όλα τα οδοφράγµατα. OUR SMALL ENGLISH SUPPLEMENT Η συµπαθητική αγγλίδα κυρία Smallcross, θα την θυµάστε από προηγούµενη παρέµβασή της, όπου υµνούσε την ΕΟΚΑ και τον αγώνα µας για Ένωση, µας έχει στείλει ένα µικρό κειµενάκι το οποίο µετά χαράς δηµοσιεύουµε. Μας έστειλε επίσης και την πιο κάτω µικροαφίσα που η ίδια θα κυκλοφορήσει σε λίγες µέρες. DOWNER FUCK OFF OUT OF CYPRUS AND STAY DOWN UNDER Dear editor, I would like to express my hearty thanks to you and your staff for your excellent newspaper which is a ray of sunshine in the dark Siberia of these pseudo-commie, thieving, treacherous dogs. I was also moved to tears to see my humble poem published and appreciate your positive comments. With the other elderly ladies of my community we recently played a game to pass the time in merry entertainment. Basically, we imagined that we were in the times of the Roman Empire with the president being the Emperor surrounded with his minions and flatterers. The game was to find the most appropriate Latin name for some of the above to suit their looks, style and personality. I will not bore you with the details, but I set out below the winning names: Demetris Christofias: Peasantius Decometicus Magnus Stavros Evagorou: Iguanus Economicus Ignoramus Sotiroulla Charalambous: Appomenia Emetica Koutornithia Neoclis Sylikiotis: Pseftarus Mizadorus Kakomoutsounus Titos Christofides: Mongrelius Achristus Andros Kyprianou: Malthacus Yesmanius Markos Kyprianou: Gaius Touvlus It’s been fun and I hope your readers enjoyed it too. Keep up the good work! With kind regards, Hariette Smallcross 4 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΙΤΣ Εάν η τέχνη αφεθεί στα χέρια των ΑΚΕΛΙΚΩΝ ή των εξαρτώµενων από το ΑΚΕΛ, τότε το αποτέλεσµα θα είναι ακριβώς όπως τη γιορτή στο Στάδιο Τάσσος Παπαδόπουλος - Ελευθερία, για τα 50χρονα της Ανεξαρτησίας. Το όλο σκηνικό θύµιζε χωρκαθκιόν του χειρίστου είδους. Ο Παρτζίλης έπρεπε να σταλεί σε ορυχείο άλατος ή σε ψυχιατρείο στη Σιβηρία. Η Τουρκάλα και η Κυπραία που τραγουδούσαν όπερα ξεχωριστά και ύστερα ενωµένα θύµιζαν σοσιαλιστικό ρεαλισµό στην ακελική του µορφή, δηλαδή ΚΙΤΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ. Ο Ακελικός ρεαλισµός ως ρεύµα καλλιτεχνικό είναι το ανώτερο στάδιο της καλλιτεχνικής µιζέριας. Κανονικά εάν ήταν µόνο σοσιαλιστικός ο ρεαλισµός τους, ίσως να µην ήταν τα πράγµατα και τόσο τραγικά, όµως ως καλλιτέχνες όλοι οι συµµετέχοντες στη γιορτή της ανεξαρτησίας έπρεπε να περάσουν από ένα Στάλιν, για να τους δείξει τον δρόµο προς τη Σιβηρία, δηλαδή προς το Μιτσερό µε τους κατάλληλους κούσπους εννοείται. ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΚΟ ΚΙΤΣ 2 Πώς γίνεται αυτοί που θέλουν να καταργήσουν την Ανεξαρτησία να την γιορτάζουν κιόλας; Μα δεν το ξέρετε; Το είπε άλλωστε και ο Χριστόφιας: για να τσιµεντώσεις το ΝΑΙ λες πρώτα ένα ΟΧΙ και µε 17000 ευρώ το λεπτό ο καλλιτεχνικός κόσµος της Κύπρου γιατί να πει ΟΧΙ στη Γιορτή της Ανεξαρτησίας; Με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως να µάθω πόσα πήρε ο καθένας για το κιτς της 1ης Οκτωβρίου. ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΚΕΛΙΚΟΙ Οι οµιλίες πολιτικών µέσα στις εκκλησίες πέραν του ότι είναι ύβρις για την ίδια την εκκλησία και την πίστη µας είναι και προσβολή για τους νεκρούς που κηδεύονται. Είναι εκνευριστικό να βλέπεις πολιτικούς να εκµεταλλεύονται τον θάνατο συνανθρώπων µας για να τους δείξει η τηλεόραση, ειδικά µάλιστα όταν οι οµιλητές είναι δηλωµένοι άθεοι και ανθέλληνες και αντιορθόδοξοι όπως είναι οι ηγέτες του ΑΚΕΛ. Είναι πέραν του εκνευριστικού να βλέπεις υπουργούς και στελέχη του ΑΚΕΛ να κηρύττουν πίστη στην οµοσπονδία και στην κατάργηση της δηµοκρατίας, ακόµη και στις πρόσφατες κηδείες των αγνοουµένων µας που µάλιστα έπεσαν στον πόλεµο υπερασπιζόµενοι την πατρίδα. Νοµίζω πια τον λόγο τον έχει ο Αρχιεπίσκοπος. ∆εν γίνεται οι εκκλησίες µας να είναι βήµατα προπαγάνδας κανενός και ειδικά αυτών που τις εκκλησίες τις αποδέχονται µόνο για να κάνουν οµιλίες. Εάν ο Αρχιεπίσκοπος δεν απαγορεύσει τις οµιλίες των πολιτικών µέσα στις εκκλησίες, τότε το πλήρωµα οφείλει να αποχωρεί από την εκκλησία µόλις οι πολιτικοί κοντεύουν στα µικρόφωνα. Τότε θα δείτε πως οι πολιτικοί ∆ΕΝ θα ξαναεµφανιστούν στις εκκλησίες, διότι κλόουν χωρίς κοινό είναι κλόουν και τίποτα άλλο. ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ Η ΚΥΠΡΟΣ Στην Αγγλική Σχολή γίνεται ένα πείραµα. Οι ιθύνοντες προσπαθούν να φτιάξουν ένα νέο έθνος και µια νέα ελίτ κυπρο-τουρκική, όπου όλοι οι κάτοικοι του νησιού θα ζουν αδελφωµένα και ειρηνικά κτλ κτλ κτλ. Ο εορτασµός της 28ης Οκτωβρίου σε δύο διαφορετικές αίθουσες, όπου ο εθνικός µας ύµνος ακούστηκε µόνο στη µια αίθουσα, αυτό το νόηµα είχε. Να δώσει σε όλους το µήνυµα ότι εδώ σε αυτό τον τόπο, σιγά σιγά µα σταθερά, κάθε τι το ελληνικό θα µπαίνει στο περιθώριο, για να λάµψει η κυπρο-τουρκική φιλία και ο νεοκυπριακός φασισµός. Όλες αυτές οι µανούβρες φυσικά καλύπτονται µε τον µανδύα του φιλελευθερισµού και της αλληλοκατανόησης και της λεγόµενης ανεκτικότητας του άλλου και του διαφορετικού. Όλα αυτά γίνονται φυσικά µόνο στην Κύπρο, διότι εάν πεις σε οποιαδήποτε άλλη χώρα να κατεβάσουν τα εθνικά και θρησκευτικά τους σύµβολα ή να µην παιανίζει ο εθνικός τους ύµνος, θα σε κράξουν στην καλύτερη περίπτωση και θα σε στείλουν στον αγύριστο στη χειρότερη. Πείτε π.χ. στους Τούρκους να µην καλούν τους πιστούς από τον ένα µιναρέ οι χοτζάδες, για να µην κακοφανιστούν οι χριστιανοί και την επόµενη θα εξαφανιστούν οι εναποµείναντες ελάχιστοι χριστιανοί ώστε να λυθεί ριζικώς το πρόβληµα. 30 Oκτωβρίου 2010 Οι σειρήνες του ΕΛΑΜ να φάντασµα πλανιέται πάνω απ’ Έ τα κεφάλαια όσων επιθυµούν στ’ αλήθεια και εργάζονται ειλικρινώς για τη διαµόρφωση ενός αυθεντικού κινήµατος αυτοδιάθεσης στην Κύπρο. Είναι το ΕΛΑΜ, µε τις τελευταίες, δυναµικές του εµφανίσεις, οι οποίες το έχουν αναδείξει σε αξιοπρόσεκτο αντικατοχικό, αντιοµοσπονδιακό πόλο. Όχι. Σ’ αυτό το σηµείωµα δεν πρόκειται για άλλη µια φορά να εκφράσουµε τις κοινότυπες, υστερικές αποτροπιαστικές κραυγές που ούτως ή άλλως ακούγονται στις δεξιώσεις και τα σαλόνια των πολύ προοδευτικών αφεντικών του νησιού. Γιατί εµείς δεν πέφτουµε τώρα από τα σύννεφα, ούτε ανακαλύψαµε κάποια Αµερική εν έτει 2010. Και ιστορία ξέρουµε, και πολιτικό κριτήριο διαθέτουµε, και ήταν πολύ εύκολο, λοιπόν, να κατανοήσουµε ότι η εµφάνιση και η ενδυνάµωση του ΕΛΑΜ πατάει επάνω στην ξιπασιά και την ξεφτίλα στην οποία έχουν βυθίσει την κυπριακή κοινωνία τα νεοκυπριώτικα αφεντικά της. Γιατί ακριβώς, κύριοι, τα ήθη και το κλίµα της κυπριακής κοινωνίας οµοιάζουν σήµερα µε εκείνην την τόσο χαρακτηριστική παρακµή του µεσοπολέµου, ενώ ο Χριστόφιας έχει φτιάξει τα τελευταία χρόνια ένα καθεστώς που µοιάζει αρκετούτσικα µε τη Βαϊµάρη, όχι τόσο στις στρατιές των φτωχών, αλλά στον τρόπο µε τον οποίον ξεσαλώνουν µεσοαστοί και µεγαλοαστοί, ασελγώντας πάνω στο ίδιο το µέλλον τούτου εδώ λαού τους. Ε, λοιπόν, στα πλαίσια αυτής της κατάστασης, κι έτσι όπως σήµερα οι Κύπριοι έχουν χεσµένη την υψηλή παιδεία του αντιστασιακού ελληνισµού, η οποία θα µπορούσε να φτιάξει άλλης πάστας αντιστάσεις, είναι πολύ φυσιολογικό να φυτρώσουν φασίστες απ’ όλα αυτά τα σκατά –κι όχι «εκατό λουλούδια που ανθίζουν». Γι’ αυτό, όσοι διαρρηγνύουν τάχα µου τα κυριλέ ιµάτιά τους γι’ αυτή την κατάσταση, ψάχνοντας τους υπαίτιους για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού, ας κοιταχτούν επιτέλους στον καθρέφτη, µπας και αναγνωρίσουν τους πρώτους φταίχτες για τούτη την κατάσταση. Από εκεί και πέρα, το πρόβληµα που προκύπτει για εµάς είναι άλλο, µεγαλύτερο. Είναι ότι τούτοι εδώ οι µαθητευόµενοι φασίστες, µε κάποιες πράξεις κι όχι βέβαια µε τα λόγια τους, βγαίνουν πιο σωστοί απ’ όλους σε ορισµένα πράγµατα. Κι ότι αυτό τους το προβάδισµα, είναι που τους καθιστά προνοµιακούς συνοµιλητές µε κοµµάτια της κοινωνίας που θα ’πρεπε να βρίσκονται εγγύτερα σε µας, όχι για το καλό το δικό µας, αλλά για την ευρύτερη υπόθεση και τις προοπτικές ενός αυθεντικού, ριζοσπαστικού, πατριωτικού και αντιστασιακού κινήµατος. Το πρώτο σηµείο, είναι ότι µε τις πράξεις τους βάζουν τα γυαλιά σ’ όλους τους υπόλοιπους της αντιπολίτευσης, γιατί τον τελευταίο καιρό είναι οι µό- νοι που τολµούν να βγαίνουν στο δρόµο, τη στιγµή που όλοι οι υπόλοιποι έχουν να επιδείξουν µια καταστροφική ατολµία. Και είν’ αυτοί που καλλιεργούν συστηµατικά την «πολιτική των δρόµων» την ίδια στιγµή που οι φωνές της αντίστασης µοιάζουν λιµνασµένες σ’ έναν αντιπολιτευτικό µικρόκοσµο, ο οποίος αποτελείται από εκδηλώσεις σε πολυτελή ξενοδοχεία και αίθουσες στις οποίες διαρκώς λέγονται τα ίδια και τα ίδια, από µεγάλα λόγια και ελάχιστα έργα, κι από µιαν ανακύκλωση προσώπων σε θέσεις διάφορων «από τα κάτω κινήσεων» της κοινωνίας των πολιτών Το δεύτερο σηµείο, έχει να κάνει µε τον αντικοµφορµισµό του ΕΛΑΜ. Κι εδώ, δεν έχει σηµασία τι νοµίζει ότι κάνει, αλλά το γεγονός ότι ασυνείδητα προκύπτει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτής της συγκυρίας. Γιατί σήµερα, το γεγονός ότι απέχει µίλια µακριά, ανήκει σ’ άλλο σύµπαν από εκείνο του κυπριακού πολιτικού κόσµου, εξελίσσεται σε πλεονέκτηµα. ∆ιότι το τελευταίο έχει σαπίσει ολότελα, µε το ΑΚΕΛ να είναι στοχοπροσηλωµένο σταθερά προς την υπονόµευση των Ελλήνων της Κύπρου, και τους υπόλοιπους να µην µπορούν να πραγµατοποιήσουν καµία βαθιά τοµή, καθώς τους συγκρατούν βαρίδια που έχουν προκύψει από τις λιγότερες ή περισσότερες συµβάσεις που έχει πραγµατοποιήσει ο καθένας τους µε το νεοκυπριωτικό καθεστώς. Και πάλι, το πρόβληµα δεν είναι το τι καταλαβαίνει το ΕΛΑΜ, αλλά το τι δεν καταλαβαίνουν οι άλλοι: Ότι επί του προκειµένου, όποιος θέλει να αντρέψει το υφιστάµενο σκηνικό της νεοκυπριακής αθλιότητας, θα πρέπει να κάψει όλα τα γεφύρια που έχει πίσω του. Γιατί ακριβώς η έλευση του Σχεδίου Ανάν, και η απόρριψή του, σηµατοδοτεί µια τοµή, που ακόµα και σήµερα δεν έχει γίνει κατανοητή. Και η τοµή αυτή αφορά στην εξάντληση όλου του κυπριακού πολιτικού κόσµου, γιατί ακριβώς από το 1974 και µετά το µόνο απτό αποτέλεσµα που κατέληξε να παράγει η αλληλεπίδραση όλων των πολιτικών κοµµάτων και των φορέων ήταν ένα έκτρωµα που µας καλούσε να αυτοκτονήσουµε. Ο αντικοµ- φορµισµός, του ΕΛΑΜ εποµένως µετράει πόντους ακριβώς γιατί διαχωρίζεται απόλυτα από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, που παίζει τούτη τη θλιβερή παράσταση της ανηµποριάς και της παράδοσης µπροστά στα µάτια µας. Αυτού του τύπου οι «υπερβάσεις στην πράξη», τώρα, είναι που καθιστούν τις κινήσεις του ΕΛΑΜ ιδιαίτερα ελκυστικές σ’ ένα ρεύµα νεολαίας, το πιο ενθουσιώδες ως προς την υπόθεσή µας, το οποίο έχει βαρεθεί να σέρνεται δεξιά και αριστερά παίζοντας το κοινό δεκάρικων και βαρετών λόγων. Και είναι αυτό το φαινόµενο, το πιο επικίνδυνο απ’ όλα για την κοινή υπόθεση όλων των Ελλήνων της Κύπρου. Γιατί έχει επανειληµµένα αποδειχθεί ότι αυτός που πλήττεται από αυτού του είδους τον «φασισµό των καθυστερηµένων», είναι ο ίδιος ο ελληνισµός. Το πικρό µάθηµα που µας έδωσε η δικιά µας, καλαµαράδικη χούντα, µε την «ελληνοτουρκική οµοσπονδία» του Γεωργίου Παπαδόπουλου στην αρχή, και µε το ιωαννίδειο έγκληµα της Κύπρου στη συνέχεια είναι αρκετό για να κατανοήσουµε τη φαυλότητα που αντιπροσωπεύουν οι κυπραίοι «γκρούπις» του χιτλερικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόµµατος Γερµανίας. Εµείς, απέναντί τους, θα πρέπει να αναλάβουµε τις ευθύνες τους. Ποτέ ξανά δεν θα πρέπει να γίνουν οι πρώτοι και οι µόνοι που κατέβηκαν στο δρόµο –όπως έγινε ενάντια στις κατάπτυστες δηλώσεις Χριστόφια. Και θα πρέπει επιτέλους να διαµορφώσουµε ένα ευρύτερο όραµα που θα στέκεται ολοκληρωτικά ενάντιο στο διάβηµα του νεοκυπριωτισµού. Ένα εναλλακτικό όραµα παιδείας, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, ένα όραµα για τον τρόπο της ζωής µας σε τούτο το νησί, ο οποίος καταστρέφει το παρελθόν και το µέλλον µας. Ένα όραµα που θα εµπνέει και πάλι τους ανθρώπους, όχι να εκδίδουν κουρασµένα δελτία τύπου διαµαρτυρίας, αλλά να κατέβουν άµεσα στους δρόµους και να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει –και που έχει καταντήσει διαπραγµατευτικό φο µπιζού στα χέρια του «καλύτερου φίλου» των κατακτητών: Τη λευτεριά. Γιώργος Ρακκκάς ΕΩΣΦΟΡΙΚΑ Με τον Χριστόφια κοιµόµαστε όλοι ήσυχοι. Με τριπλή και πολλές φορές τετραπλή δόση υπναγωγών. Έξαρση γαστρικών νόσων παρατηρήθηκε τις τελευταίες βδοµάδες . Αίτιο, η αηδία πολλών στα όσα εµετικά έχει εκστοµίσει ο Χριστόφιας. Τι δεν µας είπε ο αθεόφοβος ! Ελληνική εισβολή στην Κύπρο, τουρκικός τοµέας Λευκωσίας και έπεται συνέχεια. Βέβαια οι αυλικοί του είπαν χαµηλόφωνα και µια αλήθεια, που όλοι επιµελώς προσπαθούσαν να κρύψουν για 36 χρόνια επειδή τους βόλευε, ότι δηλαδή τα περί ελληνικής εισβολής τα είπε πρώτος ο Μακάριος στο Συµβούλιο Ασφαλείας στις 19 Ιουλίου 1974. Εκείνο που πρέπει πάντως να συνειδητοποιήσουµε είναι ότι οι Έλληνες αυτού του τόπου δεν έχουν κανένα πρόεδρο αυτή τη στιγµή που να τους εκπροσωπεί. Τα έργα και οι ηµέρες του Χρι- στόφια δείχνουν ότι δεν έχει κανένα ίχνος ελληνικής συνείδησης , απλώς δεν τολµά ακόµη να το πει ανοικτά . Ο εθνικός αυτοπροσδιορισµός είναι δικαίωµα οποιουδήποτε ανθρώπου, έστω και αν αυτός που απαρνείται την εθνική του ταυτότητα το λιγότερο τιποτένιος θα µπορούσε να χαρακτηριστεί. Όσοι στην Κύπρο δεν αισθάνονται πλέον Έλληνες οφείλουν να το δηλώσουν ξεκάθαρα και να πάψουν να καταχρώνται των δικαιωµάτων των Ελλήνων που ορίζει το σύνταγµα . Πάντως όλοι πρέπει να είµαστε προσεκτικοί στους χαρακτηρισµούς µας προς το πρόσωπο του προέδρου. Φίλος δικηγόρος µου ανέφερε ότι οι νόµοι είναι τέτοιοι που δεν σου επιτρέπουν για παράδειγµα να πεις την πόρνη, πόρνη και τον προδότη , προδότη. Αντιεωσφόρος 30 Oκτωβρίου 2010 Ο ΣΤΥΛΙΑΝΙ∆ΗΣ ΩΣ ΚΛΑΜΕΝΟΝ ΑΙ∆ΙΟΝ Θυµάστε τον γριβικό, που έγινε σχεδόν κοµµουνιστής και ύστερα ολίγον Εδεκίτης και µετά ψευδοκοµµουνιστής, για να προχωρήσει µετά στο µέτωπο του Πασχαλίδη και να τον καταστρέψει µαζί µε τ’ όνειρο για ένα ισχυρό αντικατοχικό µέτωπο; Θυµάστε τον Χρίστο Στυλιανίδη, που µετά την ήττα του Πασχαλίδη έγινε εκσυγχρονιστής του κέντρου και µετά έγινε ολίγον δεξιός, για να καταλήξει στην αθλιότητα που ονοµάζεται ∆ΗΣΥ, µάλιστα στην πιο ανθελληνική του πτέρυγα, τους Ανανιστές του κώλου; – λοιπόν ο κύριος είναι πολύ θυµωµένος τελευταίως. Σε συνέντευξή του στην Καθηµερινή της Χώρας κλαίει και οδύρεται, διότι τα ΜΜΕ είναι αυταρχικά και προωθούν ή κόβουν πολιτικούς µε γνώµονα τα συµφέροντά τους, ωσάν και οι πολιτικοί µιλούν και εκφέρουν γνώµες από τα ΜΜΕ για τα συµφέροντα του λαού και όχι του κόµµατος και του εαυτού τους. Κλαίει ποιος; Αυτός που φιγουράρει σε όλες τις τηλεοράσεις µε αυτό το σοβαροφανές, πλην άδειο πρόσωπό του, σχεδόν καθηµερινώς; Μερικά κανάλια µάλιστα, και συµπεριλαµβάνονται όλα σε αυτή την κατηγορία, κατά καιρούς τον προβάλλουν σαν να είναι ο Μάικλ Τζάκσον. Έλεος, ρε Στυλιανίδη, αλλό λλίον να φκει τζιαι ο Χριστόφιας τζιαι να πει ότι δεν προβάλλονται αρκετά οι τσιόφτες τζιαι οι λαφαζανιές που λαλεί. Αλλό λλίον να φκει τζιαι ο Αναστασιάδης τζιαι να κάµει παράπονο ότι εν τον ξιτιµάζει αρκετά η ΕΝΩΣΙΣ . ΥΓ. Σύντοµα ο Κώλος της Όρνιθας θα σου πάρει µεγάλη συνέντευξη, οπότε µεν µαραζώνεις που εν σε προβάλλουµεν πολλά τελευταίως. ∆ραγώνα bye bye Έφυγεν η ∆ραγούνα η σιύλλα, η καραβόσιυλλα τζιαί επήεν εις τον αγύριστον, που ’ναν καλά οι Αγίοι που άκουσαν τις προσευχές µας τζιαί εστείλαν την έσσω της να πνάσουν λλίον τα κοπελλούδκια µας τζιαί εµείς. vasosftohopoullos.wordpress.com Viva «Κωλοέλληνες µασκαρλίκια ιδές στο άλφα της αξίας, της αρχής της βίας, λουτροκαµπινές τιµωρός καιρός, πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από δω και µπρος µε αγγλικές αλφαβήτες, µαλλιαροί µου Ελλαδίτες, θλιβερές µου πορδές Πνεύµα αλήτικο, ελλαδίτικο σε Μικρά Ασία, Κύπρο Λευκωσία, Βόρειο Ήπειρο δεν ακούει κανείς στο χειρότερο του ελληνισµού κοµµάτι στην Ελλάδα ζει…» ∆. Σαββόπουλος Προτιµώ την 25η Μαρτίου που εσφάξαµε τους Τούρκους παρά την 28η Οκτωβρίου. LA REVOLUCION Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ χουµε συνηθίσει εδώ και καιρό οπα- Έ δοί της Οµόνοιας να καίνε ελληνικές σηµαίες, να σηκώνουν υβριστικά πανό («Γαµώ το έθνος σας», «Έλληνες είστε και φαίνεστε», «Istanbul since 1453» και άλλα) και γενικά να λειτουργούν σαν οπαδοί οµάδας ενός άλλου τόπου, όχι της Κύπρου. Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου, για ακόµα µια φορά στο ΑΠΟΕΛΟΜΟΝΟΙΑ, οπαδός της Οµόνοιας έκαψε ελληνική σηµαία. Ποσώς µας ενδιαφέρει αν δεν είχε τα λογικά του ή αν ήταν ψυχοπαθής ή οτιδήποτε άλλο µας λένε για να δικαιολογηθούν. Αυτό που µας ενδιαφέρει είναι ότι αυτό το γεγονός καλύπτει ακόµα και τον πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας. Το µίσος και η απέχθεια των αριστερών της Κύπρου προς την ΜΑΝΑ Ελλάδα και τους καλαµαράδες είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Αυτοί έκαναν το πραξικόπηµα του ’74, έφεραν τους Τούρκους, δεν µας βοήθησαν και σήµερα ο πρόεδρος Χριστόφιας µας αποκάλυψε ότι έκαναν και εισβολή. Οι οπαδοί της Οµόνοιας µε κυπριακές σηµαίες και µίσος προς την ΕΟΚΑ, δήθεν λόγω Γρίβα, επιθυµούν να TΣIKOY∆IA KPHTHΣ ∆IANOMEIΣ: MITΣI∆HΣ ∆HMOΣIA ETAIPEIA ΛT∆ 5 πείσουν ότι αποτελούν µια επαναστατική αριστερά ενάντια στον φασισµό. Άραγε δεν είναι φασισµός να καις ελληνική σηµαία µέσα σε ελληνικό νησί; ∆εν είναι φασισµός να υποστηρίζεις και να φωνάζεις ότι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ ήταν προδότες; Τέλος πάντων. Αυτό που έχει ουσιαστική σηµασία δεν είναι ο ένας που τόλµησε να κάψει την ελληνική σηµαία, αλλά οι πολιτικοί ηγέτες όλων, που µε αισχρό λαϊκισµό προσπαθούν να γηπεδοποιήσουν την κοινωνία, διότι τους συµφέρει. Και µε κάτι δηλώσεις για «αποκαλούµενες µητέρες πατρίδες» και «διπλή εισβολή» κατηγορούν άλλους ότι πολεµούν την εθνική ενότητα. Η τιµωρία του Οµονοιάτη δεν θα λύσει κανένα πρόβληµα, ούτε θα λειτουργήσει για να σταµατήσουν να καίνε ελληνικές σηµαίες. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να καταλάβουν οι χειραγωγοί του λαού ότι η πλειοψηφία του νησιού είναι ελληνικός λαός και δεν µπορεί να ξεχνά τέτοια γεγονότα ή να τα θεωρεί ανούσια. Γιατί το ουσιαστικό είναι πως ο λαός που ακούει και υπολογίζει αυτά που λέει ο Χριστόφιας θεωρεί πως η Ελλάδα έκανε εισβολή στην Κύπρο το ’74 και οφείλουµε να κάψουµε τις σηµαίες «της». Ζούµε µε την ελπίδα ότι κάποτε και οι Οµονοιάτες θα υψώσουν την ελληνική σηµαία, όχι βέβαια για να την κάψουν, και θα πάψουν να λαµβάνουν υπόψη τον πιο πιστό φούρπο ∆ηµήτρη Χριστόφια. Ένωσις τζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν… Αλέκος Μιχαηλίδης Από το antistasitwra.wordpress.com ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ 6 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΠAPOIKIAKH ENΩΣIΣ Γράφει η Waterloo Sunset Παράνοµο το κατεχόµενο αεροδρόµιο Τύµπου Πού φτάσαµε αδέλφια, να τα δίνουν όλα οι κυβερνώντες, π.χ. οι προτάσεις για το περιουσιακό που έδωσε η δική µας πλευρά, έχουν χαρακτηριστεί ως να συντείνουν στο εθνικό ΜΑΣ ξεκαθάρισµα και ως να υποβοηθούν τους τουρκικούς σχεδιασµούς να σταθεροποιήσουν την πληθυσµιακή τους υπεροχή στο «κράτος» τους. Τελικά τι ειρωνεία δηλαδή, καταλήξαµε να έχουµε ως µόνο µας σωσίβιο την.. αγγλική ∆ικαιοσύνη! ∆εν αστειεύοµαι καθόλου. Μετά την καταπελτική απόφαση του Αγγλικού Εφετείου υπέρ του Μελέτη Αποστολίδη και εναντίον των σφετεριστών ΄Οραµς, µας ήλθε την περασµένη εβδοµάδα και δεύτερη τέτοια απόφαση και πάλιν από το Αγγλικό Εφετείο, το οποίο έγκρινε ως παράνοµο το κατεχόµενο αεροδρόµιο Τύµπου και ως εκ τούτου απερρίφθηκε για ακόµα µια φορά η απαίτηση των Τούρκων για απευθείας πτήσεις. Αλήθεια, µελετάτε το και έρχεται µου φαίνεται. Θα φθάσουµε στο σηµείο να κινούµε αγωγές εναντίον των δικών µας ανθρώπων από την Αγγλία για παραβίαση των ανθρωπίνων µας δικαιωµάτων ως Ευρωπαίοι πολίτες. ∆ηλαδή και εφόσον στην Κύπρο δεν µπορούν οι πολίτες της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας να βρουν το δίκαιο τους, να ενάγουν πλέον τους κυβερνώντες για τις πράξεις των που παραβιάζουν τα ανθρώπινα τους δικαιώµατα (µετατρέποντας τους νόµιµους ιδιοκτήτες σε «χρήστες») να το κάνουν µέσω ... Λονδίνου! Να κινούν αγωγές του κράτους των µέσω των βρετανικών δικαστηρίων και να αναµένουν ∆ικαιοσύνη από τη βρετανική ∆ικαιοσύνη! Η οµιλία ∆ηµήτρη Χριστόφια στο Brookings Institute Η οµιλία του προέδρου της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας ∆ηµήτρη Χριστόφια στο Brookings Institute επικρίθηκε και θα επικρίνεται. Μου θύµισε την οµιλία που έκανε ένας προκάτοχος του ο Γιώργος Βασιλείου, που και εκείνος ήθελε λύση χθες και µάλιστα ότι θα εξασφάλιζε και τα τουρκικά συµφέροντα. Ε, λοιπόν όταν ήλθε για πρώτη φορά στο Λονδίνο και µίλησε σε ένα ακροατήριο συµπατριωτών µας πέραν των 600 ατόµων σε ένα χολ κάπου κοντά στο King’s Cross, είχε πάθει την πλάκα του ο κόσµος. Μίλησε υποτίθεται στα ελληνικά, αλλά δυστυχώς ούτε ελληνικά λογαριάζονταν ούτε κυπριακά, ήταν ένα ποτπουρί ασυναρτησιών και λαφαζανιών, γιατί στην περίπτωσή του εκείνου µάλλον ήταν λίγα τα ελληνικά του! Τελικά νοµίζω ο µόνος τρόπος να µεταδιδόταν η οµιλία του ήταν αυτούσια και όποιος καταλάβει εκατάλαβεν. Και έτσι είχε γίνει εξ όσων θυµάµαι... Όµως, το ελαφρυντικό ήταν ότι ο Βασιλείου µίλησε τουλάχιστον προς την παροικία. Άρα άστο να πάει και δεν βαριέσαι... Ο κ. Χριστόφιας όµως απευθύνθηκε προς µια ιδιαίτερη oµάδα ανθρώπων στην Ουάσιγκτον, που όφειλε να είχε προετοιµαστεί όσο ποτέ, να είχε γραπτή και µελετηµένη λέξη προς λέξη οµιλία, στα ελληνικά και να χρησιµοποιούσε µεταφραστή, εφόσον είναι κοινό µυστικό ότι τα αγγλικά του είναι της «µαρκέττας» αντί να πάει εκεί και να παίζει µόνος του µάππαν και να βάζει γκόουλ δίχως... πορτάρη! Πεταµένα λεφτά – ανύπαρκτο «λόµπυ» Εγώ όµως θα πάρω το θέµα αλλιώς. Για το κατάντηµα του προέδρου στο Brookings και το κατά συνέπεια ρεζίλεµα ολόκληρης της Κύπρου, ευθύνονται ουκ ολίγοι. Πέραν του ιδίου που φέρει πρώτος την ευθύνη για την αυτο-γελοιοποίηση του, φταίνε και όλοι εκείνοι οι λεγόµενοι «λοµπίστες» και παροικιακοί παράγοντες µε περικεφαλαίες, και κάποιοι που τσεπώνουν ορισµένες εκατοντάδες χιλιάδες λίρες από το κυπριακό δηµόσιο, και ειδικά µια εταιρεία που µάλιστα τσεπώνει ενάµιση εκατοµµύριο δολάρια το χρόνο για να προωθεί άκουσον άκουσον (που το είδατε;) τα συµφέροντα της Κύπρου στο εξωτερικό! Τι ρόλο έπαιξαν και παίζουν όλοι αυτοί εκεί κάτω στην Ουάσιγκτον και πού ήσαν να συµβουλέψουν τον πρόεδρο πώς να προετοιµαστεί, και να τον προστατεύσουν; Αυτό λογικώς έπρεπε να ήταν το πρώτο τους καθήκον στα πλαίσια των καθηκόντων τους για τα οποία πληρώνονται, δηλαδή, την προώθηση των συµφερόντων της Κύπρου! Το να προβληθεί σωστά ο πρόεδρος της Κ.∆. και να µην γίνει ρεζίλι είναι το πρώτο τους καθήκον στην προώθηση των συµφερόντων της Κύπρου. Ήταν το λιγότερο που αναµενόταν από όλους εκείνους τους αλαζόνες, υπερόπτες που αυτοδιαφηµιζοµένους και κατά φαντασία «λοµπίστες». Σύµφωνα µε ένα σηµείωµα αλλά καυτό σηµείωµα του Μιχ. Ιγνατίου που αναδηµοσίευσαν στην ιστοσελίδα τους «Τα Νέα Λονδίνου» (βλέπε www.greeknews-tanea.com) κάτι σοβαρό γίνεται εκεί κάτω αλλά δυστυχώς λόγω αποστάσεως τη γλυτώνουν κάποιοι. Αξίζει να αναδηµοσιεύσουµε και εµείς το σχόλιο του Μιχ. Ιγνατίου. Το παραθέτουµε στησελίδα 7. 30 Oκτωβρίου 2010 ∆ΕΝ ΕΥΝΟΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ; Πατώσαµε! Το ξέραµε φυσικά από την ηµέρα (καταραµένη τελικά για την Κύπρο) που ανέβηκε στο ύπατο αξίωµα. Γι’ αυτό κι έβλεπες κάτι φάτσες συνοφρυωµένες και κάποιους να κλαίνε τη µοίρα τους (που δεν είχαν καθόλου άδικο αφού το ποιόν του Χριστόφια ήταν γνωστό). Αυτό που βιώνουµε σήµερα όµως είναι πέρα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις. Φαίνεται ότι έχουµε πρόεδρο που κάνει ό,τι µπορεί να για να ευνοήσει τους εχθρούς της πατρίδας του. ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν ενώπιον της ελίτ των Αµερικάνων (στη γνωστή δεξαµενή σκέψης) δηλώνει ότι… «οι δύο µητέρες πατρίδες έκαναν εισβολή στην Κύπρο το 1974»; Φανταστείτε την ικανοποίηση που σκόρπισε στο Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών µε αυτή του τη δήλωση. ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν στην ίδια οµιλία παραδέχεται ότι κατανοεί τις δυσκολίες και δεν περιµένει από την Τουρκία να συναινέσει σε λύση γιατί δεν είναι έτοιµη, έχει τα προβλήµατά της κ.α.; ∆εν ευνοεί την Τουρκία και την πολιτική που προωθεί η τελευταία στο Κυπριακό, όταν χάνει τη µία µετά την άλλη τις ευκαιρίες να την κατηγορήσει για το συνεχιζόµενο έγκληµα που διαπράττει στην Κύπρο; ∆εν ευνοεί την Τουρκία και τις επιδιώξεις της, όταν δηλώνει ότι αγαπά τους τουρκοκύπριους και ότι αυτό δεν είναι λόγια και παρουσιάζει το Κυπριακό σαν µια διακοινοτική διαµάχη, αφήνοντας ουσιαστικά την Τουρκία εκτός (αθωώνοντάς την); ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν παραµένει δεσµευµένος σε συνοµιλίες που δεν οδηγούν πουθενά (αρχικά µε τον "σύντροφο Ταλάτ" και τώρα µε τον Έρογλου), στις οποίες επενδύουν οι ξένοι και στις οποίες η Τουρκία από θύτης έχει µετατραπεί σε απλό θεατή; ∆εν ευνοεί την Τουρκία µε τα "δείπνα" της ντροπής µε τους εκπροσώπους του κατακτητή που εκπέµπουν την εικόνα που προτιµά η Τουρκία στο εξωτερικό (ότι οι δύο κοινότητες στην Κύπρο – πουθενά δεν εµπλέκεται πλέον η Τουρκία – είναι κοντά στο να τα βρουν); ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν δεν εκµεταλλεύεται τις δικαστικές νίκες στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια που δρουν αποτρεπτικά στο "τσιµέντωµα" της κατοχής µέσω της οικοδόµησης πάνω στις κλεµµένες περιουσίες (θυµίζουµε ότι στην υπόθεση Όραµς, όχι µόνον δεν το έκανε αλλά το χρησιµοποιεί και ως… µαλακτικό για να τον λυπηθεί ο Ταλάτ και να µην χρησιµοποιήσει τη "νοµιµοποίηση" των "εσωτερικών ένδικων µέσων" του ψευδοκράτους, επειδή ο ίδιος, όπως λέγει, δεν χρησιµοποίησε την υπόθεση Όραµς); ∆εν ευνοεί τον κατακτητή µας όταν παρόλο που η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Κ.∆., συνεχίζει να δίνει πράσινο φως στην ενταξιακή της πορεία; ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν καταθέτει προτάσεις στο περιουσιακό που µοιάζουν µε τις τουρκικές, στις οποίες (µόνο ενδεικτικά) οι παράνοµοι κλέφτες και σφετεριστές των περιουσιών µας, ονοµάζονται "χρήστες;" ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν µαταιώνει τις στρατιωτικές ασκήσεις προκαταβολικά, χωρίς να ξέρει ότι το ίδιο πράττει και η άλλη πλευρά; ∆εν ευνοεί την Τουρκία και την επικοινωνιακή της πολιτική όταν αναφέρεται σε… "τουρκικό τοµέα της Λευκωσίας"; ∆εν ευνοεί την αποικιοκρατική Αγγλία (και τη σύµµαχό της Τουρκία) όταν απευθυνόµενος στον Άγγλο "Ύπατο Άρµοστή" του λέει ότι η Κύπρος και η Αγγλία δεν έχουν µόνο κοινά συµφέροντα, έχουν και κοινή κυριαρχία στην Κύπρο; ∆εν ευνοεί την Τουρκία όταν µε το "άνοιγµα" των οδοφραγµάτων οι µόνοι που ωφελούνται είναι οι τούρκοι και το µόνο που προχωρά (λόγω της δικής µας ενίσχυσης) είναι η εµπέδωση των δεδοµένων της κατοχής; ∆εν ευνοεί την Τουρκία και τους στόχους της η γενναιόδωρη χρηµατοδότηση των "αιτητών ασύλου" από την Κυπριακή ∆ηµοκρατία (πρωτοστατούντος του προστάτη των αλλοδαπών Συλικιώτη) που καθιστούν την Κ.∆. ως τον πιο ελκυστικό προορισµό για τους όπου γης µουσουλµάνους (που δηµιουργούν ισχυρό µουσουλµανικό προγεφύρωµα ΚΑΙ στις ελεύθερες περιοχές, πράγµα που βεβαίως και ευνοεί την Τουρκία); Χρειάζονται δηλαδή κι άλλα, για να αποδειχθεί ότι ο πρόεδρος αυτός είναι αυτός που προτιµά η Τουρκία για να ξεκινήσει τη διαδικασία του αποτελειώµατός µας; ΚΥΠΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙ∆ΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ις προάλλες έπεσε στα χέρια µου ανακοίνωση Τ της Προοδευτικής Κίνησης Φοιτητών Θεσσα- λονίκης, παράταξης του ΑΚΕΛ, που αναφερόταν στο προοδευτικό -παρακαλώ- σύστηµα διακυβέρνησης του Χριστόφια και στα αιτήµατά της, ένα από τα οποία είναι ο εκδηµοκρατισµός του συλλόγου κυπρίων φοιτητών, της Ε.Φ.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης, τον οποίο εµποδίζει η Πρωτοπορία, του ∆ΗΣΥ, σε συνεργασία µε τον Αγώνα της Ε∆ΕΚ, την Αναγέννηση του ∆ΗΚΟ και την ακροδεξιά, όπως λένε, ΠΕΟΦ. Είναι απορίας άξιον πού στηρίζουν ότι «εδώ και δυόµισι χρόνια, στην Κύπρο υλοποιείται το πιο προοδευτικό πρόγραµµα διακυβέρνησης που υπήρξε ποτέ»… Αν λάβουµε υπόψη µόνο τη φοιτητική µέριµνα, τα πακέτα, την επέκταση της δωρεάν και δηµόσιας (εθνοµηδενιστικής) εκπαίδευσης, τότε ίσως έχουν δίκαιο. Κατά τα άλλα όµως συνεχίζουµε την πορεία µας προς τα πίσω. Φυσικά έχουν παρεξηγήσει -ή τους έκαναν να παρεξηγούν- τι σηµαίνει αγώνας. Σηµειώνουν πως «το φοιτητικό πακέτο είναι µια απόδειξη ότι οι αγώνες µας σήµερα πραγµατοποιούνται µέσα σε ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον και µπορούν να κερδίζουν και να φέρνουν καρπούς». Μπορούµε να µιλάµε ώρες για την πιο πάνω φράση. Αλήθεια τόσα χρόνια παρακολουθώ τις φοιτητικές παρατάξεις των Κυπρίων, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, και δεν ταρακουνήθηκα από κανέναν αγώνα της ακελικής νεολαίας. Μόνο κάτι συγκεντρωσούλες έξω από τη Βουλή στην Κύπρο για να γεµίζουν την ατζέντα τους. Κανείς δεν µπορεί να ξεχάσει βέβαια πως όταν δόθηκε η ευκαιρία στους προγόνους των σηµερινών ακελικών να αγωνιστούν γύρισαν την πλάτη στην επανάσταση της ΕΟΚΑ για ένωση. Είναι κρίµα παιδιά 20-25 ετών να απορροφούνται από κοµµατικές νεολαίες που δεν διαθέτουν πρόταση για το µέλλον και αγωνίζονται λαµβάνοντας φαξ από την κεντρική επιτροπή του κόµµατος. Νέοι που τους αρκεί να έχουν ηγέτη τον ∆ηµήτρη Χριστόφια, έναν πρόεδρο που έχει ως πρώτιστο στόχο να πουλήσει έναν ολόκληρο λαό για να µείνει στην ιστορία. Τελειώνουν δε οι προοδευτικοί φοιτητές µε το σύνθηµα «Χαµένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δίνονται»…. Ακριβώς… Αλέκος Μιχαηλίδης 30 Oκτωβρίου 2010 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΠAPOIKIAKH ENΩΣIΣ ΥΨΩΜΑ 731 εποποιία του 1940-41 είναι σίγουρα από τις κορυφαίες στιγµές της όχι µόνο της νεώτερης αλλά και όλης της ιστορίας του έθνους µας. Είναι γεµάτη σελίδες ηρωισµού, αυτοθυσίας και δείχνει τις απεριόριστες δυνατότητές µας όταν είµαστε µονιασµένοι και αποφασισµένοι να υπερασπιστούµε µε κάθε τρόπο τα δίκαιά µας. Το αποκορύφωµα του µεγαλείου εκείνης της εποχής αποτελούν τα όσα διαδραµατίστηκαν επί του υψώµατος 731 κατά την εαρινή Ιταλική επίθεση. Η προέλαση των Ελληνικών στρατευµάτων και η απελευθέρωση του µεγαλύτερου µέρους της Βορείου Ηπείρου καταρράκωσε το κύρος του Ιταλικού στρατού και ιδιαίτερα του αλαζόνα Μουσολίνι. Στη συνάντηση Χίτλερ-Μουσολίνι στις 18-20/1/1941, αφού ο τελευταίος αρνήθηκε γερµανική στρατιωτική βοήθεια στην εκστρατεία κατά της Ελλάδας, ο πρώτος του έδωσε προθεσµία µέχρι το Μάρτιο να τελειώνει µε αυτό τον πόλεµο. Ο Μουσολίνι απέσυρε µονάδες από άλλα µέτωπα προσθέτοντας 10 συνολικά µεραρχίες στις ήδη 15 υπάρχουσες στην Αλβανία. Η εαρινή Ιταλική επίθεση εκδηλώθηκε στις 9 Μαρτίου 1941. Μεγαλύτερο βάρος δόθηκε στον τοµέα της Ι Ελληνικής µεραρχίας και ιδιαίτερα στο ύψωµα 731, το οποίο ουσιαστικά αποτελούσε υποχρεωτικό πέρασµα. Κατάληψη του υψώµατος θα απειλούσε µε κατάρρευση όλο το µέτωπο. Η διαταγή προς τους υπερασπιστές του ήταν σαφής , αγών µέχρις εσχάτων. Το ύψωµα δεν κατελήφθη ποτέ, η δε Ιταλική εαρινή επίθεση που τερµατίστηκε οριστικά στις 25 Μαρτίου απέτυχε παταγωδώς. Αξίζει όµως να δούµε κάποιες λεπτοµέρειες για το τι έγινε επί του υψώµατος. Ο βοµβαρδισµός του ήταν ανηλεής. Παρακείµενα Ελληνικά τµήµατα επί άλλων υψωµάτων µετά το βοµβαρδισµό της πρώτης µέρας, θεώρησαν αδύνατη την ύπαρξη επιζώντων. Συνολικά 100000 βλήµατα πυροβολικού υπολογίζεται ότι έπεσαν επί του υψώµατος κατά τη διάρκεια της εαρινής επίθεσης. Το ύψωµα από 731 (πήρε το όνοµα από το υψόµετρό του) έγινε 726, απώλεσε δηλαδή 5 µέτρα λόγω του βοµβαρδισµού. Τα δέντρα του ξεριζώθηκαν και ακόµη και σήµερα παραµένει σχετικά γυµνό. Θεωρείται το ύψωµα που υπέστη το σφοδρότερο βοµβαρδισµό κατά το Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Οι υπερασπιστές του δεν ήταν οχυρωµένοι πίσω από µπετονένιες κατασκευές. Παρόλα αυτά το ύψωµα δεν κατελήφθη έστω και αν δέκτηκε 18 εφόδους των Ιταλών. Οι απώλειες των υπερασπιστών του υπήρξαν σηµαντικές και των επιτιθέµενων Ιταλών ακόµη µεγαλύτερες. Το να αντέξει ένας στρατιώτης υπό τέτοιες συν- Γράφει η Waterloo Sunset Η «Τα πεταµένα λεφτά και το γινάτι Χριστόφια θήκες και να παραµείνει στη θέση του σηµαίνει ότι έχει µέσα του ένα απαράµιλλο σθένος και πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος προς την πατρίδα του. Άλλη ψυχολογία έχει ο στρατιώτης όταν διατάζεται να κάνει έφοδο και άλλη όταν κάθεται σε ένα όρυγµα επί µέρες και περιµένει ανά πάσα στιγµή να κτυπηθεί από τις οβίδες του εχθρού. Η ιστορία του 731 θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλες τις βαθµίδες εκπαίδευσης, για να µάθουν οι νέοι µας ότι η αγάπη προς το έθνος µας είναι µια υπέρτατη υποχρέωση και ότι η αγάπη αυτή είναι εχθρός του ατοµικισµού, καλλιεργώντας συλλογικότητα και αίσθηµα κοινωνικής ευθύνης. Ακόµη καλλιεργεί αγωνιστικότητα και αίσθηµα αυτοθυσίας χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να υπάρχουν σε ένα τόπο ηµικατεχόµενο αν αυτός επιθυµεί ελευθερία. ∆υστυχώς όµως, οι γραικύλοι και τα ανδρείκελα της νέας τάξης που υπάρχουν αυτή τη στιγµή στα Υπουργεία Παιδείας Ελλάδας, Κύπρου τέτοια γεγονότα δεν επιθυµούν να υπάρχουν στη διδακτέα ύλη. Οι σκοτεινές και αντεθνικές επιδιώξεις τους γνωστές. Μένει λοιπόν στους σωστούς εκπαιδευτικούς αλλά και σε µας τους γονείς να διδάξουµε αυτά τα γεγονότα στα παιδιά µας για να µπορούµε να ελπίζουµε σε ένα καλύτερο µέλλον, ελεύθερο και Ελληνικό. Ο αµετανόητος ΕΠΙΤΡΟΠΗ ENANTION ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ εν είναι ανάγκη να αναριθµήσουµε τα κακά ∆ της µεταναστευτικής πολιτικής της Κύπρου σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι ξένοι που είναι στην Κύπρο και οι µετανάστες που καταφθάνουν καθηµερινώς δηµιουργούν ένα καινούργιο σοβαρότατο πρόβληµα στο ήδη σοβαρότατο πρόβληµα της εισβολής και της κατοχής του µισού νησιού µας από τους Τούρκους. Πρέπει ΤΩΡΑ να αντιδράσουµε. Είναι αναγκαία πια µια επιτροπή πολιτών εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης και των κόµµατων για τους µετανάστες. Ο αγώνας µας πρέπει να είναι αγώνας εναντίον της µετανάστευσης και όχι εναντίον των µεταναστών που ήδη υπάρχουν εδώ. Καθορίζουµε τη θέση µας: α) Σταµατά ΤΩΡΑ το ρεύµα µετανάστευσης προς την Κύπρο. β) Εντοπίζονται και διώχνονται ΟΛΟΙ οι παράνοµοι µετανάστες όποιο και αν είναι το κόστος. γ) Σταµατούν αµέσως τα επιδόµατα προς τους πολιτικούς πρόσφυγες και οι πολιτικοί πρόσφυγες στέλνονται απευθείας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχαν αποικίες και χρωστούν πολλά στους αποικιοκρατούµενους λαούς. Εµείς υπήρξαµε θύµατα της αποικιοκρατίας και όχι θύτες. δ) Αναγνωρίζονται ΤΩΡΑ όλα τα ανθρώπινα, οικονοµικά και κοινωνικά δικαιώµατα όλων των νόµιµων µεταναστών και γίνεται σοβαρή απόπειρα ένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο µε πρώτον την εκµάθηση της ελληνικής γλώσσας και δεύτερον µε µαθήµατα για τον πολιτισµό και τα ήθη αυτού του λαού που πρέπει να σεβαστούν, εάν θέλουν να παραµείνουν στο νησί. ε) Εάν χρειάζονται πράγµατι άλλο εργατικό δυναµικό, να έρθει πρώτα από ορθόδοξους λαούς της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής και µετά από άλλους χριστιανικούς λαούς ή λαούς που µπορούν πιο εύκολα να ενταχθούν στις συνήθειες του λαού µας. Πρέπει πάση θυσία 7 να αποφεύγονται οι µουσουλµάνοι, όχι επειδή είµεθα αντίθετοι µε την επιλογή της πίστης τους, αλλά διότι έτσι µας καλεί το εθνικό συµφέρον και όποιος δεν καταλαβαίνει ας πάει να γαµηθεί. Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ αυτή πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Υπερασπίζει τα δίκαια και τα συµφέροντα του λαού µας χωρίς να είναι ρατσιστική, χωρίς να πειράξει σε προσωπικό επίπεδο κανένα φουκαρά µετανάστη. Ο πόλεµός µας δεν είναι µε τα άτοµα που καταφθάνουν εδώ για ένα κοµµάτι ψωµί αλλά µε την κυβέρνησή µας και τα οργανωµένα σύνολα που προωθούν τη µετανάστευση ως πολιτικό όπλο εναντίον µας. Εάν είµαστε ξεκάθαροι στις θέσεις µας, δεν έχουµε να φοβηθούµε κανένα, ούτε καν την Ευρωπαϊκή Ένωση, πόσο µάλλον τα καθίκια που ζουν πλουσιοπάροχα από την εκµετάλλευση των µεταναστών και πολιτικών προσφύγων. Μα τι παιγνίδια παίζονται γύρω από την ανανέωση του συµβολαίου της εταιρείας που έναντι ενάµισι εκατοµµυρίου δολαρίων προωθεί (τρόπος του λέγειν) τα συµφέροντα της Κύπρου στο εξωτερικό; Πληροφορούµαι ότι ασκούνται πιέσεις αλλά ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας αντιστέκεται... Πάντως η εν λόγω εταιρεία που καυχιέται ότι ανοίγει πόρτες στην Ουάσιγκτον δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ούτε ένα (αξιόλογο) ραντεβού του κ. Χριστόφια στην αµερικανική πρωτεύουσα. Και γι’ αυτό πρέπει να ελεγχθεί. Με την ευκαιρία, ποιος πάνσοφος είχε την ιδέα της έκθεσης στο Σµισθόνιαν; Και γιατί; Στο γιατί είναι η απάντηση...» ∆ηλαδή, όλα εκείνα τα λεφτά και ούτε ένα αξιόλογο ραντεβού µε αµερικανούς πολιτικούς δεν αξιώθηκαν ή δεν θέλησαν να διευθετήσουν του Προέδρου! Το µόνο που κατάφεραν... ήταν να τον αφήσουν να γελοιοποιηθεί προς όφελος της Τουρκίας! Και ας επιµένουν να τσεπώνουν το ενάµισι εκατοµµύριο δολάρια από το κυπριακό δηµόσιο. Εδώ δεν ξέρω τους λόγους που ο Χριστόφια έκατσε γινάτι να µην ανανεώσει το συµβόλαιο, ούτε αν ανανεώθηκε ή όχι το περιβόητο συµβόλαιο, αλλά εδώ που τα λέµε πεταµένα λεφτά όπως και να έχει το πράµα. Ε, λοιπόν, εµείς τα γράψαµε και στο προηγούµενο φύλλο της Ένωσης, τις κατάντιες των Οµοσπονδιών, αλλά ότι πληρώνουµε σαν µαλάκες και από πάνω για αυτή την κατάντια τόσα λεφτά δεν το γνωρίζαµε! ∆εν θέλουν άλλους ΄Ελληνες Αυτές τις µέρες κυκλοφόρησε µέσω διαδικτύου το πιο κάτω µήνυµα. Γράφτηκε για την κατάσταση στην Ελλάδα. Όµως µε κάποιες µικρές τροποποιήσεις ταιριάζει γάντι και στην κατάσταση στην Κύπρο µας. «Κατάλαβες τώρα γιατί σε λέγανε εθνικιστή όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να την πουλήσουν πιο εύκολα. Όταν κάθε λέξη που αρχίζει από εθν. και ελλ. έγινε ο δαίµονας που θα µας στερούσε από τον "εκσυγχρονισµό". (Πώς αλλιώς θα σκύψεις Έλληνα της Κύπρου να δεχθείς την εθνική ντροπή της τουρκοποίησής σου;) Κατάλαβες τώρα γιατί σε λέγανε ρατσιστή; Σε πολύ λίγο δεν θα είσαι ιδιοκτήτης της πατρίδας σου, θα είσαι ένας κάτοικος µιας χώρας που θα ανήκει στους τραπεζίτες και τ' αφεντικά τους που παριστάνουν την κυβέρνηση. (Στην περίπτωση της Κύπρου αυτό γίνεται µε τις προτάσεις για το περιουσιακό – θα καταντήσεις κάτοικος χώρας που ανήκει στην Τουρκία...) Κατάλαβες τώρα γιατί πριονίσανε την παιδεία και την υποβάθµισαν σε "εκπαίδευση"; Για να σε κάνουν υπαλληλάκο των 3 και 60. Να σε βάλουν πίσω από τον πάγκο των µπακάλικών τους, να σερβίρεις καφέδες και να πηγαίνεις µε το παπί πίτσες στα πάρτι του Χριστοφοράκου. Κατάλαβες τώρα γιατί σου δίνανε τζάµπα κάρτες οι τράπεζες; Για να σου πάρουν το πατρικό σου. ∆εκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου, µε χαρτιά τυπωµένα σου πήρανε το σπίτι, το χωράφι, το µαγαζί. Κατάλαβες τώρα γιατί σε χώσανε στο χρηµατιστήριο; Όταν ένας πρωθυπουργός της χώρας προέτρεπε τον απλό κόσµο να βάλει το κοµπόδεµά του στο στηµένο παιγνίδι του χρηµατιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς για επενδύσεις. Κατάλαβες τώρα πως κάποιοι γίνανε πάµπλουτοι σε µια νύχτα ανταλλάσσοντας πλούτο µε αέρα; Κατάλαβες τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την "ελεύθερη αγορά"; Για να κλείσει ο µπακάλης και να στέλνεις τον κόπο σου στα µεγαλοµπακάλικα της Γερµανίας. Σε βγάλανε ψαράκι από τη γυάλα σου και σε πετάξανε στον ωκεανό µε τα σκυλόψαρα, µε τους δικούς τους κανόνες διατροφής. Κατάλαβες τώρα γιατί τους αγαπάνε τους "µη νόµιµους µετανάστες" τόσο πολύ οι εκλεγµένοι αλήτες µας; Για να κάνουν µε τη δυστυχία τους κι εµάς δυστυχισµένους. Κατάλαβες τώρα, ψαράκι, πόσο αξίζει η γυάλα σου; Μήπως έχεις την καλύτερη γωνιά στον κόσµο, το καλύτερο οικόπεδο και στην κοστολογούν µόλις 300 δις; Τότε τα βράχια της Ιρλανδίας πόσο κάνουν, τέσσερα δίφραγκα; Κατάλαβες τώρα γιατί την Εθνική σου Οδό της αλλάζουν ονοµατάκι; Θέλεις 20ευρώ για να πας από Αθήνα - Θεσσαλονίκη χρησιµοποιώντας την Εθνική σου Οδό, αυτήν που είναι υποχρέωση του κράτους να κατασκευάσει κι όχι να την ξεπουλήσει στο κάθε "όµορφο' που παριστάνει τον εργολάβο. Κατάλαβες τώρα γιατί σου πουλάνε φθηνά τα χαζοκούτια; Για να σε κάνουν να τρως κουτόχορτο στα λιβάδια της τηλεόρασης. Για να σε πετάνε µπαλάκι από τη µεσηµεριανή χαζοβιόλα στον απογευµατινό πληρωµένο τελάλη της προπαγάνδας τους. Από το πρωί µέχρι το βράδυ µια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιµηµένων "τίποτα" µε ειδικότητα στον αέρα. Κατάλαβες µήπως τώρα γιατί στη Βουλή δεν µπαίνει ούτε ένας σοβαρός άνθρωπος; Επειδή αφορά ένα θίασο τριακοσίων διορισµένων από τις κοµµατικές λίστες οι οποίες συντάσσονται από ντόπιους τοποτηρητές που οι µεγάλοι επιλέγουν από τις "άγιες οικογένειες" του τόπου. ∆εν θα βρείτε κανέναν από τους έλληνες λαµπρούς διανοητές κι επιστήµονες εκεί µέσα. Ούτε απ' έξω δεν πατάνε µη λερωθούν. Κατάλαβες τώρα γιατί τα κάνουν όλα αυτά; ∆ΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ούτε στο γένος ούτε στη σκέψη» Ούτε στην Κύπρο! Την ελληνική... 8 Φοούµαι να πάω οδοντίατρο άµπα τζιαί έβρω την µασέλλα του Χριστόφια! ΓΙΑ ΤΟ ∆ΗΚΟ Ὁ πρόεδρος Μᾶο εἴχε κάποτε πεῖ πὼς ἡ μεγαλύτερη μάχη ποὺ πρέπει νὰ κερδηθεῖ στὸν πόλεμο, εἶναι ἡ μάχη γιὰ τὶς καρδιὲς καὶ τὰ μυαλὰ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ φίλοι τοῦ ΔΗΚΟ, μὲ τὸ νὰ ὐπομένουν τὶς ἀλλεπάλληλες προσβολὲς τοῦ Χριστόφια στὴ δημοκρατία, τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ τὴ νοημοσύνη τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ καὶ νὰ μὴν ἐγκαταλείπουν τὴ σκανδαλώδικη στήριξη πρὸς τὴν κυβέρνηση, κινδυνεύουν νὰ χάσουν ακριβώς αὐτὴ τὴ μάχη. Λυπούμαστε γιὰ λογαριασμὸ τους, ἀλλὰ τούτη τὴ στιγμὴ ἀποδεικνύεται ὅτι τὸ πολιτικὸ τους αἰσθητήριο εἶναι βραχυκυκλωμένο. Γιατὶ ἡ πολιτικὴ δὲν εἶναι μόνον ὑπολογισμὸς τῶν συσχετισμῶν, ὑπομονῆ, κι ἔνας κακὸς νοούμενος «ρεαλισμός», ποὺ καταλήγει μοιραῖα στὴ μοιρολατρία. Εἶναι καὶ θάρρος, ρὶσκο, τόλμη, ἱδιαίτερα τούτη τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ κόσμος ἔχει ἀπηυδήσει ἀπὸ τὴν ολοκληρωτικὴ ἐκτροπὴ τοῦ νέου Λουδοβίκου τῆς Μεγαλονήσου. Τῶρα, λοιπόν, εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ πρέπει να φύγουν καὶ ν᾽ ἀφήσουν πίσω τους συντρίμμια, ἀφήνοντας σύξυλους τὸν πρόεδρο καὶ τὸν ἰπποκὸμο του, τὸν Κάρογιαν. Τῶρα! Κι ἄν τὰ πράγματα φτάσουν στ᾽ ἄκρα, άς επιμείνουν κι ἀς βγοῦν κι ἔξω ἀπ᾽τὸ κόμμα. Τὸ ρεῦμα τῆς συμπαράστασης τοῦ κόσμου θὰ εἶναι τόσο μεγάλο, ποῦ θα δημιουργηθοῦν οἱ προϋποθέσεις νὰ φτιαχτεῖ κάτι εὐρύτερο, ποὺ σὺν τοῖς ἄλλοις δὲν θὰ ἔχει καὶ τὰ βαρίδια τῶν δούλων τῆς ἐξουσίας ποὺ σήμερα τοῦς καταπιέζουν. Καλῶς ἢ κακῶς, τούτες εἶναι οἱ στιγμὲς ποὺ δοκιμάζονται οἱ προθέσεις καὶ οἱ διαθέσεις τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν. Κι ὄχι στὶς ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς διαβεβαιώσεις στὰ λόμπυς τῶν ξενοδοχείων. Μπορεῖ ἐκεῖ νὰ αἰσθάνονται πιὸ ἄνετα ὀρισμένοι ἐκ τῶν φίλων μας, ἀλλὰ κανεῖς λαὸς ποτὲ δὲν κέρδισε τὴν ἐλευθερὶα του στὰ Χίλτον. Ἰδοῦ ἡ Ρόδος, λοιπὸν. Ἡ καρτερικότητα εἶναι προτέρημα γιὰ τὴ Μονή τοῦ Μαχαιρᾶ, κὶ ὄχι γιὰ τὴν Κυπριακὴ πολιτική σκηνή, τῶρα μάλιστα ποὺ παίζεται τὸ μέλλον τοῦ λαοῦ μας. Ἐπιτέλους, τὰ πάντα δὲν εἶναι μὸνον ψυχροὶ ὐπολογισμοί. Ἄν ἦταν ἔτσι, τὸ παιχνίδι θὰ τὸ εἶχε κερδίσει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ο Ἀνὰν καὶ οἱ δήμιοι τῆς ἐλευθερίας μας. Οἱ φίλοι του ΔΗΚΟ πρέπει νὰ σταθοῦν στὸ ὔψος τους. Καὶ νὰ μὴν χάσουν τούτο τὸ τελευταῖο τραῖνο, περιμένοντας αἰωνίως, καὶ μάταια, νὰ ἔρθει «ἡ κατάλληλη στιγμή». Ρακκασυλλέκτης ΠΝΕΟΥΝ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ Πνέουµε τα λοίσθια, όπως γράφει η ΧΑΡΑΥΓΟΥΛΑ, τόσο πολύ που τώρα όχι µόνο συνεχίζουµε την εκδοτική µας δραστηριότητα αλλά επεκτεινόµαστε και στη δισκογραφία. ΤΟΝ επόµενο µήνα µάλιστα κυκλοφορεί και ο πρώτος δίσκος των εκδόσεων Αιγαίον, του Πέτρου Παπαλεοντίου µε τίτλο ΧΑΜΗΛΟΦΩΝΗΜΑΤΑ. ΤΡΑΓΟΥ∆ΙΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ευφρανθεί ίσως και η ψυχή των Εδονόπουλων που επιµένουν να διαταράσσουν την ψυχική τους ηρεµία ακούγοντας επαναστατικά τραγούδια στις αντεπαναστατικές τους ελεύθερες ώρες. ΚΑΙ για να µην νοµίζει η µανάβισσα ότι είναι ένα τυχαίο γεγονός, ετοιµάζουµε και δεύτερο δίσκο µε τον Μιχάλη Πασιαρδή να απαγγέλει σωστά την κυπριακή διάλεκτο και όχι όπως την κακοποιούν τα Εδονόπουλα και οι άλλοι κυπριλλήδες. Και για να µην νοµίζει ο µανάβης ότι είναι κι αυτό ένα τυχαίο γεγονός, ετοιµάζουµε κι άλλο ένα δίσκο µ’ ένα πολύ µεγάλο όνοµα της ελληνικής δισκογραφίας, έτσι για να καταλάβει το ΑΚΕΛ και οι λοιποί κυπριλλήδες ότι ο αγώνας µας εναντίον σας δεν είναι µόνο πολιτικός αλλά και πολιτιστικός. Καλή ακρόαση. vasosftohopoullos.wordpress.com 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1981 Στην πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέµβρη του 1981 τα ΜΑΤ δολοφόνησαν τον συµπατριώτη φίλο και συναγωνιστή Ιάκωβο Κουµή από τη Σωτήρα. Στα τεύχοι 57-58 του αθηναϊκού περιοδικού ΤΕΤΡΑ∆ΙΑ ο Λουκάς Άξελος παρουσιάζει τον ΙΑΚΩΒΟ ΚΟΥΜΗ περίπου ως στέλεχος των Τετραδίων, ταυτόχρονα αποκλείοντας πολλές άλλες όψεις της προσωπικότητάς του και της δράσης του στην Κύπρο. ΤΟ ΟΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ του συναγωνιστή Λουκά προσπαθεί να παρουσιάσει τον Ιάκωβο ως ένα «διανοούµενο», µάλιστα τύπου ΤΕΤΡΑ∆ΙΩΝ, κάτι το όποιο δεν ίσχυε για όσους τουλάχιστον ήξεραν καλά τον άνθρωπο. Η ιστορική πτυχή του άρθρου όπου ο Άξελος περιγράφει τη ζωή και τον θάνατο του Ιάκωβου είναι ελλιπέστατη και µονοµερής ωσάν να θέλει να διεκδικήσει δάφνες οικειοποίησης ενός ήρωα αγωνιστή. Ευτυχώς που για την ιστορία υπάρχουν φωτογραφίες και µαρτυρίες πολλές και για τη ζωή του στην Κύπρο και από το τρισάγιο στην Φανερωµένη και την πορεία που ακολούθησε (κανείς των Τετραδίων δεν ήταν παρών) και από την κηδεία στο εχθρικό περιβάλλον της Σωτήρας. Οι αγωνιστές, συναγωνιστή Λουκά, δεν ανήκουν σε κανένα και αν ανήκουν και προήρθαν από τις τάξεις µας, καθήκον µας δεν είναι να ευλογήσουµε τα γένια µας, αλλά οι αγωνιστές να γίνουν κτήµα όλου του λαού. ΒΦ XAMHΛΟΦ ΩΝΗΜΑΤΑ ΠΕΤΡΟΥ Π ΑΠΑΛΕΟΝ ΤΙΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ∆ΩΡΕΑΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ Oι αγωνιστές του ’21 στη σειρά ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΘΕΟ∆ΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ «ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΜΩΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ «ΤΡΩΝΕ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΓΙΑ» ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙ∆ΗΣ 30 Oκτωβρίου 2010 TO ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ Κάθε µήνα από αυτήν τη στήλη θα καίγουµε τις πολλαπλές υποψηφιότητες για το προεδρικό αξίωµα, έτσι όπως διαµορφώνονται καθηµερινώς από τα ΜΜΕ και τα ψουψού των καφενέδων. ΕΚΡΟΥΣΕΝ ΜΑΣ, ΚΑΤΥΣΙΗ ΤΟΥ! ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΛΗΡΙ∆ΗΣ Ο Γλαύκος Κληρίδης βρίσκεται στα χάι του, εάν λάβουµε υπόψη µας ότι βουρά από καφενέ σε καφενέ για να λαλεί στους συναγερµικούς ανέκδοτα για να γελούν. Απ’ ό,τι λεν οι πληροφοριοδότες µας, ο Γλαύκος επιθυµεί να την κάτσει του Αναστασιάδη και να ζητήσει να τον ψηφίσουµε έστω και για ΕΝΑ µόνο µήνα, για να λύσει το Κυπριακό. Κάτι τέτοια δεν τα µασά ο Αναστασιάδης και γι’ αυτό για κάθε ενδεχόµενο έβαλε µερικούς δικούς του και τον έσπρωξαν, µε αποτέλεσµα ο γερο-Κληρίδης να σπάσει τη λεκάνη του τζιαι να µεν µπορεί να πει αλλά ανέκδοτα. Νοείται ότι δεν πρόκειται να τον ψηφίσει κανείς, εκτός εάν έως τις Προεδρικές ψοφήσει ο Αναστασιάδης και υπάρξει κενό στην προοδευτική δεξιά των συναγερµικών. ΧΡΙΣΤΟ∆ΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟ∆ΟΥΛΟΥ Ο Χριστόδουλος απλώς ∆ΕΝ τραβά. Είναι γνωστό ότι οι Κυπραίοι δεν ψηφίζουν άτοµα µε κάπως τετραγωνισµένη την τζιεφαλήν. Μόνο ο Σαµψών από τα πρόσωπα µε κάπως τετραγωνισµένη την κεφαλή έγινε Πρόεδρος αλλά αυτό λόγω των εισβολέων και όχι µε δηµοκρατικές διαδικασίες. Όµως εδώ κάνουµε σοβαρές πολιτικές αναλύσεις οπότε ας αφήσουµε τα σωµατικά χαρακτηριστικά στην πάντα. Ο Χριστοδούλου αυτοκαίγεται, διότι οι οπαδοί του είναι κυρίως οπαδοί του Χριστόφια και του Αναστασιάδη. οπότε όσοι ανήκετε στο αντικατοχικό στρατόπεδο και ∆ΕΝ θέλετε ξανά τον Χριστόφια να πάρει την Προεδρία µην τον ψηφίσετε, διότι δεν περνά στον δεύτερο γύρο, οπότε ΞΑΝΑ οι σκατοδηκοϊκοί θα µας φέρουν τον ερυθροφασίστα στην εξουσία. Άσε που ο κατά τα άλλα συµπαθητικός Χριστοδούλου τρώει τα νύσια του. ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙ∆ΗΣ Να µια καλή όµως αυτοκαταστροφική υποψηφιότητα. ∆εν υπάρχει ιστορικό προηγούµενο όπου ένας πολύ φαλακρός και µάλιστα φέροντας πυκνό µουστάτζιι να κατάφερε να γίνει Πρόεδρος. Ο φαλακρός Ιωαννίδης έχει πολλά ατού, όµως η άνω κεφαλή δεν θα του φέρει γούρι, παρ’ ότι αρκετές γυναίκες αρέσκονται να χαϊδεύουν φαλακρούς. Τώρα ο Ιωαννίδης θα είχε καλές πιθανότητες να κέρδιζε τις εκλογές, εάν από τώρα σε ζωντανή εκποµπή του ΡΙΚ µπροστά σε όλον τον κυπριακό λαό έλεγε: «Εγιώ γαµώ τζιαι το ∆ΗΣΑΚΕΛ γαµώ τζιαι το ∆ΗΚΑΚΕΛ». Αν έλεγε κάτι τέτοιο, τότε υπήρχαν καλές πιθανότητες να τον ψηφίζαµε κι εµείς και αυτό θα σήµαινε ότι θα έβγαινε από τον πρώτο γύρο. ΑΝΤΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Είναι καµένος από χέρι, δηλαδή είναι µαλάκας. Εδώ ο ανιαρός και ανίκανος και αγάµητος (αυτό δεν το είπαµε εµείς αλλά ο Χριστόφιας) Άντρος κινδυνεύει να µην βγει Γάµα-γάµα του πρακτορείου των εγγλέζων, πόσο µάλλον της δηµοκρατίας των εγγλέζων! 30 Oκτωβρίου 2010 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 9 Οµοιοπαθητική: Νίκος Αναστασιάδης, ο φρουρός* της πατρίδας µας! «Ασσόδυο»...«τεσσάρες»...«πεντάρες». Τάβλι απόλυτα ελληνοπρεπές χωρίς εκείνα τα κακόηχα «ικίπιρος», «τόρτσα», «τούπεσιη». Τα σιχαίνοµαι, έχουν µια συµβολική σηµασία δουλοπρέπειας και υποταγής. Ειδικά µετά το 1974 και ειδικά µετά το ...2004! Τινάζουµε την άµµο και κλείνουµε το τάβλι. Τέλη Σεπτεµβρίου στον Πρωταρά. Η απόλυτη παραλία. Θάλασσα προκλητικά γαλανή, ζεστή και ήρεµη σας λίµνη, τουρίστες κάποιας ηλικίας αποχαυνωµένοι από τον ήλιο του Σεπτέµβρη, ξαπλώστρες και οµπρέλες εν αφθονία! Το τέλειο καρτποστάλ σε πραγµατικό χρόνο. Εκεί και οι συνήθεις απροσάρµοστοι ιθαγενείς! Λευκωσιάτες που αρνούνται να αποχαιρετήσουν το καλοκαίρι καθώς αυτό έχει για τα καλά εισβάλει ξεδιάντροπα µες στο Φθινόπωρο. Ταβλάκι, κανένα βιβλίο, οι στερεότυπες κουβέντες, « ...είναι η καλύτερη εποχή...», «...απορώ γιατί δεν έρχονται οι Κυπραίοι...», «...ε, είναι και τα σχολεία... αρχίσαν και τα διαγωνίσµατα» µέχρι να σοβαρέψει η κουβέντα! Πρώτα θυµηθήκαµε τα καλοκαίρια στην Κερύνεια και στην Αµµόχωστο! Σκηνές σκόρπιες από Πέντε Μίλι και «Νεράιδα», «Ακταίον» και «Μπητς Κόµπερ». Κάποιο µαγεµένο βράδυ στη δισκοθήκη του Μάρε Μόντε, κάποιο απόγευµα στο «Καφέ Παρί», βραδινές αποδράσεις µε κλεµµένα αυτοκίνητα στο Λιµα- γόνων µας και δεν θα µπορούσε να αφήσει το µαγευτικό απόγευµα να φύγει µέσα σε ένα κλίµα µελαγχολίας. « Ησυχάστε, µην ανησυχείτε! Θα ψηφίσουµε όλοι Νίκο Αναστασιάδη! Πας µη ναιναίκος, όπου και αν ανήκει, ψηφίζει, µαζί µε τους «πιστούς» του Συναγερµού, Νίκο Αναστασιάδη για Πρόεδρο! Και µάλιστα από τον πρώτο γύρο!» «Καλά, σου έστριψε;» «Κάθε άλλο! Με Νίκο Αναστασιάδη Πρόεδρο, όποιο σχέδιο γίνει αποδεκτό και προταθεί από τον ίδιο θα το απορρίψουν σύσσωµοι οι Ακελικοί. Συν τις δικές µας ψήφους, νάτο πάλι το 76%! Νίκος Αναστασιάδης, το σίγουρο και αξιόπιστο αντίδοτο στο νέο ΑΝΑΝ!». Ξ. Αριστερά ο Νίκος Αναστασιάδης, το οµοιοπαθητικό αντίδοτο του εικονιζόµενου δεξιά ∆ηµήτρη Χριστόφια. νάκι της Κερύνειας, έτσι χωρίς σκοπό, δήθεν για τταβά στου «Θέου», τρελή κούρσα µε το 125 special προς Αµµόχωστο για να βρει ο Φ. την Α. Ένοχες αναµνήσεις µεσηλίκων που δεν κατάλαβαν ακόµη ότι µεγάλωσαν. Και µετά µας έπιασαν οι µεγάλες ενοχές. Για τους χαµένους παραδείσους της νιότης µας. Που δεν χάθηκαν διότι εµείς µεγαλώσαµε. Που χάθηκαν την ώρα που εµείς είµαστε νέοι µαζί µε τους αγαπηµένους µας φίλους που δεν ξαναγύρισαν από τα προδοµένα µέτωπα. Και τέλος, ως συνήθως, η συζήτηση κατέληξε στο αν θα µας παραδώσει στη νέα τουρκοκρατία ο ∆. Χριστόφιας ή ο προαλειφόµενος για την Προεδρία του 2013 Ν. Αναστασιάδης. Κάποιος είπε ότι πρέπει κάτι να γίνει για να συνασπισθούν οι αντιοµο- σπονδιακές δυνάµεις, να βρεθεί τέλος πάντων ένας κοινός υποψήφιος, ας πούµε ο Ουράνιος, η Θεοχάρους ή ο Λιλλήκας, να ανακόψει τους «µανικωµένους» για «Λύση» ηγέτες του ∆ΗΣΑΚΕΛΙΣΜΟΥ. Η οµήγυρη δεν φάνηκε να πείθεται. Η ήττα του Τάσσου το 2008 ήταν ακόµη νωπή στη µνήµη. Ο από µηχανής Θεός υπήρξε αποκλειστικό επινόηµα των προ- * Στο υπέροχο µυθιστόρηµα της αξέχαστης Φρανσουάζ Σαγκάν «Ο φρουρός της καρδιάς µου» ο κρυφά ερωτευµένος µε την ηρωίδα παρανοϊκός την παρακολουθεί στενά σε κάθε της έξοδο, σκοτώνοντας κάθε άνδρα που κρίνει ότι πληγώνει την καρδιά της αγαπηµένης του! Μέχρι το τέλος του µυθιστορήµατος τα θύµατα θα µπορούσαν να επανδρώσουν µια διµοιρία! Μέχρι στιγµής «ο φρουρός της πατρίδας µας» έχει «φάει» τον Μάτση, τον Μαρκίδη και τον Κασουλίδη! Για το καλό µας! Ιπποκράτης: «Όµοια οµοίοις ιώνται» H κάθοδος των λαµόγιων ούνε τελευταία ανάµεσα µας. ∆εν τους Ζ ξεχωρίζεις όµως εύκολα... Βλέπετε φο- ράνε και αυτοί ρούχα, φοράνε και αυτοί παπούτσια, έχουν και αυτοί rolex και ray ban, κρατάνε και αυτοί I phone και δερµάτινο τσαντάκι και περνάνε ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ατέλειωτες ώρες στο flo, στην Πραλίνα και στο Lοuis Vuitton. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, η σφραγίδα του κτηνοτρόφου όπως θα λέγαµε, είναι ότι µιλάνε πάρα πολύ χωρίς να λένε απολύτως τίποτα. Παραπονιούνται ασταµάτητα ότι δεν τους αρέσει το παραµικρό «εδώ κάτω», ότι δεν υπάρχει στυλ, δεν υπάρχει η στοιχειώδης αισθητική και µε ύφος πολλών καρδιναλίων συζητούν διαρκώς επί παντός επιστητού σαν εξαιρετικοί γνώστες των πάντων που, φυσικά, δεν είναι. Βέβαια, η λέξη «µιλούν» είναι λίγο αδύναµη για να αποδώσει σωστά την ακατάσχετη λογοδιάρροιά τους που, εξ αντικειµένου, ελάχιστα διαφέρει από τη διάρροια. Για να τους αναγνωρίσεις και να τους ταυτοποιήσεις µε ακρίβεια δεν χρειάζεται να έχεις γνώσεις ανθρωπολογίας. Τα µατια τους είναι κατά κανόνα µικρά, αεικίνητα και ικανά να εντοπίσουν τη λεία τους παντού. Το κεφάλι τους γυρίζει ανήσυχα σαν περισκόπιο προς κάθε κατεύθυνση καταγράφοντας διαρκώς «πιθανούς στόχους». Τα χέρια τους τρέµουν ελαφρά όταν σηκώνουν το φραπέ που έχει µέσο όρο κατανάλωσης τα 178 λεπτά της ώρας και το άνοιγµα των ποδιών τους στα γόνατα όταν κάθονται ξαπλωτοί -είναι τουλάχιστον 85 µοίρες. Στους δηµόσιους χώρους διαβάζουν επιδεικτικά την Καθηµερινή αλλά µόλις γυρίσουν στο δωµάτιο πέφτουν µε τα µούτρα στην Espresso. Ο κώδικας λεκτικής επικοινωνίας τους περιλαµβάνει σε ποσοστό 97% την έκφραση «εντάξει, µωρέ, και τι έγινε» και τη λέξη «µαλάκα» σε 1654 διαφορετικούς τονισµούς ενώ το υπόλοιπο 3% του λεξιλογίου τους περι- λαµβάνει κοινές λέξεις σε υποκοριστικά όπως νεράκι, ποτηράκι, καφεδάκι, παπουτσάκι ριγµένες χύµα, χωρίς όµως καµιά συντακτική σύνδεση. Όλοι τους ήρθαν στην Κύπρο µε φθηνά εισιτήρια της Ολυµπιακής ή της Ετζίαν. Μερικοί - µε «βαριά» ονόµατα πρώην συζύγων, µε 50 πιστωτικές κάρτες στο πορτοφόλι και µε χρέη άνω των 5 εκατοµµυρίων ευρώ - µένουν στο Χίλτον, όπου και θα κλείσουν το deal µε τα «αδερφά» local λαµόγια. Οι υπόλοιποι, µε ένα «τζινάκι» παντός καιρού και ένα πουκάµισο Tommy Hilfiger για «καλό», µένουν στη λαϊκή γειτονιά. Φυσικά, όλοι τους έχουν έρθει στην «αποικία» για «σοβαρούς επαγγελµατικούς λόγους», για τους οποίους έχουν κάνει έρευνα, αναλύσεις και «εµπεριστατωµένη εις βάθος προετοιµασία» για µια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ώρα µέσα στο αεροπλάνο. Τα ψίχουλα από τα φιστίκια και οι λεκέδες πάνω στις κόλλες των σηµειώσεών τους είναι ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία για αυτό. Για να µην φανούν άσχετοι στις περί Κυπριακού κουβέντες τους µε τους αυτόχθονες, έχουν φροντίσει - πριν ξεκινήσουν το ταξίδι τους - να παρακολουθήσουν σεµινάρια σε κάποιο κύπριο ψιλικατζή στου Ζωγράφου ώστε να διαµορφώσουν µια σφαιρική ιστορική άποψη για το κυπριακό πρόβληµα, για τον Μακάριο, για το σχέδιο Ανάν και για τον Χριστόφια... Όπως πιθανόν να το καταλάβατε, η εισβολή των λαµόγιων από την Μητρόπολη έχει αρχίσει! Ελεύθεροι ευρωσκοπευτές κάθε ειδικότητας ξεµπαρκάρουν πλέον κατά κύµατα στο νησί για να τα πάρουν χοντρά από τους «επαρχιώτες» γηγενείς που ανοίγουν χάσκοντας στόµα και πόδια µόλις έρθουν τετ α τετ µε την... «ανώτερη φυλή». Ειδικευµένοι κοµπιναδόροι, ελληνάρες, σάρα και µάρα, χαµαιλέοντες, γλείφτες, «κουλτούρα να φύγουµε», µε µοναδικό χάρισµα να µιλάνε ακατάπαυστα χω- ρίς να λένε κάτι, µυρίστηκαν χρήµα οφτό κλέφτικο (µε όλη τη σηµασία της λέξης) και σήµαναν έτσι την «κάθοδο των µυρίων για τα µύρια». Η Κύπρος ξαφνικά πληµµύρισε από λαµόγια που πουλάνε µούρη, αέρα, γυναίκες, παιδιά, ιδέες, ιδεολογίες, σπίτια, βραχονησίδες, διαφηµίσεις, τηλεοπτικά σήριαλ, τίµιο ξύλο, τούφες µαλλιών της Λιάνη και µαλακίες σε πακέτα των 2, των 6 και των 12 χιλιάδων. Ο στόχος τους; Να µας κουφάνουν, να µας καραφλιάσουν, να µας κοµπλάρουν και να αρπάξουν όσα προλάβουν πριν τους πάρουµε είδηση. Πριν καταλάβουµε το ανύπαρκτο ειδικό τους βάρος και συνειδητοποιήσουµε ότι πρόκειται για µπακαλόγατους που κλέβουν στο ζύγι και πουλάνε τη λακέρδα για ντελικατέσσεν. Α, ρε κατακαηµένη Ρούµελη... Αν ήσασταν πραγµατικά τόσο µάγκες όσο θέλετε να φαίνεστε, δεν θα είχατε καταντήσει σήµερα οι Ζητιάνοι των Εθνών. ∆εν θα την κοπανάγατε σαν τα ποντίκια µόλις έσκαγε µύτη το ∆ΝΤ. ∆εν θα βλέπατε παγκόσµιες συνοµωσίες σε βάρος σας και δεν θα βάζατε την KPMG να κοστολογήσει την Ακρόπολη just in case… Αλλά τι να περιµένει κανείς από µια µολυσµένη απόφυση που κοιµάται όρθια µπροστά στην οθόνη βλέποντας Πάνια, master chef, ειδήσεις του Star, next top model και κάνει ουρές στα στοιχηµατζίδικα µπας και δεν πεθάνει από την πείνα; Χαµένα κορµιά... Ανίκανοι κλητήρες! Είστε δύο φορές υπόλογοι για το κατάντηµα της Ελλάδας! Όχι µόνο γιατί γυρίσατε χωρίς αναστολές µπρούµυτα στα αµερικανάκια αλλά και γιατί χρησιµοποιήσατε όλο το πρωτόγονο µένος και όλη την αιµοβόρα αµορφωσιά σας, για να θάψετε ό,τι έχει σχέση µε αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια, ιστορική αλήθεια και προοπτική σε µια Πατρίδα που 100% ∆ΕΝ σας αξίζει. Χρίστος Καρκαµπούλιας 10 Unificacion, aunche se convierta nuestra sangre en reguero. 30 Oκτωβρίου 2010 vasosftohopoullos.wordpress.com Ο κώλος της όρνιθας ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: ∆ιζωνική ή επιστροφή στη Ζυρίχη; ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Γαµώ τη ράτσα τους τζιαι των θκυο. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πώς νιώθεις που έφτασες τα 50; ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Σαν την παρθένα που την εγαµήσαν ούλλοι που ούλλες τες τρύπες . ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μου αρέσει η ειλικρίνεια σου, αλλά, αλήθεια, από πόσες τρύπες ... ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Από 13 εκατοµµύρια και εφτά. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Καλά, οι εφτά είναι οι γνωστές, οι άλλες 13 εκατοµµύρια ποιες είναι; ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Οι πόροι. Λαλούν οι επιστήµονες ότι έχουµε περίπου 13 εκατοµµύρια πόρους πάνω στο σώµα µας. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Χωρίς να πεις τ’ όνοµά του, υπάρχει κάποιος που σε εγάµησεν και από τις 13 εκατοµµύρια τζιαι εφτά τρύπες; ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Το ΑΚΕΛ! ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα δεν ήταν ανάγκη να πεις τ’ όνοµα! ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Σόρι! ΜΙΚΡΗ, ΠΟΛΛΑ ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ µε τον ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ήρθες στην Κύπρο λόγω του Χριστόφια; ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ: Χεσµένο τον έχω τον Χριστόφια. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μπράβο αυτό είναι ευχάριστο. Οφ δε ρέκορτ, κουµπάρε Μετβέντεφ, γιατί εν συζητάς µε τον Αρχιεπίσκοπο να σας δώσει η εκκλησία της Κύπρου 100 τετραγωνικά µίλια για να κάµετε βάσεις; ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ: Είντα µπου νοµίζεις ότι έκαµνα µαζί του τόση ώρα; Ελαλούσαµεν ανέκδοτα για Πόντιους; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ξέρεις τζιαι ανέκδοτα; ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ: Καλό, είµαι Πρόεδρος µην ξεχνάς. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πε µας ένα καλό. ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ: Σ’ ένα µαιευτήριο έγινε κάποια σύγχυση τζιαι εσυγχύσαν 4 µωρά. Ένα Γερµανούιν, ένα Εβραιούιν, ένα ρωσσοποντιούιν τζιαι εναν κυπραιούιν . Οι γιατροί ανησύχησαν πολλά, διότι σε λίγο θα ερχόντουσαν οι γονείς τους να τα πάρουν και δεν ήξεραν τι να κάνουν, ώσπου µια ρωσίδα νοσοκόµα δίµετρη τους λέει: «αφήστε το πάνω µου» και πάει στα µωρά και φωνάζει δυνατά «έρχεται να σας δει ο Χίτλερ» όποτε το γερµανούιν λέει «Χάιλ Χίτλερ» το Εβραιούιν σιέζει πανω του τζιαι το κυπραιούιν λαλεί του Ρωσσοποντιουθκιού: «Άτε, ρε Ηρακλή, σύναξε τα σκατά του µιτσή». ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα εν πολλά καλά τα κυπριακά σου, πού τα έµαθες; ΜΕΤΒΕΝΤΕΦ: Στην Καγκεµπέ, τον τζιαιρόν που εσπούδαζα ήταν γεµάτη µε Ακελικούς Κυπραίους. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΑΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΛΗ∆ΡΑΣ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Παναθηναϊκός ή Ολυµπιακός; ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Πανιώνιος. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ήρθες στην Κύπρο για διακοπές ή ψάχνεις για δουλειά; ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Ήρθα για να ζητήσω συγγνώµη. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Αγκάστρωσες καµιάν τζιαι ... ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: ... Όχι, όχι, ήρθα για να ζητήσω συγγνώµη για την εισβολή που έκανα το 1974. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πού ήσουν στην εισβολή; ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Στο Κιόνελι και πολεµούσα τους Τούρκους. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μαζί µε τους αδελφούς Κύπριους; ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Όχι, οι αδελφές Κύπριοι ακελικοί δεν καταδέχτηκαν να κτυπήσουν τα αδέλφια τους. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Φαντάζοµαι νιώθεις πολύ πικραµένος. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: Ναι, µόλις έφαγα αµύγδαλα και ήταν πικρά. ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πώς σου φαίνονται τα εγγλέζικα του Χριστόφια; ΑΓΓΛΙΚΗ: Our friend Christofias is a gentleman and a scholar. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εν ο νους σου τζιαι ξηκόλλησε. Νo, no, what I mean is what you think of English speak Christofias? ΑΓΓΛΙΚΗ: Mr President is an excellent speaker of the English language. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Yes and my bum stazi honey. Feck you . ΑΓΓΛΙΚΗ: You too. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Fuck you two. 30 Oκτωβρίου 2010 ΑΚΕΛ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΤΑ∆ΙΟ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ 11 ΕΚΑΜΕΣ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΖΙΑΙ ΕΧΡΕΩΣΕΣ ΤΗΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ; Τα δόντια µου. Όι, αλλά έκαµεν ο Παπασάββας τζιαι εκάρφωσά τον στες εφηµερίδες. Έκαµα µιαν επέµβαση για να καταργήσω το κράτος το 2004, αλλά δεν επέτυχεν. Ήταν καλά όµως τα ριάλια. Όφ δε ρέκορτ έκαµεν προσθετική στο πέος του ο Κάρογιαν, αλλά off the record. Εγιώ, ρε Λάζαρε Μαύρε, εν φοούµαι. Γράψε το τζιαι υπογράφω το, ο Κάρογιαν έκαµεν προσθετική τζιαι πας τον βίλλον του τζιαι πας τα αρτζίθκια του. Κατηγορηµατικά όχι και ούλλες µου τες εγχειρήσεις δόξα σοι ο λαός επιέρωσέν τες η Αµερική ή η Αγγλία, εν αθθυµούµαι καλά. ∆εν είχα ανάγκη για καµιά επέµβαση γι’ αυτό άλλωστε και βρήκα καλή γυναίκα. Μεταξύ µας όµως, έκανε ο Πουργουρίδης στον εγκέφαλό του. Η Αγγλία, κύριε Πρόεδρε. ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΑΣ ΟΝΕΙΡΟ Έκαµνεν εισβολή η Ελλάδα στην Κύπρο τζιαι ο Χριστόφιας εβούραν να πάει στη ρωσσική πρεσβεία τζιαι άµαν έφτασεν τζιαµαί έδωκέν του θκυο πάτσους ο Πούτιν τζιαι έφκαλέν τον έξω. Έκαµνεν εισβολή η Ελλάδα τζιαι επήα στη Ρωσσική πρεσβεία να κρυφτώ τζιαι εν µε άφηκεν ο Πούτιν να µπω µέσα τζιαι έδωκά του θκυο πάτσους τζιαι εµπήκα. Είδα όνειρο ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί εκάµαν εισβολή στην Κύπρο και ο Κατσουρίδης εκέρναν τους γλυκό καρυδάκι. ΝΕΟΦΥΤΟΥ (Οµόνοιας): Είδα όνειρο ότι η Οµόνοια έπιαεν το πρωτάθληµα τζιαι µετά έκαµεν εισβολή η Ελλάδα τζιαι έπιαέν µας το πίσω. Είδα την Ελλάδα να εισβάλλει στην Κύπρο µε τηλεοπτικές σειρές τζιαι ππέσαν… ..τα βυζιά σου; Τα ποσοστά της τηλεθέασης µου. Είδα καµιά πεντακοσιά νεκρούς Ελδυκάριους να ανασταίνονται τζιαι µαζικώς να φτύνουν του Χριστόφια στο πρόσωπο. Αδέλφια σκυλιά της Ακρόπολης, κρατάτε καλά! 12 Πόλις των Αθηναίων είναι µια πόλη Η µαγική, φορτωµένη αινίγµατα . Έχει το όνοµα της θεάς Αθηνάς. Το Φθινόπωρο την επισκέπτοµαι συχνά και έχω πάντα την ίδια αδηµονία , να περιδιαβώ τους δρόµους της , να µυρίσω το άρωµα των νεραντζιών, να ατενίσω τον Αττικό ουρανό και να ταξιδέψω στο διαυγές γαλάζιο χρώµα του, να βαδίσω στην Αρχαία Αγορά και να δω την Ακρόπολη , σαν να είναι η πρώτη µου φορά. Ωσάν τα µάτια µου να είναι ίδια πεντάχρονου παιδιού. Ωσάν να µην πέρασαν τα χρόνια, να µην φορώ γυαλιά πολυεστιακά, που διορθώνουν τη µυωπία, τον αστιγµατισµό και την πρεσβυωπία µου. Το θαύµα της πόλης των Αθηναίων είναι σύνθετο. Η πόλις είναι κτισµένη στο κέντρο της Αττικής, την αγναντεύουν τα υψώµατα του Αιγάλεω, της Πάρνηθας, της Πεντέλης και του Υµηττού. Στη γη της φύονται , από τα αρχαία χρόνια, ελιές, συκιές και αµπέλια. Στο οµφαλό της αναδύονται η Ακρόπολις και ο Λυκαβητός. Το επίνειο της απλώνεται στα νερά του Αργοσαρωνικού και τα νησιά του µοιάζουν οικεία και κοντινά. Η µακρά Μυθολογία και Ιστορία των ανθρώπων οι οποίοι έζησαν στην Αθήνα, συνθέτουν ένα κοσµογονικό µυθιστόρηµα του (ανατολικού) ∆υτικού Πολιτισµού. Η πόλη παραµένει µαγική, παρά την αλλοτρίωση, την εξαθλίωση, την ανοησία και την κακοµοιριά των Ελλήνων και των Ξένων κατοίκων της. Σκέφτοµαι ότι η Πόλις είναι οι Πολίτες της. Οι άνθρωποί της. Όταν ζω λίγες µέρες στην Αθήνα, την περισσότερη ώρα, επιχειρώ να αγνοώ τους ανθρώπους της. Βλέπω την όψη τους σαν µια µικρή λεπτοµέρεια στη γωνιά της ζωγραφιάς της Πόλης. Αγνοώ τα πρόσωπα, την εικόνα, τον ήχο και τη µυρωδιά τους, τον εκτεθειµένο vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Oκτωβρίου 2010 Η Πόλις των Αθηναίων πλούτο και τη φτώχεια τους, τα σκουπίδια, το κάλλος και την ασχήµια, την ευγένεια και τη βιαιότητά τους. Βλέπω ολοζώντανους, όµως, πολλούς νεκρούς της Πόλης. Άλλους θαµµένους στις νεκροπόλεις και στα κοιµητήρια, άλλων µαθαίνω τα ονόµατα και τον βίο από τις πινακίδες των δρόµων, άλλων αναζητώ τα έργα, αρχαία, µεσαιωνικά και νεότερα, τα µελετώ και τα χαίροµαι στους δρόµους και στα Μουσεία. Οµολογώ ότι µε γοητεύουν τα παραµύθια. Μου ταιριάζει η τεθλασµένη αλήθεια τους. Είµαι, συνάµα, όµως άνθρωπος του Λόγου και του Συναισθήµατος. Γι’ αυτό στην Αθήνα, µε βασανίζει επίµονα ένα ερώτηµα : Γιατί οι Αθηναίοι εχθρεύονται την Πόλη τους; Ποια να είναι άραγε τα βαθύτερα αίτια, τα οποία τους υποχρεώνουν να την καταστρέφουν, να την βρωµίζουν, να την εκδικούνται να τη θάβουν µέσα στην κακοτεχνία, την άναρχη παραφύσιν δόµηση, την χαοτική χάραξη δρόµων, τον αποκλεισµό των ποταµών της; Η απλή επαγωγική σκέψη, µε οδηγεί σε ένα παράδοξο συµπέρασµα: οι άνθρωποι στην Πόλη αυτή, εχθρεύονται τον εαυτό τους. Είναι αυτοκαταστροφικοί. Είναι επίσης πολύ συνεπείς µε τον εαυτό τους. KEIMENA KEIMHΛΙΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ EΝΙΣΧΥΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ Αυτή η ωραία κασετίνα µε τα πρώτα δέκα βιβλιαράκια είναι το καλύτερο δώρο που µπορείτε να κάνετε στους φίλους σας ενισχύοντας µας ταυτοχρόνως οικονοµικά, για να προχωρήσουµε και στην έκδοση της επόµενης δεκάδας. ΤΙΜΗ ΚΑΣΕΤΙΝΑΣ: €50 (ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΥΡΩ) Ζουν όλες τις συνέπειες της έχθρας τους. Αναπνέουν τους ρύπους, παραπατούν στα σκουπίδια τους, παγιδεύονται στους δρόµους και βουλιάζουν στις πληµµύρες όταν βρέχει, αρρωστούν και πεθαίνουν προτού φθάσουν στα νοσοκοµεία. Τα παιδιά τους αναπτύσσονται, χωρίς να χαίρονται το αττικό φως, τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και τα µνηµεία τα οποία κοσµούν την πόλη. Τρέφονται και εκείνα, µε την έχθρα για τους άλλους ανθρώπους µε τους οποίους συγκατοικούν στην πόλη. Συγκρούονται ακατάπαυστα µε τους γείτονες, τους συνταξιδιώτες στα λεωφορεία, τους οµοεθνείς και τους µετανάστες. Συγκρούονται µε όλους και µε όλα. Η σύγκρουση αυτή δεν οδηγεί πουθενά. Ούτε στον Θάνατο, ούτε στην Ανατροπή, ούτε στην Αποχώρηση. Παραµένουν όλοι σαν τα ποντίκια στο αµπάρι ενός πλοίου που βουλιάζει. Τους φταίει η πολυπληθής Πόλις αλλά δεν την εγκαταλείπουν. Αρνούνται να απαλλαγούν από την έχθρα και την ασθένεια της βίαιης συνύπαρξης. Έχω µελετήσει αρκετά κείµενα περί την Νεοελληνική Παθολογία. Τα φαινόµενα της ασθένειας των Νεοελλήνων και της Μητρόπολής τους, έχουν µελετηθεί συστηµατικά , από διανοούµενους προερχόµενους από διαφορετικές σχολές σκέψης. Αλήθειες έχουν αναδείξει στοχαστές όπως ο Γιώργος Σεφέρης, ο Νίκος Σβορώνος, ο Ευάγγελος Παπανούτσος , ο Κώστας Τσιρόπουλος, ο Κώστας Βεργόπουλος, ο Χρίστος Γιανναράς και ο Κώστας Ζουράρις. Και άλλοι πολλοί. Οι άνθρωποι Τέχνης δεν αγνόησαν τη Νεοελληνική ασθένεια. Ενδεικτικά αναφέρω το ποίηµα του Νίκου Γκάτσου «Ελλαδογραφία», το οποίο ο Μάνος Χατζιδάκις έκανε τραγούδι, και επέλεξε για ερµηνευτή τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και τους «Κωλοέλληνες » του ∆ιονύση Σαββόπουλου. Αν οι Πολίτες των Αθηνών ήταν Ένας, υποψιάζοµαι ότι θα επωφελείτο από µακρά ψυχαναλυτική θεραπεία. Η βραδεία αυτή θεραπευτική διαδικασία, οδηγεί στην αναγνώριση των ψυχικών συγκρούσεων, στην αυτογνωσία και στην ανατροπή των εσωτερικών διεργασιών που παγιδεύουν την ύπαρξη στην αλλοτριωµένη εκδοχή της. ∆εν ξέρω άλλη µέθοδο ικανή να απαλλάξει τον άνθρωπο από την αυτοκαταστροφή. ( Σε άλλους καιρούς, ίσως να προσφερόταν και η πνευµατική αναβάπτιση στην Παράδοση. Αλλά οι καιροί άλλαξαν. Παραέγιναν ..πτωτικοί . Ο Έρωτας και η Τέχνη, σε άλλες εποχές , ήταν οι αντίποδες του θανάτου, τώρα πλέουν και αυτοί στη λίµνη της παρακµής. Αποτυπώνουν αντί να αίρουν το βάρος της ύπαρξης. ) ∆εν γνωρίζω πώς αντιµετωπίζει κανείς την συλλογική αυτοκαταστροφή. Ποιοι, άραγε, να είναι οι αποτελεσµατικοί µηχανισµοί οι οποίοι θα απελευθερώσουν τους πολίτες της Αθήνας ( και των πολλών µικρότερων αντιγράφων της ) από την παρακµή και το αδιέξοδο; Το «µνηµόνιο» και τα παροµοίου τύπου «βότανα», από γυρολόγους µάγους, οικονοµολόγους και πολιτικούς, εισαγόµενους και αυτόχθονες , είναι εµφανώς ανίκανα να ανατρέψουν την τρέχουσα πορεία της Αθήνας και της χώρας ολόκληρης. Η κακοδαιµονία της Πόλης, των Πολιτών, της Πολιτικής και του Πολιτισµού, απαιτεί ένα ισχυρό αντίδοτο, µια Επανάσταση, µια ανατροπή της ατµόσφαιρας αργού θανάτου. Κάθε Φθινόπωρο στην Αθήνα, βαδίζω στον δρόµο και συλλογίζοµαι πως η Ζωή είναι κρυµµένη και καρτερεί να εκµαιευθεί. Ακούω τα τραγούδια, µυρίζω τον αέρα, κοιτάζω τους ανθρώπους και τα έργα τους, και δακρύζω. Χαµογελώ µόνη και θαρρώ, πως λίγο ακόµα… Λίγο ακόµα και οι άνθρωποι θα σκεφτούν καθαρά, θα ανασηκώσουν τους ώµους και τα µάτια να δουν τον Ουρανό της Αττικής, το αεράκι θα πάρει τα όνειρά τους, τα βήµατά τους θα χαράξουν τη γη µε αγάπη, και η Ζωή τους θα πάρει µια στροφή. Θα περπατώ τότε στην Πόλη των Αθηναίων και θα αφήσω τους νεκρούς στην ησυχία τους. Θα τους ξεχνώ για λίγο. Θα γεµίσει το βλέµµα µου µε τα πρόσωπα των παιδιών, των ζωντανών νέων, των ώριµων και των γερασµένων ενηλίκων και θα αλαφρύνει το βάδισµά µου µέχρι να γίνει χορός στους δρόµους, ανάµεσα σε κτήρια και σε γειτονιές, σπαρµένες µε τα έργα των ανθρώπων. Μια επανάσταση, µια στροφή. Αυτό χρειάζονται οι πολίτες της Αθήνας και της Ελλάδας ολόκληρης. Η Πόλις των Αθηναίων είναι µια πόλη µαγική. Χάρη Ν. Σπανού. Οκτώβριος 2010 Λαϊκά και εθνικά σκεπτόµενοι “Οι εµπλεκόµενες πλευρές στο Κυπριακό θα πρέπει να κλειστούν σε ένα δωµάτιο και να µην βγουν από εκεί µέχρι να βρουν λύση στο πρόβληµα”. Η πιο πάνω δήλωση έγινε δια στόµατος του Τούρκου επικεφαλής των ενταξιακών διαπραγµατεύσεων µε την Ευρωπαϊκή Ένωση, Εγκεµέν Μπαγίς. Στο άκουσµα αυτής της δήλωσης η µάνα µου, γέννηµα θρέµµα Λυθροδοντιάτισσα, σε χρόνο µηδέν επεξεργάστηκε στο µυαλό της τη δήλωση, ζύγισε τα θετικά και τα αρνητικά σε ενδεχόµενη εφαρµογή της, αποφάσισε και πρότεινε: “Τωρά που εφκάλαν τους µεταλλωρύχους που το καταφύγιο στη Χιλή ας βάλουν τον Χριστόφια τζιαι τους άλλους, θέµα να µεν τους ακούµε, θέµα να µεν τους θωρούµε”. Εύγε, µάνα! 30 Oκτωβρίου 2010 vasosftohopoullos.wordpress.com Προτιµώ τον σιύλλο του Πιερή, παρά τον Πιερή! 13 Χρυσοπράσινος Φίλλος Αυτό µου θυµίζει ένα ανέκδοτο µε τον Μπόµπο. Ρωτά ο Μπόµπος τον δάσκαλο του στην τάξη: Τι είναι άσπρο και κρατά µαστίγιο, κύριε; Τι Μπόµπο µου; Η µαλακία που σε δέρνει, κύριε. ∆ΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ! ∆εν προφταίνω! Είναι τόσο απανωτές οι µαλακίες της κυβέρνησης που υποσκελίζει η µια την άλλη. Μέχρι να ασχοληθείς µε τη µια, έρχεται η άλλη. Φανταστήκατε τον Συλικιώτη Υπουργό Παιδείας; Πιο εύκολο είναι να φανταστώ τον Χριστόφια Πατριάρχη Ιεροσολύµων. Θα εισηγηθώ στο Προεδρικό να φυλάνε µία από τις τρεις κολοσσιαίες µαλακίες του µήνα λίγο πριν εκδοθεί η «Ένωσις», για να ‘χουµε φρέσκο υλικό να γράφουµε. Να κι ένα ευχάριστο µέσα στη µαύρη µαυρίλα που µας δέρνει. Παραιτήθηκε η ∆ραγώνα! Και στα δικά σου, ∆ιαµαντοπούλου µου, και στα δικά σου, ∆ηµητρίου µου! Λοιπόν, τελευταίο σκάνδαλο είναι τα δόντια του Παπασάββα. Χάθηκαν οι µασέλες και οι γέφυρες; Σώνει και καλά να θέλει εµφυτεύµατα; Αλλά πείτε µου πώς θα συνεχίσουν να τρώνε τα υπόλοιπα δυόµισι χρόνια που τους έµειναν; Το ξεκοκάλισµα, ξέρετε, απαιτεί γερά δόντια. Τον Κληρίδη τον απεχθανόµουν, τον Βασιλείου τον µισούσα, ο Κασουλίδης µου χτυπούσε κέντρο, αλλά αυτό που νοιώθω µε τον σηµερινό είναι πολύ διαφορετικό: ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ! Ντρέποµαι στον έξω κόσµο να πω ότι αυτός ο άνθρωπος µε εκπροσωπεί. Όποτε διαφωνήσει κάποιος µαζί του, όποτε πει κάτι που δεν του αρέσει, όπως ο κοινοτάρχης του Πύργου, βγαίνει σαν βρακάς µε τη βίτσα, ωρύεται και µας κατσαδιάζει, λες και είµαστε Εδονόπουλα που ατάκτησαν στις κατασκηνώσεις των Περβολιών. Στα συν της κυβέρνησης θα µπορούσε να δηλωθεί η επίσκεψη Μεντβέντεφ. Με επιφύλαξη βεβαίως γιατί δε ξέρουµε τι µαλακία του ξεφούρνισε στα Ρωσικά. Εγώ το παραδέχοµαι, τα ρωσικά µου είναι πολύ λίγα. Όσα και τα Αγγλικά του Χριστόφια. Άσε που ο Ακελικός περιπτεράς της γειτονιάς µου νόµιζε ότι Μεντβέντεφ είναι ο αντικαταστάτης του Λεµονή… Ο Καυκαρίδης της Οµόνοιας είπε ότι οι δεξιοί νιώθουν πρώτα Έλληνες και µετά Κύπριοι και οι αριστεροί πρώτα Κύ- πριοι και µετά Έλληνες. µε την Έρση. Εγώ όµως που νιώθω πάνω απ’ όλα Αγλαντζιώτης πού θα πρέπει να ανήκω; Περίεργο! Ακόµα να πει ο Χριστόφιας ότι το Νόµπελ Οικονοµικών του Πισσαρίδη είναι κοινή κατάκτηση Ε/Κ και Τ/Κ. Όπως και το θέατρο της Σαλαµίνας και το καράβι της Κερύνειας… Ήρθε και ο Μπάγιεβιτς στην Οµόνοια! Να αναµένουµε έξαρση του πολεοδοµικού οργασµού στην Κύπρο; Σαστείτε, αρνιά φορολογούµενοι! Συµπληρώνονται φέτος 79 χρόνια από την Ενωτική εξέγερση των Οκτωβριανών. Πολλές οι οµοιότητες µε τη σηµερινή εποχή: Προσπάθειες αφελληνισµού της Κύπρου, καταπάτηση της Εθνικής µας κυριαρχίας, εξαγγλισµός / εκφοινικισµός της Παιδείας, οικονοµική δυσπραγία. Μήπως έτσι όπως πάµε θα ξανακούσουµε ξανά την ιαχή «στο Κυβερνείο, στο Κυβερνείο»; ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το ΕΥΡΩΚΟ διακήρυξε επίσηµα την αποκήρυξη της ∆∆Ο. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Και καλά κάνουν να µείνουν σταθεροί στη θέση τους αν θέλουν να δουν την ψήφο µας. Πολλών έτρεξαν τα σάλια, όταν άκουσαν ότι θα επισκεφτεί ο Σαρκοζί την Κύπρο. Γιατί όπου πάει ο Σαρκοζί παίρνει και την Κάρλα µαζί του. Έτσι κάνουν οι µεγάλοι ηγέτες. Έτσι κάνει και ο ∆ηµήτρης Η µόνη κοινή κατάκτηση Ε/Κ και Τ/Κ είναι η κυπριακή σηµαία. Τη ζωγράφισε Τουρκοκύπριος και τη θεοποίησε το AKEL. Άσε που ήταν έτοιµο να την εξαφανίσει κι αυτήν και να προβεί εκ νέου σε θεοποίηση του ττόρου του Ανάν… Θύµωσε το AKEL για την πρόθεση της Επιτροπής θεσµών και αξιών της Βουλής να συζητήσει για τον ελεεινό ρόλο του Ντάουνερ. Η αγωνιστικότητα ήταν πάντοτε σήµα κατατεθέν του κόµµατος του λαού! Το περίεργο είναι που µπήκε και ο Καρεκλογιάν στο παιγνίδι, σαν κολαούζος του AKEL. Ο δύσκολος δρόµος απαιτεί θυσίες! Βαθύ κράτος ανακάλυψε ο Υπουργός Παιδείας που τον εµποδίζει να προχωρήσει στην «προοδευτική» του µεταρρύθµιση. Στην τελετή παράδοσης των µαύρων µπερέ στους τεθωρακισµένους στον Κόρνο υπήρχαν 2 σηµαίες. Και οι δύο κυπριακές. Καµία Ελληνική. Ο δε ΥΠΑΜ µίλησε για την αναγκαιότητα επίτευξης ∆ιζωνικής ∆ικοινοτικής Οµοσπονδίας γα να αποφευχθεί η διχοτόµηση. Του χρόνου ίσως να απελευθερώσουν και λευκά περιστέρια. Το AKEL µολύνει ραγδαία όλους τους θεσµούς της κοινωνίας. Η επιδηµία χολέρας της Αϊτής δεν είναι τίποτα µπροστά στο AKEL. Η βεβήλωση µνηµείων και συµβόλων έχει πάρει διαστάσεις. Καλά, είναι γνωστό ότι ο µαχαλεπάρης δεν τα έχει τετρακόσια. Όλοι οι υπόλοιποι; Όµως πρέπει να πω ότι φταίµε εµείς οι Ελληνοκεντρικοί που τόσα χρόνια το προσπερνούσαµε. Ιδού το αποτέλεσµα. Και αν δεν αντιδράσουµε άµεσα και δυναµικά, θα δούµε και χειρότερα. Το ευτυχές είναι ότι είναι πολύ χαµηλή η δηµοτικότητα του Ευέλικτου. Λογικά καρέκλα δεν ξαναβλέπει όχι µε σφαίρες, αλλά ούτε µε S-400. Η µόνη περίπτωση να έχει πιθανότητες επανεκλογής είναι να περάσει στο δεύτερο γύρο µε τον Αναστασιάδη! Χρυσοπράσινος φίλλος ριγµένος στο πέλαγο. Μάριος Ρέπουσος KYKΛΟΦΟΡΗΣE KYKΛΟΦΟΡΗΣE ΜΗΝ ΤO ΧΑΣΕΤΕ ∆ΩΡΕΑΝ 14 30 Oκτωβρίου 2010 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ίχα πει ότι δεν θα ξαναπήγαινα σε πα- Ε ρουσίαση βιβλίου και ο µαλάκας πή- γα. Στην παρουσίαση του βιβλίου του Πρόδροµου Προδρόµου «ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ 1878-1950» µίλησαν οι Νίκος Αναστασιάδης, Μιχάλης Ατταλίδης και Γιώργος Κολοκασίδης. Από τους τρεις µόνο ο Ατταλίδης διάβασε το βιβλίο. Ο Αναστασιάδης στον χαιρετισµό του είπε τις νενοµισµένες µαλακίες που λέγονται σε τέτοιες περιπτώσεις, αναφέροντας µάλιστα ότι οι πολιτευτές έζησαν από το 1978 µέχρι το1950 αντί του σωστού 1878 µέχρι το1950. Προφανώς ο Αναστασιάδης ήθελε να βάλει και τον εαυτό του µέσα, για να πάρει κύρος τώρα που ετοιµάζεται για την Προεδρία. Ο Ατταλίδης (παρ’ ότι δεν τον χωνεύκω ούτε αυτόν ούτε τις απόψεις του – είναι προοδευτικοφασιστικές) ήταν έντιµος στην ανάλυσή του, αναδεικνύοντας τις αρετές του βιβλίου και εκφράζοντας τις εν µέρει επιφυλάξεις του σε κάποια άλλα σηµεία. Έριξε φυσικά και την κοτσάνα του στο τέλος για την έλλειψη αναφοράς του βιβλίου στους τουρκοκύπριους πολιτευτές µε το γνωστό υφάκι που για να είσαι πολιτικά ορθός πρέπει να έσιεις µες στην πούγκα σου τζιαι έναν τουρκοκύπριο. Παρ’ αυτά ο Ατταλίδης σεβάστηκε και τον Πρόδροµο και το κοινό, κάτι που δεν έκανε ο τελευταίος οµιλητής ο φίλος µου ο Γιώργος Κολοκασίδης. Εάν ο Κολοκασίδης διάβασε το βιβλίο, τότε είναι διπλά απαράδεκτος, διότι ενώ έπρεπε να µας παρουσιάσει το βιβλίο, µάς έκανε µάθηµα πολιτικής συµπεριφοράς, µάλιστα µ’ ένα δυναµικό ύφος που δεν µας έχει συνηθίσει. Μίλησε για όλα εκτός από τα περιεχόµενα του βιβλίου. Μίλησε µε ύφος αλαζονικό, προκαλώντας το ακροατήριο που άλλα ήρθε ν’ ακούσει και άλλα άκουσε. Εγώ δεν άντεξα και έφυγα όπως πολλοί άλλοι. Θα είχε νόηµα να έλεγε αυτά που είπε ο αντισυναγερµικός Κολοκασίδης, σ’ ένα σχεδόν ολοκληρωτικά συναγερµικό ακροατήριο, εάν στο τέλος έλεγε «ναι, αγαπητοί φίλοι, η κοµµατική δηµοκρατία νοσεί και η πατρίδα κινδυνεύει και ως εκ τούτου συµβολικά σε αυτή την εκδήλωση για το βιβλίο του φίλου µου εγώ παραιτούµαι από την συγκυβέρνηση και καλώ τον κυπριακό ελληνισµό ν’ αντισταθεί στα σχέδια των Χριστόφια-Καρογιάν». Τότε όντως θα ήταν µια άλλου είδους σοβαρότατη ανάγνωση του βιβλίου και µια άλλου είδους αντίδραση σε µας τους ηλίθιους που ακόµη επιµένουµε να πηγαίνουµε σε σικέ εκδηλώσεις. ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΤΖΕΠΗ ΜΑΣ ήρα τον λογαριασµό του ρεύµατος για Π τον Αύγουστο και Σεπτέµβρη και λίγο ήταν να λιποθυµήσω. Τριακόσια είκοσι ευρώ (€320) για ένα άτοµο το όποιο βρίσκεται σπίτι για ελάχιστες ώρες το απόγευµα, χωρίς πλυντήριο, χωρίς σίδερο και χωρίς φιλοξενούµενους. Η µόνη καύση ρεύµατος είναι από το σύστηµα κλιµατισµού που δουλεύει λίγες ώρες το απόγευµα και κάποιες ώρες τα βράδια, µιας και ειδικά φέτος ήταν αρκετή η ζέστη ακόµη και τα βράδια. Θέλω να τονίσω στους υπευθύνους της ΑΗΚ, όπως και στην κυβέρνηση, ότι το σύστηµα κλιµατισµού στην Κύπρο δεν είναι είδος ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ αλλά είδος πρώτης ανάγκης. ∆ιερωτώµαι πώς µπορεί να τα βγάλει πέρα µια οικογένεια µισθωτών µε δυο παιδιά και µια Σριλανκέζα, ακόµη και όταν φέρνουν στο σπίτι πάνω από 2500 ευρώ, όταν το ρεύµα είναι τόσο ακριβό. Πώς τα βγάζουν πέρα οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι ηµιαπασχολούµενοι, οι φτωχοί και οι χαµηλά αµειβόµενοι µήπως αυτοί δεν πυρώνουν, δεν κρυώνουν; Η ΑΗΚ οφείλει να µειώσει τα κέρδη της και να µειώσει κατακόρυφα τις τιµές προς τουλάχιστον τους µισούς ανθρώπους αυτού του λαού που µόλις τα βγάζουν πέρα και να µην µας λέει αλαζονικά ότι το πετρέλαιο είναι ακριβό. Ας εύρουν άλλες πηγές ενέργειας, υπάρχουν πολλές, πριν ο λαός ξυπνήσει και τα κάνει όλα λίµπα. Πόντιοι φίλοι και αδερφοί Στον Μίκη, τον απείθαρχο, ακάµατο συλλέκτη φυλακών, κρατήσεων, και στερήσεων εξόδου. Κι ακόµα, στον Στάνισλαβ, τον Κοσµίδη και στ’ άλλα παιδιά. ίναι πολύ δύσκολο να παραχθεί από Ε τη σηµερινή καθηµερινότητα του στρατού µια ποίηση των µικρών, καθηµερινών στιγµών, του είδους που προκύπτει όταν πολλοί άνθρωποι βράζουν, τσουρουφλίζονται για µέρες στο ίδιο καζάνι. Και τούτο γιατί –γαµώτη µου!– είναι οι άνθρωποι που έχουν αλλάξει, που έχουν χαλάσει µάλλον, και που αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των ωραίων στιγµών που προκύπτουν τυχαία και ενάντια στην περιρρέουσα, άτσαλη ατµόσφαιρα του στρατού. Οι µόνοι που στέκονται ενάντια σ’ αυτόν τον κανόνα ή που τουλάχιστον το έκαναν σ’ ό,τι έζησα εγώ, ήταν οι τραχείς και άξεστοι, οι χονδροπρεπείς µα τόσο ανθρώπινοι Πόντιοι. Ξέρω βεβαίως, ότι στο στρατό είναι εκείνοι που συχνά δηµιουργούν προβλήµατα, λόγω συµπεριφοράς κι απειθαρχίας. Κι εδώ τούτο συνέβαινε συχνά. Μα, στην αλήθεια, πολύ γρήγορα µπορεί κάποιος αν αποτινάξει το βαρύ πέπλο της προκατάληψης να ανακαλύψει τα αληθινά ελατήρια τούτης της συµπεριφοράς. Γιατί είναι συχνά οι νεοέλληνες τσόγλανοι που δηµιουργούν το πρόβληµα, κι εξίσου εκείνη η δηµοσιοϋπαλληλική πουστιά που έχει καταφάει το φρόνηµα των αξιωµατικών. ∆εν είναι δηλαδή δίχως αιτία η ανυπακοή, αλλά κυρίως διότι διαισθητικά µπορούν να κατανοήσουν πολύ καλά το πώς αυτοί οι δύο παράγοντες διαµορφώνουν ένα κλίµα, όπου κυριαρχεί η προσποίηση και η υποκρισία, ένα ήθος βουτυροµαγκιάς και ψευδοστρατοκαβλισµού, ένα προσωπείο ψεύτικο –και γι’ αυτό ανάξιο οποιουδήποτε σεβασµού. Και τούτο το ξέρουν αµφότεροι οι ελάχιστοι νεοέλληνες φαντάροι και αξιωµατικοί, και γι’ αυτό βαθύτατα τους απεχθάνονται –για κείνο ακριβώς που έλεγε ο Νιόνιος ότι «η σύµβασή τους διαισθάνεται σ’ αυτούς µιαν άλλη απειλή». Οι περισσότεροι αξιωµατικοί τους µισούν πολύ και τους φοβούνται περισσότερο. Γιατί δεν µπορούν να τους κάνουν καλά. Ξέρουν, γιατί έχουν µάθει πολύ καλά µέσα από την εµπειρία τους, ότι για να τους συνετίσουν, θα πρέπει να τους εµπνεύσουν –και τούτη η πρόκληση απαιτεί άλλη πάστα ανθρώπων από αυτή που είναι σήµερα, καταναλωτές χάµπουργκερ, και ταβλαδόροι. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι, οι περισσότεροι, που είναι πραγµατικοί Πό- ντιοι και όχι Πόντιοι της ανάγκης και της πλαστής βίζας, διατηρούν ακόµα εκείνην τη µαχητική ελληνική συνείδηση, το µυστικό τους όπλο που τους βόηθησε στην επιβίωση µέσα από τους µακραίωνους διωγµούς και τους κατατρεγµούς. Και το πρόσωπό τους φωτίζεται σαν τους µιλήσει κανείς για όλα αυτά, την αντιστασιακή µας συνείδηση, το Βυζάντιο, την αντίσταση στους Οθωµανούς, το ’22. Αλλά όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά είναι πολύ χοντρά γράµµατα για να τα βάλει ένας αξιωµατικός στο στόµα του –κι έτσι η συναδέλφωση δεν πραγµατώνεται ποτέ. Και βέβαια, τα δικά µας, τα κακοµαθηµένα εκνευρίζονταν να βλέπουν πραγµατικά µάγκες, χοντροκέφαλους ανθρώπους, ν’ αµφισβητούν τις απειλές και τις συνέπειες της ανυπακοής µέχρι το τέλος, να µαζεύουν εκατοντάδες φυλακές, οι οποίες χάνουν πια το νόηµά τους, γονατίζοντας και τους πιο σκληρούς οπαδούς της πειθαρχίας. Κι όµως, οι ίδιοι άνθρωποι είναι που πάντα κάνουν τα χειρότερα νούµερα σκοπιά, και που το πρωί βαστούν ολόκληρο στρατόπεδο µε τα µερεµέτια τους. Και που πάντα θα χαµογελάσουν και θα πουν καλή κουβέντα σ’ όποιον τους καταδεχτεί, ενώ δεν θα πειράξουν ποτέ τον αδύναµο ή εκείνον που θα τους αφήσει ήσυχους να περάσουν το άγος µιας θητείας σ’ έναν στρατό που δεν τους θέλει. Και είναι αυτό το ήθος, η αξιοπρέπεια που αρκετές φορές παρέδωσε και µαθήµατα ακόµα, µ’ έκανε να καταλάβω πως λειτουργεί η διαλεκτική του κυρίου και του δούλου. Γιατί µε δίδαξαν οι Πόντιοι µε το παράστηµά τους, πολλά πάνω στη σχέση του καταπιεστή και του καταπιε- ζόµενου εν γένει. Στο πως ακριβώς, οι καταπιεσµένοι δίχως ήθος, και δίχως κάτι τελοσπάντων βαθύτερο από τη συνείδηση της αδυναµίας που γεννά η περίσταση της επιβολής και της κατωτερότητας, καταντούν θλιβεροί ακόλουθοι ν’ αναπαράγουν µεταξύ τους την ίδια αδικία που εισπράττουν. Σαν εκείνο το δεκανέα που στην πολιτική ζωή ήταν καλησπεράκιας σε ταβέρνα στην Άθωνος, και που έβγαλε όλο το άχτι επάνω µας, για όλες τις υποκλίσεις και τις καλησπέρες που λέει κάθε µέρα, όρθιος, ενοχλητικός και παράταιρος, για πέντε ψωροδεκάρες. Ή σαν τον άλλο τον δεκανέα, έναν γκέι εξουσιολάγνο, που του άρεσε να δίνει παραγγέλµατα, να φωνάζει και να διατάζει, να ταλαιπωρεί και να βασανίζει τους φαντάρους σαν να ’θελε να εκδικηθεί για τις µαταιώσεις και τις απορρίψεις που έχει εισπράξει. Είναι λοιπόν αυτοί, οι Πόντιοι που στέκονται στον αντίποδα όλης αυτής της ξεφτίλας, που ξαφνικά ξεπετάγεται µέσα στη µικροκοινωνία του στρατού. Όµορφοι γιατί ‘ναι ταυτόχρονα πιστοί στην πατρίδα, κι αντιεξουσιαστές ανεπίδεκτοι πειθαρχίας κι υπάκουοι σε µια πανάρχαια, σχεδόν αρχέγονη ηθική, άγριοι και χαµογελαστοί, απότοµοι, και πολύ εκλεκτικοί στην καλοσύνη τους. Αγράµµατοι και τόσο πεπαιδευµένοι στο χαρακτηριστικό ελληνικό συναµφότερο. Είναι οι Πόντιοι, σε δυάδες, και µας χαιρετάνε ξέγνοιαστοι, νύχτα, καθώς ροβολούνε το στρατόπεδο, για να φυλάξουν άλλο ένα γερµανικό, στην πιο άβολη κι ανεπιθύµητη σκοπιά του. Ρακκάς Γιώργος ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους Α∆ΕΛΦΟΥΣ ΕΛΛΑ∆ΙΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΡΑ που η οικονοµική κρίση άρχισε να επηρεάζει όλο τον ελληνικό λαό, και ιδιαιτέρως τους νέους και τα πιο φτωχά στρώµατα, η Κύπρος οφείλει να συµπαρασταθεί ποικιλοτρόπως. Ένας τρόπος είναι να κτυπήσουµε την ανεργία, η οποία εξευτελίζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην απόγνωση και σε πολλούς άλλους κινδύνους. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να βοηθήσουµε να εργοδοτηθούν στο νησί µας όσο γίνεται περισσότεροι νέοι από την Ελλάδα, συµβάλλοντας µε αυτόν τον τρόπο στην εξουδετέρωση του προβλήµατος στην Ελλάδα και βοηθώντας την Κύπρο µε νέο αίµα ειδικά σε δουλειές που είναι απαραίτητη η ελληνική γλώσσα. Αυτό το κίνηµα αλληλεγγύης θα πρέπει ίσως να γίνει σε πανεθνικό επίπεδο µε το άνοιγµα ιστοσελίδων µε αιτήσεις ατόµων που ψάχνουν για δουλειά και µε ανακοινώσεις θέσεων που υπάρχουν κενές στην Κύπρο. Εµείς µε την σειρά µας και µε τα ταπεινά µέσα που διαθέτουµε θα έχουµε αυτή τη µόνιµη στήλη µε πληροφορίες σχετικά µε άτοµα που ψάχνουν για δουλειά στην Κύπρο. Παρακαλούµε τους αναγνώστες µας και τους φίλους της ΕΝΩΣΙΣ που έχουν επιχειρήσεις να επικοινωνούν µαζί µας σχετικά µε κάποια αίτηση που µπορεί να τους ενδιαφέρει. ΖΗΤΟΥΝ ∆ΟΥΛΕΙΑ Νεαρός οινοποιός µε αρκετή πείρα στα οινοποιεία Πελοποννήσου κτλ. τηλ. επικοινωνίας 99541221. ∆ηµητριάδης Νικόλαος, 31 ετών, Χαλάνδρι Αττικής nikolasadimitriadis@gmail.com Τηλ. 210 68 27 266 Ιστορικός, γελοιογράφος. Αναλαµβάνω γελοιογραφίες, εικονογραφήσεις, σχεδίαση, επιµέλεια και σελιδοποίηση εντύπων & βιβλίων Νεαρή δικηγόρος µε έδρα την Αθήνα ζητεί συνεργασίες µε τράπεζες ή δικηγορικά γραφεία για διεκπαιρέωση εργασιών στην Αθήνα. Τηλ. επικοινωνίας 99541221. Καθηγητής από το Ναύπλιο ζητεί εργασία ως µεταφραστής από Ισπανικά στα Ελληνικά. Τηλ. επικοινωνίας 99541221. Μεταφράστρια µε πολλή πείρα αναζητεί συνεργασίες µε άτοµα στην Κύπρο που θέλουν να µεταφράσουν λογοτεχνικά και άλλα κείµενα από Αγγλικά σε Ελληνικά. Τηλ. επικοινωνίας 99541221. 30 Oκτωβρίου 2010 vasosftohopoullos.wordpress.com 15 Τελικά µόνο το ΑΠΟΕΛ µπορεί να µας σώσει! Αθώοι και Φταίχτες Guilt Μια ταινία του Βασίλη Μαζωµένου «Η ενοχή εις ολόκληρον διακρίνεται σε ενεργητική και παθητική εις ολόκληρον ενοχή» Εφαρµογές Αστικού ∆ικαίου το συνοδευτικό σηµείωµα που µας δό- Σ θηκε, µαζί µε το εισιτήριο, στο ταµείο του κινηµατογράφου, ο καλός κύπριος πεζογράφος, εγκατεστηµένος εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, Μάριος Μιχαηλίδης δεν φείδεται εγκωµίων για την ταινία «Guilt», την οποία θεωρεί ως «σηµαντικής αισθητικής αξίας». Αλλά πέραν της αισθητικής της αξίας, τη στεφανώνει µε τον (αθέλητα, νοµίζουµε) διφορούµενο, κότινο της διαφορετικότητας όσον αφορά το θέµα που πραγµατεύεται. Πράγµατι, δεν έχει πολύ άδικο ο Μιχαηλίδης όταν διαπιστώνει πως «µέχρι τώρα οι ταινίες που είχαν ως κέντρο το πρόβληµα της Κύπρου περιορίζονταν στην ανάδειξη του άδικου και συνάµα τραγικού, ενώ, νοµίµως, στόχευαν στην πρόκληση ανθρωπιστικών και πολιτικών αντιδράσεων». Με µερικές εξαιρέσεις, κυρίως των τελευταίων χρόνων, όντως, αυτό ήταν το τοπίο. Και, ναι, το «Guilt» όντως διαφέρει. ∆υστυχώς. ∆ιαφέρει γιατί πρόκειται για µια ταινία όπου η ενοχή του πρωταγωνιστή (ενοχή καθόλα δικαιολογηµένη, καθότι συνεργάστηκε µε τον άγγλο κατακτητή) δεν αφορά κανένα άλλον παρά µόνο τον πρωταγωνιστή. Οµφαλοσκοπώντας στο κρεβάτι του πόνου, κατά τη µεταφορά του στο χειρουργείο, γέρος πια, θυµάται τα νιάτα του όπου διέπρεψε ως έµπορος όπλων και ένα ξεχαρβαλωµένο µηχάνηµα βασανισµού το οποίο παζάρεψε, κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ µε την παραπαίουσα αγγλική αυτοκρατορία. Το µηχάνηµα βασανισµού και οι δηλώσεις των ηθοποιών γύ- ρω απ’ αυτό προκαλούν τέτοια θυµηδία στο θεατή ώστε δεν τον αφήνουν να εξοργιστεί για την γκροτέσκα διαστρέβλωση των αληθινών βασανιστηρίων που κάποιοι, µη ηθοποιοί, όντως υπέστησαν, από µη ηθοποιούς τα έτη 1955-59. Ουφ, πάλι καλά. Στο τσακ τη γλιτώσαµε Στο δεύτερο µέρος, ο φακός επικεντρώνεται στο πραξικόπηµα και στην «απελευθέρωση» των εγκλείστων από τους συντρόφους τους της ΕΟΚΑ Β΄. Μια απ’ τις εξοδούχους και η αιθέρια Εβελίνα Παπούλια. Πώς βρέθηκε στις φυλακές και γιατί βγήκε µας είναι αδιάφορο. Στην εισβολή που ακολουθεί, ο Μαζωµένος αντιπαραβάλλει αρχειακό υλικό ένθετο στο πρωτότυπο δικό του. Το τελευταίο διαδραµατίζεται εξ ολοκλήρου στην παλιά Λευκωσία σε µια στυλιζαρισµένη ατµόσφαιρα και µε µια εξεζητηµένη φωτογραφία που θυµίζει περισσότερο άσκηση ύφους παρά πολεµικό κλίµα. Σε ό,τι αφορά στο αφηγηµατικό µέρος, ο συµβολισµός στο στάδιο αυτό αρχίζει να γίνεται ανυπόφορος. Ένας νάνος (σηµ. στα credit της ταινίας αναφέρεται ως «µικρόσωµος άνδρας», ζήτω η πολιτική ορθότης!) διαφεύγει τον κίνδυνο και σέρνοντας µια βαλίτσα που είναι πολύ βαριά για να την κουβαλήσει διασχίζει ένα χωράφι. Σκουντουφλάει, πέφτει, σηκώνεται, ξαναπέφτει, αλλά συνεχίζει. H Κύπρος είναι ασφαλώς µικρή και ασφαλώς θηλυκή, οπότε φανταζόµαστε πως χρησιµοποιήθηκε «µικρόσωµος άνδρας» αναγκαστικά αφού άντε τώρα να βρει η cast KYKΛOΦOPΕΙ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ Ένα βιβλίο που θα δοξάσει τον Πρόεδρό µας σ’ όλο τον κόσµο director «µικρόσωµη γυναίκα». ∆εν βαριέσαι, ο συµβολισµός πάλι κεντάει. Κατόπιν τούτου, η υποµονή µας εξαντλήθηκε αλλά µε αγόγγυστο ελληνοπρεπή τρόπο υποµέναµε την ολοκλήρωση της ταινίας – στην εξάντληση συνέβαλαν και τα διαλογικά µέρη τα οποία όταν δεν έβριθαν απίστευτων κοινοτοπιών έπλεαν σε µια αφόρητη θεατρικότητα που παρέπεµπε στις χειρότερες αγγελοπουλικές στιγµές. Στο τρίτο µέρος, λοιπόν, µεταφερό- µαστε στο 1996 και στα γεγονότα της ∆ερύνειας. Και πάλι αρχειακό υλικό µε τον Σολωµού και τον Ισαάκ να παρεµβάλλεται µε σκηνές απίστευτης ασυναρτησίας µασκαρεµένης ως παραβολής. Τουλάχιστον εδώ, µας εξηγείται πως όσα είδαµε στα προηγηθέντα βασανιστικά 80 λεπτά δεν ήταν παρά ένα φλας-µπακ του πρωταγωνιστή. Οι ενοχές τον ροκανίζουν και επιτέλους ο µπάσταρδος παραδίδεται στις Ερινύες και στη Νέµεση. Ο θεατής, απ’ την άλλη, αν δεν έχει ήδη παραδοθεί στις φιλόστοργες αγκαλιές του Μορφέα, παραδίδεται κι αυτός στην επελαύνουσα πρωτοτυπία του δηµιουργού. Προτού ανεµίσει λευκή σηµαία, όµως, έρχεται το φινάλε να τον αποτελειώσει. Ένας κρεµασµένος (επιτέλους, κάτι που πραγµατικά συνέβηκε σ’ αυτόν το τόπο) αιωρείται πάνω απ’ το ικρίωµα. Πίσω του ανεµίζουν οι συνένοχες σηµαίες των 3 εγγυητριών δυνάµεων. Το πιάσατε; Αν ναι, δεν συγκλονιστήκατε; Βγαίνοντας απ’ την αίθουσα, αναλογιστήκαµε τη δική µας ενοχή ως προς τη µετέωρή µας στάση. Από τη µια, δεν θέλουµε πια άλλες ταινίες πάνω στο κυπριακό πρόβληµα που διαχειρίζονται το κυπριακό πρόβληµα µε τον τρόπο που περιέγραψε ο Μιχαηλίδης. Απ’ την άλλη όταν έρχονται τέτοιες «διαφορετικές», σε σχέση µε το κυπριακό, ταινίες, δεν µπορούµε παρά να διερωτηθούµε κατά πόσο η πρεµούρα για το «διαφορετικό» συµβάλλει στην έλευση τέτοιων ολέθριων αποτελεσµάτων. Ευάγγελος Καραµίχος NEA ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΤΟ ΦΟΥΞΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕ∆ΡΟΥ ∆ΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ BROOKINGS INSTITUTION ENGLISH FOR ADVANCED STUDENTS ή ADVANCED ENGLISH FOR STUDENTS, µωρά, κοτζιάκαρες, Σριλακκέζες τζιαί άλλα κινούµενα χτηνά του χωρκού τζιαί του κάµπου της Κυπριακής Κυπριώτικης Κύπρου µας ΤΣΙΟΦΤΕΣ, ΛΑΦΑΖΑΝΙΕΣ, ΣΟΦΙΣΤΙΕΣ, ΚΥΠΡΙΚΟΥΡΕΣ ΤΖΙΑΙ ΑΛΛΑ ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΕ∆ΡΟΥ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ 2010 ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΤΕ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ 2010 ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΝΤΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 16 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Oκτωβρίου 2010 Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣ ∆εν υπάρχει καµία αµφιβολία πως η long overdue κατάκτηση του Νόµπελ στα Οικονοµικά από τον συµπατριώτη µας κ. Πισσαρίδη, αποτελεί την πιο ηρωική στιγµή του τόπου ever, πιο ηρωική και από την εξόντωση των Αιγυπτίων στο αεροδρόµιο της Λάρνακας από τον Σπυράκη τον αραβοκτόνο. Ποιος είναι όµως ο πραγµατικός κ. Πισσαρίδης που µας έχει κάνει όλους τόσο περήφανους και τι καπνό φουµάρει; Ας µάθουµε ευθύς αµέσως διαβάζοντας τη συνταρακτική συνέντευξη που παραχώρησε έναντι πενιχρής αµοιβής στην εφηµερίδα µας. Ερ: Τι θα κάνετε για την Κύπρο µας now that you are such a big shot κ. Πισσαρίδη µας; Απ: ∆εν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαµε πως η δική µου παγκόσµια επιτυχία καταδεικνύει πως έφτασε η ώρα για έναν Κύπριο στρατηλάτη του µεγέθους του Μέγα Αλέξανδρου ας πούµε, ή του Τζένκις Χάν, που θα οδηγήσει τον λαό του στην κατάκτηση του κόσµου και την εγκαθίδρυση µιας κυπριακής αυτή τη φορά αυτοκρατορίας. Είµαι έτοιµος να αναλάβω αυτοπροσώπως αυτό τον πεφωτισµένο ρόλο, όπως παλαιότερα είχε κάνει ο Μακάριος ο, αν θυµάστε. Θα δράσω µε την επωνυµία του Μέγα Φίφου και µάλλον θα εκστρατεύσω µε το στράτευµα µου προς την γηραιά Αλβιόνα. Στην πορεία θα σφάξουµε και θα βιάσουµε ό,τι βρεθεί µπροστά µας - από τραπεζικούς υπαλλήλους µέχρι κατσίκες και αµπελοπούλια - το αποκορύφωµα δε θα είναι ο αποκεφαλισµός της Βασίλισσας της Αγγλίας. «Κάθε υψηλός σκοπός, ξεκινά σαν κίνηµα, εξελίσσεται σε µπίζνα κι εκφυλίζεται σε συµµορία». Τούτο εδήλου ο Αµερικανός φιλόσοφος των αχθοφόρων, Eric Hoffer, µάστιξ των «µαζικών» κινηµάτων και των «οργανωµένων συνόλων». ∆ηλαδή των λαοβοσκών ή, να τους τιµήσουµε οµηρικώς, των «ποιµένων λαών»· για ένα Έκτορα αυτόν που ωστόσο βγήκε µόνος του έξω από τα τείχη να σκοτωθεί για τον λαό του, κάτι που δεν έχουµε ποτέ δει κάποιον υψαύχενα βοσκό µας ποτέ να κάνει. Κοδρωµένοι, όχι κορδωµένοι, διδάσκει ο Κόδρος, ω βασιλείς! «Ναι, υπάρχει µια απαξίωση της κοινότητας», µας οµολόγησε κάτω από τη βάσανο των ερωτήσεών µας ο εκτελεστικός γραµµατέας της Εθνικής Κυπριακής Οµοσπονδίας, ο έµµισθος «κοινοτάρχης» και ποιµήν του «οργανωµένου» µας εν Λονδίνω κυπριακού συνόλου. Ω, ναι, µολόγα τα, ώ γραµµατεύ, και άσε τα φαρισαϊκά, εσάς απαξίωσε, τους φλαµπουροκουβαλίστρες της λαϊκής οργής, που εξαργύρωναν παχυλώς τους αγώνες και την προθυµία του να τρέχει στους δρόµους και τις πλατέες. Και στις Πλαταιές ακόµα το αίµα του θα έδινε, αν µπαίνατε µπροστά, αλλά διείδε πια τι νόηµα έχουν όλα τούτα. Και τι σηµαίνουν, ω Καβάφη, «αυτές οι βασιλείες». «Απέδρα κάθε υπόληψις, χάθηκε κάθε πίστις / κι ακούγονται της Αποκάλυψης, καλπάζοντες οι Ιππείς της», «limit-up, limit-up, limit-up», σας γράφαµε Αποκαλυπτικά, εκ της βάσης αφουγκραζόµενοι, χρόνια εµείς. Φευ, τότε που αλληλοκλεβόντουσαν οι ιθύνοντες στα χρηµατιστήρια, κι όλοι µαζί σε επίσηµες εκδηλώσεις στα χωλ της κοινότητας πάλι εξαργύρωναν την ευπιστία των «hoi polloi», οι πολλοί µε τα όλο και λιγότερα. «Από τους δικούς δεν µας φύλαξαν οι υπεύθυνοι ηγέτες, καν οι νοµοθέτες, από τους εχθρούς θα µας φυλάξουν;» µας έθεσε σπαρακτικά εσπαραγµένος ως Πενθέας από τις Μαινάδες χρηµατιστηριακές τότε, σε µια τελευταία του απέλπιδα κάθοδο στην πλατέα. Κι ουδεπώποτε. Αλλά τα µηνύµατα της φθίνουσας στους αριθµούς της παροικίας, χαίνουσας και σιχαίνουσας στη συνοχή της, δεν έστεργε να ακούσει η ηγεσία. Υπήρχαν οι πολιοί και πολυέµµισθοι δηµοσιογράφοι του ΚΥΠΕ και Ερ: Και µετά ποια θα είναι η Βασίλισσα της Αγγλίας; Απ: Ο Έλτον Τζων. Ερ: Τι θα κάνετε µε τα 333,333 Ευρώ που έχετε κερδίσει µε την απονοµή του Νόµπελ; Απ: Το πρώτο που θα κάνω είναι να αγοράσω µια κόκκινη Ferrari µε διπλό καρπουλατέρ. Εν συνεχεία θα κάνω ανταύγειες και θα µεταβώ φυσέκι στο Λας Βέγκας όπου θα τα φάω όλα τα Ευρώ κάνοντας κατάχρηση ελαφρών ναρκωτικών και µεθοκοπώντας κάθε βράδυ σε διάφορα µπαρ που θα παίζουν δυνατή ροκ µουσική, θα επιτρέπουν το κάπνισµα και θα είναι γεµάτα µε τραπέζια του µπιλιάρδου και γεναίτζες, γεναίτζες αµέτρητες µε ασυγκράτητα στήθη, ανυπότακτους πισινούς και γενικά αρνητική στάση απέναντι στον θεσµό του γάµου. Εν ολίγοις, θα τα σπάσω εγιώνη τα δεσµά, στα παπάρια µου θα γράψω τα οικονοµικά, θα χέσω, ρε, του ψεύτη του ντουνιά και µποέµικα θα ζήσω πια , τσι- ρι- τρι, τσι- ρι- τρο. Ερ: Καλά, τίποτα της προκοπής δεν θα κάνετε στον τόπο µας; Απ: Βαρκούµαι αφάνταστα αυτή την ερώτηση, να σας πω όµως τι σκέφτοµαι έτσι πουπάνω- πουπάνω. Πρώτο µου µέληµα είναι ασφαλώς η υγεία των πολιτών, γι’αυτό θα παραδώσω διαλέξεις µε θέµα πουτάνα του σε διάφορες συσκευασίες. Θα µπορεί λ.χ. να την αγοράσει µε κόκαλο, καταβάλλοντας βεβαίως το ανάλογο τίµηµα ή να την αγοράσει σε µορφή κιµά, για να κόβει δρόµο που λέµε. Όπως και να έχει το θέµα, ο λαός θα είναι πολύ χαρούµενος. την καταπολέµηση της µάστιγας της αχαλίνωτης στύσης και την αντιµετώπιση της κατάρας της επιπόλαιας εκσπερµάτωσης. ∆εύτερον, θα δώσω ριζική λύση στο φλέγον θέµα της πορνείας. Οι πόρνες θα διατίθενται πλέον από τα κατά τόπους κρεοπωλέια. Λίγες θα εκτίθενται κανονικά στη βιτρίνα ενώ οι υπόλοιπες θα βρίσκονται πίσω στον ψυκτικό θάλαµο για να µην χαλούν. Κάποιος θα µπορεί να αγοράσει την Ερ: Οι Ρώσοι εν καλά πλάσµατα; Απ: Η αλήθεια είναι ότι µιλούµε για σπουδαία πάστα ανθρώπων. Να τονίσω πως δεν είναι τυχαίο που στην πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου στο νησί, ο κ. Χριστόφιας παρολίγον να τον φιλήσει στο στόµα, να αποκαλύψω µάλιστα πως οι Ρώσοι προτίθενται να ανακηρύξουν τον κ. Χριστόφια Τσάρο όλων των Κυπρίων. Για την ευόδωση του ιερού αυτού σκοπού ο εθνικός ύµνος της χώρας µας θα είναι πλέον το δηµοφιλές άσµα «Είπα σου κτενίστου λλίον». Αυτό λοιπόν είναι τα καµάρι του τόπου, ο κ. Πισσαρίδης µας, πιο όµορφος από τον Απόλλωνα, πιο δυνατός από τον Ηρακλή! Μην χάσετε στο επόµενο τεύχος τη συνέντευξη µε τον Ταρζάν, τον βασιλιά της ζούγκλας, που κατέρχεται στο νησί µέσα στα πλαίσια του Ραδιοµαραθωνίου. Πορφύριος Ρουπιρόζα ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΚΙ… ΑΓΩΝΙΩΣΑ του ΡΙΚ να στέλνουν κάτω αυτοσυγχαίρουσες «ανταποκρίσεις» για 20000 Κυπρίους που γέµιζαν την πλατεία, «δηµοσιορραφίες» που δεκαπλασίαζαν(!) τους αριθµούς των 2000 και µόλις (όλοι αυτά θέλανε να ακούνε) µέχρις ότου γράψαµε κάτι πονεµένες αλήθειες για την «τυρανία των αριθµών», κι οι αρρυθµίες έπαυσαν να δίνονται µε αριθµούς. Έφθασαν τώρα τα νούµερα στις µερικές εκατοντάδες, παρά τις προειδοποιήσεις της Στούρµ, της εφηµερίδος του Γκαιµπελικού παροικιοπατέρα και… σχολάρχη του ανορθόγραφου «είς οιωνός άριστος αµύνεσθαι περί… πατρίς», στο λογότυπο της πατριδοκαπηλικής φυλλάδος του. Κατήγγελλε ονοµαστικά τους «απόντες» στο πρωτοσέλιδο της ∆ηµοκρατικής εφηµερίδος του ο ιδιοκτήτης του ∆ΗΚΟ Αγγλίας, όπως έκανε κάποτε στην Στουρµ ο Γκαίµπελς, παραδίδοντας στη µάνητα των οµάδων κρούσεως των νεολαίων SS όσους επιχειρηµατίες αρνιόντουσαν να συντρέξουν τα «οικονοµικά διαβήµατα» του εθνικο-σοσιαλιστικού κόµµατος. ∆ιεσφάλιζε η ανήµερος εφηµερίς πώς να γίνεις «εφήµερος». Νύκτα των υάλων, α ρε κόσµε γυάλινε. Πώς «έκατσε» η «καθιστική πορεία» Η ίδια εφηµερίδα είχε, θυµούµαστε, οµοίως γκαιµπελικά προειδοποιήσει ότι θα ξεµπροστιάσει πρωτοσέλιδα παροικιακές οργανώσεις που έστελλαν ανακοινώσεις στο παροικιακό ραδιόφωνο, ότι «στελεχώνουν την καθιστική εκδήλωση» έξω από την Τουρκική Πρεσβεία, αλλά δεν πατούσαν. Ω, εκείνη η λιτανεία των ανακοινώσεων, µαζί µε το δελτίο καιρού µετά το δελτίον ειδήσεων, «την καθιστική εκδήλωση σήµερα στελεχώνει η τάδε οργάνωση». Και γιατί να πατήσουν, άλλωστε; Όπως εν γένει για τις παροικιοπατερικές «επιτυχηµένες» εκδηλώσεις, έφθανε η (κατά παραγγελίαν) από ραδιοφώνου ανακοίνωση. Την «καθιστική πορεία», όπως από κεκτηµένη ταχύτητα «έτρεχε» την είδηση στο ραδιόφωνο ο Βέρος Πολιτιστικός, στελέχω- νε όµως ο εξής ένας, ο «αετός» Ηλίας ο Βορειοηπειρώτης, έµµισθος και κατά παράκλησιν, να µην ρεζιλευτούµε να µας πάρουν οι «µαρκίζες» που ο πατριώτης Τόνυ είχε προσφέρει. Και µου τηλεφωνούσε πικραµένος στο ραδιόφωνο ο «αετός», «τι λέτε, ωρέ, ποιός στελεχώνει, µόνος µου είµαι και µε λυπούνται και κερνούν καφέ οι Τούρκοι, πες τα κάπου αυτά, αλήθειες που καίνε»! Αλλιώς είχαν ξεκινήσει τα πράγµατα… Ανοργάνωτα, αδέσµευτα και µεµονωµένα, από τις «πελλές» της παροικίας, τις περιφρονηµένες, τις σιωπηλές ηρωίδες, τις µηχανικούδες. Αυτές που σήµερα µαραζώνουν µε το «συµπληρωµατικό επίδοµα», το «income support», χωρίς σύνταξη, αφού έλιωναν στη ραπτοµηχανή για το κέρδος των εργοστασιαρχών, χωρίς εισφορές κοινωνικών ασφαλίσεων, απροστάτευτες. Τα θύµατα µιας παροικίας και των… φιλεργατικών κοµµάτων (και κοµµαταρχέων) της. Με ονόµατα, αν τα θέλετε (έτσι, σύντροφοι;) Αίφνης λοιπόν, αυτές οι πελλές, που περιφρονητικά προσπερνούσαν οι επίσηµοι κοµµατοπατέρες, έκαµαν κάτι που µας προσπέρασε όλους. Βρέθηκαν έξω από την Τουρκική ποεσβεία σε µια αυθόρµητη εκδήλωση, απεργία πείνας που έφερε το BBC, και τις «πελλές» σαν την «Ελένη του Ίσλιγκτον» να ανεβαίνουν αίφνης στο ύψος της πρόκλησης που αυτές δηµιούργησαν, για να κάνουν την πιο σπαρακτική έκκληση για την Κύπρο που έχουµε ποτέ ακούσει στα βρετανικά ερτζιανά. Κι η επίσηµη «οργανωµένη» παροικία; «Εν πελλάρες τούτα», δήλωνε ο πολύς Πρόεδρος, «µα κάθουνται το βράδυ και τρώνε», µετέφερε τις κακίες των «επισήµων» φίλων της η «µεγάλη» του παροικιακού ραδιοφώνου. Κι έφερνε ο γράφων στον αέρα τον γιατρό τον Ηλία Τασούλα να δώσει κατάθεση για την επιδεινούµενη υγιεία των απεργών πείνας, που η «οργανωµένη» κοινότητα δεν άντεχε να ακούει στο BBC… Κι όταν οι Τούρκοι έστειλαν ειρωνικά µια ανθοδέσµη στις απεργούς πεί- νας, έφθανε µονάχα να το µεταδώσουµε µε τις δειλινές εκφωνήτριες στο LGR για να αντιδράσει όµοια αυθόρµητα η παροικία και να πληµµυρίσει την ανθοσυρµή της συµπαράστασής της στις απεργούς µηχανικούδες. Έτσι στήνονται οι αγώνες, κύριοι. «Ο ένας έπιανε τον τουφέκι, ο άλλος του κουβανούσε βόλια, η τρίτη του έφερνε ψωµί», πώς περιγράφει τον αγώνα ο Κολοκοτρώνης, στον λόγο στην Πνύκα. «Όταν είµαστε στο εµείς, όχι στο εγώ», όχι όταν κάποιοι άλλοι ταγοί εκµεταλεύονται συναντήσεις µε τον Βρετανό πρωθυπουργό για να του περάσουν τον φάκελο µε… το βιογραφικό τους σηµείωµα! Κι έτσι, πέθανε η αποκοτιά της εξέγερσης κι η γυναικεία «µωρία». Την παρέλαβε η επίσηµη «συµµορία», για να την πεθάνει τον αργό κι επώδυνο θάνατο. Ραδιοφονικώς κι επισήµως. Κι αριθµοί µας πέθαναν κι αυτοί για να µην ξεσηκώνονται αρρυθµίες. Αυθόρµητα ορµέµφυτα. Οι Άγγλοι το λένε «containment». Σιώπα εσύ, είχαµε πει τότε στην Ελένη Φωκά, την ασυµµάζευτη. Και βλέποντας από εδώ, µε αρρυθµίες και υπέρταση, την ντροπή του «µπαϊρακτάρικου» βουνού µας, που δεν σήκωσε µόνος του τη ράχη του να αποτινάξει ο,τιδήποτε, γιατί δεν του το ζητήσαµε ποτέ πραγµατικά, δεν είναι βλάκας, µας ξέρει, τραγούδια και καριέρα κάναµε τον πόνο και την ντροπή του, διαβάζω στην εφηµερίδα χθες Τετάρτη επιστολή που κρίνει την επώδυνη σηµαία της ντροπής µας σαν… ντροπή για τους Τούρκους! Απόδειξη της ανασφάλειάς τους (κάτι ξέρει κι ο Βαµίρ Βολκάν). Ενώ εµείς… Σίγουροι και ασφαλείς δεν χρειαζόµαστε να σηκώσουµε σύµβολα της ανασφάλειας εµείς. Με ανωτερότητα και σιγουριά εµείς, νενικήκαµεν! Εµείς καίµε τις δικές µας σηµαίες στα γήπεδα. Αντί να καούµε µαζί τους. Παρ’ πυρί χρη ταύτα λέγειν… Πυρ επελθόν πυριεί και κατακαύσει. Λαµπρόν να… Titus Londiniensis Εξ ΄Αγγλε Τέρας ∆ια το πιστόν, Τίτος Χριστοδούλου 30 Oκτωβρίου 2010 vasosftohopoullos.wordpress.com ΑΝΘ’ ΗΜΩΝ [Α. ΠΑΣΤΕΛΛΑ] Ο ΓΟΥΛΙΜΗΣ [ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΙΕΡΗΣ] Θυµότανε κανείς γέροντες δασκάλους που τους αφήσαµε ορφανούς. Πριν από µερικά χρόνια, ως µέλος της Επιτροπής για τα Αριστεία Γραµµάτων, Τεχνών και Επιστηµών, επιχειρηµατολόγησα υπέρ της απονοµής του Αριστείου Γραµµάτων στον Ανδρέα Παστελλά. Για την ποιότητα του ποιητικού του έργου, για τη στιβαρότητα των φιλολογικών του µελετών, για τη συµβολή του στην ευρύτερη πνευµατική και πολιτιστική ζωή του τόπου, για το ήθος του. Η πρόταση συζητήθηκε θετικά και από όλα τα υπόλοιπα µέλη της Επιτροπής, όµως υπήρχε εµµονή και στην υποψηφιότητα του Παναγιώτη Περσιάνη, που είχε από την αρχή προταθεί. Ο Παναγιώτης Περσιάνης ήταν δάσκαλός µου, στα Νέα Ελληνικά της ΣΤ’ Γυµνασίου. Με θεωρούσε, τότε, απειθάρχητο και ατίθασο µαθητή, εγώ του οφείλω πολλά, ήταν άψογος παιδαγωγός και η φιλολογική µου πορεία συνδέεται και µε τη δική του διδασκαλική παρουσία. Για να µη θεωρηθεί ότι υπονοµεύω την υποψηφιότητα του καθηγητή µου Περσιάνη υποχώρησα στο θέµα Παστελλά, µε την προϋπόθεση ότι η Επιτροπή δεσµευόταν τον επόµενο χρόνο να συζητήσει πρώτο το όνοµά του για την απονοµή του Αριστείου. Υποχώρησα, όµως εν πολλοίς θεωρούσα ότι τα πράγµα- ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΦ. «ΕΝΩΣIΣ»: Μέσα στα πλαίσια του ψευτοπλουραρισµού δηµοσιεύουµε το σηµείωµα του φίλτατου Σάββα Παύλου. ∆εν µπορούµε όµως να µην εκφράσουµε και τη µεγάλη µας απογοήτευση για την κακία και την αδικία που διακατέχει το κείµενο του. Σίγουρα και ο Περσιάνης και ο Παστελλάς αξίζουν να βραβευτούν για τη συνολική τους προσφορά στην Κύπρο και τα κυπριακά γράµµατα, όµως για να είµαστε δίκαιοι και αντικειµενικοί και οι δυο περιπτώσεις σε αντίθεση µε τον Πιερή δεν έχουν την παγκόσµια ακτινοβολία που εκπέµπει η προσωπικότητα και το έργο του οικουµενικού Μιχάλη Πιερή. ∆ηλαδή, φίλτατε Σάββα, µόλις «ξεµουττίσει» κανένας Κυπραίος που ξεφεύγει απ’ τα όρια και τα επίπεδα της Κύπρου πρέπει κιόλας να τον τιµωρήσουµε; Ξεχνάς ότι ο Πιερής έχει µιλήσει στο Παλέρµο της Σικελίας και έχει γράψει ποιή- ΚΤΩΣ Α Τ Κ Ε ΚΤΩΣ Α Τ Κ Ε ΚΤΩΣ Α Τ Κ Ε τα εξελίχθηκαν καλά: και βραβευόταν ο καθηγητής µου Π. Περσιάνης και ο Α. Παστελλάς (ήµουν σίγουρος) θα βραβευόταν την επόµενη χρονιά. Όµως, εγώ παραιτήθηκα από την Επιτροπή, λίγους µήνες αργότερα, για λόγους αξιοπρέπειας, και από τότε, εκτός Επιτροπής όµως, αναµένω την αναγγελία της βράβευσης του Α. Παστελλά. Ματαίως. Πάντα κάτι τον παραµερίζει, φέτος τον σφαγίασε ο µαθητής του Μιχάλης Πιερής. Το θέµα δεν είναι οι χιλιάδες περιπτώσεις µετριότητας που επελαύνουν, κερδίζουν, προβάλλουν την ασηµαντότητά τους. Ούτε οι περιπτώσεις αξιόλογης και ποιοτικής κατάθεσης που επιβάλλεται να βραβευθούν µε το Αριστείο Γραµµάτων και όµως παραµερίζονται. Το κύριο θέµα είναι η κοινωνία µας, µε ποιες µεθοδεύσεις και λογικές έχει γίνει αναίσθητη, και παρά τις χιλιάδες µέλισσες που µας κεντρίζουν και έπρεπε να µας ξυπνούσαν, για να συνειδητοποιούσαµε αυτή την έκπτωση, τη φθορά και την κατάντια µας, όµως παραµένει απαθής και αδιάφορη, ενισχύοντας έτσι τους διάφορους Γουλιµήδες να επιβάλλουν τη σφραγίδα τους. Σάββας Παύλου savvaspavlou.wordpress.com µατα και στην Αυστραλία και στην Ισπανία και σε πολλές άλλες χώρες του κόσµου; ∆ηλαδή θεωρείς σωστό η Αγγλία να τιµούσε τον σεναριογράφο του Κκορονέισιον Στριτ και όχι τον Πίντερ και τον Μπέκετ; Ξεχνάς, Σάββα, πόσες φτωχές κοπέλες βοήθησε να περάσουν τις εξετάσεις τους ο Πιερής και οι άλλοι καθηγητάδες που στηρίζουν το έργο του; Ξεχνάς ότι έχουν γράψει γι’ αυτόν εκατοντάδες κριτικοί χωρίς καµιά παρότρυνση από τρίτους και χωρίς καµιά διαµεσολάβηση από κανένα; Ξεχνάς ότι ο Μαχαιράς έγινε γνωστός σ’ ολόκληρη την οικούµενη, ακόµη και µαύροι της Αφρικής στο πρόσφατο µουντιάλ κρατούσαν αντίτυπα και τα διάβαζαν στα γήπεδα της Νότιου Αφρικής; Ξεχνάς τη µεγάλη του προσφορά στο θέατρο, τη µουσική και τις τέχνες; Σάββα, πρέπει να είµαστε δίκαιοι, ο Πιερής είναι παγκόσµιας εµ- βέλειας, το είπε άλλωστε και ο πρύτανης του πανεπιστήµιου και όταν λέει κάτι ένας πρύτανης κάτι ξέρει, εκτός τώρα εάν θα αµφισβητήσετε και τους θεσµούς και τις άλλες ιδιοφυίες του τόπου µας. Ο Πιερής είναι ο Θερβάντες µας, ο Σαίξπηρ µας, ο Σεφέρης µας, για να κλάσουν πατάτες τζιαι οι καλαµαράες οι οποίοι ενοµίζαν ότι τα νόµπελ ήταν µονοπώλιό τους.Τώρα που πήραµε το πρώτο έπεται και δεύτερο και γιατί όχι να µην είναι Ο Πιερής. Ο φθόνος, Σάββα, δεν είναι καλός αγωγός για να αντιµετωπίσουµε τους εχθρούς µας. Εγώ προσωπικά σέβοµαι το έργο σου όµως δεν έχεις γράψει ακόµη κανένα ποίηµα που να έχει µεταφραστεί σε ξένες ευρωπαϊκές γλώσσες. Ούτε γνωρίζει κανείς στην αλλοδαπή τ’ ονοµά σου. Μόλις όµως ειπωθεί τ’ όνοµα Ντον Πιέρο όλοι γυρίζουν να δουν τον µέγα βιλλοπλόκο µας. 17 Μα την οµιλία του Ζένιου, ρε Πιερή, έγραψές την εσύ; ETE MHN TO XAΣ PH Σ E M O Λ IΣ K Y K Λ O Φ O KYKΛΟΦΟΡΕΙ ∆ΩΡΕΑ Ν EIΣΑΓΩΓΗ: ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ MHN ΤΟ XΑΣETE KYKΛΟΦΟΡΕΙ H ΚΥΡΙΑ ΕΥΑΝΘΙΑ σας συµβουλεύει Κυρία Ευανθία, Tελευταίως δεν είµαι πολύ καλά και έχω και πρόβληµα ταυτότητας. Κάποτε νιώθω ότι είµαι µια καλή νοικοκυρά, κάποτε όµως νιώθω και ολίγον πόρνη. Τον τελευταίο χρόνο αφήνω τον άντρα µου έσσω και πάω στα κατεχόµενα και κάνω σεξ µε Τουρκοκύπριους και κάποιους Τούρκους, όχι όµως στρατιώτες. Μ’ αρέσουν µόνο οι αξιωµατικοί τους ως και επίσης γαµιέµαι πού και πού και µε κανένα έποικο έτσι για ανθρωπιστικούς λόγους. Μην νοµίζεις όµως, κύρια Ευανθία, ότι µόνο στα κατεχόµενα γαµιέµαι µε Τούρκους, εγώ το έχω κάµει και στη Λεµεσό µε Τούρκους και µε αράπηδες και µε µετανάστες, όχι όµως αυτούς που ζητούν άσυλο, αυτοί δεν µου πολυαρέσουν. Είµαι ολίγον συγχυσµένη, κύρια Ευανθία, διότι ενώ µου αρέσει ο πρωκτικός έρωτας, ειδικά µε τους Τουρκοκύπριους, οι όποιοι παρεµπιπτόντως είναι καλύτεροι εραστές από τον άντρα µου, έχει φορές που δεν ανέχοµαι να βλέπω πέη να θέλουν να µε πάρουν από πίσω. Πρόσφατα µάλιστα, έξω από την ΕΛ∆ΥΚ στην Αθαλάσσα, επήγα να µαζέψω τον γιο µου που πάει τζιαι σύρνει πέτρες στο στρατόπεδο µε τους φίλους του, βρήκα ένα Ελδυκάριο και για να µην τα πολυλογώ τον πήρα στο αυτοκίνητο µου και µε εγάµησε από πίσω. ∆εν ένιωσα καλά, κύρια Ευανθία, ένιωσα σαν να έκανε εισβολή µέσα στο σώµα µου, ένιωσα σαν να ζούσα ξανά την εισβολή του 74. ∆εν καταλαβαίνω γιατί νιώθω έτσι. Είµαι τελικά συγχυσµένη ή µάλλον τι είµαι; Κύρια Ευανθία, παρακαλώ βοήθα µε, διότι κινδυνεύω να χαλάσω την οικογενειακή µου γαλήνη. Κυπρούλλα Κυπριανού Καϊµακλί Λευκωσία Αγαπητή µου φίλη, Eίσαι µια πουτάνα, µια κυπριακή ορόσπα, ένας σσιυλλοπούτανος, µια πόρνη ολκής. Εάν ήµουν εγώ ο αρχηγός της ΕΛ∆ΥΚ, θα άφηνα όλο το στρατόπεδο έξω να εισβάλουν ούλλοι οι Ελδυκάριοι µες στον κώλο σου, για να δεις την γλύκα, ρε σκατοπούτανε. ∆ΩΡΕΑ Ν MHN ΤΟ XΑΣETE 18 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com Η άλλη Ένωσις τα γεγονότα αυτά, µε σοβαρές ελλείψεις ωστόσο ως προς τη µη συµπερίληψη καθοριστικών έργων που πραγµατεύονται τη θεµατική αυτή. Εκθέσεις τέχνης Αν σε γενικές γραµµές, η επίσηµη εκδήλωση για τα 50χρονα ήταν επιτυχής, η οµώνυµη εικαστική διοργάνωση µε τις τρεις εκθέσεις Εικαστική Κύπρος 1950-1973 (Καστελλιώτισσα, 8-30 Οκτωβρίου), 1974 – Ορόσηµο στην πολιτική και την τέχνη (Πύλη Αµµοχώστου, 6-30 Οκτωβρίου) και Εικαστικοί Ρυθµοί (Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη και Μύλοι Καϊµακλίου, 4-18 Οκτωβρίου), ήταν µια απογοητευτική προχειρότητα. Ας αρχίσουµε από την τελευταία, τους Εικαστικούς Ρυθµούς που ισοδυναµούσε µε άλλη µια παγκύπρια έκθεση όλων των µελών του ΕΚΑΤΕ . Πάµπολλα έργα παρουσιασµένα ξανά και ξανά σε προηγούµενες εκθέσεις του ΕΚΑΤΕ και άλλων φορέων, εµφανίστηκαν για πολλοστή φορά «ατάκτως ερριµένα», δίχως πλάνο, σφηνωµένα κυριολεκτικά µε τρόπο ώστε το ένα να εξουδετερώνει και ν’ αναιρεί το άλλο. Οι καλλιτέχνες που επέλεξαν να πρωτοπαρουσιάσουν καινούργια δουλειά τους προτού την εµφανίσουν σε ατοµική τους έκθεση, ατύχησαν γιατί το έργο τους αδικήθηκε στις αντίξοες αυτές συνθήκες της Αίθουσας Μελίνα Μερκούρη, που θύµιζε αποθηκευτικό χώρο µέσα στον οποίο οι δηµιουργίες ασφυκτιούσαν, αναζητώντας χώρο και λόγο ύπαρξης. Κάπως καλύτερης µεταχείρισης είχαν όσα έργα τοποθετήθηκαν στους Μύλους Καϊµακλίου, αν και ούτε εκεί διαφάνηκε να επικρατεί οποιοδήποτε οργανωτικό πλάνο. Παρόµοιες συνθήκες επικράτησαν και στην Καστελλιώτισσα που φιλοξένησε σηµαντικότατα έργα καλλιτεχνών που έδρασαν ανάµεσα στο 1950 και 1973 και που σηµάδεψαν την ιστορία της κυπριακής τέχνης. Κρεµασµένα σε stands µε µια ατέ- Σφήνες Για γέλια και για κλάµατα ο Μιχάλης Πιερής. Το ΡΙΚ1 µεταδίδει στο κεντρικό του δελτίο ειδήσεων πως µε πρωτοβουλία του Ιδρύµατος «Σταύρος Νιάρχος» ψηφιοποιούνται και µπορούν να τύχουν άµεσης πρόσβασης µέσω διαδικτύου τα σηµαντικότερα ελληνικα χειρόγραφα της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, όπως αυτό του Ερωτόκριτου του Βιτσέντζου Κορνάρου. ∆ίδεται στη συνέχεια ο λόγος στον πλέον άσχετο µε χειρόγραφα, Μιχάλη Πιερή, ο οποίος µε ύφος παλαιογράφου ή ερευνητή που έχει εγκύψει σε χειρόγραφα, σχολιάζει το γεγονός. Ο άνθρωπος αυτός για χρόνια ψευδόταν ότι είχε µελετήσει το χειρόγραφο του Λεοντίου Μαχαιρά στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, µέχρι που ο καθηγητής Γιώργος Κεχαγιόγλου αποκάλυψε µέσα από το µητρώο µελετητών της Βιβλιοθήκης της Βενετίας, πως αυτό ουδέποτε συνέβηκε. Πολύ πιο αργότερα, απ’ ό,τι διατεινόταν ότι δήθεν το µελέτησε, πήγε στη Μαρκιανή για να βάλει κι αυτός την υπογραφή του στον κατάλογο των ερευνητών που πήραν στα χέρια τους το χειρόγραφο, από τον οποίο το όνοµά του έλαµπε δια της απουσίας του. Και χωρίς αµφιβολία, έκανε µια βιαστική επίσκεψη (θα σκεφτόταν µε ναρκισσιστική αυταρέσκεια veni vidi vici), υπόγραψε, είδε (=έριξε µια µατιά) και απήλθε νικητής, χωρίς να καταθέσει ούτε µιας ώρας δουλειά στο χειρόγραφο όπως δεν έριξε και στη «∆ιπλωµατική» έκδοση των χειρογράφων του Μαχαιρά, της οποίας δεν θυµόταν τον αριθµό των σελίδων της εισαγωγής ούτε κατά προσέγγιση να πει (έτσι άραγε συµβαίνει σ’ ένα συγγραφέα – ερευνητή που ξέρει τη µελέτη του µέσα έξω;) Η αµφισβητούµενη από την επιστηµονική κοινότητα αυτή έκδοση, την οποία 30 Oκτωβρίου 2010 Έκδοση «50 Χρόνια Εικαστικής ∆ηµιουργίας» λειωτη σειρά συρµάτων να περιπλέκεται στο πάτωµα, τα έργα και πάλι δεινοπάθησαν, ωσάν στοιβαγµένα για σκοπούς δηµοπράτησης. ∆εδοµένου ότι τα µισά απ’ αυτά έτυχαν δανεισµού από την Κρατική Πινακοθήκη και από την Πινακοθήκη του Ιδρύµατος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, διερωτάται κανείς γιατί οι οργανωτές δεν παρέπεµψαν το κοινό να τα επισκεφτεί σε συνθήκες αξιοπρέπειας στις ίδιες τις εστίες τους; Η έκθεση 1974 - Ορόσηµο στην πολιτική και την τέχνη που και πάλι δανείστηκε κατά το ένα τρίτο περίπου από την Κρατική Πινακοθήκη και την Πινακοθήκη του Ιδρύµατος Μακαρίου είχε δοµή και κόκκαλο και ξέφυγε απ’ τη συµπτωµατική και τυχαία εναπόθεση της ασπόνδυλης αµοιβάδας για να συστήσει ένα καλό corpus της εικαστικής δουλειάς που είτε προέκυψε µετά το ‘74 είτε είχε ως πηγή έµπνευσης Σφήνες Χωρίς οργάνωση, πλάνο και δοµή, άλλως πίττα, δεν ήταν µόνο οι δύο από τις τρεις εκθέσεις καθώς και το θέαµα που παρουσίαζαν οι τρεις από τους τέσσερεις εκθεσιακούς χώρους αλλά και η συνοδευτική έκδοση, στην οποία επιχειρήθηκε τουλάχιστον όσον αφορά τις ενότητες Εικαστική Κύπρος 1950-73 και 1974 - Ορόσηµο στην πολιτιστική και την τέχνη, η συγγραφή αναλυτικών κειµένων, σ’ αντίθεση µε την τελευταία ενότητα Εικαστικοί Ρυθµοί, όπου έγινε απλή παράθεση της φωτογραφίας του κάθε έργου και του βιογραφικού του καλλιτέχνη. Τα κείµενα που αφορούν λοιπόν τις δύο πρώτες εκθέσεις αρχίζουν µε µια υποτιθέµενη ανάλυση (συσχέτιση των δεδοµένων πολιτικοκοινωνικών συνθηκών µε τη δηµιουργία του έργου τέχνης), όµως σύντοµα ξεχνιούνται και καταλήγουν σε µια ασταµάτητη παράθεση στοιχείων άλλοτε βιογραφικών του καλλιτέχνη και άλλοτε περιγραφικών για το έργο του, ανοµοιογενών ωστόσο και δυσανάλογων ως προς τη σύσταση και την έκτασή τους. Ολόκληρες παράγραφοι ή και σελίδες για µερικούς καλλιτέχνες και 3-4 γραµµές για άλλους, χωρίς καµία συσχέτιση της έκτασης του κειµένου µε τη σπουδαιότητα του έργου. Εφόσον η διαδοχή των κοµµατιών για τον κάθε καλλιτέχνη είναι καθαρά συµπτωµατική (άλλοτε χρονολογική αλλά όχι πάντα) και δεν δοµείται από κανένα συνεκτικό άξονα, πιο έντιµη θα ήταν η ξεκάθαρη παράθεση του κειµένου, είτε µακροσκελούς είτε συνοπτικού, για κάθε καλλιτέχνη πλάι στην φωτογραφία του έργου του. Αυτό θα βοηθούσε και στην πλοήγηση του αναγνώστη δεδοµένου ότι οι αριθµητικές παραποµπές που υπήρχαν στα κείµενα δεν είχαν ουσιαστικά καµία αντιστοιχία µε τις φωτογραφίες. Η συνεχής γραφή υπό τύπον ενιαίου κειµένου, δεν έχει κανένα νόηµα εδώ αφού πρόκειται για µια χωρίς αρχή, µέση και τέλος παραβολή στοιχείων, όπου οτιδήποτε µπορεί ν’ αφαιρεθεί ή να προστεθεί χωρίς καµιά ζηµιά για το σύνολο. Το γλωσσικό ύφος δεν ξεπερνά τα όρια ενός δηµοσιογραφικού ρεπορτάζ και µάλιστα βιαστικού, απλοϊκού και ανισοµερούς, µε αδυναµίες, ασυνταξίες και µια ασυγχώρητη και κουραστική λεκτική επανάληψη του τύπου «σηµαντική εικαστική παρουσία η Μ.Λ. η οποία κάνει τα πρώτα της σηµαντικά βήµατα …» (σελ. 112), «οριοθετούµε τα πράγµατα µέσα από σαφή όρια» (σελ. 126) και µε τόσο γενικευµένες διατυπώσεις που θα µπορούσαν να ισχύουν για όλους ανεξαίρετα τους καλλιτέχνες όπως «η ζωγραφική του κινείται ανάµεσα στο ρεαλιστικό, το αφηρηµένο και το σουρεαλιστικό» (σελ. 50). Με δύο λόγια αν δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι υποδοµής ας γίνονται λιγότερες εκθέσεις. Αν δεν υπάρχει χρόνος (ας αποφάσιζαν και ας είχαν αναθέσει νωρίτερα οι διοργανωτές) ή δυνατότητες συγγραφής και ανάλυσης ας γίνεται ένας απλός κατάλογος µε φωτογραφίες, βιογραφικά και ετοιµοπαράδοτα από τους καλλιτέχνες κείµενα για το έργο τους. Για να αποφεύγονται εκθεσιακές και συγγραφικές προχειρότητες. Ο Τεχνοσκόπος Σφήνες Σφήνες Σφήνες Σφήνες Η νέα ποιητική συλλογή «Φασγάνου δίχα» (Εκδόσεις Αιγαίον, 2009) έρχεται να επιβεβαιώσει πέραν πάσης αµφιβολίας πως η Νάσα Παταπίου του «Φωνήεντος Σώµατος» είναι, µε µεγάλη διαφορά, η καλύτερη γυναικεία ποιητική φωνή στην Κύπρο των ηµερών µας. Τηλεσφήνες ο Πιερής συνυπογράφει µε την Άγγελ Νικολάου Κονναρή είναι αποκλειστική δουλειά της δεύτερης. Ο µέγας καθηγητής εναποθέτει απλώς το µεγαλείο (για όσους δεν τον ξέρουν) του ονόµατός του. Και επειδή η έκδοση αυτή χρειάζεται όχι µόνο δεκανίκια αλλά µηχανισµούς αντιστήριξης για να µην κατρακυλήσει στον γκρεµό και το βάραθρο, εµµέσως πλην σαφώς ο Πιερής εξαναγκάζει όλους όσοι ήδη συνεργάζονται, επιθυµούν να αρχίσουν ή να συνεχίσουν συνεργασία µε το Πανεπιστήµιο Κύπρου, να παραπέµπουν σ’ αυτήν αντί στην έκδοση R.M. Dawkins του Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης. ∆ιαφορετικά διακόπτεται η συνεργασία. Άµα δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Η πολιτεία βράβευσε στις 18 Οκτωβρίου το Μιχάλη Πιερή µε το Αριστείο Γραµµάτων, Τεχνών και Επιστηµών. Επειδή όσον αφορά στα γράµµατα τόσο οι καβαφικές όσο και οι σεφερικές του µελέτες αλλά και η «∆ιπλωµατική» έκδοση του µεσαιωνικού Χρονικού του Μαχαιρά αποτελούν πρότυπα αντιεπιστηµονικότητας και συγγράµµατα προς αποφυγή, ας ελπίσουµε πως η βράβευση αυτή στηρίχτηκε τουλάχιστον στη συνεισφορά του στην τέχνη µέσα από το Θ.Ε.ΠΑ.Κ. (Θεατρικό Εργαστήρι Πανεπιστηµίου Κύπρου) και το Πολιτιστικό Φεστιβάλ της Αξιοθέας. Το βιβλίο του Ανδρέα Μακρίδη «Ο εκτουρκισµός των τοπωνυµίων της Κύπρου» (Εκδόσεις Επιφανίου, 2010) αποτέλεσµα σοβαρής και µακροχρόνιας έρευνας θα αποτελέσει µε την αµεσότητα της διατύπωσής του τόµο αναφοράς, για το γενικό και το επιστηµονικό κοινό, για τον καθένα από µας. Μεστή και καθαρή µε διαλεκτική διατύπωση η γραφή του Γιώργου Μωϋσέως στον Κοριό είτε συµφωνεί κάποιος είτε διαφωνεί µε τις πολιτικές του θέσεις. ∆υστυχώς τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα µαργαριτάρια εκφωνούνται από το Κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ 1. Αλήθεια ποιος ήταν ο συντάκτης του δελτίου ειδήσεων τη ∆ευτέρα 27/9/10, που έγραψε για τον «επαναπατρισµό των κλαπέντων εικόνων από τις εκκλησίες της Κύπρου;» Αν δεν γνωρίζει καλά τη χρήση των µετοχών (θηλυκό γένος: των κλαπεισών εικόνων) ας µην τις χρησιµοποιεί και ας γράψει αντί αυτού στη δηµοτική «των εικόνων που κλάπηκαν». Ούτε η παρουσιάστρια της σχετικής είδησης Αιµιλία Κενεβέζου παρενέβη αυτόκλητα για να διορθώσει. Από κεκτηµένη ταχύτητα ή επειδή δεν γνώριζε ή δεν κατάλαβε το λάθος; Η επάρκεια στην ελληνική γλώσσα είναι απαραίτητο προσόν για όποιον προσλαµβάνεται ως δηµοσιογράφος ή ρεπόρτερ και ειδικά στο ΡΙΚ. Για να µην ακούµε µαργαριτάρια του τύπου «Σύµφωνα µε τον επικεφαλή της Κυπριακής αντιπροσωπείας» που εκφώνησε στο ρεπορτάζ της η ∆έσποινα Κουρή την Πέµπτη 7/10/10 και πάλι από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ1. Η επιρρηµατική αυτή λέξη ο επικεφαλής είναι άκλιτη. Σε λίγο θα ακούµε των επικεφαλών µήπως, όταν πρόκειται για πληθυντικό; Μανόλης Κρητικός άλλως Σφηνάκιας ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 19 30 Oκτωβρίου 2010 ΣΧΟΛΙΑ Η άλλη TAΠΗΡΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ∆ΕΝ ΕΦΥΓΕ Επιτέλους θα πάρουν τα αριστεία τους οι άριστοι του νησιού. Άτε, Πιερή µου, θα είσαι στις χαρές σου. Ποιος τη χάρη σου! Μα είσαι στα αλήθεια ποιητής; Απόδειξέ το! Και εσείς, κυρία Ρήνα Κατσελλή, παίρνετε αριστείο; Χµ… η γλώσσα που χρησιµοποιείτε είναι αµφιλεγόµενη. ΟΙ ΣΕΙΡΕΣ ΤΟΥ ΨΕΥ∆ΟΚΑΝΑΛΙΟΥ Παρακαλείται το κρατικό κανάλι να κόψει τις βλακείες, τα ψευδοκουλτουριάρικα σήριαλ. Ας πάρουµε µια σειρά που την νάκραν… «Άκρη του παράδεισου». Το κείµενο είναι πολύ αποσπασµατικό πράγµα που ταλαιπωρεί το θεατή. Τόσοι πολλοί ελλειπτικοί διάλογοι, τόσες ασυµπλήρωτες και γριφώδεις σκηνούλες. Άµα πια! Αν έχετε χρήµατα για πέταµα, δώστε τα στους φτωχούς. Έτσι κι αλλιώς είναι δικά µας χρήµατα. Ένωσις Καίτη και Μαρία Ιωαννίδου, Λεµεσός. Έτσι µεταξύ µας µε συγκίνησε η µικρή επιστολή της οικογένειας Ιωαννίδη. Τι καλά να είχαµε µια κουλτούρα, ένα επίπεδο και να µη δεχόµασταν το κλείσιµο του βιβλιοπωλείου! Τι καλά να είχε η κυβέρνησή µας ένα επίπεδο και να έκανε το ιστορικό αυτό βιβλιοπωλείο µουσείο! Στο πατάρι του βιβλιοπωλείου εκτυπώνονταν οι προκηρύξεις της ΕΟΚΑ, κύριε Χριστόφια. Σας νοιάζει; Σιγά που σας νοιάζει! Σε άλλη γη, σε άλλα µέρη, εκεί που οι άνθρωποι είναι περήφανοι για την καταγωγή τους και τους αγώνες του παρελθόντος κρατούν τις µνήµες τους ζωντανές. ∆εν τις ξεπουλούν! Αυτά όµως, πρόεδρε, είναι ψιλά γράµµατα για σένα. Κρίµα! ΤΗΣ ∆ΙΑΛΥΣΗΣ Μα τι πράγµα είναι αυτή η εκπαιδευτική µεταρρύθµιση; Βρήκε τρόπο το υπουργείο µε τα σάπια δόντια να διαλύσει τα σχολεία. Θα πρέπει λέει να φεύγουν σε εργάσιµες ώρες οι εκπαιδευτικοί από τα σχολεία τους για να επιµορφώνονται. Ωω… και οι µαθητές; Ω… γιατί δεν κατεβαίνουν όλοι εκείνοι που απλώνουν ζάµπα πάνω στο υπουργείο στα χαµηλά στρώµατα να επιµορφώσουν τα πρόβατα- εκπαιδευτικούς µες στις σχολικές µονάδες; ΥΠΟΝΟΜΟΙ ∆ΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ Τις προάλλες πέρασα από το βιβλιοπωλείο Ιωαννίδη. Οι κοπέλες του βιβλιοπωλείου µου έβαλαν µια επιστολή στην τσάντα µε τα βιβλία που είχα αγοράσει. Σας τη µεταφέρω εδώ κατά λέξη, Αγαπητοί µας πελάτες, Το βιβλιοπωλείο «Ανδρέας Ιωαννίδης» τερµατίζει τη λειτουργία του το ∆εκέµβριο του 2010, αφού έκλεισε ένα µεγάλο κύκλο ζωής. Ιδρύθηκε και άρχισε τη λειτουργία του το 1947. Ιδρυτής του ο αείµνηστος Ανδρέας Ιωαννίδης. Το όραµά του να εξυπηρετείται κάθε πελάτης ό,τι κι αν ζητούσε. Οι πελάτες µας, µας δικαίωσαν λέγοντας χαρακτηριστικά από τότε µέχρι σήµερα: «Αυτό που δεν θα βρεις πουθενά αλλού, θα το βρεις στον Ιωαννίδη». Γι’ αυτό και εµείς σας ευχαριστούµε για την αγάπη, την εµπιστοσύνη, την υποστήριξη και την κατανόηση µε την οποία µας περιβάλατε όλα αυτά τα χρόνια. Σας ευχόµαστε κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία. θα ταξιδέψει στην Ιταλία, τι απέγινε η αποσκευή της που χάθηκε στην Ιταλία κτλ… κτλ. Αν σε αυτό το τόπο παίρνει βραβείο η αγένεια και αλαζονεία, ψηφίστε Παπασάββα. ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΜΙΚΡΟΑΣΤΕΣ Μήνυµα που λαµβάνουν οι µαταιόδοξες γυναίκες του τόπου µας στο κινητό τους αυτές τις µέρες…βραβείο καλύτερης µεσαίας επιχείρησης στην Κύπρο για το 2010. Παρακαλώ ψηφίστε… δίνονται οι πληροφορίες, αριθµός και ιστοσελίδα για να ψηφιστεί η κυρία Μαρία Παπασάββα ως η καλύτερη business woman της χρονιάς. Ω… µα δεν είναι καλή business woman η κυρία Παπασάββα, ιδιοκτήτρια ινστιτούτου αισθητικής που απασχολεί λυπηµένες και θυµωµένες ρωσσοπόντιες, ρωσίδες, κινέζες, βουλγάρες, ρουµάνες.... Την ώρα που είναι πάνω από τα µούτρα σου η κυρία Μαρία για καθαρισµό απαντά και τα τηλέφωνά της φωνάζοντας µε µεγάλη αλαζονεία και απποµάρα. Έτσι όλο το ινστιτούτο πληροφορείται πότε η κυρία Ανακοίνωση Το υπουργείο παιδείας και πολιτισµού εκδίδει διδακτορικά. Τρέξτε να προλάβετε! Οι εκδότες που δεν παίρνουν πια επιχορήγηση για βιβλία λογοτεχνικά ας αρχίσουν να εκδίδουν διατριβές. Τι καλά που έχουµε επίπεδα τόσο ψηλά! Κάθε καντούνι και διδάκτορας. ∆εν είναι όµως παράξενο, τόσοι πολλοί οι µορφωµένοι µας και το επίπεδό µας υπόνοµος… ΠΑΡΑΚΛHΣΗ ΠΡΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ Το νόµπελ Οικονοµικών το πήρε ένας Κύπριος από τον Αγρό. Τον είδα στην τηλεόραση. Ήτανε τόσο σεµνός! Τόσο συνεσταλµένος! Κύριε Πισσαρίδη, σας συγχαίρω µέσα από την καρδιά µου για το µεγάλο βραβείο που έχετε πάρει. Μια συµβουλή από µένα που ξέρω… µην κάνετε το λάθος να γυρίσετε πίσω στην Κύπρο. Είναι βρωµότοπος και οι άνθρωποι αδίστακτοι, ισοπεδωτικοί και αγενέστατοι. Για αυτό σας λέω, µείνετε εκεί που είστε. ΠΑΝΑΥΡΚΑ Μα πού πήγαν τα πανηγύρια για τα πενηντάχρονα της κυπριακής δηµοκρατίας; Ταξιδεύουν στον κόσµο; Με τα υστερήµατά µας; ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΥΠΕΡΑΓΟΡΕΣ Έχουµε γίνει ένα τεράστιο µπακάλικο. Όπου δκιαλλάξεις ξεφυτρώνει και µια καινούρια υπεραγορά. Κάτι άλλο, κάτι άλλο δεν έχει; Καµιά βιβλιοθήκη, κανένα πολυκέντρο, κανένα πάρκο; Κανένας υπουργός µε όραµα µε ακούει; Με ακούει κανείς; ΜΑΝ FRIDAY Επειδή αυτή τη στιγµή κάποιος µε αγωνία ψάχνει το όνοµά του µες στην εφηµερίδα… κάποιου η καρδιά του χτυπά… µη µε ξεχνάτε … θέλω σηµασία… ναι, κύριε Παρασκευά, πάρτε και σήµερα σηµασία και το παράσηµο της ανοιχτής παλάµης. Ζηµιά είστε, άσχετος είστε και παραιτηθείτε. Τρεις ηλίθιοι Κυπραίοι Τρεις ηλίθιοι Κυπραίοι Αριβίστες ξακουστοί ∆υο δου φου τζιαι µόνο ένας fool Ξεκινήσαν τζι επήαν Στην Ευρώπη να µιλήσουν Τζιαι να ακούσουν πράµατα Πολλά σπουδαία Τζι ο Παυλίκος να βοηθά Τζι ο κοσµάκης να πληρώνει Εφάαν, ήπιαν, χαχανίσαν Είπαν τζι όσα ξέραν – αν εξέρανΤζι οι Ευρωπαίοι εγελούσαν Εφάαν, ξέρασαν τζιαι πάλε φάαν Τζι ήρταν πίσω Αριβίστες ξακουστοί Πιο ηλίθιοι από πριν Τώρα κάθονται τζιαι καρτερούν Τέτοια τύχη να τους τύχει Σύντοµα να ξαναπάσιν Τρεις ηλίθιοι Κυπραίοι Ο Παυλίκος ναν’ καλά Τζυρκακός -τουτέστιν Κυρ- Κακός «Αναφανδόν και Άνευ Περιστροφών» Του Παναθλιοτάτου Καταβαραθρωτού το ανάγνωσµα (Μέρος Α) «Ουκ αισχύνει, ω Αισχύνη, εκ της πόλεως αισχύνης;» Η αυτού αχρειότης ή, κατά τους εξ ευωνύµων και µε σχεδόν εκ γενετής πεπλυµµένους τους εγκεφάλους µετά ναµάτων µοχθηρού κουµµουνισµού και ζηλοφθονίας, πάνσοφος και αλάθητος, εξεπέρασεν προσφάτως εαυτόν-κατά παρασάγγας-µε το δίδυµον των δηλώσεων του εις το συνέδριον του Ινστιτούτου Brookings εις Ηνωµένας Πολιτείας Αµερικής και εις δεξίωσιν του Βρεττανού Υπάτου Αρµοστού εις Λευκωσίαν. Εις την µεν πρώτην περίπτωσιν, εκχέοντας το ενδόµυχον ανθελληνικόν µένος του, εν συνδυασµώ µε την εν κρανίω αµορφώτου και παντελώς αδαούς υφισταµένην τρικυµίαν, εξεστόµισεν ολίσθηµα ολκής αποκαλώντας την Ελλάδα εισβολέα κατά το 1974 και ούτω πως εξισώνοντας την µε την βδελυράν εισβάλουσαν Τουρκίαν και απενοχοποιών την τελευταίαν ενώπιον σηµαντικού ακροατηρίου. Ο πραγµατικός όµως εισβολέας ήτο ο ίδιος, καθ’ ότι εισέβαλεν εις τα ώτα των ακουόντων µε οµοβροντίαν φαιδροτάτης ασυνταξίας, φρικτών λεκτικών λαθών και ασύγγνωστης χρήσης της Αγγλικής γλώσσης, την οποίαν ίσως το ευγενές ακροατήριον του εσυγχώρησεν, εκλαµβάνον τούτον ως ιθαγενήν ζούγκλας, ο οποίος απεπειράτο να εντυπωσιάση, µε τας ανάρθρους του δυσλε- ξίας, την οµήγυριν. Τοσούτον εντυπωσίασεν το σύνολον της ως άνω οµιλίας ούτως ώστε, ο γενίτσαρος και επί τω έργω διαστρέβλωσης της Κυπριακής ιστορίας Υπουργός Παιδείας, ως απόδοσιν τιµών εις τον µεγαλειότατον θα περιλάβη τούτην εις την ύλην των Αγγλικών των δηµοτικών σχολείων διά το έτος 2011 ως παράδειγµα του πώς επιτυγχάνεται οµιλία εις ξένην γλώσσαν την οποίαν ο οµιλών ουδόλως κατέχει. Τοσούτον δε και οι του περιγύρου της αυτού αχρειότητος οσφυοκάµπται εντυπωσιάσθησαν ώστε προέτρεψαν την αυτού αχρειότητα να µη εισακούση τους συµβουλεύσαντες αυτόν όπως επανέλθη, µετά τας αλλεπαλλήλους Αγγλιστί κέλας του, εις την Ελληνικήν γλώσσαν, αλλά να συνεχίση ακάθεκτος το φάλτσον βιολίν του καθ’ ότι ο τρόπος εκφράσεώς του εις Αγγλικήν αξιολογήθη δεόντως υπό των µακρυγλώσσων και τετυφλωµένων αυλικών του και εχαρακτηρίσθη ως αναµφιβόλως “cute” (χαριτωµένη). Το δεύτερον ολίσθηµα, το οποίον εγένετο κατά την προαναφερθείσαν δεξίωσιν, ήτο η αναφορά του παναθλιοτάτου, παρασυρθέντος υπό απλέτου Τουρκολαγνείας εν συνδυασµώ µε τας συσσωρευθείσας κατά χιλιάδας µιλιγραµµάτων κορτιζόνης εις τον εγκέφαλον αυτού, την οποίαν καθηµερινώς καταβροχθίζει, εις την Τουρκοκρατούµενην περιοχήν ως “Turkish sector”, ήτοι «Τουρκικόν τοµέαν», επισφραγίζων µωρώς και απεριφράστως την de facto διχοτόµησιν της πολυπαθούς υπό τον έλεγχον, ένθεν και ένθεν Φιλισταίων, πατρίδα µας και µετατρέποντας τούτην βασικώς εις de jure. Ωσάν όµως τα ως άνω να µην ήσαν αρκετά ο παναχρειότατος, αισχρώς τε και καταπτύστως, απελευθέρωσεν κατά την του οδοφράγµατος του Λιµνίτου πανάγα- θον διάνοιξιν, λευκάς περιστεράς µετά του εµετικού και βδελυρού κυνός ΄Ερογλου, προφανώς συµβολίζουσας τους άρρηκτους φιλικούς και ειρηνικούς δεσµούς µε τους υπέροχους Τούρκους οι οποίοι ανάνδρως και υπούλως και µε εκάστην ευκαιρίαν, ταλαιπωρούσιν και εξευτελίζουσιν τους Έλληνας ως ασφαλώς αρµόζει εις βάρβαρον και αναξιόπιστον έθνος το οποίον ουδέποτε προσέφερεν οτιδήποτε εις την ανθρωπότητα, πλην δεινών και βασάνων. Και τα ερωτήµατα πλανώνται πλέον αµείλικτα και αναπάντητα: Ο ως άνω ανήρ διατί ανέλαβεν το ύπατον αξίωµα; ∆ιά να θέση την ταφόπετραν της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας; ∆ιά να παραδώση την Κύπρον εις τους Τούρκους; ∆ιά να βολεύη καθηµερινώς τους αγραµµάτους και αναξίους οµογάλακτους οι οποίοι περιστοιχίζουσιν αυτόν; ∆ιά να εξωτερικεύση και ικανοποιήση τα συµπλέγµατα κατωτερότητος τα οποία ταλανίζουσιν αυτόν επί έτη έναντι των ηθικά, κοινωνικά, νοητικά και εν γένει ανωτέρων του; ∆ιατί αυτόν το διάχυτον µίσος δια την Ελλάδα; ∆ιατί η άκρατος αγάπη προς τους Τούρκους και τους ΄Αγγλους; Τι είναι το έργον και ο απώτερος σκοπός του παναθλίου και αναξίου τούτου, ο οποίος µας εκθέτει καθηµερινώς διεθνώς; Υποµονήν. Καθ’ ότι, επί τούτων, θα επανέλθω δριµύτερος. Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 20 Είναι άδικο που ο Πιερής δεν έχει προταθεί για το βραβείο Νόµπελ... Γλυψίµατος! Η άλλη KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ Ένωσις Βασιλική Καρακώστα και το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν ρα πάλκα της Αθήνας, ηχογραφούσαν µέρη του προγράµµατος τα οποία και θα κυκλοφορήσουν πιθανότατα στο άµεσο µέλλον σε δίσκο (ελπίζουµε και ευχόµαστε!). Πάντως σε περίπτωση που βρεθεί κανείς από τους αναγνώστες µας στην Αθήνα, ας το ψάξει λίγο και µπορεί να σταθεί τυχερός και να δει και να ακούσει τη Βασιλική και την “Κουρελού” της. Μια ιδέα πάντως για τη Βασιλική µπορεί κανείς να πάρει από τον δίσκο της φυσικά “Σβούρα” (o οποίος οµολογουµένως δεν είναι και απόλυτα αντιπροσωπευτικός του ήχου και του ταλέντου της) και από το διαδίκτυο (www.myspace.com/vasilikikarakosta) ν ζούσαµε σε µια εποχή όπου η µα- ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ∆ΕΙΞΗ Το Θέατρο Ένα ξεκίνησε τη φετινή θεατρική σεζόν µε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον έργο, το οποίο πραγµατεύεται τις ισορροπίες µεταξύ ευφυΐας και παράνοιας, ευαισθησίας και κίβδηλης στοργής, λογικής και συναισθήµατος. Πρόκειται για το «Proof» (Απόδειξη). Οι περισσότεροι το αγαπήσαµε από την κινηµατογραφική του εκδοχή µε τους Γκουίνεθ Πάλτροου, Τζέικ Γκίλενχαλ και Άντονι Χόπκινς. Η παράσταση του Θεάτρου Ένα κινήθηκε σε µέτρια επίπεδα. Μεγάλη διάρκεια που τελικά κούρασε το µέσο θεατή, καθώς η ερµηνεία της βασικής πρωταγωνίστριας Μαργαρίτας Ζαχαρίου ήταν επίπεδη και χωρίς ένταση. Η Έρικα Μπεγέτη σε ένα ρόλο ατυχή από κάθε άποψη έκανε ότι καλύτερο µπορούσε χωρίς όµως να είναι σε θέση να δώσει κάτι περισσότερο από µια απλή διεκπεραίωση. Για το Σωτήρη Μεστάνα το µόνο που µπορεί να πει κανείς είναι «ουαί κι αλίµονο αν η υποκριτική περιορίζεται σ’ αυτό που ο ίδιος αποκαλεί ερµηνεία ρόλου». Το σκηνικό ήταν φτωχό και χωρίς φαντασία, ενώ τα κοστούµια ήταν επίσης πρόχειρα. Προφανώς η ενδυµατολογική προετοιµασία περιορίστηκε σε µια βόλτα στην Ονασαγόρου και στο παζαράκι αλλοδαπών της Κυριακής όπου αγοράστηκαν όλα τα αναγκαία µε 3 ευρώ. Το Θέατρο Ένα επιχορηγείται µε τόσα λεφτά από τον ΘΟΚ και πάλι οι οικονοµίες που κάνει θυµίζουν τα τέλη της δεκαετίας του ’80, τότε που η µιζέρια έβρισκε ισορροπία στο κέφι των δηµιουργών του Θεάτρου για ανανέωση του θεατρικού τοπίου της Κύπρου. ∆υστυχώς, τίποτε καλό δεν προοιωνίζει η «καταραµένη σχέση» των Ανδρέα Τηλεµάχου και Μαρίνου Ξενοφώντος που αν δεν το κάνουν πάνω στη σκηνή δεν θα ησυχάσουν (έστω υποδυόµενοι τους Βερλέν και Ρεµπό). Τα ίδια προαισθήµατα έχω και για την σκηνοθέτιδα Μαγδαλένα Ζήρα που θα σκηνοθετήσει το “Doubt” στο Θέατρο ∆ιόνυσος. Προσοχή, καλή µου, µπορεί εσύ να θεωρείς ότι τα ταλέντα των προγόνων σου έχουν κατασταλάξει και σε σένα αλλά µην είσαι τόσο σίγουρη γι’ αυτό. Οι λαµπρές σπουδές σου δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτε γιατί το θέατρο χρειάζεται πρωτίστως ψυχή. Ελπιδοφόρα φαίνονται τα πράγµατα στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» και στο πέρασµα της Πύλης Αµµοχώστου όπου θα πραγµατοποιηθεί το Φεστιβάλ Πειραµατικού Θεάτρου που συνδιοργανώνουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισµού, ο ∆ήµος Λευκωσίας και η θεατρική οµάδα «Σόλο για τρεις». Το Φεστιβάλ θα πραγµατοποιηθεί από τις 21 έως τις 24 Οκτωβρίου και σ ’αυτό θα παρουσιαστούν εννέα έργα σε ισάριθµες παραστάσεις. Πολλά από αυτά, όπως το Forget-me-not, το Blackbird και το «Πένθος του Πενθέα» είναι αξιόλογα και έχω αναφερθεί στο παρελθόν σε αυτά µε πολύ θετικά σχόλια. ∆ράττοµαι της ευκαιρίας, βέβαια, να εκφράσω τη διαφωνία µου µε την παρουσία των εκπροσώπων του Υπουργείου στην κριτική επιτροπή ειδικών που θα προκρίνει τις καλύτερες συµµετοχές για εκπροσώπηση της Κύπρου στα Φεστιβάλ της Αβινιόν, του Καΐρου και της Αθήνας. Με ποια εχέγγυα άραγε µπορούν να κρίνουν οι λειτουργοί του Υπουργείου; Ελπιδοφόρο, φυσικά, είναι ότι στην εν λόγω επιτροπή θα συµµετάσχουν ο Christophe Galent , ο Στάθης Λιβαθινός και ο Γιάννης Λεοντάρης. Νανώ Μολέσκη 30 Oκτωβρίου 2010 vasosftohopoullos.wordpress.com Α ζική τέχνη και η βιοµηχανία του θεάµατος δεν ισοπέδωναν τα πάντα και αν η αισθητική µας δεν είχε απονευρωθεί εντελώς, για ένα είµαι σίγουρος. Ότι στην Ελλάδα, όλοι θα γνώριζαν και θα σιγοτραγουδούσαν τα τραγούδια της Βασιλικής Καρακώστα. Για τη Βασιλική Καρακώστα έχουµε γράψει και σε παλιότερο τεύχος της «ΕΝΩΣΙΣ». Τότε είχαµε γράψει µε αφορµή την κυκλοφορία του πρώτου και µοναδικού µέχρι στιγµής δίσκου της, τη “Σβούρα”. Τα τελευταία χρόνια η Βασιλική Καρακώστα µαζί µε µια παρέα εξαίρετων µουσικών, έστησε µια µουσική παράσταση την οποία παρουσιάζει σε µικρές µουσικές σκηνές της Αθήνας. Την παράσταση της, την ονόµασε “Κουρελλού”. Έτσι αντιλαµβάνεται την ελληνική µουσική. Σαν µια κουρελού, πλεγµένη µε υφάσµατα διάφορα. ∆ηµοτικά της Θράκης, του Πόντου, λαϊκά του ΄60, του ΄70, τραγούδια του Σαββόπουλου, τραγούδια της εποχής µας κ.α. Τραγούδια που δεν επιλέχθηκαν απλά για τις ανάγκες µιας µουσικής παράστασης, αλλά επειδή αντιπροσωπεύουν τον ελληνικό µουσικό πλούτο. Τραγούδια τα οποία οι µου- σικοί µε το απίστευτο ταλέντο τους ανάγουν ακόµη περισσότερο. Τραγούδια τα οποία η Βασιλική τραγουδά µε τόσο πάθος και τόση αλήθεια που µοιάζει να έρχεται από µια άλλη εποχή, όχι τόσο επιφανειακή, αντιαισθητική και αναλώσιµη όπως η δική µας. Όλο αυτό τον καιρό λοιπόν που παρουσιάζουν την “Κουρελού” σε διάφο- Τώρα πώς δικαιολογείται ο τίτλος του µικρού αυτού κειµένου; Αυτή την παρατεταµένη ανατριχίλα, αυτό το ρίγος που ένιωσα και νιώθω ακόµα όταν θυµούµαι τη στιγµή που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσµατα του δηµοψηφίσµατος του σχεδίου Ανάν, τη στιγµή που όλοι ετοιµάζονταν να µας υποτάξουν, αυτό το ίδιο παρατεταµένο ρίγος νιώθω κάθε φορά που ακούω τη δεσποινίδα Καρακώστα να λέει ότι “ Η Ρωµανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο” σε µια εποχή και ένα γενικότερο κλίµα που επίσης µας θέλει υποταγµένους. ΜΕΤΑΞΥ ΚΥΛΙΚΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΧΕΙΛΕΩΝ ΑΚΡΩΝ Αύγουστος Το συντεταγµένο τρεχαλητό των µπάτσων τσακίστηκε πάνω σε µιαν ανήξερη πόρτα στην Εγνατία. ‘∆εν µπαίνετε µε τίποτε.’ Μετρούσα λίγα χρόνια ζωής. Μετρούσες τα πιστεύω σου σε µιαν διαδήλωση. Οι ίδιοι δρόµοι θα φιλούσαν τρυφερά τα πέλµατά µου καµµιάν τριανταριά χρόνια µετά. Όργωσα µαζί σου τα παρθενικά µου βινύλια. Ερωτεύτηκα στίχους που αναδίδουν Ελλάδα µε την φωνή σου. Σ’ αγά- πησα. Σου θύµωσα. Σε κατάλαβα. Μ’ έψαξες. Ιδιοκτήτης της γωνιάς µε τα στρωσίδια τής αθωότητος, στο παιδικό µου µυαλό, στραπατσάρεις τις µπότες σου - αφόρητα όµορφος - στα ευώδη λιθόστρωτα των αναµνήσεών µου πειράζοντάς µε. ∆εκαετίες αργότερα µου ανοίγεις λεωφόρους. Μ’ αγαπάς. Μου θυµώνεις. Με καταλαβαίνεις. Σε ψάχνω. Βελούχης Αρειώτης Μαρκίζα Αχ... Οι παλιοί, καλοί καιροί... Οι λέξεις µου – ο καρπός του έρωτά µου µε την Σιωπή. ∆ύο και είκοσι. Κλειδώνεις ξανά στο µαγαζί τα όνειρά σου και τραβολογιέσαι στην Ναυαρίνου. «Κι εσύ, που ξέρεις όσα η καταιγίδα, δεν έχεις κάτι για να µου πεις.» Θυµάσαι διάφορα. Ανίατος λάτρης της αναστροφής σε µη αναστρέψιµη πορεία – αυτή η πόλη άφησε µέσα µας το σπέρµα της όπως ξενηστικωµένος φαντάρος σε ύποπτα σεντόνια µιαν νύχτα λαθραίας εξόδου. Κάθε σοκάκι µαχαιριά, σαν µάτια κόρης που σ’ αρνούνται. «Σ’ εκείνο το τοπίο της βροχής.» Πεθαίνω για το βράδυ που επέστρεψα απροειδοποίητα και σ’ έπιασα να γδέρνεις την φωνή σου σε κάτι ρεµπέτικα, πίσω απ’ τον πάγκο. Αυτή είν’ η ζωή µας. Ηδονικά µελαγχολικό λοξοκοίταγµα σε µιαν φωτεινή επιγραφή ένα παγερό ξηµέρωµα που δεν είσαι βέβαιος για τίποτε. «Ίδια η βροχή τα µάτια σου τα γκρίζα, µα τίποτα, όπως πάντα, δεν θα πεις.» Βελούχης Αρειώτης Όσο βυθίζοµαι στο δόλιο υποκόκκινο του κρασιού, ναυαγός στο µπουκάλι µου, τόσο ο καπνός του Santé µε πείθει πως το πιάνο του ∆ηµήτρη Πουλικάκου ερωτοτροπεί µε το µπαλκόνι µου, επιδαψιλεύοντας στην νηνεµία της νυχτός τις νότες του ∆ηµήτρη Παπαδηµητρίου. «Oh… The good, old times…» Τις προάλλες βούλιαξα σαν ανεκπλήρωτη ευχή στην αδηφάγα γωνιά ενός µαγαζιού εισπνέοντας το «Ramblin’ on my mind» κατ’ ευθείαν από τον Μανώλη Βουράκη. ∆ίχως τις τσιριµόνιες των ντενεκέδων. Χωρίς τα φτιασίδια των λιµοκοντόρων. Απαλλαγµένο από την σκαρταδούρα της καθηµερινότητος. Ξοµπλιασµένο µ’ ένα βαθιά σαλονικιώτικο χαµόγελο. Πατάω µε ευλάβεια τις νέγρικες επικλήσεις συνειδητοποιώντας πως το τραγικό σκούρο της απόγνωσής τους βαραίνει τις λευκές µου πλάτες, στις οποίες οι καµτσικιές της βλακείας αποτυπώνουν σαδιστικά τα µαύρα σηµάδια τους. Και τις βαραίνει επίσης το ότι είναι αδύνατον ν’ ακουµπήσουν σε µιαν καρέκλα στο λιµανάκι της Κερύνειας πλάι σ’ ένα τραπέζι µε ούζο και µεζέ. Βελούχης Αρειώτης 30 Oκτωβρίου 2010 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com Η άλλη ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΛΙΑΣΙ∆ΗΣ Ένωσις Η νέα δολοφονία των πέντε αιχµαλώτων Ιουνίου 16, 2010 Α΄ χει παρατηρηθεί ότι, κάθε φορά που απο- Έ καλύπτονται αποτρόπαιες πράξεις του Η προφητεία µου ΣΑΝ καλοί, κατζιοί προφήτες τούντους γρόνους πκιον γυρίζουν Εν να πω τζι εγιώ µιαν γνώµην, τζι αν ιβκή αληθινή, ’φήννω πάντα τ’ όνοµάν µου. Ψεύτιτζιη πάλ’ αν φανή πα’ στην ράσιην µου τζι εµέναν άφησ’ τους να χαχανίζουν… Το λοιπόν ως τράντα γρόνους, ν’ αθθυµούνται όσοι ζήσουν, Τρία κάρτα τους αδρώπους εν ννα θηλυκογυρίσουν. Αυτό το απίστευτο ποίηµα του Παύλου Λιασίδη γράφτηκε στη δεκαετία του ’40 και χωρίς αµφιβολία ο ποιητής δικαιώθηκε. Ο Λιασίδης δεν ήταν κανένας µεγάλος αναλυτής µε πτυχία στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήµες, όµως έπιανε ΜΟΥΣΙΑ, δηλαδή οσφραινόταν τις εξελίξεις όπως τα λαγωνικά. Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ γίνεται ακόµη πιο σηµαντική, εάν ξεφύγουµε από το πρώτο διάβασµα του ποιήµατος που προφανώς αφορά τους άντρες που σταδιακώς θηλυκογυρίζουν. Ο Λιασίδης παρ’ ότι άνηκε στην αριστερά ήταν φανατικός ΕΝΩΤΙΚΟΣ, τόσο µάλιστα που όταν έγινε η εισβολή και εκτοπίστηκε από την αγαπηµένη του Λύση και πήγε στις ελεύθερες περιοχές, επέµενε στα ποιήµατά του και έγραφε τις ελεύθερες περιοχές ως ΝΟΤΙΟΝ ΕΛΛΑ∆Α: «τζι εφύαµεν στην Νότιον Ελλάδα να γλιτώσουµεν απού του Τούρκου την σφαήν». Η πρόβλεψη του Λιασίδη ήταν και καθαρά πολιτική. Έπιασε µούσια από νωρίς και κατάλαβε ότι όχι µόνο το ΑΚΕΛ, αλλά τα τρία κάρτα του λαού θα «ππουστιεύκαν» και θα αγγλοποιούνταν, απεµπολώντας την ΕΝΩΣΗ για λίγη αγγλική πουτίγκα. ΟΠΕΡ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ. ΤΟΥΡΚΟΠΟΙΗΣΗ Σπουδαία η Ελευθεροτυπία Αθηνών. Ενηµερώνοντάς µας για τις προτιµήσεις των ευρωπαίων, αναφέρει τη Μύκονο ως πρώτη επιλογή και το νησί της Τουρκίας Βοζψαάδα ως δεύτερη επιλογή. Ε, το ψάξαµε λιγάκι και η Bozcaada τελικά είναι η Τένεδος, οπότε όταν ξαναδιαβάσετε Ελευθεροτυπία και δείτε τη λέξη Girne µην εκπλαγείτε, ναι, καλά καταλάβατε η Ελευθεροτυπία έχει υιοθετήσει ήδη την προτεκτορατοποίησή µας. Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΙ Ποιος ήταν ο οµιλητής στην άλλη εκδήλωση (χωρίς τον εθνικό ύµνο) για την επέτειο της 28ης Οκτώβριου; Ο Ρολάντος Κατσιαούνης, ο Μακάριος ∆ρουσιώτης ή ο Τριµικλινιώτης; Κανείς απ’ αυτούς. Οµιλητής ήταν ο Γιώργος Βασιλείου, ο πρώην Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας. Σε πιάνει ή δεν σε πιάνει κατάθλιψη; 21 Αττίλα, κάποιοι παρεµβαίνουν αµέσως και αρχίζουν διάφορα ανυπόστατα και ανεξακρίβωτα για να µειώσουν το αίσθηµα αγανάκτησης του Κυπριακού Ελληνισµού, να διαλύσουν τους συνεκτικούς δεσµούς που παράγονται από το συναίσθηµα της αδικίας, να αποκαταστήσουν την εικόνα της Τουρκίας µέσα από µια λογική που αναδεικνύει ισότητα εγκληµάτων. Λες και υπάρχει ένα προπαγανδιστικό επιτελείο που δίνει εντολές, ότι µε αφορµή τις νέες αποκαλύψεις για εγκλήµατα του Αττίλα πολύ συγκινηθήκανε και οργιστήκανε οι Ελληνοκύπριοι, γι’ αυτό δώστε τους από πάνω να συνέλθουν και να µαζευτούν. Έτσι, όταν ένας Τούρκος ηθοποιός οµολόγησε σε τηλεοπτική συνέντευξή του τις δολοφονίες αιχµαλώτων το 1974, αµέσως βγήκε ένας που ανιστόρητα και επιπόλαια ανέφερε για κάτι που είδε ή και άκουσε για τους Τουρκοκύπριους το 1964, όταν ήταν παιδί. Γιατί δεν έδωσε τη µαρτυρία αυτή πριν δέκα ή είκοσι χρόνια; Γιατί βγήκε στη σκηνή τις αµέσως επόµενες ηµέρες, όταν όλος ο κυπριακός ελληνισµός ήταν συγκλονισµένος από τη µαρτυρία του Τούρκου ηθοποιού; Είναι προφανές ότι δεν θέλουν να µας επιτρέψουν ακόµη και να συγκινηθούµε, να συναισθηµατιστούµε. Και στην περίπτωση των πέντε εκτελεσθέντων αιχµαλώτων του Τζιάους η συγκίνηση ήταν κατακόρυφη. Τις φωτογραφίες µε τις τραγικές τους µορφές τις είδαµε άπειρες φορές όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν την τουρκική εισβολή. Τώρα µε τις ταυτοποιήσεις γενετικού υλικού αποδείχτηκε ότι είχαν εκτελεστεί και ριχτεί σε ένα πηγάδι µαζί µε άλλους δεκατέσσερις Έλληνες. Συγκλονιστήκαµε όλοι. Όµως ο Μακάριος ∆ρουσιώτης, σε δηµοσίευµα του για τους πέντε εκτελεσθέντες στην εφηµερίδα Πολίτης (15 Αυγούστου 2009) έγραψε ότι λίγες ώρες προηγουµένως οι Εθνική Φρουρά στην περιοχή αυτή είχε εκτελέσει τέσσερις Τουρκοκύπριους. Οι λογικές που υποβάλλει του δηµοσίευµα του Πολίτη είναι ευνόητες: Κάναµε και εµείς τα ίδια, ίσως µάλιστα και αυτοί που βλέπετε στη φρικιαστική φωτογραφία µπορεί να ενέχονται στην εκτέλεση των Τουρκοκυπρίων, ίσως να ήταν παρόντες και παρακολουθούσαν. Κι εµείς, λοιπόν, τα ίδια και χειρότερα, τουλάχιστον µια εµείς µια αυτοί. Μη συγκινηθείτε, µη νιώσετε το αίσθηµα της αδικίας να σας πνίγει. Πώς έγραψε τέτοια είδηση ο εν λόγω µίζερος δηµοσιόγραφος; Κάποιος, λέει, επικοινώνησε και του το είπε, κάποιος που δεν θέλει να αποκαλυφθεί το όνοµά του. ∆ηµοσιεύεται τέτοιου είδους είδηση έτσι επιπόλαια; Έτσι εύκολα; Ένας δηµοσιογράφος που δέχεται τέτοια είδηση, που ανατρέπει δεδοµένα και εισάγει νέα προσέγγιση σε ένα τόσο σοβαρό θέµα, πρέπει να συναντήσει αρκετές φορές τον πληροφοριοδότη του για να δει πόσο σοβαρά είναι αυτά που λέει, πρέπει να επικοινωνήσει µε αρκετούς από το 398 Τάγµα Πεζικού για να διασταυρώσει τα λεχθέντα. Τέτοια είδηση θέλει ψάξιµο. Και ύστερα από καιρό, µελετηµένα και προσεκτικά, να δηµοσιεύσει την πληροφορία. Μυθοµανείς, διανοητικά ταραγµένοι, ακόµη και διάφοροι µε πολιτικές απόψεις που πιστεύουν ότι για να λυθεί το Κυπριακό πρέπει να κατανέµονται ισότιµα οι ευθύνες, ή, το χειρότερο, ότι τα θύµατα πρέπει να αισθάνονται θύτες, είναι αρκετοί. Όλοι µας έχουµε γνωρίσει πολλούς και διάφορους που µιλούν για την παρουσία τους σε σηµαντικά γεγονότα ενώ ήσαν απόντες, που µιλούν για φανταστικές εµπειρίες, δεσµούς και περιπέτειες. Οι περιπτώσεις που ανθρώποι, από µόνοι τους, δη- λώνουν ότι αυτοί είναι οι “σίριαλ κίλλερ” που αναζητά απεγνωσµένα η αστυνοµία είναι αµέτρητες. Και αποκαλύπτεται στο τέλος ότι δεν έχουν καµία σχέση µε τα εγκλήµατα, οι ένοχοι είναι άλλοι. ∆εν είναι µόνο αυτό. Κοιτάζω ξανά τη φωτογραφία µε τις µορφές αυτών των παιδιών που εκτελέστηκαν στο Τζιάος. Η τραγικότητά στα βλέµµατά τους είναι ανάγλυφη, είχαν συνειδητοποιήσει τη θέση τους, είχαν κατανοήσει την εξέλιξη της ιστορίας τους και αυτό εκφραζόταν στο βλέµµα και την έκφρασή τους, που αποτύπωνε και βάσταζε όλο τον πόνο της Κύπρου το φρικιαστικό καλο- καίρι της εισβολής. Και πράγµατι λίγο µετά τη φωτογραφία αυτή τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Όµως αντί οι πάναγνες µορφές τους να γίνουν εικόνισµα, σύµβολο της κυπριακής τραγωδίας του 1974, ο Μακάριος ∆ρουσιώτης έκανε την πιο εξευτελιστική πράξη, µια από τις χειρότερες περιπτώσεις έκπτωσης της κυπριακής δηµοσιογραφίας. Ανέφερε, σε κείµενο για τα γεγονότα και τη φωτογραφία της σύλληψής τους, ανυπόστατες πληροφορίες για εκτελέσεις Τουρκοκυπρίων από το τάγµα τους, έξι ώρες προηγουµένως. Έβγαλε, έτσι, τους πέντε εθνοφρουρούς από το πηγάδι όπου τους είχαν ρίξει οι κτηνώδεις εκτελεστές τους και τους δολοφόνησε ξανά. Ρίχνοντάς τους τώρα σε ένα λάκκο µε βοθρολύµατα. Γι’ αυτό θα συνεχίσουµε, την επόµενη Κυριακή. Πιο σκληρά. Β΄ Γράψαµε στο προηγούµενο σηµείωµα ότι, κάθε φορά που αποκαλύπτονται αποτρόπαιες πράξεις του Αττίλα, κάποιοι παρεµβαίνουν αµέσως και αρχίζουν διάφορα ανυπόστατα και ανεξακρίβωτα για να µειώσουν το αίσθηµα αγανάκτησης του Κυπριακού Ελληνισµού, να διαλύσουν τους συνεκτικούς δεσµούς που παράγονται από το συναίσθηµα της αδικίας, να αποκαταστήσουν την εικόνα της Τουρκίας µέσα από µια λογική που αναδεικνύει ισότητα εγκληµάτων. Έτσι, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχαν εκτελεστεί οι πέντε αιχµάλωτοι στην περιοχή Τζιάους, που είχαν φωτογραφηθεί ζωντανοί στα χέρια του Αττίλα από Τούρκο φωτογράφο, στις 14 Αυγούστου 1974, η συγκίνηση όλων ήταν έντονη όπως και τα συναισθήµατα αγανάκτησης για ένα ακόµη έγκληµα του τουρκικού στρατού που επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά. Έπρεπε, λοιπόν, να γίνει κάτι, να κατασκευαστεί αµέσως ένα παρόµοιο γεγονός, για να αποκαθαρθεί ο Αττίλας µέσα από τη λογική ότι παρόµοια φέρθηκε και η Εθνική Φρουρά. Και ω! του θαύµατος βρέθηκε, στον κατάλληλο χρόνο, την ώρα που αυτή η λογική της εξίσωσης ήθελε παρόµοιο παράδειγµα. Όπως ανέφερε ο Μακάριος ∆ρουσιώτης, σε δηµοσίευµά του στην εφηµερίδα Πολίτης, στις 15 Αυγούστου 2009, έξι ώρες προηγουµένως “εκτελέστηκαν µε τον ίδιο τρόπο τέσσερις Τουρκοκύπριοι.” Ήταν εµφανές ότι το δηµοσίευµα ήταν κατασκευασµένο. Αισθάνθηκα µάλιστα ότι ο συντάκτης του θα ήθελε πολύ να γράψει ότι η ψευδώς λεγόµενη εκτέλεση των Τουρκοκυπρίων έγινε µισή ώρα προηγουµένως πριν από τη φω- τογράφιση των Ελληνοκυπρίων αιχµαλώτων, έτσι µε το χρονικό πλησίασµα των δύο γεγονότων, του πραγµατικού και του κατασκευασµένου, θα πετύχαινε καλύτερα τη φόρτιση ότι είχαµε παρόµοια συµπεριφορά και από τις δύο πλευρές, σχεδόν την ίδια ώρα. Σπολλάτη του που καταδέχτηκε να αφήσει χρονικό διάστηµα έξι ωρών. Ως έφεδρος στρατιώτης το 1974, που γνωρίζει καλά την ψυχολογία των στρατιωτών της τότε εποχής, και ως ερευνητής που έψαξε κάθε πτυχή της τουρκικής εισβολής, ήξερα ότι δεν έγινε οποιαδήποτε εκτέλεση Τουρκοκυπρίων στο Τζιάος στις 14 Αυγούστου 1974. Πώς έγραψε µια τόσο φοβερή είδηση ο εν λόγω δηµοσιογράφος; Κάποιος, είπε, “την περασµένη Πέµπτη επικοινώνησε µε τον “Π” (έχουµε τα στοιχεία του, αλλά για ευνόητους λόγους δεν θέλει να δηµοσιευτεί το όνοµά του), [και] έδωσε την πληροφορία.” Προσέχτε ταχύτητα: Κάποιος τηλεφωνεί την Πέµπτη και λαµβάνοντας υπόψη ότι η εφηµερίδα του Σαββάτου, που συνέπιπτε µε τη γιορτή του ∆εκαπενταύγουστου, τυπώθηκε από το βράδυ της Παρασκευής, σηµαίνει ότι ο δηµοσιογράφος την προώθησε για δηµοσιοποίηση αµέσως. Έτσι επιπόλαια δηµοσιεύονται τέτοιου είδους σοβαρές ειδήσεις, χωρίς έρευνα και έλεγχο; Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι µετά το δηµοσίευµα µου στην εφηµερίδα Φιλελεύθερος, την περασµένη Κυριακή, στο οποίο έκρινα το δηµοσίευµα του Μακάριου ∆ρουσιώτη µου τηλεφώνησαν αρκετοί και έγινα αποδέκτης ποικίλων χαρακτηρισµών και πληροφοριών για τον εν λόγω δηµοσιογράφο. ∆εν διανοήθηκα ποτέ να τα δηµοσιεύσω. Ένιωσα το δηµοσίευµα του Πολίτη ως δεύτερη δολοφονία των πέντε αιχµαλώτων του Τζιάους, αφού τους συσχέτιζε µε ένα παρόµοιο γεγονός. Οι αδίστακτοι δολοφόνοι της εισβολής τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ και τους έριξαν σε ένα πηγάδι, το δηµοσίευµα του Πολίτη τους ανέσυρε από το πηγάδι και τους δολοφόνησε ξανά, ρίχνοντας τους σε ένα πηγάδι µε βοθρολύµατα. Επικοινώνησα µε την εφηµερίδα Πολίτης και δήλωσα ότι δεν µπορούν να δηµοσιεύουν οι συντάκτες της έτσι ανατριχιαστικές και εγκληµατικές ανακρίβειες, και ότι πρέπει ο πληροφοριοδότης τους να εµφανιστεί και να δώσει επισήµως και επωνύµως τη µαρτυρία του ότι στις 14 Αυγούστου 1974 έγινε τέτοιο γεγονός. Επειδή πιστεύω ότι η αλήθεια είναι πάνω από όλα, δήλωσα, είµαι πρόθυµος να συµπαραταχθώ µαζί του, να βρίσκοµαι στο ίδιο βήµα, όταν θα καταθέτει τη µαρτυρία του. Ακόµη περιµένω να µε καλέσουν. Επικοινώνησα ακόµη µε τη Γενική Εισαγγελία και µε το Υπουργείο Άµυνας και ζήτησα να διεξαχθεί έρευνα για το δηµοσίευµα του ∆ρουσιώτη. Εύχοµαι και ζητώ να προχωρήσουν τη διαδικασία. Το θέµα δεν βρίσκεται εδώ. Οι δικοί τους, οι φίλοι τους, οι συναγωνιστές τους που υπηρετούσαν στο ίδιο τάγµα, όλοι εµείς που είµαστε στρατιώτες και έφεδροι το 1974, και στη θέση αυτών των εκτελεσθέντων µπορεί να βρισκόµασταν εµείς, πώς επιτρέπουµε να λοιδορούνται άνθρωποι της θυσίας και της τραγικότητας µε τέτοιο εγκληµατικό τρόπο, µε κατασκευασµένες ψεύτικες ειδήσεις; Είµαστε πια µια κοινωνία της έσχατης παρακµής και πτώσης, της έσχατης κατάντιας και του εξευτελισµού. Αντί να υπερασπιστούµε τους αγαπηµένους νεκρούς µας δεχόµαστε βουβοί τον εξευτελισµό τους, δεχόµαστε να ανασύρονται από το πηγάδι της αβυσσαλέας τουρκικής εγκληµατικότητας και κάποιοι να τους πυροβολούν ξανά. Για το θέµα θα επανέλθω. Σάββας Παύλου Savvaspavlou.wordpress.com 22 Πάντως εγώ ως φορολογούµενος σκύλλος θέλω κι εγώ να φτιάξω τα δόντια µου τζιαι να τα πιερώσουν οι πελλοί! vasosftohopoullos.wordpress.com 30 Oκτωβρίου 2010 Η θκειά µας η Γιουγκοσλαβία Με αυτό το µικρό αφιέρωµα για τον ποιητή Κώστα Βασίλειου δεν φιλοδοξούµε ν’ ανοίξουµε ένα διάλογο µε τον ποιητή ούτε να εκφέρουµε τις απόψεις µας για τα όρια, εάν υπάρχουν, της διαλέκτου µας στον λογοτεχνικό λόγο. Θέλουµε απλώς να πούµε µερικά πράγµατα για την τελευταία δουλειά του ποιητή την συλλογή «Η ΘΚΕΙΑ ΜΑΣ Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ» επειδή πολύ µας άρεσε και πολύ µας προβληµάτισε. ∆εν υπάρχει καµιά αµφιβολία ότι ο Βασιλείου είναι ένας από τους πιο σηµαντικούς ποιητές που γράφουν σήµερα σ’ ολόκληρο τον ελληνισµό. ∆εν είναι ένας «κυπραίος ποιητής», ανεξαρτήτως εάν γράφει πια σχεδόν αποκλειστικά στο κυπριακό ιδίωµα. Αυτό τιµά ιδιαιτέρως την Κύπρο, διότι αποδεικνύει για άλλη µια φορά ότι το τοπικό µπορεί να αποφύγει τη ρετσινιά του φολκλορικού – βουκολικού και για να είναι πραγµατικά οικουµενικό οφείλει πρωτίστως να είναι αληθινό, όχι µε ιδεολογήµατα, αλλά µε όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν τον µικρόκοσµο και την ιδιαιτερότητα του κάθε χώρου. Η διάλεκτος είναι ένα εργαλείο εναντία στην παγκοσµιοποίηση και την οµοιοµορφία που πλασάρει το κεφάλαιο στον σύγχρονο κόσµο. Ο Βασιλείου το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά και γι’ αυτό πιστός στις παραδόσεις του έθνους µας, µέσα σ’ ένα πνεύµα «αλήτικο» που λέει κι ο Σαββόπουλος, αντιστέκεται. Αντιστέκεται εδώ, αντιστέκεται στην Ελλάδα, αντιστέκεται στη Γιουγκοσλαβία. Υπερασπίζοντας τη µεγάλη και µικρή παράδοση της λογοτεχνίας µας υπερασπίζεται τα ιδανικά µιας ανθρώπινης κοινωνίας, µιας οποιασδήποτε κοινωνίας που θέλει να ζήσει µε τον δικό της τρόπο. Η θκεια µας η Γιουγκοσλαβία δεν έχει να κάνει µε ορθόδοξα τόξα και τέτοια αλλά φαιδρά, άλλωστε το λέει και το κυπριακό δίστιχο «πού είσαι θκειούλλα µου …». Η θκεια µας η Γιουγκοσλαβία είναι η κάθε θκεια µας, η κάθε θκεια που ζει το άδικο και υπερασπίζεται την τιµή της. Ο Βασιλείου κάνει διάλογο µε τις θκειάες του όπως τζιαι µε τους θκειούες του τζιαι τους παππούες του. Μάσιεται ο καηµένος εδώ τζιαι χρόνια κατιτίς να πει του θκειου του του Μηχανικού, κάτι ψουψουρίζει του Λιπέρτη τζιαι τζιείν’ του µακαρίτη του πάππου του Μιχαηλίδη έπρησέν του τα µε τις ερωτήσεις του τζιαι τις απο- ΣΚΑΤΑΣ* του µηνός ΡΟΛΑΝ∆ΟΣ ΚΑΤΣΙΑΟΥΝΗΣ * Οι ΣΚΑΤΑΕΣ επί αγγλοκρατίας ήταν επαγγελµατίες ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, οι οποίοι πληρώνονταν από την κυβέρνηση των αποικιοκρατών για να αφοδεύουν στις παραλιακές λιµνούλες όπου το νερό της θάλασσας µετατρεπόταν σε άλας. Το µέτρο αυτό το σοφι στήκαν οι αποικιοκράτες, για να µην µαζεύουν οι Έλληνες το άλας µιας και ήταν ένα από τα βασικά µονοπώλια που έφερναν πολύ χρήµα στα ταµεία τους. Στη συνείδηση του λαού µας οι σκατάες έγιναν το συνώνυµο του προδότη, του χαφιέ, του σπιούνου, του υπηρέτη των άγγλων, του πουληµένου στον εχθρό, του βρωµιάρη σιέση, του πράκτορα και του παλιανθρώπου. Έκτοτε ο λαός µας αποκαλεί ΣΚΑΤΑΕΣ όλους αυτούς που συνεργάζονται µε τον εχθρό µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο εναντίον των συµφερόντων του ιδίου του λαού τους. Τουτέστιν ο Ρολάνδος Κατσιαούνης είναι ένας ΣΚΑΤΑΣ. ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ∆ΥΟ Τον περασµένο µήνα γράψαµε µια επιστολή προς το Υπουργείο Παιδείας για την απόρριψη των βιβλίων µας για επιχορή- ρίες του. Έτσι είναι οι ποιητές: µιλούν τζιαι µε τα χωράφκια, µιλούν τζιαι µε τες πέτρες αλλά πιο πολλά µιλούν µε τους πεθαµένους. Μακάρι να γράφουν καλά, να κάµνουν την ψυσιήν µας να λαχταρά που τη χαρά της, µακάρι ναν καλά να µας παρηορούν µε τα λόγια τους τζιαι µας τι µας κόφτει εάν εν ξεροτζιέφαλοι τζιαι βουρούν αλλού να βρουν την θκειαν τους. Β.Φ. Για την θκειαν µας την Γιουγκοσλαβίαν Τζειαπροού, που λαλείς τζι εσού, θκειε Κωστή, εθώρουν µιαν φωτογραφίαν που το βιβλίον µε την αυτοβιογραφίαν του Ζαµπέττα. Ήτουν που έναν πάλκον της εποχής του ’50. Εκάθετουν ο Ζαµπέττας οµπρός, η τραουδίστρια στο πλευρόν του, πάρατζιει ο κιθαρίστας τζι αλλόνας µπουζουξιής, πίσω ακκορτεόν τζιαι πιάνον τζιαι σε µιαν άκραν παραµερκασµένος, σσιυφτός που πανωθκιόν του µπουζουκκιού του, φοητσιασµένος, παντές τζι ήτουν ξένος, παντές τζι ήτουν αλλού, εκάθετουν ο ΜΑΡΚΟΣ. Έντζιε καταγνώννω µε τον Ζαµπέτταν µε κανέναν. Έντζιε λαλώ πως το κάµασιν καταύτυς. Τζιείν’ τον τζιαιρόν, τον ΜΑΡΚΟΝ εν τον αθθυµάτουν κανένας. Καλοσύνη τους που τον εβάλαν τζειαµαί, να τρώει έναν κοµµάτιν ψουµίν. Έλα όµως που µου ανάδοξεν. ∆ηλαδή αν του λαλούσαν να κάτσει οµπρός έθεν να τους γηση από την επιτροπή που έχει δηµιουργηθεί για να κρίνει ποια βιβλία αξίζουν επιχορήγησης και ποια όχι. Το υπουργείο, για να σας υπενθυµίσω, απόρριψε και τα τρία µας βιβλία το α) του Στεφάνου Κωνσταντινίδη το β) ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΚΕΛ του Ανδρέα Μακρίδη και γ) ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ οι νεκροί του αγώνα της EOKA 55-59. Προφανώς τώρα θα απορρίψουν και τον Μακρυγιάννη και τον Κολοκοτρώνη και την ΤΕΧΝΗ της ΕΟΚΑ και την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και το «ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ και ο αγώνας της ΕΟΚΑ στην Αθήνα» του Πέτρου Στυλιανού και ότι άλλο εκδώσουµε µιας και ένας από τους κριτές της επιτροπής είναι το µέγα τίποτε, ο απατεωνίσκος και θεωρητικώς και πρακτικώς κωλογλείφτης του ΑΚΕΛ, το µηδενικό ο ΡΟΛΑΝΤΟΣ ΚΑΤΣΙΑΟΥΝΗΣ. Αυτός ήταν η αίτια να µην επιχορηγηθούν τα βιβλία µας, µιας και άλλα µέλη της επιτροπής, τα οποία µάλιστα κάθε άλλο παρά φίλοι των εκδόσεών µας είναι, εισηγήθηκαν όπως επιχορηγηθούν. Τις πληροφορίες αυτές τις µάθαµε από σηµαντικό στέλεχος του Υπουργείου, το όποιο µπούχτισε µε τις επεµβάσεις του ΑΚΕΛ, ακόµη και στην κατανοµή των επιχορηγήσεων. Εµάς δεν µας ενδιαφέρουν οι επιχορη- πει όι; Ο ΜΑΡΚΟΣ, που αν µεν ήτουν τζιείνος, εν θα τους έξερεν ούτε η µάνα τους. Γράφω σου τα, θκειε, γιατί ήρτεν µου στον νουν ο Σλόποταν σου που διάταξεν τους συντρόφους του να βκούσιν έξω να παραδοθούσιν αµµά έντζιε έπιαεν τους τζιαι που τον λαιµόν. Αν µεν εθέλαν να βκούσιν εν θα εβκαίννασιν. Μα τζιαι που βκήκαν κανένας εν ιµπορεί να τους καταγνώσει. Πε µου, θκειε Κωστή, πόσοι αθθυµούνται πκιον τον Γληόρην «µε το κοντοµούστακον τζιαι τζιείν’ το δειν του το γλυτζιύν, το αθκιατζιένον»; Πόσοι ξέρουν για την Θκειαν µας την Γιουγκοσλαβίαν; Ξέρουν οι ποιητές λαλώ σου εγιώ. Γιατί ούλλοι τούτοι, ο Αυξεντίου, ο Τζιυπριανός, ο Νεόφυτος ο Έγκλειστος, ο Λεόντιος, ζιούσιν µιτά µας, δίπλα µας, µα µόνον οι ποιητές οι αλαβροστοισειώτες τους θωρούσιν. Ξέρω πως µε τα κολάτζια σου αρέσκουν µε τα λόγια τα πασιά. Ούτε τζιαι µεν µου περνούσιν τζιαι ξέρεις το. Εγιώ απαντώ στα κείµενα σου που µου µιλήσασιν. Το βιβλίον σου εν µασιαίριν. Μασιαίριν οι αλήθκειες που λαλεί η «κατσαµπούνα» σου όπως το πετεινάριν τζιαι τζιείνη η ξηστητζιή η µουτσούνα σου, όι του ποιητή, του ποιητάρη. Πότε στην Αθήναν να συντυχάννεις µε τον Θεµιστοκλήν, πότε εµπειρογνώµονας για το ππεφταερόπλανον του Σηµίτη, την µιαν µέσ’ στην ψυσιήν της Κάλλας, την άλλην Μήδεια τζι ύστερα Σλοποτάνα. ∆κιανεύκεσαι µέσ’ στην Ιστορίαν µε την ποιητιτζιήν σου, «το φως των αµµαθκιών µας», συνοµπλάζεις τον Τζιυπριανόν µε τον τιτσιρολαίµην τον πετεινοζάµπην τον απάτσι τζι ο λόος σου τσακκίζει κόκκαλα. Εσηκώθην η τρίχα µου µε τον Σλόποταν τον Τζιυπριώτην τον El Greco, εγέλασα µε τα αρκοπέζουνα τους ιντιάνους τζιαι τους µαύρους που εκάµαν ολόσκατον που πάνω ως κάτω το άγαλµαν της ελευθερίας, έµεινα να δκιαλοΐζουµαι µε τα λόγια του µιτσύ του Κρανιδιώτη. Φαίνεσται µου η ποίηση εν όπως το ψουµίν. Θέλουσιν τζιαι τα δκυο χρόνον για την ψυσιήν. Ο ποιητής τζι ο φούρναρης εν αδέρκια. Τρέφουν τζι οι δκυο τον κόσµον. Τζιαι το βιβλίον σου εχόρτασεν µε. Εν άκουσα ποττέ σου να πεις πως είσαι ποιητής, µα λαλούν το άλλοι για λλόου σου κατά πώς πρέπει. Άλλοι «γράφουν» για να τους έχουν σε υπόληψην οι ∆ον Μιγκουέλ τζι ο ένας τζι ο άλλος τζιαι να τους αθθολογούσιν οι «Λέξεις» τζιαι τα «∆εντρά» τζιαι να τους χουµίζουν τζιαι να καπαρτίζουν τζι άλλους χογλά η καρκιά τους τζιαι ξησιειλίζουν ποιήµατα. Ξέρω το πως εν κάθεσαι έναν τόπον τζιαι ούλον τριβιτζιάζεσαι. Ξέρω το πως ήσουν τζειαµαί που κλέψασιν τον Τάσσον, τζιυπαρίσσιν ίλαντρον καρτζιίν που τον τάφον του. Ξέρω το πως ήσουν στην Τζιερύννειαν το ’74, σ’ έναν δεντρόν σγαρτίλλιν, τζι εθώρες τους Καλαµαράες πο’ κάµναν εισβολήν, που λαλεί τζιαι «το χτιστούιν ο ∆ηµητράκης». Ξέρω το πως κάθεσαι που κάτω που τες οξιννιές σου γιά µέσ’ στην παραγκούν σου τζιαι γράφεις τα για να µας τα πεις πο’ ’ν να ’ρτει η ώρα. Τζι αν σου ’πα για τον ΜΑΡΚΟΝ εις την αρκήν έντζι’ ήτουν για να καταλάβεις εσού, γιατί εσού ξέρεις το, µα τζιείνοι που κάµνουν χαϊχούιν τζιαι κάµνουν τους ππάττα όπου δκιαλλάξουν, πως τζιείνοι που αξίζουν έντζι’ εν τζιείνοι που φαίνουνται ούτε τζιείνοι πο’ ’ν οµπρός. Ευκαριστώ σου, θκειε, να γλέπεσαι να ’σαι γερός τζι άµαν ιτσιαττίσει, εν να ’ρτω να σε δω. Π. Μαυρογιάννης γήσεις, απλώς διεκδικούµε τα δικαιώµατα µας και τίποτα άλλο. Με ή χωρίς τις επιχορηγήσεις, εµείς προχωρούµε στο αντιακελικό µας εκδοτικό πρόγραµµα και κανένα αριστερό φασιστάκι δεν πρόκειται να µας σταµατήσει. Να σας υπενθυµίσουµε ότι ο Ρολάντος, το µάτι του κόµµατος όπως τον αποκαλεί ο Χριστόφιας, εδώ και δεκαετίες σέρνεται στα δικαστήρια διότι δεν πληρούσε τα προσόντα για να κατέχει τη θέση που του βρήκε ο Χριστόφιας στο Κέντρο Ερευνών. Τώρα που τα δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι είναι και ψεύτης, διότι άλλα πτυχία έχει και άλλα φαντάζεται ότι έχει, έπρεπε να βρει δουλειά κάπου αλλού επειγόντως, ώστε το µάτι του κόµµατος να µην είναι άνεργο και η πνευµατική ζωή να είναι ελεγχόµενη. όπως καλή ώρα οι ναζί επιστήµονες τον καιρό του µεγάλου πολέµου. Βρήκε τη δουλειά ο Ρολάντος. Πήρε κάποιος άλλος τη θέση καθηγητή στο Πανεπιστήµιο Κύπρου, για να µην δοθεί στον Τάσο Χατζηαναστασίου, ο οποίος έγραφε στην ΕΝΩΣΙΣ και δόθηκε σε άλλον εξίσου ικανό υποψήφιο µόνο που όλοι δεν λογάριασαν καλά. «Πώς γίνεται» λέει ο Χριστόφιας «το µάτι του κόµµατος να είναι εκτός πανεπιστηµίου, έννεν σοβαρά περάµατα τούτα, κουµπάρε», οπότε βρήκαν κάτι υποτιθέµενες παρατυπίες στην υποψηφιότητα του Χριστοδουλίδη και τον πέταξαν έξω µε τες κλωτσιές για να πάρει την θέση ο Ρολάντος. Τώρα κόβει και ράβει στο Υπουργείο Παιδείας και Ακελικής Τροµοκρατίας. Αγράµµατε Ρολάνδε Κατσιαούνη, θα µας κλάσεις τα αρχίδια. Τις επιχορηγήσεις που µας ανήκουν θα τις πάρουµε, όπως θα πάρουµε και τα βραβεία που µας ανήκουν και τουλάχιστον εγώ ως εκδότης θα σας τα πετάξω στα µούτρα. Σκατάες! ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 23 30 Oκτωβρίου 2010 ΠΥΞ ΛΑΞ Γαουρολογίες γεµάτον τζιαι όι µισοόφκερον. Everybody in this beautiful island must love each one another Ούλλοι µες τούντο όµορφο νησί ενν;a πρέπει να αγαπούν ο ένας τον άλλον. In the down, down of the written, who is me and who is you to hate each one another. Στο κάτω, κάτω της γραφής ποιος είµαι εγιώ τζιαι ποιος είσαι εσού για να µισούµεν ο ένας τον άλλον. We all are brothers and the one must love the other and the other must love the one Είµαστεν ούλλοι αδέρφκια τζιαι πρέπει να αγαπούµεν ο ένας τον άλλο and wholly together must love our common protectors the English people, the American people and the Turkish people Τζιαι ούλλοι µαζί να αγαπούµεν τους κοινούς µας προστάτες, τον λαό της Αγγλίας τον λαό της Αµερικής τζιαι τον λαό της Τουρκίας Shut up please. My compatriots Greek Cypriots, stop shouting because you vote me and you vote mr Anastasiades and you give to us from 35% and all together you voted our DHSAKEL policy 70% and now you have no the right to scream because you vote me to be your president and we must have united. Σκάστε παρακαλώ. Συµπατριώτες µου Ελληνοκύπριοι, σταµατάτε να φωνάζετε επειδή εψηφίσετέ µε εµένα τζιαι εψηφίσετε τζιαι τον κύριον Αναστασιάδη τζιαι εδώκετέ µας που 35% τζιαι συνολικά εψηφίσετε την πολιτική µας του ∆ΗΣΑΚΕΛ κατά 70% τζιαι τωρά έν έσιετε το δικαίωµα να τσιριλλάτε γιατι εψηφίσετέ µε για να είµαι ο πρόεδρος σας τζιαι πρέπει να έχουµεν ενότηταν. Με το αλαλούµ που να υπάρξει όµως εννά πρέπει να έχουµεν έναν Εγγλεζοµαθή πρόεδρο για να µπορούν ούλλοι να συνεννοούνται. Εννοείται ότι για τούντη δουλειάν εν έσιει καλλύτερον που τον Πρόεδρον Χριστόφκιαν. Ούλλα είσιεν τα η κυβέρνηση Χριστόφκια, τωρά αγκονίστηκεν τζιαι σύνδροµον Ντάουνερ. Η ΕΝΩΣΙΣ εκατάφερεν να βάλει σκουλούτζιν µες τα κοµπιούτερ του προεδρικού τζιαι εξιτρύπωσεν την πρώτην οµιλία που εννά κάµει ο Πρόεδρος των Αµπαλατάουνερ της ενωµένης Κύπρου. ∆ηµοσιεύουµεν αυτούσιον απόσπασµαν που την οµιλίαν µαζί µε µετάφρασην: Κυβέρνηση µε ειδικές ικανότητες έναν πράµαν. Είντα ο Σταυράκης εννά ζητήσει τζιαι ριάλια που το Ραδιοµαραθώνιον για να καλύψει το έλλειµµα. Ακούστηκεν πάντως πως ο επόµενος αντιπρόσωπος του ΟΗΕ για το Κυπριακόν εννά είναι κάποιος κύριος Χαντακοµενάνουερ ο οποίος και θα πετύχει την επανένωση. Ακολούθως εννά αναλάβει ο κύριος Αλτζχαϊµεράουνερ που εννά αναλάβει να επιλύσει τις «εποικοδοµητικές ασάφειες». Ύστερις η οµαλή λειτουργία του νέου «συνεταιρισµού» θα διασφαλιστεί που τον κύριο Ζοποβορτάουνερ που σε συνεργασία µε τον κύριο Αττιλάουνερ θα φέρουν ειρήνη νησί. Έτσι εννά δηµιουργηθεί έναν τζιαινούρκον έθνος. Το περήφανον έθνος των Αµπαλατάουνερ. Οι Αµπαλατάουνερ δεν θα έχουν ούτε µανάδες ούτε τζυρούδες πατρίδες για να µεν τους κάµνουν εισβολές τζι ούτε να τους αππώνουν να κάµνουν επαναστάσεις τζιαι να γυρεύκουν ελευθερίες τζιαι µασκαραλλίκια. Επειδή όµως οι Αµπαλατάουνερ θα είναι τέλεια αµπάλατοι τζιαι εν θα µπορούν να κουµαντάρουν τη χώρα τους εννά πρέπει να κάµουν κουµάντον οι Εγγλλέζοι, οι Αµερικάνοι τζιαι οι Τούρτζιοι. ∆ΥΟ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ Compatriots and Compatriotisses Συµπατριώτες τζιαι συµπατριώτισσες Today we startaroumen a new season for the people of the united Cyprus Σήµερα ξεκινούµεν µιαν νέαν εποχήν για τον λαόν της ενωµένης Κύπρου The proud people of the Ampalataouner. Τον περήφανο λαόν των Αµπαλατάουνερ. Today Turkish Cypriots and Greek Cypriots give their hands to one another one and shake them kapakota Σήµερα Τουρκοκύπριοι τζιαι Ελληνοκύπριοι διούν τα σιέρκα καππακωτά ο ένας στον άλλον τζιαι σούζουν τα. Today and todaytly from now on and go, we put behind the terroristic organizations EOKA and TMT and we look the future with optimisticating view. Σήµερα τζιαι καθηµερινά που τωρά τζιαι να πάει βάλλουµεν πίσω µας τες τροµοκρατικές οργανώσεις ΕΟΚΑ τζιαι ΤΜΤ τζιαι θωρούµεν το µέλλον µε αισιόδοξον βλέµµαν. I know a lot working have to be doing it Ξέρω πως πρέπει να γινεί πολλή δουλειά But we see the glass full up to the half and no empty to the half Αλλά θωρούµεν το ποτήριν µισο- ∆ΥΟ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΑΝΗΘΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ Στην πανάκριβη γιορτή για τα πενηντάχρονα της κυπριακής ανεξαρτησίας κανείς δεν αναφέρθηκε σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να κάνουν τους καµπόσους εδώ και πενήντα χρόνια πολλοί µάγκες του γλυκού νερού. Αυτό πέραν του ότι είναι ανήθικο, είναι και δείγµα της πτώχευσης των αξίων και των Ι∆ΑΝΙΚΩΝ ΜΑΣ, ως σύνολο λαού. Όλοι αυτοί, που σήµερα και χθες κοκορεύονται σε γιορτές και δεξιώσεις, χωρίς τον αγώνα της ΕΟΚΑ στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν ακόµη αγρότες και στη χειρότερη προδότες στο Λονδίνο, µιας και ο αγώνας για ελευθερία και ένωση Αδυνατώ να κατανοήσω τον θόρυβο που προκλήθηκε µετά Ρε γαδάροι, ξυπνάτε. Το Αµπαλατιστάν κοντεύκει. Γάδαρος Κύπρου Πολιτικός Αναλυτής ∆ΥΟ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ θα συνεχιζόταν, µε αποτέλεσµα το Λονδίνο πάλι να γέµωννε µε προδότες. ΚΑΙ ΚΛΑΜΑ Η ΧΑΡΑΛΑΜΠΙ∆ΟΥ Πότε δεν είµαστε θαυµαστές του καναλιού MEGA, αλλά τώρα οφείλουµε να του δώσουµε συγχαρητήρια. Προβάλλοντας τη σειρά ΤΟ ΝΗΣΙ την ίδια ώρα µε την γκεµπελική εκποµπή της Ειρήνης Χαραλαµπίδου, ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ, κατάφερε να στείλει την ύαινα της νεοκυπριακής ιδεολογίας στα αζήτητα της τηλεθέασης. Κάτι τέτοιες στιγµές σε κάνουν να αγαλλιάζεσαι. τις δηλώσεις του J.C. (όχι Jesus Christ, αλλά Jimmy Christofias…). Λες και τόσες δεκαετίες ζούσαµε σε άλλο ηλιακό σύστηµα. Χωρίς ακέλ, χωρίς εδόν, χωρίς Χριστόφιες και Χατζηδηµητρίου και νεοκύπριους. Λες και ξαφνικά ανακαλύψανε όλοι την τυρόπιτα. Οµολογώ πως έµεινα ατάραχος. ∆ιότι, τι άλλο µπορείς να περιµένεις από τις κάθε λογής µαριονέτες; Τι διαφορετικό περίµενες να πει ο J.C.; Να καταδικάσει την Τουρκία ως αποκλειστική υπεύθυνη για τις συµφορές µας; Να ξεχέσει τους «αδερφούς» µας τους τ/κ; Αλήθεια, τι περίµενες από εκείνον που είχε µιλήσει για «ξιπετσισµένους κουρκουτάες»; Στην Κύπρο ζεις ή µήπως στον Σείριο; ∆εν µε νοιάζει που ο άνθρωπος αυτός ασέλγησε πάνω στη νοηµοσύνη µου, ούτε που προσφέρει απλόχερα σε όλους τους εχθρούς µου επιχειρήµατα. ∆εν ήταν αυτό που µε πείραξε. Είναι που βίασε, για ακόµα µια φορά, την ψυχή µου. Είναι που ξέρασε τους βρώµικους εµετούς του πάνω σε πράµατα πέραν του ιερού. Όχι στην Ελλάδα του Παπανδρέου ή του Καραµανλή ή του Τσίπρα. Χεσµένους τους έχω όλους αυτούς. Ο J.C. ασέλγησε στα κόκαλα όλων εκείνων των Ελλαδιτών που ήρθανε το 74 και πεθάνανε εδώ πέρα, για να µπορεί αυτός να ανοίγει τον βόθρο που έχει για στόµα και να περιλούζει µε κάθε λογής βρωµιές τις ψυχές µας. Ασέλγησε στις µανάδες των νεκρών. Στις µνήµες όλων εκείνων που διαδήλωναν για την Κύπρο. Στους ελδυκαραίους που έρχονται να υπηρετήσουνε τη θητεία τους στου διαόλου τον κώλο. Αν η Ελλάδα ήτανε σοβαρό κράτος, δεν θα καθότανε να εκδίδει ανακοινώσεις και να ζητά εξηγήσεις από τον J.C. Αν ήτανε σοβαρό κράτος θα ανακαλούσε την ίδια στιγµή την ΕΛ∆ΥΚ, µαζί µε όλα τα αεροπλάνα και τα οπλικά συστήµατα. Θα σταµατούσε να στέλνει δωρεάν βιβλία για τα σχολεία, στην Κύπρο του J.C., βιβλία που στοιχίζουνε στη χρεοκοπηµένη Ελλάδα εκατοµµύρια. ∆εν θα ξαναέστελνε οποιαδήποτε χρηµατική βοήθεια, ούτε θα ασχολείτο ξανά µε το κυπριακό. Θα έλεγε στον J.C., «καθάρισε µόνος σου, µάστορα, αφού είσαι τόσο σαΐνι». Αλλά είπαµε. Η Ελλάδα θα τα έκανε αυτά αν ήτανε σοβαρό κράτος. Έλα όµως που είναι κράτος του κώλου! Για σκέψου να έλεγε κάτι αντίστοιχο ο Ταλάτ ή ο Έρογλου! Θα έπαιρνε πάραυτα τον πούλο επ’ ώµου... Και θα µου πεις πως εµείς δεν φταίµε για µια µαλακία που είπε ο ανίκανος πρόεδρος µας. Πώς δεν φταίµε! Με τη δική σου ανοχή και αδιαφορία κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος. Στο έγκληµα αυτό, είµαστε όλοι φταίχτες και συνένοχοι. Από το ∆ΗΚΟ µέχρι την Ε∆ΕΚ, τον ∆ΗΣΥ και τους οικολόγους. Μην κρύβεσαι πίσω απ’ το δάχτυλό σου. Μην έχεις διλήµµατα της πλάκας. Όσο άθλιος είναι ο J.C., άλλο τόσο είσαι κι εσύ που επέτρεψες να εκλεγεί και να περιφέρει σ’ όλο τον πλανήτη την αρρωστηµένη του σκέψη. Σπείραµε ανέµους και τώρα θερίζουµε τις θύελλες. Ενώ διαβαίνουν και θερίζουν, χιλιάδες άρµατα δρεπανηφόρα, όπως θα έλεγε κι ένας Σεφέρης... Και µια και ανέφερα ετούτο τον γίγαντα του παγκόσµιου πολιτισµού, τα είχε προβλέψει όλα αυτά, όπως φαίνεται από την αλληλογραφία του. Ήρθε στην Κύπρο και γνώρισε ανθρώπους πατριώτες, αλλά συνάµα κι ένα σωρό απίστευτους µαλάκες. Κι είχε µιλήσει καθαρά και σταράτα για Εφιάλτες, για συνεργάτες των Άγγλων, για συµβιβασµένους, καλοπερασάκηδες και χαµένα κορµιά... Τελικά αποδεικνύεται πως η µαλακία ίσως να µην είναι κάτι επίκτητο, αλλά να µεταφέρεται στις επόµενες γενιές µέσω του DNA… Και µετά από λίγες µέρες, φάτσα κάρτα ο J.C. στις τηλεοράσεις παρέα µε τον κλώνο του, να κόβει κορδέλες εγκαινίων, να κάνει χειραψίες µε βροµιάρηδες, να χασκογελά και να απειλεί. Κι εγώ, όπως σίγουρα κι εσύ, να κάθοµαι θλιµµένος σ’ έναν καναπέ και να διερωτώµαι, ποια µοίρα και ποιοι δαίµονες µας έχουνε καταραστεί. Βέβαια το είπα και πριν. Όλοι είµεθα συνένοχοι. ∆ιότι γουστάρουµε να είµαστε δούλοι. Από την παλαιολιθική εποχή τέτοιοι είµαστε και σου γεµίζω µία ΕΝΩΣΙΣ ολόκληρη µε αποδείξεις άµα γουστάρεις. Πάρε για παράδειγµα τα τραγούδια µας. «Καρτερούµεν µέραν νύχταν...». Και θυµήσου παράλληλα τι τραγουδάει ο Κρητικός. «Θα πάρω το ντουφέκι µου...». Μονάχα από αυτό το ευτελές παράδειγµα βγάζεις αµέτρητα συµπεράσµατα. Είπαµε. Η µαλακία έχει να κάνει µε τον γενετικό κώδικα. Κάτσε διάβασε αρχαία και µεσαιωνική ιστορία και θα καταλάβεις. Προς το παρόν όµως καρτέρα µέρα νύχτα, µέχρι ο J.C. να ξαναδώσει την καινούρια του παράσταση... Ελλάδα µπορείς να κάνεις εισβολή! ENΩΣIΣ Tζι ας γινεί το γαίµαν µας αυλάτζιιν O µπάτλερ και οι υπηρέτριες του Εξοχότατου Σερ ∆ηµήτρη Χριστόφια, συζύγου της Ελισάβετ και Προέδρου της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας Τώρα εκατάλαβα Σαββάκη µου γιατί το ’74 ερίξαµε το ελληνικό αεροπλάνο.