w w w .hiltonathens.gr

www.hiltonathens.gr
www.chanel.com
LINEA PIU - 6, SEKERI ST. ATHENS 106 74 TEL: 210 36 06 125
24 N. KALOGERA ST. MYKONOS, 846 00 TEL: 228 90 78 922
Bonus. Το Μεγαλύτερο Πρόγραμμα
Επιβραβεύσεως Συναλλαγών.
Bonus Premium American Express®.
Δώστε διπλάσιο Bonus στον εαυτό σας!
Η Bonus Premium American Express® προσφέρει
όλα τα προνόμια των καρτών Bonus και επιπλέον,
σας επιβραβεύει με διπλάσιους πόντους!
Για αγορές στους Μεγάλους Συνεργάτες
Για αγορές στις συνεργαζόμενες
επιχειρήσεις
Για αγορές σε οποιαδήποτε άλλη
επιχείρηση στην Ελλάδα και
το εξωτερικό
Εξαργυρώστε τους Bonus πόντους σας στους
Μεγάλους Συνεργάτες και σε χιλιάδες
καταστήματα με το σήμα Bonus σε όλη την Ελλάδα.
Διπλάσιοι πόντοι,
διπλάσια επιβράβευση.
Α π ο κ τ ή σ τ ε τ ώ ρ α τ η ν B o n u s P r e m i u m A m e r i c a n E x p r e s s ®. Π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ ε ς
Mεγάλοι Συνεργάτες:
πληροφορίες στο 801 11 326 0000 ή στο www.alpha.gr/bonus
CRAZY FOR GREECE!
Gaile Lai sailing off the beautiful island of Spetses, Greece
Ionian Hotel Enterprises SA
Hilton Athens
46, Vas. Sofias Ave., 115 28 Athens, tel.: 210 728 1000, fax: 210 728 1111
Communications Manager
Tina Toribaba (tina.toribaba@hilton.com)
Publisher
VAGMA Ltd
2, Pirakanthon Str., 136 77 Varimbombi, Athens
tel.: 210 282 7823, fax: 210 816 8871, www.vagma.gr
DIRECTOR
Vangelis Chaniotakis
PUBLISHING director
Panagiotis Frountzos
DEPUTY EDITOR
Katerina Yiatzoglou
editorial director
Konstantinos Kaimakis
Creative art director
Antonis Meimaroglou
CONTRIBUTORS
Gieorge Mitropoulos, Afroditi Er midi, Maro Voulgari, George Tasoulas, Katerina Papageorgiou, Alexis Kaplanis
Copy editor Hector Chrysanthakis
translation Nicky Korontzi
PHOTOGRAPHERS
Panagiotis Katsos, Kleanthis Mitsioulis, Yiannis Rizomarkos, Dimitris Karteris, Vangelis Korros, Periklis Merakos,Yorgos Yerardos
FASHION Editors
Margarita Pinioti, Dimitris Grammaticoyiannisi
ADVERtISing directoR
Yiannis Tsagarakis (tsagarakis@golfandleisure.gr)
printing Pressiouss Arvanitides
This magazine is distributed free of charge.
Nothing appearing in the Hilton Athens Magazine may be reprinted, reproduced or transmitted, either in whole or in part
by any electronic or mechanical means, without prior written permission from the publisher.
Ionian Hotel Enterprises SA does not necessarily share the opinions expressed in the Hilton Athens Magazine.
8 hilton athens
@ Athens Art Gallery
contents
Δεκαετία του '60, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Hilton: Σπύρος Βασιλείου,
Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ / 1960s, Athens Art Gallery Hilton: Spyros Vassiliou, Aliki Vougiouklaki, Dimitris Papamichail
The Greek Monsters ��14
Lycabettus Suite �� 90
Harvey Keitel ��18
Invitation to Dinner �� 96
Milo Manara �� 22
Hilton Athens Pool ��100
Betty Williams - Mario Frangoulis �� 28
In Progress Athens ��106
Emilios Chilakis �� 32
Events & Celebrities �� 110
An Athenian Story �� 36
London Calling �� 44
Sounion �� 60
De-Tales of Athens �� 68
Galaxy Night �� 70
Inspired by Galaxy �� 78
Sifnos �� 84
10 hilton athens
ON THE COVER: Photographer: Panagiotis Katsos,
Fashion Editor: Dimitris Grammaticoyiannis, Μακe Up Artist: Chryssa Makri, Hair
Stylist: Christina Zoi (D Tales), Fashion Assistant: Alexia Bekou, Photographer
Assistant: Fotis Plegas, Model: Alisa (Ace Models)
Η Alisa φορά φόρεμα Alexander McQueen (Αttica), Κοσμήματα Kessaris,
Tσάντα Rodo (Καλογήρου) / Alisa wears Alexander McQueen dress (Αttica),
Kessaris jewellery, Rodo handbag (Kalogirou)
editorial
Η
Αθήνα έχει πολλά πρόσωπα. Το καλοκαίρι μπορείς σε κάθε βήμα σου να συναντήσεις διάσπαρτες αρχαιότητες που εκτείνονται
από την αρχαϊκή έως τη βυζαντινή εποχή. Και αν η αρμονία βρήκε την απόλυτη
έκφρασή της την κλασική περίοδο στο ναό της σεπτής Αθηνάς στην Ακρόπολη, η βυζαντινή αναγέννηση έδωσε έξοχο δείγμα της ορθόδοξης αναπαραστατικής τέχνης στις τοιχογραφίες της μονής Δαφνίου. Σκέφτομαι πως η αττική γη δεν μπορεί να μείνει ικανοποιημένη με έργα και διανοήματα που δεν ψυχανεμίζονται το θεϊκό στοιχείο μέσα στην ανθρώπινη υπόσταση. Από την άλλη,
όταν έχεις κουραστεί να φιδογυρίζεις μέσα στα χαλάσματα αλλοτινών καιρών,
η Αθήνα σού προσφέρει τη δυνατότητα να βυθίσεις το βλέμμα σου στην άκρη
του ορίζοντα, απολαμβάνοντας τη βόλτα σου στη μεγαλύτερη ακτογραμμή που
διαθέτει ευρωπαϊκή πόλη. Και όταν ο ήλιος χάνεται στο απέραντο γαλάζιο του
Αιγαίου, στην πόλη ανάβουν τα φώτα για να υποδεχτούν την πιο ξέφρενη νύχτα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Φυσικά, η κεντρική αρτηρία της πόλης χτυπά, είτε τη μέρα είτε τη νύχτα, στο
Hilton Αθηνών. Τη μέρα για χαλαρωτικό μπάνιο στη μεγαλύτερη πισίνα της Αθήνας –lounge ατμόσφαιρα, δροσιστικά κοκτέιλ και υπέροχες γευστικές προτάσεις για ένα ελαφρύ γεύμα– και το βράδυ για απολαυστικές στιγμές στο Galaxy
– εντυπωσιακή βεράντα, ευφάνταστα κοκτέιλ, ανεβαστική μουσική και υπέροχες γεύσεις από τον executive chef Γιάννη Μανίκη.
Πλέον, μπορείτε να γνωρίσετε τον κόσμο του Hilton Αθηνών και μέσα από
το κινητό σας! Επισκεφθείτε το www.hiltonathens.gr, μπείτε στην ενότητα
«Concierge», και πριν ακόμη περάσετε το κατώφλι του ξενοδοχείου, θα λάβετε χρήσιμες πληροφορίες για μία άνετη διαμονή. Επιπλέον, θα παρακολουθήσετε βίντεο σχετικά με την Αθήνα, θα μάθετε ποια είναι τα αξιοθέατα της πόλης που αξίζει να επισκεφθείτε και θα ενημερωθείτε για τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα που συμβαίνουν στην πόλη κατά τη διάρκεια της διαμονής
σας. Καλή περιήγηση!
Athens has a lot of faces. In the summer, you come across some
magnificent sights with your every step: a wide range of scattered antiquities
expanding from the archaic to the Byzantine era. And, if harmony found its ultimate expression in the classical period at the temple of venerable Athena on
the Acropolis, Byzantine renaissance provided an excellent example of the orthodox art of representation on the murals of the Daphni monastery. I tend
to think how the land of Attica cannot be satisfied with art and writings that
do not suspect the element of God within the human essence. On the other
hand, when you are tired of slithering among the rubbles of times passed, Athens gives you the chance to let your gaze sink towards the end of the horizon,
indulging in a walk along the longest coastline in any European city. And when
the sun sets, sinking into the eternal Aegean blue, the city is illuminated by thousands of lights, welcoming the wildest nights in the South-Eastern Mediterranean.
Of course, the city’s central artery is at the Hilton Athens, night and day. During
the day, for a relaxing swim in the city’s largest swimming pool – lounge ambiance, refreshing cocktails and exquisite dishes for a light bite – and during the
night joyful moments at the Galaxy – an impressive terrace with an outdoor bar,
imaginative cocktails, upbeat music and splendid tastes by the executive chef
Yannis Manikis. From now on, you are able to get acquainted with the world of
the Hilton Athens through your mobile phone! Visit www.hiltonathens.gr, enter the "Concierge" section and even before entering the hotel lobby, you will
have useful information handy for a pleasant stay. Moreover, you will have access to video material on Athens, you will be able to find out what places are
the best to go sight-seeing in the city and you will access information on the
most significant cultural events happening around the city during your stay. Enjoy!
by Bart van de Winkel
General Manager of the Hilton Athens
HUGO BOSS Store Amerikis Str. 19 Kolonaki - Athens, Phone: 2103389080
12 hilton athens
The Greek
Monsters
ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ
Μία έκθεση με τέρατα στο Μουσείο Μπενάκη έρχεται να δείξει ποια είναι
η Ελλάδα του χθες, του σήμερα και του αύριο. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ
A monster-exhibiting exposition at the Benaki Museum is here to show
you the Greece of yesterday, now and tomorrow. BY George MITROPOULOS
Α
ν δεν το έχετε κάνει, κάντε το τις επόμενες
ημέρες. Μία έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς έρχεται να αποδείξει πόσες δυναμικές, δημιουργικές φωνές υπάρχουν στη χώρα μας και πώς
αυτές μπορούν να διακριθούν με τα σημαντικότερα βραβεία διεθνώς και να στήσουν πανέξυπνες εκθέσεις. Όλα αυτά, βέβαια, αφορούν το γραφείο οπτικής επικοινωνίας «Beetroot» από τη Θεσσαλονίκη και την πραγματικά ανεπανάληπτη
εμπειρία που προσφέρει η έκθεση «The Greek Monsters». Ποια είναι τα ελληνικά τέρατα σήμερα, αλλά και τι κρύβεται πίσω από την «Beetroot» αναλαμβάνει
να μας εξηγήσει ένα από τα μέλη της ομάδας, ο Πάρις Μέξης.
If you haven’t yet seen it, then you should see it within the next few
days. An exposition at the Benaki Museum at Pireos Str. comes to prove how
many dynamic, creative voices there are in this country and how these voices
can be awarded the most prestigious awards and to get together to build the
most brilliant expositions. Of course, all these have to do with the visual communication office "Beetroot" from Thessaloniki and the truly remarkable experience they are offering to the "Greek Monsters" exposition's visitors. Paris Mexis, a member of "Beetroot" is the one who will help us understand who
are the Greek monsters of today and what is hidden behind "Beetroot" itself.
Τι είναι η «Beetroot»;
Η «Beetroot Design Agency» είναι ένα πολυβραβευμένο γραφείο οπτικής επικοινωνίας και καλλιτεχνικής δημιουργίας από τη Θεσσαλονίκη, που ξεχωρίζει
για το εξαιρετικό και πάντα ανατρεπτικό του έργο.
Πώς προέκυψε η έκθεση και πώς έφτασε στο Μουσείο Μπενάκη;
Στο πλαίσιο της βράβευσης της «Beetroot» με την υψηλότερη διάκριση στον
παγκόσμιο διαγωνισμό επικοινωνιακού design, το red-dot communication design
award, κληθήκαμε να δημιουργήσουμε μία έκθεση που θα αποτελούσε το κεντρικό event της παρουσίασης όλων των βραβευμένων έργων και δημιουργών.
Την ίδια στιγμή, ο διασυρμός της Ελλάδας για την κακή πολιτικο-οικονομική κατάσταση είχε φτάσει στο απόγειό της και μάλιστα με κέντρο τη Γερμανία, όπου
έγινε η βράβευση και παρουσιάστηκε η έκθεση. Η «Beetroot» αποφάσισε να
δημιουργήσει μία έκθεση, προκειμένου να αντιστρέψει την κακή εικόνα της Ελλάδας με χιούμορ, να παρουσιάσει την αγάπη και την αφοσίωση της ομάδας
στο design και να υπενθυμίσει σε όλο τον κόσμο πως η ελληνική δημιουργία και
ο ελληνικός πολιτισμός είναι πιο ζωντανά, ενδιαφέροντα και σύγχρονα από ποτέ.
Τι περιλαμβάνει η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη;
Η έκθεση «The Greek Monsters» έχει τρείς βασικούς άξονες: ο πρώτος άξονας
είναι η αρχαία ελληνική μυθολογία. Με αφορμή το βιβλίο μας «Τα Παρεξηγημένα
What is "Beetroot?"
"Beetroot Design Agency" is a multi-awarded visual communication and artistic creation office from Thessaloniki, standing out for its excellent and constantly subversive work.
How did the idea for the exposition come up and how did the Benaki Museum come into the picture?
With the occasion of "Beetroot's" highest distinction at the international communication design awards, the red-dot awards, we were asked to create an
exposition that would become the central event for the presentation of all
awarded works and designers. In the same time, the negative perception towards Greece for its ill socio-economic situation had reached its peak, particularly in the centre of Germany, where the award ceremony and the exposition
took place. "Beetroot" decided to create an exposition, in order to invert in a
humorous manner Greece's negative image, by presenting the love and dedication of our group to design and by reminding the world that Greek creation and Greek culture are more alive, intriguing and contemporary than ever.
What does the Benaki Museum exhibition include?
The "Greek Monsters" exhibition has three main axes: the first one is ancient
mythology. With the occasion of Anastasia Tentokali's book "The Misunder-
14 hilton athens
athens hilton 15
Still breathtaking at
40,000 feet.
Τέρατα της Ελληνικής Μυθολογίας», προέκυψε και αναπτύχθηκε το οπτικό ύφος
των τεράτων. Παράλληλα, υπήρχε μία διάθεση να εκμεταλλευτούμε την πολλαπλή ερμηνεία των μύθων που είχαμε ανακαλύψει κατά την ενασχόλησή μας για τη
δημιουργία του βιβλίου. Τα τέρατα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας λειτουργούν σαν προσωποποίηση φυσικών φαινομένων, καθημερινών αλλά και υπαρξιακών φόβων, και θέτουν τα όρια του «φυσιολογικού». Ο δεύτερος άξονας είναι
το design και η δημιουργία γενικά. Ο τελευταίος άξονας αφορά τη στοχοποίηση
και το ρατσισμό. Το τέρας δεν ορίζει ποτέ τον εαυτό του ως τέτοιο. Είναι το περιβάλλον του τέρατος που το βαφτίζει έτσι, σύμφωνα με τα δικά του μέτρα του
κανονικού και του επιτρεπτού. Και όμως, τα τέρατά μας δεν αντιστέκονται στο
χαρακτηρισμό τους. Αντίθετα, προσπαθούν με χιούμορ και ευαισθησία να μας
θυμίσουν τι «άλλο» είναι εκτός από τέρατα και με ποιον τρόπο μπορούν να είναι
χρήσιμα ή ακόμη και καθοριστικά ωφέλιμα για τη σημερινή κοινωνία. Τα εκθέματα χωρίζονται και πάλι σε τρεις κατηγορίες: τα ζωγραφικά εκθέματα, τα οποία
είναι ως επί το πλείστον τοιχογραφίες που το Μουσείο Μπενάκη μάς επέτρεψε
να δουλέψουμε στους τοίχους του, εν είδει graffiti, τα γλυπτά και τα τεχνολογικά, που μπορούν να γίνουν αντιληπτά μόνο μέσω tablets, smartphones, ηχείων
κ.λπ. Η έκθεση συμπληρώνεται από ένα τεράστιο γράφημα της «Τερατογονίας».
Πρέπει να φοβόμαστε τους «Δαναούς» αυτές τις μέρες;
Με μία λέξη «όχι» ή, τουλάχιστον, όχι συνολικά. Ο ελληνικός λαός, αν αντιλαμβάνομαι σωστά τη χρήση της λέξης «Δαναός», δίνει μία τεράστια εσωτερική μάχη
την οποία δεν φαίνεται να «τραγουδά» κανένας «ποιητής» ή κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, και αυτή είναι η εσωτερική πάλη μεταξύ των Ελλήνων δημιουργών που ποθούν την ανάπτυξη και των Ελλήνων που με τις πράξεις τους φαίνεται να στηρίζουν την απαξίωση. Οι Δαναοί, λοιπόν, είναι πολλοί. Είναι αυτοί που
φέρουν δώρα, ανάπτυξη, ομορφιά... που ελπίζουν, που πηγαίνουν ακόμη στην
εργασία τους, που δημιουργούν εργασία όταν δεν έχουν, που παλεύουν για το
αύριο, που ελπίζουν στο καλό του τόπου και πολεμούν το κακό των ανθρώπων.
Αυτοί οι Δαναοί πολεμούν κάθε ημέρα με την προκατάληψη και τη γενίκευση.
stood Monsters of Greek Mythology" we came up with the visual nature of
the monsters and worked on developing it. In the meantime, there was a prevailing idea among us to benefit from the multiple interpretations of the myths
we had come across during our work on the book's creation. The monsters of
Greek mythology act as the representation of natural phenomena, sometimes
daily incidents but also existential fears and they set the boundaries of "normal".
Therefore, this was an excellent bearer for the messages we were interested in.
The second axis is design and creation in general. The last axis involves victimisation and racism. A monster can never recognize itself as being a monster. It is
the monster’s environment that names it monster, according to the standards
of normal and permitted. Yet, the monsters do not fight their characterisation.
On the contrary, they try with humour and sensitiveness to remind us what
"other things" they might be apart from monsters and in what way they can be
useful or even determiningly beneficial to contemporary society. The exhibits
are once again divided into three categories: paintings, with most of them being
murals that Benaki Museum allowed us to paint directly on the walls, just like graffiti but using a brush instead of a spray can, the sculptures and the tech exhibits
that can been perceived only through the use of tablets, smartphones, speakers etc. The exhibition is concluded with a huge chart of the "Monsterogony."
Should we be afraid of the "Greeks" bearing gifts these days?
In a word "no," or at least, not as a whole. Greek people, as Virgil mentions, are
fighting a huge internal battle which apparently no "poet" or any of the mass media seems to "sing about." And that is the internal struggle among Greek creators
who wish development and the Greeks that seem to be in favour of destruction
and disdain, judging by their actions. So, there are many types of Greeks. Those
bearing gifts, development, beauty ... Those who are hoping, that still go to work,
those that create a job when they don't have one, those who fight for a tomorrow, those who hope for a better future on this land and fight the malevolence
inside others. Those Greeks fight every day against prejudice and generalisation.
Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, τηλ. 210 345 3111, www.benaki.gr
Benaki Museum, 138, Pireos Str., tel. (0030) 210 345 3111, www.benaki.gr
«Τα Ελληνικά Τέρατα της Beetroot», Διάρκεια: μέχρι 29 Ιουλίου
"The Greek Monsters by Beetroot," Exhibition duration: until July, 29
16 hilton athens
You see that?
Spitfire Chronograph. Ref. 3878: Coastlines passing in the distance below, clouds perforated by sunlight: even pilots in fighter planes are privileged to see beautiful sights that simply take
your breath away. And the glass canopy also gave them a perfect view. the sight of your IWC Spitfire Chronograph will be
equally impressive: with its mechanical flyback chronograph,
43-mm case and alligator leather strap it is guaranteed to attract
envious glances even on the ground. IWC. Engineered for men.
Mechanical chronograph movement / Self-winding / 68-hour power reserve
when fully wound / Date display / Stopwatch function with
minutes and seconds / Flyback function / Small hacking
seconds / Soft-iron inner case for protection against
magnetic fields (figure) / Screw-in crown / Sapphire glass,
convex, antireflective coating on both sides / Water-resistant 6 bar.
I WC S ch a ff ha u s en , Swi tz e rlan d. www.iwc.com - Richemont Hellas Α.Ε. 210 6471310
AUTHORIZED STORES: ΑTHENS: ΚESSARIS•VICHOS ITEMS•ATLANTIS•ΚIFISSIA: ΚESSARIS•ΝEO PSYCHIKO: PATSEAS
•GLYFADA: IMANOGLOU•THESSALONIKI: TEMPUS•PΑΤΡΑ: ΜΕNDI•ΜΥΚΟΝΟS: ΚESSARIS•CRETE: CROESUS
•RHODES: PAPOULIS•KOS: VOLAKA JEWELLERY•CYPRUS: VASSOS ELIADES
HARVEY
KEITEL
η επιστροφη του οδυσσεα
Ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα για να τιμήσει τον αξέχαστο
Θόδωρο Αγγελόπουλο. ΑΠΟ ΤoΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΣΟΣ
The famous American actor visited Athens to honour the memory of the late
Theodoros Angelopoulos. BY George MITROPOULOS / Photos: PANAGIOTIS KATSOS
Α
φορμή ήταν το αφιέρωμα που οργάνωσε το
Megaron Plus για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον σκηνοθέτη που άλλαξε ριζικά την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και τον τρόπο που η ιστορία τής σύγχρονης Ελλάδας –και όχι μόνο– λαμβάνει νέο νόημα μέσα από κινηματογραφικές εικόνες γεμάτες ποίηση. Ο Harvey Keitel επέστρεψε στη χώρα
μας για να τιμήσει τον αξέχαστο φίλο και συνεργάτη του, με τον οποίο δούλεψαν μαζί το 1995 στο πολυβραβευμένο «Βλέμμα του Οδυσσέα», και να μιλήσει για τη συνάντηση και τη βαθιά φιλία τους. Κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Harvey Keitel διέμεινε στο Hilton Αθηνών.
The cAuse was the tribute organised by Megaron Plus to Theodoros Angelopoulos, the director who changed radically the course of
Greek cinema, and whose work gave the history of modern Greece – but
not only modern Greece – a whole new meaning though his cinematic pictures full of poetry. Harvey Keitel returned to our country to honour his
friend and collaborator, with whom they worked together in 1995 filming
the multi-awarded "To Vlemma tou Odyssea" (Ulysses' gaze,) and to discuss on when he first met him and the deep friendship that bonded them.
During his stay in Athens, Harvey Keitel was a guest of the Hilton Athens.
Για να κάνετε ένα τόσο μακρινό ταξίδι για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα
και να παρευρεθείτε στο σημερινό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο
σημαίνει μάλλον ότι η συνεργασία σας στο «Βλέμμα του Οδυσσέα» ήταν
πολύ σημαντική για την κινηματογραφική σας διαδρομή.
Αυτή η συνάντηση, η γνωριμία, η φιλία δεν ήταν σημαντικές για την κινηματογραφική μου καριέρα – ήταν σημαντικές για την ίδια μου τη ζωή. Το ταξίδι που έκανα
με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο για το «Βλέμμα του Οδυσσέα» ήταν το ταξίδι της
ζωής μου. Το ότι έκανα αυτή την ταινία με τον Τέο, ότι διασχίσαμε μαζί όλα τα
Βαλκάνια ήταν κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Οι κακουχίες που αντιμετωπίσαμε
και οι κίνδυνοι που συναντήσαμε μας έδεσαν για τα καλά και με επηρέασαν αφάνταστα. Ο Τέο ήταν πάρα πολύ δυνατός σε όλα αυτά και παράλληλα αξιοπρόσεκτα δημιουργικός. Παραμένει ομηρικός για μένα, αν πρέπει να του αποδώσω
κάποιο χαρακτηρισμό. Ο Όλυμπος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος χωρίς τον Τέο.
Πώς γνωριστήκατε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο;
Γνωριστήκαμε στη Νέα Υόρκη. Είχε έρθει στο διαμέρισμά μου για να μου δώσειι να διαβάσω το σενάριο για την ταινία του «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» και,
παράλληλα, είχε φέρει κάποιες παλιές ταινίες του για να δω τον τρόπο κινηματογράφησής του και το προσωπικό του ύφος. Καθίσαμε, λοιπόν, στον καναπέ
και έβαλε να δω «Το Τοπίο στην Ομίχλη». Δεν κατάλαβα πώς με πήρε ο ύπνος!
You travelled so far to stay in Athens for such a small period of time in
order to attend this tribute to Theodoros Angelopoulos. This means that
your cooperation with him at "To Vlemma tou Odyssea" must have been
a very important step of your career in cinema.
Meeting him, getting to know him, becoming friends with him were not only
significant moments in my career – they were significant moments in my life
too. The journey I took with Theodoros Angelopoulos in "To Vlemma tou Odyssea" was the journey of my life. The fact that I made this film with Theo, that
we crossed the Balkans together was a very important thing for me. We had
some rough times and we came face to face with numerous dangers – things
that bonded us for good and affected me greatly. Theo was very strong in the
face of all those situations and in the meantime he was remarkably creative. If
I had to choose one word to describe him, he still is a Homeric figure for me.
Olympus will never be the same without Theo.
When did you meet Theodoros Angelopoulos?
We met in New York. He had come to visit me at my apartment to give
me the script for his film "To Vlemma tou Odyssea" and he had also brought
some old films of his for me to see the way he worked and his personal style.
So, we sat on my couch and we watched " Topio stin Omichli" (Landscape in
18 hilton athens
athens hilton 19
Special offers on
20%
50%
Designer Apparel! 10% 30%
(Excluding Sales season)
off
70%
60%
in gift vouchers!
Department Stores
Ύστερα από λίγη ώρα, αισθάνομαι το χέρι της γραμματέως μου να με ξυπνά. Ο
Αγγελόπουλος απέναντί μου χαμογελούσε. Τότε του είπα: «Τέο, σου είπα ότι
θα κάνω την ταινία». Αυτός συνέχιζε να μου χαμογελά. Αυτό ήταν.
Πώς θα τον περιγράφατε ως άνθρωπο, αλλά και ως κινηματογραφιστή;
Ο Τέο ήταν ένας πολύ σκληρός άνθρωπος. Αλλά όσο σκληρός ήταν τόσο τρυφερά φερόταν στους ανθρώπους γύρω του. Πολεμήσαμε πλάι πλάι για την ταινία που κάναμε. Βεβαίως, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ήταν αρκετά ευερέθιστος, γιατί ήθελε να γίνονται όλα τέλεια και ακριβώς με τον τρόπο που είχε
στο μυαλό του. Αυτό ήταν που με έφερε κοντά του. Η τελειομανία του. Γυρίζαμε μία σκηνή και αισθανόσουν δεμένος μαζί του στην προσπάθειά του να βγάλει το αποτέλεσμα που ήθελε. Αυτό μου δημιούργησε ακατάλυτους δεσμούς
μαζί του, οι οποίοι δεν διαλύθηκαν ποτέ ύστερα από τόσα χρόνια. Γίναμε αδέλφια, καθώς τα άγχη που υπομείναμε μαζί, η προσδοκία ενός τέλειου αποτελέσματος, αλλά και οι δοκιμασίες των γυρισμάτων ήταν απλώς οι εκδηλώσεις αυτού του βαθύτερου δεσμού που δημιουργήθηκε ανάμεσά μας.
Μέσα από το σινεμά του Αγγελόπουλου γνωρίσατε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Στην παρούσα δύσκολη οικονομική συγκυρία, ποια είναι η γνώμη σας
για την πατρίδα του Αγγελόπουλου και τους κατοίκους της;
Όλοι νομίζω ότι έχουμε συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει γύρω μας και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Πιστεύω ότι όλοι είμαστε πολύ στενοχωρημένοι για
το πώς μία χώρα που έχει τόσες αρετές και ομορφιές έφτασε σε αυτήν τη δεινή
οικονομική κατάσταση. Μοιάζει σαν να μην υπάρχει ελπίδα και αυτό είναι κάτι
που εγώ όχι μόνο δεν καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ και να το αποδεχτώ. Σας
εκθέτω, βεβαίως, την προσωπική μου άποψη για τα πράγματα. Η απληστία είναι
η βασική αιτία όλων αυτών των προβλημάτων που ορθώνονται σήμερα μπροστά μας. Ελπίζω να διορθωθεί με κάποιον τρόπο, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα
να ορθοποδήσει και ο ελληνικός πολιτισμός να λάμψει ξανά.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.
Εγώ σας ευχαριστώ.
20 hilton athens
the mist.) I didn’t realise how I dozed off! A few minutes later, I felt my secretary’s hand waking me up. Angelopoulos was sitting across of me and was
smiling. Then I told him: "Theo, I told you I will do the movie." He kept smiling. And that was it.
How would you describe him as a person and as a film-maker?
Theo was a very tough person. And as tough he was to himself, he was as gentle to the people around him. We fought side by side for the film we were trying to make. Of course, during shooting, he was very edgy, because he wanted everything to be perfect and exactly as he had pictured them. That’s what
brought me closer to him. His perfectionism. We would shoot a scene and I
felt bound to him in his effort to produce the outcome he wanted. That created an unbreakable bond with him that never resolved even after all those
years. We became like brothers, since we had the same worries, striving for
the perfect result, but also the challenges we came to face during shooting the
film were merely the expression of this deeper bond between us that we discovered while we were working together.
Through Angelopoulos and his films you came to meet Greece and the
Greeks. In this difficult economic juncture, what is your opinion for Angelopoulos' country and its inhabitants?
I think everyone has realised what is happening around us and how difficult
things are. I believe that we are all very sad how a nation with so many virtues
and beauties has reached this tragic economic situation. It seems like there is no
hope and I cannot understand this, but I can neither accept it. However, this is
my personal opinion. Greed is the main cause of all these problems that have
risen nowadays. I hope that things will get better one way or the other, so that
Greece will recover and the Greek culture will shine once again.
Thank you very much for this interview.
Thank you.
We offer:
Café-Restaurant
Cosmetics • Fragrances • Designer Fashion (Men & Women) • Designer Shoes
Designer Handbags • Underwear • Swimwear • Hosiery • Fashion Accessories
Luggage • Leather Goods & Travel Accessories • Toiletries • Luxury Watches • Omonia
(4 Omonia Sq.)
Jewellery • Kids’ Fashion • Toyland • Homeware • Greek Art Souvenirs
• Ermou
& Snack Café
(39 Ermou St.)
• Piraeus
(17-19 Tsamadou St. &
18 Bouboulinas St)
• Patision
(159 Patision St.)
• Glyfada
(2 Ag. Konstantinou St. )
(6 Merlin St.)
• Apollonia Politia
(84 Georgikis Scholis Ave.,Thessaloniki)
• Moussaka € 8.90
made with fresh minced meat
• Kallithea
(108-110 Eleftheriou Venizelou St.)
• Kolonaki
Try favourites like:
• Pastitsio € 8.90
made with fresh minced meat
• Peristeri
(8 Pelopida St.)
and services:
ATM • Tax Free Service • Free Internet Access
• Free Alterations
Free Gift Wrapping • Direct access by public transportation
Excellent Traditional Greek Cuisine and
home-made desserts made with pure and
fresh ingredients, a wonderful view and as
always, great prices!
• Greek Salad € 4.90
• Ippokratous
(3 Ippokratous St.)
• Aristotelous
(9 Aristotelous St., Thessaloniki)
www.hondoscenter.com
MILO
MANARA
ο δημιουργοσ που αγαπα τισ γυναικεσ
Ο Milo Manara, ο μετρ των ερωτικών κόμικ, αποκαλύπτει μυστικά για την τέχνη
του και τις ηρωίδες του. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ / φωτογραφια: γιαννησ ριζομαρκοσ
Milo Manara, the master of erotic comic books, reveals his secrets regarding
his art and his heroines. BY George MITROPOULOS / photo: yiannis rizomarkos
T
22 hilton athens
ο 7o Comicdom Con Athens μάς έδωσε την ευκαιρία να
μιλήσουμε με τον Ιταλό δημιουργό Milo Manara. Ο μετρ του ερωτικού σχεδίου,
που έχει γίνει γνωστός σε όλο τον κόσμο για τα έργα του «Το Κουμπί της», «Το
Άρωμα του Αόρατου», «Ινδιάνικο Καλοκαίρι», «Μοιραίο Ραντεβού», «Γκιουλιβεριάνα», κατά την παραμονή του στην Αθήνα διέμεινε στο Hilton Αθηνών.
ThE 7th Comicdom Con Athens gave us the opportunity to have a
talk with the grand Italian graphic artist Milo Manara, thanks to a unique tribute
to him by the Hellenic-American Union. The master of erotic graphic art, renowned all around the world for his works such as "Click," "Butterscotch," "Indian Summer," "Fatal Rendezvous," "Gulliveriana," stayed at the Hilton Athens.
Ξεκινήσατε την επαγγελματική σας σταδιοδρομία με την αρχιτεκτονική. Πώς
μπήκαν στη ζωή σας τα κόμικ;
Στην αρχή ήμουν ζωγράφος. Αισθανόμουν, όμως, πως δεν μπορούσα να έχω το
δικό μου προσωπικό στίγμα, υπό την έννοια ότι ένας ζωγράφος δεν μπορεί να
καθορίσει την τιμή στο έργο του, δεν ξέρει αν θα έχει αποδοχή αυτό που κάνει.
Γι’ αυτό πίστεψα ότι θα βρω το ρόλο μου στην αρχιτεκτονική. Οπότε, ξεκίνησα
να σπουδάζω αρχιτεκτονική και έπιασα δουλειά ως βοηθός σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο. Στην πορεία, είδα ότι η αρχιτεκτονική είχε να κάνει περισσότερο με τον κόσμο, με τους πολιτικούς, τη γραφειοκρατία. Τότε, ανακάλυψα την
«Jodelle» και την «Barbarella», δύο εξαιρετικά κόμικ για ενηλίκους. Όταν ήμουν
μικρός, υπήρχαν μόνο κόμικ για παιδιά. Η μητέρα μου, επειδή ήταν δασκάλα και
αρκετά συντηρητική, δεν τα επέτρεπε στο σπίτι. Πίστευε ότι ήταν υποκουλτούρα και ότι σε μάθαιναν να βλέπεις μόνο εικόνες και να μη διαβάζεις. Όταν λοιπόν πρωτοδιάβασα τα κόμικ που σας προανέφερα, κατάλαβα ότι αυτό ήταν που
ήθελα να κάνω στη ζωή μου.
Τι ήταν αυτό που σας άρεσε στη συγκεκριμένη τέχνη;
Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι δεν χρειαζόταν απλώς να σχεδιάζεις καλά. Χρειάζεται να έχεις εσωτερική πειθαρχία για να αφηγηθείς μία ιστορία, για να βάλεις
στη σειρά δηλαδή διαφορετικές εικόνες. Αυτό είναι το συναρπαστικό: η εικόνα
που βάζεις τώρα σχετίζεται με την αμέσως προηγούμενη και την αμέσως επόμενη. Αυτό είναι πολύ κοντά στο σινεμά. Η αφήγηση ιστοριών μέσα από εικόνες μου άρεσε πολύ. Μπορεί να μην επηρεάσει το κοινό, αλλά σίγουρα μπορεί
να αγγίξει κάποιους αναγνώστες. Αντίθετα, η ζωγραφική είναι απλώς μία εικό-
You started out as an architect. How did comic books come into the
picture?
I was a painter in the beginning. However, I felt that I couldn't find my personal style, I couldn't leave my mark, since a painter who cannot estimate the
cost of his works doesn't know how the public is going to accept his work.
That's why I believed that I could find my path in life through architecture. So
I started my studies at the faculty of architecture and I got a job as an assistant
at an architectural firm. Then, I saw that architecture had more to do with
people, with politics, with bureaucracy. That's when I discovered "Jodelle" and
"Barbarella," two exceptional comic books for adults. When I was a kid, there
were only comic books for children. My mother, being herself a school teacher and a very conservative person, she wouldn't allow them in the house. She
believed that it was some kind of subculture and that it taught children to see
only the pictures and not to read. So when I first read the aforementioned
comic books I realised that "that" was exactly what I wanted to do in my life.
What did you like most in this art?
What I liked most was that it wasn't just about having an aptitude in graphic
art. You need inner discipline to tell a story, to put a series of pictures in order. That's what's exciting about it: the picture you are currently designing
has to be linked directly to the previous one and the next one. That is very
similar to cinematography. What I really enjoyed was telling a story through
pictures. It may not affect the audience, but it certainly may affect a few readers. On the contrary, painting is just a single picture. See, for example, the
athens hilton 23
24 hilton athens
athens hilton 25
να. Δείτε, για παράδειγμα, τα αμερικανικά κόμικ με τους υπερήρωες. Αν υπήρχε
αποκλειστικά μία εικόνα του Μπάτμαν ή του Σούπερμαν, θα ήταν γελοία. Όμως,
μέσα από την αλληλουχία των εικόνων μπορείς να δημιουργήσεις ένα περιβάλλον όπου όλοι αυτοί οι ήρωες και οι περιπέτειές τους θα γίνουν πιστευτές.
Πώς ξεκινάτε συνήθως μία ιστορία;
Καταρχάς, πρέπει να έχω βρει το θέμα και πού θέλω να οδηγήσω τη δράση. Οι
ήρωες γεννιούνται αργότερα και έχουν δευτερεύουσα σημασία. Το θέμα είναι
το σημαντικότερο, γιατί με βάση αυτό θα φτιάξω τη δομή της ιστορίας μου. Αντίθετα, για τον Hugo Pratt το σημαντικότερο ήταν το τέλος της ιστορίας. Έλεγε
ότι «αν έχω ένα καλό τέλος, στη συνέχεια μπορώ να φτιάξω πάνω του όλη την
ιστορία μέχρι την αρχή».
Χρειάζεται χρώμα το σχέδιο;
Προσωπικά κάνω όλες μου τις ιστορίες σε άσπρο-μαύρο. Αν μπει χρώμα, είναι
συνήθως επιλογή του εκδότη. Η μόνη περίπτωση που έβαλα εγώ ο ίδιος χρώμα εξαρχής είναι η σειρά των «Borgia», γιατί το θέμα σχετίζεται με την ιταλική
αναγέννηση. Για μένα όμως τα κόμικ πρέπει να είναι φτηνά, γι’ αυτό θέλω να είναι
ασπρόμαυρα. Ακόμη και όταν υπάρχει μία ακριβή έγχρωμη έκδοση έργου μου,
θέλω παράλληλα να κυκλοφορεί και μία ασπρόμαυρη σε προσιτή τιμή. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του κόμικ σε σχέση με τις άλλες τέχνες: η «φτώχεια»
του, η χαμηλή τιμή του. Για παράδειγμα, τώρα με την «αραβική άνοιξη», δημιουργούνται σε αυτές τις χώρες καθημερινά δεκάδες κόμικ, εξαιτίας της χαμηλής τιμής τους, χωρίς να χάνουν τη δύναμή τους. Έτσι, λειτούργησε και η «Περσέπολις» της Marjane Satrapi.
Είστε ο μετρ του ερωτικού κόμικ. Τι είναι αυτό που έχετε στο μυαλό σας πριν
ξεκινήσετε μία ιστορία; Τους άντρες ή τις γυναίκες;
Όταν ξεκινώ να δουλέψω μία ιστορία, δεν παίρνω κάποια συγκεκριμένη πλευρά. Θέλω να φτιάχνω εικόνες που να αρέσουν και στα δύο φύλα. Για παράδειγμα, «Στο Άρωμα του Αόρατου» το να είσαι αόρατος είναι μία ανδρική φαντασίωση. Το να επιδεικνύεσαι, όμως, έχει να κάνει κυρίως με το γυναικείο φύλο.
Στο «Κουμπί της» η ανδρική πλευρά εκφράζεται με τον ερωτικό έλεγχο της γυναίκας μέσα από ένα κουμπί, ενώ η γυναικεία πλευρά νιώθει τον απόλυτο ερωτισμό, χωρίς να είναι υπεύθυνη για τις πράξεις της, χωρίς να νιώθει τύψεις ή να
ντρέπεται. Εγώ θέλω να απευθύνομαι και στους δύο, γιατί η ανδρική φαντασίωση είναι συνήθως πιο χοντροκομμένη, πιο χυδαία. Θέλω να υπάρχει ισορροπία.
Μπορώ να σας ομολογήσω ότι παίρνω αρκετά μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από γυναίκες που τους αρέσουν πολύ οι ιστορίες μου. Αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα, γιατί το ερωτικό γεγονός που σκιαγραφώ αφορά και τα δύο φύλα.
Ποια από τις ηρωίδες σας είναι πιο κοντά σε σας;
Θα έλεγα η Miele από το «Άρωμα του Αόρατου». Έχω και μία βάρκα που την
έχω ονομάσει έτσι. Όλοι οι χαρακτήρες μου, όμως, έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ώστε να προχωρήσουν τη δικιά τους ιστορία. Οπότε, δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια. Είναι όλες τους παιδιά μου (γελά). Απλώς, η Miele
μπορεί να μπει σε διαφορετικές ιστορίες.
Σας απασχολούν τα όρια μεταξύ ερωτισμού και πορνογραφίας;
Νομίζω ότι την πιο κατάλληλη απάντηση σε αυτό το θέμα έχει δώσει ο Woody
Allen, ο οποίος έχει πει ότι η «πορνογραφία είναι ο ερωτισμός των άλλων». Προσωπικά προσπαθώ να έχω μία πιο διευρυμένη οπτική. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος κατηγοριοποίησης. Όταν προσπαθείς να γράψεις μία ερωτική
ιστορία για να βγάλεις λεφτά, είναι πορνογραφία. Όταν προσπαθείς να κάνεις
αυτό που σου αρέσει και ενδεχομένως να αρέσει και σε άλλους, είναι ερωτισμός.
Αισθάνεστε ότι υπάρχει πλέον ένα στυλ Manara;
Δεν νομίζω. Βέβαια, αρκετοί νέοι δημιουργοί έχουν στοιχεία από το έργο μου
ή ομολογούν ότι έχουν επηρεαστεί αρκετά. Μου αρέσει όταν κάποιες γυναίκες
τις αποκαλούν «manaresque» (γελά).
American superhero comic books. If there was only one single picture of
Batman or Superman it would ridiculous. However, through a sequence of
pictures you get to create an environment where all those heroes and their
adventures become believable.
How do you usually start a story?
First of all, I have to have a subject and where I want to lead the action. The
heroes are born later on and they are of secondary importance. The subject
of the comic book is the most important of all, because I am going to build
my story on it. For Hugo Pratt, on the other hand, the most important thing
was the end of the story. He used to say that "if I have a good ending, then I
can build the whole story on it up until the very start."
Does the sketch have to be in colour?
Personally, I choose to make all my stories in black and white. If there is colour added later on, it is usually the editor’s choice. The "Borgia" series was
the only case when I used colour from the beginning, since the subject had
to do with the Italian Renaissance. In my opinion, comic books should be
cheap, and that's why I want them to be black and white. Even when there is
an expensive edition of my work in colour, I want to have a black and white
edition of it at an affordable price. This is one of the greatest advantages of
comic books in relation to other arts: it's a "poor's art," it is cheap. For example, nowadays with the "Arab Spring," there are dozens of comic books created daily in those countries, because of their affordable price, without them
losing their power. That's how Marjane Satrapi's "Persepolis" functioned.
You are the master of erotic comic books. What do you have in mind
when you are about to start a story? The men or the women?
When I start working on a story, I do not take sides. I want to create pictures that appeal to both sexes. For example, in "Butterscotch" being invisible is a male fantasy. Showing off, however, is mainly a female thing. In "Click,"
the male side of the story is expressed with the sexual control of a woman
through a button, while the female side experiences the ultimate eroticism,
without being responsible for her actions, without guilt or being shy. I want
to address both of them, because male fantasy is usually more brutal, more
vulgar. I want balance. I confess that I get a lot of emails from women telling
me that they like my stories a lot. That is very satisfying, because the erotic
event that I describe has to do with both sexes.
Which one of your heroines is closer to you?
I would have to say Miele from "Butterscotch." I have a boat named after her
too. All my characters, however, have very particular characteristics, so that
they can continue with their own story. So I could not choose anyone over
the other. They are my children (laughing.) It's just that Miele is able to enter into different stories.
Are you bothered with the border between erotic and pornographic?
I think that the best answer on the subject was given by Woody Allen, who
had said that "pornography is the erotica of other people." Personally, I try
to have a wider perspective on things. There is no specific way to categorise
it. Trying to write an erotic story in order to make money is pornography.
Trying to do what you like and maybe what others may like too is erotica.
Do you feel that there's a Manara style nowadays?
I don't think so. Of course, there are a lot of young artists who have been influenced by my work or say that they have been influenced enough. I like it
when people say that some women are "manaresque" (laughing.)
We would like to thank Gavriil Tombalidis for his translation from
Italian, but also his useful assistance and information regarding the
world of comic books.
Ευχαριστούμε τον Γαβριήλ Τομπαλίδη για τη βοήθειά του στη
μετάφραση από τα ιταλικά, αλλά και τις χρήσιμες πληροφορίες του
για τον κόσμο των κόμικ.
26 hilton athens
BETTY WILLIAMS ¯
MARIO FRANGOULIS
ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Μια νομπελίστρια Ειρήνης και ενασ τενόρος ένωσαν τις δυνάμεις τους για μια
φιλανθρωπική συναυλία. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ / φωτογραφιΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΣΟΣ
A Nobel Peace laureate and A tenor have united their forces with the occasion
of a charity concert. BY George MITROPOULOS / photo: PANAGIOTIS KATSOS
H
συναυλία δόθηκε στο Παλλάς, στις αρχές Απριλίου,
με στόχο να δημιουργηθεί η πρώτη τράπεζα οφθαλμών στη χώρα μας, σε συνεργασία της Lifeline και της Lions, αλλά ταυτόχρονα να ενισχυθούν και οι Πόλεις
Ειρήνης (WCCCI - World Centers of Compassion for Children International),
μία πρωτοβουλία που έχει αναλάβει η Betty Williams και αφορά την περίθαλψη
παιδιών από εμπόλεμες ζώνες. Εμείς τους συναντήσαμε στο Hilton Αθηνών, για
να μας μιλήσουν γι' αυτήν τη φιλανθρωπική προσπάθεια, ώστε να δημιουργηθούν αντίστοιχα κέντρα σε όλο τον κόσμο. Η πρώτη από αυτές τις πόλεις εγκαινιάστηκε στα τέλη Ιουνίου στην Ιταλία.
The concert took place at Pallas theatre, in early April, having
as its cause the creation of the first eye bank for sight restoration in Greece,
in cooperation with Lifeline Hellas and Lions, but also with an aim to support
the WCCI (World Centers of Compassion for Children International), an initiative that Betty Williams herself is in charge of, a cause relating to the provision of health care for children who live in war zones. We met them at the
Hilton Athens, where they discussed with us their charity goals that they have
launched since several years now for the creation of such centers all around
the world. The first one of those centers was inaugurated in Italy in early June.
Γιατί τιμάτε τη συγκεκριμένη συναυλία με την παρουσία σας;
Betty Williams: Αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Η πατρίδα μου, η Ιρλανδία, και η χώρα σας έχουν πολλά κοινά, είναι και οι δύο παλιοί πολιτισμοί. Επίσης, αγαπώ πολύ τον Μάριο Φραγκούλη, από τότε που τον άκουσα για πρώτη φορά το 1991,
στο «Φάντασμα της Όπερας». Με εντυπωσίασε! Είχα την τύχη να τον γνωρίσω
ύστερα από κάποια χρόνια. Συναντηθήκαμε εκ νέου πριν από τέσσερα χρόνια
και ήρθαμε κοντά. Τότε προσφέρθηκε να γίνει πρεσβευτής ειρήνης για τις Πόλεις
Ειρήνης (WCCCI), που ήθελα να δημιουργήσω σε όλο τον κόσμο.
Μάριος Φραγκούλης: Γνωριστήκαμε πριν από αρκετά χρόνια. Όμως, η σχέση
μας έγινε πιο ουσιαστική πριν από τέσσερα χρόνια, χάρη στα ταξίδια που κάναμε μαζί για να βοηθήσουμε παιδιά από εμπόλεμες ζώνες, προκειμένου αυτά να
έρθουν στις Πόλεις Ειρήνης. Αυτός ήταν στόχος ζωής για την Betty Williams,
εδώ και πολλά χρόνια, και τελικά πραγματοποιήθηκε. Μην ξεχνάμε ότι το 1976
η Betty πήρε το Νομπέλ Ειρήνης, για την αντίστασή της στον πόλεμο στη Βόρεια Ιρλανδία. Η συναυλία που κάναμε στο Παλλάς, στις αρχές Απριλίου, ήταν
για να ενισχύσουμε τους σκοπούς της Lifeline, σε συνεργασία με την πριγκίπισσα Αικατερίνη της Σερβίας, και η Betty Williams τίμησε με την παρουσία της την
εκδήλωση. Η Lifeline βοηθάει τη Lions στο να χτιστεί η πρώτη τράπεζα οφθαλμών στη χώρα μας. Η Ελλάδα πρέπει να συγκεντρώσει το 20% και το υπόλοιπο
Why are you here and why are you honouring with your presence this
particular concert?
Betty Williams: I love Greece very much. My home country, Ireland, and your
country have so much in common. They are both ancient civilizations. I also love Mario Frangoulis very much, since the first time I heard him on stage
in 1991, at the "Phantom of the Opera." I was impressed by him! I was privileged to meet him a few years later. We met again four years ago and we
came closer. That's when he offered to become a Peace Ambassador for
the WCCCI, that I wanted to create all over the world.
Mario Frangoulis: We met a long time ago. But our relationship grew stronger
four years ago, thanks to our travelling together helping the children who live
in war zones, so that they could come to the WCCCI. This has been Betty
Williams' life goal for many years now and it has finally come true. Let's not
forget that in 1976 Betty became a Nobel Peace laureate for her resistance
during the war in Northern Ireland. The concert at Pallas took place in early April and it aimed to support the cause of Lifeline Hellas, in cooperation
with the HRH crown princess Katherine of Serbia. Betty Williams honoured
the event with her presence. Lifeline provides assistance to Lions in order
to build the first eye bank for sight restoration in our country. Greece has to
28 hilton athens
athens hilton 29
ποσό των χρημάτων θα δοθεί από τη Lions. Ένα μέρος από τα έσοδα της βραδιάς θα διατεθούν για την ενίσχυση του WCCCI. Οι δύο αυτοί οργανισμοί συνεργάζονται για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Γι’ αυτόν το λόγο, αποφάσισα
να κάνω αυτήν τη φιλανθρωπική συναυλία.
Πότε έγιναν οι Πόλεις Ειρήνης και ποια είναι ή φιλοσοφία τους;
Μ.Φ.: Η πρώτη πόλη φτιάχτηκε τα τελευταία χρόνια στην περιοχή Μπαζιλικάτα.
B.W.: Αυτό τον καιρό, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γιατί πρόσφατα μας παραχώρησαν μία μεγάλη έκταση στην Γκάνα, για να φτιάξουμε τη δεύτερη Πόλη Ειρήνης. Είναι κάτι που μόλις έγινε και θα έχουμε και την υποστήριξη του πάπα σε
αυτήν τη νέα προσπάθειά μας. Αυτό που θέλουμε είναι να φτιάξουμε Πόλεις Ειρήνης σε όλο τον κόσμο, όπου θα βρίσκουν καταφύγιο παιδιά αλλά και οι οικογένειές τους από τις πολεμικές συγκρούσεις. Στην Μπαζιλικάτα, καταφέραμε να
γλυτώσουμε τη συγκεκριμένη έκταση από το να γίνει χώρος ταφής πυρηνικών
αποβλήτων. Με την αρωγή των κατοίκων, καταφέραμε όχι μόνο να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους, αλλά και να βοηθήσουμε τα παιδιά. Στις 25 Ιουνίου, είχαμε τα
επίσημα εγκαίνια της πόλης με τον δαλάι λάμα, αλλά και άλλους επισήμους απ’
όλο τον κόσμο. Και ο Μάριος ήταν μαζί μας εκείνες τις ημέρες.
Τι σας έκανε να στραφείτε σε αυτό τον ευγενή σκοπό;
B.W.: Ο αγώνας μου, ήδη από τη δεκαετία του 1970, στη Βόρεια Ιρλανδία, ξεκίνησε από τον αναίτιο θάνατο παιδιών μπροστά στα μάτια μου, αλλά και από την
ανάγκη κατάπαυσης του πυρός. Το κίνημα της ειρήνης στη χώρα μου σταδιακά
γιγαντώθηκε και έκανα ο,τιδήποτε για να μειωθούν τα κονδύλια που πηγαίνουν
σε στρατιωτικές δαπάνες. Τα παιδιά είναι αυτά που έχουν τη μέγιστη σημασία
σε αυτό τον κόσμο, και μία γυναίκα-μητέρα το ξέρει καλύτερα απ’ όλους. Πλέον, συνεχίζω να βοηθάω παιδιά και τις οικογένειές τους απ’ όλο τον κόσμο, το
Ιράκ, τη Νιγηρία, που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
raise 20% and the rest of the funds needed will be provided by Lions. Part
of the evening's proceeds will be donated to the WCCCI. Both organisations cooperate in order to help each other. In that view, I decided to take
part in this charity concert.
When did the World Centers of Compassion for Children International
begin and what is the philosophy behind them?
MF: The first centre opened recently in the region of Basilicata.
BW: We are rather happy these days because a large expanse of land at Ghana was ceded to us in order to build a second Centre for Compassion. This
is something that just happened and the Pope will provide his support in this
endeavour of ours. What we want is to create Centers for Compassion all
around the world, where children and their families will find refuge from war.
At Basilicata, we managed to save this particular expanse from becoming a
nuclear waste burial site. With the aid of the locals, we managed not only to
foil their attempts, but also to help the children. On June 25th, the inauguration of the centre took place by the Dalai Lama, but also by other prominent
people from all over the world. Mario was there with us during that time.
What made you get involved with this noble cause?
BW: My struggle began in the 70s in Northern Ireland when I saw innocent
children get killed in front of me, but also due to the need for ceasefire. The
peace movement in my home country was gradually growing stronger and
stronger and I did everything I could to diminish the budget for military expenses. Children are what's most important in this world, and a mother
knows that more than anyone. These days, I continue to help children and
families all around the world, from Iraq, from Nigeria, those who are unfortunate enough to live during troubled times in their country.
Ο Μάριος Φραγκούλης θα δώσει ένα μεγάλο κύκλο συναυλιών από την
Mario Frangoulis will perform in a series of concerts all around Greece
1η Ιουλίου μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου σε όλη την Ελλάδα.
from July 1st till early September.
30 hilton athens
EMILIOS
CHILAKIS
ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΙΔΙΠΟΔΑ
Ο ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Τον ΟΙΔΙΠΟΔΑ ΚΑΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ΜΕ
ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΣΟΣ
EMILIOS CHILAKIS INTERPRETS THE PART OF OEPIDUS THE KING AND NOTES THE ANALOGY
WITH THE SITUATION WE ARE LIVING. BY George MITROPOULOS / Photo: PANAGIOTIS KATSOS
M
ε τον «Οιδίποδα Τύραννο» ξεκίνησαν φέτος οι παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει ο Αιμίλιος Χειλάκης σε ένα πρωτότυπο εγχείρημα, καθώς μαζί με τον
Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη μοιράζονται τους βασικούς ρόλους του έργου. Λίγο
πριν ξεκινήσει η μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία του «Οιδίποδα», συναντήσαμε
στο Hilton Αθηνών τον πρωταγωνιστή της παράστασης που αποτελεί και την
ψυχή της συγκεκριμένης παραγωγής. Ευτυχής για τη φετινή σύμπραξη, ο Αιμίλιος Χειλάκης μάς μίλησε για τα ζητήματα της δικής τους θεατρικής προσέγγισης στην αρχαία τραγωδία και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις του για τη σύγχρονη Ελλάδα, τον πολιτισμό που παράγουμε και τη δημοκρατία που έχουμε.
«Στη φετινή θεατρική παραγωγή μας, όλα άρχισαν από μία διάθεση συνεργασίας και σύμπραξης δυνάμεων. Με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη είμαστε αγαπημένοι φίλοι από πολύ παλιά. Ανήκουμε στην ίδια φουρνιά ηθοποιών: αυτός
από το Εθνικό Θέατρο και εγώ από το Θέατρο Τέχνης. Κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι δεν έχουμε δουλέψει ποτέ μαζί στο θέατρο. Πέρυσι, λοιπόν,
το καλοκαίρι, που εγώ υποδυόμουν τον Άμλετ και ο Κωνσταντίνος τον Ιάγο, του
πρότεινα να ανεβάσουμε τον "Οιδίποδα". Η μοναδική του ένσταση ήταν πως
υποδύθηκε τον Οιδίποδα δύο χρόνια πριν. Τότε του πρότεινα να υποδυθεί τον
Τειρεσία και την Ιοκάστη. Ήταν, δηλαδή, η πρόθεσή μας από την αρχή να γίνει
ένα παιχνίδι ρόλων.»
The performances at the Ancient Theatre of Epidaurus this year
commenced with "Oedipus the King." In the homonymous part Emilios Chilakis in an original theatrical attempt, since he shares all the ancient tragedy's
main parts with Constantine Markoulakis. A few days before they start their
summer tour with "Oedipus," we met at Hilton Athens the man who interprets the leading part in the performance who is also the man behind the inspiration of this particular production. Satisfied with this year's collaboration,
Emilios Chilakis told us about the subject of their theatrical approach on this
ancient tragedy and he shared with us his thoughts on modern Greece, on
producing culture and on democracy in our country. In our theatrical production for this year, everything started with a collaborative mood and an urge
to join forces. I have been dear friends with Constantine Markoulakis for a
very long time. We belong in the same generation of actors: he finished the
National Theatre's School of Dramatic Art and I finished the Theatro Technis (Art Theatre). One day we realised that we had never worked together
on stage. So, last summer, when I was playing Hamlet and Constantine was
playing Iago, I suggested staging 'Oedipus.' His only objection was that he had
played Oedipus two years earlier. Then, I suggested him to interpret the part
of Tiresias and Jocasta. This game of interpreting multiple parts was our intention from the beginning."
«Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ στις μέρες μας η αρχαία τραγωδία απηχεί μία αντίληψη του 20ού αιώνα. Όταν παιζόταν στην αρχαία αττική γη, ήταν
τελείως διαφορετική: υπήρχαν τρεις υποκριτές που ερμήνευαν όλους τους ρόλους. Ήταν λαϊκό θέατρο. Εμείς, δυστυχώς, στις μέρες μας την έχουμε μετατρέψει σε θέατρο αστικού και φιλολογικού τύπου. Είναι τεράστια τα νοήματα που
πραγματεύεται. Το κυριότερο ζήτημα που θέτει είναι η θέση του ανθρώπου στη
Γη. Γιατί; Πώς; Υπάρχουν θεοί; "Ύβρις" είναι η ερώτηση του αν υπάρχουν θεοί
ή η απάντηση ότι δεν υπάρχουν;»
"THE WAY ANCIENT TRAGEDY is performed nowadays carries a 20th century perception in it. When it used to be performed in the ancient land of Attica, there was a totally different approach: there were three actors who played
all the parts in the play. That was theatre for the people. Unfortunately, these
days we have turned theatre into a more urban and literary type of theatre. The
subjects it deals with are very significant. The most important among them is
the place of man on earth. Why? How? Are there any Gods? Hubris is the way
of asking if there are any Gods or the answer that there aren’t any?"
32 hilton athens
athens hilton 33
«ΤΟ ΠΙΟ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ της παράστασης –τουλάχιστον επιφανειακά– είναι ότι ο Κωνσταντίνος ερμηνεύει το ρόλο της Ιοκάστης. Δεν είναι όμως
έτσι. Αυτό που με εκνευρίζει είναι το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος υποδύεται
τους καλύτερους ρόλους (Ιοκάστη, Τειρεσίας, βοσκός). Θα μου πεις ότι εγώ
ερμηνεύω τον Οιδίποδα και παραπονιέμαι; (γέλια) Πάντως, αυτή η συνεργασία είναι πραγματική απόλαυση, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχουμε σκηνοθέτη
τον Cezaris Grauzinis. Είναι δύσκολο στοίχημα, γιατί πρέπει να αναγεννήσουμε
κάποιους κώδικες που δεν υπάρχουν πλέον. Νομίζω, όμως, ότι έτσι πρέπει να
ανεβαίνει η αρχαία τραγωδία. Στη δική μας προσέγγιση, υπάρχει λιτότητα στα
πάντα: στις ερμηνείες, τα σκηνικά, τα κοστούμια. Ο κώδικάς μας είναι σημερινός. Δεν στοχεύουμε να τους δείξουμε τι γινόταν στην αρχαία Αθήνα. Θα τους
δείξουμε πώς είναι οι άνθρωποι εν ανάγκη και πώς ένας από αυτούς συμπεριφέρθηκε: με αξιοπρέπεια, σεβασμό προς τους άλλους και τον εαυτό του και με
όλη τη δύναμη να πει: "Εγώ αυτοτιμωρούμαι. Γιατί ακόμη και αν δεν έφταιγα, στο
τέλος έφταιγα. Θα φύγω από την πόλη μου. Δεν διαλέγω να πεθάνω σαν την Ιοκάστη. Γυρεύω να ζήσω, για να γίνω το παράδειγμα στους αιώνες". Αυτό το παράδειγμα του Οιδίποδα χρειαζόμαστε στις μέρες μας, γιατί δεν έχουμε ηγέτες.
Είναι πολύ "λίγοι" αυτοί που μας κυβερνούν.»
"THE MOST PROVOCATIVE ELEMENT of the performance – at least in a superficial way of seeing it – is the fact that Constantine is playing the part of Jocasta. But it is not like this. What gets on my nerves is that Constantine is playing
all the good parts (Jocasta, Tiresias, the shepherd.) But, then again, I play Oedipus and I'm complaining? (laughing) Anyway, this collaboration is a true joy, especially since we have Cezaris Grauzinis directing us. It is a bet against the odds
we have made because we must regenerate certain codes that aren't there
anymore. Although, I think that this is the way an ancient tragedy should be
staged. In our approach, everything is minimal and economic: the interpretation
of the parts, the scenery, the costumes. Our means are contemporary. Our aim
isn't showing people what happened in ancient Athens. We are going to show
them how people are when they are in need and how one of them reacted:
with dignity, respect towards the others and himself and with all his might he
said: 'I will punish myself. Even if it wasn't my fault, in the end it was my fault. I
choose to banish myself from my city. I will not choose to die like Jocasta did. I
choose to live, to become an eternal example for others.' This is the example
of Oedipus and we need it these days, because we have no leaders, no rulers.
Those who rule us are just a few."
«Ο ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ είναι ένας άτυχος άνθρωπος.
Χωρίς να το γνωρίζει, παντρεύεται τη μητέρα του, χωρίς να το γνωρίζει, σκοτώνει τον πατέρα του. Αυτός ο άνθρωπος, στη μέση του έργου, μαθαίνει από
κάποιο μάντη ότι αυτός είναι ο υπεύθυνος των δεινών, αυτός είναι ο άνθρωπος
που ψάχνουν. Η ύβρις που διαπράττει ο Οιδίποδας είναι ότι αρνείται να αποδεχτεί αυτό που του λένε. Έχει, όμως, το θάρρος, ως μεγάλος ηγέτης που είναι,
όταν συνειδητοποιεί την αλήθεια, να αυτοτυφλωθεί και να αυτοεξοριστεί. Ανεπανάληπτα κείμενα, τα οποία, μελετώντας τα, αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να τα
ανεβάζεις κάθε χρόνο για την υπόλοιπη ζωή σου. Οι αρχαίοι Έλληνες μετέτρεψαν τη μεγάλη ιδέα σε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι. Υπήρχαν τρεις υποκριτές που
έπαιζαν όλους τους ρόλους και ο χορός. Με το χορό, η αθηναϊκή δημοκρατία υπογράμμιζε ότι οι βασιλείς και οι ιερείς παρουσίαζαν όλα τα προβλήματά
τους μπροστά στο λαό. Γι’ αυτό υπάρχει ο χορός στην αρχαία τραγωδία. Γι’ αυτό ο χορός γεννήθηκε στην αθηναϊκή δημοκρατία. Αν δεν είχε συμβεί η αθηναϊκή δημοκρατία, δεν θα είχε γεννηθεί ποτέ το θέατρο με αυτήν τη μορφή. Είναι συνταρακτικό, γιατί υπήρχαν η ελευθερία λόγου και η ελευθερία του συναθροίζεσθαι: μπορούσαν οι ηγεμόνες και οι θεοί να συνομιλούν μπροστά στο
λαό και για το λαό.»
"OEDIPUS THE KING IS BY ALL APPEARANCES an unfortunate person. Without his knowledge, he marries his mother and, without his knowledge, he kills
his father. In the middle of the play, this man learns from a prophet that he is
responsible for all the disasters that have happened and he is the one they are
looking for. Oedipus' hubris is that he rejects what he is told. He has the courage, however, as a great leader, to realise the truth, and to inflict blindness on
himself and to choose self-exile. This is a remarkable text, and studying it makes
you realise that you can stage it every year for the rest of your life. Ancient
Greeks turned the big picture of things into an excellent game. There were
three actors playing all the parts and then there was the chorus. With the chorus, the Greek democracy stressed the fact that kings and priests presented all
their problems in front of the people. That's why there is a chorus in ancient
tragedy. That's why the chorus was born in the Athenian democracy. If there
was no Athenian democracy, there would be no theatre of this kind born out
of it. It is exciting, because freedom of speech and freedom of the assembly of
citizens existed: the sovereigns and the Gods were able to converse in front of
the people with the people and for the people."
«Αυτό που πεθαίνει αυτήν τη στιγμή είναι η δημοκρατία. Χάνουμε οτιδήποτε έχουμε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια, γιατί έχουμε μετατραπεί σε κολίγους
του ξένου κοτζαμπάση. Και θα είναι τόσο μακριά το κάστρο του αφεντικού, που
δεν θα μπορέσουμε να το καταλάβουμε ποτέ. Χρειάζονται, λοιπόν, μικρές εστίες δημοκρατίας και αντίδρασης στην ολιγαρχία που θέλουν να μας επιβάλλουν.
Ως δημιουργός, πιστεύω ότι η μόνη μας ελπίδα είναι να καταφέρουμε να εξαγάγουμε το πολιτιστικό μας προϊόν στον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, θα σταματήσουμε να δηλώνουμε "Greek lovers", ή να είμαστε τα παιδιά που φέρνουμε τον
εσπρέσο στην παραλία. Είμαστε, δυστυχώς, χώρα παροχής υπηρεσιών και όχι
χώρα παραγωγής. Αν δεν αλλάξει αυτό, είμαστε χαμένοι. Πρέπει να είμαστε μέρος της παραγωγής και όχι μόνο της κατανάλωσης.
Η τέχνη είναι τέχνη όταν παραμένει ερώτηση. Όταν γίνει απάντηση, γίνεται επιστήμη. Επειδή εγώ επιστήμονας δεν είμαι, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου ακόμη
καλλιτέχνη, μπορώ να πω ότι εγώ θα θέτω ερωτήσεις μέσα από συνεργασίες,
συμμετοχές, δουλειές. Επειδή για μένα, η ερώτηση είναι πιο σημαντική από την
απάντηση στη ζωή μας.»
"What is slowly dying nowadays is democracy itself. We are losing
everything we have built all those years; we have turned ourselves into tenant
farmers of the foreign landowners. And the boss's castle is going to be so far
away, that we will never get to see the whole picture. So, we need to maintain
small flames of democracy and we need reaction to the oligarchy they want to
enforce upon us from above. As a person who creates, I believe that our only
hope is to export our cultural product abroad. That's how we will stop being
'Greek lovers,' or the bellboys who brings your espresso at the beach. Unfortunately, we are a service providing country not a product making country. If
that doesn't change, we are doomed. We must become part of the production not only the consumption.
Art remains art when it poses a question. When it becomes the answer, it
turns into science. And since I am not a scientist, but I consider myself an artist,
I can say that I will keep on posing questions through collaborations, participations and projects. Because for me, posing a question is more important than
the answer in our lives."
Performance information: Translation: Minos Volanakis, Direction:
Ταυτότητα: Σκηνοθεσία: Cezaris Grauzinis, Σκηνικά - Κοστούμια: Kenny
Cezaris Grauzinis, Set Design - Costumes: Kenny Mac Lellan, Music:
Mac Lellan, Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης, Πρωταγωνιστούν: Αιμίλιος
Dimitris Theocharis, Starring: Emilios Chilakis, Constantine Markoulakis,
Χειλάκης, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Χρήστος Σαπουντζής κ.ά.
Christos Sapountzis, Kostas Koronaios, Alberto Fais et al.
Παραστάσεις: 6-7/9 Ηρώδειο, 8/9 Ελευσίνα, 10-11/9 Χαλάνδρι, 12/9
Performances on: 6-7/9 Odeon of Herodes Atticus (Herodeon), 8/9
Ηλιούπολη, 13/9 Παπάγου, 14/9 Πειραιάς, 15/9 Πετρούπολη, 17/9
Eleusis, 10-11/9 Chalandri, 12/9 Ilioupoli, 13/9 Papagou, 14/9 Pireaus,
Άλσος Βεΐκου, 18/9 Αιγάλεω
15/9 Petroupoli, 17/9 Veikou Park, 18/9 Egaleo
34 hilton athens
AN
ATHENIAN
STORY
ΜΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΛΕΝΑ ΠΟΛΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ HILTON
ATHENS MAGAZINE ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΜΕ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΑΞΟΝΑ
ΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΑΘΗΝΑ, ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ
THE NOVELIST MARLENA POLITOPOULOU WRITES FOR THE HILTON
ATHENS MAGAZINE A NOVEL WITH ATHENS IN THE SUMMER AS
ITS THEMATIC. ATHENS IS UNDOUBTEDLY THE MOST INTERESTING
METROPOLIS IN THE SOUTH-EASTERN MEDITERRANEAN.
EDITING: GEORGE TASOULAS
36 hilton athens
ενα διηγημα Από τη Μαρλένα Πολιτοπούλου /
α νovel Written by Marlena Politopoulou
Hermes showing
the way
O
Ερμής με ένα σάλτο είχε βρεθεί από το σπόνδυλο
του κίονα του Προπαρθενώνα, όπου στεκόταν για ώρα, πάνω σε μία συστάδα
από λουλουδισμένα αγριόχορτα. Η άνοιξη είχε κυριεύσει τον Ιερό Βράχο. Γρήγορος, ελαφρύς, με βλέμμα κοφτερό οσφράνθηκε τον αέρα. Από τη Σαλαμίνα
ερχόταν ένας νοτιοδυτικός άνεμος, χάιδευε τα φύλλα των δέντρων στον ελαιώνα και αποκάλυπτε την ασημένια τους πλευρά. Την προηγούμενη ημέρα είχε
βρέξει και οι κίονες του Παρθενώνα άστραφταν πίσω του. Κανένας προσκυνητής δεν είχε έρθει να σπάσει την ιερή γαλήνη στον ναό από την ώρα που η ροδοδάκτυλη Ηώ, η αδελφή του Ήλιου και προπομπός του, φώτισε τα βουνά της
Αττικής. Ο γοργοπόδαρος Ερμής δεν μπόρεσε ποτέ να κατανοήσει τις συνήθειες των ανθρώπων, ήταν πάντα φιλικός μαζί τους, δεχόταν τα δώρα τους με
φυσικότητα και φρόντιζε να ανταποδίδει. Είχε ιδιαίτερη αδυναμία στους οδοιπόρους. Ο κύκλος της καθημερινής του συνάντησης με τους ανθρώπους είχε
ένα σταθερό τελετουργικό που σήμερα είχε διακοπεί. Από μακριά ακούγονταν
φωνές. Ήταν μαζεμένοι πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι στου Φιλοπάππου. Η
τσίκνα ανέβαινε προς τον ουρανό, ο Δίας, η Λητώ, η Ήρα, ο Άρης, η Έρση είχαν
εγκαταλείψει το βράχο για την Αγορά και το Θησείο. Ήταν μόνος του. Χαρούμενος και συνάμα θλιμμένος. Οι άνθρωποι τον κούραζαν, τον απέλπιζαν συχνά
με την ανικανότητά τους να δουν το προφανές, μα και οι δικοί του δεν έκαναν
χωρίς τις προσφορές τους.
Μία αύρα πιο δυνατή φύσηξε και έφερε μαζί της καινούργιες μυρουδιές.
Δύο αγόρια στέκονταν στη βορειοδυτική πύλη. Το ένα έκλαιγε γοερά ακουμπισμένο στα κάγκελα. Το άλλο το αναγνώρισε ο Ερμής, άφηνε στην περιοχή του
Αρείου Πάγου συχνά την προσφορά του. Μιλούσαν σιγανά.
«Δεν μπορείς να περάσεις. Είναι κλειστά από παντού.»
38 hilton athens
Hermes gave a quick bounce off Proparthenon's column drum, where
he was standing for a long time, over a thicket of wild flowers and greens. Spring
was ruling over the Sacred Rock. Swift, light, with an agile sight, he smelled the
scents in the air. There was a breeze coming from the south-west, from Salamina,
caressing the trees in the olive-grove, revealing the silver side of their foliage. It had
rained the previous day and the Parthenon columns were shining bright behind
him. By the time the soft-featured Io, the sister of the Sun and its precursor, spread
her pink colours on Attica's mountains, no pilgrim had arrived yet to interrupt
the sacred peacefulness of the temple. Swift-footed Hermes never understood
human habits, but he was always friendly with them, he accepted naturally their
gifts and always minded to thank them. He was particularly fond of travellers.
The daily routine of his meeting with new people had a steady ritual that today
seemed interrupted. He heard voices from far away. There were a lot of people,
a crowd of them together on Filopappou hill. The smell of barbecue was rising
towards the sky, Zeus, Leto, Hera, Ares and Ersi had left the rock for the Agora
and Thiseio. He was all alone. Happy and sad at the same time. People were
exhausting. He was often frustrated by them and their inability to see the obvious,
although his kind couldn't help themselves without their treats.
A stronger breeze blew this time and brought with it brand new scents.
Two boys were standing near the north-west gate. The one boy was crying,
leaning against the fence. The other, the one Hermes recognised instantly, often
left his treats near the region of Areios Pagos. They were whispering.
"You cannot pass. It is closed from all points of entrance."
"There must be a way in. I cannot go back without having climbed the Parthenon."
He bowed his head. Boys are embarrassed when they cry.
athens hilton 39
«Κάπου θα υπάρχει ένα άνοιγμα. Δεν γυρνάω πίσω, αν δεν έχω ανέβει στον
Παρθενώνα.»
Είχε σκύψει το κεφάλι, τα αγόρια ντρέπονται όταν κλαίνε.
«Πώς μπήκε μέσα αυτός;»
Ο νεαρός έδειξε τον ξανθό, σγουρομάλλη Ερμή που τους παρατηρούσε ανεβασμένος στη δεξαμενή της Κλεψύδρας.
«Είναι φίλος μου. Ιδού ο αρχηγός της αγέλης των αδέσποτων στο Βράχο της
Ακρόπολης. Όλοι οι άλλοι φεύγουν, αυτός μένει πάντα μέσα, δεν απομακρύνεται ποτέ.»
«Άλλο σκύλο, έχει εδώ;»
«Τον Κέρβερο. Τον αφήνουν ελεύθερο μόλις νυχτώσει. Αν θες να μπεις, έχεις
μόλις μία ώρα στη διάθεσή σου».
«Έλα να ψάξουμε, η περίφραξη μπορεί να είναι κάπου χαλασμένη.»
«Ο πατέρας μιλούσε πάντα για τον Γλέζο που ανέβηκε στην Ακρόπολη και
ύψωσε την ελληνική σημαία μέσα στη μαύρη Κατοχή. Κατάφερε και πέρασε από
τις γερμανικές περιπόλους, δεν θα τα καταφέρω εγώ με κάνα δύο φύλακες;»
«Δεν ήταν μόνος του, είχε και ένα φίλο.»
«Τον έλεγαν Σάντα.»
Ο Ερμής πλησίασε, ξάπλωσε στα τέσσερα και έβγαλε τη μουσούδα του από
τα κάγκελα.
Το αγόρι, που μιλούσε σπαστά ελληνικά και είχε ξανθά μαλλιά –σαν τη μητέρα του– και σκούρα καστανά μάτια –σαν τον πατέρα του– έσκυψε και χάιδεψε
το κεφάλι του σκύλου.
«Έλα, φίλε, δείξε μας το δρόμο. Εσύ θα ξέρεις σίγουρα το πέρασμα.»
«Πώς να φανταστώ ότι κάθε Πρωτομαγιά ο χώρος είναι κλειστός, ρε Μάνο;»
Τον είχαν βαφτίσει στην ελληνική εκκλησία του Μονάχου. Οι γονείς είχαν ψάξει για ένα όνομα που να ακούγεται όμορφα στα ελληνικά και τα γερμανικά: Εμμανουήλ - Immanuel. Ο νονός του δίδασκε ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Είχε βάλει το λάδι στον Μάνο και μαζί το πάθος για την αρχαιοελληνική τέχνη.
Οι δύο φίλοι έτρεχαν κατά μήκος της περίφραξης. Ο Ερμής δίπλα τους από
τη μέσα μεριά. Για μία στιγμή τον χάνουν, την άλλη βρέθηκε μπροστά τους από
την εξωτερική πλευρά. Πίσω από τα κίτρινα γιασεμιά το συρματόπλεγμα ήταν
χαλασμένο.
«Yesss!»
Μπήκαν εύκολα στο χώρο του Ιερού Βράχου, με δυσκολία σκαρφάλωσαν
και ξέπνοοι έφτασαν στο Ερέχθειο. Στεκόταν μπροστά τους πληγωμένο από
το χρόνο, πάντα κομψό, πολύπλοκο στο σχεδιασμό του με τις Καρυάτιδες να
στηρίζουν τη στέγη του.
«Τρίτο στη σειρά των ναών που έχτισαν οι Αθηναίοι. Μαζί με τη θεά Αθηνά
τιμούσαν τον Ποσειδώνα, τον Ήφαιστο, τον Ερεχθέα, τον Κέκροπα, τον Εριχθόνιο, τον Δία...»
«Εσύ, αδερφάκι μου, φτιάχνεσαι και που λες τα ονόματά των θεών τους!»
«Πέτρο, μπορείς να φανταστείς τον Παρθενώνα ολόκληρο και μέσα να στέκει
το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς που έφτιαξε ο Φειδίας;»
«Αν πάμε στον Παρθενώνα, θα είμαστε εντελώς ακάλυπτοι. Κάπου θα είναι οι
φύλακες, θα μας δουν.»
Ήταν η ώρα που το φως του απογεύματος έπεφτε έντονα κίτρινο στη δυτική
πλευρά του ναού και έδειχνε το αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής ακόμα πιο επιβλητικό.
«Έτσι θα τον είχε φανταστεί ο Περικλής. Ένα μεγαλόπρεπο ναό που να μιλά
για την υπεροχή της Αθήνας στο Αιγαίο, πάνω σε εχθρούς και συμμάχους!»
Ο Μάνος αγόρευε καθώς στεκόταν μπροστά στην ανατολική πλευρά του Παρθενώνα, έτσι που να μη φαίνονται τα μάρμαρα από το ρωμαϊκό ναό της Ρώμης
και του Αυγούστου. Έτοιμος για την αναμνηστική φωτογραφία. Κρατούσε πάνω από το κεφάλι του ένα κλαδί ελιάς και χαμογελούσε με περηφάνια προς το
40 hilton athens
"How did he get in?"
The young boy pointed at blond, curly-haired Hermes who was gazing at them
down from the Klepsydra Fountain House.
"He is a friend of mine. He is the leader of the stray dogs' herd of the Rock of
Acropolis. All the others leave the place, but he always stays in, he never leaves it."
"Are there other dogs in here too?"
"Cerberus. They let him free when the sun sets. If you want to go in you have
one hour."
"Come! Let's try to find if there is a place where the fence might be open."
"My father always told me about Glezos who climbed the Acropolis and raised
the Greek flag during the dark times of the Occupation. He managed to pass the
German patrol too. I think I can manage a couple of guards ..."
"He wasn't alone. He had a friend with him."
"His name was Santas."
Hermes got closer, leaned on all four legs and stuck his snout out of the fence.
The boy who was not speaking Greek very well with the blond hair – like his
mother – and the dark brown eyes – like his father – leaned and caressed the
dog's head.
"Come on, buddy, show us the way. I'm sure you must know a way in."
"And how could have I known that the place is closed every 1st of May, Manos?"
He had been baptised at the Greek church of Munich. His parents wanted a
name for him that would sound well in Greek and in German: Emmanuel. His
godfather taught History of Art at the University of Munich. During his baptism, he
had put oil on Manos and thus he had given him his passion for Ancient Greek Art.
The two friends ran along the fence. Hermes was running along them on the
inside. For a moment there, they lost him and the next thing they knew was
that he was in front of them on the outside. Behind the yellow jasmine tree the
fence was broken.
"Yesss!"
Getting inside the premises of Sacred Rock was a piece of cake. They found it
a bit difficult climbing up and breathless they reached the Erechtheion. It rose in
front of them stricken by time, eternally elegant with its intriguing architectural
design with the Caryatids supporting its roof.
"This was the third temple built by the Athenians. Along with the Goddess
Athena they also honoured Poseidon, Hephaestus, Erechtheus, Cecrops,
Erichthonius, Zeus ..."
"I see you enjoy even speaking their Gods names!"
"Peter, can you imagine the Parthenon in its entirety with Phidias’ chryselephantine
sculpture of the Goddess inside it?"
"If we go inside the Parthenon we won't be covered any more. The guards can't
be that far and they will see us."
It was that time of day when the evening sun was shining brightly yellow on
the west side of the temple stressing the lines of this ancient Greek architectural
masterpiece making it even more majestic.
"That's how Pericles must have imagined it. A temple of such grandeur marking
Athens' supremacy in the Aegean, to foes and allies!"
Manos was giving some kind of speech standing in front of Parthenon's east side,
with the Roman temple of Rome and Augustus not visible from that perspective.
As if he was ready for his picture to be taken. He was holding an olive branch
above his head and he was smiling with pride for his past, for his father’s ancestors
and for his future, as he was dreaming of becoming a researcher in one of Greece's
thousands of archaeological sites.
"Why did you turn the flash on? This will make the picture seem strict."
"I did not use the flash! I never turn the flash on."
From the side of the belvedere, where the Greek flag was waving in the air,
two beams of light were shed on the boys. The guards were approaching them.
παρελθόν που κρατούσε τις ρίζες της πατρικής γενιάς του και το μέλλον του,
που ονειρευόταν να έχει μία θέση ερευνητή σε έναν από τους χιλιάδες αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
«Γιατί έβαλες φλας; Θα βγει σκληρή η φωτογραφία.»
«Δεν έβαλα φλας! Ποτέ δεν χρησιμοποιώ φλας.»
Από το belvedere όπου ανέμιζε η ελληνική σημαία δύο δέσμες φωτός έπεσαν
πάνω στα αγόρια. Οι φύλακες πλησίαζαν. Ο Ερμής δεν είχε γαβγίσει, δεν είχε
λόγο, ήταν όλοι φίλοι του. Τους οδήγησαν στο γραφείο, τους πήραν τις ταυτότητες και τους είπαν να περιμένουν τον διευθυντή.
«Πότε είναι η πτήση σου, είπες;» Ο επιμελητής του βράχου ήταν νέος για το
πόστο που είχε. Ήρεμος και αγαπητός σε αρχαιολόγους και φύλακες. Είχε δύο
κανόνες που τηρούσε απαρέγκλιτα. Έδινε πάντα το παράδειγμα και διατηρούσε το χιούμορ του σε κάθε περίπτωση.
«Στις έξι το πρωί» απάντησε ο Μάνος.
«Δεν θα έχετε αντίρρηση να μας βοηθήσετε να μαζέψουμε τα αυτοκόλλητα;»
Τα αγόρια κοιτάχτηκαν αμήχανα. Τον ακολούθησαν δίχως κουβέντα. Εκείνη
η νύχτα τούς χάρισε μία μοναδική ξενάγηση. Μπροστά ο διευθυντής, πίσω τα
αγόρια να ακούνε ερμηνείες και ιστορίες για την κάθε πέτρα στον Ιερό Βράχο
και κάθε τόσο να σκύβουν και να μαζεύουν τα πολύχρωμα αυτοκόλλητα που είχαν πέσει από τους τουρίστες στη διάρκεια των πρωινών ξεναγήσεων. Τα κολλούσαν οι συνοδοί τους απρόσεκτα πάνω στα ρούχα τους, για να μην τους χάνουν μέσα στο πλήθος. Με την παραμικρή κίνηση ξεκολλούσαν και προσγειώνονταν στα αρχαία μάρμαρα, στους θάμνους και τα πλακόστρωτα. Ένα τόσο
δα χαρτάκι που μετατρέπει τον περιπατητή, τον προσκυνητή, τον ιερό ξένο σε
μέλος μίας ομάδας τουριστών με συγκεκριμένο χρώμα.
«Τύχη αγαθή» ήταν η ευχή του διευθυντή όταν τους άφηνε μπροστά στον κάδο με τα ανακυκλώσιμα χαρτιά.
«Και την επόμενη φορά από την κεντρική είσοδο!».
«Τύχη αγαθή» ευχήθηκε και ο Μάνος στον Ερμή, σκύβοντας και τρίβοντας την
ελληνικής κατατομής μύτη του στη μαύρη μύτη του μπάσταρδου τεριέ.
42 hilton athens
Hermes had not barked. He had no reason to bark. They were his friends. They
led them to the office, they took their identity cards and they told them to wait
for the director.
"When is your flight, again?" The Sacred Rock's curator was a young man for such
a position. He was calm and everyone was very fond of him, archaeologists and
guards included. He had two rules in life that he would never break. He was always
giving a good example and he always kept his humour in every type of situation.
"At six o' clock in the morning," replied Manos.
"You don't mind helping us picking up all the stickers then?"
The two boys looked at each other embarrassingly. They followed him without
saying a thing. That night was a night of an unforgettable tour. The director was
walking in front of them, the boys following listening to legends and stories
regarding each of the Sacred Rock’s little stones and every now and then they
would fetch the multicoloured stickers the tourists had left behind them during
their morning tour. Their group leaders would stick them sloppily on their clothes,
in an effort not to lose them in the crowd. With their slightest movement, the
stickers would find their way off the tourists' shirts and onto the ancient marbles,
the bushes and the paved paths. The tiny paper turns the traveller, the pilgrim,
the sacred foreigner into the member of a group of tourists of a particular colour.
"Have a virtuous fate." That's what the director wished them when he left them
in front of the recycling bin.
"And next time, try using the front entrance!"
"Have a virtuous fate!" wished Manos to Hermes bending down to touch his
Greek-like nose on the mongrel terrier's black nose.
athens hilton 43
london
calLing
Δεκαπέντε νέοι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες ετοιμάζονται για τη
μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας τους: να ανέβουν στο βάθρο των νικητών
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
ΑΠΟ ΤOΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑΣΟΥΛΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΡΔΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ
Fifteen Greek young athletes are getting ready for the greatest challenge
of their career: climbing up onto the winners' pedestal at the Olympic Games
of London. BY George TASOULAS / PHOTOS: YORGOS YERARDOS, KOSTAS AMIRIDIS
44 hilton athens
athens hilton 45
Stavroula Samara ¯ Alexia Kyriazi
¯ Marianthi Zafeiriou ¯
Evdokia Loukagou ¯ Eleni Doika ¯
Vasileia Zachou
Rhythmic Gymnastics, team
Σ.Σ.: «Η αρχή έγινε όταν είδα για πρώτη φορά στην τηλεόραση
αγώνες ρυθμικής. Ήθελα αμέσως να ξεκινήσω. Εύκολη απόφαση, δύσκολη συνέχεια. Είναι ένα άθλημα που απαιτεί πειθαρχία,
χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα.»
A.K. : «Τα πρώτα μου βήματα έγιναν πολύ ερασιτεχνικά μέσα από
μία ομάδα ρυθμικής που είχε δημιουργηθεί στο δημοτικό σχολείο που πήγαινα. Ήθελα να δοκιμάσω. Εκεί με είδε μία προπονήτρια από το σύλλογο της Ηλιούπολης και με ενέταξε σε αγωνιστικό τμήμα. Όλα αυτά τα χρόνια μού έχει λείψει η ξεκούραση. Οι δώδεκα ώρες προπόνηση καθιστούν δύσκολη την καθημερινότητά μου. Στόχος μας στην Ολυμπιάδα είναι να προκριθούμε στην οκτάδα.»
M.Z.: «Είναι δύσκολη η ζωή για όσους κάνουν πρωταθλητισμό.
Δεν υπάρχει χρόνος για τίποτε άλλο, εκτός από τις προπονήσεις. Από την αρχή πίστευα ότι αν κάναμε σωστά την προετοιμασία μας, θα εξασφαλίζαμε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς,
όπως και έγινε.»
E.Λ.: «Την ώρα που μπαίνουμε στο ταπί για τα κρίσιμα δυόμισι λεπτά της συμμετοχής μας, η καρδιά χτυπά γρήγορα. Ύστερα από
λίγο ο αγώνας σε συνεπαίρνει. Μέσα απ’ όλες τις δυσκολίες, οι
κόποι μας ανταμείφθηκαν με την πρόκριση στους Ολυμπιακούς.»
E.Δ.:«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, το όνειρό μου ήταν
η συμμετοχή σε μία Ολυμπιάδα. Και να που γίνεται πραγματικότητα. Συγκίνηση, κλάμα, χαρά, ικανοποίηση διαδέχονταν το
ένα το άλλο.»
B.Z.: «Ύστερα από τόσες δωδεκάωρες προπονήσεις ήταν αναπόφευκτη η πρόκριση στους Ολυμπιακούς. Άξιζε τον κόπο όλη η
προσπάθεια. Ελπίζω κάποια στιγμή να δοθεί στη ρυθμική η προσοχή που της αξίζει. Αθλητισμός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο.»
SS: "It all started when I first watched rhythm gymnastics on
television. I wanted to start asap. This is a sport that requires
discipline. Without discipline there can be no positive result."
AK: "My first steps in the sport were through an amateur rhythmic
gymnastics team I took part in at elementary school. I wanted to
try it. That's where a coach from the federation of Ilioupoli saw
me and she decided to include me in her championship training
team. All these years, I have missed getting some rest. Twelve
hours of practice make my everyday life very difficult. Our aim is
to qualify among the eight best teams."
MZ: "Life is hard when you are in championship training. There is
no time to do anything else apart from training. I believed from
the beginning that if we prepared the right way, we would qualify
for the Olympics, and here we are."
EL: "When we step on the gymnastic mat, for those critical two
and a half minutes of our participation, my heart beats fast. A little
bit later, the sport takes over me. After all these hardships, our
efforts were rewarded with qualifying for the Olympics."
ED: "Ever since I can remember myself, my dream was to take
part in the Olympics. And here we are and it's coming true. The
emotion, the crying, the joy, the satisfaction: I feel the one after
the other."
VZ: "After all those dozens of hours of training qualifying for the
Olympics was inevitable. It was worth all the effort. I hope one day,
gymnastics will be given the attention they deserve. Athleticism
isn't just football."
46 hilton athens
athens hilton 47
Aris Grigoriadis
Swimming ¯ 100 m. Backstroke
«Ξεκίνησα κολύμβηση, όταν ήμουν 14 χρόνων. Είδα ότι ήμουν καλός και έτσι συνέχισα σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Δεν νομίζω ότι έχω στερηθεί κάποια πράγματα στη ζωή μου. Η κολύμβηση είναι τρόπος ζωής για μένα. Αγαπώ τον αθλητισμό και το νερό. Κάνω αυτό που μου αρέσει. Επενδύω και ανταμείβομαι από την
προσπάθεια που καταβάλλω. Κερδίζω εμπειρίες, επιτυχίες, μετάλλια, χρήματα,
φίλους. Κολυμπώ εδώ και είκοσι χρόνια και ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου, το
έχω πετύχει μέσα από την κολύμβηση. Είμαι συγκινημένος που θα λάβω μέρος
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου – θα είναι η τρίτη μου συμμετοχή
σε Ολυμπιάδα. Στόχος μου είναι ο τελικός, να βρεθώ στους οκτώ καλυτέρους
στα 100 μ. ύπτιο. Η επιτυχία με την αποτυχία έχουν μικρή διαφορά ψυχολογικά.
Την αποτυχία την ξεπερνάω εύκολα. Κερδίζω πράγματα από αυτή και συνεχίζω
για τον επόμενο στόχο. Η επιτυχία με γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια και μου δίνει κουράγιο για να συνεχίσω. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, σχεδόν όλα γίνονται
αυτοματοποιημένα. Κάνω το καλύτερο που μπορώ. Δεν έχω άγχος, απλώς την
αίσθηση της ανυπομονησίας.»
48 hilton athens
"I started swimming when I was 14 years old. I realised I was good at it so I continued at a championship level. I don't think I have been deprived of anything in
my life. Swimming is a way of living for me. I love sports and water and I am doing what I love. I am investing in my efforts and I am rewarded for them. I have
gained experience, success, medals, money, friends. I have been swimming for
twenty years now and everything I have accomplished in my life came through
swimming. I am touched that I will be taking part in the Olympic Games in London – this will be my third participation in the Olympics. My goal is the finals, to
be among the eight best athletes in 100 m. backstroke. Success and failure have
little difference, psychologically-wise. I can easily overcome failure. I gain from it
and move on setting my next goal. Success fills me with joy and pride and gives
me courage to carry on. During the race almost everything is done automatically. I do the best I can. I have no stress, I am just feeling impatient."
Vassiliki Vougiouka
Fencing
«Όταν ήμουν 12 χρόνων, έτυχε στο σχολείο να μας μιλήσει κάποιος για την ξιφασκία.
Αυτό ήταν, μαγεύτηκα από τα σπαθιά και τις
μάσκες. Ο πρωταθλητισμός προέκυψε στην
πορεία. Οι προπονητές μού έλεγαν ότι έχω
ταλέντο. Έτσι, ξεκίνησα να δουλεύω σκληρά
και να έχω διακρίσεις. Η ζωή ενός πρωταθλητή είναι αρκετά δύσκολη. Στερείται πολλά:
διασκέδαση, φαγητό, προσωπική ζωή. Άλλα
μετά βλέπεις τα θετικά: διακρίσεις, αναγνώριση, συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ωραίο σώμα, και λες ότι αξίζει τον κόπο.
Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου μού έδωσε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, καθώς ήρθε υπό τις αντίξοες συνθήκες
που περνά όχι μόνο το άθλημα, αλλά και η
χώρα μας. Θέλω να απολαύσω τη διαδικασία
και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Λίγο
πριν από τον αγώνα, στο μυαλό μου υπάρχει μόνο το ότι θέλω να κερδίσω, αν και η
αποτυχία δεν με τρομάζει. Την αντιμετωπίζω με πείσμα.»
"When I was 12 years old, someone came
at our school to talk to us about fencing.
And that was it! I was entranced by swords
and masks. Championship came along the
way. Trainers told me that I have talent. So, I
started working hard, achieving distinctions.
The life of a champion is quite difficult. He/
she is deprived of many things: entertainment, food, personal life. But then you can
see the positive side: distinctions, recognition, participation in the Olympic Games,
good-looking body and you say to yourself that it is worthwhile. Qualifying for the
London Olympics gave me great pleasure
and satisfaction, as it occurred during adverse circumstances not only for the sport
but also for our country. I want to enjoy the
process and give my best. Just before the
game all there is in my mind is that I want
to win, although failure does not scare me.
I grow obstinate out of it."
50 hilton athens
Julieta Boukouvala
Judo
«Η πορεία μου στον αθλητισμό άρχισε στα Γιάννενα, σε ηλικία 8 χρόνων, στον αθλητικό όμιλο Μπούντο. Από τα εννιά μου ξεκίνησα να συμμετέχω σε αγώνες, στα ένδεκά μου
μου έγινε η ύψιστη τιμή να γίνω μέλος της εθνικής ομάδας
τζούντο γυναικών, όπου παραμένω μέχρι σήμερα. Η ζωή
ενός πρωταθλητή είναι απλή και μετρημένη, με καθημερινές, συστηματικές προπονήσεις. Δεν νιώθω ότι έχω στερηθεί ιδιαίτερα κάτι, διότι αυτό που κάνω το έχω επιλέξει. Το
τζούντο με έχει ανταμείψει με τόσα θετικά: το αίσθημα τιμής τού να παλεύεις για την Ελλάδα, η σωματική και η πνευματική ευεξία, η διαμόρφωση χαρακτήρα, οι εμπειρίες από
αγώνες σε διάφορα μέρη του κόσμου και, φυσικά, η κατάκτηση μεταλλίων. Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες
ήταν δύσκολη και με πολύ άγχος. Ο στόχος μου την ημέρα
που θα αγωνιστώ είναι να αναδείξω τον καλύτερό μου εαυτό, έχοντας υγεία, δύναμη και τύχη. Πριν από τη δοκιμασία,
προσπαθώ να είμαι ήρεμη, να έχω το μυαλό μου καθαρό.
Η σκέψη μου είναι εστιασμένη κατά τον αγώνα στο να επικοινωνώ με τον προπονητή μου. Η προετοιμασία για τους
Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι εύκολος δρόμος. Το έχω
συνηθίσει, όμως, τόσα χρόνια.»
"My course in sports began when I was 8 years old at Ioannina,
in Budos sports club. I started taking part in tournaments at
the age of nine and two years later I received the highest
honour of becoming a member of the women's national
judo team, which I still am today. The life of a champion
is simple and moderate, involving daily and systematic
training. I don't feel that I have been particularly deprived
of anything because what I do is my own choice. Judo has
rewarded me with so many positive things: honour to be
fighting for Greece, physical and spiritual wellbeing, shaping
of character, experiences I gained from fighting in various
parts of the world and of course, winning medals. Qualifying
for the Olympic Games was difficult and very stressful. My
goal on the day of the match is to bring out the best in me,
to be healthy, strong and to have good luck. Just before the
challenge I try to be calm and keep my mind clear. During
the match, my thoughts are focused on communicating with
my trainer. Preparing for the Olympic Games is not an easy
path but I have gotten used to it all these years."
52 hilton athens
athens hilton 53
Dimitris Chondrokoukis
Athletics – High Jump
«Με γονείς καθηγητές Φυσικής Αγωγής, ήταν επόμενο να
ασχοληθώ από μικρός με διάφορα σπορ. Αρχικά, με την
κολύμβηση, στη συνέχεια, με το μπάσκετ, την ιστιοσανίδα
και, τέλος, με το στίβο στα δεκατέσσερα χρόνια μου. Ο
πρωταθλητισμός ήρθε σε ηλικία 17 χρόνων, μετά τη συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παίδων. Στον
πρωταθλητισμό πρέπει να έχεις πρόγραμμα και να αξιοποιείς κάθε λεπτό. Αυτά που πρέπει να στερηθείς είναι τα
αυτονόητα των νέων της ηλικίας μου. Απαγορεύονται τα
ξενύχτια, ακόμη και οι εκδρομές και το κολύμπι είναι απαγορευμένες απολαύσεις τον περισσότερο καιρό. Ήμουν
ο πρώτος Έλληνας αθλητής στίβου που προκρίθηκε στους
Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το Μάιο του 2011,
χάρη στην επίδοσή μου σε ένα μίτινγκ στη Γενεύη. Φυσικά, η χαρά μου ήταν μεγάλη. Η πρώτη σκέψη που πέρασε
από το μυαλό μου ήταν σχετικά με το σοβαρό τραυματισμό που είχα τέσσερα χρόνια πριν, που μου στέρησε την
πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Αυτήν τη φορά, με μεθοδική προσπάθεια και υπομονή τα καταφέρα. Στόχος μου στο Λονδίνο είναι να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να κάνω τον κόσμο υπερήφανο.»
"Having parents who were both Physical Education
teachers, it was only natural for me to go into several sports
from an early age. First, it was swimming, then basketball,
windsurfing and, in the end, the track and field at the age
of fourteen. Championship training came along at the age
of 17, followed by my participation in the World Youth
Championship. In championship training you must have
a schedule and take advantage of every minute. What
you have to be deprived of are the obvious 'pleasures'
for young people of my age. It is forbidden to stay up late.
Even excursions and swimming are forbidden pleasures
most of the time. I was the first Greek track and field athlete
who qualified for the Olympic Games in London in May
2011, thanks to my performance in a meeting in Geneva. Of
course, my joy was immense. The first thought that crossed
my mind was the serious injury I had four years ago, which
deprived me of the opportunity to qualify for the Olympic
Games in Beijing. This time I did it, through methodical effort
and patience. My goal in London is to give my best in order
to make other people proud."
54 hilton athens
DESPINA SOLOMOU ¯ EVANGELIA PLATANIOTI
Synchronised swimming
Δ.Σ.: «Ξεκίνησα όταν ήμουν 6 χρόνων εντελώς τυχαία, ύστερα από παρακίνηση
του προπονητή κολύμβησης που είχα στο νηπιαγωγείο. Έτσι, πήγα στο κολυμβητήριο της Γλυφάδας που ήθελαν κορίτσια για το άθλημα. Το 2003, εντάχθηκα στην εθνική ομάδα. Η ζωή του αθλητή είναι ξεχωριστή και δύσκολη. Στερείσαι πράγματα απλά, καθημερινά, αλλά αυτά που κερδίζεις είναι διπλάσια. Μαθαίνεις να έχεις ομαδικό πνεύμα, να συναγωνίζεσαι, να είσαι οργανωμένος και
πειθαρχημένος. Ταξιδεύεις σε όλο τον κόσμο, κερδίζεις εμπειρίες και μαθαίνεις
να έχεις πρόγραμμα από μικρή ηλικία. Ως αθλήτρια, είμαι υποχρεωμένη να αντιμετωπίζω την επιτυχία, αλλά και την αποτυχία. Είναι δύσκολο να συμφιλιωθώ με
την ιδέα ότι έχασα, αλλά το αντιμετωπίζω και το ξεπερνώ.»
E.Π.: «Η πορεία μου στον αθλητισμό ξεκίνησε από τα τέσσερά μου, όταν ασχολήθηκα με μπαλέτο, κλασική κολύμβηση και ρυθμική. Στα οκτώ μου, κατέληξα στη
συγχρονισμένη κολύμβηση. Σε επίπεδο πρωταθλητισμού ξεκίνησα στα δώδεκά
μου, όταν μάλιστα έγινα μέλος της εθνικής ομάδας. Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήταν μία απίστευτη εμπειρία. Η πρόκριση, εκτός
από το εισιτήριο για τον τελικό, προκαθορίζει, τις περισσότερες φορές, και τη
θέση του τελικού. Η προετοιμασία για την Ολυμπιάδα είναι αρκετά δύσκολη.
Όταν πετυχαίνω το στόχο, αισθάνομαι ότι ο κόπος που έχω κάνει πιάνει τόπο.
Όταν, από την άλλη, υπάρξει μία αποτυχία, τα συναισθήματα δεν είναι όμορφα.
Πριν από τον αγώνα, αυτό που υπάρχει στο μυαλό μου είναι η προσπάθεια που
έχω κάνει για να βρίσκομαι εκεί.»
DS: "I started when I was 6 years old, entirely by chance, urged to do so by the
swimming trainer I had in kindergarten. So, I went to the Swimming Centre of
Glyfada, where they were looking for girls for the sport. In 2003, I joined the
national team. The life of an athlete is exceptional but also difficult. You deprive
yourself of simple, everyday things but you gain twice as much. You learn to have
a team spirit, to compete, to be organised and disciplined. You get to travel all
over the world, gain experience and learn to live by schedule from an early age.
As an athlete, I am bound to face success as well as failure. It is hard to reconcile
with the idea of losing, but I face it and move on."
EP: "My course in sports began when I was four, when I went into ballet, classical
swimming and rhythmic gymnastics. When I was eight, I ended up taking up
synchronised swimming. In terms of championship training, I began when I was
twelve, which was exactly when I became a member of the national team.
Qualifying for the Olympic Games in London was an incredible experience.
The qualification, apart from being the ticket to the finals, most of the times also
predefines the position in the finals. Preparing for the Olympics is something
quite difficult. When I reach a set goal, I feel that it was all worth the effort. On
the other hand, when there is a failure, my feelings are not pleasing. Just before
the event, all there is in my mind is the effort I have made so far to be there."
athens hilton 55
VasSILIKI Milousi
Artistic Gymnastics
«Ξεκίνησα την ενόργανη επειδή ζήλευα που πήγαινε η αδελφή μου. Όταν είσαι παιδί, σε αυτό το άθλημα σε εντυπωσιάζουν τα όργανα, τα στρώματα, τα χρώματα. Το βλέπεις σαν
παιδότοπο. Από τα πέντε μου είμαι στις προπονήσεις. Αυτά
ήταν τα δικά μου παιχνίδια. Για μένα είναι η ζωή μου. Δεν ξέρω κάτι άλλο. Το μόνο που κάποτε με στενοχωρούσε ήταν
που δεν είχα χρόνο να παίξω και να πάω διακοπές. Η μεγαλύτερη στέρηση, όμως, μέχρι κάποια ηλικία ήταν το φαγητό.
Η ανταμοιβή, ωστόσο, είναι μεγάλη. Εκτός του ότι γύρισα όλο
τον κόσμο, έμαθα να παλεύω. Όλες τις στερήσεις τις ξεχνάς
ύστερα από έναν καλό αγώνα. Βεβαίως, εάν σε εκείνο το ενάμιση λεπτό κάτι πάει στραβά, απογοητεύεσαι. Τότε είναι που
χρειάζεται δύναμη για να ανασυγκροτηθείς. Κατά τη διάρκεια
του αγώνα, προσπαθώ να μη σκέφτομαι τίποτα. Εάν έχω στο
μυαλό μου ότι είμαι σε τελικό, αγχώνομαι περισσότερο. Προσπαθώ να επικεντρώνομαι στη ρουτίνα μου. Αυτή, όμως, είναι
η εμπειρία του αθλητή. Με τα χρόνια μαθαίνεις να τιθασεύεις τον εαυτό σου. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στόχος μου είναι να απολαύσω τον αγώνα. Στην πρώτη
Ολυμπιάδα που πήρα μέρος, στο Σίντνεϊ, ήμουν πολύ μικρή
και δεν το ευχαριστήθηκα. Η φετινή συμμετοχή μου αποτελεί μεγάλη προσωπική δικαίωση.»
"I began artistic gymnastics because I was jealous of my sister.
When you are a child, in this sport you get impressed by the
apparatus, by the rubber mats, by the colours. You tend to see
it as a playground. I have been training since I was five. These
were my toys. This is my life. I don't know anything else. The
only thing that used to make me sad was that I didn’t have any
time to play or to go on vacation. And my greatest deprivation,
up until a certain age, was food. However, the reward is so
great. Apart from travelling all around the world, I also learned
how to fight. You forget all kinds of deprivation after a good
fight. Of course, if during that one and a half minute something
goes wrong, you get disappointed. And that's when you need
the strength to reconstruct yourself. During competition, I try
not to think of anything. If my mind wonders on the fact that I
am in the finals, I get stressed even more. I try to focus on my
routine. But this is part of the experience of being an athlete.
As the years go by, you learn how to restrain yourself. At the
Olympic Games of London, my aim is to enjoy the game. At
the first Olympics I participated in, at Sidney, I was very young
and I didn't enjoy it that much. This year's participation is my
greatest personal vindication."
56 hilton athens
athens hilton 57
Panagiotis Kambouridis
¯ Stathis Papadopoulos
Sailing – Men's 470
Π.Κ.: «Ξεκίνησα την ιστιοπλοΐα ακολουθώντας τα βήματα
των μεγαλύτερων αδελφών μου στο Ναυτικό Όμιλο Λούτσας το 1989, σε ηλικία 6 χρόνων. Η ζωή ενός πρωταθλητή
έχει δυσκολίες. Κάθε μέρα είναι διαφορετική και προσπαθείς να βγεις νικητής. Απαιτεί υπομονή, πειθαρχία, προσήλωση στους στόχους. Έχει, όμως, και την υπερηφάνεια να εκπροσωπείς τη χώρα σου, την ικανοποίηση όταν πετυχαίνεις
τους στόχους. Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
Λονδίνου ήταν η ανταμοιβή των κόπων μίας εικοσαετίας. Τελικός στόχος είναι ένα μετάλλιο. Στον πρωταθλητισμό είναι
πολύ κοντά η επιτυχία με την αποτυχία. Πρέπει να είσαι θωρακισμένος και να βγαίνεις δυνατός, ό,τι και αν προκύψει.»
Σ.Π.: «Ξεκίνησα την ιστιοπλοΐα όταν ήμουν 7 χρόνων, από
τη σχολή του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης. Η ζωή ενός
πρωταθλητή φαντάζει πολύ δύσκολη για όλους τους άλλους. Όμως, για τον ίδιο είναι όμορφη, γιατί πρωταγωνιστεί
σε αυτό που του αρέσει. Σίγουρα για να φτάσεις να είσαι
στην πρώτη γραμμή, χρειάζεται να έχεις στερηθεί πολλά
από προσωπικές στιγμές, διασκέδαση, ξεκούραση και ύπνο
πάνω απ’ όλα. Κάποια στιγμή, βέβαια, φτάνεις στο σημείο
να αρχίσεις να "εισπράττεις" πολλά σημαντικά πράγματα. Η
πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Πέρασε μπροστά από τα μάτια
μου όλη η ζωή μου ως αθλητή και ξέσπασα σε κλάματα.»
PK: "I started sailing following in the footsteps of my older
brothers at the Nautical Club of Loutsa in 1989, at the age
of 6. The life of a champion is rough. Every day is different
and you try to rise victorious. It requires patience, discipline,
dedication to the set goals. There is, however, the pride of
representing your country and the satisfaction when you
achieve your goals. The qualification for the Olympic Games
in London was the reward for two-decades-worth of efforts.
The ultimate goal is a medal. In championship training, success
and failure are very similar to each other. You must protect
yourself and come out strong, whatever happens."
SP: "I started sailing when I was 7 years old, at the Vouliagmeni
Nautical Club. The life of a champion seems very difficult for
everyone else. But for the champion, life is beautiful because
he/she has the leading part in what he/she likes. Of course,
in order to get to be in the forefront, you need to deprive
yourself of many things: mainly personal moments, fun, rest
and sleep. Eventually, of course, you reach a point when you
start 'collecting' several important things. The qualification
for the Olympic Games was the happiest moment of my
life. All my life as an athlete passed before my eyes and I
burst into tears."
58 hilton athens
athens hilton 59
SOUNION
ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΛΑΛΗΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ
«...κι άξαφνα... είδα τις άσπρες κολόνες του ναού του Ποσειδώνα, κι ανάμεσά
τους στραφταλιστή, σκούρα γαλάζια, την άγια θάλασσα. Τα γόνατά μου
κόπηκαν, στάθηκα, "ετούτη είναι η ομορφιά", συλλογίστηκα, "ετούτη είναι η
αφτέρουγη Νίκη, η κορφή της χαράς, πιο απάνω δεν μπορεί να φτάσει
ο άνθρωπος"...» (Νίκος Καζαντζάκης, «Αναφορά στον Γκρέκο»)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΕΡΜΙΔΗ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΕΡΑΚΟΣ
"... Suddenly ... I saw the white columns of the Temple of Poseidon and in
between them, the glittering, dark blue, and the blessed sea. My knees buckled.
I came to a standstill. 'This is Beauty,' I thought, 'this is wingless Nike,
the apex of joy, man cannot reach anything higher' …" (Nikos Kazantzakis,
"Report to Greco") BY AFRODITI ERMIDI / PHOTOS: PERIKLIS MERAKOS
60 hilton athens
athens hilton 61
Φ
εύγοντας από την παραλιακή με κατεύθυνση το
Σούνιο, στο νοτιότερο τμήμα γης της Αττικής, και αφήνοντας πίσω την οχλοβοή
της πόλης, μου έρχονται στο νου οι στίχοι του Γιώργου Σεφέρη από το ποίημα
«Επί Ασπαλάθων»: «Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού /
πάλι με την άνοιξη. / Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
/ το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι / δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια /
και τους κίτρινους ανθούς. / Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας
αντηχούν ακόμη...». Σε αυτό τον απόκρημνο βράχο, που υψώνεται εξήντα μέτρα πάνω από τη θάλασσα, στους αρχαίους καιρούς οι Αθηναίοι επέλεξαν να
ιδρύσουν ιερά αφιερωμένα στους δύο θεούς που μονομάχησαν για την οναματοδοσία της πόλης τους, την Αθηνά και τον Ποσειδώνα.
ΣΤΟ ΣΟΥΝΙΟ ΛΑΤΡΕΥΟΤΑΝ Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ, με την προσωνυμία «Ποσειδών από Σουνίου» ή «Σουνιάρατος». Από εδώ, ο θεός της θάλασσας προστάτευε το «μέγα της θαλάσσης κράτος» των Αθηναίων. Κάθε τέσσερα χρόνια,
ήδη από τις αρχές του 5ου αι. π.Χ., οι Αθηναίοι τελούσαν επίσημη γιορτή στο
Σούνιο, στην οποία μετείχαν τα πιο διακεκριμένα μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, πηγαίνοντας στο Σούνιο με «θεωρίδα ναυν». Οι πρώτες ενδείξεις για τη λατρεία του Ποσειδώνα ανάγονται στον 7ο αιώνα π.Χ. Την ιερότητα του χώρου
από τα αρχαϊκά χρόνια μαρτυρούν οι κούροι του Σουνίου, οι οποίοι εκτίθενται
σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Οι κούροι βρέθηκαν θαμμένοι κοντά στην κορυφή του λόφου και δηλώνουν ότι ήδη από το 600 π.Χ. το ιερό του
Σουνίου δεχόταν σημαντικές αναθέσεις. Το 490 π.Χ. άρχισε να κτίζεται ο πρώτος πώρινος ναός, που όμως έμελλε να μην ολοκληρωθεί, καθώς η εισβολή των
Περσών είχε αποτέλεσμα την καταστροφή του ιερού. Περίπου το 445 π.Χ., στο
πλαίσιο του οικοδομικού προγράμματος του Περικλή, ξεκίνησε η ανέγερση του
νέου μαρμάρινου ναού του Ποσειδώνα. Η κορυφή του λόφου ισοπεδώθηκε
γι’ αυτό τον σκοπό και τα απομεινάρια του πώρινου ναού απομακρύνθηκαν και
ενσωματώθηκαν στον αμυντικό περίβολο. Ο νέος ναός είχε έξι κίονες στις στενές πλευρές και δεκατρείς στις μακριές.
62 hilton athens
Getting off the seaside road, heading towards Sounion, the southern part of the land of Attica, and leaving behind the buzzing sounds of the
city, I recall the verses of Giorgos Seferis' poem "Over Aspalathus Bushes":
"Sounion looked beautiful that day of Annunciation / in spring once again. /
A few green leaves around the rusty stones / colour red and the aspalathus
bushes / ready, showing their long needles / and their yellow flowers. / Not
far away the ancient columns, threads of an harp echoing still ..." In the ancient
times, the Athenians chose these steep rocks, 60 metres above the sea level,
for the foundation of sacred temples dedicated to the two Gods that fought
over the name-giving of their city, Athena and Poseidon.
SOUNION WAS THE PLACE where Poseidon was worshipped, under
the name "Poseidon of Sounion" or "Souniaratos." Here is where the great
God of the Sea protected the Athenian "Great State of the Sea." Already in
the 5th century B.C., the Athenians held a formal celebration at Sounion every
four years, with the participation of the most distinguished members of the
Athenian society, who arrived at Sounion on a trireme theoris ship. The first
indications of the Poseidon's worship go back to the 7th century B.C. The
sanctity of the place since the archaic times is testified by Sounion's Kouroi,
which are nowadays exhibited at the National Archaeological Museum. The
kouroi were found buried near the top of the hill and serve as proof that the
temple of Sounion received significant commissions since 600 B.C. In 490
B.C., the construction of the first limestone temple began, which was never
meant to finish, since the Persian invasion resulted in the temple's destruction. Around 445 B.C, within the framework of Pericles' construction programme, began the foundation of the new marble temple of Poseidon. For
this purpose, the foothill was flattened out and the remnants of the limestone
temple were removed and incorporated in the defensive enclosure. The new
temple had six columns in each narrow side and thirteen in each long side.
athens hilton 63
64 hilton athens
athens hilton 65
66 hilton athens
Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ σε τρία μέρη: τον πρόναο, το
σηκό, με το λατρευτικό άγαλμα του θεού, και τον οπισθόδομο, όπου φυλάσσονταν τα αφιερώματα και το «ποσειδωνιακό χρήμα» από τα μεταλλεία του
Λαυρίου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ναού είναι η έλλειψη εσωτερικής κιονοστοιχίας στο σηκό. Το ύψος των κιόνων είναι 6,12 μ. – ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των κιόνων αποτελούν οι ραβδώσεις τους, που είναι μόνο δεκαέξι, αντί
για είκοσι που ήταν το συνηθισμένο. Παρόμοια κατασκευασμένοι ήταν και οι
κίονες του ναού της Αφαίας στην Αίγινα. Αυτή η επιλογή καθορίστηκε από τη
μαλακή υφή του μαρμάρου και από τις ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες
της περιοχής. Πάνω στα κιονόκρανα στηριζόταν το επιστύλιο και ακολούθως
οι μετόπες και τα τρίγλυφα. Καμία από τις μετόπες δεν ήταν διακοσμημένη.
Ανάγλυφη παράσταση υπήρχε στον εσωτερικό χώρο που σχηματιζόταν ανάμεσα στην είσοδο του προνάου και την εξωτερική κιονοστοιχία και καταλάμβανε και τους τέσσερις τοίχους. Τα γλυπτά ήταν κατασκευασμένα από παριανό μάρμαρο και είχαν ως θέμα τη Γιγαντομαχία, την Κενταυρομαχία και τους
άθλους του Θησέα. Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών τα περισσότερα
ανάγλυφα έχουν φθαρεί. Ό,τι έχει διασωθεί σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο
του Λαυρίου. Γλυπτή διακόσμηση είχαν και τα αετώματα, από τα οποία σώζεται μία ακέφαλη γυναικεία καθιστή μορφή. Μία ζωφόρος με ανάγλυφη Κενταυρομαχία διέτρεχε τον πρόναο, ενώ άλλα, πολύ αποσπασματικά σήμερα
σωζόμενα γλυπτά, διακοσμούσαν τα αετώματα και τις κορυφές της στέγης. Η
κατασκευαστική ομοιότητα του ναού του Ποσειδώνα με το ναό του Ηφαίστου
στην Αγορά των Αθηνών προδίδει ότι ο αρχιτέκτονας ήταν μάλλον ο ίδιος. Το
ιερό παρέμεινε όρθιο και ορατό για περισσότερες από δύο χιλιετίες. Από τον
18ο αιώνα όμως αρχίζει η εκτεταμένη λεηλασία του. Σήμερα, τμήματα των κιόνων του έχουν αναγνωριστεί στο Chatsworth του Ηνωμένου Βασιλείου, τη
Βενετία και το Potsdam της Γερμανίας.
THE TEMPLE OF POSEIDON IS DIVIDED into three sections: the vestibule,
the nave, with the worshipping statue of Poseidon, and the opisthodomos
(back room), where the offerings and the "Poseidonian money" from the mines
of Lavrion were kept. The temple's most distinctive characteristic is the lack
of an internal colonnade at the nave. The columns are 6.12 m in height with
their most distinctive characteristic being their fluting, which consists of only
sixteen flutes, instead of twenty which was the regular fluting. The columns of
the Temple of Aphaea at Aegina are constructed in a similar way. This was a
choice that was determined due to the marble’s soft texture and the particularly adverse weather conditions in the area. The epistyle leaned on the capitals, followed successively by the metopes and the triglyphs. None of the metopes were decorated. A bas-relief depiction in the internal space of the temple was located between the entrance of the vestibule and the external colonnade and expanded on all four walls. The relief was made of marble from
the island of Paros and depicted the Gigantomachy, the Centauromachy and
Theseus' deeds. Due to the adverse weather conditions most of the relief
was destroyed. Those parts that still remain intact are kept at the Museum
of Lavrion. The pediments were also adorned with reliefs, among which the
form of a headless seated woman still remains intact. A frieze with the bas-relief depiction of the Centauromachy was traversing the vestibule, while other
sculptures, fragmental nowadays, adorned the reliefs and the roof's tops. The
structural resemblance between the Temple of Poseidon and the Temple of
Hephaestus in the Athenian Agora serves as a visible mark that their architect
must have been the same person. The temple remained standing and visible
for more than two millennia. However, in the 18th century its extended looting began. Nowadays, parts of its columns have been identified to be located
in Chatsworth in the UK, in Venice and in Potsdam, Germany.
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΛΟΦΟΥ, στην ανατολική πλευρά της
χερσονήσου, ιδρύθηκε το ιερό της Αθηνάς Σουνιάδος. Το ιερό της Αθηνάς
βρίσκεται σε πιο χαμηλό λόφο και ουσιαστικά περιλαμβάνει δύο γειτονικά ιερά: ένα αρχαϊκό, από το οποίο σώζονται ελάχιστες πέτρες, και ένα νεότερο,
κλασικού ρυθμού, από το οποίο σώζονται τα θεμέλια και αρκετές πέτρες από
το ναό της θεάς, ο οποίος χτίστηκε στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Τον 1ο μ.Χ.
αιώνα διαλύθηκε και μεταφέρθηκε στην Αγορά της Αθήνας, όπως συνέβη και
με άλλους ναούς της Αττικής. Ο ναός ήταν ιωνικού ρυθμού και είχε χτιστεί και
αυτός, όπως και ο ναός του Ποσειδώνα, με μάρμαρο της Αγριλέζας. Κοντά
στο ναό υπάρχει και ένας μικρότερος με βωμό. Ήταν χτισμένος με κοινές πέτρες και πιστεύεται πως ήταν αφιερωμένος σε κάποιον ήρωα της Αττικής. Και
από αυτόν το ναό σώζονται ελάχιστα λείψανα.
ON THE TOP OF THE SECOND HILL, on the east side of the peninsula, the
temple of Athena Souniada was founded. The temple of Athena is located on
a lower hill and consists of two neighbouring temples: an archaic one, with just
a few rocks remaining from it nowadays, and a recent one, built in the late 5th
century B.C., of classical order, with its foundation and several rocks from the
Goddess' temple still remain standing. In the 1st century A.D., the temple was
deconstructed and transported to the Athenian Agora, just like it happened
with other temples in Attica. The Ionian order temple was also built, like the
temple of Poseidon, with marble from Agrileza. Nearby, there is a smaller temple with an altar. This one was built with common rocks and is believed to have
been dedicated to some hero of the region of Attica. There are just a few remnants still standing nowadays from this temple too.
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΝΑΩΝ, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να
απολαύσει το μπάνιο του είτε στην οργανωμένη με ψιλή άμμο παραλία του
Σουνίου –στην οποία κατά την αρχαιότητα ναυλοχούσε ο αθηναϊκός στόλος–,
είτε, ακολουθώντας το μονοπάτι που ξεκινά από την περίφραξη του ναού της
Αθηνάς, στη βραχώδη ανοργάνωτη παραλία, είτε πέντε χιλιόμετρα πριν από
το Σούνιο στην παραλία Χάρακας. Το όνομά της προέρχεται από τα ερείπια
αρχαίων κτισμάτων αμυντικού χαρακτήρα που υπάρχουν εδώ από τους ελληνιστικούς χρόνους. Η παραλία είναι τελείως ανοργάνωτη, αλλά αρκετά καθαρή
και με ψιλή άμμο. Φυσικά, τελειώνοντας το μπάνιο σας σε όποια παραλία και να
επιλέξετε, μη βιαστείτε να εγκαταλείψετε την περιοχή. Ανεβείτε και πάλι στο ναό
του Ποσειδώνα και περιμένετε τον ήλιο να δύσει μέσα στα βαθυγάλανα νερά
του Αιγαίου για να αποχαιρετήσετε τον θεό της θάλασσας, που αν και έχασε
τη μάχη της ονοματοδοσίας της περίλαμπρης πόλης των Αθηνών, εξασφάλισε την κυριαρχία του στο Σούνιο, στην πιο συγκλονιστική γωνιά της Αττικής.
IN THE AREA SURROUNDING THE two temples, visitors have the opportunity to enjoy a swim in the sea either at the sandy organised beach of Sounion –
where the Athenian fleet used to lie at anchor in ancient times – or, by following
the path that starts at the Temple of Athena's fence, at the rocky non-organised
beach, or five kilometres before Sounion at the beach of Harakas. The beach's
name derives from the remnants of ancient defensive buildings that have been
found there since the Hellenistic era. The beach is fully non-organised, has soft
sand and is quite clean. Of course, once your swim is over, no matter on which
beach you may choose, do not hurry back to the city. Climb up the Temple of
Poseidon once more and wait for the sun to dive in the deep blue waters of
the Aegean sea waving farewell to the God of Sea, who, even though he lost
the battle for the name-giving of the crowning city of Athens, he secured his
sovereignty at Sounion, Attica's most thrilling corner.
athens hilton 67
De¯tales of
ATHENS
το πιο γλυκο μυστικο του κεντρου
Άνθρωποι που υφαίνουν το πρόσωπο της Αθήνας. Αυτή είναι η ιστορία του «κρινου»
του γιωργου φριλιγγου. Από τΗ ΜΑΡΩ ΒΟΥΛΓΑΡΗ / Φωτογραφία: Κλεάνθης Μητσιούλης
People that weave Athens together. This is the story of the "KRINOS" patisserie
AND GEORGE FRILIGOS. By MARO VOULGARI / PHOTO: Kleanthis Mitsioulis
T
68 hilton athens
ο κτήριο που βλέπετε και που επί εκατό περίπου χρόνια
αποτελεί κλασικό στέκι των Αθηναίων για τα γλυκά τους κτίστηκε το 1850 από τον
φαρμακοποιό Σταμάτη Κρίνο. ■ Ο Κρίνος, που είχε έρθει από τη Γαλλία, στέγασε εδώ το πρώτο του φαρμακείο, καθώς και το σπίτι του, που ήταν στον επάνω
όροφο. Λειτούργησε ως φαρμακείο μέχρι το 1855, όταν πέθανε ο γιος του. Στη
συνέχεια, το 1923 ο πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία, Μηνάς Κασσιμάτης, έφτιαξε το πρώτο ζαχαροπλαστείο "Κρίνου". ■ Λουκουμάδες, μπουγάτσα, σιροπιαστά
όλων των ειδών και αργότερα πάστες έφεραν στην τότε Αθήνα μία σειρά από
καινούργιες γεύσεις. Οι οικογενειάρχες γέμιζαν το χάρτινο κουτί με τις πάστες
ή το γαλακτομπούρεκο για το κυριακάτικο τραπέζι. ■ Γύρω στο 1945, μάλιστα, ο
Κασσιμάτης αγόρασε το ακίνητο από τους κληρονόμους του Κρίνου. Το όνομα
δεν άλλαξε ποτέ. Έγινε στέκι. Η καλύτερη ημέρα του ήταν η Κυριακή μετά την
εκκλησία. Πολύ δύσκολο να βρεις τραπέζι. ■ Οι κόρες του Μηνά Κασσιμάτη και
εγώ, που είμαστε οι σημερινοί ιδιοκτήτες, του δώσαμε τη σημερινή φυσιογνωμία του και προσέξαμε να διαφέρει όσο το δυνατό λιγότερο από την αρχική. Το
2003, ο χώρος έκλεισε για δύο χρόνια προκειμένου να ανακαινισθεί. Παλέψαμε
να κρατήσουμε την παλιά φυσιογνωμία του χώρου, όπως την πρωτογνώρισαν
οι Αθηναίοι. Αλλάξαμε τα μάρμαρα στα τραπέζια, αλλά ποτέ τις βάσεις, φτιάξαμε σύγχρονη θέρμανση και εξαερισμό, αλλά δεν διανοηθήκαμε να βγάλουμε το
παλιό μωσαϊκό που αποτελεί κλασικό στολίδι του χώρου. ■ Κρατήσαμε, βεβαίως,
απείραχτες και όλες τις πολίτικες συνταγές. Οι λουκουμάδες που σερβίρονται
με σιρόπι από αγνό ελληνικό μέλι, πραλίνα, καρύδι ή παγωτό, η μπουγάτσα βουτύρου ή σοκολάτας και το διάσημο παγωτό, φτιαγμένο από μας με άριστες πρώτες ύλες, που το παίρνεις σε χωνάκι για το δρόμο... Στην κουζίνα μας δεν υπάρχουν μηχανήματα, όλα φτιάχνονται με το χέρι. ■ Στον "Κρίνο" έρχονται άνθρωποι
απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα. Είναι ένα διάλειμμα από τα ψώνια του κέντρου.
Ασφαλώς έρχονται πολλοί τουρίστες. Ο παραδοσιακός του χαρακτήρας τούς
δίνει ένα άρωμα από την παλιά Αθήνα. ■ Το βραδάκι είναι ώρα αιχμής και το καλοκαίρι στα τραπεζάκια έξω έχει ωραίο χάζι στην Αιόλου...»
"The building you see has been for a hundred years now the classic
hangout in Athens if you are looking for sweets, built in 1850 by the pharmacist
Stamatis Krinos. ■ Krinos, who had come to Greece from France, housed his first
pharmacy here, as well as his home, on the upper floor. The pharmacy ran till
1855, when his son died. Then, in 1923 a refugee from Asia Minor, Minas Kassimatis, turned it into the first 'Krinos' pastry shop. ■ Loukoumades (traditional
Greek round-shapes donuts), bougatsa (sweet pie), traditional syrupy sweets
of all kinds and later on sweet cakes that brought Athens a brand new compilation of tastes. Family people would come here to buy pastry paper boxes full of
sweets or the galaktompoureko (syrupy pie with custard made of milk) for the
Sunday feast. ■ In fact, around 1945, Kassimatis bought the building from Krinos'
heirs. The name still remains the same. It is the place to be. Sunday used to be
its best day, after the mass. It was very difficult to find a table to sit. ■ Minas Kassimatis' daughters and me have given it its current style and we have paid attention so as to alter it as less as possible from its original style. In 2003, the shop was
closed for two years in a row in order to be renovated. We changed the marble surfaces of the tables, but we didn't change the tables' bases. We installed
modern heating and ventilation system, but we did not even think of changing
the old mosaic which adorns in its classic way the shop. ■ Of course, we kept intact all the recipes from Asia Minor. The loukoumades served either with syrup
made of pure Greek honey, praline, walnut, or ice cream, the buttery bougatsa
or the chocolate flavoured one, and the famous ice cream which is home-made
with excellent quality ingredients which is also ready for take away ... Our kitchen hasn't got any technological equipment, everything is hand-made. ■ 'Krinos' is
a place where you will come across people from all social strata. It is a place to
take a break from shopping downtown. Of course, there are many tourists who
come to the shop. Its traditional character reminds them of old Athens. ■ In the
afternoon it is once again rush time for us and in the summer the small tables on
the outside give a lazy view towards Aiolou Street ..."
«Κρίνος», Αιόλου 87, Ομόνοια, τηλ.: 210 321 6852
"Krinos," 87, Aiolou Str., Omonia, (0030) 210 321 6852
athens hilton 69
GALAXY
NIGHT
Alisa: Σακάκι και παντελόνι Chanel
(Linea Piu), Παπούτσια Chanel
(Linea Piu), Τσάντα Chanel (Linea
Piu), Καμέλιες Chanel (Linea Piu),
Κολιέ Chanel (Linea Piu)
Aristotelis: Πουκάμισο και
παντελόνι Boss Black (Hugo
Boss Stores), Παπούτσια
Dolce&Gabbana (Καλογήρου),
Καπέλο Hondos Center /
Alisa: Chanel jacket and trousers
(Linea Piu), Chanel shoes (Linea
Piu), Chanel handbag (Linea Piu),
Chanel camellias (Linea Piu),
Chanel necklace (Linea Piu)
Aristotelis: Boss Black shirt
and trousers (Hugo Boss
Stores), Dolce&Gabbana shoes
(Kalogirou), Hondos Center hat
PHOTOS: PANAGIOTIS KATSOS
FASHION EDITOR: DIMITRIS GRAMMATIcOYIANNIS
MAKE UP artist: chryssa makri
HAIR STYLIST: Christina zoi (d tales)
FASHION ASSISTANT:Alexia bekou
Photo assistant: fotis plegas
MODELs: alisa, aristotelis (ace models)
70 hilton athens
athens hilton 71
Αριστερά: Alisa: Παρεό και ζώνη Diesel (Attica), Παπούτσια Diesel (Attica), Τσάντα Boss Orange (κεντρική
διάθεση: Hugo Boss Hellas LLC). Aristotelis: Πουκάμισο, ζακέτα και παντελόνι Diesel (Attica), Παπιγιόν Pure
Silk (Hondos Center), Παπούτσια Diesel (Attica) /
Left: Alisa: Diesel sarong and belt (Attica), Diesel
shoes (Attica), Boss Orange handbag (Authorized
distributor: Hugo Boss Hellas LLC), Aristotelis: Diesel
shirt, cardigan and trousers (Attica), Pure Silk bow tie
(Hondos Center), Diesel shoes (Attica)
Δεξιά: Alisa: Μπλούζα και φούστα Diesel (Attica),
Παπούτσια Malene Birger (Αttica), Τσάντα
Dolce&Gabbana (Attica), Aristotelis: Μπλούζα
και παντελόνι Diesel (Attica), Φουλάρι Zegna
(Αttica), Παπούτσια Dolce&Gabbana
(Καλογήρου), Κοσμήματα Menu /
Right: Alisa: Diesel blouse and skirt (Attica),
Malene Birger shoes (Αttica), Dolce&Gabbana
handbag (Attica) Aristotelis: Diesel shirt
and trousers (Attica), Zegna scarf (Αttica),
Dolce&Gabbana shoes (Kalogirou),
Menu jewellery
72 hilton athens
athens hilton 73
Alisa: Φόρεμα Milk & Honey (Hondos Center),
Δερμάτινο Alexander McQueen (Attica), Παπούτσια
Alexander McQueen (Attica), Κοσμήματα Kessaris,
Aristotelis: Μπλούζα Zegna (Αttica), Παντελόνι
Ralph Lauren (Αttica), Σακάκι Zegna (Αttica),
Παπούτσια Diesel (Αttica), Κοσμήματα Menu /
Alisa: Milk & Honey dress (Hondos Center),
Alexander McQueen leather jacket (Attica),
Alexander McQueen shoes (Attica), Kessaris
jewellery., Aristotelis: Zegna shirt (Αttica), Ralph
Lauren trousers (Αttica), Zegna jacket (Αttica),
Diesel shoes (Αttica), Menu jewellery
74 hilton athens
athens hilton 75
Ολόσωμη φόρμα M Missoni (Attica),
Παπούτσια Nine West (Καλογήρου),
Τσάντα Dolce&Gabbana (Καλογήρου),
Κοσμήματα Kessaris / M Missoni overalls
(Attica), Nine West shoes (Kalogirou),
Dolce&Gabbana handbag (Kalogirou),
Kessaris jewellery
76 hilton athens
Alisa: Ζακέτα, παντελόνι και τσάντα Louis Vuitton (Louis Vuitton
Boutique), Παπούτσια Gianvito
Rossi (Καλογήρου), Aristotelis: Κοστούμι Boss Selection (Hugo Boss
Stores), Φουλάρι Zegna (Attica),
Παπούτσια Diesel (Attica) /
Alisa: Louis Vuitton cardigan,
trousers and handbag (Louis
Vuitton Boutique), Gianvito Rossi
shoes (Kalogirou), Aristotelis:
Boss Selection suit (Hugo Boss
Stores), Zegna scarf (Attica),
Diesel shoes (Attica)
athens hilton 77
INSPIREDBYGALAXY
78 hilton athens
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΙΝΙΩΤΗ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΤΕΡΗΣ, EDITED BY MARGARITA PINIOTI, PHOTOS: DIMITRIS KARTERIS
Rossini
Κρεμαστό για το λαιμό με διαμάντια και πολύτιμες πέτρες και Χρυσό βραχιόλι (Κessaris) /
Pendant with diamonds
and precious stones and
golden bracelet (Κessaris)
Ceres
Κολιέ με ημιπολύτιμες
πέτρες και ασημένιες
λεπτομέρειες (Folli Follie),
Σκουλαρίκια ασημένια
σφυρήλατα (Apriati) /
Necklace with semiprecious
stones and silver details
(Folli Follie), Wrought
sliver earrings (Apriati)
athens hilton 79
Meteor Storm
Mochito
Κολιέ με ημιπολύτιμες πέτρες, συνδυασμένο με δαχτυλίδι (Folli
Follie) / Necklace with
semiprecious stones and
matched ring (Folli Follie)
Χρονογράφος IWC Aquatimer με μπλε
λουράκια από καουτσούκ και Χρονογράφος IWC Portuguese Yacht Club
(Richemont Hellas) / IWC Aquatimer
Chronograph with blue rubber straps
and IWC Portuguese Yacht Club
Chronograph (Richemont Hellas)
80 hilton athens
athens hilton 81
82 hilton athens
Caipirinha
Cosmopolitan
Ρολόι Gucci με διαμάντια στο καδράν
(Symbol Hellas), Κολιέ με μαργαριτάρια
και διαμάντια (Κessaris) /
Gucci watch with diamonds on the dial
(Symbol Hellas), Necklace with pearls
and diamonds (Κessaris)
Κρεμαστά σκουλαρίκια με διαμάντια (Κessaris), Χειροποίητο βραχιόλι χρυσό με διαμάντια (Apriati) /
Diamond drop earrings (Κessaris),
Handmade golden bracelet with
diamonds (Apriati)
athens hilton 83
Sifnos
Η κυρά των Κυκλάδων
Στους δέκα καλύτερους προορισμούς στην κατηγορία «Νησιά κάτω από τον ήλιο»
κατέταξε τη Σίφνο το National Geographic, στην έκδοσή του «Journeys of a Lifetime
– 500 of the World's Greatest Trips». ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΚΑΠΛΑΝΗ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΡΡΟΣ
Among National Geographic's Top Ten "Islands under the sun," in its edition of
"Journeys of a Lifetime – 500 of the World's Greatest Trips."
BY ALEXIS KAPLANIS / Photos: VANGELIS KORROS
84 hilton athens
athens hilton 85
Π
Μονή της Παναγίας της Χρυσοπηγής /
Monastery of Panagia Chryssopigi
οτέ δεν ήταν η προφανής επιλογή για τους πολλούς. Για εκείνους υπάρχουν τα άλλα νησιά, τα πιο φανταχτερά! Η Σίφνος είναι
χαμηλών τόνων, γι' αυτό κατάφερε να διαφύγει το κοσμικό έμφραγμα και την αλλοίωση. Σιγά σιγά βέβαια, οι επιβάτες των πλοίων της γραμμής άρχισαν να μην
κατεβαίνουν στη Μήλο, αλλά στη Σίφνο. Και οι ντόπιοι δεν άφησαν την ευκαιρία
να πάει χαμένη. Έχτισαν συμπαθέστατους ξενώνες και μικρά ξενοδοχεία, οργάνωσαν τις ταβέρνες και τα μαγειρεία τους και προσπάθησαν να δημιουργήσουν
τις υποδομές, για να προσελκύσουν ποιοτικούς ταξιδιώτες.
The island has never been the obvious choice of the masses. For
them there are other islands, more fancy and luxurious! This one is low profile
– the reason why it has survived this crowd "heart-attack" and has remained
unaltered. Gradually, those travelling on the Aegean passenger boats began to
not to disembark at Milos, but at Sifnos! And the locals didn't let this opportunity slip through their hands. They built cosy guesthouses and small hotels,
they ameliorated the management of their taverns and their eating houses and
made efforts to create the infrastructure for the attraction of quality travellers.
ΚΥΡΙΩΣ ΟΡΕΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ 73,2 τ.χλμ., η Σίφνος θεωρείται νησί μεσαίου μεγέθους. Η Απολλωνία είναι η πρωτεύουσα και έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Βέβαια, η ανεξέλεγκτη δόμηση των προηγούμενων ετών
την «ξεχείλωσε» προς πάσα κατεύθυνση, αλλά ευτυχώς ακόμα κρατάει. Εδώ
βρίσκονται τα περισσότερα καταστήματα, οι τράπεζες, το ιατρικό κέντρο και
οι διοικητικές υπηρεσίες. Το «στενό», όμως, είναι εκείνο που ενδιαφέρει τους
επισκέπτες. Στο κεντρικό μονοπάτι του χωριού, που οδηγεί προς την Καταβατή, βρίσκονται τα εστιατόρια, τα μπαρ, τα ζαχαροπλαστεία και, επομένως, η νυχτερινή ζωή! Τα ζευγαράκια, ωστόσο, προτιμούν το Κάστρο, ίσως τη μοναδική
ελληνική καστροπολιτεία που κατοικείται αδιάκοπα από τους προϊστορικούς
χρόνους μέχρι σήμερα. Ο οικισμός γνώρισε μεγάλη ακμή τον 6ο π.Χ. αιώνα
και, μάλιστα, σε πηγές αναφέρεται η ύπαρξη λαμπρών οικοδομημάτων και αρχαίο θέατρο, αφιερωμένο στον θεό Διόνυσο. Όμως, κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα και με τους πειρατές να παραμονεύουν στη Μεσόγειο μετατράπηκε σε
οχυρό. Οι επισκέπτες συνήθως καταφθάνουν εδώ λίγο πριν από τη δύση του
ηλίου, για περίπατο και φαγητό.
MAINLY A MOUNTAINOUS ISLAND stretching on 73.2 sq. km., Sifnos is considered to be a medium-sized island. Apollonia, a traditional settlement, is the
island’s capital. Of course, uncontrolled building development in recent years
has "outstretched" the village towards every possible direction, but fortunately it stands strong. Here is where you will find most of the shops, as well as the
banks, the medical centre and the island’s administrative services. The "steno"
(narrow street,) however, is the most interesting part of the island for visitors.
In the village's main street, leading to Katavati, you will come across restaurants,
bars, pastry shops and, therefore, the island's nightlife! Couples, on the other
hand, prefer to pay a visit to Kastro, probably the only settlement built inside a
castle that has been inhabited since prehistoric times up until today. The settlement was in its heyday during 6th century B.C. and, in fact, according to some
sources, it is said that Kastro's settlement embraced most luxurious edifices
and an ancient theatre, dedicated to Dionysus. However, during the medieval
period, with the pirates lurking around the Mediterranean, it was turned into
a fortress. Visitors usually swarm the village just before the sunrise, for a walk
around its streets or for dinner.
ΟΙ ΚΑΜΑΡΕΣ, ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ της Σίφνου, αποτελούν το μεγαλύτερο παραλιακό
οικισμό και είναι η πρώτη και τελευταία εικόνα που απολαμβάνουν οι ταξιδιώτες. Εδώ βρίσκονται οι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων και το δημοτικό γραφείο πληροφοριών, αλλά και τα γνωστά αγγειοπλαστεία. Ωστόσο, τις υπόλοι-
86 hilton athens
KAMARES, SIFNOS' PORT, is the largest coastal settlement and it is the first
and the last image the travellers marvel at. Here is where the car rental agencies are located as well as the municipal information office and the famous pot-
Ο Φάρος είναι ένα ήσυχο γραφικό χωριό /
Faros is a quiet graphic village
athens hilton 87
Απολλωνία / Apollonia
Απολλωνία, η πρωτεύουσα της Σίφνου /
Apollonia, the capital of Sifnos
88 hilton athens
Χερρόνησος / Herronissos
πες ώρες της ημέρας οι Καμάρες είναι ένα ήσυχο χωριό με αρκετά ξενοδοχεία
και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Την παράσταση, φυσικά, κλέβει η ομώνυμη παραλία
με τους καλαμιώνες και τους αμμόλοφους, η οποία κάθε χρόνο παίρνει και από
μία γαλάζια σημαία ως παράσημο για την οργάνωση και την καθαριότητά της.
tery shops. However, during the rest of the day, Kamares is a peaceful village
with several hotels and rooms to rent. The limelight, of course, is upon the homonymous beach with its reed beds and sand hills, which is awarded a blue flag
each year as a trophy for its neat organisation and its high level of cleanliness.
ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ, ΕΤΣΙ και η Σίφνος διαθέτει τοπόσημο. Το ακρωτήρι της Χρυσοπηγής απέχει 10 χλμ. από την Απολλωνία και είναι διάσημο για
τη μονή της Παναγίας Χρυσοπηγής, πολιούχου και προστάτιδας του νησιού.
Χτισμένη το 1650, συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών, οι οποίοι αφού απολαύσουν τις βουτιές από τα βράχια του μοναστηριού και τους μεζέδες στα εστιατόρια της παραλίας του Αποκοφτού, θα κλείσουν την ημέρα τους με απογευματινή επίσκεψη και προσκύνημα. Η πιο δημοφιλής παραλία του νησιού ονομάζεται
Πλατύς Γιαλός, με βυθό «πισίνα» και αξιόλογη τουριστική υποδομή στη στεριά!
Στο μώλο, όπου βρίσκεται το αλλιευτικό καταφύγιο, τα καλοκαίρια φιλοξενούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις, προσδίδοντας ενδιαφέρον στις θερμές αυγουστιάτικες νύχτες. Πολύ κοντά στην παραλία βρίσκεται ο Άσπρος Πύργος, από
τους πλέον καλοδιατηρημένους και ένας από τους εβδομήντα έξι της Σίφνου.
SUCH AS EVERY DESTINATION, similarly Sifnos has its own landmark. The
cape of Chryssopigi is at 10 kilometres' distance from Apollonia and it is famous for its monastery of Panagia Chryssopigi, patron saint and protector of
the island. Built in 1650, it gathers flocks of tourists, who first enjoy diving from
the monastery's rocks in the sea and after having tasted the dishes served at
Apokofto beach's restaurant they end their day with an evening visit and pilgrimage at the monastery. The most famous beach of the island is Platis Gialos,
with clear-blue waters just like a swimming pool and a considerable tourism
infrastructure ashore. The jetty, where the fishing boats find refuge, is where
several cultural events take place in the summer, making those warm August
nights even more interesting. Very close to the beach, you will come across the
White Tower ("Aspros Pirgos" in Greek), one of the most well-preserved and
among Sifnos' seventy six towers in total.
ΟΣΟΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ διάθεση να μην παραλείψουν να κάνουν μία
βουτιά στις παραλίες του Φάρου, του Γλυφού, όπως και στο Βαθύ και τα Άσπρα
Γκρεμνά. Μάλιστα, από τις δύο πρώτες είναι ορατή η σκάλα των μεταλλείων, απ'
όπου γινόταν η φόρτωση των καραβιών. Κατά τους αρχαίους χρόνους, η Σίφνος ήταν ξακουστή για τα μεταλλεία χρυσού και αργύρου, καθώς και για τα λατομεία του σιφναίου λίθου. Χρυσός δεν υπάρχει πια, αλλά όποιος ενδιαφέρεται
να δει από κοντά τις εγκαταστάσεις των παλιών ορυχείων δεν έχει παρά να ξεσκονίσει τα trekking παπούτσια του και να ακολουθήσει το μονοπάτι που ξεκινά
από τις Καμάρες, περνά το ιερό των Νυμφών και καταλήγει στη Μαύρη Σπηλιά.
Το δίκτυο των μονοπατιών του νησιού ξεπερνά τα 200 χλμ. και είναι ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσει ο επισκέπτης την ησυχία του κυκλαδίτικου τοπίου, μακριά από την πολυκοσμία των οικισμών. Εξάλλου, αυτά τα μονοπάτια, άλλοτε χωμάτινα και άλλοτε λιθόστρωτα, χρησιμοποιούνται στις ημέρες μας κυρίως από κτηνοτρόφους και τα κοπάδια τους.
IF YOU HAVE THE TIME and the mood, do not forget to take a dive from
the beaches of Faros, Glypho, Vathi and Aspra Gremna. In fact, at the two first
ones the steps of the mines are still visible, where the cargo used to be loaded onto the ships. During ancient times, Sifnos was renowned for its gold and
silver mines, as well as for the sifniot stone quarries. There is no gold nowadays, but if you are interested in seeing the old quarry premises you just have
to put on your trekking shoes and follow the path starting from Kamares, past
the Nymphs' temple up to the Black Cave ("Mavri Spilia" in Greek). The path
network on the island has more than 200 km. in length and it is the best way to
enjoy the Cycladic scenery in peace, away from the noise of the settlements.
Besides, those trekking paths, either dirt roads or stone paved ones, are nowadays mainly used by goat farmers and their herds.
athens hilton 89
Lycabettus
suite
ROOM WITH A VIEW
Τ
ι γεύση σου αφήνει καλλιτεχνικά η σεζόν που τελείωσε;
Ήταν ευτυχισμένη στιγμή η συνάντηση με τον Στέλιο Μάινα στο σανίδι και τον
Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη στη σκηνοθεσία. Μου είχε αρέσει πολύ η γαλλική κινηματογραφική εκδοχή του «Μία Πορνογραφική Σχέση» και ήθελα να το μεταφέρουμε στο θέατρο.
Και μόνο ο τίτλος προκαλεί.
Ο τίτλος δεν είχε καμία σχέση με τα δρώμενα επί σκηνής, αλλά ούτε και με αυτά στην ταινία. Η κάμερα ακολουθούσε τους πρωταγωνιστές μέχρι την πόρτα
της κρεβατοκάμαρας, όχι μετά.
Πιστεύεις ότι αρκείται σε αυτό ο θεατής και δεν θέλει να προχωρήσει μέσα;
Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας. Προσωπικά, πάντως, ανήκω σε αυτούς που δεν επιθυμούν να ανοίξει η πόρτα.
Γιατί πιστεύεις ότι ο θεατής θέλει να ρίχνει μία ματιά πίσω από την πόρτα;
Είναι τάση που συναντάς παγκοσμίως. Είναι φαινόμενο των καιρών κάποια ΜΜΕ
να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων.
Εκτός από τα ΜΜΕ, μήπως αυτό το φαινόμενο «εκτρέφει» και η άλλη πλευρά;
Εγώ διαχωρίζω τη θέση μου από αυτό. Δεν έχω κάνει ποτέ το παραμικρό, για
να δημιουργηθεί οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από μένα, που δεν αφορά τη
δουλειά μου. Φαντάζομαι, όμως, πως υπάρχουν άνθρωποι που το επιδιώκουν.
Βρίσκεις ο κόσμος να δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον γι’ αυτά τα θέματα τα χρόνια της κρίσης;
Νομίζω ότι έχει εξασθένησει ελαφρώς αυτή η διάθεση. Δεν ξέρω, βεβαίως, με
σιγουριά. Απέχω λίγο και ως θεατής. Ακόμα και αυτά που γράφονται για μένα
τα μαθαίνω μέσω τρίτων.
Με τα κοινωνικά δίκτυα ασχολείστε;
Δεν έχω καμία σχέση. Όποιος λογαριασμός υπάρχει στο διαδίκτυο με το όνομά μου δεν είναι προσωπικός. Το Internet για μένα είναι μόνο πηγή γνώσης και
πληροφόρησης.
Πόσο έχει επηρεάσει καλλιτεχνικά η κρίση τη δουλειά σου;
Τα τελευταία δέκα χρόνια προσπαθώ σταθερά να λέω «ναι» σε πράγματα με
90 hilton athens
What artistic taste lingers on in your mouth from this year's
season that ended?
It was a happy moment when I met Stelios Mainas on stage and Constantine
Markoulakis as our director. I liked the French film version of "Une Liaison Pornographique" a lot and I really wanted to play it on stage.
Even the title is so provocative.
The title has nothing to do with what happens on stage though, neither with
what’s happening in the film. The camera would follow the couple up until the
bedroom door, but it would not enter.
Do you believe that the audience thinks this is enough? Don't they want to
see what's happening in the bedroom?
It is a matter of people's temperament. Personally, I am part of those people who would rather not see what’s happening beyond the bedroom door.
Why do you think the audience would like to have a peek at what's happening behind the bedroom door?
It is a tendency we come across all around the world. These days, it is a typical
thing for the media to get involved in people's lives.
Apart from the media, maybe the other side of the story is "provoking"
this too?
I tend to differentiate myself from that. I have never done anything to provoke
some kind of discussion regarding myself that has nothing to do with my job.
However, I presume that there are people out there who tend to seek such
a thing.
Do you think that people seem to be interested in these things even during these current years of economic crisis?
I think that this tendency had faded out a bit. I cannot be certain, though. I tend
to detach myself from these things as part of audience. Even those things that
are written about me, I tend to find them out through others.
Are you using the social media?
I have no idea whatsoever. Any account that might be out there with my name
Styling: Dimitris Grammaticoyiannis / Make Up - Hair: Chryssa Makri
Συνάντησα τη Δήμητρα Ματσούκα στη σουίτα LYCABETTUS και μιλήσαμε για όσα
την ευχαριστούν Ή την ενοχλούν. ΑΠΟ ΤοΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑΣΟΥΛΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΡΔΟΣ
I met the actress Dimitra Matsouka at the LYCABETTUS Suite and we discussed about
all those things that please or annoy her. BY GEORGE TASOULAS / PHOTOS: Yorgos Yerardos
Φόρεμα Missoni (Attica),
Δαχτυλίδι φτέρα Μenu /
Missoni dress (Attica),
Plumed ring Μenu
athens hilton 91
Ολόσωμη φόρμα Diesel /
Diesel overalls
92 hilton athens
athens hilton 93
καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια. Τα περισσότερα χρόνια συμμετείχα σε κρατικές
σκηνές, όπου οι μισθοί είναι βασικοί. Πιστεύω ότι θα συνεχίσω να επιλέγω πράγματα που με ενδιαφέρουν καλλιτεχνικά. Έτσι κι αλλιώς, έχω δοκιμάσει τον εαυτό μου. Μπορώ να ζήσω τόσο με πολλά όσο και με λίγα χρήματα. Δεν μπορώ,
όμως, να συμμετέχω σε δουλειά την οποία δεν πιστεύω.
Τι σας προσφέρει η δουλειά σας;
Φυγή από την πραγματικότητά μου. Σε μερικούς ανθρώπους η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ αρκετή. Είναι σαν να σταματώ να ασχολούμαι με μένα και το
μικρόκοσμό μου. Αποτελεί μία διαφυγή.
Αποφορτίζεστε;
Με κάποιον τρόπο, ναι. Αλλά πραγματικά ο λόγος που κάνω αυτήν τη δουλειά
δεν είναι μόνο αυτός. Θέλω να είμαι το μέσο για να ειπωθεί μία ιστορία με λόγο
ύπαρξης, ενός μεγάλου συγγραφέα, ή μία ιστορία που θα σκηνοθετήσει ένας
μεγάλος σκηνοθέτης. Ιδανικά θα ήθελα να ισχύουν και τα δύο. Πάντα επιδιώκω το δεύτερο. Απο πείρα γνωρίζω ότι σπουδαία έργα που τα σκηνοθέτησε
κάποιος που δεν διαθέτει ιδιαίτερο, προσωπικό στυλ δεν λένε τίποτα. Πιστεύω
απόλυτα στον σκηνοθέτη.
Ο θεατής, πιστεύετε, έχει εκπαιδευτεί να έχει σωστό κριτήριο;
Υπάρχει ένα σεβαστό μέρος των θεατών που έχει κριτήριο. Βλέπω ότι οι παραστάσεις που είναι άξιες λόγου καλλιτεχνικά πηγαίνουν καλά ως προς την εισπρακτική κίνηση.
Έχετε παράπονο από τους δημοσιογράφους;
Σίγουρα έχουν υπάρξει κάποιες ατυχείς στιγμές. Όμως, τα τελευταία δέκα χρόνια, δεν με έχει ρωτήσει ποτέ κάποιος δημοσιογράφος κάτι σχετικά με τα προσωπικά μου. Το στίγμα μου γινόταν ευκόλως αντιληπτό. Φυσικά, δεν κάνω λόγο
για ανώνυμα δημοσιεύματα στο Internet.
Άρα σας έχουν φερθεί καλά τα ΜΜΕ;
Εκεί που έχω επιλέξει να μιλήσω, μου φέρθηκαν σωστά.
Πιστεύετε στον Θεό;
Ενίοτε. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, σε γενικές γραμμές. Σε οριακά δύσκολες στιγμές στη ζωή μου πάντα έλεγα ότι όλα θα πάνε καλά.
Πιστεύετε σε μία ανώτερη δύναμη που μας καθορίζει;
Θεωρώ ότι είναι νομοτελειακό το θέμα. Άμα δώσεις καλό, σου επιστρέφεται.
Στην Αθήνα υπάρχουν σημεία που αισθάνεστε όμορφα και παίρνετε ενέργεια;
Το σπίτι μου και το σπίτι της μητέρας μου. Είναι τα καταφύγια μου. Δεν έχω κάποιο στέκι. Παρότι μεγάλωσα στη Γλυφάδα, μου αρέσει πολύ το κέντρο.
Ζήστε μία μοναδική εμπειρία διαμονής στη σουίτα Lycabettus του Hilton
Αθηνών, 168 τ.μ., που διαθέτει ευρύχωρο μπαλκόνι και προσφέρει
πρόσβαση στο Executive Lounge για δωρεάν πρωινό και αναψυκτικά.
Βασισμένη στα υψηλότερα πρότυπα άνεσης και αισθητικής, η King
on, it’s certainly not mine. I use the internet as a source of knowledge and information.
How much has the crisis affected your work artistically?
The last two decades I have been trying steadily to say "yes" only to things
with purely artistic criteria. Most of the time, I took part in state plays, where
the wages are minimum. I think that I will keep on choosing things that interest me artistically. Anyhow, I have experimented with myself. I am able to live
with "many" as much as I can live with "few." But I cannot be part of a job that
I do not believe in.
What does your job offer to you?
An escape from my reality. For some people reality is never enough. It's like
stopping being preoccupied with me and my micro-environment. It's an escape.
Are you venting?
In a way, yes I do. But, really, the reason I do this job is not only to vent. I want
to become the means of telling a story worth saying, a story by a great author,
or a story directed by a great director. Ideally, I would like both. I always seek for
the second one. From experience, I know that great plays, directed by someone
who doesn't have a distinctive, personal touch have not much to say. I have the
utmost belief in the director.
Do you believe that the audience is trained to have good taste?
There is a good percentage of the audience that has good taste. I have noticed
that plays that are worth seeing artistically are earning what they deserve, as
long as ticket sales are concerned.
Do you have any complaint as long as journalists are concerned?
There have certainly been a few unfortunate moments. However, during the
last decade, I have never been asked anything personal by a journalist. I guess
the vibes I sent were crystal clear. Of course, there is no reason to mention any
anonymous articles on the Internet.
Therefore, the media have been nice to you?
To those who I've chosen to open up, they have been very nice to me.
Do you believe in God?
From time to time. I consider myself a lucky person, generally speaking. During the marginally difficult times in my life, I have always told myself that everything is going to be fine.
Do you believe in a greater power out there that defines us?
I think it is deterministic. If you are good to others, it comes back to you.
Are there any places in Athens that make you feel great, that give you positive energy?
My house and my mother's house. They are my hideaways. I don't have a
place where I hang. Even though I grew up in Glyfada, I like the centre of Athens very much.
Lycabettus Suite διαθέτει ακόμη και jacuzzi με εκπληκτική θέα στην
Ακρόπολη και προσφέρει στους επισκέπτες άνεση, εκλεπτυσμένο
Experience a unique stay at the Hilton Athens' Lycabettus suite, of
περιβάλλον και απαράμιλλη λειτουργικότητα. Ικανοποιήστε τους
168 m2, with a spacious balcony and access to the Executive Lounge
καλεσμένους σας με ένα γευστικό γεύμα στην εντυπωσιακή τραπεζαρία,
with breakfast and refreshments free of charge. Based upon the
καθίστε στο γραφείο με την εργονομική καρέκλα και ασχοληθείτε με τις
highest standards of ease and aesthetics, the King Lycabettus Suite
επαγγελματικές σας υποθέσεις ή απλώς χαλαρώστε απολαμβάνοντας
is equipped even with a jacuzzi overlooking an amazing view of the
την ταινία της επιλογής σας από το υπέρδιπλο κρεβάτι σας.
Acropolis while it offers to its guests ease, a refined environment and
unparalleled functionalities. Fulfil your guests' appetites with a delicious
lunch in the remarkable dining room, enjoy your time working on your
business affairs in the study sitting on the ergonomic chair, or just indulge
yourselves in relaxation watching a film of your choice stretching on
your king-size bed.
athens hilton 95
INVITATION TO DINNER
Μια βραδια στο galaxy restaurant
Συναντήσαμε την Πηνελόπη Αναστασοπούλου και την μπάντα της,
τους Mamacita, στο Galaxy Restaurant και το σόου ξεκίνησε...
ΑΠΟ ΤοΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑΣΟΥΛΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΜΗΤΣΙΟΥΛΗΣ
Make Up - Hair: Chryssa Makri
We met Pinelopi Anastasopoulou and her band Mamacita at the Galaxy
Restaurant and the show began ... BY GEORGE TASOULAS / PHOTOS: KLEANTHIS MITSIOULIS
96 hilton athens
athens hilton 97
Α
πό τις αίθουσες διδασκαλίας του Θεάτρου
Τέχνης «Κάρολος Κουν» και από μαθήτρια της Λυδίας Κονιόρδου και του Κώστα Γεωργουσόπουλου, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου βρέθηκε στα rock stages
με τους Mamacita on Fire.
Πότε ξεκίνησαν οι Mamacita να βάζουν φωτιά;
Κάποια στιγμή με είδαν να τραγουδώ, ως guest, σε ένα πάρτι των Ονιράμα. Μου
έγινε, λοιπόν, πρόταση να κάνω ένα live στο «Balux», αλλά δεν είχα μουσικούς.
Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε η μπάντα. Κλείνουμε σχεδόν δύο χρόνια μαζί. Μου άρεσε
πάντα να τραγουδώ – βασικός στόχος μου ήταν να κάνω μιούζικαλ. Γενικά, μου
αρέσει ό,τι κάνω να το κάνω καλά, για να έχω τη σιγουριά ότι και οι άλλοι περνάνε καλά μαζί μου. Στην ουσία, η δουλειά μου είναι διασκεδάστρια. Την αποκάλυψη, βέβαια, συνάντησα όταν ασχολήθηκα με τον Jimi Hendrix. Στήριζε τα πάντα
στο ένστικτο. Εκτός από το κιθαριστικό κομμάτι, επιπλέον τραγουδούσε, παρότι δεν ήταν καλλίφωνος. Ήταν όμως υπέροχος! Σου έβγαζε το συναίσθημα που
ήθελε, γιατί είχε ψυχή. Οι Mamacita on Fire έχουν ψυχή. Όλο το εγχείρημα στηρίχθηκε στο ότι θέλουμε να εκφραστούμε όσο καλύτερα μπορούμε και, με βάση αυτήν τη λογική, να ταυτιστεί ο κόσμος που θέλει να κάνει το ίδιο. Η καρδιά
των Mamacita είναι αυτό.
Από πού προήρθε η έμπνευση για το όνομα;
Από ένα πινακάκι σε ένα παλιό εξώφυλλο δίσκου. Ο τίτλος του είναι «Mamacita
Night Watch the Fox». Μας άρεσε πολύ σαν λέξη και όταν είδαμε και τι σημαίνει μας άρεσε ακόμα περισσότερο. «Mamacita» είναι υποκοριστικό για τη μαμά, αλλά και προσφώνηση για μία ωραία γυναίκα.
Πόσο εύκολη ήταν η μετάβασή σου από τη θεατρική στη μουσική σκηνή;
Δεν πιστεύω ότι έκανα κάποια μετάβαση. Συνέχεια στο μυαλό έχω τη φράση από
το «Ματωμένο Γάμο» του Lorca: «Η ανάγκη είναι πάνω από όλα». Πράγματι, η
ανάγκη για έκφραση ήταν πάνω από όλα. Η ανάγκη να κάνουμε ακριβώς αυτό
που θέλουμε, με απόλυτα δικές μας επιλογές, με μουσικές που μας εκφράζουν.
Δεν έχουμε από πίσω καμία δισκογραφική, κανένα μάνατζερ. Σε όποιον λοιπόν
98 hilton athens
Starting out from the theatre classes of the Theatro Technis "Karolos
Koun" and as one of Lydia Koniordou's and Kostas Georgousopoulos' students,
Pinelopi Anastasopoulou ended up in the rock stages with Mamacita on Fire.
When did the Mamacita first ignite?
Someone saw me sing at an Onirama party, as a guest. And that's when I was
proposed to participate in a live at "Balux," but I didn't have any musicians. That's
how the band got together. We are almost two years together now. I have always liked singing – my principal aim was to participate in musicals. Generally
speaking, whatever I do I like to do it well, to be sure that other people are having fun with me. Actually, I am an entertainer. The true revelation, of course, was
when I got into Jimi Hendrix. He was the realisation of everything I had in me instinctively. Apart from the guitar part, he would sing, without having an excellent
voice himself. And he was brilliant! He would bring up the emotion he wanted,
because he had so much soul in him. Mamacita on Fire have that kind of soul.
The whole thing is based on the fact that we wanted to express ourselves the
best way we could and, in that way, to let the people who wanted to do the
exact same thing identify themselves in us. That's the essence of the Mamacita.
What was the inspiration behind the name of the group?
It came from a small board on an old record. Its title was "Mamacita Night
Watch the Fox." We liked this word very much and when we found out what
it meant we liked it even more. "Mamacita" is a pet name for mother, but also
a way to call a beautiful woman.
Was it an easy transition from the theatrical stage to the music stage?
I don't think I made any kind of transition at all. I always have in my mind this
phrase from Lorca’s "Blood Wedding:" "Need comes above all things." And indeed, the need to express myself came above everything else. The need to do
exactly what we like, making our own choices, through music that expresses
who we really are. We have no record label supporting us, no manager. So,
whoever likes it, may come to our live.
αρέσει, έρχεται στα live μας.
Δική σας μουσική ποτέ θα κυκλοφορήσετε;
Δεν βιαζόμαστε, ούτε έχουμε τη λογική να κάνουμε πράγματα τύπου «είναι καλοκαίρι, να βγάλουμε τραγούδι για να ακουστεί στα κλαμπ». Για μας είναι πιο
εσωτερική διεργασία. Θέλουμε να βγάλουμε ένα αποτέλεσμα που θα το αγοράζαμε εμείς. Δεν είμαι διψασμένη για προβολή. Με ενδιαφέρει να γυρίσω στη
βάση μου, στα παιδικά μου ένστικτα, στη δημιουργία.
Τι τραγούδια επιλέγεις να ερμηνεύεις;
Τραγούδια που μιλούν στην ψυχή μου, που δεν μπορώ να αντισταθώ, soul, funk,
rock. Παίρνουμε τα τραγούδια και τα κάνουμε δικά μας. Τα προσαρμόζουμε
στη δική μας ψυχή.
Ο κόσμος πώς αντιδρά;
Στην αρχή είναι ήσυχοι. Το βλέπω στα μάτια τους, παρατηρούν τα πάντα. Προσπαθούν να καταλάβουν τι γίνεται. Όσοι με γνώριζαν ως ηθοποιό, είχαν μία συγκεκριμένη εικόνα για μένα. Εκεί βλέπουν τον κανονικό άνθρωπο. Δεν βλέπουν
τη ρετουσαρισμένη Πηνελόπη των περιοδικών. Τη βλέπουν να ιδρώνει, να αγκαλιάζει τον μπασίστα. Βλέπουν κανονικούς ανθρώπους σε έξαρση. Προς το τέλος, στα rock κομμάτια εγώ δεν τραγουδώ, η μουσική έχει παραδοθεί στο κοινό.
When are you coming out with your own music?
We are not in a hurry, and we don’t act in a "it's summertime, let's make a song,
so that everyone would hear it while clubbing"-way. It's more of an internal process for us. We would like to have a result that would be something that we
would buy ourselves. I am not in a frenzy for publicity. I am interested in going
back to my roots, to my childhood years, to creation.
What kind of songs do you like to sing?
Songs that speak to my soul, that I cannot resist, soul, funk, rock. We take the
songs and we make them ours. We adjust them to our soul.
How does the audience react?
In the beginning they are quiet. I can see it in their eyes, they notice everything.
Then, they try to figure it out. Those who knew me as an actress had a specific image of me. There they see me as a normal person. They don't see the retouched Pinelopi they see in the magazines. They see her sweating, hugging the
bass player. They see normal people being enthusiastic. In the end, when we
play rock, I don't sing; the music surrenders to the audience to sing.
Located on the top floor of Hilton Athens, the opening of Galaxy
Στον τελευταίο όροφο του Hilton Αθηνών, το Galaxy Restaurant
Restaurant marks the beginning of the summer season every year:
σηματοδοτεί την έναρξη της θερινής περιόδου: εντυπωσιακή βεράντα,
amazing terrace, refreshing cocktails, upbeat music and delicious dishes
δροσιστικά κοκτέιλ, ανεβαστική μουσική και υπέροχες γεύσεις από τον
created by Executive Chef Yiannis Manikis. Try the American beef fillet
executive chef Γιάννη Μανίκη. Απολαύστε μοσχαρίσιο φιλέτο Dakota,
Dakota, the juicy rib-eye and the delicious T-bone Creekstone or choose
ζουμερό rib-eye και εντυπωσιακό T-bone Creekstone ή φρέσκο φιλέτο
a seafood dish like the fresh sea bass fillet, lobster tail and shrimps. Galaxy
λαυράκι, αστακοουρά και γαρίδες. To Galaxy διαθέτει, επίσης, πολύ καλό
restaurant also offers an enriched sushi menu. Do not miss to try the
sushi. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα νέα πιάτα που επιμελείται ο
new dishes, inspired by Yiannis Manikis: "Year of the Dragon" with shrimp
Γιάννης Μανίκης: «Year of the Dragon» με γαρίδα tempura και αβοκάντο,
tempura and avocado, "Sunset Maki" with spicy tuna mix and cucumber,
«Sunset Maki» με πικάντικο τόνο και αγγούρι, «Maguro Butso» με τόνο
"Maguro Butso" with new style tuna and spicy Shirancha sauce. You can
και πικάντικη σος shirancha. Το Galaxy Restaurant λειτουργεί καθημερινά
visit Galaxy restaurant every day as of 19.30. For more information and
από τις 19.30. Για κρατήσεις, τηλεφωνήστε στο 210 728 1407.
reservations, please call: 210 728 1407.
athens hilton 99
οταν ο ηλιοσ καΙει πανω απο την πολη
Η εκτυφλωτική ηθοποιός Κατερίνα Παπουτσάκη χαλαρώνει απολαμβάνοντας
τις ανέσεις της πισίνας του Hilton Αθηνών και φορτίζει τις μπαταρίες
της για το φθινόπωρο. ΑΠΟ ΤoΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑΣΟΥΛΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΣΟΣ
The stunning actress Katerina Papoutsaki is chilling while enjoying the
comforts provided by the Hilton Athens Hotel swimming pool and is charging
her batteries waiting for autumn to come. BY George TASOULAS / PHOTOs: PANAGIOTIS KATSOS
100 hilton athens
Styling: Dimitris Grammaticoyiannis / Make Up - Hair: Dimitris Giannetos effex
HILTON
ATHENS POOL
Ολόσωμη φόρμα Adidas (Jeremy
Scott for Adidas), Παπούτσια
Jeffrey Campbell, Γυαλιά Linda
Farrow (Παναΐδης) /
Adidas overalls (Jeremy Scott for
Adidas), Jeffrey Campbell shoes,
Linda Farrow eyewear (Panaidis)
athens hilton 101
H
περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετική για την
Κατερίνα Παπουτσάκη. Ξεκίνησε από πέρυσι το καλοκαίρι με την περιοδεία της
με τη Μαρινέλα. Τον Οκτώβριο την είδαμε στις «Δούλες», στο θέατρο του Γιώργου Αρμένη, και αμέσως μετά το σκοτεινό κόσμο του Jean Genet σειρά είχαν
οι «Απατεώνες και Τζέντλεμεν» στο θέατρο Παλλάς, με δύο πολύ σημαντικούς
πρωταγωνιστές, τον Γιάννη Μπέζο και τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Πόσο σας έχει αγγίξει η κρίση σε επαγγελματικό επίπεδο;
Πλέον, οι οικονομικές απολαβές δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. Δεν
μπορώ, όμως, να είμαι αχάριστη, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καθόλου δουλειά. Εξάλλου, είμαι ολιγαρκής άνθρωπος. Νομίζω ότι το να εστιάζω
στην απλότητα των πραγμάτων μου κάνει καλό.
Πιστεύετε ότι ο λαμπερός κόσμος του θεάματος σας βοηθάει να εκτιμάτε την απλότητα;
Ακόμα και τις εποχές της μεγάλης οικονομικής ευρωστίας δεν παρασύρθηκα
σε υπερβολές. Σίγουρα ξόδευα περισσότερα απ’ ότι τώρα, αλλά ποτέ δεν είχα σχέση πάθους με το χρήμα. Μπορώ να ζήσω και με λίγα, δεν έχω δημιουργήσει υποχρεώσεις.
Πιστεύετε ότι θα προκύψει κάτι θετικό από την κρίση;
Ενδεχομένως, επαναπροσδιορίσουμε τη βαθύτερη ουσία των πραγμάτων. Η αλήθεια είναι ότι χάσαμε την αίσθηση του μέτρου, με την κυριαρχία του «φαίνεσθαι».
Νιώσατε ποτέ «εγκλωβισμένη», ότι έπρεπε να ακολουθήσετε αυτό τον τρόπο ζωής;
Σε κάποια φάση της ζωής μου, παρασύρθηκα. Ωστόσο, επειδή η βάση του χαρακτήρα μου δεν ήταν τέτοια, αυτό το φαινόμενο υπήρξε παροδικό. Ίσως να
μπερδεύτηκα κάποια στιγμή, αλλά δεν με άγγιξε ουσιαστικά.
Η οικονομική δυσπραγία μπορεί να οδηγήσει την τέχνη σε έκπτωση στην
ποιότητα;
102 hilton athens
These are excellent times for Katerina Papoutsaki. She started last summer with a tour with Marinela. In October, we watched her on stage at the
"Slaves", at Giorgos Armenis’ theatre, and after entering the dark world of Jean
Genet she moved on to perform at the "Dirty Rotten Scoundrels" at Pallas Theatre, with two exceptional leading actors, Giannis Bezos and Petros Filippidis.
How much has the crisis affected you professionally?
As far as income is concerned, these days it has nothing to do with the past.
But I am not ungrateful, because there are people out there who cannot find
an employment at all. Besides, I am a frugal person. In my opinion, focusing on
the simplicity of things is beneficial for me.
Do you believe that the extravagant world of showbiz urges you to value
simplicity even more?
Even during those times of financial prosperity, I didn't get carried away exaggerating. I did spent more than nowadays, but I never had a passion for money.
I am able to live with just a few; I have not created any obligations.
Do you believe that something good will come out of the crisis?
Most probably we will redefine the deeper meaning of things. It is a fact that we
let ourselves lose all sense of proportion, showing off had become a priority.
Did you ever feel "trapped," that you had to follow this kind of lifestyle?
There was a period in my life that I got carried away. However, since I am not
that kind of person, this was something temporary. Maybe I got confused, but
it didn’t change me.
Could economy's low productivity lead to a reduction in the quality of art?
I am not good with reductions in general. Surely, there are things that are cut
from the budget. That is something that we need to learn to live with. The most
important thing is for the people involved to give 100% of their energy. Not to
lose our good mood and our positive mind, because things are not that eco-
Φόρεμα Christos Costarellos,
Παπούτσια Jeffrey Campbell /
Christos Costarellos dress,
Jeffrey Campbell shoes
athens hilton 103
Με την έκπτωση γενικώς δεν τα πάω και πολύ καλά. Σίγουρα περικοπές γίνονται.
Είναι μία συνθήκη με την οποία πρέπει να προσαρμοστούμε. Το ζήτημα είναι οι
συντελεστές να δίνουν το 100% της ενέργειάς τους. Να μη χάνουμε το κέφι και
τη διάθεσή μας, επειδή τα πράγματα δεν έχουν την οικονομική βαρύτητα που είχαν κάποτε. Οφείλουμε να είμαστε παρόντες και να στηρίζουμε την κατάσταση.
Πόσο σας έχει βοηθήσει η δημοσιότητα;
Ως επαγγελματία σίγουρα με βοήθησε. Ως άνθρωπο καθόλου.
Είναι βαρύ το τίμημα της δημοσιότητας;
Ναι, και δεν με αφορά πια. Είμαι σε τελείως διαφορετική φάση ζωής. Δεν με απασχολεί πλέον η δημοσιότητα και απλώς κάνω τη δουλειά μου.
Ποια αλήθεια έχετε κρατήσει από την πορεία σας στο χώρο;
Το να είσαι ο εαυτός σου είναι ό,τι πολυτιμότερο. Να μη νομίζεις ότι είσαι κάτι σημαντικότερο από έναν οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο, που κάνει τη δουλειά του.
Γιατί επιλέξατε να γίνετε ηθοποιός;
Έγινα ηθοποιός για να έρχομαι αντιμέτωπη με τον εαυτό μου μέσα από διαφορετικούς ρόλους, να μην παγιώνομαι. Για τη μεγάλη πρόκληση που έχει αυτό το
επάγγελμα, να εξελίσσεσαι και να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος. Το επέλεξα για τελείως υπαρξιακούς λόγους, όχι πάντως για να γίνω εξώφυλλο.
Πόσο εύκολο είναι να εναλλάσσετε ρόλους και ψυχολογία;
Για μένα είναι εύκολο. Είναι πηγή ζωής. Με βοηθάει να εξερευνώ την ανθρώπινη
φύση. Όταν χρειαστεί να παίξω έναν αρνητικό χαρακτήρα, που στην ηθική της
κοινωνίας είναι ένας κακός άνθρωπος, για να τον ενσαρκώσω σωστά, πρέπει να
τον αγαπήσω, να τον καταλάβω, να τον δικαιολογήσω. Δεν μπορώ να τον υποδυθώ κρίνοντάς τον. Αυτό ακριβώς με κάνει να μπαίνω στη θέση του άλλου. Να
προσπαθήσω να τον συγχωρήσω ενδεχομένως, να μην τον κρίνω τόσο αυστηρά. Για μένα, μέσα από αυτό το ταξίδι, πρέπει να εξελίσσεται η καλοσύνη του ανθρώπου και όλα αυτά που ενδεχομένως ακούμε, οι ανταγωνισμοί και οι κόντρες
ανάμεσα σε συναδέρφους...
...δηλαδή δεν υπάρχουν, απλώς είναι φήμες;
Φυσικά και υπάρχουν, αλλά σημασία έχει πώς τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα
στις καταστάσεις, ποιο είναι το στίγμα που αφήνεις, τι δίνεις, γιατί έχει άμεση σχέση με αυτό που θα πάρεις. Είμαι πάρα πολύ τυχερή σε συναδελφικό επίπεδο. Αν
και τα ΜΜΕ ήταν λίγο σκληρά μαζί μου, οι συνάδελφοι με έχουν αγκαλιάσει. Έχω
πολύ καλή σχέση σχεδόν με όλους όσους έχω συνεργαστεί.
Πώς αντιμετωπίζετε την κριτική;
Με θετικό πνεύμα, όταν όμως προέρχεται από κάποιον που με έχει δει να παίζω.
Γιατί έχω δεχτεί κριτικές από ανθρώπους που δεν με έχουν δει ποτέ. Το θεωρώ
πολύ σημαντικό να μπορείς να ακούς τι έχει να σου πει ο άλλος.
Τι συγχωρείτε;
Για μένα πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το κίνητρο. Μπορεί να βλάψεις κάποιον,
χωρίς η πρόθεσή σου να είναι αυτή. Λαμβάνω υπόψη μου την πρόθεση του άλλου. Βέβαια, χωρίς να γίνεσαι θύμα και να σε πατάνε. Μερικές φορές, επειδή είμαι
καλόπιστος άνθρωπος, πέφτω σε αυτή την παγίδα, αλλά δεν πειράζει. Όταν την
πατάω, έχω αναπτύξει ως αντίβαρο να σηκώνομαι ξανά γρήγορα στα πόδια μου.
Για την επόμενη σεζόν τι ετοιμάζετε;
Θεατρικά θα είμαι στο «Κοροϊδάκι της Δεσποινίδος», με τον Σπύρο Παπαδόπουλο.
nomically important like they used to be. We have to be present and to contribute positively to whatever we do during this difficult situation.
How much has fame helped you?
As a professional, it has definitely helped me. As a person, it hasn't.
Is the price of fame high?
Yes, and it does not concern me anymore. I am in a totally different place now.
Fame is not important to me anymore. I just do my job.
What did you learn from your career so far and what do you want to keep
as a lesson for the future?
Being yourself is the most valuable thing. You shouldn't even think that other
people doing their jobs are less than you.
Why did you choose to be actor?
I became an actor in order to face myself through different roles, and not to
stay still. Because this job is a great challenge, evolving and getting better every step of the way. I chose this job for purely existential reasons, not because I
wanted to make the front page.
Is it easy to change roles and the way you feel all the time?
I find it very easy. It is a source of life. It helps me discover human nature. When
I have to play a negative personality, who is a bad person regarding the ethics
of society, in order to better get into the role, I have to love it, to understand
it, to justify it. I cannot be that person by judging it. That is what makes me take
his/her place. Eventually, I try to forgive him/her, not to be so hard on him/her.
Through this journey, I believe that you have to let human kindness evolve and
all these things we keep on hearing about people being competitive and people who work together having fights ...
... do you mean that they do are not a fact, that they are just rumours?
Of course they are a fact, but the important thing is how you put yourself within
a situation, what mark are you leaving behind, what are you giving and if this has
anything to do with what you are getting. I am very fortunate when it comes to
the people I work with. Even though the media have been a little hard on me,
my co-workers have been such a comfort. I have very good relations with almost everyone I have worked with so far.
What is your opinion on criticism?
I am positive towards it, but only when it comes from someone who has seen
me on stage. I have never accepted criticism from people who have never seen
me perform. I think it is very important to be able to listen to what the other
has to tell you.
What do you forgive?
Motive plays a very significant part in forming my opinion. You can hurt someone, without having such an intention. Intention is something I keep in mind.
Of course, without becoming the victim and without people diminishing you.
Sometimes, since I am a person who believes in the goodness in people, I fall
into their trap, but it doesn't mind. When I fall into this trap, I have developed
a reflex and I come back to reality very fast.
What are your plans for the next season?
As long as theatre is concerned I will be playing in the "Young lady's fool" (To
koroidaki tis despinidos) with Spyros Papadopoulos.
Η πισίνα του Hilton και το Oasis Pool Bar & Grill είναι ο ιδανικός
προορισμός για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού: lounge ατμόσφαιρα,
The Hilton Athens' swimming pool and the Oasis Pool Bar & Grill are the
ωραίοι θαμώνες, δροσιστικά κοκτέιλ και υπέροχες γευστικές προτάσεις
ideal destination for the scorching days of the summer: lounge ambiance,
για ένα ελαφρύ γεύμα. Δίπλα στην πισίνα βρίσκεται το Oasis Pool Bar &
good-looking regulars, refreshing cocktails and exquisite tasty suggestions
Grill, που προσφέρει δροσερά καλοκαιρινά κοκτέιλ, φρέσκους χυμούς
for a light lunch. The poolside Oasis Pool Bar & Grill, is serving you
φρούτων, smoothies και τα αγαπημένα μας Hilton Classics: Ceasar’s salad,
refreshing summer cocktails, fresh fruit juices, smoothies and our favourite
Club Sandwich και Hilton Burger με ζουμερό μπιφτέκι black angus.
Hilton Classics: Ceasar’s salad, Club Sandwich and Hilton Burger with its
Η πισίνα λειτουργεί καθημερινά από τις 08.00 το πρωί έως τις 09.00 το
juicy black angus burger.
βράδυ (τηλ.: 210 728 1801).
The Hilton swimming pool is open daily from 8.00 am to 09.00 pm (tel.:
Το Oasis Pool Bar & Grill λειτουργεί καθημερινά από τις 10.00 το πρωί
(0030) 210 728 1801). The Oasis Pool Bar & Grill swimming pool is open
έως τις 07.00 το απόγευμα (τηλ.: 210 728 1405).
daily from 10.00 am to 07.00 pm (tel.: (0030) 210 728 1405).
104 hilton athens
INprogressathens
BY Giorgos Mitropoulos
14 ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ (ΜΕΧΡΙ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Το Ίδρυμα Θεοχαράκη σε συνεργασία με την πρεσβεία της Ιαπωνίας παρουσιάζουν την έκθεση «Winter Garden: Ιαπωνική Micropop - 14 Σύγχρονοι Ιάπωνες Καλλιτέχνες». Η έκθεση επιχειρεί να διερευνήσει τις δυναμικές τάσεις που
διαπνέουν τριάντα πέντε έργα (σχέδια, πίνακες ζωγραφικής, βίντεο) δεκατεσσάρων Ιαπώνων καλλιτεχνών, γεννημένων μεταξύ 1960-1980.
14 CONTEMPORARY JAPANESE ARTISTS (UNTIL SEPTEMBER, 2)
Theocharakis Foundation and the Japanese Embassy present the exhibition
"Winter Garden: Japanese Micropop - 14 Contemporary Japanese Artists." The
exhibition attempts to explore the dynamic trends through thirty-five artworks
– drawings, paintings, video art – by fourteen Japanese artists born between late
1960s and early 1980s.
ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ (ΜΕΧΡΙ 2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
«Από τον Picasso στον Koons - Κοσμήματα Καλλιτεχνών» ονομάζεται η έκθεση
που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη. Εκτίθενται περισσότερες από διακόσιες δημιουργίες των: Arman, César, Giorgio de Chirico, Jean Cocteau, André
Derain, Julio Gonzalez, Keith Haring, Fernand Léger, Roy Lichtenstein, Yoko Ono,
Man Ray, Niki de Saint-Phalle, Bernar Venet κ.ά.
ARTISTS' JEWELLERY (UNTIL SEPTEMBER, 2)
"From Picasso to Koons - Artists' Jewellery" is the name of the exhibition hosted
by Benaki Museum. It presents more than two hundred artworks by: Arman,
César, Giorgio de Chirico, Jean Cocteau, André Derain, Julio Gonzalez, Keith
Haring, Fernand Léger, Roy Lichtenstein, Yoko Ono, Man Ray, Niki de SaintPhalle, Bernar Venet et al.
UGO RONDINONE (ΜΕΧΡΙ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Επτά νέα γλυπτά παρουσιάζει ο Ελβετός καλλιτέχνης Ugo Rondinone στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με τίτλο «Nude». Οι φιγούρες εμφανίζονται σε χαλαρές στάσεις ήρεμης ανάπαυσης με φόντο τους λευκούς τοίχους. Γυμνές και ευάλωτες, μοιάζουν να ξεκουράζονται ύστερα από μία παράσταση.
UGO RONDINONE (UNTIL SEPTEMBER 19)
Swiss artist Ugo Rondinone presents seven new sculptures at the Museum of
Cycladic Art, in an exhibition entitled "Nude." The figures are sitting in peaceful
repose against the museum's white walls. Nude and vulnerable, they seem to
be resting after a performance.
14 Contemporary Japanese Artists
ARTISTS' JEWELLERY
APPROACHING SURREALISM
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΝΕΛΛΗΣ (ΜΕΧΡΙ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Γιάννης Κουνέλλης παρουσιάζει τη νέα του δουλειά στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Με καταλυτική συνεισφορά στο ριζοσπαστικό κίνημα της Arte Povera, μεταχειρίζεται για τις συνθέσεις του υλικά από τα
παλαιοπωλεία και τις αγορές της Αθήνας, όπως εφημερίδες, κάρβουνο, σακιά
από λινάτσα, παλιά παπούτσια και γυαλιά, παλτό, χώμα και σίδερο.
JANNIS KOUNELLIS (UNTIL SEPTEMBER, 30)
World acclaimed artist Jannis Kounellis exhibits his latest work at the Museum
of Cycladic Art. Jannis Kounellis, whose contribution to the international art
movement of Arte Povera has been defining, uses materials found in the local
Athenian markets and antique shops, such as newspapers, coal, burlap sacks, old
shoes and glasses, overcoats, soil and iron bars.
ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟ (ΜΕΧΡΙ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Όλη η ιστορία του σουρεαλισμού περνά μέσα από εκατό εκθέματα φέτος το
καλοκαίρι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο. Το αφιέρωμα δομείται με άξονα τα ιστορικά ονόματα του κινήματος: André Breton, Louis Aragon,
Paul Éluard, Max Ernst, Joan Mirό, René Magritte κ.ά., αλλά και αυτούς που ακολούθησαν: Hans Bellmer, Salvador Dalί, Victor Brauner κ.ά. Το δεύτερο σκέλος
της έκθεσης αφορά το ιστορικό του υπερρεαλιστικού κινήματος στη νεοελληνική τέχνη, με εικαστικές και λογοτεχνικές αναφορές στους: Ανδρέα Εμπειρίκο,
Οδυσσέα Ελύτη, Νάνο Βαλαωρίτη, Νικόλα Κάλας (Καλαμάρη), στον ζωγράφο
και ποιητή Νίκο Εγγονόπουλο και τους ζωγράφους Μάριο Πράσινο, Γεράσιμο
Στέρη και Mayo (Αντώνη Μαλλιαράκη).
APPROACHING SURREALISM (UNTIL SEPTEMBER, 30)
The historical course of surrealism is presented through100 exhibits this summer
at the Museum of Modern Art in Andros. The exhibition is structured along the
historical names of this movement: André Breton, Louis Aragon, Paul Éluard,
Philippe Soupault, Benjamin Péret, Max Ernst, Joan Mirό, André Masson, René
Magritte, Man Ray, Yves Tanguy, as well as the ones who followed: Hans Bellmer, Salvador Dalί, Victor Brauner et al. The second section approaches the influence of surrealistic movement on Greek art, through literary and visual references to: Andreas Embirikos, Odysseus Elytis, Nanos Valaoritis, Nicolas Calas
(Kalamaris), the painter and poet Nikos Engonopoulos and the painters Mario
Prassinos, Gerassimos Steris and Mayo (Antonis Malliarakis).
106 hilton athens
UGO RONDINONE
athens hilton 107
INprogressathens
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ (ΜΕΧΡΙ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013)
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο παρουσιάζει για πρώτη φορά ολοκληρωμένα το σύνολο των αρχαιοτήτων που ανασύρθηκαν από το περίφημο ναυάγιο
των Αντικυθήρων, που εντόπισαν σφουγγαράδες από τη Σύμη στις αρχές του
20ού αιώνα. Παρουσιάζονται 378 εκθέματα, ανάμεσά τους ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, ο πρώτος αστρονομικός υπολογιστικός μηχανισμός.
THE MECHANISM OF ANTIKYTHERA (UNTIL APRIL, 28, 2013)
The National Archaeological Museum presents for the first time all the antiquities recovered from the legendary Antikythera shipwreck, discovered by Symi's sponge divers in the early 20th century. There are 378 exhibits on display,
among which the famous mechanism of Antikythera, the first astronomical calculating device.
ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ (3-4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
Ο Λευτέρης Βογιατζής επανέρχεται στην Επίδαυρο με ένα αριστούργημα του
Μολιέρου. Επικεφαλής ενός εξαιρετικού θιάσου σκηνοθετεί, στην έμμετρη μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη, τον «Αμφιτρύωνα» (1668). Στις 14 Σεπτεμβρίου η παράσταση παρουσιάζεται στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
AMPHITRYON (AUGUST, 3-4)
Following the excellent "Antigone," Lefteris Voyiatzis returns to Epidaurus with a
masterpiece by Molière. Leading an exceptional cast, he directs, through Chrysa Prokopaki's contemporary verse translation, "Amphitryon" (1668). On September, 14, at the Odeon of Herodes Atticus.
Η Μπαλάντα του Γέρου Ναυτικού (3-4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
Η μεγάλη Βρετανίδα ηθοποιός Fiona Shaw επιστρέφει στην Επίδαυρο, αυτήν τη
φορά στο μικρό θέατρο, για να ερμηνεύσει με το δικό της μοναδικό τρόπο το
ποίημα του Samuel Coleridge «Η Μπαλάντα του Γέρου Ναυτικού».
THE RIME OF THE ANCIENT MARINER (AUGUST, 3-4)
The great British actor Fiona Shaw is returning to Epidaurus, this time to the Little Theatre, to interpret in her own unique manner Samuel Coleridge's poem
"The Rime of the Ancient Mariner."
THE mechanism of antikythera
ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ - ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΡΚΟΛΗΣ
(10-11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
Δύο μαγικές βραδιές στο μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου υπόσχονται η
Άλκηστις Πρωτοψάλτη και ο Στέφανος Κορκολής. Συμπράττουν σε ένα ρεσιτάλ
με τραγούδια σε ποίηση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.
ΝΕΦΕΛΕΣ (26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ & 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και με πρωταγωνιστικό δίδυμο τον Γιάννη Μπέζο και τον
Αλέξανδρο Μυλωνά. Στις 26 Αυγούστου στην Ελευσίνα και στις 10 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Πέτρας.
CIRQUE DE SOLEIL (3-9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Το διασημότερο τσίρκο του κόσμου έρχεται στο κλειστό γήπεδο του ΟΑΚΑ.
Το Cirque de Soleil θα παρουσιάσει μία από τις διασημότερες παραγωγές του,
την «Alegria».
RED HOT CHILI PEPPERS (4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Ένας από τους κρυφούς πόθους των Ελλήνων fans γίνεται πραγματικότητα, ύστε-
108 hilton athens
"AMFITRYON"
PROTOPSALTI - KORKOLIS (AUGUST, 10 - 11)
Two magical nights in the Little Theatre of Ancient Epidaurus hosted by Alkistis
Protopsalti and Stefanos Korkolis. They perform a recital together, with songs
based on poems by Nobel Laureate poet Odysseus Elytis.
THE CLOUDS (AUGUST 26 & SEPTEMBER 10)
The National Theatre of Greece presents "The Clouds" by Aristophanes, directed by Nikos Mastorakis and with Giannis Bezos and Alexandros Mylonas in the
leading roles. On August, 26 in Eleusis and on September, 10 at Petra Theatre.
CIRQUE DU SOLEIL (SEPTEMBER, 3 - 9)
The most famous circus in the world comes to Athens for the first time, at the
OAKA Basketball Stadium. Cirque du Soleil will present one of its most famous
shows, the "Alegria." Fifty five performers from fifteen different countries in a
spectacular show of acrobatics, costumes and music.
ρα από αρκετά χρόνια προσδοκιών. Οι Αμερικανοί Red Hot Chili Peppers θα
βρίσκονται στο ΟΑΚΑ στις 4 Σεπτεμβρίου.
Peppers, with seventy million record sales and seven Grammy awards, will perform at OAKA on September 4 as part of their world tour.
ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ & ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Περισσότεροι από σαράντα χιλιάδες θεατές παρακολούθησαν τις επιτυχημένες παραστάσεις τους φέτος. Πλέον, η Χαρούλα Αλεξίου και η Δήμητρα Γαλάνη παίρνουν τις βαλίτσες τους και ταξιδεύουν σε όλη την ελληνική περιφέρεια.
Στην Αθήνα, θα εμφανιστούν στις 8 Σεπτεμβρίου στο Κατράκειο.
CHARIS ALEXIOU & DIMITRA GALANI (SEPTEMBER, 8)
More than forty thousand spectators have attended their successful performances this year. This time, Charis Alexiou and Dimitra Galani pack their suitcases in a tour around Greece. In Athens, they will perform on September, 8
at Katrakeio Theatre.
ΙΠΠΗΣ (13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Ο Σταμάτης Φασουλής υπογράφει τη σκηνοθεσία στην καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ, με πρωταγωνιστές τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιάννη Ζουγανέλη. Οι «Ιππής» του Αριστοφάνη περιγράφουν τον αγώνα για την εξουσία μεταξύ του Παφλαγόνα και του Αλλαντοπώλη. Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
THE KNIGHTS (SEPTEMBER, 13)
Stamatis Fassoulis will be the one directing this summer’s production by the
NTNG (National Theatre of Northern Greece), starring Petros Filipidis and Giannis Zouganelis. “The Knights” by Aristophanes describes the fight of Paphlagonia against the sausage seller Agoracritus. At the Odeon of Herodes Atticus.
CHARLES AZNAVOUR - MONTSERRAT CABALLÉ - LEONARD COHEN
- LUZ CASAL (15-22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Μεγάλα μουσικά ονόματα τραγουδούν στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο
CHARLES AZNAVOUR - MONTSERRAT CABALLÉ - LEONARD COHEN
- LUZ CASAL (SEPTEMBER, 15-22)
A series of mainly charity concerts will take place in September at the Odeon
CIRQUE DU SOLEIL
RED HOT CHILI PEPPERS
πλαίσιο φιλανθρωπικών κυρίως συναυλιών το Σεπτέμβριο. Η αρχή γίνεται με τον
θρύλο του γαλλικού τραγουδιού Charles Aznavour (15/9), ενώ τη σκυτάλη παίρνουν η ντίβα της όπερας Montserrat (17/9), ο τραγουδοποιός Leonard Cohen
(20/9) και η Ισπανίδα τραγουδίστρια Luz Casal (22/9).
of Herodes Atticus, with the participation of significant names from the world
of music. It starts with the French legend Charles Aznavour (15/9), followed
by the opera diva Montserrat Caballé (17/9), the song writer Leonard Cohen
(20/9) and the Spanish singer Luz Casal (22/9).
ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ (19-30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Το καθιερωμένο φθινοπωρινό ραντεβού της Αθήνας με τον κινηματογράφο
δεν είναι άλλο από τις «Νύχτες Πρεμιέρας». Για 18η συνεχή χρονιά το φεστιβάλ πραγματοποιείται με πλήθος αφιερωμάτων σε κεντρικούς κινηματογράφους
της πόλης. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα επισκεφτείτε τη σελίδα: www.aiff.gr
OPENING NIGHTS (SEPTEMBER, 19-30)
The "Opening Nights" festival has established itself as the Athenian meeting place
of autumn for film aficionados. The festival will be held for the 18th consecutive
year, highlighting a variety of productions in down-town movie theatres. More
information on the programme can be found at www.aiff.gr
DEAD CAN DANCE (23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
Το ντουέτο του Brendan Perry και της Lisa Gerrard περιοδεύουν και πάλι έπειτα
από επτά χρόνια. Μετά την ανακοίνωση της επανένωσής τους και στο πλαίσιο
της ευρωπαϊκής περιοδείας τους, το γνωστό «ατμοσφαιρικό» σχήμα από την
Αυστραλία έρχεται εκ νέου στην Αθήνα, στο Θέατρο Λυκαβηττού.
DEAD CAN DANCE (SEPTEMBER, 23)
The duet of Brendan Perry and Lisa Gerrard is once again on tour after seven
years. Following the announcement of their reunion and as part of their European tour, the well-known "ambient" group from Australia comes to Athens
once again, at the Lycabettus Theatre.
RED HOT CHILI PEPPERS (SEPTEMBER, 4)
Definitely the concert of the year! Among Greek fans’ secret wishes and this
time, after many years of longing, it comes true. The Americans Red Hot Chili
athens hilton 109
EVENTS&CELEBRITIES At hilton athens
Taste the Fashion
Υψηλή γαστρονομία και υψηλή μόδα συμμάχησαν για καλό σκοπό στην εκδήλωση «Taste
the Fashion», που πραγματοποιήθηκε στο ballroom του Hilton Αθηνών, με τρεις κορυφαίους
Έλληνες σεφ, τον Γιάννη Μανίκη (Hilton Αθηνών), τον Λευτέρη Λαζάρου (Βαρούλκο) και τον
Χριστόφορο Πέσκια (ΠBox), να εμπνέονται από τρεις κορυφαίους οίκους μόδας: Salvatore
Ferragamo, Balenciaga και Gucci. Τα έσοδα της βραδιάς προσφέρθηκαν στο σύλλογο «Ελπίδα».
/ Haute cuisine and haute couture joined their forces in a coalition for a good cause
at the "Taste the Fashion" event, held at the Hilton Athens Ballroom, with three
leading Greeks chefs, YIannis Manikis (Hilton Athens), Lefteris Lazarou (Varoulko)
and Christoforos Peskias (ΠBox) inspired by three leading fashion houses: Salvatore
Ferragamo, Balenciaga and Gucci fashion collections. The evening's proceedings were
donated at the "Elpida" association.
05
06
07
05. Βασίλης Τρίκαρδος, Μαριάντζελα Παράβαλου 06. Σίσσυ Φειδά 07. Μαρία Μπεκατώρου / 05. Vassilis Trikardos, Mariangela Paravalou
06. Sissy Fida 07. Maria Bekatorou
I Live For Me
01
03
02
04
01. Ρεγγίνα Κουρή, Τάμτα, Μαριάννα Σμπώκου 02. Βασίλης και Χαρά Καίσαρη 03. Μύρωνας Στρατής, Μαίρη Συνατσάκη 04. Οι διακεκριμένοι σεφ Χριστόφορος Πέσκιας, Γιάννης Μανίκης και Λευτέρης Λαζάρου / 01. Regina Kouri, Tamta, Marianna Sbokou 02. Vassilis and Chara Kessaris 03. Myronas Stratis, Mary
Sinatsaki 04. The distinguished chefs Christoforos Peskias, Yiannis Manikis and Lefteris Lazarou
110 hilton athens
Πέντε γνωστές Ελληνίδες, που εχουν διαπρέψει στο μόντελινγκ, ειναι οι πρέσβειρες
της νέας σειράς καλλυντικών προσώπου The One Non ¯ surgical lift Απο τη symmetria.
Οι Εύη Αδάμ, Άντζελα Ευριπίδη, Δήμητρα Κωστάκη, Ρέα Τουτουνζή και Κάλλι Τσιλίδου
φωτογραφηθηκαν ολεσ μαζι για τη «The One», από τις πωλήσεις της οποίας θα στηριχθεί
το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο «I Live For Me» (www.iliveforme.org). Μετά τη φωτογράφΙση,
οι συντελεστές απόλαυσαν ένα υπέροχο δείπνο στο εστιατόριο Βυζαντινό του Hilton
Αθηνών. / Five famous Greek women, who have excelled on the catwalk, were selected
by Symmetria to become the ambassadors of the NEW facial cosmetics brand
The One Non ¯ surgical lift collection. Evi Adam, Angela Evripidi, Dimitra Kostaki, Rea
Toutounzi and Kalli Tsilidou participateD in a group photo ¯ shoot for The One, with
the proceedings from the photo's sale donated to the Non ¯ Profit Organisation "I Live
For Me" (www.iliveforme.org). After the photo ¯ shoot, the participants enjoyed
a lovely dinner at the Hilton Athens' Byzantino restaurant.
Ρέα Τουτουνζή, Άντζελα Ευριπίδη, Δήμητρα Κωστάκη, Νίκος Μεταξωτός, Κάλλι Τσιλίδου, Εύη Αδάμ / Rea Toutounzi, Angela Evripidi, Dimitra Kostaki,
Nikos Metaxotos, Kalli Tsilidou, Evi Adam.
athens hilton 111
EVENTS&CELEBRITIES At hilton athens
Pinkettes Get Together
One Life, Multiple Times
Η Ζέτα Τσακούμη και η Κωνσταντίνα Κώστα, τα κορίτσια του δημοφιλούς fashion blog
www.pinkgirlnotes.com, διοργάνωσαν το πρώτο «Pinkettes Get Together», στο Galaxy
Bar του Hilton Αθηνών, όπου υποδέχθηκαν τις φίλες και fans της ιστοσελίδας τους με
πρωτότυπα κοκτέιλ και finger food. / Zeta Tsakoumi and Konstantina Kosta, the girls
behind the famous fashion blog www.pinkgirlnotes.com, organised the first "Pinkettes
Get Together," at the Hilton Athens' Galaxy Bar, where they welcomed their friends and
their blog's fans with original cocktails and finger food.
Πλήθος αναγνωρίσιμων έδωσαν το «παρών» στην παρουσίαση του νέου βιβλίου, με τίτλο
«Μια Ζωή, Πολλές Φορές», της Έλενας Μακρή ¯ Λυμπέρη, διευθύντριας της ελληνικής
VOGUE, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Εσπερίδες» του Hilton Αθηνών. / A host
of celebrities honoured Elena Makri ¯ Liberi, editor in chief of VOGUE Hellas, book
presentation with their presence, an event that was held at the Hilton Athens’
Hesperides Hall. Her novel, entitled "One life, Multiple Times."
02
01
01
03
03
Full Moon Party
Ο Αλέξανδρος Χριστόπουλος υποδέχθηκε την πρώτη πανσέληνο του καλοκαιριού, στο
Galaxy Bar του Hilton Αθηνών, στο πλέον καθιερωμένο και μεγαλύτερο full moon party,
μαζί με το πιο hip κοινό της πόλης. / Alexandros Christopoulos welcomed the summer's
first full moon, at Hilton Athens' Galaxy Bar, with the most established and largest in
number full moon party, surrounded by the most hip crowd in the city.
02
03
01. Ναστάζια Δαρίβα, Ειρήνη Λαιμού, Daniel Giovani, Πάνος Καΐτσης 02. Μαριλίζα Τουλούπα, Χρύσα Μπριλάκη 03. Γιώργος Πυρπασόπουλος, Αλέξανδρος Χριστόπουλος / 01. Nastazia Dariva, Irini Lemos, Daniel Giovanni, Panos Kaitsis 02. Mariliza Touloupa, Chrysa Brilaki 03. Giorgos Pyrpasopoulos, Alexandros Christopoulos
112 hilton athens
04
04
01. Οι Pinkettes 02. Ζέτα Τσακούμη, Κωνσταντίνα Κώνστα 03. Η Αργυρώ Ψαρρά, εμπορική διευθύντρια του Zara Hellas, με τη δημοσιογράφο Δήμητρα Χρονοπούλου 04. Ζέτα Τσακούμη, Τίνα Τορίμπαμπα, communications manager του Hilton Αθηνών, Χρυσιάννα Ανδριοπούλου, PR manager του Notos Com, Κωνσταντίνα Κώστα, Δήμητρα Λαζαράτου, διευθύντρια marketing του Ομίλου Λεμονή / 01. The Pinkettes 02. Zeta Tsakoumi, Konstantina Kosta 03. Argiro Psarra,
Commercial Manager at Zara Hellas, with the journalist Dimitra Chronopoulou 04. Zeta Tsakoumi, Tina Toribaba, Communications Manager at the Hilton Athens,
Chrysianna Andriopoulou, PR Manager at Notos Com, Konstantina Kosta, Dimitra Lazaratou, Marketing Director at Lemonis Group
01
01. Βασίλης Βασιλικός, Δημήτρης Καμπουράκης, Έλενα Μακρή-Λυμπέρη,
Πέτρος Φιλιππίδης 02. Φαίη Σκορδά, Τζίνα Αλοιμόνου-Βαρδινογιάννη 03. Κατερίνα Καραβάτου 04. Ελένη Χέλμη-Μαρκεζίνη, Ζάχος Χατζηφωτίου, Λόλα Νταϊφά / 01. Vassilis
Vassilikos, Dimitris Kambourakis,
Elena Makri - Liberi, Petros Filippidis
02. Faye Skorda, Gina AlimonouVardinoyianni 03. Katerina Karavatou
04. Eleni Helmi - Markezini, Zachos
Chatzifotiou, Lola Daifa
02
Vino Divino
Ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας
Ζήκος δημιούργησε μία ξεχωριστή ατμόσφαιρα
για τέσσερις Πέμπτες στο Βυζαντινό του Hilton
Αθηνών, αναλαμβάνοντας τους ρόλους
του DJ και του sommelier. / The famous radio
producer Kostas Zikos created a marvellous
atmosphere for four Thursdays at the Hilton
Athens’ Byzantino restaurant, alternating
between the roles of Dj and sommelier.
01
02
03
01. Η Γωγώ Αυγερινοπούλου, editor in chief του περιοδικού Hello, με την Αρετή Ντάρμα-Τσιρώνη, PR manager της Louis Vuitton, και τον σύζυγό της Πάνο Τσιρώνη 02. Ο σκηνοθέτης Λάμπης Ζαρουτιάδης με τη Μαίρη Αυγερινοπούλου, διευθύντρια σύνταξης του περιοδικού Hello, και τον Μιχάλη Μανιάτη 03. Άρης
Καβατζίκης, Κώστας Ζήκος, Παντελής Καρράς 01. Gogo Anveginopoulou, Editor in Chief at Hello magazine, with Areti Darma-Tsironis, PR Manager at Louis
Vuitton, and her husband Panos Tsironis 02. The film director Lambis Zaroutiadis with Mary Avgerinopoulou, Editorial Director at Hello magazine and Michalis
Maniatis 03. Aris Kavatzikis, Kostas Zikos, Pantelis Karras
athens hilton 113
INFO
adDresses
Airports
Museums
Airport “Eleftherios Venizelos” Athens Interna-
NEW Acropolis Museum
tional Airport, (0030) 210 353 0000-1
15 Dionysiou Areopagitou, (0030) 210 900 0901
National Archaeological Museum
Port Authorities
Piraeus, (0030) 210 451 1311-9, Rafina,
(0030) 22940 22481, Lavrio, (0030) 22920 25249
44 Patission Str., Athens, (0030) 210 821 7724
Benaki Museum
1 Koumbari Str. & Vas. Sofias Ave., Kolonaki,
Adam's shoes 68, Lagoumitzi Str., Neos Kosmos,
(0030) 210 902 4435
ΑPRIATI 3, Stadiou Str., Syntagma Square, (0030) 210
322 9183
Attica 9, Panepistimiou Str., Athens, (0030) 211 180
2600
BOSS Stores 19, Amerikis Str., Kolonaki, (0030) 210
(0030) 210 367 1000
338 9080 / 15, Kiriazi, Kifissia, (0030) 210 801 1503
City of Athens Museum
/ 20, Lazaraki, Glyfada, (0030) 210 898 6378 / BOSS
7, Paparigopoulou Str., Klafthmonos Sq.,
Shop: Golden Attica, Golden Hall, (0030) 211 181
(0030) 210 324 6164
4322 / Central distribution: Hugo Boss Hellas LLC,
BC on a hill seventy metres above the town of
Goulandris Museum of Cycladic Art
(0030) 216 900 2300
Athens and is the most important site of the city.
Neof. Douka Str. & Irodotou Str., Kolonaki,
In the same area there is the Parthenon temple,
(0030) 210 722 8321
the temple of Apteros Niki (Wingless Victory)
Ilias Lalaounis Jewellery Museum
and the Erectheion.
12, Karyatidon Str. & Kallisperi Str., Makrygianni,
37Α, Kifissias Ave., Golden Hall, Maroussi, (0030) 210
The Odeon of Herodes
(0030) 210 922 1044
683 9602-3
Atticus - Herodeon
Museum of Greek Folk Art
Dionysiou Areopagitou, Plaka, (0030) 210 323 2771
17, Kidathinaion Str., Plaka, (0030) 210 322 9031
323 0601 / Central distribution: 23rd Athens - Lamia
National Gallery
National Road, (0030) 210 624 1000
Archeological sites
The Acropolis
Dionysiou Areopagitou, Plaka, (0030) 210 321 0219
The “Sacred Rock” is built in the 3rd Millennium
The theatre was built by Herodes Atticus in 101
AD and held 6,000 people.
Ancient Agora of Athens Adrianou
Plaka, (0030) 210 321 0185
The Ancient Agora (market) was the centre of
the ancient Athenian every-day life. .
The Kallimarmaro Stadium
Vas. Konstantinou Ave.
Built in 329 BC and rebuilt in 140 AD by
50, Vas. Konstantinou Ave., (0030) 210 723 5857
National Museum
of Contemporary Art
17-19, Vas. Georgiou II Str. & Rigillis Str.,
(0030) 210 924 2111
Numismatic Museum
12, Panepistimiou Str., (0030) 210 364 3774
39, Ermou Str., Athens, (0030) 210 902 4435
Jeffrey Campbell 64, Skoufa Str., Kolonaki, (0030)
211 715 0005
KALOGIROU 4, Patriarchou Ioakim Str., Kolonaki,
(0030) 210 335 6401
KESSARIS 7, Panepistimiou Str., Athens, (0030) 210
338 7150 / 37Α, Kifissias Ave., Golden Hall, Maroussi,
(0030) 210 683 9602-3
LINEA PIU 6, Sekeri Str., Kolonaki, (0030) 210 360
Cape Sounion, (0030) 22920 39363
6125
65 km. southeast of Athens, it is built to Poseidon. Built in the fifth century BC the temple offers a magnificent sunset and breathtaking view
Exhibition & Concert Halls
to the Aegean Sea.
Onassis Cultural Centre
107 - 109, Syngrou Ave., (0030) 210 900 5800
Pelopida Str. & Aiolou Str., (0030) 210 321 0185
B. & M. Theocharakis
It was erected by Julius Caesar and completed by
Foundation for the Arts & Music
Hadrian between 10 and 11 BC.
9, Vas. Sofias Ave. & Merlin Str.,
(0030) 210 361 1206
Vas. Olgas & Amalias Ave., (0030) 210 922 6330
MEGARON, Athens Concert Hall
It took 700 years from 530 BC to build the Tem-
Vas. Sofias Ave. & Kokkali, (0030) 210 728 2333
ple of Olympian Zeus, the biggest temple in
Hellenic Cosmos
Greece.
254, Pireos Str., Tavros, (0030) 212 254 0000
114 hilton athens
HONDOS CENTER 4, Omonia Sq., Athens, (0030)
/ 2, Ag. Konstantinou, Glyfada, (0030) 210 891 0900 /
2, Rizari & Vass. Sofias Ave., (0030) 210 725 2974
Temple of Olympian Zeus
FOLLI FOLLIE 37, Ermou Str., Athens, (0030) 210
13, Stadiou Str., (0030) 210 323 7617
marble in order to host the revival of the Olym-
Roman Agora
DIESEL 3, Skoufa Str., Kolonaki, (0030) 210 362 2748 /
210 252 82800 / 6, Merlin Str., (0030) 210 338 6000
National War Museum
Sanctuary of Poseidon
(0030) 210 721 0441
National Historical Museum
Herodes Atticus. In 1895 it was reconstructed in
pic Games in 1896.
christos costarellos 55, Vas. Sofias Ave.,
LOUIS VUITTON 19, Voukourestiou Str., (0030)
210 361 3938 / 4, Levidou Str., Kifissia, (0030) 210
623 4530
MENU 6, Kapsali Str., Kolonaki, (0030) 210 725 6649
Panaidis eyewear boutique 12, Milioni Str.
& 2, Iraklitou Str., Kolonaki, (0030) 210 361 6683 / 2,
Kolokotroni & Levidou, Kifissia, (0030) 210 801 9119
RICHEMONT HELLAS 7, Voukourestiou Str., Kolonaki, (0030) 210 641 2660
SYMBOL HELLAS 185, Syngrou Ave. & 2, Sardeon,
Nea Smyrni, (0030) 210 932 5038

Download Report