Τ Ε Υ Χ Ο Σ
4 4
Μ Α Ρ Τ Ι Ο Σ - Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Σ
2 0 1 2
Α Δ Α Ρ - Ν Ι Σ Α Ν
5 7 7 2
Ê
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΑΡΤΙΟΣ 2012
ΤΟΥΛΟΥΖΗ
περιεχοµενα
03
15
24
συνταξης σηµειωµα
ξεναγηση στην εβραϊκη Αθηνα
κατασκηνωση 2012: τα παιδια ειναι
εδω
04
16
ωρα να γελοιοποιησουµε το ρατσισµο
µηνυµα µουσουλµανο-εβραϊκης κατανοησης
05
17
Claims Conference
αποφθεγµα φωτογραφια
06
18
µακελειο στην Τουλουζη
οι Εβραιοι ειναι η πιο µεταναστευτικη
θρησκευτικη οµαδα του κοσµου
08
προσωπα
9
εθελοντικη αιµοδοσια
20
100 Εβραιοι που επηρεασαν τον
κοσµο Φιλων ο Ιουδαιος
12
η κοινοτητα τιµα τους αιµοδοτες της
22
το Πεσσαχ ειναι ο ιδανικος συνδυασµος
14
περιδιαβαινοντας την εβραϊκη Αθηνα
γραµµα απο την
Εβραϊκη Νεολαια Αθηνων
28
ανεκδοτο, η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει
30
ανακοινωσεις οµαδα αισθητικης αναβαθµισης,
31
τεχνης σχολια - ποιηµα
21
Εβραιος πολιτικος ο νεος δηµαρχος
της Φρανκφουρτης
13
27
επιστολη του Ζαν Κοεν προς τον
προεδρο της ΕΡΤ
23
σε εξαρση η µαντιλα στη νεα γενια
Ι∆ΙΟΚ ΤΗΤΗΣ: Ισραηλιτική Κοινότης Αθηνών,
Μελιδόνη 8, Αθήνα 105 53, τηλ.: 2103252898,
fax: 210 3220761, e-mail: athjcomm@otenet.gr.
Ε Κ∆ ΟΤΗΣ: ο Πρόεδρος της Ι.Κ.Α. Βενιαµίν
Αλµπάλας ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚ ∆ΟΣ ΗΣ -ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Βίκτωρ Ελιέζερ fax: 2104820057, e-mail:
victorel@otenet.gr ΣΥΝΤΑ ΚΤΙΚ Η ΟΜΑ∆Α : Βίκτωρ Ελιέζερ, Ηλίας Νάχµαν, Ντορίτα Τρέβεζα
Σ ΧΕ ∆ΙΑ ΣΜΟΣ- ΚΑΛΛ/ΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ρασέλ
Μπαλέστρα Ε ΚΤΥΠΩΣΗ: ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΑΕΒΕ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ: Ιφιγένεια Αντωνίου, Αλίκη Αρούχ-Μορδεχάϊ, Βίκτωρ
Ισαάκ Ελιέζερ, Υβόνη Καπόν, Ζαν Κοέν, Πάσχος Μανδραβέλης, Μάικ Μάτσας, Ρεβέκκα
Μάτσα, Εβίτα Μιζάν.
συνταξης σηµειωµα
GABRIEL SANDLER, 4 ετών
ARIEH SANDLER, 5 ετών
JONATHAN SANDLER, 30 ετών
MYRIAM MONSONEGO, 7 ετών
Θα µπορούσαν να ήταν τα παιδιά µας, θα
µπορούσε να είναι ο δάσκαλός µας. Είναι τα
δικά µας παιδιά, ο δικός µας δάσκαλος. Στις
23 και 24 Μαρτίου όλες οι Ισραηλιτικές
Κοινότητες της Ελλάδας τέλεσαν ειδική
επιµνηµόσυνη δέηση σε όλες τις συναγωγές
της χώρας, που ταυτόχρονα ήταν και µια
σιωπηρή, ιερή κραυγή ενάντια στο
ρατσισµό και στον αντισηµιτισµό.
Το Άλεφ επιχειρεί να αναδείξει τις
διαφορετικές προσεγγίσεις σε ένα
φαινόµενο, όπου ο φανατισµός συναντά το
ρατσισµό. Ένα φαινόµενο που απειλεί όχι
µόνο την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης
αλλά και θεµελιώδεις αρχές της
δηµοκρατίας. Παραθέτουµε λοιπόν, τη θέση
του Γενικού Γραµµατέα Θρησκευµάτων
Γιώργου Καλαντζή, µια ανάλυση του
Γάλλου διανοούµενου Μπερνάρ Ενρύ Λεβί,
και ένα άρθρο της Ρίτσας Μασούρα που
δηµοσιεύθηκε στην εφηµερίδα
«Καθηµερινή».
03
Ζητήσαµε από µια από τις πλέον
ρεαλιστικές, εύστοχες, ειλικρινείς και
νηφάλιες φωνές της ελληνικής
δηµοσιογραφίας, να γράψει ένα άρθρο
αποκλειστικά για το Αλεφ, για την απειλή
του ρατσισµού, µε αφορµή την πρόσφατη
δολοφονία στη Τουλούζη. Είναι τιµή µας να
φιλοξενούµε τις θέσεις του Πάσχου
Μανδραβέλη στο Άλεφ, και τον
ευχαριστούµε θερµά για τη θετική
ανταπόκρισή του.
∆ώσε αίµα… κάνε ένα δώρο ζωής.
∆εν είναι µόνο ο τίτλος µιας τιµητικής
τελετής που έγινε για τους αιµοδότες της
Κοινότητάς µας, είναι ένα κάλεσµα ζωής,
διότι µε λίγο µόνο αίµα µπορεί να σωθεί µια
ζωή και σύµφωνα µε το Ταλµούντ, «όποιος
σώζει µια ζωή σώζει τον κόσµο όλο».
Καλή ανάγνωση
Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ
04
του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝ∆ΡΑΒΕΛΗ
αποκλειστικα για το Αλεφ
ωρα
να
το
ρατσισµο
Κάθε θάνατος είναι μια τραγωδία. Ο θάνατος παιδιών από τα πυρά ενός διαταραγμένου ρατσιστή πρέπει να επιφέρει διπλό αποτροπιασμό. Αφενός, για την πράξη καθαυτή κι αφετέρου, για το παράθυρο ευκαιρίας που οι αρχές, η κοινωνία, όλοι μας αφήσαμε στον δράστη για να πράξει το μέγιστο κακό.
Τι είχαμε στην Τουλούζη; Έναν ψυχασθενή που σκόρπισε το θάνατο σε ανυποψίαστα παιδιά και γονείς
για να εκδικηθεί τα πάθη των παιδιών στην Γάζα. Το σκεπτικό που τον οδήγησε στις δολοφονίες, ήταν
απολύτως παρανοϊκό: «αφού κάποιοι Ισραηλινοί σκοτώνουν στη Γάζα, θα σκοτώσω κι εγώ κάποια παιδάκια στη Γαλλία που (πιθανολογώ) ότι έχουν το ίδιο θρήσκευμα με εκείνο (που επίσης πιθανολογώ)
ότι έχουν οι Ισραηλινοί». Αυτό τρομάζει, αλλά ο δολοφόνος ήταν απλώς ένας ψυχασθενής που κουβαλούσε μια παράλογη θεωρία κι ένα όπλο.
Πρέπει να φοβόμαστε τους ένοπλους ρατσιστές, όπως πρέπει να φοβόμαστε κάθε διαταραγμένο με
όπλο. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί για όλα. Ο τρόμος όμως απέναντι στον ρατσισμό, φοβάμαι ότι έχει
τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Κάνει τον ρατσιστή να νομίζει πως είναι «κάποιος».
Ο φόβος που παράγει, είναι στο διαταραγμένο μυαλό του, η πιστοποίηση του «σημαντικού ρόλου» που
παίζει στην ιστορία.
Ίσως πρέπει να αλλάξουμε ρότα απέναντι στο φαινόμενο του ρατσισμού. Να το αντιμετωπίσουμε όπως
ακριβώς είναι: μια γελοία θεωρία που χωρίζει τους ανθρώπους αναλόγως κάποιων αστήρικτων χαρακτηριστικών. Βεβαίως, η ιστορία απέδειξε ότι ο ρατσισμός μπορεί να καταλήξει πιο επικίνδυνος από την
αστρολογία, η οποία επίσης χωρίζει τους ανθρώπους με κάποια αστήρικτα χαρακτηριστικά. Κανείς δεν
σκότωσε διαβάζοντας ζώδια, οι περισσότεροι απʼ όσους σκοτώνουν έχουν διαβάσει «Τα πρωτόκολλα
των Σοφών της Σιών».
Πρέπει όμως να ξεχωρίσουμε την πράξη από τη θεωρία. Να προλάβουμε ή να πατάξουμε την πρώτη και
να γελοιοποιήσουμε τη δεύτερη. Όπως ακριβώς της αξίζει. Στον ρατσισμό δεν του πρέπει η σημασία,
που δια του τρόμου τού δίνουμε. Αντιθέτως αυτό τον τρέφει, τον κάνει να μοιάζει σημαντικός στα
μυαλά εκείνων που έτσι κι αλλιώς δεν είναι εκπαιδευμένα για να διακρίνουν την πολυπλοκότητα και
την πολυχρωμία του κόσμου.
Το ξέρω: μοιάζει αφελές να προτείνεται η διακωμώδηση των ρατσιστικών ιδεών, όταν μάλιστα γνωρίζουμε τα τραγικά αποτελέσματα που επέφεραν κάποιοι που τις ασπάζονταν. Όμως, ποτέ μια ιδέα -όσο
γελοία ή λανθασμένη κι αν ήταν- δεν περιορίστηκε με αστυνομικού τύπου μέτρα. Αντιθέτως, υπήρξαν
γελοιότητες που επιβίωσαν επί μακρόν, τρώγοντας από τις δάφνες προηγούμενων διώξεων. Εκείνοι
που τις ασπάζονται νιώθουν πως είναι από «τρανή γενιά», ακριβώς επειδή οι ιδέες τους αντί να γελοιοποιούνται, γίνονται αντικείμενο σοβαρής συζήτησης.
Στη Δύση δυστυχώς, όντας ανεκτικοί, μπερδεύουμε την ιερότητα του προσώπου με την ανοχή στις
απόψεις που κάποιος εκφέρει. Δεν υπάρχει πιο ανόητη έκφραση από το «σέβομαι τις ιδέες σας...» ή
«σέβομαι την πίστη σας...» Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ανεκτικοί στα πρόσωπα· δεν πρέπει να ασκούν
αδικαιολόγητη βία εναντίον τους. Δεν μπορούν να ακούν με προσοχή τις ανοησίες που αυτά εκστομίζουν. Οι απόψεις χρήζουν αντίκρουσης, οι γελοίες απόψεις χρήζουν γελοιοποίησης. Μόνο έτσι, εξελίσσεται ο κόσμος και οι περιττές ή επιβλαβείς ιδέες πεθαίνουν. Και μόνο έτσι, μακροπρόθεσμα ο
κόσμος θα γίνει πιο ασφαλής. Μέχρι τότε, καλά θα είναι να προσέχουμε.
05
06
του ΜΠΕΡΝΑΡ ΕΝΡΥ ΛΕΒΗ
µακελειο
στην
Ένας κορυφαίος άνθρωπος του πνεύματος αναφέρει ότι οι Γάλλοι ηγέτες πρέπει να συγκεντρωθούν και
να πουν ότι η σφαγή αυτή, ήταν επίθεση εναντίον όλης της Γαλλίας.
Η Γαλλία είναι μια χώρα όπου, το 2012, στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της, κάποιος μπορεί να επιτεθεί εναντίον
ενός εβραϊκού σχολείου και να σκοτώσει παιδιά εξʼ επαφής. Πρέπει να ελπίζουμε ότι η έρευνα θα αποσαφηνίσει
τις συνθήκες αυτής της τραγωδίας, την ταυτότητα του
δολοφόνου καθώς και το κίνητρό του.
Αλλά όποιο και να είναι το πιθανό κίνητρό του, οτιδήποτε
θα μπορούσαμε να μάθουμε σχετικά με τον τρόπο που
έλαβαν χώρα οι πυροβολισμοί έξω από την πύλη του σχολείου και στη συνέχεια, όπως το αντιλαμβάνομαι, στο
εσωτερικό του Κολλεγίου Οζέρ Χατορά, όποια και αν
είναι η σχέση με την μυστηριώδη δολοφονία των στρατιωτών, την περασμένη εβδομάδα στην Τουλούζη και
στην Μονταμπάν, το γεγονός είναι ένα — και είναι τερατώδες: Γαλλόπαιδα, Εβραίοι και Γάλλοι ταυτόχρονα ή,
αν κάποιος το επιθυμεί κυρίως Γάλλοι, που έχουν ένοχα
γεννηθεί Εβραίοι, πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ με το φως
της ημέρας, σε έδαφος της γαλλικής δημοκρατίας.
Και στη συνέχεια, το πόρισμα το οποίο είναι σχεδόν το
ίδιο ανυπόφορο: έχουμε επιστρέψει στις σκοτεινές εποχές, όπου πρέπει να «καθοδηγήσουμε τους νομάρχες να
ενισχύσουν την επιτήρηση έξω από όλες τις θρησκευτικές τοποθεσίες στη Γαλλία και ιδιαίτερα έξω από εβραϊκά
σχολεία».
Αυτοί είναι οι όροι που χρησιμοποιήθηκαν στην ανακοίνωση του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών του Κλωντ
Γκεάντ, η οποία δόθηκε λίγα λεπτά μετά την τραγωδία.
Ήταν αναπόφευκτο το συγκεκριμένο ανακοινωθέν. Ήταν
το λιγότερο που οι αρχές - συγκλονισμένες όπως και
όλοι μας από τη φρίκη της κατάστασης και με τη λήψη
των κατάλληλων μέτρων έκτακτης ανάγκης- θα μπορούσαν να κάνουν. Αλλά την ίδια στιγμή, τα λόγια αυτά έκαναν το αίμα μας να παγώσει.
Και κάποιος μπορεί να τρέμει από ντροπή και θυμό με την
ιδέα ότι, για άλλη μια φορά είμαστε εδώ, στο ίδιο σημείο
όπου ήμασταν μετά τις επιθέσεις της οδού Κοπέρνικ και
της οδού Ντε Ροζιέ και μετά το ξέσπασμα των αντισημιτικών πράξεων στις αρχές της δεκαετίας του 2000: προσευχόμενοι, σκεπτόμενοι, πεθαίνοντας ή απλώς
μελετώντας κάτω από «ενισχυμένη αστυνομική προστασία» και κάτω από την προστασία της επανασυσταθείσας
«περιμέτρου ασφαλείας» — τι ντροπή!
Αντιμέτωποι με αυτή τη φρικτή συνήθεια, μόνο μία αντίδραση είναι δυνατή. Εννοώ ότι, ενώ η εκστρατεία για τις
προεδρικές εκλογές είναι σε πλήρη εξέλιξη και ακόμηπροφανώς- στην τελική της φάση, υπάρχει μόνο μία
απάντηση που μπορεί να σταθεί στο ύψος των γεγονότων. Η αγανάκτηση και ο φόβος.
Οι προφορικές καταδίκες, οι βαριές κουβέντες και οι
συμβολικές εμφανίσεις που εξαγγέλλονται σήμερα, το
πρωί της Δευτέρας, καθώς γράφω αυτές τις γραμμές
είναι πολλές. Φυσικά, μια ήταν η καλή χειρονομία του
υποψηφίου Χολάντ ο οποίος, ως φόρο τιμής στα θύματα,
αποφάσισε να αναστείλει μονομερώς την πολιτική του
εκστρατεία και να αφιερώσει τις επόμενες ώρες σε μία
μεγάλη στιγμή συλλογικής σκέψης και πένθους.
Φυσικά μια άλλη, ήταν η ευγενής αντίδραση του υποψηφίου Σαρκοζί, ο οποίος μιλησε για μια «εθνική τραγωδία»
και διέτασσε από πλευράς του, ενός λεπτού σιγή σε όλα
τα γαλλικά σχολεία, στη μνήμη των τριών αυτών παιδιών
ηλικίας 3, 6, και 8 ετών και των καθηγητών τούς, οι οποίοι
σφαγιάστηκαν εν ψυχρώ από έναν επαγγελματία δολοφόνο.
Αλλά επίσης μια κοινή δράση, ή ακόμα καλύτερα μια κοινωνική πράξη, είναι εκείνη στην οποία όλοι οι υποψήφιοι
της δημοκρατίας - και εννοώ όλοι –θα ξεχάσουν προς
στιγμή όλες τις διαφωνίες τους για να κραυγάσουν με
μία φωνή (και εάν είναι δυνατό, χωρίς απώτερες πολιτικές σκοπιμότητες), την κατηγορηματική απόρριψη του
αντισημιτισμού και τις εγκληματικές συνέπειες αυτού.
Λίγο περισσότερο από είκοσι χρόνια πριν, ολόκληρη η πολιτική κοινότητα, με όλες τις οικογένειες μαζί –με εξαί-
07
∆ήλωση Γενικού Γραµµατέα Θρησκευµάτων
Γιώργου Καλαντζή για
τα τραγικά γεγονότα
στο εβραϊκό σχολείο
της Τουλούζης.
ρεση του Εθνικού Μετώπου– ακολούθησαν τον Φρανσουά
Μιτεράν στην πορεία καταδίκης της βεβήλωσης των 34
εβραϊκών τάφων στο Κοιμητήριο της Καρπέντρας.
Σήμερα έχουμε ανάγκη κάτι ισότιμο αυτής της διαδήλωσης,
με τον Νικολά Σαρκοζί και τον Φρανσουά Χολάντ επικεφαλής, για να πενθήσουμε την Τουλούζη στην πλατεία Καπιτόλ, αυτό το ορόσημο της εθνικής μνήμης, όπου ο
στρατηγός Ντε Γκώλ στις 16 Σεπτεμβρίου 1945, κήρυξε την
ενότητα της χώρας μπροστά στο λαό της Μακί, FFI, FTP και
των επιζώντων των Διεθνών Ταξιαρχιών από τον ισπανικό
Εμφύλιο Πόλεμο. Μια μεγάλη, επίσημη συνάντηση όλων των
πολιτικών δυνάμεων, να έρθουν και να πουν, χωρίς κομματική χροιά, ότι όλη η Γαλλία δέχεται επίθεση και πρέπει να
λάβει μία ενωμένη θέση, όταν τα παιδιά της, όποια μπορεί να
είναι και όποιο και αν είναι επαναλαμβάνω το προφίλ του δολοφόνου ή οι λόγοι του, σφαγιάζονται με αυτόν τον τρόπο.
Μια συμβουλή προς τους θερμοκέφαλους για την προστασία της «εθνικής ταυτότητας», που, νευρικοί και φοβισμένοι, εκτρέφουν τη δυσαρέσκεια και το μίσος: το «Κοινωνικό
Συμβόλαιο» είναι το θύμα της δολοφονίας σε ένα λουτρό
αίματος αυτού του είδους- είναι τα ίδια τα θεμέλια της κοινής μας ύπαρξης που ταλαντεύονται και δημιουργούν κενό
χώρο όταν τέτοια παραφροσύνη εκρήγνυται.
Δεν μπορεί να υπάρξει χειρότερο πλήγμα κατά του γαλλικού πολιτισμού, κατά της ψυχής της χώρας μας, της ιστορίας της και κατά του μεγαλείου της από το ρατσισμό και
τον αντισημιτισμό του σήμερα.
HAARETZ, 20/3/2012
Μετάφραση Εβίτα Μιζάν
Το απερίγραπτα τραγικό συμβάν στην Γαλλία,
μια χώρα με δημοκρατική παράδοση, πρέπει
να μας προβληματίσει όλους. Πέρα από την
έκφραση της λύπης και των συλλυπητηρίων
μας προς τους συγγενείς των θυμάτων, την
εβραϊκή Κοινότητα αλλά και τον γαλλικό λαό,
οφείλουμε να σκεφθούμε τι κάνουμε εμείς, τι
κάνει ο καθένας από εμάς ώστε να αποτρέψουμε τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις.
Καμία χώρα, κανένας λαός δεν είναι φύσει
απρόσβλητος από το ρατσισμό, τον αντισημιτισμό και κάθε άλλου τέτοιου είδους παραλογισμό. Πριν τον φυσικό αυτουργό, υπάρχουν
οι ηθικοί αυτουργοί. Αν οι πρώτοι πολλές
φορές αποδεικνύονται παράφρονες, οι δεύτεροι γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν, γι αυτό
και ενσυνείδητα οπλίζουν τα χέρια άλλων,
ώστε οι ίδιοι να συνεχίσουν το μισάνθρωπο
έργο τους. Παραπληροφόρηση, συκοφαντίες,
αισχρά ψεύδη, βιβλία μισαλλόδοξα που παριστάνουν τις πηγές γνώσης, θρησκευτικοί ηγέτες που μιλούν για την απόρριψη και όχι τον
σεβασμού του Άλλου, προσφέρουν γόνιμο
έδαφος για να ανθίσει το μίσος. Και το μίσος,
τελικά, οδηγεί στη βία. Πολλοί πιστεύουν ότι η
πατρίδα μας δε διατρέχει έναν τέτοιο κίνδυνο,
καθώς πράγματι τέτοιες φωνές είναι μια
ακραία μειοψηφία, που δεν εκφράζει ούτε κατʼ
ελάχιστο τον ελληνικό λαό. Το 1999 όμως, η
Ελλάδα είχε ζήσει μια παρόμοια τραγωδία με
θύματα μετανάστες από χώρες της Αφρικής.
Φθάνει ένας παράφρονας εμπνεόμενος από
τέτοια κηρύγματα σε μια εποχή κρίσης, για να
βυθίσει μια χώρα σε έναν κύκλο ρατσιστικής ή
θρησκευτικής βίας.
08
της ΡΙΤΣΑΣ ΜΑΣΟΥΡΑ
προσωπα
ανά ο αντισημιτισμός ενώπιον
μας. Η δέσμευση ψυχής, βαθιά
και ολοκληρωτική, ποδηγετεί,
προκαλεί, αφορίζει, εγκληματεί.
Ολική επαναφορά μέσω της Τουλούζης. Το μίσος απεχθές, αλλά μοιραίο,
αφαίρεσε ζωές παιδιών και μεγάλων.
Το τίμημα να είσαι Εβραίος. Πολύ
σκληρό για να το αντέξει ένας ουμανιστής που δεν τον ζεύουν τα σαμάρια της θρησκευτικότητας. Παραμένει
ωστόσο, στην επικαιρότητα και
γεννά διαρκώς απορίες. Φταίει η
ιστορικότητα της έννοιας Εβραίος, ή
μήπως ο τρόπος που οι ισλαμιστές
βλέπουν σήμερα τον Εβραίο; Φταίει
το Παλαιστινιακό που πυρακτώνει το
σύμπαν ή μήπως η επιθετική στάση
του Ισραήλ; Όλα μαζί και πολλά άλλα
ανείπωτα που αιώνες διατρέχουν τις
αντιλήψεις των ανθρώπων.
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ στο βιβλίο του
«Στοχασμοί για το εβραϊκό ζήτημα»
γράφει: «Ρώτησα εκατό ανθρώπους
σχετικά με τα αίτια του αντισημιτισμού τους. Οι περισσότεροι περιορίστηκαν να μου απαριθμήσουν τα
ελαττώματα που καταλογίζει στους
Εβραίους η παράδοση. “Τους απεχθάνομαι, είναι ιδιοτελείς, ραδιούργοι, γλοιώδεις, άξεστοι...”. “Αλλά
συναναστρέφεστε μερικούς, έτσι;”
“Α, θα φυλαγόμουν από κάτι τέτοιο”.
Ένας ατάλαντος ηθοποιός ισχυρίστηκε ότι οι Εβραίοι τον εμπόδισαν
να βρει δουλειά και μια κυρία είπε
πως “είχα μπλεξίματα με κάποιους
γουναράδες. Ε, βέβαια, ήταν όλοι
τους Εβραίοι”». Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια οι Εβραίοι είναι ένοχοι
για τα δεινά τούτου του κόσμου.
Μόνο στη Γαλλία, από το 1980 έως
τις μέρες μας, οι Εβραίοι έχουν δεχτεί πέντε επιθέσεις. Η δολοφονία
παιδιών είναι ένα βήμα πιο πέρα,
γιατί όποιος μισεί τους Εβραίους
θέλει να τους βγάζει νωρίς από τη
μέση.
Ποιος ξεχνάει το λογύδριο του Χίμλερ στις 6 Οκτωβρίου του 1946, στο
Πόζεν; «Τέθηκε ενώπιον μας ένα
ερώτημα: τι θα κάνουμε με τις γυναίκες και τα παιδιά. Στην πραγματικότητα δεν ένιωθα ότι είχα δικαίωμα
να εξοντώσω τους άνδρες και να
αφήσω να μεγαλώσουν τα παιδιά
τους, τα οποία θα έπαιρναν εκδίκηση. Χρειάστηκε να λάβω τη βαθιά
απόφαση να εξαφανίσω αυτόν το
λαό από προσώπου γης». Το λογύδριο του Χίμλερ περιλαμβάνεται στο
βιβλίο του φιλοσόφου Πιερ Αντρέ
Ταγκιέφ «Τι είναι αντισημιτισμός»*,
όπου ο συγγραφέας αναλύει, μεταξύ
άλλων, τους έξι αντι-εβραϊκούς μύθους: την κατηγορία της μισοξενίας,
την κλίση στον φόνο ως πολιτισμικό
χαρακτηριστικό, την κατηγορία «δολοφόνοι του Χριστού», την τοκογλυφία, την τάση συνωμοσίας και την
ιδέα της φυλετικής ανωτερότητας.
Η Γαλλία αυτή την εποχή βρίσκεται
σε προεκλογική περίοδο και ίσως γιʼ
αυτό στον γαλλικό Τύπο δεν βρίσκεις εύκολα αναλύσεις για το περιστατικό της Τουλούζης. Στο κάτωκάτω έχει το μεγαλύτερο ποσοστό
μουσουλμάνων στην Ευρώπη και ο
δράστης φαίνεται ότι ήταν ακραιφνής ισλαμιστής. Ο αντισημιτισμός
των προηγούμενων αιώνων ενδέχεται να βρίσκει σήμερα πρόσφορο
έδαφος ανάμεσα σε φανατικούς
μουσουλμάνους μετανάστες. Η μονίμως ενοχική Ευρώπη ακροβατεί
πάνω στο ποιοτικά μεταλλασσόμενο
ισλαμικό στοιχείο.
Στην Ελλάδα η μετανάστευση παραμένει απλώς μετανάστευση ή μάλλον
λαθρομετανάστευση. Εδώ ο ανθρώ-
πινος χρόνος δεν έχει προσμετρήσει
τη δική του ζωή και –ως χθες τουλάχιστον– δεν είχε αναφανεί η αναγκαία πολιτική βούληση. Όπως
σημειώνει ο ιστορικός Ιωάννης Κωτούλας στο βιβλίο του «Μετανάστευση και κυρίαρχη εθνική
κουλτούρα»*, ως τώρα το μεταναστευτικό δυτικό πλαίσιο στηρίχτηκε
στην πολυπολιτισμικότητα, την απόπειρα των ευρωπαϊκών κοινοτήτων
να διαχειριστούν ετερόκλητους πληθυσμούς. Στο βιβλίο ο ιστορικός,
αντί της πολυπολιτισμικότητας, προτείνει τη δομική ενσωμάτωση των
μεταναστών. Μια διαδικασία σύνθετη και μη αποδεκτή από πολλούς
«ανθρωπιστές», αφού προϋποθέτει
την αποδοχή της κυρίαρχης κουλτούρας της χώρας που φιλοξενεί
τους μετανάστες.
Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα έχει ιδιαιτερότητες. Οφείλει όμως να κλείσει τα αυτιά της στις σειρήνες και να
συνεργαστεί (όχι μόνον προεκλογικά) με τους εταίρους και γείτονες,
αν πραγματικά επιθυμεί να υλοποιήσει μια αξιοπρεπή και με μέλλον μεταναστευτική πολιτική. Τα εργαλεία
υπάρχουν. Ας υπάρξει σαφής πολιτική βούληση για να πάψει ένα
τμήμα του εκλογικού σώματος να
στρέφεται στα άκρα, ως σανίδα σωτηρίας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1.4.2012
*Πιερ Αντρέ Ταγκιέφ «Τι είναι αντισημιτισμός»,
μετάφραση Α. Πανταζόπουλος και Αν. Ηλια-
δέλη. Ιωάννης Κωτούλας «Μετανάστευση και
κυρίαρχη εθνική κουλτούρα», εκδόσεις Παπα-
ζήση.
της Δρ. ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΜΑΤΣΑ
09
αιµοδοσια
µια ανεκτιµητη
κοινωνικη
προσφορα
Ευχαριστώ θερμά το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας - και ιδιαίτερα τον πρόεδρο κ. Βενιαμίν Αλμπάλα και
τον Γεν. Γραμματέα κ. Σάκη Λεόν - για την τιμή που μου
έκαναν να με προσκαλέσουν να μιλήσω στη σημερινή τελετή προς τιμήν των εθελοντών αιμοδοτών. Με αυτή την
ευκαιρία θα ήθελα να συγχαρώ την Κοινότητα – και ιδιαίτερα την Επιτροπή Κοινοτικής Αλληλεγγύης - γιʼ αυτήν
την εξαιρετική πρωτοβουλία σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα. Θα ήθελα επίσης, να συγχαρώ τους εθελοντές αιμοδότες που τιμούμε σήμερα, για την
ευαισθησία τους και την προθυμία τους να προσφέρουν
– κυριολεκτικά – ένα κομμάτι του εαυτού τους για τη δημιουργία αποθεμάτων ζωής.
10
Βρίσκομαι εδώ για να καταθέσω την άποψή μου ως επιστήμονας του βιοϊατρικού χώρου και να σας δώσω ορισμένα στοιχεία για την αναγκαιότητα της εθελοντικής
αιμοδοσίας, προκειμένου να αντιληφθείτε πόσο σημαντική είναι αυτή η προσπάθεια. Χαίρομαι πραγματικά, που
μου δίνεται η ευκαιρία να ενθαρρύνω την πρωτοβουλία
της Επιτροπής Κοινοτικής Αλληλεγγύης και ελπίζω πως
με το πέρας της ομιλίας μου θα έχω καταφέρει να σας
πείσω ότι η εθελοντική προσφορά αίματος αποτελεί ζήτημα ζωής και ζήτημα τιμής, που μας αφορά όλους.
Σύμφωνα με το Ταλμούδ, η εβραϊκή φιλοσοφία διδάσκει
ότι όποιος σώζει μια ζωή, σώζει έναν κόσμο ολόκληρο. Η
διδασκαλία αυτή, γνωστή με τον όρο pikuakh nefesh, είναι
άρρηκτα συνδεδεμένη με την εθελοντική αιμοδοσία, η
οποία κατʼ εξοχήν σώζει ζωές με την εξασφάλιση επάρκειας αίματος και αποτελεί μια χειρονομία καλής θελήσεως, φροντίδας και αγάπης προς τους συνανθρώπους
μας. Η εθελοντική αιμοδοσία αποτελεί επίσης, πρότυπο
παράδειγμα κοινωνικής ευαισθησίας και προσφοράς
προς το σύνολο.
Η αντίληψη αυτή είναι απαραίτητο να διαδοθεί ευρύτερα
στην κοινωνία μας καθώς η ανάγκη της εκούσιας προσφοράς σε όλα τα επίπεδα γίνεται εντονότερη στη δύσκολη οικονομική συγκυρία την οποία διερχόμαστε. Ως
αποτέλεσμα της κρίσης την οποία βιώνουμε, υπάρχουν
σοβαρές επιπτώσεις στα κοινωνικά συστήματα πρόνοιας,
τα οποία σήμερα συρρικνώνονται. Ο μόνος τρόπος για να
διέλθουμε τον σκόπελο με επιτυχία είναι να αναπτύξουμε
το αίσθημα του εθελοντισμού και της κοινωνικής προσφοράς, που θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είναι
και τόσο ανεπτυγμένο στην κοινωνία μας όσο θα επιθυμούσαμε – πράγμα που κάνει ακόμα πιο αξιέπαινο το παράδειγμα των εθελοντών αιμοδοτών της Κοινότητας.
Παρʼ όλες όμως τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες
που καταγράφονται από μεμονωμένα άτομα ή οργανωμένους συλλόγους, στην Ελλάδα δεν έχουμε επάρκεια
αίματος. Έτσι φθάνουμε στο σημείο να εισάγουμε αίμα
και τα παράγωγά του από το εξωτερικό για ιατρικούς
σκοπούς. Δυστυχώς, η έλλειψη και η ανεπάρκεια αίματος έχει ως άμεσο αποτέλεσμα να θέτει σε κίνδυνο τη
ζωή όσων το χρειάζονται ως θεραπευτικό μέσο. Επειδή
πολλές φορές η απροθυμία για συμμετοχή μπορεί να
οφείλεται και σε άγνοια, θα σας δώσω ορισμένα στοιχεία
για τις ανάγκες της χώρας μας σε αίμα, καθώς και για
την ίδια τη διαδικασία της αιμοδοσίας.
Σε κάθε νοσοκομείο 2 στους 10 ασθενείς κατά μέσο όρο
χρειάζονται μετάγγιση. Οι ετήσιες ανάγκες σε αίμα ξεπερνούν τις 600.000 φιάλες, που σήμερα καλύπτονται
κατά 50% από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών και
κατά 40% από τη συνεισφορά των μεμονωμένων εθελοντών αιμοδοτών. Μια μικρή ποσότητα – περίπου 5% –
προέρχεται από τις ένοπλες δυνάμεις.
Επειδή, όπως προανέφερα, οι υπάρχουσες ανάγκες δεν
καλύπτονται πλήρως βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση
να εισάγουμε αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό.
Οι ασθενείς που χρειάζονται μετάγγιση είναι κυρίως:
τραυματίες των τροχαίων ατυχημάτων, που δυστυχώς
είναι πολλοί και συχνά νέοι. Τα περίπου 4.000 άτομα που
πάσχουν από Μεσογειακή Αναιμία, στην πλειοψηφία τους
παιδιά. Όσοι πάσχουν από διάφορες αιματολογικές ασθένειες (λευχαιμία, αιμορροφιλία κα). Ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε κάποια επέμβαση (ορθοπεδική,
καρδιοχειρουργική κα.) και έγκυες γυναίκες που παρουσιάζουν προβλήματα. Περιστατικά βαριάς γαστρορραγίας και χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Η ζωή όλων
αυτών εξαρτάται από την ύπαρξη επαρκών ποσοτήτων
αίματος.
Η διαδικασία της αιμοδοσίας είναι απόλυτα ασφαλής. Ο
υποψήφιος υποβάλλεται σε ιατρικό έλεγχο και σε περίπτωση που για κάποιο λόγο κριθεί ακατάλληλος, αποκλείεται αυτομάτως από την αιμοδοσία. Η διαδικασία
αυτή εξασφαλίζει την υγεία τόσο του δότη, όσο και του
λήπτη. Η πρακτική που ακολουθείται κατά την αιμοληψία
είναι ασφαλής και δεν υπάρχουν κίνδυνοι για τη μετάδοση ασθενειών. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι
αποστειρωμένα, μιας χρήσεως και ανοίγονται κατά την
παρουσία του αιμοδότη. Η ποσότητα του αίματος που
λαμβάνεται είναι μικρή σε σύγκριση με τον συνολικό
όγκο αίματος του ανθρώπου. Η αναπλήρωση γίνεται αρκετά σύντομα, ενώ η αιμοδοσία είναι και ωφέλιμη, διότι
ο οργανισμός του δότη κινητοποιείται για την παραγωγή
νέου αίματος.
Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς, αίμα μπορούν
να δώσουν όλοι οι υγιείς άντρες και γυναίκες, ηλικίας
18-60 ετών, κάθε 3-4 μήνες. Είναι λοιπόν, μια διαδικασία
που μπορεί να επαναλαμβάνεται ακίνδυνα σε τακτά χρο-
11
νικά διαστήματα και θα προέτρεπα όλους –και ιδιαίτερα
τους νέους– να συμμετάσχουν άφοβα.
Υπάρχουν βέβαια και άτομα που δεν μπορούν να δώσουν
αίμα. Σε αυτά συγκαταλέγονται, όσοι πάσχουν από διάφορα νοσήματα ή παθολογικές καταστάσεις που απαγορεύουν οριστικά ή πρόσκαιρα την αιμοδοσία. Ο
αποκλεισμός αυτός γίνεται, αφενός για να μην επιβαρυνθεί η υγεία του αιμοδότη και αφετέρου, για να διασφαλιστεί η ποιότητα του αίματος που θα μεταγγισθεί
στο λήπτη. Έτσι, αιμοδότες δε μπορεί να είναι ασθενείς
και φορείς του AIDS, ασθενείς με Ηπατίτιδα B και C,
ασθενείς με ελονοσία και όσοι υποφέρουν από χρόνια
νοσήματα, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτη, υπέρταση, χρόνια νεφροπάθεια, ηπατοπάθεια, αναιμία, ή
άτομα που κάνουν χρήση ναρκωτικών ή υποφέρουν από
αλκοολισμό.
Μια μονάδα αίματος μπορεί να συμβάλλει στη διάσωση
της ζωής περισσοτέρων του ενός ατόμων. Κι αυτό, γιατί
μια μονάδα αίματος μπορεί να διαχωριστεί σε επιμέρους
συστατικά, τα οποία μπορούν να ικανοποιήσουν διαφορετικές ανάγκες πολλών ασθενών. Επειδή όμως το αίμα
δεν διατηρείται για απεριόριστο χρονικό διάστημα, υπάρχει ανάγκη για τακτική ανανέωση των αποθεμάτων.
Το αίμα υφίσταται πολλούς ελέγχους προκειμένου να
κριθεί κατάλληλο για να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό
μέσο στον ασθενή. Οι έλεγχοι αυτοί διαρκούν περίπου 3
μέρες μέχρι να ολοκληρωθούν και επομένως, χρειάζεται
να υπάρχει συνεχώς επάρκεια αίματος.
Αγαπητά μέλη της Κοινότητας,
Παρά την αλματώδη πρόοδο των βιοϊατρικών επιστημών,
οι οποίες μας έχουν προσφέρει πολύτιμες ανακαλύψεις
και νέες θεραπείες για ανίατες μέχρι πρότινος ασθένειες, δεν έχει γίνει εφικτό να παρασκευαστεί συνθετικό
ανθρώπινο αίμα. Επομένως, δεν υπάρχει διαθέσιμο υποκατάστατο του αίματος. Μόνον ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να προσφέρει αίμα για να χρησιμοποιηθεί σε
άλλον άνθρωπο. Έτσι, ο ακρογωνιαίος λίθος για την
ασφάλεια και την επάρκεια αίματος και των παραγώγων
του είναι η ύπαρξη εθελοντών αιμοδοτών, στους οποίους αξίζει κάθε έπαινος.
Πριν κλείσω την ομιλία μου θα ήθελα να μου επιτρέψετε
να αναφερθώ σε ένα άλλο θέμα, που σχετίζεται εμμέσως
με την εθελοντική αιμοδοσία και απασχολεί πολλούς
συμπολίτες μας. Μάλιστα, για το ζήτημα αυτό δέχομαι
συχνά ερωτήσεις από νέα ζευγάρια που πρόκειται να τεκνοποιήσουν. Θα έχετε ακούσει ίσως, ότι κατά τον τοκετό υπάρχει δυνατότητα συλλογής του λεγόμενου
ομφαλοπλακουντιακού αίματος, που περιέχει μια ειδική
κατηγορία κυττάρων, τα βλαστοκύτταρα. Σε πολλά μαιευτήρια συνιστάται από τους ιατρούς η συλλογή τους και
η φύλαξή των κυττάρων αυτών σε ειδικές Τράπεζες. Η
στιγμή του τοκετού είναι πράγματι μια μοναδική ευκαιρία
να συλλεγούν ανώδυνα και ακίνδυνα τα βλαστοκύτταρα
από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Τα βλαστοκύτταρα
που συλλέγονται, φυλάσσονται κάτω από ειδικές συνθήκες και αποτελούν αναντικατάστατο βιολογικό υλικό,
που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς.
Θα αναρωτιέστε ίσως πώς, γιʼ αυτό θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Σε ενηλίκους ή παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία χρειάζεται συχνά να γίνει μεταμόσχευση μυελού
των οστών. Στις περιπτώσεις αυτές είναι απαραίτητο να
βρεθεί κατάλληλος δότης, συμβατός με τον ασθενή, που
συνήθως ανήκει στο στενό συγγενικό του περιβάλλον.
Σήμερα, η επιστήμη μας προσφέρει μια εναλλακτική
λύση: αντί της μεταμόσχευσης μυελού των οστών μπορεί να γίνει μεταμόσχευση των βλαστοκυττάρων που
προέρχονται από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η μεταμόσχευση τέτοιων κυττάρων σε ασθενείς που δεν έχουν
συμβατό δότη είναι σωτήρια για τη ζωή τους. Παρόλο
που η χρησιμότητά των κυττάρων αυτών εστιάζεται σήμερα στις λευχαιμίες, ελπίζουμε ότι, στο όχι πολύ μακρινό μέλλον τα κύτταρα αυτά θα μπορούν να
χρησιμοποιηθούν και για τη θεραπεία άλλων ασθενειών,
όπως καρδιαγγειακά και νευροεκφυλιστικά νοσήματα
αλλά και τραύματα του νευρικού συστήματος. Η διαδικασία συλλογής και φύλαξης των βλαστοκυττάρων απαιτεί υψηλή τεχνογνωσία και εξειδικευμένο προσωπικό,
όπως και ιδιαίτερη υπευθυνότητα. Στην Αθήνα λειτουργεί μία Τράπεζα φύλαξης δημοσίου χαρακτήρα στο
Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία μπορείτε να απευθυνθείτε για περισσότερες πληροφορίες.
Η συλλογή των βλαστοκυττάρων γίνεται δωρεάν – με
βάση νόμο που ψηφίστηκε σχετικά πρόσφατα από τη
Βουλή των Ελλήνων. Τα βλαστοκύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος αποτελούν μια ανεκτίμητη πηγή
για όσους χρειάζονται μόσχευμα, ενώ οι καταθέτες των
κυττάρων αυτών έχουν προτεραιότητα στη λήψη μοσχεύματος που προέρχεται από άλλους δότες, εφʼ όσον
το χρειαστούν. Όπως και στην περίπτωση του αίματος,
η χώρα μας δεν έχει επάρκεια βλαστοκυττάρων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, γιʼ αυτό και απευθύνεται στις
διεθνείς Τράπεζες φύλαξης. Με συλλογική προσπάθεια
όμως, θα μπορούσε να φτιαχτεί μια επαρκής Τράπεζα, η
οποία να περιέχει όλους τους απαιτούμενους τύπους για
να καλυφθεί ο ελληνικός πληθυσμός.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να σας αφήσω με το εξής
μήνυμα: το ανθρώπινο αίμα και τα παράγωγά του είναι
αναντικατάστατα, γιʼ αυτό και η εθελοντική προσφορά
τους είναι ανεκτίμητο κοινωνικό αγαθό που σώζει ζωές.
Μας αφορά όλους.
12
η Κοινοτητα τιµα τους
της
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Αθήνας, στις 30 Μαρτίου, τίμησε
σε ειδική εκδήλωση στη συναγωγή
Ετς Χαΐμ, τους 79 αιμοδότες της.
Άνθρωποι που προσέφεραν αίμα
για την υγεία συνανθρώπων
τους. Μία από τις ιερότερες
αγαθοεργίες που προβλέπονται από την εβραϊκή θρησκεία
για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής, όπως εξήγησε στην
διάλεξη της η Δρ. Ρεβέκκα Μάτσα, η
οποία δημοσιεύεται στο Άλεφ.
Οι 79 αυτοί άνθρωποι δεν αρκούν, απλά αποτελούν φωτεινό
παράδειγμα
προς
μίμηση, γιατί οι ανάγκες αίματος δυστυχώς αυξάνονται.
Η Τράπεζα αίματος της Κοινότητάς μας, έχει συνδράμει
πολλές φορές στην κάλυψη φιαλών αίματος που είχαν ανάγκη συγγενείς
και φίλοι του καθενός μας. Όλοι λοιπόν μαζί, ευχαριστούμε τους 79 αιμοδότες, οι οποίοι δικαίως έλαβαν συμβολικά έναν έπαινο τιμής στον
οποίο αναγράφεται η ταλμουδική φράση «όποιος σώζει μια ζωή σώζει τον
κόσμο όλο».
Οι αιμοδότες μας: Αβδελά Γκρήν, Άμγκαρ Έστερ, Άμγκαρ Μάρκος, Αραρ
Αβραάμ Ισαάκ, Αρδίτης Ηλίας, Ασπρίδης Άγγελος, Ασσέα Τάνια, Ασσέρ
Βίκτωρ, Βεντούρας Ερρίκος, Βιτάλ Εσθήρ, Γεννής Συμεών, Γκιούλης
Δαυίδ, Δαυίδ Ηλίας, Εζρά Ροζίτα, Ελιέζερ Βίκτωρ του Σαμουήλ, Εμμανουήλ Άρης, Εμμανουήλ Δανιήλ, Εμμανουήλ Λούσυ, Ζακαρ Ραφαήλ – Σαμουήλ, Ιωχανάς Μωυσής, Καπόν Βενιαμίν, Καπόν Λέα, Κεφαλόπουλος
Άγγελος, Κόβο Ερρίκος, Κόβο Ίντα, Κόβο Ντάνυ, Κοέν Τζούλια, Κούπερμπεκ Εϊμπυ, Κοφινάς - Ζαδίκ Μάριος, Λεών Ήβη, Μάτσας Ισαάκ, Μέντελ Χέντελ, Μόλχο Αλβέρτος-Αβραάμ, Μοντιάνο Αλέξανδρος, Μορδεχάι
Αλίκη, Μορδεχάι Ισαάκ, Μόρδου Ευτυχία, Μπατή Έρρικα, Μπατή Νίνα,
Μπενεασσών Γιούλη, Μπεχάρ Βιργινία, Μπογιατζής Δημήτριος, Μωυσής
Αβραάμ, Μωυσής Έντυ, Ναμίας Οβαδίας, Ναχαμούλης Σαλβατώρ, Ναχμία Τζοάννα, Νεγρίν Σάμ, Οβαδίας Σαμπεθάι, Παληκαράς Δαυίδ, Πάπαρης
Ιωάννης, Παπαχρήστου Σίμος, Πουγκακιώτη Ελσα, Ρούσσου Ρόζα, Σαμαρά
Κάλλη, Σαρρίδης Ραφαήλ, Σασών Δανιήλ, Σηγκάν Τάλ, Σολομών Λουΐζα,
Σούση Αλέγρα, Σούση Άλντα, Σούσης Δανιήλ, Σούσης Δαυίδ, Σούσης Ζακ,
Σούσης Ζακ – Ιακώβ, Σούσης Ισαάκ, Στεργίου Δημήτρης, Τζιώρας Δημήτρης, Τσεζάνα Πώλα, Φλωραέ Δαυίδ, Φόρνης Αλμπέρτος, Φόρτη Ελεονώρα, Φριζής Μορδοχάι, Χαζάν Χαίμ, Χαλέγουα Μόνις, Χαλέγουα Μπέτυ,
Χαμπίπ Μίνα, Χατζοπούλου Ζακλίν.
της ΥΒΟΝΗΣ ΚΑΠΟΝ
το Πεσαχ ειναι
ο
συνδυασµος
Το Πέσαχ, το Σαβουότ και το Σουκότ, οι τρεις γιορτές του
προσκυνήματος, είναι επέτειοι χαράς και περιέχουν στοιχεία που προσφέρουν ψυχική ανάταση και ολοκλήρωση.
Όμως, το Πέσαχ, περισσότερο από κάθε άλλη γιορτή, συνδυάζει όλα τα στοιχεία σε ένα αρμονικότατο σύνολο.
Το Πέσαχ είναι η γιορτή του μυαλού: μας καλεί να στοχαστούμε πάνω στην ιδέα της ελευθερίας. Μας μεταφέρει
πίσω στην εποχή της δουλείας στην Αίγυπτο και ζητά από
μας να βάλουμε τους εαυτούς μας στη θέση των προγόνων
μας που απελευθερώθηκαν από την καταπίεση του Φαραώ. Η Αγκαντά μας προτρέπει να
ΜΗΝ αντιμετωπίζουμε την Έξοδο ως ιστορία: «Σε όλες τις γενιές πρέπει ο άνθρωπος να
θεωρεί τον εαυτό του σαν να είχε απελευθερωθεί ο ίδιος από την Αίγυπτο». Η αναγωγή
των νοημάτων του Πέσαχ στη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε, είναι
ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία της γιορτής.
Το Πέσαχ είναι η γιορτή της καρδιάς: μας καλεί να χαρούμε, να νιώσουμε την παρουσία
του Θεού, ως πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας. Το Σέντερ, με τα τραγούδια του και τα τελετουργικά του, με τα στοιχεία για να χαρούν τα παιδιά και να χαλαρώσουν οι ενήλικες,
δημιουργεί ένα βαθύ αίσθημα ευτυχίας. Η τήρηση του Πέσαχ δεν πρέπει να μετατραπεί
σε μια κατανυκτική τελετή αλλά να γίνει μια απολαυστική γιορτή.
Το Πέσαχ είναι η γιορτή του χεριού: πριν ακόμη φτάσει η γιορτή, καλούμαστε να προσφέρουμε χρήματα σε όσους χρειάζονται, για να προμηθευτούν τις ματσότ και τα τρόφιμα για τη γιορτή. Υποδεχόμαστε τη γιορτή, διαβάζοντας από την Αγκαντά τους πρώτους
στίχους της: «Όποιος πεινάει ας έρθει να φάει και όποιος έχει ανάγκη ας έρθει να κάνει
Πέσαχ, μαζί μας». Το πνεύμα της φιλοξενίας κυριαρχεί στη γιορτή και η φροντίδα προς
τον ομόθρησκο, στρέφεται προς όλους τους συνανθρώπους. Δεν είναι όμως ένα αόριστο
συναίσθημα συμπάθειας και φροντίδας προς τους άλλους που μας διακατέχει. Είναι η
πράξη της προσφοράς και της αλληλοβοήθειας που είναι ένα πρωταρχικό στοιχείο της
γιορτής. Τουλάχιστον για μια εβδομάδα μέσα στο χρόνο αποβάλλουμε (ή καλό είναι να
αποβάλλουμε) από τις ζωές μας αυτά τα στοιχεία που μας κάνουν εγωιστές και αλαζόνες, αυτά τα στοιχεία που μας ʻφουσκώνουνʼ όπως η απαγορευμένη μαγιά φουσκώνει το
ψωμί και, τουλάχιστον για μια εβδομάδα, επιδιώκουμε να μοιραστούμε τις ευλογίες που
μας αξίωσε ο Θεός να έχουμε, με τους συνανθρώπους μας.
Το Πέσαχ είναι η γιορτή του μυαλού, της καρδιάς και του χεριού - ένας ιδανικός συνδυασμός που δημιουργεί την πληρότητα και την ολοκλήρωση, που είναι το νόημα της
θρησκείας.
Εύχομαι σε όλους ένα καλό και χαρούμενο Πέσαχ, με οικογενειακή γαλήνη και απαρτία,
με υγεία σε όλους και ειρήνη στην οικουμένη.
13
14
περιδιαβαινοντας
την εβραϊκη
µε τους
Κυριακή 4 Μαρτίου, ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων έχει συγκεντρωθεί έξω από το κτήριο που βρίσκεται στον αριθμό
39 της οδού Νίκης, περιμένοντας να ανοίξουν οι πύλες του. Πίσω από την νεοκλασική πρόσοψη του κτηρίου κρύβεται
ένας χώρος μουσειακός, που φιλοξενεί την πολιτιστική παρακαταθήκη του ελληνικού εβραϊσμού. Η Οριέττα Τρέβεζα
μας ξεναγεί στη συλλογή του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος, το οποίο αποτελείται από 8.000 σπάνια θρησκευτικά
και οικιακά αντικείμενα και αρχεία, προερχόμενα από την ιστορική πορεία των Ελλήνων Εβραίων, που αν και μετρά
2.300 χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, πέρασε στα «ψιλά» της ιστορίας που διδάσκεται στο σχολείο.
Παρέα με τον Αριστοτέλη Κοσκινά συνεχίζουμε τον περίπατό μας στην εβραϊκή Αθήνα, μαθαίνουμε για την πρώτη
Συναγωγή της πόλης, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στην καρδιά της Αρχαίας Αγοράς αλλά και για το παλαιοπωλείο του Νώε Γιουσουρούμ στην πλατεία Αβησσυνίας. Επόμενη στάση στο Μνημείο Ολοκαυτώματος των Ελλήνων
Εβραίων. Το Μνημείο, ένα Άστρο του Δαβίδ με κομμένες τις τριγωνικές απολήξεις, σαν τμήματα που έχουν αποσπαστεί, λειτουργεί ως πυξίδα στα σημεία του ορίζοντος, όπου εβραϊκές κοινότητες αφανίστηκαν, όπως μας εξηγεί
η αρχιτέκτονας Ματίλντα Μπεράχα.
Συνεχίζουμε κατευθυνόμενοι στην σεφαραδική Συναγωγή Μπεθ Σαλώμ. Ο Ραββίνος κ. Ισαάκ Μιζάν, μας υποδέχεται και μας μιλά για τα πανάρχαια έθιμα του ιουδαϊσμού και ξετυλίγει μπροστά στα γεμάτα περιέργεια και ενθουσιασμό μάτια των επισκεπτών την Κύλινδρο της Πεντατεύχου (Σέφερ Τορά). Τελευταίο σημείο του περιπάτου το
εστιατόριο Gostijo, όπου στα τραπέζια μας περιμένουν σεφαραδίτικοι μεζέδες, μπουρεκίτας και αυγά χαμινάδος που
ετοίμασε για μας η Νεχαμά Χέντελ.
Ήταν ο δεύτερος ιστορικός περίπατος των atenistas στην Αθήνα. Αυτή τη φορά όμως, δεν επισκεφθήκαμε τα αποτυπώματα στο χώρο εκείνων που έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κτήρια, ως σιωπηλούς μάρτυρες της παρουσίας τους
αλλά μια κοινότητα ζωντανή. Ο περίπατος αυτής της Κυριακής δεν ήταν απλώς ένας περίπατος αλλά μια ευκαιρία
για πολλούς από εμάς να γνωρίσουν αυτό το τόσο ιδιαίτερο και τόσο όμορφο κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας.
www.atenistas.org 06/03/2012
του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΚΟΣΚΙΝΑ
Π
εβραϊκη
15
στην
Αθηνα
αλιότερα, όταν ξεναγούσα για το Δήμο Αθηναίων, είχα προτείνει τρεις θεματικές ξεναγήσεις: ρωμαϊκή Αθήνα, οθωμανική Αθήνα και
εβραϊκή Αθήνα. Οι δύο πρώτες πραγματοποιήθηκαν, η τρίτη όμως δεν είχε γίνει ακόμη όταν διακόπηκε το πρόγραμμα των ξεναγήσεων του Δήμου.
Πίστεψα πως ποτέ δε θα μου δινόταν η ευκαιρία, να
όμως που έγινε αυτή την Κυριακή, μετά από πρόσκληση
των atenistas.
Δυστυχώς,
στην πόλη
απομένουν
ελάχιστα κατάλοιπα της
εβραϊκής παρουσίας. Ένα
σημαντικό
κομμάτι της
Θραύσμα από την υστερορωμαϊκή συναιστορίας της
γωγή της Κορίνθου. Διακρίνονται οι λέξεις
πόλης έχει
[συνα]ΓΩΓΗ ΕΒΡ[αίων]
εξαφανιστεί
σχεδόν σα να μην υπήρξε ποτέ, κάνοντας την πόλη μας
φτωχότερη.
Η εβραϊκή παρουσία στην Ελλάδα ξεκινά από την προχριστιανική εποχή. Έχουμε τεκμήρια για ανθηρές κοινότητες σε δραστήρια εμπορικά κέντρα του
ελληνιστικού κόσμου (Δήλος, Ρόδος, Κόρινθος).
Οι σταθμοί του αποστόλου Παύλου στην Ελλάδα, αντιπροσωπεύουν πόλεις με ανθηρές εβραϊκές κοινότητες,
στις οποίες ήξερε ότι θα βρει φιλοξενία και ένα πρώτο
ακροατήριο. Από αυτούς τους Εβραίους προέρχονταν
οι πρώτοι χριστιανοί.
Ο αριθμός των Εβραίων στο ελληνικό έδαφος αυξήθηκε
μετά τις διαδοχικές αποτυχημένες επαναστάσεις τους
κατά των Ρωμαίων, που οδήγησαν μεταξύ άλλων, και
στην καταστροφή του Ναού του Σολομώντα.
Η εβραϊκή παρουσία στον ελλαδικό χώρο συνεχίζεται
αδιάλειπτη όλη τη βυζαντινή εποχή και αργότερα, στη
φραγκοκρατία και την τουρκοκρατία. Σταδιακά, δημιουργήθηκε μια μοναδική πολιτιστική παράδοση, που
λέγεται ρωμανιώτικη, γιατί οι Εβραίοι της Ελλάδας
μιλούσαν «ρωμέικα». Τα ελληνικά ήταν η μητρική τους
γλώσσα, στην οποία έγραφαν τα συμβόλαια και τα
γράμματά τους, χρησιμοποιώντας όμως εβραϊκούς
χαρακτήρες. Τα τραγούδια τους ήταν σε δεκαπεντασύλλαβους, η μουσική τους δε διέφερε από αυτήν των
Ελλήνων γειτόνων τους, χρησιμοποιούσαν τις ίδιες
εκφράσεις και παροιμίες, ντύνονταν κι έχτιζαν τα σπίτια
τους με τον ίδιο τρόπο. Πρόκειται για ένα πολιτισμικό
αμάλγαμα που δε συναντάται πουθενά αλλού στον
κόσμο, το οποίο έμελλε να σβηστεί από προσώπου γης
από τους Ναζί.
Το 15ο αιώνα, δίπλα στους Ρωμανιώτες, εγκαταστάθηκε μια άλλη ομάδα Εβραίων, οι Σεφαρδίτες, διωγμένοι από την καθολική Ισπανία (σεφαράντ στα εβραϊκά).
Το 1492, τη χρονιά που ο Κολόμβος θα ανακάλυπτε την
Αμερική, οι βασιλείς Φερδινάνδος και Ισαβέλλα διέταξαν την έξοδο από τη χώρα όσων δε δέχονταν να
ασπαστούν το χριστιανισμό. Ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Β΄
διέκρινε αμέσως την εξαιρετική ευκαιρία να μπολιάσει
την αυτοκρατορία του με έναν εξαιρετικά δραστήριο
πληθυσμό κι έστειλε το στόλο του στην Ισπανία, για να
μεταφέρει τους Εβραίους σε μεγάλα αστικά κέντρα της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κυρίως τη Θεσσαλονίκη και
τη Σμύρνη. Ο τεράστιος αριθμός των νεοφερμένων,
σταδιακά απορρόφησε τις ρωμανιώτικες μειονότητες
στις πόλεις που εγκαταστάθηκε.
Η μεγαλύτερη σεφαρδίτικη κοινότητα στην Ελλάδα
ήταν της Θεσσαλονίκης. Οι Εβραίοι της πόλης δημιούργησαν άλλο ένα μοναδικό πολιτισμικό αμάλγαμα, με
πολλά οθωμανικά στοιχεία. Η ενδυμασία τους –ιδιαίτερα η παραδοσιακή φορεσιά των γυναικών – ήταν
μοναδική, η μουσική τους ανατολίτικη αλλά τα τραγούδια τους ήταν στα ισπανοεβραϊκά. Οι δρόμοι της
Θεσσαλονίκης αντηχούσαν άπταιστα ισπανικά της
Καστίλης, έστω και ανάμεικτα με εβραϊκές και τούρκικες λέξεις. Ήταν ένας πολιτισμός που έμελλε κι αυτός
να εξαφανιστεί.
Στην Αθήνα, η πρώτη μαρτυρία για εβραϊκή παρουσία
είναι μια επιγραφή του 3ου αιώνα π. Χ. Πιθανολογείται
ότι υπήρχε μια συναγωγή στην περιοχή της αγοράς,
μάλλον του τρίτου αιώνα μ.Χ., από την οποία προέρχε-
συνέχεια στην σελίδα 19
16
του ΣΛΟΜΟ ΣΑΜΙΡ
µηνυµα
εβραϊκης κατανοησης
απο την Τσελση Κλιντον
Ένα νέο αστέρι έχει ανατείλει στην υποστήριξη των προσπαθειών για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των Αμερικανών Εβραίων και μουσουλμάνων. Είναι η Τσέλση
Κλίντον, η κόρη του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ
Κλίντον.
Η Τσέλση Κλίντον συντόνισε ένα δημόσιο διάλογο την Τετάρτη το βράδυ στο κέντρο της εβραϊκής Κοινότητας στο
Μανχάταν, με πρωταγωνιστές δύο ειλικρινείς υποστηρικτές της δημιουργίας μιας μουσουλμανο-εβραϊκής συμμαχίας, τον Ραββίνο Marc Schneier και τον Ιμάμη Shamsi
Ali. Αφού μίλησε ενώπιον ενός πολύ δυναμικού ακροατηρίου, στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και ο γεμάτος περηφάνια πατέρας της, η νεότερη Κλίντον είπε στην
εφημερίδα ΧΑΑΡΕΤΖ: «Με τιμά που προσκαλέστηκα να
συμμετάσχω στο γεγονός αυτό και να υποστηρίξω το
έργο του Ραββίνου και του Ιμάμη. Πιστεύω βαθιά στη σημασία του διαλόγου μεταξύ σας, καθώς επίσης και στο να
προχωρήσετε πέρα από τις συνομιλίες και στο να συνεργαστείτε μεταξύ σας.»
Αναφερόμενη στους δεκάδες αντι-μουσουλμάνους διαδηλωτές που εμφανίστηκαν έξω από το κέντρο της εβραϊκής Κοινότητας με ταμπέλες, με τις οποίες κατήγγειλαν
το διάλογο και απαιτούσαν από τον Schneier «να ζητήσει
συγνώμη από την εβραϊκή Κοινότητα» για τη προώθηση
προγραμμάτων που φέρνουν κοντά μέλη από τα τζαμιά
και τις συναγωγές στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο, μέσω
του “Ίδρυματος για την Εθνική Κατανόηση”, που δημιούργησε, η Τσέλση Κλίντον είπε: «Το ότι διαμαρτύρονται δείχνει ότι έχουμε μια σημαντική συζήτηση.»
Αναφερόμενη σε μια σειρά ρητορικών επιθέσεων που
έλαβαν χώρα εναντίον των μουσουλμάνων τα τελευταία
χρόνια στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης από εξέχοντες
πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένης και της κατακραυγής
του 2010 εναντίον των σχεδίων να χτιστεί ένα τζαμί μερικά τετράγωνα πιο κάτω από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, η Τσέλση Κλίντον πρόσθεσε: «Ανησυχούμε πολύ για
τα αντι-μουσουλμανικά στερεότυπα που επικρατούν. Πρέπει να κρατάμε τους πολιτικούς μας και όσους από εμάς
εμφανίζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο λόγου.»
Ο Schneier, ένας Ορθόδοξος Ραββίνος, ο οποίος είναι ο
πνευματικός ηγέτης μιας μεγάλης συναγωγής στην περιοχή Hamptons και Αντιπρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊ-
κού Κογκρέσου, είπε στο ακροατήριο: «Πιστεύω ότι, ως
Εβραίος και Ραββίνος έχω την ευθύνη να μιλήσω ανοιχτά
εναντίον της αντι-μουσουλμανικής μισαλλοδοξίας και
των διακρίσεων, ακριβώς όπως περιμένω τα αδέλφια μου
οι μουσουλμάνοι να μιλήσουν ανοιχτά εναντίον του αντισημιτισμού.»
Σημειώνοντας ότι εξέχοντες Αμερικανοί μουσουλμάνοι
ηγέτες έχουν επανειλημμένα καταγγείλει την άρνηση του
Ολοκαυτώματος και έχουν εκδώσει μια έκκληση στη
Χαμάς να ελευθερώσουν τον στρατιώτη του Ισραηλινού
Στρατού Γκιλάτ Σαλίτ, δύο μήνες πριν από την απελευθέρωσή του, ο Schneier είπε: «Είμαι υπερήφανος ότι προχωρήσαμε πέρα από το διάλογο στο να αγωνιζόμαστε
πραγματικά για τα δικαιώματα των άλλων.»
Ο Ιμάμης Shamsi Ali, ο πρώην πνευματικός ηγέτης του Ισλαμικού Πολιτιστικού Κέντρου της Νέας Υόρκης, ο
οποίος επιλέχθηκε από το New York Magazine σαν ένας
από τους επτά πιο σημαντικούς θρησκευτικούς ηγέτες
στη Νέα Υόρκη, είπε ότι τόσο οι μουσουλμάνοι όσο και οι
Εβραίοι πρέπει να κοιτάξουν πέρα από τα αρνητικά στερεότυπα ο ένας του άλλου, προκειμένου να ενισχύσουμε
τους δεσμούς ανάμεσα στους λαούς μας. Σημειώνοντας
ότι, ο όρος «Τζιχάντ» είναι συχνά παρεξηγημένος στα
μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπου σημαίνει αποκλειστικά
βία εις βάρος των μη-μουσουλμάνων, ο Ιμάμης Ali είπε:
«Στην πραγματικότητα είμαστε τώρα δεσμευμένοι σε μια
τζιχάντ για ειρήνη και για συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων όλων των προελεύσεων».
Ανταποκρινόμενος σε πρόσφατες αποκαλύψεις ότι η
αστυνομική υπηρεσία της Νέας Υόρκης παρακολουθούσε
στενά τους πιστούς στα τζαμιά, καθώς και ομάδες μουσουλμάνων φοιτητών, ο Ιμάμης Ali εξέφρασε διαφωνία με
τις εκκλήσεις για την παραίτηση του Ray Kelly, επικεφαλής της αστυνομικής υπηρεσίας της Νέας Υόρκης, δηλώνοντας: «Οι πολίτες της μουσουλμανικής Κοινότητας
είναι βαθιά ανήσυχοι γύρω από αυτό το θέμα αλλά αντί να
ζητούν την παραίτηση του Kelly, πρέπει να στραφούν προς
την αστυνομία της Νέας Υόρκης, προκειμένου αυτή να
θέσει τις βάσεις της συνεργασίας με τους μουσουλμάνους ηγέτες».
HAARETZ, 15.03.12
Μετάφραση Εβίτα Μιζάν
Το μεγαλύτερο επίτευγμα
δεν είναι να μη πέφτεις ποτέ,
αλλά να σηκώνεσαι
κάθε φορά που πέφτεις.
18
του LAUREN MARKOE
οι Εβραιοι ειναι η
πιο µεταναστευτικη
οµαδα του κοσµου
Οι Εβραίοι, από τη στιγμή της ορμητικής εξόδου τους
από την Αίγυπτο με προορισμό τη γη της Επαγγελίας,
βρίσκονταν σε μία συνεχή κίνηση και σύμφωνα με νέα
μελέτη, εξακολουθούν να μετακινούνται πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική ομάδα.
Σε όλο τον κόσμο ένας στους τέσσερις Εβραίους έχει
μεταναστεύσει από μία χώρα σε άλλη, σε σύγκριση με
το 5% των χριστιανών και το 4% των μουσουλμάνων
που εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους.
Τα συμπεράσματα είναι μέρος μιας νέας εμπεριστατωμένης μελέτης γύρω από τη θρησκεία και την παγκόσμια μετανάστευση, η οποία κυκλοφόρησε από το
Pew Forum on Religion & Public Life*, το οποίο παρακολούθησε τις μετακινήσεις 214 εκατομμυρίων μεταναστών παγκοσμίως.
«Η παγκόσμια εβραϊκή Κοινότητα ενοποιείται» είπε ο
Τζόναθαν Σάρνα, καθηγητής της αμερικανικής εβραϊκής ιστορίας στο πανεπιστήμιο Μπράντεις, ο οποίος
δεν εργάστηκε για τη μελέτη. «Οι Εβραίοι εγκαταλείπουν χώρες του τρίτου κόσμου, από όπου ιστορικά
είχαν υποστεί διωγμούς και μετακινούνται σε μεγάλες
και γενικά ελεύθερες χώρες του αναπτυγμένου κόσμου.»
Καμία άλλη μεγάλη θρησκευτική ομάδα δεν προσέγγισε το ποσοστό του 25% των Εβραίων μεταναστών,
είπε ο Φίλιπ Κόνορ, ο παλαιότερος ερευνητής της μελέτης. Κατά μέσο όρο, είπε, μόνο το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού μεταναστεύει. Αυτό που μπορεί να
προκαλεί έκπληξη στους ανθρώπους, είπε ο Κόνορ,
είναι ότι κατά κανόνα «τα άτομα μένουν καθηλωμένα
στον τόπο τους.»
Όσον αφορά τους Εβραίους, είπε ο Σάρνα, η συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου εβραϊσμού ζει σε
δύο χώρες. Από τους 13,3 εκατομμύρια Εβραίους σε
όλο τον κόσμο, το 43% ζει στο Ισραήλ και το 39% ζει
στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένας σημαντικός παράγοντας που οδήγησε στην
εβραϊκή μετανάστευση είναι η σύσταση του κράτους
του Ισραήλ το 1948 και η συνεχής μετανάστευση προς
αυτή τη χώρα. Ο Σάρνα σημείωσε επίσης την έξοδο
εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων από την πρώην Σοβιετική Ένωση με προορισμό το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και
άλλα μέρη.
Μια θετική έκβαση από τις μεταναστευτικές τάσεις
των Εβραίων είναι ότι οι Εβραίοι, πολύ συχνά διωκόμενοι στις πατρίδες τους, είναι πιο ασφαλείς στις
χώρες στις οποίες μετανάστευσαν.
Αλλά αυτό που χάνουμε είναι ένα από τα μεγάλα θέματα της εβραϊκής ιστορίας, είπε ο Σάρνα, αναφερόμενος στην κατάρρευση των εβραϊκών Κοινοτήτων
στη Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και σε άλλες
χώρες, όπου έζησαν για χιλιετίες.
Παρόλο που οι Εβραίοι διεκδικούν τα πιο δραματικά
ποσοστά μετανάστευσης, ο μικρός αριθμός τους σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών
ανήκουν σε άλλες θρησκευτικές ομάδες. Σύμφωνα με
τη μελέτη, οι μισοί σχεδόν από τους διεθνείς μετανάστες είναι χριστιανοί (49%), παρόλο που αποτελούν το
ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Από όλους τους
χριστιανούς που ζούνε σήμερα, 106 εκατομμύρια
έχουν αλλάξει χώρες και ο πιο προσφιλής προορισμός
τους είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
19
Από τα 43 εκατομμύρια ατόμων, που
δεν γεννήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά ζούσαν εκεί το 2010, εκτιμάται ότι το 74% είναι χριστιανοί,
σύμφωνα με τη μελέτη των συγγραφέων, οι οποίοι μελέτησαν στοιχεία της
απογραφής του πληθυσμού σε συνδυασμό με άλλες μελέτες και κατέληξαν
στα πορίσματά τους.
Από πού προέρχονται αυτοί οι μετανάστες;
Το Μεξικό, μια χώρα σε μεγάλο βαθμό
καθολικών, είναι το μεγαλύτερο έθνος
«δωρητής» χριστιανών στις ΗΠΑ, με 12
εκατομμύρια Μεξικάνους μετανάστες δηλωμένους και αδήλωτους- δημιουργώντας το σπίτι τους βόρεια από τα
σύνορα.
Όσον αφορά τις άλλες τάσεις μετανάστευσης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες,
αυτό το έθνος είναι: ο νούμερο ένα
προορισμός για βουδιστές. Περίπου 1,7
εκατομμύρια βουδιστές ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν γεννήθηκαν
εκεί. Πολλοί από αυτούς προέρχονται
από το Βιετνάμ. Επίσης, είναι το πιο διαδομένο μέρος για μετανάστες χωρίς
θρησκεία. Περίπου 4,4 εκατομμύρια
άτομα, πολλοί από τους οποίους προέρχονται από την Κίνα. Επιπλέον, αποτελεί το δεύτερο μέρος μετά την Ινδία
για τον αριθμό των Ινδουιστών μεταναστών, οι οποίοι αριθμούν 1,3 εκατομμύρια στις ΗΠΑ.
Μεταξύ των μουσουλμάνων, οι ΗΠΑ κατατάσσονται στην έβδομη θέση σαν
προορισμός, μετά από τη Σαουδική
Αραβία, τη Ρωσία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιορδανία και το Πακιστάν. Σύμφωνα με τη μελέτη, υπάρχουν περίπου
δύο εκατομμύρια μουσουλμάνων μεταναστών που ζουν σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
USA TODAY, 8.3.2012
Μετάφραση Εβίτα Μιζάν
*The Pew Forum είναι μέρος του Ερευνητικού
Φόρουμ για τη θρησκεία και τη δημόσια ζωή, που
ιδρύθηκε το 2001 στην Ουάσιγκτον, με σκοπό
την προώθηση της βαθύτερης κατανόησης των
θεμάτων που προκύπτουν από την ανάμιξη της
θρησκείας με τη δημόσια ζωή.
συνέχεια από την σελίδα 15
ται ένα θραύσμα από πεντελικό μάρμαρο με μια επτάφωτη λυχνία (μενορά) κι ένα
φοινικόφυλλο (λουλάβ), το
οποίο βρέθηκε δίπλα στο
άγαλμα του Αδριανού.
Η εβραϊκή παρουσία στην
πόλη συνεχίστηκε κατά το
Βυζάντιο, τη φραγκοκρατία
και την τουρκοκρατία αλλά
διακόπηκε στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, μια πεΜαρμάρινο θραύσμα από την
περιοχή της Αρχαίας Αγοράς
ρίοδο στην οποία η Αθήνα
υπέφερε πολλά.
Οι πρώτοι Εβραίοι που εγκαταστάθηκαν ξανά στην πόλη ήρθαν
συνοδεύοντας το βασιλιά Όθωνα. Σιγά-σιγά, μια μικρή κοινότητα
άρχισε να σχηματίζεται από Εβραίους που έρχονταν από άλλα
μέρη του ελλαδικού χώρου, κυρίως από τα Γιάννενα. Οι τελευταίοι έχτισαν την πρώτη μικρή συναγωγή της πόλης, σήμερα γνωστή ως «γιαννιώτικη». Μετά την ενσωμάτωση της Βόρειας
Ελλάδας στη χώρα, άρχισαν να καταφθάνουν στην πρωτεύουσα
και σεφαρδίτες, οι οποίοι έχτισαν τη δεύτερη συναγωγή της
πόλης, το 1935.
Οι Εβραίοι της Αθήνας ζούσαν κυρίως στην περιοχή του Θησείου
και στα Πετράλωνα. Οι γειτονιές αυτές ποτέ δεν είχαν το χαρακτήρα γκέτο αλλά περιείχαν και πολλά χριστιανικά σπίτια. Οι περισσότεροι ήταν έμποροι και διατηρούσαν καταστήματα στην
περιοχή του Μοναστηρακίου. Ο περίφημος Γιουσουρούμ, άνοιξε
εδώ το πρώτο παλαιοπωλείο, δίνοντας το όνομά του σε όλα τα
παλαιοπωλεία και παζάρια μεταχειρισμένων της Ελλάδας.
Ο ελληνικός εβραϊσμός καταστράφηκε από τον Χίτλερ. Το 98%
των Εβραίων της Ελλάδας δε γύρισαν ποτέ από τα στρατόπεδα.
Τα σπίτια τους έμειναν άδεια, για να κατοικηθούν αργότερα από
τους πρόσφυγες του Εμφυλίου ή τους οικονομικούς μετανάστες
του Μεταπολέμου. Άλλα γκρεμίστηκαν στο βωμό της αντιπαροχής. Σήμερα οι Εβραίοι της Αθήνας ζουν σε ανώνυμες πολυκατοικίες, όπως όλοι μας. Τα μόνα μνημεία της κοινότητας που
μπορεί να δει κανείς
σήμερα είναι το εξαιρετικό Εβραϊκό Μουσείο,
οι δύο συναγωγές στην
οδό Μελιδώνη στο Θησείο και το διακριτικό
μνημείο του Ολοκαυτώματος δίπλα τους.
Με λένε Αριστοτέλη Κοσκινά και είμαι αρχαιολόγος και ξεναγός.
Άνοιξα αυτή τη σελίδα για να μοιραστώ το πάθος μου για την
ιστορία, την αρχαιολογία και την Ελλάδα.
www.aristotelisguidegr.wordpress.com 6.03.2012
20
οι 100 Εβραιοι
που επηρεασαν
τον κοσµο
(20π.Χ.-40μ.Χ.)
Λ
ίγα είναι γνωστά για τη ζωή του, γνωρίζουμε ωστόσο ότι τον τελευταίο
χρόνο της ζωής του ταξίδεψε στη
Ρώμη, κατόπιν εντολής της ακμάζουσας
εβραϊκής κοινότητας της Αλεξάνδρειας, για
να ζητήσει από τον αυτοκράτορα Καλιγούλα
την προστασία του, εξαιτίας των θρησκευτικών διωγμών των Εβραίων της Αιγύπτου.
Ο Φίλων είναι σύγχρονος του Ιησού και των
πρώτων ακολούθων του, ο ίδιος είχε τις
δικές του απόψεις περί του Θεού, της δημιουργίας, της ιστορίας, της φύσης, της
ψυχής, της γνώσης και της αρετής. Ο Φίλων
χρησιμοποίησε την αλληγορία για να αναμείξει και να εναρμονίσει την ελληνική φιλοσοφία και τον Ιουδαϊσμό. Οι ιδέες του έγιναν η
βάση της θρησκευτικής φιλοσοφίας στον
Ιουδαϊσμό, στον Χριστιανισμό και στο Ισλάμ.
Ο Φίλων ήταν ο πρώτος φιλόσοφος που προσπάθησε να κατανοήσει τις βιβλικές διδαχές,
υπό το πρίσμα της ελληνικής μεταφυσικής.
Για να δικαιολογήσει τα συμπεράσματά του,
παρέθετε συχνά Έλληνες φιλοσόφους αντίστοιχα με τα βιβλικά διδάγματα, αποδεχόμενος τους Έλληνες μόνο στο μέτρο που
εξυπηρετούσαν τη μεταφυσική του επιθυμία.
Επηρεασμένος από τη Βίβλο, ο Φίλων ήταν ο
Φιλων ο 38
Ιουδαιος
πρώτος φιλόσοφος που αναφερόταν στο Θεό ως Ένα, ως την απόλυτη
μονάδα, πέρα από κάθε έννοια πολλαπλότητας, καθώς και ότι δεν
υπάρχει καμία γλώσσα που να μπορεί να περιγράψει την ύπαρξή Του.
Κατά τον Φίλωνα, κάθε γνώση των ανθρώπων και κάθε δραστηριότητα
καθοδηγείται από το Θεό. Η προφητεία είναι μια ιδιαίτερη γνώση και
επιτυγχάνεται μόνο με τη θεία παρέμβαση ή με τη θεία αποκάλυψη,
όπως αργότερα την ονόμασαν οι χριστιανοί. Οργάνωσε επίσης τις σκέψεις των ανθρώπων για τη ζωή, τη γη και τον κόσμο, όπως μπορούσε
να το αντιληφθεί μέσω του νου. Ο Φίλων ονόμασε αυτή την κατανόηση Λόγο, λέξη που προέρχεται από τη Γραφή και είναι νέα στη φιλοσοφία.
Ο Πλάτων ισχυριζόταν ότι η ψυχή είναι αθάνατη, ότι είναι αδύνατον να
καταστραφεί από το Θεό και από φυσικές αιτίες. Ο Φίλων διαφωνούσε.
Ο Θεός προσφέρει την αθανασία ως δώρο, μόνο αν η ψυχή άξιζε τη
γέννησή της.
Αντίθετα από τους Έλληνες φιλοσόφους που προηγήθηκαν, ο Φίλων
πίστευε στην ελεύθερη βούληση. Ο Θεός μπορεί να κάνει ό, τι θελήσει, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι άνθρωποι. Ο άνθρωπος μπορεί
και να συνεργαστεί και να έρθει σε αντίθεση με τη φύση.
Μια από τις σημαντικότερες επιρροές του Φίλωνα είναι η σημασία
που έδωσε στη δημοκρατία. Είναι ένας από τους πρώτους μεγάλους
φιλοσόφους που τονίζουν ότι, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι
στο νόμο.
Προσπάθησε να συνθέσει όλες τις φιλοσοφικές του ιδέες στο έργο
του «Αλληγορίες», πίστευε δε ότι το ρεύμα των ιστορικών αλλαγών
ελέγχεται από τον θείο Λόγο, ότι ο Θεός εννοούσε τον κόσμο να εξελίσσεται σε τέλεια δημοκρατία.
Με την παρακμή της εβραϊκής κοινότητας στην Αλεξάνδρεια, η επιρροή του Φίλωνα στον εβραϊσμό έφθινε. Η επιρροή της ελληνικής φιλοσοφίας στην εβραϊκή σκέψη θα επανέρθει, μετά από 1200 χρόνια, με
τον Μαϊμονίδη. Η διδασκαλία του Ταλμούδ αναζητούσε μια πιο
εβραϊκή αντίληψη των νόμων και της φιλοσοφίας. Εντούτοις, η φιλοσοφία του Φίλωνα επηρέασε σημαντικά τους πρώτους χριστιανούς εκκλησιαστικούς πατέρες και τους μουσουλμάνους μελετητές, που
έβρισκαν στις ιδέες του την πνευματική βάση και τα επιχειρήματα στα
κηρύγματά τους.
Από το ομότιτλο βιβλίο τού
MICHAEL SAPIRO
μετάφραση Αλίκη Αρούχ-Μορδεχάι
21
Εβραιος
πολιτικος
ο νεος δηµαρχος της
Ο Σοσιαλδημοκράτης Πίτερ Φέλντμαν,
53 ετών, εκλέχθηκε δήμαρχος στη
Φρανκφούρτη με μεγάλη διαφορά και
θα είναι ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος
μεγάλης πόλης της Γερμανίας, μετά το
τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Φέλντμαν, ο οποίος περιγράφει τον
εαυτό του ως «φιλελεύθερο Εβραίο»,
είναι ένας από τους δημιουργούς της
ομάδας των Εβραίων σοσιαλδημοκρατών του κόμματος SPD. Κέρδισε το
57% των ψήφων θριαμβεύοντας επί του
Χριστιανοδημοκράτη αντιπάλου του
Μπόρις Ράιν, που ήταν υπουργός Εσωτερικών του κρατιδίου της Έσσης.
Ο Φέλντμαν είναι ένας από τους λίγους σημαντικούς πολιτικούς στη Γερμανία που είναι
Εβραίοι. Στην προεκλογική εκστρατεία του, τόνισε τα κοινωνικά ζητήματα, όπως η οικονομικά προσιτή στέγαση. Με πληθυσμό 700.000, η Φρανκφούρτη είναι η πέμπτη μεγαλύτερη
πόλη της Γερμανίας και το κύριο οικονομικό κέντρο της χώρας. Η Φρανκφούρτη διαθέτει μία
από τις πιο δραστήριες εβραϊκές Κοινότητες της Γερμανίας, μαζί με το Βερολίνο και το Μόναχο. Υπολογίζεται ότι 7.200 Εβραίοι ζουν σήμερα στη Φρανκφούρτη.
Το 1924, στην πόλη ζούσε η δεύτερη μεγαλύτερη εβραϊκή Κοινότητα στη Γερμανία, μετά το
Βερολίνο και ο Λούντβιχ Λάντμαν είχε εκλεγεί ως ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα
Εβραίος δήμαρχος. Το 1933 το ναζιστικό καθεστώς, στο πλαίσιο της αντιεβραϊκής πολιτικής
που επέβαλλε, αντικατέστησε τον Λάντμαν με Ναζί δήμαρχο.
www.worldjewishcongress.org 26.3.2012
22
επιστολη του Ζαν Κοεν
προς τον προεδρο της
Αγαπητέ κύριε πρόεδρε,
Την Πέμπτη 22 Μαρτίου, είδα στην
ΝΕΤ την εκπομπή του κυρίου Κούλογλου «ένα φιάσκο και εννέα κηδείες μέρος 1ο » ενώ το δεύτερο
μέρος το είδα από την ιστοσελίδα
του.
Η εκπομπή αυτή πρέπει να διδάσκεται σε όλες τις πανεπιστημιακές
σχολές δημοσιογραφίας για να μαθαίνουν οι φοιτητές τι σημαίνει
«πως επιβάλεις την άποψή σου
χωρίς να λάβεις υπόψη σου τα γεγονότα».
Ας ξεκινήσουμε.
Από μία εκπομπή δύο ωρών, οι υποστηρικτές του Ισραήλ μίλησαν γύρω
στα δέκα λεπτά. Μάλιστα, από τα
δέκα αυτά λεπτά κάποιες ατάκες
επαναλήφθηκαν, δηλαδή στην
ουσία ούτε δέκα λεπτά δεν μίλησαν.
Ενώ ο Κούλογλου δεν αντέδρασε
μία φορά στα λεγόμενα των ακτιβιστών, δεν έπαψε να «διευκρινίζει»
(κοινώς να πιέζει) κάθε φορά που οι
δύο (ναι μόλις δύο) υποστηρικτές
του Ισραήλ έλεγαν κάτι.
Το αστείο ή μάλλον το θλιβερό της
υπόθεσης είναι ότι, ο κ. Κούλογλου
δεν ανέφερε ούτε μία φορά ότι το
ταξίδι οργάνωσε η εξτρεμιστική
τουρκική ισλαμική οργάνωση ΙΗΗ
με διασυνδέσεις με τον Ερντογάν.
Ούτε βέβαια, έδειξε τις προσευχές
επάνω στο πλοίο, όπου ο Ιμάμης μιλάει για θάνατο τον Ισραηλινών και
προτρέπει τους μουσουλμάνους να
γίνουνε «μάρτυρες». Και μη μου
πείτε πως δεν βρήκε τίποτα σχετικό, διότι στο youtube όχι απλώς
υπάρχουν αλλά και περισσεύουν.
Αναρωτιέμαι, γιατί σε όλη την εκπομπή δεν ανέφερε πως η επιτροπή
του ΟΗΕ υπό την προεδρία του
πρώην πρωθυπουργού της Ν. Ζηλανδίας Sir Geoffrey Palmer, που θεωρείται διεθνώς η μεγαλύτερη
αυθεντία σε θέματα θαλάσσιου δίκαιου, απεφάνθη ότι το μπλόκο της
Γάζας είναι νόμιμο. Μήπως φοβήθηκε ότι θα του «χαλάσει η σούπα»
ή ότι θα δυσαρεστήσει κάποιους;
Και πάλι μη μου πείτε, αγαπητέ κ.
πρόεδρε, πως η εκπομπή έγινε πριν
την έκθεση Palmer, διότι η εν λόγω
έκθεση δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβρη του 2011, δηλαδή ο Κούλογλου
είχε έξι μήνες καιρό μέχρι την μετάδοση της εκπομπής να την προσθέσει.
Στην εκπομπή ακούστηκαν συνομιλίες μεταξύ των ακτιβιστών και των
Ισραηλινών, αλλά μόνο αυτές που
συνέφεραν τον κ. Κούλογλου, προκειμένου να διασύρει το Ισραήλ. Για
παράδειγμα, δεν ακούστηκε η απάντηση που έδωσαν οι Τούρκοι ακτιβιστές «go back to Auswitch» (γυρίστε
πίσω στο Auswitch) σε μία από τις
πολλές φορές που οι Ισραηλινοί
τους διέταξαν να γυρίσουν πίσω.
Κάτι που όχι μόνο δεν ακούστηκε
αλλά ούτε καν αναφέρθηκε.
Είναι σαφές, ότι ο σκοπός της εκπομπής ήταν ο διασυρμός του Ισραήλ αλλά το έκανε με τέτοιο
χοντροκομμένο τρόπο, που προκάλεσε εκτός από θυμό και γέλια.
Όταν παραδείγματος χάριν επιτρέπει σχόλια του τύπου «ο Ισραηλινός
στρατιώτης κατουρήθηκε επάνω
του» ή «τα μάτια του γούρλωσαν
από φόβο» είναι να μη πεθάνεις στα
γέλια;
Για όποιον βρέθηκε σε μάχη ξέρει
ότι, λόγω φυσικού φόβου δεν προσέχεις όχι μόνο τέτοιες λεπτομέρειες αλλά ούτε καν ποιο σημαντικά
πράγματα, πόσο μάλλον για έναν
πολίτη που τον σημαδεύει όπλο και
το μόνο που έχει κάνει κατά τη
διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας το πολύ πολύ να είναι «γόπινγκ» (μάζευε γόπες στο
στρατόπεδο).
Μάλιστα για να δείξει δήθεν αντικειμενικός, πήρε συνέντευξη από
τον πολύ γνωστό και άριστο Ισραηλινό δημοσιογράφο Uri Avneri, που
εκπροσωπεί όμως το 0,001 της ισραηλινής κοινής γνώμης και μιας
δικηγόρου που δεν την ξέρει ούτε η
μάνα της.
Περιττό να πω πως επέτρεψε να
λεχθούν πολλές ανακρίβειες (για να
μη πω ψέματα) όπως το ότι, οι Ισραηλινοί που ήταν ανακατεμένοι
φοβόντουσαν να ταξιδέψουν μετά
το επεισόδιο. Μάλιστα, ο ανταποκριτής σας στο Ισραήλ, κύριος Χαρίτος, λέει για τον εκπρόσωπο Τύπου
του στρατού, εν γνώσει του ότι λέει
ανακρίβειες, ότι φοβόταν να ταξιδέψει στην Ελλάδα.
Λυπάμαι, κύριε πρόεδρε, που θα
στεναχωρήσω εσάς, τον κ. Κούλογλου και φυσικά τον κ. Χαρίτο, αλλά
ο Σάμπης που είναι καλός μου
φίλος, ήρθε στην Ελλάδα μία βδομάδα μετά το επεισόδιο και αμέσως
μετά έφυγε από εδώ για Αμερική
και Ευρώπη. Έτσι, για να ξέρουμε τι
λέμε.
Θα με ρωτήστε πως ξέρω ότι ο Χαρίτος λέει ανακρίβειες; Απλά, διότι
ο ίδιος ο Σάμπης είπε στον ανταποκριτή σας μία βδομάδα μετά το
του JONOTHAN FREEDLAND*
επεισόδιο, «φεύγω για Ελλάδα».
Πριν τελειώσω, και με το συμπάθιο δηλαδή, αλλά έχω μία ερώτηση: στο δεύτερο μέρος περίπου το ¼ είναι
επανάληψη του πρώτου μέρους και μάλιστα με τα ποιο αντί-ισραηλινά στιγμιότυπα. Αυτό έγινε για να εμπεδώσει ο
κόσμος, πόσο κακό είναι το Ισραήλ ή για
να συμπληρώσει δύο εκπομπές ο κύριος
Κούλογλου και να πληρωθεί ανάλογα;
Η εκπομπή αυτή είναι κλασσική περίπτωση του «τα γεγονότα πρέπει να ταιριάζουν στις ειδήσεις. Αν δεν ταιριάζουν
αλλοίμονο στα γεγονότα».
Αυτά τα ολίγα για να μη σας κουράσω ή
εκνευρίσω όπως κουράστηκα και εκνευρίστηκα εγώ, βλέποντας την εκπομπή.
Όπως πάντα φιλικά,
Ζαν Κοέν
ΥΓ. Όπως έχω πει στην τηλεόραση και
έχω γράψει στην ιστοσελίδα μου, η όλη
επιχείρηση εκ μέρους του Ισραήλ ήταν
λάθος. Εδώ, όμως, δεν μιλώ για την επιχείρηση αλλά για την «εγκυρότητα»
μιας εκπομπής, που στόχο είχε όχι την
ενημέρωση αλλά την προβολή της ιδεολογίας του δημοσιογράφου.
πηγή: www.cohen.gr 26/3/2012
*Ο Ζαν Κοέν είναι ανταποκριτής της Ισραηλινής Ραδιοφωνίας στην Ελλάδα.
23
σε εξαρση
η µαντιλα
στη νεα
Σε καιρό κρίσης τα 500
ευρώ για όσους τηρούν αυστηρά τα ισλαμικά καθήκοντα και
βάζουν στα ανήλικα
παιδιά την μαντίλα,
είναι ένα σημαντικό
ποσό που λειτουργεί
ως κίνητρο.
Τα κατηχητικά σχολεία που ζωντανεύουν στα τζαμιά, σε μια προσπάθεια ελέγχου των μικρών παιδιών μέσα από τη θρησκεία και σε συνδυασμό με
την παρουσία φιλοϊσλαμικών οργανώσεων, που ρίχνουν πακτωλό χρημάτων προκειμένου να υπάρξει
στροφή σε ένα συντηρητικότερο πρότυπο ζωής
τόσο για τα νέα κορίτσια όσο και για τις παραδόσεις στα αγόρια της μειονότητας, είναι εμφανής
μαζί με έναν περιρρέοντα συντηρητισμό, που έχει
να κάνει και με την εφαρμογή της σαρίας.
Η αύξηση της μαντίλας στα νέα κορίτσια στην ελληνική Θράκη δεν είναι τυχαία, αλλά εντάσσεται
σε ένα μεγάλο ποσοστό και στην προσέγγιση, που
με εύστοχο τρόπο επιχειρούν τελευταία πολλές ισλαμικές οργανώσεις από την Σαουδική Αραβία κυρίως, που καταβάλλοντας το ποσό των 500 ευρώ
μηνιαίως ή και άλλα βοηθήματα στις οικογένειες,
εξαναγκάζουν την στροφή στα ισλαμικά στερεότυπα της νέας γενιάς.
www.xronos.gr 17.03.2012
24
κατασκηνωση 2012:
τα παιδια ειναι
Στο προηγούμενο τεύχος που κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο, στο σύνταξης σημείωμα, ανέφερα μεταξύ
των άλλων:
«Σε ώρες κρίσης, η ισορροπία ανάμεσα στην ορθολογική διαχείριση
και στη μιζέρια, είναι πολύ λεπτή. Η
ορθολογική διαχείριση είναι απαραίτητη για τη συνεχή ροή αγαθών και
υπηρεσιών προς όλους τους ομοθρήσκους στο παρόν και στο μέλλον.
Εάν όμως η οικονομική πίεση παρασύρει τις ηγεσίες από την ορθολογική διαχείριση στη μιζέρια, αυτό θα
είναι η αρχή του τέλους. Το ισχυρίζομαι αυτό, διότι αφού δεν μπορείς
να κόψεις επιδόματα προς αναξιοπαθούντες, δεν μπορείς να περιορίσεις
θρησκευτικές υποχρεώσεις, η εύκολη λεία είναι η παιδεία. Εάν γίνονται σπατάλες σε ένα σχολείο, πρέπει
να περιοριστούν οι σπατάλες και όχι
η ποιότητα και οι ώρες μάθησης. Εάν
γίνονται σπατάλες στη κατασκήνωση, που είναι ο κατʼ εξοχήν χώρος
εβραϊκής παιδείας του συνόλου της
εβραϊκής νιότης, πρέπει να περιοριστούν οι σπατάλες και όχι η ποιότητα
και η διάρκεια της κατασκήνωσης.
Διότι κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε βδομάδα γνώσης και παιδείας που στερείται από τους νέους ανθρώπους,
είναι αντίστοιχη στέρηση εβραϊκής
ζωής, ανάσας και προοπτικής. Και
αυτή θα είναι η αρχή του τέλους μας.
Είμαι βέβαιος όμως, ότι ουδείς εκ
των Κοινοτικών ηγετών μας δεν θα
αναλάβει την ευθύνη να οδηγήσει τις
επόμενες γενιές σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο της μιζέριας».
Λίγες µέρες αργότερα…
Είναι πρώτη φορά που παιδιά και νέοι
από 8 έως 25 ετών, από όλες τις
εβραϊκές Κοινότητες της Ελλάδας,
από την Αμερική, τη Γαλλία και το Ισραήλ, συσπειρώνονται και προσυπογράφουν μια επιστολή στην οποία
εκφράζουν με τρόπο αυθόρμητο και
ειλικρινή τη θέλησή τους να παραμεί-
η επιστολη
Αθήνα, 15 Μαρτίου 2012
Εις προσοχή κ. Προέδρου Ι.Κ.Θ. και μελών Επιτροπής Κατασκηνώσεως.
Αγαπητοί κύριοι,
Σας στέλνουμε αυτό το γράμμα για να σας εκφράσουμε
την επιθυμία των παιδιών να παραταθεί η κατασκηνωτική
περίοδος στις δυόμισι εβδομάδες ή κατά προτίμηση στις
τρεις, όπως γινότανε και τις προηγούμενες χρονιές. Για
εμάς τα παιδιά, η κατασκήνωση σημαίνει πάρα πολλά και
την περιμένουμε όλο το χρόνο με αγωνία και λαχτάρα. Η
κατασκήνωση αυτή είναι ένας χώρος εκπαίδευσης, άθλησης και ψυχαγωγίας. Εκεί μαθαίνουμε πράγματα για τη
νουν μαζί, ενωμένοι στη κατασκήνωση των τριών εβδομάδων.
Διακόσιες πενήντα φωνές ενώθηκαν
και υπέγραψαν την επιστολή που ακολουθεί, προς τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, η
οποία στήριξε επί τόσα χρόνια αυτό
τον ωραίο θεσμό κάνοντας πράξη την
κληρονομιά αυτών που στάλθηκαν
στη κόλαση και δεν γύρισαν ποτέ: να
διασφαλίσει το μέλλον του εβραϊσμού στην Ελλάδα, όχι με περισσότερα ακίνητα αλλά με περισσότερους
Εβραίους με συνείδηση της ταυτότητάς τους. Και αυτό συντελείται στα
σχολεία και στην κατασκήνωση. Αυτά
τα παιδιά, καλούν με ευγένεια και σεβασμό να μην ακολουθήσουν οι κοινοτικές ηγεσίες το δρόμο της
μιζέριας αλλά το δρόμο της ευθύνης.
Είμαι βέβαιος ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Ισραηλιτικής Κοινότητας
της Θεσσαλονίκης θα επιλέξει και
πάλι το δρόμο της ευθύνης.
Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ
θρησκεία μας μέσα από έναν διασκεδαστικό και συναρπαστικό τρόπο. Είναι ένας θεσμός, τον οποίο απλόχερα
μας χαρίζετε, για να ξαναβρεθούμε με τους φίλους μας,
μέλη διαφορετικών Κοινοτήτων, με τους οποίους έχουμε
ʻμεγαλώσειʼ μαζί τα καλοκαίρια. Πιστεύουμε ότι το διάστημα αυτής της κατασκήνωσης είναι απαραίτητο γιατί
μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε νέους ομόθρησκους φίλους και να ξανασμίξουμε με τους παλιούς, δημιουργώντας δυνατές φιλίες που θα αντέξουν όλο το
χειμώνα, μέχρι να ξαναβρεθούμε πάλι όλοι μαζί το επόμενο καλοκαίρι. Αυτή η κατασκήνωση, μας προσφέρει
αξέχαστες εμπειρίες και υπέροχες αναμνήσεις, συναισθήματα ανεκτίμητα, τα οποία δεν θα μπορούσαμε αλ-
25
λιώς να αποκτήσουμε. Δημιουργούμε και χτίζουμε πολύτιμες φιλίες με Εβραίους από άλλες πόλεις, οι οποίες διατηρούνται και εξαρτώνται από αυτήν την κατασκηνωτική
περίοδο.
Καταλαβαίνουμε το οικονομικό πρόβλημα που επηρεάζει
τις οικογένειές μας, καθώς και τις Κοινότητές μας αλλά
σας παρακαλούμε, μην μας στερήσατε την τρίτη εβδομάδα της κατασκήνωσης. Γνωρίζουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται σε μία πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση αλλά
θέλαμε να σας εκφράσουμε τις σκέψεις μας, δηλώνοντάς
σας, το πόσο σημαντική είναι η κατασκήνωση για εμάς και
επίσης να σας παρακαλέσουμε να κάνετε ό, τι μπορείτε
δυνατό, για να μεγαλώσει η κατασκηνωτική περίοδος.
Σας παρακαλούμε πολύ, να λάβετε υπόψη σας αυτήν την
ειλικρινή μας επιθυμία, και σας ευχαριστούμε για όλα
1. Στέφανη Ναχμία- Αθήνα
2. Κέλλυ Σαμουήλ- Αθήνα
3. Λίλιαν Ταμπάχ- Αθήνα
4. Τζένη Κοέν- Γιάννενα
5. Τζον Λεβή- Θεσσαλονίκη
6. Τόμμυ Δημητρίου- Αθήνα
7. Κάρολος Κοέν- Θεσσαλονίκη
8. Εστερίνα Μπορμπόλη- Αθήνα
9. Σάρα Μιχαέλ- Θεσσαλονίκη
10. Έντυ Μωυσής- Αθήνα
11. Σέλλυ Αμπαριάν- Αθήνα
12. Μπίλλυ Δέτσης- Αθήνα
13. Άννα-Λουίζα Σούση- Αθήνα
14. Σόλων Φρανσές- Λάρισα
15. Χάνα Σαΐας- Θεσσαλονίκη
16. Βίκτωρ Μπενουζίλιο- Θεσσαλονίκη
17. Άννυ Μαΐς-Αθήνα
18. Βίκυ Καρτσούνη-Αθήνα
19. Ραφαήλ Μουσάς- Λάρισα
20. Σάρα Σεφιχά- Θεσσαλονίκη
21. Μάρκος Πετρακόπουλος- Αθήνα
22. Ναομί Ασσέρ- Αθήνα
23. Μπάρυ Σεβή- Θεσσαλονίκη
24. Λέων Σταυρακίδης- Θεσσαλονίκη
25. Ανίτα Σούση- Αθήνα
26. Ιλάν Ασσέρ- Αθήνα
27. Ζάκης Ελιέζερ- Αθήνα
28. Ανίτα Λεβή- Ισραήλ
29. Μάρκος Ταμπάχ- Αθήνα
30. Ρίτα Σασών- Αθήνα
31. Έιμπυ Μεβοράχ- Αθήνα
32. Μάγια Αλχανάτη- Ισραήλ
33. Ρακελίνα Μαγρίζου- Λάρισα
αυτά τα καλοκαίρια που μας γέμισαν χαρά και έκαναν
αυτή την κατασκήνωση ένα τόσο πολύτιμο αγαθό για
όλους μας. Σας είμαστε ευγνώμονες για τις υπέροχες
κατασκηνωτικές μας αναμνήσεις, και ελπίζουμε να μπορέσετε να εκπληρώσετε την ευχή των παιδιών όλων των
Κοινοτήτων μας.
Ακολουθούν τα ονόματα των παιδιών που συνυπογράφουν αυτή την επιστολή. Υπάρχουν όμως και αλλά παιδιά, τα όποια συμφωνούν με την επιστολή μας, όμως
λόγω χρόνου και αποστάσεων δεν μπορέσαμε να συλλέξουμε τις υπογραφές τους.
Σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και ελπίζουμε σε
μια θετική απάντησή σας.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Οι κατασκηνωτές σας
34. Νόα Ασσέρ- Αθήνα
35. Στελίνα Ζακάρ-Αθήνα
36. Αλέξανδρος ΧατζόπουλοςΑθήνα
37. Ίζη Ματαλόν- Θεσσαλονίκη
38. Έλενα Σαΐας-Θεσσαλονίκη
39. Μύριαμ Καπόν - Θεσσαλονίκη
40. Βίκτωρ Σουστιέλ- Αθήνα
41. Ιλεάνα Πολίτη- Αθήνα
42. Κάρλα Μπεράχα- Αθήνα
43. Ντελίσια Σεφιχά- Θεσσαλονίκη
44. Αναλίνα Εμμανουήλ- Αθήνα
45. Τζούλια Σασών- Θεσσαλονίκη
46. Μύριαμ Μαΐς- Αθήνα
47. Σάμπης Κοέν- Γιάννενα
48. Λίντα Σούση- Αθήνα
49. Έρρικα Μουσά-Λάρισα
50. Λέων Κοέν- Θεσσαλονίκη
51. Ναταλία Γκάλγκος- Αθήνα
52. Ίρμα Ματαθία- Αθήνα
53. Άντη Μπορμπόλη- Αθήνα
54. Ζαχαρίας Φρανσές- Λάρισα
55. Εύη Ασπρίδη- Αθήνα
56. Ίων Ασπρίδης- Αθήνα
57. Σόλων Σεφιχά- Θεσσαλονίκη
58. Αντρέας Σεφιχά- Θεσσαλονίκη
59. Μαρσέλ Αμαρίλιο-Αθήνα
60. Ντάνη Αμαρίλιο- Αθήνα
61. Ναταλί Αμαρίλιο- Αθήνα
62. Γιώργος Άντζελ- Αθήνα
63. Μάικ Σάμουελ- Αθήνα
64. Σαρίτα Ναμία- Αθήνα
65. Μόνικα Ναμία- Αθήνα
66. Ραχήλ Χαζάν- Αθήνα
67. Ροζαλία Βεντούρα- Αθήνα
68. Αλεξάνδρα ΣταθοπούλουΑθήνα
69. Μίκος Ελιέζερ- Αθήνα
70. Ρέινα Φελούς- Αθήνα
71. Ανάη Μάνια- Αθήνα
72. Φίλιππος Τζανάκης- Αθήνα
73. Ζακ Τζιβρέ- Αθήνα
74. Άντη Νάαρ- Αθήνα
75. Λορίν Κόρεν- Αθήνα
76. Σαμ Καρτσούνης- Αθήνα
77. Ελισάβετ Δέτση- Αθήνα
78. Λεωνίδας Δέτσης- Αθήνα
79. Έντελ Αράρ- Αθήνα
80. Άρης Ματαθίας- Αθήνα
81. Ντανιέλα Σούση- Αθήνα
82. Δανάη Πολίτη- Αθήνα
83. Ανατολή Καμχή-Ναχμία- Αθήνα
84. Λιόρ Καμπελής- Λάρισα
85. Ναομί Καμπελή- Λάρισα
86. Λύντια Μαγρίζου- Λάρισα
87. Λέων Μαγρίζος- Λάρισα
88. Ντόρα Φρανσές- Λάρισα
89. Δαυίδ Καραχάλιος- Αθήνα
90. Μάριος Σούσης- Αθήνα
91. Ηλίας Σολομονής- Αθήνα
92. Μωυσής Ταραμπουλούς- Αθήνα
93. Λίντα Τιάνο- Αθήνα
94. Λάουρα Μάνια- Αθήνα
95. Τζο Σβόλης- Αθήνα
96. Ζακ Ταραμπουλούς- Αθήνα
97. Βίκτωρ Ναχμίας- Αθήνα
98. Άκης Ιωχανάς- Αθήνα
99. Σαμ Ιωχανάς- Αθήνα
100. Ιάκωβος Εζδρατής-Αθήνα
101. Αλμπέρτος Χαζάν-Αθήνα
26
102. Μαρίζα Ζαφειροπούλου-Αθήνα
103. Έρρικα Νιανιακούδη-Αθήνα
104. Υβόν Καπόν-Αθήνα
105. Κωνσταντίνος Τσιράκης-Αθήνα
106. Ντανιέλ Κατρίτσης-Αθήνα
107. Μάρκος Σούσης-Αθήνα
108. Μάριος Τσιράκης-Αθήνα
109. Νίκος Παπαμανώλης-Αθήνα
110. Μάρκος Παπαμανώλης-Αθήνα
111. Ντάνα Λόου-Γαλλία
112. Μπεν Λόου-Γαλλία
113. Γκάι Λόου-Γαλλία
114. Αλέξανδρος Μπατής-Αθήνα
115. Ρασέλ Ματαθία-Αθήνα
116. Σαρίνα Μιζάν-Aθήνα
117. Μισέλ Παρέντε-Θεσσαλονίκη
118. Μαίρη Ζαδίκ-Αθήνα
119. Σάμπης Ιεσούας- Πάτρα, Αθήνα
120. Μίκο Πίντο-Θεσσαλονίκη
121. Κατερίνα Μάτσα-Αθήνα
122. Σάρα Βαρσάνο-Λάρισα
123. Ρομίνα Μωυσή-Αθήνα
124. Μάριο Ματαλόν-Θεσσαλονίκη
125. Ράκελ Αλχανάτη-Αθήνα
126. Ισαάκ Χαμπίπ-Αθήνα
127. Τιάνο Σιμόνη-Θεσσαλονίκη
128. Μάριο Ρώμης-Θεσσαλονίκη
129. Βίβιαν Μόλχο- Αθήνα
130. Ρόμπη Βαρσάνο-Θεσσαλονίκη
131. Νέλλη Φλωρεντίν-Θεσσαλονίκη
132. Σιμόνη Κοέν-Αθήνα
133. Τζούλη Μόλχο-Θεσσαλονίκη
134. Ντανιέλ Σεβή-Θεσσαλονίκη
135. Φίνα Αμαρίλιο-Θεσσαλονίκη
136. Μωρίς Ατούν-Aθήνα
137. Σέλλη Αλχανάτη-Aθήνα
138. Κέλλυ Ναχμία-Θεσσαλονίκη
139. Σάρα Ναχμούλη-Λάρισα
140. Ερρίκος Οβαδίας-Aθήνα
141. Σαμ Σαμουηλίδης-Αθήνα
142. Ντανιέλ Άντζελ-Θεσσαλονίκη
143. Έστερ Πελοσώφ-Αθήνα
144. Ρόνη Ρομπίσα-Θεσσαλονίκη
145. Καπέτας Ισαάκ-Ρόδος
146. Ελιέζερ Ισαάκ-Aθήνα
147. Τζανίν Αλκαλάη-Aθήνα
148. Ρόζαλιν Σακή-Θεσσαλονίκη
149. Λάρρυ Κούνιο-Θεσσαλονίκη
150. Ιάκωβος Ατούν-Αθήνα
151. Λέων Νάαρ-Αθήνα
152. Μονίνα Εύα-Θεσσαλονίκη
153. Σασών Ράκελ-Αθήνα
154. Λιζέτα Καμχή-Αθήνα
155. Άννη Καπέτα-Θεσσαλονίκη
156. Ισαάκ Τεπελένης-Αθήνα
157. Ισκινατζής Αλβέρτος-Αθήνα
158. Σάρρα Πελοσώφ-Αθήνα
159. Μάρθα Ρούσσου-Αθήνα
160. Λέων Λεβή-Θεσσαλονίκη
161. Μάρκος Μαΐσης-Βόλος
162. Νίνα Λεβή Αθήνα
163. Γιούντα Ντάαν-Ρόδος
164. Λιλή Χασιώτη-Αθήνα
165. Λέων Γκανής-Αθήνα
166. Ισχακής Αλμπέρ-Aθήνα
167. Λουζιάνα Τζαχών-Αθήνα
168. Βίκτωρ Τωβίλ-Aθήνα
169. Ρεβέκα Νεγρίν-Αθήνα
170. Μύριαμ Ιωσήφ-Aθήνα
171. Λέων Χάγουελ-Θεσσαλονίκη
172. Αλμπέρτος Μπέγας-Λάρισα
173. Ρολάνδα Φρανσές-Θεσσαλονίκη
174. Σουζάνα Καπέτα-Θεσσαλονίκη
175. Μάικ Μάτσας-Αθήνα
176. Σάμης Ναχμίας-Θεσσαλονίκη
177. Μάρκος Μπενβενίστε-Αθήνα
178. Σαμάνθα Μάτσα-Αθήνα
179. Ρένα Χαλέγουα-Θεσσαλονίκη
180. Ηλίας Σαλτιέλ-Αθήνα
181. Ναταλί Μπατή-Aθήνα
182. Λέα Καπέτα-Καρδίτσα
183. Βικτωρία Φριζή-Aθήνα
184. Νέλλη Παληκαρά-Aθήνα
185. Νόρα Βαενά-Θεσσαλονίκη
186. Λύντια Καλφοπούλου-Πάρος
187. Ναομί Ησαία-Αθήνα
188. Σόλων Πετρακόπουλος-Aθήνα
189. Μερίτα Ρούσσο-Αθήνα
190. Ρόζα Ζακάρ-Λάρισα
191. Σιμόνη Τιάνο-Aθήνα
192. Μωρίς Μωυσής-Aθήνα
193. Ησαία Ελίζα-Αθήνα
194. Αλκαλάη Πατρίτσια-Αθήνα
195. Νέλλη Ζακάρ-Αθήνα
196. Ρόζα Αβραάμ-Aθήνα
197. Ιωσάς Καταλάν-Χαλκίδα
198. Χαίμ Τεπελένης-Αθήνα
199. Έμιλυ Φερχάγκεν-Αθήνα
200. Σέλλυ Ματαθία-Χαλκίδα
201. Έζερ Μωυσής-Aθήνα
202. Άννη Μπενσουσάν-Αθήνα
203. Ιωσήφ Ερρέρα-Αθήνα
204. Ντορέλλα Καμχή-Αθήνα
205. Ρενάτα Σασών-Αθήνα
206. Ντέιβιντ Σαλτιέλ-Αθήνα
207. Φελίτσε Ματαθίας-Αθήνα
208. Ντάνυ Κόβο-Αθήνα
209. Ιλεάνα Μανούα-Αθήνα
210. Σουζάνα Καπέτα-Καρδίτσα
211. Ντέιβιντ Νεγρίν-Αθήνα
212. Ίζυ Σασών-Αθήνα
213. Γκάι Δημητρίου-Αθήνα
214.Έρρικα Μπατή-Αθήνα
215. Ντόρα Μπατή-Αθήνα
216. Καρολίνα Μιζάν-Αθήνα
217. Δάφνη Λεών-Αθήνα
218.Έστερ Άμγκαρ-Αθήνα
219. Ιάκωβος Ατούν-Αθήνα
220. Αλμπέρτος Τσιμπρέ-Αθήνα
221. Νταβίντ Αμαρίλιο-Αθήνα
222.Έστερ Ταραγάν-Αθήνα
223. Ιωσήφ Σαλέμ-Αθήνα
224. Αλίζα Μεβοράχ-Αθήνα
225.Άκης Ατούν-Αθήνα
226.Ήβη Λεών-Αθήνα
227. Ντέμπορα Έπσταιν-Θεσσαλονίκη
228. Μπεν Καπόν-Θεσσαλονίκη
229. Ερρίκος Κούνιο-Θεσσαλονίκη
230. Ιάκωβος Χαλέγουα-Θεσσαλονίκη
231. Ιλεάνα Σακή-Θεσσαλονίκη
232. Ισαάκ Καντός-Θεσσαλονίκη
233. Νταίζη Βαρσάνο-Θεσσαλονίκη
234. Νταίζη Καπέτα-Θεσσαλονίκη
235. Άρης Βαρσάνο-Θεσσαλονίκη
236. Ιάκωβος Φλωρεντίν-Θεσσαλονίκη
237. Αλίνα Ρώμη-Θεσσαλονίκη
238. Λέων Άντζελ-Θεσσαλονίκη
239. Νόρα Βαένα-Θεσσαλονίκη
240. Λέων Χάγουελ-Θεσσαλονίκη
241. Φραντσέσκα Μπλέκερ- Αμερική
242. Αλίκη Ιωσαφάτ-Θεσσαλονίκη
243. Έστερ Μπέγα-Λάρισα
244. Αλεξάνδρα Κοέν-Ρόδος
245. Άννα Ντάαν-Ρόδος
246. Γιούντα Ντάαν-Ρόδος
247. Γκάπμι Λεβή-Ισραήλ
248. Ντέλια Φιλοσώφ-Λάρισα
249. Ελίζα Σούση-Κέρκυρα
250. Μάρκος Μαΐσης-Βόλος
27
γραµµα απο την
Αγαπητοί φίλοι,
Στις 17 Φεβρουαρίου 2012, η Εβραϊκή Νεολαία Αθηνών διοργάνωσε εκλογές για
την ανάδειξη νέου Συμβουλίου. Το Συμβούλιο αποτελείται από οκτώ μέλη και έχει
μονοετή θητεία. Αυτό που χαρακτήρισε τις
φετινές εκλογές ήταν, τόσο η πολύ μεγάλη προσέλευση, με συνολικά 79 μέλη να
ψηφίζουν, όσο και οι υποψηφιότητες που
έφτασαν τις 13. Για όσους παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια τις εκλογές, θα
καταλάβουν ότι η παραπάνω συμμετοχή
αποτελεί γεγονός αναπάντεχο και αποτελεί σημάδι ενθουσιασμού, προσμονής και
ελπίδας. Για μας, το νέο Συμβούλιο, η συμμετοχή αυτή σηματοδοτεί την αρχή μιας
νέας εποχής για τη νεολαία Αθήνας και αισθανόμαστε μεγάλη χαρά και ευθύνη για
το έργο που μας ανατέθηκε. Μας δίνει
πάνω απʼ όλα, το θάρρος να καινοτομήσουμε και να οραματιστούμε.
Οραματιζόμαστε μία νεολαία ζωντανή, που
θα δίνει την ευκαιρία στα μέλη της να προάγουν τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα
(προσωπικά, επαγγελματικά κ.ά.) και που
θα αποτελεί δρόμο, μέσα από τον οποίο
στόχοι και όνειρα θα έρχονται πιο κοντά.
Οραματιζόμαστε μία νεολαία εξωστρεφή
και ανοιχτή για αυτούς που θέλουν να
γνωρίσουν τη Κοινότητά μας, όχι εσωστρεφή και απόλυτα προστατευτική. Για τη
νεολαία μας, οι μνήμες του παρελθόντος
παραμένουν ανεξήτηλα ζωντανές και αποτελούν πηγή δύναμης, όχι φόβου. Πάνω
απʼ όλα, θέλουμε να αισθανόμαστε περήφανοι για τη θρησκευτική και εθνολογική
μας ταυτότητα.
Έχουμε σχεδόν συμπληρώσει δύο μήνες
παρουσίας ως νέο Συμβούλιο. Δύο μήνες
σκληρής δουλειάς για να θέσουμε γερές
βάσεις. Σε αυτό το χρονικό διάστημα
πραγματοποιήσαμε εκδηλώσεις, με χαρακτηριστική την εκδήλωση εορτασμού του
Πουρίμ στις 9 Μαρτίου 2012. Το βράδυ
εκείνο, 84 άτομα της νεολαίας (προσέλευση επίσης αναπάντεχη) διασκέδασαν
σε συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο
Πνευματικό μας Κέντρο, ένα χώρο που θέλουμε να αποτελεί σημείο συνάντησης.
Επίσης, μέλη του Συμβουλίου δείπνησαν
με την υπουργό Γεωργίας του Ισραήλ κ.
Ορίτ Νοκέντ, συναντήθηκαν με τον
υπουργό Ενέργειας του Ισραήλ κ. Ούζι
Λαντάου αλλά και με τον πρέσβη του Ισραήλ κ. Άριε Μέκελ, με σκοπό τη δημιουργία γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ της
νεολαίας Αθήνας και του κράτους του Ισραήλ. Όλο αυτό το διάστημα, συμμετέχουμε ενεργά και στο Συμβούλιο της
Ισραηλιτικής Κοινότητος Αθηνών, μέσα
από το οποίο δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε για τα προβλήματα που απασχολούν
την Κοινότητα και να ακουστεί η φωνή της
νεολαίας. Το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις που θεωρούμε ότι θα αποτελέσουν ορόσημο για τη
νεολαία και τη Κοινότητά μας, στις οποίες
όλα τα μέλη, ανεξαρτήτως ηλικίας, θεωρούνται ευπρόσδεκτα.
Με την ευκαιρία που μας δίνει το Άλεφ,
θέλουμε ως νέο Συμβούλιο να ευχαριστήσουμε όλα τα μέλη της νεολαίας που μας
εμπιστεύτηκαν, όπως επίσης και τα μέλη
του προηγούμενου συμβουλίου και να
πούμε ότι είναι τιμή μας να συνεχίζουμε
το έργο τους. Μέσα από την προσπάθεια
αυτή που ξεκινήσαμε, θέλουμε να δηλώσουμε το ενεργό μας παρόν σε κάθε πρωτοβουλία για τη βελτίωση της ζωής της
Κοινότητάς μας. Το στοίχημα που έχουμε
θέσει είναι πολύ μεγάλο και μπορεί να κερδηθεί μόνο αν όλοι συνεργαστούμε προς
την ίδια κατεύθυνση. Ελπίζουμε να έχουμε
τη στήριξη όλων σας, γιατί μόνο με αυτή
θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μία
νεολαία, πηγή και πυρήνα της Κοινοτικής
μας ζωής.
Εκ μέρους της Εβραϊκής Νεολαίας Αθηνών και του Συμβουλίου,
Μάικ Μάτσας
Πρόεδρος της Εβραϊκής Νεολαίας Αθηνών
28
ανεκδοτο
Ένας σαντχάν (προξενητής) προσπαθούσε να κανονίσει μια συνάντηση ανάμεσα σε έναν νεαρό
από την γεσσιβά και σε μια νεαρή κοπέλα. Το κορίτσι είχε πολύ πλούσιο πατέρα και εξαιρετική
μόρφωση αλλά είχε ένα μειονέκτημα, ήταν πάρα
πολύ άσχημη. Όταν συνάντησε το κορίτσι, ο άντρας πήγε να δει τον σαντχάν και να του πει τις
εντυπώσεις του.
«Είναι πολύ ευγενική» είπε «και φυσικά πολύ έξυπνη. Αλλά είναι τόσο άσχημη που φοβάμαι πως αν
την παντρευτώ θα είμαι δυστυχισμένος για όλη
μου τη ζωή».
«Μη βιάζεσαι νεαρέ μου» του είπε ο σαντχάν,
που έτριβε τα χέρια του στην ιδέα αυτής της κερδοφόρας συμμαχίας. «Ας δούμε καλά το πρόβλημα. Εντάξει είναι άσχημη, αλλά για σκέψου
το. Όταν μελετάς όλη την ημέρα, θα την κοιτάζεις; Όχι. Και όταν γυρνάς σπίτι για φαγητό, θα
την κοιτάζεις; Όχι! Και όταν πηγαίνεις τη νύχτα
για ύπνο, θα την κοιτάζεις στο σκοτάδι; Όχι βέβαια. Και στον ελεύθερο χρόνο σου θα θέλεις να
την κοιτάζεις; Όχι, θα βγαίνεις βόλτα με τα παιδιά. Σε ρωτώ λοιπόν, τι σε πειράζει που είναι
άσχημη; Μήπως θα την κοιτάζεις και ποτέ;»
Μια μέρα ένας εβραίος έμπορος μπαίνει στο μαγαζί ενός τούρκου εμπόρου για να αγοράσει
μαύρα σουτιέν. Ο τούρκος που μυρίζεται ότι ο
πελάτης του έχει άνεση, προφασιζόμενος ότι του
έμειναν λίγα σουτιέν του τα πουλάει προς 40
ευρώ.
Ο εβραίος παίρνει 6 σουτιέν και επιστρέφει μετά
από μερικές μέρες ζητώντας τώρα μια ντουζίνα.
Αυτή τη φορά ο τούρκος ανεβάζει την τιμή στα
50 ευρώ.
Δεν περνά μήνας και ο εβραίος έμπορος σκεφτόμενος ότι δεν θα βρει άλλα, πάει και κλείνει
όλα τα υπόλοιπα σουτιέν με 75 ευρώ!
Ο τούρκος έμπορος δεν κρατιέται και τον ρωτάει: Τι κάνεις όλα αυτά τα σουτιέν;
και ο εβραίος: Μα το θεό, θα σου πω την αλήθεια. Τα κόβω στη μέση, τα κάνω μικρές κιποτ
(καπελάκια) και μετά πουλάω τη κάθε μια 100
ευρώ σε εβραίους έξω από τη συναγωγή!!!
Η
κόκκαλα
δεν έχει..
Η λέξη ορµόνη πλάστηκε το 1902 από τους Άγγλους φυσιολόγους W. M. Bayliss και Ε. Η. Starling. Οι δύο ερευνητές στο University College του
Λονδίνου ανακάλυψαν µια ουσία προερχόµενη
από αδένες του δωδεκαδακτύλου, η οποία διήγειρε το πάγκρεας ώστε να εκκρίνει υγρά. Επειδή
στα Αγγλικά η έκκριση λέγεται secretion, ονόµασαν αρχικά την ουσία secretin.Στη συνέχεια την
αποκάλεσαν hormone, λέξη που επινόησαν µε
βάση τα αρχαία ελληνικά από το ρήµα ορµώ στην
αρχική του σηµασία «παρακινώ για κάτι, παροτρύνω, ωθώ µε ορµή για κάτι». Η επιλογή της
λέξης hormone οφείλεται στο γεγονός ότι, η ουσία
που ανακάλυψαν ωθούσε, διήγειρε το πάγκρεας
ώστε να εκκρίνει πεπτικά υγρά (Γ. Μπαµπινιώτης,
Ετυµολογικό λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας,
Αθήνα 2009).
Ταξιδεύετε για δουλειές ή διακοπές σε
¡∂∞ À√ƒ∫∏ - §√¡¢π¡√ - ƒøª∏
Μείνετε σε πολυτελή διαµερίσµατα µε κόστος πολύ
χαµηλότερο από ένα δωµάτιο ξενοδοχείου
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ από 220 $ το βράδυ
ΛΟΝ∆ΙΝΟ από 80 £ το βράδυ
ΡΩΜΗ από 80 € το βράδυ
και µε παροχές όπως:
Aπεριόριστα αστικά τηλέφωνα (Νέα Υόρκη - Λονδίνο)
Καλωδιακή τηλεόραση
Internet
Πλήρως εξοπλισµένη κουζίνα
Σεντόνια - Πετσέτες
Στο κέντρο της πόλης
Σας περιµένουµε να σας προσφέρουµε διαµονή πολλών αστέρων
Για πληροφορίες επικοινωνήστε µαζί µας:
Μάκης Λεβής
email: s.levis@remoteaccess.gr
τηλ.: 210 21 18 008
http://www.facebook.com/pages/Short-Term-Rentals/164240447016360
30
ανακοινωσεις
Οµαδα Αισθητικης Αναβαθµισης
∆αίµων
Ζητούμε συγνώμη από τους αναγνώστες μας διότι:
1. Στο κείμενο αφιερωμένο στον Αλμπέρτο Μπεράχα, εκ παραδρομής αναγράφεται ότι γεννήθηκε
το 1926 αντί το 1925 και αναφέρεται ως αρχιτέκτων
μηχανικός αντί του πολιτικός μηχανικός.
2. Στο κείμενο με τίτλο «Η Μπενότ Μπερίτ τιμά», εκ
παραδρομής καταγράφηκε λάθος το όνομα της
Προέδρου της Μπενότ. Το σωστό όνομά της είναι
Ελντα Μπορμπόλη.
χωρος
αναµµατος
κεριων Μάρτιος 2012
ΠΡΙΝ
Β.Ι.Ε
Ανακοίνωση
Στα πλαίσια του προγράμματος επισκέψεων σε
χώρες εβραϊκού ενδιαφέροντος, ο κ. Χαΐμ Ισχακής
διοργανώνει μία καταπληκτική εκδρομή σε προσιτή
τιμή στην πανέμορφη αγγλική ύπαιθρο και τις μαγευτικές λίμνες των Εθνικών Δρυμών από Τρίτη 10
Ιουλίου έως Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012 (έξι διανυκτερεύσεις). Άγρια ομορφιά, φύση ανέγγιχτη απʼ
το ανθρώπινο χέρι, καταπράσινα βοσκοτόπια, απόκρημνες και ομιχλώδεις ακτές, δεκάδες ποτάμια
και λίμνες μέσα σε απέραντα δάση, πεντακάθαρες
πόλεις που έχουν διατηρήσει ακέραια την πολιτιστική τους κληρονομιά, γραφικά χωριουδάκια με
αχυροσκεπές βγαλμένα μέσα από τα παραμύθια,
και μεσαιωνικά κάστρα που κρύβουν παλιούς κέλτικους θρύλους, συνθέτουν μαγευτικές εικόνες
που σίγουρα θα σας μαγνητίσουν. Το πρόγραμμα
της εκδρομής, εκτός από επισκέψεις εβραϊκού ενδιαφέροντος, περιλαμβάνει ξεναγήσεις στις ομορφότερες πόλεις της αγγλικής υπαίθρου, βαρκάδες
με ατμόπλοια, περιηγήσεις με παραδοσιακά ατμοκίνητα τρενάκια, νυχτερινή ξενάγηση by night στα
φωτισμένα με μοναδικό τρόπο αξιοθέατα του Λονδίνου και πολλές άλλες εκπλήξεις. Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες γιʼ
αυτή την εκδρομή, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με τον κ. Χαΐμ Ισχακή στα τηλέφωνα
6937/140.945 και 210/89.45.544.
ΜΕΤΑ
Το έργο της αισθητικής αναβάθμισης και καθαριότητας των κοινοτικών χώρων είναι αέναο. Σήμερα επιλέξαμε να παρουσιάσουμε το «πριν» και
το «μετά» του χώρου ανάμματος κεριών.
Σʼ όλους όσους βοήθησαν οικονομικά την Ομάδα
μας, απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και απʼ
όσους ίσως παραλείψαμε να μνημονεύσουμε ονομαστικά ζητάμε συγνώμη. Σε αυτούς που ήδη
έχουμε ευχαριστήσει ονομαστικά προσθέτουμε
τους: Ντενίζ Μπεράχα, Αννα Λεών, Φλώρα και Αρμάνδο Μοντιάνο, Αλίκη Αρούχ-Μορδεχάι, Άννα
Μορδεχάι, Σάκη Λεών, Ανδρέα Λεών, Κέλυ Κόβο,
Γιέτα Καπουάνο, Λύντα Μοντιάνο, Τζώνυ Μοντιάνο, Ευτυχία Εζρά, Αλλέγρα Μιζάν, Ντάλια Αλτσέχ και Λέων Γαβριηλίδη.
Ευχόμαστε να βρεθούν οι ιππότες δωρητές που
θα προσφέρουν το ποσό που απαιτείται για τη δαπάνη κατασκευής εξωτερικού συμβατικού ανελκυστήρα, ο οποίος θα εξυπηρετεί το γυναικωνίτη.
Τεχνικά είναι εφικτό.
Η Ομάδα Αισθητικής Αναβάθμισης
Κοινοτικών Χώρων
τεχνης σχολια - ποιηµα
31
«ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΨΥΧΗΣ»
Ιφιγένεια Μαζλουµίδου
– Αντωνίου
Συναυλία «ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΙΙ»
στο Μέγαρο Μουσικής
Τα τρένα που μετέφεραν εκατομμύρια Εβραίων και πολιτικών κρατουμένων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, γίνονται σύμβολο πάνω στο οποίο η
Μαρίκα Κλαμπατσέα πλέκει το νήμα μιας σπαραχτικής μουσικής διαδρομής, που διασχίζει όλη την Ευρώπη, ξεκινώντας από τον Μεσοπόλεμο και φτάνοντας ως την
μεταπολεμική περίοδο.
Η Μαρίκα Κλαμπατσέα, σοπράνο, συνθέτης και πιανίστρια
στο χώρο της πρωτοποριακής μουσικής, βραβευμένη στο
εξωτερικό και στην Ελλάδα, ερμηνεύει Εβραιο-γερμανικά
(Yiddish) τραγούδια, άγνωστων συνθετών, τραγούδια που
γράφτηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα, τραγούδια των
γκέτο, όπως και δημιουργίες του συγκλονιστικού Πολωνού
συνθέτη και τραγουδοποιού Αλεξάντερ Κουλίσιεβιτς, που
επέζησε μετά από χρόνια κράτησης στο στρατόπεδο Sachsenhausen. Ακόμη, ερμηνεύει έργα των Κουρτ Βάιλ, Γκούσταβ Μάλερ και Χένρικ Γκορέκι, καθώς και τραγούδια
Τσιγγάνων και spirituals.
«ΤΑ ΤΡΕΝΑ» συνθέτουν και φέρνουν στην μνήμη τη μουσική εμπειρία εκείνων των ανθρώπων που βρήκαν την δύναμη και κατάφεραν να κάνουν τον πόνο και τον φόβο τους
τραγούδι, να ξορκίσουν τον θάνατο με την τέχνη. Μια μουσική κατακραυγή, που υμνεί την ανθρώπινη ζωή και θυμίζει
πως η δύναμη και η θέληση που κρύβει ο άνθρωπος μέσα
του, μπορεί να νικήσει τις πιο δύσκολες καταστάσεις, τις
πιο ακραίες μορφές βίας, καταπίεσης και ρατσισμού.
Η συναυλία της «ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΙΙ» λαμβάνει χώρα την Παρασκευή 4 Μαΐου, ώρα 20:00 στο Μέγαρο Μουσικής, αίθουσα
Νίκος Σκαλκώτας.
Στις 18 Μαρτίου, στο
πνευµατικό κέντρο της
Ισραηλιτικής Κοινότητας
Αθηνών έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Ποιήµατα ψυχής» από τον
δηµοσιογράφο Ζαν Κοέν,
ενώ ποιήµατα απήγγειλαν η Ζακλίν Γερµιγιά, η Χριστιάνα Μυγδάλη, η Τζούλια Μωυσή και ο Εντυ Μωυσής. Στο πιάνο, η Σοφία Κατσάµπα. Όλοι, φίλοι στενοί
της Ιφιγένειας Μαζλουµίδου – Αντωνίου, δηµιούργησαν µια ατµόσφαιρα γεµάτη αναµνήσεις και βιώµατα
που η ίδια η δηµιουργός µοιράστηκε µε την οικογένειά της, όπως η ίδια αποκαλεί τον κόσµο που τόσο
αγάπησε αλλά και τόσο αγαπήθηκε.
«Αυτά τα ποιήµατα, όπως θα διαπιστώσετε δεν είναι
βαθυστόχαστα, δεν είναι το ποίηµα που θα σου ζητήσει να ψάξεις για να βρεις το νόηµά του, το ποίηµα
που θα σου αφήσει ερωτηµατικά. Είναι κοµµάτια από
τη ζωή του καθενός από εµάς», είπε η Ιφιγένεια, διατυπώνοντας η ίδια το νόηµα της ποιητικής της δηµιουργίας και συνέχισε: «Είναι αλήθεια, ποιήµατα που
γράφεις σαν πληµµυρίζεις από χαρά, ή σαν πονάς και
σαν σπαράζεις για κάποιο χαµό κι αποχωρισµό. Ξεπηδούν στίχοι απ’ τη ψυχή σου όταν σε πνίγει το παράπονο για την αδικία, την αχαριστία, την κακία
κάποιων ανθρώπων… Αρκετοί από σας γνωρίζετε την
άποψή µου για την ηλικία. Όχι φίλοι µου, ο άνθρωπος
δε γερνάει ηµερολογιακά, γερνάει βιολογικά και ψυχολογικά».
Η Ιφιγένεια Μαζλουµίδου Αντωνίου έκλεισε την παρουσίαση µε την πηγαία ειλικρίνεια που τη διακρίνει:
«Να είστε όµως σίγουροι φίλοι µου, πως δεν έχω τη
ψευδαίσθηση ότι τα ποιήµατά µου µπορούν να µπούνε
δίπλα στα ποιήµατα κάποιου Παλαµά, ∆ροσίνη, Καβάφη, Μαλακάση, κάποιου Σεφέρη, Ελύτη, όχι, όχι.
Μην ξεχνάτε όµως, όπως λέει κι ο τίτλος του βιβλίου,
πως είναι «Ποιήµατα ψυχής».
*Τα ποιήµατα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη
ΣΥΜΒΑΛΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ
Τα παιδιά µας χρειάζονται
την αµέριστη βοήθειά µας
για παροχή
υψηλού επιπέδου παιδείας
στο Σχολείο µας
Η αλληλεγγύη προς τους
αναξιοπαθούντες
οµοθρήσκους µας,
είναι ιερό χρέος µας
Η συνέχιση των παραδόσεων
που διατηρούν
ζωντανό το λαό µας
οφείλουµε να είναι
διαρκές µέληµά µας
ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΑ ΠΕΤΣΙΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ
Η Επιτροπή Πέτσια

τ ε υ χ ο σ 3 9 μ α ï ο σ - Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών

Πρωτεύσαντες του διαγωνισμού - Πρότυπο Πειραματικό Δημοτικό

alef new 52 - Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών

Β2. Εξαρτησιογόνες ουσίες - Νέοι και εθισμός -ποινικοποίηση.

Εκδηλώσεις-Πολιτιστικά - Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης

σακων αιματος - Βενιζέλειο-Πανάνειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου

ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Η εργασία

Εξώφυλλο

Αθήνα, 27-29 Απριλίου - Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων